4

4 Edd

t ÍSÆMUNDÁR hinns FRODA,

GOLLEGTIO CARMINUM VETERUM SCALDORUM SÆMUNDIANA

D I C T A.

QUAM, •

EX C ODICIBUS PERGAMENIS CHARTA CEISQUE CUM NOTIS ET LECTIONIBUS VARIORUM, EX RECENSIÓNE ERASMI CHRISTIANI RASK CDRAVIT ARr. JUG. JFZELIUS.

scocecececpceceeeeeeceeeceeeeeeeecce'

HOLMIÆ 1818

TYPIS ELMENIJN IS, í

Ji

< j-a

í

s

r

I

>

i Ejc quo in deltciis siudierum esse coeperunt car- mina veierurn Sccildorum^ quoruni épecbnen C.

MDCCCX^II edidinius'^)y firniuni (utimo j)r( posiluni sietif, e manuscripiis inclyiani Collectioneni Sœninn" dianani totam alicpiando edere, Prœcipue vero co- dex Bibliothecœ Reg. Holni, chariaceus in Jolio^ lifíeris ab Ilelgio Olai filio' eleganíissirhis scripiás^ qui in lucemprodiret^ idoneus visns .est, In hocve-- ro occupatiy cunici prabatissi/íii Rask in patrídni ab

'lslandia reditum accepi/nusy qui iu partem laboris vocaius, penire haud recusavit. Cnjus igitur studio & operœ opus hocce^ cdias sine dubiOi ex codice W- tioso vitiosissimmn a manu liostra pro/ecturum, ö- mnino eméndatissimum debemus. Quin Eddœ rhyihmicœ- inmonumentis Boreali-^ um antiquissimisy locum facile primum plerique con- cedanty nulli dubiiamus; utpote quce veiusiissimi aevi litteraturœ reliquias préiiosissimas cxjniinei- et multay auditu haud indignay de philosophia velerum, jnagia

€t mysteriis vatum rhyihmis suavissimis tradit. Quwn

i-'ero hœcqe, quibus pepercit injuria temporis^ carmí-

na heic prinium ccUecta publicamusy non retivendos esse viros censemusy de hac liiteratura meriiissimos^

Viilc Idunai Fasc. ÍU. Holmiö 1S12. ) ð-(

qni i^cl Jiodíernas Iri lingiias Bddam continiiatahn^

gíur, persione iramiulerunf, vel singulos hujus locos

.• crín Ullercxto imperiíverunt Resenium: loquor ,

GÖIIAMSONIUM , MeLETIUM, ScHIiIMELMANNUai , SandvigÍum, Torkelinum, Vormium:, Stepha-

NIUM", MÖLIiERUM, PvUDBECKÍUM, BAíITHOUIN tTjM^

BERpNiUivr, Keyeeruai Tiiorlaciu:m, fraires

Gm.MM et Græterum fifc..- nec (jS.u^u.vyinosiratem sUeniio prætereamiis^ qui ingenio, qao omnibus suœ a^aiis luniinibus prœfulget^ cannina liddœ faniilia^ ria nosiraiibas et perdilecta. reddidit

la Islamlia^ uhi cuni lingua Norrena olini ah~ crígines Borealium traditiones diu viguerunt^ cla"

r ruit lahente Sœculo XL Sæmundus hinn fróde (sapiensj dictus^^ qui, ut in Islandiae Chrojiicis am^ pUoribus verha leguntur, ^^docirinœ hicrandœ gratia longe a patria remotus diu pixif\ Is carmina ve- ieruni Scaldorunt mythologica , quæ usque ad id iempus sola ntemoria hominum conservaverat ex cre conieniporaneorumy iu unufnferiur 'corjms con--^ gessisse^ cui postea nomen Eddœ [aviœ) inditum, Ceieris^ quœ de coUeciionis hi/jus natalibus AiiNA- Magnjeus in piia SÆriiuNui Muetiscií aiiuUt ^

labenies asseniinius : 'Œddicashascey iit vocant, Odas a Decruni culiaribus, imo^ ut considtissimus anii- quifaiis judex B ariholinus Antiqv, Dan. pag.

• - - - _ _ I ^ , , I

*) De sin^ulonnn opcr.i liorum auctoruin vide Præíatlonem 'm E(lr dniu vhvlIuiiÍCi'im ITaliiiic 1787. **3 ^'^dii Iduiisíi Fasc, If pa^. úo-ijo^ .

) 3 < .

^Q^ staiiiil) dhsrsís temporlhus^ ab dlpersiSy in eomm laudcm composUas^ ac posiea, cum religio chrislict^

jia literarum notitiam secum in I'slandiam invexis-

sef, ab aliqito^ antiquiiafum siudioso^ ex cre homi-^

num. isiasmeniöritcr tenentium, excerptas, ety ne per^

irent , in lihrum congesias esse'\

Multa cj^uidem muiii delorígine Odarultí Eddæ

docie dispuicírunt i Orientcdís'*^) eane sit^ an Sepfen-

trionalis ; cid quidem utrique scjitcjiiiœ- quadanienuk

suhscribendum ésse arbitraníur: Orienfalis sciticel

ingeniumy ipsa cjuidem rerum fide éoloritmque na~ tiua peritafey predunt Odœ qiixndauh prioris licldce partisy quce genidnum Myihologiœ Scaldorum^fón-'

fem exhibenty ut J^'ó lu-sjyciy af^r ú^n is - mcíl^ Grimnis-mcil nct'- gáldar ^ AU^iS'-mál^ Hráf O^ins' €t Kegianisqvidci: &epíeniriunctleni vcro\

i H mlscipi d a , Ha m a rs -h eim )Síir n s-f'óry

Jly7idLu^li6 cl &c. Pkilosophice et cirtium mngi- carum mysieria coniinent Há^a-nídl et Gráu^ galdr, Ceierum monendum est, Sólar-liód Sce-- mundo vulgo adscribi aucicnd: — earmina peró- Lúkct'-glepsa ct cdlegoriam, H arbar z-liády o- imii in rebus mylhologicis fide et aiictoriiate fere áe-^ idiiuia^ iqnobilioran medii œvi feiuram redolere. Gefera Edclæ rhytJimicce faia docii cmtiquitaium^ indagcUores 'iaUa Jerunt ^-^^Pauca^ quce ah cdiis Sæ-

*) Vifle R KUoT í j'J'Qita? Diísertatj'oneTB. ^l-Tarní.Y zC5i. Rc — treh'ii rfití'fittióueja ia cúi'mua Völu-spá Ilaf ai ac 107.3^^ ) í

j\rUN'DO* anferioribus mit 'coœins^ Utíerisforie iradita

fueriiit carmina^ xíluni dispersa collegisse, pluribus

cle sua et aliorani memoria adjectis; sic car/ninum

inylhicoruni, Utieris mandcUoruai coUectiónem . reli--

cjuis oninibus suö temporc - locupleiioreni et accura-r'

iiorem habuisse: quani carrninuni niyihicorum jarrr ragineni^ inier rcUqua SaeniUndi scripia librosque

SNoiL:g..io StukIíEsoniOj déim Johannis sipeJoNis

'íjOPTiJiliiy Saeniundi vero ipsiusMepoiis^ domo et disci-^ plina usus adole{yií^printu:n iunoíuisse.: hujus deinde si^

've autographo sive apographo SNoaniUM poliium^fa'r

hnías ipsuni niythicas, illa dace^ coniposuisse, Saeniun-^

diana igitur dici nieruit coUeciiOy quani vel primus vel

princeps insiitait S.íeaiundus. Per liitercitos Islan-

diae Saccrtlo prinium XFII in Succia et Dania Utte''

ratara Eddica cogniia fuit'^)^ e.t qjtideni e codicibus

pergamenisy quorum nunc dun vel ires tantunimodo supersunt E quonam autem Gudmundus**) ter ejus HeIíGIUS Olai***^, suosy quos nos in piuriniis

*)Bryniolfus Sveno^nius, Præffjct, Sc.*il]ío](:miSKs\iuTio 7659 primua cot'íciín tlélexí.sxe rortnr vGlii.stÍssimum, quem in nílam nicíinbra- iiíiiu íra'.iuctum Tlu Tor!";ifc(>, ciaro illi Non^e^^iro ' historio-

í;r.iji}io , doiio tiiiáerll. i 1.1 nct i^ t i s ci i , ct. V S w m u " mul au

A r u a - n æ o píig. VII. .

**) G u n (U u n (1 u s, Olai nilua, Islanfliis, nnno ififio in Sueciam vo- cnti.'s vice Iríuislntori.s- iu Archivo Coileg. Antutuit. Holtniæ luit- cUis -ti.stj ibit|ae diem oblii. suprenium aitao i^^jyy.

Heí^^ins, Olai filíus, cx I.slaniliii tTolmiam veutt anno ingi, Po- siíiro anno iler ín Jslandiam íiiítituit, unile rodux í.slínulicoriiin haiul patí":.s \TsLorum BibÍ. líe;;. collectíoiicm áusit, aíV, T r Q- iUÍ Itej itláud'icutn pag. lyfi-^^. u

) o ( comuluimus, de^criplos Jiahuerint^ non ccmfat. Codi-^

Qes vero huic editioni inservire jyassi^, et suisy in 'nö* iis indicati signis^ sequentes fiieruni:

E Biblíotheca Rcg. Holmieusi: Codex Stockholnie?zsis {St,) cJiartaceus^ in Jorma folii^-qui utramque et Siurlfisonii & Sae-- jjiundi Bddani exhibet et in edit, jdrna^Magn. Ed- dae dicitur Si^ecuSy ah Iletgio Olai filío scriptus anno 168'^^ et sequentiy ut opinatus est CcI.Rask^ ori- gineni debet. . _ q) C Gu dinundi (G.) chartaceuSy inQuarto^

Eddani quoque Siurlesonii et Scaldam coutinet, In> possessione Gudniundi Olai filii fuisse^ nomen eideni mscripiuni indicat. In margine iectiones varioruin suhjungit,

5) (P.) C chart aceus in OciaQOy inier Is-* landica 5, cui ab initio pag, 1, lilterani I\ in- scriptaní inpenimus.

E BIb-!otheca Reg. Tliiriiiensi: i)Codex Regius pergamenus {Kdlfskins^ hohin gdmlá) e texiu Eddae e(lilio/ds\./r/ui'jyagn*

et apographo huic operi insennf. /íniplioreni ia

praediciae editionis praefatione descriptloneni i^ide pag. XLL E collccíione Ánm-MngTiceaiin.

u c h 5) ( 0._) C f^o rmia n s m m r an a c e 5, cm- jus ex apographo^ queni aild insignem in I^landia ap-

prop'riavi't CeL PiASK, car/neu Rigsnidl ex^criptuni^

habe./ius,. Prœier nos aliös quoquey prctecipuefraginentUiTl

Ecldae rhy ihniiccie {Edclubrot 72.), ciuod ipse posse-^ dity et ecUiiones Resenii et Arna-Jlla gnœ anairt in uno cdí^rov'e illustrando carniine CeL Rask cow-r suluit,

Ex hisce cletnum coUectiohibus omnes huc US"

(jue repertas. Edclicas^ ut dicuntury Oclas sumsimus incpie ducis crunsinius Pc&rtesy cjuarum L MytJto lO'- gicasy quibus Sólar-liód^ cannen SaemuncU^ ctppo- suinius; II. autem Hist öricas y et in Appendíco, carnien Gu n nar-- Slag r aniplectitur. lÍQlniÍaó d. XX Mariii MDCCCXFIIL /. P Á RTR

SÆMUNDAR - EDDU. r , , , , ,

V Ö L U . S P A,

óþs biþ ek allar 4. Aþr Börs synir bjöþum ypþo

inciri ok niinni |)eir er Miþgarþ Heiniþallar mavgo j mœran skópo.

vilflo'at í;^k Vallavþur Sól skein sunnan.

vel franittítj.ak, áSalar 3) steina, lornspjöll^) fíra þá var grund gróin þaii^ ek fremsL of-riam, groenum lauki,

2. Ek man jölna 6. Sól varp sunnan ár of-borna , sihni Mána, þá er forþoqi hendi hinni hœgri mik írœdda höíþo : á himin jódyr. nío maii ek heinia, Sól þat né vissi^ nío íviþi, hvar lion sali átti mjotviþ mocran r Stjörnor þat né visso fyrir mold neþan. ' hvar þær staþi átto, 3. Ar var álda, Máni þat né vissi þá Ymir by^þi, hvat hann megins átti.

- var-a sandr, ne sær, 6. þá gengéngo regin avU né svalar unnir, á i'avkstóla æva, jörþ fan/ ginnheilög goþ ríé upphimin , ok ura þat gettua: gap var Ginnúngaj , nólt ok niþjom en gras hvergi. nöfa umgáíu; i

líjrbjiioU i) Rd.i({ubrot Rasls. a") miötnþ G, á j^-a'j. 3) Adrlr STala, '4) Ad.uu\é 5) f, 0. ií. itrcká petsa iin^ eins seinné. ,

2 V Ö LU S PA. myrgln hfcto ór Brimis holdi ok niiþjan dag, ok ór blám leggjoni.' undorn ok aptanj 10. þar var Mótsognir

ár-óf ') at telja. moeztr um-orþlna

7. Hittoz Æsir dverga alh^a,

á lí^avelli, en Durinn anhar:

J^eir or havrg ok ho£ J)eir mannh'kon há-timbroí)o, mavrg oí-gjörþo, aíla laviiÞo, dverga or jörþo sem Durinn sagþi. afls kostopo, 11. N^i ok Nijþi, alls frei.sluÞo, Norþri ok Suþrí, tángii*- skópo Austri ok Vestri, ok tól giörþo. Alþjófr, DvaHnn,

8 Teliao í túni, Nár ok Náinn, leitir varo, Nippíngr, Dáinn, var þeim vettugis Veggr, Gandálír, vant or guUi; Vindálfr, þorinn. unz þriár komo, 12. Bivor, Bavavr;

Jairsa meyar, Bavmbur, Nori,

ámátkar miök, Anar, Oi^jar, .

Ijr Jötunheimum. Ai, Mjöí>vitnir, regin avU 9. ]pá gengéngo jprár ok þráinn, á ravkstóla, þrór, Vitv, Litr, ginnheilög goí>, N\r ok Nýráþr; ok um í>at gettuz: nú hefik rekka, 4) hverr skyWi dverga Reginn ok Ráí^sviÞr- drótt um-skepja, rélt um-talda* :

VÖLU SPA.

i3. Fili, Kili, Héri, Högstari,'

Nali, Hljó&ólfr Fnndinn, , Móinnj

Hepli, Vj]j, J)at mán uppi

Hanar ok Svíor^ meþan öld lifir

Bijlíngr, IBnini, Lángníþia tal

Bildur, Búri, Lofars hafat* Frár, Fornbogi', 17, Unz þrír komq Frocgr ok Lóni, ór því liþi, AurVángr, Vari, avflgir ok ástgir Eikinskjaldi. Æsir, at Súsi; i4 Mal er dverga fundo á landí i Dvalins liþi lítt megandi ]ióna kindom Ask ok Emblo,' til Lofars telia, avrlavglausa. í>eir er sóttu 18. Avnd í>au átto frá Salar-steini Þ^u havfí>o, Aurvánga sjót lá né læ.ti, íil Jórovalla. né lito góþa 15. þar var Draupnir avnd gaf Ojjin,' ok Dolgþrasir, ó{> gaf Hoenir, Hár, Haugspori, lá gaf Lo|>ur 7) Hlévángr, Glói, ok litu gojþa. Skirvir, Virvir,

Skafiþr, Ai, ig. Ask veit ekstandaj Alfr ok Yngvi , heitir Ygg-drasill,

Eilr 4) ok Oinn. ház'-ba|>mr ausinn 16. Fialar ok Frosti, hvíta auri:

Finnr ok Ginnar, J)aJ)an koma döggvar,*

1) Sviþov G. á s^áu 2) Hornborí Resen, 5) '^^^ ^^^^ , : ,,, ,

VÖLU SPA.

í>ærs í dala falla, af veþi Valfavþurs; steíidr ey yfir grœnn vitoþ ennj eþa hvat? Uiþar brunni, 23. Valdi henni Herfaví>ur 20. þa|)an koma nieyjar hrínga ok men; margs vitandi, þrjar úr þeim sal,

er und þolli stendr: féspjöU spaklig Ur{> hétu eina, ok spá ganda;

aþra Verþandi, sá hon vítt ok om vítt skáro á skiþi of veravld hverja.

Skuld liina þriþju. a4. Sá hon valkyrjor,

S2 1. pser ]avg lavgþo^ vitt um-komnar

þœr líf kuro gavrfar at ríþa.

alda bavrnoni lil Goþ-þjóþar;

avrlavg at segja. Skuld hélt skildí ,> en Skavgul önnur, Ein sat hon úti, Gunnr ^),Hildr, Gavndul þá hinn aldni kom ok Geir-skavgul. Yggjongr Asa, Nii ero talþar

ok í ango leit nonnor Herjans,

222. Hvers íregnitmik? gavrfar at ríþa

hví frci.stiþ niín? gruiíd valkyrjor.

alU veit ck Oþinn, 2 0. Heiþi hana héto

-

, hver þd anga falt. þítt; hvars til húsa kom

í inom mocra ok vavlu velspá

Miinis biunni: viLti hon ganda,

. lion kunni dreckr mjöþ Mímir , seiþ myrginn hverjan seiþi hon leikin;

ritnm. tpá{ S á Schevín^ í skandín. fiUgs m 1) avrtuvg seggia F. G. ^ sp, 2) Gu^r F, á íf... ,,

1r

VÖLU SPA.

œ var hon ángan 29. gengéngo regiií avU illrar briíþar. á ravkstóla, nian hon fólkvíg ginnheilög goþ,

fyrst í heimi ok um þat gettuz:

ér Gullveigo hver hefþi lopt allfc geirom- studdo; lævi blandit, f

ok í höll Hárs eþr ætt jötuns hana brendo; Oþs mey gefna? trisvar brendo 30. þór einn þar var þrisvar borna þrúnginn móþi;

opt, ósialdan , hann sjaldan sitr, f ó hon enn lifir. er hann slíkt oí-fregn; 27. þá gengéngo regín avU á gengoz eiþar, á ravkstóla, orþ ok særi, ginnheilög goþ, mál avll meginhg,

ok um I>at gettuz: cr á meþal fóro. hvárt skjddo Æsir 51. Vei^ hon Heimþallar afráþ gialda, horn '^) um-fólgit eþa skyldo goþin avU und heiþvonum gildi eíga? helgom baþmi; 28. Brotinn var borgveggr á scr hon ausaz borgar ása; anrgom forsi knáttu VanÍF víg-spá ^ af veþi VallavI'Urs: vavjlo sporna; viloþ enn, eþa hvat? flcygþi Oþinn

ok í fólk um-skaut, 52. Austr sat hifl aldna

• þat var enn fólk-víg í járnviþi , fyvsí í heimi. ok foeddi þar

hlió£» Edduhr, 2) liöíí) ravnom G. á spi^. , ;; ,

6 jÖhV SPA.

fenris kindir: sótrauþr hani

verí>r af þeim avUom at savkim Heljar. einna nockur 36. Ek sá Baldrl túngls tiúgari blóþgnm tivor, ') i trölli; hami. Opms barni 53. Fylliz íiörvi avrlavg fólgin; feigra nianna; £tób um-vöxinn rýf'r ragna sl'ót völloníi hærri raujíuin dreyra mjór ok mjök íagur sYÖrt verþa sólskia ínistilteinn. oí sumar eptir, Yarþ af |>eim meiíji vcþur avll valynd: 57. er rajór s-yndiz vitoþ enn, ejía hvat?

r" 54. Sat þar á haugi harmslavg 3) hættlig;

ok sló hörpu Havbr nam skjóta :

gygiar hirþir,. glaþr Egþir: var of-borinn snemmaj gól um honum sá nam Oþins son ein-nættr vega. í gagl-viþi

íligur-rauþr Jiani^ 58. t^ó Iiann asva hendr sá er Fjalarrheitir: né havhit kembþip

55. Gól um Asum á[ r á bál um-bar Gullin-kainbi lialdurs andskoía: sá vekr havhla cn í'rigg um-grc£

{ Fcusavhim at Herjaíavi>urs Vavrþr Valhallar: en aimar gól VÍloþ enn, eþa hvat? fyrir iörj) niíþan

5) ham-flavg F, G, 5/. : ,

VÖ LU S PA.

39. Hapt sá hon liggia Sindra ættar; uiid Hvera luiidi eu annar sLóþ

lægiarn líki á Okolni Loka áþeckian: bjórsalr jöluns,

I>ar silr Sigyn en sá Brímir heitir. jþeigí um sínom 44. Sal sá hon standa

ver vel glýoþ; . sólo íiarri,

Yitoþ enn, eþa hvat?; ná-ströndom á, 40, pk kná Vaía norþr horfa dyr: hapt bciud snua-, falla eitur dropar heldr um-harþgiör inn oí Ijóra havpt, ór þörmom, sá er undinn salr

Fiölþ veit hin frój'a^ orma hryggjura. fram se ek lengra 45. Sa hon þarvaþa iim ragna ravk þraunga síi auma ok rami sigtíva. menn meinsvara 41, GQyv Garmr miök ok mo rvarga, for Gnýpa heilij festr mua slitna, eyra-runo \ en Freki renna. •

524. A fellr austan nai framgeingna, iim eitur dala sleit vargr vera: saurom ok sverþom, vitoþ enn, eþa hvat?

Slíþur heitir sú. 46. Bræþr muno berjaz

43. Stóþ íyrir norþan ok at bavnom verþa,

á Níþaíiölhim muno svslnlnffar sah" ór gulli sifium spilla:

hart cr í hciml,

irrævor F. d sp, Hrævar , tia ITiiiia G. a íp. 2) Fyrlr lægiöra edít lajgjÖnium. 5) uáströndo F. Eddubr, 4) tm;ga G- 'f. á sp. , , , :

VÖLU-SPA, hórdómr mikill sri'ýz Jórmnngandr

fckeggavld, skálmavld,x í jötnn-móþi

fikilder -ro klofnir, ormr knýr unnir,

•vindavkl, vaVgavId, en ari Jilackar;

áþr veravld sleýpizj slítr nái neíf'ölr:

'míin enge maþr NagUar losnar.

avþrum I>ynna. 5i. Kiöll íer ausfan, Leika ÍVÍíliris 47. synir, fcoma niunu Muspellz en mjólviþr kyndiz of lög lý'þir, at hino g'atiila en Loki stýrer; Gjallar-horni: fara fjíl-megir hátt blæs Heimþallr, meþ Freka allir, horn er á löpti; í>eini er bróþir mælir Oþinn Bileistz í för. vip Mímis havfut. 5j2. Surtr fer sunnan 48. Skelfr Yggdrasils mej> sviga læfi; askr standandi skíu af sverþi ymr iþ aldna tré; sól valtíva ; en jölun losnar; grjólbjavrg gnata, hræþaz allii' en gil'ur r^ta; á helvegoih, troj^a halir helveg, áþr Surta þanrt cii. himin klofnar. seíi of-gleypir. . 53. Hvat ér me|> ásuin?

VÖLU-SPA. vegbcrgs vísir: neppr írá naþri viloþ enn, eþa hvaL? níþs ófjviþnom.

r>'j. pá kemr Hlíímr 58. Sól tekr sortnaf

hannr annar íiani, sigr íold í mar:

er Oþinn íerr hvería af hitnni viþ úlf v-^í^a, heiþar stiörnur; en bani Bclja geisar einii

bjat ti* at Su ti aldnr-nara viþ j |)á niun Fryggjar leikr hár hiti

íalla ángant^r. viþ himin sjálfan. 55. pá kemr hinn mikli niavgr SigfavJ^urs, 69. Ser hon uppkoma "N'íþar vega avþru sinni at valdýri jörþ or aegi Jælr niegi Ilveþrúngs iþia grœna: nmnd uin-standá falla forsar, hjör lil Jijarla; flýgr avrn yfir, er hefnt Jav|)ur. sá er á fialli 56. kcnir ina moeri

íiska veiþir. . niavgr lilóþjaijar, 60. Hittaz Æsir gengr 0.iins son á Iþavelli, vi{) úlí vega: ok nm mold-þinur drepr liann af móþi mátkar dœrna: Miþgarþs vœor; ok minnaz þar niuno halir alHr á megin dóma li^imslavþ ry|:ja. ; ok á fimbul-týs 57. Gengr íet nío fornar ránar. Fjorgynjar hxirr.,

1; Veí;£beri;s Edduhr. og F. á fp, Vöbergs G. a i^Þrínorf, G.ásp,

- , , ,

VÖLU SPA.

61. þá muho Æsir sólo fegra,

undursarnlígar gidli þakþan guUnar löJlur á Gimli (hám);

í grasi finna: far skulo dyggvar

jþærs í ár daga dróttir byggia, átíar ]iavf|:o ok um aldur daga' fólkvaldr goí>a yndis nióta.

ok Fjölnis kind. 65. þá kemr hinn ríki 62. Muno ósaner at regin-dómi akrar vaxa; avflugr ofan böls mán alls balna," sá er avilu ræl>r: Baldur nion koma; semr hann dóma búa þeir Havþr ok sakar leggr

Hropts si^tóptir, verkaup 2j setr, ve valtíva: |>au er vera skulo. ?) YÍtoþ enn, eþa hvat? 66, Kemr inn dimmi 63. kná Hœnir dreki fliúgandi, hlut viþ kjósa naf)ur h^ánn nepan m ok burir byggja frá Niþafjavlkim;

' í)rocbra tveggja ber sér í fiöþrom, vindheim víþan: íl:/gr völl yfir, vitoþ enn^ el>a hvat? Niþhavggr nái — 6^. Sal scr Jion standa nú mun hon seykvaz*

i) hUut EdJuhr, F. 4 spái. hlaut at kjósa G- i) vc.skniip (ve-skavp) F. C. Si. 5) vara niunó i^.^G. á tpai* enn EddulfT* Ucppir Þes$u crindi* ,

H A V A-M A L

er . 1. Gáttir allar 5. Vitz favrf

ápr gángi franij J>eim er víþa ratar;

uni .scoí>az scyli; doclt er heima hvat:

p\í óvist er at vita at augabragþi verjsr

liyar óvlnir siLia sá cr ecci kann

á íleti fyrlr. oc mej) suotrom sitr.

"

•2, GeitMidr heilir! 6. At hyggianda sinni

gestr er innkominn, scyli-t maí>r In-oesinn vera,

Iivar »cai silia siá? heldr gætinn at grþi; Miöc er hrá^T þá er horscr ok |>avgull

sá cr at bravnflom scal kemr hehnis girþa ti\ 3)

síns um-íreista frania. sialþan yerþr víti vörom

5, Elclz er J>avrf 7. er ^avrf

J)eimz inn er kominn \ieini er víþa Yaiar^ oc á kne kalinn: sjaklan verprpzfipdrom^

matar oc vafja því at óbrigþra vin er manni þavrf, íœr maþr aldregi

J>eim er iiellr um fiöU íarit enn mannvit niikit.

Ytxtz er 8. vari gestr fjavrf Enn ,

þeim er til verþar kömr er til verþar kömrj

þerro oc þióþlaþar: þunno hliólú þegir: gófz uni ocþis, eyröm hlýþir, ef scr geta mætti en augom scoBar; oi-Jz oc enclr pavgo svá nýsiz fróþra hverr for. : ,

HA VAMAL.

9. Hinti er sæll, í>víat foera veit er ser um-gctr er fleíra dreccr lof oc licnstaíi: síns til geþs gumi, cdœlla er viþ þat, 14, Ominnis hegriheítir er jna|?r eiga scal sá er yfir avlþrom þrumir, annars brióslom í. hann gtelr geþi guma;

þess fugls fiavþvorn ^ 10. Sá er sæll ec er siálfr um á fiötraþr varc i garþi Gunnlaþar. lof ok vit me^^an lifiri Jvíat iU ráþ 15. Avlr ec varþ heíir maþr opt þcgit varþ öfr-avlvi annars brióstom 6n at ins fróþa Fjalars: þvi er avldr báztr 1 1. Byrþi betri at aptr of-heimtir bor-at maþr brauto at . hverr sitt geþ gumi. enu sc mannvit mikit: 16, þagalt oc hugalt auþi betra þiccir scyli þióþans barn þat í ókunnom siaþ, 00 vígdiarft vera: slict er válaþs vera, glaþr ok reifr 12. Byrþi betri scyli gumna hverr, beivat inaþr brauto at unz sinn biþr bana eon se mannvit micit 17. Osniállr niaþr veg-nest vera *) hyggz muno ey lifa vegr-a hann velli at ef haun viþ vig varaz: enn se ordrvckia avls en elli gefr háuom i5. Er-a svá golt engi friþ, 6em guinnar qveþa þótt hánom geirar gefi, avl alda sonovn: j8. -KöpÍF 4) alglapi '

i L.ú..uT>r. vama o. fi. 'pyk/j ec^i hcUr e'iga >€l^v}d h'ttt. l) YciTri. ':í) o; ^^nnig A. fyrir gotl, 5) o* fæn'a. 'i) Ad. kaiipJr. HA VAMAL. 15 er til kynnis komr, kann ærací

|>ylsc hann um eþr Jþriimir: síns um mál 3) maga. allt er senn i i3. Vesall-raaþr ^ sylg ef hann um getr, oc illa scapi uppi er í)á geþ guma. hlær at hvívetna: ig. Sá veit, einn hittki hann veit er ratar víþa er hann vita þyrfti oc hefir íjölþ um-faritj at hann er-at vamma vanr hverio gef>i 24. Osviþr maþr hverr, st^rir gumna vakir allar nætr, um j si er vitandi er vits- oc hyggr at hvívetna; 2o. Haldi maþr á keri pá er móþr drecki þó at hóii miöþ er at niorni kömr, mæli þarft eþr þegi: allt er vil sem var, ókynnis þess a5, Osnotr maþr ver þik engi maþr hyggr sér alla vera at þú gángir snemmaat sofa. viþ-hlœjendr vini: hann þat finnr 21. Gráþugr halr, þá er at þíngi kömr nema geþs viti, at hann á formælendr fá. etr sér aldrtrega: opt fær hlœgis, 26. Osnotr maþr er meþ horscom kömr, hyggr sér alla vera ^ manni heimscom magi. viþhloejendr vini:

22. Hiarþir þat vito hittki hann fiþr,

heim scolo þeir Icsi, nær þær , þólt um hann fár oc gánga |;á af grasi^ ef hann meþ sngtrom sitr. en ósviþr maþr 26 Osnotr m^þr.

I) Rcstn fyrir haldlt, 2) R. fyrir .7ar. 5) R. fyrlr Biáls. 4) Ái, er :

i4 HAVAMAL;

"þicciz allt vita, margr sá frójjr plccjz^

ef hann á sér í va vero; ef hann freginn er at,

hitlki haryi veit oc náihann þurrfiallr þruma.^

hvat Jiann skal vi{>-qveþa 32. Fróþr þycciz sá

ef hans íreista fírar. er flótta recr ^)

2 8- Osnotr niaþr gestr at gest hæjjinn

er meþ aldir kömz veit-a gíörla sá

'þ'dt er hazt at hann l>egi; er um ver|)i glissir

engi fat veit þóit hann me|) gravmom at hann ecci kann, glami.

nema hann niæli til mart. 53. Gumnar margir

29. Fróþr sá Þycciz erosc 6) gagnhollir,

er fregna kaiin enn at vífi 7) rekaz: oc segia et sania: aldar róg

ey vito leyna f>at mun æ vera, mego ^ta scynir, pcrir gestr viþ gesL

J)vi er geingr umgiimaj 54. Arliga ver{>ar

5o, (Erna mælir scyli ^) maþr opt fá,

sá er æva þegir nema til kynnis komi:

staI)lauso staíi: sitr oc snópir, hraí>mælt túnga, lætr sem sólginn sé,

eigi at fá, nema haldendr y oc kann fregna opt sér ógott um-gelr, 55. Aíhvarf mikit

3i. At augabragþi er til illz vinar, scal-a maþr annan hafa, þótt á brauto búi:

þóit til kynnis koraij en til góþs vinar

a) R* fyrtt Osiiotr er nic{> ílott ttkr sUl?Ieyso; má%ke statlausa /í. 4) ^^- fit-'^i'* 5} ^d. á b) Ad' i^i (iuuij. sc^lil' tfro». 7j ^irir i (y), Kannthc réttatt fdri £J Ad, ;

HAVAMAL: i5

liggia gagnvegir, 4o. Fanc-a écmildan mana

bólt hann sé firr farinn. eþr svá matarnóÞan,

• at ei væri þiggia þegít. 56. Gáníra scal-a oestr vera eþr síns fiár svági - - - ev í einom stab;

liúfr verþr leiþr. at leiþ sé laun ef í'segi.

annars fletiom er fcngit liefir scyli-t maþr bavrf bola r?'7 "Bii er betra opt spaj'ir leiþom bótt lítit sé - hefir liúfom liugat. lialr er heima liverr; þatz margt gengr verr en varir. t>ótt tvoer ffeitr eisi ^ta^* ^fc^^ ^É^' oc tausreptan sal* 42. Vánnom oc vábom

bat er þcí betra enbón. scolo vinir nleþiaz 38. Bú er betra bat er á siálfom s\nst:

J)ótt litit sé, viþrgefendr oc cndrgeíendr halr er heima hYerri: erosc lengst vinir. blófjugt er hiarta eí þat biþr at virþa veL

|>eim er bi|)ia scal 43. Vin sínom scal maþr sér í raál hvert matar, vinr vera, Sg. Vápnom sínom oc gialda giöf viþ giöf: maþr scal-a velli á hlátr viþ hJátri gánga framar: feti scyli havldar tacaj í>víat óvíst er at vita en lausúng viþ l^'^gi. nær verþr á vegom úti 44. Vin sínom scal mapi; geirs guma. jim-þavrf vinr vera

3^ avrfar-, Örvan G, ea pad mun einúngU gst^át^ skrifarans. ,6 HAVAMAL.

peim ok þess TÍn: 49. Mildir, írœcnir

en ovmar s ns, menn h^zí liía,

scyli engi moþr sialdan sút alai- yinar vinr veja. en ósníallr njaþr

45. Veiztu ef þú vin átt, uggir hotvetna,

'þawix er Jni vel tniir, s^tir æ gleyggr viþ giöfom.

oc villu aí Jiononi eott eetaí r-^ • ^ 0 5o. -tnrVaþir minar geþiscaltu viþþannblanda, ^^^j^. ^

oc öiöfoni scinla , ^ * * ' ' ' Iveim tre-monnom:

íara at finna opt. ti 4. t 4* ^ reccar þat } ottuz

^6. Ef þú átt annan, r^-, -n. i r 0 *

þannz þú illa Iruir, - 't i i n^iss er necqviþr Jiair. vildo af hánoni þó gott geta: 5i. Hravrnar j , I. T t 1 þavU sú lagrt scaílu vjþ þi¥in uiæla ^

. . , . er stendr þorpi á,

' en llatt hyggia, ^ .

- . , , -r 1 hlyr-athennibavrkrnébarr: oc gialda, 1 iausung vjþ Jygi.

. , r TL svá er maþr 4*7. pöt er enn 01 þann

, , .„ ^ sá er mann-2Í ann , er þu illa truir, ^ '

ry 1 r* hvatslcal hann lení^i lifa? oc þer er grunr at nans gQþi: ° hlæia scaltu viþ þeim 52. Eldi heitari ^^^^^^ "^^Þ ^Ho"^ vinom . ok um hug mæla; . f^^Þ^ glíc scolo giöld giöfom. ^^"^ ^^^S^^ slocnar 48. Ungr var ec (orþom Þá íór ec einn saman, ^""^^' '^^'^^^' versnar allr þá varþ ec viUr vega: vinsk^pr. auþigr þóttun^ 53. Mikit eitt er ec annan fann; , scal-a nianni gcia, maþr er nmnus gaman. ppt kaupir ser i lillo lof:

ineþ ;

KA VAxMAL. 17

iTieþ hdirom Iileíf' tlnnz Í)ruii:1irtri er,

öc meþ liavllo keri funi kveykiz af fuaai

feck ec mér félaga; íiiaþr ..at laanni

54. LUilln sandá verþr af máli kiipr,

lítilla sæva en til dælscjr af duli Ar scál rísa; lííil ero gefj ginnaí ^9. fer anhars vili þ\í allir* menn eþr fiör liafal tirþo-t iafilspaciri fé

öialdan liggiandi úlír* lial ber avld hvai*j lær lim getrj 55. Áleí^alsnoti* íié sofdrtdi iilaþr sigt*. scyíi maníia hverj 60. Ar scal risa seva lil snotr sé sá er á yrkendrfáj þeim er fyrþa öc gárigí'i síns verks á vífcí fegurst at lifa Ixiargt um dvelr* þtínrí, er vel inart yitö, er tíni morguá sefr, 56. MeþaÍsnotr - hálfr er auþr línd hvötUnl, scyli manna hver^ 61. þurra scíí:a œva til snotr sé; oc þakinria næfra þvíat siiotrs manríshíatta þess kanri ma|>r öliötuþc: verþr sialldan glatt, pess viþar ef sá er alsnotr er ér vinríaz megi

57. Mejíalsnotr' mál oc misserí.

scyli manna hver^ 62i þveginn öc metlr

ösva til snotr sé! ríþi máþr þírígi át,

orlavg sírl þólt hann séf> væþr vel: viti engi fyrlr scúa oc bróca þeim er sorgalausaztr sefi. scammiz engl maþr,

58. Brandr af brandi brenn tíe hestz þótthafitgóþan. ')

h , ,

18' HAVAMAL/

65. Fregna crc segia en til síf> i suma: avl yar scal írópra hverr drnckit ^ fiá er TÍU heilinn horscr: sumt vai^ ólíigat einn viía sialdan hitlir leipr í liprf re annar scal;. 68. Her oc hvar

J^óþ vcit ef þrir Vo. Hiundi mer heini oíboþit^ Ö4. Snapir oc gnapir ef íiyrfíac at ináliingi mat: er til sæyar kemr, e]pa tvav lær héngi

örn á Eildin niar: at ins tryggva vinar ^ svá et maf r J>ars ec har|ja eilt etit* er me|> íiiörgom kömr 69. EUdr er beztr oc á forínælendr fá. ined ";jta sonom

65. Riki sitt oc sólar s^rí; scyli ráí)snötra hverr heiHndi sití hóíi hafa; ef iriadr hafa náir xnaþv i j hann þat finnr án viþ lavst at lifa. J)á er meþ fræcnom kömr 70. Erat mapr alls vesalij hvataztr. at' eingi er einna jott hanri sé ilia hcill; oc geymina af sonom sœll 66. Gætinn sumr er p scyli gnmna hverr, sumf af frændonij oc var af Tina trausti: sumr af fe ærno, orþa þeirra sumr af vercom veL

er maí^r öí>ronl segir 71. Betra et lifþoní um-getr.- opt hann giöld en sé becc-dauí?om ^); 67. Micils til snemma ey getr qvicr kú: staþi com ec i marga elþ sá ec úppbrenna

\)R.fyrir ne liestó in Iielldr (eim) jþóU líann iafit góí»atin. 2)'Sí. G. ógi F. ili-ppa- 'þcssun vísuhelmingi, o), fyrir. oc sællifi>pm, er t>^/;ir beckdauijora srr.idc.d af \ eu sc óUf£:cm. Adrir cn siiUfdaiitom. Adr* C ok vel-lÍfi3om :

HAVAMAL; ^9

á fimm davgonl,

en úti var dauÞInn fyr duroni, enn ijieira á uiánaþii

riþr 72. Haltr hrossi , 76. Veit- a hina

Inórþ rRcr liandarvanr, er vætki vcit , dniifr vogr oc dugir margr verþr afavþromapi: j blindr er betri inaþr er auþigr

ien brendr sé; annár öauþigr

tijiv nianrígi nássi scyUt þann vitka van

70. Sonr ér betri, 77. Deyr fe, 'ólt se síþ of-alinii f deyia írsendr, eplir genginri guma: déyr siálfr it sama: sialdan bautasleinar énn orþstír standa brauto nær, deyr aldregí nema reisi niþr at niþ. hveim er sér góþau getr. 74. Tveir 'ro eins Iieriar

78. Ðeyr fé j tiaiga er höfufss bani deyia frændr, er nier i hej^iii hvern deyr siálfr ifc áama: handarvæni 7 ék veit eiria

, er aldrei d©yr: nótt verþr fegirin sá er nesti dómr uin dau[^an hvern. trúir. 0 79. Fullar grindr sá ec 75. Scanlmar'ro scipsrái'', for Fitiúngs sonom;

nú bera þeir vánar Völ hverb er haustgrímaj svá er auþr fiölþ um viþrar sem augabragþj

1) Tveir Vo eín-íierjar; iititt verpr fegínn íúnga er havfujís, sá er iiesti trúir baiii er nrer í betínn: livern handar víení. €rfa; b.veim Kandar vaui, G, ,, , ,, , ,

í

20 HAVAM'AIí: liann er valtastr. vina. en mey til^ kossa.

80 Osnotr ma|)r, 84. yiþ elld scal öl ; drecca,

«f eignaz getr en á ísi skríþa, fé efr flicþs niunoþ; magran mar kaupa, metnajrhonom þróaz, en mæki saurgan, en mannvit aldreigi, heima hest feita, fram gengrhann driiigt idul. en Jiund á búi. 81. put er þá reynt 85. Mej'^iar orf>om er ]pú at rúnom spiirr scyli manngi trúa, enom regin-kimnom nc þvi er kve|)r kona ; 'þeim er giörþo ginni'egin, þvíat á hverfanda hveli oc íáþi fimbulþnlr; voro þeim hiörto scavput,

]þá hefir hann bazterhann oc brigb í brióst uiii-lagiþ, þegir. 86. Brestandi boga,

82. At kvelldi scal dag leyfa brennandi loga kono er brend *) er, gínanda iilfi, mæki er reyndr er, galandi kráku, iney er gcfin er, r^landa svíni,

ís er yfir kömr, rótlausum viþi,

avl er druckit er- vagsanda vagi

85> I vindi scal vif> liöggva, vellanda katli

í veiþri á sió róa, 87. FÍiúganda íleini spialla; fallandi i myrkri viþ man báru , mörg ero dags-augo: ísi einnættum, á skipi scal screiþar orcaj ormi hrínglögnom, en á skiUdi hlífar brúj^ar beþniálom, moeki havggs, eþr brotno sverþi.

*) Vf.nd lici'en. i) i logr.I á lÖg róa Rcs. 0) Adrlr á skíp skal sknl?ar <_ik2, cn á skiöllil tiriiliíiir. , ,, , ; , ,

HA VAMAL. 21

biarnar léiki seni aki jó óbryddom

e^r barni konúngs, á ísi hálom, 88. Siiíkom kálíi, teitom tvævetrom

siálfráþí^ þræli oc sé tamiiin illa

vavlo yilmæli eþr í byr óþom

ral n-ýfelidoin beiti stiórnlauso skipi,

.heiþríkom himnij eþr scyli haltr henda

hlaeiandi herra, hreind-ýr íþá-lialli.

hunda gellti, 92. Berl ec nu mæli oc harmi skiækiu ^), því at ec bæþi veit, 8g. Akri ársánum brigþr er karla hugr konom trúi engi maþr, þá vér fegurst mælom ,

hé lil snemma sjnil; -'er' vér flázt hyggiom; veþr ræþr akri, þat tæljr horsca hugi.

en vit syni; g3. Fagurt skal uiæla

hætt er þeirra hvert. oc fé bióda

90. Bróþurbana sínum, sá er vil flióþs ást fá:

þólt á brauto niæli, líki leyfa

húsi hálíbrunnoj ins líósa mans ;

hesti alskiótum sá fær er friar.

í>á cr jór ónýtr 9 4, Astar íirna e£ einn fótr brotnar: scyli engi maþr

verþi-t niaþr alldreigi sva tryggr annan j at þesso trúi öUu. opt fá á horscan,

91. Svá er friþr kvenna er á heimscan né fá,

Þeirra er ílátt hyggia . lost-fagrir litir.

1) Su hcfir her ad úukl 'þeisi tvo vísuord setn truHa filiódstdfina óþmála manní dyri í svelti 3) fyrnast Resen, 5) aunan ad ásyud allii R's* ,

gS. .Ei vítar firna J>ú vilt |)ér mæla man niaí>r annan scal allt ero óakavpj

J?e5S cr mn niargan gen^r nema einir viti

guina 5 shkan löst saman.j,' heimsca or horscom aoo. Aptr ec hvarf gerir höltla sonu pc una þóUumz

»á inn juáit.ki munr. vísom vilia frá :

g6. Hugi einn þat veit hilt ec hugí>a er \>jv hiarta nær, at ec hafu mynda

einn er hann ser um seía. geþ hennar allt oc gaman. rflung cr sótt verri 101. Svá kom ec næst, hv^iin snotroni hal at in n^ta var

en ser í aungvo una; vígdróU öll um-vákin, 97v þá reyndaj meþ hrennandom hósom er eo í reyri gat oc bornom viþi:

oc vættac míns munar: sá var mér vilstigr o£-

liold oc biarta 5) vitadr,

var niér en horsca mær, 102. Ok nær morgni

J)eigi ec *iana at heldr hefic. er c?c var enn um-cominnj 98. Billíngs mey ec faqrf þá var saldróit um-sofin: l)e|>iom á grey eití ep |>á faiin fióllivita sofa; innar gój)0 kono jarls yndi bLtndit bejíiom á. r ecci J>ótíi mér vera, 103. Fár er svá gó^þr Þ^t hc at nem^;'VÍ|> Ufa at ei giöra megi

gg. 55 A ve ngsr aptni hugi brigíja hals: scaltu Opinn comaj 4) mörg er góí> mær,

j) Ei vítu fyrnast Res, 2) K. fyrlr seya 5/. Svefa sl:'»íTi íí/íI Srefna Rcscn, 3) Iholídi og Huga Æí/. 4} AUnær aptiii skalltu iun kpina ^íi, 5) "JjtfnBÍ^ Rct, jneylíir. 5í, G) vUlu «ú^r Ras, HAVAMAL; 23

ef giðrva kdniiar, di'yck ins d\'ra ínia^ar:

hugbrigí> vií> hali. ib-giöld

lo^. pi ec í>at reynda lét ec hana eptir hafa

er it ráf>spaca - síns ins heila hugar,

teygþac at fári ílióí>: síns ins svara sefa.

há|>úngar hverrar. ^og. Rataraumi létomc

leitaþi niér iL horsca man i-iinis um-fá oc hafþac í>ess vætíki vlfs. oc um griót gnaga; loo. Heima glaí>r gumi undir

OG vi|> gesti reifr stópomc jöLna vogar,

sviíjr skal um sicvera syk hœtta éc höfþi til:

minnigr öc máligr ,09. Vcikeyptz litar ef hann villmargfróþrvera hefi éc vel notit,

opt scal góþs uni-gcta. fáss er fróþom vant: 106. Fimbulfambi heitir þvíat Oþrærir

sá er íátt kann segia, er nú upp kominn

þat er ósnoturs aþal. á alda vés jar|>ar.

Enn aldna jötun sóttac, ^iér á nú em ec apír um-cominn væra enn comínn fátt gat ec þegiandi í^arj jötna görí^om or, inörgom orþum Gunnlaþar né nytac niælta éc minn frama ennargóí>o cono, þeirrar er ec lögþomc arm Sutttings sölum í, ;

^^*^* ' 107. Gunnlaví) mér umgaf . . 111. Ens hindra dags guUnom stcli á géngo Hi'im|>ursar

1} Víir um siíj og veri Rís. tt.) R. efc helm sótta fyrír^ Res, Su 5) i minn " frama 5í. par ad aiiki htttir húainni: yi^ þann alsviuna jötun scm synist íkr'ifjrinn kifa upptckit úr Rcs. spu c ckert skyidi ranta, 4) vandkcypcns lit>av C. , ,

s4 HA VAMAL.

luáva rá{>s at frí^gn^ né um níÍJoni Þavgþo:

hfVva Iiöllo í: háva höllo at

fií Bölverki ficir spurþo háya höUo i

pí Jiann yten mecl líöndom :íyraac segi^ sva. Jvomjnn 5. Ráþomcþér Loþfafnirj,

í?|jtr íiefpi SuUiingT' Jionpm en í>ú ráþ nemir! sóit ? nióta muntu ei þii ncmr; 112, Bííiigeíþ Qþin^ nótt J)ú né sit ^), ec at imnit Jiafi, hyg^ nema á niósn sér, livat scal hans írygþon^lrúa? e|>r í>á leitir 'þbr innan lít öullúng syicinn staþar,

Jiann ]^^t siimbli fr4 - í*. Rájiomc þér Loþfafnir, pc prælla Gunnlav|íu, en þú ráþ nemir! ni jta muntu ef þú nemr; fiölkunnigri conq firrþu þic

í faþini sofa J,QÞFAFNIS]\IAI., 6vá at Imn lyki J>ic liþom,

5. Hpn syá gerir 1, Mál er at þylia at gáir eigi Julor lángar þú þíngs né þiáþang málsj jþular stnli at, mat þú viil-at, tJrJ>ar brunni at: né jnannskjs gaman ^at ec oc þfigyrae, , ferr þú sorgafuUr atsofa. ec oc hugþac, 6, Ráþomc þér o. s. fr, Jjl-5'dtla á manna mál, ann^rs cono s. Of rúnar heyrþac iLæmA teygþu þér alldveigi me|j dagræþom ^), pyrarrúno at.

i) St. fellir ycslia' Unú uu 'þannig pg Ra* tnSt.fMlr úttinunM 3j J2. S^TÍr sat 5í. 6et Rci* ,

LOþFArNISMAL.

7. Ráþomc þer p. s. fr. oc nem liknar-galdur meþ- q. fiíiUi eþa fuþi an lifir, ef þic fara tíþjr , ?2, Ráþpmc þér 0, s. ír; fú.sLu at vcrþ yel, vini þínom 8. Ráþojnc þer o. s. fr, vcr þú aUdreigi jUan niaiin fyrri at fláum slitumj lállu alWreígi gorg etr hiarta

óliQpp at þer vlta; ef maþr segia né náir |>víat af illum manni einhveriom allan hug. fær þú alldreigi i3 Ráþomc þér 0» s, ír, giolld ins góþa hiigar, orþom skipta • 9. Ofarla bíta éc s4 þú scalt aUdreigi einom lial r viþ ósvinna apa ; orþ iUrar cono: því at af illoní nianni lláráþ túnga niuntu aUdreigi varþ líonom at fiörlesti, góþs laun um-geta, t>eigi um sanna söCr pc en góþr maþr Ráþomcþér o. s. fr. 10. mun þic giörva mega veiztu ef þú vin átt, lícufastan at lofi. þanns þú vel trúir, i4. Sifiom er þá blandat larþu at finna opt: hver er segia ræþr þviat hrísi vex einom aUan hug; ' pc háu grasi allt er betra vegr er vettci Ireþr, en sé brigþom at vera, 11. ÍRáþomc þér o, s. fr. ero-s^ yinv er vilt eitt góþan mann teygþq þér segir ^). gaman-rúnom,

g^ftalt Edduhrot k. tilheyrindL , .3) ad Terdi Res. 2) yanntg C og er sá vinr avtrom , :

fi6 LO t»FAFNISMAL.

15. Ráþomc ^er o. s. fr. illo fcginn

.í>rimr orþum scnna vcrtu alldreigí

^calatíu í»er viþ verj.^a inann; en lát þín at góþo getlt

opt hinn betri biiar, 20. Ráþomc þer o. s, ír, vegr, upplita scalatLu J>á cr inn verri

16. Alit er vant, .i orosto - e£ }pú viþ þegir, - - - þá ertu um bleyþí borinn; Gialli glíkir 5) annars dags verf a gumna synir

láttu hans öndu. um-farit, siþir þítt um heJlli hah'r.

oc stöþva svo lýþum l^gi ^). 21. Ráþomc þér o. s. fr.

17. Iiá{3omc þer o. s. fr, ef Wx villt f ér góþa kono Skósmiþr þú verir-a kveþia at gamanrúnoui,

' fá ne skeptismiþr, « oc favgnuþ af favgro scallu heita, nema þú siálfom þér sér ; láta skór er skapaþr illa, oc fast vera; eþr skapt sé rángt,- ^^^Þ'^z manngi gott ef getn

er- þor böls of-beþit, J)á 22. Ráþomc þér o. s. fr,.

h 18. Ráþpmc þér o. s. fr, varan biþ ec þic vera, hvars þú böl kant, qc eigi ofvaran;

Jcveþu þat bölvi at, vertu viþ avl varastr, oc gcf-at þínom fiendom oc viþ annars cpno ,

friþ. oc vlþ þat it þriþisi

ig, R.áþomc þér o. s. fr. at þic þiófar né Icici,

er vi'st ciit se^h St, eá er vinur öílrum ei villt eitt seijir Res.

'þetta trxn^i vantar í St, 0.) gíf'^iniimfnndumfrl'þB.cs. o) Ad. ^\úú 4) Þyþir. jpitt umlieiili hv}xc Eddubr* R^cn 2ies. f^llir út^etta erindú 53 margi* St, Re-s* ... ' LOÞPAFNISMAIí; 27

23. R?ií?onic þér^ o. s. fr. oc mun þat hií)ia f ér

íit haþi né Iilátri loís hvers hiá lýfom.

hafþu allclrei 2-6. riáf)omc bér o. s. fr; gest nh gánganái: hvars þú avl dreckrj

opt YÍto ógiöi'la tiós jþú þev iarþarmegin;

I>eir er silia inni for þvíat iörþ tecr vif> avldri^i

hvers 5»eir 'ro. kyns er koma: en elldr vi|> sóttúmj

er-at maí>r svá gó|>T, eik vi{í afbendii

at galli né fylgi, ags viþ íiölk-ýngi,

né svá illr at einugi dugi. havll viþ hvrdgi,

Í24. R^þomc {íér o. s. fr. heipiom scal mána kvej^ía

at három þul beiti vi|>. bitsóttum,

lilæ|>u alldreigi; en vi{> bölvi runar,

' opt er gptt |)at er garalir fold scal vi{> flóþi laca.

kveþ.aj opt pr slcorpnum belg ruNATALS ^ATTR skilin or{> koma ~ , OþlNS í,eim er hángir meþ him, ^,^.^

oc scoUir scrám , . , .r. ' vmdga meipi a oc vafir meþ vilmavgom, nostr^ allar mo: 25. RáÞomc í>er o. s. fr. ^^.^. ^^^^^^,^ gest Í.Ú ne geyia ^^^^^^ q^^j^ né á fíriníj rekir, ^ ' sialfr sialfum mer; vel^ get þú válo{)om . ^ ^ a þeim meipi, ramt er í>at tré . . ^ er manngi veit

* er ríba scal 1 , r -i _ ^ hvers bann af rotum rena ^

öllum • at upploki: -^j.r 1 1 -r 1 2. Vip Jueiu mic seido "þú bau2 cef , . .r , • - ^ ^ ^ ' ne vip hormgx ^*^^^^*^^^^*^* ^^^^^^^

1) horníngí ^íí. a) of heimt Reí^ ;

RUNA.TALSþ ATTR O þlNS.

iiísla- ec niþr, 7. Veizlu hve rísta scal? iium cc upp rLiiiar, veizlu hvé ráþa scal? ícpaiiíli nam, veiztu Iive fá scal? féll eo aplr þaþan. veiztu hvé freista scal ? Fiinbul-Iiól^ iuo í), veiztu hve biþia scal? pam cc af inom fróþa syui veizLu Jive blóta scal? BavlÞonú Besl^u favfur: veiztu live senda scal? oc ec drycc of-yat veiztu hve sóa scal? ens dýra miaÍJar, 8. Betra er óbeþit ausinn Oí>ræri. en sé .ofblótit, frœvaz ^'4, l^á nam cc æ sér til gilJis giöf; oc frói^r vcra betra er ósent oc vagsa oc vel hafaz; cn sé ofsóit orþ mcr af orþi svá jpundr uin-reist orþs leitaþi, fyrir þióþa ravk, verk mér af verki þar hann upp um-reis, verks leilaþi, erjiann aptr of-com. muntu finna 5.,Rúnar g. Lióþ ec þau kann, oc rájþna stafi,

4« miöc stóra stafi

jniöc slinna slafi, hiálp hcitir eitt, er fáþi fimbul-í>ulr en þat híálpa mun oc giörþo ginnregin viþ savkom oc sorgom oc reist hróptr rögna, oc súUun giörvavllum.

6. 0|>inn meþ Asom 10. 'páí kann ec anoat,

€n fór Alfom Dvaliun er þurfo ^la synir

Dáiu Dvergom for þeir er vilja iæknar liía. —

Alsviþr Jötnom for 11. Ipatkann ecit þriþia,

ec reist siálfr sumar. efmér verþr þavrf micil ,

RUNATALSt) ATTR OþlNS, 29 hapiz vi{5 m'iua hæiptinögu; 16. þat kann ec it átiunda, eggiar ec deyfi et avJloní er minna andscota, - nytsamh'gt at nefíla: bita-t |>eiíTi vápn ne velar. Jivars haííir vex

12, þaí: kann ecitfiórj:aj meþ liiildíngs sonom, ef mér fir}:ar bcra þat kann ec bæta brátí* bönd at bógliinum : : j 7. |>al kann ec it nínndaj svá ec gcl cf niic nauþ um-slendr, at ec gánga má, at biarga fai'i mínuáfloti: spretír mér af fótum fiotur vind ec kyrri oc af havndum haph vági á,

.13. it íimta þat kann , oc svœvic allan sæ. ef ec sé at fárl skoLina 18. í>at kann ec it tíundai flein í fólki vaþa : cf.ec sé-.lúntjþur fl^gr-a hann svá stinnt, leica lopti á: at ec stav|>vigac,' ec svá vincj ef ec. hann siónom of-séc. at þcir viUir fara ec itsiöUa^ þat kann sinna heim hama ^ ef mic særir {>egn sinna heim líuga^ -

á rótum rás vipar, Xy* þat kann ec it ellefl^,^ oc í>ann hal, ef ec scal til orosto er mlc heipta kvetr, leií>a lángvini:

Jjann eta meln heldrenn mik. undir randir ec gel,

i5. þat kann ec it siöunda, cn þeir meþ ríki fara ef ec sé hávan loga heilir hildar til, sal nm sess-mavgom: heilir hildi frá, brennr-at svá breitt, koma þeir heilir hvajjan. at ec honum biargigac, 20. t^at kann ec ittólfta,

þannkann ec galldur at gala. ef ec sé á tré uppi ,

3ö RUNATALSTATTR OþlNS;

vafa virgil.ná: hvítarinri konöj sva ec rjst, ocsn^ cc liennar avllomsefai

00 í rúnom fácj 25. pat kann ec it seytíandaj at sá gengr gunii at mic mun seint firraz oc mælir mic. it mánnvinga uian:

2 1 . þat kaun it ec jirett-: lifiþa [; eirra

I ancla , niuntu , Loþfarnir ! ef ec scai fegn úngan lengi vam- vera; verpa vatni á: sé \hv góþ ef getfj mun-at liann falla, .^^x ef iienirj Í>ótt hann í fólk komij j,avrí ef þú þiggr, hnígr-a sá Iialr for Iiiörom, 26. kann ec it átjánda,

22. pat kann ec it ílórtánda, pr ec œva kennic ef ec scal lirÞa Ii|.i ^,^^^5 kono telia tíva for: „Hf^ ^,, betra Asa oc Alfa ^-^^.^ ^^^^^ ec kann allra skii; ^^.^^-^ ^..^^ fár kann ósnotr. svá. „ema þeirri einni, .23. þat kann ec it ílmtáuda, er mic armi verr er gól þióí.rœrir eþa mín systir sé. dvergri)forDellingsdurom: 27. Nú ero Hávamál kveí,iri Afl gól haun Asom, 1,,^,,^ 11^^110 í, en Alfora frama, 1^^^^ ^^^^,1^ ^t. hyggio Hrópla-t:^. ^^^^^^ 24. þatkannecitspxtánda, -p^^.^f --^^^^ gonom: ef ec vil hins svinna mans ^^^^^^ ^^^^^ hafa geþ allt oc gaman; heill sá er kann, husi ec hveríi . i

heilir í)eirs hlyddol ~) si^pTEdduhr. R. !

vafthrudnismÁl,

Frigg.

4. Heill há farirj 2, í^á{> f>ú niér hú Frigg, heill aptr komir^ allz inic fara tíþir þú heiU þú Asyniom scr, at vilia Vaf{jrúlþnis : æþi þer dugi, forvitnl niicla scalt or alldafavþr qve|> ec mér á fornom livars þú slavfom orþom mcela jötun 3. l^ór þa Oþinn^ vij) pann iuil alsvinna jöt- unn. at fi'eisíal orþspeci þess ins alsvinna jöturis: Frigg;.. at havllo hann com> á. Heima lelia er atli Inis-fadirj ec munda Heriafavjfof inn gécc Yggr þegar. í gavr{)om goþa:

J>víat éngi jölunn Oþinrí. ec líugþa iafn rammad 6. Heiíl þú nú Vafþrúþnir! sem Vaf^rúþni vera- nii em ec í havU kominn Oþinn. á þic slálfan siá:

3. Fiöld ec fór, hiU vil ec fyrst vitaj fiold ef þú fróþr sér ec freistaþa , fiöld ec reynda regin; eþr alsviþr jötuiin. liitt vil ec vita Vaþfþrúþnir. hve Vafþrúí^nis 7. Hvat er þat manna^ - sala-kynni sé. er i mxuom sal . ,

52 VAFþPtUþNíSMAL.

verporríc orþi á? 11. Segbu mérGáilgráþr Ut þu né comir a\\z þii á góiil vill orom havlloin rrá, þins um freista framá nema'i-ú inrt snotrárí sén hve sá Iicslr luiLir, Oþinn. er livc-riaíi drcgr 8. Gr.ngráí^r gc heíli, tlag of tlröílmavgo'? r»ú en)c af göngo koniinil Gángrá[ r. fyrsLr til þinna sala^ 12. Sciuíaxi heitir laþar þurfi , t-r inn. scíra dregf hefi éc lengi fariL* á Cángrá|;r ey Ivsir tiiavn af mari- mælÍÉ af gólfi fyr? Vafþrviyrnir.

íarþu í sess í sal ! i5* Scnþu þat þá scal freista T ..... t_ Gángráþr ó. fn hvárr flL'ira vili, hve íá jór lieiLir gestr eþr inn gamll í>uln er austan drcgr Gángrríþr. nóU of 5)- n>t rcgiu? 'lö. Oauþigr iraþr^ Gángráþr. ér til auþigs könir, 14. Hrímfaxi heitir' mæli þarfL eþr þegi; er hveria dregr ofrmælgi micil nótt of ujt reglní hji'gg éc at illa geti meldropa fellir hanu hveim er viþ kaldrifiaþan . , niorgm hvern ^^"^^" þadan kömrdavggtint dala. Vafþrúþnir. Vaf-

i) Gagnnit-i" Sí. 2) Adrlr oc. St. hverían dag dregur dróttmavgo íb Í1« :

VAFE>RUþNISMAL:

Vafþriiþnlr. Vafþrúþnir.

15. Segþu þat G. o. s. fr; 19. Fróþr erlu un, gestr! hve sú á lieitir, far þú á becc jötuns,

er deilir med jötna sonom oc mælomc í sessi sauian: grund oc meþ goþom ? havfþi veþia

Gángráþn viþ scoloni havllo 16. Ilfíng heitir Á) gestr! um geþspeki er deilir meþ jötna sonom grund oc meþ goþoni: Gángráþr. opin renna lion scal í2o. Segþu þat it eina,'

um al4r daga, ef þitt œþi dugir,

yerþr-at ís á á. oc þú, Vafþrúþnir! vitir,' Vafþrúþnir- hvaþan jörþ um-com

17. Segþu þatG. 0. s. ír. eþr upp-himin hve sá vavUr heitir, fyrst? inn fróþi jötunn! er finnaz vígi at Vafþrúþnir.

Suttr oc in svaso goþ? 521, Or Ymis holdi Gángráþr. var jörþ um-scavpuþ,

18. Vigriþr heitir völlr, enn or beinom biörg: er finnaz vígi at himin or hausi * Surtr oc xn svaso goþ ins hrlmkalda jÖtuns,

hundraþ rasta enn or sveita siór. hann er á hverian yeg^ Gángráþr* si er þeim völlr vitaþr. 22. Segþu þat aunat,' 3

Getgáta /?. / stadinn fyr'ir TÍTng, er hvorgi f.nnst getid^ l^fíng er á

' Austurvegl, og ^yggia fyrir nordan Eisttr {:): /otaar') en fyrirsunft-, on eru Godheimar eda CodX^iód in forna^ Sch'ör.ing tekr ^ad fyrir aná Uvim eda LMa, en pad^ylir jniKÍu fczi textanum, Arna Magnus-

sonarncfndln júfnar ptí yid H'íu^ :í: módgun, og ii'd o: módga^en ^essi ordheita yfa, ylast o. s. fr. og \?ykta ct'ga hcr ccU vid, zj aUdua íe, údrir glda. 33 eoE)sj;cki St, , , :

34 YAFþRUpNISMAÚ

ef JiHl oeI>í dugir, 226. Segí)U þai it fiórfíaj

oc fíú Vafþriií>nir vitir . allz fiic fróf?an qveþa,

]ívaran niáni nni-,com, oc þú Vaff)rt'íþnir vitir: sá er JVjT rwenn yfir? hvaþan vetr um-com

v'þr Sí'l )t sama? ejr varmt sumar

Vaíþrúpnir. fyrst meþ fró|) regin?

23. Mnnílilföri Jicitir, Vafþrúþnir.

liann cr Mána fa|)ir 27. Vindsvalr heiíir,

cc svá Solar it sama: hann er Vetrár faþir, himin livcrfa en Svasuþr Sumars: Jau scolo hverian dág ár~ój bœþi þau avldoni at ártali. scolo ey fara^

Oángráþr. unnz riiifaz regin

ai: Se^þa þat it pridia, Gángráþr.

allz I>ic svinnan qveí>a 28. Segþu þat it 5. o. 5. fr, vitir, oc i)ú, Vafjjrúl^nir! hver Asa ellztr hvaþan dagr um-cora eþr Ymis niþía

sá er ferr drótt ylir? yrþi í árdaga? tí>r ru>tt meþ nj{)om? Vafþrúþnir-

Val'lþi'úþnir, 29. Öróíi vetra

2 5. Dcllíngr heitir, áþr væri iörþ scopnþ, hann c^r Dags fapiry þá var Bergelmír horinn: cn ívótt var Nayrvi borín: þrúþgelrair

-oc ní|) var þess faþir

sc-ópo 4iýt rcgin en Avrgelmir afi.

Ævlflom -at ártali. Oángráþr.

h

Gángriþr. 30. Segþu þat it siötla,'

\ cssi visttficlmín^r fnn$t hvoriit í St^ ne Edduhr. R,^ ne ^eirri gÖmlu ^dlfskinnibófi i Dana^onún-^i bóka-hir\lut hcldr er hann ur donshum fa^piis^déum iantikinn i útgÁfu Arna-Magnúisonúr nefridúrinnAr^

t ,

VAPþRUþNJSMAK 55

^Ic, ftviHnanr all2 qveþa , 54. Seg>u þat it 8. o. s. fr,

oc þ.iV. VafþrúT^nir. vitir; hvat þá f^a'st of-mant, livaþan Avrgelmir com eþr fremst um-vcizt? lne|) lötna sonom þú ert alsviþr iötuuu! fyrfit, inn fróþi ,iötunn ? Vaf^rúþnir, Vafí^rúSnir. 35. Örófi vetra 3i, Or Euvágoin aþr væri.iörþ um-scavpuþ, stucco eitr dropar, þá var Btírgelínir boriun: svá óx unnz var|) or iötunn: þat ec fyrst uin-Tnan,

r • l er sa

r or sii^Jieif/iiy hyrr gaf hríjni fior. Gángráþr, Gángráþr, 56. Segþu þatitg. o, ö,fr. 02. Segþu þat ity, o.s. ír. hvacan vindr nm-!cömr hve sá börn gat siá at íerr vág yíirj cnn balldni iötunn, ei mennhannsialfan um-siá er hannhafþi»tg7giargaman? Valþrúþnir,

Valþrúþnir. - 57. Hrœsvelgr heitir, 55, Undir hendi vaxa er sitr á hiinins enda, qváþo Hrimþurei jötunn í arnar iiam: mey oc mavg saman. af hans vængiom Fótr viþ foeti gat qveþa vind koma ins fróþa iötuns alla menn yíir. sér-havfþaþan son. Gángráþr, Gángráþr. 58. Segþu i-at it íiunda

l) \>essi y':suhelmtn$r finn^t eehl heldr i Su Ediubr, R. kc k4!/shi/ins- ^ókinni göntíu, Saorraedda hcfir hana miög ödruvíii i y.:u gr^ nefnli píir (þad;in) orar itrlLÍr koinít ff*lar snmijn

því cr p;\\. allt atalt 3) ÁÍriT alldnl. 5) Adnr Sttsi^öl'ííaclau. :

5t» VAFþRUÞNISMAL:

alz In'i liva ravc oc seþiaz Sæhrímni,'

avll Yafþn'i{»nir vitir: sitia nieir um sáttirsaman^

livaf an NjörJ^r um-com Gángrátr.

á Nóatúnoni; 42. Seg|>u Jat it tóífta^ liofom oc hörgum hvi þii tíva ravc hann ræpr Jnjnd-mörgum, avU Vafl^rúþnir vitir?

oc varj)-at hann Asom alinn* Frá jötna rúnom

Vaí|>rú{)nir. oc alh'a goj^a

39. I Vanaheirai segþu it sannasta ; sc(')po hann vís regin inn alsvinnl jötun! , oc seldu at gislíngo goíium. Vaf{>rúJ;nir,

I aldar ravc 45. Frá jölna rúnom hann niun apfr coma oc allra go'þa heim meþ visoai Vavnom. ec kann segia satjt; Gán^ráJ»r. {)VÍ at hvern hefi ec

40. Segþii 5>at et 1 1. o. s. fr. heim um-comit, hvat e^niuTÍar vinha nío com ec heima

Heriafavjprs at, for Niílhel ncþan^ unnz riuíuz regin? hinníg deyia or lieho hallr^

\afi:riílbnir, Gángrál^r fór, 4'i. Allir í'inJjcriár 44. Fiöld ec fiöld ec freistaþac, Oí>ins lúnom i havg^vaz Iiverian dag: íiöld ec reynda rogin; manna, yal f>eir kiósa, Hvat iifu' mœri líj>r oc nþa vígi frá þá er inn Fimhulvetr nieþ firum? öl meþ Asum drecka.

liódstafíssetn-ngifí synist úthcímta, i stadinn lyrir' 1) Gctg-iía 11* ^cm me]? Aiia soiiom tem annars f.njtst allst^dar, z) 'K.iljikinnihókin_gamla hcjr afiþessu erindl-ciniln^^s Yríár Mnur, nefnl: , : , : ,

VAFÍpRUþNISMAL. 3r J

Vafþrúl>nir, 49. þriár þioþar

45. Líf oc Líf|>rasir fcilla I>ori> yíir en þau leynaz muno jneyia l^lavgþrasls

í holti Hoddniímis hamíngior - cinar

morgin daA^ggvar þeirra í heimi ero,

J>au scr at mat hafa,^ J>ó þær nied iöLnom ala/» pajían af aldir alaz- " Gáíigráf>r

(láugráþr, 5ov Fiöld ec íór o. fr.

46. Fiöld ec fór o. s, fr. hverir rába æsir

Hvaþan cömr sól eignom go|>a,

á inn slétla himinn, Jþá er slocnar Snría 1 Ogl ? er J)e3sa heíirfeni'ir farit? Vafþrúþnir. I)á , Vafþrúþnir. 5i. Vífiar oc Vali 47. Eina dóUur hyggia vego^a, berr álfröþuU þá er slocnar Surta logit áþr hann fenrir íari: MóJ^i oc Magni sú scal ríþa, scolo MiöUni hafa

J)á er regin deyia, oc vinna at vigþroli ^). tnóþur brautir mær. Gángráþr.

Gángráþr. 02. Fiöld ec íór o. s. fx\

48/ Fiöld ec fór o. s. fr. Hvat verþr Ol^ni hveriar 'ro J^œr meyiar at aldurlagi,

er h'í>a niar yfir er riúfaz regin? fróþgeííiaþar fara? Vafþrúþnii'.

Vaf|>rú|>nir. 53. Ulfr gleypa nmw

S(íi5Í'ii tal ct cllefta, livar ytnr túnom í

' ]5Íó|)-ar St, sem synUt ei^a vcl vld geráar - oríiid faHa , en ^ióþar

vcrid^ o;rr vÍH ijcír Tnargtili ordslns "þíínl , á vel vid altt ntma inlla. 2)' Adrir' "^'ituis at y/stroLi, Snorraedd, 54. gr, ViiJSm^ at v/gþroti. 58 VAFþRUþNISMA U alfJafavBur, Va(í)rtjf)nir.

* Jjess miin Víþarr . reca: vlS. Ei niannz þat veit^

kiarifi kalda . livat i árdaga

])ann kl^^fia jiiim sai^þir í eyxa. synu vitiiis vígi al, Fcigom niunni niællac

O. inn. nu'na íoKnu sLaíi

54. Fiöld ec íór o. s. fi oc lua r«gua ravc.

Hvat inuelli Opiun, Nll ec viþ Oj^in deildao

úhr á bál stigi 5 , , luína QiþsSpecij sialfr i eyra syai? ]i)ú erl æ Ví&aötr veral ,

GRÍMNISMÁL. líravþiíngi' konángr átti tva sono, het annarr Agn- a.rr , en aníiarr Geirravþr. Agnarr var tíu vetra, eii

Geirravþr 'átta-vetra. þeir reró tveir á.báti meþ dorg- ar sínar at sniaíiskí; vindr rác þá í liaf út þeir briUu

í nátlm^Tkri vií' land , oc. gengo upp , fundo cot- bónda eínn: |>ar voro í>eir um vetrinn, Kerling fósU'- aþi Agnar, éu karl Geirravþ, ok kendí honum rá^,

At vári feoc -karl þeim''-sciþ; '^n er þau kerlíng leiddo

til Já strandar , þá mælti karP-éinmæli viþ Geirravþ.

þeir fengo byr, ok qvomo til stavþva favþurs síns. Geir- röþr var frani i scipi, hanö hiióp upp á Tand, en hratt

út scipino, oc niaéUi: Far þú nú þar er smyl hafi þic.

Skipit rac í liaf út, en Geirröþr geck upp tit boeiar honum var þar vel fagnat; faþir hans var þá andaþr. yar þá Geirröþr til konúngs tekinn, ok varþ maþrá- gætr. Oþiun ok Frigg sáto í Hlidsciálfo, ok sá um

heima alla. Oþinu mælti.- sér þú Agnar fóstra þinn,

hvar hanu elr börn viþ gýgi í hellinom,* err'GeuTÖJ>r

fóstri minu er konúngr, oc sitr nú at landi. Frigg

segirrhann er mat-níþíngr sá, at hann qvelr gesti sína,

ef honum þiccia of margír' coma. O^inu segir at

þat er in mesta lýgi; þau veþia um þetla mál. Frigg

seudi eski-niey sina FuUo til Geirröþar ]ion l>aþ cou-

úng varaz, at eigi fyrigerþi honum íiölcunnigr' mdþr

sá, er þar var kominn i landj oc sagþi þat marc

at ciu^i huadr yar syá óhnr> at á haaa muudx hlaupa. ,

En þat var inn mesLi hégómi, at Geirroþr konúngif vœri eígi malgóþr, oc lælr Iiann hanrltaca þann mann,

cr eigi vildo hundar á-ráþa. Sá var í feldi bláni, ok iiefndiz Grimnery oc sagþi ecci fleira frá sér, fó^

Jiann yæri atspurþr. . K.onúngr lét hann pína tíl sagna,

ok setia í.m.jlli elda tveggia, oc sathann J^ar átíanæfr.

Geirröþr konúngr átti þá son tíu vetragamlan, ok hét Agnarr eplir biófíur haus. Agnar géck atGrímni, ok

gaf honum horn fulltat drecka, sagþi at konúngr gerjíi

illa , er liann lét , pína hann saclausan. Grimner

dracc af, þá var eldriuu svá kominn, at feldrinu brann af Grímni. Haun qvaþ:

3. Ileitr ertUj Hripufr! allz ^ic heilan biþr ok lieldr til <=) micill; vera-týr vex'a: göngouic firr, funil eins dryckiar Loþi sviþnar þú scalt aldregi

J)ótt ec á lopl berac, betri giöld geta, brcnnomc feldrfor. 4. Land er heilagt;

2» Aiia .nætr sat ec er ec liggia sé aiiillum elda hér, Asom oc Alfom nær: svá at niér mangi cn í þrúl>heimi uiat né bauþ, scal þórr vera, ncma einn Agnarr unz ura-riúíaz regin; er einn skal ráda 5. Ydahr heita , Geirrödar sonr í)ar er Ullr hefir gotua landi. sér um-gerva sali:

5. Heill scaltu, Agnarr! Alfheim Frey gáfo

St: G. F. hafa lilar fyrir til. '

Cr R I M N I S M A L. 4i

i árdagá tívár at tannfé* bryniom um becki strát.

6. Bœr er sá inn í>ri{)i, 10. Miöc er aufkent ér blíþ regin I>eim er til Ofins koma;

fiilfri {>avcto sali: salkynni at siá-

iValaskiálf lieitirj' vargr liángír

er va<i sér for vestan dyr^

áss í árdaga* oc driipir avrn yfir.

7. Savcqvabeccr Iieitir inn 1 i.þrymlieimr Iieitirliinn G-

fiór|>ij er {jiazi bió,

jen jþar svalar knego sá itin ámátkijÖlun;

unnir yfir glymias en nii Ska{>i byggvir,

i>ar |>au Otinn oc Sag<* skír brúþr goj^a, drecca um alla daga förnár tóptir favþur, glavÞ or gullnom kerora^ 12. Brei|)ablik ero in siundo 8; Glajtöheimr heitir hinn .5^ j^ars en gullbiarta en far Baldr hcílr [\^alhavll víþ ofþrumir: sér um-gerva sali: en Iiar Hróptr k^ss á I>ví landi, hverian dag er ec liggia veit yápndauþa verar fæsta feicnstafi.

g. Miöc er auj^kent iS.Himinbiörg ero en átíO;

þeimer til Oí^ins koraa, en þar Heimdall salkynni at siá: qve|>a valda veom: skavptom er rann rept, |>ar YÖrþr goþa d»eccr skiavldom er salr Jjakiþr, í væro ranni glaþr Iiinn . góþa miö{>.

^•fnar útgáfan kefir og 'þá Usningu: rM\, en 'þad synlst vera getgáta ctnhvors^ scm tcki skildi ad vxla vxri ad smtda, ^O'SS^^ /lagliga* St, útUggr: fraude sibi acnviiivít, sem er önnur tnerkinz ordsins^ en H<. eibi adscjvit, scm ]^kir rángt eptir uppriinanum af væl, vrl j; nu- ^húid; S(, og G, síftvudo, eirn ^d segia Sflar ijmnXc* 4a GRIMNISMAI^.

i-k Fólkvángr er inn níundi, Sæhrímni sotinni

eu I^-ar Freya ræor flesca bezt,

sessa kostom í sal: en þat fáir vito, liálfan val I)ón kyss vií> Iiv^at dnheríar alazi liverlan dag, ig. Gera oc Freca

en hálfan Olþinn i. seþr gunntamiþr

i5. GUtnir er inn tíundi, hróþigr Heriafayþort hann er gulH studdr, ^n vií> yífl^cili oc silfri í>actr it sama: yápngavfigr eh í>ar Forseli byggir Oj^^inn æ lifir. : ,

ílcstan dag, 220. Huginn oc Muninn oc svæfir allar saklr. fliúga Iiverian dag

iG. Nóatún ero en ellepto, Jórmungrund yfir: en þar Niörl>r hefir óumc ec of Huginn^ ser um-gerva sali: at hann aptr ne komi-r|>^

Manna-þengill í>ó siámc meirr umMuainn* enn meins-vani 21. þ^'tr Jjund, hátimbroþomhavrgiræþr. unir Jiióþvitms

17. Hrísi ve^c fiscr flóþi í: oc há grasi árstraumr þikir

Viþars land (ok) víí^'i: ofa micill en þar mavgr of-læzc valglaumi ^) ^ vaþa- af mars baki 22. Valgrind heitir, fní>cn at hefna íavþor. er sténdr velli á,

18. Andhrimnir lælr heilög för helgom diíroiri:

í Eldhrimni forn er sú grind,

liavrg, gittiycrid i) 5í. 05 G. o. fl' liátimljroþom tem pennav'illii fyrirt ]iit.imbraÞiti havr^ / sava jofnudi sem ^dli. 2} {^etta cr in^ n %e2't karike^-t ámafn, heldr er "þad tillitsendingin */ val-slmmr 0; daudra manna fioíkarf hófar't eda heíít* : , ,

45

" en þat fáir yitO; enn af hans hornom hve hón er í lás um-lQfcm. drýpi^ :í Hvergelmí

22. Eiram hundruþ -dura J>al>an eiga vavin avll vega oc om Hórom togoni 27. Si|> ok Víþ, svá hygg ecáValhavllo vcra: Sækin ok Eikin^

átia hundruþ einh^pa-.i Svavl ok Gunnþró, gánga senn or einom durom Fiörm oc Finibulþul: at R'ennandi, J>á er J)^!!: fara at vitni Rín ok vega. Gipul ok Gavpul

h ö4. Fimm hundruþ gólfa Gavnxul ok Geirvimul oc om/fiórom fogpm J)ær hvería um havdd goþa *vá hygg ec Bilscirni meþ pyn ok Vih' bugom þavll ok Havll ranna feirra Gráþ ók Gunnþorin. er ec r^t vita 28. Vína heitir enn, ') jníns • véit ec mest mágar, avnnor Vegsvinn, 25. Heijirún heitir geit, þriþia þióþnuma: er stendr havllo á Nyt ok Navt, *) Heriafavþurs , Navn ok Hravn, oc bítr af Læral)s liraom: Slíþ ok Hríþ, slcaptker fylla hón skal Sylgr ok Ylgr, ins skíra mia{>ar, Viþ ok Ván, kná-at sú veig vanaz. Vavnd ok Stravnd, 26. Eikþyrnir heitir hiörtr, GiavII ok Leiptr er stendr á havllo í^ær falla gumnom nær'

*) Heriafaví>urs , en falla til Hellar lieþiin. í)c bhr at Læi^al^s limom; 29. Kavrmt ok Avnnt

Allar EAtia pessar tfarrlínur saman, en R, hetdr réttast ad skipia \->eim. Allar Eddukxkr^ er htndíngum shipta ftera onn til /iæaík Unu ea íeXífl R* jP^^íV Bctur fara > kanashe Cnn rét:ara yítri ad lesa uiu. ,

'44 GRIMNISMAL':

ok KerlaiTgar tvær, at asci Yggdrasíls;

I>ær scal þórr vafja, arnai* orþ

hycrian dag hann scal ofan beraj

er hann dœma ferr ok segia Níþliavggi niþrl

at asci Yggdrasils; 33. Hirtir ero ok fiórir|

fvíat Asbríi f)eir« af Hæfíngar á brenn ayll loga, ýi) gaghálsir gnaga: lieilavg vavtn Iiloa. Dainn ok Dvalinn, 50. Glaþr oc Gyllirj Duneyrr ok Dura|)rorJ '

Gler oc SceLþbrímirj 34. Ormar fleiri liggia

Silfrintoppr ok Sinir; und asci Yggdrasilsj -

Gisl ok Fallioííiir, ení>at oíhyggi hverr ósvifsní Gulltoppr ok Léttfeti apa; þeim ríþa œsir ióm, Góinn ok Móinn dag hvern J)eir 'ro Grafvitnis synir^ er þeir dgema fara Grábakr ok Gráfiölluí)p^ ^ at asci Yggdrasils. Ofner ok Svaiiier '

51. þriár roetr standa h^'^gg ec at æ scyli á þríá vega meiþs qvisto má.

undan- asci Yggdrasils: 35. Ascr Yggdrasila j Hel h^t undir einni, drýgir eríl{>i annari'i Hríraþursarj meira en menn viti;

Jsriþio menzkir menn. hiörtr bítr ofan,

52. Ratatoskr heitir Ikorni en á hliþo fúnar,

er renna scal skerl)ir Ní{>havggr nejíaíö 36. Hrist ok Mist

l) Jdrir Hæríngiar, Hefmgar, Hæfningar. G. Pálss, vildi Usa hefnínga''^ En 5í. G. F. sctia annad iframan vid Raghálsir, 2) Kannskc rctta^*' vctri ad gi'óra tvar línur úr peísari '^annig'* Damii heitir eiiin Dvalinu anuar j 5; R' fyrlr Gi'afrarUtur, , , ,

GHIMNISMAL; 45

Vil eK át mer horn beri; 4o Or Ymis holdi Skeggölld ok Skavgid var iörþ um-scavput,

Hlavcc ok Herfiötur en ór sveita sær: HiUdi ok þruííi ^ biörg ór beinom, GavU ok GeíravluL baþmr ór hári, Randgríí) ok Ráí>grí& en ór hausi himin: ok Reginleif 41, Eu ór hans brám |»ær bera einheriom avL gerþo bhþ regin

37. Arvacr ok Alsviþj: Miþgarþ manna sonom:

|)eir scoiö upp héþan en ór ]ians heila fivasligir sól draga: voi'o þau iun harþmóþgo «n und þeirra bógoia ský avU um-scavput. fálo blíjí regin 42. Ullar hylli heíir Æsir ísarnkoL ok aUra goþa

38. Svalin heitir hver er tecr fyrstr áfunaj hann stendr sólo íor þvíat opnir heimar verþa sciöldr scínanda goþi: '^;; um Asa sonom, biavrg *ok brim ec veit J)á er hefia af hvera. at brenna scolo 45. Ivalda synir ef hann íellr í frá-' gengo í árdaga

Sg. Skavll heitir lilfr; ^ Skiþblaþni at skapa:

'er fylgir eno skírleita goþi scipa bezt til varna viþar: scírom Frey, en annar Hati, nýtom Njarþar bur. hann er Hróþvitnis sonr, 44» Ascr Yggdrasils fiá skal for heiþa brúþi hann cr æztr viþa, himins. en Scíþblaþnir scipa:

allar EdSuh.-zkr hafs j) fí. hffir umhreytt rUtnni eptír hliódstöfunumy erindtt, sem er ann- pessa linu fyrst i visu helmingnum, cn pat trubUr ékfi TCgluligt, 3) Adrir STavl, edA Sval. :

46 GRIMNISMAL.

O^inn Asa Bileygr, Báleygr,' en jóa Sleipnir, Bavlvercr, Fiölniry

Bifravst brúa Grímnir ok Glapsviþr ^): en Bragi scálda, 48. Síþhavttr, Síþsceggr, Hv4bróc hauca Sigfavþr, Hnikuþr en hunda Garmn Alfavþr (ok) Atriþr . 45. Svipom hefi ecnúypt eino nafni for siglíva sonom, hétöínc aldregi vií> þ

{>at scal iiin coma at Geirraþar, Ægis becci á en Jálc at Asmundar: yEgis drecco at. en þá Kialar,

h 4G. Hotomc Grímr, er ec kiálca dró, hetomc Gángráþr, Jirór þíngom at : Herian oc Hiálmberi: Osci ok Omi, f>cccr oc þriþi,, Jafnhár ok Bliílindi, J)uþr oc Uþr, Gavndler ok Harbarþr meþ Helblindi oc Hár: goþom.

47. Saþr ok Svipall 50. Sviþurr ok Sviþrir ok Sanngetall, cc hét at SavcGmímis ^), Herteilr ok Hnicarr: ok dulda ecþann inn alduca

iöttmi

í) Su G. F. fíafn. lesa hér Gánglen", Ganslari. 0. K, Gíingari , lem synist rángsnúit úr Gán^rádr., Od~ ins heitt i Vafpr^ 2) þtfnni^ fyriri Gnmr (Grímír) ok Grim. jiir, Glíipsvlþr ok riavlsviþr, þd finnst Grimr ecki i Sn, Eddu og I'IöliiViþr ccki i V. 3) pannig R* fyrir Alfavþr, Valíavþr,' Atriþr olc Fiirnialyr af hveriu VaHavÞr ecki fnnst i Sn. £, alLs, og Farmatyr ecki i S» 4) pdnnig G, hinar hafa pessar evícr linur i einu Lagi^seai trubliir erindit, 6) Hafnarútg, bxtir vid eptir einu handariii Viþr (Vii n) íiL vi'yoni. í) hefir hurtkastad er i upphafi iinunnar ý Í?^í^- if honum \3ad einúngis pennavilLa* grimnis:mal. 47

f>a er ec Miöþviínis varc 65. Eggmóíian val ins raœra burar nu^ mun Yggr liafa,

or|)inn einbaní, í)ilt veit ec hf uin-lií>it:

5i. Avlr ertu Geirraví^r, úvar 'ro dísir,

hefir ofdriiccit, nú knátíu Oþin sié, miclom ertu miþi tældr: nálgaztu mic ef megir! miclo ertu hnugginn, 54. Oþinn ec nú heiti, er ert míno gengi, Yggr ec áþan hct, einheriom ok Oþins hylli hétomc þundr lyrir ^at:

53.:Fiölþ ec {)ér sagj^ac, Vácr ok Scilfíngr. en I>ú fátt lim-mant, Vafu|3r ok Hrópta-týr. of |>ic Vela vinir; Gautr ok Jálcr meþ gof?om: mæki h'ggia Ofnir ok Sváfnir, ec sé míns vinar er ec hygg at orpnir sé allan í dreyra drifinn. allir al einom mér.

GeirravÞr konúngr sat, ok hafþi sverp um kné aér, ok brugþít til miþs. En er hann heyrþi at Oþ- inn var í>ar kominn, J»á stóþ hann upp , ok vill taka

Oþin írá eldinom. Sverþit slapp or hendi honom , ok visso hiöltin niþr: konúngr dráp fœti, ok steyptiz á-

fram, en sverþit stóþ í gögnom hann, fécc hann bafía.

í)þinn hvarf þá, en Agnarr varþar konúngr lengi siþan.

7) FLesiar Edduh. hafti Mlþvítnls, en \^ad nefnUt hvorgl annarstjdar og geýr eins gopa merkingu^ en I\liÖcl-> itnir er ccki dvcrg>hnii , V'óluíp. 12, finnít einnig skrifad MjóLvidnir, ModviinLi" eda Möilvilnlr.

1) /?. feUir út avllum i upfhafi Ununnar t fvi ^ad þ^Aír tpiLla erifidinu*

4 ! ,

ALVIS-MALi

1. Becld breifá þvíat ec brújíar áalc nii scal brúþr á ílest um rá|> sem íaj^irj lieim í siniii snúa25: var-at ec heima

Iirataþ um megi 'þk er J)ér heitiþ var,^ jnun liveriom ÍJÍccia sá einn er gia^^r meþgoþoioj heima scal-at hvíldnemá. 5. Hvat er þat recca telz 2, Hvat er þat fíra? er í ráþom hví ertusváfölr um nasar? flióþs ensfagurglóaí! Fiarra fleina varlu í nótt nied ná? þursa hci þic muno fáir kunnáj hverr hefir þic bavgom borit^ J)icci mcr á í>ér vera,' 6. Víngþórr ec heiti^ ert-at-tu til brúþar bor- ec heíi víþa rataþ inn. sonr em ec Síþgrana: 5. Alvís ec heitij at ósátt minni scalatiu bý ec for iörþ neþan, þat iþ únga man haía^ á ec undir stcini staj>: oc þat giaforþ geta. Vagna vers Sátlir þínar ec em á vit kominn; 7. ec Yil snemma hafa^ bregþi engl favsto helti giaforþ geta: fíra oc þat eigS I 4. Ec mun bregþa;

l) Ffafn* feUir út á, sctr í stadlnn mfi]? nicr, St» G. F* reikna'pessi luajpal? riö ord tlL ntzstti Ihiu , en hún verdr pá ofluung, l) ddrir hvntaþ. 5) Hafn* smeygir inn ámcdal erindanna: Vingþórr qvaÞ, eins a. í4)i)oþiiin 5r. G. F. cn tíafn, smeygir inn hcr l Alviss qvaþ, og mcáal hinna trindannA yniist Vin^þórr ymist Alriss qvaþ. 5} cr Cfi

hafa allar Bddubízkr^ cn ^ctta Gi' syniít ad truHasamhii^^id^ , ,

49 eÍ2a vilía ^xeldr hve sá himia heiLir, en áii-yera tr á kendi,

J>at iþ raiallhvíta man. heinii hveriom i?

8. Meyiar á^loin i5. Himin iieitir mel^Monn- mun-a í>€X xerþa, om, vísigefitr! oí-varíl;: en hlýrnír pcþ Gopom, ef þú or heimi kalla vindofni Vanir, kant hverio^i JS^gia upphe^im Jptí|ar,

alU þat ér, ec vii vila. Alfar fasra- ræfr, Ving|)órr! 9. Freistajjjáttu, , Dvergar driup^n sal,

a]z þú frekr ert, i4. Segþu mer þatA. 0, í.y}*. durgs at r^eyna dug: hvat sá máni heitir,

- ^ - - - • - ' heima alla-nío er menn siáj

hefi€ bt-faxit, heimi hyerionj.i?

oc vitaf. vetna, hyat. 1 5, Máui feeitij::meþ Mönn-;

10. Segþu m^r jþat, 41yÍs^! ÖU of-ravc fíra en myllnn meþ Goþom, vöromc^ dvergr! at yitir: kalla hverfandahvel Helio hve sú jörþ^ heitir, sk^mdi Jötnar,

er iiser fur. alda sonom, Dvergar,

heimi,.byerÍQin í? kalla Alfar ártala.

1 1. Jörþheitirmeþmönnom, i6.Segþu mér ^jat A. 0. s. fr. en meí>^4^ni; fpld, hve sunna heitir

calla' Vega Vanir, er siá alda synir, igröen Jcjtnw', heimi hverjom í?

Alfar gróandi, 17. Sól heitir meþMÖnnom,. % kalla aur upp-regin en sunna med Goþora j

19. Segþumér þat A. 0. s,J)\ kallaDvergar Dvalin's-Ieiká^' ... .4 ^

5o ALVISMAL;

eygló Jöliiar; heimi hveríom í? AUar fagra-hvel, ^3. Logn heitirmef) Mönn-

alscír Asa syöir. onij iS.Segf uni^rfat,A. o.5./r. en lægi meþ Goí>om,

J]ve Iwx scý heita, kalla vindslot yauirí; cr sciirom bláhdaz, oíhlj Jölnar, heimi hvérioih'*i? Alfar dagsæva,

' aq.Scy hcitírniéþMounom, kalla Dvérgar' dagsveru*

en scúr-vuu meþ Gofom , a4. 'Seg{>u raér þát o. s.fri

kalla vindilót Vanir, hvé sá inar héitir,

íii-vaii Jötnar, er menn róa, Alfar vcþrmegiri, Iieimi hvérioin í?

kalla í Helio hiáhn huliz. aö.Sœr heitir méþMonnomj; ao.Scgíni mer þát, A. o.5./r. en síla^gia me|i Gbfóm Kvat'ká vindr héitir, kalla vag Vahir,

er víf^ast ferr, állieim Jötnar,

Jieiini hverioni i? Alfar lagastaf

ai. ^^;iclr heítirnreþMönn- kalla Dvergar diiípati mar;

om , 526. Segþu mér |>át o, s.fr* en vaAuþr meþ Goþom, h^-^ sa eldr heitir,

kalla i^r.eggioþ Gin-regin , cr brenn fur alda sonom,

(vpi Jðmar, heiniÍ- hvmom'^#''

All'ar dynfara, ay.Eldr heitirmeí^flíonu-.

' kalla i rlcíiu liviþnþ. líe.Scgþuitórþat A. o.5./r. en meþ Asum funi^ hve ]:4t logn heitir, kalla vag Vanir, er liMö: öc^l, frekan Jothar,

EáduUlum^ /Inriars Viiulllof, Vínznot i ficttum g'émlum 1» Hafn^ vpvin§u4> lUgAfca hcjir viniflvt: sem er getgáíay ekki - :

ALVISMAL. 5i

en forbrenni Dvergar, er sá alda synir,

kalla í Helio hravþuí>. heimi hveriom i? « 28. Seg{>d iner{)at,o. 5. /r. 35.ByggheitirmeþiVIönnoai, hve sí \iþr heilir, en harr meþ Goþom, er vex for alda sonom, kalla vaxt Vanir,

laeimi hveriom í? æíi Jötnar,

29. Vií>r heitirmedMönn- Alfar lagastaf,

om , kalla í Heljo hnípínn.

en vallarfax mej» Goþom, . 54-ScgþLi mcr f>at o. s./r.

kalla Hlíþ-þáng halir, hve þat avl hcitir,

eldi Jötnar, er drecca alda synir,

Alfar fagurlima, heimi hveriom í? kalla A-avnd Vanir. 35. Avl heitir meþMöanom,

5o. Segí>u mér þat o, 5, /r. en mcþ Asom biór, hve sú nótt heitic kalla veig Vanir, en Navrvi kenda hreina lavg Jötnar,

heimi hveriom í? en í Heho míÖþ,

5i.Nótt heitir meþMöanom Jcalla sumbl SuUúngs synir.

en niól nieþ Goþom, 56, I eino briósti

kalla giimo Ginregin, Gc sác aldregi

óliós Jötuar, Heiri forna stafi Alfar svefngaman, niiclom tálom

kalla Dvergar draum-niór- ,ec qveþ tældan þiú;

un. .uppi eilUj dvorg-i:! um-

5i2.SegJ)u mér Jat o.s.fr, . dagaþr,

hve J»at sáþ heiLir, nú scínn sunna í sali.

1} ^annig flafn, en '^lt handarltin hafa \Úí\>'mv^,

K .

HyMIS(i.VXDAO

1. Ar valtívar baþ hann Sifiar vcr verþar námo, scr focra hver, oc sumbl samir "þann'z ec avllom yþr

áí>r saþlr ^^) ýrþi: öl ofheita."

Iiristo teina, 4. Ne þat mátío

oc á hlaut sd^ ' niærir tífar fundo þeir at Ægis nc1 ginnregin avrcost hvera. of-geta hvergí:

2. Sat bergbiii uná af trygbom barnteitr for, Týr Hlórriþa niiöc líkr megi ástráþ mikifc niiskorblinda 7) einom sagþi. leit í augo 6. "Býr for austan Yggs barn í /þrá Sj; Elivága

''|)u scalt ásom himdvíss Hýmir •i opt sumbl giöra." at himins enda: 5. Avnn fecc jötni á minn faþir orþ-bœginn balr, móþigr ketil, hugþi at hefndom rúmbygþan 9) hver haun næst viþ goþ; rastar diúpan."

R* i) þórr dró Miþgarzoriti hefir Kálftkinmhókin gamla. 2) Getgita Adrir fyrir veiþar. 3) Adrir suml saman, tíafn. sumblsamlr- 4) eda saþur Ut, satur murt s'addlr, stm ^ydir sama r P^í petta saþr og sapr sannr ú her ecki *id. vera undirstaaa gerdarordsins sefiia , 5í. Meíía G. o. 5) AdrÍT biitrnteilr , biarnleitr. 6) me^-a fl. 7) Getgaté ^ke rtfiíara mislorbliuda? 8j íi'ia vildi- Guan, P.i^yiSt* G, 9) :

HYMÍS Q VIþA. 55

6. "Vcizfu ef í>iggiom glavggr viþ gesti, •

íann lavgvelli, geyrr illz hugar."

ef , vinr! vélar En vascapaþr

viþ giörvum til?„ varþ sjþbúínn Fóro (Iriúgom harþráÍJr Hýmir

dag fann framm heim af vcií^otn,

frá Asgarbj, 10. Gécc inn í sal,

uns til Ægis 0 qvomo, glumþo jöclar, er 7. HirJ»i hann haíra var karls , kom, horn-gavfgasta, kinnscógr frörinn:^

hurfo at havllo, rVerþu lieill, H^mirf

er Hýmir átti: í hugom góþom, mavgr fann ámo nú er sónr kominn niiög leiþa sér, til sala þinna, hafþi havfþa 11. Sá er \iþ vættom hunclraí> nío. af vegi laungom, 8. En avnnor gécc fylgir hánom

alguUin framm, Hróþis 3). andscoti,

brúnhvit.bera vinr verl-ýþa,

biórveig syni Veorr heitir sá-

"áttniþr jötna! 12. Sé pii hvar sitia ec viliac yccr imd salar gafli, tvá hugfuUa svá forf)a sér, setia; und hvera stendr súl for."' 9. Er minn frí Sundr stavcc súla mavrgo sinui íor sión jötunsj

R. fyrir. rúmljriigl>ínn, rúní Ijrup'þínn eAa. nim brygdan, Kðnnske rambygþan rari enn rcttara, l) Éí,ms Adrir* Eigils Su G. a) Jl' aumo. HróJ?rs, fyrir 3) Adrir fíröpif , Hajfn, hcjir HYMISQVIþ A: vn áþr í'ivti verþr Hlórriþá

áss broloaþj. vel fullmicill: * 13. Slucco átía, "munom at apui en eiun ní {)eiin avþrom verþa livevr har|>5leginn viþ veiþi-mat

Acill, af J:ol]i: vér þrír Jila/' franim gcngo þeir, 17. Veorr qvaz viliá cn forn jötuna á vág i'óa, siúnom lciddi ef ballr jötunn •

siun aiulscota. beitor gæíl:

14. Sagy^i-t honom ''Jiverfþu íil Iuarf)ar,^

Inigr vel þáj ef þú hng trúir., er hami sá g'^giar grœti briótr berg-dana!

á gólf komínn. beitor soekia;.

J)ar A^aro þiórar 18. pess vænti ek; 5)rir of-tcknír, al þér muni baþ senn jötunn ávgn af Qxa. sióþa gánga. aui^fenffo vera." 15. Hvern \elo ^eir Sveinn sýsliga liavff>i skeinro, sveif til scógar, oc á sevbi þ'ar er uxi slóþ síþan báro: alsvarlr for.

át öiíiar vorr, ig. Braut af þióri áþr. sofa gengi, þurs-ráþ-bani einn meþ avllo liátún ofan eyxn tvá Hymis. liorna tveggia. 16. ;þólti lúrom "Verc þicoia þln

HrÚHgnis spialla verri mvclo,

1) stfra 5f. G. o. fi. i) Hverfo (Sj «n adrir hvíírfdo !

H y M I S Q V I p A.

Kioja valdi drípraccr |v>fr en f)ú kyrr sitir." oriu eiLurfíln

r 20. Baþ lilunngota upp at borþi: hafra-drottiaa hamri ktuíþi

átlrunn apa háíiall scarar utar fœra, oflióll ol'an en sá jötun^ lilfs hnií-brúþtir sina talþi 24« Ilreingálcii liluinþoj >) litla f^si cn liavlcn þníOj at róa leingra; fór hin forna

21. Dró œoerr H^mir fold avU síunan, mójjigr hvali savkþiz siþan

einn á aungli sá fiskr í niar; upp senn tvá, óteitr iölunn, en aptr i scut er J>eir aptr rcro,

Oþni sifiaí>r svá at ár H\mir jVeorr velar vif> ecci mælti. 5) giörþi yal> sér. 25. Veiíþi haini ræbi aungul 22. Egndi á veþurs annai's íi!: sá er avldom bergr "mundo of-vinna orms einbani verk hálfí viþ mic; uxa havfí)i, at þú heim hvali agni geiu vif> haf til bœiar, su er goþ fiá eþr fl.ot-brúsa umgiörþ neþan allra landa. 26. GcGc Hlórriþi^ 23. Dró diaríliga • gi'eip á stafnij

3) klóla 5r. G. lcíöla Hafn, cn þá atti þad éd %tra ki.-ilaj kanníke král- ca v^ri rittara, avldo Si»

56

Yall meí) anstri frilla keHndi upp lög-~fáki astráþ mikit

einn me|) árom eitt er vissi: ok meþ ausLscoto: '^Drep viþ háus H^miá

bar hann íil bœiar liann er harþari

iöfcuas * brimsvín , costmóþs iötuns

* ok lioltriþa 0 kalki hverid."'

hver 2) í gcgnom. 3o. Harþr reis á kne-

ay. Ok enn iöíunn hafra drottinn,

nm atrcndi fœrþiz allr

þrágirni vanr i ástiiegin,

vif> por senlí heill var karli qval:>-at mann rammanj hiábii-stofn

Jsótt róa kynni en vínferill

kravptuglígan, valr rifnaþor 7).

nema kalc bryti. 51. '^Mavrg Vgií'^^^fí^íi Hlórrií>í, 28. En mer gengirí 'íVá, tr at havndom com., er ec kalki sé T brált lét bresta iir kniám hruhdit/' brattslein í tvav; Karl orp ura-qvap, sló hann siljanclí kna-c-at ec segia súlor 1 gegnoni; aptr ævagi: báro þó heilaa þú ert, avldr! of héítt. - for H'^mi sijban. 52. pat er iil eo*s1:ar,

«29. Unz þat iþ 5) fpi^a eí coma mEcíííþ erindum^ ori> vlldi Gunnar Pálss, j) pafífiig skiptir G> og pyklr "p^d nízst mclningunni, /) holt 0]3a Hd^n, hlolriþa, holtrÍha adrir. z) hrer 4xdrÍr. 5) kannske rettara i-íer/: inil afreiuli edr itm atienVíi' 4") FUít^

cr Eddubizkr hafa kravj)Ior!ig;in , tf ? St^ Í:ra7|)turiíyyun._5") hli) //^^4« íillra .P, viidí ,un4'*r'SkÍlÍ4. G. 6) Su G, 0. fi* livarvid Gunnér JcrApu. "7) fy^^'' rifnaþa Si. riloítþœ F, .G. á spáiiunni, rifnai?! £dduír, o£ Hafn, 8} hæt G. í*. Eddubr. het St^ hæitt kafn^ : :

H YMIS QVIþA.

vitor oro hver stanflancla,

öikiör hofi." veif|)i hann Miöllni

Tyr leilaþi morþgiavrnom franim tysvar hrœra ok hraiin^Jivala

stóþ at Jiváro hann alla drap, hverr k'jTrfór. [er me'þ IJ-ymi

33. Faþir Móí>a épiir fóro.

fecc á hretxii, 36. Fóro-{) lengiy

oc í gegnom steig ') áþr liggia nam

gólf niþr í sal: hafr Hlórriþa iióf ser á havfut hálfdauþr for

hver Sifiar ver, var scær ^) scavkuls en á hælom scaccr á banni,

hríngar scuUo. en því hÍEin lævísi

54. Fóro-t> iengi, Loki of-olli.

sþr h'ta nam Sy. En ér heyrt hafiþ aptr Of>ins sonr (hverr kann um þat eino sinni: goþmálugra

sá hann ór hreysom giörr at skilia?) nieþ H^mi austan hver af hraun-biia fólkdróLt fara hann launum-fécc,

fiölþhöfÉ'aþa. er hann h?e\Á galt ser af herþom 55. Hóf hann börn 8Ía for.

l) \jannlg allar hir^erandl E. en Héfn* slód úg strax á sal. l") Geigát^ a Gunnars PálfS'. sem 36, erinái iannar* 3) panni$ St. G. F.ogE4íi~ vhr, módgiurnum Hafn. 4) pítnnig R. sem tekr 'pad fyrir gcmla áhrifaending i mar^t. íi/ liraunhvíilr ctns og dala, vega 0. pv. fyi''*-' hrali, dáHt *egi eda. v£gu.Ennú segia Sviar i margt. livíiíar, (ía- lar, Yaiiar. St. G. F- og Eddubr. hafa hrannvala. Hafn* hraimhTali. S) St. G, og Edduhr. sUppa útl ^rssum tveimr linumj sem Hafn. hef" ir innfa:rt úr pqpj>irsiókum, 6) R. fyrir skirr sem Gunnar A útlegg^ skiiTantlis (sí;Qtulin;i'), ín pd atti madr ad lesa ski;irro: styggr, ar- Þy^*'' enpá ecki ei^a^fid hálfdaupún hafri miklu eiafaLdArA 58. próv 0 a-vflugr en vear hverian kojn á píng gopa, vel scolo drecca ok hafþi hver avlþr at Ægis panns riyinir átli eitt liavrmeili|».

terdri var sktikuls-íkær (o: íiaírmu) stnckr á banui. a) '^anni^ St. C. F. os; Eddáhr. en Hafn. }^Y6\Xeda (aröt-avílugr. 2) havnnetiþ St,

€• F. lianneUiþ ILdduhr. adrir lcsa : lioru mQÍLiþ, liarpmeitif* ^ hör- wwÁú. *ií Usningf sem ftcr er vpptcUn^ Jianst £ ^tirri götniu kálfik^ vg i Húfn*

1 ,

L O K A-G L E P S A. ÆGIS-DRECKA.

gír, er aví>ro nafni hét Gýinir, Iiann haf[>l búit Asom avl, þá er hann haíþi fengit kelil inn niycla sem nú er sagt. Til ííeirrar veizlo com Oþlnn ok

Frigg kona hans, pórr kom eigi, í>víat hann var i

Austrvegi; Sif var J^ar kona þórs. Bragi ok Iþunu kona hans. Týr var J)ar, hann var einhendr; Fen- risúlfr sleit havnd af honom, erhannvar bundinn.

J>ar var Niörþr ok kona hans ScaJ>i. Freyr ok Freya.

.VíÞí^r son OjþÍBs. Loki var far , ok þiónustumenn

Frej'^s Beyggver ok Beyla. Margt varþar Asa ok Alfa.

Ægir itti tvá þiónustumenn, Fimafengr ok Eldir. par var lýsigull haft íyrir eldzliós, siálft barsc J»ar avl,

J)ar var griþastaþr micilL Menn lofoþo miöc hver-

6o góþir þiónustomenn Ægis voro, Loki mátti elgí lieyra þat, ok drap hann Fimafeng. þá scóco Æsir

ficiöldo síiaa, ok œpf)o at Loka, ok elto hanu braut

til scógar, en þeir fóro at drecca. Loki hvarf aph,

pc hitti úti Eldi, Loki qvaddi hann:

LOKAGLEPSA. i)

^i; Segþu þat, Eldir! at avlmálom

BVa *at þú einugi Sigtiva synir? feti gángir framar: Eldir qvaþ:

hvat hérinni hafa 5, Oí vápn sin dœma^

Hiá hdrum LokasehRa^ : ; , : : '

6o LOK^ "GLEPSA.

ok om vjgrisni sína . Síþan geck Loli jnn í Si^tiya synir: liavllina;. en,. er þeir sá, er Asa ok Alía , fyrir-.voro, hverr inn var er lier inni ero, koniinn í>aygnoþo þeir

mangi er 'í^er í. ovþi vinr. aJÍir.

Loki qvaþ Loki qvaþ

r 5. Inn scal gán^a 6. þyrslr ec com

Ægis Jiallir í, þessar liallar til

á þat siimbl at siá: Loptr um lángaíi veg:

joll oc afo áso .at biþia,

fœri ek Asa son.om at mér einn gefi oc blend en þeiiu svá nieini mæran. drycc miaþar.

iniöþ. 7. Hví ^þe^it ér Eldir qvaþ: svá þrnngin goþ, Vsiztu ef þú inngcngr at þér mæla né megoþ?

Ægis liallir í, sessa ok staþi

á þat suinbl at siá: velit mér sumbli at» hrópi ok rógi eþa heitiþ mik héþan, eí eyss á holl regín þú Bragi qvaþ : á þer niuno þau þerra 8. Sessa ok slaþi

velia þér sumbli at Loki qvab Æsir aldregi; 5. Veiztu þat, Eldir! þvíat Æsir vito ef viþ einir sculom

i ' I hveim þeir alda sculo sáryrþom sacaz; gambansumbl um-geta. auþigr verþa mun ec Loki i andsvörom, qvaþ cf þú inælir lll margt. g. Mantu þat, O^i'nh! LOKA - GLEPS A. 6l

er viþ í árdaga avfund um-gial^lir, blencJom blóþi 5aixi^u? gremþu- eigi go|) at I>ér avlvi bergia Loki qvab: lezlLi eigi niundo .^ 3 3. Jós ok anubanga

iieaia occr væri hátíQitn boxit. mundu yera

Oí>inn qVAjþ:. beggiíí-Vanr, Bragil

10. Rístu "þA, ^yiMrr:! AsarítJs rAlfa

©k lát úlfs favi>i\iv • er hér inpi ero

sitia suinbli at; J)ú ert viþ víg varastr

síþr oss Loki qvefi oc sciarrastr viþ scot.

]asta stavfom Bragi qvaþ :

Ægis havllo í. 1 4. Veit ec ef fyr utan værac,

' pá sióþ Yiþaxr. upp 00 5vá sem for inijan emc

skencli LoQ^, ^i ofin^. ^a^r .Ægis havll um-cominn;

bann drycci , qvaddi hann liavfuþ þitt bæra éc

ásona. í hendi mér,

11. Hcilir æsirj lyki ') éc þér þat forlfgi.

heilar ás^mior, Loki qvaþ :

ok avU ginnheilög gPÍ)! 15. Sniallr eríu í sessi,

nema sá einn ásS. sealatto svá giöra er innar sitr Bragi beccscrautuþr;

.1 vega þú gacc, Cragi qváþj ef þú reiþr sér;

12. Mítr oc maeki hyggz vaétr hvatr fyrir. gef ec þér iníns Jiár, Iþunn qvaþ:

ok bœtir þér sva baugiBragi! 16. Biþ^ ec, Bragi!

€ÍÍ>r |5Ú Asom barna siíiar duga

1 1 l) R. fyrir iykt 5f. F. lít G og F, á tfáiiunni\ lannske madr g^ti cinni- ieiid lykti sf lykia. ; ; , : I

02 LOKA-GLEPSA: oc allra óscraága, Loki qvaþ: at Loca qvejíir-aí 30. þegi I>ú, Gefion! lasta stavfom J>ess mun ec nú geta,

Ægis Jiavllo í. er f>ic glapþi at ge^i

Loki qvaí): sYeinn inn hvíti

17. t>egi f>ij, iÞunn! er þic sigli gaf, jjic qveí> ec allra qvejana V oc í>ú lagþir lær yfir. vergiarnasta vera Oþinn qvaþ: sítz arma þina 2i; (Err ertu Loki lagþir. ítr-þvegna ok avrviti, um finn bróí>urbaria; er f>ú faer í>er Gefion at

Iþunn qva-Ii: gremij

38. Loca ec qveÞca þvl at áldar avrlavg lasía sfavfora Iiygg ec hon avU um-viti

Ægis havllo í; jafngiörla sem ec. Braga ec kyrri Loki qvaþ: bíór'reifan 22. þegi I>ú, Oþinn! vilcat ec at if> rei|>ir vegi^, þú kunnir aldregi .;...jyefion qvaí>: deila vjg meþ verpm 39. Hvi iþ, Æsir tveir opt þú gaft sculoþ inni her þeim er þú gefa skyldlr-a sáryrþom sacaz? enom slævorom sigur. Loplki þat veit Oþinn qvaþ: at hann leikinn er, 25. Veiztu eí ec ga£ ok. hann fiör-gavH fría< þeim er ec gcfa nci scylda

.1) i?. fyrir LoptsVi St, C. f*. Lop^Vi G, a tpd{. og fiafn, varla getr pad (Lopzivl) rerid samandregid f^rirluoptr es (cr) eiyi, \ytí petts

cs (cr) á ccki vidj enda vdt cg hv'örff- annaritadarpess samandráttar .(i Jyrir íiöryvall scm honum '\?yíif cmtóm pennavilla, Uuvll scm er hyvrmpkyns i margtilanum er fnma , !

LOKA-GLEPSA. 63

t . . .

enom slævorom sigun ' er í»á Vea. pc ViHa

átta vetur vartu léztu . |>ér ViJ^ris qvæn

for jörþ neþan hiþa. i baþm nm-tekít.

kýr meólcandi ok kona^ Frigg rjvaf):

oc hdfir þú þar börn of- 27. Veiztu ef inni æltac

borit >), Ægi5 havlloni L oc args hugþa ec Þát aJaL jjaldri lícan bi^r,

' Loki qva{): ^it nc qvonúr '^) 24. En þic siþá^') kopo {^6. Asa sonom , öamseyio i, yjg^,| -þ^^, rei'I^om

oc dra^tu á veti sern VáVlor: vegít

vitca líci Loki fjval:: fórtu VCT^ióI, yfir, ^g. Enn. vilt þú, Frigg! «c Iiugjþa ec I>at args aþal- at ec íleiri telia

Frigg ciYáp: mina jinein^tan:' 25; ýcroni Avrlavgom j,ví "ræí), scylif aldregi ^j. iþ^'^ j.;^;^ ger-at

segia seggiom frá, gj^j^an Baldr at savlora. hvat iþ'Æsir tveir Freyia qvaþ:

dri'gþut i árdaga, ^c). dírr .ertu, Lolci íirriz Íorni æ rávb; fírar ! Jrfi^ télr

- Lbki qváí,: li,ha leií>-stan:.

26. þegi þu, Friggi- avrlavg Frigg ert Fiörgins mær, Im j^ygg ec'at avll viti Gc helir vergiörn verit, æ j,^tt hún siálfgi segi. : ; ,

64 LQKA G.LEE,S,A.

Loki- qvaí> þáu sér varþkur '^^.vers

3o. þegi þú, Freyia! fái hóss éþr hvars: bic kann ec fulliiiörva, hitt er undr er-a f)ér vamma >ant er ass raíir

Asa oc Alfa, er., hér mn of-kominn, er hér inni ero, ok heíir.sá börn of-borit;

helir þinn hórr verit. : hverr Loki qvaþ* ' ' • * * r ' Freyia qvaþ: 34; Þegi.J>ó, Nlövp, - • I 51. Flá er þér liinga., þú yart austr héþan hygg ec at þer fremr muni gisl um-sendr at gOtjom: ógolt uin-gala: Hýmis. meyiar havfþo reiþír Vo þér Æsit þic at hland-trogi^ ok Asynior, oc þér í inTiniii migo,

: hryggr muntu heimfara. rþr qva ;

I Loki qvaþ: 35, Sú eromc hcn,

F 52. þegi þú, Freyia! er ec varc lángt héjjaa

]^ii ert forcioe|)a gisl um-sendr at go^:om; oc meini blandin miöc: þá ec mavg gat, sítztu 5) at brœþr {)ínom þann er manngi íjár, siþo blíþ regin, oc þiccir sá Asa ja^arr, oc raundir þú í>á, Freyia! Loki qvaþ: frata« 36 Hœttu nú, Njörþr!

t. líófi ^ic, NjorI)r qval) hafþu^á . 33. þat er váh'tit, Vnunca

«tsni5r. 1) Síá Háfam. 30. 3) fordauþa ríí/tfra forðapÞa tf/ (^áþ 5) þinom síþa blíí^ re^m. G. F. Eiiduhr. Hcldr vildi eg : rfcdstu at hrxpr F. og mun pad ritt, eins eda sítz l>ic . , . slþo. 4) ^annig St. G. Hafn. ©^' frrndkur fyrir frændkonur 0. fl,vtirpiv G. og F. átpá[.einnig cn vÖrd sem qvennkent nafnord tr mer ókunnugt og atii, ef pad i"zri hncigingu, hvarfa til, at heita varlsar í margt* eptir ^cirri gömlu j) G. f, lí.fpúf.

A

1 ,

munca ec^því leyna lengr Loki qva{>;

vií> systor liinni 40. þegi í)ú, T^r!

gazm slítan mavg, J>at varþ |)inni cono

ok J:era J>ó ono verr at hon átíi mavg \i'þ mhrl Týr qyaí>: avln né penníng S7. Freyr-er beztr . liafþir þesþ aldregi

allra ballriþa vaurétti3 vesalL

Asa gavrþom í: Freyr qvaj): niey hann ne grætir^ 41. Uif sé ec bggia

ne mans kono árósi íor,

oc leysir ór havptom hvern. ^nz riiifaz regin: Loki qvajþ: því niundo næzt,

58. þegi f)ú, Tjr! nema þú nú þegir , J)ú kunnir aldrcgi bundian bavla'SnuþrJ bcra tilt nic|) tveim: Loki qvaþ:

handar ennar hœgri 42, Gulli keypta

nnmec hinnar geta, létztu G^niis dóllur, slcit en í>ér Fenrir frá oc seldir þitt svá sverjÉ** en er Maspels synir em ec vanr 09, Handar , rííia- MyrcviÞ yCr, en hróþrs-vitnis, veizt-a þú |>á,. vesall! hve l^avl er beggia J>rá: í>ú vegr. úlfgi hefir oc vel, Beyggvir qvaþ:

er í scal bavndom 43. Veiztu ef ec ö{j1í ættae bíí^a ragna ravcrs. sem Inguunar Fi^eyr ,

i) R. vildi keldr. ok «rn þí5 ono belrí \>aT «d hitt^ykir fiírjgtj l>xdi í tit^ liti til mciiúnp^ar hUódstefa. 2) Adrir iylt títt g^ii '^ctt4 skiíiit fyrir sáu (jiá Hjfa.lils, 167. jn,)\ yKrÍ fistuligamiö^ svo htntugt. ^66 LOKA-GLEPS A.

óc svá sællict seír: 47. Avlr eríu, Loki!

avrvili inergi smœra mavlT^a ^)éc svíi at þú eví , .

jþá n>eincráco, liví ne lezt-a þú , Lokx?

oc lenjj:ia alla i 11^0, Jjvíat ofdryccia veldc

Lokí qvaþ: alda hveim ,

44. Hvat er þát iþ litla, er sina nuelgi nc nian-aþ.

er ec þar ^^) lavgra sec , Loki qvaþ; Heimduilr! oc snapvíst snapir? 48. þegi f>ú ,

at eyiíom Freys þer var í áiclaga

mundo æ vera, ií> lióla lií' uin-lagit: oc und kvernom klaca. aurgo baki Beyggvir qvaþ; þú munt æ vera,

45. Beýggvir ets heiti, oc vaca vörþr goþa. en mic bráþan qve{>a Skaþi qvaþ:

$o.þ avll oc .gumar: 49. Létt 4j er þér, Loki!

I>ví em ec lier liróþigr, nmnaUu leingi sva

at drec'ca Hrópts megir leica lausum hala; allir avl saman. þviat þic á hjavrvi scolo Loki qvaþ: ios hríracalda niagar

46. þegi þii, Beyggvir! görnora binda got>:

|>ii kunnir aldregi Loki qvaþ: deila nieþ mavnnoin mat: 5o.VeizíuefniicáhjörviscoIa oc þic í íletz strá ens hnmcalda magar görnom binda goþ fmna né máttu , , ^y''^' ^^^^' i>á e^; vágo verar. ^^^^'^g^^ Heimdalb qvaþ: í>ars vér á þiassa , þriíom.-

l) melgi 5/. F, G. lanmhe rettast vari meldi edA meUlri, St. útUgg^ farre melda. mJnus coraminuerim. 2) f^rir panfíig G, á ^fá{* hin- átr hafa ]?er. 4) Lætt Hafn* kénnshe rettast, Sama ordJinn\ i Snorr- fieddu ginnúiigagap var svu híícU 0. /r. LÓKA-GLEPSA. ^ 67

Skaþi qvaþ: ef þú sva værir

51. Veizíuef fyrstrocöfzfr ^'^"^^ "'^ §''^^'0

einn vtjit, vartu at Íiörlagi , ec þá ér at þiassa þriíoþ: svá at ec viia þicciomc, írá 'niínom veom hór oc af Hlörriþa, oc vaungom scolo oc var þatsá inn lævisiLoki,

þer æ kavld rát> koma. BeyU qvaci; , Loki qvaþ: 55. FiavU avll sciálfa,

52. Lettari í málom ^gg ec á íavr. vera

vartu vi|> Laureyiar son, heiman Hlórriþa:

er þú ictz mér á beþ hann ræþr þlnn boþit: þciin er rœgir her getiþ verþr oss slics, goþ avll oc gúma. el' vér giörva scolom Loki qyaþ:

telia Yömmin vár. 56. þegi þú, Beyla!

l^á gécc Beyla fram, oo ert Byggvis qvæn,

byrlaþi Lpca í hrímcalci oc meini blaudin miöc;. mjavþ, ocmpelti: ókynian xneira 53. Heill verþiinújLoki! com-a'meþ Asa sonom,

oc tac viþ hrímcalci avll ertu, deigia, dritin.

fuUom forns miaþar; pi com pócv at oc qvaþ:

heldr hana eina 67. pegi þú, ravg væltr!

látir meþ Asa soHom þfer scal minn þrúþjiamar vammalausom yera. MiöUnir mál fornema: Hann tóc yid horni oe herþa^klett drep ec ^'^^^c af. ^i,^ hálsi af, 54. Eiii þú vœrir, ocverþrþá þínofiörvi um- ^ farit.

frá rú- 0 Vanníg Ediuhr, F. á spai, 0* Hafn (^wiyzivgnom er prentvUla) nom Y«9m ok vaunsoiU St, f. írá t*uo» veoia ok. Tauniíoai múioia (í. ,

6g LOKA - GLEPSA.

Loki qvaÞ: ' 62. Lifa *xtla uc mer

£8; Jíiipar hmv Língan aldr, er hcr nú innkominn, þótlu heitir hamri mer: Í^órr? scarpar álar hvi/ÍJvasir 'fú .^sváv

í)ú:eigÍ5 . í^óUo þcr Scr^mis vera, en t>á Þorir oc niáttira nesti ncá, ei: 'þú scalt vii> úlllun vegap þú t>á ocsvdgrhannallánSigííivÞr. oc svalíz tw Þá húngri heill.

væltr! 6.'í.þegiÞú,ravg væUrlö.s./r. 5g. t>egi>.í>ú,.ravg Hrúngnis-bani þkr scal minn þrúþh. o. þ6r hel coma aipp cc þcr verp n>ún í nágnndr neþan. oc á aKslr.vega^ : for 00 scr þic manngi siþan. Loki qvaþ:

Loki .qvaþ: 64: Ivvaþ ec for Asom,

h

Go. Austr-lavrom ' þínom kvaj) cc for Asa sonom

scalíu áldrpgi faz mic hvatti hugr:

fcgia seggiorh^' fra: cn for þér einom Þnmlúngi úígánga; sízt 1 hanzka inuu ec hnucþir þú einhéri', þvíaf 'ec veit at þú vegr. vera. Ægir! oc þóUisc^ í>á þórr 65, Avl giörþir þú, J>ú » munt pörr qvaþ: en Ini aldri um-giöra: 6i/pL-lÞú,ravgVívatr!o.í./r. siþan siimbl

' avll, hcndllhinni tó'gvi c.5ga I>in er hir innr er, drcp ecþicHfúngnis-bar.a,' logi! sváalÞc-rbröliiírrbeinalivat. lciki yíir þér balci! : brenni á Lr^lú qval.: oc Franán^rs forsi í laxliki, Eii eplir'ífettafak Loki í Hann var bundiua mef. tavrni- tar Uico Æ,\v imnn. LOKA-GLEPSA;

om sonar síns Nára, en Naríl sonr hans varí> at

\'argi. Scaþi tóc eilroriii , ocfesti upp yfir andlit Loc-

a; oc (Iraup þar ór öitr, Sigyn kona Loca sat þar,

oc íiclt uiunnlaug undír eitriþ, en er munnlaugin var fuU, bar lión úteitriþ, en^ meíian draup ellriþáLoc- a. þá kiptiz hann svá hart vi|), at þaþau aí sculí

jör|) avll: I>at ero nú callaþir landöciálítar. HAMARS-HEIMT. ')

fjaþrhams 1 . T^eiþr var í>á Vingþórr Ijá, er hann vacnaþij ef ec minn haniar oc sins hamars niættac hitta?

Uin*-sacnaþi: Ereyja qvflþ! scegg nani at hrlsta) 4. í>ó munda ék gefa þér acavr nani at dýja, þótt ór guUi vœri, reþ Jarþar burr ok þó selja

Um at þreifí z. at væri or silfri.

2. Oc hann þat orþa 5. Fló þá Loki allz fyrst um qvaþ; fjaþrhamr dundi, heyrlAi nú, Loki! uns for utan kom Inat ec um-mæli, Asa garþá,

er engí veit oc for innan com jarþar hvergi Jölna ]ieiraa. ué upphimins: 6. þrymr sat á haugi

áss er stolinn hamri! J^urs-i drottinn,

5. Gengo þeir fagra greyjom sínom Freyjo túna^ gullbavnd snöri, ok hann pat orþ ok mavrom sinom

allz fyrst um-qvaþ^. mavn jafnaþi*

muntu mér, Freyja! t^rymr qvaþ;

l) Adrir', 'pryms qvíþa, 2) 'parinig Edduh. 5í. G. f. kálf^^* þótt hún haji ^ai hundld^ nfl. med UrÍk yfir* tv^i I^afa, en tantarhöfudordid^ 5} til hxúr G. rirf. . , ;

HAMARS HEIMT. 71

7. Hvat er raeí> Asom? sem erfiþí? Hvat er mep Allomf begpu a lopti hvi ertu einn Jvounnn laung tiþinfu:

1 joiunneima opt siijanaa

• 8. lilt er mef) Asom, savgor um-fallaz,

íllt er meþ Alfoni, oc liggjandi uenr pu xiiornpa lygi nm-Deiiir. iiumai um-.ioiginn i lo. llen. ek erlipi

g. Ek heíi Hlórriþa ok örindi: 3) hamar um-ioJgmn þrymr hefir þinn hamar alta ravstom pursa drottinn for jorþ nepan: hann engi mapr hann engi mapr apr um-heimlir,

antr um-heimtir. Al^kLlÍX XlKMllXJllL A UUi J. nema lœri mer rreyjo at qvan. treyjo at qræn. i'é, Ganga þeir fagra 10. Fló þá Loki, Freyjo at hitta. fjaprhamy dundi: ok hann þat orþa uns for utan kom allz fyrst um-qvaþ; iotna heima, rSittu pic rreyja OK lor mnan kom bruþar hni, A n Asa garpa. vip scolom aka tvav

11. Mætti hann þór í Jötunheima. miþra garþa, i5. Reiþ var^ þá Freyja ok hann þat orþa oc fnasaþi allz'fyrst um qvaþ: allr ásasalr

E 12. Hefir þú erihdi uudir bifþiz:

i) fiapurhams Edduír, G. F,, 2) panni^ Hafn. liggjanda 1. umbeltír 5/. F, G. liggíaiidí Mp^i umbeltar G. á spaz, l) Hefi ck örindi erii|>i ok Eddhr. 5í. erfidt ok F. ok erfiti G. HAMARS HEIMT-

etavcc þat ifj micla breií>a stejna, ínenn brísínga; oc hagliga

''mic A'^eiztii verf^. um havfuþ typpom!

"vergjarnasta, 39. pk qvaþ l^at þórr

ef ec ek mep |>ér prújpugr áss:

i Jöínnlieiniai mic muno Æsií

1*6. Senn voi'O Æsir argan kalla,

a]|ir á þÍDgi, ef ec bindííz læt ok Asynjor brLi|)ar líni.

aliar á niáli: ðo. pi qvaþ þat Loki oc of þat ré^o Laufeyjar sonr

" - rikir lííar, ' |3Cgi ^úy þóri'!

hve I^eir H16yrí|)^ J)eirra orþa:

Ijainar um-sætli. þegar muno Jötnar i7*í'áqvö|> ^at HeimÞallr Asgarþ búa,

livítastr'ása; nema {>ú |>inn hamar

vissi hann vel framm. f ér um-heimtir,

sem Vanir ajírir: Í21. Bundo J)eir t^ór {>i

biudora vér "jþór brúþar hni, brúþar hni," ök eno mikla

Íiaíi hann iþ mikla meni Brísínga; xnen Brtsínga! léto und hánom

a8. Látom und háaom hrynjá lucla,

Ifrynja lucla, oc kvenváþir oc kvenváþír um kné falla,

xim kne faliá, en á brjóstí steina, á brjósti breiþa oc hagliga

1) hGí^^ S't G> ;

HAMAR.S HEIMT 73 um havfoþ typtb. fiölþ á ec menja 3ö. qvaí> þat Loki einnar mér Freyjo Laufeyjat* sonr: ávant þiccir. xtmn ec ok meþ þer 26. Var þar at qveldi ambótt vera^ um-comit snimma, viþ sculom aka tvav ok for Jötna

í Jölunlieinia. avl framborit:

Í25. Senn voro liaíror einn átuxa, lieim um-reknir, átta laxa, scyndir at scavclom^ krásir allar, scyldo vel renna; þær er konor scyldo björg brotnoþo, dracc Siíjar verr brann j'ór'þ loga, sáld þrjú mja^ar. ók' Oþijjis son 27 Í3á qvaþ þat þrymr í Jötunlieima. þursa drottin: 24. þá qvaþ þat þrymr hvar sáttu brúþir

þursa droUinn: bíta hvassara? standit upp, Jötnar! sá-c-a éc brúlir

ök stráiþ becci; bita breiþara, jiú faerit mér iié inn meira mjöþ Freyjo at qváa mey um-drecka. Njarþar dóttur 28. Sat in alsnotra úr Nóatúnom. ambátt for, 25. Gángá hér at garþi er orþ um-fann gullhyrndar kýr, viþ Jötuns máli: öxn alsvartir ^*át vcetr Frcyja Jötni at gamni;' átta noltóm> fiölþ á ec meiþmá IIAMARS HEIMT.

svá var Iiun óþfús alla hylh',

í JöUinhcima." 52. qvaj) f^at þrymf

o;^. IjiiuV uml lino þursa drotLin;

Jysli at cyssa, herit inn hamar,

(/n liann Ulan sLavcc bráþi at vígja;

cndlán^an sal : leggit MjöUni

Jivi íM'o avníJót!: í mevjar kne,

augo Freyjo ? vigit ocr samman

þicci mcr ór au;;o!U Varar liendi!

cldr *} of-brenna. .'55. Hló Hlórriþa

50. Sat in ulsiiolra liugr í brjósti, ambólt for, er harþhugaþr er or^ mn-lann hamar um-þecþi:

vi^ Jötutis máli: þrym drap hann fyrstan ''svaf vætrFreyja þursa drottin

álta nóllom, ok ætt Jötuns

6vá var hón ó|>fLis alla Iam|>i. i Jöfunheima." oí, Drap hann ina avldno

51. Inn com in anna Jötna syslor,

Jötna sysíir, hin er brúþfjar hln er brúþíjár Dfbeþit haí{)i: bií>ja þorþi: hon scell um-hlaut

'*látto þcraf havndom for skillínga, liringa rauþa, en havgg hamars ef {)ú avf laz vill for hringa íjölþ : ?stir mínar, svu com Oþins soa

ástir mín ar endr at hamri.

^iúnnnig Súmte-IJd e'tn ^ hinar sUvpa úti eldr , tn hadi mcining og hra^arháltr titheimta 'pad niiuHsynli^a. 1

H A R B A R Z-L J O D.

J^órr fór ór Austurvegi, ok kom at suntli eií>- sundzins ferjokarlinu o , avÞrotn niegom var uieþ scipit. þór calla{)i: j. Hver er sá sveinn sveina er hverjum þiccir

er stendr for sundit handan? mest at vita ,

Haun svarar: at mín móþir dau]i) se.

2. Hverr er sa karl karla 6. þeigi er sem þú er kallar um váginn. þrjLi bú góþ eigir,

5. Ferþu mic um sundit, berheinn þú stendr fæþi éc þic á morgon; ok hefir brautínga gervi^

meÍ5 heíi éc á baki þatki at þú haíir brœkr þínar.

verþr-a malrinn betri* 7. Sl^rþuhíngat eikjonnij

At ec í hviíd ^k mun þér slavþnakenua; áþr ec heiman fór eþr'hverr á skipit

sildr oc hafra^ er þú heldr viþ landiL?

saþr em ec enn þess. 8. Ilildólfr sá lieitir

4. Arligom verkom er mic halda baþ hrósar þú verþinom, reccr inn rádsvinni

veiztatu for gjörla, er býr í Ráþseyjarsundi: davpor ero þín hcimkynni, baþ-at hann hlLnnimenn

dauþhyggecat þín móþir llylja

sé. eþr hrossa þjófa,

5. þat segir þú nu góþa eina^ ,

7-6 HARBARZLirOD.

oc í>á er ec gjörra kunna: scyldaéc launa cavgorsveíni

segþu til nafns þíns, þínora

e£ þú vilt um sundit íara. kánginyrþii

g.*' Segja mun ec tilnafns ef ec'koaiuihc yfir sundlt, niais ^i4. Hér mun ec standa

þótt ec secr sjác^ oc þín héþan bíþa;

ök til allK avþh's: fannt-a þú mann inn harþ- tc 'em Oþins sonr/ ara

Meila bróþír;. at Hrúngnl dauban. -

en Magna faþír, i5. Hins villu nú geta

þrúþvaldr goþa, er viþ Hrúngnir deildom

viþ Ipór knállu h&r (Tocma, gá inn storúþgi jötunn

hins vil ec nú spyrja, er or steini var hofuþit á; hvat heitir? þú Jjó lét ec hann falla lo. Harbarþr ec heiti, oc for hníga, hylc um nafn sjaldan. hvat vantuþá meþan Har*- ii.Hvatskaltu ofnafnhyljaj barþr?

nema þú sacar eigír? i6. Vár ec meþ Fjólvari

12'. Enn þótt ec sacar eiga, fimm vetur alla

þá mun ec forþa í ey þeirri fjörvi míno er Algrœn heitir: for slicom sem þú ert, yega vér þar knáttom nema ec feigr sé. ' oc val fella,

i5. harniljótan mcrþiccir juargs at freista

í því at vaþa um váginn mans at kosta. til þín^ Hverso snúnuþo yþr

óc væta avgur rainn; * ' konor yþrar^

Imi-a. margs G. i) rm* Hjfn, adrir íorhníga, Unmkc rlttara; íirr 2) ,

•

HARBARZLJÖD. 77

3 SvSparkar átto vér konor, í^áeréc vælta íiærfrá verom:

éf oss at spavkom yr{>ij hárfári jotun ec hugþa horscar átto vér konor Hlébarjía vera, of oss hollar væri: gaf 'hariri mér gambantein, þaer ór sandi £n ec, væha- hann ór viti^ síma undoj 211. Illom huga launaþir oc or dali djiipom |)á gój^ar gjafir. grund ujn-gvófo. 'anJ pat' hefir eik einn avllom Vací> ec þeim er af annari skefr; efri at ráí>om; um sic er hverr i slíco. Lvíldac hjá þeim systrom Hvat vanlufíámeþanjþorr?

2.5. Ec var austr oc har|>ac geþ T)eirra allt oc jötnn barjac, » oc gaman. brúíjir bavlvisar, Hvat vantu þámeþan, þórr? er til bjárgs géngo: iQ. Ek drap þjassa micil mundi æt jötna, enn þrLingmóliga jötun ef allir lifþi; upp ec varp augom vætr mundi'manna Allvalda sonar und Miþgarþi, á í>ann inn hei|>a himin: Hvat vantu í>á. meþan |)au ero merki mest » Harbarþr? niinna verka, 24. Var ee á- Vallandi J>au er allir menn siþan um-sjá- oc vigom fylgþac, alta ec jöfrom Hvat vantu ^á. mejjan, Har- barpr? en aldri sættac:

20. Miclar manvélár ec Oþinn á jarla hafjja ]þá er í val falla,

myrkril^or, en þórr á þræla-kyn. j

7,8 MAR3ARZLJOD. ^

,2.5, Ojafut acipta -.er fjú í>á. w|>o J»cir mic fyrri •

mmdiv friþarMOrr - Wþja* . . inef> Asooi liþx^ , Hvat ^antu {>á mejaq Harr-

'^f. MÆtUrvilgi miciJs vald. bar|>r?

2.6. þórr á aíl œrit, 5o. Ec var auslr

e» „eaei Jajarta; oc viþ einliverja -)doemþac^

af liroezlo oc hilgbleyþi lcc ec vi$) ena líiihYÍtt) ^)

þer var í Jianxca, troþit: oc laung þíng Jiáþac,

livárki þú þd þorþir ' gladdac ena guUbjavrtu, for hvixx&lo Jþinni gamni mær undi.

kxiÍQÁSL ne fi^a 3i;'-Góþ áííu þer man-- 8YU Fjalarr heyrþi. kynni þarþá. varaécþáþurfi, 27. Harbarþr inn ragi! S^.Liþsþíns Þórr! at ec ])éldi éc uumda >ic i hel drepa, efeömættaseilazumsundit. Þeirri enni línhvilo mey. 28. Hvat scyldir þú um 55.Ecraunda{)atf>áííerveita sund seilaz, ef ec viþr of-koiniz.

er sakir 'ro allz Qugar? 5+. Ec muHda Jjer þá trúa,

Hvat vantu fa, t>órr? nema þu mer í trygí> væltir;

^'"'^** ec sá hœlbítr ^ iQ. Ec var austr, ^^^" ^ oc ána varí.ac, Hvat vantu meþan, þóvr? , í>á er inic sóttu . berserkja þeir Svarángrs synir: ^S^^''' ^^''Þac Hlés-eyjo grjóti |>eir nu<; bavrþo, » havf o verst uanit gagniurÞoÞeir&ólittfegnir: vélta Þjóþ aila.

1) R, fcllir líí l!nu: oc 'póít'isca þú þn pórr vera, pylcir hún inn- fxr.i tir LíÁaglepiH (^o, ogtTiihÍar AJ' tr'tndit^ sem annars er rtgluU^t' einljerja St, 3) lliitthWto St. G. f. Ldd:^r. oij fi'^fn, sem pó hefir

Iiiilivítti i ordamuninutn t i }2. crindt Usa laUir JmiivíLO. 4) 1?*!«/»-

iíl St* G. fn Eddubr* og byrta h&r nytt crindi* ;

IIARBARZLJOÐ. 79

56. Klaeki vantu í>3, t>órr! 42. Nam ec at mönnom

cr :]^ú á Jíononi barþir. þeiin inom aldrœnoni,

57. Vargynjor víuo þat, er búa 1 heiiniá skógoni.

f n varla konor; 45. pó gefr þú srældo scip initt, golt fialn dysjuin

er scorþat hafþac al þú kalhvrþathciuiisskóga.

oeg|>o inéir jánilurki 4^1. Svá dœaii éc

cn elto þjálfa. uni slíct far!

Hvat vanlu meþan, líar- '^ö. Orþkríngi þín barþr? nuíU þcr íl!a korna ,

h 58. Ec var i hernom ef ec ræþ á vag at vuþa:

ok híngat gjörj.iz úlíi hœrra -hygg ec gnæfa gunníána at J:ú œpa luynir, geir at rjójia. ef þú hlytir af liamri havgg,

59. "pess yilíu nii gefa 46. Sif á 1)6 heima,

er 'þú fórt oss . . .inn nt hans nnxndo fund vilja;

bjóþa. þann muntu þrec dr-\gja, 40. Bæta scal f er þat þá þat er þer soyldura. munda baugi, 47. MæHr þú at munns sem jafnendr unno ráþi, þeir er occr vilja sœtta. svá at mcrscyldi verstþiccja, 41. Hvar namtu þessi halr enn hugblauþi! hnœfiligu orþ, en hygg ec at þú Ijúgir. er aldregi ec heyrþa 48. Satt hygg ec mie s ^gja, hnœfiligri? seinn ertu at för þinni,

1) pannig Eddubr. gtmníiarra ^**. G, /*• giinnfarra G, F, á spái. a) ^ann^ ig Eddukr. f. einnig St. G, "þrf án merkis ad nockud *anti óliyf'na Aefr Eddubrot d bóhfcUi iKhöfn, htaraf tUfn. hefir óliúi'ítn. En ólu- bann Subms-eJdao. vildi ad öhibnnn, rildi fl, sem Mognaus g/öra R. á, htidr ferþarbann , í'ararbann, cda farbauu, 3) nmuda C spaoi.

A /1 8o HARBARZLIOD.

lángt lá Diundir nú avnnor til steinsíns;

kominn, þórr! halta stíi til vinstra vegsíní

ef {>ú litom fœrir. uns þú liittir Veríand.

4g. Harbarþr enn ragi! 5?^^ Fjörgyn

lieldr hefir í>ú mic núdvald- hitta póv son sinn,

an. oc mun hon kenna honom

5o. Asaþórs hugj'a éc áttúnga brautir

aldregi mundo til Oþins landa:

glepja íéhirþi farar. 65. Mun ec taca heim

5i. Ráþ mun ecþér núráÍJa, í>ángat í dag? róþu híngat bítiuom, 56. Taca vi{> víloc ei'fi^í liœttom hætíigi! at uppverandi sólo, liittu faví>ur Magna! er ec gekk þana

.02. Farþu firr sundi, ðy. Skamt mun nú ,mál

Jphr scal fars sj'^nja^ occat vera, 55.VísaI)úmérnúleiþiua alz þú mér skoelíngo einni allx viU mic eigi um svarar; váginn fcrja. lanna mun ec bér farsynjoa

54. liítit er ^ynja, ef viþ finnomc í sinn annat. lángt er-at fara: 58. Farþu nú þars

lil stocksins stund er . I>íg. hafi allan gramir! SKIRN-

3) sa EáiUibr.

lör í eignarendm§u margtilttns. 5} Kannske Vírlancl, sem er heradi Áuiturveg'i. en St. ^ /j) pannig Edduhr, St. G, F. útleggr: cnm ego

inde úbii5im. Ádrir lesa : er ec get táua Hafn* hefiu er ccgct i'áuá. ,

S K I R N I S-F Ö R.

Freyr sonr Njarþar hafþi setzc í Hlibskjilf, oc sá um lieima alla; hann sá í JöLunhcima oc sá þar mey fagra, þá er hón gécc fri scála favþur síns lil scemúa- o: þar af fécc hann hugsótt micla. Sciruir hét scó- sveinn Freys^ Njörþr baþ hann qveþja Frey uiálsj þi mælti Scaþi:

1, Rístu nú, Skirnir! oc ec vilja vita:

r oc gacc at beiþa hví þú einn sitr occarn mála niavg: ennlánga sali oc þess at fregna minn drottinn um daga? hveim enn fróþi sé Fr^yr qvaþ: ofreiþi afi? 4. Hví um-segjac þér, Scirnir qvaþ: seggr ean úngi! mikinn móþ-tréga: 52. IUra orþá er mér ván at ykrom syni, þvíat alfravþuIL lýsir daga, ef ec geng at mcela viþ um alla mavg: oc þeigi at mínummunom oc þess at fregna, Skirnirqvaþ: hveim enn fróþi sé 5. Muiíí þína hyccá éc' ofreiþi aíi. svá miclá véra;

5. Scgþu þat, Freyr! at þú mér scggr né segírj íólcvaldr goþa, þvíat úngir saman 8í2 SKlRN ISFÖR,

varom í ardaga, oc þat sverþ,^

•Vel mœltim tveir trúasc. er sjálft mun vegazj

Frej'^r qvaþ: ef sá er Iiorscr er -hefirJ 6. I Gýmis gavrjom Scirnir raæhi viþ hesíinn;

ec gánga sá 10, Myrct er iiti,

niér típa mey: • mál qve|) ec ocr fara

armar l^sto, úrig Ijatll yíir,

en af þapan ') Þyrja þjóþ yfir: allt Ippt oc lavgr. bi^ir..yj|) .comumc,

7. Mf^r ^ œér til>ari ej>r o.cr Báþa tecr en manni hveim sá inn ámátíci jötunn,

úngom í árdaga^ Skirner reiþ í Jötanheim-

Asa oc Alfa a til G^im'sgar{>a, þar'vor- E í>at viU eingi mapr o hundar ólmir oc bund- at viþ nir for Skíþgarjs samt sém, hhþi , Skirnir qva{)::. þess er um sal Gerþar var-

8. Mar gefjm mcr; Jiá, Hann reiþ aí þar er fé- Jann er mic um myrqvan hirþir sat á haugi, oc qvaddi

beri haun : visan vafrloga: 11. S^gþu þat, hirþir! oc jþat sverþ, er þú á haugi sitr, er sjálft vegiz oc varþar alla vega; vijþ jptna ælt! hve éc ,at anspilU komic Freyr qvab:. ens únga maus

g. Mar 'ec 'þér |:,ann^ gef, for greyjom. G^mis? er ]þic of nlyrqvan- heri Hirþir qvaþ: visan vaír-lo^a: 12. Hvárt ertu feigr,

3)-o\J>i;3? G, a spái. ^ iyMt'c^yomEdJulr, Sr, G, gctr ^ad lénnskt skiUlt fyrir nocknim ÖcÍniin. h) komumc Hafiu :

SKIRNISFÖR. 85

eþr ertu framgenginn? í occarn sal, oc drecca hinn mæra mjöþj anspillis vanr þó ec hiLt óumc |)ú skalt æ vera at hér uti'sé góþrar meyjar G^ails. minn bróþur-bani.

« Skirriir qYa{): 17. Hvat er þat Alfa, 13. Kostir 'ro betri né Asa sona, heldr en at klavcqva gé né víssa Vana? Jiveim er fús3 er fara Hví þú einn ura-comt eino dœgri eikin-fur yíir,

mer var aldr iim-scapaj>r or salkynni at sjá? oc allt líf um-lagit. Skirnir qva'>:

Gerþr qya'þ: 18. Emkat ec Alfa, 14. Hvat er þat hlyra. né Asa sona, hlymja, né víssa Vana: er ec hlymja heyri nii til þó ec einn uni-comc ossom ravnnom i? eikin-fur yíir, jörj) biíaz, yþor salkynni at sjá*

cn allir for 19. Epli ellefu scjálía Gýmis. garþar hér hefic algullin Ambótt qvaþ: þau rpun ec þérjGerþr! 15. Maþr er hér Úti, gefa; stiginn af mars baci ^ * friþ at kaupa, oc lætr jó til jarþartaca. at þú þér Frey qveþir Gerþr qvaþ; óleiþazlan at liía. 16. Imi biþ-Ipuhann gánga, Gerþr qvaþ , ^

84 SKIRNISFÖR.

20. Epli ellefu J:ér hálsi af,

ec þipg aldiegi nema þú mér saett segir. ct umnnzcis niunom: Gerþr qvaþ: ' né Aiþ Freyr, 24. Anauþ þola jneþan okkart fjör lifiV, éc YÍl alílregi * tyg^jom bæþi sanian. at mannzcis niunom,

Skirnir qvaj>: þó ec hins get,

21. Baug ec þér þá gef ef ib Gvmir^ finnizt

ei brendr var vígs ótrauþr at yccr vega

iTieJ) úngom Oþins syni: tiþi.

álta ero jafnhavfgir, Skirnir qvaþ: 25. Sérþu er af-flrji'ipa þenna mæki , tna niurtda liverja nótt. mær! Gerþr qvaþ: mjófan, málfán,

22. Eaug ec þiccat, er ec hefi í hendi hér: brtndr sé for þessom eggjom J>ó ineþ úngom Oþins syni: hnigr sá inn aldni jötunn er-a niér guUz vant verþr þinn feigr íaþir. vendi ec þic drep, í gavrþom G^mis, 26. Tams tcnija at dtila fé íöþur. en ec þic 'mun, Skirnh' qvtiþ: mær, at niinum niununi,

^ sS. Sérþu þenna niæki þar scallu gánga myer! er þic gumna synir nijófaii, mallán, sjþan æva sé. er cc liefi í Jiendi Jiér; 27. A»a þúfo á ár silja, havluþ havggva ée. mun scdllu

ÍT 1" tur). , ,

sKiRNisrön. 8Í'

Jiorla heiini or, '^) kránga' kosta hu^,

snugga llcljariil: kránga kosta vavn.

niatr sé þér leiþari 51. Grát at gnmni

en jnanna hveini scaltu í gavgn hafa , enn fráni ormr meþ firom, oc leiþa meþ tárom tref^a meþ þursi þríJiavfþoþom 28. At uadr-sjónum þú nara, verþir, þú scalt œ eþr verlaus vera; er þú útkÖmr 52. þiU geþ grípi á þic Hrímner hari -) þic niorn morni! á þic liolvetna stari: víþkunnari þú verþir A\n'þu sem þistiU, cn vöíþr rneþ goþum, sá er þrúnginn var í avnn ofanverþa. gapi-þu girndom frá. 33. Til JioUz éc gécc 29. Topi oc opi 4) öc til hrás viþar, tjavsuU oc óþoli. gambantein at geta, vaxi þér tár meþ trega. ec gat. Scztu niþr, gambantein en ec mun segia þér 34. Reiþr er þér Oþinnj svaran sús-breca, reiþr er þér Asa-bragr

oc tvennan trega: þic scal Freyr fjásc:

30. Tramar gneypa enn fyrr in illa mær en fengit hefir þic sculo gerstan dag þú gambanreiþi goþa. Jötna gavrþom í: til 35. Heyri Jötnar, Hrírnþursa hallar, . þú scalt hverjan dag heyri Hrimþursar,

I) pann'ig Gunn. og Hafn. fyrir horfa heím oV stm annars finnst dllstadar, l'yrir ð gnudoniírá^íj/''* 2) liári Eddubr, 3) gnmlom /paf. 43 œpj G. á i/ííí{. ! , ,

86 SKIRNISFÖR, synir Siiltúnga , 5g. Heill verþu nú heldr, sjálfír Aslíþar sveinn! hve cc forbýþ oc tac viþ hrímcalki hve éc forbanna íullom forns mjaþar: manna glaum mani, þó hafþa ec þaþ æt]aþ> manna nyfc mani! at myndac aldregi luina Vaningja vel. 36'. Hrímgrímr heitir þnvs, Skirnir qvaþi er þic Jiafa scal 40. Erindi mín lor nágrindr neí)an: vil ec avll vita, þar þbv vilmegir áþr ec ríþa heim heþan: á viþar rótom nær þú anþíngi geita hiand gefi!

munt enom þrosca s 57. Æþri dryccja nenna Njarþar syni. fá-þu aldregi Gerþr qvaþ: mær at þínom munoni 41. Barri heitir, mser af minoni munom. er viþ bœþi vitom? 58. þurs ríst ec þcr hmdr lognfara: oc þrjá stafi! en ept riætr nío ergi oc œþi þar mun Njarþar sjmi óþola; oc Gerþr unna gamans. sva ec þat af-ríst, þá reiþ Skirnir heim, sem cc þat á-reistj Freyr- stóþ úti oc qvaddi ef gjöraz þarfar þess. hann , oc spurþi tíþinda: Gerþr qvaþ: 42.Segþu mer þat, Skirnir!

en af / línu 3) \>cnnio Edduhr. Sf, F. og fíafn. hafa fyrri , og at i

þcssariy G.__ hejir á_. badum.__...._.,st'öduni_.. a.f, en á spá\.iii. ,_ , ^ — . — —m. M. « _ ^ _ . Æ a)" "pa/tníg EJdubr. St. G, F ii 'pUv^i Hafri. cn íiiiþínfií getr verlt fyrir

. íiikI t^i'nyi 0: í tfí/jj niiiipilií, eiinl.''iní;T fyrir ofjn, nt iieniKi (!Ínt)m íuull^ín^i yrdi hhruinbiL sama scni: uuuti ciniiin gjimnns. 3) Lo^a íara Se. F. Edduhr. adrir lcta: LofaÍura. Magna'us vildi Lolarára. :

SKIRNISFÖR.

áþr þú verpir savþli afmar^ {sar mun Njarfiar sj'^ni oc þii stigir feli framar: Gerþr unna gamans. hvat þú árnaí^ir Freyr qvap:

í Jötunheima 4t4. Laung er nóít,

{>ías eþa míns munar? lángar 'ro tvœr,

Skirnirqvaþ: hve um þreyjac I>rjár?

45. Barri heitir, opt mér mánajþr er viþ báþirvitom^ minni Jjótti lundr lognfara en sjá hálf h)'-nótt. e'a ept nætr níu HRAFNAGALDUR ODINS. ')

FORSPJALLSLJÓþ.

- A 1. iilföþr orkar, grand, ef dvelr:

AITar skilja, þótli er þráins Vanir vita, ÍJÚnga draumr,

' > visa nonnr: iJains dulo elr draumr íxótli. aldir bera. 4. Dugir meþ dvergum preyja X-^^ií^s^* ? dvina, heimar pra -) vaikyrjnr. niþr á Ginnúngs

2. Æuvm /Ijiiir nipi savckva: illa 5) gatu, opt Alsvjpr verpir villu ofan fellir vætlar rúnoni: opt of-favlJnum

Oþhræris skylcli aptr aafnar.

Urþur gc^ynia, 5. Stendr æva

mátik at verja strind ne ravpuU mestum þorra. lopte mej) lævi

5. Hverfr því Hugin linnir' ei straumi liinma leitar, mærum dylst

gruTjar gnnia í Mímis brunni

i) cpur batir .5'f. hn, 2) l>j;v St. G* F, 3) pannís; ffafn. íi]h St.G.f. (^«/11, P./yrir: óf'hrœrirsk. 4) VLrpnr vildi Magn* f ) Gttgáta Urþar G) hugr scm finnst í oUum EdHub. \>y^ir miUesid fyrir hn;;in hundid

med prersrrik i. hiiiua itf/n cr eim aUment^ Pykir eins uppyfir 7J) , undlrkomid. b) ícUr Geirscdda- , : :

HRAFNAGALDUR Oí>lNS.

•vissa vera; vavrþ Bif-rastar yiúþ enn. eí^a hval? gjallár-sunnu-

gátt at frétla: 6. Dvelr í davliun Jjeims hvívetna dis íorvilin 1 A • ' 0 jivort er vissi Yggdrasils frá •Qi agi OK -LiOpir askí hnígin: uaro KVipu. Alfa ætlar 10. Galdur gólo, Iþunni héto , gavndom ripo Ivalds ellri Rögnir oc regin ^ngsta barna. at rann heimis 7. xííirpi iJJa ofankomo hluslar Oþinn , Hlií>.5cjálfo hár-baþms undir i lét braut vera lialdin nieiþi: lánga vego. kunni síst IX. Frá enn vitri at kundar Nörva , Veiga-seljo vön at væri banda-burþa VÍstoBi heinia. oc brauta-sinna; 8. Sjá sigtývar • hl^TuiSj syrgja Navnna, heljar, heims eí vissi

Vargs-belg seldoj arup '/j æu^ aldurtila. lét ifæx'aá; mælti, Ivndi brcvtli. 12. Né mun knálti lék át lævisi, né mál greiþa •litom skípti. gívom lijaldi g. Valdi Viþrir né glaum

réttaré vari liVom. : upphaf 3) KAnmke ; , : , f t

90 HRAFNAGALþUR OþíNS.

tár af líndiiz sóttu 9) |>ví meir

tavrgom Jijamar^ át syn var fyrir, eljun feldiii mun þó miþr

endur-rjópa. niælgí dugþi." ^°)

i5. Eins kenir ausían iö. Fór frumqvavpuU ór Elivágoaa fregnar brauta

pora af atri hirí)ir at Herjans

^rs hrímkalda; horni gjallari

liveim drepr dróttir Nálar nefa

dáen allar uam til fylgis, mæran of Miþ^arþ greppr Grímis

ineþ náií hvör. 7) grund varpveiíti.

i4. Dofiia f>á dáþir, 17. Vingólf tóko detta hendr, Viþars þegnar, svíFr of svimi Fornjóts sefum

Sverí>-ás hvita; íluttir bábir: rennir örvit iþar gánga r^gjar-gl^^'ju, Æsir kveþja sefa-sveiflom Yggjar þegar «ókn gjörvallri. viþ avlteiti. 10. Jamt pótti Jórun 18. Heilan Hángatý jólnom komin hepnaztan ása soUin sútum Yirt ^3) avndvegis svars er ei gátu valda bájío:

a) Kannske réttara liavraoin hianin. a) faldln Hafn, eljiira fallin r/Wi feldhin eljuniKir feklhin. Gunn. P. kannskc retíast reeri : elju eda 3) ok batir Hnfn. inn. 4) Kannshe pórrl 5) Adrir öto; fjafn. atu. mid Páls- 6) pannig St. F. ddeiiu G. 7) '\?annig St. nátt Iivör Gunnars sonar cdia, og miin padrittAst. meþ nólt Iivörrl G. fíafn- S) Adr^r svefnórum. >^annif, Hafn* árumi , jcm 0» gj:tc verid náttarheiti af i^-ö^u ^á\^\.e St. G. F. og strax at teckja fyvir, kannske ráng^núid af at var fyrir. 10) ^^anni^ Hafn. dyííþl St. G. F, \\) Grímiiiii Hafn, 12) Mun eíga at rera Viþrjs, i5) 0: heidri^j heraf, v irtav inr^

í ,

HRAFN^GALþUR OþlNS. 9^

sæla at sumbli of lítil-frœga:

eitja día, vant at væ]a

œ rned Yggjongi - verþa myndi,

yndi halda* 6va at svanna

ig. Beckjar sett svars of-«fæti.

at BaYlverks ráfi 252. Ansar Omi

sjót Sæhrinini allir h]>ddo: ml saddiz rakna: Nótt skal nema

Skavgul at skutlom ii^rϒ>a til;

skaptker Huikars hugsi til myrgins mal af miþi hver scm orkar,

iniiinis hornom.* ráþ til-Ieggja Í20. Margs of-;írágo rausnar-ásom!

máltíþ yfir 20, Rann meí> ravstom Heimdall há goþ Ríndar móþir havrgar Loka: faví>ur Jarþar spár eþa spakmál Fenris valla:

sprund ef kendi gengo frá gildi, undorn ófravm, goþin kvöddo unz nara húma. Hrópt ok Frigg 21. IUa leto SQtu Hz'jmfaxa fór 7) orþit haía 24. D^rum seltan erindisleyso Dellíngs mavgr

4 of-röm vlldl Gunn, I) er St. G. Fy 2) IVTímis fíafn. 3) get^, M^í^n. P, cFrám Hafn. sem í^yjt/r melningarrirt, ]?ótt'\>>xd tufeoaht ^j^^ni^'iUU íirlirinpr, en órr.-ivra á ad hdmfítra tll spak-inál. 'i) pcnnig R. scm drcer þad af húm 0: nótt. Adrir lcsa liimia, liinnn. ó) Lurpurl F.St. 92 HRAFNAGALDUR OþlNS.

jo framkeyrþi gýgjur ok þursar,

Jorkna-steinom: náir, dvergar

niars of Mannlieim ok- döck-álfar.

jTiavn af glóar, 26. Riso racknar,

dró leik Dvalins rann álfravþuU,

tlrösull i reiþ. iiorþr at Niílheiin

í25. Jónnungrundar njóla sóHi;

í jíiþar uyrþra 3) i^pp rann árgjöll und rí';t yzto Ulfriinar niþr, a|>al-í)ollar: hornf>yl-valdr

gcngo til reckjo Hiininbjarga.

1) rokna eJa jnlcna St, F. G, jarlcnast. Hafn. eingil_saxn, eorcnanstán, 2) pf/inig R. fyrtr Jadyi' St. F. G- jajpir pro ja|>ar G* á yij. 3.) nej»ra St, G. F, á spái, 4) nam St. G. . 1 ,

V E G T A M S Q,V I D A.

' 1: Seiin voro Æsir ravgnom avþrom:

ráf) sér festo.

QK AöyUjOl 4- TJt skvlfli s6nrTa

allar a mali: auar A'^œitir ok of pat repo gnpa at biþja,

nfcir xivar, gidnua ei íjuiuli;

liví vserl Baldri vann allskonar

' eiþ at væoja bavlvíslr ; draumar.

IVÍ 1 ?* 1 íT f o iVllUK.M Ir VUln IliiUIi 1 Li PVi ólc a 1 1 n r

Jjavfugr blundr, lestar oíc særi.

heillir í svefni 5. Valfavþr u"2ir

van se lekit *

spur|>o jölnar Jiam ngjor ætlar spar íramvisar, Jiorlnar mundo: ef þat mundi Æái kallar,

avgrs vita. afráþs krefr,

3. Fréttir savg^o. málsteíno at

at feigr Vícri margt of-ræþiz.

Ullar sefi 6. Uppreis Oþinn

einna |>eckaztr: . alda-Gautr, féck þat ángurs ok hann á Sleipni. Frigg ok Sváfoi, savþul um-lagþi: . ;

94 V E G T A M S Q V 1 1> A.

reiþ Jianu niþr f^aíian unz nauþic reis,'

Niflheljarlil, náss oi'þ of-kvaí>:

mætti liann hvelpi • 10. Ilvat er manna Jjeiin er oi' Heljo kom. "mér ókunnra,

7, Seá var blóþigc er niér hefir aukit aiiu brjóst framan, erfitt sinni? tjapt vigfrekan var ek snifin 3) snjófij' ok kjálka neþani ok slegin regni-,

* gó hann á móti, ck drifin davggo,

ok geln stórum, dauþ var ek leingí. galdiirs-favbur, 11. Vegtamr ek heiti, gól um leiugi, Valtams em ek son

8. Framni reiþ Oí^inn, segþu niér ór heljo, foldvegr dundi;. ek man ór heinii: uns at hálo kom hveim ero bekkir ranni: Heljar baugom síraþir, reiþ Yggr þá flet fagurlig lyrir austan dyr, flóí> í gulH?

Jar er liann vissi 12. Hér stendr Baldri vavlo ]eif)i. of brugginn mjavþr, liann vilugri g. Nam skírar veigar,

Valgaldur kveþa , liggr skjöldr yfir:

i norþur, leit en as-megir lagbi á staíi: í ofvæni, fræþi tok Þylja, nauþik sagþak frétta beiddi; nú nian ek þegja.

Jcom l) 'pannirj R. ep-tlr flaniarsh. J, 10. tuis at liáfb Edduhr. Sí. fl hrai koni at h;íi"u í/'.t/'ii, i) Pnst liauþng re]> uáa orþ.kveþa hafaSt. F.G, fynt haft. 5) í.niúiu/'. G. ti spá^. 4) partnig Sí. F- G EdJubr. á spái. tn i lextanum sáaÍr. o) \^anni^ Hafn, o: í ofniiktUi von {at BaL~ dri •sc ohult) nú \ ^-ótt )^ad se útlatt tin$ hejidi yertt orvðBui ,

VEGTAMS.Q VlþA.

i3. þégi-at vala! sá mán Oíiins son

1 } einnætlr, vega;

uns allt kunnak, havnd um-þvær-a,'

vil ec enn vita: né Iiavfut kembir, hverr mun Baldri áþr á bál um-ber. y at bana ver|)a, Baldurs andskota; ok Oþins' son nauþik sagþak, aldri ræna ? nú man ek þegja.

14. Haví^r ber Iiáfan 17. þegi-at þú vala!

hróí^urbarm 0 Þinnig; þik vil ek fregna : hann muu Baldri hverjar 'ro meyjar at bana ver{)a, er at muni gráta, ok 0|)ins son ok á himin verpa aldri ræna; hálsa skautom? naujþic sagliafc Segþu þat cina, nú man ek í>egja. sefrattu fja'ri!

15. þegi-at þú vala! 18. Ertatiu VegLamr, j>ik vil ek frcgna, sem ek áþr hugþak inis allt kunnak, heldr ertu Oþinn vil ek enn vila: alda Gautr, hverr mun hefnt ílavji 19. Ertaíiu vala,' heipt oí^vinna, nb vís kona, eþr Baldurs bana heldr ertuþriggja á bál vega? þursa móþir. 16. Rindr ber son 20. Heim ríþþú, Oþinn

í vestur-savlom 5) ok ver hróþigr;

(í: orvizntingu vegna psss yfirvofandi hásha.) i) s: kroprharmd, v:iiiia elujivat hcí'nt o: hefna, 3) Kanni'íc reitara íiuíitur savlom; f ijra^st ad verid Rmdr hafa gygr einf cg Grídrt Gerdr Oi fi» 96 VEGTAMSQVIþA svá komí-t manna liþr lir bavndotn, n)jer aptr á-.vit, ok ragna ravk unz 3) ]au8 Loki rjúfendr koma.

Komir St^ Edduhr. 2) /?. fyrir meir 5/. F. G, Edduhr< mccir Hafa* einnig gxti madr Usid mær, 5) er 5/. JF, G.Edduhr, GROU-

l :

GRÓU-GALDR. ER HON GOL SYN=I SÍNOM DAUt>,

fii, Gróa! lángir 'ró manna munir: vaki þú, góþ kona! ef f>at Verþr vek ek fik daujira dura: at þii' ginri vilja bíþr, ef J)ú þat mant ok skeikarjþáskuld atskavp- at J>ú þinn mavg bæþir om. til kumbl-dysjar koma 5 Galdra þu mer gal Hvat er nú ant 2. j,- er góþir ero, mínom einka sjni? bjarg {.ú móf.ir megi! hTerjoertunúbavlviborinn? ^ ^^^^^ ^^^^ er í>á þá móÞur kallar, j^ygg^^ at ek verþa muna; er til moldar er komin, -^i^^^^^^ til úngr afi. Ok ór ljóf..heimom Uþin. g þann gel ek Þérfyrstan, ,3. Ljóto leik-borI,i ') j,^^^ ^^^^^ fjöl-n^'tan, skauztu for mik, hin lævísa - ^^„^ ^ j j^-^^^ at Þú of öxl skjótir 8Ú er faÞmaÞiminn lavÞr: ^ ^^^H ^^^^.^, þar ba{. hón mik koma ^-^ii^ i^-^^^^ gjilf^n er kveþki veit þann gel ek þer anhan móti men-glavþom. j,^ ^rna skalt 4. Laung er för, TÍlja-laúss á végom lángir 'ro farvegar,

. 1) leiksborjii Si. F, G. l) 'þanntg allar Kirvtrandi EjJuhitkr, Si, útlcgg' '^td svo: nKr 'tliii badh migh komnia dit ingeu vitite oah.£%.'iw St. ' godehr. 3) R*ni F. G. . , ,

gS GROU-GALDR:

Urþar-lokur hiildi fér logn ofc logr gángi ^ér

Gvllorn megom, í Uií>r saman

er á smán sér; • ok Ijái þcr æ friþ-drjúg-

8. þann gei ek^fér ínn rar farar.

jDriJja, 12. þann gel er þér ina

cf fér þjóþár sjönda,

falla at fjörlotom:- ef í>ilc sækja kynni ^ írosí á ijaUi há. Horn ok Ruíjur ) ;

sniijz til heJjar meþan, hræva kuldi niogit

en. þverri æ fyrir þér. í>íno holdi fara g._^anngelekþérinníjórí>a, okhalditorS) lík atlifeora.

ef þik fjnndor standa i5. þann gel ek þér.enn

gjörvir á gálg-vegi: ^) áUa^

liugr þeim liryggvi 4) ef þik úti nemr

til handa þér mælti^ nott á niíl-vegi:

þér til meins gjöra

ei I>ér fjötur verþa kristin daul> kona« borin at bóglimom. þann gel ek þér inni Leifnis elda S) ]æt ék þér niunda,

fyri legg of-qveþinn ef þii viþ inn nadd-gavfga

' ok stöckr þá lás af limom orþom skiptir jötun: en af fóiom fjöturr. máls pk mannvits ii/Ípanngelekþérinnsétta, sé þér á Mimis ^o) hjártá

eí þii á sjó kemr gnóga of-gefit.

meira t n menn vili: i5. Far nii æva

Edduhr. Rúl)ur. G, l?ánnig Edduhr; 1) í'jóþar r. P]óplT Si, 2) 5) hveríi, sem mciningar^ *>agl_vegi St, C. F- A) ^drir: er JÖmu nfl- til 3?i« fjrir mátt [hrapt) gaUrsins, 5) ^annig . %u%r \>cirra snvist Zddutr. eUlii Su F, G. 0} Adrir of-qví-'Þna. 7) kömr Eddahr^ Edduir^ íjnist ad hafa er. A^mAc ri«. mesni (atj tci:. GROU-GALDR. gg

far er 0 forráþ fikkir! 16. Mó^ur oi^ ber þú ok standit þér melnfyri mavgr heþan,

munom! Ök lát þer i brjQsti bda:

á jarí>íöstom steini nóga iieiU Bióþ ek innan dyra, skaítu of aldr hafa, meþan ek í>ér galdra gól. ine|)anþú inín orþ of-inant.

^o)' Þannjg Edduhr, mnnU hinar* i) Gctg. fyrir /^n cda Þar, R í G S . M A L. 0

Svá scfíia menn í íorn\im pöíjitm at einn-hvcrr af ás- iim, sá er Heimdallr hk' íór fo^r[ar síiinar olc Jranini

: aL ejnuni húsabæ n.ef> sjófarslröntlu" nockijiVi jkoni , ok nefndiz Rigr. Eptfr l^eirri sögu er kvæþi Þetta. þcim 3/ Ar kváívu gánga 3. Rígr kunni grænar brautir ráþ at scgja,

öflgan ok aldinn -) nieir seltiz hann

ás kunnigaji, niiþra íleíja, ramman ok röskvan en á hliþ hvára Ríg stíganda. lijón salkynna, tók Edda 2. Geck hann meirr at í>at 4. þá nnÍJrar brautar, ökum 4) leif, ^ykkau kom hann at húsi, þiingan ok hurí) var á gsetti, {>rúnginn sáþum: at í>at inn nam at ganga, bar hón nieirr elWr var á gólii: iniþra skutla, ' bolla ])jón sátu par soþ var í hár af árni, setti á bjóí», kálfr soí^inn Ai, ok Edda var krása beztr. aldin-falda. .

rhura oskulileil. 4) ókunn 5/. Kanntke , ;

RIGS-MAL. lOi

í>. Ileis hann upp þaþan, magns um-kosta, reí>z . at solna, bast at binda,

Rigr kunni I>eim byrj)ar gjörva,

rá{) at segja: bar hann heiirí at þat meirr lagþiz hann hris gjörstan dag.

juiþrar rekkju, 10, þar kom at garþi en a liliþ hvára gengil-beina, hjón salkynna. ör var á iljum, 6. par var hann at í>at armr sólbrunninn, þrjár nælr saman, niþrbjúgt var nef, gckk hann meirr at þat ok nefndiz pjr, niiþrar brautar, 11. Miþra íleljá

liþu meirr at þat meirr setliz hori, máuuþir nxo. sat hjá henni

7. Jóþ ól Edda; sonr húss: jósu vatni ræddu ok rýndu, hörfi svartan r«kkju gjörþu hétu præh J>ræll ok þyr 8. Hann nam at vaxa, þrúngin dægr.

oc vel at dafna ; 12. Börn ólu þau, var þar á höndum bjuggu ok undu, hrokkit skinn, 0 hygg ec at héti kropnir knúar, Hreimr ok Fjösner, Klúr ok Kleggi, fingr digrir, Kefser, Fúlner,- fúlligt andlit, Drumbr, Digraldi lotr hryggr, Dröttr ok Hösner, lángir hælar. Lútr ok Leggjaldi 9. Nam haun meirr at þat lögþu garþa,

w lu-ockinsUuiu. O 5/. 2) Klösgr Sj. 5) Drottr S/. Hosvcr O. , , ,, ,

30Í2 RIGS-MAL;

akra tödda, skockr var á gólfi. vuinu at svínum, 16. Sat þar kona geiía gællu, sveigþi rokk,

» ok grófu torf. breiddi faþm,

i5, Dættr voru þðer bjó lil váþar:

Drumba ok Kunifaa sveigr var á höfþi,'

Öckvlnkálía smockr var á bringu,*

ok Arin-nefja, dúkr var á hálsi,* Ysja ok Ambáti, dvergar á öxlum:

Eikiii-ljasna, Afi ok Amma

Tölrug-liypja átíu hús.

ok Trönu-benjaj 17. Rígr Ícunni þeim íiaþan eru komnar ráþ at segja,

þrœla ætiin reis ffá borþi, reþ at sofua: 14. Geck Rigr at f)at rneirr lagþiz hann rcltar brautlr, niiþrar rekkju, kom hann at liúsi en á liliþ hvara hurþ var á skiþi: hjón salkynna, inn nam at ganga, 38. þar var hann at þat eldr var á gólíi, þrjár nœtr saman, hjón sátu {^ar, liþu nieir at þat heldu á sýslu: niánuþir níu: 15. MaÞr telgln Þat jóþ ól Amma meiþ til rifjar, jösu vatni, var skegg skapat, köHuþii Karl skör var fyrir enni, kona sveip ripti skyrtu í>röngva, rauþan ok rjóþan,

t) gíL'Uiiy. 2) smockr á liillsi 5/ ,

ri|;uí)u augu." Snót, Brúí^r, Svanui, ig. Hann nani at vaxa, Svarrij Sprakki, ok vel dafna, FJjóí>, Sprund ok Víf,'

öxn nam nam at temja, Feima, Ristilí;

^r'þr at gjörfa, |)a|)an eru komnar liús at timbra., karla ættir. ok lilöfjur smiþa, tarta at gjörva, 20. Gekk Rígr þa^sin ok keyra plóg. réttar brautlr,

20. Heiiti óku þá, kom hann at sal hángin-luklu suþr horfþu dyr; geita-kyrtlu vai* hurþ hnigia, giptu Kai'li: hringr var í gætti,

Suör heitir sú, 24. Gékk hanninn atþat^ settiz undir ripti, gólf var strá|>j sátu hjón, bjuggu hjón j bauga deildu, sáz í augu, breiddu blæjur, Faþir ok Móþir ok bú gjörþu. fingrum at leika.

21. Böm ólu þau : 2 5. Sat húsguœi bjuggu ok undu, ok sneri streng, het Halr ok Drengr, áhn of-bendi, Havldr, í^egn ok Smií>r örvar skepti: Breidr-bóndi, en húskona Bundin-skeggi, hugþi at örmum,

Búi ok Boddí, strauk of ripti, Bratt-skeggr ok Scggr. sterkti ermar.

22. Enn hétu sva 26, Keisti íald,

öl^rum nöfnum: kínga vai' á bríngu,' ,

104 RIGS-MAL.

siþar slíeþúr, drukku ok dæmdu, serk bláfáan: dagr var á sinnum.

brún, bjartari 1 5o. [Rígr kunni þeim brjóst Ijósara ráþ at spgja,

háls hvilari reis Rígr at þat

hreinni nijöllu. rckkju gjÖrþij

27. Rjgt kunni þeim þar var hann at þat ráþ at segja, þrjár nætr saman. tneir setiiz hann Gékk hann meirr at þat mií)ra iletja, miþrar braular; en á hliþ hvára í»at . liþn meirr at hjón salkynna. niánutir níu:

28. pá. tók Móþir . 5i. Svein ól Mó&ir^ pierktan dúk, silki vafþi; hvitan af hörvi, jósu vatni, huldi bjoþ: Jarl letu heita. hon tpk at iþat Bleikt var hár, hleifa þunna, bjarHr vángar, hvita af hveili, augu, . ötul voru ok huldi dúk. sem í ynnlíngi:

29. Framra setti hon 52. Upp óx |>ar fulla skulla Jarl á lleljum, silfri-varja á hjóþ, lind nam at skelfa^

leggja strengi: fán ok fleski _ áhn at beygja, ok fugla steikta, ílein at íleygja, vín var 1 könnu, .örvar skepta, Varþer kálkar frökkur dýja.

5vo u^ja cnnpd Svtár fyrirl ilfaga á lintygi (slri?2Ía) stiky e'inntg surkehtí/yrirsUÍ'elsi. 2)iiiiga5;. o) Þettar^ri kanaske réttast i burtu^ , «

RIGS-MAL. lO

hestum ríÞa, auþ nam at skinta* hundum verpa Öllum veila

sund at fremja. mara sváng-rilja;

55. Kom Þar at ranni ]irin2um hreytti. Rmr gáugandi, hjó sundr baug.

Ríííro oeánííandio 56. Oku mærir

rúnar kendi: úrgar»-.1 brautir,' Q * , /

silt eaí heiti. - komu at höllu son kveþz eiga; þar er Hersir bjó:

^clllli Uap XJctllii CJ^Ila2í mætti hanii * ótalvöllu. miófin-2arí>i

oþalvollu. hvítri ok horskrii aldnar bygí>ir. hetu Erna.

34. Reiþ hann meir í>aþan ?ín Bábu hennar

mvrkaH ves • í-fclr lipimiJi olcu* 0 liCi y

heluff fjöU, í>intu Jarli

unz at höUu kom: írékk hon uad línii

skapt nam at dýja, fiíiman biu-^^^U l>au

skelfþi lind. r\L' cp*r nnn n hesti hlevpti. í¥^H ír iokii. hjörví brá: ok UJi- aiUri> liULU* vífí nam at vekia. ^SÍ Tínrr vnr h iMn pllvití

VöU nam at rjóþa, én Barn annat, val nam at fella. -Jóþ ok Aþal, vá til landa. Arfi, Mögr, 55. Réþ hann eirin at þat Niþr ok Niþjúngr álján búum, leika námu ,

l) Kannskc rcttara vAri Mjófm-gerþi. 2) R. vÍUi keldr' het s\x* , ; :,

io6 RIGS-MAL;

Sonr ok Sveinri br5g|)um beitti,' sund ot; taQ, ok betr kunni:

Kundr hét einn fjá öþlaþlz, Konr var hinn -yngzti; ok þi eiga gat

39. Uppóxu J>ar Rígr at heita, Jarli bornir ninar kunna. hesta tömdu, 45. Reiþ Konr ungr hlífar bendu, kjörr ok skóga, skeyti skófu, kólíl fleygþi, skelfþu aska. kyrþi fugla. 40. En Konr úngi 44. þá kvaþ þat kráka; tunni rúnar, sat kvisti ó œlin-rúnar, hvat skalltu, Konr úngr! ok alldr-rúnar: kyrra fugla? meirr kunni hann Helldr meelli þér mönnum bjargá, eggjar deyfa, hestum ríþa œgi lægja. ok her fella! 41. Klök nam fugla, 45. á-a Danr ok Danpr kyrra ellda, dýrar hallir sæva of-svefja, ') œþra óþal sorgir lægja: en þér haíií;; afl ok eljun þeir kunnu vel átla manna. kjöl dt riþa, 4í2^ Ríg jarl Hann viþ egg at kenna^ n'inar deildi. undir rjúfa.

Tnagiis o£-kosta, R, ,

»

FJOLS VINNS-MAL.

1. TJtan garþa teigi em ec míns mildr hann sá upp um-koma matar;

f>ur3a I>jóþar sjól; Innan gar|)a

^'úrgar brautir "þíi kemr hér aldregí,

árnaþu aptr héíjan; oc dnfþu nu vargraf veg!.

áUaltuhér Yerndar-vanr 5. Augna gamana vero! fýsir aptr fán.

^*^"". S^^r svast at sjá: 2.. lívat er í.at flagþa, S^'^Þar glóa mer ^ikkja ef stendr for forgörþum, °f OG hvarnar um hætlan loga? S^^""^ ^'^^'^^ ""^' hvers Þú leitar, ^'^ «^1^'» "^^^ 1"'«^^°°» e{.a livers þú á leitom ert; ^'-'SÍ'" of-borinn, eÞáhvatvilltuvinlausvita?" efa hverra erlu manna 3. Hvat er þat ílagba, mav2r? er stendr for forgarþi, 7. "ViiKlkaldr eo heiti, oc bvpr-at líþSndum Yóþ ? Várkaldr Jiét mín faJSir, sæmdar-orí>a-lau3 ^ess var Fjölicaldr hiþir. hefir þú seggr of-lifat 8. Segíui mér þat, Fjölsvi|>r* oc hahu heim hé{>an? er ec fiic fregna mun 4. Fjölsviþr hciti, ek 0^ ^^ijj^ yi^^. en ek á fról^an sefa hygr hér ræí^r,

j) pmnnig mlUr herpertxjiii Edduhakri vcrnadar Vanr HafK, 's) a£ 3 Yeiji fíaftt^

,1 io8 . FJÖLS VrNNS-M AL.

oc ríki Iieíir, ór Leir-brimis limom:

eign oc aiiþsavluni. svíi heiic studdan,

9. Alenglöþ of-lieilír, at síanda mun

en haria nióþir of-gat æ nieþan avld hlir,

viþ Svafr-þorins syni; i4. Segþu nicr þat Fj. o.5./r.

hon hér ræ|)r, hvat þeir garmar heita,

h ok ríki heílr, er Gifur rekar

eign oc auþsavlum. gjörþa fyrir iöndin lim? ^*)

1 o. Scgþu mer þat, Fjölsviþr! j5. Gifur heilir annar, er ec þic fregna niun, en Geri annar, oc ec vilja vita: ef þú vilt þat vita: hvat -síi grind heitir,

# varþir ellifo, er nieþ goþom sá-af) er þeir varþa. menn hit meira forat? unz rjúfaz regin. 1,. ÞrymgjöU hóa heitir,^^ g^^^^^ ^^^^p. ^ en hana þrír yörþo hvert þat sé manna nockut, Sólblinda synir; þat er megi innkoma, fjöUirr fastr verþr ineþan sókn-djarfir sofa? viþ faranda Itvern, 17. Missvefni niikit er hana hefr frá hliþi. var þeim- nijöc of-lagit 12. Segþu nicr þat,Fj.o,5.yr. síþan þeimyarvarþslavituþ: hvat sá garþr heitir, aunarr of nætr sefr, er meþ goþoni sjá-at en annar of daga, menn iþ meira iorat? oc kem^í; þá vettur, ef j3, Gast-ropnir heitir, þá koni. en ec hann gjörvan hefk i8.Segþun:'érþatFj.o. s.fr*

AArir l) siíí-nt. -i) pann't^ fíafn, fyrlr íTöívqt. o) yÁniHafn. ^)\"nnnig Edduhr. F. G.'lnú St. í^iörþu IVri Jöndia lím Hafn. j) R> vddi kcldr víirl^ír 'ro. G) ^anmg Súhniicdda; Voml Eddubr, kt'UiL.J.V. G, og ttrax, oi þá kom. , , .

F JÖLS VINNS -MAL. 10.9

Jivárt se matar nockut, utar iiverfa

þat er menn liafi, þess þetr innar skyli, oc laupi inn ineþan ^eir eta? sá er hann meþ niavnnom

19. Vegn-bráþir (vær nijölnjír.

liggja í Viþolni.'j liþoui 2 4. Seg'.u mér þat.V'j o.^./r.

ef þá \ilt þat vila: hvat sá hani heil,ir,

J>al eiit er svá jnatar, er sitr í hinom liáfaviþij

at þeim menn of-^eíi, - aUr iiann viþ gull, glóir.

oc laupa inn mel>an þeir eta. -s.'S. Viþofnir Jjann. heitir,

Í20. Segþu mér þat F'),o,s,fi\ enn Iiann stendr vcþr-glasi hvat þat barr heitir á mciþs kvistum Míma: er breiþaz um eiuom ecka þrúngr

lönd öll oc limar? hann óróf saman

21. Míma-mejþr hann heitir, Surtr sinn maytu enn þat fáir vita 26. Segþu mér þat Fj.o.5./r.

af hverjom rótom rennr, hvárt sé vápna nockut

"viþ þat hann fellr þat er knegi Viþofnir for

er fæstan vaiúr, liníga á Heljar. sjót,

flær-at hann eldr né járn. 2 7. Hævateinn heitir hann 22. Segþumér þatFjo.* /r. en hann gjörþi Loptr rúinn, hvat af Biœþi verþr fyrir nágrindr ncþaa;

þess ins mocra viþar, i Sægjarnskeri ^):liggr ]iann flærat eld né járn? ef hann hjá Sin-moeru , 23. Utaf hans aldni oc halda njarþlásar nío,

skal á eld bera, 28. Segþu mér þat Fj. o,s,fr, fyrir keli sjúkar konor: hvert aptr kemr

1) Vengbráþir Hafn. eptlr Geirfeddu. a) Menn Hafn. epur get^átu, 3) Þan/ií^ F; G. íif moþi Eddubr. H^fn^ á moþi St. 4) Suri.ir st;ni St. Surlar siim F. Snrtur 6«m Surtitr .sinn mantu Edduhr. 6) l>annig Edduhr, Segjaras St, f. Q, jánikerl Hafn, , , ,

lio FJÖLS VINNS-MAL. fiá er eptlr ferr á Brodcls odcli bifaz: oc vill pann tein taca? auj^rans þess sy. Aplr mun konia muno um aldur hafa sá er eptir ferr, Irétt eiria fírar. oc vill í>ann tein taca: S^-.Segþu mér þatjFj.o.^.//', cf þat foerir, hvcr þai gjörþi, seni íáir eigu er ec fyrir garj) sák eiri avrglasis, innan ásmaga?

5o. Segþu uier þat Fj. o,s,fr» 55. Uni 00 Iri, livert þat sé mætanockut, Bari oc Ori

Jiat er menn hali, Varr oc Veg-drasiIIt oc veríír ^ví liin fölva Dori oc Uri,

g7gr fegin? Dellingr oc var í>ar

5i. Ljósan Ijá liþski álfr Loki, ekaltu í lúÞr bera, 56. Segþu mér [ at, Fj.csjr^

|:ann er liggr í VíÞofaís hvat J»at bjarg heitir, YÖluiní er ec sé bruþi á Sin-mœru at selja fíjóþ-mæra Jjruma?

áþr hón sœm teliz 37, Hyfvja berg ^)þatheitir^ vápn til vígs at Ijá. en þat hefir leingí verit

S2.SegI>u mérþat Fj. o.s,fr, svikom ^) oc sári gaman: hvat sá salr heitir, heiU verþr hver, eg^* sliinginn er 5>ótt hafi árs sótt, VÍsom váfurloga? ef þat khfr kona.

55. Hyr líann heitir, 58. SogfíU mér ]þat, Fj. o, s,fr^ enn hann leingi mun hvat Jíær liieyjar heita

1) AvrglíissTfi Sr, Etiduhr. F, G. 2) sók G. F. sök 5í-. Edduhr. 3} Dor- ri Ha/n. Döri Eddubr* 3) nt -vnrþar St. G. at var J>ar F. AUvart>aP Hafn. 5) HvlVív ber S/. G. .F Hyfiaijerg Idafn. 0) tanfl/^ Shhfnt-^- cdda sviíi Hafa^ giuk St^ F, Édduhr, »\\^ G*

!

i

1 I

t FJÖLSVINNS-MAL. II X

er íor Menglajjar knjám honom var .sú in sólbjarta sállar saman?^ brúþr at kván of-kveþin,

5g. Hlíf heitir, 44. Hritfu á hurþir, nvnnur Hlif|)ursaj láUu hliþ nim;

|>riþja þjój^.varta: hér mátlu Svipdag sjá;

Björt oc Blíþ, en pó vita fár

Blíí>ur, Fríþ, ep vilja muni Eir oc Avrbol^a. Menglöþ mitt gaman.

45. Heýrþú, l 4o.SegÍ3umérf>at, Fj.o. s,fr. Menglavþ hvert þsér bjarga hér er maþr konynn;

J)eim er blóta þær, gackþu á gest-^sjá :

r ef gjöraz |>arfir* Jiéss? hundar fagná,

4i. Sumuk' hvfer, hús hefir iipplokiz, er menn blóta þær hygg ek at Svipdagr sé.

á stallhelgum staþ: 4G. Horskir hrafnar skulo* ei svíi hátt forrat þér kemr at havlda sonom, á hám gálga hvern J>œr or nauþom slíta sjórrir ór:

nemfi-í- •ef þu þ&t at hér sc lángt kominn -42. SegTíU mér '^Q±^¥],o.s,Jr, — til minna sala. hvert sé manna nockut, mavgr Hvaþan lórt, þat er knegi á Menglaí>ar 47. þú hvaþan för gjörþir fivasom armi soía. þú ^ hétu hjú? 43. Vætr er þat manna, hve þic er knegi á Me.nglaþar at æti oc nafni fikal ec jarteikn vita, svasom armi sofa: þér kvánof-kveþioj nema Svipdagr einn; eíec var

.2) St, F, G» s/ífpa Áti pr, a) fíx St* F. Gi

1 1.13 FJÖLS VINNS-MAL.

. 48. :Svipdag.r. eci jiftitií 50. Lengi ec sat ,

Splbjarfr het. iriinn faþii:, Jjúfo bergi á,

I>aþan rákumz vindar ká}da hiúh ec þíii dægr ok daga; vego: nú þat yarþ

UrJ>ar orÞi ,, : er ec væit :hefir,

qvtþr eingi ma^r, at ert aplr kominn

J)óll Iþat Stí vií> lavst ') niavgr til jninaa sala.

lagit. 51. þrár J)alþar, ar ec heíi

4y. Vel þú nii kominn! til Jþíns gamans,

lieíi ec íiu'nOí vilja bebit, en bú til míná inuuar:

íylgja skal-ky^í»jo koss: nú er þat -salt forkunnar s^a .. ^ er viþ slíta skulom num llestan glaþa, ævi oc aldj'i samí^nv hvers liefir viþ annan ást,

l) vi|>-líiust Hafn,

H Y N D ,

HYNDLU-LTÓD. 0

..V,aki mær meyjaj byri bravgliom Vaki mía vina, en brag skáldom,

Hyndla systir^ gefr Gtannsemi er í helli bjr: mörgum rekki. nú er ravk ravkra, 4. pór tnan hón S^blótaj rilia vií> skulom J>ess mán hón biþja,

Valhallar til at hann ey vij-^r í>ik

oc vess heilagö." einart látij

2. Biþjom Herjaíavtíf |>ó er honom otíttj

1 hugoin sitja; Vií> jötuns brúþir*

hann gefr oc geldr 5. Ná taktu úlf þlmt guU verþigom: einn af stalli,

gaf hann Herraó|íi lát hann renna heálm oc brynjo^ nieþ rúna múlömí en Sigmundi seinn er göltur þinn

Bverþ at í>iggja; goþ-veg troþa

5. Gefr hann sígtir sönom, vil ec maf minn cn sumom aura, mœtan lileþa* mtelsko mavrom 6. FJá ertu, Freyja! ok mannvit fírom; er þú freistar mín 8

l) Annart Völuspá hJu slramma. 2) mansemí F. og St. er utUggf

3) ciu •í'i : : ; ,

3l4 HYNDLUL JOþ.

vísar þú angoni iavþHrleifÞ Jiafi á Qss Þaniiig, eptir frændr s:na

er þú Jieíir ver jþinn 10. Havrg Jiann niér gerþi

í valsinni, liíaþinn steihom,

E

OUari iinga mi er grjót |;at

Innsteins bur- at gleri orþit

7. Dulin ertu, Hyndla! rauþ liíinn í njjo

d/annis ætlig I>ér, . nanta blóþi,

er qve|»r ver minn ey trúþi" OtlaiT í valsinni; á ásynjor.

{^ar 'er gavltr glóar 11. Nú láttu forna

Gullinbursti, niþja talda, Hildisvini, oc uppbornar

er niér liagír ger|K> öettir manna; dvergar tveir hvat er Skjöldúnga? iJáinn ok Nabbi. hvat er Skilíínga? 8.Sennoniviþ órsavþlom? Hvat er Avþlínga? 0 sitja viþ skuloni, hvat er Yiíínga^ 00 wtn jöfra hvat er havldboiút aeiiir doema; hvat er hersborit gunia þeirra, mest mannaval m er frá goþoni komo^ und Miþgarþi? þeirr hafa veþjut 12. þú ert, Ottarr! vala niálmí borinn Innsteini, Otlarr úngí enn Innsteinn var oc Anwant-^r. Alf enom gamla:

t]. Skylt er at veita, Alír var Ulfi, svá at skati .enn úngi Ulír Sæfara,

I HYNDLULJOþ. eri Sæfari þaþan Skilfínj^ar,

Svan enoni raiíþa. þaþan Avþlin^ar,

3 5. Móþor átti faþir {>Inn þaþán Ynglítigur; nienjoni garfgn, }:aþan JiavUlborit^ i^y&n '^^^ 'l^ti þaþan hersbo/it

Hledís gyþja : mest manría val Fróþí var faþir þeirrar tmd Miþgarþi j enn Ferant móþiri allt er þat æti þín, avll þólíi œtt sú Oltar heimski! meþ yfirmavnnom- 17. Var Hildigunn

l4, Ali var áþr hennar móþir avflgastr manna, Svafo borín Hálfdan fyrri öc Sækonúngi; líæstr" SkjöldLinga: allt er þat ætt þiu fræg voro fólkvíg^ Oltar heimskrij fiau er franiir geírþo, varþi at viti svá,

hvarfla þótto hans verk Viltu ert lengra? 3)

nieþ íiifninskautom'. 18. Dagr áili póva iS.Efldizhanri viþEymúnd drengja móþor,

ðeztan írianna, óioz í ætt þar

cnn vá Sigtrygg íeztir kapparí meþ savlorh éggjonll Fraþmar ok Gyrþr Almveig ciga gecc ok Frekar bíþiri ðezta kvinno , Amr dc Jöfur, Mar, s) ólo þau oc áíla Allr inn gamli > átján sonö. varþar at viti svá i6^þa^n^róSkjö^ ^il^^ enn' íehgra?

1) Fríani Hafa, %) Svöfo ^afn^ R. y'tUi htUr SvAIo. vílU-ii þnlu iciíí^ri Hafn, 4) rróþmar Súkmtcddii^^ anndrs Fi-aamar. 6) é^í^- Magn- fyrÍT Aviiur oc Josiir Múr. V

ii6 HYNDLULJOþ.

Grímr, Arf>-slcavi, 1 9. Ketill hét vinr íjelrra Jániskjöldr, Klyps aríþegi, þórir ,

var Jiann inóí>urfal>ir Ulír gínandi,

inóþiir {jínnar: Biii ok Erami,

þar var FróJ>i BaiTÍ oc Reilhir iyrr enn Kári Tindr, oc Tyrííngr, inn eldri var tveir Ha(lding;ar; Alfr uui-getinn, allt er Þut ætt í>ín, Ottar heimskif 20. Nanna var næst J^ar

Nökkva dóitivy 25. Ani, Omi rar mavgr Iiennar oro bornir

jnágr píns fav|)nr&; Arngrims synir

fyrnd er sú niægþ oc Eyíuro : , íranim tel ec lengraj Braukun berserkja tunna ec báþa bavls margskonar Brodd 00 Havrfi, um lavnd oc um lög seni logi allt er þat ætt þíx)^ íæri;

Ottarr lieimski! allt er þat ætt þín, Ottar heimski! 21. Isólfr, Asólír 24. Kunna ec báþa Avlmóþs synir Brodd oc Havrfi, oc Skiirliildar voro þeir í hirþ Skekkils dottur: Hrólis ina gamla: skaltu til telja alHr bornir skatna niargaj íra Jórmunrekí allt er t^at ætt þín, Sigurþar mági, Ottarr heimski! hlýþ-ííU savgo minni! 22. Gunnarr Bálkr, Fólk vini i^rams ?) i) Kíirlí G. 2) 'þannig Htif^* brnnklni Edduhf. hvNrikÍm 5f« G* F» 5) 'þann'g Sx. G. og f, á i^ái* lólkiun graais Eddubr, og F, íölkum

9 ;: ! ;

4

HYNDL ULJOþ; 117

þess er Fáfaí vá. . þeir voro gumnar 25. Sá var vísir goþom signaþir

frá Vavlsúngi, allt er þat ætt þín; ok Hjördís Ottarr heiraski! frá Hraupúngi, 28. Váro elHfo

en Eylimi Æsir taldir',

írá Avl^língura; Baldur er hne

allt er {>af: ætt þín,* at banaþúlb

O tarr heimski! þess lezt Vali

26. Gunnarr oc Havgni verþr at hefna;

Gjuka aríar, ]iann síns bróþurs sló oc iþ sama Gojjriln havíut-bana

systir J)eirra: allt er þat ætt þín,* ecki 0 var Guttorrar Ottar heimski X

Gjáka ættar, 29. Var Baldurs laþit^

í>ó var hann bró^ir Burs aríþegi,

beggja fieirra; Freyr átti Gerþi,

allt er pat ætt þín, hón var Gýmis dóttir Ottarr heimski! jötna ættar 27. Haraldr Hilditavnn oc Avrboþo: borinn Hræreki þó var þjassi slaungvanbauga, þeirra íroendi

Auþar, ' sonr var han skrautgjarn jötunn,

Auþar djúpauþgu hans var Skaþi dóttir: ' Ivars dóttur, . 3o. Margt segjom þer enn Ráþbarþr oc iminom íleira; Randves var íaþir: vörunzt viti at svu ,

pannifr H*fn. hinar ftafé olim. z) \>0nnig St. Aupnv djúpanþga Iv^ ) ars (tóttir Hafn* 5) H. fyrir si'ns br. s]. hann. /ía/n. kejtr sius oU bróþur sló haii liaiidbaua. 4) ^annig Hafn. /jr/r sfcautg, ,

HYNDLUL JOþ. viltu enn lengra? 35. Hann Gjálp of-^bar, 3i. Haki var Hveþnií Jiann Greip of-bar, lióti bcstr sona, of bann bar Elgja Dc Angeyja enn Hveþnu var ,

Hjörvarþr faþir; Hann bar Ulfrún ^ Heiþr 00 HrossJ>jófr oc Avrgjafa, Jlrímnis kindar. Sinclur oc Atl^ pc Járnsaxa. 5 2, Eru vavlur ^llar frá Vibóifi, 56. Sá var burr mikinn vitkar allir jarþar megni,

Irá Vilíncil^i, svalkavldom sæ » - « seif)-bereii(lr pc sónar-dreyra, írá Svartbavfþa, Margt segjom þér oc nuinoin íleira Jötnar allir ; frá Ymi kotnpir. vörunzt viti, viltu enn 35. Margt segjom þér lengra? 57- 01 úlf Ijoki pk munom lleira; viþ vörunzt at viti svá, Avgurboþu Sleipni gat viltu enn lengra? enn viþ Svaþilfara; 54, Varþ ^inn bprina eitt þótfi skars i áiclag^ ramm-aukinn xujok allra íeiknazt, Ravgua kinJar; þat var bróþr (vi nío bárp þann BAleizts koniit. iiaþ-^avfgan manq 58, Loki af bjarta lyndi brcndo, jötna rneyjar lann bann bálfsviþinn viþ jarþar þravm. hugstein konu

* />rír liAn. ffafn, slepp'u úti stefiau fiér sf pvJ paj - itiundL nuhla 'amhyinj^iJ. 3) p^nnig Edáhbr, A>;;urboi?i4 .ií, Angurbol>u //j/n, 4) H&ftt* fytir komu. ,,

HYNDLULJOþ,

varþ Loptr kyndugr úlfi mæta. af kouo illri, 42. Berþu mÍAnis-avl

þajjan er á foldo mínom gesti,

flag|> hvert koniit áívá hann avU muni

59. Haí gengr hriþom orþ at tína Tiþ himin sjálfan, þessar ræþo líþr lavnd yfir at þriþja morni, ea lopt bilar: þá er þeir Angantýr

í>íif>an koma snjófar astlir rekja. oc snarir vindar, 45. Sniiþu braut Iiéþan

þi er í ráj)i. sofa 13'stir mic, at regn mn-þrjóti. fær íátt at mér 40. Varþ einn borinn fróþra kosta; avUom meiri, hleypr þii eldvina sá var aukinn burr úti á nóttom, jarfiar megni, sem meþ havfrom

|>ann kveþa stilli Heiþrún íari. stórauþgaztan 44. Rant at œþi sif sifjaþan ey-þreyjandi sjótom gjörvavllom. skutuz þeir fleiri 41. pi kemr annarr und fyrir-skyrlo: enn máttkari, hleypr þú eldvina eigi J)ó þori éc úti á nóttom þann at nefna: sem meþ havfrom fáir sjá jnuno Heiþrún fari. framm um lengra, 45. Ec slæ eldi en Oþinn mán oí -i) Iviþju,

llfdí fridii vid allar 2 3 «ÍdIoin Hafn. meiníngin virdist mér þíiJí': SKm i' ]3jodiri eingUsaxn. sil) a: friJr, 2) pannig Hafn, fyrir þessa. af. 3) Ívipra. ffafn. 4) ^annig Uafn, eptir getg* fyirr

I HYNDLULJOJ):

6VH at eigi kenia • bjór at hendi

á burt héþan: eitri blandinn mjöþ lileypr í>ii eldvina iUo heilli, pti á iiátlom, 47. Orþheill Þín sem iTieþ havírom - skal engo ráþa,

Jleiþrún fari« í>ótLu brúþr jötuna

46, Hyr se ec brenua bavlvi heitir; en Hauí>ur loga, hann skal drecka

verþa þa flestir dýrar veigar,

Jjörlausn {lola; bi|> ec Ottari bei-þu Ottari avU goþ dugaJ

l) f ajuiig Edduhr* F, TOjÖk í', ; ,

VlþBÆTIR. SOLAR-LTOD.

1. Fe ok fjorvi í)eim er iþr haíþi vályndr rænti íirþa kind verit. sá hinn grimmi grcppr: 4. Mat okdryckju veittihana yfir þi gavtu, J)eim er mó|)r var, er hann varí>aþi, allt af heilum hug: nájþi eingi kvikr komaz. guj>s hann gáþi,

2, Einn hann át góþu honum beindi opt harþla,' í»ví hann hugþiz valigr alldri hauþ hann manni til vera.

matar: 5. Upp hinn sló|>

áþr enn móþr íllt hann hugí»i, ok megin-litill ei var J>arfsamliga þegit: gestr gángandi syná hans svall, af gavtu kom. sofandi myrþi

3. Drycks oí-þurfi Iróþan, Ijölvaran. hinn dæsti maj)r, 6. Ilimna-guþ ok lézt vanmettr vera: baþ hann hjálpa sér hrœddu hjarta þá hann veginn vaknaþi: hann lézt trúa enn sá gat

frÆrí l) '^mnaig Hafn* hrædu F, hrrcl>u írf íj hræþo 5f. C.j'í^taflníAí rtfiíara tmirþn hÍnvla

liaiiii iiV/,L trúa JieÍni , rr áþv Iiaíjpi v'tlyiiíK' vcrit. a) vællegr Idun 't:da htftt, hrar Sólarljod cru út'^cfin med s^enilr'i út- leggingu cptir Eddubrotiy sem Pykir vcrs sama sem í Hcfn- ktlUst oodex anouymus.

1 ,

322 SOL ARLJOþ. viþ syndum faka, 11. Sáttir þcir voru er Jiann haíþi saklausan Svafaþr ok Skart-héþinn, svikiL hvergi mátti annafs án-vera

7. Helgir englar fyrr enn þeir ged/Juz komu úr hiinnum ofan lyrir einni konu;

ok tóku sál hans til sín: Jiún var J>eimtil lýta lagin,

3 lireinu lifi 12. Hvérkis þöir gáþu

hun skal -æ lifa fyrir þá livílu niey

iheþ alinátkum gufii. leiks né Ijósra daga: aungvan hlut mátlu þeir 8. Aují ue heiisu annan muna raeþr engi inaþr, enn þat it Ijósa lík. í)ó lionum gángi greitt: i5. Daprar þeini urþu margan þat sækir hinar dymmu nætr, er minst of-varir; aungvan máttu þeir sætan engi ræþr sáettum sjálfr. sofa; 9. Ecki þeir hugþu enn af þeim harmi Unar ok Sævaldi

, . rann heipt saman , 1- . M, 1 at þeim mundi hejjl Iirapa.

, . , . ^ inillum virtar vina. nalctir peir urþu, i4. Fádæmi verþa ok næmir hvívetna, í flestum stavþum okrunnusem vargartilviþar. goldin grimmliga:

10. Munaþar nki á hólm þeir géngu

liefjr margan tregat, fyrir luþ horska víf, optverþrkvalræþiafkonum; ^k fengu bdþir bana. nieingár þær urþu, i5. Ofmetnaþ dr^gja þó hinn máttki guþ skyldi engi maþr, skupti skirliga. þat hefic sannliga sét;

Id. o. 'þar'nig G, á spáz. hir.ar sUppa iti it> 15 hvervölna 4. JÍ. 3) , ,

SOLARLJOþ.

f>ví at peir hverba, Sörla hinum góþráþa,

er honum fylgja, þi er hann lagþi á vald .

flestir frá, guþi . hans Vígólís;

16. Rik þau voru tr^j^ggliga hann trúþi

Rábey ok Vebogi (enn hinn at lálum varþ)

ok JjMgþuz gott eilt gera; sinum bóþur-bana.

yiú þau silja 21. Griþ hann þeim seldi ok sárum snúa af goþum hug,

ýmsum eldi til. enn þeir hetu honom gulli^

17. A. sik þau trújþu, í gegn:

oc þótluz ein vera sáHir ]étuz,

íillri Ypþ yfir; meþan saman drucku, enn þó leitz enn þó komu ílærþir fram.

jpeirra hagr 22. Enn þá eptir

aiinan veg almáttkiira guþi. á avþrum degi

18. Munab. þau dr^'gþu er þeir havfþu i Rýgjardal riþit, á marga vegu , ok havfþu gull íyrir gamni; sverþum þeir meiddu

nú er þeim goldit, þann er saklaus var, cr þau gánga skulu ok léíu hans íjörvifarit.

niilli frosts ok funa, 33, Lik hans þeir dróu á leyni-gavtu,

19. Ovinum þínum ok bryíjuþu i brunn niþr: trúþu aldregi; dylja þeir vildu,

þó þqr fagiirl tna^Yi íyrir: en (írottin sS. góþu þú heit, heilagr himnum af.

- gott er annars 24. S.il hans baþ

Viti at hala fyrir varnaþi. hlnn sanni guþ

20. Svo honumgaíz i sinn íavgnuþ fara: ;

124 SOLARLJOt>

fiavku-dólgar hygg ek alls áni ^) verþr

síþla nnmi sá er einskÍ5 biþr

kallaíar frá kvavlutn. fár hyggr J^egjanda þörf,

29, Síþla ec koni 25. Dísír bjþ-|)u. í)er snenima kallaþr droLlins mála til dómvalds dyra: Vera hollar í hugum: Jjángat ek ætlumz, Viku cplir þyi 7) mér heitit var/ niun yiv vilja Jíns sá hefir krás er krelr. öUt at au"þnu gá, 5o. Syndir J)ví valda Í2 6. Reiþi-verk, at ver syrgir favrum I>au í>Li vunnit Iiefir, œgis-heimi úr; bœt-þu cigi illu yfir: engi ötia^ grættan gala skaltu ' nema íllt gjöri, xneþ góþum hlutuni; gott er vamraalausum vcra* fat kveþa sálu sama, 3i. Ulfum likir 27, A gu{> skal heita fikja allir {)eir, til góþra luta, sem eiga hverban hug: þann er hefir skatna skapat: svo mun gefaz rnjök íyrir-vérÍ3r jþeim er gánga skal niauna hver, Jiser ena glæddu gavlur. er sinn fjóua íavÞur ^). 52. Vinsamlig ráþ 28. Æsta {)ikir ok viti bundin einkum vandliga 5)^ kcnni ck Jþér sjav saman; J)ess er þlkir vant vera:

l) pannif^ Haf.i* fyrir mmit ept'ir hljódit'ofunum. 2) pannig fíafn. /y- rir IinÍa St, F. G* galla Id. 4,, gal^ á pá ad \era sama og íiala. 3) St. F. G. Id. 4. feUa út kcoda. 4) pMnnÍ^ Hafn. fyrir er.seijiti þid- n.i frivduv St. F. G' ev ser íiun.i fnv]>ur /rf. 4. Kanmhc hetra rari í 4. /. iyrír-gonr Cíírí S.livaim. 5) viirli^avVf. F. G. Íj)pan. Hafn. fyrir amí St. F. G. á va^l Id,\ 4 7) pan, Id. 4. þvi'at hinar* ö) pan* Hafn. epiir hljóiítofunum fyrir ]ir"!:c:vir. SOLARLJOþ:

gjörla 'þú nem, 57. Heljar rcip ok glala aldregi, komu harbliga

av]l eru þaii n^t at nema! sveigþ at síþum mcr:

slíla ek vildij 55. Frá í>vi er at stgja enn {inu sterk A'pru,, liva|) sseíl ek var lclt er laus at fara. œgis-heinn í: 58. Einn elc vi.ssi ok hinu avtru ]ivcrsu alla vcga hve ^ta 8)^1 ir suUu sutir mcr: verfa nauþgir atnám, Heljar meyjar 54, Vi] ok dul mér hrolla buþu tælir virþa sonUj lieim íi liverju kveldi. |)á er fikjaz á fe: 29. Sól ek sá Ijosir aurar sanna dag-stjavrnu ver{>a at laungiim trega; drjúpa dyn-lieimum í: xuargan heíi au|>r apat. en Heijar-grind 5Í). Glaíir at mavrgu heyrj^a éc á annan v^ "þóíii ék gumnum vera ^ |>jóta þúngliga* jþvíat ék vissa fátt fyrin 40. Sól ec sá dvalar^lieim setta dreyrstavfum, hefir drottinn skapat mjök var ek í>á úr lieimi munafuUan nijok. hallr 56. Lútr ek sat, tnálíug hún leitK lengi ek höUuþumz, marga vegu mjök var ek lystr at á fyrri var. lifa: frá því 6em 41, Sól ek sá, enn sá réíi mér sem ríkr var; svo I>ólti ek seei gaví&an giij: íramrn eru feigs g^vtur. sem , :

SOLARLJOþ.

"henni ek laut en ek hvarf kalIaT^r frá hinnsta sinni kvölum. alda-]ieitni í. 46. Vonarsljarna flaug ec 42, Sól sá ^ {>á var ek fæddr, svo hun geislaþi burt frá brjösti mér: at ek {)ótliz vættkl vitai hátt at hiin íló, enn Gilvar straumar livergi settiz, grenjuþu aiinan veg, 6vo hún inælli hvíld liaík. blandnir nijök Yiþ blójí. 47. Avllum lengri

45. Sól ec sá var sú eina nótt, sjónurn skjálfandi á er ek lá stir|>r á strám, liroíþálufullr ok linipinHí |>á merkír þvi hjarta mitt þat guÞ-mælí var heldr mjök maþr er raoldu sarar. runnit sundr i siga. 48. Virþi J at ok viti 44. Sól ec sá fiá inn virki gujþ, sjaldan hryggvari^ er sköp haubr ok himiní - - nijökvarec þ.vúrheimi hallfí hversu einnlana túnga uiinj margir fara, var tiU tres metin J>ó viþ skylda skili. ok kólnat 2) at fyrir-utan- 49. Sinna verka

4v5. Sól ec sá íiýtr seggja hverr; sí{>an aldreí sæll er sá er gótt gjörir: eptir {> inn dapra dag: auþi frá þvíat íjalla-vavtn luktuz er mér ætluþ var íyrir mér saman sandi orpin sæng.

S}, - iiíæltí St, seva /rf. 4. aJrir sega. 2*) Icóíiiud Id 4. klofnat 3) muii- G. maUi áár /rf, 4. 4) mnlditr samr Cí/a iaur ^í. /^, 64 öj adar iausir Id* 4. 0) i sandi Id. 4. : ,

50. Havrundar liúngr 5^í, Veslan ^^) sá ek lljúga lælir havlcla opt, Vonar dreka hann hefir niargr lil mikinn: ok fell á gíævalls götu:

Jauga 0 Vatn vængi þeir skóku,

er mér leiþast var svo ví[ a {>óUi mer eitt allra hlufa. sprínga hauþur ok himinn-

51. A norna stóli sat ek 55. "S'ólar hjavrL leit ek

níu daga, síinnan íara,

^aþan var ek a hest hafinn hann teymdu tveir samaflí

gýgjar sól felr lians ató'ju

er skein griramh'ga foldu á,

úr sk^-drypnis skýum, en toku horn til himins- 02. Utan ok innan 56. Norþan sá ek i'iþa þóttumz ek alla fara íiiþja sonuj sigur-heima sjay: ok voru sjav saman: iippi ok niþri hornum fullum drucku leitaþi ek æþra vegar, f)eir hvar mér vœri greiþastar hinn hreina mjavþ gavtur. úr brunni baug-regins.

53. Frá Í>ví er at ségja, 57. Vindr þagþl, hvat> ék fyrst um-sáj Vavtn stavþvaþi,

í>á ek var í kvöl-heiraa þá heyr^a ék grímmligan komínn: sviþnir fuglar, sínum mönnum

sálir voru, svipvísar konur

flugu svo marglr sem mý. mölujju mold til malan -

l) láiiga IJ, 4. 2) Gíarsóllr skínu Id* 4. 5) skírmi Sí^ f, G, en Hsfn^ skyiiriipnis skyiom, adrir skiþrol iiis , Jón Olajtoa frá Grunr.ay:k ^ildi sky.ioíxiis. '^) vitíir Id, 4. 5) foUa Hjfa, Q) bau^rciri IJ. 4. 128 SOLARLJOþ.

58. Dreyrga steina er þessa Iicims

f>ær ínar davckvu konur apaz at óheilhim. dróu daprliga: 65. Mcun sá ek þú^ blótug hjavi'tu héngu þeim er niavrgum hhitum fyrir brjósti utan, væltu um anriars eign: mædd meþ raikUun trega. ilockum þeir föru 69, j\Iargan manu sá ek til Fcgjarns borgar, meiddan fara ok Jiaví&u byrþir aíblýi

á hinum glæddu gavtum : 64. Meun sá ek {>á, andlit þeirra er inargan havfþu

Jíóttu mer avll vera fe ok Ijörvi rænt:

xýgjar blóþi ro{>inn. brjóst í gegnum 60. Marga menn sá ek rendu bravgnum feim moldar geingna, avilugir eiíur-drekar. þjónustuíiái J)á ereimáttu eg, Menn sá ek fáj lieií>nar O sljörnur stóþu er minst vildu yCr höíþi þeim halda heJga daga:

fáÞar íeikn-stavfum. j^^^^^. iþeirra voro 61. Menn sá ek í>á, ^ heituni steinum cr mjök ala negldar uauí^liga. hagij avfund um annars gg j^j^^n sá ek þá, bló|>gar rúnir er af mikillæti voru á brjósti feim virjíuz vonum framar: merktar meinliga- klæþi þeírra voru 62. Menn sá ek {>ar k\mihga inarga ófegna, eldi umslegin.

villlr vega: Jeir voru (37. Menn sá ek í>á, ' I>at kaupir sá,

allír. heídvav U* 4* i) '^únntg IJ* 4* ^'1'«^ *incygja inri " ,

SOLARL JÖD.

fet* margt ÍiavfÞii lufu avlliifn þeim;

orþ á annan logit: j>at er æþsta unaþ

Íieljar-hrafnar* 72. Mert sá ek Jáj é

lir havfí>i í>einl er ni '.Jíur havfiíu

harþliga sjónif sliíú.4 látit mat í inunní

68. Allar ógnif Iivílur |)eirfa vofU

fæf þú ei vitaþ, á himin-geislLim

seiú helgengnir haíai Íiafþaf Íiagliga.

sætar syndif verþa 73. Helgaf m'eyjaf

at sárunl bötum; Íiavflru hreinliga mein eptir rniinu|íi æ koma sal af s^'ndiiiií þVeígíÉ manna þeirfá, 69. Menrí sá ek ]pá^ er á iílavfgUm degí ér margt M havfþu . jDÍna sjálfá siki gefit at gubs lavgumá 74. Hávar reiþar^) sá ek hreinir kyndlar vorU íne|) íiimnum fara ýfír haVfþi ^eim J>æf eíga gávtui* til guí)s; brendir bjartliga^ hienU þeim st^raý 70. Menn sá ek þái fer myrþir eru ef af rniklum hug áils fyrir aittlgvaf sákin veittii fátækum framaá lásu engíaf 75. Hiiiu ííiátlki fa|)ir, liiesti sönri- lielgáf bækf heilagr andí himins! yfir havíþi í>ein1 j>ik biþ ek skilja, 71. Menii sá elc i fer skapat hefir, ér mjök íiavíÞu öss alla eymdum frá. hiingrí farit hörund: ^nglaf guþs 9 ^)yanntg Hdfn, íd. 4. marí: 0ff $t, F. G. 2) fyrlr iinnl^, sem^ svojinst i tmni toki tr her qycnakení, 3) hár xeipk St. F. G* , , !

lUQ SOL ARLJOÐ.

76. Bjógvavr ok Listvavr 80. Hvcrju {leir

siíja 1 ]]erj)is dyrmii hafa belií

organs slóli á: Svafr ok' Svafr- lagír

járria ') dre^M^i fellr blóþ þeir yöklu úr nösuni þeim, oc benjar snga

«á vtkr íjón nieí> íírLim. undir avUurn eyvana.

77. Oþins kvon 81. Kvæfji þetla, reer á jarþar skipi er ek fér kent heíi, nió|>ug á munaþ; skaltu fjTÍr kvikumkyeþa:

fiegiuui hennar Sólarljóþ

Verfr síí>h]a|)it, er s-ýnast munu þeimeráþráreipum þiuma. minst at mavrgu logín. 78. Arfi! faþir 82. Hér viþ skiljumz,

einn þér rciþit hefi ok hittaz munuui

ok þdr Sólkavtlu synir á fegins degi fíra: droilinn hjarlar horn , minn þat er úr haugi bar gefi dauþum ró,

hinn yiíki Víg-dvalinn. hinum h'kn er hfa

79, Her 'rorúnir, 85. Dásamligt fræþi er ristlt hafa yar þér í draumi kvadt^ Njarþar-dœtr níu: en þú sátt iþ sanna:

Ráþveig '^) in ellzta fyrþa eingi vac ok Kreppvavr in -vngsta svá fróþr um-skapaþr," ok þeirra systUr sjav. áþr hejTþi Sólar-ljóþ»

7j . savgu. uuiþu^ura l) j^rnld, 4. earaa adrir, l-annsU iiorna edr enn Jiá~ ? 2) i Id. muna^. Id. 4. 3) panniir U. 4. hinar vitrí. 4") \^anni^ ['^^nn-- ar Baugveig og strax Kri;)i»vör. 5) AJrir: iHum eiv;inu. ig ílafn. á lcr^ius d. fuua Id. 4. 7} ttfHa

SÆMUNDAR . EDDU.

a

r

\

VÖLUNDAR.Q^VIDA

^iþvþr liét komingr í SWþjóþ, hann iUi tvásonook eina dóttor, hón hét Bavþvildr. Brœþor þrír synir Finnakonúngs hét eínn Slagfiþr, annar Egill, Þriji

Völundr, J>eir skriþo ok veiddo dýr. t>eir qvomo í

Ulfdali, ok gerfío sér þar hús, þar er vatn er heitiv Ulfsjár. Snemma of morgon fundp þeir á vazstravndo

Jconor þrjár, ok spunno lin, \:av voro hjá þeim ál^^tar-

haniir þeirra, þat voro Valkyrjor. t>ar voro tvær doettor Lavþvess konongs. Hlaþguþur svanhvít ok

Hervör alviíur, en þriþja var Avlrun Kjirs-dóttir af

Vallandi. þeir höfþo þær heim til skála meþ sér.

réck EgiU Avlrúnar, en SldgfiþrSvanhvítrar, en Völ--; landr Aivitrar, þau bjuggo sjav vetur, þá flugo þær at

vitja víga , ok qvomo eigi aptr, þá skreiþ Egill at leita Avlrúnar, en Slagfiþr leítaþi Svanhvítrar, en VöJundr

sat í Ultdavlom, hann var hagastr niabr svá at menn viti

í íornom savgom. Niþvþr konongr lét hann havndoni

takd, srá sem hér er umqveþit.

é 1. Meyar flugo sunnan þær á sævar-stravnd Myrkviþ igögnom, seltuz at hvílaz, Alvilur únga ' drósir suþroenar örlög drvgja: dýrt lín spunno.

•j) Adrir iáio 2) hi Holsalia St. á spái*

t ,

yÖLUNDAR-QVlþA;

2. Eln nam í>eirra austr skreiþ Egill

Egil at verja at Avlrúno ^ íavgor mær fíra en suþr Slagílþr lajsmi Ijósom; at Svanhvíto.

öiiiior var Svaiihv/ty ó. En einn Völundr svanfjabrar dró; sat í Ulfdavloni,

^nii en Iiri|>ja hann sló gull rautt J)eirra systir viþ -gim fastann varjíi livitan lukj^i hann alla háls Völundar. lind-bauga vel:

3. Sáto síþau svá beiþ hann vetr at pat, sjö . sinnar Ijósrar en inn átía qvánar, ef Iion allan þrápo, koma gerþi. en enn níonda 6. þat spyrr Ni|)ul>r

Iiaví>r vun-skildi; Njara droltinn, meyjar f-ýgtoz at einn Völundr

á myrqvan yíÍ>, sat i Ulfdavloni; Alvitur únga róttom íóro seggir,

örJög drýgja* ju-gldar voro brynjor,

4. Kom þar af veif>i skildir bliko þeirra ve-þreygr skyti, vií> en skarjþa mána.'

Slagfiþr ok Egill 7. Síigo ór savþlom sa!i Juiido auþa: at salar gaflíj gcngo úí ok iun gcngo inn {)af>an ok uin sázj endlángan sal: sá þeir á bast

j},Oiiunílar G, á On«n(Tar F, Onoudar St. 2) R. fyrtr rí*^reigr, /iawn art-'^^r paj af ve 0: /í:í/, kcimiH og Jjrcyia eda prii j: leini^jasc, iÁriga, Sjá S. erindi. 5) Kannske rcttara uúU um-ioru, 4) roro 'j/niií a4 ygrg pennavilla. : , : ,:

VÖLUNDAR-Q VlþA; i55

bauga dregna ok hann vaknajíi

fijav hundru|> allra, vilja-lauss

er sá seggr áíii, vissi sér á havndom

8. Ok í)eir af-tóko, havígar nau^ir, þeir á fótom ok á-leto , enn íor einn ulan, fjötor om-spenntan.

er þeir af-léto: 12. Hverir 'ro jöfrir

korn þar af veiþi {jeir er á-lögJ>o

ve-|)veygr skyti besti byr síma ^)

Völundr lí|)andi ok niik bundo? um lángan veg- i5. Kallaþi nú Nijþaí^r

g. Géck at brenni Njara drottinn

bcro-hold steikja, hvar gaztu, Völundrl

hár brann hrisi, vísi Alfa all-þurfura, vára aura

viÍT enn vind-|)iu:i'i í Ulfdavlom? for Vavlundi.* 14. Gull var {jar eigt

10. Sat á ber-ijalli, á Grana lelþo

bauga taldi íjarri hugþi ék várt land.

Alfa Ijóþi, fjöllom Rínar:

eins sakna^ii man ek at vér raeiri liugí'i haun at heff>i mæti áttom, Hlavþvis dótlir, er vér heil hjú AlviLur únga, heima várom. Tœri hún aptrkomin. 15. HlaÍJguÞr ok Hervöí 11. Sat hann svá lengi borin var Hlavþve, at hann sofnafi, kunn var Avlrúa

l) brunni G, í spýi. adrir brúní tem kannskc á ad vera bnmu 2) \'6t* rar G, spái. cnn jöíVlr 4 er fomra eins og hAÍYiv fyrir hafrat HauttU Z, sjá Skáldu I7. sj-uja- G* ðuija ; , ,

YÖLUNDAR-QVIþA.

Jvjárs M dQiíir, pk setlr í hólm einn , er Jipn inn um geck far yar for landi, er hét (imiiÁngan sal Ssevar-slavþ^}. þar smít)- öþi hann konongi allz-kyns gersimar. Engi maþr þorþi

cra sá nú h-ýrr at fara til hansnema kon-

pr líuUi ferr. pngr einn. A'"ölundr <3vaJ>;

Niþaþr kQiiqngr gaf dóií-r 17. Skínn Ni|>af»i QV fiimú Bavl>vildi guUríng , sYer& á linda, {xaun er Iianq tók afbasli-- þat er ek hvesía ^iQ «(; Vplundar; enn Uanii sem ek hagazt kunna, fjíilA- b^r sverfiit, er Yöl- ok ek herj?ac vmdr iiii (íii ''drQtluífig j sem mer hœgst í>ótíi: qvaf) sá cr mer frán mækir

TeqívJiononi tej'gjaz, æ fjarri horinn , er hQnam er teþ sverjíj l^sccka ek þann Völundi olv hanq B^vþviMar til smiþjQ borinn. 4) bavig um^þeckir 18. Nú berr Bavþvildr ^mon ero augo bn'iþar minnar

Qrmi þeim enom fráqaj (bíþka ek í>ess bót) finí|)it cr hann bavga rauþa. gína magni, Sathann nc hannsvaf ávalltj^ pk seliþ hann síþan ok hann sló hamri; i Sopvar-slaþ. vel gjördi hann lieldr

Sv4 va:r gjört, at skornai^ Jivatt Niþaþi,

VQro sinar í kncs-bótoin'^?. 10. Drifo tiugir tveir

G. tiies-rolom r. St' 3) í^asfarstrþív St, Sæ- Tai-stai>i. G. 4 srJf. 4) vantar i St, F> 3) ok hann sló hamvi vel, * lian ^j. li. hi hvftt \i|5aþi St. er tUUg^r. möii . ölog val lued hanu:*iji, ' (iQh arbetíiU ails skiöns dt'NiduUsi:. :

VÖLUNDAR-Q VlþA. »57

á rlyr at sja sneiþ af havfuþ synir Niþaþar húna þeirra,

í Sævar-stavþ ok undir fen fjöturs

Jconio |)eir lil kisto, foclr uiii-Ingþi. krayfþo luklaj 23, En þær skálar, opin var ill-viþ er und skavrom voro, er þeir í~si. sveip liann utaa silfri, seldi Niþaþi; 20. Fjölþ var f ar menja, A er þeim mavgoin sýndis; en or aiigoin at væri gnll raut jarcna-steina ok gersimar, sendi hann kunnigri

''Koniiþ einirtveirj kván Niþaþar.

JíomiÞ annars dass: 24, En ór tönnom yckur læt ek þat gull tveggja þeirra um-gefit verl>a, sló hann brjóst-krínglor 21. Segit-a meyjom sendi Bavþvildi: yié sal-þjóþom, J)á nam Bavlvildr manni aungom baugi at hrósa, at iþ mik fundit," bar hann Völundi, Snemma kallaþi er brotiþ hafþi: seggr annan, "þoriga ek at segja bróþir á bróþr, nema þer einom." "göngom baug sjá!" Völundr qvaþ;

22. Komo til kisto, 25, Ek bœti svá Jcravfþo luklaj brest á guUi, opin var iU-úþ, at feþr þinoni þickir, er þeir í-lito; fegri ök móþor þinni

1) ]pannlg G. 0: heiman at ijánum\ á dyr sjá edr adyr «já S/. 2) G* á tfái* kinar hafa i;oiio. ,

>

i58 VÖLUND AR-QVrþA.

niíklo betri 'Vaki þú NiÞuþr! ok sjálíri þer Njara drottinn,"

at sania hófl. 29. Vaki ék ávallf- 26, Bar hann hana bjóri, Yilja ek lauas sofna,

Jviat hana betr kunnij ek minniz sízt

svá at hon í sessi rnína sono dauj^a:

um-sofnaþi, kell mik í havfuþ,' "Nú heíi ekhefnt kavld ero mér ráþ þín harnia mlnna vilnomc ek þess nú

allra nenia einna at ek viþ Völund doema.

ÍYÍ]y granra. 5o. Segþumér í>at Vöhmdr

27. Vel ek, qvaþ Völundrj vísi Alfa,

verX^a ék á filjom , af heilom hvat varþ þeiai er mik Niþaþar hiinom mínom? náino reckar: 3i. Eiþa skalltu mer áþr hlæjandi Völundr alla vinna; hof^ at lopti, at skips borþi, grátandi Bavþvildr ok at skjaldar rönd,

géck ór ej^jo; at mars bœgi,

tregþi favr friþils ok at mækis egg.

ok favþar reiþi. 5i. At þú qveljat

í28. Uti steudr kunnig qván Vökindar, qván NiSaþar, ne brúþi niinni ok hon iun om-géck at bana verþir;

endl.^ngan sal: þótt vér qván egim

(eu luum á sal-garþ þá er þér kunniþj edr eigim settiz at hvílaz) jóþ

___ iunan hallar.

1) r. og St. sUppa eínna. Adrir lcsa i tjicsíu linu gjnrnra. u.) Yatlr a spdi, 3) R.f/nr* íouum fytir hljódJtö/unum; sj4 einnlg^^, cr*

1 :

VÖLUNDAR-QVIþA: a39

52. Gack í)ú til smiþjo, era svá maþr hárr

{>eirrar er 'þú gerj[)ir, at í>ik af liesti taki, par fi|)r þú belgi né svá avflugr blóþ-i stockna at .þik ueþan skjóLí, sneiþ ek af Iiavfuþ þar er þú skollir húna þinnay viþ sk^ uppi.

undir fen íjöturs Hlæjandi Völundr ok I 36. fœtr um-lagþac. hófz at lopti, 53. En í>œr skálar en ókálr Niþuþr er und skavrom voro sat þá eptir. sveip ek utan silfri^ 5j. Uppristu, þakráþr!

Beldac Niþa^i i þræll minn irin bezti, en ór augoro biþ-þu Bavþvildi jarcna-steina meyna bráhvito fienda ék kuunigrí gánga fagr-variþ qváh Nii aþar. Yiþ favþur rœþa. 54. En ór tönuom 58. ErþatsaU,Bavþvildr! tveggja þeirra er savgþo mér, Völundr sló ék brjóst-kríngTor, sátuþ iþ senda ék Bavþvildi: saman í hólmi ? nú gengr BaYÍ>VÍldr 5g. Satt er þat^Niþaþr ! barni aukin er sagþi þér., enga dótíir sáto viþ Völuudr

yckor beggja. saman í hólmi 35. Mæltira þii Jat mál eina avgur^stund,

er mik meirr tregi, oeva skyldij né ék þik vilja Völundr ekvætrhonomvínnakunnac, verr um-níta: ek vætr honom vimia mátlac.

braliMta. SCttaré Ofan. 4) ^drir: iBanit

1 l 1 4

H E L G A - V I D A H ATÍNGA-SK A.þA.

I'íjörvnrþr hbt konúnf^^% Ivánn áiii Ijórar konor: eln

Jiét. Allhildr, son þcirra heí Heþinn, önnor Jiét Sye—

j'eiþr, þcirra son hoí. PIurnlúnj;r , in f>riþja Jiél Sinijóþ,

Jjeirra son hét HymHngr. Hjörvarþr konúngr Jiaíþi

]?ess heit strcngt , at eiga þd kono er hann vissi vœn-

fita. Hann spurþi at Svalnir konúngr áUi dóttor qven-

a álha leyursta ^), sú hét Sigurlinn. Iþniunflr Jiét jarl

Jians , Atli var Jians son, er lór at hiþja Sigur-

linnar lil handa konúngi. . Hann dvaldiz vetili'ngt

nieþr Svafni kon.'ingí , Franmarr hét þar jarj , hann

var fóstri Sigurlinnar, dótlir iians Iiét Alöf. Jarlinn

réþ at ineyjar var' synjat, ok lór Atli lieíin. Atli jarls

son stóþ einn dag viþ lund nokkorn , enn fugl safc

í liinonoin uppi yíir hdnom , ok Iiafþi heyrt til athans menn kavlioþo Vccnstar konor þær, er Hjörvarþr kon-

iingr áui, Fuglinn qvakaþi ,^ en Atli hlýJdi livat Jiuau

sag i, hann qvaþ; ^

i. SáUu Sigurliun þó ero hngligar S\^afnis duiloVy líjörvarþz konor,

mcjma fegursto guninom þíckja

i munar-heimi : ,At Glasis-lundi.

- f 1) pjnnig St. F, í textanum IlatlJáigawikata I2. á^ifái^ sja eríndí o- fi^. 2) H j^rir væna allra íVgurata, , ,

HELGA QVIþA. i4i

2. Mundo viþ Alla mara þraul ossa Iþ niundar-son, á megin-Jjalli: íugl fróÞ-Iiugaþr! urþom síþau,

íleira mæla? Sæinorn vaþa: synjat Mun ek , eí mik bul^lúngr þá var oss

blóta vildi, Svafnis dóítor,

ok kjas ek f>az ck vil hríngom gæddrar, ór konúngs garþi, er ver liafa vildom.

5. Kjosatlu lljörvarí* Konúngr baþ, at þeir né hans sono skyldo fara annat sinn, fot xie inar favgro hann sjálir. En er Þ(;ir íylkis brúf.ir: qvámo uppá fjall, ok sá á eigi brúþir þær Svafaland lanz bruna ok er buþlúngr á, jóreyki stóra, rcMþ konúngr kaupom vel saman, af fjallinofram í landit, ok "þat er vina kynni! tók náttból viþ á eina. Atli 4. Hof mun ek kjósa, hélt vörþ, ok íór yfir ána; havrga marga, hann fann eitt hús, fugl gull-hyrndar kjv mikill sat á húsino , ok ^ fra grams búi; gælti, ok var sofnaþr. Atli ef honom Sigurlinn skaut spjóti fuglinn til ban- sefr á armi, a; enn í húsino lann hanii ok ónauþig Sigurlinn konúngs-dóitor jöíri fylgir. ok Aloío jarls-dotlor, ok þetta var Áþr Atli foeri, en halþi þær báþar braut meþ er hann kom heim, ok kon- ser. Franniarr jarl haíþi úngr spur;^i hann tíþínda j hamaz iarnar-hki, ok var- qvap hann: it þær for hernom mcþ 5. Havloin erfiþí fjölk^ngi. Hi'óþniarr het ok ecki erindi, , ,

l42 HELGA QVIí>A;

tonúngr, biþill Sigurlinnar, 8. Sverf) veit ek h'ggja

hann drap Svava-koniing í Sigars-hólmi

ok. liafþi rænt ok brent Ijórum færa

landit. líjörvarþr konimgr enn fimm logo:

ieck Sigurlinnar, en Atli 01- eitt er þeirra

ofar; Hjörvarþr oc Sigur- avllora betra,

linn átío son mikinn ok víg-nesta bavl, vœnan, hann var J^avguU, ok varit gulH.

ecki nafn festiz ví{j hann. g. Hríngr er í hjaltí,'

Hann sat á haugi^hannsá hugr er í miþjo

ríla valkyrjor nío, ok var ógn er í oddi,

ein gavlugli^ust j hon qva|>: I^eim er eiga getr:

G. SiJ) mundu Helgi! Hggr meí> eggjo hríngom rába, ormr dreyr-fáþr, ríkr róg-apaldr! en á val-bavsto nc Ravfuls völlora; verpr naj>r hala. avrn gól árla, Eylimi hét konúngr ^ ef þú œ þegir, dótíir hans var Svava,hon harj>an hug fótlu var Valkyrja ok rei^ ^öp* hilniis gjaldir. ok lög. Hon gaf Helga 7. Hvat lætr |>ii fylgja nafn þetta, ok hlíf|)I hon- Helga nafni, um opt síþan í orrostoin. brúþr bjart-lituþ! Helgi qva|>: alls bjóþa ræþr. J)ú 10. Ertatiu, Hjörvarí»r! avllorn Hygg í>ú for heilráþr konúngr atqvæpom vel; fólks oddviti, Jiigg ek eigi þat, J)óitu frægr sér: þik liafa. nema ék léztu cld ctu

1) hilmlr F, i) vanp G, d Sfái^ ,

IIATINGA-SK AþA. 1^0

jörra bygí>ir, á skipom yjirom;

en I eir ángr vií> þík froeknlíga hitij:> ccki görþo, latt hygg ek yj^r sjázc; 11. En Hrójmarr skal Icennit mér nafn konúngsJ

liríngom rájþa, Alli qvap :

Jíeini er álío i5. Helgi hann lieitirj

orir niþjar; ^nu livergi mátt

sá séz fj'lkir vinna grand grami;

fœst at líli, járn-horgir 'ro

hygjE aldauj^ra iim avj)língs ílota,

arfi at ráþa. itnegoþ oss fálur fara-

Hjörvarjpr svarar, at hann a4, Hve J)ik Jícilir (qvaþ jinundi fá !i|> Helga, e£ hann Hrímgerí>r> j vill hefna inóí>ur-i íav{>or halr inn ámátki,

síns; í>á sótii Helgi svcrþ- hve |)ik kalla konir?

it, er Svava vísaj>i iion- íylkir I>ér tniir,

ora til, J»á fór hann ok er þik í favgrora lætr Atli ok feldo Hrófmar ok beiz stafni búa. 'Unno niörg^rekvirki, Hann i5. AtH ék heiti

drap Hata jötiin, er hann atall skal ek J:ér veraí sat á bergi nockoro. Helgi jajök em ek gíírom gram-

ok Atli lágcj^ skipora í Ha- astr : ia-firí>i. Atli hélt vörj* inn úrgan stafn

íyrrahit næturinnar. Hrím- hefi ék opt búlt, gerþur Hatadóttir qya^: ók qvaldar qveldri^or.

jfa. Hverir 'ro havldar i6. Hve þú heitir

I -HataCríú? Hála 2) ná-grájjug?

skjöldom er ijaldat neíndu þiim, íála! favfor,

l) R yildi hiUr SÍcjöidom cr ijaklnt á sJiípom. 2)'þaanigG* Hala 5f- F, —

i44 HELGA QVIþA.

31Í0 rav-stom aptarla lijarta

er skylíHr ne|>art Vera, In^gg ek at.þití, Atli! se

ok vaxi þer á baþmí barr. þóflií hnfir hreirla rödd.

[7. llrínigerþr ek heiti, S2 i.Ilemi ^Jiimn ek þér þickjaL

J-Iati hét minn faþir, ef þú reyna knátt^

þann vissa ek ámátkastan ok sííga ék á land af legi:

jÖtun! avll muntu lemjaz,

jnargar brúþir hann lct ef mér er alhugat^

írá bui tcknar, ok sveigja þinn hala Hrim- tmz liann Helgi hjö* gerþr,

18. pú vart, Hála ! «22. Alli! gack |)ú á land, iör hihJíngs skiponiy alli eí þú treystir ^ ok látt í fjarþar niynní ok hitlomk í vík Varinsí for ræsis recka, riíja rétli, cr þú vilþir Rán gefa^ er þn munf recfer fá y

eí þér komi-þ í þver^ el þú mér í krymmor kömr'rf

þvari. 20^ Munka ék gánga y

nú, Atli! aþr ig. Duliþr ertu gumnar vakna , draums qveþ ek þbr vera, ok halda oí vísa vörþ: síga lætr þú brýn for brárí era mér örvænt, móþir mín lá nser oro kemr for mildíngs skiponiy skass ttpp undir skipi. ek drekþa Hlavþvers sononi 24^ Vaki þú Helgi!

í hafi. ofe bœf viþ Hrímgerþi^

20. Gneggja mundir þú Atlif er þú lézt höggvinn Hata^ ef þú geldr né værir, eína nótl kná hón bretlir— sinn Hrimgerþr hala: hjá jöfri sofa,

víUi heldr flau.U. 2) 0; kæm!-t; G. hefir á spái, kasmi. '^annig G* Á hinar 1) *pái^ rcna ; rcminí. ,,

HATINGA-SKAþA, i45

liefir bavlva boQttir. stóþ af J)á hon mavnom þeirra

*2 6. Loþinn lieitirer þik skal davgg í djúpa dala,

leiji hagl í ertu niaimkyni , (eíga, háfa viþo, sá býrr í fiollcyo J»urs: þaþan kömr meþ avlþom ár, hund-víss jötunn, alU var mér þat leitt, er ek hraun-búa verstr, leitk. sá cr þér niakligr mabr. ag.Anstrlítlu nú,Hrímgerþrl

26. Hina vildo heldr, Helgi! ef þik lostna heíir hel-síavfom: er réþ hafnir skoþa Hejgi á landi lyrri nótt meþ íirom: ok i vatni niargullinn mær borgit er avþlíngs flota, ok siklings mönnom iysamsi. mér þóiii aili bera, hér sté hon land af lægi, 5o. Dagr er nú, Hrímgerþrl en þik dval^a heíir ok íesti sva yþarn llota: Atli til aldr-laga: hon ein því veldr hafnar-mark þickir er ek eigi mác hlæghgt vera, buj)lúngs mönnom bana. þars þú í steins-líki stendr. Í27. Heyrþu nú, Hrímgerþr! Helgi konúngr var all- ef ek bœti harma þér, mikiU hermaþr, hann kom se^þu gjörr grami; til EyUma konúngs, ok baþ var sú ein vættr Svavo dóttor hans. þau er barg avþlíngs skipom, Helgi ok Svava veittuz var- eþr fóro þær fleirisaman? ar, ok unnox furþo mikit. íiS.þrennarníundir Omeyia, Svava var heima meþ íavþr þó reiþ ein íor sínom, en Helgi í hernaþi. hvít und hjáhni raaer: Var Svava valkyrja enn sem xnarir hristuz, fyrr. Héþinn var heima 10 i) muudir o£ <;. « 146 HELGA^ QVIþA

mcþ faví^r sínom Hjörvarí>i olk^erí einn kominn

Jvonúngi i Noregi. Heþinn oss at finna? einnsaman Iieim fór ór skógi 52. Mik heílr iniklo g

jóla-aptan , ok fann tröll- meiri sóllan,

konOj súreií> vargí,oKhai{>- ek ]iefi kerna

i ornia at taumom , ok ena konúng-borno

bauþ f^rlgj) sína Heþni. Nei briij>i þina

saf þi hann. Hon sagþi; J^ess at bragaríullí. skallu gjalda at bragarfulli. 33, Sakaz eigi iþú} Vm qveldit oro heitstreng- savnn muno verþa ingar; var framleiddr són- avlmál, Héþinn! heggja; ar-gavltr , lögþo mcnn J)ar ocknr á iiendr sinar, okstrengþo mcr iiefir slilHr menn þá heit, at bragar- Bteykt til eyrar, fuUi, Hé{>inn strengþi heit Þ^ggja nátta

íil Svavo Eylima dóttor skylac þar koma: unnosto Helga bróþr síns, if er mér á í^ví ok iþraþizsvámjökathann at ek aptr koma, géck á braut villi-stigo þá má at göfto

8uÍ3r á lönd , ok fann Helga gjöraz shkt, ef skal.

bróí^or sinn. Helgi qvaþ: 5^- Sagí>ir Þú Helgi! at HéJ)inn værx

1 . ! . 3 Kom-f>u heilL Hépinn , , ,

. gops verþr íra J>er,

hvat kantu segja . . . . ok gjafa storra: nvrra spjalla per er sœmra or Noregi? . ^ sverþ at rjol^a, , . , . t er per, stilhrí hvi r -t. r enn fnp gefa steykt ór landi, íjandomr- i þinom;

^osna* kafínskt tittarA steínt l) o; kj'órna f 2) t

HATINGA-^SKAþA:

pat qvaf> Helgi, þvíat ef íión vill íinna lianngrunaþi umfeigþsín- fylki qvikvan.

a, ok þat at fylgjor hans 57. ^'Mik Iiefir Helgi havfijo viljaþ Hejpinsj þá er híngat sendan, hann sá konona riþa varg- viþ þik, Svava!

inom. Aifr héfc koniingr, sjáifa at mæla: son Hróþmars, er Helga þik qvaþz hihnir

haf|:i völl haslaþan á. Sig*- hitta vilja,-

- arsvelh áþriggjanáttafresíi. áþr ítr^horinn

J>á qvaþ Helgi; avndo t^ndi»'* 5b. Reiþ á A'argi, 58. Hvat varþ Hclga

er rekviþ var ^}^ HjörvarDz syni? fljóþ eitt, er hanu mér er harþliga fylgjo beiddi: harma leitat: hón vissi þat ef hann sær tim-lek,' at veginn mundi eþr sverþ um-beit)

Sigurlinnar sour- þeiq;! skal ek gumna á Sigarsvöllum. grand um-vinna!

þar var í orosta mikil j 59. Féll hér morgou ok féck þar Helgi bana- at Freka-steini sar. buþlúngr sá er vai; 36. Sendi Helgi baztr und sólo: Sigar at riþa Alfr mun sigri eptir Eyllma avlloni ráþa, einga dóttor: þótt þetta sinri biþr brálhga þavrf-gi væri. búna verþa, 4o. Heil verþu, Svava!

a) refc viþ G.og a J/íá{.retfc ví^ Me'iníngin thun yerii: röclírit o: Trt3''i'kU 2) Er hundit i F* og mun rittéra Hépin 3) R» riUi hcldr sár. , , ,

i48 HELGA QVIþA IlATINGA-SKAþA. hug skaltu deila, er mér Helgí

sjá niun í heimi hrúiga valdi

hinnzlr fundr vera: nrundiga ék lostig

tjá buþhxngi at liþinn fjdki

blocþa undir jöfor ökunnan,

rnér hefir hjörr koinit armi vei^a. hjarta iþ nœzta. 45. Kyslu mik, Svaval

41. Biþ ek pik, Svava! Kem ek eigi áþr

brúl>r grálatto, róg-heims á vit

ef f>ú vilt míno né RavÍHils-valla máli l^þa: áþr ek hefnt hefik at þú Ile|>ni jörvarþs sonar, hvílo gjörvir, pess er buj^lúngr var ok jöfur tingan baztr uud sóío, ástum leiþir. Helgi ok Svava er sagt

42. Mælt hafl>a ék í>at at væri endrborin.

i munar-heimi,

i) sinnzlr sínnstr 5/. kannthe fyrir selnstr tf s*o gtir tag{t. fíir hafa 'St. F* G. ÍÍivÞtUáfjalla. Sjá 6* crindt JíalgajK, ffuni- Íngsh. /. S. erindi* ,, , , :

HELGA - Q^VIDA * HUNDINGS-B ANA

EN FYRRI. M

A r var alða þær um-greiddo

J>.it er arar gulla, guUin-simo hnigo Jieilög vötn ok und mána-sal af hia»in-f}öllom: miþjanfesto,

4. þcer vestr J>á hafþi Helga austr ok inn bugom ^lóra enda íálo, Borghildr borit í>ar átii lofþúngr

í Brálundi. ]and á niilli:

2. Nótt var 3) í bœ, brá nipt Nera nornir qvámo á norþr-vega

í>ær er a\í>Ungi einni festi, . aldr uni-skópo: cy baþ hon halda. f ann bápo fylki 5. Eitt var at ángrl ylfínga niþ frœgstan verþa, . þeirri ok buþUinga ok **J mej'^jo beztan þikkja.. er munuþ foeddi

3. Snero þaer aC afli hrafn qvaþ at hrafni,; avrlavg-þátto sat á hám meiþi þá er borgir bravt andvanr áto

í BráUuidií ek veit nokkoþ.

^^r^þ G, i) Su og F. sUppa cn fyrrí. 2) í>á C. á tpá^' 3) é sfa^* hinar aliar tíii\ 4) cv G. á fpi^ , é

i5o HELGA-QVIþA

6. Stendr i brynjo yndis Ijóma: burr Signiundar lian'n gallí ok ga£ dqcgurs eins gamall, guU verþúngo, lui er dagr kominn: sparþi eigi hilmir hvessir augo hodd bráþ-þrekinn, sein hildíngar, jo, Skamt lot visir sá er varga vinrj vígs at bíþa, H

F viþ skulom teitir, f>á er fylkir var

7, Dróll {Jötti sá Jimlán vetra; davglíngr vera, ok hann harþan lót qváþo meþ gumnom Hundíng veginn, (Grini)^r kominn; þann er lengi réþ ejálfr geck vísi lavndom gk þegnom, or víg-þrymo 11. Qváþp siþaa viíigom fœra Sigmundar bux: itur-lauk grami, auþs ok hringa

cS. Gaf Iia nn Helga nafa Hundíngs-synir. ok Ilringsfaþi, |>viat þeir átiQ

Sóifjavll, Snæfja\U jöfri at gjalda

ok Sigarsvavllo. fjár-nám mikit líríngsíavþ ^), Hátúu ok favþur dauí?a,

ok Himin-vánga, 15?, Let-aþ buþlúngr blóþ-om búinn boctor uppi, brœþx ^) Sinfjötla; né niþja in heldr

g. þá nam at vaxa nef-gjavld fá: for vina brjósti ván qvnþ hann mundQ álmr ílr-borinn yeþurs ens mikla

1) ilríng.slap Sí. 2) Iroplr 5f, 5) r'iUi helH- s^xM^Q. i) jhs G»

t

HUNDINGS-B.I.

grára geira en af geirom

ofc gremi Ojþins. geislar stóþo.

1.1. Fara liildiní?ar 1 6 Frá árliíis^

li iör—stefno íil. ór Úlf-ibi

Beirrar er lav^Bo davslínffr at bvt

Vlloll oLl jJl {JUIJul -

<^f Tinpr vílfln TiPi rti'

iianua a niiiii^ mep nua ingoiu lara Vibris-firey bá nólt fara;

Yai-gjorn uiti ey« P? yjni , var airna* í

i4. Seltiz visi 17. Enn af hestí

pa er vegxt iiaipx xiavgna uoiiir

Alf nk Evíólf 1 V f Irli T"íiTi Híi—i'vrn

und ara-steini, ræsi sagpi: Ti^rfTfTJd& í^lr af" vp*t*Vwr CJgUJfi^icrimL

XlU llUlIJgo^aUilU clj^X CtL O^oIUI j ^ laut iiaipi jiann aiiri^ enu niep Daug-* oroia

%jciL Vjreir— uiiiiiis- UIUI cxL UrCUii.cl k

* O9 j^a uru ijuiijct X18\J« "'HefirXXVXXL XXtXXXllminn Xv4fabirMXX af Loga-íiavllom • meYJO sinni enu di peim ijomoni i'riniinumíTY^f m rvi f\ rvi iiciTt 01 flil1 f*

í i tj^vunio. ívjiT'nnciiiiiictimíiT*G0 cirni-Uf j,eYpirir ^ ^y þá var und hjálmom en ek hefi, Helgi! á himin-vánga, Havþbrodd qveí>ina brynjor voro þeirra konúng óneisaa blójþi stocknarj sem Kattar son;

j) fyr'ir erárra, etns eg færa fyrír fa?rra, ^on fyr!r {»oiti 0. í»t', epur málysku austfirdinga. 2) ieiptiir G. á spái, o) WXhiál á spá[.aiin-^ ars g

1 ,

HELG A-QVIDA

1 "þá fylkir g. kömr ór stafns-nesi fára nátia, beit 2) her út skriþu , iieina þú holiom AMSÍr ok búinn gulli;

ral-steíno til spurþi Helgi o|:r niey nemir Hjörleif at því: frá niiltlíngi. hefir þú kannaþa 20. Uggí eigi þú koni óneisa? Isúngs-bana; 2 4. En úngr konúngr lyrr inun dólga-d3''nr öþrum sagþi, nema ek dauþr sják. seint qvaþ at telja 21. Sendi áro af Travno-eyri alvaldr f;Q|)an láng -havfþuþ skip of lopt ok um lög und líþondom, leiþar at bi{>ja: þau er í Örva-sund ij)-gnágan utan fóro. ógnar-ljóma 25. Tólf hundroþ brögnom bjóþa tryggra manna, ok burom þeirra. þó er í Hátúnom 22. Biþít skjótliga hálfo fleira til skipa gánga, vigliþ konúngs, ok ór Brandej'^jo ván erom rómo. buna very^a. Jjaþan beiþ þengill, 26. Sva brá st^rir unz þíngát qvomo stafn-tjöldom af, at Iialir hund-míirgir niildínga ór Héþins-eyjo. mengi vakþi,

2S. Ok þar af ströndom ok davglingar

1) R, vildi hcldr 8«. i) lieit Pydir iUp og tr hforugskynSj sjá Hcls'í ji-. Hdt, 14. en G. hefir á spái* hauii fyrir her.

t , : :

HUNDINGS-B.L i53

dags-br'un sjá, 5o. en þeim sjálfom oic siklíngar Sigriin oían snero upp viþ Ire fólkdjörf um- barg

vef-nistingom ok fari þeirra

í Varins-fir|)i, snöriz ramliga

27. Varþ ára ymr Rán ór hendi ok járna í»Iymr gjálfr-d\r konángs

brast ravnd viþ ravnd, at Gnípa-lundi. rero vikíngar: 3i. Sat þar um aptan

eisandí géck í Una-vágom,

und avþlíngom flaust fagrbúin

lo(þúngs íloti fliíta knátto: lavndom íjarri* en þeir sjáiiir

28. Svá var at heyra, frá Svarins-haugi er saman qvomo meþ hermþar hug Kólgo-systir her kavnnoþo.

kilir Inngir ok , 52. Frá goþ-borinn sem björg epr briin Goþniundr at því brotna mundi. hverr er landreki

29. Draga baþ Helgi sá er liþi st

varþ-at hravnnom foerir at landi?

hravnn þíng-loga; 55. Sinfjöili qvaþ þá er ógoi'lio (slaung upp viþ rá Ægis-dóttir rauþom skiidi, slag-stjórn-mavrom ravnd var ór gulli: steypa vildi. þar var sund-vörþr

er múfysh^ i S\t^j6du l) ílita 5/. kannske flyta fyrlr fljóta tcm enn a) Ka.mike réttara hoiuiidíii" ? , ,

154 HELGA-QVIþ A

I sá er svara kunni, at bana or|>It:

ok vií> avþlínga opt sár sogíu orþoin skipta! svavlom munni,

hefir i hreysi 34. Seg^u þat í aptan, er svj'noni gefr, hvar-leiþr skriþit. Sy. vart vavlva ok íílcr yj)rar pú

í Varlns-ejrjo, teygir at solli : at sé Yllíngar skoUvís kona, austan komnir bartu skravk samani gimnar-gjarnir qvaztu engi mann frá Gnípa-lunái. eiga vilja segg brynjaþan 35. þar mun Haví>broddr nema Siníjötla. Helga finna flavg-traupan gram 58. þú vart, en skæþa qván! skass valkyrja í flota miþjom: sá er opt hefir avtul, ámátlig örno sadda at Allavþur: tneþan þú á kvernona mundo einherjar * kystir Þ'ýgjar, allir berjaz, snævís kona! 56. FciU mantu, fylkir! iim sakar þínar, fornra spjalla Nio áttu viþ cr f)ú avþlíngoni á nesi Sago ósavnno bregí^r; úlfa ahia Jiii hefir etnar ek var einn faþir þeirra. úlfa krásir Faþir varatíu ok bróþr þínom 39, fenris-úlfa

R. vildt fifc ^ heldr edt for. 2) stavllvis G, á spáu og i nttstu Hnu ökraut, 5j srcvis G, kannskc rcttara &kævi3 ? HUNDINGS-B. 1. i56

avllom ellri, geilr mjólkaþir,

s\u at ec uinnaj enn í annat sinn

sízl þik geldo Imtar dóttir for Guípa-lundi Tavtrig-bypja,

pursa meyjar vill-þu tavlo lengri? á þórs-nesi. 43. Fyrr vilda ék 40. Síjúpr vartu Siggeirs at Frekasteini látt und stavþoin heima hralna seþja varg-]jóf)om vanr á hræom þínom;

á A'^i^om úti: enn likr yj>rár komo |>ér ógavgn teygja at solli, avU at hendi, ejþr gefa gávltom;

J)cá er brav"Þr þínom deili gravm \iþ þikl brjóst raula|)ir. 44. Væri yckr, Sinfjötlí!

görf.ir Iþik frœgjan (qvaj) Helgi af íirni-verkom soemra myklo 41. pú vart brú|)r Grána gunni at heyja á BrávelH, ok glaþa örno:

gull-bitkTÍ> vart enn sc ón^tom

gjör til rcísar: cr|;3om at bregf^az,*

haíí>a ék jjcr ínóf ri þótt hring-brotar 0 mart skeiþ riþit heiptir deili,

svángri und saví>li 45. þickjat mcr góliií'

simul forbergis. Granmars synir,

42. Sveinn póUir |»3 diigir siklíngom

siþlauss vera, satt at mæla:

]þá er þú GuUnis Jþeir hafa markat

i) jidnr: fyxn'i verliom, firín rerkora. 2) GiilIIns G. ^ Wt- oí; *rrax Ymtar O. 3) R. fyrÍT. Vxrí yckr q^TiIð SiníjÖlli. 4) brjóíar G\ Átpá\.

- i56 KELGA QVIEíA

Móii>s-í)eif>om *) á skafnar árar ^ at hi^g hafa gavfugt liþ Gylfa, bjarjoui at bregþa. glaþir Ylííngar.

46. t>eir af nki 49. Gánga iimtáa renna Jélo lólk upp á land^ ^> S.ipuþ ok Syegjoþ þó er í sogn út Sólheima til sjav þúsundirr

dala davggótta, liggja hér í grindom ^> davkqvar Jihþir; íor Gnípa-lundí skalí' Mistar inarr brim-dýr blásvört hvar uiegir íóro. ok búin gulli:

47. Mælto þeir tíggja þar er miklo mest

í tiin-hliþi, mengi þeirra,

- savgþo slríþliga muna nú Helgi slilli qváino: hjör-þíng dvald.

úli stóþ Havþbroddr 50. Renni ravkn bitloþ hjáhni-faldinn, til regin -þinga , hugþi hann jóreiþ en Spor-vitnir ættar sínnar: at S}>arins-]ieiþi, hví er hermþar litr Mehiir ok Mylnir á Hniílúngum ? til Myrk-viþar:

4H. Snúaz hér at landi látiþ engi mana gnæfgir kjölar eptir sitja, racka-liirlir þeirra er ben-logom kunni! ok rár l ingar., beita 7) fikildir margir, 51. Bjóþi þér Havgna ok Hríngs sonom,

Móiiis heimísir St. i Mólns Jicjm>Ír F. G. hirjo"* l'j á á spái. 1) St' liÍorom G. 3) Segioþ G. á spdi* 4) Svo tc^ja ^nn^á Syiar fy" rtr l:iHr, 5) greadotii G, á spái* giudom St» 6) Spor-vitur St^ Spavrviuiir F, 7) hrc^^di St.

- • ,

HUNDINGS^B.I.

Atla ok Yngva, í>á qvaþ þat Sigrún Alf enoin gaailaj fiár-vilr fluga l>eir 'ro .gjarnir «t liavlda sker ^mni at heyja, *af ^) hugins barri. látom Völsiinga 54- Helll gkaltu, -visi! vfþr-nám íá! virfa ujóta, át-stafr -^ngva 62* S.vipr einn var I>at^ ^ '©k -una lííi: •er saman qvomo favlvír oddar er í)ú fellt hefir r at Freka-sttiini: iríH fliigar-trauþa ey var Helgi jöíur þann er oilá Hundíngs-bani Ægis 4) dau^a: þer, buþliingrl Iremstr í flocki ok samir bæþí vel Jar er íírar bavrjuzt œstr á ímo, rai^ir baugar al-travþr ílugar., x)k in rika mær. sá hafþi hilmir 55. Heill skaltu,bu]pUtngr1

Jjart mó|)-akarri. hæþi njóta dótíor b3. Kom þar ór himni Havgna hjálm-vitr oían^ ok Hríng-sta^a

íóx ^eira-gn->rr fiigurs ok Idnda,

pannig G, á ifÁ\^ hinar Oir, 2} aiistr St^ 3) at &t, .F, Ijati G* « H E L G A . d V I D A HUNDÍNGS -BANA

ÖNNOR. 0 FRA VöLSUNGOM.

Sigmundr konúngr Vavlsúngíáon álli Borgliiltti af J3rá]undi, þau héto son sinn Helga ok eptir Helga

Hjörvarþssyni, Helga fóslraþi Hagall. Hundíngr liét rikr koniingr, viþ hann er Hundland kent, Hann var hermaþr mikiU, ok átti niarga sono, þá er í hernajíi Yoro. Ofriþör ok dylgjor voro ámilli þeirra Hundíngs konúngs ok Sigmundar konúngs, drápo hvarir annarra frœndr* Sigmundr konúngr ok hans seltmenn héto

Vavlsúngar ok Ylfíngar. Helgi fór ok njósnaþi til hirþ- ar Hundíngs konúngs á laun, Hæmíngr son Hundings konúngs var heimaj en er Helgi íór í bi'aut, þá hiíti hann hjarþarsvein ok qvaþ:

3. Segþu Hemíngi Hundíngr konúngr sendi at Helgi man, menn til Hagals at leit^

Iivern í brynjo Helga, en Ilelgi raátti eigi bragnar íelþoj forþaz annan veg, enn hann er úlf grán tók klæþi ambátlar ok géck inni havfþot, at mala, þeir leitoþo Hel- þar er Hamal hugþi gu ok fundo eigi: þá qvaþ Hundíngr konúngr. Blindr inn bavlvísi.

Hamall hét son Hagals. 2. Hvavss ero augo

1} hefir jþdJ/íi fytinógn á $pai* mii ttinni hcndj% HELGA QV. I UNDJNGS-B. II. i59

f Hagals f>\jo, Undan koms Helgi j ok era þat karls œtt fór á herskip. Hann feldi

er á kveruom stendorj Huadíng konúng , ok var steinar rifna, síþan kdWtiþT Helgi Hund-^

steykr lúþv fyrirt ings-banU Hann lá meþ

nú hefir havrþ dœmi her sinn í Brunavágom hildíngr þegitj ok havfþo þar strandhavgg

er vísi skal ok áto ráU. Havgni hét kon-

val-bygg mala: iingr^ hans dótlir var Sig-» heldr er soemri rún, lion var Valkyrja ok

liendi þeirri reiþ lopt ok lavg, hon var meþal-kaili Svava endr-borin» Sigrún

cnn mavndul-tré. reiþ at skipom Helga , ok I Hagall svarar ok qvaþ: qvaþ:

3* t>at er lítii vá, 4. Hverir láta fljóta þótt lúþr þrumi, fiey viþ backa, er mær konongs Jivar her-megir jnavndul hroerir: heiraa eiguþ, hon skævaþi hrers bíþit ér skýjora efri, í Bruna-vágom,' ok vega þorþi hvert lystir yþr sem vikíngar^ leiþ at kanna?

áþr hana Helgi 5. Hamall lœtr fljóta havpto gjörþi, fley viþ backa, systir er hou þeirra eigora heima.

Sigars ok Havgna; í Hless-eyjo, því hefir avtul augo biþom byrjar ylfínga man. í Bruna-vágom,

cint og ieUna* ,

i6ö HELGA QV. HUNDINGS-B. H. austr lystlr oss ok busti blóþ leij) at kanna. á brímis eggjar.

6. Hvar hefir pú, hilmir! 9. Hvat vissir þú hildi vakí>a at þeir sé , eí>r gavgl alin snót svinn-huguþl

Gunna systra, er sefa heíndora hví er brynja þín margir Vo hvássir blóþi stockin, hildíngs synir hví skal und hjálmom ok ámunir hrált kjöt eta? ossom niþjom.

7. psit vann næzt nýss 10. Varka ck fjarri, niþr Ylfínga, Fólks oddviti!

for vestan ver, ger á mörgom ef þik vita lystir: grams aldr-lokom:

er ek björno tók þó tel ek slægjaa

i Braga-lundi, Sigmundar bur,

ok ætt ara er í val-rúnom oddom saddac; víg-spjavU segir.

nú er sagt, mæp! 11, Leit ek þik um sinu hvaþan sakar gjörþuz, fyrr á lángskipom,

Í>ví var á lægi þá er þú bj^gþir

lítt steikt etiþ. blóþga stafna,

8. l^sir úrsvalar Víg, þú , ok

varþ for Helga unnir léko : Hundíngr konúngr Hú viU dyljaz hníga at vtUi: davglíngr for mér, bar sókn saman en Havgna mær er seva hefndoþ, hann uni-kennir.

1) liva C. <í ifái, 1} Brálundl q.^sUt: VÖLSUNGA- 1 ,

H

VÖLSÚNGA - V I D A HIN FORNA. 0

Granmarr liet rlkr konungr, er bjó at Svarinshaugi ^),

hann átti marga sono: einn het Havþbroddr, annarr

Goþmundr, '^viþi Starkaþr. Havjibroddr var í kon-

úngastefno ^)^ hann fastnaþi serSigrúno HavgnadóUur; eu er hon spurþi þat, þá reiþ hon meí) valkyrjor uiu lopt ok lavg at leiía Helga. Helgi var þá at Loga- fjöllom, ok liafþi barizt viþ Hundíng'ssono, þar feldi hann þá Alf ok Eyjólf, Hjörvarþ ok Hetvarþ, ok var hann allvígmóþr, ok sat undir ara-steini; þar hifti

Sigrún hann, ok rann á háls honom , ok kysti hann ok sagþi honom erindi sitt, svá sem segir í Völsúnga- qyiþo inni forno.

1. Sótti Sigrán 2. þá várþ hilmi aiklíng glaþan ^^^S^' á vífi; (heim) nam hon-Helga f^'rr létz unna havnd at soekja: af avUom hug kysti ok g^vaddi syni Sigmundar konúng und hjálmi. ena hon seþ haíþi,

1 1 6*2 YÖLSUNGA-Q,

5 Var ek Havíibroddi o leiptr yfir þá, ok stóþu

i hcr favslnub, geislar í skipin , þeir sá í cn jöfur annan lopíino at valkyrjor nío

riga vilþak: . Tiþo,. ok kendo J)eir Sigrún- Jtó sjárnk, fylkirí o: þá lægþi stornnnn, ok fra?nda rtiþi, qvomo |)eir til landz. Gran-

l]GÍi ek mms favjíor niars-synir sáto á bjafgi

munráþ brolijþ. iiockoro j er skipin sigldo

4. Nam-a Havgna mær at landi. Goþmundr hljóp of hug niæla, á hcst, ok TGÍþ á njósn á liafa qvaz hon Hjelga bergit vi|> havfnina , J>á hylli skyldo. hlóþo Völsúngar seglom.

.5. Hir{) eigi þá qyaþ Gopmundr svá

Havgna reiþi, sem íyrr er i'itaþ i Hel- ne iUan hug ga-qviþo: áiiar þinnar! Hverr er fylkir sé, skallt, úng! J>ú mær er ílota stýrir, at mér lifa ok liann feikna-liþ átíu, in gó|>a! geii foerir at landi? 4) sjánik. er ek J>etta qva|> Gopmundr Helgi samnaþi |)á mik- Granmars-son: fór til lom skipa-her , ok 6. Hverr er skjöldúngr sá;

Freka-steins ok fengo í liaíi er skipom stýrir^ ofviþri mannhætt; í>á qvam- lætr gunn-fána

I) niuinirnd. St, 2) at min eda mep mer v- muntlr Granmarsson o. i, />. ó-H. ír. 05- loksins llelgi féck SigrúnaT o. í. /í-. í Jo^u rorf itím Aíír. Einnig G, og pó er i ^eim bádum eptir ordinoV or l^at cnn ritat viíad til erindanna j-il, sem og augl/óí-^ liga eiga her ad innfarasty en '^ótii mér rcttait ad flytja einnjg 6, sem áycL fid her^ ennámiLLi idyg jymimdi Qldungi$ trubíasamheingid* ,

HIN FORNA. i63 guHinn fyrir stafni? brattar klífaí

|)ickja mér frijþ hafa þér i hendi

í farar-broddij heslikylfo^ verpr vig-roJ)a pat er |>ér bh'f^ara iim víkínga* enn bi'íniis dómar!

Siníjötli Sigmundat- son 10. phv er, Sinfjötlil

h Bvarar^ ok er J)at enn ritat; soemra miklo

7. Hér má Hav{)broddr gunni at heyja, Helga kenna, ok glaþa avrno: flótta-trauþan enn ónýtom

i flota miþjomt orþom at bregþaj ^)

hann liefir eyii J)ótt hildingar

œttar þinnar, heiptir deilií

ar£ ^örsúnga iiv í^ickjat mér gójpit,

und sik þrúngít! Granmars-syniri

8. því firr skulq jþó djagir siklingom at Freka-steini satt at mælá:

Bátiir saman 'þeir merkþ hafa um sakar doema! á Móins-heiþom xnál er Havþbrodd at hug hafa

liefnd at vinna, hjörvom at bregja

ef vér lcegra lutj' ero hildíngar

lengi bárom. havUzti snjallir:

I 9. Fyrr xnundu Goþmuudr Go>mundr reiþ heim geitr um-halda meþ hersavgo, þá savítin- ok bergskorar ofo Granmars-synir her,'

Syhist i) hér ttd-þydá lánd, f'ódurltffd, éingUiakn, ae-þfel. 2) Gct- gata R, Í^rtr fLirr , íur meinín^i/i virditt 'þeisl'. pvíáidrskultí Hitrin (vid) tnlm ht r 3 á 1 1 ir $ m m a h wííjþi'ííiit m á l , he Cdr sk^ l nu f9e rfa tilstálsmedockr* 3) bregþaz F. á sfái-, bre£tw (ílcilft) Q, á spái cn ?,«fr« fn/ijíi t^nUt Hd£i ad flsa* , ,

i64 VÖLSUNGA-Q.

komo þar margir konúngar: var|) ék bani |>eírra." far var Havgni faþir Sig- i4. En at Slyrkleiíom rúnar, synir haus Bragi ok Starkaþr konungr,

Dagr. par var orosla mik- en at Hlébjörgom

il, ok icllo aliir Granmars Hiollaugs-synir:

fiynir, okalJirþeirraJ^ölí^ing- pann sá ek Gyl'fa jar, nema Dagr Havgna- grinim-úþgasl^n, son íéck grlþ, ok vann eiþa er barþiz bolr

Vavlsúngom. Signín géck í var á broU havfiip.

valinn, ok hilli Havþbrodd i5. Liggja at Jórdáa'^Ji al-koníinndauþa, hon qvaþ' allra fleztir

12. Miin-a þér Sigrún niþjar þínir frá Seva-fiöUom at nám orþnir:

Ha^þbrudflr konúrigr! vanntattu vígl,

Jiníga at armi: var þér þat skapaþ.^

liþin er ^vi ^ at þúcat rógi

opt náir hreila rík-menni vart ^).

gran-slóþ 'Gríþar pí grét Sigrún, hann Xjyé^i

Granmars-sonom. 1 Ö. Huggaztu, Sigrún ! pá hitti hón Helga, ok Hildr heíir þú oss veriþ,- varþ alí-íegin, Helgiqvaþ: vinnatskjöldúngar skavpom. i5. Er-at þér at avHo Lifna jnunda ek nú kjósa

alvitr! geíit, er liþnir ero

þó qveþ ek nöcqvi okkuætía ék þérþó í faþmi nornir valda: felaz.

íéllo í morgon Helgi féck Sigrúnar, '^ofc

at Freka-steini átto þau sono, varþ Helgi

BragL ok Havgni, eigi gamallj Dagr Haygaa-

St» i) Kannsk

HIN FORNA.

1 »on blóta|>i Oþin til favþ- þótt óska-byrr OÞini) leþi erhefnda j Dag eptir leggiz: geirs síns. Dagr fann Hel-- renni-a sá marr, ga niág sinn Þarsem heit- er und þér rcnni; ir at Fjöturlundi , hann þóUu fjandr þína lagþi ígögiiom Helga meþ forþaz eigir.

éll geirnom , þar f Helgi 20. Biti-a þér þat sverþ, ea Dagr reiþ til Seva-fjaUa er þú bregíi>r, ©k sagþi Sigrúno tíþindi. nema sjálfom þér

17, Trauþr em ek, systir! s-^ ngvi um havlþi irega f>ér at. segja, þá væri þér hefnt j>víat ec hefi naul>igr Helga dauþa,

BÍpti grasUa: eí þú værir vargr féll í morgQH á viþom úti und Fjötur-lundi auþs andvani buþlúngr sá er yar ok allz gamans, heztr í heimi, hefþir eigí mat, ok hildíngom nema á hræjum sprýngir.

á hálsi stóí>. Dagr qvaþ: .18. pik skyli allir 21, (Er ertu, systir! eiþar bíta, ok ervita, þcir er Helga er þú brœþr þínom hafþir unna: biþr forskapa : at eno Ijósa einn veldr Oþina leiptrar vatni, avHu baVlvi, ok at úrsTÖlom þviat meþ siljúngora

unnar steini. sakrúnar bar.

19. Skríþi-a þat skip. t2'2, þér b\þr bróþií

er und þér skriþi; bauga rauþa, , '

j66 VÖLSUNGA-Q; -

avll Vandils-ve davggo slungmn,

ok Víg-dali; er Öfri ferr ^ hafbu Iiálfan heim avllom d\rorn

Iiartns at fíiavldom* ok horn ^lóa

viT> Viímin ^iíálfíin

íiK" 0111*11? T\tniv 4ndu^i > cti gjurr epLir

^3. SiLka ck sva ss&l líelsa ^ enn er hann kom

V^o V ICi V iiL/iI^ fil Vnlliallar bá banK mS—

ár né avllo at rába uni nætr.r inn honom

at ek una lífi: nie{> sér, Helgi qvaþ:

liema at lifi lofþiíng^ fi6. þú skalt, Hundingr! Ijdma bregÞi, liverjom manni

r yenni und vísa fót-lauff 2eta víg-ble^r I>innÍÆ ok funa kyndai gull-bitli vanr hunda bindaj « fenesa ek ííranii fasna; hesta eœta. 24, Svá haiþi Helgí svíuom soþ gefa ] Iirædda gjörva áþr sofa gángir. fjandr sina alla Ambót Sigrúnar géck

ol; frændr beirra; tim aptan hjá hausi Helea,-

sem íor úlfi lok sá at Helfíi reiþ til haugs-

óbar rvnni ins nit;T> niar^ia nienn. Amb-'

geitr fjalli aí ót qvaþ :

geiska-lullar. 27. Hvárt eroþatsvik ein;

2í>, Svá bar Helgí er ck sjá þickjomz. hildIn£om ebr raena-ravk seip ítr-^skapaþr ríþa menn dauj^ir?

askr af |)yrni: er jóa yþra

cþa sá d^r-kálír oddom keyrit,

- , j

h HIN FORNA;

e|>r er hildíngom O'þins haukar,'

heimför gefm? er val vito.

varinar d rapir ^ er þú sjá þickiz. eþr dav2fí-litir ne aldar-roí.

í>óttu oss lítir; 5i. Fvrr vil ek kvssa

t)ótt vér lóa orsi

T * 1 1 ' T' • oQuoni Keyrjinj enn pu blopugrx

né er hildíngom brvnio kastir:

heimför fíeliii hár pr biti. Helffi^

Heim géck ambót, ok helo þrungit,

eagþi Sifírúno. allr er vi§i 29. Ut gack þú Sigrún! val"davgg sleglnri írá Seva-fjöllom, hendr úr-svalac

1

iinn^ Ivstir: hve ' skal ek þér, bublúnsr!

UDD er hau''^r lokínni bp<íí; bót of-vinna?

Helgi er kominn^ 32. Ein veldr bú Sisrún dólffspor dreyra, fra SevafjöUom,

davglíngr baþ þik^ er Helgi er at þú sár-dropa harm-dav^ff 0 slesinní svefja skyldlr.::' grætr þú gull-variþ

Sigrún géck í hauginn til grimmom tárom.

Helga, ok qvaþ: sólbjört, suþroen Sq. Nú em ek svá íegin aþr þú sofa gángír;

íundi ockrom hvert 2) félt blóþugt;

sera át-frekir á brjóst grami

Kannske^ hvarm-davgg; meimngtn er, "þú 'y^g'ír mlg cf mikldyð^n^ -þat \ AfS s'Udtl allt cinu, 2) mfaU tár, enn félt cr fynr ih\X% Vanir ftgja fítldt*

' ' j J

.1(58 VÓLSUNG A-Q.

úrsvalt, innfiálgt, olifþom sefr

ecka Þrúngit. hvít i hangí 53. Vel skulom drecka Hav^na-dóltir, dSrar veigar", ok erlu qvik

þótt mist hafim in konúng-borna. rnnnar ok landa: 56. Mál er mér at ríþa

fikal éngi maþr roþnar brwlir,

ángrljóþ qyc|)a, láía íavlvan jó

J:ólt mér á brjósti flug-stig troþa;

benjar lííi: skal ek for vestan nú ero brúþir vind-hjálms briáar,

byrgþar í haugij áþr salgofnir lofþa-dísir sigr-þjóþ veki.

lijá oss liþnom. þeir Helgi riþo leiþ sín-

Sigrun bjó socingí hauginom. a , en þær fóro heim til

^ '54. Hér heíi ék J>ér Helgi bœjar. Annan aptan lét hvílo görva Signm ambót halda vörþ

Ængr-lausa mjök á liauginom ; en at dag-

ylíinga nij>-: setri , er Sigrún kom lil liaugsins, qváþ hón: Til ek þér í faþmi^ ,

fjdkirí sofna; 57. Kominn væri nú* ficm ek lofþúngi ef koma hj^'gþi, lifþom myndac. Sigmundar burr

55. Nli qveþ ek einskis frá savlom Oþins : örvæní vera qveþ ck grams þinnig A^ánir, fiíþ np snimma greniiaz/) er á ask-limom ii\ Seva-íjöllom: ernir silja er j ú á armi HIN FORNA. 169

ok drífr drótt avU drang-húsa til;

draum-Tringa til. verl>a avllgari

38. Ver-þu eigi svi\ oer allir á nótlom

at ein farir, dauþir dólgar, mær!

dis skjöldúnga! enn um daga Ijósa,

Sigrún varþ skammlif af harnii ok trega. þat var

Æt væri endrboi'in , hét hann þá Helgi Haddínga- skaþi en hón Kára Hálfdanar-dóliir. Svá sem qveþ- it er í Káru-ljóþom, ok var hón valkyrja.

G, *L úti mær. 2) o: hid fyrra sinn» 5) skati G' á tpái' S I N F J Ö T L A-L O K.

Sigmundr Vavlsúngs-son var konúngr á Fracklandi,' Sinfjötli varellztr hans sona, annarr Helgij þriþi Hamd-

ir Borghildr kona Signiundar átíi bróhor er hct GunnaiT, en SinfjöUI sLjupsonr Iiennar ok hann báþo einnar kono báþir, ok for þá sök drap Siníjötli hann, En er hann kom heim, þi haþ Borghildr hann fara á

braut; en Sigmundr hauþ henni íebœtr, ok þat varj)

Lon at í>iggja, en at erfino bar Borghildr avl, hon

tók eitr mikithorn íullt, oc bar Sinfjötla, enn er hann

sá í hornit, skildi hann at eitr var í, ok mælti til Sigmundar gjörótlr er dryckrinn; Sígrnundr tók hornit

ok drack af. Svá er sagt at Sigmundr var harþgjörr

at hvárki mátti hánom eitr granda uían né innan, ea

allir synir hans stóþuzc eitr á havrund utan. Borg-

hildr bar annat horn Sinfjötla, ok baí^dx'ecka, ok fór

allt sem fyrr. Ok enn iþ J>rif)ja sinn bar hon hánom

hornlt, ok |>ó ámælis-orþ nief), ef hann drycki eigi af, Hann mælti enn sem fyrr viþ Sigmundj en hann sag-

J)i: látiu grön sía þá,sonrl Sinfjötli drack, ok var þeg-

ar dauþr. Sigmundr bar hann lángar leiþir í fángi

ser, ok kom at íirþí einom mjófom ok laungom, ok

Var þar skip eitt líti|) ok maþr einn á. Hann bauþ

Sigmundi far oííjörþinn: en er Sigmundr bar líkit út

I lldmundr Su * SINFJÖTLA -LOK. irjý

á skipit, f'á var bátrinn hlaþinn, kai'l mælti at Sig- mundi' skyldi íara íor innan íjörj)inn, Karl hratt úí skipino, ok hvarf í>egar. Sigmundr konúngr dvaldi^ lengi í Danmörk í riki Borghildar, sipan er hann féck hennar. Fór Sigmundr þá suþr í Frackland til {>ess ríkis er hann áUi í>ar. f>á féck hann Hjördísar Eylinía- dóííor. þeirra son var Sigurþr, Sigmundr koniingr íéll í orosto for Hundíngs sonom, en Hjördís giptiz þá Alfi syni

Hjálpreks, óx Sigurþr þar upp í barnæsku. Sigmundr ok allir synir hans voro lángt umíram alla menn aþra

ura aíl ok vöxt ok hug ok alla atgervi , Sigurþr var

J)ó allra framastr, ok hanu kalla allir menn í forn- ftooþom um alla menn fram ok gavfgastan herkonÚDga, ,

SIGURDAR.Q^VIDÆ FAFNIS-BANA FYRSTA.

GRIPIS-SPA.

hét Hjardísary Gripír son Eylima , bróþir hann tg^ löndoin, ok var alh^a manna vitraslr ok framvíss. Sig- urþr reiþ einn saman, ok kom til hallar Gripis. Sig— urþr var auþkendr, hann hitli niann at máli úti for havllinni, sá neíndiz Geitir. pA qvaddi Sigurí>r hannt niáis, ok spyrr;

1, Hverr h^-^ggir hér 3. þess mun glaþr konúngr borgir þessar, Geiti spyrja, hvat þann þjóþ-konúng hverr sá maþr sé

|>egnar nefna? er máls qveþr Gripi?

Gripir heitir iíigurþr ek heiti gnmna sljóri, borinn Sigmundi, sá er lastri ræþr en Hjördís er íold ok þegnom, hilmis mó)ir.

2. Er horskr konúngr 4. þá géck Geitir heima í landi, Gripi at segja: nmn sá granvr viþ mik Hér er maþr úti gánga at mæla? ókuþr kominn, máls cr þurli hann er ítarhgr maþr ókuþr at áliti, vil ck íljótliga sá vill, fylkir! finna Gripi* fund þinn hafa. ,

GRIPIS - SPÁ. 175

5. Gengr ór skála cf þii sjá þickíz:

•skatna drottinn, hvítt nmn fyrst göraz

"ok heilsar vel lil farnaþar Mlmi komnoni: þá er ór garþi emk

|>igg-I>u hcr, Sigurí>r! igengínn þínom? væri sœmra fyrr, 9- Fy^^^ muntu, fylkir!

J)ú Geilir lak iavþur uin-hefna, ^i|) Grana sjálfom. uk Eylima

6. Mæla námo allz harms rekaí ok mart hjala, þú munt harþa '^á er ráþ-spakir Hundíngs-soua

reckar funduz, snjalla fella,

"Segþu mér, ef þú veizt, muudu sigr hafa, jnóþur-bróþir! 10. Seg; u, ítr konúngr!

-hve mun Sigurþi ðeltíngi mér

snúna œfi?*' heldr horskliga,

7. þu munt maþr veijpa er viþ hugat mælom: moeztr und sólo^ sérþu Sigurþar

ok hæztr boriun snör bravgþ for,

hverjom jöfri: þau ev liæzt fara .gjöfull af guUi und himln-skautom. en gleygr flugar 11. Mundu einn ve^a ítr áliti orminn frána,

*ck í orþom spakr. þann er gráþigr liggr 8. Segþu, gegn kojuingr! á Gníta-heiþi: -gerr enn ek spyrja þú munt báþom snotr Sigurþi, at bana verþa

3: luxztr 1) mærslr , eda mestr. l) Kannskc mér a: nieir, ctn»

174 GRipiS- SPAV

Regín ok Fafni, fylkis dóttir

refet segir Gripir. björt í bryiijo Auþr muii œrinn^ eplir bana HeJga: ef ek ellik sva þú munt havggva víg meÞ vir{>om, hvösso sverþi, sem vist J»ú scgir: brynjo rista leiþ at huga meþ bana Fafnis. ok lengr seg, 1 6. Brotin er brynja; hvat niun enn verá brúþr mœla tekr, œíi niinnar? er vaknaþi

i5. pú munt finn^ víf ór ávefnl: Fáfnis boclij hvat niun snót at heldr ok iipp-taka viþ Sigurþ mækij

Auþ inn fagra: í)at er at farnaþi^

gulli hlœfja iylkir! verþi? 4 Grana bógp; ay. Hón niun rikjom ^er

riþr þú til Gjúka rúnar kenna,

gramr víg-risinn. allar J>ær er aldir eignaz skyldo: 14. Enn skaltu hilmi ok á mannz túngo 'i hugaz ræþo mæla hverja, fram-lyndr jöfr! lif meþ laekníng,- fleira segja; lifþu heiU, konúngr! gestr em ek Gjúka i8. Nú er því lokiþ, ok ek geng þaþan, íiumin ero froeþi, Jivat mun enn vera ok em braut þaþán íefi minnat? búinn at ríþa: 15, Sefr á fjalli leiþ at huga,

i) /í. fyrir lcnfíi sjd ig. eríndíi 2) R* fyrlr tá er ÍTÍ lokliin, iT, sfilVtT Íxdi skúldthap og m$ini/ílUi , !

1

GRIPIS-SPA. 175

ok lengra se.g, «22. Mann veit ek engi livat mun meirr vera for mold ofan,

minnar ,eefi? J>ann er fleira sé

sQ. pú munt hitta framm enn þú^ Gripii^^ Heimis byglnr, skalatiu leyna,

ok glaþr Ycra I>ótt Ijótt sé,

gestr þjóí>-konúngs: eþr mein gjöris:

farit er , SigurJ>r! á mínom hag. íor-vissak |>az ek 5 25. Er-a meþ lavstom

skal-a fremr enn svá lavgþ œfi {íér,

íregna Gripir. latlu inn ítri Jþat Í20. Nú foer mer ccka avþlíngr nemaz:

or{> {jaz þú mœltir, I>víat uppi mun,

þviat þú fram um-sérj meþan avld lifir,

íylkir! lengra : naþ-éls- ^) boþi!

yeiztu of mikit nafn þiit vera. ángr Sigurþi, 24. Verst hyggjom þatj

J»ví Gripir þat yerþr at skiljaz görra segja. Sigurþr Yiþ íylki

21. Lá mér um œska at svá göro: œfi þinnar leiþ vísa þú Ijósast for lagt er alt foFj líta eptir: mocrr mér ef þú vilt, rétt em ek eigi móþor-bróþir

í'áþ-spakr taliþr, í2b, Nú skal Sigurþi né in heJdr framvísSj segja gorva, farit I>atz ek vissak. allz þengill mik

/j'"'" VcsB. 2) \*Anníg G* allar hinar tleppa eigí. 3) eí mejr St, F. 4) ex: aliar hinar. b) N&.fals Su ,

176 GRIPIS " SPA.

til {>pss ney{)ir; þvíat þú avU um-sír

xnundii vist vita örlög for.

at rætki l^gr: sg, Hón firrir þik dcegr eitt er þer fle^to gamni,

dauþi ætiaþr.' favgur áliti

Í26. Vilkat ek rei|)i fóstra Heimis:

ríks þjó|>-konúngs, svefn þú né sefr, góþ rúj^ at heldr né um sakar dœmir, Gripi segja: gá.r-a þú manna,

iiii y'úc YÍst vita, nema þú mey scr,

Jj/tt vilkit sé, 30. Hvat mun til líkna

livat ás-ýnt Sigurþi lagt Sigurþi?

sé 3) for liavndom. segþu, Gripir! þat, 27. FJjóþ er at Heimís ef þú sjá þickiz: íagm^t álitom,. mun ek mey ná liana BrynJiildi mundi kaupa, bfagnar neína: þá ina íavgro

dóltir Bu|>la íylkis ddttor? en d^rr konúngr 31. Iþ munuj) alla harþ-úþigt maa ciþa, vinna'

Heiniir íoeþir fuU-fastliga,

28. Hvat er mik at f)VÍ, fá munuþ halda:

J ótt mær sé veriþ hefir-"{)u Gjúka

áliti íögur j gestr einu nótt; fœdd at Heirais? mantattu horska

J at skallu, Gripir! Heimis fóstro. görva segja; 52. Hvárt

I) Get^átð. R. 0: c\ vU at heldr (Uta) Gripl segja (^mir') gód rád; go>- ráþ?: at h. Gripiii se^jn. St, f, G. CiipÍ segia G. á fpái. kannskc enn TCítara tari Gripis i>i^gja, Get^áta JÍ. /yir y'úi. OJ iw G.'á spdi* GRIPIS - SPA. 177

52. Hvárt er f>á, Gripir! Gunnari iil lianda

get f>ú í^ess ibr uicr, goLna drottni,

sér þú gtíT:>leysi iicitlr þú íljckliga för'

í grains skapi; fylkis móþor,

er ek skal Yif> niey J>á 56. Mein ero íor havndora,

niálom slíta, niá ck lila þat,

- er ek allz-hiigar rafar görltga mina þótLomc? ráþ Sigurþar:

33, pLi verþr, siklíngr! eí ek >íkal iníjerrar

K for sviko'M annars, meyjar bibja

iHundo Gnmliildar avþrom til handa,

gjalda ráí^a: þcirrar ck unna vel.

ijum bjóþa þer 57. Er -munoþ allir bjarí-haddat inan eiþa vinna dóLtor sína, Gunnarr ok Havgni

vel at gram. dregr hón ok þú gramr þriþl : r 34. Mun ck viþ þá Gunnar því at litom víxla, görva hleyli; er á leiþ eroþ, ' ok Goþrúno Gunnarr ok þú,

gánga at eiga: Griplr l^gr eigii

ÍulÍ-qvæni 58. IJvi gegnir þat, íylkir væri, hví skulom skipta ef mein-tregar liLom ok látom , mér ángral>it. er á leiþ erom? 55. þik num Grímhildr þar mun ílárocþi

görva véla, lylgja anuat

mun hón Brynhildar atallt meþ avllo; biþja fýsa enn segþu, Gripir! 12 , !

3 78 GRIPIS-SP A.

S9. Lit liefir fti Gunnars er it hcim komit,' ok læti hans, hefir hverr for i)ví> iiiælsko þína liyggjo sina. ok megin-hyggjor: 45. Mun gófa qváa mnnclu. fastna I^ér Guhnarr eiga franilunr3aj)a mærr meL niöunom, ióslro Hciniis, mér segþu, Gripir? ser Yæfr for þyí\ |3Ú-at hafi þrjdr uætr 40. A'erst h^'ggjom, þegns bi'úþr hjá mér

\ándr nuink heilinu snar-]ynd sofit,

Sjguiþr ineþ seggjom sliks ero-{> doemi

at svci göro; 44. Hve mun at yndi vilda ck eigi eplir verlia veloni beita • mægþ meþ mönnom,

jóí'ra brúf>i, mér segþu, Gripir! er ek œzta veilk, mun Gunuari

41. pii munt hvila til gamans rápit hers oddviti, síþr verþa,

É mærr hjá nieyjo epa sjállbm mér? sem í>in inól>ir sé: /a5. Minnir þik eipa, því niun uppi mátíu þegja,

ineí>an avld lifir, J)ó anlu Gojiriino

J)jó^ar-[ícngiJl! góþra rá{>a:

J)ilt nafn vera. en Erynhildur þickíí 42. Sanian muno brullaup bruþr vargefin

bceþi druckin snót fiþr vélar Sigurþar ok Guunai's sér at iiefndom,

í savlom Gjiika: 'iG. Hvat muu at bótom

hri\mom víxlií. bruþr sú taka^ &RIPIS-S.PA.

T vélar vcr at hvöton hcnnar viíi gerþom? Gull.ormr ok Havgni hefir snót af mér gángu si_þan? svarua eiþa niunu synir Gjúka cnga efnda á sifjnjjom mér en unnat litlí, cggjar rjóþa, lioa Gunnari 47. Mun enn segþu, Gripirí görva segja 51. pí er Gobráiio at eigi vel þú grimt um hjarta, eir^om þyrmdír, hræþr liennar J)á er ítr konúngr J>ér til bana rá^a: af avllom Lug at öngo verpr Gjúka aríi yndi síþaii- á gram Irúí^i. vitro vífi, 48. Hvat er þá, GWpir! veldr J>ví Grimhildr. get þú þess for mér, 52. því skal hugga í>ik, ek sa.^v vera mun hers-oddviti! at savgo þeirri: fijá mun gipt lagij^ eþa lýgv á mik á grams æfi: lof-sœl kona, tnun-at mætri majþr ok á sjilfa sik ; á mold koma, segþu, Grij^ir! þat- mid sólar sjót 49. Mun for reiþi cnn pú, Sigurþr! í»ickir. rik brúþr viþ þik 55. SkiJjomk heilir! ué a£ ofírega 0iuu-at skavpom vinna, allvel skipa: nú hefir pú, Gripir! "viþr þú góí>ri gjört, sem ek beidda: grand aldregi, iljótt myndir ^ú "þó ér vif konúngs friþri segja vélom beittuf). inína œfi, 50. Mun horskr Gunnarr ef t>ú mættir þat i) Kannske TÍttara unat sen nafnord h^orugikyns; jjá Sóíarli, Jl. At-dr ^4« gctrvcndiamakynf, z^^annigG, á jpai/kiaar; siijusom, sifvíjsonij SIGURDAR- Q_V1D A

t FAFNIS-BANA

r

E

Siguí þr geck til slóþs Hj^.lprcks, ok "kans ser af hest

einn , er Grani var kallaþr síTran; þá var koni- inn Rcginn til H^alpreks sonr Hreiþniars, I>ann var hverjom manni hagari ök dvergr at vexli, Hann var i'ilur, grimmr ok íjDl-kunnigr. Rcginn veiUi Siguíþi fóslr ok kcnzlo, ok elska|:i hann nijök ; hann sagþi Sig- lu'þi fiá forcnri síno ok þeim atbiirí>oin, at O^inii ofc. Hccnir -ok Loki havfþo koniit- lil Andvara-fons , í

þriin iorsi var Ijöldi fiska, einn dvergr hct Ándvari., hann varJaungoni í lorsinom í gcddo líki, ok íeckser

þar matar. Otur l)et bróþir várr, qvaþ Reginn, er opt

lór í forsinn í oturs hki . hann hafj:^! lekit emn lax, ok sat á ár-backanom-, ok át bknidandi. ]joki laust ha.na nieþ slcini til bana, þóltuz Æ.sir nijök hcpnir veril liafa, ílógo beJg-af olrinoni, þat sania cp'cld sótto

þeir gistíng til Hreiþmars, ok.sýndo veiþi saia* þá tók-

o ver þá havufiom , ok hivgþoni þeim fjörlan.snir , at

J'ylla oluibelginn nleþ gúHi, ok hjlja ulan nieþ rauþo

gulli. þá sendo þcir lioka at.aíla gullsins^ Jianu ií.om

til Ránar, ok fcck ntt hennar,.ok fór þá til Andvara-

fors, ok ka.síahi netino for geddnna, en iion hl-jop i nctitj þá niælti Loki: , ,

SrGURþAR-QVÍÞA

i. ^Hvat er þal fiska, hafþi liann eplir einn hríng,

er renn ilóþi í ok lók Loki þann af hán.- sér kann-at \ih vítivaraz? om. Dvergrinn géck í steia-

'havfut þitt leysto inn , ok mælti:

heljo ór, 5. þat skal gull, fian mér linnar loga! er Gustr álLi

2., Andvari ék heíli, brocþrom ^) lveim Oinn hct ir.inn fajir, at bana verþa:

maí gan liefi ék fors umfarit: ok avþlíngom aumlig norn. áUa at rógi,

skúp oss í árdaga, mun raíns fjár

at ek skylda. i vatni va^a, inangi njóta! 3. Segbu f>at,. Andvari! Æsir rciddo Hreiþmari *

(qvaþ Loki) féit, ©k tráþo upp oturbe!g-r

ef ]>íi eiga vill inn, ok reistu- á fætr; þá

]if í lýf>a savlom: skyldo sesirnir hlaþa upp hver gjöld fá gullino ok hyVjay en er þat gumna synir, var gjörtj géck Hreiþmarr

ef þeir havggvaz orÍK)m á? fr(im, ok sá eitt grana-hár

ii, Ofr-gípld fá ok baþ hjlja. t^á dró Oþ- gumna synir inn fram hrinoinn Andvara-

vaþ-gelmi . vaþa :: þeir er naut, ok Jmldi Jiárit. orþa 6-sabra 6. GuH erþérnú(qvaþLoki)j liver cr á annan lýgr en þú gjLÖjd heíir of-lengi lciþa limar. núkil mins havfuþg, guU,. þaler- Loki sá allt syni þinom verþr-a átii; cr hann Andvári en sæla skavpu:5, framrcitt hafþi guUit,, þá þat verþr yckar beggja bani;

leibi G. á *pá{, 2) ættýigpm St, G. F, l82 SIGURÞAR-QVIþA

I-Treifímarr segir: vilit míno lifi fcirit,

f

7. Gjafar gaft niargt er þat er þavrf J^járl gaft-at-tu ást-gjafar, L>nghei;:r svarar : gaft-at-lii' af Jjeilom hiig: Fár mun sysíir, íjörvi yfro skyldut er Jótt fav;:or missi,

íirj ir vcra, hcfna l)l)'ra harins. cf ec vissa |>at fár fór. 11. Al Jþú doítr, (qvaí>: 8. Enn er verra, Hrci]pmarr)

J>at vita þickjónik dís iilf-huguþ!

Tiijija stríþ um nept, cf í>ú getr-ap son jöfra óborna viþ siklíngi: hygg ek þí enn vercá, f; J>u mey niann er þat er til haturs hugat, í niegai-þarfar,

g. Rauþo guUi J)A muu þeirrar sonr hygg ck mik rá|>a muno, X>íns harms rcka.

svá lengi sem ck liíi: fló Jpá Hroiþmarr , en liót Tþín Faíhir lók gullit alll, þá' hræþomk ecki lyf, bciddiz Reginnathafaíavþ-

^ ok haldit heim hcþan! ur- arf sinn , en Fíifnir

F^afnir ok Reginn kravf- gallt |-ar nei vib, þá leit-

J>o Hrer{)mar niþ-gjalda aþi Rcginn ráþa vil> L-ýng- cptirOtr brój)ur sinn, hann heiþi syslur sína, hvernig

- qvaþ nei viþ, en Faínir hann skyldi heinita favþur-' lagþisverþiHreiþmarfavþur arf sinn. Hón qvaþ:

«inn söfanda. Hreiþmarr 12. Bróþur qveþja tallar á doetur sínar: skaltu bliþliga lo.L-yngheiþrokLofnhciþr! arís ok aþra hugar:

Áínar, 2) kvaþ liaim hatir G* vid á spá^ S) brni^ar í;, F' G-

1 : :

I 9

SIGURÞAR-QVI£iA FAFNIS-BANA IL 583

er-a þat hæft avUqvikqvendi liræddiiz viþj

at [m hjörvi skylir Reginn geri>i Sigurþi sverþ^

qveþja Fafni íjdr. þat er Gi'amr hct; þat var

þossa luti sagbi Reginn svá hvast;, at Iianu brá þyí

Sigurþi. Einn dag er hann ofan i Rín, ok lét reka * kom til hiisa Regins, var ullar-lagþ for straumi, ok

honom vel fagnatj Reginn tok i sundr lagþina sem qvaþ Yahiiþ; því sverþi klauf

i5. Kominn er híngat Sigurþr í sundr steþja Reg-

konr Sigíriimdar, ins. Eptir þat eggjaþí Reg-

. seggr inn snai>i*ájþi inn Sigurþ at vega Fafni

til snl.i várra hann segír;

móþ heflr meira 15. Hátt muno hlæja enn maþr gamallj Iluudíngs syuir, von ok er mer fángs þeir er Eylima af frekora úlfi. aldurs synjoþo,

i4. Ek mun fœþa ef meirr tiggja grani, fólk-djarfan munar at sækja nii er Yngva konr hrínga rauþa meþ oss kominn: enn hefna favþur-

sjá mun ræsir Hjálprekr konúngr fecTc ríkstr und sólo, Sigurþi skipa-Iiþ (il favþor- ÖU lönd þrymr um hcfnda, þeir fcngo storm

örlög-símo, :.. mikinn okbeitto for bergs-

Sigurþr var J>a jafnan nav^ nacqvara. Maþr eina meþ Regin, ok sagþi hann ötóþ-.á bcrgino ok qvaþ:

Sigurþi at Fáfnir lá áGníta- 16. Hverir riþa þaír

h?iþi, ok var í onns líki; Ræliis hestom

hann álti ægis hjúlm, er hálár unnii , , ,

184 SIGURþAR- QVíþA

haf glj-mjanda: hver bavzt ero,

segl-viíjj^ ero ef bcrjaz skal

sveila stockin , hcill ul sverþív svipon?

jiTiin-al. vá^-i;iarar Hai.k.urr cjVít > :

vind om-stanflaz, 20. Mavrg ero góþ, R^^ginn svarar: ef gutnuar tísaí,

17. Hcr erom Ycr Sigurpr lieiU at averþa svipon:

á sa-frj4m , M er oss byrr gefinn ens deyqva vci'a

yiþ bana sjáJían: at Ju'otta-meiþi hrafns.

fellr brattr breki 21. paí er annat,

bravndom Jiærri, ef þú ert út um-komiim hlunn-vigg hra^a, ok ert á braut búinn,

hverr epyrr at þvi? tvá þú litr

18. Hnikar heto mik, á tái standa

J).i er huginn gladdak hróþi*-fúsa hídi.

Vavlsúngr úngi! 2*2. í^at er iþ þriþja

ok vegit hafþac: ef þú þjóía lieyrir, jiú niátto kalla úlf und ask-limom: karl af bjargi, hcdla auþit verþr þcr

l'eng clja Tjölni, af hj lm--stavfom5

þigp^ja. í fara. 'far Vil ek ei;' ú scr þá íyrri eir viko at landi, geck f 25. Engi skal gumna

karl á skip , ok lægþi fá í ^öi^n ví-ga veþrit. si-skinándi 9.St^gþn mcrþat^Hnikarr! 1 syslor mána; allz þú^hvíSirtvcggia veitz þcir si-ur hafa goþa héi'l "ck gunia; er sj:i kunno

i) á ta: kcmnir a í/jí^. og 7. /, hraiia 2) liilin staTfom C a sfál'

1 FAFNIS-BANA 11. i85

hjör-leiks-livatir, Signrþr álti orosto mik-

e|>r JuiMialt fylkja. yi ' Lýngva Huntlmg:;-

» ' ii'- 5l. pal er lár nukit, sorí" ök broe. ur hans, [ ar

ef þú íœli (Irepr, i'ell L^ngvi ok þeir þrír

þars at vígi veþr: brœ^or. Eptir orosto qvaþ tálar-disir síanda Rrginn.

Jjer á tvær hliþar, 26. Nú er blóþigr avrn

ok vilja þik sáran sjá. bitrom lijöryi

2 5. Kenibr ok þveginn baiíá Sigmundar

skal kocnna Jiverr, á báki;ristinM:

ok at niorgni nlettr; öngr er freinri þvíat ósynt er sá er fold rybi 0 hvar at aptni kömr, hihíiis arfi,

ílt er for iieill at hrapa. ok hugin gladdi.

Hcim fór Sigurþr til Hjálpreksj þá

i) riþi Si. F, G.

V :

F A F N I S - M A L.-)

Slgurþr ok Reginn fóro a Gnítaheií>i, ok Iiitto þar

slóf> Faínis , þá er bann skreiþ til vatz. þor gerþi

Sigurfir gröí mikla á veginom, ok gcck Sigurbr |>ar i; en er Farnir akreiþ af gulUno, bJés hann eitii, ok hraut f'at for ofan havíiit Sigurþi; en er Fafnir skreif> yfu'gvöíina, l á ]agí>i Sigurf>r hann ineþ sverf»i til hjarta: Fufnir Jiristi sik ok barf)! Jiavfþi ok sporþi, Sigurþr hljóp or gröíinni ok sá 5 þá hvíuT annan , Fafnir qvaþ t

1. Sveinn ok sveinnl 2. Gavlugt d^r ek heiti^ hvcrjom ertu sveini um- en ek gcngit hcfc horinn^ inn móþur-lausi mavgr hverra ertu manna mavgr? favþr ek ácka er pú á Fafni-rault sem íira synir, þinn in« frána mæki, geng ek einn saman, stöndomc til bjarta hjörr. 5. Veiztu ef favþor no áttaþ

S.'iui dulþi nafns síns; fíra synir þr sem , for því at þat var trúa af hverjo vartu undri alinn?

þeirra í forneskjo , at orþ 4. Ætterni nútt leígs manns mæUi mikit, ef qveþ ek þer ókunnict vera, hanu bavlvaþi óyin sínom ok mik sjálfan iþ sama : iiicþ naíni. Hann (ivaþ : Sigurþr ek heiti

1) S:. F. G. kílU tírra qvxdi elfinig SÍííiirþarqvtÞu FQfaíslj.ina þriþíii, þdí/ i^jrf hi or^ cr /ylgir ncest epti*- cn t>^'A;r /í, rnn^t , Pykir honum Sifjurtln'Iimiál og scgir frá dauJa Sigiird.tr rctíara eiga pcita nafn* Atíar hérverandi Edduhoíkr teíja foruiáidnn fyir Fafnismálnm ti^ Sigurparqvip u 2,-; efi R> heJÍr skipt konum eptir pvi sem efnid vird" iit ad útncimta. ,

FAFNIS-MAL. 187

(Siginimdr het minnfapir) f)ú fant at ek lauss lifi. er hel1c þik lupnom vegit. g. Heiptyrþi eia

5. Hverr þife hvatti, telr þá þér í hvívetna, hví hvetjaz lézt en ek þér satt eitt segiki niíno íjörvi at fara? i{> gjalla gull inn fráneygi sveinn, ok iþ glóþ-rauþa fé

áttir favþor bitran J)ú , þeir verfba þér baugar at (ok var) óbornom skjór á lo, Fé ráþa vill (bana. skeiþ, íyrþa hverr

6. Hugr mik hvatti, se til ins eina dags; hendr mér fuiI-t\þo þvíat eino sinni ok minn inn hvassi hjörr: skal alda hverr fdr er hvatr, fara til heljar héþan. er hrörna tekr, 21, Nörna dóm þú mua ei i barnæsko' er blauþr. for nesjom ^) hafa,

7. Veit ek efþú vaxa næþir ok ósvinnz apaí for þinna vina brjósti, í vatni þú druknar

sæi niaþr þik reiþan vega: ef í vindi rær, 4)

nú ertu haptv allt er feigs foraþ.

ok her-nnminn, 12. St^gþu mér, Fafnir!

œ qveþa bandingja bifaz. allz þik h'óþan qveþa S.Hví bregþrþú mérFafnir, ok vel niart vita:

at ek lil fjarri sják hverjar 'ro þær nornir,

mínom reþor-munom : er ná-gaunglar 'ro

eigi em ek haplr, ok Ivjósa nioeþr frá niavgom? þótt ek væra hernomij ao. Suudr-bornar mjök

fyri 1) Gctgáté o: '^ad par míkill fitgt yjir syipt pinu , 'rafnrel fy fxdíngunm. Adrir Usa'. nborno scjor íísceiþ; a hrcnuo (í;rtintto) for á skeil? 0, í>r, ^ykir .þad alít m :in-ngar'yírt, 2). Gct^nta. — -- /j^*'"-- iíí"Öi^iia-'^^s. 5) ncíjom St. • 4) íer St, f. 5) uau^auniilar St. i88 F A F N I S - r>I A L.

^^Yoi ^^^- nornir sé, at engi er elnna hvalastr... eiyö-p |>ær ætt sarn--m : eitri ck fnæsta,

h

E siimar i^ro ás-kuii^ur, er ek á arli lá. suniar álf-kungfir, inikloju míns íavþor. sumar (lœtr Dvalins. 19. Inn íráni -) ormr!

i k. Sí'iíþti niér Jj'át, Fafnir! þú görþir fræs niikla, ^ r allz þik fróþan qveþa ok gaíz haj'þaa hug:

vcl rnart vita: heipt at meiriyerþr hve sá hoímr hcitir, havhla sonom , er blanda hjör-lcgi at þana lijálni hafi. Surlr ok æsir sanian. 20. Ræþ ek þérnú, Sigurþr!

i ib. Oskopnir hann heitir, enn þú ráþ nemir, en þar avll skulo ok riþ lieint héþan: gcirom híika goþ : - iþ gjalhi gull

{>. . Bil-ravst broLnar, ok iþ glóþ-rauþa fé

, r .... er þeir á braut íara, þcir verþa þér baugar at ok sviina í nióþo inarir. .bana.

16. Ægis-hjáhn bar ek 3i. Ráþ cr þér ráþit, uni alíla sonoin en ek ríþa mun, nicþaa ck utn rnenjom lág? til þcss guUz erí lýngvi hggr: eii'iM raniinari cn þú Falnir liíjo vern hiigþomc avilom , í (jör-brotom^ r í'öuka ék inaiga mavgo. þar er þik hel hafi.

- • 17. Æyislijálin bergr 22. Reginn núk réþ, hann þik ráþa nnm, hvars skulo reiþir vega: hann mun ockrverj^^a báþom

þá þat hunr at bana: er liicþ ílcirom komr. fjör silt láta

1) Íl.fyrirhiÍT^iYSt. 2) rammi Sr> F, C 'pykir ,einberpennayilla i hyrjun* :

FAFNIS-MAL. 189

^ygg íit Fafnir niyin; er ck ríþá skyldnc titt varþ nii nieira megin, Iieilög Ijöll hinni^;

Reginn \íívá hmuí Jiorf- íc ok íjörvi i e{n inn-, ineþan Si^nrþr. va sd inn ÍVáni ormr,

E Faíni-j ok koin 1á aplr er nenia þú ír^þir nicr livals

'Sigur^r slriiukblóþ aísvei lin'nn\ ino, Reginn.qva^ : pzi gcck Regtnn al Faf-

Í23. Hcill þií nii Sigur"^r! ni, ok skar hjarta ór Jianoni

lu'fir 'þú sigur vegi-t, nú 'i^e;:* sverþi þ\ i er Riþiil •ok Fufni uin-larit: Leílir , ok þá drack hann manna þeirra blóþ úr undinní epíir:

cr mold troþa 27, Silíu nú, Sígnrþr! þik qveþ ek cblauþazlan en ek num sol'a gnnga ,

aiinn. ok halt Fíaiiis lijarla viþ

24. pat er óvíst at vita , j'una:

þá er koiriGni allir sanian œiscavld ek vil

sigtíva synir: ctinn láía

hverr óblau; astr er alinn: cpíir þenua drcyra dryck.

niargr er sá hvatr, '-íIí- Fjarri þú gekí,

er -iijör né r\þr nK'þan ck á Fafni rauþk

annars brjóslom í. niinn inn' livassa iijör 25. Glaþr ertu nújSigurþr! ^tli míno átta ck ok gagni feginn., viþ orms niegin,

er 'þá þerrir Grani á grasi: meþan^ þú i ÍMigvi látt.

bróþur minn 29. Lengi liggja hefir þú benjaþan, lciirþu l>ngvi i ok veld ek þó sjállr sumo. þann inn aldna jötun: ! I 26. þú þvi rctt, eí sverþz né nytir

•

ryfr. tauii 1, í iuu aldnaj. 1) Gctg^ R'fyrir, 2) R.fyrlr tú , , ,

igo FAFNIS^MAL.

J>ess er ek sjálfr gör{)a 52. jþar sitr SigurJ>r

ok hins ins hvassa 'hjörs. sveita stockinn, 3o. Hugr er betri Fafnis hjarta

cnn sé hjörs megin, vi{> funa steikh\"

Jivars reiþir skulo vega; spakr {)ótti mér I^víat hvalan mann spillir bauga,

ck sé hvarliga vega e£ haiin Ijörsega

meþ skevo sverþi sigr* íránan aeti.

5i, Hvavloni er betra 33. pav liggr Reginnj

€nn sé rihvavtom ræ'þr um vi{> sik

'í ]iil(li-leik hafaz: vill tæla niavg,

glaví*om er betra 'þaim er trúir hánora:

€nn sé glúpnanda berr reijíi

livat senx at hendi kSmr. raung orþ sanian, bavlva-smií^r Sigurþr túk Fahiis Iijart- ^^^^^"^ ^^^^"^- a, ok steikli á teini, en Havfþi skemra láti hana «r hann hugí>i at fullsteikt ^"^^ ^^^^^ í^^^ vœri, ok freyddi sveitinn

. til A 1 , t' 4'i 1, foi'^ heljar héban;^ or hjartano, pa tok iiann ^

• • cuUi , r' ' 11 T." avllo ta a fnigri sxnom, ok skynjaþi

A • kná hann einn rába, , j II , i * XT ^ ilvait íullslejkt væri. Hann ^ '

1 ' ' ' fiöiþ bvi' er und Fafni lá, brann,1, okI bra fingnnom i 55, Horskr í)Qtti mér niunn sér , cn er hjart- blóþ Fafnis kom á tungo ef hafa kynni mikit honom, skildi hann íugla ást-ráf> yÞ^^^^ ^y^''^^' rödd : hann. heyr{>i at igl>- ^^ysti l^^nn um sik or klavkoÞo á Iirísinom , hugin gleddi; igl^an qvaí>: J^ar er niér iilfs voa

j) ttetlí G' á sfá;^,y ch tofrti cr Sama eptir fornri rrUlyilu^ :

FAFNIS-MAK 191 er ek eyro sck. Sigurþr hjó havfuþ af

56. Er-at svá liorskr Regin , ok þá át hann liildl-mei|»r, Faínis hjarta. ok drack bló|> sem ek hers-jaf>ar Jjeirra beggja Regins ok Ijyggj^ myndakj JFafnis; þá beyrþi SjgurJ^r ef hann bró|)ur lætr hvar igí>ur mælto á brott koniax, 4o. Bitt Sigurþrl cnn hann avþroni hefir bauga raujpa, -öldurs of'synjat. er-a konvinglict 57. Mjök er ósviþr, tjvíþa maYrgo:

«f hann enn sparir mey veit ek eina fjanda inn fólk-ská; myklo fegnrsla

]þar er Reginn li^gr, gulli gocdda, er hann ráí>inn hefir. ef J)ú geta mæUír, kannat hann vií> slikoatsjá. Liggja til Gjúka

oS.Havíþiskemraláti hann ann inn hrímkalda jöLun, fram yísa skavp •ok af baugom búa: fók-líþöndom: fjárþess, J>á mundu Jíar hefir dýrr konúngr er Fafnir rcj), dóttur ahia, ein-valdi vera! í>á mundu Sigurpr Sigurþr qvaíj: mundi kaupa. 39. Ver|)a-tsváríkska^T? 42. SaUver á há at Reginn skyli Hindai-fjalli,

Jtnitt ban-orþ bera: allr er hann utan

Þvíat þeir báþii' brooþr eldi sveipinn: skulo brálhga í^ann haía horskir fara til heljar heþan. halir um-görvan prL C, 4 *pái- en hiaar fleppa ,

192 FAFNIS-MAL.

ór ófl.ivckvom er hafa vildi. O^nar-ljóma. , 44. Knítíu, raavgr! sjá

45. Veit ek á .fjalli rney und hjálmi

fójk-vilr soía, . Þá er frá vígi ok lc'ikr yfir Vii^g-skornir reiþ: liiuliir- vá[-,i: má-at Sigrdrííar

Yygr stack þorni svfífni bi'egþa aln- á feldi skjöldúnga niþr liavr-Geíu Jialij for skavponi norna. ^

Sigiirþr reiþ eptir slóþ Fafnis til bœlis hans, ok fann þat opit, 'ok Imrþir af járni (pk) á gæltij af járni voro ok allir liniburstockar í húsino , en feit giaíU. I jörþ niþr: þar -lann Sigurþr stór-nukit gull, ok fyldi þar tvær kislor. jpar tók hanu ægis-hjálm ok gull- brynjo oc sverþit Hrotta ok marga d^rgripí,

ok klyíjaþi f ar nieþ . Grana , enn hestrinn viidi eigi fraingáuga, íyrr enn Sigurþr steig á bak hánoin.

B E. Y N- BRYNHILDAR-Q,VIDA BUþLA-DÓTTUR FYRSTA. SIGURDRÍFO-MÁL.

Sigurþr reiþ upp á Hindaríjall, ok stefndi suþr tíl

Fracklanz: á fjallino sá hann Ijós mikit, svá sem eldr brynui, ok Ijóraaþi af til.himins. En er h.ann kcrm atj þá stó|> þar skjaldborg ok uppór merki. Sigurþr

geck í skjaldborgina, ok sá at þar lá maþr ok svaf meþ avllom hervápnom. Hauri tók íyrst hjálni-

inn af havfþi honom, þi s4 hann ^t þsii vur koníi. Brynjan var íavst, sem hón væri hold-gróinn, þá reist hann meþ Gram frá haviaþ-sniát brynjona niþr ígögn- om ok svá út ígögnoni báþar ermar; þá tók hana brynjo af henni, .en hón vaknaþi ok settiz upp, ofc sá Sigurþ ok mælti:

1. Hvat beit brynjö, 2. Lengi ek svaf! hví brá ek svefni, lengi ek sofnuþ var, hverr feldi af mer laung ero l^þa íæ favlvar nauþir? Oþinn því veldr Hann svarar: er ek eigi máttak Sigmundar burr bregþa blund-stavfom. sleit foc ííkömmo Sigurþr settiz niþr ok hrafns hraalundir spurþi hana nafns,hóntók hjörr Sigurþar. þá Jiorn fullt mjaþar, ok Hón c|vaþ: gaf háuom minnis-veig. i3

i ! , r

<

39* BRYNHILDAR-.QVIDA I.

5. Hcill dagr, giptaz skyldo. " En ek

heilir dags synir, sagI>akhánom atek strcngþ-

Jieil nótt ok nipt! ak heít fiar 'í mót at gip^- r óreiþom augom az öngom {íeim manni er

litiþ ockr þinnig hræ|)az kynni. Hann svar-

ok gefit sitjondom sigiir. ar ok biþr hana kenna sér

4. Heilir eesir, spekí, éf hon vissi tí|)indí

heilar ásynjor, ór öllom lieimom Sigur-

heil sú in fjöl-nýta íold! drífa qvaþ:

níál ok niannvit Ö. Bjór foerí ék í>ér,

sefit ockor niðerom tveim bryn-{> i ngs-apaldr ok læknis-hendur mcþan magni blandinu

h lifora! ok meöin-tíri: Hón nefndiz Sígnrdrífa, luUr er hann Ijó^Si ok var valkyrja. Hón seg- ok líkn-stafa,

ir at tveir konúngar bavrþ- góþra galdra

oz: hét annarr Hjálmgunn- ok gaman-rúna. árr, hann var þá gamallj 6. Sig-rúnar skaltu kunna|

ok inn mezti hermaþr. ok ef Í5ii vilt sigr hafa, 'hafþi Ojjinn hánom sigri ok rísta á hjallti hjörs;- '

heitiþj en annarr hét Ag- sumar á vetrimom,

narr Hav{)0 bróþir , er sumar á val-bavstom vætr engi vildi í>iggja. Sig- ok nelna tvisvar Tý.

urdrifa feldi Hjálmgunnar 17, Öl-rúnar skaltu kunna,'

í orostunni , en Oþinn ef vill annars qvæn stack haua svefnþorni í vælit J:ikítrygþ,ef {^útrúir:

hefnd {>ess, ok qvaj^ hana á horni skal þær rista aldrei síþan skyldo sigur ok á handar-baki,

yega í orostom, qvíit hana ok 'mcrkjá á nugli Nauí^.

r :

álGURDRIFO-MAL; 195

8. F^uU stal sígna^ eii{)ú vill at mangi þér

bk vip- fáfi sjá, heiptom gjaldi harmí

Dk xevpa. laiiki ílavg: |»aer um-viiidr^

þd peit eh |)Ctfj |íær úm-vefrj

^ef' ver^f aldrei Í^öör um-setf allaf saman

mein^blandiizn mjó^r. *) á því þíngi^ g.Bjarg-riinaf skaltukunnaj er þjóþir skulo

e£ bjarga vill) 1 fulla dóma fara.

ök leysa kind frá konomt 1 3. Hug^rúnaf skallu kuUna,'

á lófa skal þær rístá lef í)ú vilt hverjom vera

bk of liþo spenna^ géÞ-sviiinaT'i guma:

ofc bij»ja þá dísir dugá; ^ær öf-reþ,

1 o.Brim-rúnarskaltuknnnaj þaér of-reist,

ef þú vilt borgit hafa {jær of-hugfíi Hfoptr: á sundi segl-mavi'om: i4. Af þeim legi>

á stafni skal I^ær rísta er lekiþ hafþi ok á stjórnar-blaþij ór hausi Helþdrauptlis

ok leggja eld í ár: ok ór horni Hoddropnis era svá brattr breki á bjargi stóþ

D.o svá blár imnirj meþ brímis eggjar,

pó kömzlu heiU af hafi. halþi sér á havfþi Jijálm: !! Lirh-fúnar skaltukunna iðiþámælti Mímishavfuþ ef þú viU lœknir veraj fróþhct iþ fyrsta orþ,

ok kunna sár at sja: ok sagþi sanna staíi: á berki skal ys&v rísta á skildi qvaþ ristnar, ok á baþmi viþar^ þeim erstendr for skínanda

þeim ef lúta austr llmaf.

12. Mál-rúnar skaltu kunna 16* A eýra Arvakurs,

1) G. S spdf, cg þdr hj'ai Sig. 3* Fafn. b. fcap. 29, tnkinar sUppa'þet^ sum 3 llnum*

í , ! ,,

j()6 BRYNHILD AR-Q Vlþ A I.

ok á Alsvinns Jiófi, sumar Jiafa mcnzkir menn.

á því hvcli er sn-v'z 20. þal cro l^ók-rúnar

r undir rdþ Ravgnis, þat ero bjai g-i ujiar á Sleipnis lavnnom ^ ok allar avl-ir.nar, ofc á sléþa fjöfroni, ok níæíar iijr^in-rimar:

17. A bjarnar hranmii Jiveim þær kná óviUar ok á Bra^a lúngo, ok óspillar

á úlfs klóm ser al heiUom hafa ok á» arnar nefi, njóUu ef þú namt,

I á blóþgom vseniijom unz rjúfas .regin ok á hrújir sporþi 21. Ný skallu kjósa,

á lansnar lófa allz þérer fcostr um-boþinn^ ok á líknar spori, hvassa-vápna-lil^'nr!

18. : A glcri ok á gulli snvgn eþr þavgn ok á giiinna heilloni, liaí'þu þer sjáHr í hug

í vini ok í virlri avll ero meih of-nietin. ok vr.vUr -) scssi, 2 2. Munka 'ék llvja,

á' Cúngnis oilcli þóít mik feij^an viíir; ok á Grana brjúsLi, emlca ék meþ bh^yþi borinn:

á noinar nagU ást-ráþ þin ok á nefi nglo. ck vil avU hafa

jg, 'Ailar voro afskafnar svii ItMigi seni ek lifi.

J>ær ér voro árisUiar, 25.i^at ræþ ek þér iþ fyrsta, ok i)v'erf{:ar viþ inn helga at þú víþ frœndn þína oksendará viþa vega: (mjöþ, vammalaust veiir. fær 'ro ineí> ásom, síþr þií hefnir

J>cer 'ro meþ álfcni, þólt þér sakar göri,

h sumar meþ vísomvavnom, þat qveþa dauþom duga.

s^á^. viii á sp^i 'l) Uumom [Dn, llúV^r.-) G, á %) C > S IfG U R Ð R I F O - M A L,

24. "þat.ræþ ek.þer annat , ok. launa svá lýþom

nema þanii er sapr sé: ef býr for(læ{ia

griinaiar símar A^niiima-fuU á vegi;-

gánga a't trygþ-rofi, 8^'^'^»^^ betra

armr er vara vargrJ e/in gista sé,

24. þatræþ ekþér i|> þrii^ja, þólt þik nótt um neaii.

'i þíu^i á 28. For-rnjósnar auyo J

lieiniska deilit viþ hali ; þurfo fira synir, þviat ósyiþr niaþr hvars skulo reiþir vega: lætr pp,t.qveþin. opt bavlvísar konor

verri orþ enn viti. silja brauto nær,

26. Alit er vant, þær er deyía sverþ ok sef^. ef þú viþ þegir; 29. þat ræþ ek þér it fimta, þá þickir þú meþ blcyþi þóttu fagrar sér eþr sönno sagþr; (borinn, brúþir beckjom á:

Kættr er heimis iqvi^:r, siíja silfur lát-at-tu nema sér góþan'geli! þínom svefni ráþa, annars dags teyg-at-tu þér at kossi láttu hans avndo farit, konor.

^^^^^^^^ ^^h^Vb ^^^B**' ^'Vv^V

I) í>/á Loþríifnism, i5. og l6. erindi. i) Eptirfylg'jandl cj erlndi hcfir R. e.igna{t á Uland't hjá Hra. H(illgrim.i Sckcving^ kennara vid Bcitastada- ilóla. >tf//n fyl^di cinnig pcí'i fcrmáU: Fíicin criiuíi

aí' því er vantar í Sii^urdn'fumál , í'iindin á treim paiipir.seddum ; var öniiur med hendi ílallþúrs kíausturhnldara á Reinsstnd, Bjaniarsonar .syslwmr.nns á pi'n^eyrum, cn hina hafdi átt Gunnar P.ilsjion lyrruni skólaraelstarl á Hólum. þau finnast o^á ÍAUsum hlödum i Eddur. her^ ena F^* St, f. G. haf.1 istadin fyrir þ^u eptir/ylgjandi greinir í sundur^ i*iusri radiTy pótt St, og ikipti piirn t erindl eins og skaldskap' ^'t p\\ heyrir heimsklí^^ orþ driiklviiuia manna , deil el viþ Jíá, or

^ iiidrucknlr ero , olc tajia viti sí'.u), .shkír hhiíir verþa inavr*^om at

siiilclnm mój^trega elía hann. —' ijifrst iieldur, víþ óvini í>íiia enn Jiú sert brendr, ok svfr eii^i rángan eiþ, þvíat TÍmm heí'nd fylgír griþ- lofi, GjÖr rækilipa viþ druþa nienn: sótííauþa ok sædauþíi, bú J>u

h'fc vandliiía nm þeirra. — Gleym ok ckki þeim , er þú heíir feldann

O'^^r iarþor eþr fardlíor eþr, annara fraíaday þöií ún^ sb'j opt er , ,

198 BRYNHILDAR-QVIþA. L

5o. t^atræþ ek ÞéritsétU, né eggi-£i pf-gamans;

pQtt nie|> seggjon; fari 54. J?at ræþ ek ^br i% :

til • avlduivniál'^3 avfug: níiinda j qf druckínn deila at náum bjargir,

scalatíLi \iþ dólg-viþoj hvars á ípldvi finnrs

niprgaTi stelr yiti vin. hvurt ero sóltr-dauþir,

5í. Sœngr ok avl ^|)a S93"dauí)ir,

Líífir sí^ggjom v

inörgoni at niójþtrega. 3) 55. Haug skal gjör^

sumum at bana, hveim ei> li|>iim er

öumuíp at bölstöfom I>VQ hendur ok hpfut: fjöld er þíit er tregr íira. kemba ok þerra

.-52. þat roiþ ek |)ér í kistu fari it ál^r , sjÖundft pk biþja sælan sQva.

ef "þú sakar deilir 36. pat rapí> elt fér It

viþ hugfqlla íiali: tíund^,

berjaz er beti'£i ^t trúir aldrei

enn brenua sé vasora ?) vargdropa, inni fiuí>TslöfQm,' hvers þú er bról>r-bani,

35* þ^træþ ekþérit átta, 'eþr hafir f^ú leldan favþrj íllp sjá, .§t þvV^kalt -Yiþ Vilfy er í úngom syril, pk firraz ílœr|)arTStafi5 þo hann sé gylli gladdr,

íuey jþó teygi-at, 57. Sakár ok^) heiptir

né iTiannz kpno hygg-(it-tu 7) sYefngqr vera,

•úUr i úiisnni S3*iií«' — Siá YancUíga vif» vielrí þum >nia þiuna ; enu Jítt; megnin Y^;r sjá fyrir \m\ yþart liT; enu eiíji sfcyldi mágflliatuB þ'Ik crindi á koma* A'rir öfngdr, mÖrguin ^tnnoin ^ j) 3) móþ^ irc^i hin, 4) at J)ú sacar 116 deilír, A^r* 6) Aá/* Tkrom. 6^ /Z. />rir öaner. 7) jR. />rir hygör af. .

SIGURDRIFO-MAL. tth harm inn heldr: j,. ^.j, ^..jj,

vitz ofc vápna j^^^^j^ ^^g. vant er jöfri at fá , lángt líf í^ickjnmz ec I.eira er skál íremztr meþ lof^i^ng^ ^^^3. íirum. römm ero, rog of- risí ri.* 38. þat ræþ ek þer'iteUifta,

Sigurþr mælti: engi &nz þér vitrari maþr, ok |>essi sver ek at jþik skal ek eiga, ok í»ú ért vifi mitt æ|>í»'

Hón svarar: |)ik vil ek helzt eiga, {>ótt ek kjósi ud^ ftÚa menu; ók fietta bundo jþau éij'om meþ sér. SIGURDAR.QVIDA.

F A F N I S - 13 A N A Þ H. I P J A,

UPPFY^LLÍNG. ^,)-.

Nú uí)r Sigurfr, brou .p/.Hindarfiani, ok í>ai' lU hann l:?mj ^t- b^í^ Heunis, frei.B átj.i,;J5e^]chUdl systur jBryn- , ^ hlldar, > Alsviþr. hét sonr BeipÍ9;Jiaon^\\ar.,at leikura

hjuþ honom med'' s'ér at vera; þaþ fi Sigiir{)r, ok var |)ar um hríþ^ : ^rýn hiidr Var þá at Heimis , ok óf á gullboiþa fjasgparvcrJc^^igijLr^ar.

Eítin dag, er Sigurfr kom ; af skógi , flaug haukr hánrís at Jjóra þeirn, er Erynhildr sac viþ ok var at vefa, Sigur|>r rann eplir honom, leit Jconótia, ok þyk- ir umverdt hennar handverk ok feguiþ. Degi siþar

géck SigarJ>r í skemmu hennar , en Alsviþr stóþ for

dyrom úti, ok skepii avrvar. Sigurþr mælti : Sit heil, fiúl eþr hversu megi þér? Hón segir; vel megom vér;

frændr ok vinir iif.i, enn hKttunq er í hverja giptu menn bera til síns ^endadags. Hann setíiz niþr hjá henni.

Brynhildr mælti: { eita sæti mun fáorn veitt, nema faþir ininn komi. Sigurþr mælti: nú ér þat fram komiþ er

r þér héloþ oss. Hön segir: þér skuloþ hér vclkoninir^

Siban reis hón opn ok fjórai- meyjar meþ henni, ok géclc for hann meþ gullker, ok haþ hanh drekka, hann

i) ntr brast i Sæmunílr.reddii, ok er sá bre.str her] Tippfyldr sem varþ Cit" Sö.mí^iÆí.í:! vSiguirþar i'"aíiUfibniia a rap. 20. ustp'ö ad 5o. Sc. G. F. J JPtfÍ- l^x,- hafa atLar' )íitsa upp/yllin^, díijr mtd ia^aformála* UPPFYLX'TNG. 201

, I T.é(tír mót henílína ok- íók om hönd hennar.meþ kerino,

ok setli hana hjá sér; hahn .tófc om :háls henni ok kysstí

hana, ok^mælti.: engin kona 'er fér fegri alin. Hón

mælti: ei er' .vhurligt a|> leggja (rúnaþ !sinn á konor ;

Jsví {)ær rjiifa-. jafnan sín hfelíl - Hann mælri: sá kemr

aTþ hezfr ilagr yfir oss, . vér mættum njótast.. Eryn- hildr . mælti; ér:-|»aþ skapaí>,.a{> vij> skulom samqn

búa; því vek em."Slcjaldms?r. .Sigurf^r mæhi: frömuns^ v.ér niestj er sa|i^ao::búoni, ok meira er ab þola bann

harm, ef :her'.s-kiUo-áIeggjast. enP hvösso vapn ^). Eryri-

hildr mæhi: ,eH; nion kallast liþ he.rmanna, ea-þú 'jnunt

eiga Goí)rúnu' Gjúkadóttur. Sigurí>r segir: el tæUr mik ein konúngsdótíir,,, ok: ekke lær mér tveggja huga om

í>etra, ok þafx sve;: ek vid guþina ^^), aþ ek skal f ik

eiga e|r aUí^gy.a kono ella.' Hón - mælti slikt. Sigurþr

þakkaþi henoi jþf^sl .umniælij ok gaf henni guUhring,

var Sigurþr þar; om hriþ í miklom blóma.

Sigurþr reiþ qú í brott af bæ Heimis meþ gulJiþ mik- la, ok þar til hann koni aþhöllú Gjúka konúngs, kona hans héí Grímhildr, þaú áíto þrjá sono: Gunnar, Högna okGur-t- orm , Goþrún hét dóttir þeirra. Gjúki kouúngr bauþ

Sigurþi þar aþ vera. ok þár var hann om hrip allir voro láir hjá Sigurþi. Om apian eihn reis Grímhildr enfjölkunniga ojy), ok bar Slgurþi horn ok mælti:fögnnþr ec oss aþ þinne hérvisí, ok allt golt viljiira vér til yþar leggja, tak hér viþ horni ok dxekk. Hann tók viþ ok drakk, ok viþ þann drykk gleymdi hann ást ok ommælom sinom

-}) Kxnni)(t\ ef hér skulo áleggjaet en Iivösso vopn .3) Gvi^na Sí, iT,, :

uppfylling:

viT> Brynhllcll. : Eptlr Þetta vaeltí Grímlilldr hann svá!

bann geck at eiga Goþrúno, ok festo ]þeir alllr trygþir

viþ -Sigurþ., ok bundo Jiaþ meþ eiþom. Sigurjír gaf

Goí>riino at et'a af Fafnis hjarta, ok var|> hón síj>an

* r miklo grlmmariv SigmUndr h'ét 'sonr Jierra.

Grímhildr réþi nú Gunnari syni sínúm at biþja

Brynhildar, ok fengo t>au.Sigurþ í fylgi -at Pví máli; Erynhildr 'hafþi streingt at eiga þann einr? er^riþi eld

Lrennanda, er sleginn var.*om:sal hennar. Jpeir finna

salinn, . ok brann eldr om 'UtanÍ GunrraV- reiþ Gota, enn!

HögniHolkni. Gunnar kéýrirt hestínhi' át'eldinom,enn

" hann hopar. Sigurþr mærti : hví hópar' þ'ú Gunnar ?

Gunnar svarar, ei vill hestrmn hláúpa þé^na eld'' ok

biþr Sigurþ Ijd sér Grána. H^imik ér þaþ segir Síg-* urþr. Gunnar riþr nú*at eldinom, 6k viH Gráni eigi

gánga; skipto þeir þá litom. Sigurþr ríþr ok hefir Gram

i bendi, ok gullspora á fótom. Gráni hleypr framm aC

eldinom, er hann kendi sporanna, var|> núgnýr inikiU|

sem segir:

I. Eldr tók æsax 2. SígurÞr Grána

en jört skjálfa,) sverl)i keyr>i,

hár stól> logi eldr sloknaI>i

viÞ hímin sjálfan: for avÞl'ngi

fár trcystiz' IÞar logi lægtiz fylkir rekka for lofgjavrnom

eld at r:fa blikom rci>a

iic yiirstíga. errökatti, 3)

' 1) Sc. 00 G. telja. \>ettd tYtndi "þai $5, o. ». /r. eins og "þaá Pnrl álti framhald af BryHhildarqviþu A; en miklu kentugra pykir ad gera'pati ad ^papi fyrir sig, og gefa pví nafn af Sigurparqvipu Fafnisbana 5. sam.qva.'ttt ordunum nttst f^aman fyrir 4* í»*í«/í, og nidurlagi brot" iíns i sjáLfriEddu: Hcr segir sva í {>essi qviþu frá dauta SiguKþar ». i, fr% Onaífi i:. /?. 5) vauk átti rök átti St^ VP-P F TL'L I N Gr ao5

Brynliiltlr- sat á stóli, er Sigur^r Íom Inn, hón ípyr hve manHa hann væri, en hann nefnaist Gunnar Gjúkason, "ertu ok avtluþ mín kona nieþ jáyrþi favþor

j^íns, bef ek rlþi|) á vafurloga meþ yþar atqvæþí,

Hón mælti: ei veit ek gjörla Iiverso ek skal þesso

svara. Sigurþr sloþ rétt á gólíino, ok sUuldlst úsverþs-»

hjöltin, Hon ste meþ áhyggjo af sino sælí , sem ilpt i

báro, ok hefir/ sverþ i' hendi, hjálm á höfþi ok var i

brýnju, Gunnar! seglr hon, ræþ ekki slikt viþ mll^, ne-'

ma þii s^rt hveijum manni fremri, ók þá skaltu drepa

er mín hafa beþiþ, .ef þú hefir traust til, Sigurþr msel-'

ti; minnizt nú á heit yþar, at þér munduþ meþ.þeini manni: gánga, er riþi yþar vafurloga. Hón finnr nú sönn svör ok merki, stendr nú upp ok fagnar honoux

veJ-, þar dvelst hann þrjár nætr , ok byggþo eina rekk-

Jo. Hano tekr sverþit Gram, ok leggr míllnm þeirra

bert. Hón spyr, hvi þaþ átíi? Hann qvaþ sér þaþ skip-. aþ, ;it svQ gjörþi.hann brúþkaup lil kono sinnar, eila felngi- hann bana. Hann tók þá af henni hrínginn

Andvaranauí, enn gaf henni aptr annan hríng af Faf-t nis-arfi. Fptir þad reiþ hann hrott om þann sama elcl, til sinna--félaga, skipto þeirr Gunnar aptr Jltom ok ríþa heim síþan,

Brynhlldr tjáþi Helmlr fóstra sinum af trúnaþl frá

þessu, ok seglr: kóngr sá er Gunnar nefndist xeiþ minn

>afurlog3, ok kom síþan til ráþa viþ mlk, enn ek kvaþ

Sigurþ einn þaþ gjöra mundi, er ek vann eiþ á Hind« arfjalllj ok ér hann einn maþr, Heimlr qvaþ svá búiþ nú blífa verþa, Bryahildr mælti: dÓLtur okkar Aslaugu 2o4, UPPFTLLING.

$kMu hév nppala tne[> þér. Fer JÍrynhiMr nu til favþ-i-

ur sins , Jíorn Baþli kóngr íil Íiallar Gjúka kóngs meþ

Brynhiltii : tlódUT síria: var síþan veizla haldin; þá mint-

ist Signr^r allra eipa viþ; Brynbildi, ok ilætr þó vera

kyrt. J[jryn*!iiI(Ír ok Gunnavsátu Viþ tlrycííju ok tlrucku yín.

Einn^ílog gei'ngu þær til árinnar Rin Brynhlldot

ok Goþrúin, ok óþ •Brynhfldr leingra vit á ána'. Goþ-

lún spyr, hví 'hún þaþ gjörþi ?- Brynbildr svarár: hvi

skal ek unt þétía jafnast vih þik heldr enn um an'naþ.

Ek hugþi at -min'n* faþir -^ar ríkari-Ænn þinn, ogminn' m^hn nni)jþ meira- snildaíverk ok riþit eld brénnanda:

þinn. bóndi víí-n |xræíl Hjáipreks kjóngs. .Goþrún segir meþ reiþi; þál*ærir. þú vísartyéf þú þyrþir(ei)at lasta hafi nann minn , er þaþ allra manna mál, at eingi

siíkr koinlþ í veröldina' for hvervetna sakir, ok ei sóm-

ir þér at lasia hanii; því hann er þinn frumver, ok drap liann Kafni ok reiþ logapn, er þú hugþir ;Gunnar

Ijóng, ok hann li hjá þér, ok lók af þér lij-inginn

Andrara-naut, ok raátm hahn hef kenna. BryuhiJdr sér bú þennan hring, ok kennir, þá fölnar hún sem húti

i. dauþ væi Brynhlldr var mjök fá þann apian. . Goþ- rún spyr Sigurþ, því'-.Brynhildr væri svá fá? Hann

latii haiia mjok at fregna þeí s , kvaþ annars brátt l*^sa£t mundl.

At morgni sátu þær í skemmo sinni, þá. mæltí Goþrún: ver kár, Brynh/ldr! eba hvaf stendr þér fyrir

gnmni ? Brynhildr svarar: illt geingr þér til þessa, ok befir þú grimt hjarta. Virþ ci svá, seglr Ooþrún. Bryn

hiWr raælir: spyr þú þess eina at beix sé J)ú viiir. því

- , ,

UPPFTLLING. ao5

þaþ sómlr rílcum qvonum! olc er gott gó^ti at vera, ér

yþr geingr allt at óskom. Goþiún mælir: snemt ec

foriipá, því enn af iiæia , ok er {^etta nokkur eþa hvaþ er reki f ér at oss? Eryniúl'lr mælti: þess skalui-gjaltla, þú átt Sigurþ; því ek ann þer ei hanns at rijóta. Goþ-- rún mælir:ei vissum vér yþar einmæli: 'Rrynhildr mæl-

ti: ei höfum vér launmaell mælt, ok þó hofum vér eiþa

svariþ, ok visso þér at þér vælíoþ mik, ok þess skal

efc, hefna, Gof>rún mælti: þú ert belr gefia enn mak-

ligt er, ok þinn ofsi mun illa sjama. Una mundum

vér, segir Brynhildr, ef þii ættir ei göfugri mann ena

ek. Goþrún segir: átíu svá gófgan mann, ok er óvíst

hvor meiri kóngr er. Brynhildr mællti: Siguiþr vann

íafni, ok er þaþ meira verdt enn allt ríki Gunnars,

»vá, sem kveþií er.

3. Sigurl>r vá'í oitiv, enn hlyri Þíim

enn tal* sípan mán hvcríji í>ort»i

aungvum fyrnaz, elcl at ríÞa

nictan avll? híir: ne yfirstíi^a.

Goþrún segir: Gránl rann ei eld undir Gunnari kóngí

enn haun þorþi at riþa. Brynhildr segir: deiIunsC £t viþ , ek, hygg Grímhildi ei vel. Goþrún mælir;

imæl henni ei, því henni er til þín sem lil dóiiur sinn^

ör, Brynhildr segir; hón er upphaf ails l^öls, ^sem osa

hitr; hón bar Sigurþi grimt öl, svá hann mundi ei mifc. Goþiún segir: margt rángt orþ mælir þú ofc mikil slíkf. Brynhildr mælii: njóti þér svá Sigurþar, sem í*ér hafiþ mik ei svikiþ, ok gángi yþr sem ek hygg! Goþnin qvsþ: hetr mun ek njóra enn þú muiu viija,

eingiu ^at þeiís, haan æiti ofgoit viþ mik eut sina.

L »

í2ó6 ' trPPfTLLÍNG,

ifrrýiiliildr Ssltl: illa mœlir "^n ; ok er af þér 'í-eíliít*

inr.ntu ij^rast, leggjom niþr heityrbi ok Iiendum ei ón-stt

lijal; eg þagfil leingi yfir míniim harmi, er mér bjó f brjóati, ok ann ek þínum bró|>ur at einu , ok totum annaþ tal. Goí>riin segit: lángt sér hugr í^inn umframm*

' Nú legst Brynhildr í rekkjuj ok kom tí-unnar kon*

iangr aþ máli viþ hana, ok baj* hana uppstanda ok har-'

mi lirinda, enn hún -Vildi ei, á i>aí> hlýí>ast. Síþan

báþo Jjau Sigurþ, at hann hilti Brynhildij ök vita eí

sefast mœtti sorgir hennar; mintust þau enn bÆþi

éiþa slnna, ok hvörnin þau hefþi bæ'^i sviklti veriþ,

ok svá kom at Sigurþr bauþst at eiiía hana ok fyrir*

láta Goþrúno, enn hon vildi þaþ ei þekkjant.. Sigurþf

gekk or aalnum , en svá fékkí5 honuni mikils ura þenn*

an harm > at brynjuhríngarnir brustu sundr af hans

siþura, sem seglf í Sigurþarqviþo

4. Ut gekk Signrl»r svá at gínga nam

anspelli fr:t guniiar-fúsom

í höll lofÞa snndr of síþiif

ok bliipíiat)i í 9crkr járnofiriíí,

Síþan eggjaþl BrynbUdr Gunnar at drepa Sigutþ, qVáþ

hanh vaelt hafa þáu bæþi ok brngþit elþa sína. Gunn-

ar kom at máli viþ Högna, ok birti honum þessi um^

mœli. Högni latti mjök þessa verks sokum eiþa þeirr"

a. Gunnar qvaþz ráþ lil-sjá: eggjom til Guttorm bróþ^

Ur okkar; hann er úngr ok fáz viii , ok er för utarí

alla eiþa, qvaþ ok gilda banasök at hafa íekit íire^-* dóm Brynhildar. þeir tókö orm einn ok vargs hold

ok léto sjóþa ok gáfo honum at eta, buþu honum guli

ok mikiþ riki, at vinna verk þetta sem segii: ,

I

SIGURþAR-QVIþA IR. 207

SvíÞo fisk viÞar fu 2cra*holcl tí5ku Yitnis iiræ, ijiuniigáti; fikippo suuur ok íuarga luti gull Gultormi; a]?ra í-d^ft>o.

Wþ {>essa fæf)u varí) hann svá sefr, at hann vlUri sem

fyrst vinna þeíta verk. Hérum segir sví^ í Siguiþar-

maF'líost viþ qvií>o ^), er í>au Gunnar ok Brynhiídr ;

ö. Hví ertu Brynhildr harm at vinnaí

Buf>la dóítir for-man hón GoþrLino bölvi blandin góþra ráþa ok banaráf>oni? en siþan þcr hvat hefir Sigurþr sín at njóta* til 5) saka unnit, 8. Sumir úlf sviþo, er frœknan viU suniir orm sni|>o, ÍjÖrvi tiema^ sunúr Guítonni 6. Mer heílr Sigurljr af gera deildo: sclda eiþft, áþr þeir mætti eiþa selda meins um-Iystir alla logna: liorskom hal f)á vælt' hann mifcp liendor um-leggja. er hann vera dkylÞi allra eifa 9. Uti stóf* Gof)rán Gjáka-dóttirj einn full-trúí. — ok hón þat orþa 7. þik hefir Brynhildr bavl at ger\'a allz fyrst um-qvafi: heiptar hvattaa hvar er nú Sigurjir

1) Kannitce gumar? 0. 0. s. fr, 2) /í. Jyrir JjrynhildarqYÍÍ>o, samqnzmt 4 eriadi og nidurUginu i sundr- laulri rx.ííu'y ctnnig synist \>eta ómoguliga ad geta taliit til Brynhild- arqv, /. scm er þ-'/ mj'ig svo frdleit og yrd't þa kelir laung^ cn mtklu iídr til Brvnhildarqr. 2,, tem kemr strax d eptir og seai ecki fantitr í, jj Hitr tthr tid aptr Bddé sjálf* 4} Sriþo G» fg* :

1

2o8 SIGURþAR-Q VlþA. scggja drottinn, af avllom hug: er írœndur mínir vel skulot njóta fyrri ri{)a? landa ok. þegna, 10. Einn því Havgni er þer froeknan gram andsvör Teitli: falla létoþ. sundr havfom Sigurþ 14. pi qváþ þat Goþrún sverþi havgginn Gjúka-dóttir; gnapir æ grár jór mjök mælir þú yíir gram dauþom. miklar firnar:

1 1 . t>á qvaþ þat Brynhildr gramir hafi Gunnar Buþla-dóttirr gavtvaþ Sigurþar,

Vel skulot njóta heiptr-gjarits hugar vupna ok landa: hefnt skal verþa. einn mundi Sigurþr 15. Soltinn varþ Sigurþr avUo rá|)a, sunnan Rínar, ef hann lengr liLlo hrafn at meiþi lííi heldi. hátt kallaþi:

12. Væri-a þat sæmt, yckor mun Atli at hann svá réþi eggjar rjóþa,

Gjúka arfi muno vig-ská s ok gota mengi: of-viþa eif ar: er hann firam sono 16. Framm var qvelda, at fólkroþi íjölþ var druckit, Gunnar-fúsa var þá hvívetna getna liafþi. vilmál taliþ

7 5. Hló þá Rrynhlldr, sofnoþo allir allr boer dundi er í sæing qvomo, emo sinni einn vakti Gunnarr avllom , , ' ,

FAFNISBANA nr.

avllom lengr. ættak sæing kaldá:

17. Föt nám at hræra en þú gramr 'riþir fjölþ nam at spjalla glaums and-váni

" ' — - - liitt héf-gtávtuþr íjötrl' fatlaþr

'í Íjanda liþ;

• * hvat þér í bavjjvi svá mún avU yþoc

báj>ir sávgjpo • cÉtt' niflúnga

hráffl' éy bk-Wri Afll gengin,. ^ * er peir' héini^ ríþó. eroþ eiþ-roíaí

' • ' . . j8. Vaknapi Brynhildr sií; Mantattu, Gunnar! Buþla dóttir til gö'rva þat dís skjöldLinga er þit blóþi í spor for dag litlo: báþir rendut: niik eþa leti|> mifc, hvetiþ nú liefir þú honom þat állt harmr erunninn, illo launat, sorg at segja ^r hann fremstan sik ej^r syá láta? finna vildi. ig. þavgþo allir 22. pá reyndi þat, viþ því orþi, er riþit tiafþi fár kunni þeim móþígr á vit fljóþa látom: njín at biþja: er hon grátandi hve her-glavtuþr görþist at segja, hafþi fyrri þat er hlæjandi, eiþom haldit havlda beiddi. viþ enn únga gram. 20. Hugþa ék mer, Gunnarr! 23. Ben-vönd of-lét grimt í svefni, brugþinn gulli 8valt allt í sal, i4

V :

^ 1 u O X vj U XX XX —

inarg-dýrr kouúngr utan gjSrvar, á mcþal ockar eu eitx-dropom

eldi voro eggjar innan fáf>arr

Hér segir svá í f>es«i qvi|>o frá dau|>a Sigiir|»arj oK

víkr hér svá til, se ra þeir dræpi hann úti , én sumir

»egja sva at þeir draepi haijn inni í reckjo sinni sof-;

anda. En J)->'{>verskir raenn segja syá, at þeir dræpi

. hann úti í skógi,- ok svá segir í Goþrúnar-qviÞo iqni

forno, at SigurJ>r ok Gjúka synir hefþi til þíngs riþ-^

iiy þá er hana var drepinn. En í>at segja allir einnig

at {jeir sviko hanni trygþ^ ok vogo at hoaom liggjanda ok óbúnom. ,

GODRUNAR i Q.VIDA EN fyrsta:

Gojírún sat yíir Sigurí)i dáiiþom, bpn gret eigi sem

aþrar konor, en lión var búin til at sprínga af harxni.

Til géngo bæþi konor ok karlar at hugga hana , en

þat vat eigi auj)velt. J>at er savgn manna , at Goþ-

rún Jieí|>i etijþ a£ Fafnis hjarta, ok hón skildi f>ví luglg ravdd. þetta er enn qveþit um Gojþrúno.

1. Ar var f^atz Gofirún 3. Sáto ítrar

görþiz at deyja ^'arla brúþir

er hón sat sorgfull gulli búnar

yfir Sigurþi: for Goþrúno:

gerf>it hón hjúfra hver sagþi þeirra né havndom slá, sinn of-trega, né qveina om, punn er bitrastan sem konor aþrar^ um-beþit hafþi

2. Géngo jarlar 4. pá qvaþ Jþat GJaflaug al-snotrir iramy Gjúka systir:

feir er harþz hugár ^ mik veit ek á moldct hana lavtto: munarlausastaj þeygi Goþrúa liGÍl ek fimm verá ^ - gráta málti, forspell beþit, svá var hón móþug^ tveggja dœtra, mundi hon spríngaj J>riggja systr^ ai2 GOþRUNAR-QVIDA 1.

átta broejjra, munar leitaþi.

J)ó ek ein lifi. 9. þávarþ ek hapta 5. þeygi Go|jrún ok her-nunia málti gr'áta j "saííiS" misseris

fivá var hón móþug síþr verþa: at niavg dauf)an .skylda ék skreyta ok liarp-liuguþ ok skúa binda r - um hrser fyíkis. hersis qván 6. p\ qvaþ |>at Ilerborg hverjan niorgin.

' Húnalandz drotlníng: 10. Hón ægþi mér

h'efi ek harþara af afbryjii

* - h'arni át segja; ok hávrþom mik

niínir sjav synir havggom keyr|)i: ' '

sunnfinlandz' íánn' ek hús-guma

ok verr inn álti hvergi enn betra, .

i val íello. né Iiúsrreyjo

7. Faþir ok móþir hvergi verri. l]órir broeT>r, 11. þeygí Goþrún þau á vági gráta mátti, vindr of-lek: svá var hón móþug bar^i bára at mavg -dauþaTi

V-iþ. börþ-þili. ok harþ-huguþ

um hrœr fylkis. 8. Sjálf skyttíák gavfga, 12. qvaþ fijálf islc^ddak gavtva, þat Gulbröqd

sjálf skyldak havndla Gjúka-dóttir: \

hel-íör "|)eirra: fá kantu fóstra!

í>at ek allt unibeiþ þótt þú fróþ sér^ • .

' ein misseri' úngo: vífi - r

»va at niér máí^r engi annsp^U bera.

h , :

GO þRU:NA R-Q VI þ A I. 2 lO

varaj)! hón at hylja ok guUo rv'ijþ um hrœr fylki?. gæss í túni

a3»:.S-vipti hón ijlæja mœrir fiiglar

af Sigurþi, . er mær átti. , ok vaít vengi- qva^þat Gullrönd \ 17. þá íór vifs knjáav. Gjúka-dóttir

littu á Ijúían, . yckar vissa ék legþu niunii; yiÞ grön, astir nie^tar-

seni hálsapir nianna allra

heilan stilli. for uiold ofan h i4.'A--leit Goþrún undir þú Uyárkí eino sinni, úti né inni, sá hon davglíngs skavr s^^slir iHÍn! dreyra runna, nema hjá Sigurþi. fránar sjónir 18. t>á cqyaþ í>at Goþrún lylkis lif>nar, Gjúka-dóttir hug-borg jöfurs svá var minn .Sigurþr hjörvi skorna. hjá sonom Gjúka, 16. pi hné Got)rún scm vœri geir-laukr havll viþ bólstri, ór 'grasi vaxinn,

haddr losnaþi , . eþa væri bjartr steinn hl^r roþnaþi á band di'cgitui , en regns dropi jarkna ^teinir rann niþr um kr]é. ylir avþlíngom.

36. þá grét Goþrún 19. Ek jþóttak ok

Gjúka-dóltir ; þjóþans rrc.kom svá at tár^.ílngo^ hverri hderri tresk í gögnom, herjans dísi:

1} Adrir skr'/u: treisk, trey.sTc. , :

2l4 GOþRUNAR-QVIþA I. nú eni ek svá lítil armrar vættar s^xn lauf se, íllo heilU. opt í avlstrom 23. pí qvaí> |>at Brynhildr at jöfr daiiþan. Buþia dótlir:

.20. Sakna ék i sessi vavn sé sú vsettr

ok í sæingo vers ok bariia, míns mál-vinar, et þik, Goþrúii! • valda megir Gjúka gráts' xun-beiddi,

valda megir Gjúka ok {>ér í morgoa míno bavlvi, níAl-rúnar gaf!

ök sj'stur sinnar 24. pá qvajþ" í>át Gullröiíd

sárom gráti. Gjúka-xlóttir: '

21. Svá er um lýþa þegi þú f>jóí>-leiþ landi eyí>it, Jíeirra orj^a;

sení ér um-unnoþ url>r aví>línga

ciþa svarþa: hefir J>ú æ verit, mán-a þú Gunnarr rekr þik alda hverr

gulls um-njóta , iUrar skepno

J)eir niuuo þér baugar sorg sdra

at bana verþa, sjav konúnga

er J>ú Sigurl)i ok vín speU svarþir eií>a víía mest.

32. Opt var í túní 25. í>áqTaþ þatBryuhildr

teiti meiri, ^Buþla dóttir: er miuu Sigurþr veldr einn Atli savþlaþi Grána avUo bavlvi,

t>k þér Brynhildar of-borinn Buþla^

biþja fóro, bróþir minn. ,

GOþRUNAR- QVlþA 1. 21Í)

?6. pí crvif) í havll 27. Síóþ hón undstoþ,

liúnskrar þjóþar fitreng^i hón elrj, eld á jöfri brann Bíynhildi : oím-beþs litom Buþla-dóttor J)ess hefi ék gángs eldr ór augom,

goldit siþan, eilri fnæsíi, , þeirrar s^iiar er hón sár uin-lelt sámk ey. á Siynrpi. i" Goþriin geck þa þa^an á braut tii skógar .evfi- merkur"', ok for allt til Danmarkar, ok var þar meþ

poi'o Ilákonar-dóttor sjo misseri. Brynhildr vildi eigí lifa eptir Sigurþ ; hón lét drepa þrælasína atta ok' fimni

ambóttir, í>á lagþi hón sik sverþi til bana, svá sem seg-

ir i Sigurþar-.qvi^o iuui skömmo. : ,

rA y N^N u R ij.

yar::|>az Sigurþr hana um-ætli ef hann eiga knætti.

TavJsúngr úngi 4. Sigurþr iiin suþræni er vegit- hafþi l^gþi sverþ necqviþ

-íók trygþom inæki niálfann

tveggja brœþra / á meþal þeirra:

selduz eij)a ^ né hann kbno "\ - I . í^'f. -- cljun; frœknir, kyssa gerþi,

2. Mey buþo hánona né húnskr konúngr

ok nieiþnia íjöl|), hefja sér at armi, Goþrúno úngo mey frum-únpa

' Gjúka-dóttor: fal hajin megi Gjúka.

drucko ok dœnido 5. Hóasér at lifi

dœgr mart saman lavst né vissi

Sigurþr úngi ok at aldi^-lagi i) ok synir Gjúka, ecki grand,

3. Ujiz þeir Brynhlldar vamm þat er væri

bif. ja íóro, eþr vera hygþi.

svá at þeini Sígurþr (3. GéngoJ)ess á milli

reiþ í sinni; griuimar urþir,

vavisúngr úngi ein sat lión úti

q,k vt gíi-kunni aplan dags.

^í'ð en 0 Sij^ui't)arqvlt'a stamma G á sfái, a) né at aldui tíifi Sí. F. 5;. Vtm t*r..4bmB. ,, , :

B R Y N H I L Ð :A R - Q. II. 21 rum hón syá bert.orí> þú skalt Gunnar um at iiiælaz: gerst ura-láta É liafa skal ek Sigurþ mino Íandi eþr þó svelta ok mer sjálfri, ma\g frum-úngaH_^ nmn ek una aldri mér á arm'. meþ avplíngi;

• 1 1 7. Orþ mæltak nú . Mun ^ek .^ptr far* jþromk eplir fes.s; þars ek áþan varc qvánríer hafls Goí^rún meþ ná-bornom en ek Gunnars, niþjom niinom:

Ijótar nornir í)ar .mun ek sitja

skópo oss lánga^rá. ok sofa hfi , .

' t ' * 8. Opt gengr hón ííinan nema þú Sigurþ^

um-fylld svelta látir illz , ísa ok jökla ok jöfor avþrorn aptan liveni, œþri verþir. er t>au Goþrúri 12. Lálom son fara gánga á bcþ feþr i sinni oc hana Sigur{)r skal-at úlf ala

sveipr í ripti úngan lengi: konúngr jnn fiúnski hveim verþr Jiavlda

* qván fria'sjáni: hefnd léltari

g. Vön geng ek vilja siþr til sátta

vers oc beggja, at sonr lifi?

verí> ek niik gœla i5. Rttiþr varj) Gunnar af grinunöm hlig. ok Jmipúadi, 10. Nam af |)éim hciptpni svcip sínom hug,

hvetja2 at vígi: sat um allan aag

^ háaska. a) hana. l) R. iiUi hddr : leonúng ínn : , : :

2l8 BRYNHILDAR

liann vissi f>at 16. Viltu ockr fýlki

vilgi görla, til fjár vcla?

livat hánoin vœri gott er at ráí>á .j

vinna sœinst, rínar málmi, '

eþr liánom vasri *ok unaMdi

vinna bezt auí>i styra,

h áílz 8ic vavlsúng ok sitjahdi

vissi fir|>an, sælo njóta.

ok at Sigurþi 17. Eino f>v{ Havgni

6Öknoþ mikinn.' andsvör veitti

i4< Ymisl liann hxigþi sómir ei ockr

jafn-lánga stund, filikt at vinha,

þat var eigi sverji rofna

arar tltt, svarna ei|>a,'

at frá koniingdóm 2 ei]þa svarna; qvánir gengo: unnar trygf»ir.' nam haun ser Hargna 18. Vitom-a vif á moIdQ heita at rúnora, meHn in sælli,

par átti hann me|>an fjórir vér

allz fulltrúa. fólki rá{>om,

1 5. Ein er mér Brynhildr ok sá inn húnski

avllom betri her-baldr lifir: um-borin Buí>la, né in mœtri

hón er bragr qvenna moegÞ á foldo; ' I fyrr skal ek míno e£ vér fimm sonci

Ijörvi láta, foeþom lengi, én þeirrar meyjar áttom góþa

meiþmom týna. æxla kntjettim.

j) kanntkt rettéta áfr cdr afar R, ,

r

QVIþA ÖNNUR.

ig, Ek veit görla en fóta-lutr hvaþan vegir standa; féll aptr i staþ* ero Brynhildar 24. SofnuJ var Goþrún brek of-mikil. í sæingo 20. Vif> skulum Guttorm sorgalaus görva at vigi h)á Sigurþi: ýngra brójjor en hón vaknaí>i

ófróþara: vilja Cr|>, hann var for utaií cr hón Freys vinar eí{>a svarna, llaut í drcyra. ei'þa svarna, 25. Svá sló hón svarar iinnar írygljir, sinar hendr,

21. Dælt var at eggja at ramm-hugaþr obilgjarnan reis upp viþ beþ: stóí> til hjarta grát-a þú Goþrun hjörr Sigurþi. 8vá grimmliga, 22. Réþ tilhefnda brúþr frum-úngai her-gjarn í sal, þér brœþr lifa. ok eptir varp 26. A ek til úngan obilgjörnom; arfi-nytja, fló til Gutlhorms kann-at liann firraz grams rammliga ór fjfind-garþi: kyn-birt járn þér scr hafa ór konúngs hendí, svart ok dátt 25. Hné hans um-dólgr enn nser numit lil hluta tveggja: nýlig ráþ hendur ok havfuþ 27. Ríþr-a þeim síþr, hné á annanveg, þótt sjö alir,

x) Gramr ramlíga, ríWí R. 2) orJí nytja G. 3) nylia F. nylja Sí, G, , ,

BRYNÍIÍLDAR

systor-sonor heyra knílti

slikor at þíirgi;, gjallan grát >

ek, veit görla Gjúka-dóttor. ; hví gegnir nú 5i. Hitt qvaþ |)á Gunnarr ein veldr Brynhildur granir. háukstalda: avUo bavlvi: ]ilær-a þú aí -því 28. Mér nnni niær heipf-gjörn 3} 'kona - yfir mann hvern, glavþ á gólfi en viÞ Gunnar at þér góþs viti. grand ecki vank: • Hvi hafnar þú |>yrfn|;^ ék ^sifjom inoni hvita ]it,

svömorn eiSom ^ feikna fœþir? ; síþr vai^ak liciti^n hygg^ efc át feig sér; hans qvánar vinr. 32. i>ú værir þess 29. Ko/ia yarj) avn(Jp verl^ust qvenna en konúngr fjörvij • at for augora þér svá sló Jiqn svaran Atla hjöggim, sinní iiendi , sæir bróþur þínom at qváj o vi.þ blóþugt sár kalkar í vá, - undir dreyrgar ok ^ iillo. knættir yfir binda. gæ.ss í Lúni. 53, [þá qvaþ þat Brynhildr 5o. HIó f>á Brynhildur Buþla-dóllir: 4) Bu ]a-dóUir fr^'r-a .m'áþr þér emo smni hefir-þu full-vegit: af avllom liug : ]ítt sézc Atli er hóri til hvilo

0 fy^"' svarar'; kannf^e enn rctttra vari svarár síriar Kén3r eih^^ 2.y. erindu 2) karinikerÁ fi. j) h].vlíi pn af í>\'i heipt byr UiícÍir -^'jörii

1 ,

ovo f)ína; at alitom,', liann -niun yckar þó þickiz ér önd síþari, þjóþ-konúngan

Ók æ Tera 37. OTi líiér þ:;t Atli afl it rneira; ehini sagþi,

34.Segjaniun ek Tþer^Gunnarri at Jivíirki léz •

íjálfr veizto görla, havfnoíu dcila

live ér yþr sneníma guU né - jarþir , til saka réþbt: nema ék gefaz létak: varþ ek lil úng ok eingi lut' ' né of-í>rúngin auþins íjár , < íuU-goedd fé . þá er iner jóþ-úngri

á fleti brdíþor. eiga seldi' 3j

35. Né ek vilda þat ok mér jóþ-úngri at mik verr ætti, aura taldi. aþr 'þér "Gjiíkúngar^ - 38. pi var á hvörfom riþot at garþi hugr minn um* þat,

J>rír á h'estom hvárt 'ek fikylda vega

þjóþ-konúngar, eþr val fella en þéiÍTa föt- baVÍÍ í bryfljo

í>avrf-gi væri, ' ' um bróþiir savk:

36. peim hétomc fiá þat munflí þá 1 þjóí>-konúrigi, þjóþ-kunt vera er mej) gulli sat mavrgom manni

á Grána bógom: at munar striþi. var-at hann í augo 59. Létom síga yþr um-h'kr sáttmál okkor, né á éngi Uit lék niér meirr í mnn

o}utí«r. 1) j. lanmhe ófó edr ifá a) kaanike Uuns. •}} sMnk f. C, St

I ;

r BRYNHILDAR-

meJþniar Þiggja, heim þar sér;

bauga raupa lét-a mann sik letja burar Sigraundar: lángrar gaungo, ne ek annars maniis 43. Nam hann sér Havgnaj anra vildak at , hvetja rúnom: unna einom seggí vii ek alla

jié •^misom i sal kalla

bjó-at um hverfari {>ina meþ mínom,' liug men-skavgul. nú er þavrf mikilí

40, -fillt mun fat Atli vita ef meini eptir finna, morþ-för kono^ er liann mínaspyrr unz af mæli morí)-for görva: enn mein komi^ at þeygi skal þá látom þvi I>unngeí> kona f>arfar ráþa. annarrar ver 44- Eino því Havgní

aldri leiþa, andsvör veitti: þá mun á hefndonl leti-a maþr hana harma minna. lángrar gaungo,

41, Ypp-reis Gunnarr þars hón aptr-boría

grattir verþúngar, aldri verþi; kraung of-kom^ , ok om háls konp hón hendr umlagji; for kné móþor

géngo allir hón æ borin ok þó -ýmisir óvilja til, af heilom hug mörgom manní

hana at letja, at móþ-trega. 42, Hratt af hál« 45, Hvarf sor óhróþigti

0 fiáuga Sí* F, Ci :

QVli>A;ÖNN[JR; aa5

andspilli frá; munum enn lífa; I>ar er mavi'k menja verþa sal-konor ineiJ>mom deijdi: soemdir at vinna.

leit hon um alla 48. Unz. aí iiyggjandi eigo sina havr-skrýdd koHíi

aoltnar Þýjar úng at aldri ok sal-konor orþ viþr um-qvaþ: gull-brynjo smó, vilkat ek mann trauþan

var-a gott í Iiug, né torbœnan áþr sik miþlaþi um ora savk tnækis e^gjom. aldri týna.

46. Hné viþ bólstri 4g. þó mun á beinom hón á annan veg. brenna yþrom

ok hjör*. undoþ fœri eyrir, hugbi at rápom': þá ér fram-komiþ nú skulo gánga neit mcnjo góþ

í>ér er guU vili, xnín at vitja. ok íninna þvi 5o. Seztu niþr,Guunarr! at mér þiggja: mun ek segja þér ek gef hverri lífs or-væna um-hrof>it sigli Ijósa bruþi: bók ok blæjo mun-a yþvart far , bjartar váþir. allt i sundri,

þavgþo allir, 47. þótt ek hafa : hugþo at ráf>om, avndo látiþ. ok allir senn 61. Sáttrounoþ iþ Goþriia andsvor veitto: finemmr enn þú hyggr, ^rnar soltnar! hefir kunn kona

0J^'f7~G^ Se. a) sL'ríö Þffr, f. tn sxKfí gctr perU af smjj etns og 224 brynhildar;: víþ konúngv mun eigi láta: daprar minjár iþ munoþ lúta at dauþan ver; á laun saman, fiar er mær-borin hón muii þér unna móþir fœþir, • ^ sem ek skyldak,

hvítari ' sú mun ef ockor góí> úm-skavp cnn inn heiþi dagr gerþi verþa. Svanhildur vei*a 55, þik raun Atli sólar geisla. - iHo beita,

52. Geía mu»do Goþruno mun fú í öngan góþra nockurom orm-garþ lagiþr: sk&yti skeþa þat muri ok verþa mengi: skatna • j,yí yigit Jengra, mun-at at vilja at Atli mun vcr-sæl í) gelin., ayndo týnd, hana mun Atli • sælo sinní *

' eiga gánga . . . ok sofa lífi, o.í-borinn Buþla 56. þvíat hánom Goþriia bróþir minn. . grimm á bej) 53. Margs á ek minnaz snörpom eggjom foro, hve viþ inik af sárom hug ^^^^^^

þá cr mik síra 57. Sæmri v«éri Góþnírii

* • svikna havfþut, : , syslir ockor • vaþin at vilja frum-ver sínom lifþak. vark meþan ek t at fyJgja dauþbm, 1 54" Muntii Oddrúnq . t ef henni gæfi 1

yilia,.. . ' - eig^ góþra ráþ, : en þik AtU eþr

•

L eþr öettí hón liug sú mun í Íiclmi oss um lífcan. liin2t boen vera: 68. Oavrt mæli ék tíú^ láttu svá bx^eijba en hón eigi mun borg á velU, of ora savk . at undír oss avllom aldri týnai jaín-riimt s&, hana mUno heíja þcim sulto hávar bároí iiieþ Sigurþi. til Jónakurs f)i, Tjaldi.Þar iim 1>A borg óþal-torfö 5 ijölþomok skjöldom, fero í vá-rá{)um vala-ript vel fáþri Jónakurs synir. of 3) vala mengi, Mun hón SvanJiildÍ 59. brelini mér inn Íiúnska af landi, senda á hliþ aþra. sina mey 62. Brertni erlom húnská ok Sigurþafj ÍL hliþ áþra hana muno bíta mína þjóna Bicka ráb, menjom gavfgaj í>viat Jórmunrekr *) tvá at havfþom

óþarft lifir: ok tvá hauka; þá er avU farín j^á er avUö skipt eett Sigurþarj lil jafnaÞar. ero Goþrúnar 63. Liggi ockar eíiríímílli grœti at fleiri. málmv hríng-variÞtj

60. Biþja num ek |>ik egghvast járn; bónar einnar, 6vá endr lagit^

li> I) Getgáta R- fyrir erö ívamE'öm JuiinTcars sortöm 2) Jörmunreckur /*. St* 3) Get§^ fyrir láþlrok. 4) R. fyrir liaukar. j) R. vildi ad euu

»Æri I burtu\ pvi íícþi rerdr p£S3Í lina heldr laung og Íika . segiit hid

tama i 4. linui

1 ,

22tí BRYNIIlLDAR-QV.ir.

þá er vi{> bœþi atla þjónar beþ einn stigoni, eþlom góþir, ok hcloni þá. fóstr-man mitt hjóna nafni. ok faþerni

64. Hrynja hánom í>á þat er Buþli gaf a iirei peygi barni sino. hlunn-blik liallar 66. Margt sagþa ék. hríngi lilkoþ; inunda ék fleira, ef hánom fylgir er meirr miötuþr ferþ mín héþan. mál-rúm gæfi: þeygi mun vár íör ómmi þverr, aumlig þlckja. umlir svella,

r 65.. þvíat hánom fylgja satt eitt sagþak, fimm ambóttir, . svá mun ek láta.

t : ; ,

HELREID BRYNHILÐ AR

E|,A GÝGJARQVIÞA.

Eptir dauþa Brynhildar voro gör bál tvav, annatSig- urþi, ok brann fat fyrr, en Brynhildur var síþan brend,

ok var hón í reiþ þérri er guþ-vefjom var tjöldoþ.

Svá er sagt at Brynhildur ók meþ reiþinni á helveg, ok fórum tún þar er gýgur nockur bjó. Gýgurin qvaþ:

1. Skaltu í gögnom mannz blóþ þvegit-

gánga eigi 5. Bregþu eigi mér

grjóti studda brúþr ór steipi, garþa mína þótt ek værak

betr sæmdi þér í víkíngo: borþa at rekja, ek mun ockar heldr enn vitja oeþri þickja, vers annarar. hvars menn eþli

a, Hvat skaltu vitja ockart kunna. af Val-lanfíi 4. J3u vart Brynhildur hvar-fúst 0 havfuþ Buþla dóttir! húsa minna? heilli verstp

þú hefir var gullz, í heim borin ef þik vita lystir, þú hefir Gjúka mild af havndora um-glatat börnom ,

2528 HELREIþ ERYNHILD AR.

ok búi þérra Auí>o bró|>or, bnigþit góþo. þar varþ mér Oþínn

5. Ek nian segja J^ér ofreiþr um ]þat. svinn ór reif o g.Lauk hnnn mik skjoldom

vitlavssi mjök; 1 skata lundi

eí þik vita I)'^stír, raiiþonl ok hvitom, hve gjörþo niik randir snurto:

Gjúka arfar þann baþ hann sL'ta ásta-lausa svefni mAloni,

ok ei'þ-rofa. cr hvergi landzr

(?. Lct hanii vára hrœþaz kynni. hiigfuUr konúngr 10. Léthann umsalminn átta systra íunnan-verþan , und eik borit: hávan brenna

var ek vetratólf, her allz viþar:

ef þik vita lystir, I>ar baþ hann einn þegn er ek úngom gram yíir at riþa,

eiþa seldak. þannz mér foerþi gnll

7. Héto mik allír patz und Faíni lá.

1 Hlymdavlora 11. Reiþ góþr Grána Hildi und hjálmi, guU-miþlandi,

hverr er,kunni: þars fóstri minn

8. pá» lét ek gamlan fletjom st-ýrþi:

einn þótti hann þar Hjálmgmmar næst öUom beíri heljar gánga: víkíngr Dana gaf ek úngom sigur í verþúngo.

j

.0 nUi hcldr hyr ííjx erjancta vltar.

I HELREIþ BRYNHILDAR.

IQ. Sváfo víÞ okundoin þar varþ ek þess vísj

1 sæíng einni, er ek vildigak, sem hann bróþir miaa at þau vélto mik um-borinn væri: í ver-fángi, hvártki knátti 14. Muuo vif> of-5triJ» hönd yfir annat allz til lengi átta nóttom konor ok karlar ockart leggja, qvikvir fœþaz:

aS. I=>ví brá mér GoJ>rún \iþ skulom ockröuí

Gjúka-dóttir, aldri slita at ek Sigurþi Sigurþr saman,' svæfak á armii seykstu s>gjar-kyni GOD.RÚNx\R - HARMR.

niflÚnga-l o k.

Gnnnarr ok Havgni tóko þá gullit alU, Fafnis-ar£ OIn|)r var ámíliam Gjúkúnna ok Atla; kendi hanii

Gjúkúngoni vavld um andláL Brynhildar: þat var lil sælta, a{ þ^ir skyldo gipla luinohi Go|)ráno; þcirgáfu

henni ó'minnisveig at drecka , a{>r Jión jálti at giptaz

Atla. Synir Atla voru þei-r Erpr ok Eilill, en Svan- hildr var Sigur|>ar dóttir ok Gobrúnar, Alli kon-

TÍngr bau|) heira Gunnari ok Havgna, ok sendi Víuga eþr Knefrauþann. Goþrún vissi velar, ok sendi meþ rúnom orþ at þeir skyldo eigi koma , ok til jartckna

sendi hón Havgna hrínginn Andvaranaufc , ok kn^'tti í vargshár. Gunnarr halþi beþit Oddrúnor systur Alla,

ok gat eigi, þá féck liann Glaumvarar, cn Havgni

átti Kostbero, þeirra synir voro þeir Sólarr ok Snæ- varr ok Gjúki. En er Gjúkúngar komo til Atla, þá

baþ Goþrún sono sína aL þeir bat^þi Gjúkúngom hfs,

en þeir vildo eigi. Hjarta var skorit úr Uavgna , en

Gunnarr settr í ormgarþ, hann sló hörpo ok svæfþi orra-

ana., en naþra stack hann lil lifran þjóþrökr kon-

tángr var meþ Atla, ok Ijalþi þar látiþ flestalla monn sína. þjóprekr ok Goþrún kærþo hanua sía á UíiUi, hón í»agþi hanom ok qvaþ;

1. Mær var ek meyja, unna ék vel brocþrom :

nióþir niik íoeddi unz mik Gjúki

bjavrt í búri, guUi reifþi, , , : ;

GOþRUNAR- H ARMR.

gulli reíípi úrug-hlýra

gaf SignrJ)!. jó frá ek spjalla

2. Svá bar Sígnrþr hnipnaþi Gráni þ"',

af sonom Gjáka drap í gras liavfþi

sem væri groenn laakr jór þat v^ssi ór grasi vaxinn, eigendr né lifþu-t.

i'þv iijörtor liábeinn 6. Lengi Iivarfak, deiidoz um hvössom d^Jrom ^ lengi hugir

eþr giíll glóþ-rautt áþr ek Df-frægic

AÍ' grá silfrit íólk-vörþ at gratn.

3. Unz mér íormunþa 7. Huipnaþi Gunnarr, mínir brœþur, sagþi mcr Havgni

ftt ek ælta ver frá Sigurþar avllom fremra: sárom dauþa: sofa þeir né uiáttG-þ, liggr öf-höggvinn né of sakar Jœma for handan ver áþr þér Sigurþ Guítorms baní, svelta lcto-þ. ok gefinn úlfom.

. 4. Gráni rann at þíngi, 8. LíLtu í)ar Sigurþ

gnýr var at heyra, á suþr-vega, enn þá Sigurþr þá heyrir þú sjálfr eigi kom: hrafna gjalla, avU váro savþul-dýr örno gjalla

sveita síockin œzli fegna,

ok.of-vániþ vási varga þjótá af vegöndom, um Ycri þínom.

5, Géok ek grátandi g. Hví- þii mér, Havgni! viþ Grána ræþa, harma &lika ;

í32 GOÞRUNAB-HARMR.

vilja-lavssi úlfar pbttuz ^Jf yill um-segja? avllo betri,

í>ilt Ghyli hjart^ ef þeir léti miÍ5 hrafn£\r slíta íííi t-ýna,

"viþ l^víid ylir, eí>a brendi mik enn í>u vilJf nianna. sem birkinn viþ.

10, Svaraþi Ilavgni i3. Fór ek af fjalU fcjnni eino. fiuira doogr talil>, trauí>r góí),s hugar unz ek havll Hálfs

irega stórom: háva í)ekí>ak:

J)css áltu, Go|)rún! snt ek me|> þóro grocti at íleiri, sjav misseri

^t Jijartq mitt ílóttpr Hákonar trafnar ölíli, í Danmorko.

11, llvarf ek eiu í>a|>aii iik. Hóji mér at gamni

^nclspini frá gull-bpka{>i

íi vij-læsar $'áM su^þroena varga leifar: ok svani danska. görþrga ek Jijúfraj^ 15, Havíþo vi{> áskripto jié havndon; slá^ í>at er skatar léko, jie qveina om , ok á hannyrþon^ ^em konpx* afjrar^ hihnis í>egöa

J)á ek s^í EiQltin randir rauþar \\m Sigur|>i. recka Húna, 12, Nótt I>úUi mév hjör-dróttjhjálm-dróttj, nií>-niyrkr vcra, Jiilmis fylgjo. cr ek sárla satc 16. Skip Sigmundar yíir Sigurfi; skri|>o ir^ iandi

^ i árla f. G. St. a) o: "þxuu GOþRUNAR-HA RIMR. s33

gylfar grímor avrom at skjóla

grafnir stafnar: af >-boga.

byrþo viþ a borþa ig. Valdarr Davnom

Jat er í>eir hprþw meþ Jarizleifi ,

Sígarr ok Siggeirr Eymóþr þrír 3) suþr á Fívi. nícþ Ja.rizscari: 17. pi írá Grinihildr inn-gengo þí gotqesk kona, jöfroni lijcir livat ek Ysera Láng-barzliþar, havfþo loþa rauþa lión bráborjia, skreyttar brynjor,

ok buri heimti steypta Iijálma,

prágjarnliga skálmom girþir,

I>ess at spyrja: havfþo skarar jarpar.

hverr vildi aon 20, Hverr vildi mer

> systor boeta, hnossir velja, eþa ver veginn hnossir velja vildi gjalda. ok hugat mæla:

18. Gerrletz Gunnarr ef þeir raætti mer

guU at bjóþa, margra súta

5akar at bœta trygþir vinna,

ok i|> sama Havgni; ef ec trúa gerþac.

hón frétti at því 21, Foerþi mér Grírahildr hverr fara vildi fuU at drecka

vigg at savþla, svalt ok sárlict,

vaga at beita, né ck sakar mundak :

hesti ríl>a, pat var um-aukit

hauki'fleygja, urþar magni

1) ger^o Gofriino F. Sc» 2} as F. St, o) o: þ/-í£>i R, ,

Í234 GOþRUNAR-HARMR.

sárkavldom- sæ Jjölþ allz íjár

ok Sónar dreyra. at I>:n!i favþr dauþan:

2 2. Voro í horni hringa rauþa,

liverskyns stafir Hlavþves sali,

ristnir ok roþnir, ár-sal allan

ráþa ck né millac: af. jöfor fallinn.

1-ýng-fiskr lángr 26. Húnskar nieyjar landz Haþingja, þær er hlaþa skjöldom, ax óskorit, ok gjöra gull íagurt, innleiþ' dýra.

23. Voro þeim bjóri a bavl niörg sainan, auþi Buþla, urt allz vibar gulli gavfguþ

ok ákarnin: ok gefin Atla. umdögg arins, 27. Vilc éigi ék iþrar blótnar> meþ veri gángá^ svins-lifur soþin; né Bryuhildar

J)víat Uon sakar deyfþi. bróþor eiga; 24. En þá gleymdo samir eigi mér er getit havfþo viþ son Buþla avU jöfurs 3) ætt at auka jór bjúg í sal; nc una lífi. qvámo konúngar 28. Hirþ-a þii havldom for kné I^jrennir, heiptir gjalda, á^r hon sjálfa raik því at vcr. havfom sótti at niáli. valdit íyrri;

Í2 5. Gef ck þér Goþriin sva skaltu láta gull at Þiggja, sem þeir lifi báþir

m ^'fyrir &va]k* 2] hnd G,ogaspái. Haddingia. Her synlstv&nfa ard , ,

GOþRUNA R^HARMR. ía35

SigurÍJr ok Sigmnndr, egg -leiks-hvötuþ c£ þú son fœMr. aldri netnik. 29. Máka ék, Grímliildur! 35. Grátandi Grimhildur

glaumi bella, greip vi]> orþiy

íié víg-risins er burom sínom

vanir telja: bavlva vætíi,

sízt Sigurþar ok nravgom sínaai sárla drucko níeina slórra:

' hræ-giír, liuginn lönd gef ek enn |>ér,

hjart-blóþ saman. l^þa sinni ^ 5o. þann hefi ék allra Vinbjörg Valbjörg sett-gavfgastaa ef þú viU þiggja; íylki fundit eigþu um aldur þat

ok íramarst necqví: ok uui, dóltir !

hann skaltu eiga, 34. þann jnun ek kjósa

unz í>ik aldur viþr, af konongom, ver-lavs vera ok þó af niþjom

nema vilir {>enna, nauþig hafa:

31. HirÍJ-a bjó^a verþr eigi mér

bavlva fullar verr at 3'^ndi

J)rágjarnliga né bavl brœþra

í>ær kindir mér: at bura skjoli.

hann mun Gunnar 55. Senn var á hesti grandi beita, hverr drengr htinn, ok ór Havgna en víf valnesk

hjarta slíla. halin í vagna:

32. Munkat ek letjaz vér sjav dag^ aþr lífs-hvatan svalt land riþora,

1) vijþar j£. F. G. a) R, fyrh letja. 3) vwttík F, St. , ,

256 GOþRUNAR-HARMR.

en aí>ra sjav 40. Hugþa ek hér í tum unnir kníþoni teina falhia, en ina í>riþjo sjav þa er ek vildigak

ImiL Jand sligom. vaxna lála; 56. þar hliþ-verí»ir rifnir meþ rótom^

hárrar borgár roþnir í blóþi, grind uppluko, boriíir á becki

apr i garþ x^iþom. bæþit mik at t^^ggva.

57. Vak|íi mik Alli, 4 1 . Hugþa ék mér aí hendi en ek vera þólLumz hauka fljúga

full illz hugar bráþa-lausa

at frœndr danþa: bavl-ranna iilt svá mik nýliga hjörto hugþa ék þérra vekjá, nornir viþ hunáng tuggin . vil-sinnis 0 spá sorg-móþs sefa

vildi at ek reþa. fioUin blóþi. 58. Hugþa ékþikjGoþrún 42. Hugþa ék mér af hendi

Gjiika dóttir! hvelpa losna, læ-blavndnom hjör glaums andvana

leggja mik í gögnom. gulli báþir:

59. þat er for eldi hold hugþa ék þeirrft er járn dreynia, at hræom örþitj for dul ok vil nauþígr á ná drósar reijþi; nýta ék skyjdak.

rnim ek þik viþ bavlvi . 45. þar muno seggir brenna gánga, um sæing dœma^ likna ok lœkna, ok hvítinga

Jjótt nier leiþr ser. liavfþi nema:

1) vel synula St. a) 0: gylli ídr syllo af gjaUa. 3) R, vildi fiæfauoÉ'

i ! ! : :

H

GOþRUNAR-HARMR, 337

J)eir muna fcígir unLlir I>aki svcefit,

fára náttfl, ok léitliga

for dag litlo líni verþit, drótt om-bergja. 47. phr mim ek allz |>es8 4a. Læga ék síþrj eil^a vinna né ek sofa vildak, at enom hvíta

þrágjarh í- kavr, lieJga sieini

' 'þsLÍ mán ek gðrva. nt ek vijþ þjójirek Herkja hét ambótt Atla, "þatki áttak,

hón hafþi veriþ frilla hans, er vörj:>r 5; nc .verr

hón sagþi Atla athón hef- vinna knatti^ . þi séþ t^jóþrek ok Goþriin- Ncma ék hdlsaf)a herja stilli o bæþi saman ; Atli var jöíiir óneisinn þá all - ókátr. þá qvaþ eiuo sinni: Goþrún: > aþrar voro 4í>. Hvat er þér, Atli! ockrar spekjor, se 5 Buþla sonr er viþ hörmug tvav er þér hrygt í hug hnigom at rúnom hví hiær þú æva? 49. Hér kom þjóþrekr hitt mundi oeþra meþ þrjá tigo, jörlom þikkja, lifa þeir né einir at viþ menn mæltlr þriggja tego manna; ok mik sæir. hríncto niik at brœþroru 46. Tregr mlk þat, Goþrún ok at brynjoþom, Gjúka dóttir hrincto mik at avllom mér í havllo höfuþ-niþjom. Herkja sagþi, 50. Sentu at Saxa at þit þjóþrekr

. i) ecJd hata 5/. F* inn. 2) pannig G. l*ióbmar St. F. verþit F. tcp pitt St^ €n vÖr|>r tynist ad rera konuhíiti fjá YöluspáSS. o^Lokasl. 55.

1 , ,

2238 GOþRUNAR-HARMR.

Sunn-manna graui, se nú seggir, hann kann helga s^kn em ek orþla hver vellanda. heilagliga,

Sjav Imndroþ manna hve sjá hverr velli.

í sal gengo, 55- HIó Jþá AUa

áþr Lvæn konúngs hugr í brjósti

í ketil laiki, er hann heilaý sá 5i. Kemra nú Gunnarrj hendr Goþrúnar: kalliga ek Havgna nú skal Herkja sécka ék síþr til hvers gánga, svasa brací>r: sú er Goí>r^no sverþi mundi Havgni grandi vœníi. sliks hanns reka, 54. Sa-at maþrarmlict nú verþ ek sj^ílf for mik hverr er fat sá-at, synja lýla. hve þar á Herkjo g53. Brá hón til botz hendr sviþnoí>o: björtom lófa, leiddo þá iney ok hun upp um-tók í mýri íúla, jarkna-stCíina: svá rak þá Goþrún sinna harma. ,

ODDRÚNAR-GRÁTR FRABORGNYJO OK ODDRUNO.

lííeiprekr hét niapr, dóttir hans hét Borgný, Vilmnnclr

hét sá er var friþill hennar, Hón niátli engi börn loeþ-

a, á|)r til-kom Oddrún Atla systir, hón hafþi'verit unnnsta Gunnars Gjúka-sonar. Um þessa savgo cr hér qveþit:

1. Heyrþa ék segja 5. Lét hón mar íara

i savgom fornom moldveg sléttan, hve mær um-kom unz at hárri kom

til Morna-landz: havU standandi:

engi mátti svipti hón savþlj

for jörþ ofan af svaungom jó, Hei|>reks dóttoi: ok hón inn um-géck

hjálpir vinna. endlángan sal,

2. pat frá orþa Oddrún 4. Ok hón þat ,

AXla. syslir, allz fyrst um-qvaþ : at sú mger hafþi hvat er frægst

íniklar sóttir : • hér á foldo

brá hón af stalli eþa hvat er hlæz stjórn-bitloþom, Húna-landz ? ok á svartan Hér liggr Borgn-ý sav|)ul of-Iagí)i, of-borin verkjofr* : , , !

ODDRUNAR- GR ATR.

1 vina þín, Oddrún! 8. Svá hjálpi þer vittn ef þú hjálpin hoUar vættir

5. Ilverr hefir vísir Prigg ok Frej'-Ja

vamms um«-l.eitat ok íleiri gojþ, hví ero Borgnýjar sem þú .feldir mét

bráí:>ar sóllir? fár af havndom

Vilmundr heitlr g. Hnek-aþ ek aí því

vinr hauk-stalda, til hjálpar þer, hann varþi niey at þú vœrir þesfi yarmri blæjo verþ aldrcgi:

fimm yetr alJa, liet ek bk efndak,

svft at han sinnfavþurleyndi. er ek hinnig niælta,"

C, pær hyck mælto at ek hvívetna í>ví-gi fleira; hjálpa skyldafc for kne geck raild Jþá er avþlíngar

meyjo at sitja: arli skipto.

ríkt gól Oddrún, 10. (Er ertu, Oddrún! ramt gól Oddrún ok orvita, bitra galdra er þú mér af fári

at Borgnvjo. flest orþ unuivaþ:

7. Knátti mær ok mavgr en ek fylgdak þér moldveg sporna, á fjörgynjo,

* börn í>au in h\íþo sem viþ broeþrom tveim

vlþ bana Havgna. of-borin 3) yærim. þatnam at mæla n. Man ek hvat þú

mær fjör-sjúka, niæltir enu um aptan, svá at hun ecki qva^ þá er ek Gunnari

T orþ iþ fyrra gerþak

of-b.ornar* ly^UÚTJT'/*. G* 2) R.fyrlr í>viglt, J) vildl hcUr , , :

ODDRUNAR - GRATR. a4i:

ger|>ak drecko: mey í heimi,

slíks dœmi qvaþattp nema mjötuþr spilti.

si|)r ij)undo i5. Brynhildor í biiri meyjo verþa, borþa rakþi,

nema' mér einni- haíþi hón l^þi 12. pí nara at setjaz 0 ok lönd um sik: sorg-móþ kona. jörþ dúsaþi

at telja bavl ok upp-Inminn/

af trega stórom: þá er bani Fafnis' var ek upp-alin borg um-þatti.

í jöfra sal i6. þá var víg vegit

ílestom fagnaí>i völsko sverþi,

•at fira ráþi. ok borg brotín

fta. Unda ek aldn sú ef Brynhildur átti: Æ ok eiga favþor var-a lángtafþvi

firam vetr eina heldr vá lítit,

svá at minn faf)ír lifþi unz þær vélar

|>at nam át mæla vissi allar. 17. þess lét mál i|) efsta .. þón harþar sjá móþr konúngr, hefndir verþa,

áþr hann sylti. svá at vér avU havfoju

i4. Mik ba{) lianngæ{>a œrnar raunir:

gulli rauþo þat mun á Jiavlda

ok supr gefa hvert land fara, syni Grimhildar: er hón lét sveltaír Sigurþi, qvaþ-a hann manuæþra ?)

aldan 4) mundo ^6

'^5. smeygjd 0 F. G* 12-14. erirnÍÍ inn a milli ^-'og 10. e.i ftac pyJíir 'filla samheinoinu. 2) ^annig G. á spái^ úasiQ Sí, F, G, Úestx F. G, á þinii^ kvcþa Jf^í* 3) hann iþ æpva St. F, 4) R, fyrir aldua alu)i ^i. cn tr sama ítm aiiiui * áhrifaendin^unfH. , .

ODDRUNAR-GRATR.

18. En ek Gunnari orþit bæþi: gatc at unna, en mik Atlr qvaji baug'i- deili eigi njyndo sem Biynliildr skyldi: l^ti rába en liana Brynhildi né lavst göra. haþ hjalni geta, 22. En shks skyli hana qvaþ hann óskmey aynja aldri

Yer|>a skyldo. maþr for annan,

þar er munuþ deilir. 39. Buíío peir Atla bauga rauþa 25. Sendi Atli ok bróþor inínöm áro sína boetur ósmár: um myrkvan viþ raín at freista: bciuþ hann enn viþ raér ok þeir qvámo þar, bó fiinlán, þeir koma né hliþ-farm Grána, er skyldo-þ •þá er breiddo viþ €Í liann haía vildi. blæjo eina, 20. En Alli qvaz a4. Buþo vií> í>egnora eigi Yilja bauga rauþa, mund aldregi at þeir öigi at megi Gjúka: til Atla segþi: þeygi viþ mállom en I>eir ólliga viþ niuaom vinna, Atla savgþo, nema ek hélt havíþi ok Jivatliga viþ hring-brota. hcim skundoþo. 21. Mælto margir 25. En ieiv Guþrúno -iiiíiiir niþjar görla leyndo, qvuþuz ockr haía þóat hón heldr vita : ,

ODDRUNAR-GRATR. 24 hálfo skylíli. far sund yíir,

26. Hlymr var at Jieyra unz ek alla sák hóf-guUinBa , , Atla gar|»a.

þá er í garþ riþo 5o, þá kom inn arm^ Gjúka arfar: lU skævaödi í>eir ór Havgna móþir Atla hjana skáro, hón skj^li morna! en í orrn-garþ ok Guiínari annan lavgþo. gróf til hjarta, 27. Var ek enn farin svá at ek máttigak €Íno sinni mœrom bjarga. til Geirmundar 31. Opt undromk görva dryckjo: þat hví ek eptir mák nam horskor konúngr linn-vengis Bil havrpo svegja, lifi halda: i>víat hann hugþi niik er ek ógn-hvötom til hjálpar sér þóttunz kyn-ríkr konúngr unna of-koma ;nundo. sverþa-deili sjálíri mér. 28. Nam ek at heyra sem úrHlez-eyjo, 32. Sattu ok hlýddir,

Jive -í)ar aí stri|)om n)eí>an ek sagþac þéí: fitrengir gulio, mörg iU um-skavp

29. Bajj ek ambóttir mín ok í^eirra: búnar verþa, niaí>r hverr lifir viida ék fylkis at munom sinom.

íjörvi bjarga Nú er ura-geugina létom fljóia grálr Oddrúnar,

X) fyrÍT liuid. GODRUNAR-HEFNA. 0

Goíjrvin GJúka-dóttir hefndi brœpra sinna svá sciu froegt er orí>it: hón drap íyrst sono Atla, en eptir þat drap hón Atla, ok lirendi havlHua ok hir|>ina alla. Um þetta er sja qviþa ort.

1. AtU sendi Myrk-viþ inn ókunna:

ár til Gimnars at biþja yþrjGunnarr! kunnau segg at rífía, at iþ á beck ko'mit Knefruþr var sá heitinn: meþ lijáluiom aringreypom at gavrþomkom hann Gjúka at sœkja heim Atla. ok at Gunnars havllo, 4. Skjöldo knegot þat velja beckiom arúi^reypom ok skafna aska, ok at bjóri svasom. hjálma guU-roþna

2, Drucko þar drótt-megir, ok Húna mengi: en dyljendorþavgþoj silfr-gylt saÁ^þ.ul-klæþi vin í val-havllo, serki val-rauþa, reiþi 'sáz þarHúna; dafar darraþar, tallaþi þá Kneíravþr dravsla mel-gre^^a.

5. Vavll léz yckr mundo gefa kaldrl ravddo , seggr innsuþrœni, víþrar Gníta-heiþar sat hann á beck hám^ af geiri gjallanda

5. Atli mik hiugatsendi ok aí gjdtom stavfnom:^ riþa öriudi stórar mciþmar mar inom mel-gr<íypa ok staþi Danpar

1 ,

G O Þ R U N A R - H E F N Á: 245

hrís þat iþ mœra, ylfsíor er vegr ockaiT

er meþr Myrkviþ kalla. at i\íþa örindi,

6. Havfþi vatt {>á GtmnaÝr g. Niþjar hVötto Gunnar ok Havgna til-sagþi: ne náongor annarr,

iivat ræþr þn ockr, seggr rynendr ne rá|>endr

jnn ori! né þ'cir ér ríkir voro:

- allz vií> slíkt lieyrom: kvaddi {*á Gunnarr

guU vissa ék ecki sem konúngr skyldi

á Gníta-heiþi moerr í mjoþ-rannl þat er viþ seltim-a af tnoþi stórom:

annat slíkt.' 10. Pvístu nú Fjörnir,

7. Sjav éigo vií> sal-hús láttn á ílet vajía

sverþa full, greppa gull-skálir

hverjo ero |>eirra meþ gumna höndom.

hjölt ór guUi: 11. Ulfr mun ráþa

minn veit ec mar beztan ^rli Niflúnga, en mæki hvassastan, gamlar gran-verþir

boga beck sæma ef Gunnars 'írtÍÁsit-:

en brynjor ór gulli: birnir blak-fjallar

hjálm ok skjöld hvitastan bíta þreí tavnnoni,

ór-' huvll Kjárs gamna grej^-stóþi kominn , einn er minn betri ef Gunnan' 'né'k'ömr-'a{>, '

' en sö 'állra Húna. 12'. LeidJo íaiid-ravgni'

8.Hvathj'-ggrI>ú brú|>iben'da l^bar óneíáir

í>á er hóh ockr bang sendi grátendr gunll-hvata Varinn \a.þom heij^ingja? ór garþi hygg ek at hón vorrjoÍJ byþi: þá qvaþ" þát inn öri - E ^ Jiár íann ek heiþíngja erli-vörþr Flavgna;

^'ijþit 1 hnng rauI>om, híwlir farlt nú bk horskirj

1 k , :

s46 GOþRUNAR-HEF^N A.

hrars j^ckr hugr tej'gir! ráþin ertu nú, Gunnarr!

i5. Fetom leto frœknir hvat munlu rikr vinna

vvfí fjoll at þyrja viÞ, Húna liarui-.brav£þora? marina mél-greypo havU gack-þu ór snemma.

Myrkviþ inn ókunna : 17. Betrberþjr þú bróbir,

hristizavll Hiin-mörk, at þú í brynjo foerir,

I^ar er harþ-mój>gir Jóro, sem hjálmom aringreypom

ráko þeir vann-stj-ggva at sjá heim Aila:

vavllo al-grœna. sælir þú í savþlom

14, Land sá þeir Atla sól-heiþa daga, ; ok liþ-skjálfar djiipa nái nauþ-íavlva

Bicka greppar standa létir nornir gvata.

á borg inni hác 18. Húna skjald-meyjar sal um suf>r-í>jóí>om hervi kanna, sleginn sess-meiþom, en Atla sjálfan létir þú

bundnom ravi^dom, í orm-garþ koma:

bleikom skjöJdom.; nú er sá orm^garþr

15. Dafa darraþir, í) yckr um-íólginn!

«n bar drack Atli ig. Seinaþ er nú, systir!

vín í \áHiavllOji at samna Niflúngom,

verþir sáto. úti lángt er at leita

at varja þeim Gunnari, 1^'þa sinnis til,

eí þeir hcr vilja qvæmi, oí rosmo-fjavU Rínar mejí geiri g/allanda recka óncissA.

at vekja gram lUldi. 2o.- íengo þeir Gunnar 16. Systir fanii þeirrasncmst ok í fjötor setlo

at þeir í sal qvomo, \inir Borgunda brœþr hcnnax: báþir ok bundo faslla. Havgni • bjávi var hón lítt dnickín 2\. Sjav hjó — V 2) Kanmke glamma, gamraa? j; davrajÞar daiTai> G. d spái GOþRUNAR-HEFNA. 247

sverþl hvavsso, er á bjóþi liggr, en enom átta bifþiz hálfo nieirr

hratt hann í eld heitan: er i brjósti lá. svá skal froekn 26- Hló þá Havgní,- Ijandom verjaz! er til hjarta skáro

22. Havgni varþi kvicqvan kumbla-smiþ, hendor Gunnari, klecqva hann sízt hugþi: frágo frœknán, blóþngt þat á bjóþ lavgþo ef íjör vildi ok báro for Gunnar. Gotna þjóþan 27. Mærr qvaþþatGunaap gulli kaupa. geir-niflúngr :

23. H>arta skal mérHavgna hér hefi ék hjarta

^ í hendi liggja Havgna ins íroekna, blóþugt ór brjósti ólíkt hjarta ekorit bald-riþa Hjalla ins blauþa; saxi sliþr-beito 0 er lítt biíaz syni þjóþans, er á bjóþi liggr, 24. Skáro þeir hjarta bifþiz svági ntjök

Hjalla ór brjósti, er í brjósti lá. r blóþuct þat á bjóþ lavgþo 28. Svá skaltu, Atli} ok báro íor Gunnar. augom íjarri,

25. ííá qvaþ þat Gunnarr sem þá munt gumna drottinn: menjom verþa: hér hefi ék hjarta er unt einom mér Hjallains blauþa, avU um fólgin

ólikt hjarta hodd Niflunga, Havgna ins froekna, lifir-a nú Hávgni. er mjök biíaz 39. Ey var mér t^'ja meþan viþ tyejj lifþora^ 4} sagþj 9g slijjrbeitto G» i

I

1 , , , ,

aí8 GÖÞRUNAR-IIEFNA:

nu er mer engi men-vörí> '^) bituls

er elc einn lifik: dólg-ravgni dró

Rín skal ráfa til dauþs skokr.

róg-málmi skalna, 35. Lifanda grum •

svinn ás-kunna lagþi í garþ þann,

árfi Niílúnga, cr skriþinn var * 5o. I veltanda vatni skatna mengi; lýsaz val-bavgar, innan orjnom, licildr enn á havndom guU cn einn Gúnnarr skíni Hdna bÖrnom heipt-móþr havrpo ykviþ er hvel-vÖgnom hendi kníþi.

er í haptr nú bavndom 54. Glumdo strengír: ai. Atu inn riki svá skal gulli rei|) glaum-mavnom, Irœkn hríng-driíi sleginn róg-þol^nom viþ líra lialda! sifjúögr þeirra. 53. Atli let

landz síns á vii Goíiriin sigfciía jó eyr-skán varnaþi vi^ tái^om aptr frá morþí: vaþin í |>ys-haviIo< dynr var í garþi, 32. Svá gángi í)ér, Alli! ' dravslom of-þrúriglt í»u sem vi{> Gtínhár áttir vápn-saungr vir"þ*a, opt eiþa um-svarj[>a váro af heiþi toiiimr.' ár ok of-riefnda: 36. Ut géck 'í>á' Góþrún at sólinni suþr-tiavllo Aila í gögn ok at Siglýs beigi meþ gyltom kalki

" hulcívi Iwíl-bcþjar at reifa gjöl3 ravgnis: ok at hríngi Ullar' þiggja knáttu, þ'engiU! * ok luéirl' I>aí)an' í þiaui havllo . , ,

GOþRUNAR-HEFNA: 5^9

glay?r at Goþruno gullz miþlendr

gnailda niíl-farna. geiríi skepta

57, Uzndo avl-skálir manar nieita

r Atla víh-liávígar, né mara kéyra, er i havU saman 41. Ynir var^ ábeckjom, Hiinar távlpuz. af-kárr saungr virþa, 58. Gúmar gran-sí{)ir gnýr und gu|>-vefjom, géngo inn hvatir, gréto börn Húna: 6kæval>i þá in skírléila nema ein Golnún veigar þeim at bera; er hón æva grét af-kár dís jölVom broe^r sína ber-harþa ok avl-krásir valdi ok buri svasa nauþug nef-favlom iinga , 5 óh'öþa,

en níþ sagþi Atla. ííá er hón viþ Atla gat.

Sg. Sona heíir þinna, 42. GuUi seri

^verpa deilir! in gagl-bjarta,

... hjSrto hræ-dreyrog hríiigom rauþom

viþ hunáng of-tugginj . reifþi hón húskarla: melta knáttu mófjigr skavp lét lión vaxa manua val-bráþir, en skírari máhn vaþa, eta at avl-krásom æva lljóþ ecki ok í avndugi at senda. gáþi íjarg-húsa.

4o. Kallar-a þú siþr 4-5. Ölr var Atli, til knjá {>inna móþan hafþi hann sik druckit? Erp né Eitil vápn hafþi hann ecki, avl-reifa tvá: varnaþit hann viþ Goþrúno; fiér-a |)ú síí>r opt var sá leikr betri,

í sæti miþjo þá er þau lint skyldo

5) menvörtr IP, G. St, int'InvöiÝ á spái* eTtr F. 5/. , . ,

a5o COþRUNAR-HEFNA:

optarr unifaí>maz forn timbur féllo,

for avt>lingom. fjarg-hús ruko

44. Hón beþ broddi bær buplúnga, gaf blóþ at dreck^ brunno ok skjald-rneyjar

hendi liel-fiíssi inni aldr-stamar,

ok hvelpa leysLi: hnigo i eld heitan. liratt for hallar dyr 46. FuU-rætt er um þetta;^ ok húskarla vakþi ferr engi svá síþr brandi brúþur heitora, brúí>r í brynjo

í>au lét hón broet>ra gjöld. brœj»ra at hefna:

^b, Eldi gaí hón þá alla hón hefir þriggja inni voro er , í>jóþ-konúnga ok frá inorþi þérra Gunnars bana-or|) borit komnlr voro ór myrklieimi: björt áþr sylti.

Enn segir gleggra i Atla-málom enom groénlenzkom. ; , : ,

I

A T L A - M A L. EN GR(ENLENZKO.

1. Frett lieCr avld ofo í>á skyldo ura sœsigla, er endr um-g5rí)o en sjálf né komscat, seggir sanikundoj 4. Rúnar nam at lista, sú var nýtt festom: rengþi þær Víngi: æxto einmæli, fárs var liann ílýlandi, yggr var þeim liþr áþr liann franim-seldi ok iþ sama son.)m Gjúka, fóro þá síþr er voro sann-ráj^air. sendimenn Atla œrto ura Ijörþ Lima 2. Skavp skjoldúnga , skyldo at fegir, þar ér frocknir bjoggo. illa rcz Atla, 5. AAd-værir urþo

átti hann þó hyggjo: ok elda kyndo, feldi stoþ stóra, hu^þo vætr fela

stríddi sér harþla, er þeir voro komnir: af bragjíi boþ sondi tóko þeir fórnir *) at qvomi brátt mágar. er þeim fríþr sendj,

5. Horskvar húsire^'ja, hengþo á súlo

Imgþi at mannviti, hugdo-þ þat varl^a. lag heyrþi hón orþa, 6. Kom þá KósLbera mælto: qvæn var hón hvat þeir á laun Havgna , þá var vant vitri, kona kapps-gáh'g, vildi hón. þeini hjálpa ok qvaddi þá b.iþa:

l) »; ug^r f4*r j^cin liar, lítiU, cdr: Odinn rar 'þeim. rci'dr* a) feluir F. : ,

t

2252 ATLA-MAL.

glavþ var ok Glaumvör dreymdi drótt-láta

er GunnaiT áttí, duldi þcss vaítki:

féllzcat saþr sviþri, ^ sagþi horsk hilmi,

sýsti um þavrí gesta. þegars hón réþ vakna,

7. Buþo þeir hcun Havgna 1 i.Heiman göriz þúHavgui, ef hana þá hcldr fœri, hygþu at ráþom, s^n var svipvísi fár er full-rýnínn, ef þeir sín geþi: far-þu í sinu annat! hét þá Gunnarr 12. Réþ ek þær rúnar, ef tíavgni viltli, er reist þín systir

Havgni því niLLi björt hcHr þér eigi

er liiiiu \im-ræþi. boþit í sinn þetla :

8. Báro mjöþ niærar, eitt . ek mest undromk xnargs var kavns ') beini, mákaþ ek enn h^'-ggja, fór þar íjölþ horna, hvat þá varþ viíri nnz þótti íull-driickit. er skjddi vilt rístíi.

9. Hjón 2) görþo hvílo lo.þvíat svá var ávisat sem þciin hœgst þólti-, sem undir Vccri kend var Kosíbera, bani yckarr beggja, kunni hón skil rúna: eí iþ brálla gvæmiþ; inti orþ-staíi vant ei: staís víli,

h at eldi Ijósom, eþa valda aþrir, gæta várþ hon tringo i4. AUar 'ro iU-úþgar

í gónia b^nþa, (qvaþ Havgni) váro svá viltar ácka ék þess kjmui, vilka ék þcss leita at var vant at ráþa. nema launa eigim 10. Srcing fóro siþr ockr mun gramr guUi sína þau Havgni, reifa glóþrauþo,

í) R, vildi hcldf mavg.r v.ir kpn.i 'edr mar;;s var kyiis. Kaiins ^etr ann^ 'ars skiliit fjrit kœiis, kæns. z) R, fyrir hjó. 5) aujsat f. St*

4 , ,

EN GRíEIÍLENZKO. 253

óumk ek aldregi, hvita-björn hugþir,

þólt ver ógn fregnim. þar niun hrcgg ausían.

15. Slopalt nmnö|) gánga, 20. Avin hugþa ék hét

eí iþ stundit I>ángatj inn lljúga

yckr mun ást-kynni at endlavngo húsi,

eigi X sinn þeiia; þat niun oss drjúgt deila:

dreyniþi uiik, Havgni! dreiíþi Jiann oss avll blóþi,

dyljomk í>at eigi, hugþa ék af heitoni

gánga mun yckr and-æris at væri hamr Atla.

eþr ella hrœþomk: 21. Slátrom s^sliga,

16. Blæjo liugfía ek þína sjám þá róþro,

brenna í eldi, opt cr þat for öxnpm,

hryti hár logi er avrno dre^-'mir:

hús mín í gögnom. hcill er hugr Alla

• 17. Liggja hér lín-klæþij hvatki er þik dreymir;

J)au er lítt rækit, lokit því léto

{>au muno brátt brenqa, líþr hver ræþa.

Jíar er blæjo sátt. 22. Vöknoþo vel-borin 18. Björn hugþa ék hér var þar sams dœmi

inn kominu, gettiz þess Glaumvör

bryti upp vstocka, at væri grand svefna,

hristi svá hrarama, frábægt viþ Gunnar

at vér hrœdd yrþim : at fá tvær leibir.

uiunni oss mörg hefþi, 25. Gavrvan hugþa ck þér

svá at vér tnæltim ecki, Sáiga, þar var ok þravmmun géngir þú at hánga,

þeigi svá lítil. æti þik ormar,

19. Veþr mun þar vaxa, yrþa ék þik qviqvan, r^rþa ótt snemma^ görþiz ra'vk rogna:

E ATLA- MAL- ráþ hvat þat væri. orþnar þér dísir.

a-i. Blóþgan hugþa ck iiiæki 28. Seinat er at segja,

borinn ór serk íiínomj svá er nú ráþit, svefn slíkan últ er íorþumk-a fdr þá, •at segja nauþ-manni: allz þó er fara ætlaþ:

geir hugþa ck standa margt er mjök glíkligt

í. gögnom þik miþjan, at munim skam-aeir.

emjoþo úliar 29. Lito er lýsti,

á endom báþom. létoz þeir fúsir,

•25. Ráckar þar renna allir upp-rísa,

ráþaz mjök gcyja, avnnor þau lavtto; opt verþr glaumr hunda fóro fimm saman,

for geira llugom. fleiri til-váro

26. A luig;. a ek her inn hállo húskarlar,

at cndlaungo húsi, (renna hugat var þat iUa- þjúíli þyú nf , 5o. Snaevarr ok Sólarr, þeystiz uf becki: synir voro þeir Havgna,

bryíi fœtr yckra Orkníng þann héto

brœþra lier tveggja, er þeim enn fylgdi, gerþi-t vatn vœgja, bliþr var bavrr skjaldar vera mun þat for ncqvo. bróþir hans qvánar.

227. Konor hu^þak dauþar 3i. Fóro fagr-búnar,

koma í nótt híngat, unz þau íjörþr skildij

"vseri-tvart búnar lavtto ávalt Ijósar,

vildi þik kjósa: léto-at heldr segjaz.

byþi þcr brálliga 52. Glaumvavr qvaþ atorþi,

til beckja slnna, er Gunnarr átti, ek qveþ af-synja maelti hón viþ Vínga

1) þa/i/ii^ ^t- F. G. adrÍT'. alsiiiia, aflima kannske rectast vstri afunánar-

4 EN GRÍENLENZKO. i55 aent henni vert þótti: þá hygg ek skavp skipto veitka 0 ékhvartverí>Iauni{) skildoz vegir þérra, at viljá ossoin, Sy. Róanámo ríkir, glæpr er gestz qváma, rifo kjöl hálfan, ef í-görÍ2 nacqvaþ, beysto bak-favllom, 53. Sór þi Víngi brugþuz heldr reiþir: sér réþ hann lítt eira: havmlor slitnoþo, eigi hann jötnar háir brotnoþo, ef hann at yþr lygi, gerþu-t far festa, gálgi görvallan áþr þeir frá-hyrfi- ef hann á griþ hygþi, 38. Litlo ok lengra

S-é. Bera qvaþ at orþi (lok mun ek þess segjaj, blíþ í hug sínom: bœ sá þeir standa,

sigli þér sælir er Buþli átti; ok sigr árniþ, hátthrikþo ^)grindor, fari sem ek formælik, crHavgni kníþi.

fæst éigi þvl níta. Sg. Orþ qvaþþáVíngi, 55. Havgni svaraþi, þatz án-veri:

hugþi gott nánom: farit firr húsa,

huggizk iþ horskar^ flátt er til soekja, hvegi er þat görviz! brátt hefi ek yckor brenda, mæla þat margir, bragþz skavluþ havgnir, missir þó stórem: fagurt baþ ek yckr qvámo

mörgom réþ litlo flátt var þó undir,

» - hve varþ leiddr heiman- ella héþr 6) bíþit,

36. Sásk til síþr meþan ek heygg yþr gálga.

áþr í sundr hyrfi, 4o. Orþqvaþ hitt Havgni,

l) vét ek F, G, 5f. l) R. fyrlr vert>. 5) ^annlg G> AM^r nTtí. 4^ Adrir ek; Kanntke rettar* rttri ljf>o tam [<:ngyn. ^,. 0) kciki»o St^ krift# 6) Annan lie^ral tr, hiira. , , , , :

206 ATL - M A L;

hugþi litt vægja, ok fengo í snæri varr at vættugi sfcuto skarpliga

er varþ at reyna: ok skjöldoni hlífþoz.

hirf-a {)ú oss „hroepa, . 45. Inn kom ann-spilli úti drýgþo hafþu f)at fram sjaldan; hvat , ef þú eykr orpi, hátt for havllo

íllt mundi fjer lengja. heyr{)0 þræl segja.

41. Hrundo Jeir Vínga 46. Avtul var þá GoJ>rún ecka heyr{)i, ok i hel drápo, er hón

exi at lavgto hlaþin háls-menjom görvöllom, meþan í avnd hixti. hreytti hcní^eim

ita. FlykJ^oi: |jeir Atli sleyngí)i svá silfri hrulo baugar ok íóro 1 brynjor, at í sundr gengo svá görvir 47. Ut géck hón síí>r, at var garÍJur miUij yp{)i-t htt hurþom, urpuz a orþom fór-a fælt þeygi komnom: allir senn reif ir : ok fagnaþi fyrr várom fullrD|)ir hvarf til Niflúnga ' ^ : at firra yþr lifi. sú var hinzt qvepja, 43. A scr þat illa, fylgþi saþr slíko, ef havff-^ot áþr rájþit, sa^þi hón raon fleira. en erpþ óbúnir", 48. Leitaþa ek í hkna at letja yckr heimau ok havfom einn íeldan , lamþan lil lieljar, skavpom vií»r mangi, liþs var sá yþars, ok skuloj) hér komnir: inœltL af mann-viti, 44. Of)jr J»á urþo,' sættaz^ ér þat oi j) heyrþo ef mundo forfoþo fíngrom ecki

l) j: samir, mánínsin ert sem ; ,

E N GRÍENLENZKO; 257

ecki at-rej>uz, havggva svá hjálmá,"

allir ní qvdí^o. sem þeim hugr dygþi; Sá sæl-borin 49. J)á 02. Morgin mest vágq' at þér sárt léko, unz miþjan dag, hugþi á harþ-ræþi, líddi ótto alla ok hraiiþsc órskickjo:- ok öndurþan dág: neykþau tók mseki hón fyrr var full-vegit ok fjör varþi, mþja flóÞi völlr blóþi heg var at hjaldri,, átjáa áþrfcUo, hvars hón hendor foati. efri þeir urþo 5q. Dóttir let Gjúka Eero tveir sveinar tvá hnígct: drengi ok brój>ir hennar- bróíjr hjó hón Atla, 53. RavsTcr tók át ræþá; bera varf> |)ann si^v jþótt hann reiþr væri: skapþi hón svá sköro íllt er um-litaz skeldi fót iindan; yþr er ^ai kenria, annan réþ hón havggva várom þrjá-tígi svá at sá upp reis-at, þegnar vígligir: í heljo hón í^ann haf{)i, eplir lifom elliío, ^j' í^eygi henni hendor skulfo ór er þar brunnit 5i. pjörko þar gjörfjo 54. Brœþr várom fimrai ííérri var viþ-brugþit, er Buþla riiistom, yat brá um allt annat hefir nú Hel hálfa, er uuno börn Gjúka: havgnir tveir liggja. svá -qváþo Niilúnga, 55. Mægþ gat ek miklaj nieþan sjálfir lifþo, mákak því leyna, »kapa sókn sverþora kona váliga, slítaz af brynnior knáka ck þess njótai

1) mu F, S/, "~ • , .

I

258 ATLA-MAL.

liljótt.áttom sjaldaa Gunnar grímm-úþgan

gálga festit, sizt :komt í hendur ossar j á

fir^aii mik frtíenclom, hellit því bragþi fæ opt syikirm, bjóþit til ormom. sendot systor heljo Havgni qvaþ: sem til-lystlr, slíks ec.mest kennomk. Sg; Gör þess bíþa, 56. G§tr þú þess, Atlil gUþr munc reyuaz, gerþir svá fyrri ravskr mun þá ékfyrr bjartara: inóí>or tókt ,mína reynt hefi hölþut hneckíng ok royrþir til hnossa, heilirvárom, sYÍnna &ystrúngp meþan svá sárir ^veltir þú44i^^^' nú erom at .mátt sjálfr yalda. hloeglict mér feat ;þickir þú, ^

Beiti þat . er þú þinn harm tínir, 6o. var hann Atla, gobom ec Jþat þackj^ bryti yér Hjalla, er þér gc??g2 iUa. tavkom jarlar en- Havgna forþom: 57. Eggja ék;y^r hálft yrkjom auka harni stóratt havggpm vér hatin er skap-dauþi, vifs iq* vegliga

liíir svá lengi villia ék í>at lita: layskr mun hann æ heitinn. kfíítit §ya lí^eppa Bi.Hrœddr var hver-gætir, öt kleycqvi Goþrún, hélt-.a in lengr rúmi; sji tk ^at mœttac kunni kleckrverþa, hón sér né yndi-t. at « kleif í rá hverja: ,^8. Takit ér Havgna vesall léz vigs þéí:ra, ok hyldit meþ knifi, er skyldi vas gjalda, skerit ór hjarta, ok sinn dag dapran skoloí>,-í>css görvir: , : , ,

ENH3

at fleyja író övínom, hroerþi il-qvistom

allri örkosto, slá hann svá kuani

er hann áþr liar|)i. at snótir gréto:

« 62. Tóko {>eir brasBupla klucko þeir karlar

ok brugf>o til fcnifi , er kunno görst hei

oepþi ill þræ, ríkri ráþ sagþi,

íþr odflz kendi:

lóm \ez at eiga 6Ö. Dó þar dýrir,

teþja vel garþa, dags var heldr snemma, vinna iþ. vergasta, lélo þ(?ir á lesrt

ef hann viþ rétti; lifa íþrótta. feginn léz þó Hjalli 67. Stórr þpttiz Atli, at hann Ijör þægi. sté hann um þá báþa, 63. Gettiz þess "Hargni, horskri harm sagþi gerva svá færí, ok réþ heldr at bregþa:

at árna ánauþgom tnorginn er nú, Goþrún! at undan-gengi: raist hefir þú þér 'hollra, íyrir qveþ ek mér miqna sum^ értu sjálf-§kapa

at fremja leik þenna, at hafi sva gengit.

hví mynim hér vilja í>g. Feginn ertu,AtIi! heyra. á þá skræktun. ferr þú víg lýsa 64. prilb þeir^jóþ-góþan, á muno þér iþrar, þá var jiostr engi ef þú allt reynir: reckóm racklátom §ú nmn eríþ eptip ráþ enn lengr dvelja ek kana þér segja, hló þá Uavgni illz gengz þér aldri, heyrþo dag-inegir, nema ék pk deyja. keppa hftnn svu kurvji^ 69. Kana ek slíks 'synja, qvöl hann vel þoldi. sé ek til ráþ aunat,

65. .Havrpo tók Gunnarr, háifo hógligra , , , ,

'26o ATLA-MAL

havfnom opt góþo: ef heyggor tág undan: mani uiun ek pik hugga nú máttu einn, Atli!

mæloni ógætom avllo hér ráþa,

silfri siiœ-hvíto 75. Gnótt var grunn-ý|)gí,

sem J)ú sjálí vilir. er gramr því trúþi,

70, On cr I^essenginj sýn ,var svcipvísi

ik vil þvl níla; ef hann sín gæ&i: sleit ek Jjá sáltir, kravpp var þá Goþrún,' er voro salcar niinni: kunni um hug mæla^ aí-kár ek áþr þóttaj létt hón sér gerþi, a miin nú gseþa, lék hón tveim skjöldom; hrsefíja ek uin hvevetna 74. Æxtihón avl-dryckjor nie|>an Havgni lifþi, at erfa brœþr sÍRa,

71, Alin viþ upp vorom samr lézk ok Atli i eino húsi, at sína görva» lekbm leik margan 75. Lokit þviléto, ok 1 lundi óxom, lagat var dryckjo, gæddi ockr Grímhiyur sú var sanikunda gulli ok háls-menjom: viþ svörfon of mikla: bana mundo raér brQ^í>ra strauMg var stór-huguþ bocta aldregi, striddi hón ættBuþla, ní? vinna pess ecki vildi hón ver sínom at mer vel þicki. vinna ofor-hefndir.

72, Kostom drepr qvenna 76. Lockaþi hón litla karla ofríki ok lagþi \lþ stocki,

í kné gengr hnefi glúpnoþo grimmir eí qvislir J^verra, ok gréto í>eygi:

Iré - tQkr at hní^a lórp í fa|>m mó|;or;,

i) 21, fyrlr CJJ^Ja. ok Icnegendr F. St\ , ,

EN GR(ENLENZKO. 261

frétto Iivat ]?i skyldi. ' Iiefi ék ^ik uii mlntan:

77. Spyrii lítt eptÍFj morgin mér .sagþir, spilla ælla ék báþom, mau ek f>ann gerva;

lyst várumk þess lengi nú er ok a\Ttan,

at lyíja yckr elli. átto slíkt at frétta.

78. Blótt sem vilt börnom 82. Maga hefir-þu þinna.

bannar þat manngi, mist, sem þú sízt skylJir,' skavmm mua ró reiþi, hausa veitz þú þeirra. e£ í>ú reynir görva hafþa at avl-skálom bráþa barnæsko drýgþa ék þér svadryckjo

bræþra inn kapp-svinna dreyra blett ek þeirra.

skiptiz skapliga, 83. Tók ek þeirra hjörto.

skar hón á háls báþa; ok á teini steiktak,

79. Enn frétti Atlij selda ék þér síþan hvert farnir væri sagþak at kálfs væri: sveinar hans leika, einn þú því ollir, er hann sá þá hvergí, ecki réltu leifa, tíþliga 80. Yfir ráþomc gánga tavgto j Atla til-áegja, tavgto vel fóxlom;

dylja munk þik eigi 84. Barna veizto þinna í dóttir Grímhfldar: bíþr sér fár verra, glaþa mun þik rainzt, Atli! hlut veld ek minom, e£ þú gerva reynir, hælomk þó ecki. vakþil: vá mikla, 85. Grimm vartu, Goþrún! cr þú vát brocþr mína. er þii gera svá máttir 81. Svaf ek mjök sjaldan barna þinna blpþi síþan þeir féllo , at blanda mér dryckjo: hét ek þér havrþo snýtt hefir þú siljúngom

l) AdrÍr hYÓl>oT, brírþr en eltfhyad mitn her rangti haftntl^ hH^TÍ^^Víbi " -íEska brtcþir inn kaiipsvinna edr broc^ra in k. : ,

ATLA-MAL sem þú síxt skyldir, hugþi á stórræþi, mer lætr ^ii ok sjálfom gat for Goþrúno millom íWz litiþ. at hanw væri griinmr Atla.

86. Vili uiian enn-væri 91. Konio í hiig hemu at vega þ.k sjálfaOj Havgna viþfarar, fátt er fuU-ílla tffl'di happ hánom

íarit viþ gram slíkat!: ef hann hefnt ynui: drýgt fyrr hafþir veginn var þá AtH var þess J)á er menn doemi visso-þ skamt biþa, til heimsko harþ-ræþis sonr vá Havgna i hcimi þessom: ok sjálf Goþrún.

87. Nii hefir í;ú enn oukit 92. Ravskr lók at ræþa, þat er nú áþan frágom, rakþÍ2 ór svefni, greipt glocp slóran, kendi brátt benja, gerl hefir fú Hít erfi'. bandzqvaþ hann þavrf öpgá: 88. Brcnd mundu á báli scgit iþ sannasta ok bariþ grjóti pþr, hverr vá son Buþla

þá heíir þú árnat emk litt lcikinn

þnztu æ beiþiz. lí(s tel ek von aunga.

89. Seg þér slikár 95. Dylja mun þik eigi sorgir á morgiuj dóltir GrJmhildar, friþra vel ek daui a látomk því valda fara i ]j<>s annall er Iiþr þína æfi:

90. Sálo snmt^nis, en sunio sonor Havgna^ senduz fár-hugi, þik sár mæþa. heíir henduz heint-vr{:íi,^ 91. Vaþit atvígi ^ r-' þú hvártki" ?=er undi l 6ií væri-t skaplic^, heipt 'óx Ilniflúiigi iUt er um-vélk ,

GRCENLENZKO. 263

t þannz í>ér vel trúir, gg. Sværo lézto I>ína

beiþr fór ek heiman siíja opt ^rálná,'

at biþja þín, Goþrún. fann ek í Iiúg heilom 9&. Leif|> var þú eckja, hjóna vætr siþan. ]cto stórráþa loo. L^'gr þú nú, Atli!

var þá vanly^ |>ótt ek þat lítt rekja,

er vér orn-reyndom: heldr var eg hœg sjaldaii fórto heim híngat hostu þó stórom: fylgdo oss herr manna, börþuz ér brœ|>r úngir,

allt var ítarlict báruz róg milli,

um orar ferþir. hálft géck til heljar

g6. Margs var allz sómi ór husi {>íno, manna tíginna, hroldi hotvetna

naut oro ærin {>at er til hags skyldi, nutom af stórom, ' loi. þrjú vorom sysíkin

í)ar var fjöld Ijár {jóttom óvægin j íengo til margir, fórom af landi 97» Mund galt ek moerri fylgdom Sigur{>i: meiþma fjölþ Jíiggja, skæva vér létom,

í^ræla Þrját^gi, skipz hvert várt stýrí>i,

þ-ýjar sjav góí>ar, avikoþum at au{>no «æmd var at sliko, nnz vér austr komom. silfur var þó meira. ^ios.Konúng drápom íyrstán þér allt g8. Lézlu I^ickja kurom laud þal>ra, sem ecki væri, hersar oss á hönd géngo lágo, meí>an lavnd þau hrœzlo þat vissi:

• ' ^— «r mér Ieííí>i Buí>Ii: vágóm ór skógi gróftu svá undir þanz vildom s)knan, hlut geri^it þiggja. settum þanu Scelan :

264 ATLA- MAL.

er sér né átti-|). cr mik út-lK*fja. ao3. Dau|»r yarþ inn Iiúnski, 106. Kiiavr mun ek kaupa drap þá brátt kosti, ok kisto steinda,

strángt var ángr úngri vexa vel blæjo

eckjo nam liljóta at verja J>iit liki, qvöi {iótti qvikri hyggja á þayrf hverja at koma i hús Atla, 8cm vij> holl værim.

átli áþr kappi, 107. Nár varþ þá AtU illr var sá missin níþjom strlþ æxti, j o4. Komt-a J>ú af í>ví þíng} efndi íturborin . cr vér þat frægimj allt þalz rép heita: at |>ú savk sóttir, fróþ vildi Goþrún né slekjþir öpra: fara sér at spijla, viidir ávalt vægja iir|>o dvöl dœgra, en vætJd halda, dó hón í sinn annaþ. kyrt um jþví láta 308. Sæll er hverr siþr er shkt getr focþa 2o5. Lýgr J>ú nújGol^rún! at afreki lítt mun viþ-bœluz jóþ hluti hvuí igra, scms ól Gjúki: þat eptir böfom avll skarjþan: liía mun görþu nú Goþrún, á landi hverjo 'þévva. þrá-mæli, af gœzko í>inni heyrir. ockor til ágætis, hvargi er þjój)

3) livíirigi -f* Gt t

$

GODRÚ NAR-HVATA. ')

Gojírún geck J)á til sævar, er Iión Iiáíjíi drepit AtTa, géck hón út á sæinn, ok vildi fara sér, hón málti

eigi savcqva ; rak Imna yíir íjörþinn & land Jónakurs

konúngs. Hann féck hennar : J)eirra synir voro þeir

Savrli ok Erpr ok Hamþír. t>ar foeddiz upp Svanhildr

Sigurí>ar - dóttir , hón var gipt Jórmunrek enom rík-

a, meí> Jianom var ^icki^ hann réþ fjat at Randver

konúngs son skyldi taka hana, J>at sag{>i Bicki kon-

úngi. Konúngr lét hengja Randve, en trojþa Svan-

hildi undir hes'ta fótomj en er í>at spurf i Goþrún,

qvflddi hon sono sína.

1. Ipk frá ek senno teiti at mœla?

slíþr-fengligsta, er Jórmunrekr trauf)-mál taliþ yþra systor

af tregá stórom; únga at aldri er har|»-úI)Ug jóm of-traddi

hvatti at vigi hvítom ok svörtorai

grimmora orí>om á her-^vegi^ Goþrún sono- grám, gáng-tavmont

s. Hví sitiÆ ér, gotna hrossom, hví soíít 1ÍÍ2, 5. Uríiu-a iþ glíki? hví tregr-ajj y.ckr J>eim Gunnaríj,

í} Hjá idrum GoÞmnarlivÖt. 2) htircsí ^ G, Sti

•

f

• ,

I a66 GOþRUNAR-HVATA, né inii helílr hiig{)ir at hjör-þíngi, seiiJ var Havgni: 7. Hlæjandi Goþrúa licnníir mundo iþ hvarf til skemmo hefna léita, kumbl konúnga ef iþ nióþ ætliþ ór kerom valdi niinna biœþi^í^ síþar brynjor el^r harþan hug ok sonom fœrþi, ^ HLín-koniinga. hlóþuz móþglr

4. qvaþ í>at Hamþir á mara bógo. inn hugom-fílóri: 8. t>á qvaþ þat Hamþir litt mundir þu inn hugom-slóri: leyla dáþ Havi^na, svá komaz meirr aptr þá er Sigurþ vavkþo móþur at vitja svefni ór: geir-njörþr hníginu bækoi- voro þinar á Goþ-þjóþó, enar bLi-h\^lo at þú erfi at avll roþnar i vers dreyra oss dryckir, lÓlgnar i val-bloþi'. at Svanhildi

5. Urþo þer bráþar bk sono þína. bra^þia hefndir, g, Goþrún grátandi slíþrar ok sárai^ Gjúka dóttir er þú sono myrþir: geck hón tregliga kncelliin úngrar á lái silja, á Jórmunreki ok at telja samhyggjendr tárok lilyra systor hefua. móþug spjölt

6. Beriþ hnossir fram á margan veg. Hún-konúnga, 10. þrjá vissa ek elda liefir þA ockr hvalta þrjá vissa ék arna

\ , :

GOþRUNAR-lI VAT A. 267 var ek primr verom Jsriþja sinrti vegin at húsii þjóþ-komíngi: einn var mér SigurJ^r ól ek mér jóþ avllom betri, erfi-vörþo, er broeþr mínir erfi-vÖrþo, at baiia urþó. Jónakurs sonom

1 1. Svara sára 15. En um Svanhildi saknnþ ek ne kunnom, Ó sálo þýjar, niœrir þóttuz henne minna barna mer um stríþa', bazt full-luigþak er mik arvþlingar svá var Svanhildor

Atla gáfo ; i sal mínom

152. Hiina hvassa sem vœri sæmleitr

hét ek mér at rúiiom, sólar geisli.

máttigac bölva.'^ 16. Goedda ék gulli bœtur um^vinna, ok guþ-vefjom,

aþr ek hnóf áþr ek gieíak

höfuþ af nilldngom. Goþ-þjóþar lil:

i5- Géck ek til straildar þat er mér harþazt gravm vark nornom, hanna minna,

vilda ék hrinda of ^ciTÍn Inrt hVlta striþ-griþ þérra: hadd Svanhildar,

hófo niik 5 né drekfo aari tröddo hárar báror, und jóa fótom:

því ek land um-sték 17. En sá s rastr^

at hfa skyldak. er þeir Sigurþ minu'

i4. Géck ek á beþ, sigri rocuCan

hugþak mér for belra, í sæi ng vágo :

l) R- fyrir 5alía]3 ek ne' kiinníí, bmnom. 2) i2, yildi Ac/i^r Jónatri sono. :

en sá grimmastr, í)á er viþ á bej*

er ]þeir Gunnari bæþi sátom:

fránir ormar at Jþú myndir mín

til fjörs skriþo: móþigr vitja

en sá hvassaslr halor ór heljo,

er til hjarta íló, cn ek þín ór heimi?

konung óblau|5an 20. Hlaþit ér jarlar qvikvan skáro. ciki-kavstinn,

18. Fjölþ man ek havlva látiþ hann und himni

IjölJ) man ek harma: Iiæstan verþa bcilto Sigurþ 0 megi brenna brjóst

enn blacka mar, bavla-fullt, hest inn hraþfœra eldr um hjana láttu liinnig renna: þyþni sorgir. sitr eigí hér 21. Jörloni avUom snór ne dóttir, óþal batni, 6Ú er Goþrúno snótom avllom' gefi hnossir. sorg at minni,

19. Minztu, Sigurí?r! at þetta treg-rof hvat vi|> mœltom, um-taliþ vœri,

1) Rcítara mundí SÍ£;ur|>r! 2 Inlini F' <í. Su H A M D I S . M Á L.

1 íJnrntto á tái jTrám eánff-tavmom

trefínar ibir. fíotna hrossom.

eræti álfa 4i Entir er vckr "Þránfiit

in filý-stavnio: bjóþ-konúnga,

ár var morcin lilit eiuir ér manoa bavlva þátta ættar minnar. V

fiiitir hverjar 5. Einstöf» em ek orjiin

snríT nm nvpvnva ^\ fi6m avsD í holti.

2 V dr—a p ai nu lUllIIl aL irOcHUOlll

I>at hefir lángt vajþin at vilja

liþit sipan: sem VI pr atlauli.

er fátt fornara í>á er in qvist-skæ^a

fremr var bat hálfo," kemr um dag varman.

er nvatli ^oprun D- xiiic nvap pj. inanipir Gjúka borin inn hugöm-stóri: sono sína únga litt myndir þú Gojrúa at hefna Svanhildar. leyfa dáþ Ilavgna,

3. Systir var yckur er í>eir Sigurþ Svanhildur um-heitínj svefni ór vökfíoj sú er Jórmunrekr saltu á bej> jóm um-traddi en banar hlógo; hvítom ok svörtojíí 7. Bækor oro þínat

á her-vegi 3)^ inar blá-hvítp

l) tiUi morgíju. 2) kreykvar G,Si, 3) hclrcgi F. Sti : , : ,

270 HAMþlS-MAL. ofnar vavlondöm, ockor skaltu ok, Goþrún! fluto í Vers

Gunnarr þér svá vildi. görvir at eiskra ,

^8. AUu þóiíh þú. stríþa liþo þá úngir at Erps morjþi yfir úrig Ijöll ok at Ellils mavrom hiinlenzkom aldr-lagi, morþz at hefna.

'þat var ^þérsjálfri verra! 12. pi qvaþ .þat Erpr svá skyldi liverr eino sinni, avþroin verja mærr um-lék lil aldr-laga á mars baki: sverþi íiár-beitto, íllt er blauþom hal at sér né stríddi-t. brautir kenna,

g. líitt íjval> í>á Savrli koþo harþap mjök svinna haíþi hann liyggjo; hornúng vera, vijk-at ek viþ móþor 13. Fundo á stræti málom skipta: stór-bravgþóttan

orz þickir enn vant hve mun Jarp-skamr 3)

yckar hváno, ockr fj.illtíngja?

^ivers biþr þú nú, Goþrún! 14. Svaraþi Erpr er þiiat gPÁU né focr-at. inn sundrmoeþri,

10. Brocþr grát þu þína svá qvaz vitur ok buri svðsa, veita mundo hiþja -ná-borna fulltíng frœndora leiþa nær rógi sem fótor avþrom,

*) fy^^Y eimt 2) R. fyúr jcVra, 3) a: Jai'pskaramin? :

HAMþlS-MAL. .271

eþx holdgróín jg. Glaumr. var í hayllo,

havnd annarri. halir avl- reifir,

i5. Hvat megi fólr^ ok til gota ecki

fóti veita, gejþ

né hold-gróin ájpr

1 havnd ann^rj;!? i .horn um-þaut.

16. Drógo þeir ór skíjþi 20. Segja fóro

skíf>i-járn, Jórmunreki, mækis eggjar at sénir váro

at mun flag|)i seggir und hj 'kuoin:

J>ver|)0 peir ^rótt sinn ræþit ér um ráþ at pTÍþjángi > rikir ero komnir, léto mavg úngari formátkoni hall^érmavnnom til moldar hníga. raey um-lradda!

i7é Skóko loþa, 52 1. Hló J)á Jcrmunxx^kr, skálmir festo, hendi drap á kampa, góþ-bornir smugo beiddiz at .bravngo, i guþ-vefi. bavþvaþiz 3) at vini:

18. Fram lágo brautir skók hann skavr jarpaj,

íundo vá-stigo 3á á skjöld hvitan,

ok systor son- ]ét hann sér í hendi sáran á meiþi, hvaría ker guUit,

varg-tré vind-kavld 22. Sæll ek í>á |>ættumc^ vestan boejar ef ek sjá knætta tr-ýtti se travno hvöt Haiuþi ok Savrla

L

titt var-4t ]bií>ja» í havllo Giinni:

0 Pannig 0. St, hlnar slcppa útil Erpr, vllur, og peím iveímr sídustu linunumi t«£ sem tptir cr, verdr cinúngis háCft' erindi, og pó hcUr élidugt, 3) gceta f. G. St.. 3) lniþvaí)Iz F. G. St. in böavai)- ist tynist ad vtrm sama itm hreyktiií, -viirjJ iiujjí^Urh , ;

372 HAMt>IS-MAL: munda ek í>i binda havndom sér Jjínora,'

njej) boga slrengjom Jórraunrekr! orpit j

gó|> börn Gjúka i eld heitan.

á gálga íesta. 26. þá hraut vif)

aS. Hitt qvaíípá Hróþr- inn, regin-kungi

glavþ baldur í brynnio, , 0 sióþ uf lileíioin, sem björn hryti:

XRefíngr 3) raœlti grýtij) ér á gumna

vijþ niavg þenna allz geirar né bíta

þvíat {lat hetta 4) eggjar ric jára

at hl-ýf igi myni: JónAkurs sono.

mega tveir menn elnir 27. Hitt qvaþ þá HamþÍT tio hundro|) gotha inn hugom-stóri:

binda 'ef)a berja bavl vantu bróþir,

í borg inni hi ? er |)ú þann belg leystir;

24. Styrr varj> í ranni opt ór J>eim belg stucko avl-skálir^ bavll 0 ráÞ qvomo.

í blóþi bragnar lí»go 28. Hug hefþir J)ú Hamí>ir

komuo ór brjósti gotna. ef J)ú hefþir hyggjandi, 25. Hitt qvaþ þáHamííir mikils er á mann hvern vant|.

inn hugora-stóri; er mannvitz er!

sestir Jórmunrekr 29. Af væri nú havfut

ockrar qvámo ef Erpr litþi', broeþra sam-mæþra bró|)ir ockarr inn bavþ- innan borgar {linnar? írœkni,' I cr viþ á braut vagom: fætr &ér {>ú í^ína — varr inn víg-froekni hvöttomk I) Hrópflnglöd F. G. St, a) af 'pcer sZmu^ f) R. ^ildi njaaniiSV G. St. hafa mæía. 4") heita. G, St^ kannsk^ hélt-íi, j) briivU /V St. ^)R'fyrir viÞírcekin', HAaiÞlS-.MAL; a?^ livottomfc at clísif, ofan egg^mófcom gumi inn gunn-helgi sem ernir á qvistií görþumz at vigi. góÞs havfom tirar 5) fertgít

þótt eþr í gor 5o. Eckihyggekockr ^)vera skyUm nú

úlfa doemi, ^^yÍ^* atviÞmynimsjáUirúmsakaí, 5i. Vel havföm viþ Vegit, en Hamþir hne Stöndom á val gotna át hus-baki.

þetta ero kftvUoÞ Hamþis-mál in fortío*

18 , , :

V I þ B Æ T I R GUNNARS-SLAGRO.

3. Ai- var Þat er Guiiiiair 4. M'na veit ck syslur göi lafi; at deyja niaoni verst gcfní,

Gjúka sorvr ok Ninúnga

Et Gr.'baks söluin: níþiiigi fc.sta:

íætj' vorii iiinsir Leím baul> Alli

V fylkis á n\þ , Ilavgna ok Gunnari eu Jicudr Íieiilar niágum síríum, liörj>i!in fjöíri. en mýrÞi ljítl»á.

2. Fcngiii var harpa 5. Vig let Ipi folk-cljörfiirii gram, rýrir veizlu laka, iíTiSlt svndi ok órrusta il- qvisto hrærti fyrir Öl-tciti: stcig liógk'ga l>at mán æ nppí liörpu-strcngi, metan öld liíir, var-a sú list Icikin lek-a svo vií> mága nema Jofí»úrigs kundi. mangi forÞum.

3. Sanng tá Gunnarr 6. llví t>ú svo, Atli! svo mœlandi heiptir rækir?

fcck niál Iiarpa sjálf olli Brynhildr nial>r vœri cm , sínum dau>a; en eigi sætara ok Sigurpnr l>ó svanr vierí Æárum bana;

glunidi ornia salr liví vildir Gutrúno

viþ gullnuni sfrcngjum; grastta Jila?

^waUi, sevi R. tignadht i £ Islanii , finnst íi/igrt Edduhák A

GUNN AR- SL AGR

j 1. Oss hafa uoruir 7. Sagti riiJginn fortuiu alílur oni-lagit

ossar ódiy'iv Örfum Gjúka

at JJiög daní>aii: at Otins vihlt

saí^þi mer JBryuhildv uiá vilJ örlögnni IhipVd áólÚT niangí sjá,

hve Atli muudi ue hcilUim jiorfinu

oss Tini-vclí. hngum treysla.

8. Gat í>ess ok .Glaumvör, i'j. lHær 2) Hiik tat, Átli!

cr vil> gistom baii'i at ÞÚ bellr eigi

liinnsta siuni hringa rautu

átti: í bvíiu eiuni, scm 3^ Hrcií>inarr

iuinni voru niííla cinn vcit ck hvar fé tat liggr, lucgnir ílraii?nar : f .lgit

far-at-tu, Gnnnarr! s'l?au >ér Högna

lldr:cr >ér uiV Allí. íi! hjarta skárut.

Hlajr, a).^ii^. ;Þat, Atli! g, Dör sá ek >iun 13. drcy/a jo.Þinn, at l>ér Húna kindir

gálga görvan hlægjandi 4) Uavgna

Gjúka syni: til bjarta sk irnl* :

hugt»a ék i>é|r d'sir hnipnaþi-t nuiílúiigr LeimboÞ göra, viÞ hol-uudo, muno yckr bræl>rum ué sér viþ-brá

biiin vtthælii. fiúran daul>a.

10. Qvaí> ok Koslbcra i/í. rUær 3) mik ^^at, Atli!

- at Iicfir 1 qvon var- hon IlÖgua 'þn 'tna

rúnar vilit risLnar mcnn l>íua niarga, - ok rcíl>na drauina, cr mæistir voru, snoturt var bjarta for ossoni svorlíom, áþv svclta 'fcngir í sikl'nga brjósíi, , licflr hvcrgi I ) knátli hrætaz or mær svslir

hui Þan dauí>a. uiciddau l>inu br-'l?ur.

1) o: hvorujr, l) rettmrú hlæ^ír R* 3) rettara cr, 4) rí//jr4 lilæjauda.

i , , , ,

CUNNAR-SLAGIl;

15. Slsal-at cnn Gunna? glæpum slíkum.'

ícÞru nucla, 19. Skömm mun ^ín fefi

Gjiika sour ?it skjöldi'niga lijna,

at Grafvitnis bóli,' færtu illan cnús^

3ié liryggv konia pf orum sif-spcUum:

til Herja-föÞur; rr tér slík maklig

lícfir fyrr BaÞlitngr- af umsvslan vorrar VöÞvi vanizt. ayslur, sár-neydclrar

16, Fyrr skai niér (jÓíuh svik at gjalda.

grafa til hjarta 20. Man >ik Gu|>rún

pk Ní;f.-^öggV; gciri lcggja,

nýra sjúga,. ok Niílúngv

4 liinnr ok Lángbafcp jiærri standa!

Jifrar slíta, leika mun Þ^u höll

niinni 'Lafni { loga raul>un\

Ijugíír-prýti. 8ÍI>an muntu á náströndam þess nuni Gujrú^ NíÞ-böggvi geílnn.

^válcga reka, 21. Sofinn er nú Gráb^k* pr ockv lct ok Grafvitniv, Atli svikna: Góinn ok Mdinn

\í\},\\ muu <)k GrávöHuIíj',

íijövtu gcfa Ofnir ok Svafnir

^aúuíi l>iniia citur-fánir

tcit at qvcld-vci^I'f. NaíT ok N'I>Löggr

3 8. pk blandinn mjöj qk nötrur allar

b]ól>i Jíeirra Hríngr, Ilöggvarpr," « ^rcckr iir skálum fyrir hörpu-sla?tíi, fkavar-fjalla: 22. Ein vakir npp^

num l>ik luisram^ Atla móf)ir 2) jiarí»as(: bíta, hcfr sú mifc bol-grafife

Jer Gfufván breg^j'. ftt lijavta-rótum;

3) ^ííítfrn Grá-rjölludr ogl>vKr ^etta mcrki medal. annaTM tanná at Gun^ nar PáLsson eigi 'þissa ^¥ÍJ»u* 2) petta ^riaiilmki cr tckid úr Qddrúnargr, ^o. co 'Pi^d tnuri fiflauís rangt pótt ]þ

GUNNARS-SLAGR. 277

JÍfnr mn-fiýgr aclsjaz Sœhr'mui

6k lúngu sl'tr, nt sum1>lnm Oþins. er-aí lengr l'ft 24. Nii er Guiuiais slagi' lofþúugs kuudi. görva qvetinn,

23, Uætta uú, IiarpaJ Lcf ck holílom skeqit

Lopaö jnini ck ]'j?a Llnusla sinni i ok Val-höllu fárr mun cuíi s'tan víþa b3'ggja fylkir il-qvistum

^recka nicj> Asum hljtSÞ-fagra svegja

^lýrar veigar, liörpu-strcngi.

w Eddnhóhivi og mun eígt ad vera mopir allra^ ^ar cd OddrMnt systh R e g i s t u r

yfir nofiiin i

S Æ M U N D A R - É D D U.

Arþ-skavi (m.'iþr) ii:). A fl T02. enufcannakc þaíl S(i vídrneíhi Af;»ar (rit'iiTot>ar«on*) 39. iy. Grúns. A^^uar (Haiil'obróí ir.) nji. As (Oþin) 4i. (t»ór) 7o..(LoU) 64.' K^wwx ^Hrjv^úníísx.)*39- o/í. */« ítíir, AI (tlvcrgr) a. 5. Aso-brngr 35. AI (ma^lr Í^Mn) lon. A«a-»alr 71. Aiaa-roþr (Odin) 3i.'38, A.s.t-þúr Sti. A£^i>rú .(Bil-1-ö.n) 44, AKíir 8. 28. 3o. Vo. 40-5i.59--61.71. Aíí-garþr 65, 73, Asa-garþar 70. 71, 82. 85. Ö8. 89. líi^N A.skr 5. Alfa-ljóÞí.-visi (VöíuuUr) i5ví. 158. As-Iang loj. AU-líeiiur^ 40» As-iiþar A,. mgrgt. 86. Air-hlltli' I-io. Aa-megir 94. lio. Alfr (aTcrgr) 3. As-mundr 46. Alfr iiiii g.-iniU ii4-il6. iSy, As-ólfr iiG, Alfi* (HjáÍprcLíis.) 171. As-ynÍor 3i. 61. 64. 72. 95. 1 14. Ig4. AUi' (J'lróþmarss.) 147. Atla 118. Aill 107. AHr tJiuiKli'ngss. ) i5i. Alí-rötnUi, A. (Sól) 37. 92. Aili (I j>mundars.) i4o-i45. Atli (Buþlas.) 20S. 21 4. 220-212, 124, Al-Í"öí>r (Odín) -iG. SS» ^"i^* Al-grœn (ey) 76. aoo. 234. 23Ó-138. 242.-249. Ail a5i-265. 270. AU-völdí (jötun, annars Ölvaldl) 77. jiíU mópir 245.*yni»tad þyda Alm-veig 115. orm, uema ef retlara væri allr* hitt yetr AUsvil>r (Uestr) 45. f.8. 196. mópiry þar ed «ckivel Al-sviln- (jötun} a8. sngztaf Oddrúnu syatur AtU, Al-sWþr (Heiraiss.) 200. Atríl>r (Oþin) 46, Ai-vís (^avurgr) -'iS-Sl. Aur-gl.isir 1 10. Al-vitur, (annítvs Ilcrvör) l33-i35. Aur-vángr (d\erf;r) 5. Al-l^Íóir (íN<:rgr) Z.' Aur-váuga sjót 5. Alof, i4o-lii. AustrÍ (dvtirgr) 2. Amm.i 102. Anstr-vegr 5q. 68. 75, Aiiþ.i 'ijá Amr II y. 22Í?. flaupa Auav ((íverRv) 2. Aui^r (djúpauþyn) 117. And-hríniiiir 4l. And-vari 180. ]8i. Au (i- vara - fovs 1 80, B yldur 6. lo. 4i. 63. 95-95. And-víU j-uaxiiT 181. 203. 2o4.25o. Haldurs foþir (Odin) 117, Aní^autyr (9). u4. I19. r>ál-eygr (Odin) 40. An^-L-yja X18. Bálkr ii6. lícuia tad ib vidniefni Ani u6. Gnunará,

Aríi-í;riniV l iG. J?arl iio. Ar-vítki- (^heáirj 45, inj. J3arrÍ (inadr) ii6. Regi stufi 379

Bíirr! (hitulr) ^G. 8% BÖmbur (dvergr) l. !H:in!í-vetií i5(). 4)- Böi' I, .s(á Bur. B;ivör (íivergr) 2» Bötvildr. 5. i33. l36-i3g. Beckliililr 200. BeitÍ i58. Beli,-lia bani (Treyr) T) g. JL^agr 54. 194. Erra 257. ,]);i-r (Iforiúiigr) ll5, bcrg-danir hergrlsar) berg-dana (0: I):;gr (Högnas.) l64. l65. brjótr Cpóv') y4. Báinn (dvergr) 1. 28. tí8. il4- Berí^elmir (jötun) 55. 54, Dálnu (í-iörtr) 44. Btt.stla 28. n.ailr 2^8. 235. Beyggvir 65. 60. 5g. l^íinniöik q, I7I. iTi. 23l. Bt^^Ia 59. G7. D.iiinr loó. Danpar staÍJÍi' 2*14. Bicki 225. 265. DíHH' JoG. Bicki 246. _ d.niskr 232. Biíliudi CEihlIndJ, lannske Blf-lyndl Deiliuí,'r (Dffí',-^ fa^ir) 34. Dellíní;« £>: Odlii) 4G. mögr (Dagr) 91. Bif-röst 46. 18S. 89. Di:nini;r 110. (fyrír dÖ^líUi;, liÖíd- Bildur (drergr) 3, inj;ia) 3o. a (Odin) 46. Bll^eyar Dt'ftr 9I. BUéystz bróþlr (Lotl) 8. Ij8. Dólg-^rasir (dvergr) 5. Billíngr (dvcrgr) 3. BiIIíngs mær22, Dori 110. Bilskirnir^ k* 4^. Draupnir (dverst) 5. Bivor (kannske Bifur dvcrgr) 2, , Dun-nyr (hjÍTlr) 44. Bjúgvör i3o. Dura-f'rór (^hjörtr'] 44. EjÖrt 111, Durliin (dvergr) 2. Blálnn (dvergr) 1. 5). Dvalluu .(dvergr) 2. 5. 23. ISS. Dval- Blindr (imi bÖlvísi) i58. ins lelkr (sól) 92, - BliÞ, lU. ?. Dvaíinn (iijörtr) 44. Bliþr, (j. III. Dvergar 2, 5. 8. 28. (45.) 4S-5i, Borg-hildr i58. 149. 170. 88. 02; a4o. Borg-ny 2J9. Döck-álíar 2g, Eerg-iiiidir, h, nargt- 246. Bragi 46- 59-Ö2. 89 o. flg, Bragi (Högnas.) l64. Braga-lundr 160. Í^dda íoó. lot. Brá-liuidr lig. i58. 160. 1), E^ilí (finnr) l35. 134. Erami I16. Egþir 6. Brá-vÖUr i55. Eikin (á) 4j. Breiþa-blik. Av. margí 4l. Eikin-skjaldÍ (dvergr) 3, Enmir (jötun) 1. 7. *(iC3. Ig^). Eik-Þyrnír (hjörtr) 4j. Brisínga men yz, Ein-herij tint. (þór) 68, Broddr ti6. Kin-hcrjar, k, margt. 42.45,47.154' Bnma-vagar m, 169. Eir, m. Brunl (dvergr) 5. EliiU 25o. 249. 270. Brynlilldr (174.) 17G-I78. 200-109, Eitr (Eltlr) (dvcrgr) 214-230. aji. 24l. 242. Eld-hrimnir 42, Búi 116. Ehiir 09. Bur, Burs arfþegi (Odín) I17. Eldr 5o. Búri (dvergr^ Elgja iiS. Buþli 176. Í04. 226. 254. 255. 257. Eii-vágar ^5. 52. go. 2G0. 263. Bu^ia bras. 25g. Embla 3. Eyiísvir 67. sjá Bíyggt^ir. Eni(a) io5. ' By-lcistr lifi. sjá Bdeittr Erpr (Atlas.) 250. 14'g. 270* Böl-verkr (Odin) 2*. 46. 9I, Erpr (Jóur.kuriá.) 265, 270. 272, . • Böl-^oni (jötiui) li. Eyfiira lí 6. • • r. fí. e jj í s t u

Frosti (ðver^'O 3.

. iió, (djúiii 3-yli:iu 117, 142. 14^-H7' 171-- Fróþi II Frota-fri^r frlln-) IJI. Eyrttr.utlr Ii5. Fracgr (dvergr) 14U, s6 þad nafrt. Fulln 39. Fundinn (dvelgr) 3.

Fafnir(r;^fnir) U% 274. iSl.; 1S3* iSij-192. iOi--.ioj. iii. 228, fl Fnliiis bani (Slfíurlar) 24Í. (o: getspakr ad gagni} FnlJiófnir (htistr) 44. Gagn-ráþr 51 I). Fnþír ío3t Odin) J^leni-r tOain) Gand-áÍfr (cíverur) 2. i'tíin-ir (J7') 59* 65. 91» ryríf úlf Gánfi-leri (Odiuu) 46 l). eda jotiui yfirliöi'ucl 6, og vúlan Gáng-ráþr (Odin) 32-38. 4Ö, Fon-salir 6. Oarmf (Kuttdr') */, S. 464 (94.) rcrautj lifí Gastropnir 108. l'iti (íiveri^r) i, Gautr (Odin) 47; Fima-ien^t' 59- Gefjitn 61. Í'imbul-íamhi (0: inikilí hcimsiícíngi) Geir-mímir (jötun yfitköfud) i5U 2j. — liod 2S. lyr [Ódin) 9. Geir-mnridf 245. vetur 36. þulr (Odm) ao. aS. Geif-ninúngr 247. í'ílnbiil-lnil, í. (ti) 45. Oeir-röþr 39. 40* 46. 47,

riiinr (Uver;;r) 3. •Geif-skögul 4* . Fijina-koni'ingr ijj. Geir-vÍmul (á) 43* H KívÍ 233. Geir^öhil 45. Fjal.'ir (ílveríír') 3. 12, f^Ir jölLíil yf- Geitir 172. 175. irhöAul 7S. Cefi (úlfr) 4i. Fjalar (haui) 6. Geri 108. Fjöl-kuldr 107. Gerþr é2-&7. li^* 1S4, Fiölnir (Odin) lO. 46. Gifur, k- loS. Fjöl-svipr 107-in. Gilvar strav.mar liö, F]ö!-varr 76. Gimli(r) 10. Fjöriiyn k. {elgn,^s) 6^ Giniiar (dvéfgt*) 3. Fjörgyn, ij. (í/>n.-jar) 9 Ginnúngr (jötun) Ginuungsnlf>f S8í Fjörnir 240. Ginnúnga gap i. rjötur-luntlr lóy* GIpul (á) 43. Fólk-^ván/;r 42. Gisl (hestr) 44, Forn-bogl (ílvcr^*) Giaf-lnitg 2iii Forn--jótr (jöfun) ForfijóU sefoT Q>i Gjallar-liorn 8. gó* vatii og vindr) 90. Gjálp ii8. For-scti 41. Gjuki 174* J76. 178. 179. i^i. iOi' Ffacfc-land 170. 171. Ií)3, 104. 2oS. 214- 216. ^17« ^44* Franángurs i'ors 68» ij7. 2C4. 2S8- 272. FraniBarr 140. l^í.J Cjúk.i (llögnas.) 230. Frár (dvcr^r) 3, GjúLúugaf 230. Frnþmarr ii5, GjöU (á) 45. Fruka-steinn I47. Ij;, ij^. J6l-^l64. Glap-sviþr 4G. FVcki (maílr") iij, Glasis-hmdr 140. Freki (OdínR úlfr) 42. segist nm Glaum-vör 230. íSl''25j(i Fenri 7. 8. Glaþr (hestr) 44. Freyja 42. ^9, Ó3. Ö4. 70-74 li5. 204. Glaþs-heímr 41. 2I9. Ercyr 40. 45. 59 Sl-Sj. II7. Gler, h (hestr) 44. Fn'anf, lij. í). Glitnir 42. Frigg 6. 9. 51. 59. 59. 63, 93. 240. Glói (dvergr) 3. Fríí» m: ' Glwvalls ^ata izji sh ^aá nafm- II e g i s turV

íTVgr 227-229, mergt. gyg)ur 91. Gnítn-lieiþr , q. 2S3. 186,144. 246. Gyílir (íisstr) 4i. ^y^"'^ Gu}7>a-hellir 7. S. Gymlr(jöLua) Gj. S2-84. H?.

. Gnypa-hmdr lój-ijG. Æs'tr 59. , Góiua (ormr) 44, Gvr^r iij* Goti (hesla) 2Ó2. Göll 4y. fTOtupstr 233, Göraul (á) 4^- (Odin) Gop y. 33.. 56. 43. 47. 49-yi. og Göndler 46, TÍdar, Göiidul 4. Goþmnndr 1^3. 160-1G5. Göpul (á) .43, Goþ-nm (Giúka dóltir) 117. 177^' 1791 I01-20S. 2)11-21^7. 2 1(> 2.23-225. 229-25S. 242. 244. H ábrók 4G, ". .24S. 249, 256. 2YS-I70. Haddín«ii (madr) llG. 140. i). 234.I) Goþ-ve^r 113. Ha^^U is8i 159- • Goí3-t>jóÞj ý. 4. aiS. 267. Ha!ci 118. Grá-bakr (ormrT ' 44. Hnla (0: skessa yfir-höfud) I43, 1^4.' Grá-,fjöllui)r (GrafvÖlIuþr) 44* Hálílíiu ii5, Graf-VituÍr 44. Hálfr 231. (sverd) ^ Gramr IS3. JS9' I93* 20I. Hnmall lyÖ. 1")^* 203. • ' Hamdir (Sígnmndars.) J70. Gráni, (Grani) (hesír) i^f. i55.;J73i Hamþír (JénnkuíisSij^ój. lóó. 269-I73 }8o. 174. , Í9I. 196. Í02. 205i Hauar (dvergr) 3. 214. 221. 22S. 251. 242. Húnga-tyr (Odin) 90* Granmar i5i. i53. 161*164. Hr-r (dver^^r) 3. ' GráÞ . ; (á) 43, íiár (Odín) y. 46^ Greip 118. Haraldr (HilditöuTi) 'tt*;. GrÍmhildr 177. 179. 201. 202. 20;* Harbarþr (Odin) 45. 75-80. 235. 235. 241, 260-2G2. Hatafjörþr 143. <- Grímir go. Hatl (úlfr) 4j. Gvímnir (OHin) 40. 46. go, n). Hati (jötun) 143, 144* Grímr COdiu) 46. . Hátún. /tfi margt. ijOi 152* (madr) Grlmr I16, Haugspori (dvergr) 3. Gripir (Eylimas.) 172-279, Hauþa 194. (nema ef Haþa, Hö^O Grrta 97-99. yæri réttara) GuHin-bursti (gölir) 1144 Há-varþr (Hnnáíiigss.) lyi^ Gullin-lcauibi (hani) ''6, Haþingi (Haddíugi) 234* Gnllnír i55. Htíimir i7y. 176 178- 200. ioj." Gullrönd 212-214. Heimþallr (HeimdaÍhQ i- J* 8» 41* Gulltoppr (hestr) 44. 72. 91. léo. (iib). Gullveig 6i Heiþ-draupnlr igj* Gúngnir (spiöt) 196* Hciþr, q, 4. Iig. Gunnar CGiúlcas.)^! 17^ 177-Í79'. 20t- Honþrekr 239, 209. 214,217. 220-223. 230. 23't. Helþ.rún (geit) 43.-(íynr gelf yfir-; 233. 255, 23S-24S. 25o. 252- höfiui) 119, i59í 254. 258* ^öj, 2Gs. 2ya, Hel, q. 6. 44. 1Ö9. 123, (nedrí- Gunnar iiG. ÍjySíI'r) 43. 49-jl. ss- 187- 191»' Guunar 170, en Hol hvi (Uaúdinn) i83. GunnlöÞ 12. 23. 24' Helblindí (Odin) 4Ó. Gxmnr, q. 4. 160. Helgi (Hatíngaitaþi) 142-148. IjSi Gunnþorin (á) 43. 169. . Guuntiró (á) Helgi (Hundíngsbani) 149-170% Guttormr n^. 179, ioi. 106. 207,- HfipLi (dvergr) 3, Her-borg . 119 21Í. fcustr (kíiUnsVo réltara Gusir dyergr, Her-faþir (Odiii) 4. fomr) igi. yer^íjötur e. 4?. Regi?itxi.r.

Herí (dvergr) ^ Hreiþmar iSO-lSl* Herja-fcl'ir (Odin) 6/ 3!« 36. J^2. Hrím-faxi (liestr) 32. 91, Hrim-gerþr, tj. X^j-i^j:, Hfiri;iii (Odin) 4, 4Ó. 90# Hrím-snmr (j>.urs) 86* Ht-vkia 2^7. ijS: Hrimnir gj. 1 18. Htrinn|sr tij, Hrirní"ír£íir 25. 4^. Sf. Hrvf't roy. Hiíng-staþir A. r:. IJO, IJ7^ Hfi*tritr fOdíii) 46,. Hríni;-sí.ÖÞ, ^im^ ^JO, Hervartr (Hnríliíifsj.) 161. kannsk* Hv'ngr lyó. saini sein Hávarjar, Krist 44» Hrrvor (slvitur) 153. zjj," Hrólfr -(»nn gamli) ITÖ, Heþimi 140. i45-i'*8. Hrol!?u>íT Hrnllangs synhr 164. Hííþ»iis«y ij2. Hróptr (Hroplr) (Odln) lc 41. 91. Hiltíií;""" II J* (e^^ yfirhÖfud) 28 h^raí Hildiívín, Av, 3X4* Hróptaíyr (Odin) jo, 47, Hildó.lfr 7y. Hross-t'ió/r 118. HilíU', 4. 45. Hrotti, 'k. (sverd) 192» Hildí' 228. sjá BrynhiJdr. Hróþir (iönin?) J3. HÍTnin 49. I^í"Ó!:mar 141. 143* I47* HÍminhjörfi; hv, mérgu 41. 92, Hióþr-í;Iöí> 272. Hlmín-vángar Jt, margt. i6,0. Ilróp-vitnir íúlfr) 4f. Hlndítr-T)sl] 191. 195. JOQ. 203. Hrtmgiiu* (iötun'i ^4, •y^, HrúngBÍ*- Hiítlli 247. 258. 259. bani (mjÖlnir) 68. Rfplmheri (Odin) 46. Hrymr 8. Hinlm^imnar 194. iig. Hrie-roVr (slanng^aDb,) 117, Hjiílprefcr 171. 1^0, 183. l8j« lO^' Hrie-svelgr (jötuii) 35. Hjördí.s 117/ 171, 1.7*. HrÖn (á) 43. HjÖrleífr 152, H^\%m (hrafa) 42. 88- HjÖrvnrí'r liS* Huralúngr 140. niöworþr 140-143. 146. Húnaland 2i2. 239. Hiörvfir]?r ^HiTnéíngss.) 1^1. 161. Húnar 23z. 244.-249.

Hlaþsul-r, q. (svanhvít) I33. Hunclíngr ijo. 158-161. 166. ijf* HIí;-l):trÞi (jötun). 77. Hnndland 158.

Hi^bjÖrg, Av, m, 164, Húnlenzti: . 270. file-dís iTy. Húnmörk: 246. Híes-ey 78. 159. 245* Húnskr 215. 234- h^ konúngr (o: Hlé-vángr. (dvergr) 3* Sigur^r) 216. 21 8- 22.5. 2Ó4. HU'fin. HTer-gelniir 43. HhT-þursa m. Hveþna 118. Hlín 9. Hveþrúngr (jötun yfirhÖfud) 9^ HIiÞ-skÍálf 59. 8^ 89. Hyfvja- (Hyfiua-) herg Ho, Hl}óÍ3-ólfr 5. Hymir 52-58* 641 Hlórriþi (l^ór) j2. 74-57^ ^T* 7^* Hymlíiigr 140. 72. 74- Hyndlíi 113-120. HldÞyn (Jórþ) 9. Hyr ilo. Hlyra-dalir, A.. •. Í28. Hæíínga-rá(?) 44. Hremíngr 158. HlÖÍ>vcr 133. rj^. 144. Hasnir 5. 10. iSo. Hiöþvers salir 2j4. HreTa-iteinn 109. Hniihuigr l62.-ar. lyó* Hör;na-bant 240. HnDcarr (Otiln) 45. 91, 84» Högni I 57, 159. Högnadótíir (Stgrún) Hnikuþr ÍOdiii) 46, 15J. 157. 160. 162. 164. 167, lOH, Hoddn'.ímis holt jy^ Högni (Giúta.s.) 1 17. 177. 179. 201* Hoddropiiir 195. 201. 20Ó. 208. 218. 222. 2^0. Horn (?)98. 231. 253. 235. 238. M3. ^45* HrauÍJÚDgr 39, 117, M7* 151-162. 16Ó. 269.

• H eglstur, 283

KetiU 116." Höfistar! (dvePgr) J. Hölkiiir (hestrj 202. Kili (dvérgr) 3, Kíalar (Odin) HöU (á) 4?. 4Ó, Hörfi 116. Kjár 136. 247. Höi?broddr (Granmarsson} i y i. 154 Klrpr 1x6. Kneírau'þr '230. 244. HöÞr 6. 10. Sí. Kólga i>ylsi.í) 153^ Kosthorn 230. 2ji, 252, Konr loó. I Kvjp])-\Ör 130, Iraa C?) M7. Köroit (á^ 43. KöLtr (iptun) IJ7, luisí'at;? (iötun) ^I. Ingunníir-Freyr újo Innsteiim XI4. L and-íkjálfíí 69. Iri 110. L«ni;harþr 235. Isarn-kul 45. I^Huf-/;y 67. 72. 7J, Xií-óirr iió. L.-ifnirí?) 98, ^súngr XJ2, (M7.) Leiptr (á) 43. I-valílí (y-víildi? dvergr) 4J. Leir-hri'mír 108. I-valdr S9» Lcttfutl (htfsir) 44, Ivar 117. Lif 37. I-viþja (0: stessa;) 118. Xi9t Lít-þrasir 37, I-viþr(?) X. LÍma-fjÖrþr 25^, Íþa-völlr a. 9« List vör ijo^ Íþ-mundr 140, 14!. Litr (dvergr) 2. 61. 61.89. Iþ-unu 59. Lofar (dvergr) J^fn-hár(Odin) 46. ^ Lofuheiþr, q. l8a. Jilkr (_Odin) 4Ó. 47. LogafjöU Ijl. lól Jarir-lel:'r 253. Logn 50, Jariz-skar ^135. Lognfarí (Lofnfari o. », fr.) 86, §7. Jíirl 104. Loki 3. 7. 70-73.91-96, líO. Járn-saxa (gygO nS^ S. J6-69. 118. 180. i8n fy>'Ír jötun yfir- Járn-skjÖldr 1 16* höfud Jiirn-vif>r ^7. Loptr (Loki) 60. 62, 109, 119. Jónakur 115 267. l?^*. 89. Loþ-fafnir 24-^^7* jo, Jórmun-rgandr (PcBrrrJ 8. Loþinn I4j« Jdrmun-gruud. (o; jördin) 42, 92, Loþr (Löþr) 3- Jórmitn-rekr 116^. 22 J* *ó.y, 2Óó. 269. Lyus-rheiþr. q, 181« 171^ 272. Lyngvi (Hundingss.) igj. Jórun 90. Lscráþ (Lœráþr) 45. Jpru-vellir , m, 3. LÖþver ijá Hleávtr Jöfur T15. 133, (þdr) Jörþ, 49. 91. Jarí>ar bur 63. 70. Jötnar.i, 2S. 33. 3^. 37. 49-Ji. 53- S5. 2jy. M agní 76. 80, 7». 73. 95. y?. 37. Jptunheímar, k, m, -heimr, *. í. eda IVláni I. 34, 49, i34« Jötnalielmar 2, 8« TO-^T^- 81. Mnunheimr c^a, 82. 87. Már 115, MblII 7Ó. Melnlr (hestr^ 156. K ar ir^. 3\íen-«IöÞ 108. 111. Kára 169» Menn, k, m- 44. 49-yi. inantil- Karl ia2* þengíU 42. 44.

Kerlaugar, f. . (á' 44^) Míma luci^r log. 284 R e g i s t Ti r:

Mímir 4. .5 bnitiíir 4. S8. Iijrirta Nora, 5. (m. liomlr^ 4. Sð. M^, 9S. liörnd. S- ipy. syjur.g. 164. iSI. 1S7. 19^, 117* ^13* MÍíikor-Íilin(li(?) j2, Kor]5ri (dvergr) Mlst 44. -ar inarr.iyó. inistil-lcíim 6. 2. IVIiÞ~gort;r i. 45. 77 90, 2I4. UJ> 2. -s Ta^or 9. r) 2# l\T}ótvíþr S. sjá ^T/ÖtuÞí Nyt (á) h5. Miölnir ^7. 57. 67 74. Nöckvi 116. WiöiuVc (Mjöluþr) 17. Nön (á*) 43. ]VI;Öí-vitnjr (dvergr) 2, (jöíun) 47, Nörfr. Nörvi 34. 89.' 3\T(jinn (dvergr) 3^ Nöt (á) 45. I\lóinn (ormr) 44. MóÍn.s-heiþar m>. lyó.-iój. Otlcl-^run, i24. aBó. 139-243. }\Tófsognir (Aljöjisognir) (dvergr) 2, Oínir (ormr) 44. BTóþi 37. 57. ' Ofuir (Odiu) 47. H&l^ir 103. 104, Oiiln (dvergr) 3. iSi, MundlIIÖrÍ 54. Ok.ólnir 7. Í.Iuniun (hrntnj 42* Olof, I42, sjá Alöí. Mu.spell 8. 6j. - Oml (Odiu) 4Ó. 9t. ' Mylnir (hesU-) iy6, OmÍ (ntadr) I16. Myrk-hqinir 250, Önar (dvergr) a. Myrk-viþr 6j. ijé. 244- 133, 154, Orl iio.> 2-I16, ^ Orkuíní;r afd, Mög-J>rasir 37, Oski (Odin,) 46. OskÖpnir 153. Ottar 1 14-120Í Nahhi (dvergr) I14, Otur iSo. IS2. iSr^gl-far, Ar. (skip) g, Öþlnn 3-5. s. c). aa. 24. 2^. Si-jS.' ná-grlnd, 109. 39. 41. 42. 46. 47, 59, 6o-G5. (dvergr) Nálun 2. 17- Sy. sS. S9- 9?-9^ ^»9- »öir 92, 166. 180. iSi* 193. 194" ^^8p Nál_90. Odlns grenii (harda«i) Iji.hau- Káli (dvergr) 3. annars Faíi kar (hrafnar) 167. saiir (ValhölO Kanna 89. llö, ÍÍ)S. son (baru) (Baldr) 6. 84- Nár (dvírgr) 2, (Vi^ar) 0.59,(^0^)9. 75^74- 76' Narfi ' Lokgs.) fip. Olir Oþs mc}'^ (FrL-yja) y, Kárí (Lokas.)^ 69, annars yait Oþ-rærir (O-dreyrir) 23. 2S. SS* Ná^strönd (ná--strandír) 7*

Nauþ (rún) 194. Sjá Nö . . Ncri 149, R acknar 91, Kiíl-heimr 92. Ragna rök 7, fij. 96, pad sama seiB Nitl-hel 5G. 94. aldar rÖk 36, Niflúngar 245-^43. ^í^. ij% 266. Rán (Ran) 0. Nippíni;r (dvergr) 2. Ráu I44. 153. IS0» Av. Níl>a-fiÖll ra. 7. IC, Raiid~grlí> 45, Níþ-hÖggr 7, 10. 44. Rnnd-ver 117, Nil>i (dvör^r) ' 2, Rand^ver 26J, Niþuln- (Niþa]>r) 133-159. Rata-tÖskr 44, Njarar Njara-drottin 134, 135. 13^. Rali 23. Njörþr 3Ó. 42. 45. 59, 64. 73. Sí. Ráþ-hatpr 117. S^. 87. r^o. Rát5-cy 122. Nóa-tún (3Ó) 4i. 75, Ráþ-griþ 45. Nor-egr 146, Ráþs-eyjar-snnd 75« Noii (dverj;r) 2, Ráþ-6viþr (drersr) 2; R e g i s t u r. 285

SIn-f;ötli(Sigmundars.) iSj-MJ. i63. 170. 171. Ht'^imi (

Sin-iíiícra 1 10. (máske Sínn mavta UcgÍim (Hreii>niarss ) 174. igo-igj. 109, iSí- i8S. 189, 190. 191. 109, 25. eriudi só saraa iinfn) Reirner i/6. Sin-rjóíi 140, Reít>-golar(?) 32. SíÞ (á) 43. (Odín) 4R. RennandÍ (á) 43» 5íþ-grnm Ríi^r 100- tor). Siþ-liötlr (Odin) 46. Sjþ-ske^gr. (Odln) Rín (á) 45. 135. IB5. 20S. 146 l^S. 46. Rinílr, (ji. 95. 97. Skafiþr (dvergr) 3. Riþill, Jt. (sverd) 189. SkarUhd'þinn i2a. 228. Rún, q. {m. rúnar) (4). 2S. 5o. 3G. Skala-Inndr (8ó.) 88. 130. 174. 194-196. 214. Skaþi (Gymiíid.) 41. 5^. fig ^i. 117 ayi. z5z. Sketkm UG. (þvx 8. er Rnþr 89. 196. Skegs-öld 45. þad ecki Rypiarclalr 120. nafn) RaefiII, Rœfils liestar (slcíp) 135. Skelþ-hn'mÍr (liestr] 44, Kögnir 89. 196. Skilfingr (Odin) 47. RÖWavellÍr 142. 148, Skilfíngar, k. m. n4. ii5. Skln-fiixi (hestr) 02, S Skiríir (dvergr) 3. Skirnir 81-S7. i Sfií;o-nes 1J4^ Skíþ-bladnír (skip) 4^. Salar-steínn (m. -ar)'i. sépadnafö, Skjöldúngar, k. m. i i4. Il5» Sal-fiornir lóS. Skr^'mir (jÖtun) 68. Sann-getall (Odin) 46. Skiíld 4. 46. Saxi 237. Skúrliildr 116. SáÞ, Av. 5i. Sky, hv, 5o. Saþr í'Oclin') 46. SkÖAiil 4- 45* Oí* Sefa-f)öll 164-168. Sköll (úlfr) 45. Sif, 5g. Siíiar ver (I>(Jr) 52. 57. 73. Slag-fxþr 133. 134. Sigar, k. e. 147- i^g. 235. Sleipnir (hestr) 46. 93. 118. Slgars-liólmr 142. Sliþ (ú) 43- Sigars-vÖlIr (m. vellir) 147. i5o. Slíþr (á) 7. Sig-föþr (OÍín) 9. 46. synist ad þyda Snævar (Högnas.) 2-ío. ij4. þór 68. (sjá VÖluspá 50 erincÍ!) Snæ'fjölí, Ar. m, l5o.

Síg-geir i55. 233. Snör I03. , Sigmnndr (VÖlíiúngss.) iij.lSg. T70. Sól I. 54. 3y,''4g. 171. 187. 232. SÍgmnutlnr blir, Sólar (Högnas.) 230. 254. J:onr, sonr (HelgÍ) l5o. 160. 161. Sólar-hjörtr 127, tGS- (Slgurpr) i83. 193. Sól-bjartr 112. Sigmundr (Slgnrþars.) 202,255. Sóí-hlindx loS. Sigrún (HÖAnad,) 155. IJ7. 159.161. Sól-fiöll i5o. 162. 1G4. 16G-169. Sól-helinar, k, pi» IjG, Sigtryggr zl5. Sól-katla ijo.

^ Slglyr (Odin) 248- Són 254. Signr-clríf, Signrdn'fa 192, 194-199« Spai'ius-heiþr l56. SÍgnr-linn i^o-i^i. 147- Spor-vitnir (hesti') l5G. Sifturíir (Sij^mnndar.';.) It6. I71-232. Stafns-nes i52. 25y- 24l. 263. 2G6-270. Starkaþr iGi. 164. SLjöriiiir 1. Siiivn 7. 69 , q. m. Silfrinloppr (liestr) 44, Strönd (•') 43. S indri 7. StjM-kleifar 164, Sinduri 118« Sumar 54« 2P

1" Regi stur,

, Rnrli 8. 3?. T^'r 52. 57. 5o. 65. 19 Siirtr 8 p. ^5. iQf). is8. TyríVníjr (luatlr) 11 6. Siittúiigr tiöum) 23.. 24. yi. 86. ÍQtru^-hypja IÓ5. (sjá 102.) Suþri (ch-er^r) a. Suþr-menn (fiyzkír) ,238. a4G. Svafa (j/i Svava) u IfTtlalÍr, h. m; i33. i^S, Sv.'iríi-liiiHÍ UH'r (m:jorin loS. l!uav:i;;ar i53. Svaliii 45« \Jm 110, -Svan-lií!fir2i4. 225.23o.. zQ,S~26j, ^fip. Uri ijo. Svan-lut'l. í5J' ij-í. Urk, L'rþr, 4.8S. 1.12. ct. iir|)Ir aiG. Svanr (onn rauÍJÍ ) n5. tlrþar-ljruuur 4.-Iokur 98, Svnrán;;r 7S. tfr (OUÍii) 4Í., Svar.i"s-h.nupr lój. l6x, SvarlrliÖíþi ii8. Sva&uþr 54. V afuþr (Otíln) ^?. 8raví» 142* l4). T45-I4S. 1^9-. (jötiui) 3i-58.. Sv,if>il-farí 118. Vul-í>rúþuJr 'ver 4S. Svofjía^r (he.str) i56. Vai»fU V.lur (Oilin) 47, Svert>-ás (Ilnimíialir) gp,, V;.ia"''l;iiilf 41. Svíur ((Iveri;r) 5. hy, m. aSj. SvJpnll (OíÍin) 4G. y;il-i>iöri^ 255- Svlpnþr (hf.-alr) i^G, S'íiltl*v. VM-faÞir (-röþr) I. 4. Sripcl.iiíV n I, r _93. Val-j;I'm'"t* 4-- (syuiíit ecki ad yera Svi-ÍJÍóþ, l3,3. fn). Sviþrir. (n.Hin) 46. u,a Val-urÍud 42. Sviþur fOíiin) 46.. Vril-liöII G. 4i. 43. no.íGG. fivöl (á) 4.5. Vali (ás) 57. n;, fíylSL'(á) 4> •

Vaii (Liika.s.) 7. , S;b fari il4. il5. Val'ivyrjur, m. 4, 44. 45. CskjalíT-. Sæ^jarn 109. 88. niGyjar) i55- i42. 14J, 3 jói. Sac-hrúunir 56. 42. ^j, 162. 191. Sækin (á) 4^. Valland 77. t35. 226. (^^Kaiurtfcc fy- Sæmoru (á) l4u rir FnicklaiiJ.^ Sipr 5o. Vwlnt;,skr 255. SAu-eí'þr, i4o. Viil-lan\r i. Sævalíli 122, 9 ' Vaii (á) 40. (íuu^ars /^i>/i.). Sævar-staþr 1.56, 137. A'anarhoÍuir 3'"'. SÖck-mimlr (iötur;) '^G. VandÍls-vtí i66, SÖcqvn-beckr 41. V.iuiu^i (rrcyr) 66.. Sörii iz^. Vr.nir, k. r7t,'b..J)fi. 49^5 1. 72. SÖrl! (Jó;iakni-js.) 265, 17C-273.

Vari (cherqr) .% "Varins-rfty IJ*. T 'wvlv llG. Vitvlus-ljörþr i53,. Tvamar(?) 85. ^'i.riii.s-vik 14*, (róll hy. 6. Vai'lííilílr 107. «VíÍnu-ejTÍ, jya. Yarr Uð. H e g 1 s i u r, £87

Vaþgelmir iSl. Yggr 35. 47. 52. 90. 94. Ve, k. 63,. \liingar Ii4. \kí). ly-í. lyó. 158-160 Vl;^r Ve-bí>fii n5. (n) 45. . Veg-í^.i'íi'iiií 110. yniir I, 33 34. 45. 118. ((lví.'ror") Vnglingar wb, . Vegsr 2, Yn;',vi VeAn-ljrflV i> (?) >oí)- (dvergr) 3. yilgvi Veg-svJr.ii f:í) 43. (madr) 1 J7, Veg-tamv (Onin) 94-96. Vcor (ÞóO 65-S5. .J^akvá{>r Tjg. Vera-tyr (Odin) 4o; J'tTÍir (Oílin) ^46^ ' Verland So. ÞíHir. 79. Þj-'^í Vcrþand.i, ?. 4. ; þjíissi iötnn) 4i. 66- 67-77.Í17' ,1 Veslvi (ílyevgr) 2. 1-jóÞ-niima (á) 43. ^4.' í'Íó^-rekr . 236. Vetur : 237. Veþrrglasir loo. f'íójí-ro^rir (dvcr^v) 30, Vi5-bfi»r (lie^itr?) lC^. V/g-dalir 160. J>ióþ_vituir 42., >oll-ey i4y, Vig-dvalinn 1 30. 68. Vigri]3r 53. tór 5. 4o. 44»' yyVSíí. J9. 67. VjV-ólfr 123. 71» 72.'75-:ö'"-'ii3-'

Vl-bjÖrg, q. 46. Þóra Cdt-rngj.i-mót^ir") 1 1 T. ViÍI (dvergr) 3. fóra (Hakon'ard.) 215. aSz^ VH! 65. þorinn (dvergr) i, ViUmeiþr 118, j=óvir nó. Vil-mnndr 259. a^ou tom(?) 90. Vin (íi) 4}. í'órs-nes ijy, ti'áínn Vína (á) 43. (dvtirgr) 2, 98. Vinbjörg, At'. m. a^J* '^r^r' (dvergr) 2. Vjnclslfr (flvergr) 2. triþi 46. Viiidkiildr 107. 'þror (óvergr) 2. Vindr 5o. >rór (Odin) ^fi. (1^01:) 58, Vindsvalr 34. J)ni^_gelmir (jötun) 34, Vingi 230. 2j;i. 254-2jG. t>niþ-heimr 4o,

Vin_góU , Av, (lo. i^rú^r q, 4j. Víng-sfcornir (TiPátr) 192. Jirymgjöll 108. Ving-tíór 48. 80. þvymhéimr 41, Virvír 3. J.rymr 70-74. Vitur (dvergr) 2. Þr.T;]I iQi. vitnir (Fenrisúlfr) .jg. Jinnd (á") ^i. Vi> (a) 45. jMuuIr (Otíin) 28. 47- Jjur.s (,n, þur.sar) RB- 90. 9^' Vi]?nr (1. 37, 38. 42. 59 61. 90. gí. Víþ-ofnir lOn. (kanuiike Vi^^opnlr) 95- 107. T 55. þuvsadrotLÍn 70-74. Viþólfr X18. Þnrs (vún) 86. Viþr ÞuTr (Odin) . 5i. 46.

Ví{3rir.(0din) fp. i ji. l^yr, ici.

Völsúngr (m. -ar) 1I7. I'57. IjfS^ >yn (á) 4^. 162. 164. Pyþ-vf rskir VÖlnndr 135-1^51. Í^öU cá) 43. Vönd (á) 43. Vör 74. ^ÆjpIr 59-Ö9. fyr*'' Íf>'"^^ vfirböfud (Geirvöþr) 46! (ílymlr) 52. 5> Ju- Æsir l-J- 8-Jo. 28- 5^- 3:|- Y-dalír, w. 40. •''0- 36. 37. 40. 45. 46. 49-5^- Ygndrasill 8. 5. 44. 45. 8S. 92, G9. 7I' 7^. 7S.. 82. S.^. SS. 90. Yggjongr 4. 91. 91. 93. Joo. 117. 180. iSi.194- ^9^' r

Registut.

C) Or-gelmlr (jÖtun) 34*35* >-'giir-bo{Fa (gygr) iig. (Angurbi) Ör-gjíifa iig. Ol, kv. 51. pinlt (á) í^5; Olmóþv 116. Orvánor sja Aurr. Ól-n'm ij^-rjy, Örvasuncl lyi. yr-bét=a lil. liT, ÖÞlúigar 115, 11%

Lagfœríngar og athiigasemdir:

S's. 9. l. 22. synisl retura ad lesast orra cnn vX^; R, hls, ly, b. l. 20. þesskann mnini liey jiijötuj>k G, -V- 18. /, 15, á ad taka hícrt mii[n' — 34. K L 6i synlst rettara rrjóf'regÍu

.— 43. — h. — íogom — 44- /• 6, Kannshe Ilæfinga-rá 7?, — 4G. — 17. /fí: Biílinílí. Adrir Bi])liriclí, — Í14. 4) Sjá Völuspá 5S. Gol^riSnarharm ^% — 70 /, 3g. 7a — ^i. h, i. i3, /tfi: ajjtr — f;o, /. 12, kannskc rettara Iiættíngí R* — 80. — 2.0 lcsl 'tínviino — io4,í. /. 26. lleini 5/. — — lío, ^ 19, Kannthe reítara*. líyíina — 115, /. 22, /c<; svavlom — 119« -) umhreyíist '^annig\ ÁdrÍr uiiut, sm et ^vehjikentl h, L 3. Les\ Menu — 137. h. /. I7, Us\ Bavþvildr — 78Í — i> á án efa ad lcsast öuslr iZ* — 2C0 1) hætist vídi ennFg* henjSt svo ad ordtim : sem Hcr brast i Saemuiidar rltlíío olc cv sá brestnr, varf» , i Guíl- mundcU' Olssons Excmplari if honnm sialfur upfyllat af Saugo- þætti Sigurþar Fafnisbínlíi a cap. 2o» Usqfe iid 30» (>íc) — ^22, /• ^o. les: Upjíreis. umhreyta — 254. — 1. á ad Iðsa avalkavldom, cllig^r á ad 6ls, US.

h, /. 1 i,eirt», _ 243. h. l. 6. a ö'n efa ad lesast mópir allra /?, V« ^76* *. /. 29, — aSj- ívi^ja (0; sk«ssa) S8, 119.