Olume 32 • No 4 • 2010
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Load more
Recommended publications
-
Proceedings of the United States National Museum
i procp:edings of uxited states national :\[uset7m. 359 23498 g. D. 13 5 A. 14; Y. 3; P. 35; 0. 31 ; B. S. Leiigtli ICT millime- ters. GGGl. 17 specimeus. St. Michaels, Alaslai. II. M. Bannister. a. Length 210 millimeters. D. 13; A. 14; V. 3; P. 33; C— ; B. 8. h. Length 200 millimeters. D. 14: A. 14; Y. 3; P. 35; C— ; B. 8. e. Length 135 millimeters. D. 12: A. 14; Y. 3; P. 35; C. 30; B. 8. The remaining fourteen specimens vary in length from 110 to 180 mil- limeters. United States National Museum, WasJiingtoiij January 5, 1880. FOURTBI III\.STAI.:HEIVT OF ©R!VBTBIOI.O«ICAI. BIBI.IOCiRAPHV r BE:INC} a Jf.ffJ^T ©F FAUIVA!. I»l.TjBf.S«'ATI©.\S REff,ATIIV« T© BRIT- I!§H RIRD!^. My BR. ELS^IOTT COUES, U. S. A. The zlppendix to the "Birds of the Colorado Yalley- (pp. 507 [lJ-784 [218]), which gives the titles of "Faunal Publications" relating to North American Birds, is to be considered as the first instalment of a "Uni- versal Bibliography of Ornithology''. The second instalment occupies pp. 230-330 of the " Bulletin of the United States Geological and Geographical Survey of the Territories 'V Yol. Y, No. 2, Sept. G, 1879, and similarly gives the titles of "Faunal Publications" relating to the Birds of the rest of America.. The.third instalment, which occnpies the same "Bulletin", same Yol.,, No. 4 (in press), consists of an entirely different set of titles, being those belonging to the "systematic" department of the whole Bibliography^ in so far as America is concerned. -
Status and Occurrence of White Wagtail (Motacilla Alba) in British Columbia
Status and Occurrence of White Wagtail (Motacilla alba) in British Columbia. By Rick Toochin and Don Cecile. Introduction and Distribution The White Wagtail (Motacilla alba) is a small passerine species that is found throughout the Old World: breeding from the southeastern tip of Greenland, and Iceland; from Great Britain, south to Morocco, across all of Europe; throughout western Russia, all of Turkey, Iran, Afghanistan, along the Himalayas east into southern China, Mongolia, all of eastern Russia, and into western coastal areas of Alaska (Alstrom and Mild 2003). The White Wagtail winters from Great Britain, south throughout western Europe from Germany to Spain, east through Italy, Greece, into Turkey and the Middle East, south into the northern countries of Africa, east to Saudi Arabia, throughout Iraq, Iran, into India, east throughout south east Asia north through southern China, the northern Philippines, Taiwan and Japan (Alstrom and Mild 2003). There are 9 recognized subspecies found throughout the range of the White Wagtail with only 3 having been recorded in North America (Alstrom and Mild 2003). The nominate subspecies of White Wagtail (Motacilla alba alba) has occurred accidentally along the east coast of North America (Hamilton et al. 2007, Dunn and Alderfer 2011). In western North America, the White Wagtails that occur are from the subspecies that make up the (Motacilla alba ocularis/lugens) complex (Sibley 2000, Dunn and Alderfer 2011). These two subspecies were once separate species with one called White Wagtail (Motacilla alba ocularis) and the other called Black-backed Wagtail (Motacilla alba lugens) (Alstrom and Mild 2003). In 2005, the AOU officially lumped Black- backed Wagtail back with White Wagtail and now the Black-backed Wagtail is considered a subspecies of the White Wagtail (Banks et al. -
Gemeente Noordoostpolder BESTEMMINGSPLAN IJSSELMEER
Gemeente Noordoostpolder BESTEMMINGSPLAN IJSSELMEER GEMEENTE NOORDOOSTPOLDER BESTEMMINGSPLAN IJSSELMEER Buro Vijn BV - OenkerV me( 1995 ;NTE NOORDOOSTPOLDER 91-99-08 /15-05-95 BESTEMMINGSPLAN IJSSELMEER TOELICHTING INHOUDSOPGAVE blz 1. INLEIDING 1 t. 1. Algemeen 1 1. 2. Van Basisplan Usselmeer naar bestemmingsplan 1 1. 3. Begrenzing van het bestemmingsplangebied Usselmeer 2 1. 4. De opzet van de toelichting 4 2. FUNCTIES EN ONTWIKKELINGEN IN HET IJSSELMEER 5 2 1. Waterecosysteem Usselmeer 5 a Usselmeer 5 b Milieu 5 C. Natuur 7 2. 2. Menselijke activiteiten 9 a. Integraal waterbeheer 9 b Recreatie 12 c Beroepsvisserij 16 d. Agrarisch gebruik 16 e Beroep ssc heepvaa n 16 f. Diepe deitsiotwinmng 18 g Zandwinning 20 h. Transportleidingen 20 L Energievoorziening 20 j. Miliiair gebruik 23 k. Berging van specie en afval 23 3. INSTRUMENTARIUM 26 4. BELEIDSKADER 32 4. 1. Rijksbeleid 32 4. 2. Provinciale plannen 42 4. 3. Gemeentelijke plannen 46 5. GEMEENTELIJKE BELEIDSUITGANGSPUNTEN BESTEMMINGSPLAN IJSSELMEEER 47 5. 1. Beleidskeuzen conform het Basisplan Usselmeer 47 a Landschap 48 b Natuur 48 c. Waterbeheer 48 d. Recreatie 49 e Beroepsvissenj 49 f. Boroopsschoopvaart 50 g. Diepe detfstoffenwmning SO h. Zandwinning 50 1. Transportleidingen 50 J. Energievoorziening 51 k. Berging van specie on afval 51 6. PLANBESCHRIJVING 52 6 1. De juridische vormgeving 52 6. 2 Bestemmingskeuze 52 6 3 Opzet bestemmi ngs regel mg 53 6. 4 Toelichting op de bestemming 55 7. INSPRAAK EN OVERLEG 59 7 I. Algemeen 59 7. 2. Inspraak 59 7. 3. Overlegreaclies 59 Bijlage 1 Functies van het IJsselmeergebied en de sectorale wetgeving Bijlage 2 Reactie Flevoland: Vooroverleg Basisplan Usselmeer Bijlage 3 Verbetering vaarweg Amsterdam-Lemmer: trace-keuze Bijlage 4 Aangeschreven Instanties ten behoeve van het overleg ex artikel 10 Bro Bijlage 5 Reacties inspraak en overleg ex arlikel 10 Bro 91-99-08-NQP pg 1 t INLEIDING 1 1. -
7 Geleden Belangstelling Op April Merkwaardigerwijze Corydalis
7 TWIRRE 1,1990,3 Cornelis Brakman Een Zeeuw bestudeerde honderd jaar geleden de flora van Friesland, aflevering 2 Douwe +T.E. van der Ploeg zijn In Twirre 1 (2) is in het kort de levensloop van Cornelis Brakman en de tot standkoming van Friesland heeft ”Flora Frisica” beschreven. Tevens is verslag gedaan van plantenexcursies die hij in het Brakman-verbaal we de gehouden van 1886 tot 1895. In deze tweede aflevering van volgen excursies 1896 tot 1906 wordt de betekenis Brakman de kennis de van en ingegaan op van voor van Friese plantenwereld. is veranderd en de flora sterk is verarmd, 1896 stemt het toch tot tevredenheid dat genoemde Ook thans blijkt weer Brakmans belangstelling soorten in een afgelegen beschermd terrelntje voor de stinzenflora. Op 18 april bezoekt hij nog aanwezig zijn. Dekema State bij Jelsum en Martena State in 23 30 mei constateert Brakman dat noteert de Op en Cornjum, Merkwaardigerwijze hij op Senecio "zeer veel Hartena State rijkelijk voorkomende soorten Moeraaandljvie congestus (voorkomt) in de Vorkumermeer daaromheen". Voorjaarshelmbloem Corydalis solida en Holwor- en Na reis stoomboot Sloten 12 tel C. bulbosa met een vraagteken. een per naar op Op 13 mei blijkt dat de stadsgrachten in Sneek Juli, volgt weer een onderbreking in de schoon dat drie soorten aantekeningen tot 8 nog zo zijn er september. Fonteinkruid kunnen worden aangetekend. De worden niet 26 kleistreken verwaarloosd; op mei wordt er gewandeld van station Dronrljp naar station Delnum via Menaldum, Beetgum, Beetgumermolen en Marssum. O.a. worden Zee- Carex flacca groene zegge en Valse voszegge C. cuprina vermeld. -
Grijze Wouwen Op Texel in Maart 1998 En in Bargerveen in Juni-Augustus 2000
Grijze Wouwen op Texel in maart 1998 en in Bargerveen in juni-augustus 2000 Marco Witte & Enno B Ebels e eerste Grijze Wouw Elanus caeruleus voor de plek die bij vogelaars bekend staat als ‘de DNederland werd op 31 mei 1971 gefotogra- tuintjes’, in de Eierlandse Duinen ten noorden feerd in Flevoland (Schipper 1973, van den Berg van De Cocksdorp, Texel. De vogel zat in een & Bosman 1999, 2001). Het duurde bijna 27 jaar boom; MW had aan een korte blik op deze voordat op 29 maart 1998 de tweede werd ont- onmiskenbare soort genoeg om zeker te zijn van dekt op Texel, Noord-Holland; deze vogel bleef de determinatie als Grijze Wouw. Na het waar- hier tot 31 maart. De derde volgde relatief snel schuwen van Arend Wassink werd de melding en betrof een langdurig verblijvend exemplaar ‘wereldkundig’ gemaakt. Binnen enkele uren van 4 juni tot 23 augustus 2000 in het waren de eerste vogelaars van de vastewal over- Bargerveen, Drenthe. In dit artikel worden beide gestoken en ter plaatse. Gedurende de drie recente gevallen gedocumenteerd. dagen dat de vogel aanwezig was verbleef deze bijna uitsluitend op de noordpunt van het eiland. Texel, 29-31 maart 1998 Hier kon de vogel regelmatig vliegend en jagend Op zondag 29 maart 1998 ontdekte Marco Witte worden bekeken. Op 31 maart werden de afstan- rond 11:00 een opvallende lichte roofvogel op den waarover de vogel vloog groter en rond het 62 Grijze Wouw / Black-winged Kite Elanus caeruleus, 63 Grijze Wouw / Black-winged Kite Elanus caeruleus, Eierlandse Duinen, Texel, Noord-Holland, Eierlandse Duinen, Texel, Noord-Holland, 29 maart 1998 (Arnoud B van den Berg) 30 maart 1998 (René van Rossum) [Dutch Birding 24: 75-79, 2002] 75 Grijze Wouwen op Texel in maart 1998 en in Bargerveen in juni-augustus 2000 KOP Kruin, achterhoofd en nek lichtgrijs. -
Jan De Vries I. Focke, Te Warns Iia. Sipke Fockes, Koopvaardijschipper
Jan de Vries INFORMATIE OVER KAPITEIN-TER-ZEE ANSKE FOCKES VAN WARNS EN ZIJN FAMILIE FOCKES (Anske), een Fries van geboorte, was een moedig zeeman, die, onder de Ruiter dienende, meer blijken van zijne onversaagdheid gaf. Toen in 1666 de Britsche vloot een aantal Hollandsche koopvaarders in het Vlie verbrand had, zette Fockes, met Adam van Brederode op de Elve liggende, ten einde den vijand in die oorden gade te slaan, hun dit betaald, door op zeventien in die rivier liggende Engelsche koopvaarders aan te vallen, er drie van te verbranden en twee te vervoeren, welk lot de overigen niet zouden ontgaan zijn, indien zij geene veilige schuilplaats in de haven van Hamburg hadden gevonden. Hij diende vervolgens van 1667 tot 1672 onder de Ruiter, en maakte in 1673 met Jacob Binckes den togt naar de West-Indien mede. De Kapitein Sipke Fockes, die in 1652 op de vloot diende, was waarschijnlijk zijn broeder (A. J. van der Aa, Biografisch woordenboek). I. Focke, te Warns Zijn zonen: 1. Sipke Fockes (mogelijk), volgt IIa. 2. Anske Fockes, volgt IIb. IIa. Sipke Fockes, koopvaardijschipper te Staveren, kapitein-ter-zee, ovl. tussen 28 febr. en 2 maart 1653; van hem geen huwelijk of nazaten bekend. 17 juni 1649, bevrachtingscontract; Pieter Verbeek, koopman te Amsterdam als bevrachter en Sipke Fockes, van Staveren, schipper op ‘de St. Jacob’ van 109 x 24 ¼ x 11, met een verdek van 5 ¼ voeten, alle maten Zaandammer voeten, bemand met 14 koppen en uitgerust met 8 gotelingen, en andere munitie nae advenant. Geladen met goederen in de vloot naar Archangel in Rusland, lossen en herladen met goederen voor Amsterdam. -
Human Disturbance of Breeding Golden Eagles (Aquila Chrysaetos)
U.S. Fish & Wildlife Service Human Disturbance of Breeding Golden Eagles (Aquila chrysaetos) Photo credit: Jeremy Buck, USFWS Human Disturbance of Breeding Golden Eagles (Aquila chrysaetos) U.S. Fish and Wildlife Service Regions 1, 2, 6, and 8 Front Matter September 18, 2017 Disclaimer The findings and conclusions in this article are those of the author(s) and do not necessarily represent the views of the U.S. Fish and Wildlife Service. Suggested Citation Hansen, D.L., R.J. Spaul, B. Woodbridge, D. Leal, J.R. Dunk, J.W. Watson, and J. T. Driscoll. 2017. Human disturbance of breeding golden eagles (Aquila chrysaetos). Unpublished report prepared for the Western Golden Eagle Team, U.S. Fish and Wildlife Service. Available online at:. https://ecos.fws.gov/ServCat/Reference/Profile/112570 Acknowledgments This synthesis was authored by Dan L. Hansen, Robert J. Spaul, Brian Woodbridge, David Leal, Jeffrey R. Dunk, James W. Watson, and James T. Driscoll. The authors are grateful to the following reviewers (in alphabetical order): Joseph Buchanan, Michael Collopy, Joel Pagel, Matthew Stuber, and Hillary White. Golden Eagle Disturbance—i Table of Contents Front Matter ................................................................................................................................. i Disclaimer ............................................................................................................................................ i Suggested Citation ............................................................................................................................ -
Dossier De Presse
DOSSIER DE PRESSE Sommaire Présentation de l’événement ……………………………………………………………………………..p.3 Le challenge en quelques mots …………………………………………………………………..………p.4 Programme de l’édition 2018……………………………………………………………………………..p.6 Les chiffres clef du Challenge SNCF Réseau……………………………………………….…….....p.7 Les Français engagés ……..………………………………………………………………………………….p.6 Les délégations étrangères …………………………………………………………………..………….p.11 Les favoris en individuel ..…………………………………………………………………..……….…..p.18 Les favoris par équipes ………………………………………………………………………..…….…....p.19 Le palmarès du Challenge SNCF Réseau ……….…………………………………………………..p.20 Couverture de l’événement ……………………………………………………………………...………p.21 Les partenaires de l’édition 2018…………….…………………………………………………....…p.22 Informations medias ……………………………………………………………………………………..…p.23 2 Présentation de l’événement Le Challenge SNCF Réseau, étape cruciale avant les Europe et les monde. Les 12 et 13 mai prochains, les meilleurs épéistes de la planète se donnent rendez-vous au stade Pierre de Coubertin à Paris pour la plus prestigieuse épreuve de coupe du monde de l’année ! Etape incontournable du calendrier international, le Challenge SNCF Réseau est la dernière épreuve de coupe du monde sélective pour notre équipe de France avant les championnats d’Europe de Novi Sad (16-21 juin) et du monde de Wuxi en Chine (19-26 juillet). Créé en 1938 sous l’appellation Challenge Monal, en mémoire de l’épéiste René Monal, décédé lors d’une compétition à l’âge de 24 ans, puis devenu Challenge Réseau Ferré de France en 2012, l’étape parisienne de la coupe du monde d’épée hommes fait peau neuve en 2015 et devient Challenge SNCF Réseau. Lors de l’édition 2017, Yannick BOREL avait pris la deuxième place individuelle et l’équipe de France avait loupé le podium. Le Challenge SNCF Réseau 2018 sera l’occasion pour l’entraineur, Sébastien Barrois, de voir évoluer son collectif à domicile. -
Annual Report Table of Contents
2018/19 Annual Report Table of contents 44 The Hertie School at a glance 46 Report from management 10 Programmes, students and alumni 18 Research 24 Partners 26 Timeline 2018/19 32 Key numbers and fnancials 34 Committees 38 Contact The Hertie School at a glance Annual Report 2018/2019 The Hertie School at a glance Hertie School The Hertie School at a glance Our Centres of Competence We prepare exceptional students from all over the world for produce outstanding research in a wide range of policy- leadership positions in government, business, and civil society. relevant felds. We were founded in 2004 by the Hertie Foun- We ofer master’s programmes, executive education and dation, which remains our major funder. The Hertie School doctoral programmes, distinguished by interdisciplinary and is recognised by the State of Berlin and accredited by the practice-oriented teaching. Our faculty and researchers German Science Council. Programmes ofered Accredited by • Master of Public Policy • Master of International Afairs * • Doctoral programmes • Executive Master of Public Administration • Open enrolment and customised programmes Our alumni pursue careers in all sectors Students enrolled 700 69 485 Countries represented Executive Education % % % among the student body participants in 2018/19 42 31 27 600 687 Private sector Public sector Third sector 619 500 400 507 488 1.657 35 300 Alumni Dual degree and 390 Third-party funding exchange partners 200 Third-party revenues per year 100 3.5 Mio. 0 € 3 17 18 19 16 109 9 20 / / / / . / Public and 2 2.5 research events 2016 2017 2015 2018 2019 4 4 2 . -
Print BB December
Racial identification and assessment in Britain: a report from the RIACT subcommittee Chris Kehoe, on behalf of BBRC Male ‘Black-headed Wagtail’ Motacilla flava feldegg. Dan Powell hroughout the past 100 years or so, mous in this paper), of a single, wide-ranging interest in the racial identification of bird species. The ground-breaking Handbook of Tspecies has blown hot and cold. Many of British Birds (Witherby et al. 1938–41) was the today’s familiar species were first described first popular work that attempted a detailed during the nineteenth century and, as interest treatment of racial variation within the species in new forms grew, many collectors became it covered and promoted a positive approach to increasingly eager to describe and name new the identification of many races. However, as species. Inevitably, many ‘species’ were the emphasis on collecting specimens was described based on minor variations among the replaced by the development of field identifica- specimens collected. As attitudes towards what tion skills, interest in the racial identification of constituted a species changed, many of these species waned. newly described species were subsequently Since the 1970s, and particularly in the last amalgamated as subspecies, or races (the terms ten years, improvements in the quality and ‘subspecies’ and ‘race’ are treated as synony- portability of optics, photographic equipment © British Birds 99 • December 2006 • 619–645 619 Racial identification and assessment in Britain and sound-recording equipment have enabled selection of others suspected of occurring but birders to record much more detail about the not yet confirmed. Any races not listed here are appearance of birds in the field, and this has either deemed too common to be assessed at been an important factor in a major resurgence national level, or would represent a ‘first’ for of interest in racial identification. -
Bird Flu Research at the Center for Tropical Research by John Pollinger, CTR Associate Director
Center for Tropical Research October 2006 Bird Flu Research at the Center for Tropical Research by John Pollinger, CTR Associate Director Avian Influenza Virus – An Overview The UCLA Center for Tropical Research (CTR) is at the forefront of research and surveillance efforts on avian influenza virus (bird flu or avian flu) in wild birds. CTR has led avian influenza survey efforts on migratory landbirds in both North America and Central Africa since spring 2006. We have recently been funded by the National Institutes of Health (NIH) to conduct a large study in North, Central, and South America on the effects of bird migration and human habitat disturbance on the distribution and transmission of bird flu. These studies take advantage of our unique collaboration with the major bird banding station networks in the Americas, our extensive experience in avian field research in Central Africa, and UCLA’s unique resources and expertise in infectious diseases though the UCLA School of Public Health and its Department of Epidemiology. CTR has ongoing collaborations with four landbird monitoring networks: the Monitoring Avian Productivity and Survivorship (MAPS) network, the Monitoring Avian Winter Survival (MAWS) network, and the Monitoreo de Sobrevivencia Invernal - Monitoring Overwintering Survival (MoSI) network, all led by the Institute for Bird Populations (IBP), and the Landbird Migration Monitoring Network of the Americas (LaMMNA), led by the Redwood Sciences Laboratory (U.S. Forest Service). Bird flu has shot to the public’s consciousness with the recent outbreaks of a highly virulent subtype of avian influenza A virus (H5N1) that has recently occurred in Asia, Africa, and Europe. -
The Ornithological Journals
Vol. XLIX] Lit'aur. 507 Ground Dove from Navassa and the Bull•nch from Isle a Vache have previously been described as new. There are a number of interesting scenic illustrations and an annotated 1/st of the entire collection. The Ornithological •ourn&ls. Bird-Lore. XXXIV, No. 4. July-August, 1932. The Martin Quartet of 'The I-Iummocks.' By Elizabeth A. Oehien- seMaeger. The Flight of the Swifts. By Myron F. Westover.--This is a most important contribution to the history of the Chimney Swift. For some time the theory has been advancedthat this bird usesits wingsalternately and a recent contributor to 'The Auk' went so far as to refer to this as "a well known fact." Mr. We•tover being in doubt spent much time and energyin attempting to securemotion picturesof the bird in flight and finally succeeded. His 2lm•, shown at the American Museum in "slow motion," demonstratedthat both wings were used simultaneouslyjust as in other birds, the apparent alternatingbeats being purely an optical delusion. PhotographingMeadowlarks in Colorado. By Kenneth Gordon. On the Roof. By F. R. Flickinger and L. D. Hiett.--Nighthawks nestingon the roof of an ofilcebuilding in Toledo, Ohio. Birds of a Huckleberry Patch. By Blanche Miller.--In the Craig Mountains, Idaho. The Thick-billed Parrot is the subject of the excellent color plate by Weber while Dr. Allen presentsa life-history of the Scarlet Tanager with his usual admirable photographs. The Condor. XXXIV, No. 4. July-August, 1932. John Eugene Law. By Joseph Grinnell.--With portrait and biblio- graphy. A New Race of Bob-white from Costa Rica.