DOCSLIB.ORG

Mededelingen Van Het Cyriel Buysse Genootschap 21

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Mededelingen Van Het Cyriel Buysse Genootschap 21 Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21 bron Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21. Cyriel Buysse Genootschap, Gent 2005 Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_med006200501_01/colofon.php © 2014 dbnl 5 Inleiding Deze omvangrijke eenentwintigste aflevering van de Mededelingen brengt een gevarieerd aanbod aan studies en brievenedities. De brievenpublicaties in de vorige aflevering hebben heel veel waarderende commentaar gekregen en we hopen hier dus opnieuw de aandacht te kunnen vestigen op belangrijke correspondenties. Wij hebben kunsthistoricus Johan de Smet, auteur van een monografie over de schilder Emile Claus (1997), bereid gevonden om de brieven en kaartjes die de vrienden Buysse en Claus wisselden uit te geven. Het is een publicatie die al lang in het vooruitzicht werd gesteld, maar die nu een uitgebreide en rijkelijk geïllustreerde inleiding heeft gekregen waarin een heel ‘netwerk’ rond de artiesten wordt gesponnen. Het is bekend dat Cyriel Buysse een fraaie monografie over Emile Claus heeft geschreven (Mijn broeder in Vlaanderen) en dat hij een grote bewondering had voor de persoonlijkheid van de schilder. De inleiding van Johan de Smet en de brieven zelf, waaronder ook enkele die nog niet bekend waren, vullen het beeld aan van twee verwante kunstenaarszielen. Op die manier vormt de brieven-publicatie tevens een welkome aanvulling voor de biografie. Natuurlijk komt ook de biograaf zelf weer aan het woord. Joris van Parys staat deze keer een hoofdstukje af over de periode 1911-1914, met nog wat ontspannen en ontspannende momenten net voor de Grote Oorlog uitbreekt. Claus is uiteraard ook hier aanwezig, zodat deze twee voorop geplaatste bijdragen mooi bij elkaar aansluiten. Er volgen nog twee minder omvangrijke maar wel interessante brievenpublicaties. De brieven van Buysse aan Victor de Meyere werden recent ontdekt door Hans Vandevoorde in het KADOC te Leuven en worden hier uitgegeven in samenwerking met Joris van Parys, die zelf ook nog heeft gezorgd voor een korte inleiding bij en de annotatie van de correspondentie tussen Buysse en Baekelmans, bewaard in het AMVC-Letterenhuis te Antwerpen. Zowel De Meyere, auteur van de eerste (in het Frans gestelde) monografie over Buysse (1904), als de Antwerpse auteur en bibliothecaris Lode Baekelmans, hebben een belangrijke positieve rol gespeeld in de ‘moeilijke’ receptie van Buysses werk. In een derde onderdeel zijn twee studies bij elkaar gebracht. Elke van Nieuwenhuyze, een jonge onderzoekster die aan de Universiteit Gent een Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21 6 proefschrift voorbereidt over het naturalisme in de Nederlanden, doet uitgebreid verslag van de studie over de verschijningsvormen van het naturalisme in Buysses werk die ze heeft ondernomen voor haar licentieverhandeling. Het tweede deel van deze studie zal volgend jaar verschijnen in Mededelingen XXII. Romain John van de Maele van zijn kant, inmiddels al een bekende medewerker aan deze Mededelingen, voegt aan zijn cultuurhistorische verkenningen een studie toe over de klassieke roman Het recht van de sterkste. Deze aflevering wordt afgerond met een register op de delen XI-XX (het register op I-X is verschenen in XI) en met het droeve bericht dat onze trouwe medewerker en goede vriend Prosper de Smet is overleden. Prosper sloot Mededelingen XX af met een écht ‘sluit-stuk’: een verhaal over zijn herleesavontuur van deel 7 van het Verzameld werk. Het was zijn wens dat hierna al zijn bijdragen over Buysse in onze Mededelingen zouden worden gebundeld in een boekje, een wens en een droom die net concrete vormen begonnen aan te nemen. Het heeft niet meer mogen zijn. De Kroniek waarmee dit Buyssejaar wordt besloten zal ook nu weer op onze webstek worden geplaatst, samen met de inhoud van XXI en met de twee registers, die we dus samen zullen brengen zodat wie dat wenst een overzicht krijgt van de volledige inhoud van de eenentwintig afleveringen. Sterk aanbevolen voor lezers die ook het internet kunnen verkennen: www.cyrielbuysse.be DE REDACTIE Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21 7 ‘Au revoir. Ton vieux Clausken’ Cyriel Buysse en Emile Claus, een vriendschap in letteren(1) door Johan De Smet Een netwerk van vrienden Het begin van de vriendschap tussen Cyriel Buysse (1859-1932) en Emile Claus (1849-1924) moet rond 1893-1894 gesitueerd worden. Als terminus postquem voor hun vriendschap geldt doorgaans de kennismaking met Camille Lemonnier (1844-1913) ten huize van Claus te Astene - de Villa Zonneschijn - in augustus 1894.(2) Buysse had een bijzondere waardering voor de barokke taal van Lemonnier, en maakte dankbaar gebruik van de literaire status van de Brusselaar om zelf te trachten een plaats in de Belgische Franstalige letteren te verwerven.(3) Dat Claus voorheen geen rol van betekenis speelde in Buysses leven, is ook af te leiden uit zijn briefwisseling van dat ogenblik. Wanneer de redactieleden van Van Nu en Straks hun vrienden (1) Prof. dr. Anne Marie Musschoot was zo vriendelijk mij de fotokopieën te bezorgen van de brieven van Emile Claus aan Cyriel Buysse, bewaard in de Vakgroep Nederlandse Literatuur van de Universiteit Gent. Hierbij wil ik haar hartelijk danken voor dit genereuze aanbod, alsook voor haar minutieuze lectuur van dit opstel. Een woord van dank komt ook Buysse-biograaf Joris van Parys toe, die steeds bereid was nadere toelichtingen te geven over Buysses familie- en kennissenkring. Daarenboven brachten drs. Bruno Fornari en dr. Hans Vandevoorde waardevolle correcties en suggesties aan. (2) Cyriel Buysse 1859/1932: album samengesteld ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van zijn overlijden, Gent 1982, p. 37. Sinds 1882 bewoonde Claus het oude jachtpaviljoen te Astene. De site, gelegen aan de Leie en bestaande uit een woonhuis, een groot atelier en een ruime tuin, vormde het onderwerp van verschillende schilderijen, pastels, tekeningen en lithografieën, waarbij zowel de door Charlotte Claus-Dufaux' (1862-1952) gekoesterde bloementuin als de gebouwen, centraal staan. (3) Zie hierover onder meer P.H.S. van Vreckem, De invloed van het Franse naturalisme in het werk van Cyriel Buysse, Brussel 1968, p. 156 e.v.; ‘Cyriel Buysse. Brieven aan familieleden. II. Auguste en Albert Buysse’, uitgegeven door Antonin van Elslander en Anne Marie Musschoot, in: MCBG II (1986), p. 47 en 48 noot 3; Joris van Parys, ‘“Toute la Flandre est en lui”. Cyriel Buysse en de Franstalige Vlaamse literatuur’, in: MCBG XIV (1998), p. 12 e.v. Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21 8 Cyriel Buysse, Charles van der Stappen (gezien op de rug), Camille Lemonnier en twee dames verscholen achter een paraplu. Foto van Emile Claus (?) (AMVC, inv. nr. 121987/49). en familieleden probeerden te verleiden om een abonnement te nemen op het tijdschrift, is het opvallend dat Buysse in de briefwisseling aan bijvoorbeeld Emmanuel de Bom (1868-1953) nergens melding maakte van Claus.(4) Dat Claus toch een abonnement nam op het tijdschrift, en abonnee zou blijven tot het laatste nummer in 1901, is wellicht eerder te verklaren door zijn vriendschap met De Bom, zoals Buysse een van de stichters, of met Henry van de Velde (1863-1957), vormgever van het tijdschrift, die Claus sinds de jaren 1885-1886 kende.(5) (4) Cyriel Buysse aan Emmanuel de Bom, Nevele 21.10 en 22.11.1892 (AMVC, inv. nr. 63061/20a en 23). Zie ook J. Paul Lissens, ‘Cyriel Buysse en Van Nu en Straks. Naar aanleiding van een brievenpublikatie’, in: MCBG VI (1990), p. 7-19. (5) Claus' band met Max Elskamp (1863-1957) speelde mogelijks een rol (zie: Johan De Smet, Emile Claus 1849-1924, Gent-Antwerpen-Brussel 1997, p. 21). Zie verder: Kasboeken abonnenten (AMVC, inv. nr. V 14771). Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21 9 Buysse zelf stelde de eerste kennismaking met Claus voor als een toevallige ontmoeting in de zomer van 1894: Het was langs een eenzamen landweg, tusschen de afgemaaide korenvelden. [...] Daar naderde een groepje menschen in dat heerlijk en teere landschap. [...] Het waren drie dames en drie heeren. [...] De reusachtige dame in groenen rok en fel-oranje blouse was de vrouw van den beeldhouwer Van der Stappen;(6) en het kleine, rond, dik mannetje, dat op een aangekleed zwijntje leek, was Van der Stappen zelf. De sterk gepoeierde dame met witten hoed en rose blouse was de vrouw van den beroemden romanschrijver Camille Lemonnier; en de flinke man met vierkante athleten-schouders in kort blauw jasje en wit-linnen pantalon was Lemonnier zelf. De jongere dame in witte mousseline met blauwe mouches was mevrouw Emile Claus; en de fijne, magere man met levendige gebaren was Claus zelf; mijn toekomstige broeder-in-Vlaanderen.(7) Buysses herinneringen uit 1924-1925 aan de man die hem de weg vroeg naar de dichtste bakkerij - ‘Die dames zouden gaarne wat koekjes koopen’(8) - doen echter de werkelijkheid geweld aan. Zo is in de briefwisseling uit november 1894 tussen Cyriel Buysse en zijn oom Auguste Buysse (1832-1920) sprake van de eerste ontmoeting met Lemonnier. De schrijver zegt letterlijk: ‘Cet été j'ai fait, chez un ami, la connaissance de l'écrivain Camille Lemonnier [...]’.(9) Buysses (6) Charles van der Stappen (1843-1910), Belgisch beeldhouwer. Exposant bij Les XX en La Libre Esthétique. In 1895 portretteerde Van der Stappen Emile Claus in een bas-reliëf, bewaard in een zijmuur van Villa Zonneschijn. Zie Johan De Smet 1997, p. 27 (zie hiervóór noot 5). (7) Cyriel Buysse, Emile Claus. Mijn broeder in Vlaanderen, Gent [1925], p. 10-13. (VW6, p. 1206-1208). (8) Idem, p. 12 (VW6, p. 1208). (9) Cyriel Buysse aan Auguste Buysse, Nevele 10.11.1894. Geciteerd in: Antonin van Elslander en Anne Marie Musschoot ed. 1986, p. 47 (zie hiervóór noot 3). Buysses biograaf Joris van Parys stelt dat beiden ‘pas jaren later’ - ten vroegste na 1906 - ‘“Broeders in Vlaanderen” worden. In 1906 schrijft Claus nog steeds “Mon cher Buysse”; in 1916 spreekt hij hem aan met: “Mon bon Cyriel”’, in: Joris van Parys, ‘Niet van Straks (1894-1895)’, in: MCBG XVIII (2002), p.
Load more

Recommended publications
  • Emile Claus the Skaters
    Emile Claus The Skaters Which Hal horseshoe so festinately that Calhoun overplied her disjunctive? Is Saul roborant or supplementary when ripraps some protonotaries preen erringly? Myles finger blackguardly while plaguey Montgomery wrests contradictorily or boggling soever. 44 Agnews Gallery. Your problem is a thick piece is. There was the skaters rushing onto the better the discretion of. A painting by the Monet-influenced Belgian artist Emile Claus. Do i update my invoice is the skaters rushing onto the bank shall not earning interest charges would the advance payment option cannot be removed, focusing on an imgur rehosted image. Upi being saved upi. 2 mile Claus 149-1924 The Skaters 191 canvas 145 x 205 cm Gand Mueeum voor Schone Kunsten Fig 3 Georges Croegaert The pour House. Read what you, pupils have a holiday between the loan booking date. Emile Claus Paintings for making Oil Painting Reproductions. Skate Andreas-Ludwig Kruger WikiGalleryorg the largest gallery in cave world. Morning Field Emile Claus 194 Belgian 149-1924 Oil cloth canvas 74 x. It expand through profit and rare art something that house can realise our perfection Joined July 201. Lukas-Art in Flanders wwwlukaswebbe th image signature for. Skaters Emile Claus Artwork on USEUM. Jan Muller Paintings Page 2 Anticstoreart. Skaters 191191 Medium soft on canvas Dimensions 145 X 205 cm 55 X. Diy Paint By Numbers Emile Claus Skaters Acrylic Painting Kit For Adults Beginner Amazonca Home Kitchen. Skaters by Emile Claus Oil Painting Reproduction. Emile Claus Les patineurs Art Print Canvas on Stretcher. Skaters Emile Claus First Communion Emile Claus Young urban women associate the.
    [Show full text]
  • Press Release Brafa 2020 All Together Different
    PRESS RELEASE BRAFA 2020 ALL TOGETHER DIFFERENT Over more than fifty years, Galerie Oscar De Vos built a tradition of prestigious exhibitions on Modern Belgian Art, with an emphasis on the art of The Latem School. Artists such as George Minne, Valerius De Saedeleer, Gustave Van de Woestyne, Emile Claus, Albert Servaes, Constant Permeke, Gust. De Smet, Frits Van den Berghe and Hubert Malfait enjoy the appreciation of a large audience throughout museum exhibitions, publications in Belgium and abroad. Each of these artists loved the nature of Latem. There they created their works spontaneously and interacted with the other artists who resided in the village. The region of Flanders has long been an area rich in art. On the outskirts of the city Ghent, along the river Lys, artists relocated to the village of Sint-Martens-Latem. In Flanders, artists converged on Latem because of its beauty. In this pastoral environment were born a great many attractive works that could not have been originated in any city. The artworks on show during BRAFA 2020 will mainly be divided in two thematic sections: Symbolism and Expressionism (1890-1930). The collection of Galerie Oscar De Vos for the 65th BRAFA edition will mark this period as part of the flow of art history. The focus will be on artworks of an important provenance, being fresh on the art market and that have been exhibited in international art institutions, such as Venice Art Biennale, Amsterdam Stedelijk Museum, Eindhoven Van Abbe Museum, Hamburg Kunsthaus, London Royal Academy of Arts, Maastricht Bonnefanten Museum, Sao Paolo Museo de Arta Moderna.
    [Show full text]
  • Henry Van De Velde En Zijn Tijdgenoten / Et Ses Contemporains Henry Van De Velde En Zijn Tijdgenoten / Et Ses Contemporains
    HENRY VAN DE VELDE EN ZIJN TIJDGENOTEN / ET SES CONTEMPORAINS HENRY VAN DE VELDE EN ZIJN TIJDGENOTEN / ET SES CONTEMPORAINS RONNY VAN DE VELDE HENRY VAN DE VELDE platform en een internationaal kruispunt, en tegelijk deel van een nationale aansluit bij de symbiose tussen mens en natuur zoals de kunstenaar die EN ZIJN TIJDGENOTEN renaissance die ook de muziek en de literatuur omvat. De nieuwe kunst ervaart. Het sterke, empathische ritme roept een eenvoudige, authentieke zal pas echt doorbreken wanneer ze haar beslag krijgt in de architectuur eenheid op die fel contrasteert met de rooftocht van een economie die en de toegepaste kunsten. In die context ervaren sommige kunstenaars de alle levende processen fragmenteert en mechaniseert. Nu wordt de lijn zuivere kunsten als te beperkend. Lemmen, Finch, en vooral Henry van de dominant, eerst als vloeiende lijn die de omtrekken van de vormen De laatste decennia van de negentiende eeuw zijn een gouden tijd voor moet de gemoderniseerde hypocrisie het ontgelden. En ook Laermans Velde stappen uit de cirkel en gaan zich toeleggen op vormgeving, gaan benadrukt, daarna als vitale lijn die het hele oppervlak gaat bepalen. België. De economische bloei maakt meer geld en belangstelling vrij en Meunier staan apart, ze introduceren sociale kritiek in hun beelden een weg op die voert van typografie naar architectuur. Ook die evolutie In 1891 begint Van de Velde aan een reeks tekeningen van de duinen voor cultuur. Nieuwe ondernemers onderscheiden zich door succesrijke van het volksleven De virtuositeit van een Léon Frédéric is daarentegen wordt begeleid door Les XX en haar opvolger La Libre Esthétique, met en de Noordzeekust, in Blankenberge en Knokke.
    [Show full text]
  • Tussen Impressie En Melancholie Johan De Smet
    Tussen impressie en melancholie Johan De Smet Inleiding ‘Un luministe délicat, habile à prismatiser les toits rouges et les pignons blancs des hameaux de la Flandre.’ Aldus vatte Camille Lemonnier in zijn overzichtswerk L’école Belge de Peinture 1830–1905, Emmanuel Viérins artistieke streven bij de aanvang van de 20e eeuw samen. Deze goedbedoelde maar generaliserende omschrijvingen zouden Viérin blijven achtervolgen, waarbij in de herhaling niet zelden fouten slopen. Hoe diepgaand dergelijke studies waren, mag ook blijken uit de korte karakterisering van Paul Colin, die in zijn standaardwerk La peinture belge depuis 1830, Viérin als een schilder van voornamelijk Brugse stadsgezichten zag. In essentie bracht Viérin een verstilde werkelijkheid in beeld. Een werkelijkheid die van menselijke activiteit verstoken bleef. Na zijn realistische debuut evolueerde hij halfweg de jaren 1890 in de richting van het luminisme, dat toen parallel met het algemene succes van Emile Claus (1849–1924) tal van jonge kunstenaars aansprak. Oorspronkelijk werd de term luminisme gebruikt voor alle door het Franse impressionisme beïnvloede kunst die een losse, gebroken schriftuur combineerde met een zonnig palet. Een karakteristiek verschil met de Franse kunst ligt in de realistische onderbouw van het voorgestelde. Eenzelfde luminisme, als variante op het Franse impressionisme, is ook in de eigentijdse Duitse en Nederlandse kunst aan te wijzen. Viérin is echter moeilijk te vergelijken met Claus en diens extraverte luminisme of met de andere impressionistische kunstenaars van de Leie. Hoewel de kunstenaar verschillende protagonisten van dit zorgeloze luminisme onder zijn vrienden telde en samen met hen exposeerde, zocht hij immers een andere weg. Tegenover hun uitbundige lichtschildering plaatste hij een berekende visie, die nauw aanleunde bij het eigentijdse intimisme van bijvoorbeeld Albert Baertsoen (1866–1922) maar ook Georges Buysse (1864–1916), Omer Coppens (1864–1926) en Théodore Verstraete (1850–1907).
    [Show full text]
  • Accessible Day Trips in Flanders and Brussels 2016
    Accessible day trips in Flanders and Brussels 2016 Table of contents 1. Art cities ........................................................................... 7 ANTWERP ............................................................................................................................... 7 Museums and attractions ............................................................................................ 7 Monuments and buildings ......................................................................................... 12 Walking and cycling ................................................................................................... 13 Food and drink ........................................................................................................... 14 Information offices .................................................................................................... 15 BRUGES ................................................................................................................................. 16 Museums and attractions .......................................................................................... 16 Monuments and buildings ......................................................................................... 20 Walking and cycling ................................................................................................... 21 Food and drink ........................................................................................................... 21 Information offices
    [Show full text]
  • Canal Festival
    The Berlage Thesis Research Dossier Canal Festival The Berlage Thesis Research Dossier Canal Festival Submitted by on October 13, 2017 Santiago Brignardelli Salomon Frausto Head of Education 4 Table of Contents Site Evidence 8 Precedent Studies / Type 10 Project Description 12 Annotated Bibliography 18 26 34 5 Evidence Koeien bij het oversteken van de Leie (Cows crossing the Lys River) by Emile Claus (1899) Royal Muse- ums of Fine Arts of Belgium, Brussels 6 Evidence EVIDENCE 1. In 1600’s the river Leie/Lys was a commercial navigation that flowed from Pas-de-Calais to Gent. Between the cities of Armentieres and Mennen it traced the Belgium-French border. It’s devastating floods demanded major works and meander cut- offs, leaving a set of 7 islands at the sides of the canal. 2. The 4.5 meter difference in elevation along the border section of the river was overcome by two locks completed in 1780. The river carried a heavy traffic in grain and linen to Ghent and Antwerp. The navigation was leased out to a company around 1825, and the locks upgraded to 5.20 m wide, for a draught of 1.60 m. 3. From 1930s, the border section improved the size of lock chambers to a length of 39 metres, a width of 5.2 metres and a minimum water depth of 2.2 metres, thus allowing Va class barges to pass through. Also, in 1995, the Schengeng area agreements have dissolved the permanent border controls between Belgium and France. 5. Though the decline of major industrial activities and the lock’s outdated size, the river is still used by cargo barges and recreational boats.
    [Show full text]
  • Modest Huys (Olsene, 1874 - Zulte, 1932) La Plaine De Course De Waregem , 1910 Huile Sur Toile, 45 X 64.5 Cm (Cadre : 70 X 90 Cm)
    Modest Huys (Olsene, 1874 - Zulte, 1932) La Plaine de course de Waregem , 1910 Huile sur toile, 45 x 64.5 cm (cadre : 70 x 90 cm) Au dos (au pinceau) : "KOERSPLEIN WAREGHEM 1910" suivi du monogramme de l’artiste Exposé vraisemblablement à Bruxelles au Salon Vie et Lumière de 1910 1 La Plaine de course de Waregem est sans conteste l’une des œuvres majeures du peintre luministe Modest Huys (1874 - 1932). Peinte en 1910, alors que l’artiste est au mieux de ses capacités, elle connaîtra un grand succès avant de disparaître pendant plusieurs décennies. Modest Huys est né en 1874 à Olsene, petit village situé sur la Lys, entre Gand et Courtai. Suivant la tradition familiale, il débute comme peintre décorateur, se formant auprès de son oncle maternel et à école industrielle de Gand ( Gentse Nijverheidschool ). Désirant devenir artiste peintre, en 1891, il décide de rendre visite à Émile Claus (1849 - 1924) qui l’accueille généreusement 1. L’idole de la jeune génération de peintres lui conseille de dessiner un maximum. Grâce à une lettre de recommandation de Claus, Huys s’inscrit à l’Académie d’Anvers en 1900, mais sa formation, qu’il juge trop académique, sera de courte durée. C’est à cette époque qu’il se lie d’amitié avec l’écrivain flamand Stijn Streuvels, qui décrira lui aussi la vie des paysans de la Flandre-Occidentale (fig.1). Huys débute alors une carrière de peintre autodidacte, exposant petit à petit dans différents cercles à Gand et Courtrai, ainsi que dans les expositions triennales. Lors du salon organisé pour l’exposition internationale de Liège 2, son travail est remarqué par Octave Maus, qui l’invite à exposer au Salon de la Libre Esthétique de 1906 et 1908.
    [Show full text]
  • September Along the River Lys Circa: 1910 1910 Oil on Canvas 80 X 110 Cm (31¹/₂ X 43¹/₄ Inches) Signed Lower Left: Emile Claus on Reverse Canvas: September / A.J
    E M I L E C1 L8 A4- U9 1 S 9 2 4 September along the river Lys Circa: 1910 1910 Oil on canvas 80 x 110 cm (31¹/₂ x 43¹/₄ inches) Signed lower left: Emile Claus On reverse canvas: September / A.J. / E.C. Emile Claus founded in 1904 together with Adriaan Josef Heymans and other artists the group 'Vie er Lumière'. His overriding concern was to fill his paintings with as much light as possible. It was a movement that he had been working towards all his life and whose principal impetus came from the French impressionists. Claus had exhibited with the avant garde movement of Octave Maus, 'Les XX' and 'La Libre Esthétique' but by founding 'Vie et Lumière' he wanted to channel his ideas with greater purpose. In the 1880's Claus had acquired an old hunting lodge at Astene on the banks of the river Lys which was called 'Villa Zonneschyn'. It was here that he spent most of his working life. The valley of the Lys and the surrounding landscape provided the subject matter and inspiration for many of hi greatest paintings. Artist description:: With the help of Peter Benoit, Emile Claus was able to study at the Antwerp Academy for the Fine Arts from 1869 to 1874. Claus came from a modest milieu with only limited appreciation for his artistic ambitions. Yet in a short period of time the young man would win a place in Antwerp’s art life. In 1874, barely finished with his studies, he submitted work for the triennial exhibition in Ghent; his entry was immediately accepted.
    [Show full text]
  • The Essential of the Collections
    THE ESSENTIAL OF THE COLLECTIONS EN SOMMAIRE The building 3 Map 4 The 17th century. The golden age of painting in Liège 6 The 19th century. Between Neoclassicism and Romanticism 8 Art and industry 10 Modernity 12 Impressionism 14 Fauvism 16 The Lucerne auctions 18 Surrealism 20 The CoBrA group 22 Robert and Sonia Delaunay, the couple 23 Abstract art 25 Contemporary art 28 New acquisitions 30 THE BUILDING • Charles SOUBRE and Jean-Laurent signed overhangs the river diversion and HASSE, Palais des Beaux-Arts – La completes the renovated old building. Boverie, 1903-1905 • Rudy RICCIOTTI, Contemporary exten- Ricciotti says of this measured interven- sion, 2010-2015. tion: “what I think about Liège is, La Bo- verie is a real territory, an extremely ro- At the start of the 19th century, nobody mantic territory. The museum existed and I could have imagined that the Parc de la didn’t want to martyr this building or take it Boverie would be, two centuries later, at hostage. I proceeded very modestly, as one the heart of Liège’s transformation. At the respects an ancestor.” time, this district was made up of meadows, islands and hops fields. It was transformed in 1853 with the works to divert the river Meuse. Quays were built there; the park and the green islands disappeared. The Universal Exhibition of 1905 involved other infrastructural works which comple- ted its new appearance. The correction of the course of the Ourthe, the construction of the Fragnée and Hennebique bridges and, above all, the building of the Palais des Beaux-Art are testimonies from this period that are still visible today.
    [Show full text]
  • The Green Feather
    The Green Feather A Bird’s-Eye View of the Groeninge Museum An activity book for primary schools and families In the museum there are sculptures in the rooms and paintings hanging on the walls. We have selected a few for you. In this booklet you will find explanations of these works of art and a series of tasks to do. You do not have to look at all the works of art in the booklet. Choose the works of art you would like to know more about and look for them in the museum. Remember! Always keep one metre away from the works of art. You don’t have to poke your nose into a painting to see it properly! Have fun! You are bound to make some exciting discoveries! And yes, there’s also a green parrot flying around. He escaped from a painting by Jan van Eyck. He thinks he knows everything better… but in fact he means well! Pardon me, but parakeet! I’m no ecked t a parrot: I’m a ring-n When you arrive you receive a green feather from this parro… er… parakeet. Which work of art in this booklet do you think deserves this feather? Look round carefully in the museum during your visit and choose the most beautiful, the funniest, the best work of art! Before you go home again, you can hang the feather on the board in the entrance hall next to the work of art you chose! Has your work of art already received lots of feathers from other children? Or are you its only admirer? Read this before you start! you Read this before This painting tells the ancient Persian story of Sisamnes the judge.
    [Show full text]
  • HET (ONZICHTBARE) MONUMENT TER ERE VAN EMILE CLAUS (1925-26) Door Yvonne Serruys1
    HET (ONZICHTBARE) MONUMENT TER ERE VAN EMILE CLAUS (1925-26) door Yvonne Serruys1 [Zij die het] rustige monument van Emile Claus hebben bewonderd, hebben zich dikwijls afgevraagd wie de auteur van dat gewrocht is, zich rekenschap gevend van het feit dat hier, langs Egide Rombaux om, een der fijnste uitlo­ pers der school van Rodin zich manifesteert. Dit monument is werk van een vrouw: Yvonne Serruys. 2 Het monument voor Emile Claus (1849-1924) (afbn.) dat in Gent aan het Ci­ tadelpark staat, wordt nu nog maar zelden bewonderd door passanten, en is haast 'onzichtbaar' geworden, als het ware opgegaan in de achtergrond. Wei­ nigen stellen zich nog de vraag wie de auteur van 'dat gewrocht' zou kunnen zijn. Het gedenkteken werd inderdaad ontworpen, uitgevoerd en gesigneerd door de vrouwelijke beeldhouwer Yvonne Serruys (1873-1953).3 Duidelijk wekte het in 1954 nog enige verwondering dat een vrouw het monument ver­ wezenlijkte. Zowel in recente als eigentijdse literatuur wordt er steevast op gewezen hoe uitzonderlijk het is voor een vrouw, in eerste instantie om beeld­ houwer te zijn, en in tweede instantie - nog 'spectaculairder' - om publieke opdrachten te verkrijgen. Opdrachten voor publieke monumenten waren im­ mers weggelegd voor de meest prestigieuze kunstenaars en werden beschouwd als een 'mannen-aangelegenheid'. Het gaat tenslotte om een ambitieus en monumentaal project in de zichtbaarheid van de publieke ruimte, die traditio­ neel de man toebehoorde (idee die opnieuw duidelijk werd verwoord aan het begin van de 19dc eeuw). Bovendien diende vaak een man te worden gesculp­ teerd, wat lange tijd absoluut ongepast werd geacht voor vrouwenhanden.
    [Show full text]
  • Tentoonstelling in De Kluis, Sint-Martens Latem "How to Paint Water -> De Leie – Stroom Van Inspiratie" Mijne Bezoeken: Zaterdag, 10.8
    Tentoonstelling in De Kluis, Sint-Martens Latem "How to paint water -> De Leie – stroom van inspiratie" mijne bezoeken: zaterdag, 10.8. (vernissage) en woensdag, 14.8.2019 (rondleiding door Freya) Tweede expo in Latemse Kluis: 'Ode aan de Leiekunstenaars' en bijvullende informaties Quellen: Eigene Fotos, diverse Prospekte und das INTERNET juehe 2019 story “Met deze tentoonstelling willen we laten zien hoe de diverse kunstenaars op een eigen manier naar de Leie hebben gekeken tussen 1880 en 1930”, zegt cultuurfunctionaris Sophie Desmet. bucolisch: betrekking hebbend op het land- en herdersleven Gust de Smet, Meisje in het blauw (1928), privécollectie Felix Cogen (Sint-Niklaas 1838 - Brussel 1907) was een Belgisch kunstschilder die men mag rekenen bij de groep kunstenaars die men de Eerste Latemse School noemt. Hij zocht aansluiting bij de schilders die in en rond Sint- Martens-Latem actief waren. Hun werken worden belicht in het Museum Gevaert-Minne te Sint- Martens-Latem. Zijn stijl was niet vernieuwend. Meestal schilderde hij pastorale werken met een romantische ondertoon die wel aandacht kregen tijdens de driejaarlijkse Salons van Brussel. Hij was de oom van Anna De Weert. Emile Claus (Sint-Eloois-Vijve 1849-1924 Astene) was een Vlaams kunstschilder. Hij was de belangrijkste vertegenwoordiger van het impressionisme in België. Men beschouwt hem als de leider van het Belgische luminisme. Hij raakte zo bekend als de "zonneschilder" en de "schilder van de Leie". Zijn schilderijen De bietenoogst uit 1890 en De ijsvogels uit 1891 zijn belangrijke scharnierwerken in deze evolutie. Een belangrijk persoon in het leven van Emile Claus was de schilderes Jenny Montigny.
    De Leie – Stroom Van Inspiratie" Mijne Bezoeken: Zaterdag, 10.8" class="panel-rg color-a">[Show full text]