DOCSLIB.ORG

EP3110260T3.Pdf

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text

Load more

RZECZPOSPOLITA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 3110260 POLSKA (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (51) Int.Cl. 09.03.2015 15714701.8 A23K 50/00 (2016.01) A01K 51/00 (2006.01) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 01.08.2018 Europejski Biuletyn Patentowy 2018/31 Urząd Patentowy EP 3110260 B1 Rzeczypospolitej Polskiej (54) Tytuł wynalazku: ZINTEGROWANE ROZWIĄZANIA ZWIĄZANE Z GRZYBAMI DO OCHRONY PSZCZÓŁ (30) Pierwszeństwo: 10.03.2014 US 201461967117 P 07.04.2014 US 201414247207 02.11.2014 US 201462074023 P 08.03.2015 US 201514641432 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 04.01.2017 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2017/01 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 31.01.2019 Wiadomości Urzędu Patentowego 2019/01 (73) Uprawniony z patentu: Stamets, Paul Edward, Shelton, US (72) Twórca(y) wynalazku: T3 PAUL EDWARD STAMETS, Shelton, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Agnieszka Marszałek SULIMA-GRABOWSKA-SIERZPUTOWSKA 3110260 BIURO PATENTÓW I ZNAKÓW TOWAROWYCH SP.J. Skr. poczt. 6 00-956 Warszawa 10 PL/EP Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich). SGS-14615/VAL EP 3 110 260 B1 Opis DZIEDZINA TECHNIKI [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy kompozycji zawieraj ących ekstrakty z grzybni gatun- ków grzybów zdefiniowanych w zastrze żeniach 1, 9 i 15 oraz ich mieszanin, do zapewnie- nia narz ędzi do obrony przed wieloma czynnikami stresogennymi, aby pomóc pszczołom 5 prze żyć zespół objawów ł ącznie nazywanych masowym gini ęciem pszczół (CCD). Bar- dziej szczegółowo, niniejszy wynalazek wykorzystuje okre ślone st ęż enia nadaj ących si ę do spo życia ekstraktów z czystej kultury grzybni grzybów tworz ących owocniki, aby zmniej- szy ć ilo ść szkodliwych wirusów u pszczół i zwi ększyć długo ści życia pszczół i w sposoby poprawy zdrowia pszczół zdefiniowane w zastrzeżeniu 10. 10 TŁO WYNALAZKU [0002] Około 100000 gatunków owadów, ptaków i ssaków bierze udział w zapylaniu ro- ślin kwitn ących. Obejmuje to prawie 20000 znanych gatunków pszczół. Organizacja Naro- dów Zjednoczonych ds. Wy żywienia i Rolnictwa szacuje, że z nieco ponad 100 gatunków ro ślin, które zapewniaj ą 90 procent dostaw żywno ści dla 146 krajów, 71 jest zapylanych 15 przez pszczoły (głównie przez dzikie pszczoły), a kilka innych jest zapylanych przez wciornastki, osy, muchy, chrz ąszcze, ćmy i inne owady. Roczna warto ść pieni ęż na proce- sów zapylania w światowym rolnictwie mo że si ęga ć nawet 200 miliardów dolarów. Pro- tecting the Pollinators, Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wy żywienia i Rolnictwa. Współewolucja ro ślin i pszczół (gatunki Apis ) ma fundamentalne znaczenie dla ich wza- 20 jemnego przetrwania. Pszczoły rozprzestrzeniaj ą pyłek, a wiele ro ślin w zamian produkuje bogaty nektar. [0003] Około 4000 gatunków pszczół pochodzi z Ameryki Północnej. Wraz ze sprowadze- niem przez kolonistów europejskich (lub „zachodnich”) pszczół miodnych (Apis mellifera ) do Ameryki Północnej, komercyjne sady i gospodarstwa, które normalnie nie byłyby w 25 stanie przetrwa ć, prosperowały, chocia ż wiele upraw Nowego Świata i rodzimych ro ślin kwitn ących jest uzale żnionych przede wszystkim od zapylania przez rodzime gatunki pszczół. Rolnictwo azjatyckie jest podobnie uzale żnione od azjatyckiej (lub „wschodniej”) 2 pszczoły miodnej (Apis cerana ), cho ć zazwyczaj na mniejsz ą i bardziej zregionalizowan ą skal ę (sprowadzono tak że A. mellifera). W całym rolnictwie liczba upraw owoców, orze- chów i warzyw korzystaj ących z zapylania przez pszczoły jest oszałamiaj ąca, podobnie jak liczba kwitn ących drzew, krzewów i dzikich kwiatów. W rzeczywisto ści trudno przeceni ć 5 rol ę pszczół w komercyjnej produkcji żywno ści. Strata pszczół, której obecnie do świad- czamy, jest bezprecedensowa i stanowi ogromne zagrożenie dla bezpiecze ństwa żywno- ściowego na całym świecie. Na przykład w niektórych regionach Chin, strata pszczół wy- magała r ęcznego zapylania w celu uratowania plonów, co było niezwykle trudnym zada- niem. 10 [0004] Ul pszczoły miodnej to ciepłe, wilgotne, g ęsto zasiedlone środowisko zamieszkałe przez blisko spokrewnione osobniki - idealne miejsce dla wirusów, bakterii, grzybów, pierwotniaków i roztoczy. Przez miliony lat pszczoły z powodzeniem chroniły si ę przed takimi zagro żeniami dzi ęki unikalnym własnym systemom obronnym na poziomie kolonii i na poziomie indywidualnym oraz dzi ęki reakcjom immunologicznym, ale te mechanizmy 15 obronne mog ą ulega ć zaburzeniu w wyniku intensywnego udomowienia europejskiej pszczoły miodnej i wielu zagro żeń, w tym nowych antropogenicznych czynników streso- gennych powoduj ących gwałtowny spadek liczby dzikich pszczół miodnych i rodzimych pszczół na obszarach obejmuj ących Ameryk ę Północn ą, Europ ę i Chiny od roku 1972 do roku 2006 oraz pojawienia si ę masowego gini ęcia pszczół („CCD”) w 2006 r. 20 [0005] Krajowa bran ża pszczół miodnych jest zale żna od hodowli matek, procesu selekcji, który prowadzi do rozmna żania si ę linii oraz wychowu matek, procesu wytwarzania i bra- kowania matek pszczół miodnych. Ogromna wi ększo ść hodowli pszczół w Stanach Zjed- noczonych jest prowadzona przez 10-15 du żych firm wytwarzaj ących matki, które wymie- niaj ą informacje genetyczne pochodz ące od około 500 matek hodowlanych. Taka ograni- 25 czona ró żnorodno ść genetyczna mo że przyczynia ć si ę do podatno ści na ró żne choroby, szkodniki lub masowe gini ęcie pszczół. Szczególnie szkodliwe dla hodowli matek s ą wiru- sy, w szczególno ści wirus choroby czarnych mateczników i inne wirusy, w tym wirus zde- formowanych skrzydeł, wirus izraelskiego parali żu pszczół oraz prawie dwa tuziny innych wirusów. Przewiduje si ę, że odkrytych zostanie wi ęcej wirusów, które przyczyniaj ą si ę do 30 chorób u pszczół, w tym matek, ich czerwiu, u robotnic, pszczół karmicielek i trutni. 3 [0006] Straty kolonii i zanikania pszczół miały miejsce w historii pszczelarstwa („pszczel- nictwa”), w tym ró żne zespoły dotycz ące pszczół miodnych w latach 80-tych XIX wieku, w latach 1900-1920, w latach 60-tych i 90-tych XX wieku, takie jak „choroba powoduj ąca znikanie”, „wiosenny ubytek pszczół”, „jesienny ubytek pszczół”, „jesienne gini ęcie” i „ta- 5 jemnicza choroba”. W 2006 r. niektórzy pszczelarze zacz ęli zgłasza ć niezwykle wysokie straty w wysoko ści 30-90 procent ich uli. T ę chorob ę zwi ązan ą ze znikaniem pszczół przemianowano na „masowe gini ęcie pszczół” (CCD, czasami okre ślane w Wielkiej Bry- tanii jako spontaniczne gini ęcie uli lub zespół Mary Celeste). CCD mo że, ale nie musi, by ć zwi ązane z wcze śniejszymi zespołami zwi ązanymi ze strat ą kolonii; mo że to by ć w rze- 10 czywi ści nowe zaburzenie lub znane zaburzenie, które wcześniej miało jedynie niewielkie oddziaływanie. [0007] W przypadku wielu pszczelarzy CCD zbli ża si ę obecnie do 30-40%; w przypadku „gospodarstw przemysłowych”, w których do 84000 uli jest trzymanych w jednym miej- scu, CCD mo że dochodzi ć do wi ęcej ni ż 60%. Zwi ększyło to koszty zapylania drzew mig- 15 dałowych, na przykład z 25-30 dolarów na koloni ę pszczół na ½ do 1 akra sadu migdało- wego przez 3 tygodnie do ponad 250 dolarów. Ponad 1/3 spo żywanego przez Ameryka- nów jedzenia niepochodz ącego od zwierz ąt zale ży od zapylania przez pszczoły. Je żeli utrzyma si ę ten trend wzrostu strat kolonii pszczół, wydatki gospodarcze i społeczne mog ą si ęgn ąć setek miliardów dolarów. 20 [0008] Utrata procesów zapewnianych przez pszczoły ma inne daleko id ące konsekwencje. Na przykład drzewa miodli indyjskiej, źródła tysi ęcy popularnych produktów zdrowot- nych, kosmetycznych i środków owadobójczych, s ą zale żne od zapylania przez pszczoły, których nie dotkn ęły negatywne skutki. Co ciekawe, produkty z miodli indyjskiej, które zawieraj ą substancj ę czynn ą, azadirachtyn ę, s ą przydatne w ograniczaniu liczebno ści lub 25 zabijaniu roztoczy, w tym roztoczy Varroa, które przenosz ą choroby na pszczoły w tym roztocza, które przenosz ą choroby na inne zwierz ęta i ro śliny. Je śli pszczoły zgin ą, to samo będzie to dotyczyło ogromnych zasobów produktów zdrowotnych i naturalnego środka owadobójczego. [0009] Głównymi objawami CCD s ą: znikanie grupy robotnic (co prowadzi do bardzo ma- 30 łej liczby lub braku dorosłych pszczół „robotnic” w ulu), obecno ść matki i niewielka ilo ść lub brak martwych pszczół na ziemi wokół kolonii. Cz ęsto w ulu znajduje si ę jeszcze 4 miód, obecne s ą niedojrzałe zasklepione czerwie pszczół (pszczoły zwykle nie opuszczaj ą ula, dopóki nie wyl ęgn ą si ę wszystkie zasklepione czerwie), a ul zawiera miód i pyłek pszczeli, które nie zostały natychmiast zrabowane przez pszczoły znajduj ące si ę w s ąsiedz- twie. Ul jest równie ż wolno rabowany przez szkodniki kolonii, takie jak mole woskowe 5 lub małe chrz ąszcze ulowe. W ulach dotkni ętych CCD cz ęsto znajdowano roztocza Var- roa , przenosz ącego wirusy paso żyta pszczół miodnych. Gin ące kolonie zazwyczaj nie ma- ją wystarczaj ącej ilo ści pszczół, aby utrzyma ć czerw kolonii i maj ą robotnice, które składa- ją si ę z młodszych dorosłych pszczół; progresja objawów mo że by ć szybka lub powolna (do dwóch lat). Kolonia mo że mie ć du że zapasy żywno ści i niech ętnie spo żywa ć pokarm 10 dostarczany przez pszczelarza. Patrz na
Recommended publications
  • Diversity of Species of the Genus Conocybe (Bolbitiaceae, Agaricales) Collected on Dung from Punjab, India

    Diversity of Species of the Genus Conocybe (Bolbitiaceae, Agaricales) Collected on Dung from Punjab, India

    Mycosphere 6(1): 19–42(2015) ISSN 2077 7019 www.mycosphere.org Article Mycosphere Copyright © 2015 Online Edition Doi 10.5943/mycosphere/6/1/4 Diversity of species of the genus Conocybe (Bolbitiaceae, Agaricales) collected on dung from Punjab, India Amandeep K1*, Atri NS2 and Munruchi K2 1Desh Bhagat College of Education, Bardwal-Dhuri-148024, Punjab, India 2Department of Botany, Punjabi University, Patiala-147002, Punjab, India. Amandeep K, Atri NS, Munruchi K 2015 – Diversity of species of the genus Conocybe (Bolbitiaceae, Agaricales) collected on dung from Punjab, India. Mycosphere 6(1), 19–42, Doi 10.5943/mycosphere/6/1/4 Abstract A study of diversity of coprophilous species of Conocybe was carried out in Punjab state of India during the years 2007 to 2011. This research paper represents 22 collections belonging to 16 Conocybe species growing on five diverse dung types. The species include Conocybe albipes, C. apala, C. brachypodii, C. crispa, C. fuscimarginata, C. lenticulospora, C. leucopus, C. magnicapitata, C. microrrhiza var. coprophila var. nov., C. moseri, C. rickenii, C. subpubescens, C. subxerophytica var. subxerophytica, C. subxerophytica var. brunnea, C. uralensis and C. velutipes. For all these taxa, dung types on which they were found growing are mentioned and their distinctive characters are described and compared with similar taxa along with a key for their identification. The taxonomy of ten taxa is discussed along with the drawings of morphological and anatomical features. Conocybe microrrhiza var. coprophila is proposed as a new variety. As many as six taxa, namely C. albipes, C. fuscimarginata, C. lenticulospora, C. leucopus, C. moseri and C.
  • LUNDY FUNGI: FURTHER SURVEYS 2004-2008 by JOHN N

    LUNDY FUNGI: FURTHER SURVEYS 2004-2008 by JOHN N

    Journal of the Lundy Field Society, 2, 2010 LUNDY FUNGI: FURTHER SURVEYS 2004-2008 by JOHN N. HEDGER1, J. DAVID GEORGE2, GARETH W. GRIFFITH3, DILUKA PEIRIS1 1School of Life Sciences, University of Westminster, 115 New Cavendish Street, London, W1M 8JS 2Natural History Museum, Cromwell Road, London, SW7 5BD 3Institute of Biological Environmental and Rural Sciences, University of Aberystwyth, SY23 3DD Corresponding author, e-mail: [email protected] ABSTRACT The results of four five-day field surveys of fungi carried out yearly on Lundy from 2004-08 are reported and the results compared with the previous survey by ourselves in 2003 and to records made prior to 2003 by members of the LFS. 240 taxa were identified of which 159 appear to be new records for the island. Seasonal distribution, habitat and resource preferences are discussed. Keywords: Fungi, ecology, biodiversity, conservation, grassland INTRODUCTION Hedger & George (2004) published a list of 108 taxa of fungi found on Lundy during a five-day survey carried out in October 2003. They also included in this paper the records of 95 species of fungi made from 1970 onwards, mostly abstracted from the Annual Reports of the Lundy Field Society, and found that their own survey had added 70 additional records, giving a total of 156 taxa. They concluded that further surveys would undoubtedly add to the database, especially since the autumn of 2003 had been exceptionally dry, and as a consequence the fruiting of the larger fleshy fungi on Lundy, especially the grassland species, had been very poor, resulting in under-recording. Further five-day surveys were therefore carried out each year from 2004-08, three in the autumn, 8-12 November 2004, 4-9 November 2007, 3-11 November 2008, one in winter, 23-27 January 2006 and one in spring, 9-16 April 2005.
  • The Mycological Society of San Francisco • Jan. 2016, Vol. 67:05

    The Mycological Society of San Francisco • Jan. 2016, Vol. 67:05

    The Mycological Society of San Francisco • Jan. 2016, vol. 67:05 Table of Contents JANUARY 19 General Meeting Speaker Mushroom of the Month by K. Litchfield 1 President Post by B. Wenck-Reilly 2 Robert Dale Rogers Schizophyllum by D. Arora & W. So 4 Culinary Corner by H. Lunan 5 Hospitality by E. Multhaup 5 Holiday Dinner 2015 Report by E. Multhaup 6 Bizarre World of Fungi: 1965 by B. Sommer 7 Academic Quadrant by J. Shay 8 Announcements / Events 9 2015 Fungus Fair by J. Shay 10 David Arora’s talk by D. Tighe 11 Cultivation Quarters by K. Litchfield 12 Fungus Fair Species list by D. Nolan 13 Calendar 15 Mushroom of the Month: Chanterelle by Ken Litchfield Twenty-One Myths of Medicinal Mushrooms: Information on the use of medicinal mushrooms for This month’s profiled mushroom is the delectable Chan- preventive and therapeutic modalities has increased terelle, one of the most distinctive and easily recognized mush- on the internet in the past decade. Some is based on rooms in all its many colors and meaty forms. These golden, yellow, science and most on marketing. This talk will look white, rosy, scarlet, purple, blue, and black cornucopias of succu- at 21 common misconceptions, helping separate fact lent brawn belong to the genera Cantharellus, Craterellus, Gomphus, from fiction. Turbinellus, and Polyozellus. Rather than popping up quickly from quiescent primordial buttons that only need enough rain to expand About the speaker: the preformed babies, Robert Dale Rogers has been an herbalist for over forty these mushrooms re- years. He has a Bachelor of Science from the Univer- quire an extended period sity of Alberta, where he is an assistant clinical profes- of slower growth and sor in Family Medicine.
  • Phylogenetic Classification of Trametes

    Phylogenetic Classification of Trametes

    TAXON 60 (6) • December 2011: 1567–1583 Justo & Hibbett • Phylogenetic classification of Trametes SYSTEMATICS AND PHYLOGENY Phylogenetic classification of Trametes (Basidiomycota, Polyporales) based on a five-marker dataset Alfredo Justo & David S. Hibbett Clark University, Biology Department, 950 Main St., Worcester, Massachusetts 01610, U.S.A. Author for correspondence: Alfredo Justo, [email protected] Abstract: The phylogeny of Trametes and related genera was studied using molecular data from ribosomal markers (nLSU, ITS) and protein-coding genes (RPB1, RPB2, TEF1-alpha) and consequences for the taxonomy and nomenclature of this group were considered. Separate datasets with rDNA data only, single datasets for each of the protein-coding genes, and a combined five-marker dataset were analyzed. Molecular analyses recover a strongly supported trametoid clade that includes most of Trametes species (including the type T. suaveolens, the T. versicolor group, and mainly tropical species such as T. maxima and T. cubensis) together with species of Lenzites and Pycnoporus and Coriolopsis polyzona. Our data confirm the positions of Trametes cervina (= Trametopsis cervina) in the phlebioid clade and of Trametes trogii (= Coriolopsis trogii) outside the trametoid clade, closely related to Coriolopsis gallica. The genus Coriolopsis, as currently defined, is polyphyletic, with the type species as part of the trametoid clade and at least two additional lineages occurring in the core polyporoid clade. In view of these results the use of a single generic name (Trametes) for the trametoid clade is considered to be the best taxonomic and nomenclatural option as the morphological concept of Trametes would remain almost unchanged, few new nomenclatural combinations would be necessary, and the classification of additional species (i.e., not yet described and/or sampled for mo- lecular data) in Trametes based on morphological characters alone will still be possible.
  • Olympic Mushrooms 4/16/2021 Susan Mcdougall

    Olympic Mushrooms 4/16/2021 Susan Mcdougall

    Olympic Mushrooms 4/16/2021 Susan McDougall With links to species’ pages 206 species Family Scientific Name Common Name Agaricaceae Agaricus augustus Giant agaricus Agaricaceae Agaricus hondensis Felt-ringed Agaricus Agaricaceae Agaricus silvicola Forest Agaric Agaricaceae Chlorophyllum brunneum Shaggy Parasol Agaricaceae Chlorophyllum olivieri Olive Shaggy Parasol Agaricaceae Coprinus comatus Shaggy inkcap Agaricaceae Crucibulum laeve Common bird’s nest fungus Agaricaceae Cyathus striatus Fluted bird’s nest Agaricaceae Cystoderma amianthinum Pure Cystoderma Agaricaceae Cystoderma cf. gruberinum Agaricaceae Gymnopus acervatus Clustered Collybia Agaricaceae Gymnopus dryophilus Common Collybia Agaricaceae Gymnopus luxurians Agaricaceae Gymnopus peronatus Wood woolly-foot Agaricaceae Lepiota clypeolaria Shield dapperling Agaricaceae Lepiota magnispora Yellowfoot dapperling Agaricaceae Leucoagaricus leucothites White dapperling Agaricaceae Leucoagaricus rubrotinctus Red-eyed parasol Agaricaceae Morganella pyriformis Warted puffball Agaricaceae Nidula candida Jellied bird’s-nest fungus Agaricaceae Nidularia farcta Albatrellaceae Albatrellus avellaneus Amanitaceae Amanita augusta Yellow-veiled amanita Amanitaceae Amanita calyptroderma Ballen’s American Caesar Amanitaceae Amanita muscaria Fly agaric Amanitaceae Amanita pantheriana Panther cap Amanitaceae Amanita vaginata Grisette Auriscalpiaceae Lentinellus ursinus Bear lentinellus Bankeraceae Hydnellum aurantiacum Orange spine Bankeraceae Hydnellum complectipes Bankeraceae Hydnellum suaveolens
  • Mushrumors the Newsletter of the Northwest Mushroomers Association Volume 20 Issue 3 September - November 2009

    Mushrumors the Newsletter of the Northwest Mushroomers Association Volume 20 Issue 3 September - November 2009

    MushRumors The Newsletter of the Northwest Mushroomers Association Volume 20 Issue 3 September - November 2009 2009 Mushroom Season Blasts into October with a Flourish A Surprising Turnout at the Annual Fall Show by Our Fungal Friends, and a Visit by David Arora Highlighted this Extraordinary Year for the Northwest Mushroomers On the heels of a year where the weather in Northwest Washington could be described as anything but nor- mal, to the surprise of many, include yours truly, it was actually a good year for mushrooms and the Northwest Mushroomers Association shined again at our traditional fall exhibit. The members, as well as the mushrooms, rose to the occasion, despite brutal conditions for collecting which included a sideways driving rain (which we photo by Pam Anderson thought had come too late), and even a thunderstorm, as we prepared to gather for the greatly anticipated sorting of our catch at the hallowed Bloedel Donovan Community Building. I wondered, not without some trepidation, about what fungi would actually show up for this years’ event. Buck McAdoo, Dick Morrison, and I had spent several harrowing hours some- what lost in the woods off the South Pass Road in a torrential downpour, all the while being filmed for posterity by Buck’s step-son, Travis, a videographer creating a documentary about mushrooming. I had to wonder about the resolve of our mem- bers to go forth in such conditions in or- In This Issue: Fabulous first impressions: Marjorie Hooks der to find the mush- David Arora Visits Bellingham crafted another artwork for the centerpiece.
  • Septal Pore Caps in Basidiomycetes Composition and Ultrastructure

    Septal Pore Caps in Basidiomycetes Composition and Ultrastructure

    Septal Pore Caps in Basidiomycetes Composition and Ultrastructure Septal Pore Caps in Basidiomycetes Composition and Ultrastructure Septumporie-kappen in Basidiomyceten Samenstelling en Ultrastructuur (met een samenvatting in het Nederlands) Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit Utrecht op gezag van de rector magnificus, prof.dr. J.C. Stoof, ingevolge het besluit van het college voor promoties in het openbaar te verdedigen op maandag 17 december 2007 des middags te 16.15 uur door Kenneth Gregory Anthony van Driel geboren op 31 oktober 1975 te Terneuzen Promotoren: Prof. dr. A.J. Verkleij Prof. dr. H.A.B. Wösten Co-promotoren: Dr. T. Boekhout Dr. W.H. Müller voor mijn ouders Cover design by Danny Nooren. Scanning electron micrographs of septal pore caps of Rhizoctonia solani made by Wally Müller. Printed at Ponsen & Looijen b.v., Wageningen, The Netherlands. ISBN 978-90-6464-191-6 CONTENTS Chapter 1 General Introduction 9 Chapter 2 Septal Pore Complex Morphology in the Agaricomycotina 27 (Basidiomycota) with Emphasis on the Cantharellales and Hymenochaetales Chapter 3 Laser Microdissection of Fungal Septa as Visualized by 63 Scanning Electron Microscopy Chapter 4 Enrichment of Perforate Septal Pore Caps from the 79 Basidiomycetous Fungus Rhizoctonia solani by Combined Use of French Press, Isopycnic Centrifugation, and Triton X-100 Chapter 5 SPC18, a Novel Septal Pore Cap Protein of Rhizoctonia 95 solani Residing in Septal Pore Caps and Pore-plugs Chapter 6 Summary and General Discussion 113 Samenvatting 123 Nawoord 129 List of Publications 131 Curriculum vitae 133 Chapter 1 General Introduction Kenneth G.A. van Driel*, Arend F.
  • 80130Dimou7-107Weblist Changed

    80130Dimou7-107Weblist Changed

    Posted June, 2008. Summary published in Mycotaxon 104: 39–42. 2008. Mycodiversity studies in selected ecosystems of Greece: IV. Macrofungi from Abies cephalonica forests and other intermixed tree species (Oxya Mt., central Greece) 1 2 1 D.M. DIMOU *, G.I. ZERVAKIS & E. POLEMIS * [email protected] 1Agricultural University of Athens, Lab. of General & Agricultural Microbiology, Iera Odos 75, GR-11855 Athens, Greece 2 [email protected] National Agricultural Research Foundation, Institute of Environmental Biotechnology, Lakonikis 87, GR-24100 Kalamata, Greece Abstract — In the course of a nine-year inventory in Mt. Oxya (central Greece) fir forests, a total of 358 taxa of macromycetes, belonging in 149 genera, have been recorded. Ninety eight taxa constitute new records, and five of them are first reports for the respective genera (Athelopsis, Crustoderma, Lentaria, Protodontia, Urnula). One hundred and one records for habitat/host/substrate are new for Greece, while some of these associations are reported for the first time in literature. Key words — biodiversity, macromycetes, fir, Mediterranean region, mushrooms Introduction The mycobiota of Greece was until recently poorly investigated since very few mycologists were active in the fields of fungal biodiversity, taxonomy and systematic. Until the end of ’90s, less than 1.000 species of macromycetes occurring in Greece had been reported by Greek and foreign researchers. Practically no collaboration existed between the scientific community and the rather few amateurs, who were active in this domain, and thus useful information that could be accumulated remained unexploited. Until then, published data were fragmentary in spatial, temporal and ecological terms. The authors introduced a different concept in their methodology, which was based on a long-term investigation of selected ecosystems and monitoring-inventorying of macrofungi throughout the year and for a period of usually 5-8 years.
  • Re-Thinking the Classification of Corticioid Fungi

    Re-Thinking the Classification of Corticioid Fungi

    mycological research 111 (2007) 1040–1063 journal homepage: www.elsevier.com/locate/mycres Re-thinking the classification of corticioid fungi Karl-Henrik LARSSON Go¨teborg University, Department of Plant and Environmental Sciences, Box 461, SE 405 30 Go¨teborg, Sweden article info abstract Article history: Corticioid fungi are basidiomycetes with effused basidiomata, a smooth, merulioid or Received 30 November 2005 hydnoid hymenophore, and holobasidia. These fungi used to be classified as a single Received in revised form family, Corticiaceae, but molecular phylogenetic analyses have shown that corticioid fungi 29 June 2007 are distributed among all major clades within Agaricomycetes. There is a relative consensus Accepted 7 August 2007 concerning the higher order classification of basidiomycetes down to order. This paper Published online 16 August 2007 presents a phylogenetic classification for corticioid fungi at the family level. Fifty putative Corresponding Editor: families were identified from published phylogenies and preliminary analyses of unpub- Scott LaGreca lished sequence data. A dataset with 178 terminal taxa was compiled and subjected to phy- logenetic analyses using MP and Bayesian inference. From the analyses, 41 strongly Keywords: supported and three unsupported clades were identified. These clades are treated as fam- Agaricomycetes ilies in a Linnean hierarchical classification and each family is briefly described. Three ad- Basidiomycota ditional families not covered by the phylogenetic analyses are also included in the Molecular systematics classification. All accepted corticioid genera are either referred to one of the families or Phylogeny listed as incertae sedis. Taxonomy ª 2007 The British Mycological Society. Published by Elsevier Ltd. All rights reserved. Introduction develop a downward-facing basidioma.
  • Polypore Diversity in North America with an Annotated Checklist

    Polypore Diversity in North America with an Annotated Checklist

    Mycol Progress (2016) 15:771–790 DOI 10.1007/s11557-016-1207-7 ORIGINAL ARTICLE Polypore diversity in North America with an annotated checklist Li-Wei Zhou1 & Karen K. Nakasone2 & Harold H. Burdsall Jr.2 & James Ginns3 & Josef Vlasák4 & Otto Miettinen5 & Viacheslav Spirin5 & Tuomo Niemelä 5 & Hai-Sheng Yuan1 & Shuang-Hui He6 & Bao-Kai Cui6 & Jia-Hui Xing6 & Yu-Cheng Dai6 Received: 20 May 2016 /Accepted: 9 June 2016 /Published online: 30 June 2016 # German Mycological Society and Springer-Verlag Berlin Heidelberg 2016 Abstract Profound changes to the taxonomy and classifica- 11 orders, while six other species from three genera have tion of polypores have occurred since the advent of molecular uncertain taxonomic position at the order level. Three orders, phylogenetics in the 1990s. The last major monograph of viz. Polyporales, Hymenochaetales and Russulales, accom- North American polypores was published by Gilbertson and modate most of polypore species (93.7 %) and genera Ryvarden in 1986–1987. In the intervening 30 years, new (88.8 %). We hope that this updated checklist will inspire species, new combinations, and new records of polypores future studies in the polypore mycota of North America and were reported from North America. As a result, an updated contribute to the diversity and systematics of polypores checklist of North American polypores is needed to reflect the worldwide. polypore diversity in there. We recognize 492 species of polypores from 146 genera in North America. Of these, 232 Keywords Basidiomycota . Phylogeny . Taxonomy . species are unchanged from Gilbertson and Ryvarden’smono- Wood-decaying fungus graph, and 175 species required name or authority changes.
  • Download This PDF File

    Download This PDF File

    North American Fungi Volume 7, Number 1, Pages 1-9 Published May 15, 2012 Tsugacorticium kenaicum (Hymenochaetales, Basidiomycota), a new corticioid genus and species from Alaska Karen K. Nakasone and Harold H. Burdsall, Jr. Center for Forest Mycology Research, Northern Research Station, U.S. Forest Service, One Gifford Pinchot Drive, Madison, Wisconsin USA 53726-2398 Nakasone, K. K., and H. H. Burdsall, Jr. 2012. Tsugacorticium kenaicum (Hymenochaetales, Basidiomycota), a new corticioid genus and species from Alaska. North American Fungi 7(1): 1-9. doi: http://dx.doi: 10.2509/naf2012.007.001 Corresponding author: Karen K. Nakasone, [email protected]. Accepted for publication: April 26, 2012. http://pnwfungi.org Copyright © 2012Pacific Northwest Fungi Project. All rights reserved. Abstract: The new corticioid genus and species, Tsugacorticium kenaicum from Alaska, is described. Primarily found on attached, dead, corticate branches of mountain hemlock in the Kenai Peninsula, T. kenaicum is characterized by small, soft, white to yellow basidiomata, thickened subhymenium, much branched dendrohyphidia, and small globose to subglobose basidiospores. Although morphologically similar to Dendrothele (Agaricales) and Dendrocorticium (Corticiales), phylogenetic analyses of the nuclear large subunit ribosomal RNA gene place this taxon in the Rickenellaceae clade in the Hymenochaetales. Tsugacorticium kenaicum is described, illustrated, and compared to morphologically similar and phylogenetically related taxa. Key words: Hymenochaetales, dendrohyphidia, suburniform basidia, Tsuga mertensiana 2 Nakasone & Burdsall. Tsugacorticium kenaicum from Alaska. North American Fungi 7(1): 1-9 Introduction: There are over 250 species of gene were obtained from Genbank. Current wood-inhabiting fungi reported from Alaska. The names used in the phylogenetic tree shown in majority of the species are basidiomycetes, but Figure 1 are in boldface type, followed by the ascomycetes and slime molds are represented name from Genbank, if different, and Genbank also (Laursen et.
  • Suomen Helttasienten Ja Tattien Ekologia, Levinneisyys Ja Uhanalaisuus

    Suomen Helttasienten Ja Tattien Ekologia, Levinneisyys Ja Uhanalaisuus

    Suomen ympäristö 769 LUONTO JA LUONNONVARAT Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus .......................... SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Suomen ympäristö 769 Pertti Salo, Tuomo Niemelä, Ulla Nummela-Salo ja Esteri Ohenoja (toim.) Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus SUOMEN YMPÄRISTÖKESKUS Viittausohje Viitatessa tämän raportin lukuihin, käytetään lukujen otsikoita ja lukujen kirjoittajien nimiä: Esim. luku 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Julk.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela-Salo, U. & Ohenoja, E. (toim.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levin- neisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Ss. 109-224. Recommended citation E.g. chapter 5.2: Kytövuori, I., Nummela-Salo, U., Ohenoja, E., Salo, P. & Vauras, J. 2005: Helttasienten ja tattien levinneisyystaulukko. Distribution table of agarics and boletes in Finland. Publ.: Salo, P., Niemelä, T., Nummela- Salo, U. & Ohenoja, E. (eds.). Suomen helttasienten ja tattien ekologia, levinneisyys ja uhanalaisuus. Suomen ympäristökeskus, Helsinki. Suomen ympäristö 769. Pp. 109-224. Julkaisu on saatavana myös Internetistä: www.ymparisto.fi/julkaisut ISBN 952-11-1996-9 (nid.) ISBN 952-11-1997-7 (PDF) ISSN 1238-7312 Kannen kuvat / Cover pictures Vasen ylä / Top left: Paljakkaa. Utsjoki. Treeless alpine tundra zone. Utsjoki. Kuva / Photo: Esteri Ohenoja Vasen ala / Down left: Jalopuulehtoa. Parainen, Lenholm. Quercus robur forest. Parainen, Lenholm. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Oikea ylä / Top right: Lehtolohisieni (Laccaria amethystina). Amethyst Deceiver (Laccaria amethystina). Kuva / Photo: Pertti Salo Oikea ala / Down right: Vanhaa metsää. Sodankylä, Luosto. Old virgin forest. Sodankylä, Luosto. Kuva / Photo: Tuomo Niemelä Takakansi / Back cover: Ukonsieni (Macrolepiota procera).