T.C.

SELÇUK ÜNİVERSİTESİ

FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

DEREBUCAK (KONYA) İLÇESİ MAKROFUNGUSLARI

Sinan ALKAN

YÜKSEK LİSANS TEZİ

BİYOLOJİ ANA BİLİM DALI

KONYA, 2007

DEREBUCAK (KONYA) İLÇESİ MAKROFUNGUSLARI

Sinan ALKAN

YÜKSEK LİSANS TEZİ

BİYOLOJİ ANA BİLİM DALI

KONYA, 2007

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

DEREBUCAK (KONYA) İLÇESİ MAKROFUNGUSLARI

Sinan ALKAN

YÜKSEK LİSANS TEZİ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

Bu tez 02.01.2008 tarihinde aşağıdaki jüri tarafından oy birliği ile kabul edilmiştir.

Prof. Dr. Yusuf DURAK BAŞKAN

Doç.Dr.Gıyasettin KAŞIK Doç. Dr. Celaleddin ÖZTÜRK ÜYE (Danışman) ÜYE

ÖZET

Yüksek Lisans Tezi

DEREBUCAK (KONYA) ĞLÇESĞ MAKROFUNGUSLARI

Sinan ALKAN

Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Ana Bilim Dalı

Danıİman: Doç. Dr. Gıyasettin KAğIK 2007, 106 Sayfa

Jüri: Doç. Dr. Gıyasettin KAğIK Prof. Dr. Yusuf DURAK Doç. Dr. Celaleddin ÖZTÜRK

Bu çalıİmada, Derebucak (Konya) ilçesinde farklı lokalitelerden 2005-2007 yıllarında özellikle ilkbahar ve sonbahar aylarında 375 makrofungus örne₣i toplanmıİtır. Arazi ve laboratuvar çalıİması sonucunda, toplam iki bölüm, iki sınıf, 11 takım, 36 familya ve 70 cins’e ait 136 makrofungus türü belirlenmiİtir. Bu türlerin 13’ü , 123’ü bölümüne aittir. Makrofunguslar ile il₣ili mevcut literatüre göre, 8 türün Türkiye için yeni kayıt oldu₣u tespit edilmiİtir. Bunlar: Ascomycetes sınıfından “Lachnellula calyciformis (Willd.: Fr.) Dharne’dir, Basidiomycetes sınıfından ise “Hebeloma stenocystis Favre: Quadr., Cortinarius calochrous (Mos.) Nezd., Cortinarius cupreorufus Brandrud, Inocybe ayeri Furrer-Ziogas, Inocybe leiocephala Stuntz, Hohenbuehelia semiinfundibuliformis (Karst.) Sing., Calocera pallido-spathulata Reid.’dır. Anahtar Kelimeler: Makrofunguslar, Taksonomi, Yeni Kayıtlar, Derebucak, Konya, Türkiye.

i

ABSTRACT

Ms Thesis

MACROFUNGI of DEREBUCAK (KONYA) PROVINCE

Sinan ALKAN

Selçuk University Graduate School of Natural and Applied Sciences Biology Department

Supervisior: Assoc. Prof. Dr. Gıyasettin KAğIK 2007, 1 06 Pages

Jury: Assoc. Prof. Dr. Gıyasettin KAğIK Prof. Dr Yusuf DURAK Assoc. Prof. Dr. Celaleddin ÖZTÜRK

In this study 375 macrofungi specimens have been collected different localities in Amasya province between 2005-2007 particularly during the months of autumn and spring seasons. As a result of the field and laboratory studies, 136 species belong to 70 genera two divisions, two classes, 11 ordo and 36 families have been identified. 13 of them belong to Ascomycota, and the other 123 species belong to Basidiomycota divisions. According to the present literature about macrofungi of Turkey 8 taxa are new records for Turkey. These are “Lachnellula calyciformis (Willd.: Fr.) Dharne classis of Ascomycetes, “Hebeloma stenocystis Favre: Quadr., Cortinarius calochrous (Mos.) Nezd., Cortinarius cupreorufus Brandrud, Inocybe ayeri Furrer-Ziogas, Inocybe leiocephala Stuntz, Hohenbuehelia semiinfundibuliformis (Karst.) Sing., Calocera pallido-spathulata Reid.’ classis of Basidiomycetes.

Key Words: Macrofungi, , New Records, Derebucak, Konya, Turkey.

ii

ÖNSÖZ

Bu tez çalıİması 2005-2007 yılları arasında Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Ö₣retim Üyesi Doç. Dr. Gıyasettin KAğIK’ın yönetimi ve denetimiyle yapılmıİtır. Çalıİmalarım esnasında her türlü yardımlarını ve deneyimlerini esirgemeyen danıİman hocam Sayın Doç. Dr. Gıyasettin KAğIK’a teİekkürü bir borç bilirim. Çalıİmam sırasında yardımlarını esirgemeyen S. Ü. Mantarcılık Uygulama ve Araİtırma Merkezi Müdürü sayın Doç. Dr Celâleddin ÖZTÜRK’e, arazi çalıİmalarında ve mantarların teİhisi sırasında tecrübe ve deneyimlerini esirgemeyen sayın Dr. Sinan AKTAğ’a ve yine çalıİmam sırasında yardımlarını esirgemeyen sayın Arİ. Gör. Gönül DEMĞREL’e teİekkürlerimi sunarım. Çalıİma süresince maddi ve manevi deste₣ini hiçbir zaman esirgemeyen aileme ayrıca teİekkürü bir borç bilirim. Ayrıca maddi desteklerinden dolayı S. Ü. Bilimsel Araİtırma Projeleri Koordinatörlü₣ü1 yöneticilerine teİekkür ederim.

Konya, 2007 Sinan ALKAN

1 S. Ü. Bilimsel Araİtırma Projeleri (BAP) 06201019

iii

ĞÇĞNDEKĞLER

ÖZET ...... i ABSTRACT...... ii ÖNSÖZ ...... iii ĞÇĞNDEKĞLER ...... iv ğEKĞLLER LĞSTESĞ ...... xi ÇĞZELGE LĞSTESĞ...... xii 1. GĞRĞğ ...... 1 2. LĞTERATÜR ÖZETĞ...... 3 3. ARAğTIRMA YÖRESĞNĞN ÖZELLĞKLERĞ...... 9 3. 1. Araİtırma Alanının Co₣rafik Yapısı...... 9 3. 2. Araİtırma Alanının Ğklim Verileri ...... 11 3. 2. 1. Araİtırma Alanının Ya₣ıİ Verileri ...... 12 3. 2. 2. Araİtırma Alanının Sıcaklık Verileri...... 13 3. 3. Araİtırma Alanının Florası ...... 15 4. MATERYAL VE METOT ...... 17 4. 1. Arazide Elde Edilen Veriler ...... 18 4. 2. Laboratuvarda Elde Edilen Veriler ...... 18 4. 2. 1. Spor baskısı...... 18 4. 2. 2. Kimyasal Ayıraçların Kullanılması...... 19 4. 2. 3. Mikroskobik Özellikler...... 19 5. ARAğTIRMA SONUÇLARI ...... 20 5. 1. Türlerin Listesi...... 20 FAMILIA : HYALOSCYPHACEAE ...... 20 1. Lachnellula calyciformis (Willd.: Fr.) Dharne ...... 20 2. Discina perlata (Fr.) Fries ...... 21 3. Gyromitra esculenta (Pers.: Fr.) Fr...... 21 HELVELLACEAE ...... 21 4. Helvella lacunosa Afz.: Fr...... 21 5. Helvella leucomelaena (Pers.) Nannf...... 21 MORCHELLACEAE...... 22

iv

6. Morchella conica Pers. var. deliciosa Fr...... 22 7. Morchella elata Fr...... 22 8. Morchella esculenta Pers.: St. Amans var. rotunda Pers...... 22 ...... 22 9. granulosa Schum.: Fr. ss. Boud ...... 22 10. Sarcosphaera crassa (Santi: Steudel) Pouz...... 22 PYRONEMATACEAE ...... 23 11. Caloscypha fulgens (Pers.) Boud...... 23 12. Sepultaria sumneriana (Cke.) Mass...... 23 SARCOSCYPHACEAE ...... 23 13. Pithya vulgaris Fuckel...... 23 FAMILIA : AGARICACEAE ...... 23 14. Agaricus aestivalis (Moll.) Pil. var. veneris (Heim & Beck.) Wass...... 23 15. Agaricus bisporus (Lge.) Imbach...... 23 16. Agaricus bitorquis (Quél.) Sacc...... 24 17. Agaricus campestris (L.) Fr...... 24 18. Agaricus cupreobrunneus (J. Schaff. & Steer) Moll...... 24 19. Agaricus macrocarpus (Moll.) Moll...... 24 20. Lepiota oreadiformis Velen...... 24 21. Lepiota xanthophylla P. D. Ort...... 25 22. Macrolepiota excoriata (Schaeff.: Fr.) Wass...... 25 23. Macrolepiota heimii Locq. : Bon ...... 25 24. Macrolepiota konradii (Huijsm: P. D. Ort.) Mos...... 25 25. Macrolepiota mastoidea (Fr.) Sing...... 25 26. Macrolepiota procera (Scop: Fr.) Sing...... 26 BOLBITIACEAE...... 26 27. Agrocybe praecox (Pers.: Fr ) Fay...... 26 28. Hebeloma crustuliniforme (Bull.: Fr.) Quél...... 26 29. Hebeloma longicaudum (Pers.: Fr.) Kumm...... 26 30. Hebeloma sinapizans (Paul.: Fr.) Gill...... 26 31. Hebeloma stenocystis Favre: Quadr...... 27 32. Panaeolus papilionaceus (Bull.: Fr.) Quél...... 27

v

COPRINACEAE...... 28 33. Coprinus comatus (Müell.: Fr.) S.F. Gray...... 28 34. Coprinus flocculosus (DC) Fr...... 28 35. Coprinus micaceus (Bull.: Fr.) Fr...... 28 ...... 28 36. Cortinarius calochrous (Mos.) Nezd...... 28 37. Cortinarius cupreorufus Brandrud ...... 29 38. Cortinarius orellanus (Fr.) Fr...... 30 39. Galerina badipes (Fr.) Kühn...... 30 40. Galerina paludosa (Fr.) Kühn...... 30 41. Galerina sphagnorum (Pers.: Fr.) Kühn...... 31 42. Gymnopilus penetrans (Fr.: Fr.) Murr...... 31 43. Inocybe ayeri Furrer-Ziogas ...... 31 44. Inocybe cervicolor (Pers.t) Quel...... 32 45. Inocybe dulcamara (Alb. & Schw.: Pers.) Kumm...... 32 46. Inocybe flocculosa (Berk.) Sacc. var. flocculosa...... 32 47. Inocybe fuscidula Vel...... 32 48. Inocybe leiocephala Stuntz...... 33 49. Inocybe rimosa var. obsoleta (Romagn.) Kuyper ...... 33 50. Inocybe rimosa (Bull.: Fr.) Kumm. var. rimosa ...... 34 51. Inocybe splendes R.Heim var. splendes...... 34 52. Inocybe splendes R.Heim var. phaeoleuca (Kühn.) Kuyper...... 34 53. Tubaria hiemalis Romagn.: Bon ...... 34 ENTOLOMATACEAE ...... 35 54. Entoloma hirtipes (Schum.: Fr.) Mos...... 35 55. Entoloma siniatum (Bull.: Pers.. Fr.) Kumm...... 35 HYDNANGIACEAE ...... 35 56. Laccaria laccata (Scop.: Fr.) Berk. & Br...... 35 LYCOPERDACEAE ...... 35 57. Lycoperdon molle Pers.: Pers...... 35 58. Lycoperdon perlatum Pers...... 36 59. Lycoperdon pyriforme Schaeff.: Pers...... 36

vi

MARASMIACEAE...... 36 60. Oudemansiella longipes (Bull.) Mos...... 36 61. Strobilurus stephanocystis (Hora) Sing...... 37 NIDULARIACEAE ...... 37 62. Crucibulum leave (Bull.: DC) Kambly ...... 37 63. Cyathus olla Batsch: Pers...... 37 PLEUROTACEAE ...... 37 64. Hohenbuehelia semiinfundibuliformis (Karst.) Sing...... 37 65. Pleurotus ostreatus (Jacq.: Fr.) Kumm...... 38 PLUTEACEAE ...... 38 66. Volvariella gloiocephala (DC: Fr.) Boekhout & Enderle ...... 38 SCHIZOPHYLLACEAE ...... 38 67. Schizophyllum commune Fr...... 38 STROPHARIACEAE...... 38 68. Pholiota populnea (Pers.: Fr.) Kuyp. & Tjall...... 38 69. Stropharia semiglobata (Batsch.:Fr.) Quél...... 39 TRICHOLOMATACEAE ...... 39 70. Clitocybe brumalis (Fr.: Fr.) Quél...... 39 71. Clitocybe costata Kühn. & Romagn...... 39 72. Clitocybe dealbata (Sow.: Fr) Kumm...... 39 73. Clitocybe fragrans (With.: Fr.) Kumm...... 39 74. Clitocybe gibba (Pers.: Fr.) Kumm...... 40 75. Clitocybe odora (Bull.: Fr.) Kumm...... 40 76. Clitocybe vibecina (Fr.: Fr.) Quel. ss. Kuyper...... 40 77. Collybia dryophila (Bull.: Fr.) Kumm...... 40 78. Cystoderma amianthinum (Scop.: Fr.) Fay...... 40 79. Cystoderma granulosum (Batsch: Fr.) Fay...... 41 80. Hygrophorus chrysodon (Batsch: Fr.) Fr...... 41 81. Hygrophorus speciosus Peck ...... 41 82. Leucopaxillus candidus (Bres.) Sing...... 41 83. Lyophyllum decastes (Fr.: Fr.) Sing...... 42 84. Melanoleuca cognata (Fr.) Knor. & Maubl...... 42

vii

85. Melanoleuca graminicola (Vel.) Kühn. & Mre...... 42 86. Melanoleuca schumacheri (Fr.) Sing...... 42 87. Melanoleuca stridula (Fr.) Sing...... 42 88. Mycena amicta (Fr.) Quel...... 43 89. Mycena pura (Pers.: Fr.) Kumm...... 43 90. Mycena stipata M. Geest. & Schwöbel ...... 43 91. Omphalina oniscus (Fr.: Fr.) Quél...... 43 92. Omphalina velutipes Ort...... 43 93. Panellus mitis (Pers.: Fr.) Sing...... 44 94. Panellus violaceofulvus (Batsch: Fr.) Sing...... 44 95. Phyllotopsis nidulans (Pers.: Fr.) Sing...... 44 96. Tricholoma fracticum (Britz.) Kriesel ...... 44 97. Tricholoma orirubens Quel...... 44 98. Tricholoma terreum (Schaeff.: Fr.) Kumm...... 45 99. Tricholomopsis rutilans (Schaeff.: Fr.) Sing...... 45 100. Xeromphalina campanella (Batsch.: Fr.) Mre...... 45 GOMPHIDIACEAE ...... 45 101. Gomphidius glutinosus (Schaeff.: Fr.) Fr...... 45 RHIZOPOGONACEAE...... 46 102. Rhizopogon luteolus Fr...... 46 103. Rhizopogon roseolus (Corda) Th. Fr...... 46 SCLERODERMATACEAE ...... 46 104. Astraeus hygrometricus (Pers.) Morg...... 46 SUILLACEAE...... 46 105. Suillus grevillei (Klotzsch: Fr.) Sing...... 46 106. Suillus luteus (L.) S. F. Gray...... 47 DACRYMYCETACEAE ...... 47 107. Calocera pallido-spathulata Reid...... 47 108. Dacrymyces stillatus Nees. Fr...... 47 109. Dacrymyces variisporus Mc Nabb ...... 48 HYMENOCHAETACEAE ...... 48 110. Phellinus tuberculosus (Baumg.) Niemelä ...... 48

viii

GEASTRACEAE ...... 48 111. Geastrum pectinatum Pers...... 48 112. Geastrum sessile (Sow.) Pouz...... 49 113. Geastrum triplex Jungh...... 49 GOMPHACEAE ...... 49 114. Clavariadelphus truncatus (Quel.) Donk ...... 49 RAMARIACEAE...... 49 115. Ramaria flaccida (Fr.) Ricken...... 49 116. Ramaria flava (Schaeff.: Fr.) Quel...... 50 MERIPILACEAE ...... 50 117. Antrodia juniperina (Murr.) Niem. & Ryv...... 50 POLYPORACEAE ...... 50 118. Fomes fomentarius (L.: Fr.) Fr...... 50 119. Lentinus tigrinus (Bull.: Fr.) Fr...... 50 120. Pyrofomes demidoffii (Lév.) Kotl. & Pouzar ...... 51 121. Trametes hirsuta (Wulf.: Fr.) Pil...... 51 122. Trametes versicolor (Fr.) Pil...... 51 123. Trichaptum abietinum (Fr.) Ryv...... 51 RUSSULACEAE...... 51 124. Lactarius salmonicolor Heim & Lecl...... 51 125. Lactarius sanguifluus (Paul.: Fr.) Fr...... 52 126. Russula artrorubens Quel...... 52 127. Russula cavipes Britz...... 52 128. Russula delica Fr...... 52 129. Russula emetica var. sylvestris Sing...... 52 130. Russula ochroleuca (Pers.) Fr...... 53

131. Russula paludosa Britz...... 53 132. Russula queleti Fr...... 53 133. Russula torulosa Bres...... 53 STEREACEAE...... 54 134. Stereum hirsutum (Willd.: Fr.) S.F. Gray...... 54 BANKERACEAE...... 54

ix

135. Boletopsis leucomelaena Pers...... 54 EXIDIACEAE ...... 54 136. Pseudohydnum gelatinosum (Scop.: Fr.) Karst...... 54 6. TARTIğMA VE SONUÇ ...... 55 7. LĞTERATÜR LĞSTESĞ ...... 61 8. ARAğTIRMA ALANINDA TESPĞT EDĞLEN MANTARLAR . Hata! Yer iİareti tanımlanmamıİ.

x

ğEKĞLLER LĞSTESĞ

ğekil 1: Derebucak (Konya) haritası (1/25000) ...... 10 ğekil 2- Derebucak ilçesi meteoroloji istasyonu iklim diyagramı ...... 12

xi

ÇĞZELGE LĞSTESĞ

Çizelge 1. Derebucak (Konya) Ğlçesinin Ortalama Ya₣ıİ De₣erleri (mm/m2)...... 13 Çizelge 2. Derebucak Ğlçesinin Aylık Ortalama Sıcaklık De₣erleri (°C)...... 13 Çizelge 3. Derebucak Ğlçesinin Aylık Maksimum Sıcaklık De₣erleri (°C)...... 14 Çizelge 4. Derebucak Ğlçesinin Aylık Minimum Sıcaklık De₣erleri (°C)...... 14 Çizelge 5. Derebucak Ğlçesinin Aylık Maksimum Ort. Sıcaklık De₣erleri (°C)...... 14 Çizelge 6. Derebucak Ğlçesinin Aylık Minimum Ortalama Sıcaklık De₣erleri (°C) . 15 Çizelge 7. Araİtırma Alanında Halkın Besin Olarak Kullandı₣ı Türler...... 56 Çizelge 8. Araİtırma Alanında Yetiİen Zehirli Türler...... 57 Çizelge 9. Bölgeye Yakın Çalıİmalardaki Türlerin Da₣ılımları...... 58

xii

SEMBOLLER

: Zehirli Mantar

:Yenen Mantar

: Yenmez Mantar

xiii 1

1. GĞRĞğ

Mantarlar ökaryotik, klorofil içermeyen, tipik olarak tüp İeklinde ipliksi (flamentöz) hücrelerden meydana gelen, spor oluİturan, hücre çeperleri ço₣unlukla kompleks karbonhidratlar ile kitin, bazen de selüloz içeren ve heterotrof yaİayan organizma grubudur. Kendi besinlerini kendileri yapamadıklarından dolayı saprofit, parazit ve mikorhizal olarak yaİarlar. Mantarların vejatatif yapıları genellikle silindir İeklinde tüpsü hücrelerden meydana gelir.Bu mantar hücrelerine hif veya misel adı verilir.Bölmesiz mantar hücrelerine ço₣unlukla hif adı verilirken, septumlu hiflerde iki septum arasında kalan kısım misel olarak tanımlanır. Çalıİma konumuzu oluİturan makrofunguslar, ormanlık ve çayırlık alanlarda organik madde bakımından zengin topraklar veya canlı ve ölü a₣açlar, çürümüİ dallar, kütükler gibi habitatlarda geniİ yayılıİ göstermektedir. Yayılıİ gösterdikleri bu habitatlarda dikkat çekici renklerde ve İekillerde fruktifikasyon organı meydana getirirler. Araİtırma yapılan mantarların farklı türdeki bakteri ve virüslere karİı son derece etkili oldu₣u yani antibakteriyel ve antiviral etkilerinin oldu₣u tespit edilmiİtir. Ayrıca besin maddesi eldesinde ve do₣rudan do₣ruya gıda olarakta kullanılmaktadır. Ğçerdi₣i proteinler ve mineraller bakımından, kolesterole neden olmaması gibi gerekçelerle mantarlar çok iyi besin kayna₣ıdır. Do₣al habitatından toplanıp yendi₣i gibi, kültüre alınıp yenilenleri de vardır. Agaricus, Agrocybe, Flammulina, Hypholoma, Kuehneromyces, Lentinus, Macrolepiota, Pholiota, Pleurotus ve Tuber cinslerine ait türlerin Amerika, Avrupa ülkeleri ile Çin ve Japonya gibi uzak do₣u ülkelerinde kültürü yapılmakta olup, bu ülkelerde kültür mantarcılı₣ı bir endüstri kolu haline gelmiİtir (Chang ve Miles 1987). Mantarların faydalanılan yönlerinin yanında zararları da vardır. Ğnsan, hayvan ve bitkiler üzerinde parazit yaİayarak hastalık meydana getirirler. Özellikle a₣açlar üzerinde bulunan mantarlar, dokulara zarar vermek suretiyle kereste kaybına ve a₣açların ölümüne sebep olmaktadır. A₣aç ürünlerinden yapılan eİyalara, optik malzemelere, tekstil, deri ürünlerine ve besin maddelerine zarar vererek ekonomik olarak kayıplara sebep olmaktadır (Öner 1988). Ayrıca gıda olarak tüketilmelerinin

2

yanında zehirli olanları ve ölümlere neden olanları da vardır. Dünya’da İimdiye kadar 200 civarında zehirli mantar türü belirlenmiİ ve bu belirlenen türlerden sadece 10 tanesinin öldürücü özellikte oldu₣u tespit edilmiİtir (Michael ve Ark. 1983). Öldürücü özellikteki tür sayısı az olmasına ra₣men dünyada ve ülkemizde mantar zehirlenmelerinden dolayı ölümler meydana geldi₣i görülmüİtür. Mantar sistemati₣inde tüm dünyada kabul görmüİ bir sistem bulunmamaktadır. Önceleri ikili sistemde bitkiler alemi içinde incelenirken günümüzde ayrı bir alem olarak ele alınması ve incelenmesi bütün dünyada kabul görmüİ bir olgudur. Bu alem de kendi içinde 11 bölüme ayrılmıİtır (Alexopoulos ve Ark. 1996). Günümüzde dünya üzerinde mantarların yaklaİık 125.000 türü bulunmaktadır (Webster 1989). Ülkemizde, araİtırma konumuzu oluİturan Ascomycota ve Basidiomycota bölümlerine ait tespit edilmiİ makrofungus türü ise 1600 civarındadır. (Sesli ve Denchev 2005). Ülkemiz makrofungus yayılıİının çıkarılması ile ülkemizde ne kadar mantar türünün yetiİti₣i, ne kadarının halk tarafından tanındı₣ı, ne kadarının zehirli oldu₣u ve ne kadarının yayılıİ alanının dar oldu₣u ortaya çıkacaktır. Bu çalıİma ile Derebucak (Konya) ilçesinde yetiİen makrofungus türleri ve yayılıİ alanları belirlenerek bölgenin makrofungus da₣ılımının çıkarılması, halk tarafından bilinen yenen, yenmeyen ve zehirli türlerin tespit edilmesi, bölgede bulunan halkın bilmedi₣i mevcut yenen türlerin halka tanıtılıp besin maddesi olarak kullanılmasının sa₣lanması ve yeni kayıt olarak tespit edilen türlerle ülkemiz makrofunguslarına katkı amaçlanmıİtır.

3

2. LĞTERATÜR ÖZETĞ

Ülkemizde makrofunguslarla ilgili çalıİmalar eskiden beri devam etmesine karİın da₣ılımları üzerindeki çalıİmalar henüz tamamlanmamıİtır. Özellikle son 16 yılda önemli çalıİmalar yapılmıİtır. Geçmiİten günümüze yapılan çalıİmalar aİa₣ıdaki gibi sıralanabilir. Ayrıca ülkemizde özellikle son dört yılda yapılan çalıİmaların listesi aİa₣ıdaki gibi özetlenebilir. Rigler (1852), Tchihatcheff (1860), Fritsch (1899), Maire (1904), Handel- Mazzetti (1909), Zwara (1932), Pilat (1932, 1933, 1937), Lohwag (1957), Lohwag (1959), Selik (1962), Lohwag (1964), Lohwag (1965), Selik (1965), Selik ve Aksu (1967), Öder (1972), Öner (1972), Karamano₣lu ve Öder (1973), Selik (1973 a), Selik (1973 b), Öder (1976), Katloba (1976), Sümer (1976), Niemela ve Uotila (1977), Öder (1977), Sümer (1977), Watling ve Gregory (1977), Öder (1978), Öder (1980), Gücin ve Öner (1982 a), Gücin ve Öner (1982 b), Öder (1982), Sümer (1982), Selik ve Sümer (1982), Abatay (1983), Abatay (1984), Gücin (1984), Öner ve Arkadaİları (1984), Abatay (1985), Altan ve Arkadaİları (1986), Öder (1986), Gücin (1987), Iİılo₣lu (1987), Sümer (1987), Abatay (1988 a), Abatay (1988 b), Öder (1988 a), Öder (1988 b), Gücin (1988), Sümer (1989), Tamer ve Arkadaİları (1989), Asan ve Gücin (1990), Gücin (1990), Gücin ve Arkadaİları (1990), Öztürk ve Arkadaİları (1990), Solak ve Gücin (1990), Tamer ve Arkadaİları (1990 a), Tamer ve Arkadaİları (1990 b), Gücin (1991), Iİılo₣lu ve Watling (1991), Watling ve Iİılo₣lu (1991), Ertan (1992), Gezer (1992), Iİılo₣lu (1992), Iİılo₣lu ve Watling (1992), Solak ve Gücin (1992 a), Solak ve Gücin (1992 b), Yalınkılıç ve Arkadaİları (1992), Demirel ve Iİılo₣lu (1993), Gücin (1993), Parlak ve Gücin (1993), Sesli (1993), Afyon (1994 a), Afyon (1994 b), Baydar ve Sesli (1994), Demirel (1994), Iİılo₣lu (1994), Kaİık (1994), Sesli (1994), Afyon (1995), Gücin ve Arkadaİları (1995 a), Gücin ve Arkadaİları (1995 b), Gücin ve Arkadaİları (1995 c), Gücin ve Iİılo₣lu (1995), Iİılo₣lu ve Gücin (1995), Iİılo₣lu ve Arkadaİları (1995), Iİılo₣lu ve Bahçecio₣lu (1995), Iİılo₣lu ve Öder (1995), Iİılo₣lu ve Öder (1995), Iİılo₣lu ve Arkadaİları (1995), Kaİık ve Öztürk (1995), Sesli (1995), Sesli ve Baydar (1995), Watling ve Arkadaİları (1995), Afyon (1996 a), Afyon (1996 b), Afyon (1996 c), Demirel (1996), Demirel ve Uzun (1996), Erkal (1996), Gücin ve Arkadaİları

4

(1996), Öztürk ve Arkadaİları (1996), Öztürk ve Kaİık (1996), Sesli ve Baydar (1996), Yıldız ve Ertekin (1996), Afyon (1997 a), Afyon (1997 b), Afyon (1997 c), Afyon (1997 d), Afyon (1997 e), Aİkun ve Iİılo₣lu (1997), Demirel (1997 a), Demirel (1997 b), Gücin ve Arkadaİları (1997), Iİılo₣lu (1997), Öztürk ve Arkadaİları (1997), Sesli (1997), Yıldız ve Ertekin (1997), Yılmaz ve Arkadaİları (1997), Demirel (1998 a), Demirel (1998 b), Iİılo₣lu ve Arkadaİları (1998), Kaİık ve Öztürk (1998), Solak (1998), Sesli (1998 a), Sesli (1998 b), Sesli (1998 c), Stojchev ve Arkadaİları (1998), Uzun ve Demirel (1998), Aslantaİ (1999), Demirel (1999), Demirel ve Uzun (1999), Kaİık ve Öztürk (1999), Kaya (1999), Kurt (1999), Sesli (1999), Solak ve Arkadaİları (1999), Afyon (2000), Afyon ve Arkadaİları (2000), Allı ve Iİılo₣lu (2000), Asbagh ve Solak (2000), Gezer (2000), Gezer ve Arkadaİları (2000), Demirel ve Nacar (2000), Do₣an ve Arkadaİları (2000), Durkan (2000), Kaİık ve Öztürk (2000), Kaİık ve Arkadaİları (2000), Kaya (2000), Kaya ve Demirel (2000), Öztürk ve Arkadaİları (2000 a), Öztürk ve Arkadaİları (2000 b), Sesli ve Arkadaİları (2000), Sesli ve Türkekul (2000), Türkekul (2000), Afyon (2001 a), Afyon (2001 b), Afyon ve Konuk (2001 a), Afyon ve Konuk (2001 b), Do₣an ve Arkadaİları (2001), Iİılo₣lu (2001), Kaİık ve Arkadaİları (2001), Kaya (2001), Öztürk ve Arkadaİları (2001), Solak ve Arkadaİları (2001), Solak ve Arkadaİları (2001), Afyon ve Konuk (2002), Demirel ve Arkadaİları (2002), Do₣an ve Iİılo₣lu (2002), Do₣an ve Arkadaİları (2002), Kaİık ve Arkadaİları (2002 a), Kaİık ve Arkadaİları (2002 b), Kaİık ve Arkadaİları (2002 c), Öztürk (2002), Öztürk ve Arkadaİları (2002), Solak ve Yılmaz (2002), Solak ve Arkadaİları (2002 a), Solak ve Arkadaİları (2002 b), Yılmaz ve Iİılo₣lu (2002), Aktaİ ve Arkadaİları (2003), Bozkır (Konya) ilçesinin farklı lokalitelerinden 23 familyaya ait 74 tür tespit etmiİlerdir. Demirel ve Arkadaİları (2003), Erzurum yöresinden 114 makrofungus türü ve iki yeni kayıt belirlemiİlerdir. Do₣an ve Arkadaİları (2003 a), Karaman ilinden 18 yeni kayıt belirlemiİlerdir. Do₣an ve Arkadaİları (2003 b), Mut (Mersin) yöresinden yedi yeni kayıt tespit etmiİlerdir.

5

Do₣an ve Arkadaİları (2003 c), Alanya (Antalya) ilçesinden 14 yeni kayıt belirlemiİlerdir. Kaİık ve Arkadaİları (2003 a), Yahyalı (Kayseri) ilçesinden 28 familyaya ait 94 tür belirlemiİlerdir. Kaİık ve Arkadaİları (2003 b), 16 türü Türkiye makrofungusları için ilk defa rapor etmiİlerdir. Öztürk ve Arkadaİları (2003 a), Türkiye makrofunguslarına 12 familyaya ait 21 takson ilave etmiİlerdir. Öztürk ve Arkadaİları (2003 b), Alanya yöresinden 188 takson belirlemiİlerdir. Pekİen ve Karaca (2003), Samsun ilinden 169 makromantar türü belirlemiİlerdir. Solak ve Arkadaİları (2003), Çanakkale ilinden 70 tür ve üç yeni kayıt tespit etmiİlerdir. Solak ve Yılmaz Ersel (2003), Mu₣la ilinden beİ yeni kayıt tespit etmiİlerdir. Türkekul (2003), Tokat ilinden 59 tür ve üç yeni kayıt tespit etmiİtir. Afyon ve Arkadaİları (2004), Sinop yöresinden 170 tür ve 32 yeni kayıt belirlemiİlerdir. Demirel ve Uzun (2004 a), Do₣u Anadolu Bölgesi’nden 36 zehirli mantar türü belirlemiİlerdir. Demirel ve Uzun (2004 b), Phallales ordosundan iki yeni kayıt yayınlamıİlardır. Demirel ve Arkadaİları (2004), ğavİat (Artvin) yöresinden 124 makrofungus türü tanımlamıİlardır. Kaya (2004 a), Pazarcık (Kahramanmaraİ) ilçesinden 42 tür tespit etmiİtir. Kaya (2004 b), Tut (Adıyaman) yöresinden 34 makrofungus türü belirlemiİtir. Iİılo₣lu ve Arkadaİları (2004), Türkiye’deki Lactarius türleri hakkında bilgi vermiİlerdir. Kaİık ve Arkadaİları (2004), Mut (Mersin) yöresinden dokuz yeni kayıt tespit etmiİlerdir.

6

Köstekçi ve Arkadaİları (2004), Osmangazi Üniversitesi Meİelik kampüsünden 22 tür yayınlamıİtır. Öner ve Gezer (2004), Batı Anadolu’dan 201 tür ve 67 yeni kayıt belirlemiİlerdir. Solak ve Arkadaİları (2004 a), Morchella cinsi için beİ yeni kayıt tespit etmiİlerdir. Solak ve Arkadaİları (2004 b), Morchella cinsi için bir yeni kayıt yayınlamıİlardır. Uzun ve Arkadaİları (2004), Bayburt yöresinden 51 tür ve dört yeni kayıt tespit etmiİlerdir. Yabanlı ve Arkadaİları (2004), Ula (Mu₣la)’dan 29 yenen makrofungus türü tespit etmiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Solak (2004 a), Ğzmir ve Manisa illerinden üç yeni kayıt yayınlamıİlardır. Yılmaz Ersel ve Solak (2004 b), Ğzmir’den 55 tür belirlemiİlerdir. Belirlenen türlerden üç tanesi Türkiye için yeni kayıttır. Yılmaz Ersel ve Arkadaİları (2004), Türkiye’nin Ramaria türleri hakkında bilgi vermiİlerdir. Allı (2005), Doktora tezinde Aydın yöresinden 212 takson belirlemiİtir. Baİ (2005), Yüksek lisans tezinde Mu₣la yöresinden 81 makrofungus türü tespit etmiİtir. Kaya (2005), Gölbaİı (Adıyaman) yöresinden 77 tür ve beİ yeni kayıt belirlemiİtir. Do₣an ve Arkadaİları (2005), Aphyllophorales ordosunun checklist’ini yayınlamıİlardır. Sesli ve Denchev (2005), Türkiye’deki Myxomycetes ve Macromycetes’ler hakkında bilgi vermiİlerdir. Kaİık ve Arkadaİları (2005), Bozkır (Konya) ilçesinden Türkiye makrofungusları için 13 yeni kayıt belirlemiİlerdir. Köstekçi ve Arkadaİları (2005), Türkmenbaba Da₣ı’ndan (Eskiİehir) 84 tür tespit etmiİlerdir. Bunlardan yedi tanesini Türkiye için yeni kayıt olarak vermiİlerdir.

7

Ya₣ız ve Arkadaİları (2005), Karabük ilinden 33 familyaya ait 121 takson belirlemiİlerdir. Bunlardan 14 tanesini yeni kayıt olarak vermiİlerdir. Yılmaz Ersel (2005), Balıkesir yöresinden dört yeni kayıt belirlemiİtir.Yılmaz Ersel ve Solak (2005 a), Türkiye makrofungusları için Morchella cinsine ait dört yeni kayıt yayınlamıİlardır. Yılmaz Ersel ve Solak (2005 b), Türkiye makrofungusları için Russula queletii türünü ilk defa belirlemiİlerdir ve Russula türleri hakkında bilgi vermiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Solak (2005 c), Hydnellum cinsinin checklist’ini yayınlamıİlardır ve bir türü Türkiye makrofungusları için yeni kayıt olarak vermiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Solak (2005 d), Türkiye makrofunguslarına üç yeni kayıt ilave etmiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Solak (2005 e), Türkiye’nin Tricholoma türleri hakkında bilgi vermiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Solak (2005 f), Balıkesir yöresinin yenilen ve ihraç edilen mantar türleri hakkında bilgi vermiİlerdir. Yılmaz Ersel ve Arkadaİları (2005), Türkiye makrofungusları için yeni bir cins kaydı yayınlamıİlardır. Yılmaz Ersel (2005), Kiraz (Ğzmir) bölgesinden 87 takson belirlemiİtir. Bunlardan Entoloma nitens, Calvatia rubroflava, Russula sardonia ve Clitocybe sinopica yeni kayıt olarak belirtilmiİtir. Aktaİ (2006), Amasya yöresinden 303 tür tespit etmiİtir. Bunlardan 35 tanesini yeni kayıt olarak vermiİtir. Aktaİ ve Arkadaİları (2006), Ascomycetes sınıfından iki yeni kayıt belirlemiİlerdir. Do₣an ve Öztürk (2006), Karaman yöresinden 202 takson belirlemiİtir. Kaya (2006), Andırın (Kahramanmaraİ) sınırları içinden 131 takson belirlemiİ ve bunlardan 6 tanesi yeni kayıttır. Köse ve arkadaİları (2006), Bekili (Denizli) ilçesinden 61 tür tespit etmiİlerdir. Oksay ve Kalyoncu (2006), Türkiye, Sultan Da₣ı’ından 34 takson belirlemiİlerdir.

8

Sesli (2006), Lyophyllum multiforme (Peck) H.E.Bigelow, Cortinarius caesiocanescens M. M. Moser ve Cortinarius corrosus Fr. türlerini Türkiye’de ilk kez bulmuİtur. Türko₣lu ve Gezer (2006), Hacer Ormanı’nda yetiİen 69 tür belirlemiİlerdir. Uzun ve arkadaİları (2006), Gümüİhane yöresinden 105 takson belirlemiİlerdir. Bunlardan 15 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiİtir. Ya₣ız ve arkadaİları (2006), Kastamonu ilinden 197 takson belirlemiİlerdir. Bunların 13 tanesi yeni kayıt olarak teİhis etmiİlerdir. Allı ve Iİılo₣lu (2007), Aydın yöresinden 2 sınıfa ait 19 taksonu yeni kayıt olarak belirlemiİlerdir. Allı ve arkadaİları (2007), Aydın yöresinden 226 takson belirlemiİlerdir. Demir ve arkadaİları (2007), Batman yöresinden 50 makrofungus taksonu teİhis etmiİler ve bunlardan 3 tanesi yeni kayıttır. Gezer ve arkadaİları (2007), Honaz Da₣ına (Denizli) ait lokalitelerden 109 tür teİhis etmiİlerdir. Sesli (2007), Türkiye’nin do₣u ve orta Karadeniz bölgelerinden 213 takson belirlemiİtir. Ya₣ız ve Arkadaİları (2007), Kastamonu ilinden 197 takson tespit etmiİlerdir. Bunlardan 13 tanesi Türkiye için yeni kayıttır.

9

3. ARAğTIRMA YÖRESĞNĞN ÖZELLĞKLERĞ

3. 1. Araİtırma Alanının Co₣rafik Yapısı

Çalıİma alanımız Derebucak, Konya ilinin güneybatısında yer almakta olup Antalya iline komİudur. Konya iline uzaklı₣ı 140 km, Antalya iline yaklaİık 150 km’dir. Derebucak’a komİu ilçeler; Beyİehir, Seydiİehir ve Ğbradı’dır. Karayolu mesafesi ile Beyİehir’e yaklaİık 50 km, Seydiİehir’e yaklaİık 80 km ve Ğbradı’ya yaklaİık 40 km’dir (ğekil:1). Konya Ğl merkezinin 140 km. batısında yer alan Derebucak; Toros Da₣ları'nın keİfedilmeyi bekleyen yayla, tepe ve ma₣araları ile Konya'nın İirin ilçeleri arasında yer almaktadır. Ğlçenin rakımı 1235m’dir. Ğlçenin yüz ölçümü 483 km²’dir. Derebucak ilçesi sınırları içerisinde bulunan önemli tepelerden bazıları İunlardır: Çatal T. ( 2043 m), Bozumbaİı T. (1655 m ), Tekneliyatak T. (2033 m ), Karayaslı (1550 m ), Ortapayam T. (1700 m ), Düdensay T. (1300 m ), Türbe T. (1500 m ), Kuyucak T. (1600 m ), Çatal T. (2240 m )’dir. Bölgenin co₣rafik bakımdan en önemli yeri Gembos Ovası (1250 m)’dır. Gembos Ovası konumu itibariyle Derebucak – Ğbradı ilçelerini birbirine ba₣layan karayolunu kapsamaktadır. Gembos Ovası kıİ aylarında su ile doldu₣undan do₣al bir göl izlenimi uyandırmaktadır. Yaz aylarında ise burada tarım yapılmaktadır. Günümüzde 15.000 hektar alanda tarım yapılabilmekte, bunun da 2.500-3000 dönümlük bölümü sulanabilir arazi oluİturmaktadır. Patates, domates, fasulye, mısır, so₣an, nohut, bu₣day, arpa tarımı yapılan Derebucak'ta her hangi bir sanayi tesisi bulunmamaktadır. Dört kasaba ve dört köyü bulunan Derebucak'ta halkın geçim kayna₣ını halıcılık, av tüfe₣i imalatı ve hayvancılık oluİtururken 1968 yılında itibaren yurt dıİına iİçi olarak gidiİler baİlamıİtır. Avrupa ülkelerine yapılan iİçi sevkiyatı sonucu kooperatifçilik yaygınlaİtırılmıİtır. Ma₣aralarıyla dikkatleri üzerine çeken Derebucak merkezinde Balat Ma₣arası ile Çamlık Kasabasındaki Suludere ve Körikini Ma₣araları ilginç merkezler arasında sayılabilir. Taİpınar Köyünde bulunan Hitit kabartması bölgedeki yerleİimin Hitit dönemine kadar uzandı₣ını do₣rulamaktadır.

10

ğekil 1: Derebucak (Konya) haritası (1/25000)

11

3. 2. Araİtırma Alanının Ğklim Verileri

Araİtırma alanımız co₣rafik konumu, do₣al bitki örtüsü ve vejetasyon açısından Akdeniz ikliminin etkisi altında oldu₣u görülür. Akdeniz iklimi, fotoperiyodizmi günlük ve mevsimlik olan ya₣ıİları so₣uk veya nispeten so₣uk olan mevsimlere toplanmıİ. Kurak mevsimi yaz olan ve bu yaz kuraklı₣ı maksimum bir yaz sıcaklı₣ı ile uyuİan tropik dıİı bir iklimdir. Akdeniz ikliminin ya₣ıİlı mevsiminde ya₣ıİlar seyrek fakat sa₣nak İeklinde düİen ya₣murlar ile karakterize edilir. Sa₣nak İeklinde ya₣an ya₣murların büyük kısmı toprak üzerinden akıp gider. Sa₣nak ya₣murlar dolayısıyla bitkilere çok az su sa₣lar. Vejetasyon üzerinde fazla yararlı olmaz. Akdeniz bölgesinde ya₣ıİların büyük bir kısmı kıİ mevsiminde toplanmıİtır. Bunun nedeni Akdeniz bölgesinde kıİın kutup ve tropikal hava kütleleri birbiriyle karİılaİır ve böylece cephe ya₣ıİları meydana gelir.Yaz mevsiminde Akdeniz bölgesi subtropikal yüksek basıncın etkisi altında kalır. Bundan dolayı yaz mevsiminde ya₣ıİlar çok azdır (Akman 1990). Araİtırma alanı çevresindeki meteoroloji istasyonlarından alınan verilerden yararlanılarak Gaussen metoduna göre ombrotermik iklim (ya₣ıİ-sıcaklık) diyagramları çizilmiİtir. Bu diyagramlarda bölge istasyonlarındaki kurak devre, ya₣ıİlı devre ve süreleri grafik üzerinde gösterilmiİtir (ğekil 2).

12

ğekil 2- Derebucak ilçesi meteoroloji istasyonu iklim diyagramı

Ğklim diyagramlarında kullanılan sembollerin anlamları a: Meteoroloji istasyonu b: Meteoroloji istasyonunun yüksekli₣i c: Sıcaklık ve ya₣ıİ rasat süresi (yıl) d: Yıllık ortalama sıcaklık e: Yıllık ortalama ya₣ıİ f: Donlu aylar g: En so₣uk ayın en düİük sıcaklık ortalaması h: Mutlak minimum sıcaklık

3. 2. 1. Araİtırma Alanının Ya₣ıİ Verileri

Meteoroloji genel müdürlü₣ünden alınan verilere göre elde edilen sonuçlar İu İekildedir. Derebucak ilçesi yazları az ya₣ıİ alırken (en az 8.ay; 8.8) kıİın ya₣ıİ miktarında belirgin bir artıİ (en fazla 12. ay 280.9) olmaktadır.Araİtırma alanının en

13

kurak ayları Haziran, Temmuz, A₣ustos ve Eylül aylarıdır. Aylık verilere bakıldı₣ı zaman bölgenin ya₣ıİ rejiminin düzensiz, yaz aylarından kıİ aylarına geçildikçe bir artıİ oldu₣u görülmektedir (Çizelge 1).

Çizelge 1. Derebucak (Konya) Ğlçesinin Ortalama Ya₣ıİ De₣erleri (mm/m2).

Aylar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 stasyon stasyon Ğ Süresi Rasat Yıllık

35 272.3 199.1 141.1 81.2 61.5 29.7 12.9 8.8 24.8 81.7 161.5 280 1355.5 Derebucak Derebucak

3. 2. 2. Araİtırma Alanının Sıcaklık Verileri

Araİtırma alanının en düİük ve en yüksek aylık sıcaklık miktarları İu İekildedir; en düİük sıcaklık Ocak ayında (3.1 °C). En yüksek sıcaklık ise Temmuz ayında (24 °C) olarak gerçekleİmiİtir (Çizelge 2)

Çizelge 2. Derebucak Ğlçesinin Aylık Ortalama Sıcaklık De₣erleri (°C).

Aylar

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 stasyon Ğ Rasat Yıllık Süresi

3.1 3.5 6.7 11.1 15.5 20.4 24.0 23.8 20.2 14.2 8.8 4.9 23 13.1 Derebucak

14

Çizelge 3. Derebucak Ğlçesinin Aylık Maksimum Sıcaklık De₣erleri (°C).

Aylar

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 stasyon Ğ Rasat Yıllık Süresi

25 20.0 20.5 24.5 28 31.4 33.8 37.5 37.0 35.5 33.0 24.0 19.0 37.5 Derebucak Derebucak

Çizelge 4. Derebucak Ğlçesinin Aylık Minimum Sıcaklık De₣erleri (°C).

Aylar

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 stasyon Ğ Rasat Yıllık Süresi

25 -14.0 -11.5 10.7 -4.5 1.0 5.5 11.7 8.5 6.5 1.5 -5.0 -8.5 -14.0 Derebucak Derebucak

Çizelge 5. Derebucak Ğlçesinin Aylık Maksimum Ort. Sıcaklık De₣erleri (°C).

Aylar

stasy 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Ğ Rasat Yıllık Süresi

23 7.8 8.4 12.4 16.9 21.4 26.4 30.2 30.4 27.0 20.8 14.2 9.6 18.8 Derebucak Derebucak

15

Çizelge 6. Derebucak Ğlçesinin Aylık Minimum Ortalama Sıcaklık De₣erleri (°C)

Aylar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 resi stasyon Ğ Rasat Sü Yıllık

23 0.6 0.0 2.6 6.3 10.5 15.0 18.8 18.6 15.4 10.0 4.9 1.4 8.7 Derebucak Derebucak

3. 3. Araİtırma Alanının Florası

Çalıİma bölgemizde Derebucak, Pınarbaİı, Derebucak-Kuyucak arasındaki bölgelerde, Çamlık Kasabası ve çevresinde 1400-1650 m’leri arasında saf Pinus nigra J. F. Arnorld (Kara Çam) populasyonlarına, Pınarbaİı-Kaklık Mevkiinde 1350 m’lerde saf Abies Mill. (Köknar) populasyonlarına rastlanmaktadır. Derebucak- Ğbradı arasındaki da₣lık kesimler ve Gebsen Yaylası civarında 1600- 1700 m’leri arasında Abies Mill. – Cedrus Link. karıİık populasyonlarına rastlanmaktadır. Pinus nigra J. F. Arnorld populasyonu içerisinde ve açıklıklarında; Genista lydia Boiss.var. lydia, Crocus kotschyanus C. Koch subsp. kotschyanus, Crocus specious M. Bieb subsp. specious, Crocus pallasii Goldb. subsp. pallasii, Orchis palustris Jacq, Saponaria pamphylica Boiss. & Heldr., Vicia lunata (Boiss. & Bal.) Boiss., Digitalis davisiana Heywood, Teucrium polium L., Hypoceum imberbe Sibth & Sm. türlerine rastlanmaktadır. Abies Mill. populasyonu içerisinde ve açıklıklarında; Ranunculus cuneatus Boiss., Corydalis rutifolia (Sibth & Sm.) DC. subsp. erdelii (Zucc.) Cullen & Davis, Thlaspi ochroleucum Boiss. & Heldr., Cerastium bracnhypetalum Pers. subsp. roeseri (Boiss. & Heldr.) Nyman, Polygonum karacae Zeil. & Bratynski, Myosotis propinqua Fisch. & Mey. ex DC., Lamium garganicum L. subsp. nepetifolium (Boiss.) R. Mill, Viscum album L. subsp. abies (Wiesb.) Abrom, Ornithogalum oligophyllum E. D. Clarke, Gagea villosa (M. Bieb) Duby var. villosa, Colchicum triphyllum Kunze türlerine rastlanmaktadır.

16

Abies Mill. – Cedrus Link. populasyonu içerisinde ve açıklıklarında; Astragalus depressus L. var. depressus, Knautia integrifolia (L.) Bert var. bidens (Sm.) Borbás, Hordeum murinum L., Sambucus ebulus L., Crocus chrysanthus (Herb.) Herb.türlerine rastlanmaktadır. Yüksek da₣ step vejetasyonu: Derebucak, Derebucak-Ğbradı arasında, Çamlık Kasabası ve Kuyucak çevrelerinde 1500-2250 m’ler arasında rastlanmaktadır. Bu vejetasyonun bulundu₣u katman oldukça sarp ve engebeli bir arazi yapısına sahiptir. Rüzgar hızının yüksek olmasından dolayı bu vejetasyon katındaki bitkiler genellikle yastık formunu almıİlardır. Bu vejetasyonun hakim türleri arasında İu bitkiler sayılabilir: Astragalus angustifolius Lam. subsp. pungens (Willd.) Hayek, Astragalus amoenus Fenzl, Astragalus onobrychis L., Dianthus crinitus Sm. var. crossopetalus Boiss., Dianthus elegans var. actinopetalus (Fenzl) Reeve, Anthemis cretica L. subsp. anatolica (Boiss.) Grierson, Anthemis cretica L. subsp. cassia (Boiss.) Grierson türleridir. Bu bitkiler taİlık, meyilli, sarp alanlarda yayılıİ göstermektedir. Bu alanlar orman vejetasyonunun en üst sınırındadır. Alçak da₣ step vejetasyonu: Bu vejetasyon katında bulunan bazı bitki türleri İunlardır: Alyssum peltarioides Boiss. subsp. virgatiforme (Nyár.) Dudley, Dianthus crinitus Sm.var. crinitus, Astragalus oxytropifolius Boiss., Linaria genistifolia (L.) Mill. subsp. confertiflora (Boiss.) Davis, Lamium macrodon Boiss. & Huet, Gagea granatellii (Parl.) Parl., Nigella arvensis L. var. glauca Boiss., Delphinium peregrinum L., Berberis crataegina DC., Isatis tinctoria L. subsp. tomentella (Boiss.) Davis, Cochlearia sempervivum Boiss.& Bal. türleridir. Alçak da₣ step vejetasyonunda arazi meyilli, toprak sert yapıda ve taİlık alanlar görülmektedir (Demirelma, 2006).

17

4. MATERYAL VE METOT

Çalıİmanın materyalini 2005-2007 yılları arasında, ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinin ya₣ıİın bol oldu₣u zamanlarında toplanan mantar numuneleri oluİturmaktadır. Arazinin öncelikle ormanları, bitki çeİitleri ve mantarların yetiİmesi için uygun olan habitatlar tespit edilmiİtir. Arazide tespit edilen mantarların öncelikle renkli foto₣rafları çekilmiİ, morfolojik, ekolojik ve yetiİme yeri özellikleri arazi bilgi defterine kayıt edilmiİtir. Toplanan örnekler arazi bilgi defterine kaydedilirken, her mantar numunesine toplama numarası ve film numarası verilerek mantarın laboratuvarda karıİmadan kolayca tanınıp incelenmesi sa₣lanmıİtır. Toplanan mantar örneklerinde geliİmenin bütün evrelerine ait bireylerin olmasına dikkat edilmiİtir. Arazi özellikleri ile mantarın morfolojik özellikleri kaydedildikten sonra mantarlar karton kutular ve ya ka₣ıt zarflar içine yerleİtirilmiİtir. Arazi defterinde verilen numara da bir etikete yazılarak mantarın bulundu₣u kısma konulmuİtur. Toplanan numuneler laboratuvara getirilip, mantar örnekleri üzerinde yapılan çalıİmaların neticesinde türlerin deskripsiyonu çıkarılmıİtır. Elde edilen veriler ve mevcut literatürün yardımıyla türlerin teİhisleri yapılmıİtır. Teİhis için faydalanılan kaynaklar İunlardır; Kreisel (1969), Watling (1973), Phillips (1981), Moser (1983), Michael ve Ark. (1983, 1985, 1986, 1987), Grünert ve Grünert (1984, 1991), Breitenbach ve Kränzlin (1983, 1986, 1991, 1995, 2005), Pegler (1987), Hennig ve Kreisel (1987), Dähncke (1988), Bresinsky ve Besl (1990), Ellis ve Ellis (1990), Tröger ve Hubsch (1990), Dähncke (1993), Jordan (1996), Smith ve Smith (1996), Winkler (1996), Gerhardt (1997), Pace (1998). Mantarlar fungaryum materyali halinde hazırlanırken, çabuk bozulabilecek veya kurtlu mantarlar kurutma dolabı içinde, sa₣lam olan mantarlar ise kurutma ka₣ıtları üzerinde hava akımına sahip bir yerde kurutulmuİtur. Kurutulan örnekleri parazitlerden korumak için, içerisine 50 gr kristal timol veya fenol kristali yerleİtirilmiİ ve 50°C’ ye ayarlanmıİ etüve konularak 3 saat bekletilmiİtir. Böylece timol ve fenolün buharlaİarak mantar dokusuna nüfuz etmesi sa₣lanmıİtır. Etüvden çıkarılan mantarlar kilitli polietilen poİetler içine yerleİtirilerek, her mantar cinsi kendisi için ayrılmıİ saklama kutularına konmuİtur. Mantar numuneleri S.Ü.

18

Mantarcılık Uygulama ve Araİtırma Merkezi Fungaryumu’nda saklanmaktadır.

4. 1. Arazide Elde Edilen Veriler

Araziden toplanan mantarların Askokarp veya Bazidyokarplarının boyutları, rengi, İekli, örtü kalıntıları taİıyıp-taİımaması, düz veya pürüzlü oluİu, etli kısmının rengi ve himenyofor tipi tespit edildikten sonra, sap bulunuyor ise sapa ba₣lanıİ İekli, sapın boyutları, rengi, İekli, halka ve volva taİıyıp taİımaması, sap tabanın İiİkin, düz, sivri, küt olup-olmaması, sapın içinin dolu veya boİ olması gibi morfolojik özellikleri, türün yetiİme yeri, tadı ve kokusu gibi özellikler araİtırılarak türün teİhisinde veri olarak kullanılmak üzere kayıt edilmiİtir. Ayrıca toplanan mantar örneklerinin yöre halkı tarafından tanınıp tanınmadı₣ı, besin olarak kullanılıp kullanılmadı₣ı ve yöresel isminin olup olmadı₣ı bölgede bulunan halka sorularak arazi defterine kayıt edilmiİtir.

4. 2. Laboratuvarda Elde Edilen Veriler

4. 2. 1. Spor baskısı

Bu özellik ilk defa Fries (1821) tarafından kullanılmıİ ve İapkalı mantarlar verdikleri spor baskısına göre beyaz, pembe, sarı, pas kahverengi ve morumsu kahverengi sporlular olarak beİ gruba ayrılmıİtır. Fries’ten sonra Gillet (1874) ve Saccardo (1915) tarafından da mantarların spor baskısı özelli₣i kullanılmıİtır. Bu veri günümüzde de önemli bir karakter olarak kullanılmaktadır (Moser 1983). Spor baskısını elde etmek için; mantarların olgun örneklerinin sap kısmı kesilerek himenyofor kısmı aİa₣ı bakacak İekilde bir lam, petri kabı veya uygun renkte ka₣ıt üzerine yerleİtirilmiİ ve sporlar birikinceye kadar beklenmiİtir. Daha sonra elde edilen spor birikintisi küme halinde toplanmıİtır. Spor kümesinin rengi, renk katalo₣u yardımıyla belirlenmiİtir. Bu iİlem, arazi çalıİmasından hemen sonra laboratuvarda yapılmıİtır.

19

4. 2. 2. Kimyasal Ayıraçların Kullanılması

NaOH, KOH, sülfovanilin, anilin, nitrik asit mantarın İapka veya sapına do₣rudan uygulanmıİtır. NH4OH, Melzer ayıracı, anilin mavisi ve konsantre sülfirik asit ise mikroskobik incelemede kullanılmıİtır.

4. 2. 3. Mikroskobik Özellikler

Askospor veya bazidyosporların boyutları, İekli, rengi, çeper kalınlı₣ı, yüzeyinin düz veya pürüzlü oluİu, por taİıyıp taİımaması, askus içinde veya bazidyum üzerinde kaç tane spor taİıdı₣ı, çeİitli kimyasal ayıraçlara verdi₣i reaksiyonlar teİhiste veri olarak kullanılmıİtır. Mantarın etli kısmından alınan enine kesitte ise, hifler mikroskopta incelenmiİ, uzun silindirik hiflerden, uzun silindirik hiflerle küresel hiflerin karıİımından meydana gelenler tespit edilmiİ, ayrıca İapka derisinden alınan yüzeysel kesit ile uzun-silindirik filamentler İeklinde veya küresel İekilde olanlar tespit edilmiİ ve familyaların ayırt edici karakterleri olarak kullanılmıİtır. Ayrıca mantarların himenyofor kısımlarından alınan enine kesitler ile hiflerin konumları familya ve cinslerin ayrımında kullanılmıİtır. Alınan kesitle tramadaki hiflerin diziliİlerine göre “regular”, “irregular”, “invers” ve “bilateral” özelliklerden hangisini gösterdikleri tespit edilmiİtir.

20

5. ARAğTIRMA SONUÇLARI

Yapılan arazi ve laboratuvar çalıİmaları sonucu tespit edilen mantar türleri Ascomycota ve Basidiomycota bölümleri içinde yer almaktadır. Türlerin sistemati₣i Index Fungorum’a göre hazırlanmıİtır.

5. 1. Türlerin Listesi

REGNUM : MYCETEAE DIVISIO : ASCOMYCOTA CLASSIS : ASCOMYCETES ORDO : HELOTIALES FAMILIA : HYALOSCYPHACEAE

1. Lachnellula calyciformis (Willd.: Fr.) Dharne

Makroskobik özellikleri Askokarp 1,5-3mm, kupa İeklinden düz ve fincan taba₣ı İekline de₣iİir, a₣aç kabu₣una küçük bir sap ile ba₣lı, himenyum düz, rengi sarıdan portakal sarısına de₣iİir. Dıİ yüzeyi ve kenarı kısa boylu beyaz tüylerle kaplı. Tek baİına veya toplu birbirine karıİmıİ halde bulunur. Mikroskobik özellikleri Sporlar oval, düz, hiyalin, 4.5-7 x 2.5-3 µm. Askus sekiz sporludur. Yetiİme yeri ve özellikleri Picea ve Abies’in inçe dal parçalarının kabuklarında ve ölü dallar üstünde, bahar aylarında bulunur. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 08.04.2006, ALKAN 45. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 302. (ğekil 3). Türkiye için yeni kayıttır.

21

PEZIALES

DISCINACEAE

2. Discina perlata (Fr.) Fries

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 50. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 70. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 09.05.2007, ALKAN 370. (ğekil 4).

3. Gyromitra esculenta (Pers.: Fr.) Fr.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 60. (ğekil 5).

HELVELLACEAE

4. Helvella lacunosa Afz.: Fr.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1543 m, 28.10.2006, ALKAN 181. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 206. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 296. (ğekil 6).

5. Helvella leucomelaena (Pers.) Nannf.

Syn: Paxina leucomelas (Pers.)O.Kuntze Acetabula leucomelas (Pers.) Sacc. Peziza amphora Quél. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 63.

22

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 88. Zekerya bayırı, çam ormanı, 1550 m, 12.05.2006, ALKAN 99. (ğekil 7)

MORCHELLACEAE

6. Morchella conica Pers. var. deliciosa Fr.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 85. (ğekil 8).

7. Morchella elata Fr.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 86. (ğekil 9).

8. Morchella esculenta Pers.: St. Amans var. rotunda Pers.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 87. (ğekil 10).

PEZIZACEAE

9. Peziza granulosa Schum.: Fr. ss. Boud

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 303. (ğekil 11).

10. Sarcosphaera crassa (Santi: Steudel) Pouz.

Syn: Sarcosphaera eximia (Dur. et Lév.) R.Maire Sarcosphaera coronaria(Jacq.: Cke.) Boud. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 81. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 09.05.2007, ALKAN 372. (ğekil 12).

23

PYRONEMATACEAE

11. Caloscypha fulgens (Pers.) Boud.

Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 08.04.2006, ALKAN 51. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 65. (ğekil 13).

12. Sepultaria sumneriana (Cke.) Mass.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 69. (ğekil 14).

SARCOSCYPHACEAE

13. Pithya vulgaris Fuckel

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 219. (ğekil 15).

DIVISIO : BASIDIOMYCOTA CLASSIS : BASIDIOMYCETES ORDO : FAMILIA : AGARICACEAE

14. Agaricus aestivalis (Moll.) Pil. var. veneris (Heim & Beck.) Wass.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 202. (ğekil 16).

15. Agaricus bisporus (Lge.) Imbach

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 12.

24

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 176. (ğekil 17).

16. Agaricus bitorquis (Quél.) Sacc.

Syn: Agaricus edulis (Vitt.) Møll. & Schäff. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 29. (ğekil 18).

17. Agaricus campestris (L.) Fr.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 201. (ğekil 19).

18. Agaricus cupreobrunneus (J. Schaff. & Steer) Moll.

Syn: Psalliota campestris var. cupreo-brunnea J. Schaff. & Steer Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 8. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 111. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 240. (ğekil 20).

19. Agaricus macrocarpus (Moll.) Moll.

Syn: Psalliota arvensis Schaef.: Fr. ss. Rick. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 179. (ğekil 21).

20. Lepiota oreadiformis Velen.

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 217. (ğekil 22).

25

21. Lepiota xanthophylla P. D. Ort.

Syn: Lepiota citrophylla (Berk. & Br.) Sacc. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 210. (ğekil 23).

22. Macrolepiota excoriata (Schaeff.: Fr.) Wass.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 109. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 315. (ğekil 24).

23. Macrolepiota heimii Locq. : Bon

Syn: Leucocoprinus naucinus ss. Locq. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 184. (ğekil 25).

24. Macrolepiota konradii (Huijsm: P. D. Ort.) Mos.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 196. (ğekil 26).

25. Macrolepiota mastoidea (Fr.) Sing.

Syn: Macrolepiota umbonota (Schum.) Schroet. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 313. (ğekil 27).

26

26. Macrolepiota procera (Scop: Fr.) Sing.

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 235. (ğekil 28).

BOLBITIACEAE

27. Agrocybe praecox (Pers.: Fr ) Fay.

Syn: Agrocybe praecox (Pers.: Fr.) Kumm. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 135. (ğekil 29).

28. Hebeloma crustuliniforme (Bull.: Fr.) Quél.

Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 43. (ğekil 30).

29. Hebeloma longicaudum (Pers.: Fr.) Kumm.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 10. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 38. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 282. (ğekil 31).

30. Hebeloma sinapizans (Paul.: Fr.) Gill.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 9. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 34. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 95. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 278. (ğekil 32).

27

31. Hebeloma stenocystis Favre: Quadr.

Makroskobik özellikleri ğapka 40-60 mm kadar, gençken konikten çan İekline kadar de₣iİir, sonra konveksten düz İekline de₣iİir,geniİ umbolu, yüzeyi düz, mat, hava nemli iken kaygan ve parlak, gençken sarımsı-bej, sonra açık sarı-kahverengi, kenar çizgisi açık renkten beyaza de₣iİir, hatta kenarları da açık renktir. Etli kısmı beyazımsı, ince, tadı acımsı. Lameller gençken beyazımsı, sonra sarı-kahverengi ve koyu-kahverengi benekli, kalın, parçalı, kenarları beyaz kirpikli. Sap 40-60 (70) x 6-8 mm, tabana do₣ru 12 mm çapında, silindirikten çomak İekline de₣iİir, gençken sa₣lam, yaİlanınca içi boİ, kırılgan, yüzeyi gençken beyazımsı ve beyazımsı-yumuİak tüylü, sonra tüysüz ve uzunlamasına fibrilli. Mikroskobik özellikleri Sporlar eliptikten amigdaliforma de₣iİir, ince dikenli, açık sarı, 9.5-13.6 x 5.7-7.5 µm, spor baskısı yeİilimsi-kahverengi. Basidium silindirik çomak İeklinden İiİkin İekle de₣iİir, 4 sterigmalı, bazal kancalıdır.

Yetiİme yeri ve özellikleri Genellikle toplu halde veya kümeler halinde konifer ormanlarında, öncelikle de da₣ların supalpin bölgelerinde, yaz döneminde bulunur. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 259. (ğekil 33). Türkiye için yeni kayıttır.

32. Panaeolus papilionaceus (Bull.: Fr.) Quél.

Syn: Panaeolus campanulatus (Bull.: Fr.) Quél. Panaeolus retirugis (Fr.) Quél. Panaeolus sphinctrinus (Fr.) Quél. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 214. (ğekil 34).

28

COPRINACEAE

33. Coprinus comatus (Müell.: Fr.) S.F. Gray.

Koyun yata₣ı, çayırlık alan, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 212. (ğekil 35).

34. Coprinus flocculosus (DC) Fr.

Syn: Coprinus rostrupianus ss. Lge. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 141. (ğekil 36).

35. Coprinus micaceus (Bull.: Fr.) Fr.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 59. (ğekil 37).

CORTINARIACEAE

36. Cortinarius calochrous (Mos.) Nezd.

Makroskobik özellikleri ğapka 40-70 mm kadar, gençken konveks, sonra düzleİir ve merkezde biracık çukurlaİır, yüzeyi kuru iken soluk, hava nemli iken kaygan, limon renginden toprak sarısına kadar rengi de₣iİir, koyu kahverengi küçük pullu. Etli kısmı kuru iken beyazımsı, hava nemli iken yeİilimsi-gri, İapkanın merkezinde kalın, kenara do₣ru ince, sapta soluk gri-leylak, kokusuz, tadı hafif, yavan. Lameller gençken leylak, sonra pas-kahverengisi, kalın, parçalı, kenarları düzden pek az tırtıklı. Sap 40-60 x 6-10 mm, silindirik, sert, kırılgan, tabanında 25 mm’ye kadar ulaİan marginat bulbozlu, yüzeyi gençken gri-beyazdan soluk leylak rengine kadar de₣iİir, sonra kahverengimsidir.

29

Etli kısmı KOH’la reaksiyon vermez, İapka yüzeyi KOH’la pembeden kahverengi-kırmızı renge kadar de₣iİir. Mikroskobik özellikleri Sporlar eliptikten amigdaliforma kadar de₣iİir, orta dereceden bariz İekle kadar dikenli, sarı-kahverengi, 10.7-12.6 x 5.9-7.4 µm, spor baskısı kırmızı- kahverengi. Basidium çomak İeklinde, 4 sterigmalı ve bazal kancalı. Yetiİme yeri ve özellikleri Genellikle toplu halde Pinus ve Picea kenarlarında kalkerli kuru topraklarda, konifer ormanlarında da₣lık kesimde yetiİir. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 40. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 24. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 153. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 238. (ğekil 38). Türkiye için yeni kayıttır.

37. Cortinarius cupreorufus Brandrud

Syn: Cortinarius orichalceus (Batsch) Fr.

Makroskobik özellikler: ğapka 40-70 (100) mm kadar, genken yarımküre İeklinde, ilerleyen zamanlarda konveksten düz İekillere kadar olur. Umbolu de₣il ama bazen merkezinde girintili çıkıntılıdır. Yüzeyi düz, kuru iken mat, hava nemli iken parlak ve kaygan, gençken rengi gri-yeİilimsi, sonra turuncudan bakır kahverengiye de₣iİir. Merkezinin rengi mat yeİilimsi, içe do₣ru e₣ilmiİ. Gençken açık sarı filamentöz kortinalı. Etli kısmı beyazımsıdan açık gri-yeİile de₣iİir, sap tabanında soluk İarap kırmızısı rengini alır, kalın, kokusu çarpıcı de₣il, tadı hafif. Lameller gençken sülfür sarısından zeytin yeİiline kadar de₣iİir, sonradan kahverengi yeİil olur, dar, kertikli, kenarları diİlidir.

30

Sap 30-70 x 12-20 mm, silindirik tabanı marginat bulbozlu, bulboz 35mm’ye kadar çıkabilir, sert, kırılgan, yüzeyi soluk sarıdan açık yeİilimsi sarıya de₣iİir ve uzunlamasına fibrilli, tabanı erguvaniden İarap kırmızısına de₣iİen genellikle merkezde bir örtü ile kaplı. Tüm fibriller kurudu₣unda soluk İarap kırmızısı olur. Etli kısmın KOH’la reaksiyonu sonucu önce sarı renk olur, sonra yeİilimsiye döner ve sonunda kırmızı veya İarap kahverengi olur. Mikroskobik özellikler: Sporlar ami₣daliformdan sitriform İekline de₣iİir, belirgin i₣neli, sarı- kahverengi, 9.2-12 x 5.7-7 µm, spor baskısı yok.Basidium çomak İeklinde, 4 sterigmalı ve bazal kancalı. Yetiİme yeri ve özellikleri: Tek baİına veya toplu halde konifer ve karıİık ormanlarda kalkerli topraklarda, genellikle Picea yanında, esasen da₣larda yetiİir. Yaz döneminde bulunur. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 280. (ğekil 39). Türkiye için yeni kayıttır.

38. Cortinarius orellanus (Fr.) Fr.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 200. (ğekil 40).

39. Galerina badipes (Fr.) Kühn.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 71. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 255. (ğekil 41).

40. Galerina paludosa (Fr.) Kühn.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 274. (ğekil 42).

31

41. Galerina sphagnorum (Pers.: Fr.) Kühn.

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 246. (ğekil 43)

42. Gymnopilus penetrans (Fr.: Fr.) Murr.

Syn: Gymnopilus hybridus (Fr.: Fr.) Sing. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 172. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 222. (ğekil 44).

43. Inocybe ayeri Furrer-Ziogas

Makroskobik özellikleri ğapka 20-50 mm kadar, gençken yarımküre, sonra konveksten düze kadar de₣iİir. Umbolu de₣il, yüzeyi gençken yünsü fibrilli, sonra merkezden dıİa do₣ru küçük ölçülerde parçalanır, yüzeyi sıkıİık pullu, rengi gençken krem-sarı, sonra açık gri-sarı, ortası çok gençken uzun zaman içe e₣ilmiİ İekilde ve kortinanın beyazımsı kalıntılarıyla süslüdür. Etli kısım beyazımsı, ince, spermatik kokulu, tadı hafif. Lameller gri-beyaz gençken, sonra açık kahverengi, geniİ, genellikle zarar görmüİ, kenarları beyaz kirpikli. Sap 20-30 (50) x 5-10 mm, silindirik, sert, kırılgan, yüzeyi gençken beyaz- tüylü, sonra tüysüzleİir ve kahverengimsi yüzey üzerinde beyaz fibrilli olur. Mikroskobik özellikleri Sporlar eliptikten fasiliform İekline de₣iİir, düz, açık sarı, kalın duvarlı 8- 11.5 x 4.5-6 µm. Basidium çomak İeklinde2 (4) sterigmalı, bazal kancalı. Yetiİme yeri ve özellikleri Toplu halde asildi konifer ormanlarda, Picea ve Pinus sylvestris odun parçalarında ve toprakta olur. Yaz döneminde bulunur. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 73. (ğekil 45).

32

Türkiye için yeni kayıttır.

44. Inocybe cervicolor (Pers.t) Quel.

Syn: Inocybe bongardii var. cervicolor (Pers.) Henkel. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10. 2006, ALKAN 189. (ğekil 46).

45. Inocybe dulcamara (Alb. & Schw.: Pers.) Kumm.

Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 322. (ğekil 47).

46. Inocybe flocculosa (Berk.) Sacc. var. flocculosa

Syn: Inocybe fulvidula Vel. Inocybe gausapata Kühn. Inocybe lucifuga Heim ss. Stangl & Veselsky Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 130. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 218. (ğekil 48).

47. Inocybe fuscidula Vel.

Syn: Inocybe hypophaea Furrer-Ziogas Inocybe virgatula Kühner Inocybe brunneoatra (Heim) P. D. Ort. Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 14. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 83. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 190. (ğekil 49).

33

48. Inocybe leiocephala Stuntz

Syn: Inocybe subbrunnea Kühn.

Makroskobik özellikleri ğapka 15-50 mm kadar, gençken yarımküreden çan İekline kadar de₣iİir, sonra düz dıİ bükeyden düz İekline kadar de₣iİir, belirgin umbolu, yüzeyi ıİınsal fibrilliden sımsıkı fibrilli-pulluya kadar de₣iİir, grimsi-kahverengiden kırmızı kahverengiye veya fındık kahverengisine de₣iİen rengi bazen de bakır kırmızısı rengindedir. Etli kısmı beyazımsı, ince, spermatik kokulu, tadı hafif, mayhoİ. Lameller gençken bejden donuk sarımsıya de₣iİir, sonra yeİilimsi kahverengi olur, geniİ, genellikle zarar görmüİ, kenarları beyaz kirpikli. Sap 20-50 x 2-4,5 mm, silindirik, sert, kırılgan, tabanı biraz bulboz ve bazen azıcık marginat, yüzeyi turuncu kahverengi bazen uca do₣ru biraz soluk, tabanın tüm yüzeyi toz gibi. Mikroskobik özellikleri Sporlar eliptikten çok az amigdaliforma kadar, düz, sarı-kahverengi, kalın duvarlı, 8.6-11.7 x 5.2-6.9 µm. Basidium silindirikten çomak İekline kadar de₣iİir, 4 (2) sterigmalı ve bazal kancalı. Yetiİme yeri ve özellikleri Genellikle toplu halde konifer veya karıİık sert odunlu ormanlarda Picea veya çeİitli sert odunlu a₣açların altında, yaz dönemlerinde bulunur. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 216. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 275. (ğekil 50). Türkiye için yeni kayıttır.

49. Inocybe rimosa var. obsoleta (Romagn.) Kuyper

Syn: Inocybe obsoleta Romagn. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 251. (ğekil 51).

34

50. Inocybe rimosa (Bull.: Fr.) Kumm. var. rimosa

Syn: Inocybe fastigiata (Schaeff.) Quel. Inocybe confusa Karst. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 215. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 270. (ğekil 52).

51. Inocybe splendes R.Heim var. splendes

Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 44. (ğekil 53).

52. Inocybe splendes R.Heim var. phaeoleuca (Kühn.) Kuyper

Syn: Inocybe phaeoleuca Kühn. Inocybe castanea Vel. non Peck Inocybe brunnea ss. Konr. & Maubl. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 131. (ğekil 54).

53. Tubaria hiemalis Romagn.: Bon

Zekerya bayırı, çam ormanı, 1550 m, 12.05.2006, ALKAN 104. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 125. (ğekil 55).

35

ENTOLOMATACEAE

54. Entoloma hirtipes (Schum.: Fr.) Mos.

Syn: Nolanea mammosa (L.: Fr.) Quél. Rhodophyllus mammosus Kühn. & Romagn. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 39. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 58. (ğekil 56).

55. Entoloma siniatum (Bull.: Pers.. Fr.) Kumm.

Syn: Entoloma eulividum Noordel. Entoloma lividum (Bull.) Quel. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 122. (ğekil 57).

HYDNANGIACEAE

56. Laccaria laccata (Scop.: Fr.) Berk. & Br.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 128. (ğekil 58).

LYCOPERDACEAE

57. Lycoperdon molle Pers.: Pers.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 4. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 77. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 121. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 157.

36

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 256. (ğekil 59).

58. Lycoperdon perlatum Pers.

Syn: Lycoperdon gemmatum Batsch: Schum. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 25. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 110. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 149. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 220. (ğekil 60).

59. Lycoperdon pyriforme Schaeff.: Pers.

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 241. (ğekil 61).

MARASMIACEAE

60. Oudemansiella longipes (Bull.) Mos.

Syn: Xerula pudens (Perd.) Sing. Collybia badia (Quel.) Lge. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 161. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 188. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 267. (ğekil 62).

37

61. Strobilurus stephanocystis (Hora) Sing.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 53. Aymiyarı, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 96. (ğekil 63)

NIDULARIACEAE

62. Crucibulum leave (Bull.: DC) Kambly

Syn: Crucibulum vulgare Tul. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 119. (ğekil 64).

63. Cyathus olla Batsch: Pers.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 118. (ğekil 65).

PLEUROTACEAE

64. Hohenbuehelia semiinfundibuliformis (Karst.) Sing.

Makroskobik ve mikroskobik özellikleri ğapka pürüzsüz, ço₣u zaman ya₣lı. 2- 4 cm, kırmızıdan çikolata kahverengiye de₣iİen rengi sonradan pek az matlaİır. Lameller ve sap beyaz. Sporlar dairesel, 5-6 µm, amiloid de₣il. Cistidia oldukça kalın duvarlı. Yetiİme yeri ve özellikleri Yerdeki odun parçaları üzerinde ve önceden yanmıİ bölgelerde bulunur. Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 11. (ğekil 66). Türkiye için yeni kayıttır.

38

65. Pleurotus ostreatus (Jacq.: Fr.) Kumm.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 198. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 300. (ğekil 67).

PLUTEACEAE

66. Volvariella gloiocephala (DC: Fr.) Boekhout & Enderle

Syn: Volvariella speciosa (Fr.: Fr.) Sing. Volvariella speciosa var. gloiocephala (DC: Fr.) Sing. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 90. (ğekil 68).

SCHIZOPHYLLACEAE

67. Schizophyllum commune Fr.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 162. (ğekil 69).

STROPHARIACEAE

68. Pholiota populnea (Pers.: Fr.) Kuyp. & Tjall.

Syn: Pholiota destruens (Brond.) Gill. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 244. (ğekil 70).

39

69. Stropharia semiglobata (Batsch.:Fr.) Quél.

Syn: Stropharia semiglobata var. stercoraria (Bull.: Fr.) Lge. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 175. (ğekil 71).

TRICHOLOMATACEAE

70. Clitocybe brumalis (Fr.: Fr.) Quél.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 16. (ğekil 72).

71. Clitocybe costata Kühn. & Romagn.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 17. (ğekil 73).

72. Clitocybe dealbata (Sow.: Fr) Kumm.

Syn: Clitocybe rivulosa (Pers.: Fr.) Kumm. Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 19. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 105. (ğekil 74).

73. Clitocybe fragrans (With.: Fr.) Kumm.

Syn: Clitocybe suaveolens (Schum.: Fr.) Kumm. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 148. (ğekil 75).

40

74. Clitocybe gibba (Pers.: Fr.) Kumm.

Syn: Clitocybe infundibuliformis (Schaeff.) Quél. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 277. (ğekil 76).

75. Clitocybe odora (Bull.: Fr.) Kumm.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 261. (ğekil 77).

76. Clitocybe vibecina (Fr.: Fr.) Quel. ss. Kuyper

Syn: Clitocybe langei Sing. Clitocybe pausiaca (Fr.) Gill. ss. Lamoure, Mos. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 37. (ğekil 78).

77. Collybia dryophila (Bull.: Fr.) Kumm.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 145. (ğekil 79).

78. Cystoderma amianthinum (Scop.: Fr.) Fay.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 171. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 317. (ğekil 80).

41

79. Cystoderma granulosum (Batsch: Fr.) Fay.

Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 33. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 106. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 193. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 253. (ğekil 81).

80. Hygrophorus chrysodon (Batsch: Fr.) Fr.

Syn: Limacium chrysodon (Batsch: Fr.) Kumm. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 242. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 286. (ğekil 82).

81. Hygrophorus speciosus Peck

Syn: Hygrophorus aureus ss. Bres. Hygrophorus bresadolae Quel. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 279. (ğekil 83).

82. Leucopaxillus candidus (Bres.) Sing.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 160. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 185. (ğekil 84).

42

83. Lyophyllum decastes (Fr.: Fr.) Sing.

Syn: Lyophyllum aggregatum (Schaeff.) Kühn. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 186. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 299. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 319. (ğekil 85).

84. Melanoleuca cognata (Fr.) Knor. & Maubl.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 82. (ğekil 86).

85. Melanoleuca graminicola (Vel.) Kühn. & Mre.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 20. (ğekil 87).

86. Melanoleuca schumacheri (Fr.) Sing.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 156. (ğekil 88).

87. Melanoleuca stridula (Fr.) Sing.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 167. (ğekil 89).

43

88. Mycena amicta (Fr.) Quel.

Syn: Mycena calorhiza Bres Mycena vestita Vel. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 41. (ğekil 90).

89. Mycena pura (Pers.: Fr.) Kumm. Syn: Mycena pseudopura (Cke.) Sacc. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 169. (ğekil 91).

90. Mycena stipata M. Geest. & Schwöbel

Syn: Mycena alcalina Kühn. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 207. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 213. (ğekil 92).

91. Omphalina oniscus (Fr.: Fr.) Quél.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 139. (ğekil 93).

92. Omphalina velutipes Ort.

Syn: Omphalia umbratilis (Fr.) Gill. var. minor (Fr.) ss. Mooller Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 136. (ğekil 94).

44

93. Panellus mitis (Pers.: Fr.) Sing.

Syn: Pleurotus mitis (Pers.: Fr. ) Quel. Urosporellina mitis (Pers.: Fr.) Kreisel Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 133. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 226. (ğekil 95).

94. Panellus violaceofulvus (Batsch: Fr.) Sing.

Syn: Pleurotus violaceofulvus (Batsh: Fr.) Pil. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 248. (ğekil 96).

95. Phyllotopsis nidulans (Pers.: Fr.) Sing.

Syn: Pleurotus nidulans (Pers.: Fr.) Kumm. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 230. (ğekil 97).

96. Tricholoma fracticum (Britz.) Kriesel

Syn: Tricholoma batschii Gro Gulden Tricholoma subannulatum Batsch Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 30. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 245. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 284. (ğekil 98).

97. Tricholoma orirubens Quel.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 140.

45

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 273. (ğekil 99).

98. Tricholoma terreum (Schaeff.: Fr.) Kumm.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 5. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 23. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 260. (ğekil 100).

99. Tricholomopsis rutilans (Schaeff.: Fr.) Sing.

Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800m, 29.10.2006, ALKAN 223 (ğekil:101).

100. Xeromphalina campanella (Batsch.: Fr.) Mre.

Syn: Omphalina campanella Fr. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 113. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 183. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 250. (ğekil 102).

BOLETALES

GOMPHIDIACEAE

101. Gomphidius glutinosus (Schaeff.: Fr.) Fr.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 163. (ğekil 103).

46

RHIZOPOGONACEAE

102. Rhizopogon luteolus Fr.

Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 26. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 115. (ğekil 104).

103. Rhizopogon roseolus (Corda) Th. Fr.

Zekerya bayırı, çam ormanı, 1550 m, 12.05.2006, ALKAN 103. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 151. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 269. (ğekil 105).

SCLERODERMATACEAE

104. Astraeus hygrometricus (Pers.) Morg.

Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 31. (ğekil 106).

SUILLACEAE

105. Suillus grevillei (Klotzsch: Fr.) Sing.

Syn: Suillus flavus (With.) Sing. non ss. Bres. Boletus elegans Schum. Kızılca oluk mevkii, çam ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 27. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 92.

47

Zekerya bayırı, çam ormanı, 1550 m, 12.05.2006, ALKAN 101. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 263. (ğekil 107).

106. Suillus luteus (L.) S. F. Gray

Aymiyarı, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 97. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 120. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 320. (ğekil 108).

DACRYMYCETALES

DACRYMYCETACEAE

107. Calocera pallido-spathulata Reid.

Makroskobik ve mikroskobik özellikleri Basidiokarp 1 cm’den büyük, silindirik İeklinde, beyaz saplı, üst tarafın verimli kısmı çomak veya spatula İeklinde, beyazımsı veya soluk sarımsı renkte. Basidium 25-40 x 3-4 µm. Sporlar hiyalin, 10-15 x 3.5-4 µm, neredeyse elipsoit veya pek az allantoid, olgunlaİtı₣ı zaman 1-3 tane oldukça ince transfer septaya sahiptir. Yetiİme yeri ve özellikleri Koniferlerin odunları üzerinde, özellikle Larix ve Picea üzerinde bulunur. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 231. (ğekil 109). Türkiye için yeni kayıttır.

108. Dacrymyces stillatus Nees. Fr.

Syn: Dacrymyces deliquescens (Bull.: St. Am.) Duby Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 233. (ğekil 110).

48

109. Dacrymyces variisporus Mc Nabb

Syn: Dacrymyces abietinus Pers.: Pers Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 138. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 155. (ğekil 111).

HYMENOCHAETALES

HYMENOCHAETACEAE

110. Phellinus tuberculosus (Baumg.) Niemelä

Syn: Phellinus pomaceus (Pers.: S. F. Gray) Maire Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 80. (ğekil 112).

PHALLALES

GEASTRACEAE

111. Geastrum pectinatum Pers.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 46. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 12.05.2006, ALKAN 89. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 150. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 208. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 249.

49

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 268. (ğekil 113).

112. Geastrum sessile (Sow.) Pouz.

Syn: Geastrum fimbriatum Fr. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 177. (ğekil 114).

113. Geastrum triplex Jungh.

Araplar Da₣ı kuzeyi, çam ve meİe ormanı, 1300 m, 01.11.2005, ALKAN 2. (ğekil 115).

GOMPHACEAE

114. Clavariadelphus truncatus (Quel.) Donk

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 209. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 221. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 265. (ğekil 116).

RAMARIACEAE

115. Ramaria flaccida (Fr.) Ricken

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 289. (ğekil 117).

50

116. Ramaria flava (Schaeff.: Fr.) Quel.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 203. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 290. (ğekil 118).

POLYPORALES

MERIPILACEAE

117. Antrodia juniperina (Murr.) Niem. & Ryv.

Syn: Agaricus juniperinus Murr. Daedalea juniperina (Murr.) P. Sydow Daedalea westii Murr. Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 49. (ğekil 119).

POLYPORACEAE

118. Fomes fomentarius (L.: Fr.) Fr.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 116. (ğekil 120).

119. Lentinus tigrinus (Bull.: Fr.) Fr.

Syn: Panus tigrinus (Bull.: Fr.) Sing. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 199. (ğekil 121).

51

120. Pyrofomes demidoffii (Lév.) Kotl. & Pouzar

Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 08.04.2006, ALKAN 47. (ğekil 122).

121. Trametes hirsuta (Wulf.: Fr.) Pil.

Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 78. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 28.10.2006, ALKAN 117. (ğekil 123).

122. Trametes versicolor (Fr.) Pil.

Syn: Coriolus versicolor (L.: Fr.) Quèl. Türbe tepesi, çam ormanı, 1650 m, 12.05.2006, ALKAN 66. (ğekil 124).

123. Trichaptum abietinum (Fr.) Ryv.

Syn: Hirschioporus abietinus (Dicks.: Fr.) Donk. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 228. (ğekil 125).

RUSSULALES

RUSSULACEAE

124. Lactarius salmonicolor Heim & Lecl.

Syn: Lactarius subsalmoneus Pouz. Lactarius salmoneus Heim & Lecl. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 309. (ğekil 126).

52

125. Lactarius sanguifluus (Paul.: Fr.) Fr.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 310. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 351. (ğekil 127)

126. Russula artrorubens Quel.

Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 345. (ğekil 128)

127. Russula cavipes Britz.

Syn: Russula violacea Quel. ss. Schaeff. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 306. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 335. (ğekil 129)

128. Russula delica Fr.

Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 325. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 332. (ğekil 130)

129. Russula emetica var. sylvestris Sing.

Syn: Russula sylvestris (Sing.) Reum. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 311. (ğekil 131).

53

130. Russula ochroleuca (Pers.) Fr.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 28.10.2006, ALKAN 182. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 308. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 348. (ğekil 132)

131. Russula paludosa Britz.

Syn: Russula elatior Lindblad Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 344. (ğekil 133)

132. Russula queleti Fr.

Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 305. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 327. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 340. (ğekil 134)

133. Russula torulosa Bres.

Syn: Russula arenaria Sing. Düz çam mevkii, piknik alanı, çam ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 330. Düz çam mevkii, çam ormanı, 1500 m, 04.11.2006, ALKAN 355. (ğekil 135)

54

STEREACEAE

134. Stereum hirsutum (Willd.: Fr.) S.F. Gray.

Balatini ma₣arası mevkii, çam, meİe ve köknar ormanı, 1550 m, 08.04.2006, ALKAN 55. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 294. (ğekil 136).

THELEPHORALES

BANKERACEAE

135. Boletopsis leucomelaena Pers.

Syn: Boletopsis subsquamosa (Fr.) Kotl.& Pouz. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 28.10.2006, ALKAN 195. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 236. (ğekil 137).

TREMELLALES

EXIDIACEAE

136. Pseudohydnum gelatinosum (Scop.: Fr.) Karst.

Syn: Tremellodon gelatinosum Fr. Tremellodon crystallinum Quel. Koyun yata₣ı, köknar ormanı, 1800 m, 29.10.2006, ALKAN 237. Çandır Da₣ı, Kızıldere mevkii, köknar ormanı, 1450 m, 04.11.2006, ALKAN 304. (ğekil 138).

55

6. TARTIğMA VE SONUÇ

Araİtırma sonucunda Derebucak (Konya) ve çevresinden toplanan 375 örnek üzerinde yapılan laboratuvar çalıİmaları neticesinde 2 bölüm, 2 sınıfa ait 11 takım, 36 familya, 70 cins ve 136 takson tespit edilmiİtir. Literatür taramaları sonucunda 8 tür Türkiye için yeni kayıt olarak belirlenmiİtir. Bunlar: Ascomycetes sınıfından “Lachnellula calyciformis’, Basidiomycetes sınıfından ise “Hebeloma stenocystis, Cortinarius calochrous, Cortinarius cupreorufus, Inocybe ayeri, Inocybe leiocephala, Hohenbuehelia semiinfundibuliformis, Calocera pallido-spathulata’dır. Yörede hem zehirli, hem de yenen mantarlar bol miktarda yetiİmektedir. Tespit edilen türlerin 50 tanesi literatüre göre yendi₣i belirlenmiİ olup bunlardan 6 tanesi Ascomycetes sınıfından, 44 tanesi de Basidiomycetes sınıfından olmasına ra₣men, yöre halkı tarafından tanınan ve yenilen türlerin toplamı 16’dır (Çizelge 7). Bunun yanı sıra yörede oldukça fazla yetiİen ve “kanlıca, çıntar, espit, melki” olarak bilinen “ Lactarius” türlerinin yöre halkı tarafından mantarın kendi rengi ve süt rengi göze hoİ görünmedi₣i için besin olarak tüketilmedi₣i tespit edilmiİtir. Yapılan arazi çalıİmaları sırasında halka burada yetiİen yenen mantarlar tanıtılmıİ ve özellikle de “Lactarius” türlerinin besin maddesi olarak tüketilebilece₣i anlatılmıİtır. Zehirli türlerin toplamı 20 olup, toplam türlerin % 14.70’ini oluİturmaktadır (Çizelge 8). Araİtırma alanında tespit edilen taksonların familyalara göre da₣ılımı; Morchellaceae 3, Discinaceae, Helvellaceae, Pezizaceae ve Pyronemataceae 2, Hyaloscyphaceae ve Sarcoscyphaceae 1 (Ascomycota); Tricholomataceae 31, Cortinariaceae 18, Agaricaceae 13, Russulaceae 10, Bolbitiaceae ve Polyporaceae 6, Coprinaceae, Lycoperdaceea, Dacrymycetaceae ve Geastraceae 3, Entolomataceae, Marasmiaceae, Nidulariaceae, Pleurotaceae, Strophariaceae, Rhizopogonaceae, Suillaceae ve Ramariaecae 2, Hydnangiaceae, Pluteaceae, Shizophyllaceae, Gomphidiaceae, Sclerodermataceae, Hymenochaetaceae, Gomphaceae, Meripilaceae, Stereaceae, Bankeraceae ve Exidiaceae 1 (Basidiomycota) İeklindedir.

56

Çizelge 7. Araİtırma Alanında Halkın Besin Olarak Kullandı₣ı Türler

Yenen Türler Halk tarafından verilen isimler Helvella lacunosa Siyah göbek Helvella leucomelaena Kuzu kula₣ı Morchella conica var. deliciosa Kuzu göbe₣i Morchella elata Kuzu göbe₣i Morchella esculenta var. rotunda Kuzu göbe₣i Agaricus bisporus Çayır mantarı Agaricus bitorquis Çayır mantarı Agaricus campestris Çayır mantarı Agaricus cupreobrunneus Çayır mantarı Agaricus macrocarpus Çayır mantarı Coprinus comatus Çayır mantarı Oudemansiella longipes Kara bacak Pleurotus ostreatus Kayın mantarı Volvariella gloiocephala Güz mantarı Ramaria flava Saçak mantarı Russula delica Ak mantar

57

Çizelge 8. Araİtırma Alanında Yetiİen Zehirli Türler

Türler Sendrom Gyromitra esculenta Gyromitrin Hebeloma crustiliniforme Sindirim sistemi Panaeolus papilionaceus Psilocybin Inocybe cervicolor Muskarin Inocybe dulcamara Muskarin Inocybe flocculosa Muskarin Inocybe fuscidula Muskarin Inocybe rimosa var. rimosa Muskarin Inocybe splendes Muskarin Clitocybe dealbata Muskarin Mycena pura Muskarin

Ascomycota bölümünden belirlenen 13 tür toplam türlerin % 9.55’ini, Basidiomycota bölümünden belirlenen 123 tür % 90.44’ünü oluİturmaktadır. Toplam türlerin % 36.02’sini Tricholomataceae, Cortinariaceae familyaları içermektedir. Araİtırma alanında sarıçam, meİe ve di₣er a₣açların bulunması mantarların yetiİmesine uygun ortam sa₣lamaktadır. Çam ve meİe ormanlarının ve bu a₣açların birlikte bulundu₣u karıİık ormanların makromantarların yetiİmesi için oldukça uygun ortamlar sa₣ladı₣ı görülmektedir. Bunun yanında çayırlık alanlar da belirli makrofungus çeİitlili₣i ihtiva etmektedir. Çam ormanlarında, özellikle Tricholomataceae ve Cortinariaceae familyasına ait makrofungus türleri bol miktarda yetiİmektedir. Araİtırma alanına yakın çalıİmalar sırasıyla; Akdeniz Bölgesi (Iİılo₣lu 1992), Akdeniz Bölgesi (Iİılo₣lu 1995), Konya-Seydiİehir (Afyon 1997), Antalya (Gezer 2000), Alanya (Öztürk ve Ark. 2003), Bozkır (Aktaİ ve Ark. 2003), tarafından yapılmıİtır. Bu çalıİmalarda ve araİtırma alanında tespit edilen türlerin familya da₣ılımı Çizelge 9’da verilmiİtir.

58

Çizelge 9. Bölge ve Yakın Çalıİmalardaki Taksonların Da₣ılımları

Familya I İılo₣lu Iİılo₣lu Afyon Gezer Öztürk Aktaİ Alkan 1992 b ve Öder 1997 b 2000 ve Ark. ve Ark. 2007 1995 a 2003 2003 Sphaeriaceae 1 Hyaloscyphaceae 1 Discinaceae 2 Helotiaceae 1 Morchellaceae 2 3 4 3 2 3 3 Pyronemataceae 2 Helvellaceae 2 3 1 1 2 2 2 Pezizaceae 2 1 1 3 3 1 2 Humariaceae 1 1 Sarcoscyphaceae 1 Dacrymycetaceae 1 3 Tremellaceae 1 2 Ramariaceae 2 Corticaceae 1 7 Thelephoraceae 2 1 1 4 Ganodermataceae 1 1 3 Hydnaceae 2 2 Hymenochaetaceae 4 4 5 2 1 Marasmiaceae 2 Polyporaceae 2 5 2 3 19 3 6 Nidulariaceae 1 2 Gomphaceae 1 1 Clavariaceae 1 Schizophyllaceae 1 1 1 1 1 Hydnangiaceae 1 Lycoperdaceae 5 3 4 4 5 3 3 Sclerodermataceae 1 1

59

Familya I İılo₣lu Iİılo₣lu Afyon Gezer Öztürk Aktaİ Alkan 1992 b ve Öder 1997 b 2000 ve Ark. ve Ark. 2007 1995 a 2003 2003 Rhizopogonaceae 2 2 2 2 2 1 2 Cantharellaceae 1 Boletaceae 3 11 3 3 6 4 Meripilaceae 1 Paxillaceae 1 3 1 1 Gomphidiaceae 1 1 1 3 1 Suillaceae 2 Pleurotaceae 2 3 2 1 1 3 2 Hygrophoraceae 1 4 20 6 Tricholomataceae 13 25 21 53 18 31 Stereaceae 1 Entolomataceae 1 1 2 Pluteaceae 1 2 1 4 1 1 Amanitaceae 3 8 1 1 2 Bankeraceae 1 Lepiotaceae 4 7 1 2 3 3 Agaricaceae 3 4 4 2 3 13 Coprinaceae 8 9 3 6 3 9 3 Exidiaceae 1 Bolbitiaceae 3 1 1 6 3 6 Strophariaceae 2 4 4 2 2 Crepidotaceae 2 Cortinariaceae 6 4 4 2 22 4 18 Russulaceae 6 16 4 7 8 2 10 Dermateaceae 1 Tulostomataceae 1 TOPLAM 75 125 63 86 197 73 136

60

Yapılan çalıİmalar sonucunda Akdeniz Bölgesi (Iİılo₣lu 1992, b) 75, Akdeniz Bölgesi (Iİılo₣lu 1995) 125, Konya-Seydiİehir (Afyon 1997, b) 63, Antalya (Gezer 2000) 86, Alanya (Öztürk ve Ark. 2003) 197, Bozkır (Aktaİ ve Ark. 2003) 73 ve araİtırma alanından 136 takson tespit edilmiİtir. Genel olarak bakıldı₣ında araİtırma alanında, di₣er çalıİmalara göre gerek takson sayısı gerek familyaların da₣ılımı bakımından farklılık görülmekmektedir. Bu farklılıklar çalıİma alanının Akdeniz ve karasal iklimler arasında geçiİ bölgesinde yer almasından ve buna ba₣lı olarak bitki örtüsü çeİitlili₣inin denize kıyısı olan bölgelerden farklı olmasından ileri geldi₣i İeklinde de₣erlendirilebilir. Ğklim ve bitki örtüsü farklılı₣ına ba₣lı olarak di₣er çalıİmalarda tespit edilen ve yaygın olarak bulunmayan Tremellaceae, Corticaceae, Thelephoraceae, Ganodermataceae, Hydnaceae, Boletaceae, Paxillaceae, Hygrophoraceae, Amanitaceae ve Lepiotaceae familyalarına ait örnekler, çalıİma alanında bulunamamıİtır. Buna karİılık araİtırma alanında tespit edilen Hyaloscyphaceae, Discinaceae, Pyronemataceae, Sarcoscyphaceae, Ramariaecae, Marasmiaceae, Hydnangiaceae, Meripilaceae, Suillaceae, Stereaceae, Bankeraceae ve Exidiaceae familyaları bölgeye yakın çalıİmalarda tespit edilememiİtir. Bu araİtırma sonucunda bölgede yetiİen makromantarlardan 136 takson belirlenmesi ve özellikle de 8 yeni kayıt sayesinde Türkiye makrofunguslarına katkı sa₣lanmıİtır.

61

7. LĞTERATÜR LĞSTESĞ

1. ABATAY M., 1983. Do₣u Karadeniz Yöresinde Odunsu Bitkilere Arız Olan Mantar Türleri Üzerine Araİtırmalar, Ormancılık Araİtırma Enstitüsü Yayınları Teknik Bül., Seri No: 114-118. 2. ABATAY M., 1984. Ormanlarımızda Yetiİen Yenen Mantarların Üretim Tekni₣i ve De₣erlendirilmesi, Ormancılık Araİtırma Enstitüsü Yayınları, Dergi Serisi 50, Teknik Raporlar Serisi No: 18. 3. ABATAY M., 1985. Orta ve Do₣u Karadeniz Bölgesinde Bulunan Odun Tahripçisi Mantarlar, IV. Türkiye Fitopatoloji Kongresi, 8-10 Ekim, Ğzmir. 4. ABATAY M., 1988 a. De₣iİik Ekolojilerde Odunda Geliİebilen Yenilebilir Türleri Üzerine Araİtırmalar, V. Türkiye Fitopatoloji Kongresi, 18-21 Ekim, Bildiri Özetleri 35, Antalya. 5. ABATAY M., 1988 b. Türkiye’nin Yenilebilir Bazı Fungus Türleri Üzerine Araİtırmalar, I. Orman Tali Ürünleri Sempozyumu, Ankara 14-16 Haziran, Do₣u Karadeniz Ormancılık Araİtırma Müdürlü₣ü, Trabzon. 6. AFYON A., 1994 a. Isparta Yöresi’nin Yenen Mantarları XII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 6-8 Temmuz, Bildiri Özetleri, 145-150, Edirne. 7. AFYON A., 1994 b. Türkiye’nin Makroskobik Mantar Florası Ğçin Yeni Kayıtlar, Tr. J. of Botany, 18:169-173. 8. AFYON A., 1995. Three New Records for the Mycoflora of Turkey, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 2(2):15-18. 9. AFYON A., 1996 a. Isparta Yöresinde Belirlenen Bazı Makroskobik Mantarlar, Tr. J. of. Botany, 20: 161-164. 10. AFYON A., 1996 b. Konya (Meram-Selçuklu) Civarında Belirlenen Makroskobik Mantarlar, Tr. J. of Botany, 20: 259-262. 11. AFYON A., 1996 c. Macrofungi of Beyİehir District (Konya), Tr. J.of Botany 20:527-530. 12. AFYON A., 1997 a. Mycoflora of Derbent District (Konya), Tr. J. of Botany 21: 217-220. 13. AFYON A., 1997 b. Macrofungi of Seydiİehir District (Konya), Tr. J. of Botany 21:173-176.

62

14. AFYON A., 1997 c. New Records of Turkish Macrofungi in Derbent County, Konya Province, Tr. J. of Botany 21: 115-117 . 15. AFYON A., 1997 d. New Records for Turkish Mycoflora from Beyİehir in the Konya Province, Tr. J. of. Botany 21: 109-113. 16. AFYON A., 1997 e. Two New Records for the Fungi Flora of Turkey, Tr. J. of. Botany 21: 107-108. 17. AFYON A., 2000. Ilgın (Konya) Yöresi Makrofungusları Üzerine Bir Araİtırma, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 8 (1): 27-23. 18. AFYON A., KONUK M., YA¾IZ D., 2000. Bartın Yöresi Makrofungusları Üzerine Bir Araİtırma, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 8 (2): 77-86. 19. AFYON A., 2001 a. New Records of Entolomataceae for the Macrofungi of Turkey, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 9: 103-107. 20. AFYON A., 2001 b. New Records of Hygrophoraceae for the Macrofungi of Turkey, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 9: 119-125. 21. AFYON A., KONUK M., 2001 a. Batı Karadeniz Bölgesinde Halkın Tanıdı₣ı Bazı Önemli Yenen Mantarlar, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 9: 109-118. 22. AFYON A., KONUK M., 2001 b. Batı Karadeniz Bölgesinin Zehirli Mantarları, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 9: 145-153. 23. AFYON A., KONUK M., YA¾IZ D., 2001. Investigations on the Macrofungi of West Black Sea Region, Türkiye Bilimsel ve Teknik Araİtırma Kurumu, Proje no: TBAG-1659, Ankara. 24. AFYON A., KONUK M., 2002. Zonguldak Yöresi Makrofungusları Üzerine Bir Araİtırma, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 9(1):121-128. 25. AFYON A., YA¾IZ D., KONUK M., 2004. Macrofungi of Sinop Province, Tr. J. of Botany, 28:351-360. 26. AKMAN Y., 1990. Ğklim ve Biyoiklim, Palme Yayınları, Ankara. 27. AKTAğ S., 2002. Ahırlı, Yalıhüyük Ğlçeleri ile Bozkır Ğlçesinin (Konya) Kuzey Bölgesinde Yetiİen Makrofunguslar Üzerine Taksonomik Araİtırmalar, S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans), Konya. 28. AKTAğ S., 2006. Amasya Yöresinin Makrofungusları, S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktora), Konya.

63

29. AKTAğ S., SABAHLAR ğ., DO¾AN H.H., 2003. Macrofungi Flora of Bozkır District (Konya), Tr. J. of Botany, 27:37-43. 30. AKTAğ S., KAğIK G., DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., 2006. Türkiye Makrofungusları için Ğki Yeni Takson Kaydı, Tr. J. of Botany, 30:209-212. 31. ALEXOPOULUS C.S., MIMS C.W., BLACKWELL M., 1996. Introductory Mycology, John Wiley & Sons Inc., New York. 32. ALLI H., IğILO¾LU M., 2000. Mu₣la Yöresinin Parazit Makrofungusları, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 7(1):249-255. 33. ALLI H., 2005. Aydın Yöresinin Makrofungusları, Gazi Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktora), Ankara. 34. ALLI H., IğILO¾LU M., 2007. Türkiye Makrofunguslarına Aydın Yöresinden Yeni Kayıtlar, Ekoloji dergisi, 16: 63-73. 35. ALLI H., IğILO¾LU M., SOLAK M. H., 2007. Macrofungi of Aydın province, Turkey, Mycotaxon, 99: 163-165. 36. ALTAN Y., GÜCĞN F., BABAÇ M.T., 1986. Gülveren Köyü (Erzurum- ğenkaya) Florasına Ait Gözlemler, Journal of The Faculty of Sciences, Ege University, Series B, Suppl. 8, 21-38. 37. ASAN A., GÜCĞN F., 1990. Istranca Da₣larında (Trakya) Belirlenen Bazı Makrofunguslar, X. Ulusal Biyoloji Kongresi, 18-20 Temmuz, Botanik Bildirileri, 2, 155-162, Erzurum. 38. ASBAGH L.A., SOLAK M.H., 2000. Dede Da₣ı ve Balçova Baraj Gölünde (Ğzmir) Yetiİen Bazı Yenen Mantarlar, Türkiye VI. Yemeklik Mantar Kongresi Bildirileri, 20-22 Eylül, 148-155, Bergama-Ğzmir. 39. ASLANTAğ Ğ., 1999. Sivas Yöresinin Mantarları, Ğnönü Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü, Malatya. 40. AğKUN T., IğILO¾LU M., 1997. Macrofungi of Balya (Balıkesir) County, Tr. J. of Botany, 21: 279-284. 41. BAğ H., 2005. Mu₣la Makrofungusları Üzerinde Taksonomik Çalıİmalar, Mu₣la Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans), Mu₣la. 42. BAYDAR S., SESLĞ E., 1994. Trabzon Ğli Akçaabat Yöresinde Belirlenen Makromantarlar, Tr. J. of Botany, 18: 99-101. 43. BESSETTE A., SUNDBERG W., 1987. Mushrooms, Macmillan Publishing

64

Company, New York. 44. BON M., 1984. Tricholoma de France et D’Europe Occidentale, Paris. 45. BON M., 1987, The Mushrooms and Toadstools of Britain and North-Western Europe, Hodder-Stoughton, London. 46. BRESINSKY A., BESL H., 1990. A Colour Atlas of Poisonous Fungi, Wolf Publishing, London. 47. BREITENBACH J., KRÄNZLIN F., 1983. Fungi of Switzerland, Volume 1. Ascomycetes, Verlag Mykologia CH-6000 Luzern 9, Switzerland. 48. BREITENBACH J., KRÄNZLIN F., 1986. Fungi of Switzerland, Volume 2. Nongilled Fungi, Verlag Mykologia CH-6000 Luzern 9, Switzerland. 49. BREITENBACH J., KRÄNZLIN F., 1991. Fungi of Switzerland, Volume 3. Boletes and Agarics 1. Part, Verlag Mykologia CH-6000 Luzern 9, Switzerland. 50. BREITENBACH J., KRÄNZLIN F., 1995. Fungi of Switzerland, Volume 4. Verlag Mykologia CH-6000 Luzern 9, Switzerland. 51. BREITENBACH J., KRÄNZLIN F., 2005. Fungi of Switzerland, Volume 5. Verlag Mykologia CH-6000 Luzern 9, Switzerland. 52. BUCZACKI S., 1989. Fungi of Britain and Europe, W. Collins Ltd., Glasgow. 53. CHANG S.T., MILES P.G., 1987. Edible Mushrooms and Their Cultivation, Hong Kong. 54. DÄHNCKE R.M., 1988, Grundschule Für Pilzsammler, AT Verlag Aarau, Stuttgart. 55. DÄHNCKE R.M., 1993, 1200 Pilze, AT Verlag Aarau, Stuttgart. 56. DEMĞREL K., 1990. Erzurum Yöresinde Yetiİen Bazı Makromantarlar Üzerinde Sistematik, Morfolojik, Ekolojik ve Ekonomik Yönlerden Ğncelemeler (Yüksek Lisans Tezi), Y.Y. Üniv. Fen Bil. Enst., Van. 57. DEMĞREL K., 1993. Ardanuç (Artvin) Yöresi Makrofungusları (I), Y.Y. Ünv., Fen-Edb., Fak., Fen Bil., Derg., 4(4):49-57, Van. 58. DEMĞREL K., IğILO¾LU, M., 1994. Ardanuç (Artvin) Yöresi Makrofungusları (II), Y.Y. Üniv., Fen-Edb., Fak., Fen Bil., Derg., 5(5):1-8, Van. 59. DEMĞREL K., 1996. Van Yöresi Makrofungusları, Tr.J.of Botany, 20:163-169. 60. DEMĞREL K., UZUN, Y., 1996. Van Gölü Çevresinde Belirlenen Bazı Odun Tahripçisi Makromantarlar, Ekoloji Çevre Dergisi, 21:32-35.

65

61. DEMĞREL K., 1997 a. New Records for the Mycoflora of Turkey, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 4(1):49-52. 62. DEMĞREL K., 1997 b. Two New Records for the Mycoflora of Turkey. Tr. J. of Botany, 21: 103-105. 63. DEMĞREL K., 1998 a. New Records for the Fungal Flora of Turkey, Tr. J. of Botany 22: 349-353. 64. DEMĞREL K., 1998 b. Karçal Da₣ları (Artvin) ve Çevresinde Belirlenen Bazı Makrofunguslar, XIV. Ulusal Biyoloji Kongresi, 1: 177-184. 65. DEMĞREL K, 1999. Contributions to Turkish Mycoflora from The Ardanuç District of Artvin Province, Tr. J. of Botany, 23:405-409. 66. DEMĞREL K., UZUN Y., 1999. Sarıkamıİ (Kars) Ğlçesinden Türkiye Mantar Florası Ğçin Yeni Kayıtlar, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 6(1):83-88. 67. DEMĞREL K., NACAR M., 2000. Macrofungi of Çemiİgezek (Tunceli) District, Hacettepe Bulletin of Natural Sciences And Engineering Series A, 28:1-7. 68. DEMĞREL K., UZUN Y., KAYA A., 2002. Macrofungi of A₣rı Province, Tr. J. of Botany, 26:291-295. 69. DEMĞREL K., KAYA A., UZUN Y., 2003. Macrofungi of Erzurum Province, Tr. J. of Botany, 27:29-36. 70. DEMĞREL K., UZUN Y., 2004. Two New Records of Phallales for the Mycoflora of Turkey, Tr. J. of Botany, 28:213-214. 71. DEMĞREL K., UZUN Y., KAYA A., 2004. Some Poisonous Fungi of East Anatolia, Tr. J. of Botany, 28:215-219. 72. DEMĞREL K., UZUN Y., BĞBER G., KELEğ A., 2004. ğavİat (Artvin) Yöresinin Makrofungusları, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-24 Haziran, S. 10, Çukurova Ünv., Adana. 73. DEMĞREL K., UZUN Y., 2007. Batman yöresinin makrofungusları, Ekoloji Dergisi, 16: 37-42. 74. DEMĞRELMA H., 2006. Derebucak (Konya), Ğbradı-Cevizli (Antalya) arasında kalan bölgenin florası, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktara), Konya. 75. DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., KAğIK G., 2000. Two New Records for the Macrofungi Flora of Turkey, S.Ü.Fen-Edb. Fak., Fen Dergisi, 17:7-10. Konya.

66

76. DO¾AN H.H., GÜRER M., ÖZTÜRK C., 2001. Two New Ascomycetes Genus for the Fungal Flora of Turkey, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 8, 1, 113 – 118. 77. DO¾AN H.H., IğILO¾LU M., 2002. A New and Interesting Ascomycet Genus (Pithya Fuckel) Record for the Fungi Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 26: 403- 404.

78. DO¾AN H.H., KAğIK G., ÖZTÜRK C., AKTAğ S., 2003 a. New Records in Coprinaceae and Bolbitiaceae from Karaman Province, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 10 (1): 111-141. 79. DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., KAğIK G., AKTAğ S., 2003 b. New Records for the Mycoflora of Turkey from Mut Environ, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 10 (2): 197-211. 80. DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., KAğIK G., AKTAğ S., 2003 c. New Records for Turkish Mycoflora from Alanya (Antalya) District, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 21: 21-41. 81. DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., KAğIK G., AKTAğ S., 2005. A Checklist of Aphyllophorales of Turkey, Pakistan J. Bot., 37 (2): 459-485. 82. DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., 2006. Karaman Yöresi Makrofunguslarının Da₣ılımı, Tr. J. of Botany, 30: 193-207. 83. DURKAN N., 2000. Denizli Çal Yöresi Makrofungusları Üzerinde Taksonomik Bir Araİtırma (Yüksek Lisans Tezi), Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enst, Denizli. 84. ELLIS M.B., ELLIS J.P., 1990. Fungi Without Gills (Hymenomycetes and Gasteromycetes), Chapman and Hill, London. 85. ERKAL C., 1996. Kapıda₣ Yarımadası (Erdek) ve Çevresinin Makrofungusları Üzerine Taksonomik Araİtırmalar (Yüksek Lisans Tezi), Balıkesir Ünv. Fen Bil., Enst., Balıkesir. 86. ERTAN Ö. O., 1992. E₣irdir Civarında Tespit Edilen Bazı ğapkalı Mantarlar, Fırat Ünv. XI. Ulusal Biyoloji Kongresi 24-27 Haziran, 149-161. 87. FLAMMER R., 1980. Differential Diagnose der Pilzvergiftungen, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. 88. FRIES E., 1821. Systema Mycologicum I, Lundae.

67

89. FRITSCH K., 1899. Beitrag zur Flora von Constantinopel I. Kryptogamen, Denkschriften der Kais. Akad. d. Wiss. Mathem. Naturw. Klasse, Bd. L X VIII, 219-250. 90. GERHARDT E., 1997. Der Große BLV Pilzführer Für Unterwegs, BLV, München.

91. GEZER K., 1988. Eskiİehir Ğli Sınırları Ğçinde Yetiİen Bazı Makrofunguslar Üzerine Taksonomik Bir Araİtırma(Yüksek Lisans Tezi), Anadolu Üniv. Fen Bil. Enst., Eskiİehir. 92. GEZER T., 1992. Denizli Ğli Sınırları Ğçinde Yetiİen Bazı Makrofunguslar Üzerine Taksonomik Bir Araİtırma (Doktora Tezi), E. Ü. Fen Bil. Enst., Ğzmir. 93. GEZER K., 2000. Contribitions to the Macrofungi Flora of Antalya Province, Tr. J. of Bot, 24:293-296. 94. GEZER T., GÖKLER Ğ., IğILO¾LU M., 2000. Türkiye Mikoflorası Ğçin Antalya Yöresinden Yeni Kayıtlar, Çev Kor, Cilt:10, Sayı 3, 17-19. 95. GEZER K., IğILO¾LU M., TÜRKO¾LU A. ve ALLI H., 2007. Macrofungi of Honaz Mountain (Denizli), Turk J. Bot., 31: 253-261. 96. GILLET C.C., 1874. Les Hymenomycetes ou Decription De Tous Les Champignons, Paris. 97. GRUNERT H., GRUNERT R., 1984. Pilze, Mosaik Verlag, Gmbh, München. 98. GRUNERT H., GRUNERT R., 1991. Field Guide to Mushrooms of Britain and Europe, The Crowood Press Ltd. 99. GÜCĞN F., ÖNER M., 1982 a. Manisa Ğli Dahilinde Yetiİen Makrofunguslar, Do₣a Bilim Dergisi Temel Bilimler, 6 (3): 91-96. 100. GÜCĞN F., ÖNER M., 1982 b. Türkiye Mikroflorası Ğçin Ascomycetes Sınıfından Yeni Makrofungus Türleri, Fırat Üniv. Fen Fak. Dergisi 2(2):107- 110, Elazı₣. 101. GÜCĞN F., 1983. Elazı₣ Ğli Sınırları Ğçinde Yetiİen Bazı Makrofunguslar Üzerine Taksonomik Bir Araİtırma (Doktora Tezi), E. Ü. Fen Fak. Biyoloji Bölümü, Ğzmir. 102. GÜCĞN F., 1984. Elazı₣ Yöresinde Yenen Do₣a Mantarları ve Yurdumuz Makromantar Florası Ğçin Yeni Kayıt Olanlar, Türkiye II. Yemeklik Mantar

68

Kongresi, 10-12 Ekim, Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Araİtırma Enstitüsü, Yalova. 103. GÜCĞN F., 1986. Fırat Havzasında Yetiİen Tıbbi ve Zehirli Mantarlar, Fırat Havzası Tıbbi ve Endüstriyel Bitki Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı, Elazı₣. 104. GÜCĞN F., 1987. Macrafungi of Pötürge (Malatya) in Eastern Anatolia, The Journal of Fırat University, 2(1):19-26.

105. GÜCĞN F., 1988. Do₣u Anadoludaki Bazı Ğllerimiz ve Çevresinde Tespit Edilen Odun Tahripçisi Makrofunguslar, I. Uluslararası Çevre Koruma Sempozyumu Bildirileri Çevre Kirlili₣i ve Kontrolü, 2:335-353, Antalya. 106. GÜCĞN F., 1990. Elazı₣ Çevresinde Belirlenen Makrofunguslar, Tr. J. of Botany, 14(3):171-177. 107. GÜCĞN F., GEZER K., TAMER A.Ü., 1990. Eskiİehir Yöresinden Bazı Makrofunguslar, IX . Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-23 Eylül 1988, Genel ve Sistematik Botanik Seksiyonları, 3, 495-502, Sivas. 108. GÜCĞN F., 1991. Fırat Havzasında Belirlenen Bazı Tıbbi ve Zehirli Mantarlar, Fırat Havzası Tıbbi ve Endüstriyel Bitkiler Sempozyumu, 6-8 Ekim, Bildiriler, 63-82, Elazı₣. 109. GÜCĞN F., 1993. Kozak Yaylasında (Bergama-Ğzmir) Yetiİen ve Ğhraç Potansiyeli Olan Kuzugöbe₣i (Morchella) Mantarları, Ekoloji Çevre Dergisi, 6:22-27. 110. GÜCĞN F., IğILO¾LU M., SOLAK M.H., 1995 a. Ecolojical Observation on West Anatolian Macrofungi, IV. Güneybatı Asya Bitki Hayatı Sempozyumu, 21- 28 Mayıs, Abstracts, 133, Ğzmir. 111. GÜCĞN F., SOLAK M.H., IğILO¾LU M., 1995 b. Mushrooms of Uluda₣ (Bursa-Turkey), IV. Güneybatı Asya Bitki Hayatı Sempozyumu, 21-28 Mayıs, Abstracts, 97, Ğzmir. 112. GÜCĞN F., SOLAK M.H., IğILO¾LU M., 1995 c. Macrofungi of Kozak Plateau (West Anatolia), XII. Congress of European Mycologists, Waganingen, 3-7 September, Abstracts, 22, Netherlands. 113. GÜCĞN F., IğILO¾LU M., 1995. Some New Ascomycetes Genera Records

69

for The Fungi Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 19:485-487. 114. GÜCĞN F., IğILO¾LU M., SOLAK M.H., 1996. Kuzeybatı Anadolu Bölgesinde Belirlenen Zehirli Mantarlar, XIII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 17-20 Eylül, S. 41, Ğstanbul. 115. GÜCĞN F., IğILO¾LU M., SOLAK M.H., 1997. Ecological Observations on West Anatolian Macrofungi, Second International Scientific Conference, Faculty of Science Al-Azhar University, 17-20 March, P. 54, Cairo, Egypt.

116. GÜCĞN F., SOLAK M.H., IğILO¾LU M., 1997. The Mycobiota of Bursa in Türkiye, First Balkan Botanical Congress, 19-22 September, P. 19, Thessaloniki, Greece. 117. HANDEL-MAZETTI H.F., 1909. Ergebnisse einer Botanischen Reise in das Pontische Randgebirge in Sandschak Trapezunt, Annalen des K.K. Naturhistorischen Hofmuseum Bd XXIII. Fungi, 101-107. 118. HENNIG B., KREISEL H., 1987. Taschenbuch für Pilzfreunde, Gustav Fischer Verlag Jena, München. 119. IğILO¾LU M., 1987. Malatya Ğli ve Çevresinde Yetiİen Yenen ve Zehirli Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar (Yüksek Lisans Tezi), S. Ü. Fen Bilimleri Enst., Konya. 120. IğILO¾LU M., WATLING R., 1991. Poisoning by Lepiota helveola Bres. in South Turkey, Edinb. J. of Botany, 48(1):91-100. 121. IğILO¾LU M., 1992 a. Mu₣la Yöresinin Yenen Mantarları, Türkiye IV. Yemeklik Mantar Kongresi, Yalova 2-4 Kasım, Bildiri Kitabı, Cilt 1, 53-59, Ğstanbul. 122. IğILO¾LU M., 1992 b. Adana ve Ğçel Ğl Sınırları Ğçinde Yetiİen Önemli Yenen ve Zehirli Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar (Doktora Tezi). Ğnönü Ünv. Fen-Bilimleri Enst., Malatya. 123. IğILO¾LU M., WATLING R., 1992. Macromycetes of Mediterrenean Turkey, Edinburg Journal of Botany, 49(1):99-121. 124. IğILO¾LU M., 1994. A New Record for the Fungus Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 18:451-452. 125. IğILO¾LU M., BAHÇECĞO¾LU Z., 1995. Malatya Yöresi Parazit

70

Makrofungusları, XII. Ulusal Biyoloji Kongresi, Trakya Ünv. Fen-Edb. Fak Biyoloji Böl., Edirne. 126. IğILO¾LU M., GÜCĞN F., 1995. Auriscalpiaceae Türkiye Ğçin Yeni Bir Familya, Tr. J. of Botany, 19,321-324. 127. IğILO¾LU M., ÖDER N., 1995 a. Contributions to the Macrofungi of Mediteranean Turkey, Tr. J. of Botany, 19:603-609. 128. IğILO¾LU M., ÖDER N., 1995 b. Malatya Yöresinin Makrofungusları, Tr. J. of Botany, 19,321-324. 129. IğILO¾LU M., GÜCĞN F., MAT A., 1995. Kasım 1994’te Ğstanbul’da Meydana Gelen Mantar Zehirlenmeleri, Ekoloji Çevre Dergisi, 14:22-28. 130. IğILO¾LU M., GÜCĞN F., SOLAK M.H., 1995. Macrofungi of Kaz Da₣ları, XII. Congress of European Mycologist, 3-7 September, P. 27, Wageningen, Netherland. 131. IğILO¾LU M., 1997. Macrofungi of Sarıçiçek Yaylası (Malatya), Tr..J.of Botany, 21: 63-65. 132. IğILO¾LU M., BAHÇECĞO¾LU Z., 1997. A New Record for the Fungus Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 21: 67-68. 133. IğILO¾LU M., SOLAK M.H., GÜCĞN F., 1998. The Edible Macrofungi of Northwest Anatolia, International Symposium Plant Life in South-West and Central Asia, Tashkent, Pp: 88-90, Uzbekistan. 134. IğILO¾LU M., 2001. Sandras Da₣ı (Mu₣la) Makrofungusları, S.Ü. E₣itim Fakültesi Fen Bilimleri Dergisi, 9: 127-136. 135. IğILO¾LU M., YILMAZ F., MERDĞVAN M., 2001. Concentrations of Trace Elements in Wild Edible Mushrooms, Food Chemistry, 73:169-175. 136. IğILO¾LU M., SOLAK M.H., YILMAZ F., 2002. Morels of Turkey, Mycological Society of America, 24-26 june, Corvallis, Oregon, USA. 137. IğILO¾LU M., ALLI H., SOLAK M.H., ERSEL F.Y., 2004. Lactarius Taxa of Turkey, 4th European Conference on The Conservation of Wild Plants, Valencia-Ğspanya. 138. JORDAN K., 1996. The New Guide to Mushrooms, Anness Publishing Ltd., Singapure. 139. KARAMANO¾LU K., ÖDER N., 1972. Uİak ve Çorum’da Ğki Mantar

71

Zehirlenmesi, Ankara Üniv. Tıp Fakültesi Mec., 25(6):1412-1413. 140. KARAMANO¾LU K., ÖDER N., 1973. Bursa Ğli ve Çevresinde Yetiİen Bazı ğapkalı Mantarlar (Some Mushrooms from Bursa Area ) Ankara Üniv. Eczacılık Fak. Mec., 3:13-33. 141. KAğIK G., 1994. Konya Ğlinde A₣açlarda Yetiİen Bazı Makrofungusların Taksonomisi Üzerinde Bir Araİtırma, Tr. J. of Botany, 18: 23-27. 142. KAğIK G., ÖZTÜRK C., 1995. Aksaray Ğlinde Tespit Edilen Yenen Zehirli ve Yenmez Durumda Olan Bazı Makromantarlar, Tr. J. of Botany, 19,401-403. 143. KAğIK G., ÖZTÜRK C., 1998. Ğstanbul’da Görülen Mantar Zehirlenmelerinden Sonra Tespit Edilen Makrofunguslar, S.Ü. Fen-Edb. Fak Fen Dergisi, 15: 41-46. 144. KAğIK G., ÖZTÜRK C., 1999. Türkiye Makrofungus Florası Ğçin Yeni Bir Kayıt, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 6(1):89-94. 145. KAğIK G., ÖZTÜRK C., 2000. Hadim ve Taİkent (Konya) Yöresinin Makrofungusları, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 17: 1-6. 146. KAğIK G., ÖZTÜRK C., DO¾AN H.H., 2000. Ermenek (Karaman) Yöresinin Makrofungusları, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 16: 61-65. 147. KAğIK G., ÖZTÜRK C., TOPRAK E., 2001. Marofungi of Ni₣de Province (Turkey), Ot Sistematik Botanik Dergisi, 8(2):137-142. 148. KAğIK G., ÖZTÜRK C., TÜRKO¾LU A., DO¾AN H.H., 2002 a. Macrofungi Flora of Yeİilhisar District (Kayseri), Ot Sistematik Botanik Dergisi, 9 (2): 123-134. 149. KAğIK G., TÜRKO¾LU A., ÖZTÜRK C., DO¾AN H.H., 2002 b. Develi (Kayseri) Makrofungusları, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 20: 49-54. 150. KAğIK G., DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., AKTAğ S., 2002 c. Türkiye Mikoflorası için Ascomycetes’ten Yeni Kayıtlar, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 20: 75-81. 151. KAğIK G., ÖZTÜRK C., TÜRKO¾LU A., DO¾AN H.H., 2003 a. Macrofungi Flora of Yahyalı District (Kayseri), Tr. J. of Botany, 27:453-462. 152. KAğIK G., DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., AKTAğ S., 2003 b. New Records of Tricholomataceae and Cortinariaceae for Turkish Macrofungi Flora from Alanya (Antalya) District, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 10 (1): 143-168.

72

153. KAğIK G., DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., AKTAğ S., 2004. New Records in Coprinaceae and Bolbitiaceae from Mut (Mersin) District, Tr. J. of Botany, 28:449-455. 154. KAğIK G., DO¾AN H.H., ÖZTÜRK C., AKTAğ S., SABAHLAR ğ., 2005. New Records of the Macrofungi from Turkey, Pakistan J. Bot., 37 (3): 769-777. 155. KAYA A., 1999. Muİ ve Bitlis Yörelerinde Yetiİen Yenen ve Zehirli Makrofunguslar Üzerinde Taksonomik Bir Araİtırma (Doktora Tezi), Y.Y. Ünv. Fen Bilimleri Enst., Biyoloji Anabilim Dalı, Van. 156. KAYA A., 2000. Two New Genus Records for the Mycoflora of Turkey, Tr. J. of Botany, 24:285-288. 157. KAYA A., DEMĞREL K., 2000. New Additions to Turkish Entolomataceae, Hacettepe Bulletin of Natural Sciences and Engineering, Series A, 28:39-43. 158. KAYA A., 2001. Contributions to the Macrofungi Flora of Bitlis Province, Tr. J. of Botany, 25:379-383. 159. KAYA A., 2004 a. Pazarcık (Kahramanmaraİ) Yöresinde Belirlenen Makrofunguslar, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-24 Haziran, S. 67, Çukurova Ünv., Adana. 160. KAYA A., 2004 b. Tut (Adıyaman) Yöresinde Belirlenen Makrofunguslar, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-24 Haziran, S. 68, Çukurova Ünv., Adana. 161. KAYA A., 2005. Macrofungi Determined in Gölbaİı (Adıyaman) District, Tr. J. of Botany, 29: 45-50. 162. KAYA A., 2006. Macrofungi from Andırın (Kahramanmaraİ) district, Turk J. Bot., 30: 85-93. 163. KOTLABA F., 1976. Contribution to the Knowledge of the Turkish Macromycetes, Ceska Mycologie, 30,156-169. 164. KÖSE S., GEZER G., GÖKLER Ğ. ve TÜRKO¾LU A., 2006. Macrofungi of Bekilli (Denizli) district, Turk J. Bot., 30: 267-272. 165. KÖSTEKÇĞ H., YAMAÇ M., SOLAK M.H., 2004. Meİelik Kampüsü (Osmangazi Ünv.-Eskiİehir), ve Civarında Belirlenen Bazı Makrofungus Türleri, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-24 Haziran, S. 69, Çukurova Ünv., Adana. 166. KÖSTEKÇĞ H., YAMAÇ M., SOLAK M.H., 2005. Türkmenbaba Da₣ı (Eskiİehir) Makrofungusları, Tr. J. of Botany, 29: 409-416.

73

167. KREISEL H., 1969. Grundzüge Eines Natürlichen Systems der Pilze, Verlag Von J. Cramer, Stuttgart. 168. KRIEGER L.C.C., 1967. The Mushroom Handbook, Wolf Publishinng, New York. 169. KURT H., 1999. Akören Ğlçesi (Konya) Makrofungusları Üzerinde Bir Araİtırma (Yüksek Lisans Tezi), S.Ü Fen bilimleri Enst., Konya. 170. KYTOVUORI M., 1989. Tricholoma caligatum Group in Europe and North Africa, Karstenia, 28:65-77. 171. LARGENT D., JOHNSON D., WATLING R., 1977. How to Identify Mushrooms to Genus III: Microscopic Features, Mad River Pres Inc. Rt. 2 Box 151 B, Eureka, CA.

172. LAUNERT E., 1989. Edible and Medicinal Plants of Britain and Northern Europe, London. 173. LOHWAG K., 1957. Türkiyenin Mantar Florası Hakkında Araİtırma (Çeviren: H.Ünlügil), Ğstanbul Üniv., Orman Fak. Dergisi, Seri A,7(1):129-137. 174. LOHWAG K., 1959. Kavaklarda Odun Tahripçisi Mantarlar (Çeviren:Selik M.), Ğstanbul Üniv.Orman Fak.Dergisi, Seri A, 9(1):7-10. 175. LOHWAG K., 1964. Belgrad Ormanı’ndan Mikolojik Notlar(Çeviren:Selik M.), Ğstanbul Üniv.Orman Fak. Der., Seri B,14(2):128-135. 176. LOHWAG K., 1965. Ankara ve Çevresindeki A₣açlara Arız Olan Mantar Türleri (Çevirenler:Karaca I., Göbelez M.) Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yıllı₣ı, Fasikül 4:246-249. 177. MAIRE M., 1904. Etude des Champignons Récoltés en Asie Mineure, Bull. Société des Sciences de Nancy, 3 iéme Sérié,7:165-188. 178. MARGULIS L., SCHWARTZ K.V., 1982. Five Kindoms: An Ilustrated Guide to The Phyla of Life on Earth, Freeman, Sanfrancisco. 179. MENÇ H., 2003. Amasya, Sanat Kitabevi, Ankara. 180. MICHAEL E., HENNIG B., KREISEL H., 1983. Handbuch Für Pilzfreunde, Gustav Fisher Verlag, Band 1, Stuttgart. 181. MICHAEL E., HENNIG B., KREISEL H., 1983. Handbuch Für Pilzfreunde, Gustav Fisher Verlag, Band 5, Stuttgart.

74

182. MICHAEL E., HENNIG B., KREISEL H., 1985. Handbuch Für Pilzfreunde, Gustav Fisher Verlag, Band 4, Stuttgart. 183. MICHAEL E., HENNIG B., KREISEL H., 1986. Handbuch Für Pilzfreunde, Gustav Fisher Verlag, Band 2 , Stuttgart. 184. MICHAEL E., HENNIG B., KREISEL H., 1987. Handbuch Für Pilzfreunde, Gustav Fisher Verlag, Band 3, Stuttgart. 185. MOSER M., 1983. Keys to Agarics and Boleti, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. 186. MÜDERRRĞSO¾LU C., KARAKULLUKÇU F., ORKA E., BEYDĞLLĞ A., MAT A., 1992. Mantar Zehirlenmelerinde Hemoperfüzyonun Yeri ve Önemi, Türk Tıp Dergisi, 58(9-12):261-268.

187. NIEMALA T., UOTILA P., 1977. Lignicolous Macrofungi From Turkey and Iran, Karstenia,17:33-39. 188. OGAWA M., 1974. Ecology of Tricholoma matsu-take (Ito et Imai) Sing., Mycorhizal Fungus, In Pine Forest, Mushroom Science 9:733-744. 189. OKSAY M., KALYONCU F., 2006. Contribution to the Macrofungi Flora of

Sultan Mountain, Turkey International Journal of Science & Technology Volume 1, No 1, 7-10. 190. ÖDER N., 1972. Bolu Ğli ve Çevresinde Yetiİen Zehirli ve Yenen ğapkalı Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar (Doktora Tezi),Ankara Üniv. Tıp Fak. Botanik Kürsüsü, Ankara. 191. ÖDER N., 1976. Ğç Ege ve Batı Karadeniz Bölgelerinin Bazı Önemli Yenen Mantar Türleri,Türkiye I. Yemeklik Mantar Kongresi, 23-24 Kasım, Bildiri Kitabı,Yalova. 192. ÖDER N., 1977. Bazı Zehirli Mantarlar ve Mantar Zehirlenmelerinde Ğlk Yardım, ğafak Matbaası, Ankara. 193. ÖDER N., 1978. Orta ve Do₣u Karadeniz Bölgesi Yenen ve Zehirli Mantarları Üzerine Taksonomik Araİtırmalar, T. Bil. Ve Tek. Araİ. Kurumu, Proje no: TBGA 267, Ankara. 194. ÖDER N., 1980. Halkın Yararlandı₣ı Bazı Önemli Yenen Mantarlar,Türkiye Bilimsel ve Teknik Araİtırma Kurumu VII., Bilim Kongresi Seksiyonu,

75

Kuİadası(Aydın) 6-10 Ekim, Tebli₣ Özetleri, 94, Ankara. 195. ÖDER N., 1982. Kastamonu Çevresinde Yetiİen Bazı ğapkalı Mantarlar (Some Capped Mushrooms growing in the Vicinity of Kastamonu), Selçuk Üniv.Fen Fak. Dergisi, Seri B, 2:39-40. 196. ÖDER N., 1986. Karadeniz Bölgesinde (Sinop-Artvin Ğlleri arası) Yetiİen Önemli Bazı Zehirli Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar, Selçuk Üniv. Fen-Edebiyat Fak. Fen Dergisi, 5: 87-104. 197. ÖDER N., 1988 a. Karadeniz Bölgesinde (Sinop-Artvin Ğlleri arası) Yetiİen Halkın Tanıdı₣ı Bazı Önemli Yenen Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar, Selçuk Üniv. Fen-Edebiyat Fak. Fen Dergisi 8:215-257. 198. ÖDER N., 1988 b. Konya Merkez ve Bazı Ğlçelerinde Yetiİen Önemli Yenen ve Zehirli Mantarlar Üzerinde Taksonomik Araİtırmalar, Selçuk Üniv. Fen- Edebiyat Fak.Fen Dergisi, 8:237-257. 199. ÖNER M., 1972. A Contribution to the Knowledge of Common Turkish Higher Fungi, Mycopathologia et Mycologia Applicate, 47(4),369-373. 200. ÖNER M., DĞZBAY M., UÇAR F., KARABOZ Ğ., 1984. Güney-Batı Anadolu ve Konya Ğline Ait Bazı Parazitik Funguslar, Do₣a Bilim Dergisi, A 2: 8-3. 201. ÖNER M., 1988. Mikoloji I, Ege Üniv. Fen Fakültesi Baskı Ğİleri, Bornova, Ğzmir. 202. ÖNER M., GEZER T., 2004. A Contribution to Macrofungi of Western Part of Turkey, JFS, 27: 17-38. 203. ÖZDAL S., ĞLBAY M.E., 2000. Ankara Ğl Sınırları Ğçinde Seçilmiİ Orman Alanlarında Do₣al Olarak Yetiİen ğapkalı Mantarların Tanınması, Türkiye VI. Yemeklik Mantar Kongresi Bildirileri, Ege Üniversitesi Bergama M.Y.O., 224- 229. 204. ÖZTÜRK A., DEMĞREL K., UZUN Y., 1996. Sarıkamıİ (Kars) Yöresinde Yetiİen Bazı Yenen Mantarlar, Y. Y. Üniv. Ziraat Fak. Dergisi, 6(3): 113-128. 205. ÖZTÜRK A., ARIK Ğ.H., DEMĞREL K., 1990. Ğnegöl (Bursa) Çevresinde Yetiİen Zehirli ve Yenen Mantarlar Üzerinde Sistematik, Morfolojik ve Ekolojik Ğncelemeler, Fen Bilimleri Dergisi, 1(1):27-38. 206. ÖZTÜRK C., KAğIK G., 1996. Ürgüp’te (Nevİehir) Yetiİen Bazı

76

Makrofunguslar, S.Ü. Fen-Edeb. Fak. Fen Dergisi, 13:50-55. 207. ÖZTÜRK C., KAğIK G., TOPRAK E., 1997. Ascomycetes Makrofungus- larından Türkiye Ğçin Ğki Yeni Kayıt, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 4(1):53-56. 208. ÖZTÜRK C., KAğIK G., DO¾AN H.H., 2000 a. Beyreli (Hadim-Konya) Yöresinden Bazı Makrofunguslar, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi 1(16):37-41. 209. ÖZTÜRK C., KAğIK G., YILDIZ Y.K., 2000 b. Hınıs ve Karaçoban (Erzurum) Ğlçelerinin Makrofungusları Üzerinde Taksonomik Çalıİmalar, S.Ü. Fen-Edb. Fak. Fen Dergisi, 1(16):1-3. 210. ÖZTÜRK C., GÜRER M., DO¾AN H.H., 2001. Two New Records for the Fungal Flora of Turkey, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 8(2):133-136. 211. ÖZTÜRK C., 2002. Türkiye Makrofungus Florası için Ğki Yeni Kayıt, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 9(1):117-120. 212. ÖZTÜRK C., DO¾AN H.H., AKTAğ S., KAğIK G., 2002. New Records for the Macrofungi Flora of Turkey From Ahırlı and Yalıhüyük Districts (Konya), Ot Sistematik Botanik Dergisi, 9 (2): 135-148. 213. ÖZTÜRK C., DO¾AN H.H., KAğIK G., AKTAğ S., 2003 a. Türkiye Mikoflorası için Karaman Yöresinden Yeni Kayıtlar, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 10 (2): 213-248. 214. ÖZTÜRK C., KAğIK G., DO¾AN H.H., AKTAğ S., 2003 b. Macrofungi of Alanya District, Tr. J. of Botany, 27:303-312. 215. PACE G., 1998. Mushrooms of The World, Firefly Books Ltd., Ontorio, Canada. 216. PACIONI G., 1993. Mushrooms and Toadstools, Mac Donald and Ltd., London. 217. PARLAK Y., GÜCĞN F., 1993. The Determination of Mushrooms and Plant Parasitic Fungi A round Çıldır Lake in Turkey, Fırat Ünv. Fen ve Müh. Bilimleri Dergisi, 5(2):89-92. 218. PEGLER D.N., 1987. Mushrooms and Toadstools, Mac Donald and Co. Ltd., London. 219. PEKğEN A., KARACA G., 2003. Macrofungi of Samsun Province, Tr. J. of Botany, 27:173-184. 220. PHILLIPS R., 1981. Mushrooms and Other Fungi of Great Britain and

77

Europe, Pan Books Ltd., London. 221. PILÁT A., 1932. Additamenta and Floram Asie Minoris Hymenomycetum, Pars Secunda: Agaricineae, Bull. Soc. Myc. 48(3-4),283-302, France. 222. PILÁT A., 1933. Additamenta and Floram Asie Minoris Hymenomycetum. Pars Tertia: Meruliaceae, Hydnaceae, Stereaceae, Cyphellaceae, Clavariaceae, Asterostromellinae, Phylacteriaceae (V. Litschauer),Bull. Soc. Bot. 49(1):34-77, France. 223. PILÁT A., 1937. Additamenta and Floram Asie Minoris Hymenomycetum et Gasteromycetum, Pars Quarta,Bull Soc. Bot. 53(3-4),253-264, France. 224. PURTKAYASTHA R.P., CHANDRA A., 1985. Manuel of Indian Edible Mushrooms, New Delhi. 225. RIGLER L., 1852. Die Turkei und Deren Bewohner, Bd:I,111,Wien. 226. RIVA A., 1988. Tricholoma, Liberia Editrica Giovanna Biella I-21047 Saronno, Milano. 227. SACCARDO P.A., 1915. Flora Italica Cryptogama: Hymeniales, Gennaio. 228. SELĞK M., 1962. Güneybatı Anadolu’da Odun Tahrip Eden Bazı Mantarlar ve Bilhassa Schizophyllum commune Fr., Ğstanbul. Üniv. Orman Fak. Dergisi, Seri A,12(2):120-124. 229. SELĞK M., 1965. Belgrad Ormanında Bulunan Yenen Mantarlar, Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Dergisi, Seri A,15(2):48-55. 230. SELĞK M., AKSU S., 1967. Ğstanbul’un Park ve Korularındaki Yerli ve Yabancı A₣aç Türlerine Arız Olan Odun Tahrip Eden Mantarlar, Ğstanbul Ünv. Orman Fak. Dergisi, Seri A, 17(1):90-95. 231. SELĞK M., 1973 a. Türkiye Odunsu Bitkileri Özellikle Orman A₣açlarında Hastalık Amili ve Odun Tahrip Eden Mantarlar, Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Yayınları 199, Ğstanbul. 232. SELĞK M., 1973 b. Do₣u Karadeniz Bölgesi, Özellikle Trabzon Civarında Odun Tahripçisi Mantarlar, Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Dergisi, Seri A, 23(2):33- 38. 233. SELĞK M., SÜMER S., 1982. Some New Additions to Turkey Fungus Flora, Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Dergisi,Seri A,32(2):28-32. 234. SESLĞ E., 1993. Trabzon Ğli Maçka Yöresi Makrofungusları, Tr. J. of Botany,

78

17(3):179-182. 235. SESLĞ E., 1994. Trabzon Yöresinde Yetiİen Makromantarlar Üzerinde Taksonomik Bir Araİtırma (Doktora Tezi), Karadeniz Teknik Üniv. Fen Bil. Enst.,Trabzon. 236. SESLĞ E., 1995. Tulostoma brumale Pers.:Pers. Gasteromycetes’lerden Türkiye Ğçin Yeni Bir Kayıt, Tr. J. of Botany, 19:599-600. 237. SESLĞ E., 1996. Two New Records in Agaricales for Turkey, Tr. J. of Botany, 20:469-472.

238. SESLĞ E., BAYDAR S., 1996. A Preliminary Checklist of Agaricales of Turkey, Mycotaxon, 60: 213-224. 239. SESLĞ E., 1998 a. Ten New Records of Macrofungi for Turkey , Tr. J. of Botany, 22: 43-50. 240. SESLĞ E., 1998 b. Giresun Yöresinde Saptanan Makrofunguslar, XIV. Ulusal Biyoloji Kongresi, Samsun, 1: 456-465. 241. SESLĞ E., 1998 c. Four Interesting Records of of the Macrofungi Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 22:289-293. 242. SESLĞ E., 1999. A5 (Samsun-Bafra) ve A6 (Ordu) Karelerinde Saptanan Makrofunguslar, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 6(1):95-98. 243. SESLĞ E., TÜRKEKÜL Ğ., 2000. Three New Records for the Turkish Mycoflora, Tr. J. of Botany, 24:259-262. 244. SESLĞ E., WRIGHT J.E., TURKEKUL I., 2000. The Genus Tulostoma Pers.:Pers (Gasteromycetes) in Turkey, Tr. J. of Botany, 24:269-272. 245. SESLĞ E., DENCHEV C.M., 2005. Checklist of the Myxomycetes and Macromycetes in Turkey, Mycologia Balcanica, 2: 119-160. 246. SESLĞ E., 2006. New records of Tricholomataceae and Cortinarius (Pers.) Gray from Turkey, Turk J. Bot., 30: 59-62. 247. SESLĞ E., 2007. Preliminary checklist of the macromycetes of the East and Middle Black Sea Regions of Turkey, Mycotaxon 99: 71–74. 248. SMITH A.H., 1954. The North American Species of Naemalotoma, Mycologia, 43:467-521. 249. SMITH A., SMITH W. N., 1996. The Mushroom Hunter’s Field Guide,

79

Thunder Bay Press, Universty of Michigan, Michigan. 250. SOLAK M.H., GÜCĞN F., 1990. Bursa Yöresinden Bazı Makrofunguslar, X. Ulusal Biyoloji Kongresi, 18-20 Temmuz 1990, Botanik Bildirileri, 2:163-171, Erzurum. 251. SOLAK M.H., GÜCĞN F., 1992. Bursa Yöresinden Türkiye için Yeni Makrofungus Türleri ve Yörede Belirlenen Di₣er Makrofunguslar, Tr. J. of Botany, 16: 335-346. 252. SOLAK M.H., GÜCĞN F., 1992. Bursa’nın Yenen Mantarları,Türkiye IV.Yemeklik Mantar Kongresi,Yalova-Ğstanbul 2-4 Kasım, Tarım Araİtırmaları Destekleme ve Geliİtirme Vakfı, Bildiri Kitabı, 1: 61-68. 253. SOLAK M.H., GÜCĞN F., IğILO¾LU M., KALMIğ E., 1997. Wood- decaying Fungi Which Were Found in Some Provinces and Their Surroundings in The Northwest Anatolia, XI. Forestry Congress, Pp. 199, Antalya. 254. SOLAK H., 1998. A New Ascomycete Genus (Cyathipoda Boud.) Records for the Fungi Flora of Turkey, Tr. J. of Botany, 22:347-348. 255. SOLAK M.H., IğILO¾LU M., GÜCĞN F., GÖKLER Ğ., 1999. Macrofungi of Ğzmir Province, Tr. J of Botany, 23: 383-390. 256. SOLAK M.H., KALMIğ E., IğILO¾LU M., 2001. New Records for the Fungi Flora of Turkey, Bio-Science Research Bulletin, 17: 99-103. 257. SOLAK M.H., YILMAZ F., IğILO¾LU M., 2001. Mu₣la Yöresinin Bazı Morchella Türleri, 4. Ulusal Ekoloji ve Çevre Kongresi, 5-8 Ekim, S. 63, Bodrum, Mu₣la. 258. SOLAK M.H., YILMAZ F., 2002. Manisa Yöresi Makrofungus Florasına Katkılar, Ekoloji Çevre Dergisi, 43: 30-32. 259. SOLAK M.H., GÜCĞN F., IğILO¾LU M., PACIONI G., 2002 a. A New Record of Geopora cooperi f. cooperi from West Asia, Bulletin of Pure and Applied Sciences, 21 B: 131-135. 260. SOLAK M.H., YILMAZ F., GÜCĞN F., IğILO¾LU M., 2002 b. Macrofungi of Balıkesir Province from Turkey, Bio-Science Research Bulletin, 18: 137-149. 261. SOLAK M.H., YILMAZ ERSEL F., 2003. Mu₣la Yöresinden Türkiye Makromikotasına Yeni Kayıtlar, Ekoloji Çevre Dergisi, 48: 10-12. 262. SOLAK M.H., GÜCĞN F., YILMAZ ERSEL F., IğILO¾LU M., 2003. Some

80

Macrofungi from Çanakkale Province, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 10 (1): 97- 110. 263. SOLAK M.H., YILMAZ ERSEL F., IğILO¾LU M., 2004 a. Five New Records of Morchella Genus for Turkey, Mycology and Phytopathology, 38: 60- 66. 264. SOLAK M.H., YILMAZ ERSEL F., ALLI H., IğILO¾LU M., 2004 b. A New Record of Morchella Species from West Anatolia, Bulletin of Pure and Applied Sciences, 23 (1): 31-33. 265. STOJCHEV G., ASAN A., GÜCĞN F., 1998. Some Macrofungi Species of European Part of Turkey, Tr. J. of Botany, 22:341-348. 266. SÜMER S., 1976. Belgrad Ormanı’ndan Kesilmiİ Odunlara Arız Olan Önemli Odun Tahripçisi Mantarlar Üzerinde Araİtırmalar, Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Dergisi, Seri A, 26(1):175-235. 267. SÜMER S., 1977. Belgrad Ormanındaki A₣açlarda Çürüklük Do₣uran Önemli Mantarlar (Important Fungi Causing Decay of Standing Trees in the Belgrad Forest), Ğstanbul Üniv. Orman Fak Yayınları, 239-244, Ğstanbul. 268. SÜMER S., 1982. Batı Karadeniz Bölgesi, Özellikle Bolu Çevresinde Bulunan Odun Tahripçisi Mantarlar (Important Fungi in the Western Black Sea Region of Turkey, Specially in and Around Bolu Province), Ğstanbul Üniv. Orman Fak. Yayınları 297-312, Ğstanbul. 269. SÜMER S., 1987. Türkiye’nin Yenen Mantarları, Ersu Matbaacılık, Ğstanbul. 270. SÜMER S., 1989. Some New Records for The Fungal Flora of Turkey (Türkiye Mantar Florası Ğçin Yeni Bazı Yeni Kayıtlar), Marmara Üniv. Fen Bilimleri Dergisi, Sayı 6, Ğstanbul. 271. SVRCEK M., 1988. The Illustrated Book of Mushrooms and Fungi, London. 272. TAMER A.Ü., ALTAN Y., GÜCĞN F., 1989. Gülveren Köyü (Erzurum- ğenkaya) Florasında Belirlenen Bazı Parazit Funguslar, Anadolu Ünv. Fen-Edb. Fak. Der. 1(2):45-55. 273. TAMER A.Ü., ALTAN Y., GÜCĞN F., 1990 a. Do₣u Anadolu Florasında Belirlenen Bazı Parazit Funguslar, Tr. J. of Botany 14: 83-86. 274. TAMER A.Ü., ALTAN Y., GÜCĞN F., 1990 b. Elazı₣ Hazar Da₣ı Bitkilerinde Belirlenen Parazit Funguslar, X. Ulusal Biyoloji Kongresi (18-20

81

Temmuz) Botanik Bildirileri, 2:173-181, A.Ün. Fen-Edeb. Fak. Ofset Tesisleri, Erzurum. 275. TCHIHATCHEFF P., 1860. Asie Mineure III. Botanique II: 670-672, Paris. 276. TROGER R., HUBSCH P., 1990. Einheimische Groβpilze, Gustav Fischer Verlag, Stuttgart. 277. TÜRKEKUL Ğ., 2000. Tokat Ğli Makrofungus Florası (Doktora Tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bil. Enstitüsü, Trabzon. 278. TÜRKEKUL Ğ., 2003. A Contribution of The Fungal Flora of Tokat Province, Tr. J. of Botany, 27:313-320. 279. TÜRKO¾LU A., GEZER K., 2006. Hacer Ormanı (Kayseri)’nın makrofungusları, Ekoloji, cilt:15 No: 59: 43-48. 280. UZUN Y., DEMĞREL K., 1998. ğenkaya (Erzurum) Ğlçesinin Makrofungusları, XIV. Ulusal Biyoloji Kongresi, Samsun, 1: 213-222. 281. UZUN Y., KELEğ A., DEMĞREL K., SOLAK M.H., 2004. Some Macrofungi from Bayburt Province in Turkey, Bulletin of Pure and Applied Sciences, 23 (1): 47-55. 282. UZUN Y., KELEğ A., DEMĞREL K., 2006. Contributions to the Macrofungi

Flora of Gümüİhane Province. Tübitak, 30: 39-46. 283. WATLING R., 1973. Identification of The Larger Fungi, Hulton Educational Publications Ltd. 284. WATLING R., GREGORY N.M., 1977. Larger Fungi From Turkey, Iran and Neighbouring Countries, Karstenia, 17:59-72. 285. WATLING R., 1982. British Fungus Flora, Bolbitiaceae 3: Agrocybe, Bolbitius, Conocybe, HMSO, Edinburgh. 286. WATLING R., GREGORY N.M., 1989. British Fungus Flora, Agarics and Boleti 6: Crepidotaceae, Pleurotaceae and Other Pleurotoid Agarics, HMSO, Edinburgh. 287. WATLING R., IğILO¾LU M., 1991. Torrendia pulchella Bres. A New and Interesting Record From Türkiye, Tr. J. of Botany, 15(3):297-299. 288. WATLING R., GÜCĞN F., IğILO¾LU M., 1995. Battarraea phalloides Its History, Biology and E x tension to Its Distribution, Nowa Hedwigia, 60:13-18. 289. WEBSTER J., 1989. Introduction to Fungi, Cambridge Universty Press,

82

Melbourne. 290. WINKLER R., 1996. 2000 Pilze Einfach Bestimmen, AT V. Aarau, Schweiz. 291. YABANLI M., IğILO¾LU M., SOLAK M.H., 2004. Ula (Mu₣la) Yöresinde Tespit Edilen Bazı Yenen Makrofunguslar, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21- 24 Haziran, S. 78, Çukurova Ünv., Adana. 292. YA¾IZ D., AFYON A., KONUK M., 2005. The Macrofungi of Karabük Province, Tr. J. of Botany, 29(5): 345-353. 293. YA¾IZ D., AFYON A., KONUK M., HELFER S., 2007. Contributions to the macrofungi of Kastamonu province, Turkey. Mycotaxon Volume 98, 177- 180. 294. YALINKILIÇ M. K., KALAY H.Z., TÜFEKÇĞO¾LU A., KARAGÜL R., SESLĞ E., 1992. Morchella sp. Mantarlarının Orman Tali Ürünü Olarak Önemi ve Trabzon’da Lokal Bir Yayılıİ Alanındaki Morchella Türlerinin Ğncelenmesi, Ulusal Orman Ürünleri Endüstri Kongresi, 22-25 Eylül, Bildiri Metinleri, 177- 198, Trabzon. 295. YILDIZ A., ERTEKĞN A.S., 1996. Bazidyomiset Makrofunguslarından Türkiye Ğçin Ğki Yeni Kayıt, Ot Sistematik Botanik Dergisi, 3(1):55-58. 296. YILDIZ A., ERTEKĞN A.S., 1997. Contributions to the Macrofungal Flora of Diyarbakır. Tr. J. of Botany, 21: 119-122. 297. YILMAZ F., ÖDER N., IğILO¾LU M., 1997. The Macrofungi of The Soma (Manisa) and Savaİtepe (Balıkesir) Districts, Tr. J. of. Botany, 21: 221-230. 298. YILMAZ F., IğILO¾LU M., 2002. Macrofungi of De₣irmenbo₣azı (Balıkesir), Tr. J. of Botany, 26:161-164. 299. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., GÜCĞN F., 2003. Two New Records from Anatolia, Bio-Science Research Bulletin, 19: 83-85. 300. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., IğILO¾LU M., YABANLI M., 2004. Türkiye’nin Ramaria Türleri, XVII. Ulusal Biyoloji Kongresi, 21-24 Haziran, Çukurova Ünv., Adana. 301. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2004 a. Three New Records for the Turkish Macromycota, Ekoloji, 13: 7-8. 302. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2004 b. Contributions to the Macrofungi of Ğzmir Province, Tr. J. of Botany, 28: 487-490.

83

303. YILMAZ ERSEL F., 2005. New Records for the Macromycota of Turkey from Balıkesir Province, Tr. J. of Botany, 29: 333-336. 304. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 a. New Records of Morels from Turkey, Mycotaxon, 91: 293-302. 305. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 b. Russula Species and A New Record of Turkey, Ekoloji, 14: 32-36. 306. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 c. A New Record and Checklist Hydnellum for Turkey, G.Ü. Journal of Science, 18 (2): 183-185. 307. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 d. Three New Records for Macrofungi in Turkey, II. International Environmental Protection Symposium, 8- 10 September, Dumlupınar Univ., Kütahya. 308. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 e. Tricholoma Taxa of Turkey, X. European Ecological Congress, 8-13 November, S. 456, Kuİadası, Ğzmir. 309. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., 2005 f. The Edible and Exported Mushrooms Species in Balıkesir, X. European Ecological Congress, 8-13 November, S. 457, Kuİadası, Ğzmir. 310. YILMAZ ERSEL F., SOLAK M.H., IğILO¾LU M.,2005. A New Genus Record for Turkish Macromycota, Dumlupınar Üniv. Fen Bilimleri Dergisi, 8: 311. YILMAZ ERSEL F., 2005. Macrofungi of kiraz (Ğzmir) District. JFS, Vol 28,: 1-13. 312. ZWARA J., 1932. Contribution A’la des Russules de I’ Asie Mineure, Bull. Soc. Bot.,48, 253-258, France.

84

8. ARAğTIRMA ALANINDA TESPĞT EDĞLEN MANTARLAR

ğekil 3. Lachnellula calyciformis ğekil 4. Discina perlata

ğekil 5. Gyromitra esculenta ğekil 6. Helvella lacunosa

ğekil 7. Helvella leucomelaena ğekil 8. Morchella conica var. deliciosa

85

ğekil 9. Morchella elata ğekil 10. M. esculenta var. rotunda (Gregor Klaric)

ğekil 11. Peziza granulosa ğekil 12. Sarcosphaera crassa

ğekil 13. Caloscypha fulgens ğekil 14. Sepultaria sunmeriana

86

ğekil 15. Pithya vulgaris ğekil 16. Agaricus aestivalis var. veneris (Margaretha Liebmann) (Vallée Maroit Taisnil)

ğekil 17. Agaricus bisporus ğekil 18. Agaricus bitorquis

ğekil 19. Agaricus campestris ğekil 20. Agaricus cupreobrunneus

87

ğekil 21. Agaricus macrocarpus ğekil 22. Lepiota oreadiformis

ğekil 23. Lepiota xanthophylla ğekil 24. Macrolepiota excoriata (Olivier roblot)

ğekil 25. Macrolepiota heimii ğekil 26. Macrolepiota konradii (Rodolfo Alberola)

88

ğekil 27. Macrolepiota mastoidea ğekil 28. Macrolepiota procera

ğekil 29. Agrocybe praecox ğekil 30. Hebeloma crustuliniforme

ğekil 31. Hebeloma longicaudum ğekil 32. Hebeloma sinapizans

89

ğekil 33. Hebeloma stenocystis ğekil 34. Panaeolus papilionaceus (Standa Jrasek)

ğekil 35. Coprinus comatus ğekil 36. Coprinus flocculosus

ğekil 37. Coprinus micaceus ğekil 38. Cortinarius calochrous (Sinan Aktaİ) (Anton Poler)

90

ğekil 39. Cortinarius cupreorufus ğekil 40. Cortinarius orellanus (Marco Floriani - Maso Postel)

ğekil 41. Galerina badipes ğekil 42. Galerina paludosa (J.K. Lindsey)

ğekil 43. Galerina sphagnorum ğekil 44. Gymnopilus penetrans (Jean Paul Maurice) (Marco Floriani - Maso Postel)

91

ğekil 45. Inocybe ayeri ğekil 46. Inocybe cervicolor (JJ Wuilbaut)

ğekil 47. Inocybe dulcamara ğekil 48. Inocybe flocculosa var. (Asier Ayala) flocculosa

ğekil 49. Inocybe fuscidula ğekil 50. Inocybe leiocephala

92

ğekil 51. Inocybe rimosa var. obsoleta ğekil 52. Inocybe rimosa var. rimosa (Kegeliger)

ğekil 53. Inocybe splendes var. splendes ğekil 54. Inocybe splendes var. phaeoleuca (Andrea Aiardi)

ğekil 55. Tubaria hiemalis ğekil 56. Entoloma hirtipes

93

ğekil 57. Entoloma siniatum ğekil 58. Laccaria laccata (Yves Deneyer)

ğekil 59. Lycoperdon molle ğekil 60. Lycoperdon perlatum

ğekil 61. Lycoperdon pyriforme ğekil 62. Oudemansiella longipes (Sinan Aktaİ)

94

ğekil 63. Strobilurus stephanocystis ğekil 64. Crucibulum leave

ğekil 65. Cyathus olla ğekil 66. Hohenbuehelia (George Baron) semiinfundibuliformis

ğekil 67. Pleurotus ostreatus ğekil 68. Volvariella gloiocephala

95

ğekil 69. Schizophyllum commune ğekil 70. Pholiota populnea

ğekil 71. Stropharia semiglobata ğekil 72. Clitocybe brumalis (J.K. Lindsey) (Oldich Roućka)

ğekil 73. Clitocybe costata ğekil 74. Clitocybe dealbata (Ricardo Galan)

96

ğekil 75. Clitocybe fragrans ğekil 76. Clitocybe gibba (Robert Thomas and Dorothy)

ğekil 77. Clitocybe odora ğekil 78. Clitocybe vibecina

ğekil 79. Collybia dryophila ğekil 80. Cystoderma amianthinum (Sinan Aktaİ) (J.K. Lindsey)

97

ğekil 81. Cystoderma granulosum ğekil 82. Hygrophorus chrysodon

ğekil 83. Hygrophorus speciosus ğekil 84. Leucopaxillus candidus

ğekil 85. Lyophyllum decastes ğekil 86. Melanoleuca cognata

98

ğekil 87. Melanoleuca graminicola ğekil 88. Melanoleuca schumacheri (Sinan Aktaİ) (Sinan Aktaİ)

ğekil 89. Melanoleuca stridula ğekil 90. Mycena amicta (JJ Wuilbaut)

ğekil 91. Mycena pura ğekil 92. Mycena stipata (Marco Floriani)

99

ğekil 93. Omphalina oniscus ğekil 94. Omphalina velutipes (Crest Voland)

ğekil 95. Panellus mitis ğekil 96. Panellus violaceofulvus (J.K. Lindsey)

ğekil 97. Phyllotopsis nidulans ğekil 98. Tricholoma fracticum (Harald Andres Schmid)

100

ğekil 99. Tricholoma orirubens ğekil 100. Tricholoma terreum

ğekil 101. Tricholomopsis rutilans ğekil 102. Xeromphalina campanella

ğekil 103. Gomphidius glutinosus ğekil 104. Rhizopogon luteolus

101

ğekil 105. Rhizopogon roseolus ğekil 106. Astraeus hygrometricus (Sinan Aktaİ)

ğekil 107. Suillus grevillei ğekil 108. Suillus luteus

ğekil 109. Calocera pallido-spathulata ğekil 110. Dacrymyces stillatus (Miroslav Junek )

102

ğekil 111. Dacrymyces variisporus ğekil 112. Phellinus tuberculosus

ğekil 113. Geastrum pectinatum ğekil 114. Geastrum sessile

ğekil 115. Geastrum triplex ğekil 116. Clavariadelphus truncatus (JC Schou)

103

ğekil 117. Ramaria flaccida ğekil 118. Ramaria flava (J. K. Lindsey)

ğekil 119. Antrodia juniperina ğekil 120. Fomes fomentarius (Sinan Aktaİ)

ğekil 121. Lentinus tigrinus ğekil 122. Pyrofomes demidoffii (M. Vasutova) (Sinan Aktaİ)

104

ğekil 123. Trametes hirsuta ğekil 124. Trametes versicolor (J. K. Lindsey) (J. K. Lindsey)

ğekil 125. Trichaptum abietinum ğekil 126. Lactarius salmonicolor (J. K. Lindsey)

ğekil 127. Lactarius sanguifluus ğekil 128. Russula artrorubens (Josef Hlasek)

105

ğekil 129. Russula cavipes ğekil 130. Russula delica

ğekil 131. Russula emetica var. sylvestris ğekil 132. Russula ochroleuca

ğekil 133. Russula paludosa ğekil 134. Russula queleti (Josef Hlasek)

106

ğekil 135. Russula torulosa ğekil 136. Stereum hirsutum

ğekil 137. Boletopsis leucomelaena ğekil 138. Pseudohydnum gelatinosum