DOCSLIB.ORG

TRASZKI I SALAMANDRY – ŻYCIE NA GRANICY ŚRODOWISK NA PRZYKŁADZIE PRZEDSTAWICIELI RODZINY SALAMANDROWATYCH WSTĘP (Lissotriton Vulgaris)

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
TRASZKI I SALAMANDRY – ŻYCIE NA GRANICY ŚRODOWISK NA PRZYKŁADZIE PRZEDSTAWICIELI RODZINY SALAMANDROWATYCH WSTĘP (Lissotriton Vulgaris) Tom 66 2017 Numer 2 (315) Strony 261–271 Józef Różański, kRystyna żuwała Zakład Anatomii Porównawczej Instytut Zoologii i Badań Biomedycznych Uniwersytet Jagielloński w Krakowie ul. Gronostajowa 9, 30-387 Kraków E-mail: [email protected] TRASZKI I SALAMANDRY – ŻYCIE NA GRANICY ŚRODOWISK NA PRZYKŁADZIE PRZEDSTAWICIELI RODZINY SALAMANDROWATYCH WSTĘP (Lissotriton vulgaris). Mogą prowadzić tryb życia ściśle lądowy (Mertensiella caucasica), Przedstawiciele rodziny salamandrowa- ziemno-wodny (Triturus cristatus) lub wodny tych od wieków intrygowali badaczy. Pierw- (Cynops orientalis). Wśród salamandrowa- sza zachowana deskrypcja salamander, spi- tych znajdziemy najjadowitsze płazy ogonia- sana przez Pliniusza Starszego w I w. naszej ste (Taricha granulosa), jedynego na świecie ery, opisywała gwieździście ubarwione jasz- płaza mającego zdobność aktywnego wstrzy- czury, pojawiające się na powierzchni ziemi kiwania jadu (Pleurodeles waltl) czy pła- jedynie w trakcie ulewnych deszczy. Opo- za odznaczającego się aż czterema stadiami wiadane przez wieki historie o tajemniczych rozwojowymi (Notophthalmus viridescens). stworzeniach, wybiegających spośród płomie- Mimo iż badacze od wieków interesują ni z pniaków rozpalanych przez chcących się przedstawicielami salamandrowatych, rozgrzać się w podróży wędrowców, zapewni- jest jeszcze wiele zagadek dotyczących tej ły salamandrom miejsce w licznych mitach i wyjątkowej rodziny płazów (SURA 2005). legendach. Stworzenia te nazwano salaman- Obecnie w obrębie rodziny salamandro- drami, co w języku perskim oznacza „żyjące watych wyróżnia się 115 gatunków, ujętych w ogniu”. Sam Leonardo da Vinci pisał na w 21 rodzajów. Wśród nich są, opisane w przełomie XV i XVI w. w swych rozprawach 2016 r., 3 gatunki należące do rodzajów: o zwierzętach bez organów trawiennych, Pachytriton, Triturus i Paramesotriton, oraz 3 czerpiących energię z ognia. Najbliższych należące do rodzaju Tylototriton, opisane w krewnych salamander (obecnie traszki) okre- 2015 r. (www.amphibiaweb.org). ślono wywodzącym się z mitologii greckiej mianem trytonów, czyli posłańców morskich POCHODZENIE RODZINY głębin. SALAMANDROWATYCH Druga, co do zasobności gatunkowej wśród płazów ogoniastych, rodzina salaman- Najstarsze odnalezione szczątki przed- drowatych odznacza się szerokim spektrum stawicieli rodziny salamandrowatych (Sala- przystosowań środowiskowych i behawioral- mandridae) wywodzą się z kredy i górnego nych, umożliwiających jej przedstawicielom paleocenu. W związku z tym, iż skamienia- bytowanie na granicy środowisk wodnego łości najstarszego znanego nauce gatunku i lądowego. Zwyczajowy podział wyróżnia należącego do salamandrowatych, Koalliella wśród salamandrowatych dwie grupy: sala- genzeli, znalezione zostały w Europie, uwa- mandry i traszki, nazywane niekiedy trytona- ża się, że właśnie stąd wywodzi się cała mi. Wśród przedstawicieli rodziny są gatunki rodzina (ZHANG i współaut. 2008). W póź- występujące zarówno w klimacie tropikalnym nej kredzie kontynent ten był podzielony na (Paramesotriton deloustali), umiarkowanym wiele wysp i wysepek, wskutek czego na- (Salamandra salamandra), jak i w tajdze stąpiła dywersyfikacja przodków salaman- Słowa kluczowe: bioróżnorodność, filogeneza, pochodzenie, salamandrowate, zagrożenia a 262 Józef Różański, kRystyna żuwała Ryc. 1. Dyspersja przedstawicieli rodziny salamandrowatych na kontynent północnoamerykański odbyła się najprawdopodobniej poprzez most lądowy De Geer (a) lub, co mniej prawdopodobne, przez most lądowy Thulan (b) (BRikiatis 2014, zmieniona). drowatych poprzez kolonizowanie poszcze- jeden z mostów północnoatlantyckich, a nie gólnych skrawków lądu. Migracja na kon- przez Beringię (ZHANG i współaut. 2008). tynent północnoamerykański odbyła się we wczesnym kenozoiku (w paleocenie lub póź- FILOGENEZA RODZINY nym eocenie), prawdopodobnie dzięki utwo- SALAMANDROWATYCH rzonemu wówczas Północnoatlantyckiemu Mostowi Lądowemu o nazwie De Geer (Ryc. Mimo częstych zmian zachodzących w 1) (ZHANG i współaut. 2008). Inni badacze taksonomii salamandrowatych, od dłuższego uważają, że płazy te przemieściły się z Azji czasu obowiązuje podział grupujący przed- do Ameryki Północnej przez Północnoatlan- stawicieli tej rodziny w trzy podrodziny: Sa- tycki Most Lądowy Thulan lub, co najmniej lamandrininae, Salamandrinae oraz Pleuro- prawdopodobne, przez Beringię (ZHANG i delinae. współaut. 2008). Do podrodziny Salamandrininae należą Najstarsze skamienieliny salamandro- dwa gatunki z rodzaju Salamandrina, two- watych na obszarze Nowego Świata pocho- rzące odrębny klad, siostrzany dla wszyst- dzą z oligocenu. Z kolei proces migracji kich pozostałych przedstawicieli salamandro- wczesnych przedstawicieli omawianej ro- watych (ZHANG i współaut. 2008). dziny z Europy do Azji, wynikający z roz- Kolejna podrodzina, Salamandrinae to dzielenia salamandrowatych wskutek wi- salamandry prowadzące lądowy tryb życia. karyzacji (zastępowania) bądź zjawiska W grupie tej są gatunki reprezentujące ro- dyspersji, znajduje swoje potwierdzenie dzaje Salamandra, Chioglossa, Lyciasalaman- w pokrewieństwie między współcześnie dra, Mertensiella (ZHANG i współaut. 2008). żyjącymi i zamieszkującymi oba kontynenty Podrodzina Pleurodelinae, której przed- taksonami. Azjatyckie rodzaje takie jak: Cy- stawicieli zwyczajowo nazywa się traszka- nops, Pachytriton, Paramesotriton, są bo- mi, obejmuje pięć grup: (1) traszki pier- wiem siostrzane względem europejskich, np. wotne z rodzajów Echinotriton, Pleurodeles Calotriton, Lissotriton, Mesotriton, Neurergus, i Tylototriton, (2) traszki Nowego Świata Ommatotriton, Triturus. Wędrówka ta miała reprezentowane przez rodzaje Notophthala- prawdopodobnie miejsce w późnym oligoce- mus i Taricha, (3) traszki Korsyki i Sar- nie, co utwierdza w przekonaniu, iż koloni- dynii należące do rodzaju Euproctus, (4) zacja Ameryki Północnej odbyła się poprzez nowoczesne traszki europejskie z rodzajów Traszki i salamandry 263 Calotriton, Lissotriton, Ichthyosaura, Neu- rergus, Ommatotriton i Triturus oraz (5) no- woczesne traszki azjatyckie z rodzajów Cy- nops, Pachytriton i Paramesotriton (Ryc. 2) (aRntzen i współaut. 2015). ROZMIESZCZENIE GEOGRAFICZNE RODZINY SALAMANDROWATYCH Rodzina salamandrowatych rozpo- wszechniona jest głównie na półkuli pół- nocnej. Traszki (podrodzina Pleurodelinae) zamieszkują większą część Europy, roz- ległą część Azji w tym Chiny, Indie, pół- nocny Laos, Wietnam, Bliski Wschód oraz północną część Afryki i Amerykę Północ- ną. Salamandry z podrodziny Salamandri- nae można spotkać w Europie, w Turcji, Gruzji, Iraku, Izraelu i w Algierii. Przed- stawiciele rodzaju Salamandrina (podro- dzina Salamandrininae) są endemitem dla Półwyspu Apenińskiego (Ryc. 3) (MAZGAJ- ska 2009). Zasięg poszczególnych przedstawicieli salamandrowatych jest różnorodny, od ob- szarów nizinnych, przez wyżyny, po góry Ryc. 2. Drzewo filogenetyczne rodziny salaman- do wysokości 3000 m n.p.m. Gatunki o drowatych Salamandridae. najwyższym zasięgu pionowym to Sala- Czarnym kolorem zaznaczono przedstawicieli podrodziny mandra atra, Tylototriton taliangensis i Salamandrininae, ciemnoszarym kolorem przedstawicie- Ichthyosaura alpestris. W zależności od li podrodziny Salamandrinae, a jasnoszarym przedsta- lokalnego klimatu i ukształtowania tere- wicieli podrodziny Pleurodelinae (aRntzen i współaut. nu, poszczególne populacje danego ga- 2015, zmieniona). tunku mogą występować w różnych śro- Ryc. 3. Mapa przedstawia zasięg rodziny salamandrowatych. Czerwonym kolorem zaznaczono zasięg podrodziny Pleurodelinae, niebieskim podrodziny Salamandrinae, zaś czar- nym Salamandrininae. Jaskrawoniebieski kolor to miejsca gdzie zasięg podrodzin Pleurodelinae i Salamandrinae się pokrywają (aRntzen i współaut. 2015, zmieniona). 264 Józef Różański, kRystyna żuwała Ryc. 4. Rozród traszek odbywa się przeważnie w różnej wielkości zbiornikach wody stojącej, bogatych w roślinność wodną (a). Samice salamandry plamistej rodzą larwy w dobrze natlenowanych wodach strumieni i potoków (b), Beskid Wyspowy (fot. Józef Różański). dowiskach, np. traszka grzebieniasta w KRAJOWI PRZEDSTAWICIELE RODZINY północnej części swego zasięgu spotykana SALAMANDROWATYCH jest raczej na nizinach, zaś na południu Europy jej zasięg dochodzi do 2000 m W Polsce można spotkać 5 przedstawi- n.p.m. Rozród odbywa się w zbiornikach cieli rodziny salamandrowatych, będących wody stojącej bądź w ciekach (Ryc. 4). jedynymi płazami ogoniastymi na terenie Ryc. 5. Różne formy plamistości osobników salamandry plamistej, Beskid Wyspowy (fot. Józef Różań- ski). Traszki i salamandry 265 Ryc. 6. Przedstawiciele krajowych traszek: samice traszki grzebieniastej (a), samiec traszki zwyczajnej w szacie godowej (b), samica i samiec traszki karpackiej (c), samica i samiec traszki górskiej (d), Beskid Wyspowy (fot. Józef Różański). naszego kraju. Są to, salamandra plamista nie mają. Dorosła traszka grzebieniasta jest (Salamandra salamandra) oraz traszki: grze- od traszki zwyczajnej sporo większa i bar- bieniasta (Triturus cristatus), górska (Ichthy- dziej masywna. Jest też ciemniejsza, a jej osaura alpestris), zwyczajna (Lissotriton vul- skóra ma gruzełkowatą powierzchnię. Głowa garis) i karpacka (Lissotriton montandoni) traszki grzebieniastej jest wyraźniej wyod- (endemit karpacki). rębniona od tułowia niż u traszki zwyczaj- Jedynym przedstawicielem salamander w nej. W porze godowej u samców pojawia Polsce jest salamandra plamista. Osobniki się grzebień, oddzielony przerwą od płetwy tego gatunku charakteryzują się występowa- ogonowej. Natomiast u samców traszki zwy-
Load more

Recommended publications
  • <I>Ichthyosaura Alpestris</I>
    Volume 26 (January 2016), 49–56 FULL PAPER Herpetological Journal Published by the British Provenance of Ichthyosaura alpestris (Caudata: Herpetological Society Salamandridae) introductions to France and New Zealand assessed by mitochondrial DNA analysis Jan W. Arntzen1, Tania M. King2, Mathieu Denoël3, Iñigo Martínez-Solano4,5 & Graham P. Wallis2 1Naturalis Biodiversity Center, PO Box 9517, 2300 RA Leiden, The Netherlands 2Department of Zoology, University of Otago, PO Box 56, Dunedin 9054, New Zealand 3Behavioural Biology Unit, Department of Biology, Ecology and Evolution, University of Liège, Quai van Beneden 22, 4020 Liège, Belgium 4CIBIO-InBIO, Centro de Investigação em Biodiversidade e Recursos Genéticos, Campus Agrário de Vairão, Universidade do Porto, Rua Padre Armando Quintas, s/n 4485-661 Vairão, Portugal 5(present address) Ecology, Evolution, and Development Group, Department of Wetland Ecology, Doñana Biological Station, CSIC, c/ Americo Vespucio, s/n, 41092, Seville, Spain The last century has seen an unparalleled movement of species around the planet as a direct result of human activity, which has been a major contributor to the biodiversity crisis. Amphibians represent a particularly vulnerable group, exacerbated by the devastating effects of chytrid fungi. We report the malicious translocation and establishment of the alpine newt (Ichthyosaura alpestris) to its virtual antipode in North Island of New Zealand. We use network analysis of mitochondrial DNA haplotypes to identify the original source population as I. a. apuana from Tuscany, Italy. Additionally, a population in southern France, presumed to be introduced, is identified as I. a. alpestris from western Europe. However, the presence of two differentiated haplotypes suggests a mixed origin.
    [Show full text]
  • CCAC Guidelines: Amphibians Date of Publication: August 2021
    CCAC Canadian Council on Animal Care CCPA Conseil canadien de protection des animaux CCAC guidelines: Amphibians Date of Publication: August 2021 © Canadian Council on Animal Care, 2021 ISBN: 978-0-919087-91-0 190 O’Connor St., Suite 800 Ottawa, Ontario, K2P 2R3 http://www.ccac.ca ACKNOWLEDGEMENTS The Canadian Council on Animal Care (CCAC) Board of Directors is grateful for the expertise contributed by the members of the CCAC Subcommittee on Amphibians and for their engagement throughout the guidelines development process. In addition, the Board is grateful to all those who provided critical input during the two review periods. We would also like to acknowledge the contributions of both the CCAC Standards Committee and the CCAC Assessment and Certification Committee members, who provided important guidance to the subcommittee. Finally, we would like to thank the CCAC Secretariat project team for its excellent work throughout this process. The CCAC also acknowledges its funders, the Canadian Institutes of Health Research and the Natural Sciences and Engineering Research Council of Canada. The CCAC could not continue to deliver on its current mandate without their support. Dr. Chris Kennedy Mr. Pierre Verreault Chair, CCAC Board of Directors CCAC Executive Director CCAC AMPHIBIANS SUBCOMMITTEE Dr. Frédéric Chatigny (Chair) Mr. Jason Allen, Trent University Dr. Anne-Marie Catudal, Université Laval Dr. Winnie Chan, Mass General Brigham Mr. Dan Fryer, Greater Moncton SPCA Dr. Valérie Langlois, Institut national de la recherche scientifique Dr. Hillary Maddin, Carleton University Dr. Stéphane Roy, Université de Montréal Ms. Alison Weller, Canadian Food Inspection Agency Table of Contents TABLE OF CONTENTS PREFACE.........................................................................................................................1 SUMMARY OF THE GUIDELINES LISTED IN THIS DOCUMENT .................................2 1.
    [Show full text]
  • 50 CFR Ch. I (10–1–20 Edition) § 16.14
    § 15.41 50 CFR Ch. I (10–1–20 Edition) Species Common name Serinus canaria ............................................................. Common Canary. 1 Note: Permits are still required for this species under part 17 of this chapter. (b) Non-captive-bred species. The list 16.14 Importation of live or dead amphib- in this paragraph includes species of ians or their eggs. non-captive-bred exotic birds and coun- 16.15 Importation of live reptiles or their tries for which importation into the eggs. United States is not prohibited by sec- Subpart C—Permits tion 15.11. The species are grouped tax- onomically by order, and may only be 16.22 Injurious wildlife permits. imported from the approved country, except as provided under a permit Subpart D—Additional Exemptions issued pursuant to subpart C of this 16.32 Importation by Federal agencies. part. 16.33 Importation of natural-history speci- [59 FR 62262, Dec. 2, 1994, as amended at 61 mens. FR 2093, Jan. 24, 1996; 82 FR 16540, Apr. 5, AUTHORITY: 18 U.S.C. 42. 2017] SOURCE: 39 FR 1169, Jan. 4, 1974, unless oth- erwise noted. Subpart E—Qualifying Facilities Breeding Exotic Birds in Captivity Subpart A—Introduction § 15.41 Criteria for including facilities as qualifying for imports. [Re- § 16.1 Purpose of regulations. served] The regulations contained in this part implement the Lacey Act (18 § 15.42 List of foreign qualifying breed- U.S.C. 42). ing facilities. [Reserved] § 16.2 Scope of regulations. Subpart F—List of Prohibited Spe- The provisions of this part are in ad- cies Not Listed in the Appen- dition to, and are not in lieu of, other dices to the Convention regulations of this subchapter B which may require a permit or prescribe addi- § 15.51 Criteria for including species tional restrictions or conditions for the and countries in the prohibited list.
    [Show full text]
  • Food Composition of Alpine Newt (Ichthyosaura Alpestris) in the Post-Hibernation Terrestrial Life Stage
    NORTH-WESTERN JOURNAL OF ZOOLOGY 12 (2): 299-303 ©NwjZ, Oradea, Romania, 2016 Article No.: e161503 http://biozoojournals.ro/nwjz/index.html Food composition of alpine newt (Ichthyosaura alpestris) in the post-hibernation terrestrial life stage Oldřich KOPECKÝ1,*, Karel NOVÁK1, Jiří VOJAR2 and František ŠUSTA3 1. Department of Zoology and Fisheries, Faculty of Agrobiology, Food and Natural Resources, Czech University of Life Sciences Prague, Kamýcká 129, Praha 6 - Suchdol 165 21, Czech Republic. 2. Department of Ecology, Faculty of Environmental Sciences, Czech University of Life Sciences Prague, Kamýcká 129, Praha 6 - Suchdol 165 21, Czech Republic. 3. Prague Zoological Garden, U Trojského zámku 3/120, Praha 7 - Troja 171 00, Czech Republic. *Corresponding author, O. Kopecký, E-mail: [email protected] Received: 26. Juy 2015 / Accepted: 29. December 2015 / Available online: 09. January 2016 / Printed: December 2016 Abstract. Amphibians in the temperate climatic zone, including European newt species, annually migrate to water for reproduction. While prey consumption and the composition of their diet during the breeding season have been explored relatively well, the opposite is true for the spring period before reproduction. Therefore, the primary of aim our study was to determine whether newts consumed food in the post- hibernation terrestrial life stage. We studied one population of alpine newts from the Czech Republic. The majority of the newts examined (65.30%) contained some food item. Repletion level was not connected with the newts’ body condition and also did not differ between males and females. In addition, the number of items consumed and the diversity of prey were not connected with an individual’s body condition or sex.
    [Show full text]
  • Latitudinal MHC Variation and Haplotype Associated Differential Survival in Response To
    bioRxiv preprint doi: https://doi.org/10.1101/597559; this version posted April 2, 2019. The copyright holder for this preprint (which was not certified by peer review) is the author/funder. All rights reserved. No reuse allowed without permission. 1 Latitudinal MHC variation and haplotype associated differential survival in response to 2 experimental infection of two strains of Batrachochytrium dendrobatitis (Bd-GPL) in common 3 toads 4 5 Maria Cortazar-Chinarro1, Sara Meurling1, 2, Laurens Schroyens, Mattias Siljestam, Alex Ritcher- 6 Boix, Anssi Laurila, and Jacob Höglund 7 8 Dept of Ecology and Genetics, Uppsala University, Norbyvägen 18D, SE-75236, Uppsala, Sweden 9 [email protected] 10 1) Authors contributed equally to this work 11 2) To whom correspondence should be addressed 12 1 bioRxiv preprint doi: https://doi.org/10.1101/597559; this version posted April 2, 2019. The copyright holder for this preprint (which was not certified by peer review) is the author/funder. All rights reserved. No reuse allowed without permission. 13 Abstract 14 While both innate and adaptive immune system mechanisms have been implicated in resistance 15 against the chytrid fungus Batrachochytrium dendrobatitis, studies on the role of specific MHC 16 haplotypes on Bd infection are rare. Here, we studied latitudinal variation in MHC Class IIB loci 17 along a latitudinal gradient from southern to northern Sweden in common toads, Bufo bufo. 18 Swedish toad populations had fewer MHC Class IIB haplotypes compared to a previous study of 19 populations in Britain. Furthermore, we found MHC diversity to decline from south to the north 20 within Sweden.
    [Show full text]
  • Salamander Species Listed As Injurious Wildlife Under 50 CFR 16.14 Due to Risk of Salamander Chytrid Fungus Effective January 28, 2016
    Salamander Species Listed as Injurious Wildlife Under 50 CFR 16.14 Due to Risk of Salamander Chytrid Fungus Effective January 28, 2016 Effective January 28, 2016, both importation into the United States and interstate transportation between States, the District of Columbia, the Commonwealth of Puerto Rico, or any territory or possession of the United States of any live or dead specimen, including parts, of these 20 genera of salamanders are prohibited, except by permit for zoological, educational, medical, or scientific purposes (in accordance with permit conditions) or by Federal agencies without a permit solely for their own use. This action is necessary to protect the interests of wildlife and wildlife resources from the introduction, establishment, and spread of the chytrid fungus Batrachochytrium salamandrivorans into ecosystems of the United States. The listing includes all species in these 20 genera: Chioglossa, Cynops, Euproctus, Hydromantes, Hynobius, Ichthyosaura, Lissotriton, Neurergus, Notophthalmus, Onychodactylus, Paramesotriton, Plethodon, Pleurodeles, Salamandra, Salamandrella, Salamandrina, Siren, Taricha, Triturus, and Tylototriton The species are: (1) Chioglossa lusitanica (golden striped salamander). (2) Cynops chenggongensis (Chenggong fire-bellied newt). (3) Cynops cyanurus (blue-tailed fire-bellied newt). (4) Cynops ensicauda (sword-tailed newt). (5) Cynops fudingensis (Fuding fire-bellied newt). (6) Cynops glaucus (bluish grey newt, Huilan Rongyuan). (7) Cynops orientalis (Oriental fire belly newt, Oriental fire-bellied newt). (8) Cynops orphicus (no common name). (9) Cynops pyrrhogaster (Japanese newt, Japanese fire-bellied newt). (10) Cynops wolterstorffi (Kunming Lake newt). (11) Euproctus montanus (Corsican brook salamander). (12) Euproctus platycephalus (Sardinian brook salamander). (13) Hydromantes ambrosii (Ambrosi salamander). (14) Hydromantes brunus (limestone salamander). (15) Hydromantes flavus (Mount Albo cave salamander).
    [Show full text]
  • Title 50—Wildlife and Fisheries
    Title 50—Wildlife and Fisheries (This book contains parts 1 to 16) Part CHAPTER I—United States Fish and Wildlife Service, Depart- ment of the Interior ........................................................... 1 1 VerDate Sep<11>2014 08:08 Nov 27, 2018 Jkt 244234 PO 00000 Frm 00011 Fmt 8008 Sfmt 8008 Y:\SGML\244234.XXX 244234 rmajette on DSKBCKNHB2PROD with CFR VerDate Sep<11>2014 08:08 Nov 27, 2018 Jkt 244234 PO 00000 Frm 00012 Fmt 8008 Sfmt 8008 Y:\SGML\244234.XXX 244234 rmajette on DSKBCKNHB2PROD with CFR CHAPTER I—UNITED STATES FISH AND WILDLIFE SERVICE, DEPARTMENT OF THE INTERIOR SUBCHAPTER A—GENERAL PROVISIONS Part Page 1 Definitions .............................................................. 5 2 Agency organization and locations ......................... 5 3 Nondiscrimination—contracts, permits, and use of facilities ............................................................... 7 SUBCHAPTER B—TAKING, POSSESSION, TRANSPORTATION, SALE, PUR- CHASE, BARTER, EXPORTATION, AND IMPORTATION OF WILDLIFE AND PLANTS 10 General provisions.................................................. 8 11 Civil procedures...................................................... 30 12 Seizure and forfeiture procedures ........................... 34 13 General permit procedures ...................................... 44 14 Importation, exportation, and transportation of wildlife ................................................................. 57 15 Wild Bird Conservation Act .................................... 86 16 Injurious wildlife..................................................... 98 3 VerDate Sep<11>2014 08:08 Nov 27, 2018 Jkt 244234 PO 00000 Frm 00013 Fmt 8008 Sfmt 8008 Y:\SGML\244234.XXX 244234 rmajette on DSKBCKNHB2PROD with CFR VerDate Sep<11>2014 08:08 Nov 27, 2018 Jkt 244234 PO 00000 Frm 00014 Fmt 8008 Sfmt 8008 Y:\SGML\244234.XXX 244234 rmajette on DSKBCKNHB2PROD with CFR SUBCHAPTER A—GENERAL PROVISIONS PART 1—DEFINITIONS § 1.6 Person. Person means an individual, club, as- Sec. sociation, partnership, corporation, or 1.1 Meaning of terms.
    [Show full text]
  • Food Composition of an Ichthyosaura Alpestris (Amphibia) Population from the Poiana Rusca Mountains, Romania
    HERPETOLOGICA ROMANICA Vol. 5, 2011, pp.7-25 ISSN: 1842-9203 Article No. 111102 Food composition of an Ichthyosaura alpestris (Amphibia) population from the Poiana Rusca Mountains, Romania Horia Vlad BOGDAN*, Raluca Maria IANC, Adina Nicoleta POP, Renata Ştefania SÖLLÖSI, Alexandra Maria POPOVICI and Iulia-Florina POP University of Oradea, Faculty of Sciences, Department of Biology; Universităţii str. 1, Oradea 410087, Romania * Corresponding author, H.V. Bogdan, E-mail: [email protected] Abstract. The food composition of the Ichthyosaura alpestris populations from Nadrag, Poiana Rusca Mountains confirms that this species generally has a less intense feeding in the aquatic period. Although the differences between the two study periods and between the two sexes weren’t significant, the feeding was clearly more reduced in the second study period, as well as in the case of the males. A large number of newts presented stomach contents with no animal preys (only shad skin, spawn, vegetal remains), especially in the second period. The poorer feeding from the end of April is a consequence of the fact that during this period the newts were already getting ready to leave the aquatic environment, the number of individuals in water being lower than in the end of March. This result seems to be more important than the composition of their diet, which is similar to that of other populations previously studied from Romania. If these differences were confirmed and they are not a result of some special conditions of the year 2011, this would mean that the I. alpestris populations from Poiana Rusca Mountains have their aquatic phase offset by one month ahead of the populations from the Apuseni Mountains, fact that would confirm their distinct status.
    [Show full text]
  • Downloaded from Brill.Com10/07/2021 12:48:18PM Via Free Access 86 Arntzen Et Al
    Contributions to Zoology, 84 (2) 85-113 (2015) Vertebral number is highly evolvable in salamanders and newts (family Salamandridae) and variably associated with climatic parameters Jan W. Arntzen1, 5, Wouter Beukema2, 3, Frietson Galis1, Ana Ivanović1, 4 1 Naturalis Biodiversity Center, P.O. Box 9517, 2300 RA Leiden, The Netherlands 2 CIBIO/InBIO, Centro de Investigação em Biodiversidade e Recursos Genéticos da Universidade do Porto. Instituto de Ciências Agrárias de Vairão, Rua Padre Armando Quintas 7, 4485-661 Vairão, Portugal 3 Departamento de Biologia da Faculdade de Ciências da Universidade do Porto, Porto, Portugal 4 Faculty of Biology, Institute for Zoology, University of Belgrade, Studentski trg 16, 11000 Belgrade, Serbia 5 E-mail: [email protected] Key words: ancestral character states, body shape, climatic niche, comparative method, phylogeny, vertebral column Abstract Discussion ......................................................................................... 94 Body shape and climate .......................................................... 94 In vertebrates, the relative proportion of the number of trunk and Evolvability ................................................................................ 95 caudal vertebrae is an important determinant of body shape. Conclusions ............................................................................... 96 While among amphibians frogs and toads show low variation in Acknowledgements ......................................................................... 96
    [Show full text]
  • (Ichthyosaura Alpestris) Husbandry Guidelines
    Alpine newt (Ichthyosaura alpestris) Husbandry Guidelines By Jay Redbond Herpetologist/Amphibian Keeper For the Wildfowl and Wetlands trustEmail:[email protected] Reviewed By Jean Raffaelli Copyright of Jay Redbond Page 1 1) Introduction 2) Taxonomy: Nomenclature Common Name 3) Natural History: Physiology Morphology Longevity Ecology Diet and Feeding Reproduction 4) Husbandry of captive stock: Health checks Identification Cleaning 5) Housing Requirements: Aquariums Water quality Vegetation and substrate 6) Feeding in Captivity Copyright of Jay Redbond Page 2 Alpine newts ( Ichthyosaura alpestris) 1) Introduction Alpine newts are from the genus Ichthyosaura of which there are believed to be eleven described subspecies. I. a. alpestris: This is the nominate of alpestris and has the widest range and can be seen from Western France to Eastern Russia and as north as Denmark. I. a. apuana: This subspecies is from Northern Italia. I. a. inexpectata: This subspecies is found in Southern Italia and is very similar to apuanus. I. a. veluchiensis: This subspecies is found in Greece just below the normal forms range. I. a. cyreni: This subspecies is found in Northern Spain. I. a. montenegrinus: This subspecies is believed to remains neotenic and can be found in Lake Bukumirsko in Montenegro. There are meant to be two more neotenic species that are found in Montenegro but are unsure if these two species are I. a. montenegrina. The Latin names are I. a. piperiana and I. a. serdara. I. a. lacusnigri: This subspecies is one of the rarest sub species and is found in a small area in Slovenia. I. a. reiseri: This subspecies is believed to be extinct now.
    [Show full text]
  • Action Plan for the Conservation of the Common Midwife Toad (Alytes Obstetricans) in the European Union
    Action Plan for the Conservation of the Common Midwife Toad (Alytes obstetricans) in the European Union Final draft (17/04/2012) EUROPEAN COMMISSION 2012 THE N2K GROUP European Economic Interest Group • Compiler(s): Violeta Barrios, Concha Olmeda, Ernesto Ruiz (Atecma/N2K Group). • List of contributors ( in alphabetical order ) César Ayres. Vocalía de Conservación, Asociación Herpetológica Española, Spain. Vincent Bentata. Ministère de l’Écologie, de l’Énergie, du Développement Durable et de la Mer, Direction de l’Eau et de la Biodiversité, France. Susanne Böll. Agency for Nature Conservation and Field Ecology, Germany. Adrian Borgula. KARCH, Switzerland. Jaime Bosch. Museo Nacional de Ciencias Naturales/CSIC, Spain. Wilbert Bosman. Stichting RAVON, Netherlands. Rémi Duguet. International Society for the Study and Conservation of Amphibians (ISSCA), France. Philippe Goffart. Département de l’Étude du Milieu naturel et agricole (DEMna), Service Public Wallon, Belgium. Thomas Kordges. Private expert, Germany. Laurent Schley. Service de la Nature, Administration de la Nature et des Forêts, Luxembourg. Benedikt Schmidt. KARCH, Switzerland. José Teixeira. CIBIO, Universidade do Porto, Portugal. Heiko Uthleb. Private expert, Germany. Véronique Verbist. Agentschap voor Natuur en Bos, Belgium. • Recommended citation including ISBN • Cover photo: Male midwife toad, Alytes obstetricans , with eggs. Author: José Alves Teixeira. EU Species Action Plan – Alytes obstetricans 2 Final draft THE N2K GROUP European Economic Interest Group CONTENTS Preface/Introduction..............................................................................................
    [Show full text]
  • Calotriton), Or Make No Physical Contact with the Partly – Aquatic Species
    This family includes the species regarded as typical triton), on its dorsal surface (as in the American species newts and salamanders. It is a diverse family, including of Notophthalmus and Taricha), by its tail (Euproctus both large- and small-bodied, terrestrial and – at least and Calotriton), or make no physical contact with the partly – aquatic species. Some are strictly terrestrial female at all (Cynops, Neurergus, Parameso triton, Lao- (for instance Salamandra in Europe and the Middle East, triton, Pachytriton, Lissotriton, Ommatotriton, Ichthyo- Echinotriton in China and Japan) and some are perma- saura, Echinotriton, Triturus and Salamandrina). nently aquatic (such as Pachytriton in China). The largely The presence of well-developed lungs is ancestral for terrestrial salamanders (Chioglossa, Lyciasalamandra, salamandrids with fi ve evolutionarily independent Mertensiella, Salamandra) are smooth-skinned while reductions or losses of lungs in the genera Calotriton, most of the other genera have a rough skin. Most Chioglossa, Euproctus, Pachytriton, and Salamandrina. species have aquatic larvae except for some viviparous The family Salaman dridae contains some 93 species salamanders that give birth to fully metamorphosed assigned to the following genera: Calotriton (2 species), offspring (for instance Lyciasalamandra). No single Chioglossa (1 species), Cynops (9 species), Echinotriton feature uniquely characterises all salamandrids as a (2 species), Euproctus (2 species), Ichthyosaura monophyletic group, but a combined analysis of
    [Show full text]