Zobaczymy Różnicę Wzrostu”
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Maciej Zdziarski Prezes Fundacji Instytut Łukasiewicza Dziennikarz, fotografik, działacz społeczny, menedżer i przedsiębiorca. Absolwent Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pracował w Radiu Zachód, Radiu Kraków, PR1 i PR3 oraz w TVP Info i TVP1, gdzie prowadził programy publicystyczne, m.in. „Kwadrans po ósmej” i „Rozmowa dnia”. Współpracował z „Życiem Warszawy” i „Rzeczpospolitą”. Współtworzy Krakowską Akademię Profilaktyki, kierując kampaniami społecznymi „Postaw na rodzinę!” i „Przeciw pijanym kierowcom!”. Autor publikacji popularyzatorskich, m.in. „Starsi rodzice. Recepty na dobrą starość” (2012), dwóch tomów książki „Uzależnienia behawioralne. Rozmowy z ekspertami” (2013, 2015) oraz pięciu tomów publikacji „Seniorze, trzymaj formę!” (2015–2019). Wspólnie z Aleksandrą Wójcik opublikował książkę reportażową „Dobranoc, Auschwitz” (2016). Jako konsultant i pracownik dużych organizacji biznesowych prowadzi projekty z obszaru społecznej odpowiedzialności biznesu, budowania tożsamości historycznej firm, kultury korporacyjnej i wolontariatu pracowniczego. Doradza również w zakresie zmian wynikających z demograficznego starzenia się społeczeństwa. Członek rządowej Rady ds. Polityki Senioralnej II kadencji (2020–2024). Gdy milkną oklaski Gdy www.gdymilknaoklaski.pl www.instytutlukasiewicza.pl Maciej Zdziarski Wydawca: Partnerzy projektu: Gdy milkną oklaski Publikacja współfinansowana Zdziarski Maciej Życie na sportowej emeryturze ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu – wywiady z mistrzami ISBN 978-83-955656-4-9 Gdy milkną oklaski Maciej Zdziarski Gdy milkną oklaski Życie na sportowej emeryturze – wywiady z mistrzami Kraków 2020 Spis treści Przedmowa 6 Od autora 10 Boks, pięciobój nowoczesny, lekkoatletyka – medaliści olimpijscy Mówię trenerowi: „Panie Stamm, to nie jest mój zawodnik”. Gdy milkną oklaski Rozmowa z Marianem Kasprzykiem 14 Irena jako jedyna poparła mnie publicznie. Powiedziała, że zgadza się Życie na sportowej emeryturze z Januszem, też ma duszę sportowca. Rozmowa z Januszem Peciakiem 26 – wywiady z mistrzami Mieliśmy szron pod nosem, a i tak ganialiśmy tempówki. Nikt się z nami nie pieścił, myśmy byli twardzi! Rozmowa z Kazimierzem Zimnym 44 Maciej Zdziarski Kolarstwo „Bóg da dzień i Bóg da radę” – wszystkie swoje dzienniki zaczynam od tych słów. Rozmowa z Tadeuszem Mytnikiem 60 Mój ojciec mawiał: „Spójrz w lustro. Przecież ty jesteś bocian, nie masz mięśni, tylko skóra i kości”. Rozmowa z Edwardem Borysewiczem 76 Współpraca Siatkówka Katarzyna Janiszewska, Magdalena Stokłosa, Aleksandra Wójcik Po mistrzostwach świata skromnie wracaliśmy pociągiem z Paryża. Rozmowa z Tomaszem Wójtowiczem 98 Projekt graficzny i skład Niesamowity jest ten PESEL. Wszystko bym zrobił, żeby go zmienić. Tomasz Żyłko Rozmowa z Wiktorem Krebokiem 114 Redakcja i korekta Potrafiliśmy rozmawiać do czwartej rano – a potem wszyscy byli zmęczeni, Łukasz Mackiewicz, Adrianna Hess bo przecież trzeba było wstać o siódmej. Rozmowa z Janem i Grzegorzem Rysiami 134 Wszyscy tutaj mówią, że Jan Such budowniczy prawie jak Kazimierz Wielki. Druk Rozmowa z Janem Suchem 152 Drukarnia Colonel Piłka nożna Po wyeliminowaniu Anglii uwierzyliśmy, że drzemie w nas ogromny potencjał. Copyright © by Maciej Zdziarski Rozmowa z Henrykiem Kasperczakiem 168 Nie jestem taki wesoły, uśmiechnięty facecik, jakim prezentuję się © Copyright for this edition by Instytut Łukasiewicza, 2020 na zewnątrz. Rozmowa z Jackiem Gmochem 182 Czasem o wszystkim decyduje jeden mecz, ułamek sekundy. Rozmowa z Andrzejem Strejlauem 198 Żużel ISBN 978-83-955656-4-9 Do dzisiaj, jeśli zechcę, mogę posłuchać sobie ryku silnika. Rozmowa z Robertem Słaboniem 216 Chciałem po prostu dobrze jeździć, jednak nie spodziewałem się, że zostanę mistrzem świata. Rozmowa z Jerzym Szczakielem 226 Eksperci Marsz, basen, trening siłowy, rozciąganie – co ćwiczyć? Wszystko! Brak ruchu zabija Zdjęcia na okładce: bardziej niż niektóre choroby. Rozmowa z prof. Tomaszem Kostką 236 Mieczysław Świderski / Newspix.pl Wiek nie powinien być wytłumaczeniem dla rezygnacji z ćwiczeń. Nawet 100-latkowie PAP / CAF / Zbigniew Matuszewski mogą być aktywni. Rozmowa z prof. Wojciechem Drygasem 246 Mieczysław Szymkowski / Newspix.pl PAP / CAF / Stanisław Dąbrowiecki Poczta Polska: Dbamy o aktywność fizyczną pracowników każdego szczebla 258 Ze zbioru Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie Andrzej Wiernicki / East News Krajowa Spółka Cukrowa S.A.: Wspieramy polski sport 276 „Aktywni i bezpieczni” Nagrodzone prace konkursowe 286 4 Gdy milkną oklaski 5 Przedmowa nowoczesnym z 1976 roku i pięciokrotnego mistrza świata (oraz dwukrotnego wi- Przedmowa cemistrza). Po zakończeniu kariery Peciak przez lata trenował Amerykanów, a dziś zasiada w ścisłych władzach światowej federacji swojej dyscypliny. Uroczy gawę- dziarz i, co najważniejsze, obojętnie, czy na naszej, czy na amerykańskiej ziemi – apraszam Państwa w fascy- zawsze polski patriota. nującą podróż do przeszłości: do czasów chwały polskiego Gdy miałem sześć czy siedem lat – i uczyłem się czytać z książek o… sporcie! – po sportu, medalodajnej ery Ma- raz pierwszy usłyszałem o legendzie „Wunderteamu”: Kazimierzu Zimnym. Ten zurków Dąbrowskiego, które medalista olimpijski z Rzymu i dwukrotny wicemistrz Europy był częścią lekko- Zrozbrzmiewały w niemal wszystkich atletycznej reprezentacji Polski, która potrafiła wygrywać z takim mocarstwem dyscyplinach sportowych na igrzyskach w lekkiej atletyce, zwanej królową sportu, jak USA. Do sukcesów sprzed sześciu, olimpijskich, mistrzostwach świata pięciu czy czterech dekad nawiązują obecnie najlepsi lekkoatleci w Europie: i Europy czy uniwersjadach. Wspomina- biało-czerwoni. ją ów czas zawodnicy zarówno bardzo niegdyś znani, jak i znani mniej, lecz ielokrotnie rozmawiałem z innym bohaterem książki, Tadeuszem Mytni- także zasługujący na wieczną wdzięcz- kiem, kolarskim mistrzem w indywidualnej jeździe na czas. Dziś wygląda ność i nieprzemijającą chwałę. Zapra- Won niemal tak samo jak na zdjęciach sprzed ponad czterech dekad, gdy – szam na spotkanie ze sportowcami, któ- wraz z polską drużyną – stawał na olimpijskim podium (srebro) oraz dwukrotnie rzy walczyli o biało-czerwoną flagę na Ryszard Czarnecki zwyciężał w mistrzostwach świata w wyścigu na 100 kilometrów. Dziś działa w ru- najwyższym maszcie i o to, żeby biały Poseł do Parlamentu Europejskiego chu olimpijskim i cyklicznie organizuje memoriał wielkiego polskiego trenera ko- orzełek na koszulce czy dresie wzlaty- larskiego, tragicznie zmarłego Henryka Łasaka. wał ponad wszystkich i wszystko. To znakomicie, że wśród bohaterów książki jest również Polak, który uczył Amery- Wychowałem się na legendzie wielu z tych, których po latach przedstawia w niniej- kanów wyczynowo jeździć na rowerze – Edward „Ed” Borysewicz. Odnosił sukcesy szej książce Maciej Zdziarski. Dla chłopca, który kupował każdy numer miesięcz- jako zawodnik (dwukrotny mistrz Polski), ale zasłynął przede wszystkim jako wy- nika „Boks”, a i sam zakładał prawdziwe bokserskie rękawice i bił się z nie najgor- chowawca amerykańskich olimpijczyków, w tym mistrza globu Grega LeMonda. szym skutkiem (to mi zostało!), idolem był Marian Kasprzyk. W pierwszej rundzie finału igrzysk olimpijskich w Tokio Kasprzyk złamał palec. W narożniku wielki Nie byłbym sobą, gdybym nie odnotował przedstawionej w tym albumie silnej re- „Papa”, czyli fantastyczny trener naszych pięściarzy Feliks Stamm, zapytał go: „Dasz prezentacji mojej ukochanej siatkówki. Jest więc (także na okładce) najlepszy nie- radę?”. Pan Marian, fighter z czarnym wąsikiem, odpowiedział twardo: „Dam!”. gdyś siatkarz świata Tomasz Wójtowicz „Czarny”, który wraz z drużyną Huberta I w walce pełnej potu, łez i krwi pokonał – co zawsze miało szczególny wydźwięk – Wagnera „Kata” zdobył jedyne polskie złoto w historii tej dyscypliny (i w ogóle je- reprezentanta Związku Sowieckiego. Kasprzyk był mistrzem olimpijskim i „tylko” dyny polski medal). Było to na igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Miałem wte- dwukrotnie wicemistrzem Europy! To były czasy nieprawdopodobnej konkurencji dy 13 lat i finałowy mecz z Rosjanami (3 : 2) zapamiętam do końca życia. Tomek, do w dyscyplinie, w której Polska była potęgą. Po latach poznałem tego skromnego którego mam dziś zaszczyt mówić po imieniu, był jednym z tych, którzy w niesu- siwego pana z Bielska-Białej, który zawsze miał Boga i Ojczyznę w sercu. werennym przecież kraju dawali rodakom dumę z poczucia, że są Polakami. Skończyłem liceum, w którym uczyło się wielu pięcioboistów, cieszę się więc Obok Tomasza Wójtowicza polecam wywiady z innymi zasłużonymi dla siatkówki z obecności w książce Janusza Peciaka, mistrza olimpijskiego w pięcioboju weteranami, którzy sprawili, że ta dyscyplina stała się polskim sportem narodowym. 6 Gdy milkną oklaski 7 Przedmowa Dość wspomnieć Wiktora Kreboka, trenera reprezentacji Polski (1994–1996), wy- Szczakielem w stałym kontakcie – zdecydował się przypomnieć swoją rozmo- chowawcę siatkarek i siatkarzy, wiceministra sportu na przełomie wieków, któ- wę z popularnym „Edą”, przeprowadzoną w 2015 roku w Opolu, w domu mistrza. ry walczył nie tylko na boisku, ale także o zdrowie żony pozostającej przez lata I jeszcze jedna osobista radość: przez osiem lat byłem prezesem i wiceprezesem w śpiączce oraz ciężko chorego wnuka. klubu WTS Sparta Wrocław, dlatego niezwykle cieszy mnie obecność w tym to- mie przedstawiciela wrocławskiego żużlowego rodu Słaboniów: syn Adolfa, oj- Jan Such to kolejny świetny zawodnik, później trener, olimpijczyk, człowiek