ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ Light-Time Effect (LITE) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΩΝ ΑΨΙΔΩΝ ΣTA ΔΙΠΛΑ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΕΡΩΝ : ΤΧ Ηer, IQ Per, UX Eri

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ Light-Time Effect (LITE) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΩΝ ΑΨΙΔΩΝ ΣTA ΔΙΠΛΑ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΕΡΩΝ : ΤΧ Ηer, IQ Per, UX Eri ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ - ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ – ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΛΙΑΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ Α.Μ : 200100126 ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ Light-Time Effect (LITE) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΩΝ ΑΨΙΔΩΝ ΣTA ΔΙΠΛΑ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΕΡΩΝ : ΤΧ Ηer, IQ Per, UX Eri ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ : Π.Γ. ΝΙΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑ 2006 ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ - ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ – ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΛΙΑΚΟΣ ΑΛΕΞΙΟΣ Α.Μ : 200100126 ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ Light-Time Effect (LITE) ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΤΩΝ ΑΨΙΔΩΝ ΣTA ΔΙΠΛΑ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΕΡΩΝ : ΤΧ Ηer, IQ Per, UX Eri ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ : Π.Γ. ΝΙΑΡΧΟΣ ΑΘΗΝΑ 2006 Ευχαριστίες Θεωρώντας ότι η διπλωματική μου εργασία αποτελεί την κορύφωση των προπτυχιακών σπουδών μου στο τμήμα Φυσικής και ότι αυτό είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων που έπαιξαν ρόλο κατά τα φοιτητικά μου χρόνια στο Πανεπιστήμιο, θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα απ’ όλα την οικογένειά μου για την ηθική και οικονομική συμπαράσταση που μου παρείχε όλα αυτά τα χρόνια, και εν συνεχεία να ευχαριστήσω ξεχωριστά αυτούς που με βοήθησαν να πετύχω τους στόχους μου. Θέλω να εκφράσω τις θερμές και ειλικρινείς μου ευχαριστίες στον κ. Παναγιώτη Νιάρχο, αναπληρωτή καθηγητή του τομέα Αστροφυσικής – Αστρονομίας – Μηχανικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, για την καθοδήγηση και την αμέριστη συμπαράσταση που μου παρείχε κατά την διάρκεια της εκπόνησης της διπλωματικής μου εργασίας καθώς και για την ευκαιρία που μου έδωσε να ασχοληθώ με ένα τόσο μοντέρνο και ενδιαφέρον θέμα της σύγχρονης αστροφυσικής. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Κοσμά Γαζέα, υποψήφιο διδάκτορα, για τις πολύτιμες συμβουλές του στα πρώτα μου βήματα τόσο στην επαγγελματική όσο και στην ερασιτεχνική αστρονομία, για την υπομονή του και την βοήθειά του, η οποία ήταν πολύ πολύτιμη για μένα, για την εκπόνηση της παρούσας διπλωματικής εργασίας. Ευχαριστώ επίσης τον κ. Zasche Petr, υποψήφιο διδάκτορα στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στη Πράγα, για την παροχή των απαραίτητων υπολογιστικών προγραμμάτων που χρησιμοποιήθηκαν για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων, καθώς και για την καθοδήγηση και την βοήθειά του σε αυτά. Ιούνιος 2006, Αθήνα Πρόλογος Οι μεταβλητοί αστέρες κατέχουν σήμερα μία πολύ σημαντική θέση στην αστροφυσική, τόσο θεωρητικά όσο και παρατηρησιακά. Ο λόγος για τον οποίο έχουν αυτή τη θέση είναι επειδή οι περισσότεροι είναι άμεσα παρατηρήσιμοι και μας παρέχουν ένα μεγάλο πλούτο γνώσεων για την αστρική εξέλιξη. Ανάλογα με την μεταβλητότητα του αστέρα, αυτοί κατατάσσονται σε διάφορες κατηγορίες. Μία από τις σημαντικότερες κατηγορίες μεταβλητών αστέρων αποτελούν οι Κηφείδες αστέρες χάρη στους οποίους είμαστε σε θέση να μετράμε ενδογαλαξιακές αποστάσεις και αποστάσεις κοντινών γαλαξιών στους οποίους μπορούμε να διακρίνουμε μεμονωμένους αστέρες. Σήμερα πιστεύουμε ότι η φυσική μεταβλητότητα των αστέρων είναι ένα στάδιο της εξελικτικής τους πορείας. Όταν ο αστέρας φύγει από την κύρια ακολουθία (δηλαδή όταν ολοκληρωθεί η καύση του υδρογόνου στον πυρήνα του), τότε ακολουθεί μία ασταθής φάση κατά την οποία η λαμπρότητά του αρχίζει να μεταβάλλεται λόγω φυσικών αιτιών. Επιπροσθέτως, οι αστέρες της κύριας ακολουθίας οι οποίοι έχουν μεγάλη μάζα έχουν βίαιο τέλος, οι λεγόμενοι υπερκαινοφανείς αστέρες, με αποτέλεσμα και πάλι, σε αυτό το στάδιο της εξέλιξής τους, τη μεταβολή της λαμπρότητάς τους. Υπάρχουν όμως και μεταβολές λαμπρότητας σε αστέρες, οι οποίες δεν οφείλονται σε φυσικά αίτια αλλά σε εκλείψεις από κάποιον συνοδό αστέρα. Αυτό φυσικά δεν σχετίζεται με την φυσική εξέλιξη των αστέρων του συστήματος, αλλά μέσω αυτών των περιοδικών μεταβολών στη λαμπρότητά τους μπορούμε να συλλέξουμε πολύτιμες πληροφορίες τόσο για το μέγεθός τους όσο και για την εξελικτική φάση στην οποία βρίσκονται. Στην παρούσα διπλωματική εργασία θα ασχοληθούμε με τρείς διαφορετικούς δι’ εκλείψεων μεταβλητούς αστέρες, και όπως θα δούμε ο καθένας αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση. Θα μελετήσουμε το LITE (Light-time effect) στα διπλά εκλειπτικά συστήματα αστέρων UX Eri και ΤΧ Her και την κίνηση της γραμμής των αψίδων στο διπλό εκλειπτικό σύστημα IQ Per. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε τα μοντέλα αυτών των συστημάτων και να εξάγουμε τις απαραίτητες παραμέτρους σε κάθε περίπτωση. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ σελ. Ευχαριστίες Πρόλογος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο – ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ 1.1 Εισαγωγή, ιστορικά στοιχεία 1 1.2 Ονοματολογία & κατάλογοι μεταβλητών αστέρων 3 1.3 Ταξινόμηση των μεταβλητών αστέρων 3 1.4 Τύποι μεταβλητών αστέρων 5 1.4.1 Φυσικοί μεταβλητοί αστέρες 6 1.4.1.1 Παλλόμενοι μεταβλητοί αστέρες 6 1.4.1.1.1 Φυσική των ακτινικών αναπάλσεων 7 1.4.1.1.2 Κηφείδες : δ Cephei, W Virginis 9 1.4.1.1.3 Βραχυπερίοδοι μεταβλητοί αστέρες : RR Lyrae, β Cephei, δ Scuti 13 1.4.1.1.4 Μακροπερίοδοι μεταβλητοί αστέρες 17 1.4.1.1.5 Aστέρες τύπου RV Tauri και ημι-ομαλοί μεταβλητοί αστέρες 19 1.4.1.1.6 Αστέρες τύπου R Coronae Borealis και ανώμαλοι μεταβλητοί αστέρες 21 1.4.1.2 Περιστρεφόμενοι μεταβλητοί αστέρες 22 1.4.1.2.1 Αστέρες τύπου α2 Canum Venaticorum ή μαγνητικοί αστέρες 22 1.4.1.2.2 Αστέρες τύπου BY Draconis 23 1.4.1.2.3 Radio Pulsars 24 1.4.1.3 Εκρηκτικοί μεταβλητοί αστέρες 26 1.4.1.3.1 Υπερκαινοφανείς 26 1.4.1.3.2 Κατακλυσμικοί μεταβλητοί αστέρες, αστέρες τύπου U Geminorum, SS Cygni και Ζ Camelopardalis 28 1.4.1.3.3 Διπλά συστήματα εκπομπής ακτίνων Χ 31 1.4.1.3.4 Συμβιοτικοί αστέρες 32 1.4.1.3.5 Αστέρες εκλάμψεων ή αστέρες τύπου UV Ceti 33 1.4.1.3.6 Μεταβλητοί αστέρες W-R (Wolf-Rayet) και αστέρες τύπου P Cygni 34 1.4.1.4 Ανώμαλοι μεταβλητοί αστέρες 35 1.4.1.4.1 Μεταβλητοί αστέρες νεφελωμάτων και αστέρες τύπου RW Aurigae 35 1.4.1.4.2 Αστέρες τύπου Τ Tauri 36 1.4.1.4.3 Μεταβλητοί αστέρες Be ή αστέρες τύπου γ Cassiopeiae 37 1.4.2 Μη φυσικοί μεταβλητοί – Εκλειπτικοί μεταβλητοί αστέρες 39 1.4.2.1 Διπλά συστήματα αστέρων 39 1.4.2.2 Υπολογισμός παραμέτρων διπλού συστήματος αστέρων 39 1.4.2.3 Ταξινομήσεις διπλών συστημάτων αστέρων 42 1.4.2.3.1 Ταξινόμηση διπλών συστημάτων αστέρων βάσει μεθόδων παρατήρησης 43 1.4.2.3.1.1 Οπτικώς διπλοί αστέρες 43 1.4.2.3.1.2 Φασματοσκοπικά διπλά συστήματα αστέρων 43 1.4.2.3.1.3 Αστρομετρικά διπλά συστήματα αστέρων 44 1.4.2.3.1.4 Φωτομετρικά διπλά συστήματα αστέρων 45 1.4.2.3.2 Ταξινόμηση διπλών συστημάτων αστέρων βάση του μοντέλου Roche 46 1.4.2.3.2.1 Το μοντέλο Roche 46 1.4.2.3.2.2 Αποχωρισμένα διπλά συστήματα αστέρων 47 1.4.2.3.2.3 Ημιαποχωρισμένα διπλά συστήματα αστέρων 48 1.4.2.3.2.4 Διπλά συστήματα αστέρων σε επαφή 48 1.4.2.3.3 Ταξινόμηση διπλών συστημάτων αστέρων βάσει της μορφής της καμπύλης φωτός τους 49 1.4.2.3.3.1 Συστήματα τύπου Algol 49 1.4.2.3.3.2 Συστήματα τύπου β Lyrae 49 1.4.2.3.3.3 Συστήματα τύπου W Ursa Majoris 50 1.4.2.3.3.4 Συστήματα τύπου RS Canuum Venaticorum 50 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο – ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ 2.1 Εισαγωγή 51 2.2 Το Γεροσταθοπούλειο πανεπιστημιακό αστεροσκοπείο 52 2.2.1 Υποδομή 52 2.2.2 Τεχνικά χαρακτηριστικά του τηλεσκοπίου 53 2.3 CCD κάμερα 55 2.3.1 Εισαγωγή 55 2.3.2 Αρχή λειτουργίας του CCD 55 2.3.3 Παράμετροι ανιχνευτών ακτινοβολίας 57 2.3.4 Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του CCD 58 2.3.5 Συγχώνευση ψηφίδων 59 2.3.6 Πηγές θορύβου 59 2.3.6.1 Ο λόγος σήματος προς θόρυβο 59 2.3.6.2 Ο θόρυβος αποφόρτισης 60 2.3.6.3 Ο θερμικός θόρυβος 60 2.3.6.4 Ο θόρυβος φωτονίων από το παρατηρούμενο αντικείμενο 61 2.3.6.5 Ο θόρυβος του υποβάθρου 61 2.3.7 Σχηματισμός εικόνας με CCD και επεξεργασία 62 2.3.7.1 Σχηματισμός εικόνας με CCD 62 2.3.7.2 Επεξεργασία εικόνας 63 2.3.7.2.1 Εικόνα αντιστάθμισης – Bias 63 2.3.7.2.2 Εικόνα σκότους – Dark image 63 2.3.7.2.3 Εικόνα απόκρισης – Flat field 64 2.3.8 Εφαρμογή του CCD στην αστρική φωτομετρία 65 2.3.8.1 Η αστρική φωτομετρία και η σταθερά του μεγέθους 65 2.3.8.2 Φωτομετρία εκτεταμένων πηγών 65 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο – EΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ 3.1 Φωτομετρία 67 3.2 Ηλιοκεντρική διόρθωση 69 3.3 Διαγράμματα V-C, K-C 70 3.4 Υπολογισμός των χρόνων ελαχίστου από τις καμπύλες φωτός (minima) 72 3.5 Διαγράμματα φάσης 73 3.6 Διαγράμματα ροής 74 3.7 Διαγράμματα O-C 76 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο – ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ O-C ΔΙΠΛΩΝ ΕΚΛΕΙΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ 4.1 Διαμόρφωση των διαγραμμάτων O-C από φαινόμενες μεταβολές της περιόδου 79 4.2 Διαφορές O-C λόγω έκκεντρης τροχιάς του δευτερεύοντος αστέρα 80 4.3 Διαφορές O-C λόγω περιστροφής της γραμμής των αψίδων 82 4.3.1 Μετάθεση του περιάστρου λόγω της παλιρροιακής αλληλεπίδρασης των μελών 82 4.3.2 Μετάθεση του περιάστρου λόγω ύπαρξης τρίτου αστέρα 83 4.3.3 Μετάθεση του περιάστρου λόγω σχετικιστικών φαινομένων 84 4.3.4 Διαμόρφωση των O-C διαγραμμάτων από την περιστροφή της γραμμής των αψίδων 84 4.4 Διαφορές O-C λόγω του Light-Time Effect (LITE) 86 4.4.1 Εισαγωγή 86 4.4.2 Μαθηματικό μοντέλο του LITE 86 4.4.3 Παρατηρήσεις του LITE σε διπλά συστήματα αστέρων 89 4.4.3.1 LITE και περιστροφή της γραμμής των αψίδων 90 4.4.3.2 Το LITE σε συστήματα όπου το τρίτο σώμα έχει μικρή περίοδο 90 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο –ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΣΤΕΡΩΝ 5.1 Το σύστημα TX Her 93 5.1.1 Εισαγωγή 93 5.1.2 CCD παρατηρήσεις και επεξεργασία των δεδομένων 93 5.1.2.1 Διαγράμματα V-C, K-C 95 5.1.2.2 Υπολογισμός των χρόνων ελαχίστου από τις καμπύλες φωτός 96 5.1.2.3 Το διάγραμμα O-C 97 5.1.4 Το μοντέλο του συστήματος 105 5.1.5 Συμπεράσματα 108 5.2 Το σύστημα IQ Per 109 5.2.1 Εισαγωγή 109 5.2.2 CCD παρατηρήσεις και επεξεργασία των δεδομένων 109 5.2.2.1 Διαγράμματα V-C, K-C 110 5.2.2.2 Υπολογισμός των χρόνων ελαχίστου από τις καμπύλες φωτός 111 5.2.2.3 Το διάγραμμα O-C 113 5.2.4 Το μοντέλο του συστήματος 116 5.2.5 Συμπεράσματα 118 5.3 Το σύστημα UX Eri 119 5.3.1 Εισαγωγή 119 5.3.2 CCD παρατηρήσεις και επεξεργασία των δεδομένων 119 5.3.2.1 Διαγράμματα V-C, K-C 120 5.3.2.2 Υπολογισμός των χρόνων ελαχίστου από τις καμπύλες φωτός 121 5.3.2.3 Το διάγραμμα O-C 121 5.3.4 Το μοντέλο του συστήματος 126 5.3.5 Συμπεράσματα 129 Βιβλιογραφία 131 Παράρτημα Α - Ο κώδικας LITE Π.Α.1 Παράρτημα Β - Ο κώδικας Apsidal Motion Π.Β.1 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ 1.1 Εισαγωγή, ιστορικά στοιχεία Σύμφωνα με την σύγχρονη αστροφυσική, ένας μεγάλος αριθμός αστέρων που βλέπουμε είναι μεταβλητοί.
Recommended publications
  • 145, September 2010
    British Astronomical Association VARIABLE STAR SECTION CIRCULAR No 145, September 2010 Contents EG Andromedae Light Curve ................................................... inside front cover From the Director ............................................................................................... 1 Letter Page. Visual Observing ............................................................................ 4 Epsilon Aurigae Spectroscopically at Mid Eclipse .......................................... 5 Eclipsing Binary News ...................................................................................... 7 AO Cassiopeiae Phase Diagram ............................................................ 9 PV Cephei and Gyulbudaghian’s Nebula ........................................................ 10 WR140 Periastron Campaign Update .............................................................. 12 VSS Meeting, Pendrell Hall. The Central Stars of Planetary Nebulae ............ 14 RR Coronae Borealis 1993-2004 ...................................................................... 16 TU Cassiopeiae Phase Diagram 2005-2010 ..................................................... 18 Binocular Priority List ..................................................................................... 19 Eclipsing Binary Predictions ............................................................................ 20 Charges for Section Publications .............................................. inside back cover Guidelines for Contributing to the Circular .............................
    [Show full text]
  • The Detached Dust Shells of AQ Andromedae, U Antliae, and TT Cygni,
    A&A 518, L140 (2010) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361/201014633 & c ESO 2010 Astrophysics Herschel: the first science highlights Special feature Letter to the Editor The detached dust shells of AQ Andromedae, U Antliae, and TT Cygni, F. Kerschbaum1,D.Ladjal2, R. Ottensamer1,5,M.A.T.Groenewegen3, M. Mecina1,J.A.D.L.Blommaert2, B. Baumann1,L.Decin2,4, B. Vandenbussche2 , C. Waelkens2, T. Posch1, E. Huygen2, W. De Meester2,S.Regibo2, P. Royer 2,K.Exter2, and C. Jean2 1 University of Vienna, Department of Astronomy, Türkenschanzstraße 17, 1180 Vienna, Austria e-mail: [email protected] 2 Instituut voor Sterrenkunde, Katholieke Universiteit Leuven, Celestijnenlaan 200 D, 3001 Leuven, Belgium 3 Royal Observatory of Belgium, Ringlaan 3, 1180 Brussels, Belgium 4 Sterrenkundig Instituut Anton Pannekoek, University of Amsterdam, Kruislaan 403, 1098 Amsterdam, The Netherlands 5 Institute of Computer Vision and Graphics, TU Graz, Inffeldgasse 16/II, A-8010 Graz, Austria Received 31 March 2010 / Accepted 12 May 2010 ABSTRACT Detached circumstellar dust shells are detected around three carbon variables using Herschel-PACS. Two of them are already known on the basis of their thermal CO emission and two are visible as extensions in IRAS imaging data. By model fits to the new data sets, physical sizes, expansion timescales, dust temperatures, and more are deduced. A comparison with existing molecular CO material shows a high degree of correlation for TT Cyg and U Ant but a few distinct differences with other observables are also found. Key words. stars: AGB and post-AGB – stars: carbon – stars: evolution – stars: mass-loss – infrared: stars 1.
    [Show full text]
  • 10. Scientific Programme 10.1
    10. SCIENTIFIC PROGRAMME 10.1. OVERVIEW (a) Invited Discourses Plenary Hall B 18:00-19:30 ID1 “The Zoo of Galaxies” Karen Masters, University of Portsmouth, UK Monday, 20 August ID2 “Supernovae, the Accelerating Cosmos, and Dark Energy” Brian Schmidt, ANU, Australia Wednesday, 22 August ID3 “The Herschel View of Star Formation” Philippe André, CEA Saclay, France Wednesday, 29 August ID4 “Past, Present and Future of Chinese Astronomy” Cheng Fang, Nanjing University, China Nanjing Thursday, 30 August (b) Plenary Symposium Review Talks Plenary Hall B (B) 8:30-10:00 Or Rooms 309A+B (3) IAUS 288 Astrophysics from Antarctica John Storey (3) Mon. 20 IAUS 289 The Cosmic Distance Scale: Past, Present and Future Wendy Freedman (3) Mon. 27 IAUS 290 Probing General Relativity using Accreting Black Holes Andy Fabian (B) Wed. 22 IAUS 291 Pulsars are Cool – seriously Scott Ransom (3) Thu. 23 Magnetars: neutron stars with magnetic storms Nanda Rea (3) Thu. 23 Probing Gravitation with Pulsars Michael Kremer (3) Thu. 23 IAUS 292 From Gas to Stars over Cosmic Time Mordacai-Mark Mac Low (B) Tue. 21 IAUS 293 The Kepler Mission: NASA’s ExoEarth Census Natalie Batalha (3) Tue. 28 IAUS 294 The Origin and Evolution of Cosmic Magnetism Bryan Gaensler (B) Wed. 29 IAUS 295 Black Holes in Galaxies John Kormendy (B) Thu. 30 (c) Symposia - Week 1 IAUS 288 Astrophysics from Antartica IAUS 290 Accretion on all scales IAUS 291 Neutron Stars and Pulsars IAUS 292 Molecular gas, Dust, and Star Formation in Galaxies (d) Symposia –Week 2 IAUS 289 Advancing the Physics of Cosmic
    [Show full text]
  • Permanent Superhumps in V1974 Cyg 3
    Mon. Not. R. Astron. Soc. 000, 1–?? (1997) Printed 15 September 2018 (MN LaTEX style file v1.4) Permanent Superhumps in Nova V1974 Cygni 1992 A. Retter,1 E.M. Leibowitz and E.O. Ofek School of Physics and Astronomy and the Wise Observatory, Raymond and Beverly Sackler Faculty of Exact Sciences, Tel-Aviv University, Tel Aviv, 69978, Israel 1 email: [email protected] accepted 1996 November 4 ABSTRACT We present results of 32 nights of CCD photometry of V1974 Cygni, from the years 1994 and 1995. We verify the presence of two distinct periodicities in the light curve: 0.0812585 day ≈ 1.95 hours and 0.0849767 d ≈ 2.04 hr. We establish that the shorter periodicity is the orbital period of the underlying binary system. The longer period oscillates with an average value of |P˙ |∼ 3 × 10−7—typical to permanent superhumps. The two periods obey the linear relation between the orbital and superhump periods that holds among members of the SU Ursae Majoris class of dwarf novae. A third periodicity of 0.083204 d ≈ 2.00 hr appeared in 1994 but not in 1995. It may be related to the recently discovered anti-superhump phenomenon. These results suggest a linkage between the classical nova V1974 Cyg and the SU UMa stars, and indicate the existence of an accretion disk and permanent superhumps in the system no later than 30 months after the nova outburst. From the precessing disk model of the superhump phenomenon we estimate that the mass ratio in the binary system is between 2.2 and 3.6.
    [Show full text]
  • CCD Photometry of Nova V1500 Cygni Twenty Years After I
    ACTA ASTRONOMICA Vol. 45 (1995) pp. 747±752 CCD Photometry of Nova V1500 Cygni Twenty Years After by I. S e m e n i u k, A. O l e c h and M. Nale zÇ y t y Warsaw University Observatory, Al. Ujazdowskie 4, 00-478 Warszawa, Poland e-mail:(is,olech,nalezyty)@sirius.astrouw.edu.pl Received December 1, 1995 ABSTRACT We report on CCD photometry of Nova V1500 Cygni obtained in July 1995 to show that twenty years after outburst, being of about 18 mag, the star can still be observed with small telescopes. The 0.1396 day period continues to be stable. Key words: Stars: individual: V1500 Cyg ± binaries: close ± novae, cataclysmic variables 1. Introduction V1500 Cygni (Nova Cygni 1975), the brightest, fastest and the most intriguing nova of the last twenty years, faded now to 18 mag. However, despite of its faint- ness, it still appears to be an object suitable for observations with small telescopes, and this is possible due to the CCD technique. The nova is still worthwhile to be observed. Twelve years after its outburst, polarimetric observations (Stockman, Schmidt and Lamb 1988) revealed that the object was an intermediate polar with the spin period Pspin of its white dwarf component being about 2% shorter than the orbital period Porb equal to 0.1396 days. Subsequently, the spin period appeared to be increasing (Schmidt and Stockman 1991, Schmidt, Liebert and Stockman 1995) with the rate of increase indicating synchronization of the rotational and orbital motions in about 170 years. On this time-scale the star will be returning to its pre-outburst AM Herculis state.
    [Show full text]
  • Csillagászati Évkönyv
    meteor csillagászati évkönyv meteor csillagászati évkönyv 2006 szerkesztette: Mizser Attila Taracsák Gábor Magyar Csillagászati Egyesület Budapest, 2005 A z évkönyv összeállításában közreműködött: Horvai Ferenc Jean Meeus (Belgium) Sárneczky Krisztián Szakmailag ellenőrizte: Szabados László (cikkek, beszámolók) Szabadi Péter (táblázatok) Műszaki szerkesztés és illusztrációk: Taracsák Gábor A szerkesztés és a kiadás támogatói: MLog Műszereket Gyártó és Forgalmazó Kft. MTA Csillagászati Kutatóintézete ISSN 0866-2851 Felelős kiadó: Mizser Attila Készült a G-PRINT BT. nyomdájában Felelős vezető: Wilpert Gábor Terjedelem: 18.75 ív + 8 oldal melléklet Példányszám: 4000 2005. október Csillagászati évkönyv 2006 5 Tartalom Tartalom B evezető.......................................................................................................................... 7 Használati útmutató ...................................................... .......................................... 8 Jelek és rövidítések .................................................................................................. 13 A csillagképek latin és magyar n e v e ........................................................................14 Táblázatok Jelenségnaptár............................................................................................................ 16 A bolygók kelése és nyugvása (ábra) ................................................................. 64 A bolygók a d a ta i....................................................................................................
    [Show full text]
  • Publications of the Astronomical Society of the Pacific 92:338-344, June 1980
    Publications of the Astronomical Society of the Pacific 92:338-344, June 1980 MULTIFILTER PHOTOMETRY AND POLARIMETRY OF NOVA CYGNI 1978 (V1668 CYGNI) W. BLITZSTEIN, D. H. BRADSTREET, B. J. HRIVNAK, A. B. HULL, AND R. H. KOCH Department of Astronomy and Astrophysics and Flower and Cook Observatory University of Pennsylvania, Philadelphia R. J. PFEIFFER Department of Physics, Trenton State College, Trenton Flower and Cook Observatory, University of Pennsylvania, Philadelphia AND A. P. GALATOLA Space Division, General Electric Company, Valley Forge Received 1979 November 12, revised 1980 March 3 The results from more than 2700 filtered photoelectric observations of Nova Cyg 1978, obtained at the Flower and Cook Observatory, are summarized. The nova's decline through about 5 magnitudes is documented and amalgamated with similar observations already published by other groups. Variability on time scales up to 0.08 day and with peak-to- peak amplitudes up to 0^13 were common. No short-term periodicity was found. In the two-color plane the variability of the color indices is highly nonthermal and perhaps shows an inflection of slope about the time that dust was reported from IR observations by another group. A distance of 3 kpc is suggested. A few linear polarization measures, taken before dust formation, are listed. From the large interstellar component, a net intrinsic polarization is derived for the post-dust stages. Key words: novae—photometry—polarimetry I. The Photometric Observations umn lists the interval of observation, the second, third, Nova Cygni 1978 was observed on 20 nights with the and fourth columns give, respectively, the number of Pierce-Blitzstein simultaneous two-channel, pulse-count- measures, the nightly average, and the minimum stan- ing photometer mounted on the 38-cm refractor of the dard deviation of a single magnitude difference calcu- Flower and Cook Observatory.
    [Show full text]
  • Paul Willard Merrill
    NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES P A U L W I L L A R D M ERRILL 1887—1961 A Biographical Memoir by OL I N C . W I L S O N Any opinions expressed in this memoir are those of the author(s) and do not necessarily reflect the views of the National Academy of Sciences. Biographical Memoir COPYRIGHT 1964 NATIONAL ACADEMY OF SCIENCES WASHINGTON D.C. PAUL WILLARD MERRILL August i$, 1887—July ig, ig6i BY OLIN C. WILSON A STRONOMY, by its very nature, has always been pre-eminently an 1\- observational science. Progress in astronomy has come about in two ways: first, by the use of more and more powerful methods of observation and, second, by the application of improved physical theory in seeking to interpret the observations. Approximately one hundred years ago the pioneers in stellar spectroscopy began to lay the foundations of modern astrophysics by applying the spectroscope to the study of celestial bodies. Certainly during most of this period observation has led the way in the attack on the unknown. Even today, although theory has made enormous strides in the past thirty or forty years, observation continues to uncover phenomena which were unanticipated by the theorists and which are, in some instances, far from easy to account for. The chosen field of the subject of this memoir was stellar spectros- copy, and his active career spanned the second half of the period since work was begun in that branch of astronomy. To some extent his professional life formed a link between the early pioneering times, when theoretical explanation of the observed phenomena was virtually nonexistent, and the present day.
    [Show full text]
  • “Habitable Extrasolar Planetary Systems, the Case of 55 Cnc”
    “HABITABLE EXTRASOLAR PLANETARY SYSTEMS, THE CASE OF 55 CNC” Desiree Cotto-Figueroa University of Puerto Rico at Humacao Institute for Astronomy, University of Hawaii Mentor : Nader Haghighipour ABSTRACT The results of a study of the orbital evolution and habitability of the ρ Cnc system are presented. Initial integration of the system using the reported orbital parameters (McArthur et. al 2004) indicates that the system is unstable. In search of the stable planetary orbits, an extensive search of the parameter-space of the system was carried out and a stable region was identified. Within this region, dynamical stability of an Earth- like planet in the habitable zone of the system was studied and two regions of harboring habitable planets were recognized. INTRODUCTION: The notion of planetary worlds orbiting stars other than our Sun is not new. History has revealed that human ponderings over the possibility of other solar systems beyond our own dates as far back as early Greek times, when the Greek philosopher Epicurus wrote: “There exist countless worlds like ours also as well as others.” It wasn’t until 1991 when radio signals from the pulsar PSR B1257+12 in the constellation Virgo led Alexander Wolszczan, an astronomer from Pennstate University to discover the first planets ever known outside our solar system. Later, in the following year, using radial velocity measurements, Michel Mayor and Didier Queloz from the University of Geneva announced the discovery of the first extrasolar planet around a main sequence star (51 Pegasi) (Mayor & Queloz ,1995). Two years later, at the Lick Observatory, Geoffrey Marcy and Paul Butler confirmed the existence of that planet using the Hamilton Spectrograph (Marcy et al.
    [Show full text]
  • Astrophysics
    Publications of the Astronomical Institute rais-mf—ii«o of the Czechoslovak Academy of Sciences Publication No. 70 EUROPEAN REGIONAL ASTRONOMY MEETING OF THE IA U Praha, Czechoslovakia August 24-29, 1987 ASTROPHYSICS Edited by PETR HARMANEC Proceedings, Vol. 1987 Publications of the Astronomical Institute of the Czechoslovak Academy of Sciences Publication No. 70 EUROPEAN REGIONAL ASTRONOMY MEETING OF THE I A U 10 Praha, Czechoslovakia August 24-29, 1987 ASTROPHYSICS Edited by PETR HARMANEC Proceedings, Vol. 5 1 987 CHIEF EDITOR OF THE PROCEEDINGS: LUBOS PEREK Astronomical Institute of the Czechoslovak Academy of Sciences 251 65 Ondrejov, Czechoslovakia TABLE OF CONTENTS Preface HI Invited discourse 3.-C. Pecker: Fran Tycho Brahe to Prague 1987: The Ever Changing Universe 3 lorlishdp on rapid variability of single, binary and Multiple stars A. Baglln: Time Scales and Physical Processes Involved (Review Paper) 13 Part 1 : Early-type stars P. Koubsfty: Evidence of Rapid Variability in Early-Type Stars (Review Paper) 25 NSV. Filtertdn, D.B. Gies, C.T. Bolton: The Incidence cf Absorption Line Profile Variability Among 33 the 0 Stars (Contributed Paper) R.K. Prinja, I.D. Howarth: Variability In the Stellar Wind of 68 Cygni - Not "Shells" or "Puffs", 39 but Streams (Contributed Paper) H. Hubert, B. Dagostlnoz, A.M. Hubert, M. Floquet: Short-Time Scale Variability In Some Be Stars 45 (Contributed Paper) G. talker, S. Yang, C. McDowall, G. Fahlman: Analysis of Nonradial Oscillations of Rapidly Rotating 49 Delta Scuti Stars (Contributed Paper) C. Sterken: The Variability of the Runaway Star S3 Arietis (Contributed Paper) S3 C. Blanco, A.
    [Show full text]
  • Elisa: Astrophysics and Cosmology in the Millihertz Regime Contents
    Doing science with eLISA: Astrophysics and cosmology in the millihertz regime Pau Amaro-Seoane1; 13, Sofiane Aoudia1, Stanislav Babak1, Pierre Binétruy2, Emanuele Berti3; 4, Alejandro Bohé5, Chiara Caprini6, Monica Colpi7, Neil J. Cornish8, Karsten Danzmann1, Jean-François Dufaux2, Jonathan Gair9, Oliver Jennrich10, Philippe Jetzer11, Antoine Klein11; 8, Ryan N. Lang12, Alberto Lobo13, Tyson Littenberg14; 15, Sean T. McWilliams16, Gijs Nelemans17; 18; 19, Antoine Petiteau2; 1, Edward K. Porter2, Bernard F. Schutz1, Alberto Sesana1, Robin Stebbins20, Tim Sumner21, Michele Vallisneri22, Stefano Vitale23, Marta Volonteri24; 25, and Henry Ward26 1Max Planck Institut für Gravitationsphysik (Albert-Einstein-Institut), Germany 2APC, Univ. Paris Diderot, CNRS/IN2P3, CEA/Irfu, Obs. de Paris, Sorbonne Paris Cité, France 3Department of Physics and Astronomy, The University of Mississippi, University, MS 38677, USA 4Division of Physics, Mathematics, and Astronomy, California Institute of Technology, Pasadena CA 91125, USA 5UPMC-CNRS, UMR7095, Institut d’Astrophysique de Paris, F-75014, Paris, France 6Institut de Physique Théorique, CEA, IPhT, CNRS, URA 2306, F-91191Gif/Yvette Cedex, France 7University of Milano Bicocca, Milano, I-20100, Italy 8Department of Physics, Montana State University, Bozeman, MT 59717, USA 9Institute of Astronomy, University of Cambridge, Madingley Road, Cambridge, CB3 0HA, UK 10ESA, Keplerlaan 1, 2200 AG Noordwijk, The Netherlands 11Institute of Theoretical Physics University of Zürich, Winterthurerstr. 190, 8057 Zürich Switzerland
    [Show full text]
  • Reduced Maximum Mass-Loss Rate of OH/IR Stars Due to Overlooked Binary Interaction
    The University of Manchester Research Reduced maximum mass-loss rate of OH/IR stars due to overlooked binary interaction DOI: 10.1038/s41550-019-0703-5 Document Version Accepted author manuscript Link to publication record in Manchester Research Explorer Citation for published version (APA): Decin, L., Homan, W., Danilovich, T., de Koter, A., Engels, D., Waters, L. B. F. M., Muller, S., Gielen, C., Garca- Hernandez, D. A., Stancliffe, R., Van de Sande, M., Molenberghs, G., Kerschbaum, F., Zijlstra, A., & El Mellah, I. (2019). Reduced maximum mass-loss rate of OH/IR stars due to overlooked binary interaction. Nature Astronomy, 3(5), 408-415. https://doi.org/10.1038/s41550-019-0703-5 Published in: Nature Astronomy Citing this paper Please note that where the full-text provided on Manchester Research Explorer is the Author Accepted Manuscript or Proof version this may differ from the final Published version. If citing, it is advised that you check and use the publisher's definitive version. General rights Copyright and moral rights for the publications made accessible in the Research Explorer are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. Takedown policy If you believe that this document breaches copyright please refer to the University of Manchester’s Takedown Procedures [http://man.ac.uk/04Y6Bo] or contact [email protected] providing relevant details, so we can investigate your claim. Download date:08. Oct. 2021 Reduced maximum mass-loss rate of OH/IR stars due to overlooked binary interaction L.
    [Show full text]