DZIENNIK URZĘDOWY

WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO

———————————————————————————————————————————

Rzeszów, dnia 13 lutego 2012 r. Poz. 319

UCHWAŁA NR XI/139/2012 RADY MIEJSKIEJ W KAŃCZUDZE

z dnia 20 stycznia 2012 r.

w sprawie przyjęcia „Gminnego programu opieki nad zabytkami Miasta i Gminy Kańczuga na lata 2012 - 2015”

Na podstawie art. 18 ust 2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, póz. 1591 z późn. zm.), art. 87 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, póz. 1568 z późn. zm.) - Rada Miejska w Kańczudze uchwala, co następuje: § 1. Przyjmuje się „Gminny program opieki nad zabytkami Miasta i Gminy Kańczuga na lata 2012 - 2015”, stanowiący załącznik do uchwały. § 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Kańczuga. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego.

Przewodniczący Rady Miejskiej W Kańczudze

Emil Drąg

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 2 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 3 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Spis treści: 1. Wstęp 2. Podstawa prawna opracowania gminnego programu opieki nad zabytkami 3. Uwarunkowania prawne ochrony i opieki nad zabytkami w Polsce 4. Zabytki i ich ochrona w krajowych dokumentach 5. Zabytki i ich ochrona w dokumentach programowych województwa podkarpackiego 6. Uwarunkowania wewnętrzne ochrony dziedzictwa kulturowego Miasta i Gminy Kańczuga 7. Zarys historii obszaru gminy 8. Zabytki objęte prawnymi formami ochrony 9. Zabytki w gminnej ewidencji zabytków 10. Wykaz stanowisk archeologicznych oraz warunki ich ochrony 11. Ocena stanu dziedzictwa kulturowego gminy. Analiza SWOT 12. Priorytety, kierunki działań, zadania programu opieki 13. Instrumentarium realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami 14. Zasady oceny realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami 15. Źródła finansowania gminnego programu opieki nad zabytkami 16. UCHWAŁA nr IX/102/2011 RADY MIEJSKIEJ w KAŃCZUDZE z dnia 08 grudnia 2011 roku

1. Wstęp Przedmiotem opracowania jest opis dziedzictwa kulturowego w granicach administracyjnych Miasta i Gminy Kańczuga, natomiast celem jest określenie zasadniczych kierunków działań i zadań na rzecz ochrony i opieki nad zabytkami. Dziedzictwo kulturowe to ważny czynnik życia i działalności człowieka. Zabytki są nie tylko materialnym śladem przeszłości, lecz także cennym elementem kultury, przyczyniającym się do kształtowania przyjaznego otoczenia człowieka. Bogactwo i różnorodność dziedzictwa kultury może w istotny sposób przyczynić się do rozwoju społeczno-gospodarczego gminy, a tym samym do poprawy jakości życia jej mieszkańców. Na krajobraz kulturowy składają się zarówno elementy przyrodnicze, jak i wytwory i osiągnięcia cywilizacyjne człowieka. Są to pojedyncze obiekty i zespoły budowli, dzieła sztuki, elementy zagospodarowania przestrzeni, krajobraz miejski i wiejski, obszary kształtujące świadomość i tożsamość regionalną mieszkańców. W działaniach samorządów lokalnych, podobnie jak w polityce państwa, istotne jest zapewnienie zrównoważonego rozwoju i ładu przestrzennego oraz powiązanie ochrony zabytków z ochroną środowiska naturalnego. Sprawny i skuteczny system ochrony i opieki nad zabytkami powinien odbywać się przy udziale samorządów, właścicieli i użytkowników zabytków oraz mieszkańców i wspólnot lokalnych. Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami nakłada na jednostki samorządu terytorialnego obowiązek sporządzenia programu opieki nad zabytkami (art. 87 ustawy). Głównym odbiorcą programu jest społeczność lokalna, która bezpośrednio powinna odczuć efekty jego wdrażania. Dotyczy to nie tylko właścicieli i użytkowników obszarów i obiektów zabytkowych, ale również wszystkich mieszkańców, gdyż zachowane i należycie pielęgnowane dziedzictwo kulturowe wyróżnia obszar gminy i przesądza o jej atrakcyjności. Przyjęty przez Radę Miejską w formie uchwały gminny program opieki nad zabytkami jest elementem polityki samorządowej. Powinien służyć podejmowaniu planowych działań dotyczących inicjowania, wspierania, koordynowania badań i prac z dziedziny ochrony zabytków i krajobrazu kulturowego oraz upowszechniania i promowania dziedzictwa kulturowego. Program może być wykorzystywany przez inne jednostki samorządu Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 4 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— terytorialnego, środowiska badawcze i naukowe, właścicieli i posiadaczy obiektów zabytkowych oraz osoby zainteresowane kulturą i dziedzictwem kulturowym. Opracowanie i uchwalenie gminnego programu opieki nad zabytkami nie powinno być traktowane jedynie jako realizacja przez gminę zadania ustawowego. Programy mają bowiem służyć rozwojowi gminy poprzez dążenie do poprawy stanu zachowania zabytków, eksponowania walorów krajobrazu kulturowego, wykorzystania zabytków na potrzeby społeczne, gospodarcze i edukacyjne. Inne ważne cele gminnego programu opieki nad zabytkami wskazane przez ustawodawcę (np. określenie warunków współpracy z właścicielami zabytków eliminujących sytuacje konfliktowe czy tworzenie miejsc pracy związanych z opieką nad zabytkami) sprawiają, że program ten może pełnić ważną rolę społeczną, a jego konsekwentna realizacja stać się istotnym czynnikiem rozwoju gminy. Program opieki nad zabytkami powinien pomóc w aktywnym zarządzaniu zasobem stanowiącym dziedzictwo kulturowe gminy. Wskazane w programie działania powinny być skierowane na poprawę stanu zabytków, ich adaptację i rewaloryzację oraz zwiększenie dostępności do nich mieszkańców i turystów. Jednocześnie mogą przyczynić się do zwiększenia atrakcyjności regionów, podniesienia konkurencyjności oferowanych produktów turystycznych, a także szerszego od dotychczasowego wykorzystania potencjału związanego z zachowanym dziedzictwem kulturowym. Gminny program opieki nad zabytkami, m.in. poprzez działania edukacyjne, może też budzić w lokalnej społeczności świadomość wspólnoty kulturowej, roli i znaczenia lokalnych wartości i wspólnych korze korzeni. Wspólna dbałość o zachowanie wartości kulturowych wzmacnia poczucie tożsamości, wspiera identyfikację jednostki z tzw. małą ojczyzną, zacieśnia procesy integracyjne w społeczności lokalnej, minimalizując niektóre negatywne skutki globalizacji. Współpraca środowisk samorządowych i konserwatorskich przy realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami powinna przynieść wszystkim stronom wymierne korzyści: zachowanie dziedzictwa kulturowego dla przyszłych pokoleń, poprawa stanu obiektów zabytkowych, zwiększenie atrakcyjności przestrzeni publicznych, rozwój społeczno-gospodarczy. Gminny program opieki nad zabytkami jest opracowywany na 4 lata. Z realizacji programu burmistrz co 2 lata sporządza sprawozdanie, które przedstawia Radzie Miejskiej. Kolejne sporządzane programy opieki powinny uwzględniać pojawiające się nowe uwarunkowania prawne i administracyjne, zmieniające się warunki społeczne, gospodarcze i kulturowe, nowe kryteria oceny i aktualny stan zachowania zasobu oraz prowadzone okresowo oceny efektów wdrażania obowiązującego programu1.

1 Gminny program opieki nad zabytkami. Poradnik metodyczny. Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków

2. Podstawa prawna opracowania gminnego programu opieki nad zabytkami Obowiązek wykonania programu opieki nad zabytkami, został określony w przepisie art. 87 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z późn. zm.). Zgodnie z w/w artykułem Zarząd województwa powiatu lub wójt (burmistrz, prezydent miasta) sporządza na okres 4 lat odpowiednio wojewódzki, powiatowy lub gminny program opieki nad zabytkami. Program o którym mowa ma na celu w szczególności: - włączenie problemów ochrony zabytków do systemu zadań strategicznych, wynikających z koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju; - uwzględnianie uwarunkowań ochrony zabytków, w tym krajobrazu kulturowego i dziedzictwa archeologicznego, łącznie z uwarunkowaniami ochrony przyrody i równowagi ekologicznej; - zahamowanie procesów degradacji zabytków oraz walorów krajobrazu kulturowego; - wyeksponowanie poszczególnych zabytków oraz walorów krajobrazu kulturowego; - podejmowanie działań zwiększających atrakcyjność zabytków dla potrzeb społecznych, turystycznych i edukacyjnych oraz wspieranie inicjatyw sprzyjających wzrostowi środków finansowych na opiekę nad zabytkami; - określenie warunków współpracy z właścicielami zabytków, eliminujące sytuacje konfliktowe związane z wykorzystaniem tych zabytków;

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 5 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

- podejmowanie przedsięwzięć umożliwiających tworzenie miejsc pracy związanych z opieką nad zabytkami. 3. Uwarunkowania prawne ochrony i opieki nad zabytkami w Polsce Ustawowy obowiązek opieki i ochrony dziedzictwa kulturowego nakładają na samorząd gminny dwie ustawy: - Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. Nr 142 poz. 1591 z 2001 r. z późn. zm.) - Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 162 poz. 1568 z późn. zm.) Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w art. 7 ust.1 wśród zadań własnych gminy jako jednostki samorządu terytorialnego najniższego szczebla wymienia sprawy z zakresu kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. w art. 4 formułuje podstawowe obowiązki organów administracji publicznej w zakresie ochrony zabytków, mające na celu m.in.: 1) zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie, 2) zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków, 3) udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytków, 4) przeciwdziałanie kradzieży, zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabytków za granicę, 5) kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytków, 6) uwzględnianie zadań ochronnych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. W punkcie 3 wskazano obowiązujące uregulowania prawne dotyczące ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, uwzględniając fakt, że: - zabytki zostały objęte ochrona zadeklarowana jako konstytucyjny obowiązek państwa i każdego obywatela (art. 5, art. 6 ust. 1 i art. 86 Konstytucji RP); - głównym aktem prawnym regulującym zasady ochrony i opieki nad zabytkami w Polsce jest ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 z pózn. zm.). Przy opracowywaniu programu opieki nad zabytkami należy uwzględnić następujące przepisy cyt. wyżej ustawy: art. 3, 4, 6, 7, 16 ust. 1, art. 17, 18, 19, 20, 21, 22 oraz art. 89; - wykonywanie zadań w zakresie kultury i ochrony zabytków jest ustawowym zadaniem samorządów. W art. 7 ust. 1, pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z pózn. zm.) zostały określone zadania własne gminy: „zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy (...) kultury, w tym (…) ochrony zabytków i opieki nad zabytkami”. Istotne jest uwzględnienie innych uregulowań prawnych dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, które znajdują sie w wielu obowiązujących ustawach, w tym w: 1. ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z pózn. zm.), 2. ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z pózn. zm.), 3. ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150), 4. ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880), Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 6 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

5. ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z pózn. zm.), 6. ustawie z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2001 Nr 13, poz. 123), 7. ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 z pózn. zm.). Zasady ochrony zabytków znajdujących sie w muzeach i w bibliotekach zostały określone w: - ustawie z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z pózn. zm.), - ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (Dz. U. Nr 85, poz. 539 z pózn. zm.). Ochronę materiałów archiwalnych regulują przepisy: - ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673 z pózn. zm.). 4. Zabytki i ich ochrona w krajowych dokumentach - Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2013 - Uzupełnienie Narodowej Strategii Rozwoju Kultury na lata 2004-2020 Strategia została opracowana dla całego obszaru Polski z określeniem spójnych działań realizowanych w regionach. W ramach opracowania zostały wyodrębnione główne zadania i priorytety w dziedzinie kultury na lata 2004-2013. Ochrona dziedzictwa kulturowego a w szczególności ochrona i rewaloryzacja zabytków zostały wyodrębnione jako jeden z pięciu obszarów strategicznych. W dokumencie p.n. Uzupełnienie Narodowej Strategii Rozwoju Kultury na lata 2004-2020 położono nacisk na kompleksową rewaloryzację zabytków oraz obiektów poprzemysłowych i powojskowych oraz ich adaptację na cele kulturalne, turystyczne, edukacyjne, rekreacyjne itp. a także na zwiększenie roli zabytków w rozwoju turystyki i przedsiębiorczości, inwentaryzację zabytków ruchomych i nieruchomych oraz promocję i budowę sieci informatycznych promujących kulturowe dziedzictwo regionów. Podstawowym dokumentem służącym wdrożeniu celu Strategii, dotyczącego ochrony dziedzictwa kulturowego jest: - Narodowy Program Kultury „Ochrona Zabytków i Dziedzictwa Kulturowego” Celem strategicznym Programu jest kompleksowa poprawa stanu zabytków oraz ochrona i upowszechnienie dziedzictwa kulturowego w tym przygotowanie skutecznego systemu prawno-finansowego wspierającego ochronę i opiekę nad zabytkami. W ramach realizacji celu strategicznego wyróżniono 2 priorytety: 1. Aktywne zarządzanie zasobem stanowiącym materialne dziedzictwo. 2. Edukacja i administracja na rzecz dziedzictwa kulturowego. Działania realizowane w ramach Priorytetu 1. stawiają za cel poprawę stanu zachowania obiektów, ich adaptację i rewitalizację a także stworzenie warunków do wykorzystania ich atrakcyjności w turystyce oraz działaniach inwestycyjnych. Działania zakładają również poprawę warunków prawnych i organizacyjnych w zakresie dokumentacji i ochrony zabytków oraz stworzenie systemu zachęt dla jednostek zainteresowanych inwestowaniem w zabytki. W ramach realizacji Priorytetu 2. przewidziane są działania zmierzające do podnoszenia kwalifikacji kadr zatrudnionych w sferze ochrony dziedzictwa kulturowego oraz działania edukacyjne, popularyzacja dziedzictwa kulturowego a także ochrona przed nielegalnym wywozem zabytków za granicę. 5. Zabytki i ich ochrona w dokumentach programowych województwa podkarpackiego Strategia rozwoju województwa podkarpackiego na lata 2007-2020 wyznacza kierunki polityki regionalnej dla różnych poziomów administracji samorządowej oraz partnerów społecznych i gospodarczych. Nadrzędnym celem Strategii jest zapewnienie województwu podkarpackiemu partnerskiej i konkurencyjnej Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 7 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— pozycji w Polsce i Europie, w oparciu o geograficzne położenie, potencjał demograficzny, tradycje przemysłowe, walory środowiskowe, historyczne i kulturowe. Plan zagospodarowania przestrzennego województwa podkarpackiego, a właściwie zawarta w nim koncepcja ochrony dziedzictwa kulturowego. Ważne dla ochrony dziedzictwa kulturowego są przyjęte w Planie zasady, wśród których istotne znaczenie dla ochrony i opieki nad zabytkami mają przede wszystkim: - ochrona zasobów kultury materialnej i niematerialnej oraz utrzymanie ładu przestrzennego w obrębie dawnych układów urbanistycznych i obszarów proponowanych do ochrony krajobrazu kulturowego, - przeznaczanie obszarów predysponowanych do ochrony przyrodniczej i krajobrazowej oraz obiektów stanowiących dziedzictwo kulturowe o różnym reżimie ochronnym, oparte o dokładne rozpoznanie zasobów, waloryzację terenu i określenie odporności środowiska na antropopresję, - tworzenie spójnego systemu ekologicznego poprzez rozwój wielkoprzestrzennych obszarów ochrony środowiska naturalnego i kulturowego, - promocja obszarów koncentracji walorów turystycznych, zespołów i obiektów zabytkowych w celu ich gospodarczego wykorzystania, - zasada maksymalnej integracji działań na rzecz ochrony środowiska, w szczególności walorów krajobrazowych, przyrody, ochrony bioróżnorodności przyrody i krajobrazu kulturowego w sferze badawczej, społeczno-gospodarczej i ekonomicznej oraz w wojewódzkich programach sektorowych, na obszarach transgranicznych i na obszarach stykowych z sąsiednimi województwami, - ograniczanie negatywnych skutków działalności urządzeń infrastruktury technicznej, społecznej i gospodarczej oraz różnych form aktywności społecznej i gospodarczej na środowisko naturalne i kulturowe. Strategia Rozwoju Turystyki dla województwa podkarpackiego na lata 2007-2013 - zawarto w niej cele strategiczne związane bezpośrednio lub pośrednio z ochroną dziedzictwa kulturowego tj.; - Stworzenie ciekawej i unikalnej oferty turystycznej w oparciu o istniejący potencjał województwa podkarpackiego - Przygotowanie wysoko wykwalifikowanych kadr dla obsługi ruchu turystycznego, planowania oraz zarządzania rozwojem turystyki w regionie - Zrównoważony rozwój i zarządzanie przestrzenią turystyczną - Stworzenie zintegrowanego systemu marketingu i promocji województwa podkarpackiego w kraju i za granicą - Stworzenie silnego otoczenia instytucjonalnego wspierającego rozwój turystyki 6. Uwarunkowania wewnętrzne ochrony dziedzictwa kulturowego Miasta i Gminy Kańczuga Strategia rozwoju Miasta i Gminy Kańczuga na lata 2008 – 2015 – w dokumencie tym istnieje wyraźne odniesienie do bogatej historii omawianego regionu. Wśród zabytków na pierwszy plan wysuwają się kościoły parafialne, cmentarze, kapliczki oraz pozostałości zespołów dworskich. Miasto Kańczuga posiada zabytkową architekturę zwartą zabudową rynku. Do najcenniejszych zabytków miasta należy Kościół Parafialny pod wezwaniem Św. Michała Archanioła z początku XVII w. oraz zespół cerkwi. Kościół zlokalizowany w środkowej części miasteczka należy do najpiękniejszych budowli sakralnych późnego renesansu w Polsce. Osobliwością architektoniczną świątyni są odmienne style przedstawiające części składowe. Wnętrze świątyni utrzymywane jest w stylu barokowym. Szczególną uwagę zwracają ołtarze, cenna jest również ambona z posągami czterech Ewangelistów, którą wieńczy figura Św. Michała Archanioła Patrona Kościoła. Interesująca jest także marmurowa chrzcielnica oraz bogato rzeźbione ławy gdańskie i witraże. Cerkiew powstała około 1643 roku, fasadę ozdabia szczyt w kształcie schodków zwieńczonych krzyżem. Na stałe w pejzaż miasta w centralnej części rynku wpisany jest Pomnik Grunwaldu. Dziedzictwo kulturowe przedstawia również dawna cerkiew grecko-katolicka pod wezwaniem Św. Mikołaja w Krzeczowicach. Jest to świątynia drewniana z krótkim prezbiterium i nieco szerszą nawą oraz wieżą. W cerkwi jest ikonostas. Wokół cerkwi znajduje się cmentarz grecko-katolicki oraz dwa pomnikowe dęby. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 8 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Wśród pozostałych zabytków podkreślenia wymagają zespoły dworsko-pałacowe w Lipniku i Łopuszce Małej, które odzyskały swoją świetność z chwilą przejęcia przez Fundację Jana Pawła II „Wzrastanie”. Dwór w Lipniku to budynek parterowy, jedynie skrzydło zachodnie składa się z dwóch kondygnacji. Dwór usytuowany w parku krajobrazowo-leśnym z alejami i stawem. W dworze zachowało się sporo elementów pierwotnego wyposażenia. Murowany dwór w Łopuszce Małej posiada ciekawe położenie na stoku schodzącym w kierunku stawu. Na uwagę zasługuje urozmaicona dekoracja architektoniczna dworu. Dworowi uroku dodaje park krajobrazowy ze stawem, alejami oraz starodrzewem. Przeważają gatunki drzew liściastych. U podnóża dworu rozciąga się staw z niewielką wysepką, na której stoi altanka i figura Najświętszej Marii Panny Pozostałości zespołu pałacowo-parkowego znajdują się również w Żuklinie. Niemniej obiekt i park znajduje się w rękach prywatnych. Odnowiona została jedynie kordegarda przy bramie wjazdowej. W pejzaż Miasta i Gminy Kańczuga wrosły przydrożne kapliczki i kamienne krzyże. Jedna z nich położona wśród pól w Sieteszy u podnóża wzniesienia w pobliżu niewielkiego potoku, nad źródełkiem o właściwościach leczniczych cieszy się szczególną historią. Pozostałe usytuowane są w każdej miejscowości Gminy Kańczuga i utrzymane przez mieszkańców w należytym stanie. W większości otoczone są starodrzewem i są cząstką historii jej mieszkańców. Strategia przewiduje następujące działania w kierunku ochrony dziedzictwa kulturowego: - Prace konserwatorskie zabytkowego Kościoła pod wezwaniem Św. Michała Archanioła w Kańczudze - Renowacja zabytkowych kapliczek za terenie Miasta i Gminy Kańczuga - Remont zabytkowego kościoła, domu pogrzebowego i Kaplicy Kielermanów w Kańczudze - Prace remontowe i zabezpieczające na zabytkowym kościele drewnianym w Krzeczowicach Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy i Miasta Kańczuga (Uchwała nr V/34/2000 Rady Gminy i Miasta Kańczuga z dnia 27 października 2000 roku) W obszarze miasta Kańczuga wprowadza się zasady ochrony konserwatorskiej: 1. Strefę „A” ścisłej ochrony konserwatorskiej obejmującej centrum historyczne miasta, podlegającego restauracji i rekonstrukcji z ustaleniami dotyczącymi działalności w tej strefie: - zachowania narysu rynku i przebiegu ulic - uzupełnienie zabudowy pierzei – zachodniej, północnej i południowej - korekta zabudowy pierzei zachodniej w tym: uzupełnienie zabudowy w narożu południowym, przebudowa i przeprojektowanie elewacji domu handlowego z rozbudową linii zabudowy pierzei - uczytelnienie podziałów własnościowych wewnątrz bloków oraz ich tylnych granic - korekta zieleni na rynku, tj. likwidacja zieleni wysokiej - rygor utrzymania gabarytu nowej zabudowy do dwóch kondygnacji 2. Strefę „B” ochrony zachowanych elementów układu przestrzennego miasta Kańczuga obejmującą: a) tereny zabudowy wzdłuż ul. Barbary (granica strefy na zapleczu parcel po południowej stronie ulicy i tyłach przy ul. Sawickiego od strony południowej), z ustaleniami dotyczącymi: - zachowania przebiegu ulic i parcelacji terenów wzdłuż tych ulic - zachowania historycznej zabudowy - ograniczenie wysokości nowej zabudowy do jednej kondygnacji z ewentualnym poddaszem użytkowym w partii dachu - likwidacja zespołu garaży przy ul. Sawickiego i wprowadzenie w tym miejscu zabudowy w pierzei ulicy Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 9 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— b) tereny przedmiejskie wzdłuż historycznych traktów komunikacyjnych ulic: Mickiewicza, Węgierskiej, Wolności i obrzeże miasta na południe od ulicy Słowackiego, przy ul. Piłsudskiego, po wschodniej i północnej stronie ul. Szkolnej oraz wzdłuż ul. Zakościelnej z ustaleniami dotyczącymi: - utrzymania zabudowy z przełomu XIX/XX wieku - dostosowania nowej zabudowy do otoczenia 3. Strefę „K” ochrony krajobrazu, obejmująca tereny otaczające miasto od strony południowej i wschodniej, wzdłuż dawnego koryta Młynówki oraz dwa cmentarze parafialne, z ustaleniami dotyczącymi: - zachowania i uczytelnienia istniejących odcinków Młynówki - włączenia tego obszaru w funkcję rekreacyjną w połączeniu z terenem parku 4. Strefę „E” ekspozycji sylwety miasta, określoną w miejscu skrzyżowania ulic Piłsudskiego i Zielonej oraz od strony północno – wschodniej w celu wyeksponowania wież kościoła i cerkwi z ustaleniami dotyczącymi: - obowiązku uzgadniania lokalizacji nowych obiektów kubaturowych z konserwatorem zabytków przy ich realizacji w strefie „E” 5. Strefę „H” nieistniejącego zainwestowania historycznego obejmującą teren dawnego folwarku, położonego na południe od centrum miasta z ustaleniami dotyczącymi: - utrzymania zachowanych elementów założenia Wskazuje się zespoły zabytkowe wymagające przekształceń i rehabilitacji: - zespoły pałacowo – parkowe w Sieteszy, Krzeczowicach, Łopuszce Wielkiej i Pantalowicach - rynek miasta Kańczuga wraz z otaczającą go zabudową Warunki ochrony stanowisk archeologicznych: 1. W studium oznacza się tereny określone jako stanowiska archeologiczne 2. W obszarze oznaczonych stanowisk archeologicznych oraz bezpośrednim ich sąsiedztwie wszelka działalność inwestycyjna wymaga uprzedniego zgłoszenia do wojewódzkiego konserwatora zabytków 3. W przypadku zaobserwowania znaleziska archeologicznego fakt ten należy bezzwłocznie zgłaszać do konserwatora zabytków i urzędu Miasta i Gminy 4. Ochroną obejmuje się teren założenia grodziska w Chodakówce o powierzchni około 6 ha 5. W terenie otaczającym grodzisko utrzymuje się granicę rolno – leśna nie dopuszczającą do przypadkowych zakrzaczeń. 7. Zarys historii obszaru gminy Miasto i Gmina Kańczuga leży w środkowo-wschodniej części województwa podkarpackiego, jest jedną z jego159 gmin oraz jedną z 29 gmin miejsko-wiejskich. Gmina jest jedną z 11 jednostek terytorialnych powiatu przeworskiego, jest zlokalizowana w jego środkowo-wschodniej części (Rocznik Demograficzny 2007). Od północy graniczy z gminami Gać i Przeworsk (powiat przeworski), od wschodu z gminami Zarzecze (powiat przeworski) i Pruchnik (powiat jarosławski), od strony południowej z miastem i gminą Dubiecko (powiat przemyski) a od zachodu z gminą Jawornik Polski (powiat przeworski) i Markowa (powiat łańcucki). W stosunku do województwa podkarpackiego gmina obejmuje 0.59% jego powierzchni ogólnej, natomiast w stosunku do powiatu przeworskiego 15% (gmina jest 3 co do wielkości w powiecie) (Tabela 1, Mapa 1).

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 10 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Tabela 1. Podział administracyjno-terytorialny powiatu przeworskiego (Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2008 r., GUS; Bank Danych Regionalnych GUS, 2007)

Powierzchnia ogółem [km2] Stan w dniu Stan w dniu 31.12.2006r. 01.01.2008r. Adamówka 134 134 Gać 36 36 Jawornik Polski 63 63 Kańczuga gmina 105 105 w tym Kańczuga miasto 8 7 Przeworsk miasto 22 22 Przeworsk gmina 91 91 Sieniawa gmina 127 127 w tym Sieniawa miasto 7 7 Tryńcza 71 70 Zarzecze 49 49 Razem powiat 698 697 Razem województwo 17 846 17 845

Mapa 1 Miasto i Gmina Kańczuga na tle Powiatu Przeworskiego (ze strony www UMiG K-ga)

W Polsce w 2007r. były kontynuowane prace nad doprecyzowaniem powierzchni jednostek podziału terytorialnego kraju przy zastosowaniu dokładniejszej metody obliczeń. W związku z tym, w stosunku do ubiegłych lat, nastąpiły kolejne zmiany powierzchni. Dotyczyły one wszystkich trzech szczebli podziału terytorialnego, tj. gmin, powiatów i województw, również omawianej gminy, powiatu przeworskiego i województwa podkarpackiego (Tabela 1). Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 11 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Kańczuga jest najbardziej rozbudowaną jednostką powiatu przeworskiego. Pod względem administracyjnym gminę tworzy miasto Kańczuga oraz 14 wsi sołeckich: Krzeczowice, Siedleczka, Sietesz, Rączyna, Medynia Kańczucka, Łopuszka Wielka, Łopuszka Mała, Lipnik, Żuklin, Bóbrka Kańczucka, Chodakówka, Niżatyce, Pantalowice i Wola Rzeplińska. Głównym centrum gminy i siedzibą jej samorządu jest miasto Kańczuga spełniające rolę administracyjną, usługową i przemysłową dla okolicznych miejscowości. Miasto położone jest w centralnej części gminy nad rzeką Mleczką, 12 km od Przeworska (siedziby powiatu), 18 km od Łańcuta, 34 km od miasta Rzeszów (siedziby władz wojewódzkich) oraz 42 km od Przemyśla, równie ważnego jak Rzeszów wielkomiejskiego ośrodka przemysłowego i regionalnego (Mapa 2). Ze względu na bliskość usytuowania w stosunku do drogi o niezwykle ważnym znaczeniu krajowym i międzynarodowym (DK4, E40), biegnącej do przejścia międzynarodowego z Ukrainą w Korczowej oraz bliskość usytuowania w stosunku do ważnego węzła kolejowego w Przeworsku (połączenia kolejowe relacji: Szczecin-Wrocław-Katowice-Kraków-Przemyśl-Kijów, połączenie z Lublinem i Bełżcem), gmina jest łatwo dostępna zarówno dla turystów jak i przedsiębiorców. Ponadto dogodny dojazd do miejscowości i do znajdujących się w nich zabytków zapewnia pokrycie terenu gminy siecią dróg lokalnych oraz przebiegająca przez gminę trasa kolejki wąskotorowej.

Mapa 2 Miasto i Gmina Kańczuga (dane z UMiG K-ga)

Kańczuga to typowe miasto galicyjskie, z historią sięgającą XIV wieku. Założycielem miasta był Otton z Pilczy. Pierwsze informacje pisane dotyczące osadnictwa na tym terenie pochodzą już z 1340 r. Prawa miejskie Kańczuga otrzymała w roku 1440 z rąk króla Władysława Jagiełły. Kolejnymi właścicielami miasta były takie znaczące rody, jak: Pileccy, Odrowążowie, Kostkowie, Ostrogscy, Lubomirscy i Sanguszkowie. Miasto położone było na skrzyżowaniu traktów handlowych z Polski na Węgry i z zachodu na Ruś. Zapewniało mu to równomierny rozwój. Lata świetności i rozwoju Kańczugi przypadły na okres do 1498 r. Miasto posiadało wtedy 3000 mieszkańców. Wkrótce jednak przeżyło wiele dramatycznych wydarzeń. Najazd wołoski w 1498 r. oraz kilka najazdów tatarskich spowodowało jego upadek. Z centralnego skrzyżowania w środku grodu drogi rozchodzą się w cztery strony świata. Kańczuga jest najrozleglejszą gminą powiatu przeworskiego. Geneza nazwy miasta Kańczuga Kontrowersyjna jest etymologia nazwy Kańczuga. Według Bruchera słowo kańczug wywodzi się od wyrazu tureckiego kamcze co oznacza: bicz. Natomiast według księdza Jana Kudły nazwa miasta pochodzi od tatarskiego słowa kolczuga. Była to druciana koszula, jakiej w XV wieku używało rycerstwo. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 12 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Ciekawostką jest również pochodzenie nawy rzeki Mleczki. Istnieją poglądy, że wywodzi się ona od białego koloru wody albo od młak, czyli mokradeł, które towarzyszyły rzece wzdłuż jej biegu. Istnieje też trzecia możliwość, którą wyjaśnia K. Wolski twierdząc, że każdą rzekę nazywają tutaj Mleczką z powodu znaczących ilości mielących młynów wodnych. Trudno jest dokładnie sprecyzować pochodzenie tej nazwy i wskazać najbardziej wiarygodną wersję. Skąd się wziął herb miasta Kańczugi? Miasto w pierwszych zapisach źródłowych figuruje jako miasto prywatne. Miasta tego typu nie posiadały swoich herbów tylko używały pieczęci miejskiej godła herbowego swojego dziedzica. Właściciele miasta zmieniali się, dlatego trudno ustalić pochodzenie herbu. Jednakże najwłaściwszym dla Kańczugi był herb książąt Ostrogskich, ponieważ Anna z Kostków Ostrogska była benefaktorką miasta. Książęta Ostrogscy używali podwójnego herbu: św. Jerzy na koniu przebijający smoka, jako ślad swego pochodzenia z rodu ruskich Rurykowiczów i drugi właściwy rodom litewsko-ruskim. Przedstawia on rogaciznę (koniec strzały) końcem ku górze, zawieszoną na części srebrnego dzwonu. W dole znajduje się srebrny półksiężyc z różkami ku górze, w środku sześcioramienna gwiazda. Zdaniem H. Polaczkówny, herb Ostrogskich jest starym gmerkiem ruskim, który został upodobniony do kształtów heraldyki polskiej. Miasta bowiem otrzymywały nadwerężone godła dziedziców. Owe nadwerężenie polegało na zmianie jakiegoś elementu lub barwy w oryginalnym herbie. Chodakówka to mała wioska ukryta wśród wzniesień Pogórza Dynowskiego położona na południowy zachód od Przeworska. Dzięki wzniesieniom sięgającym 392 i 393 m n.p.m. można oglądać piękne, rozległe widoki. Tereny te są stosunkowo zalesione. Z południowej strony wioski znajduje się wzgórze zwane Sieteszka lub po prostu Góra. Na powierzchni 6 ha można jeszcze obejrzeć zachowanie resztki wałów grodu i podgrodzia. Przypuszczenia archeologów dają do zrozumienia, że tak rozległa osada musiała mieć na miarę średniowiecznych czasów charakter miasta. Krzeczowice to wieś rozciągająca się na południe od Przeworska, wśród szerokiej doliny rzeki Mleczki (5 km na południowy wschód od Kańczugi). Pierwsze informacje o Krzeczowicach sięgają 1515 roku. Nazwa miejscowości pochodzi od nazwiska Krzesz - byłego właściciela. W Krzeczowicach znajduje się dworek modrzewiowy z 1863 roku, kryty gontem. Pod koniec lat 70-tych został on przewieziony do skansenu w Przeworsku i tam stoi w stanie surowym nie wykończony. Pozostał stary park z okazałymi drzewami, wśród których na szczególną uwagę zasługuje kilkusetletni orzech kaukaski Lipnik to niewielka, jedna z młodszych miejscowości na zachodnich krańcach gminy Kańczuga. Leży na bezimiennym potoczkiem, dopływem Mleczki. Pod koniec XIX wieku Lipnik był tylko wysuniętym na zachód przysiółkiem Sieteszy, od początku XIX wieku stanowiącej własność rodziny Łastowieckich. Po śmierci Adama Łastowieckiego, ostatniego z reprezentantów rodu, w latach 30.XX wieku majątek lipnicki przeszedł w ręce Bielańskiego, a następnie Wasiutyńskich. Bóbrka Kańczucka to niewielka osada położona na wschód od Kańczugi. Najciekawszym obiektem jest kapliczka usytuowana na wysokiej skarpie, w centralnej części miejscowości, po zachodniej stronie drogi prowadzącej przez wieś. W 1899 roku ufundował ją Jan Buczek. To kapliczka typu domkowego z cegły, otynkowana. We wnęce ustawiono popiersie Chrystusa w cierniowej koronie. Nad drzwiami widnieją trzy anielskie główki. Elewacje kapliczki wieńczy wydatny profilowany gzyms. We wnętrzu znajduje się ołtarzyk, na którym umieszczono obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Łopuszka Mała to miejscowość położona jest na południe od Kańczugi, na prawym brzegu rzeki Mleczki, w podmokłej dolinie. Pod koniec XIV wieku jej właścicielem był Febroniusz z Pantalowic. W 1448 roku wieś została sprzedana Pileckim. Od tej pory Łopuszka Mała na stałe weszła w skład dóbr Kańczuckich. Po Pileckich należała do rodów: Odrowążów, Ostrogskich, Lubomirskich, za których czasów tereny te dotknęły największe spustoszenia dokonane przez Tatarów (1623, 1624), Szwedów (1655), Kozaków i Siedmiogrodzian (1657) oraz ponownie przez Tatarów (1672). W XVIII - XIX wieku kolejnymi właścicielami Łopuszki Małej były rodziny: Nowosielskich, Jakubowskich i Pogonowskich. Tej ostatniej rodzinie zawdzięczamy zbudowanie istniejącego do dziś, okazałego dworu. W obrębie Pogórza Dynowskiego, na północny zachód od Przeworska w dolinie strumienia Łopuszanka, prawego dopływu Mleczki leży duża wieś - Łopuszka Wielka. Do końca XIX wieku należała ona do powiatu łańcuckiego, następnie przeworskiego, a w ostatnich latach do województwa przemyskiego. Zabudowania Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 13 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— ciągną się szeregowo spod lasu do dawnego dworu, po obu stronach rzeki, która spływa ze stoków wzgórza lasu Rączyna na północ od Siedleczki. Teren otoczony jest malowniczymi wzgórzami wysokości 260-394 m n.p.m. Z południowej strony ciągnie się wielki kompleks leśny, na zachód zaś szerokie bezleśne wzgórze zwane Działem Pantalowickim (326-324 m n.p.m.). Nazwę wsi wywodzą niektórzy od łopuchów, bo ten chwast chętnie się tu pleni. Taką genezę nazwy podaje Franciszek Młynek i Józef Bębenek. Inni wywodzą nazwę miejscowości od legendarnego Łopuszna, założyciela osady. Medynia Kańczucka - historia tej miejscowości zaczęła się około 1888 roku w karczmie żydowskiej stojącej nad stawem na gruncie Kuźniara w Medyni Łańcuckiej. Z powodu braku danych trudno określić kiedy wiosce przyznano nazwę Medynia Kańczudzka. Prawdopodobnie był to początek XX wieku, kiedy utworzono powiat przeworski. Początkowa nauka dzieci odbywała się w szkole w Łopuszce Wielkiej gdzie kierownikiem był Rudolf Rębisz. Około 1910 roku założono szkołę na miejscu, w prywatnym domu Jakuba Łazara. Niżatyce leżą w północnej części gminy. Na uwagę zasługuje przede wszystkim kaplica grobowa rodziny Kellermanów pw. Św. Magdaleny. Znajduje się przy drodze z Kańczugi do Przeworska, na pograniczu wsi Niżatyce i Kańczuga, na niewielkim wzniesieniu. Powstała w I połowie XIX wieku na planie prostokąta z wieloboczną apsydą. Wybudowana została z cegły i otynkowana Otaczają ją dawny cmentarz, na którym najstarszy zachowany nagrobek datowany jest na 1805 rok. W centralnej części, po zachodniej stronie drogi głównej wiodącej z Kańczugi do Przeworsk, obok domu nr 98, stoi neogotycka kapliczka, wykonana z cegły, a pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Pantalowice znajdują się na pograniczu Pogórza Karpackiego i Kotliny Sandomierskiej na wysokości około 233 m n.p.m. Tworzą niezbyt głęboką nieckę poprzedzielaną wałami moren czołowych o kierunku równoleżnikowym. W jednej takiej niecce zamkniętej od południowego zachodu progiem Pogórza Karpackiego i wałem moreny czołowej od północy, rozłożyła się 5 kilometrowej długości wieś Pantalowice. Wieś ta leży z dala od większych szlaków komunikacyjnych. Pantalowice to wieś bardzo stara. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1383 roku, wtedy to Febroniusz z synem Spytkiem ufundowali kościół rzymsko - katolicki, następnie ufundowano w 1693 roku nowy kościół drewniany. W 1886 roku wieś dzieliła się na dwie posiadłości, z czego większa posiadała dwa folwarki. Pantalowice są dużą wsią posiadającą 1136 ha ziemi, ludność przeważnie zajmuje się rolnictwem. Rączyna - miejscowość położona na południowy wschód od Kańczugi. Jest tu kilka zabytkowych kapliczek. Najstarsza z nich umiejscowiona została w północno - wschodniej części, na wzniesieniu po wschodniej stronie drogi prowadzącej z Kańczugi, w ogrodzie domu nr 1. Według jednej tradycji kapliczka powstała w XVII wieku po najeździe tatarskim, inna zaś podaje, że po napadzie szwedzkim. Na pewno istniała już w XVIII wieku, o czym świadczy zaznaczenie jej na mapie Miega. Kapliczka ma kształt wysokiego obelisku, w którego górnej części znajduje się wnęka z krzyżem i figurką Chrystusa Frasobliwego. Kapliczka wybudowana z cegły i otynkowana, stoi na prostopadłościennym cokole. Siedleczka leży na południowy zachód od Kańczugi, pomiędzy Łopuszką Małą a Sieteszą Na pierwszy plan wśród ciekawostek architektonicznych wysuwa się murowany kościół pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła wzniesiony w latach 1981 - 1983. Świątynię zaprojektował L. Reppel, a 23 października 1983 roku poświęcenia dokonał bp Ignacy Tokarczuk. Za jego to sprawą w 1973 roku powstała tu parafia, wydzielona z parafii Kańczuga. Wart zwiedzenia jest również pochodzący z II połowy XIX wieku cmentarz żydowski, umiejscowiony pośród pól, w odległości 300 m od szosy Kańczuga - Dynów. Zachowane tu macewy w liczbie 80, datowane przeważnie na II połowę XIX i I połowę XX wieku zostały wykonane głównie z piaskowca. Tylko jedna jest granitowa, z tekstem hebrajskim i angielskim. W Siedleczce istnieje ponadto tzw. cmentarz choleryczny, ale mało kto o nim wie. Podobne cmentarze znajdują się też w Niżatycach, Żuklinie i Rączynie, ale tak jak na terenie Siedleczki, należą do zapomnianych. Sietesz - wieś położona na południowy zachód od Przeworska, znana z rozległych sadów, zamożna, jedna z największych w okolicy. Początki jej powstania sięgają XII - XIII wieku, ale pierwsza wzmianka pochodzi dopiero z 1384 roku. Znaleziska archeologiczne dowodzą że okoliczny teren był zamieszkany przez człowieka już w zamierzchłych czasach. W nocy 26 stycznia 1944 roku wieś została otoczona przez hitlerowców i spacyfikowana. W centrum wioski znajduje się pomnik walki i męczeństwa wzniesiony w 1977 roku według projektu Zygmunta Wilusza, ku czci 28 mieszkańców poległych lub zamordowanych podczas ostatniej wojny. Zachowało się kilka starych XIX wiecznych domów. Przy drodze znajduje się Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 14 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— zaniedbany park podworski typu krajobrazowego, a w nim opuszczony i mocno już zniszczony dwór z drugiej połowy XIX wieku. Wola Rzeplińska to mała wioska położona we wschodniej części gminy Kańczuga. W jej skład wchodzą cztery przysiółki oddzielone od siebie lasami, bogatymi w grzyby i owoce leśne. Księgi kościelne określają czas powstania osady na przełom XVII i XVIII wieku. Pierwszymi jej mieszkańcami byli drwale wysłani tu do wyrębu lasów przez właścicieli dóbr wsi Rzepin, należącej wówczas do rodu Potockich. Stąd nazwa Wola Rzeplińska. Na początku XIX stulecia władali nią właściciele Pantalowic. Pod względem administracyjnym podlegała najpierw sołectwu Rzepin w gminie Pruchnik, następnie Gromadzkiej Radzie w Łopuszce Wielkiej, a obecnie gminie Kańczuga. Żuklin jest to niewielka miejscowość w gminie Kańczuga rozciągająca się na pagórkowatych wzgórzach poprzecinanych licznymi wąwozami. Wieś ta została spalona podczas najazdu tatarów w XV wieku. Spłonął wtedy również drewniany kościół. Mieszkańcy zapomnieli już o miejscu, na którym znajdowała się świątynia, a położony obok niej cmentarz został bezlitośnie potraktowany przez czas i przyrodę. Obecnie tylko znajdująca się na miejscu dawnego cmentarza kapliczka, wzniesiona koło sto lat temu, przypomina o jego istnieniu. Z XIX wieku pochodzi wzniesiony przez Kellermanów żuklińskich pałac. Ród Kellermanów był w posiadaniu Kańczugi i okolicznych wsi. Do wybuchu II wojny światowej pałac pełnił funkcję rezydencji rodzinnej. Po zakończeniu działań wojennych przeszedł na własność państwa i pełnił funkcje oświatowe. 8. Zabytki objęte prawnymi formami ochrony Wykaz obiektów wpisanych do rejestru zabytków z terenu Miasta i Gminy Kańczuga

L.p. Miejscowość Obiekt Nr rejestru Data wpisu 1 Kańczuga Kościół rzymsko- katolicki p.w. św. Michała A - 304 27.11.1952 Archanioła 2 Kańczuga Cerkiew greko-kat. p.w. Opieki NMP, A – 625 16.01.1984 dzwonnica 3 Kańczuga Cmentarz rzymsko - katolicki A – 358 04.06.1990 4 Kańczuga Dworzec kolejki wąskotorowej, wieża ciśnień, A – 463 30.09.1991 magazyn 5 Krzeczowice Cerkiew greko-katolicka p.w. św. Mikołaja A – 228 12.06.1987 6 Krzeczowice Zespół dworsko parkowy A - 913 29.04.1975 7 Krzeczowice Dworzec kolejki wąskotorowej A – 463 30.09.1991 8 Lipnik Zespół dworski A – 257 30.09.1987 9 Łopuszka Mała Zespół dworski A – 172 14.01.1987 10 Łopuszka Kaplica grobowa rodziny Scipio del Campo A – 848 28.02.1997 Wielka 11 Siedleczka Cmentarz żydowski A – 350 05.02.1990 12 Sietesz Zespół dworski A – 924 31.05.1975 13 Sietesz Kościół rzymsko- katolicki pw. Św. Antoniego A – 416 21.05.2010 Padewskiego 14 Żuklin Zespół dworski A – 22/57 27.11.1952 15 Chodakówka Stanowisko 1 – grodzisko A – 77/467 14.07.1969 16 Kańczuga Prospekt organowy, balustrada chóru z B – 395 24.02.2011 Kościoła p.w. Św. Michała Archanioła 17 Lipnik Aleja lipowa rosnąca wzdłuż drogi dojazdowej A - 517 01.04.2011 do zespołu dworsko – parkowego w Lipniku, 18 Kańczuga Wystrój sztukatorski i malarski dawnej cerkwi B - 452 05.06.1995 pod wezwaniem NMP Łaskawej

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 15 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

9. Zabytki w gminnej ewidencji zabytków A) Kańczuga

Lp. OBIEKT ULICA DATOWANIE 1 Kościół parafialny p.w. św. Michała Szkolna Przełom XV i XVI wieku Archanioła 2 Cerkiew greko-kat. p.w. Opieki NMP, Piłsudskiego około 1740 dzwonnica 3 Cmentarz rzymsko-katolicki Połowa XIX wieku 4 Dworzec kolejki wąskotorowej, wieża Kolejowa XIX/XX wiek ciśnień, magazyn 5 Kaplica św. Barbary św. Barbary II połowa XIX wieku 6 Kapliczka przy ulicy św. Barbary św. Barbary XIX wiek 7 Czerwona kapliczka I połowa XX wieku 8 Przydrożna figurka Matki Bożej wybudowana 1904 rok Niepokalanie Poczętej 9 Kapliczka przy drodze Kańczuga - 1894 rok Krzeczowice 10 Plebania Szkolna Początek XX wieku 11 Zajazd Węgierska II połowa XIX wieku 12 Pozostałości zespołu dworskiego, spichlerz, połowa XVIII - spichlerz, czworak przebudowa XIX w.; czworak połowa XIX w. 13 DOM nr 6 św. Barbary ok 1900 rok 14 DOM nr 8 św. Barbary II połowa XIX wieku 15 DOM nr 11 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 16 DOM nr 16 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 17 DOM nr 27 św. Barbary lata 30 XX wieku 18 DOM nr 32 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 19 DOM nr 34 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 20 DOM nr 36 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 21 DOM nr 49 św. Barbary koło XIX wieku 22 DOM nr 51 św. Barbary początek XIX wieku 23 DOM nr 53 św. Barbary 4 ćw. XIX wieku 24 DOM nr 58 św. Barbary połowa XIX wieku 25 DOM nr 65 św. Barbary lata 30 XX wieku 26 DOM nr 66 św. Barbary lata 30 XX wieku 27 DOM NR 86 św. Barbary lata 20 XX wieku 28 DOM nr 1 Kolejowa 4 ćw. XIX wieku 29 DOM nr 5 Kolejowa 4 ćw. XIX wieku 30 DOM nr 1 Kościuszki koło XIX wieku 31 DOM nr 3 Kościuszki lata 30 XX wieku 32 DOM nr 8 Kościuszki około 1920 roku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 16 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

33 DOM nr 10 Kościuszki 1 ćw. XX wieku 34 DOM nr 13 Kościuszki lata 30 XX wieku 35 DOM nr 4 3-go Maja lata 20 XX wieku 36 DOM nr 13 3-go Maja lata 30 XX wieku 37 DOM nr 2 Mickiewicza 4 ćw. XIX wieku 38 DOM nr 5 Mickiewicza 4 ćw. XIX wieku 39 DOM nr 17 Mickiewicza 4 ćw. XIX wieku 40 DOM nr 15 Piłsudskiego 1 ćw. XX wieku 41 DOM nr 18 Piłsudskiego 4 ćw. XIX wieku 42 DOM nr 20 Piłsudskiego 4 ćw. XIX wieku 43 DOM nr 22 Piłsudskiego 4 ćw. XIX wieku 44 DOM nr 26 Piłsudskiego 1 ćw. XX wieku 45 DOM nr 28 Piłsudskiego lata 20 XX wieku 46 DOM nr 40 Piłsudskiego 4 ćw. XIX wieku 47 DOM nr 42 Piłsudskiego 4 ćw. XIX wieku 48 DOM nr 50 Piłsudskiego około połowy XIX wieku 49 DOM nr 4 Polna lata 30 XX wieku 50 DOM nr 6 Rynek około połowy XIX wieku 51 DOM nr 10 Rynek 4 ćw. XIX wieku 52 DOM nr 13 Rynek 4 ćw. XIX wieku 53 DOM nr 2 Sawickiego lata 30 XX wieku 54 DOM nr 3 Sawickiego około 1920 roku 55 DOM nr 7 Sawickiego lata 30 XX wieku 56 DOM nr 8 Sawickiego lata 30 XX wieku 57 DOM nr 16 Sawickiego lata 20 XX wieku 58 DOM nr 20 Sawickiego 2 ćw. XX wieku 59 DOM nr 22 Sawickiego około 1920 roku 60 DOM nr 29 Sawickiego lata 30 XX wieku 61 DOM nr 37 Sawickiego 2 ćw. XX wieku 62 DOM nr 43 Sawickiego 2 ćw. XX wieku 63 DOM nr 57 Sawickiego 1 ćw. XX wieku 64 DOM nr 61 Sawickiego 4 ćw. XIX wieku 65 DOM nr 18 Szkolna 1 ćw. XX wieku 66 DOM nr 12 Węgierska XIX wiek 67 DOM nr 21 Węgierska 2 ćw. XX wieku 68 DOM nr 30 Węgierska 1 ćw. XX wieku 69 DOM nr 3 Zakościelna lata 20 XX wieku 70 DOM nr 15 Zakościelna lata 20 XX wieku 71 DOM nr 20 Zakościelna lata 20 XX wieku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 17 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

72 DOM nr 1 Zielona 4 ćw. XIX wieku 73 Prospekt organowy, balustrada chóru Szkolna Prospekt organowy poł. XVII w, balustrada chóru pocz. XX w 74 Wystrój sztukatorski i malarski dawnej Piłsudskiego około 1740 cerkwi pod wezwaniem NMP Łaskawej

B) Bóbrka Kańczucka

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Kapliczka Centralna część miejscowości, po zach. Ufundowana 1899 rok stronie drogi prowadzącej przez wieś 2 Zagroda nr 13 lata 20-30 XX wieku 3 DOM nr 10 1 ćw. XX wieku 4 DOM nr 24 lata 30 XX wieku 5 DOM nr 31 lata 20-30 XX wieku 6 DOM nr 47 lata 20-30 XX wieku 7 DOM nr 63 Lata 20-30 XX wieku

C) Krzeczowice

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Cerkiew greko-katolicka Przy głównej drodze do Siennowa, pośrodku Powstanie 1770 lub 1793 p.w. św. Mikołaja wsi, na skraju niewielkiego wzniesienia 2 Zespół dworski, oficyna, Północno-wschodnia część wsi, na południe od XVIII - XX wiek spichrz, park (dwór drogi do Przeworska drewniany przeniesiony do Przeworska) 3 Dworzec kolejki Północne obrzeże wsi, XIX/XX wiek wąskotorowej 4 Cmentarz Pośrodku wsi, na zachód od drewnianego II połowa XIX wieku rzymskokatolicki Kościoła 5 Zagroda nr 70 około 1910 roku 6 DOM nr 19 około 1900 roku 7 DOM nr 35 1906 rok 8 DOM nr 39 początek XX wieku 9 DOM nr 76 1889 rok 10 DOM nr 80 lata 20 XX wieku 11 DOM nr 95 1905 rok 12 DOM nr 96 lata 20 XX wieku 13 DOM nr 119 około 1900 rok 14 DOM nr 134 około 1900 roku 15 DOM nr 136 około 1920 roku 16 DOM nr 138 około 1900 roku 17 DOM nr 148 1936 rok Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 18 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

18 DOM nr 158 1885 rok 19 DOM nr 162 lata 30 XX wieku 20 DOM nr 174 lata 20 XX wieku 21 DOM nr 176 około 1910 r 22 DOM nr 185 1870 r 23 DOM nr 194 lata 30 XX wieku 24 DOM nr 205 1891 rok 25 DOM Klub Rolnika 1 ćw. XX wieku 25 26 Kapliczka Obok domu 194 4 ćw. XIX wieku 27 Kapliczka obok domu nr 95 4 ćw. XIX w 28 DOM nr 60 lata 30 XX wieku 29 DOM nr 82 około 1920

D) Lipnik

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Zespół dworski, dwór, park Wschodnia część wsi, na północ od Powstanie około 1920 roku drogi do Sieteszy 2 Aleja Lipowa rosnąca wzdłuż Wzdłuż drogi dojazdowej do Przełom XIX/XX wieku drogi dojazdowej do zespołu zespołu dworsko - parkowego w dworsko - parkowego w Lipniku, Lipniku,

E) Łopuszka Mała

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Zespół dworski, dwór, spichrz, Północno - wschodnia część wsi, Powstanie około 1895 roku stajnia, park przy drodze prowadzącej do Kańczugi 2 Dworek tzw. Siterówka XIX wiek 3 Zagroda nr 49 1 ćw. XX wieku 4 DOM nr 22 lata 30 XX wieku 5 DOM nr 41 lata 20 XX wieku 6 DOM nr 53 lata 20 XX wieku 7 DOM nr 54 1923 rok 8 DOM nr 61 2 ćw. XX wieku 9 DOM nr 65 lata 30 XX wieku 10 DOM nr 69 lata 30 XX wieku 11 DOM nr 77 lata 20 XX wieku 12 DOM nr 93 lata 30 XX wieku 13 DOM nr 102 1 ćw. XX wieku 14 DOM nr 100 około 1910 15 DOM nr 111 około 1920 roku 16 DOM nr 120 lata 30 XX wieku 17 Kapliczka Obok domu nr 36 Lata 20/30 XX wiek Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 19 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

F) Łopuszka Wielka

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Kaplica grobowa rodziny Scipio del Campo Przy głównej drodze wiejskiej Powstanie 1893 rok 2 Budynek dworca kolejki wąskotorowej XIX/XX wiek 3 Kościół parafialny p.w. NMP Królowej Polski 1937-1938 4 Pozostałości Zespołu Dworskiego XIX wiek 5 DOM nr 72 lata 30 XX wieku 6 DOM nr 79 2 ćw. XX wieku 7 DOM nr 144 około 1920 roku 8 DOM nr 179 lata 30 XX wieku 9 DOM nr 232 około 1900 roku 10 DOM nr 242 1 ćw. XX wieku 11 DOM nr 254 1 ćw. XX wieku 12 DOM nr 264 lata 20 XX wieku 13 DOM nr 269 lata 30 XX wieku 14 DOM nr 399 około 1910 roku 15 DOM nr 401 około 1910 roku 16 DOM nr 405 lata 20 XX wieku 17 Kapliczka Obok domu nr 36 1909 rok

G) Niżatyce

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Kaplica Grobowa Rodziny Kellermanów Na początku wsi, po prawej stronie 1805 rok od wjazdu z Kańczugi 2 Kapliczka obok domu nr 98 lata 20 XX wieku 3 Budynek Administracyjny po prawej stronie od wjazdu z XIX/XX wiek Kańczugi 4 Zagroda, dom nr 44, stajnia ze stodołą, około 1900 roku obora 5 DOM nr 8 około 1910 roku 6 DOM nr 9 około 1900 ro 7 DOM nr 17 lata 30 XX wieku 8 DOM nr 21 lata 30 XX wieku 9 DOM nr 24 około 1900 roku 10 DOM nr 25 2 ćw. XX wieku 11 DOM nr 27 około 1910 roku 12 DOM nr 29 początek XX wieku 13 DOM nr 34 lata 30 XX wieku 14 DOM nr 38 1903 rok 15 DOM nr 40 lata 30 XX wieku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 20 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

16 DOM nr 54 początek XX wieku 17 DOM nr 58 lata 20 XX wieku 18 DOM nr 62 lata 20 XX wieku 19 DOM nr 64 2 ćw. XX wieku 20 DOM nr 66 lata 20 XX wieku 21 DOM nr 98 2 ćw. XX wieku 22 DOM nr 106 1932 rok 23 DOM nr 31 lata 20 XX wieku

H) Pantalowice

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Kościół par. p.w. Niepokalanego Poczęcia 1900 - 1902 rok NMP 2 Dzwonnica Obok Kościoła parafialnego około 1900 roku 3 DOM nr 42 lata 20 XX wieku 4 DOM nr 44 lata 20 XX wieku 5 DOM nr 50 około 1919 roku 6 DOM nr 51 około 1910 roku 7 DOM nr 55 około 1920 roku 8 DOM nr 108 lata 30 XX wieku 9 DOM nr 177 około 1920 roku 10 DOM nr 249 około 1900 roku 11 DOM nr 263 lata 20 XX wieku 12 DOM nr 56 około 1910 13 Kapliczka skrzyżowanie dróg Siennów - około połowy Pantalowice XIX wieku 14 Kapliczka obok Kościoła XVIII wiek 15 Kapliczka - krzyż skrzyżowanie dróg Łopuszka XIX wiek Wielka - Pantalowice

I) Siedleczka

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Cmentarz żydowski Umiejscowiony pośród pól w odl. 300m od II połowa XIX wieku szosy Kańczuga - Dynów 2 Kapliczka obok domu nr 21 połowa XIX wieku 3 Kapliczka przy drodze do Sieteszy połowa XIX w 4 Zagroda nr 53 1900 5 DOM nr 6 1910 rok 6 DOM nr 18 1915 rok 7 DOM nr 33 lata 30 XX wieku 8 DOM nr 122 lata 30 XX wieku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 21 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

9 DOM nr 269 około 1910 roku 10 DOM nr 121 ok. 1920 roku 11 Krzyż Obok domu nr 33 1913 rok

J) Sietesz

Lp. OBIEKT DATOWANIE 1 Zespół dworski, dwór, park - pozostałości 2 połowa XIX wieku 2 Kościół Parafialny pw. Św. Antoniego Padewskiego 1906-1910 3 Kaplica Grobowa Rodziny Łastawieckich 2 połowa XIX wieku 4 Kapliczka Św. Antoniego 1 połowa XIX wieku 5 Kapliczka Św. Jana 1 połowa XIX wieku 6 Kapliczka XIX wiek 7 Dawna szkoła 1885 rok 8 Zagroda nr 153 lata 30 XX wieku 9 DOM nr 77 1920 rok 10 DOM nr 120 lata 30 XX wieku 11 DOM nr 197 lata 20 XX wieku 12 DOM nr 202 około 1920 roku 13 DOM nr 221 lata 30 XX wieku 14 DOM nr 251 około 1900 roku 15 DOM nr 276 lata 30 XX wieku 16 DOM nr 278 lata 20 XX wieku 17 DOM nr 300 około 190 roku 18 DOM nr 307 lata 30 XX wieku 19 DOM nr 311 lata 30 XX wieku 20 DOM nr 313 około 1910 roku 21 DOM nr 334 około 1910 roku 22 DOM nr 335 lata 20 XX wieku 23 DOM nr 339 lata 30 XX wieku 24 DOM nr 343 około 1920 roku 25 DOM nr 344 lata 20 XX wieku 26 DOM nr 346 lata 30 XX wieku 27 DOM nr 354 lata 30 XX wieku 28 DOM nr 384 1 ćw. XX wieku 29 DOM nr 390 lata 20 XX wieku 30 DOM nr 424 lata 20 XX wieku 31 DOM nr 435 około 1910 roku 32 DOM nr 533 około 1920 roku 33 DOM nr 192 lata 20 XX wieku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 22 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

34 DOM nr 358 około 1920 35 DOM nr 385 lata 20 XX wieku 36 DOM nr 415 około 1910 37 Kapliczka 1929 rok

K) Żuklin

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Zespół pałacowy, pałac, park Zachodnia część wsi przy drodze Żuklin - XIX wiek Kańczuga 2 Kapliczka Przy drodze Żuklin - Jarosław 1894 rok 3 Zagroda nr 96 2 połowa XIX wieku 4 Zagroda nr 122 lata 20 XX wieku 5 DOM nr 1 lata 30 X wieku 6 DOM nr 2 1925 rok 7 DOM nr 23 lata 30 XX wieku 8 DOM nr 34 lata 20 XX wieku 9 DOM nr 37 około 1920 roku 10 DOM nr 77 około 1920 roku 11 DOM nr 79 lata 30 XX wieku 12 DOM nr 83 około 1920 roku 13 DOM nr 39 lata 20-30 XX wieku 14 Dom nr 27 lata 20 XX wieku

L) Rączyna

Lp. OBIEKT LOKALIZACJA DATOWANIE 1 Kapliczka obok domu nr 114 1 ćw. XX wieku 2 Kapliczka obok domu nr 225 około 1900 roku 3 Kapliczka obok domu nr 230 2 ćw. XX wieku 4 DOM nr 10 około 1910 roku 5 DOM nr 135 około 1900 roku 6 DOM nr 160 około 1920 roku 7 DOM nr 179 lata 30 XX wieku 8 DOM nr 183 lata 30 XX wieku 9 DOM nr 186 lata 20 XX wieku 10 DOM nr 220 lata 30 XX wieku 11 DOM nr 249 około 1920 roku 12 DOM nr 250 początek XX wieku 13 DOM nr 254 lata 30 XX wieku 14 DOM nr 314 1 ćw. XX wieku 15 DOM nr 270 około 1910 roku Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 23 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

16 DOM nr 276 lata 20 XX wieku 17 Kapliczka Kapliczka na miejscu starego Kościoła Figurka około 1900 18 Kapliczka Obok domu nr 4 1 ćw. XX wieku

10. Wykaz stanowisk archeologicznych oraz warunki ich ochrony Warunki ochrony stanowisk archeologicznych wynikających z ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami: 1. Prowadzenie badań archeologicznych wymaga pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków, 2. Przedmioty będące zabytkami archeologicznymi odkrytymi, przypadkowo znalezionymi albo pozyskanymi w wyniku badań archeologicznych, stanowią własność Skarbu Państwa, 3. Kto przypadkowo znalazł przedmiot, co do którego istnieje przypuszczenie, iż jest on zabytkiem archeologicznym, jest obowiązany, przy użyciu dostępnych środków, zabezpieczyć ten przedmiot i oznakować miejsce jego znalezienia oraz niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu tego przedmiotu właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków, a jeśli nie jest to możliwe, właściwego wójta (burmistrza, prezydenta miasta) 4. Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna, która zamierza realizować roboty ziemne lub dokonać zmiany charakteru dotychczasowej działalności na terenie, na którym znajdują się zabytki archeologiczne, co doprowadzić może do przekształcenia lub zniszczenia zabytku archeologicznego – jest obowiązana z zastrzeżeniem art. 82 a ust 1 ustawy, pokryć koszty badań archeologicznych oraz ich dokumentacji, jeżeli przeprowadzenie tych badań jest niezbędne w celu ochrony tych zabytków. 5. Zakres i rodzaj niezbędnych badań archeologicznych, o których mowa w pkt.1 ustala wojewódzki konserwator zabytków w drodze decyzji, wyłącznie w takim zakresie, w jakim roboty budowlane albo roboty ziemne lub zmiana charakteru dotychczasowej działalności na terenie, na którym znajdują się zabytki archeologiczne, zniszczą lub uszkodzą zabytek archeologiczny. 6. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego udziela osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej zamierzającej realizować działania, określone w pkt. 4 dotacji na przeprowadzenie badań archeologicznych oraz wykonanie ich dokumentacji w przypadku gdy koszt planowanych badań archeologicznych i ich dokumentacji będzie wyższy niż 2% kosztów planowanych działań. 7. Szczegółowe informacje na temat dotacji, form rozliczeń itp. zawarte został w art. 82 a ustawy o ochronie zabytków i opiece na zabytkami.

Wykaz stanowisk archeologicznych z terenu Miasta i Gminy Kańczuga Obszar AZP 104-79

Numer stanowiska Lp. Miejscowość w Charakter stanowiska Chronologia na obszarze miejscowości 1 Chodakówka osada, grodzisko okres 1 4 wczesnośredniowieczny 2 Chodakówka osada, ślady osadnictwa, mł. epoka kamienia, cmentarz prehistoria, okres 2 162 wczesnośredn. lub okres średniowieczny 3 Chodakówka osada okres 3 163 wczesnośredniowieczny Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 24 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

4 Chodakówka osada, ślady osadnictwa, okres 4 164 wczesnośredniowieczny, okres średniowieczny 5 Chodakówka osada mł. epoka kamienia, okres 5 165 wczesnośredniowieczny 6 Chodakówka osada mł. epoka kamienia, 6 166 prehistoria, okres wczesnośredn. 7 Chodakówka osada, ślady osadnictwa okres wpływów rzymskich, 7 167 prehistoria, okres wczesnośredn., okres średn. 8 Chodakówka osada mł. epoka kamienia, 8 168 prehistoria, okres wczesnośredn. 9 Chodakówka osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia, prehistoria, okr. 9 169 wczesnośredn. , okr. średniow. 10 Chodakówka osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 10 170 wczesna epoka brązu 11 Chodakówka osada, ślady osadnictwa prehistoria, okres 11 171 wczesnośredniow. 12 Chodakówka 12 172 ślady osadnictwa prehistoria 13 Chodakówka osada mł. lub późn. okres wpływów rzymskich, 13 173 prehistoria, okr. wczesnośredniow. 14 Chodakówka 14 174 osada prehistoria 15 Chodakówka 15 175 osada okr. wczesnośredniow. 16 Chodakówka osada prehistoria, okres 16 176 wczesnośredniow. 17 Lipnik osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia, 1 151 prehistoria, okres wczesnośredniow. 18 Lipnik 2 152 ślady osadnictwa mł. epoka kamienia 19 Lipnik osada mł. epoka kamienia, mł. lub 3 153 późn. okres wpływów rzymskich, prehistoria 20 Lipnik osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, późn. 4 154 okres wpływów rzymskich, prehistoria 21 Lipnik osada mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, późn. 5 155 okres wpływów rzymskich, prehistoria 22 Lipnik osada, ślady osadnictwa mł. lub późn. okres 6 156 wpływów rzymskich, okr. wczesnośredniow. 23 Lipnik osada ślady osadnictwa mł. lub późny okres wpływów rzymskich, 7 157 prehistoria, okres wczesnośredniow. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 25 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

24 Lipnik osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia, okres 8 158 średniow. 25 Lipnik 9 159 osada mł. epoka kamienia 26 Lipnik 10 160 ślady osadnictwa mł. epoka kamienia 27 Lipnik 11 161 ślady osadnictwa prehistoria 28 Siedleczka ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 6 219 wczesna epoka brązu 29 Siedleczka 7 220 ślady osadnictwa prehistoria 30 Siedleczka 8 221 ślady osadnictwa prehistoria 31 Siedleczka ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 9 222 wczesna epoka brązu 32 Sietesz ślady osadnictwa wczesny okr. wędrówki 1 70 ludów 33 Sietesz 31 71 osada mł. epoka kamienia 34 Sietesz 32 72 osada prehistoria 35 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 33 73 wczesna epoka brązu 36 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 34 177 wczesna epoka brązu 37 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 35 178 wczesna epoka brązu 38 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 36 179 wczesna epoka brązu 39 Sietesz 37 180 ślady osadnictwa prehistoria 40 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, 38 181 prehistoria, okr. wczesnośredniow. 41 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 39 182 wczesna epoka brązu, prehistoria, 42 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 40 183 wczesna epoka brązu 43 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 41 184 wczesna epoka brązu 44 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, 42 185 prehistoria, okr. wczesnośredniow., okr. średniow. 45 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 43 186 wczesna epoka brązu 46 Sietesz 44 187 ślady osadnictwa nieokreślone 47 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 45 188 wczesna epoka brązu 48 Sietesz 46 189 ślady osadnictwa prehistoria 49 Sietesz 47 190 osada mł. lub śrdok. epoka brązu 50 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 48 191 wczesna epoka brązu, prehistoria, okr. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 26 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

wczesnośredniow., 51 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 49 192 wczesna epoka brązu 52 Sietesz 50 193 osada prehistoria 53 Sietesz osada mł. epoka kamienia lub 51 194 wczesna epoka brązu, prehistoria 54 Sietesz 52 195 osada, ślady osadnictwa prehistoria 55 Sietesz 53 196 ślady osadnictwa mł. epoka kamienia 56 Sietesz 54 197 osada prehistoria 57 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 55 198 wczesna epoka brązu 58 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. lub późn. okr. wpływów 56 199 rzymskich, prehistoria, okr. wczesośredniow. 59 Sietesz 57 200 osada, ślady osadnictwa prehistoria 60 Sietesz 58 201 osada, ślady osadnictwa okr. średniowieczny 61 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, mł. 59 202 lub późny okres wpływów rzymskich, prehistoria 62 Sietesz 60 203 ślady osadnictwa prehistoria 63 Sietesz 61 204 osada mł. epoka kamienia 64 Sietesz 62 205 osada mł. epoka kamienia 65 Sietesz 63 206 ślady osadnictwa prehistoria 66 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 64 207 wczesna epoka brązu 67 Sietesz osada mł. epoka kamienia lub 65 208 wczesna epoka brązu 68 Sietesz 66 209 ślady osadnictwa prehistoria 69 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 67 210 wczesna epoka brązu 70 Sietesz osada, ślady osadnictwa mł. epoka kamienia, 68 211 prehistoria 71 Sietesz 69 212 ślady osadnictwa okr. średniowieczny 72 Sietesz 70 213 ślady osadnictwa okr. średniowieczny 73 Sietesz ślady osadnictwa mł. epoka kamienia lub 71 214 wczesna epoka brązu, prehistoria 74 Sietesz osada mł. epoka brązu lub wczesna 72 215 epoka brązu

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 27 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Obszar AZP 104-80

Numer stanowiska Charakter Lp. Miejscowość w Chronologia na obszarze stanowiska miejscowości 1 Kańczuga 1 1 śl. osadnictwa III okres epoki brązu 2 Kańczuga 2 2 śl. osadnictwa mł. okres wpływów rzymskich 3 Kańczuga 3 3 grób epoka brązu lub wczesna epoka żelaza 4 Kańczuga 4 4 osada średniowiecze 5 Kańczuga 5 5 osada wczesna epoka brązu 6 Kańczuga 6 39 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, pradzieje, średniowiecze 7 Kańczuga 7 40 śl. osadnictwa, osada epoka brązu lub wczesna epoka żelaza 8 Kańczuga 8 46 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 9 Kańczuga 9 47 śl. osadnictwa wczesne średniowiecze XII - XIII w., średniowiecze 10 Kańczuga 10 48 śl. osadnictwa mł. okres wpływów rzymskich 11 Kańczuga 11 49 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienia, mł. okres wpływów rzymskich, pradzieje, wczesne średniowiecze XII - XIII w. 12 Kańczuga 12 50 śl. osadnictwa pradzieje 13 Kańczuga 13 51 śl. osadnictwa pradzieje, średniowiecze 14 Kańczuga 14 65 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 15 Kańczuga 15 66 śl. osadnictwa okres wpływów rzymskich 16 Kańczuga 16 67 śl. osadnictwa pradzieje 17 Kańczuga 17 71 śl. osadnictwa mł. epoka brązu 18 Kańczuga 18 77 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 19 Kańczuga 19 78 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu, pradzieje 20 Kańczuga 20 79 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 21 Kańczuga 21 80 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 22 Kańczuga 22 81 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 23 Kańczuga 23 82 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 24 Kańczuga 24 83 śl. osadnictwa pradzieje 25 Kańczuga 25 85 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 26 Kańczuga 26 86 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 28 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

27 Kańczuga 27 87 osada pradzieje 28 Kańczuga 28 88 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 29 Kańczuga 29 89 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 30 Kańczuga 30 90 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 31 Kańczuga 31 91 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 32 Kańczuga 32 92 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia lub wczesna epoka brązu 33 Kańczuga 33 93 śl. osadnictwa mł. epoka kamienia, średniowiecze 34 Krzeczowice 8 98 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje 35 Krzeczowice 9 99 osada mł. epoka kamienna 36 Krzeczowice 10 103 śl. osadnictwa średniowiecze 37 Krzeczowice 11 104 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna, mł. okres wpływów rzymskich 38 Krzeczowice 12 105 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 39 Krzeczowice 13 106 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna, wczesna epoka brązu, okres wpływów rzymskich, wczesna średniowiecze 40 Krzeczowice 14 107 śl. osadnictwa średniowiecze 41 Krzeczowice 15 108 osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, okres wpływów rzymskich 42 Krzeczowice 16 109 osada mł. epoka kamienna, II okres epoki brązu, mł. okres epoki brązu 43 Krzeczowice 17 114 śl. osadnictwa średniowiecze 44 Krzeczowice 18 115 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna, lub wczesna epoka brązu 45 Łopuszka 1 30 osada pradzieje Mała 46 Łopuszka 2 70 śl. osadnictwa średniowiecze Mała 47 Łopuszka 3 94 śl. osadnictwa, osada mł. epoka brązu, mł. okres Mała wpływów rzymskich, pradzieje, wczesne średniowiecze 48 Łopuszka 4 95 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna Mała epoka brązu, pradzieje 49 Łopuszka 5 96 śl. osadnictwa średniowiecze Mała 50 Niżatyce 1 6 śl. osadnictwa pradzieje, wczesne średniowiecze, VIII-IX wiek, XI-XIII, średniowiecze 51 Niżatyce 2 26 osada średniowiecze, okres nowożytny XVI w 52 Niżatyce 3 27 śl. osadnictwa średniowiecze 53 Niżatyce 4 29 śl. osadnictwa wczesne średniowiecze XII - XIII w 54 Niżatyce 5 35 śl. osadnictwa, osada wczesna epoka brązu, II okres Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 29 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

epoki brązu, III okres epoki brązu, wczesna epoka żelaza, wczesne średniowiecze IX- XI w 55 Niżatyce 6 36 śl. osadnictwa pradzieje 56 Niżatyce 7 37 osada mł. okres wpływów rzymskich 57 Niżatyce 8 38 śl. osadnictwa okres wpływów rzymskich 58 Niżatyce 9 41 osada okres wpływów rzymskich 59 Niżatyce 10 52 śl. osadnictwa okres wpływów rzymskich, pradzieje 60 Niżatyce 11 53 śl. osadnictwa, osada pradzieje, średniowiecze 61 Niżatyce 12 145 śl. osadnictwa wczesne średniowiecze XII - XIII w 62 Pantalowice 2 69 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje 63 Siedleczka 4 72 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 64 Siedleczka 5 76 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna 65 Sietesz 2 8 kopiec okres nowożytny 66 Sietesz 3 9 kurhan średniowiecze 67 Sietesz 4 23 śl. osadnictwa średniowiecze 68 Sietesz 5 57 śl. osadnictwa, osada wczesna epoka brązu, II okres brązu, mł. okres wpływów rzymskich, pradzieje, wczesne średniowiecze VI-VII, IX- XI średniowiecze 69 Sietesz 6 24 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 70 Sietesz 7 25 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 71 Sietesz 8 32 śl. osadnictwa średniowiecze 72 Sietesz 9 33 śl. osadnictwa średniowiecze 73 Sietesz 10 34 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 74 Sietesz 11 42 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, III okres epoki brązu, średniowiecze 75 Sietesz 12 43 śl. osadnictwa, osada okres wpływów rzymskich, pradzieje 76 Sietesz 13 44 śl. osadnictwa pradzieje 77 Sietesz 14 45 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, II okres epoki brązu, mł. okres wpływów rzymskich, pradzieje, wczesne średniowiecze 78 Sietesz 15 54 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, II okres epoki brązu, mł. okres wpływów rzymskich, pradzieje, średniowiecze 79 Sietesz 16 55 śl. osadnictwa średniowiecze 80 Sietesz 17 56 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje, Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 30 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

średniowiecze 81 Sietesz 18 58 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje 82 Sietesz 19 59 śl. osadnictwa pradzieje 83 Sietesz 20 60 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna 84 Sietesz 21 61 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 85 Sietesz 22 62 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje, średniowiecze 86 Sietesz 23 63 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje, średniowiecze lub okres nowożytny 87 Sietesz 24 64 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, mł. epoka brązu 88 Sietesz 27 73 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 89 Sietesz 28 74 osada pradzieje 90 Sietesz 29 75 śl. osadnictwa pradzieje lub wczesne średniowiecze 91 Sietesz 30 84 śl. osadnictwa mł. okres wpływów rzymskich 92 Żuklin 1 13 śl. osadnictwa, średniowiecze kurhan 93 Żuklin 2 22 śl. osadnictwa wczesna epoka brązu 94 Żuklin 3 31 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 95 Żuklin 4 97 śl. osadnictwa, osada mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, okres wpływów rzymskich, wczesne średniowiecze lub średniowiecze 96 Żuklin 5 100 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu 97 Żuklin 6 101 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu, pradzieje 98 Żuklin 7 102 śl. osadnictwa średniowiecze 99 Żuklin 8 110 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna, okres wpływów rzymskich 100 Żuklin 9 111 śl. osadnictwa średniowiecze 101 Żuklin 10 112 osada mł. epoka kamienna 102 Żuklin 12 113 śl. osadnictwa pradzieje 103 Żuklin 13 116 śl. osadnictwa II okres epoki brązu 104 Żuklin 14 117 śl. osadnictwa pradzieje, średniowiecze 105 Żuklin 15 118 śl. osadnictwa, osada pradzieje, wczesne średniowiecze, średniowiecze 106 Żuklin 16 119 śl. osadnictwa mł. okres wpływów rzymskich 107 Żuklin 17 120 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna 108 Żuklin 18 121 śl. osadnictwa średniowiecze 109 Żuklin 19 122 śl. osadnictwa wczesne średniowiecze lub Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 31 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

średniowiecze 110 Żuklin 20 123 śl. osadnictwa wczesne średniowiecze XII - XIII w 111 Żuklin 21 124 śl. osadnictwa, osada mł. epoka brązu, pradzieje, średniowiecze 112 Żuklin 22 125 śl. osadnictwa wczesna epoka żelaza 113 Żuklin 23 126 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna, średniowiecze 114 Żuklin 24 127 śl. osadnictwa mł. epoka kamienna lub wczesna epoka brązu

Obszar AZP 104-81

Numer stanowiska Charakter Lp. Miejscowość w Chronologia na obszarze stanowiska miejscowości 1 Bóbrka Kańczucka 1 54 śl. osadnictwa okres wczesno średniowieczny 2 Bóbrka Kańczucka 2 55 śl. osadnictwa okres prehistoryczny, nowożytny 3 Bóbrka Kańczucka 3 56 śl. osadnictwa okres średniowieczny 4 Bóbrka Kańczucka 4 57 śl. osadnictwa okres prehistoryczny, wczesno średniowieczny 5 Bóbrka Kańczucka 5 60 śl. osadnictwa, późny neolit, wczesna epoka osada brązu, okres wpływów rzymskich, okres wczesno średniowieczny 6 Bóbrka Kańczucka 6 61 śl. osadnictwa, neolit, epoka brązu, epoka brązu, osada okres wpływów rzymskich, okres wczesno średniowieczny 7 Krzeczowice 1 58 śl. osadnictwa okres wczesno średniowieczny 8 Krzeczowice 2 59 osada okres prehistoryczny 9 Krzeczowice 3 64 śl. osadnictwa okres wczesno średniowieczny 10 Krzeczowice 4 65 osada okres wczesno średniowieczny 11 Krzeczowice 5 66 śl. osadnictwa, epoka kamienna, epoka brązu, osada okres wczesno średniowieczny 12 Krzeczowice 6 67 śl. osadnictwa okres wczesno średniowieczny 13 Krzeczowice 7 79 śl. osadnictwa neolit

Obszar AZP 105-79

Numer stanowiska Charakter Lp. Miejscowość Chronologia w na stanowiska miejscowości obszarze 1 Siedleczka 1 3 śl. osadnictwa neolit 2 Siedleczka 2 25 śl. osadnictwa okres wpływów rzymskich 3 Siedleczka 3 26 śl. osadnictwa, wczesno średniowiecze, okres osada nowożytny

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 32 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Obszar AZP 105-81

Numer stanowiska Lp. Miejscowość w Charakter stanowiska Chronologia na obszarze miejscowości 1 Bóbrka Kańczucka 7 2 śl. osadnictwa okres prahistoryczny /epoka brązu/ 2 Bóbrka Kańczucka 8 7 śl. osadnictwa epoka kamienna

Obszar AZP 106-80

Numer stanowiska Lp. Miejscowość w Charakter stanowiska Chronologia na obszarze miejscowości 1 Łopuszka Wielka 1 29 śl. osadnictwa neolit 2 Łopuszka Wielka 2 30 śl. osadnictwa, osada neolit, epoka brązu, nowożytne 3 Łopuszka Wielka 3 31 kopiec Nieokreślono 4 Łopuszka Wielka 4 32 kopiec nieokreślono 5 Rączyna 1 33 śl. osadnictwa neolit lub wczesny brąz 6 Rączyna 2 34 śl. osadnictwa neolit 7 Rączyna 3 35 śl. osadnictwa neolit 8 Rączyna 4 36 śl. osadnictwa neolit 9 Rączyna 6 38 śl. osadnictwa neolit 10 Wola Rzeplińska 1 54 śl. osadnictwa neolit 11 Wola Rzeplińska 2 55 śl. osadnictwa neolit, nowożytne 12 Wola Rzeplińska 3 56 śl. osadnictwa nowożytne

11. Ocena stanu dziedzictwa kulturowego gminy. Analiza SWOT Mocne strony: - występowanie na terenie gminy cennych, unikalnych obiektów historyczno-kulturowych - wolne, atrakcyjne tereny do inwestowania w bazę turystyczno noclegową - istnienie na terenie gminy placówek oświatowych; - rosnąca liczba obiektów wpisanych do rejestru zabytków; - bardzo atrakcyjne przyrodniczo i kulturowo tereny dla rozwoju turystyki Szanse: - rewitalizacja wybranych miejsc na terenie miejscowości i gminy - odbudowa obiektów zabytkowych; - świadomość bogatej historii miasta jako ośrodka o znaczeniu regionalnym; - uwzględnianie zagadnień z zakresu ochrony zabytków w dokumentach programowych gminy; - uwzględnianie zagadnień z zakresu ochrony zabytków w planowaniu przestrzennym; Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 33 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

- zmiana świadomości społecznej w wyniku rozwoju edukacyjnej funkcji środowiska kulturowego; - budzenie świadomości ekologicznej i kulturowo-historycznej mieszkańców (budowa ścieżek edukacyjnych, powstanie punktu informacji turystycznej, ustawienie tablic informacyjnych przy zabytkach); - udział funduszy prywatnych w pracach związanych z ochroną zabytków; - finansowanie ze środków gminnych prac konserwatorskich; - możliwości pozyskiwania środków dla regionalnych programów ochrony zasobów dziedzictwa kulturowego z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej; Słabe strony - zły i bardzo zły stan techniczny większości obiektów zabytkowych; - brak archeologicznych i historyczno-architektonicznych programów badawczych; - brak placówek kulturalnych, muzealnych i naukowo-badawczych; - niewystarczająca informacja turystyczna; - lokalizacja miejscowości na terenach o zagrożeniu powodziowym; - odpływ ludności - szczególnie młodych osób - z uwagi na mało atrakcyjny rynek pracy i braki w ofercie edukacyjno-kulturalnej. Zagrożenia: - degradacja zabytków; - klęski i zdarzenia losowe - niski poziom świadomości społecznej odnośnie walorów obiektów zabytkowych i ich znaczenia dla rozwoju gminy; - zbyt wolne tempo rewitalizacji wybranych obszarów w miejscowości i gminie - wzrost kosztów renowacji i konserwacji obiektów zabytkowych; - konieczność poniesienia dużych nakładów na rewitalizację obiektów zabytkowych (zespoły dworsko- park owe) - niedostatek środków publicznych na rewitalizację: - brak zabezpieczeń przeciwpożarowych i przeciwwłamaniowych w zabytkowych kościołach; - brak potencjalnych inwestorów; - brak lokalnego muzeum; - brak punktu informacji turystycznej oraz dostatecznego oznakowania zabytków; 12. Priorytety, kierunki działań, zadania programu opieki Priorytet I Rewaloryzacja dziedzictwa kulturowego jako element rozwoju społeczno – gospodarczego gminy Priorytet II Ochrona i świadome kształtowanie krajobrazu kulturowego Priorytet III Badanie i dokumentacja dziedzictwa kulturowego oraz promocja i edukacja służąca budowaniu tożsamości

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 34 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Priorytet I: Rewaloryzacja dziedzictwa kulturowego jako element rozwoju społeczno- gospodarczego gminy

Kierunki działań Zadania Zahamowanie procesu - Prowadzenie prac remontowo-konserwatorskich przy obiektach zabytkowych degradacji zabytków i stanowiących własność gminy doprowadzenie do - Opracowanie długofalowego, uwzględniającego kompleksowość działań planu poprawy stanu ich remontów obiektów zabytkowych znajdujących sie w zasobach komunalnych zachowania - Podejmowanie starań o uzyskanie środków zewnętrznych na rewaloryzacje zabytków będących własnością gminy - Zmiana sposobu użytkowania lub adaptacja nieużytkowanych obiektów zabytkowych (będących własnością gminy) do nowych funkcji - Rewaloryzacja zespołów zabytkowej zieleni - Dofinansowanie prac rewaloryzacyjnych przy obiektach niebędących własnością gminy w postaci stosownej uchwały dotyczącej dotacji na prace remontowo-konserwatorskie przy zabytkach ruchomych i nieruchomych - Rewaloryzacja obszarów i obiektów zabytkowych z możliwością ich adaptacji do nowych funkcji - Zabezpieczenie obiektów zabytkowych przed pożarem, zniszczeniem i kradzieżą (montaż instalacji przeciwpożarowej i alarmowej, zabezpieczeń przeciw włamaniom, znakowanie i ewidencjonowanie zabytków ruchomych itp.) - Opracowywanie lokalnych programów rewitalizacji - Dbałość o małą architekturę i zieleń Podejmowanie działań - Określenie zasad i konsekwentne ich wdrażanie w zakresie umieszczania zwiększających szyldów i reklam na obiektach zabytkowych atrakcyjność zabytków - Prowadzenie bieżących prac porządkowych przy zabytkowych zespołach na potrzeby społeczne, zieleni: gminnych parkach, cmentarzach, , dawnych parkach dworskich itp. turystyczne i edukacyjne - Opracowanie projektu rewaloryzacji oraz realizacja (w nawiązaniu do historycznych) nawierzchni ulic i ciągów pieszych w obrębie zabytkowych terenów - Iluminacja najcenniejszych zabytków gminy

Priorytet II: Ochrona i świadome kształtowanie krajobrazu kulturowego

Kierunki działań Zadania Zintegrowana ochrona - Opracowywanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, dziedzictwa kulturowego szczególnie obszarów o dużym nasyceniu obiektami zabytkowymi oraz i środowiska obszarów wskazanych do ochrony w studium uwarunkowań i przyrodniczego zagospodarowania przestrzennego gminy - Konsekwentne egzekwowanie zapisów dotyczących działalności inwestycyjnej na obszarach objętych ochrona określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego - Walka z samowolami budowlanymi Ochrona układów Poprawa ładu przestrzennego wsi oraz zapobieganie rozpraszaniu osadnictwa ruralistycznych na poprzez: obszarach wiejskich – ochronę historycznie ukształtowanego układu dróg, historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych oraz relacji przestrzennych pomiędzy zespołami zabytkowej zabudowy, – wypełnianie zabudowa wolnych działek budowlanych w obszarach centrów wsi oraz historycznych siedlisk w zgodzie z historyczna kompozycja danego układu i gabarytami oraz forma architektoniczna tworzącej go zabudowy – wyznaczanie w planach miejscowych nowych terenów pod zabudowę na zasadzie kontynuacji historycznych siedlisk Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 35 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Priorytet III: Badanie i dokumentacja dziedzictwa kulturowego oraz promocja i edukacja służąca budowaniu tożsamości

Kierunki działań Zadania Szeroki dostęp do - Udostępnienie informacji o zabytkach gminy na stronie internetowej gminy informacji o dziedzictwie - Opracowanie mapy zabytków gminy, jako atrakcyjnej graficznie formy kulturowym gminy promocji ułatwiającej dotarcie do wszystkich elementów dziedzictwa kulturowego Edukacja i popularyzacja - Organizowanie szkoleń związanych z ochrona dziedzictwa kulturowego i udział wiedzy o regionalnym w nich dziedzictwie kulturowym - Organizowanie i wspieranie realizacji konkursów, wystaw i innych działań edukacyjnych - Wydawanie i wspieranie publikacji (w tym folderów promocyjnych, przewodników) poświeconych problematyce dziedzictwa kulturowego gminy Promocja regionalnego - Opracowanie szlaków turystycznych wykorzystujących walory dziedzictwa dziedzictwa kulturowego kulturowego służąca kreacji - Wprowadzenie zintegrowanego systemu informacji wizualnej (m.in. za pomocą produktów tablic informacyjnych) obejmującego zasoby i wartości dziedzictwa turystyki kulturowej kulturowego gminy

13. Instrumentarium realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami Realizacja programu będzie sie odbywać poprzez wskazane zadania gminy na rzecz osiągnięcia priorytetów w nim przyjętych. Podstawę niniejszego instrumentarium stanowią obowiązujące przepisy prawne i zawarte w nich regulacje dotyczące instrumentów prawno-ekonomicznych i finansów publicznych. Zakłada sie, że zadania określone w gminnym programie opieki nad zabytkami będą wykonywane za pomocą następujących instrumentów: - instrumentów prawnych – wynikających z przepisów ustawowych (np. uchwalanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, budowa parków kulturowych, wnioskowanie o wpis do rejestru zabytków obiektów będących własnością gminy, wykonywanie decyzji administracyjnych, np. wojewódzkiego konserwatora zabytków); - instrumentów finansowych (m.in. finansowanie prac konserwatorskich i remontowych przy obiektach zabytkowych będących własnością gminy, korzystanie z programów uwzględniających finansowanie z funduszy europejskich oraz dotacje, subwencje, dofinansowania, nagrody, zachęty finansowe dla właścicieli i posiadaczy obiektów zabytkowych); - instrumentów koordynacji (m.in. poprzez realizacje projektów i programów dotyczących ochrony dziedzictwa kulturowego zapisanych w wojewódzkich, powiatowych i gminnych strategiach, planach rozwoju lokalnego itp., współpraca z ośrodkami naukowymi i akademickimi, współpraca z organizacjami wyznaniowymi w zakresie ochrony i opieki nad zabytkami); - instrumentów społecznych (m.in. poprzez działania edukacyjne promocyjne, współdziałanie z organizacjami społecznymi, działania prowadzące do tworzenia miejsc pracy związanych z opieka nad zabytkami); - instrumentów kontrolnych (m.in. aktualizacja gminnej ewidencji zabytków, monitoring stanu zagospodarowania przestrzennego oraz stanu zachowania dziedzictwa kulturowego). 14. Zasady oceny realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami Ocena realizacji gminnego programu opieki nad zabytkami będzie odbywać się poprzez sporządzania co dwa lata przez burmistrza sprawozdań z realizacji gminnych programów opieki nad zabytkami i przedstawiania ich radzie gminy. Wykonanie sprawozdania powinna poprzedzić ocena poziomu realizacji gminnego programu uwzględniająca: Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 36 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— a) wykonanie zadań przyjętych do realizacji w okresie czteroletnim obowiązywania gminnego programu opieki nad zabytkami, b) efektywność ich wykonania. Przykładowe kryteria prowadzenia oceny realizacji programu opieki W ramach priorytetu I: Rewaloryzacja dziedzictwa kulturowego jako element rozwoju społeczno- gospodarczego gminy - Poziom (w %) wydatków budżetu gminy na ochronę i opiekę nad zabytkami; - Wartość finansowa zrealizowanych kompleksowych programów rewaloryzacji i rewitalizacji oraz liczba (bądź inne mierniki) obiektów poddanych rewaloryzacji w ramach tych programów - Wartość finansowa wykonanych prac remontowo-konserwatorskich przy zabytkach oraz liczba obiektów poddanych ww. pracom - Zakres współpracy z organizacjami pozarządowymi - Inne W ramach priorytetu II: Ochrona i świadome kształtowanie krajobrazu kulturowego - Poziom (w %) objęcia terenu gminy wykonanymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego - Liczba utworzonych parków kulturowych - Liczba wniosków o wpis do rejestru zabytków obszarów, obiektów i zespołów zabytkowych - Liczba wniosków o uznanie obiektów i obszarów za pomniki historii - Zakres współpracy z organizacjami pozarządowymi - Inne W ramach priorytetu III: Badanie i dokumentacja dziedzictwa kulturowego oraz promocja i edukacja służąca budowaniu tożsamości - Liczba opracowanych prac studialnych (studia historyczno-urbanistyczne, studia krajobrazowe, katalogi typów zabudowy regionalnej i detalu architektonicznego) - Liczba zrealizowanych konkursów, wystaw, działań edukacyjnych na terenie gminy - Liczba utworzonych szlaków turystycznych, tras rowerowych, konnych, wodnych - Liczba opracowanych, wydanych wydawnictw (w tym folderów promocyjnych, przewodników) - Liczba utworzonych, zmodernizowanych elementów infrastruktury służących funkcjonowaniu i rozwojowi turystyki kulturowej - Liczba szkoleń lub liczba pracowników biorących udział w szkoleniach związanych z ochrona dziedzictwa kulturowego - Inne 15. Źródła finansowania gminnego programu opieki nad zabytkami „Rzeczpospolita Polska stwarza warunki upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości narodu polskiego, jego trwania i rozwoju.” Tak brzmi artykuł 6 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa zasadnicza określa obowiązek Państwa ochrony i powszechnego dostępu obywateli do dóbr kultury, których ważnym elementem jest dziedzictwo narodowe2. Ma to odzwierciedlenie w Ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W artykule czwartym rozdziału pierwszego znajdujemy fundamentalne obowiązki Państwa wobec dziedzictwa: „Ochrona zabytków polega, w szczególności, na podejmowaniu przez organy administracji publicznej działań mających na celu:

2 http://www.nid.pl/idm,98,finansowanie-ochrony-zabytkow.html Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 37 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

- zapewnienie warunków prawnych, organizacyjnych i finansowych umożliwiających trwałe zachowanie zabytków oraz ich zagospodarowanie i utrzymanie; - zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków; - udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytków; - przeciwdziałanie kradzieży, zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabytków za granicę; - kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytków; - uwzględnianie zadań ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przy kształtowaniu środowiska.” Ubiegać się o dofinansowanie prac archeologicznych, konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych może właściciel lub zarządca jedynie zabytku wpisanego do rejestru lub stanowiska archeologicznego. Główne źródła dofinansowania projektów związanych z pracami przy zabytkach, oraz projektów pośrednio związanych z ochroną dziedzictwa (informacyjne, edukacyjne itp.), to: Środki finansowe z budżetu państwa, „Kultura i Ochrona Dziedzictwa Narodowego”, przyznawane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programów ministerialnych; - Środki z Funduszy Europejskich, dystrybuowane na poziomie krajowym; - Środki z Regionalnych Programów Operacyjnych, dystrybuowane na poziomie województw; - Środki z Europejskich programów specjalnych, współpracy transgranicznej itp; - Środki wojewódzkie, przyznawane przez marszałków województw. Informacje o zasadach i kryteriach dotyczących możliwości pozyskiwania środków finansowych na zadania związane z ochrona i opieka nad zabytkami znajdują sie na podanych poniżej stronach internetowych: - www.mkidn.gov.pl – portal Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Informacje dotyczące programów operacyjnych „Regionalne programy operacyjne” – www.wrota.podkarpackie.pl - Informacje dotyczące Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich - www.wrota.podkarpackie.pl - Informacje dotyczące Programu LEADER oraz LGD „Z tradycją w nowoczesność”- www.ztradycjawnowoczesnosc.pl - Informacje dotyczące programu operacyjnego „Kapitał ludzki” – www.mrr.gov.pl -Informacje dotyczące programu operacyjnego „Infrastruktura i środowisko” – www.mrr.gov.pl - Informacje dotyczące programu operacyjnego „Europejska współpraca terytorialna” – www.mrr.gov.pl - Informacje dotyczące programu operacyjnego „Fundusz dla organizacji pozarządowych” – www.funduszngo.pl - Informacje dotyczące możliwości finansowania przy wykorzystaniu ustawy o partnerstwie publiczno- prywatnym – www.partnerstwopublicznoprywatne.info/ustawa_ppp.php Kompleksową informację dotycząca możliwości aplikowania po środki z przeznaczeniem na ochronę zabytków zostały przedstawione i udostępnione na stronie internetowej Narodowego Instytutu Dziedzictwa - http://www.nid.pl/idm,98,finansowanie-ochrony-zabytkow.html w zakładce - finansowanie ochrony zabytków.

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 38 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

16. UCHWAŁA nr IX/102/2011 RADY MIEJSKIEJ w KAŃCZUDZE z dnia 08 grudnia 2011 roku

Uchwała Nr IX/102/2011 Rady Miejskiej w Kańczudze z dnia 8 grudnia 2011 roku w sprawie zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków

Na podstawie art. 18 ust 2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, póz. 1591 z późn. zm.), art. 81 i art. 82 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, póz. 1568 z późn. zm.) i ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157 poz. 1240 z późn. zm.) -Rada Miejska w Kańczudze uchwala, co następuje: § 1 1. Z budżetu Miasta i Gminy Kańczuga mogą być udzielane dotacje celowe na dofinansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków znajdującym się na obszarze Miasta i Gminy Kańczuga, jeżeli: a) obiekt znajduje się w złym stanie technicznym, b) obiekt posiada istotne znaczenie historyczne, artystyczne lub naukowe. 2. Dotacja może być udzielona każdemu, kto jest właścicielem lub posiadaczem zabytku, o którym mowa w ust. 1. 3. Dotacja może być udzielona na dofinansowanie: a) nakładów koniecznych na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku, o którym mowa w ust. l, ustalonych na podstawie kosztorysu zweryfikowanego i zatwierdzonego przez pracownika Urzędu Miasta i Gminy Kańczuga z uwzględnieniem art. 77 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, które zostaną przeprowadzone w roku złożenia przez wnioskodawcę wniosku o udzielenie dotacji lub roku następującym po roku złożenia tego wniosku; b) nakładów koniecznych na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru, które zostały przeprowadzone w okresie roku poprzedzającego rok złożenia przez wnioskodawcę wniosku o udzielenie dotacji. 4. Wniosek o udzielenie dotacji, o której mowa w ust. 3 pkt b, wnioskodawca może złożyć po przeprowadzeniu wszystkich prac lub robót przy zabytku, o którym mowa w ust. l, określonych w pozwoleniu wydanym przez Konserwatora Zabytków. 5. Dotacja na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane może obejmować nakłady konieczne na: a) sporządzenie ekspertyz technicznych i konserwatorskich; b) przeprowadzenie badań konserwatorskich lub architektonicznych; c) wykonanie dokumentacji konserwatorskiej; d) opracowanie programu prac konserwatorskich i restauratorskich; e) wykonanie projektu budowlanego zgodnie z przepisami Prawa budowlanego; f) sporządzenie projektu odtworzenia kompozycji wnętrz; g) zabezpieczenie, zachowanie i utrwalenie substancji zabytku; Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 39 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— h) stabilizację konstrukcyjną części składowych zabytku lub ich odtworzenie w zakresie niezbędnym dla zachowania tego zabytku; i) odnowienie lub uzupełnienie tynków i okładzin architektonicznych albo ich całkowite odtworzenie, z uwzględnieniem charakterystycznej dla tego zabytku kolorystyki; j) odtworzenie zniszczonej przynależności zabytku, jeżeli odtworzenie to nie przekracza 50% oryginalnej substancji tej przynależności; k) odnowienie lub całkowite odtworzenie okien, w tym ościeżnic i okiennic, zewnętrznych odrzwi i drzwi, więźby dachowej, pokrycia dachowego, rynien i rur spustowych; l) modernizację instalacji elektrycznej w zabytkach drewnianych lub w zabytkach, które posiadają oryginalne, wykonane z drewna części składowe i przynależności; m) wykonanie izolacji przeciwwilgociowej; n) uzupełnianie narysów ziemnych dzieł architektury obronnej oraz zabytków archeologicznych nieruchomych o własnych formach krajobrazowych; o) działania zmierzające do wyeksponowania istniejących, oryginalnych elementów zabytkowego układu parku lub ogrodu; p) zakup materiałów konserwatorskich i budowlanych, niezbędnych do wykonania prac i robót przy zabytku wpisanym do rejestru, o których mowa w pkt. g-o; r) zakup i montaż instalacji przeciwwłamaniowej oraz przeciwpożarowej i odgromowej. § 2 1. Dotacja może być udzielona w wysokości do 50 % nakładów koniecznych na wykonanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku, o którym mowa w § l ust. 1. 2. Jeżeli zabytek, o którym mowa w § l ust l, posiada wyjątkową wartość historyczną, artystyczną lub naukową albo wymaga przeprowadzenia złożonych pod względem technologicznym prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych, dotacja może być udzielona w wysokości do 100 % nakładów koniecznych na wykonanie tych prac lub robót. 3. W przypadku, jeżeli stan zachowania zabytku, o którym mowa w § l ust l, wymaga niezwłocznego podjęcia prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku, dotacja może być również udzielona do wysokości 100 % nakładów koniecznych na wykonanie tych prac lub robót. 4. Dotacja na dofinansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku, o którym mowa w § 1 ust. 1, nie może zostać udzielona: a) jeżeli nakłady konieczne na te prace lub roboty w 100% są finansowane z dotacji pochodzących z innych źródeł, b) jeżeli łączna kwota dotacji udzielonych przez Miasto i Gminę Kańczuga i inne uprawnione organy przekroczyła wysokość 100% nakładów koniecznych na te prace lub roboty. §3 1. Ubiegający się o dotację winien złożyć wniosek o dotację wraz z następującymi załącznikami: a) decyzją o wpisie do rejestru zabytków obiektu, którego dotyczą prace lub roboty – kopia potwierdzona za zgodność z oryginałem przez Wnioskodawcę, b) dokumentem potwierdzającym tytuł władania zabytkiem - kopia potwierdzona za zgodność z oryginałem przez Wnioskodawcę, c) harmonogramem oraz kosztorysem przewidywanych lub wykonanych prac lub robót ze wskazaniem źródeł ich finansowania, Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 40 — Poz. 319 —————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————— d) decyzją właściwego organu ochrony zabytków zezwalającą na przeprowadzenie prac lub robót wraz z projektem i pozwoleniem na budowę, gdy wniosek dotyczy prac lub robót przy zabytku nieruchomym lub programem prac, gdy wniosek dotyczy prac przy zabytku ruchomym, e) informacją o wnioskach o udzielenie dotacji skierowanych do innych organów, f) wykazem prac lub robót wykonanych w okresie poprzedzającym dzień złożenia wniosku. 2. Wzór wniosku o udzielenie dotacji stanowi załącznik Nr l do uchwały. § 4 1. Wnioski o dotację składa się Burmistrzowi Miasta i Gminy Kańczuga do 15 września każdego roku poprzedzającego rok budżetowy. 2. Termin, o którym mowa w ust. l, nie ma zastosowania w przypadku ubiegania się o dotację na prace interwencyjne wynikające z zagrożenia zabytku. 3. Wnioski o przyznanie dotacji opiniuje komisja powołana przez Burmistrza Miasta i Gminy Kańczuga. § 5 1. Zatwierdzony przez Burmistrza Miasta i Gminy Kańczuga wniosek o dotację stanowi podstawę ujęcia kwoty dotacji w projekcie budżetu Miasta i Gminy na dany rok budżetowy. 2. Dotacje przyznaje Rada Miejska w Kańczudze. 3. Po zatwierdzeniu rozdziału środków przeznaczonych na dotację przez Radę Miejską w Kańczudze uchwałą budżetową Burmistrz Miasta i Gminy Kańczuga zawiadamia podmioty uprawnione o przydzieleniu dotacji lub braku możliwości dofinansowania zadania. § 6 Przekazanie dotacji następuje na podstawie umowy określającej w szczególności: 1) opis prac lub robót i termin ich wykonania, 2) kwotę dotacji i tryb jej płatności uzależniony od wyniku każdorazowej kontroli postępu prac lub robót i rozliczenia tych wydatków, 3) sposób i termin rozliczenia udzielonej dotacji oraz zasady zwrotu niewykorzystanej kwoty dotacji, 4) zobowiązanie ubiegającego się o dotację do poddania się pełnej kontroli w zakresie należytego wykonania prac lub robót, w tym udostępnienia niezbędnej dokumentacji, § 7 1. Podstawą rozliczenia dotacji jest komisyjny odbiór wykonanych prac lub robót z udziałem przedstawicieli Burmistrza Miasta i Gminy Kańczuga. 2. W celu rozliczenia dotacji składa się Burmistrzowi Miasta i Gminy Kańczuga sprawozdanie z wykonania prac lub robót. 3. Wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, stanowi załącznik Nr 2 do uchwały. § 8 (Wykreślony) § 9 Burmistrz Miasta i Gminy Kańczuga prowadzi wykaz udzielonych dotacji oraz informuje inne organy uprawnione do udzielania dotacji o dotacjach przyznanych przez Radę Miejska w Kańczudze. § 10 1. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Kańczuga. 2. Nadzór nad realizacją uchwały powierza się Komisji Budżetu i Rozwoju Gospodarczego Rady Miejskiej w Kańczudze. Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 41 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

§ 11 Traci moc uchwała nr I/2/2005 Rady Miejskiej w Kańczudze z dnia 10 lutego 2005 roku w sprawie w sprawie zasad udzielania dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków § 12 Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego.

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 42 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 43 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 44 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 45 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 46 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 47 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 48 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 49 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego — 50 — Poz. 319 ——————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————