DOCSLIB.ORG

Turritella Communis (Risso, 1826)

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Turritella Communis (Risso, 1826) ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΩΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΜΙΚΡΟΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΙΖΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Αρκαδιανού Μαρία Επιβλέπουσα Καθηγήτρια: Γεραγά Μαρία Τριμελής Επιτροπή: Γεραγά Μαρία Παπαθεοδώρου Γεώργιος Ηλιόπουλος Γεώργιος 0 Πάτρα, 2019 Αφιερώνεται στην οικογένειά μου που με στηρίζει σε κάθε νέο ξεκίνημα σε κάθε απόφαση… Ευχαριστίες… Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους καθηγητές Γεραγά Μαρία και Παπαθεοδώρου Γεώργιο που μου έδωσαν τη δυνατότητα να εκπονήσω τη διπλωματική μου εργασία στον τομέα της Περιβαλλοντικής Ωκεανογραφίας δείχνοντάς μου εμπιστοσύνη και προσφέροντάς μου πολύτιμη βοήθεια. Τον καθηγητή μου Ηλιόπουλο Γεώργιο και την Δρ. Παπαδοπούλου Πηνελόπη για την πολύτιμη βοήθεια τους, την καθοδήγηση, τις χρήσιμες συμβουλές και τη στήριξη. Την Υποψήφια Διδάκτορα Τσώνη Μαρία για τις συμβουλές της στο χειρισμό ορισμένων λογισμικών. Την Υποψήφια Διδάκτορα Πρανδέκου Αμαλία για τις συμβουλές της. Τον φίλο μου Ανδρέα για τη στήριξη και την υπομονή του. Τέλος, θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένειά μου που με στήριξε με κάθε τρόπο σε όλη τη διάρκεια των σπουδών μου και υπήρξαν σημαντικοί αρωγοί όλα αυτά τα χρόνια. 1 Ευχαριστίες……………………………………………………………………………………………………….....................1 ΕΙΣΑΓΩΓΗ………………………………………………………………………………………………………………………………3 Σκοπός…………………………………………………………………………………………………..................3 1. ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ………………………………………………………………………………………………3 1.1Γενικά …………………………………………………………………………………………………………………3 1.1.1Γεωλογία περιοχής ………………………………………………………………………………………….8 2. ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΥΛΙΚΟΜΕΛΕΤΗΣ…………………………………………………..9 Οστρακώδη 2.1 Μορφολογικά χαρακτηριστικά………………………………………………………. …………………9 2.1.1 Αναπαραγωγή και ενηλικίωση………………………………………………………………………14 2.1.2 Οικολογία………………………………………………………………………………………………………15 Γαστερόποδα 2.2 Γενική περιγραφή γαστερόποδων……………………………………………. ……………………..20 2.2.1 Το κέλυφος των γαστερόποδων…………………………………………………………………….21 2.2.2 Οικολογία των γαστερόποδων………………………………………………………………………22 3. ΥΛΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΣ-ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ- ……………………………………………………………………..23 4. ΛΙΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΠΥΡΗΝΑ………………………………………………………………………27 5. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ…………………………………………………………………………………………………29 5.1 Παρουσίαση αποτελεσμάτων…………………………………………………………………………..29 5.2 Συστηματική ταξινόμηση………………………………………………………………………………….31 5.3 Ανάλυση δειγμάτων………………………………………………………………………………………….52 6. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ…………………………63 7.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ…………………………………………………………………………………………………73 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ……………………………………………………...................................................................73 2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΚΟΠΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η εξέταση των περιβαλλοντικών συνθηκών που επικρατούσαν στον πυθμένα κατά τοπαρελθόν σε περιοχήπου ανήκει στο Νότιο – Κεντρικό Αμβρακικό κόλπο με τη χρήση της Μικροπαλαιοντολογίας και συγκεκριμένα μέσω της μελέτης των συγκεντρώσεων οστρακωδών και γαστερόποδων σε θαλάσσια ιζήματα. 1. ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ 1.1 Γενικά Ο Αμβρακικός κόλπος βρίσκεται στη βορειοδυτική Ελλάδα. Είναι ενας ημίκλειστος και στενόμακρος κόλπος με μήκος 35Km και πλάτος έως 15Km. Kαταλαμβάνει έκταση περίπου 406Km2 και συνδέεται με το Ιόνιο Πέλαγος μέσω του διαύλου στην περιοχή Ακτίου- Πρέβεζας. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά και πολύπλοκα οικοσυστήματα στην Ελλάδα. Προστατεύεται από διεθνείς συμφωνίες (Ramsar) και ανήκει στο δίκτυο Natura 2000 αποτελώντας περιοχή ειδικής προστασίας. Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει παρά τη σπουδαιότητά του είναι η παρουσία υποξικών ή/και ανοξικών φαινομένων που υποβαθμίζουν την ποιότητα των υδάτων του και την επιβίωση των περισσότερων οργανισμών. Στον κόλπο χύνονται δύο κύριοι ποταμοί, ο Άραχθος (2200 x 106 m3/yr) και ο Λούρος (609 x 105 m3/yr), συμβάλλοντας στη δημιουργία λιμνοθαλασσών στο βόρειο τμήμα του Αμβρακικού. 3 Εικόνα 1. Αμβρακικός κόλπος (Ferentinos et al., 2010). Η ωκεανογραφία του κόλπου ελέγχεται τόσο από τη θάλασσα όσο και από τα ποτάμια. Από το στενό Ακτίου-Πρέβεζας (6km μήκος, 1-2 km πλάτος και 2-10m βάθος) (Εικόνα 2 ) Εικόνα 2. Kίνηση ρευμάτων (Kountoura et al., 2014). εξέρχονται επιφανειακά νερά χαμηλής θερμοκρασίας και αλατότητας και εισέρχονται από το Ιόνιο Πέλαγος υποεπιφανειακά νερά υψηλής θερμοκρασίας και αλατότητας. Δημιουργείται έτσι ένα πολύ ισχυρό πυκνοκλινές, δηλαδή, μια στρωμάτωση της υδάτινης στήλης που ελέγχεται τόσο από τη θερμοκρασία όσο και από την αλατότητα (Εικόνα 3) 4 Εικόνα 3. Προφίλ θερμοκρασίας, αλατότητας, πυκνότητας (a) μαζί με προφίλ Eh, pH, DO (b) Φαίνεται η στρωμάτωση της υδάτινης στήλης με το ανώτερο στρώμα να σημειώνεται με γαλάζιο χρώμα και το κατώτερο με πράσινο (Ferentinos et al., 2010). Το επιφανειακό στρώμα με εύρος 0-10m έχει θερμοκρασία 26-28 ο C και αλατότητα 33-33,5 ppt, ενώ το υποεπιφανειακό στρώμα εύρους 15m- επιφάνεια πυθμένα έχει θερμοκρασία 17ο C και αλατότητα 37,5 ppt. Τα δύο στρώματα, αυτά που αναπτύσσονται στην υδάτινη στήλη ξεχωρίζουν επίσης και από το διαλυμένο οξυγόνο στο νερό. Παρατηρείται πιο υψηλό ποσοστό του διαλυμένου οξυγόνου (DO) στο επιφανεικό στρώμα, λόγω κυματισμού και χαμηλό στο υποεπιφανειακό στρώμα, λόγω κατανάλωσής του από τους οργανισμούς και λόγω του ότι δεν αναμιγνύονται τα δύο αυτά στρώματα νερού (Ferentinos et al. 2010). Μετρήσεις θερμοκρασίας, αλατότητας και πυκνότητας που έγιναν κατά μήκος του Αμβρακικού κόλπου έδειξαν ότι υπάρχει ανάπτυξη θερμοκλινούς τους θερινούς μήνες με υψηλές θερμοκρασίες στα επιφανειακά και ψυχρές στα υποεπιφανειακά ύδατα. Το χειμώνα και στις αρχές της άνοιξης οι θερμοκρασίες στα επιφανειακά ελατώνονται (Εικόνα 4). 5 Εικόνα 4. Η ανάπτυξη του θερμοκλινούς κατά τους θερινούς μήνες. Δεν παρατηρείται τους χειμερινούς (Ferentinos et al., 2010, HYPOX). Εικόνα 5. Η ανάπτυξη του πυκνοκλινούς είναι έντονη τους θερινούς μήνες, ενώ ελατώνεται μερικώς τους χειμερινούς μήνες (Ferentinos et al., 2010, HYPOX). Αυτή η παρουσία του έντονου πυκνοκλινούς (Εικόνα 5) έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του διαλυμένου οξυγόνου (DO) στην υδάτινη στήλη. Μειωμένες τιμές DO εμφανίζονται στα βαθιά νερά όλου του Αμβρακικού κόλπου κατά τους θερινούς μήνες, ενώ περιορίζονται στα 6 βαθιά νερά του Ανατολικού τμήματος του Αμβρακικού κατά τους χειμερινούς μήνες (Εικόνα 6). Η έκταση των χαμηλών συγκεντρώσεων του DO εκτείνεται σε πολύ μεγάλο εύρος και όγκο στον κόλπο (Εικόνα 7) Εικόνα 6. Χαμηλές τιμές DO στα βαθιά νερά του κόλπου κατά τους θερινούς μήνες (Ferentinos et al., 2010). Εικόνα 7. Χαμηλές συγκεντρώσεις DO. Έκτασης: ~217.5km2 από τα συνολικά 411.4km2 (50% ) του κόλπου. Όγκου νερού: ~2.9 ×109m3 από τα συνολικά 7.4 × 109m3 (28.5%) του κόλπου (Ferentinos et al., 2010, HYPOX). 7 1.1.1 Γεωλογία περιοχής Με βάση τα γεωφυσικά δεδομένα προσδιορίστηκε η εξέλιξη και ο τρόπος δημιουργίας του κόλπου. Κατά την τελευταία παγετώδη περίοδο, η στάθμη της θάλασσας ήταν περίπου 55 μέτρα χαμηλότερη από τη σημερινή, η περιοχή αναδύθηκε και χωρίστηκε σε δύο μέρη. Το δυτικό τμήμα, όπου ήταν έντονη η χερσαία διάβρωση και οι ποτάμιες αποθέσεις και το ανατολικό και βαθύτερο τμήμα όπου είχε δημιουργηθεί μια παλαιολίμνη (Εικόνα 8) (Kapsimalis et al., 2005) Εικόνα 8: Μέγιστη παλαιοακτή Αμβρακικού προς τα βόρεια, παλαιολίμνη ηλικίας πριν από 50 έως 11 χιλιάδες έτη από σήμερα στα ανατολικά, δίοδος ένωσης Αμβρακικού με Ιόνιο πέλαγος περίπου πριν από 7 χιλιάδες χρόνια από σήμερα στα δυτικά, ρήγματα της γύρω περιοχής (Avramidis et al., 2014). Τη δυτική πλευρά του Αμβρακικού αποστράγγιζε ένας παλαιοπόταμος μέχρι και την αρχική φάση της μεταπαγετώδους περιόδου . Ο ποταμός χυνόταν στο Ιόνιο πέλαγος δημιουργώντας ένα πυκνό σύστημα κοιλάδων, σχήματος (V). Στην ανατολική πλευρά 8 λιμναίες, δελταϊκές και προδελταϊκές αποθέσεις συσσωρεύονταν μέσα στη παλαιολίμνη. Η διαφορά του βάθους στον κόλπο είναι εμφανής, όποτε γίνεται αισθητός ο διαχωρισμός του σε δυτικό και ανατολικό τμήμα. Στο δυτικό τμήμα τα βάθη κυμαίνονται κατά μέσο όρο στα 45m, ενώ στο ανατολικό κυμαίνονται στα 60m. Μετά την τελευταία παγετώδη περίοδο η θάλασσα εισχώρησε μέσα στον κόλπο αλλάζοντας την θέση των ακτών και βυθίζοντας τις δελταϊκές και προδελταϊκές αποθέσεις (Kapsimalis et al., 2005). Λόγω της επικοινωνίας του κόλπου με το Ιόνιο πέλαγος και της άμεσης ένωσής τους αυξήθηκε η αλατότητα των νερών του κόλπου. Επίσης, ο Αμβρακικός επηρεάζεται και από τους δύο ποταμούς που εκβάλλουν σε αυτόν, μεφέροντας μεγάλα φορτία λεπτόκοκκου ιζήματος. Τις μεγαλύτερες ποσότητες ιζήματος ο κόλπος τις δέχεται από τον ποταμό Άραχθο και κατά δεύτερο λόγο από τον ποταμό Λούρο (Avramidis et al., 2014). Η παράκτια εξέλιξη κατά το Ολόκαινο στο βορειοδυτικό τμήμα του Αμβρακικού κόλπου έχει μελετηθεί από Jing και Rapp (2003), οι οποίοι ανέφεραν ότι κατά την περίοδο αυτή η ακτογραμμή ήταν πιο βόρεια από τη σημερινή της θέση (Εικόνα 8 ). Επίσης, καταγράφηκε μια μετατόπιση προς τα ανατολικά (περίπου 7500 m) στο στόμα του ποταμού Αράχθου κατά τα τέλη του Ολόκαινου (Πούλος et al., 2008). Η ιζηματογένεση στον κόλπο επηρεάστηκε και επηρεάζεται κυρίως από τους δύο μεγάλους ποταμούς που εκβάλλουν στον κόλπο, τον Άραχθο και τον Λούρο (Avramidis et al., 2014). Το ίζημα του κόλπου έχει κοκκομετρικό μέγεθος ιλύος με μόνη εξαίρεση τον κόλπο της Πρέβεζας, όπου έχουμε αμμούχο ίζημα (Κωστής, 2014). 9 2. ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΥΛΙΚΟ ΜΕΛΕΤΗΣ Οστρακώδη 2.1 Μορφολογικά χαρακτηριστικά Τα οστρακώδη είναι μικρά υδρόβια αρθρόποδα και αποτελούν έναν από τους πιο σύνθετους οργανισμούς που μελετάμε στην μικροπαλαιοντολογία ενώ έρχονται δεύτερα σε σπουδαιότητα μετά τα τρηματοφόρα. Αποτελούν υφομοταξία της ομοταξίας των Καρκινοειδών, της
Load more

Recommended publications
  • BASTERIA, 101-113, 1998 Hydrobia (Draparnaud, 1805) (Gastropoda
    BASTERIA, Vol 61: 101-113, 1998 Note on the occurrence of Hydrobia acuta (Draparnaud, 1805) (Gastropoda, Prosobranchia: Hydrobiidae) in western Europe, with special reference to a record from S. Brittany, France D.F. Hoeksema Watertoren 28, 4336 KC Middelburg, The Netherlands In August 1992 samples of living Hydrobia acuta (Draparnaud, 1805) have been collected in the Baie de Quiberon (Morbihan, France). The identification is elucidated. Giusti & Pezzoli (1984) and Giusti, Manganelli& Schembri (1995) suggested that Hydrobia minoricensis (Paladilhe, of H. The features ofthe 1875) and Hydrobia neglecta Muus, 1963, are junior synomyms acuta. material from Quiberon support these suggestions: it will be demonstrated that H. minoricensis and H. neglecta fit completely in the conception of H. acuta. H. acuta, well known from the be also distributed in and northwestern Mediterranean, appears to widely western Europe. Key words: Gastropoda,Prosobranchia, Hydrobiidae,Hydrobia acuta, distribution, France. Europe. INTRODUCTION In favoured localities often hydrobiid species are very abundant, occurring in dense populations. Some species prefer fresh water, others brackish or sea-water habitats. in the distributionof Although salinity preferences play a part determining each species, most species show a broad tolerance as regards the degree of salinity. Frequently one live in the habitat with Some hydrobiid species may same another. hydrobiid species often dealt with are in publications on marine species as well in those on non-marine Cachia Giusti species (e.g. et al., 1996, and et al., 1995). Many hydrobiid species are widely distributed, but often in genetically isolated populations; probably due to dif- ferent circumstances ecological the species may show a considerablevariability, especially as to the dimensions and the shape of the shell and to the pigmentation of the body.
    [Show full text]
  • The Ultrastructure of Spermatozoa and Spermiogenesis in Pyramidellid Gastropods, and Its Systematic Importance John M
    HELGOLANDER MEERESUNTERSUCHUNGEN Helgol~inder Meeresunters. 42,303-318 (1988) The ultrastructure of spermatozoa and spermiogenesis in pyramidellid gastropods, and its systematic importance John M. Healy School of Biological Sciences (Zoology, A08), University of Sydney; 2006, New South Wales, Australia ABSTRACT: Ultrastructural observations on spermiogenesis and spermatozoa of selected pyramidellid gastropods (species of Turbonilla, ~gulina, Cingufina and Hinemoa) are presented. During spermatid development, the condensing nucleus becomes initially anterio-posteriorly com- pressed or sometimes cup-shaped. Concurrently, the acrosomal complex attaches to an electron- dense layer at the presumptive anterior pole of the nucleus, while at the opposite (posterior) pole of the nucleus a shallow invagination is formed to accommodate the centriolar derivative. Midpiece formation begins soon after these events have taken place, and involves the following processes: (1) the wrapping of individual mitochondria around the axoneme/coarse fibre complex; (2) later internal metamorphosis resulting in replacement of cristae by paracrystalline layers which envelope the matrix material; and (3) formation of a glycogen-filled helix within the mitochondrial derivative (via a secondary wrapping of mitochondria). Advanced stages of nuclear condensation {elongation, transformation of fibres into lamellae, subsequent compaction) and midpiece formation proceed within a microtubular sheath ('manchette'). Pyramidellid spermatozoa consist of an acrosomal complex (round
    [Show full text]
  • Folia Malacologica
    FOLIA Folia Malacol. 23(4): 263–271 MALACOLOGICA ISSN 1506-7629 The Association of Polish Malacologists Faculty of Biology, Adam Mickiewicz University Bogucki Wydawnictwo Naukowe Poznań, December 2015 http://dx.doi.org/10.12657/folmal.023.022 TANOUSIA ZRMANJAE (BRUSINA, 1866) (CAENOGASTROPODA: TRUNCATELLOIDEA: HYDROBIIDAE): A LIVING FOSSIL Luboš BERAN1, SEBASTIAN HOFMAN2, ANDRZEJ FALNIOWSKI3* 1Nature Conservation Agency of the Czech Republic, Regional Office Kokořínsko – Máchův kraj Protected Landscape Area Administration, Česká 149, CZ 276 01 Mělník, Czech Republic 2Department of Comparative Anatomy, Institute of Zoology, Jagiellonian University, Gronostajowa 9, 30- 387 Cracow, Poland 3Department of Malacology, Institute of Zoology, Jagiellonian University, Gronostajowa 9, 30-387 Cracow, Poland (e-mail: [email protected]) * corresponding author ABSTRACT: A living population of Tanousia zrmanjae (Brusina, 1866) was found in the mid section of the Zrmanja River in Croatia. The species, found only in the freshwater part of the river, had been regarded as possibly extinct. A few collected specimens were used for this study. Morphological data confirm the previous descriptions and drawings while molecular data place Tanousia within the family Hydrobiidae, subfamily Sadlerianinae Szarowska, 2006. Two different sister-clade relationships were inferred from two molecular markers. Fossil Tanousia, represented probably by several species, are known from interglacial deposits of the late Early Pleistocene to the early Middle Pleistocene
    [Show full text]
  • Redescription of Marstonia Comalensis (Pilsbry & Ferriss, 1906), a Poorly Known and Possibly Threatened Freshwater Gastropod from the Edwards Plateau Region (Texas)
    A peer-reviewed open-access journal ZooKeys Redescription77: 1–16 (2011) of Marstonia comalensis (Pilsbry & Ferriss, 1906), a poorly known and... 1 doi: 10.3897/zookeys.77.935 RESEARCH ARTICLE www.zookeys.org Launched to accelerate biodiversity research Redescription of Marstonia comalensis (Pilsbry & Ferriss, 1906), a poorly known and possibly threatened freshwater gastropod from the Edwards Plateau region (Texas) Robert Hershler1, Hsiu-Ping Liu2 1 Department of Invertebrate Zoology, Smithsonian Institution, P.O. Box 37012, Washington, D.C. 20013- 7012, USA 2 Department of Biology, Metropolitan State College of Denver, Denver, CO 80217, USA Corresponding author : Robert Hershler ( [email protected] ) Academic editor: Anatoly Schileyko | Received 2 June 2010 | Accepted 13 January 2011 | Published 26 January 2011 Citation: Hershler R, Liu H-P (2011) Redescription of Marstonia comalensis (Pilsbry & Ferriss, 1906), a poorly known and possibly threatened freshwater gastropod from the Edwards Plateau region (Texas). ZooKeys 77 : 1 – 16 . doi: 10.3897/ zookeys.77.935 Abstract Marstonia comalensis, a poorly known nymphophiline gastropod (originally described from Comal Creek, Texas) that has often been confused with Cincinnatia integra, is re-described and the generic placement of this species, which was recently allocated to Marstonia based on unpublished evidence, is confi rmed by anatomical study. Marstonia comalensis is a large congener having an ovate-conic, openly umbilicate shell and penis having a short fi lament and oblique, squarish lobe bearing a narrow gland along its distal edge. It is well diff erentiated morphologically from congeners having similar shells and penes and is also geneti- cally divergent relative to those congeners that have been sequenced (mtCOI divergence 3.0–8.5%).
    [Show full text]
  • Lutetiella, a New Genus of Hydrobioids from the Middle Eocene (Lutetian) of the Upper Rhine Graben and Paris Basin (Mollusca: Gastropoda: Rissooidea S
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Geologica Saxonica - Journal of Central European Geology Jahr/Year: 2015 Band/Volume: 61 Autor(en)/Author(s): Kadolsky Dietrich Artikel/Article: Lutetiella, ein neues Genus von Hydrobioiden aus dem Mitteleozän (Lutetium) des Oberrheingrabens und Pariser Beckens (Mollusca: Gastropoda: Rissooidea s. lat.) 35-51 61 (1): 35 – 51 2 Jan 2015 © Senckenberg Gesellschaft für Naturforschung, 2015. Lutetiella, a new genus of hydrobioids from the Middle Eocene (Lutetian) of the Upper Rhine Graben and Paris Basin (Mollusca: Gastropoda: Rissooidea s. lat.) Lutetiella, ein neues Genus von Hydrobioiden aus dem Mitteleozän (Lutetium) des Oberrheingrabens und Pariser Beckens (Mollusca: Gastropoda: Rissooidea s. lat.) Dietrich Kadolsky 66 Heathhurst Road, Sanderstead, Surrey CR2 0BA, United Kingdom; [email protected] Revision accepted 17 November 2014. Published online at www.senckenberg.de/geologica-saxonica on 1 December 2014. Abstract Lutetiella n.gen. is proposed for Lutetiella hartkopfi n. sp. (type species) and L. conica (Prévost 1821) from the Middle Eocene (Lutetian) of the Upper Rhine Graben and Paris Basin, respectively. The protoconch microsculpture of L. hartkopfi n. sp. was occasionally preserved and proved to be a variant of the plesiomorphic hydrobioid pattern. The new genus is tentatively placed in Hydrobiidae. Problems in the classi- fication of hydrobioid fossils are discussed, arising from the dearth of distinguishing shell characters. Previous attributions of L. conica to Assiminea or Peringia are shown to be incorrect. The name Paludina conica Férussac 1814, a senior primary homonym of Paludina conica Prévost 1821, and denoting an unidentifiable hydrobioid, threatens the validity of the nameLutetiella conica (Prévost 1821) and should be suppressed.
    [Show full text]
  • Phylogenetic Relationships of the Cochliopinae (Rissooidea: Hydrobiidae): an Enigmatic Group of Aquatic Gastropods Hsiu-Ping Liu,* Robert Hershler,†,1 and Fred G
    Molecular Phylogenetics and Evolution Vol. 21, No. 1, October, pp. 17–25, 2001 doi:10.1006/mpev.2001.0988, available online at http://www.idealibrary.com on Phylogenetic Relationships of the Cochliopinae (Rissooidea: Hydrobiidae): An Enigmatic Group of Aquatic Gastropods Hsiu-Ping Liu,* Robert Hershler,†,1 and Fred G. Thompson‡ *Department of Biology, Southwest Missouri State University, 901 South National Avenue, Springfield, Missouri 65804-0095; †Department of Systematic Biology, National Museum of Natural History, Smithsonian Institution, Washington, DC 20560-0118; and ‡Florida Museum of Natural History, University of Florida, Gainesville, Florida 32611-7800 Received July 24, 2000; revised March 27, 2001 shler, 1993) have not been well tested as there is no Phylogenetic analysis based on a partial sequence of rigorously proposed analysis of relationships that in- the mitochondrial cytochrome c oxidase subunit I cludes more than a trivial sampling of this large group gene was performed for 26 representatives of the (e.g., Altaba, 1993; Ponder et al., 1993; Ponder, 1999). aquatic gastropod subfamily Cochliopinae, 6 addi- Phylogenetic reconstructions of these animals have tional members of the family Hydrobiidae, and out- been hampered by a paucity of apparent synapomor- group species of the families Rissoidae and Pomatiop- phies (Thompson, 1984), putatively extensive ho- sidae. Maximum-parsimony analysis yielded a single moplasy (Davis, 1988; Hershler and Thompson, 1992), shortest tree which resolved two monophyletic and difficulties in reconciling homology (Hershler and groups: (1) a clade containing all cochliopine taxa with Ponder, 1998). Whereas a recent survey and reassess- the exception of Antroselates and (2) a clade composed of Antroselates and the hydrobiid genus Amnicola.
    [Show full text]
  • NEAT Mollusca
    NEAT (North East Atlantic Taxa): Scandinavian marine Mollusca Check-List compiled at TMBL (Tjärnö Marine Biological Laboratory) by: Hans G. Hansson 1994-02-02 / small revisions until February 1997, when it was published on Internet as a pdf file and then republished August 1998.. Citation suggested: Hansson, H.G. (Comp.), NEAT (North East Atlantic Taxa): Scandinavian marine Mollusca Check-List. Internet Ed., Aug. 1998. [http://www.tmbl.gu.se]. Denotations: (™) = Genotype @ = Associated to * = General note PHYLUM, CLASSIS, SUBCLASSIS, SUPERORDO, ORDO, SUBORDO, INFRAORDO, Superfamilia, Familia, Subfamilia, Genus & species N.B.: This is one of several preliminary check-lists, covering S Scandinavian marine animal (and partly marine protoctistan) taxa. Some financial support from (or via) NKMB (Nordiskt Kollegium för Marin Biologi), during the last years of the existence of this organization (until 1993), is thankfully acknowledged. The primary purpose of these checklists is to faciliate for everyone, trying to identify organisms from the area, to know which species that earlier have been encountered there, or in neighbouring areas. A secondary purpose is to faciliate for non-experts to put as correct names as possible on organisms, including names of authors and years of description. So far these checklists are very preliminary. Due to restricted access to literature there are (some known, and probably many unknown) omissions in the lists. Certainly also several errors may be found, especially regarding taxa like Plathelminthes and Nematoda, where the experience of the compiler is very rudimentary, or. e.g. Porifera, where, at least in certain families, taxonomic confusion seems to prevail. This is very much a small modernization of T.
    [Show full text]
  • Heterobranchia (Gastropoda) from the Jurassic Deposits of Russia A
    ISSN 0031-0301, Paleontological Journal, 2019, Vol. 53, No. 11, pp. 1162–1187. © Pleiades Publishing, Ltd., 2019. Heterobranchia (Gastropoda) from the Jurassic Deposits of Russia A. V. Guzhov* Borissiak Paleontological Institute, Russian Academy of Sciences, Moscow, 117647 Russia *e-mail: [email protected] Received March 11, 2018; revised November 30, 2018; accepted December 28, 2018 Abstract—Small gastropods from the Jurassic deposits of the European Russia, united into the lower Hetero- branchia or Allogastropoda, are described. The families of Ampezzanildidae, Cimidae, Cornirostridae, Ebal- idae, and Stuoraxidae are distinguished, and a set of taxa is given without reference to a definite family. The family Ampezzanildidae from the Jurassic deposits is described for the first time on the basis of the mass material, ascribed to the new genus Zizipupa gen. nov. with the sole species of Z. costata sp. nov. The family Cim- idae includes the genera of Cristalloella, Rotfanella, Urlocella, and Unzhispira gen. nov. with species C. spiralo- costata (Gründel, 1998), R. gerasimovi sp. nov., R. reticulata sp. nov., Urlocella undulata sp. nov., and Unzhispira minuta sp. nov. The genus Heteronatica gen. nov. is included into the family Cornirostridae. This genus is the first siphonostomatous representative of the given family including the sole long-living species H. globosa sp. nov., which is subdivided into subspecies H. globosa globosa and H. globosa promota subsp. nov. The family Ebalidae is represented by the genus Ebala, shells of which are distributed from the Middle Oxfordian to the Middle Volgian. The family Stuoraxidae is described based on two genera Stuoraxis and Aneudaronia gen. nov., including species of S.
    [Show full text]
  • View on Different Mechanisms Driving the Evolution of Ecological Specialization)
    Bellisario et al. Aquatic Biosystems 2013, 9:20 http://www.aquaticbiosystems.org/content/9/1/20 AQUATIC BIOSYSTEMS RESEARCH Open Access Infaunal macrobenthic community dynamics in a manipulated hyperhaline ecosystem: a long-term study Bruno Bellisario*, Claudio Carere, Fulvio Cerfolli, Dario Angeletti, Giuseppe Nascetti and Roberta Cimmaruta Abstract Background: Understanding the responses of ecological communities to human-induced perturbations is crucial for establishing conservation goals. Ecological communities are dynamic entities undergoing fluctuations due to their intrinsic characteristics as well as anthropogenic pressures varying over time. In this respect, long-term studies, based on large spatial and temporal datasets, may provide useful information in understanding patterns and processes influencing the communities’ structure. Theoretical evidence suggests that a role of biodiversity is acting as a compensatory buffer against environmental variability by decreasing the temporal variance in ecosystem functioning and by raising the level of community response to perturbations through the selection of better performing species. Therefore, the spatial and temporal changes in the specialization of the community components may be used as an effective tool to monitor the effects of natural and anthropogenic alterations of the environment in dynamic systems. We examined the temporal dynamics of macroinvertebrate community structure in the hyperhaline habitat of Tarquinia Saltworks (central Italy). We aimed at: (i) investigating the relationships between the level of community specialization and the alterations of the environment across fourteen years; (ii) comparing the ability of aggregate community parameters such as the average abundance vs. species specialization in describing patterns of community composition. Results: We arranged the data in three sub-sets according to three periods, each characterized by different environmental conditions.
    [Show full text]
  • View of Morphological and Molecular Evidence Is Consistent with an Origin of Rhodopemorpha Slugs Among Shelled ‘Lower Heterobranchia’
    At the limits of a successful body plan – 3D microanatomy, histology and evolution of Helminthope (Mollusca: Heterobranchia: Rhodopemorpha), the most worm-like gastropod Brenzinger et al. Brenzinger et al. Frontiers in Zoology 2013, 10:37 http://www.frontiersinzoology.com/content/10/1/37 Brenzinger et al. Frontiers in Zoology 2013, 10:37 http://www.frontiersinzoology.com/content/10/1/37 RESEARCH Open Access At the limits of a successful body plan – 3D microanatomy, histology and evolution of Helminthope (Mollusca: Heterobranchia: Rhodopemorpha), the most worm-like gastropod Bastian Brenzinger1,2*, Gerhard Haszprunar1,2 and Michael Schrödl1,2 Abstract Background: Gastropods are among the most diverse animal clades, and have successfully colonized special habitats such as the marine sand interstitial. Specialized meiofaunal snails and slugs are tiny and worm-shaped. They combine regressive features – argued to be due to progenetic tendencies – with convergent adaptations. Microscopic size and concerted convergences make morphological examination non-trivial and hamper phylogenetic reconstructions. The enigmatic turbellarian-like Rhodopemorpha are a small group that has puzzled systematists for over a century. A preliminary molecular framework places the group far closer to the root of Heterobranchia – one of the major gastropod groups – than previously suggested. The poorly known meiofaunal Helminthope psammobionta Salvini-Plawen, 1991 from Bermuda is the most worm-shaped free-living gastropod and shows apparently aberrant aspects of anatomy. Its study may give important clues to understand the evolution of rhodopemorphs among basal heterobranchs versus their previously thought origin among ‘higher’ euthyneuran taxa. Results: We describe the 3D-microanatomy of H. psammobionta using three-dimensional digital reconstruction based on serial semithin histological sections.
    [Show full text]
  • Collected During the Dutch CANCAP and MAURITANIA Expeditions in the South-Eastern Part of the North Atlantic Ocean (Part 1)
    Pyramidellidae (Mollusca, Gastropoda, Heterobranchia) collected during the Dutch CANCAP and MAURITANIA expeditions in the south-eastern part of the North Atlantic Ocean (part 1) CANCAP-project. Contributions, no. 119 J.J. van Aartsen, E. Gittenberger & J. Goud Aartsen, J.J. van, E. Gittenberger & J. Goud. Pyramidellidae (Mollusca, Gastropoda, Heterobranchia) collected during the Dutch CANCAP and MAURITANIA expeditions in the south-eastern part of the North Atlantic Ocean (part 1). Zool. Verh. Leiden 321, 15.vi.1998:1-57, figs 1-68.— ISSN 0024-1652/ISBN 90-73239-66-4. J.J. van Aartsen, Admiraal Helfrichlaan 33, NL 6952 GB Dieren, The Netherlands. E. Gittenberger, Department of Evertebrata, National Museum of Natural History, P.O. Box 9517, NL 2300 RA Leiden, The Netherlands (e-mail: [email protected]). J. Goud, Department of Evertebrata, National Museum of Natural History, P.O. Box 9517, NL 2300 RA Leiden, The Netherlands (e-mail: [email protected]). Key words: Pyramidellidae; new species; North Atlantic Ocean. The species of the Pyramidellidae collected during several expeditions in the south-eastern part of the North Atlantic Ocean are listed, with locality data, depth ranges, and notes on nomenclature, system- atics and distribution. The samples classified with the genera Pyramidella, Tiberia, Adelactaeon, Odetta, Folinella, Ondina, Odostomia, Puposyrnola and Eulimella (partly) are dealt with in this paper. In total 64 species are reported from the research area, 32 of which are described as new to science; one nomen novum is introduced. Lectotypes of Aclis tricarinata Watson, 1897, Monoptygma puncturata Smith, 1872, Odetta sulcata de Folin, 1870, and Odostomia sulcifera Smith, 1872, are designated and figured.
    [Show full text]
  • Includes Abstracts from the
    Number 62 (February 2014) The Malacologist Page 1 NUMBER 64 FEBRUARY 2015 Contents Page EDITORIAL ………………………………...………….…... 2 OBITUARY MOLLUSCAN FORUM ……………………………………….3—13 LUITFRIED VON SALVINI-PLAWEN …..……………………........ 17 RESEARCH GRANT REPORTS NEWS ………………………………………………...….. 18 EDINE PAPE: Chemosymbiosis in methane-seep fossils from Japan ……………………………………………..14 FORTHCOMING MEETINGS …………………………….… 19 SHORT COMMUNICATION PLANKTIC GASTROPODS AND ANNUAL GENERAL MEETING …19-23 ANDERS WARÉN: Has anybody encountered this RESEARCH OPPORTUNITIES ……………………………… 24 little gastropod? ……………………………………………...16 SOCIETY AWARDS AND GRANTS ………………………......25 SOCIETY NOTICES ……………………………………….... 26 Includes abstracts from the ... Paraegopis albanicus (Rossmassler, 1836), Copyright NHM. The Malacological Society of London was founded in 1893 and registered as a charity in 1978 (Charity Number 275980) Number 64 (February 2015) The Malacologist Page 2 EDITORIAL Because the Molluscan Forum in November produced so much material for this issue, the abstracts from the Cambridge meeting of the European Malacological Societies are reserved for the August issue of The Malacologist. Unusually, for reasons of serendipity, two speakers at the Molluscan Forum fell outside the usual remit for Molluscan Forum speakers, namely early-career presenters. These exceptions comprised Stephen Atwood who was on a visit from China, and David Kipling who is an amateur diver with a mala- cological interest. Both presented fascinating talks which sat comfortably in the relaxed ambience of the Forum. As usual, an eclectic range of subjects was presented with verve and assurance. The standard of presentation of oral and poster contri- butions was high, with many of these young presenters giving the impression that they has been teaching for years. I believe the standard of presentation has increased enormously since my young malacological days, and not just because of the improved visual aids available for both oral and poster presentations.
    [Show full text]