Hypericum Perforatum Sint-Janskruid Hypericum Pulchrum Fraai Hertshooi Hypericum Tetrapterum Gevleugeld Hertshooi Triadenum Soorten Lage Landen
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Hertshooifamilie 30-03-2021 Jean Werts & Joke De Sutter Hypericaceae - Herthooifamilie • Alfabetische index • Hertshooifamilie genera alfabetisch • Bloeikalender • Nieuwe klassering Planten • Bibliografie Hypericaceae genera alfabetisch • Gemakkelijk herkenbare familie, door de tegenoverstaande bladen en door de talrijke meeldraden, die meestal aan hun voet tot 3 (zelden meer) bundels verenigd zijn; daarbinnen staat de stamper met 3 – 5 stijlen. Hypericum Hertshooi Triadenum Hertshooi soorten lage landen Hypericum androsaemum Mansbloed Hypericum calycinum Grootbloemig hertshooi Hypericum canadense Canadees hertshooi Hypericum xdesetangsii Frans hertshooi Hypericum elodes Moerashertshooi Hypericum hirsutum Ruig hertshooi Hypericum humifusum Liggend hertshooi Hypericum xinodorum Hypericum maculatum Kantig hertshooi Hypericum majus Hertshooi soorten lage landen Hypericum montanum Berghertshooi Hypericum xmoserianum Hypericum olympicum Hypericum patulum Uitgespreid hertshooi Hypericum perforatum Sint-Janskruid Hypericum pulchrum Fraai hertshooi Hypericum tetrapterum Gevleugeld hertshooi Triadenum soorten lage landen Triadenum fraseri Hypericum androsaemum Mansbloed Erik Toorman waarnemingen.be Hypericum androsaemum Mansbloed • Mansbloed; kroonbladen zo lang als de kelkbladen, stijlen korter dan 5 mm, rijpe vrucht sappig • Hypericum x inodorum; kroonbladen langer dan de kelkbladen, stijlen langer dan 5 mm, rijpe vrucht droog • Bron: waarnemingen.be • Mansbloed is gastheer voor: Hertshooimineermot. • Mansbloed is substraat voor: Hertshooiroest. Hypericum androsaemum Mansbloed Hypericum calycinum Grootbloemig hertshooi Eric Pannier waarnemingen.be Hypericum calycinum Grootbloemig hertshooi • Kenmerken • Bloem: 5 stijlen • Bloem: kleur: geel • Bloem: doorsnede 7-8 cm • Hoogte: tot 50 cm • Bron: waarnemingen.be Hypericum calycinum Grootbloemig hertshooi Hypericum canadense Canadees hertshooi Kjell Nilsen waarneming.nl Wolfgang Waanders waarneming.nl Hypericum canadense Canadees hertshooi • Canadees hertshooi (Hypericum canadense) is een vaste plant, die behoort tot de hertshooifamilie (Hypericaceae). Canadees hertshooi komt van nature voor in Europa en het oosten van Noord-Amerika. Het aantal chromosomen is 2n = 16.De plant wordt 3-30 cm hoog en heeft korte uitlopers. Er komen op de plant geen rode en zwarte klieren voor. De kale, rechtopstaande, vaak sterk rood aangelopen stengels hebben vier fijne lijsten. De bladeren hoger op de stengel zijn lijnvormig tot omgekeerd eirond en de onderste hebben een elliptische vorm. Canadees hertshooi bloeit van juli tot in september met gele bloemen. De bloeiwijze is een schroef met weinig bloemen. De lancetvormige, vrij spitse, 2- 4,5 mm lange kelkbladen hebben lichte of roodachtige strepen. De bloem is 6-8 mm groot. De kroonbladen zijn 3-4 mm lang. De bloem heeft acht tot vijftien meeldraden, die aan de voet niet of nauwelijks zijn vergroeid en staan in vijf niet zo duidelijke bundels. Een bloem heeft 3-5, tot 1 mm lange stijlen. De conische, rode tot purperen vrucht is een eenhokkige doosvrucht, die 4-6,5 mm lang en 2- 2,5 mm breed is. De lichtbruine, cilindrische zaden zijn 0,6 mm lang. Canadees hertshooi staat op open, zonnige, ’s winters vaak ondiep onder water staande, voedselarme, zure, venige of lemige zandgrond. Hypericum canadense Canadees hertshooi • Ze groeit langs heidevennen, in vochtige karrensporen en langs zandpaden. Ze behoort tot een sectie binnen het geslacht met een Noord-Amerikaanse verspreiding en is thuis in de koel-gematigde streken in het oostelijke deel daarvan. De plant is in Europa alleen vertegenwoordigt in Ierland en Nederland, hoe de oversteek naar Europa verlopen is blijft onduidelijk, transport met zwervende watervogels wordt gesuggereerd. De pionier is ingeburgerd tussen 1900 en 1924, na een ware explosie in de jaren 30 van die eeuw is de soort weer sterk afgenomen door de ontginning van natte heidevelden en het asfalteren van zandpaden en karrensporen. Canadees hertshooi is zeer zelden in Twente. De zaden worden makkelijk verspreid en vermoedelijk door menselijke activiteit is de plant weer op een aantal plaatsen terecht gekomen. De soort staat tegenwoordig vooral in zandafgravingen en langs zandwegen en paden. Hypericum canadense Canadees hertshooi Hypericum elodes Moerashertshooi Jelle Van den Berghe waarnemingen.be Hypericum elodes Moerashertshooi Deze plant gelijkt wel iets op H. humifusum, maar is veel krachtiger en heeft grotere bladen. Uit de wortelstok, die vertakt is, komen liggende, alleen aan de top. opstijgende stengels, waarvan de takken opstijgend en dichtbebladerd zijn. De bladen zijn tegenoverstaand, rond-eirond, zittend, half stengelomvattend, afgerond, met fijne doorschijnende puntjes en zij zijn fluweelachtig viltig, evenals de stengel. De bloemen staan in meestal 3-bloemige, eindelingse bijschermen, zijn vrij groot, geel (vaak komen onder de topbloeiwijze alleenstaande bloemen voor) en alleen 's middags open. De kelkbladen zijn eirond, door gesteelde klieren gewimperd, vliezig, 3-nervig. De kroonbladen zijn blijvend, 4-5 maal zo lang als de kelk. Meeldraden 15, korter dan de kroonbladen, tegen het vruchtbeginsel liggend. Tussen de meeldradenbundels zitten zeer kleine kroonachtige, tweespletige misschien honing afscheidende klieren, die tegen het vruchtbeginsel zijn aangedrukt. De doosvrucht is ovaal, weinig langer dan de kelk, 1- hokkig, met 3 kleppen openspringend. 1-3 dm. Juli-september. Bron: waarnemingen.be Hypericum elodes Moerashertshooi Moerashertshooi is gastheer voor: Moerashertshooigoudhaan. Hypericum elodes Moerashertshooi Hypericum hirsutum Ruig hertshooi Jean-Sébastien Rousseau-Piot waarnemingen.be Hypericum hirsutum Ruig hertshooi • Uit een liggende wortelstok komen vele rechtopgaande met fijne wolbeklede stengels. De bladen staan dicht opeen aan de stengel, tijdens de bloeitijd zijn de onderste reeds verdord, zij zijn eirond-langwerpig, stomp, met bijna hartvormige voet, plotseling in de korte steel samengetrokken, vanboven groen, vanonder bleek, van doorschijnende puntjes voorzien en ook ruwbehaard. • De bloemen staan in bijschermen, die tot een soort pluim verenigd zijn, zij zijn bleekgeel en vrij groot. De kelkbladen zijn lancetvormig, stomp, klierachtig- gewimperd, de klieren zijn zeer kortgesteeld. • De kroonbladen zijn 3 a 4 maal zo lang als de kelkbladen en soms aan de top van zwarte kliertjes voorzien. De meeldraden zijn nauwelijks korter dan de kroonbladen. • De doosvrucht is ovaal, 1 ½ maal zo lang als de kelk, bedekt met fijne strepen en bevat fluweelachtige behaarde zaden. 4-10 dm. Juli-september. • Bron: waarnemingen.be Hypericum hirsutum Ruig hertshooi • Ruig hertshooi is gastheer voor: Hertshooibladroller, Hertshooimineermot, Hertshooisneeuwmot, Hertshooisteltmot, Hertshooiwespvlinder. Hypericum hirsutum Ruig hertshooi Hypericum humifusum Liggend hertshooi Peter Freisen waarnemingen.be Hypericum humifusum Liggend hertshooi • Uit de houtige wortelstok komen enige of vele dunne, draadvormige, liggende of opstijgende, vanonder roodachtige, onbehaarde stengels, die voorzien zijn van 2 min of meer duidelijke ribben. De bladen zijn tegenoverstaand, bijna zittend, eirond-langwerpig, stomp, aan de rand met zwarte puntjes, de hogere alleen met doorschijnende puntjes. De bloemen staan alleen of in bijschermen met weinig bloemen, zij zijn geel en klein. De bloemstelen zijn even lang als de kelk of langer. De kelkbladen zijn ongelijk, langwerpig, stomp, stekelpuntig, gaafrandig, soms aan de rand met zwarte puntjes en enkele malen met klierharen. De kroonbladen zijn weinig langer dan de kelk. Meeldraden zijn er 15 a 20, zij zijn korter dan de kroonbladen. De doosvrucht is ovaal, iets langer dan de kelk, met tal van strepen. 5-20 cm. Juni-september. • Bron: waarneming.be • Liggend hertshooi is gastheer voor: Hertshooisteltmot. Hypericum humifusum Liggend hertshooi Hypericum maculatum Kantig hertshooi Frederic Gabrys waarnemingen.be Hypericum maculatum Kantig hertshooi • Uit de houtige wortel van Kantig hertshooi Hypericum maculatum komen enige (of slechts een) rechtopstaande, vierkante, weinig-vertakte, onbehaarde, iets zwart-gepunte, soms roodachtig-aangelopen stengels. De bladen zijn tegenoverstaand, zittend, onbehaard, eirond of langwerpig, stomp, met zijnerven, die netvormig vertakt zijn, met weinige of geen doorschijnende puntjes en vaak met zwarte puntjes aan de rand. De bloemen staan samen in een losse tuil, die eigenlijk uit bijschermen bestaat, zij zijn goudgeel en vrij groot. De kelkbladen zijn langwerpig, stomp, gaafrandig, soms met enige zwarte puntjes. De kroonbladen zijn 4 a 5 maal zo lang als de kelk met zwarte strepen en puntjes. De meeldraden zijn even lang als de kroonbladen. De doosvrucht is ovaal, 2 a 3 maal zo lang als de kelk met vele en fijne strepen. 20-60 cm. Juli- september. • Hypericum maculatum Kantig hertshooi • Gelijkende taxa • Een belangrijk kenmerk van Kantig hertshooi (en onderscheid ten opzichte van Sint-Janskruid Hypericum perforatum en de kruising Frans hertshooi Hypericum x desetangsii ( H. perforatum x maculatum ) zijn de kelkbladeren. Deze zijn breder en stomp bij Kantig hertshooi en hebben soms minieme tandjes (loep nodig). De stengel heeft 2-4 lijsten, maar is in ieder geval 4-kantig. • Bron: waarnemingen.be • Kantig hertshooi is gastheer voor: Hertshooimineermot, Hertshooisneeuwmot, Hertshooisteltmot, Hertshooiwespvlinder. • Kantig hertshooi is substraat voor: Hertshooimeeldauw. Hypericum maculatum Kantig hertshooi Hypericum majus Louis Geraets waarneming.nl Hypericum majus Hypericum