T.C. SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

HONAZ DAĞI MİLLİ PARKI (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNİN () FAUNASI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Akın KIRAÇ

Danışman: Yrd.Doç.Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

YÜKSEK LİSANS

BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

ISPARTA - 2012

I

İÇİNDEKİLER

Sayfa

İÇİNDEKİLER………………………………………………………………………..i

ÖZET ...... iv

ABSTRACT...... v

TEŞEKKÜR………………………………………………………………………….iv

ŞEKİLLER DİZİNİ...... vii

ÇİZELGELER DİZİNİ ...... ix

1.GİRİŞ ...... 1

2. KAYNAK ÖZETLERİ ...... 9

3. MATERYAL VE YÖNTEM ...... 21

3.1. Çalışma Alanının ve İstasyonların Tanıtımı ...... 24

3.2. Verilerin Değerlendirilmesi ...... 28

4. ARAŞTIRMA BULGULARI ...... 30

4.1. Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae Tür Listesi...... 30

4.1.1. ...... 30

4.1.1.1. Aphanistes ruficornis (Gravenhorst,1829)...... 30

4.1.1.2. Erigorgus fibulator (Gravenhorst,1829)...... 31

4.1.1.3. cruentatum (Geoffroy,1785)...………………………….……….31

4.1.2. Ichneumoninae ...... 32

4.1.2.1. Diadromus collaris (Gravenhorst, 1829) ...... 32

4.1.3. Ctenopelmatinae...... 32

4.1.3.1. Lamachus eques (Hartig,1838) ...... 32

4.1.4. Tryphoninae ...... 33

4.1.4.1. Netelia (Netelia) fuscicornis (Holmgren, 1860)...... 33

4.1.5. Pimplinae ...... 34

i

4.1.5.1. Pimpla spuria (Gravenhorst, 1829) ...... 34

4.1.6. Collyriinae...... 35

4.1.6.1. Collyria coxator (Villers, 1789)...... 35

4.1.7. Ophioninae ...... 35

4.1.7.1. Enicospilus ramidulus (Linnaeus, 1758)...... 35

4.1.7.2. Ophion pteridis (Kriechbaumer, 1879)...... 36

4.1.8. Diplazontinae ...... 37

4.1.8.1. Diplazon laetatorius (Fabricius, 1781) ...... 37

4.1.9. Tersilochinae...... 38

4.1.9.1. Diaparsis nitida (Horstmann, 1981) ...... 38

4.1.9.2. Tersilochus jocator (Holmgren, 1859)………………………………..…....38 4.1.9.3. Gonolochus nitens (Horstmann ve Kolarov, 1988)...... 38

4.1.10. Cryptinae...... 39

4.1.10.1. Aritranis director (Thunberg 1822) ...... 39

4.1.10.2. Aritranis longicauda (Kriechbaumer 1873)...... 39

4.1.10.3. Blapsidotes vicinus (Gravenhorst 1829) ...... 40

4.1.10.4. Cryptus spiralis (Geoffroy 1785)...... 40

4.1.10.5. Dichrogaster schimitscheki (Fahringer 1935)...... 41

4.1.10.6. Myrmeleonostenus italicus (Gravenhorst 1829) ...... 41

4.1.10.7. Buathra laborator (Thunberg 1822) ...... 42

4.1.10.8. Agrothereutes hospes (Tschek 1871)...... 42

4.1.10.9. Glyphicnemis vagabunda (Gravenhorst 1829) ...... 43

4.1.11. ...... 43

4.1.11.1. Exochus castaniventris (Brauns 1896)...... 43

4.1.11.2. Exochus vafer (Holmgren 1873) ...... 43

4.1.11.3. Exochus mitratus (Gravenhorst 1829) ...... 44

ii

4.1.12. Campopleginae...... 44

4.1.12.1. *Diadegma insectator (Schrank 1781) ...... 44

4.1.12.2. *Diadegma aculeatum (Bridgman 1889)...... 45

4.1.12.3. Diadegma claripenne (Thomson 1887) ...... 46

4.1.12.4. *Venturia atricolor (Gyorfi 1946) ...... 46

4.1.12.5. Venturia canescens (Gravenhorst 1829) ...... 47

4.2. İstatiksel Bulgular ...... 48

5. TARTIŞMA VE SONUÇ ...... 64

6. KAYNAKLAR ...... 68

ÖZGEÇMİŞ………………………………………………….………..…………………...83

iii

ÖZET Yüksek Lisans Tezi

HONAZ DAĞI MİLLİ PARKI (DENİZLİ) VE YAKIN ÇEVRESİNİN ICHNEUMONIDAE (HYMENOPTERA) FAUNASI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Akın KIRAÇ

Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı

Danışman: Yrd.Doç.Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

Bu çalışma Denizli ili Honaz Dağı Milli Parkı’ nın Ichneumonidae (Hymenoptera) faunasını belirlemek amacı ile gerçekleştirilmiştir. Mart 2010- Ağustos 2011 arasında yapılan bu araştırmada yüksekliğe bağlı olarak atrap ve malaise tuzağı ile altı istasyondan 12 altfamilyaya ait 31 tür teşhis edilmiştir.

Bu çalışmada tespit edilen 3 tür Türkiye faunası için yeni kayıttır. Bunlar Diadegma insectator (Schrank, 1781), Diadegma aculeatum (Bridgman, 1889) ve Venturia atricolor (Gyorfi, 1946)’ dur.

Shannon - Wiener çeşitlilik indeksine göre altıncı İstasyon (Yassıhöyük) Ichneumonidae tür çeşitliliği bakımından en yüksek bulunmuştur.

Jaccard Benzerlik indeksine göre altfamilyalar için birinci istasyon ( Honaz İlçesi Milli Park sınırı) ile ikinci istasyonun (Cankurtaran) yakın olduğu, dördüncü istasyonun (Kefe Yaylası) ise benzerlik açısından diğerlerinden farklı olduğu görülmüştür. Türler için üçüncü istasyon (Karaçay) ile ikinci istasyon (Cankurtaran) daha benzer iken dördüncü istasyon (Kefe Yaylası) diğerlerinden farklıdır. Ana Bileşen analizine göre türlerin istasyonlardaki dağılımı gösterildi.

Anahtar Kelimeler: Hymenoptera, Ichneumonidae, fauna, tür çeşitliliği, benzerlik, ana bileşen analizi, milli park, honaz dağı.

2011, 83 sayfa

iv

ABSTRACT M.Sc.Thesis

A RESEARCH ON FAUNA OF ICHNEUMONIDAE (HYMENOPTERA) IN NATIONAL PARK OF HONAZ MOUNTAIN (DENİZLİ) AND ITS VICINITY

Akın KIRAÇ

Süleyman Demirel University Graduate School of Applied and Natural Sciences Department of Biology

Supervisor: Asst. Prof. Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ

This study was carried out to determine fauna of Ichneumonidae (Hymenoptera) in Honaz Mountain National Park in Denizli province. 31 species beloning to 12 subfamilies were identified from six stations by using sweep net and malaise trap according to altitude between March 2010 – August 2011.

In this study, three of the identified species are new records for the Turkish fauna. These are Diadegma insectator (Schrank, 1781), Diadegma aculeatum (Bridgman, 1889) and Venturia atricolor (Gyorfi, 1946).

It is found that sixth station (Yassıhöyük) has the highest species richness for Ichneumonidae according to Shannon – Wiener diversity index.

Jaccard similarity indices showed that the first station (Honaz District National Park boundary) and the second station (Cankurtaran) are similar, but the fourth station (Kefe Yaylası) is different from the others in terms of collected subfamilies. The third station (Karaçay) and the second station (Cankurtaran) are similar, while the fourth station (Kefe Yaylası) different from rest of the satations for species composition. Principal Component Analysis was applied to put forward distribution of the species at the studied stations.

Key Words: Hymenoptera, Ichneumonidae, fauna, biodiversity, similarity, principal component analysis, national park, honaz mountain.

2011, 83 pages

v

TEŞEKKÜR

Bu çalışma süresince bilgi, birikim ve yardımlarını esirgemeyen danışman hocam Sayın Yrd.Doç.Dr. Mehmet Faruk GÜRBÜZ’ e, fikir ve önerilerine ihtiyaç duyduğum , bilimsel açıdan örnek aldığım Sayın Prof.Dr. Ali GÖK’ e, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölüm Başkanı Sayın Prof.Dr. Yusuf AYVAZ’a ve diğer bölüm hocalarıma teşekkür ederim.

Çalışma sırasında bilgilerinden yararlandığım Araştırma Görevlisi İsmail ŞEN’e, Yüksek Biyolog Ayşegül ÖZDAN’a teşekkür ederim.

Arazi çalışmalarım sırasında desteklerini benden esirgemeyen aileme teşekkür ederim. Gayretimi ve çalışmalarımı destekleyen Hatice ARSLAN’ a teşekkür ederim.

Tez çalışmamı detekleyen, 2109-YL-10 Nolu BAP projesi için Süleyman Demirtel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi Başkanlığına, TBAG- 110T012 Nolu proje için TÜBİTAK’ a teşekkür ederim.

Akın KIRAÇ ISPARTA 2012

vi

ŞEKİLLER DİZİNİ

Şekil 1.1. Akdeniz Havzası ...... 5

Şekil 1.2. İran-Anadolu...... 5

Şekil 1.3. Kafkasya ...... 5

Şekil 3.1. Denizli Haritası ...... 22

Şekil 3.2. Arazide Ichneumonidae Örneklerinin Atrap İle Yakalanması (a), Malaise

Tuzağı (b)………………...………………………………………….………23

Şekil 3.1.1. Honaz Dağı ve Çalışma Alanları ...... 23

Şekil 3.1.2. Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (1.İstasyon) Uydu Görüntüsü ...... 24

Şekil 3.1.3. Cankurtaran (2. İstasyon) Uydu Görüntüsü...... 24

Şekil 3.1.4. Karaçay (3. İstasyon) Uydu Görüntüsü ...... 25

Şekil 3.1.5. Kefe Yaylası (4. İstasyon) Uydu Görüntüsü...... 26

Şekil 3.1.6. Gökpınar (5. İstasyon) Uydu Görüntüsü...... 26

Şekil 3.1.7. Yassıhöyük (6. İstasyon) Uydu Görüntüsü...... 27

Şekil 4.2.1. Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre

Dağılımı...... 48

Şekil 4.2.2. Honaz Dağı, Gökpınar Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının

Altfamilyalara Göre Dağılımı ...... 50

Şekil 4.2.3. Honaz Dağı, Yassıhöyük Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının

Altfamilyalara Göre Dağılımı ...... 50

Şekil 4.2.4. Honaz Dağı, Cankurtaran Çalışma Alanındaki Ichneumonidae

Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı...... 51

Şekil 4.2.5. Honaz Dağı, Karaçay Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının

Altfamilyalara Göre Dağılımı ...... 52

vii

Şekil 4.2.6. Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı Çalışma Alanındaki

Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı ...... 53

Şekil 4.2.7. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Altfamilyaların Jaccard

Benzerlik İndeksine Göre Kümeleme Analizi Sonuç Diyagramı ...... 60

Şekil 4.2.8. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Jaccard Benzerlik

İndeksine Göre Kümeleme Analizi Sonuç Diyagramı...... 61

Şekil 4.2.9. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Ana Bileşen Analizi

(PCA) Grafiği ( 1. İstasyon: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D); 550m-Kuzey, 2.İstasyon: Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m- Batı; 3. İstasyon: Karaçay (37o 41’K/29o 24’D),1100m-Doğu; 4. İstasyon: Kefe Yaylası (37o 37’K/29o 23’D), 1364m-Güney; 5.İstasyon: Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) , 600m-Batı; 6. İstasyon: Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D),866m-Güney )...... 63

viii

ÇİZELGELER DİZİNİ

Çizelge 4.2.1. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Uçuş Periyodları

...... 55

Çizelge 4.2.2. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Bulunduğu Sıcak.

Noktalar...... 57

Çizelge 4.2.3.Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Bolluk

Frekansları...... 58

Çizelge 4.2.4. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Altfamilyaların Jaccard

Benzerlik Matriksi...... 60

Çizelge 4.2.5. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Jaccard Benzerlik

Matriksi ...... 61

ix

1.GİRİŞ

Hymenoptera takımı parazitoid böceklerin bulunduğu en önemli takımdır. Bu takım içersinde çok sayıda cins ve tür ile Ichneumonidae familyası en geniş familyayı oluşturmakta ve bütün böcek gruplarının %5-8’ini kapsamaktadır (Townes, 1969). Yu and Horstmann (1997), tarafından hazırlanan son Ichneumonidae kataloğuna göre, dünyada 21.958 tür listelenmiştir. Townes (1969)’e göre, dünyada yaklaşık olarak 60.000 Ichneumonid tür bulunmaktadır.

Çok sayıda türü bulunan Hymenopteraların biyolojik mücadele ve doğal dengenin korunmasında etkin bir role sahip oldukları bilinmektedir (Clausen, 1940; Townes, 1969; 1971; Gauld, 1984).

Demirsoy (2003)’e göre Ichneumonidae’ nin sistematikteki yeri şu şekildedir:

Takım: Hymenoptera Alttakım: Üstfamilya: Ichneumonoidea Familya: Ichneumonidae

Ichneumonidae familyasına ait türlere parazitoid özelliğe sahip olmaları nedeniyle “Asalak Arılar” denilmektedir (Gauld and Bolton, 1988). Bu grubun erginleri bitki öz suyu ile beslenmesine karşın, larvalarının hepsi başta takımı olmak üzere Coleoptera, Diptera, Hymenoptera, Araneida ve az sayıda Neuroptera, Trichoptera, Hemiptera ve Arachnida takımlarına bağlı türlerde parazit olarak yaşarlar. Ichneumonidae türleri bu kadar geniş bir konukçu spektrumuna sahip olmasına rağmen, bazıları konukçu bakımından spesifiktir. Bununla ilgili olarak dünya genelinde 5594 türün Ichneumonidler tarafından parazitlendiği belirlenmiştir. Ayrıca Ichneumonid türlerinin 45’inin, dünyada 76 ülkede ekonomik önemde zarar yapan türlere karşı biyolojik mücadelede kullanıldığı kaydedilmektedir (Yu, 1998).

1

Parazitoid hayat tarzı özellikle Hymenoptera’ da ve Diptera takımının Tachinidae familyasında yaygındır. Bilinen böcekler içersinde Hymenoptera takımı, Coleoptera, Lepidoptera ve Diptera takımlarından sonra dördüncü büyük takım olup 300.000 kadar türünün olabileceği tahmin edilmektedir (Wahl and Micheal, 1993). Bunun yanında, gerek tür çeşitliliği, gerekse parazitoid türler açısından en zengin takımdır (Hassell and Waage, 1984). Sadece Hymenoptera’ da 200.000’den fazla parazitoid tür bulunmaktadır (Vinson, 1976). Parazitoid böceklerin % 80’i Hymenoptera takımına aittir (Quicke, 1997). Fakat bu türlerin çok azının biyolojik özellikleri, konak-parazitoid ilişkileri ve biyolojik mücadeledeki fonksiyonları çalışılmıştır (Vinson, 1985).

Ekosistemde dinamik olarak oluşan doğal denge, insanların tarım ve orman ürünlerinde verimi olumsuz yönde etkileyen zararlılara karşı pestisit olarak bilinen zehirli kimyasal maddeleri yaygın ve bilinçsizce kullanmasıyla bozulmaktadır. Kimyasal mücadele olarak bilinen bu yöntem kontrolsüz bir şekilde uygulandığından kanserojen, teratojen ve mutajen olan kimyasallar (Sternberg, 1979; Shukla et al., 2002), besin zinciri yoluyla insanlara geçerek değişik dokularda (yağ, kas, karaciğer, dalak) birikmektedir (Sancho et al., 1998). Hedefleri hastalık ve zararlıları yok etmek olan pestisitler, ekonomik açıdan büyük sorunlara neden olmakta (Greathead and Waage, 1983; Andow et al., 1997), aynı zamanda hava, su ve toprakta birikerek ekolojik sistemin dengesini de bozmaktadır (Vural, 1984).

Zararlı böceklere karşı yıllardır uygulanmakta olan kimyasal mücadelenin masraflı oluşu, ekolojik dengeyi bozması ve en önemlisi insan ve çevre sağlığına zarar verdiğinin anlaşılması üzerine pestisitlerin zararlı etkilerinin ortadan kaldırılması veya en aza indirilmesiyle bu yöntemin etkinliği azalmış ve kimyasal kontrol yöntemlerinin yerini alabilecek farklı yöntemlere yönelme zorunluluğu doğmuş, böylece “Birleşik Zararlı Yöntemi (Integrated Pest Management)” (IPM) adı altında yeni bir yöntem ortaya çıkmıştır (Takada et al., 2001; Edge et al., 2001). Bu yöntem içinde “Biyolojik Kontrol Yöntemi”, canlı veya cansız ortama hiçbir zararı olmaması, zararlının kontrolünde daha ucuz olması, çevre kirliliğine yol açmaması ve ekolojik dengenin korunmasına katkı sağlaması nedeniyle daha çok tercih

2 edilmektedir (Rosen, 1985; Charlet, 2002). Biyolojik mücadeleyi diğer mücadele yöntemlerinden ayıran en önemli özellik, biyolojik mücadelenin kendine özgü uluslararası kuralların geçerli olduğu tek mücadele yöntemi olmasıdır. Biyolojik mücadelede uygulama açısından ülkeler arasında ne bir öncelik, ne bir çifte standart, ne de bir sınırlama vardır. Biyolojik mücadele, zararlı organizmayla, bunun düşmanı olan daha az zararlı veya tamamen zararsız başka bir canlıdan faydalanmak suretiyle yapılan mücadeledir. Zararlının üreme ve hayat döngüsünü engellemek amacıyla yapılır. Doğada zararlı olan canlıları tamamen yok etmeden yani onları baskı altında tutarak, doğal dengeyi koruyucu, onarıcı ve destekleyici önlemler almaktadır. Biyolojik mücadelede zararlının doğal düşmanları ya doğrudan doğruya kullanılır ya da diğer yöntemler olan biyoteknik, kısırlaştırma, feromon tuzakları ile toplama ve beslenmeyi önleyici maddelerle beslenmenin önlenmesi uygulanır (Xu et al., 2001).

Zararlı bir böcek türüne karşı biyolojik mücadelenin uygulanabilmesi için, öncelikle o zararlıyı kontrol eden faydalı böcek türünün veya türlerinin, bilinmesini sağlayan arazi çalışmalarının yapılması gerekir. Bu sayede biyolojik mücadelede kullanılacak organizmaların bazıları tabiattan toplanılarak zararlı türün bulunduğu ortama nakledilir (Greathead and Waage, 1983). Aynı zamanda biyolojik mücadele çalışmalarında kullanılacak parazitoid türün laboratuar şartlarında kitle halinde yetiştirilmesi gerekir (House, 1972; Vinson and Iwansch, 1980). Biyolojik mücadele çalışmalarında birçok canlı grubundan yararlanılır. Zararlıyı baskılamak amacıyla kullanılan doğal düşmanlara biyolojik kontrol etmeni denir. Bu amaçla, değişik makro ve mikro organizma türleri kullanılabilir (Greathead and Waage, 1983; Godfray, 1994; Conradt et al., 2002; Lemos et al., 2003).

Doğal düşmanların en uygunu, en az risk taşıyanı, en büyük öneme sahip olanı ve en çok spesifik etki yapanı parazitoidlerdir (Andow et al., 1997; Xu et al., 2001). Parazitoid terimi ilk olarak, bu organizmaları tipik parazitlerden ayırmak için 1913’te Reuter tarafından kullanılmıştır (Vinson, 1985). Ayrıca 1959 yılında Doutt, parazitoidlerin biyolojik özelliklerinin parazitlerden farklı olduğunu belirtmiştir. Parazitoidler yaşamlarını tek bir konak bireyi üzerinde tamamlayan ve konağını belirli bir süre sonra öldüren organizmalardır (Hassell and Waage, 1984). Bu canlılar

3 yumurtalarını diğer böceklerin üzerine veya içine yerleştirirler (Godfray and Shimada, 1999; Ellers et al., 2000). Konakların hemolenfi parazitoidlerin besinini oluşturur. Parazitoid, yumurtalarını konağın içine bırakır ve larvalar konağı içinden yiyerek gelişir ve erginleşirse “Endoparazitoid” (Driesche, 1988; Hirashima et al., 1990), yumurtalarını konak yüzeyine bırakır ve larvaları, vücutları dışarıda, ağız parçaları ise konak vücudu içinde olacak şekilde beslenir ve gelişirlerse “Ektoparazitoid” adını alır (Gülel, 1982; Melton and Browning, 1986). Endoparazitoid olanlarda dişi parazitoid tarafından konağa bırakılan yumurtalardan sadece bir tanesi ergin evreye ulaşırsa buna “Soliter Endoparazitoid” (Vinson, 1976; Van Alphen and Visser, 1990), çok sayıda larva ergin evreye ulaşırsa buna da “Gregar Endoparazitoid” denir (Godfray, 1994). Bazı durumlarda dişi parazitoid yumurtalarını doğrudan konak üzerine değil de onun besini üzerine bırakmaktadır. Böylece parazitoid yumurtası beslenme yoluyla konak tarafından alınmakta ve konak içinde gelişimini sürdürmektedir (Godfray, 1994). Parazitoidler, ergin öncesi gelişimlerini tamamlayabilmek için değişik böcek takımlarına (Lepidoptera, Coleoptera, Diptera, Hymenoptera, Homoptera, Hemiptera ve Heteroptera) ait türlerin yumurta (Brower and Press, 1988; Bin et al., 1993; Wharton, 1993), larva (Brower and Press, 1990; Nealis and Frankenhyyzen, 1990; Wharton, 1993), prepupa (Gülel, 1982; Wharton, 1993), pupa (Wharton, 1993) ya da erginlerini (Obrycki et al., 1985) konak olarak kullanabilirler. Ayrıca değişik örümcek ve akarların farklı evrelerini de konak olarak kullanabildikleri tespit edilmiştir (Riechert and Lockley, 1984). Parazitoidin üremesi konağa bağlıdır Bu yüzden konak sayısındaki artma, parazitoid sayısını arttırmakta; konak sayısındaki azalma, parazitoid sayısını azaltmaktadır (Driesche, 1988; Hassell and Waage, 1984). Yani konak ile parazitoid arasında geri beslemeye dayalı bir denge vardır (Greathead and Waage, 1983).

Türkiye iki kıtayı birleştiren önemli coğrafik yer olması nedeniyle yeryüzü şekilleri ve iklim bakımından büyük bir değişkenlik göstermektedir (Çıplak, 2004). Ayrıca Türkiye, Kafkasya, İran-Anadolu ve Akdeniz Havzası gibi sıcak noktalar açısından üç büyük bölgenin uzantısını barındırması dolayısıyla biyolojik çeşitliliği ile dünyanın en fazla dikkat çeken bölgelerinden biridir (Myers et al., 2000). Akdeniz

4

Havzası, İran-Anadolu ve Kafkasya sıcak noktaları Şekil 1.1., 1.2., ve 1.3.’ de temsil edilmiştir.

Şekil 1.1. Akdeniz Havzası (Anonymous, 2011)

Şekil 1.2. İran-Anadolu (Anonymous, 2011)

Şekil 1.3. Kafkasya (Anonymous, 2011)

5

Biyolojik zenginlik veya biyolojik çeşitlilik kavramları standart bir tanıma sahip olmayıp, değişik yazarlara göre farklı şekillerde ifade edilmektedir. Magurran (2004), biyolojik çeşitliliği basitçe “belirli bir alandaki türlerin farklılığı ve bolluğu” olarak tanımlamıştır. Bir başka tanıma göre biyolojik çeşitlilik, bütün canlılar (bitkiler, hayvanlar, mantarlar, bakteriler ve mikroorganizmalar) ve canlıların organizasyon seviyeleri (genler, türler ve ekosistemler) ile yaşamın çeşitliliğini ifade etmektedir (Wilson, 1999). Daha genel bir ifadeyle biyolojik çeşitlilik, “bir bölgedeki genlerin, türlerin, ekosistemlerin ve ekolojik olayların oluşturduğu bir bütündür”.

Biyolojik çeşitlilik incelemelerinde kommunite analizlerinden faydalanılmaktadır. Kommunite en kısa tarifiyle, belirli bir zamanda belirli bir alanda yaşayan ve karşılıklı ilişkiler içerisinde bulunan populasyonlar topluluğudur (Smith, 1996). Tür, kommunitenin en önemli karakteristiklerinden biri olup kommunite yapısının bir ifadesidir. Ekolojik çalışmalarda genellikle çalışılan bölgedeki mevcut türlerin sayıları ve nispi yoğunlukları göz önüne alınır. Bir kommunitenin tür çeşitliliği iki parametreye bağlıdır; türlerin sayısal olarak zenginliği ve her bir türün bireysel bolluk derecesi (Magurran, 1988; Smith, 1996; Price, 1997; Waite, 2000).

Tür çeşitliliğinin en basit ölçüsü tür sayısı veya tür zenginliğidir (Poole, 1974; Price, 1997; Waite, 2000). Eğer bir kommunitede çok sayıda birbirine eşit veya yakın bollukta türler bulunuyorsa bu kommunitelerin yüksek tür çeşitliliğine sahip olduğu söylenir. Diğer taraftan eğer bir kommunite çok az sayıda türden oluşuyorsa veya sadece birkaç tür bolluk gösteriyorsa tür çeşitliliği düşük demektir. Çok çeşitli bir kommunitede hem tür sayısı yüksektir, hem de türlerin hepsi yakın sayıda bireyle temsil edilir (Jarvis, 2000; Waite, 2000). İki kommunite aynı tür sayısına sahip olsada, türlerin birey sayılarının dağılışı farklı ise çeşitlilik oranları da farklı olacaktır. Bu nedenle tür çeşitliliği çalışmalarında tür sayısı kadar, türlerin birey sayıları ve bunların birbirlerine yakınlık derecesi de önemlidir. Kommunite analizlerinde tür çeşitliliğinin hesaplanmasıyla ilgili olarak değişik indeksler önerilmiştir. Tür zenginliği yanında bolluk değerlerini de göz önüne alarak çeşitlilik değerlendirmesi yapan indekslere “heterojenite indeksleri” denir (Magurran, 2004).

6

Her ne kadar bu hesaplamalardan elde edilen tek bir rakam belirli bir kommunitenin yapısı hakkında fazla bilgi vermese de, yorumu hızlandırmaktadır.

Biyoçeşitlilik özünde karşılaştırmalı bir bilimdir. Biyoçeşitlilik hesaplamalarının amacı kommuniteleri sıralamak veya karşılaştırmaktır. Araştırmacı, iki farklı alanın çeşitliliğini karşılaştırmayı amaçlar, ya da zamana ve diğer faktörlere bağlı olarak belli bir alandaki değişimi ölçer (Magurran, 2004).

Türkiye biyolojik çeşitlilik açısından küçük bir kıta özelliği göstermektedir. Bunun nedenleri arasında üç farklı biyoiklim tipinin görülmesi, bünyesinde Avrupa-Sibirya, Akdeniz ve İran-Turan olmak üzere üç Biyocoğrafik Bölge (BCB) bulundurması, sahip olduğu topoğrafik, jeolojik, jeomorfolojik ve toprak çeşitlilikleri, deniz, göl, akarsu, tatlı, tuzlu ve sodalı göller gibi değişik sulak alan tiplerinin varlığı, 0-5000 metreler arasında değişen yükselti farklılıkları, derin kanyonlara ve çok farklı ekosistem tiplerine sahip olması, Avrupa ülkelerine göre buzul döneminden daha az etkilenmesi, kuzey Anadolu’yu güney Anadolu’ya bağlayan Anadolu Diyagonalinin varlığı ve buna bağlı olarak oluşan ekolojik ve floristik farklılıklar ile üç kıtanın birleşme noktasında yer alması sayılabilir (Anonim, 2007).

2873 sayılı Milli Parklar Kanunu çerçevesinde Milli Park, Tabiatı Koruma Alanı, Tabiat Parkı ve Tabiat Anıtı statülerinde koruma alanları ilan edilmektedir. Milli Park, “bilimsel ve estetik bakımından, milli ve milletlerarası ender bulunan tabii ve kültürel kaynak değerleri ile koruma, dinlenme ve turizm alanlarına sahip tabiat parçaları” olarak tanımlanmıştır. Türkiye’de 878.801 ha alanı kaplayan 39 Milli Park bulunmaktadır. Milli Parklar orman, step, sulak alan ve kıyı ekosistemlerindeki biyolojik çeşitliliğin korunması açısından büyük öneme sahiptirler (Anonim, 2007).

2571 m yüksekliği ile Ege Bölgesi'nin en yüksek dağı olma özelliğine sahip olan Honaz Dağı, 21 Nisan 1995 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanan 95 / 6717 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile Milli Park ilan edilmiştir. Milli parkın sınırları; kuzeyde Honaz Horsu ile Büyük Menderes Grabenini birbirinden ayıran eğim kırıklığından geçer. Milli parkı, batısındaki sınır Gökpınar Deresinin doğusundaki yolu takip etmektedir. Güney ve doğu sınırları ise tepeler hattına oturtulmuştur. Milli parkı

7 oluşturan değerlerin başında yörenin jeomorfolojik önemi gelir. Ege Bölgesi'nde pleistosen döneminde periglosiyol ortam şartlarının hüküm sürdüğü bir alandır (Anonim, 2011a).

Bu çalışmanın amacı Denizli Honaz Dağı Milli Parkı ve çevresinin Ichneumonidae faunasını belirlemek, Türkiye Ichneumonidae faunasına tür çeşitliliği açısından katkıda bulunmak, önceden bilinen türlerin zoocoğrafik dağılımlarının genişletilmesine katkıda bulunmaktır.

8

2. KAYNAK ÖZETLERİ

Dünyada Ichneumonidae, sınıflandırılması ve kataloglandırılması ile ilgili olarak yapılan en önemli çalışmalar şunlardır.

Thompson (1873), Batı Palaearktik bölgeye ait 957 Ichneumonidae türünün varlığını kaydetmektedir.

Perkins (1959), hazırladığı 20 altfamilyayı içeren "altfamilya tanı anahtarı" nda bu altfamilyalar hakkında genel bilgiler, tribus ve cinslerin tanı anahtarları ile cinslerin kısa tanımlarını ve tür tanı anahtarlarını vermiştir.

Townes et al., (1965), Doğu Palearktik Bölgenin Ichneumonidae familyasına ait 22 altfamilyanın ve bunların tribus ve cinslerinin tanı anahtarlarını düzenlemişlerdir. Ayrıca bu altfamilyalara ait 413 cins ve 2274 türün sinonimleri, yayılışları ve tespit edilen konukçuları belirtilmiştir.

Townes (1969), Ichneumonidea üstfamilyasını Braconidae, Ichneumonidae, Stephanidae ve Gasteruptiidae olmak üzere 4 familyaya ayırmış, Ichneumonidae familyasını da 26 altfamilya altında inceleyerek, bunların içersinde 1250 cinsin ve bu cinslere bağlı binlerce türün bulunduğunu vurgulamıştır.

Townes (1969; 1971), Ichneumonidae familyasına ait dünya cinslerini dört bölüm olarak incelemiştir. Birinci bölümde 26 altfamilya için hazırladığı tanı anahtarında, Ephialtinae (=Pimplinae), Tryphoninae, Labiinae, Adelognathinae, Xoridinae, Agriotypinae altfamilyalarına ait genel bilgi, tribus ve cinslere ait tanı anahtarı, tanım ve sinonimlerini açıklamıştır. İkinci bölümde Cryptinae; üçüncü bölümde Lycorininae, Banchinae, Scolobatinae, Porizontinae; dördüncü bölümde Cremastinae, Phrudinae, Tersilochinae, Ophioninae, Mesochorinae, Metopiinae, Anomalinae, Acaenitinae, Microleptinae, Diplazontinae altfamilyalarını incelemiştir. Bu bölümlerde yeni 141 cins, 135 türün orijinal tanımlarını yapmıştır.

9

Townes (1969) ile Fitton (1976), Cremastinae, Tersilochinae, Anomalinae, Campopleginae (=Porizontinae) altfamilyaları içinde inceledikleri türleri Ophioninae altfamilyası içinde ele almıştır.

Gauld (1976), Ichneumonidae familyasında öncelikle Anomalinae ve Ophioninae altfamilyalarına ait türlerin sınıflandırıldığını kaydetmiştir.

Kasparyan (1973), Palearktik Bölgenin Pimplini tribus’una bağlı Itoplectis ve Apecthis türleri için düzenlediği tanı anahtarlarına yardımcı olacak taksonomik karakterlerin şekillerini de vermiştir. Palearktik Bölgede Itoplectis cinsinin 17, Apecthis cinsinin altı türü olduğunu belirtmiştir.

Kasparyan (1974), Palearktik Bölgenin Pimpla cinsine ait 28 türün tanı anahtarını düzenlemiş ve bu türlerin bazı taksonomik karakterlerinin şekillerini vermiştir. Yeni tür olan P. caucasica, P. bactriana, P. femorella, P. albociliata, P. pamirica’nın orijinal tanımlarını yapmıştır. Her bir türün sinonimlerini, yayılışlarını ve konukçularını vermiştir.

Kasparyan (1981), Avrupa Ichneumonid türlerinin revize ederek Rusyanın Ichneumonidae faunasını çıkarmıştır.

Kasparyan (1981) ile Aubert (1987), Avrupa’nın Pimplinae, Tryphoninae, Xoridinae altfamilya türleri ile Cryptinae altfamilyasına ait Gelini tribusu türleri üzerine sistematik yorumlarda bulunmuşlardır.

Aubert et al. (1984), İsrail Ichneumonidae faunasına ait 14 altfamilya ve 212 tür listelemiş, ayrıca bu türlere ait tanı, sinonim ve konukçuları da belirtmiştir. Fitton (1984), İngiltere’nin Collyrinae, Euceretinae, Stilbopinae ve Neorhacodinae altfamilyaları ile ilgili bilgiler vermiştir.

Sawoniewicz (1986, 1988, 1989, 1990, 1996), Avrupa Ichneumonidae faunası ile ilgili yaptığı çalışmalarda, Phygauantinae altfamilyasına ait 17, Phygodeontinae,

10

Ichneumoninae ve Tryphoninae altfamilyalarına ait 33, Cryptinae ve Banchinae altfamilyalarına ait 19 türün bulunduğunu belirtirken, Polonya’da Dusano (Cameron) cinsine ait 65 türün olduğunu kaydetmektedir.

Gauld and Bolton (1988), İngiltere’de Ichneumonidae familyasına ait 3200 türün varlığını kaydetmişlerdir.

Kolarov (1989a), Balkan ülkelerinden toplanan, Ophioninae, Anomaloninae, Metopiinae, Mesocharinae, Acaenitinae, Oxytorinae, Orthopalmatinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait toplam 85 tür hakkında bilgi vermektedir.

Kolarov (1989b), Bulgaristan’ın Cremastinae altfamilyasına ait 16 tür belirleyerek, bunlardan iki tanesinin Bulgaristan, altı tanesinin ise bilim dünyası için yeni tür olduğunu saptamıştır.

Jussila (1991; 1992), Finlandiya’da yaptığı çalışmalarda, Adelognathinae, Ctenopelmatinae ve Tersilochinae altfamilyalarına ait 20 tür, Campopleginae ve Mesochorinae altfamilyalarına ait 12 tür olduğunu kaydetmektedir.

Piekarska (1992), Polonya’da Pimplinae altfamilyasına ait 370 tür kaydetmiştir.

Kolarov (1992), Arnavutluk’ta yaptığı çalışmalarda Ichneumonidae faunasına ait sekiz altfamilya, 38 tür bildirmiştir.

Gupta (1993), Tryponinae altfamilyasına ait yedi cinsin tanım ve dağılışını belirtmiştir. Aynı zamanda Phrudinae altfamilyasına ait Tayvan’dan dört tür, Hindistan’dan sekiz tür olmak üzere, toplam 12 yeni tür tanımlamıştır.

Tolkanitz (1993), Palearktik Bölge için yeni kayıt olan Exochus Gravenhorst cinsine ait 11 tür tanımlamıştır.

11

Piekarska and Sawoniewicz (1994), Avrupa’nın farklı habitatlarından topladıkları Pimplinae altfamilyasına ait 59 tür belirtmişlerdir.

Kolarov and Andoni (1995), Arnavutluk’un Ichneumonidae familyasına ait Pimplinae, Tryponinae ve Acaenitinae altfamilyalarına ait 39 tür belirtmişlerdir.

Kolarov (1995a), İtalya ve çevresinin Cremastinae altfamilyasına ait 31 tür ve bu türlere ait taksonomik karakterleri içeren bilgiler vermektedir. Kolarov (1996), İspanya’nın Cremastinae altfamilyasına ait 28 tür belirlemiştir. Bu türlerden ikisi yeni kayıt olarak verilmiştir.

Yu and Horstmann (1997), Hazırladıkları Dünya Ichneumonidae Kataloğuna göre Palearktik bölgede Anomalinae’ye ait 212, Banchinae’ye ait 422, Campopleginae’ye ait 1018, Collyriinae’ye ait sekiz, Cremastinae’ye ait 131, Ctenopelmatinae’ye ait 803, Diplazontinae’ye ait 171, Metopiinae’ye ait 319, Ophioninae’ye ait 197, Pimplinae’ye ait 330 ve Tryphoninae’ye ait 577 tür tespit etmişlerdir.

Kolarov (1997a), Bulgaristan’da yaptığı çalışmalarda Ichneumonidae faunasına ait Pimplinae, Xoridinae, Acaenitinae ve Collyriinae altfamilyaların cins ve tür anahtarları ile türlerin dağılışı ve bilinen konaklarını açıklamıştır.

Kolarov (1997b), Balkanlar ve Kıbrıs’ın Cremastinae altfamilyasının revize edilmesi ile derlenen makalesinde, Türkiye ve Balkanlar’ın Cremastinae altfamilyasına ait bir liste hazırlamış, Bosna Hersek’ten bir tür, Makedonya’dan iki tür, Karadağ’dan yedi tür, Sırbistan’dan sekiz tür, Türkiye’den üç tür, Yugoslavya’dan da bir tür tanımlamıştır. Kolarov (1998), Yunanistan ve Bulgaristan Ichneumonidae faunasına ait 53 tür belirlemiştir.

Aliyev (1999), Azerbaycan’da Ichneumonidae altfamilyasından altı tribus ve 36 cinse ait 103 tür tespit etmiştir. Saptanan türlerin biyotopları, konukçuları ve dağılışları belirlenmiştir.

12

Kolarov (2000), Itoplectis cinsinin Balkan yarımadasındaki dağılış, konak ve zoocoğrafik bilgilerini vermiştir.

Tolkanitz (2000), Rusya ve Moğolistan Metopiinae altfamilyasından Exochus cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır.

Khalaim (2002), Palearktik Bölgenin Tersilochinae altfamilyasından Gelanes (Horst.) cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır. Ayrıca aynı cinsin 10 türü için bir tanı anahtarı vermiştir.

Sawoniewicz and Wanat (2003), Gravenhorst tarafından Polonya Doğal Tarih Müzesine verilen Cryptinae altfamilyasına ait Cryptus cinsini revize etmiş, aynı zamanda Cryptus cinsine ait 108 tür tanımlamıştır.

Jonaitis (2004), Litvanya’dan Cryptinae altfamilyasına ait yeni bir tür olan Mesoleptus tobiasi sp. n.’yi tanımlamıştır.

Khalaim (2004), Tersilochinae altfamilyasına ait Barycnemis (Först.), Epistathmus (Först.) ve Spinolochus (Horstm.) cinslerinin Palearktik Bölge türlerini gözden geçirmiş, bu türlerin genel dağılımını vermiştir. Asya’nın Barycnemis cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır. Ayrıca Palearktik Bölge Barycnemis cinsinin türlerine ait bir tanı anahtarı vermiştir.

Kazmierczak (2004), Polonya Ichneumonidae faunasına ait türlerin listesini vermiştir. Humala (2004), Orthocentrinae altfamilyasına ait Eusterinx (Först.) cinsinin Palearktik Bölge türlerini gözden geçirmiş, bu türlerin genel dağılımını vermiştir. Asya’nın Eusterinx cinsine ait altı yeni tür tanımlamıştır.

Narolsky (2004), Cremastinae altfamilyasının Palearktik Bölge türlerine ait taksonomik açıklamalaryapmış, Kazakistan ve Güney Ukrayna’dan Temelucha (Först.) cinsine ait yeni bir tür olan Temelucha tobiasi’yi tanımlamıştır.

13

Tolkanitz (2004), Doğu Rusya Metopiinae altfamilyasından Trieces cinsine ait iki yeni tür tanımlamıştır. Bu iki tür Trieces femoralis ve T. tobiasi’dir.

Thirion (2005), Belçika ve Lüksemburg Ichneumonidae faunası ile ilgili hazırladığı katalogda 1487 tür listelemiştir.

Khalaim (2006), Londra Doğal Tarih Müzesinde bulunan Tersilochinae altfamilyasına ait örnekleri tanımlamıştır. Bunlar; İtalya’dan Palpator sicilicus, Tunus’tan P. turpilucricupidus, Etiyopya’dan Tersilochus abyssinicus ve T. rusticulus, Yeni Zelanda’dan Zealochus gauldi ve Z. postfurcalis’dir.

Ambroziak and Sawoniewicz (2007), Kasparyan tarafından Polonya’da toplanan ve Avrupa Ichneumonidae faunası için yeni bir tür olan Phytodietus (Phytodietus) antennator’un dağılımı ve biyolojisi hakkında bilgiler vermiştir.

Ambroziak (2007), Polonya Ichneumonidae faunasına ait olan Phytodietus cinsine ait olan türlerin dağılımı ve biyolojisi ile bu türlerin listesini vermişlerdir.

Ülkemizde bu konu ile ilgili yapılan taksonomik ve sistematik çalışmalar şunlardır.

Sedivy (1959), Türkiye’den Ichneumonidae faunasına ait 45 tür listelemiş, ayrıca dünya için yeni bir tür olan Cremastus anatolicus'un tanımını yapmıştır.

Tuatay vd. (1972), Türkiye’nin farklı bölgelerinden toplanan 29 Ichneumonidae türü tespit etmişlerdir. Kolarov (1986), Türkiye’nin Metopinae altfamilyası ve Exochus cinsine ait türleri revize edip, Exochus erkini’yi tanımlamıştır.

Kolarov (1987), Balkan Yarımadası ile Türkiye’de dahil Doğu Akdeniz ülkelerinden toplanarak Macaristan Tabiat Tarihi Müzesine konulan Ichneumonidae örneklerini incelemiş, Pimplinae, Tryphoninae ve Cryptinae altfamilyalarına bağlı 112 türü liste halinde vermiştir. Yeni bir tür olan Aritranus jordanicus’un orijinal tanımını

14 yapmıştır. Türkiye'den Pimplinae altfamilyasına ait Scambus detritus, S. brevicornis, Dolichomitus messor, Zatypota bohemani, Itoplectis tunetana, Perithous divinator türleri ile Tryphoninae altfamilyasına ait dört, Cryptinae altfamilyasına ait 10 tür tespit etmiştir.

Pekel (1988), Erzurum ili ve çevresinin Cremastinae faunasına ait 12 tür listelemiştir. Bunlardan 3 türü yeni kayıt olarak vermiştir.

Aubert (1989), Türkiye'nin çeşitli bölgelerinden toplanan Ichneumonidae örneklerinden dünya için yeni kayıt 15 türün tanımını yapmıştır.

Özdemir ve Kılınçer (1990), İç Anadolu Bölgesi’nde yaptıkları çalışmalarda Pimplinae ve Ophioninae altfamilyalarına ait 35 tür listelemiştir.

Kolarov ve Beyarslan (1994a), yaptıkları çalışmalarda Türkiye'nin değişik biyotoplarından toplanmış olan Cryptinae altfamilyasının materyali taksonomik olarak incelemiş ve 45 tür saptamıştır. Bu türlerden 34'ü Türkiye faunası için ilk kayıt niteliği taşımaktadır. Kolarov ve Beyarslan (1994b), Türkiye'de Pimplinae’ye ait 18 tür, Tryponinae’ye ait 14 tür kaydetmişlerdir.

Kolarov (1994), Bulgaristan ve Türkiye’nin gece (nocturnal) Ichneumonidlerini araştırmıştır ve 29 tür listelemiştir. Ayrıca Tryphoninae’den Netelia fuscicornis, Ophion obscuratus, Enicospilus ramidulus’un yayılışları hakkında bilgi vermiştir.

Yurtcan vd. (1994), Türkiye için yeni ve az bilinen Anomaloninae altfamilyasına ait türleri taksonomik olarak incelemiş ve sekiz tür saptanmıştır.

Kolarov ve Beyarslan (1994b, c), Türkiye Banchinae, Ctenopalmatinae ve Tersilochinae altfamilyalarına ait 25 tür belirlemiş, ayrıca Heterocola longipalpis’in bilim dünyası için yeni bir tür olduğunu belirlemişlerdir.

15

Kolarov (1995a, b), Türkiye Ichneumonidae faunası ile ilgili hazırladığı kataloga göre 21 altfamilyaya ait 383 tür belirlemiştir. Bu altfamilyalardan; Campopleginae 53, Pimplinae 34, Banchinae 29, Cremastinae 11, Diplazontinae 10, Tryphoninae 16, Ctenopelmatinae 26, Ophioninae 17, Anomalinae 14, Metopinae 22, Acaenitinae beş, Collyriinae bir tür listelemiştir. İtalya ve Akdeniz ülkeleri Cremastinae faunasına ait 31 tür bulmuştur. Bunlardan altısı Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği göstermektedir.

Özdemir (1996), İç Anadolu Bölgesi’nin Banchinae altfamilyasına ait 17 ve Ichneumoninae altfamilyasına ait 24 tür listelemiştir. Bu türlerin 22 tanesi Türkiye için yeni kayıt özelliği göstermektedir.

Kolarov et al., (1997a), Pimplinae, Tryphoninae, Phydeuontinae, Banchinae ve Ctenopelmatinae altfamilyalarına ait Türkiye’nin yeni ve az bilinen türleri üzerine bir çalışma yapmışlardır.

Kolarov et al., (1997b), Türkiye’de nadir bulunan Ichneumonidae türlerine ait 46 tür belirlemişlerdir. Bozcada ve Gökçeada Ichneumonid faunasına ait 38 tür listelenmiş ve 17’si Türkiye için yeni kayıt verilmiştir.

Kolarov (1997b), Balkan Yarımadası, Türkiye ve Kıbrıs Cremastinae altfamilyasına ait 63 tür listelemiştir. Bu listede üç yeni kayıt vermiş ve bunlardan Nothocremastus beyarslani türünü ise Urfa’dan dünya için yeni bir tür olarak tanımlamıştır.

Kolarov et al., (1999), Türkiye Ichneumonidae faunasına ait 33 tür tespit etmişlerdir. Bunlardan 10 tür Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir. Pimplinae ve Tryphoninae altfamilyalarına ait bazı türlerin genel coğrafik dağılımları ve bilinenlerin konakları hakkında bilgi verilmiştir.

Yurtcan et al., (1999), Türkiye Diplozantinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait 15 tür belirlemişlerdir. Bunlardan sekiz tanesi Türkiye için yeni kayıttır.

16

Özbek et al., (2000), Türkiye Ctenopelmatinae ve Campopleginae altfamilyalarına ait 17 tür tespit etmişler, bunlardan beş tanesini ise Türkiye için yeni kayıt olarak vermişlerdir. Bu türler; Absyrtus vernalis, Bathylectes anurus, Charops cantator, Dusona ucrainica, D. contumax’tır. Ayrıca Alcima picor’un Türkiye için endemik bir tür olduğunu belirtmişlerdir.

Pekel ve Özbek (2000), Erzurum’da Cremastinae altfamilyası üzerinde yaptıkları çalışmalarda dört cinse ait 16 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden Pristomerus pallidus, P. rivalis, Temelucha discoidalis, T. lucida ve T. pseudocaudata Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Özdemir (2001), İç Anadolu Bölgesi’nde yaptığı çalışmalarda Diplazontinae altfamilyasına ait tespit ettiği 13 türden beş tanesini, Tryphoninae altfamilyasına ait tespit ettiği 11 türden yedi tanesini Türkiye faunası için yeni kayıt olarak vermiştir.

Çoruh et al., (2002), Türkiye Ichneumonidae faunası için Collocerinae alt familyasını, ayrıca Strongylopsis (Brauns), Scolobates (Gravenhorst), Spudaeus (Gistel), Cylloceria (Schiodte), Megastylus (Schiodte) ve Barycnemis (Foerster) cinsleri ile yedi türü ilk defa kayıt etmişlerdir.

Yurtcan et al., (2002), Trakya Tryphoninae altfamilyasına ait 11 cins, 26 tür tespit etmişlerdir. Bunlardan 10 tanesi Türkiye için yeni kayıt olarak verilmiştir.

Kolarov et al., (2002a), Erzurum ve Diyarbakır illerinde yaptıkları çalışmalarda yeni ve az bilinen Acaenitinae altfamilyasına ait beş tür bildirmişlerdir. Acaenitus cinsi ile Acaenitus dubitator ve Phaenolobus cornutus türleri Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Ayrıca Phaenolobus cornutus türünün erkeği ilk defa tanımlanmıştır.

Kolarov et al., (2002b), Ichneumonidae familyasının Crematinae altfamilyasından dört cinse ait altı tür saptamışlardır. Bunlardan Eucremastus cinsi ile Dimophora robusta, Cremastus gigas ve Eucremastus priebei türleri Türkiye faunası için yeni

17 kayıttır. Ayrıca şimdiye kadar bilinmeyen Eucremastus priebei’nin erkeğinin tanımı yapılmıştır.

Özbek et al., (2003), Türkiye Ichneumoninae altfamilyasına ait 20 cins ve 32 tür bildirmişlerdir. Bunlardan dokuz cins ile 19 tür Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Çoruh et al., (2004), Yeni ve az bilinen Anomaloninae altfamilyasına ait altı cins ve 15 tür bildirmişlerdir. Bu türlerden altı tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Bu türler; Barylypa amabilis, Barylypa insidiator, Barylypa torquata, Erigorgus cubitator, Erigorgus melanobatus, Therion tarsatum’dur.

Gürbüz and Aksoylar (2004), Ichneumonidae faunasına ait altı türü Türkiye için yeni kayıt olarak vermişlerdir. Bu türler; Pimplinae altfamilyasına ait Tromatobia ornata ve Stronyglopsis abdominalis, Tryphoninae altfamilyasına ait Tryphon auricularis ve Thibetoides acerbus, Ctenopelmatinae altfamilyasına ait Pion crassipes ve Cremastinae altfamilyasına ait Temelucha tricolorata’dır.

Kolarov and Gürbüz (2004), Pimplinae altfamilyası ile ilgili yaptıkları çalışmalarda 26 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden beş tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Bunlar; Scambus planatus, Liotryphon punctulatus, Dolichomitus dux, Dolichomitus populneus, Zatypota percontatoria’dır.

Çoruh and Özbek (2005), Türkiye Cryptinae altfamilyasına ait yeni kayıt yedi tür ve bu türlerin konaklarını vermişlerdir. Bu türler; Agrothereutes fumipensis, Hoplocryptus fugitivus, Cryptus spiralis, Gambrus opacus, Glyphicnemis profligator, Meringopus cyanator, Meringopus nigerrimus’ tur. Çoruh ve Özbek (2005), Türkiye Ichneumonidae faunasına ait 262 cins ve 731 tür bildirmişlerdir.

Çoruh et al., (2005), Bayburt, Diyarbakır, Erzurum, Kars ve Şanlıurfa illerinde yaptıkları çalışmalarda Acaenitinae, Campopleginae, Collyriinae, Cremastinae ve Ichneumoninae altfamilyalarına ait toplam sekiz tür kaydetmişlerdir. Ctenichneumon

18

(Ichneumoninae) ve Procinetus (Acaenitinae) cinsleri ile Ctenichneumon melanocastanus, Procinetus decimator ve Diadegma elishae türleri Türkiye Ichneumonidae faunası için yeni kayıttır.

Gürbüz and Kolarov (2005), Tryphoninae altfamilyasına dünya için yeni kayıt Parablastus anatolicus’u tanımlamışlardır. Ayrıca Parablastus ibericus (Kasparyan) Türkiye için yeni kayıt olarak bildirilmiştir. Ayrıca Parablastus cinsine ait tür anahtarı hazırlanmıştır.

Gürbüz (2005), Isparta Ichneumonidae faunası ile ilgili yaptığı çalışma sonucunda, 12 alt familya ve 25 cinse ait 37 tür bulunmuştur. Bu türlerin dağılımı; 13 tür Pimplinae, altı tür Tryphoninae, üçer tür Cremastinae ve Diplazontinae, ikişer tür Ctenopelmatinae, Ophioninae, Anomaloninae ve Banchinae, birer tür Campopleginae, Metopiinae, Acaenitinae ve Collyriinae şeklindedir.

Yurtcan and Beyarslan (2006), Türkiye Ichneumonidae faunası için altı yeni kayıt vermişlerdir. Bu türlerin faunistik özelliklerini ve genel dağılımlarını da vermişlerdir.

Beyarslan et al., (2006), Ganos Dağları çalışmalarında Ichneumonidae faunası için Acaelius subfasciatus, Macrocentrus collaris, Opius nigricolaratus ve Oedomopsis scabricula türlerini yeni kayıt olarak vermişlerdir.

Gürbüz and Kolarov (2006a), Türkiye Ichneumonidae faunasına Tryphoninae altfamilyasına ait 21 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden altı tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Gürbüz and Kolarov (2006b), Türkiye Ichneumonidae faunasına ait Collyriinae altfamilyasının türlerini revize etmişlerdir. Ayrıca Collyria isparta’yı dünya için yeni kayıt olarak vermişlerdir.

19

Gürbüz and Kolarov (2006c), Türkiye Ichneumonidae faunasına Anomaloninae, Banchinae, Ophioninae ve Xoridinae altfamilyalarına ait 16 tür vermişlerdir. Bu türlerden üç tanesi Türkiye faunası için yeni kayıttır.

Gürbüz and Kolarov (2008), Türkiye Cryptinae altfamilyasından Cryptini tribusuna ait 39 tür tespit etmişlerdir. Bu türlerden 12 tanesi Türkiye için yeni kayıt özelliği taşımaktadır.

Kolarov and Yurtcan (2009), Türkiye’den 16 Cremastinae türü ile ilgili faunistik bilgiler vermişlerdir. Bunlardan 4 tür Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Her bir türün kısaca zoocoğraik tanımlaması verilmiştir.

Çoruh and Kolarov (2010a), Türkiye için Orthopelmatinae’ den 2 tür tanımlamışlardır. Bunlardan 1 tür Türkiye faunası için yeni kayıt özelliği taşımaktadır. Orthopelma cinsine ait tür tayin anahtarı vermişlerdir.

Çoruh and Kolarov (2010b), Kuzeydoğu Türkiye’ den Ichneumonidae faunası için 39 tür vermişlerdir. Bunlardan Scambus buolianae (Hartig, 1838) ‘ i Türkiye faunası için yeni kayıt olarak vermişlerdir. Ayrıca her bir türün zoocoğrafik karakterizasyonunu vermişlerdir.

Gürbüz et al., (2011), Doğu Akdeniz’ de 3 farklı tabiatı koruma alanından ( Halep Çamlığı, Kengerlidüz, Habib-i Neccar ) 54 Ichneumonid türü vermişlerdir. Bu türlerden 17 tanesi Türkiye faunası için yeni kayıt özelliğindedir. Ayrıca her bir tür için zoocoğrafik notlar ve sıcak noktalar için dağılımı eklenmiştir.

Khalaim and Yurtcan (2011), Tersilochinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) altfamilyasının Türkiye’den 7 cinse ait 35 türünü saptamışlardır. Bunların 20’si Türkiye için yeni kayıt özelliğindedir. Türkiye türlerinin genel dağılımı ve biyolojileri hakkında bilgi verilmişlerdir. Tüm Avrupa cinsleri ve altcinsleri için anahtarlar hazırlamışlar, her cinsin taksonomisi, yayılışı ve biyolojisi konusunda kısa bilgi sunmuşlardır.

20

3. MATERYAL VE YÖNTEM

Arazi çalışmaları Mart 2010 – Ağustos 2011 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırma alanı olarak seçilen Denizli Honaz Dağı Milli Parkı ve çevresi ( Şekil 3.1.) aylık yedişer günlük periyotlar ile çalışılmıştır. Honaz Dağı Milli Parkında 6 adet istasyon belirlenmiştir. Bu istisyonlar şu şekildedir.

1. İstasyon: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m-Kuzey 2. İstasyon: Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m-Batı 3. İstasyon: Karaçay (37o 41’K/29o 24’D),1100m-Doğu 4. İstasyon: Kefe Yaylası (37o 37’K/29o 23’D), 1364m-Güney 5. İstasyon: Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) , 600m-Batı 6. İstasyon: Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D),866m-Güney

Bu istasyonlarda örnekler ot, çalı ve ağaç vejetasyonundan atrapla süpürülerek emgi tüpü, ayrıca Malaise tuzakları ve pan traplar yardımıyla toplanmıştır (Şekil 3.2.). Malaise tuzaklarıyla ve Pan trap yakalanan örneklerin alınması ortalama 10 günlük periyotlarda olmuştur. Atrap ve emgi tüpü kullanılarak yakalanan örnekler etil asetat ile öldürüldükten sonra plastik kaplara konulmuş ve Malaise tuzaklarının yakaladığı örnekler ile birlikte laboratuara getirilmiştir. Laboratuara getirilen örneklerin yumuşatma işlemi izopropil alkol ile yapılmıştır. İzopropil alkol, Malaise tuzaklarında ve Pan traplarla yakalananan örneklerin alkolün etkisiyle sertleşen materyali yumuşatarak preparasyona yardımcı olmuştur. Yapılan bu preparasyon işlemi SMZ645 Nikon marka stereomikroskop altında yapılarak uygun böcek iğneleriyle (000, 00, 0, 1 ve 2 numara) iğnelenip etiketlenmiş ve koleksiyon materyali haline getirilmiştir. Materyal özelliklerini belirten habitat, yükseklik, araştırma tarihi ve toplayıcının adı yazılan lokalite etiketi hazırlanmıştır. Örnekler Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümünde saklanmaktadır.

Etiketlenen örnekler daha sonra yine SMZ645 Nikon marka stereo mikroskop altında incelenmiş ve altsınıf, cins ve tür seviyelerine göre ayırt edilmiştir. Örneklerin

21 teşhisinde Townes (1969), Bohart and Menke (1976), Kasparyan (1973; 1981; 1990), Fitton et al. (1988), Gupta (1990), Kolarov (1997a,b)’ dan yararlanılmıştır.

Şekil 3.1. Denizli Haritası

a b

Şekil 3.2. Arazide Ichneumonidae Örneklerinin Atrap İle Yakalanması (a), Malaise Tuzağı (b)

22

3.1. Çalışma Alanının ve İstasyonların Tanıtımı

Honaz Dağı Milli Parkı ve çevresinden 6 adet istasyon seçilmiştir (Şekil 3.1.1.). Honaz Dağı’ nın Kuzey kesiminde (500-700 m) Quercus coccifera, Kuzey, Batı ve Doğu kesimlerinde habitat ( 500-1700 m arası), Pinus nigra, Pinus brutia, Pinus nigra subsp. Pallasiana, Juniperus excelsa, Juniperus foetidissima, Colutea melanocalyx, Cistus creticus, Tymbra spicata, Calamintha nepeta türlerinden oluşur. Honaz Dağı’nın Güney kesiminde Acıpayam ovasına oturan taban kısmı 800 m yükseklikte olup geniş tarım alanları ile kaplıdır. Güney kesimlerinde Quercus coccifera baskın türdür (Çelik vd., 2002).

Şekil 3.1.1. Honaz Dağı ve Çalışma Alanları

1. İstasyon olarak seçilen Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D) 550m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’ nın kuzeyinde yer almaktadır. Bu bölgede Quercus coccifera, Pinus nigra, Pinus brutia, Pinus nigra subsp. Pallasiana, Juniperus excelsa, Juniperus foetidissima, Colutea melanocalyx, Cistus creticus, Tymbra spicata, Calamintha nepeta türleri genel vejetasyonu oluşturmaktadır (Şekil 3.1.2.).

23

Şekil 3.1.2. Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (1. İstasyon) Uydu Görüntüsü

2. İstasyon olarak seçilen Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D) mevkii 1200m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’nın batısında yer almaktadır. Bu alanda Pinus nigra, Pinus brutia, Pinus nigra subsp. Pallasiana, Juniperus excelsa, Juniperus foetidissima, Colutea melanocalyx, Cistus creticus, Tymbra spicata, Calamintha nepeta türleri genel vejetasyonu oluşturmaktadır (Şekil 3.1.3.).

Şekil 3.1.3. Cankurtaran (2. İstasyon) Uydu Görüntüsü

24

3. İstasyon olarak seçilen Karaçay (37o 41’K/29o 24’D) 1100m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’nın doğu kesiminde yer alır. Bu alanda doğal vejetasyon bahçe ve tarım alanları ile bölünmüş ve parçalanmıştır (Şekil 3.1.4.).

Şekil 3.1.4. Karaçay (3. İstasyon) Uydu Görüntüsü

4. İstasyon olarak seçilen Kefe Yaylası (37o 37’K/29o 23’D) 1364m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’nın güney kısmında yer almaktadır. Bu bölge Pinus nigra, Pinus brutia türlerinden oluşan orman, otsu ve seyrek çalı vejetasyonu bulunmaktadır. Alan aynı zamanda Orman Bakanlığı Kamp alanıdır. Yayla kültürünün yaşatıldığı, bahar ve yaz aylarında tatil yerleşim yeri olarak kullanılan, yayla festivallerinin düzenlendiği ve küçükbaş hayvan sürülerinin otlatıldığı bir alandır (Şekil 3.1.5.).

25

Şekil 3.1.5. Kefe Yaylası (4. İstasyon) Uydu Görüntüsü

5. İstasyon olarak seçilen Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) 600m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’ nın batısında yer almaktadır. Çalı ve otsu vejetasyona sahip bir alandır (Şekil 3.1.6.).

Şekil 3.1.6. Gökpınar (5. İstasyon) Uydu Görüntüsü

26

6. İstasyon olarak seçilen Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D) 866m yüksekliktedir ve Honaz Dağı’nın güney kesiminde yer alır. Geniş tarım alanları ile kaplıdır (Şekil 3.1.7.).

Şekil 3.1.7. Yassıhöyük (6. İstasyon) Uydu Görüntüsü

27

3.2. Verilerin Değerlendirilmesi

Örneklenen ve tür düzeyinde teşhisleri yapılan böceklerin seçilen çalışma alanlarındaki çeşitlilik ve benzerlik parametrelerinin karşılaştırılmasında Multi- Variate Statistical Package programından faydalanılmıştır. Bu program http://www.kovcomp.com/mvsp/downl2.html internet adresinden elde edilmiştir.

Tür çeşitliliğinin belirlenmesinde Shannon çeşitlilik indeksi kullanılmıştır: Shannon-Wiener çeşitlilik indeksi (H') H' = -Σ piln(pi) Burada, pi: i’ninci türün birey sayısının toplam birey sayısına oranını ln: doğal logaritma tabanını göstermektedir. H' değeri genellikle 1.5-3.5 arasında değişir, nadiren 4’ü geçer.

Seçilen çalışma alanları arasındaki faunal benzerlik ilişkilerinin belirlenmesinde Jaccard indeksi kullanılmıştır. Jaccard benzerlik indeksi (Cj) Cj = a / a+b+c Burada, a: her iki alandaki ortak tür sayısını,b: sadece birinci alandaki tür sayısını, c: sadece ikinci alandaki tür sayısını göstermektedir. Cj, 0 ile 1 arasında değer alır. (0) değeri her iki kommunitede ortak türün olmadığını, (1) değeri ise her iki kommunitede tüm türlerin mevcut olduğunu ifade eder.

Teşhis edilen türlerin farklı yüksekliklerde bulunan istasyonlara bağlılıklarını ve dağılımlarını göstermek için PCA ( Ana Bileşen Analizi ) yöntemi kullanılmıştır.

Bolluk frekansı, bir araştırma alanından bir türe ait birey sayısı ile tüm türlere ait toplam birey sayısı arasındaki yüzde oranıdır (Krebs, 1994). Türlerin bolluk frekansı değerleri de aşağıda verilen formülle hesaplanmıştır. Bolluk Frekansı = A türüne ait birey sayısı / Tüm bireylerin sayısı X 100

28

Türlerin bolluk frekansı kategorilerinde Engelmann (1978)’ ın vermiş olduğu gruplandırma dikkate alınmıştır (Maczey, 2004).

En Baskın > 10.0 % Baskın 7.6 – 10.0 % Az Baskın 5.1 – 7.5 % Nadir 2.6 – 5.0 % En Nadir 0.0 – 2.5 %

29

4. ARAŞTIRMA BULGULARI

Honaz Dağı ve çevresinden seçilen örnekleme alanlarından (Honaz İlçesi Milli Park Sınırı, Karaçay, Kefe Yaylası, Yassıhöyük, Cankurtaran, Gökpınar) çalışma süresince Ichneumonidae faunasına ait 16 altfamilyadan 543 örnek toplanmıştır.

4.1. Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae Tür Listesi

Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae Faunasına ait 12 altfamilyadan 31 türün; bilimsel ismi, orijinal ismi, örnekleme alanı, tarihi, yüksekliği, koordinatları, konakları, konak besinleri, uçuş periyodu, sıcak noktaları, Türkiye dağılımı ve genel dağılımı ile birlikte listesi verilmiştir. Türkiye için yeni kayıtlar (*) işareti ile gösterilmiştir ve taksonomik karakterleri verilmiştir.

4.1.1. Anomaloninae 4.1.1.1. Aphanistes ruficornis (Gravenhorst, 1829) Anomalon ruficorne Gravenhorst, 1829. Ich. Euro. Pars III. 1097 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m,05.VII.2010, 3♀♀. Konakları: Lepidoptera; Amphipyra pyramidea (Linnaeus, 1758); Bena prasinana (Linnaeus, 1761); Callimorpha dominula (Linnaeus, 1758); Calliteara pudibunda (Linnaeus, 1758); vinula (Linnaeus, 1758); Colocasia coryli (Linnaeus, 1758); Ectropis crepuscularia (Denis and Schiffermüller, 1775); Endromis versicolora (Linnaeus, 1758); Eriogaster lanestris (Linnaeus, 1758); Euthrix potatoria (Linnaeus, 1758); Laothoe populi (Linnaeus, 1758); Lymantria monacha (Linnaeus, 1758); Mimas tiliae (Linnaeus, 1758); Ochrostigma velitaris (Hufnagel, 1766); Panolis flammea (Denis and Schiffermüller, 1775); Sphinx ligustri (Linnaeus, 1758); Sphinx pinastri (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası Türkiye Dağılımı: Adana-Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008) Genel Dağılımı: Palearktik, Avrupa.

30

4.1.1.2. Erigorgus fibulator (Gravenhorst, 1829) Anomalon fibulator Gravenhorst, 1829. Ich. Euro.Pars III.1097pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) , 600m ,17.VI.2010, 1♀; Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m,17.VI.2010,1♂; 03.VIII.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Autographa gamma (Linnaeus, 1758); Diloba caeruleocephala (Linnaeus, 1758); Malacosoma castrense (Linnaeus, 1758); Smerinthus ocellatus (Linnaeus, 1758); Zygaena filipendulae (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Beta vulgaris Linnaeus,1753 (Györfi, 1943). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar. Türkiye Dağılımı: Adana-Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Palearktik, Avrupa.

4.1.1.3. Anomalon cruentatum (Geoffroy, 1785)

Ichneumon cruentatus. Geoffray, 1785.Entm. Paris.544 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar(37o 43’K/29o 11’D), 600m, 05.VII.2010, 1♀; 26.V.2010, 2♂♂. Konakları: Lepidoptera; (Hufnagel, 1766); Cerura palestinensis (Bartel); Ptilodon capucina (Linnaeus, 1758); Coleoptera; rusticum (Olivier); (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor Uçuş Periyodu: V-IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Tükiye Dağılımı: Isparta-Merkez, Kirazlıdere, Gönen (Gürbüz, 2004); Adıyaman- Merkez, Batman-Hasankeyf, Diyarbakır-Çermik, Merkez, Elazığ-Yemişlik, Malatya- Yeşilyurt, Doğanyurt, Mardin-Savur (Akkaya, 2005); Adana-Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Palearktik ve Orientalis Bölge.

31

4.1.2. Ichneumoninae

4.1.2.1. Diadromus collaris (Gravenhorst, 1829) Ischnus collaris Gravenhorst, 1829. Ich. Euro. Pars I. Vratislaviae. 827 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m, 21.VI.2010, 2♀♀; 02.VIII.2010, 2♀♀; Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D),866m, 24.V.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Acrolepiopsis assectella (Zeller, 1839); Polychrosis botrana (Denis and Schiffermüller, 1775); Plutella xylostella (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann 1997). Konak Besini: Brassica napus Linnaeus; Brassica oleracea botrytis (Linnaeus); Brassica oleracea capitata Linnaeus (Yu and Horstmann, 1997). Uçuş Periyodu: V-VI (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Erzurum (Özbek et al., 2003); Konya, Ankara, Yozgat, Kırşehir (Özdemir, 1996); İskenderun, Güzelyayla (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Palearktik, Avrupa, Etiyopya, Nearktik, Orientalis, Neotropikal, Avustralya.

4.1.3. Ctenopelmatinae

4.1.3.1. Lamachus eques (Hartig, 1838) Tryphon eques Hartig, 1838. Jahresber. Fortschr. Forstwiss. Forstl. Naturk. Berlin. 1:246-274. İncelenen Materyal: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 24.V.2010,1♂. Konakları: Hymenoptera; Diprion pini (Linnaeus, 1758); Gilpinia frutetorum (Fabricius, 1793); Gilpinia socia (Klug, 1814); Microdiprion pallipes (Fallén, 1808); Nematus pallipes (Fallén, 1808); Neodiprion sertifer (Geoffroy, 1785) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Linnaeus, 1753 (Simandl, 1992); Pinus nigra, Pinus brutia (Avcı, 2007).

32

Uçuş Periyodu: VI-VIII (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Türkiye (Aubert, 2000); Adana, Toprakkale (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Batı Palearktik, Avrupa

4.1.4. Tryphoninae

4.1.4.1. Netelia (Netelia) fuscicornis (Holmgren, 1860) Paniscus fuscicornis, Holmgren, 1860. Kongliga Svenska Vetenskapsakademiens Handlingar. 2(8):1-158. İncelenen Materyal: : Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 24.V.2010, 2♀♀. Konakları: Acronicta megacephala (Denis & Schiffermüller, 1775); Acronicta psi (Linnaeus, 1758); Agrotis exclamationis (Linnaeus, 1758); Agrotis segetum (Denis and Schiffermüller, 1775); Anarta myrtilli (Linnaeus, 1761); Cerura vinula (Linnaeus, 1758); Cucullia asteris (Denis and Schiffermüller, 1775); Leucania obsoleta (Hübner,1803); farinata (Hufnagel, 1767) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: virginiana (Györfi, 1943). Uçuş Periyodu: IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Hatay (Kolarov, 1987); Nevşehir (Kolarov, 1994); Edirne, Elaziğ, Kahramanmaraş, Kırklareli, Tekirdağ (Kolarov ve Beyarslan, 1994b); Balıkersir, Bursa (Kolarov et al., 1997a); Adana, Ankara, Bayburt, Erzurum (Kolarov et al., 1999); Ankara, Eskişehir, Kırşehir, Nevşehir (Özdemir, 2001); Erzurum (Çoruh et al., 2005); Isparta (Gürbüz, 2005); Afyon, İzmir, Manisa (Yurtcan et al., 2006); Osmaniye, Fenk (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılım: Batı Palearktik, Avrupa, Orientalis.

33

4.1.5. Pimplinae

4.1.5.1. Pimpla spuria (Gravenhorst, 1829) Pimpla spuria Gravenhorst, 1829.Ichn.eur.3:179. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 11.X.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; heracliana (Linnaeus, 1758); Calliteara pudibunda (Linnaeus, 1758); Cydia funebrana (Treitschke, 1835); C. pomonella (Linnaeus, 1758); dentalis (Denis and Schiffermüller, 1775); Etiella zinckenella (Treitschke, 1832); Eupoecilia ambiguella (Hübner, 1796); Hyphantria cunea (Drury, 1773); Lobesia botrana (Denis and Schiffermüller, 1775); Loxostege sticticalis (Linnaeus, 1761); Naranga aenescens (Moore 1881); genistella (Duponchel, 1836); Agonopterix propinquella (Treitschke, 1835); Canephora hirsuta (Poda, 1761); pastinacella (Duponchel, 1838); Eupithecia vulgata (Haworth, 1809); Gypsonoma aceriana (Duponchel, 1843); Larentia clavaria (Haworth, 1809); Lymantria dispar (Linnaeus, 1758); Ostrinia nubilalis (Hübner, 1796); Yponomeuta padella (Linnaeus, 1758); Y. malinella (Zeller, 1838) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: armeniaca Linnaeus, 1753; Linnaeus; Vitis vinifera Linnaeus, 1753 (Yu and Horstmann, 1997). Uçuş Periyodu: III-IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Ankara – Şereflikoçhisar - Ayaş ve Karadeniz Bölgesi (Özdemir ve Kılınçer, 1990); Adana-Balcalı, Pozantı, Saimbeyli, Adıyaman-Gölbaşı,Edirne- Hadımağa, Gaziantep - Oğuzeli, Hatay – Dörtyol - Karıncalı, İçel-Namrun, Kırklareliİğneada- Limanköy, Vize-Kömürköy, Şanlıurfa-Atatürk Barajı, Tekirdağ- Işıklar (Kolarov and Beyarslan, 1994b); Balıkesir - İvrindi - Güngörmez, Bilecik- Küplü, Bursa - Aksu, Cumalıkızık, İncirli, Yenişehir, Yeşiltarla, Çanakkale- Bayramiç - Evciler (Kolarov et al., 1997a); Çanakkale – Bozcaada - Merkez, Gökçeada - Aydıncık, Kale, Tigem, Uğurlu (Kolarov et al., 1997b); Erzurum - Oltu- Çamlıbel, Uzundere - Şelale (Kolarov et al., 1999); Afyon – Bayat - Köroğlu, Sincanlı - Akören, Denizli - Tavas- Tekkeköy, Manisa – Gördes - Güneşli, Muğla-

34

Marmaris - Değirmenyanı, Uşak - Banaz (Kolarov et al., 2002b); Çanakkale- Gelibolu - Evreşe, Edirne - Tavuk Ormanı, İstanbul - Sarıyer-Bilezikçi Çiftliği, Kırklareli - Kızılcıkdere, Tekirdağ - Çerkezköy (Yurtcan, 2004); Isparta (Kolarov and Gürbüz, 2004; Gürbüz, 2005); Adana, Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Palearktik, Avrupa, Oriyental

4.1.6. Collyriinae

4.1.6.1. Collyria coxator (Villers, 1789) Ichneumon coxator Villers, 1789. Tomus tertius. Lugduni. 657 pp. (Ichneumon on pp. 134-218) İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) , 600m ,13.IV.2010,3♀♀; Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D),866m, 21.V.2010, 1♀. Konakları: Hymenoptera; Cephus cinctus (Norton,1872); Cephus pygmaeus (Linnaeus,1766); integer (Norton,1861); Trachelus tabidus (Fabricius,1775); Lepidoptera; Ephestia elutella (Hübner,1796); (Yu ve Horstmann, 1997). Konak Besini: Poales; Triticum aestivum Linnaeus,1753 (Smith, 1948). Uçuş Periyodu: V-VI (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Konya (Altınayar, 1981); İstanbul, Ankara (Kolarov, 1989a); Batman-Merkez, Diyarbakır-Bismil, Elazığ-Sivrice, Mardin-Derik (Akkaya, 2005); Erzurum, Kars (Çoruh vd., 2005); Isparta (Gürbüz, 2005); Adana, Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılım: Palearktik, Nearktik, Avrupa.

4.1.7. Ophioninae

4.1.7.1. Enicospilus ramidulus (Linnaeus, 1758) Ichneumon ramidulus, Linnaeus, 1758. Tomus I. Editio decima, reformata. Laurnetii Salvii, Holmiae. 824 pp.

35

İncelenen Materyal: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 18.X.2010, 3♀♀; Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 11.VIII.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Agrotis segetum (Denis and Schiffermüller, 1775); electa (Vieweg, 1790); Dendrolimus pini (Linnaeus, 1758); Dypterygia scabriuscula (Linnaeus, 1758); Eriogaster lanestris (Linnaeus, 1758); Hadena bicruris (Hufnagel, 1766); Hadena rivularis (Fabricius,1775); Hyles euphorbiae (Linnaeus, 1758); Lacanobia oleracea (Linnaeus, 1758); Lacanobia pisi (Linnaeus, 1758); Melanchra persicariae (Linnaeus, 1761); Ochropleura praecox (Linnaeus, 1758); Panolis flammea (Denis and Schiffermüller, 1775); Phalera bucephala (Linnaeus, 1758); Phlogophora meticulosa (Linnaeus, 1758); Poecilocampa populi (Linnaeus, 1758) ; Hymenoptera; Nematus salicis (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Nicotiana tabacum Linnaeus; Polygonaceae Rumex Linnaeus, 1753 (Yu and Horstmann, 1997). Uçuş Periyodu: VI-IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılım: Konya (Kolarov, 1989a); Nevşehir (Kolarov, 1994); AnkaraŞereflikoçhisar; Erzurum-Üniversite kampusü, Palandöken, Aşkale, Ilıca, Pasinler, Çalıyazı, İspir, Pazaryolu, Narman, Oltu, Çamlıbel, Süngübayır; Erzincan- Bahçekültürleri; Rize-Anzer (Kolarov et al., 2000); Isparta (Gürbüz and Kolarov, 2006c); Tekirdağ (Beyarslan et al., 2006); Bolu, Sinop, Karabük, Kastamonu (Okyar and Yurtcan, 2007); Adana, Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılım: Palearktik, Etiyopya, Avrupa, Orientalis.

4.1.7.2. Ophion pteridis (Kriechbaumer, 1879) İncelenen Materyal: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 18.X.2010, 1♂. Konakları: Lepidoptera; juventina (Stoll, 1782); Lacanobia oleracea (Linnaeus, 1758); Lacanobia pisi (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann 1997).

36

Konak Besini: Campanulaceae; Campanula Linnaeus, 1753 (Yu and Horstmann, 1997). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Erzurum (Kolarov et al., 2000); Adana, Toprakkale (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Palearktik, Avrupa.

4.1.8. Diplazontinae 4.1.8.1. Diplazon laetatorius (Fabricius, 1781) Ichneumon laetatorius Fabricius, 1781. Species insectorum. Tom. I. Hamburgii et Kilonii. 552 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 24.V.2010, 1♀. Konakları: Coleoptera; Anthonomus pomorum (Linnaeus, 1758); Lepidoptera; Agonopterix heracliana (Linaeus, 1758); Plutella xylostella (Linnaeus, 1758); Alabama argillacea (Hübner, 1823); Diptera; Musca domestica vicina (Macquart, 1851); Allograpta exotica (Wiedemann, 1830); Melenastoma mellinum (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann 1997). Konak Besini: Acyrthosiphon pisum (Harris, 1776); Aphis fabae Scopoli, 1763; Aphis medicaginis Koch, 1854; Brevicoryne brassicae (Linnaeus, 1758); Cichorium intybus Linnaeus, 1753; Eucalyptus grandis; Melanaphis sacchari (Zehntner, 1897); Toxoptera citricida (Kirkaldy, 1907); Quercus obtusiloba; (Yu and Horstmann, 1997). Uçuş Periyodu: VII-IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Ankara (Tuatay vd., 1972), İstanbul (Kolarov, 1989a), Ankara (Öncüer, 1991), Edirne, Tekirdağ, Kırklareli (Yurtcan et al., 1999), Isparta Şarkikaraağaç, Merkez, Sav, Gönen (Gürbüz, 2004); Adana, Halep Çamlığı (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılım: Kozmopolitan.

37

4.1.9. Tersilochinae 4.1.9.1. Diaparsis nitida (Horstmann, 1981) İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 24.V.2010, 1 ♀. Konakları: Bilinmiyor. Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Hatay, Habib-i Neccar (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Macaristan.

4.1.9.2. Tersilochus jocator (Holmgren, 1859) İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 05.VII.2010, 1 ♀. Konakları: Hymenoptera; Hoplocampa testudinea (Klug, 1814) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Hatay, Dörtyol (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Avusturya, Belçika, Bulgaristan, Çekoslovakya, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, Almanya, Rusya, İtalya, Norveç, Polonya, Romanya, Macaristan, Hollanda, İsveç, Ukrayna, İsveç; İsviçre, A.B.D.

4.1.9.3. Gonolochus nitens (Horstmann and Kolarov, 1988) Tersilochus (Gonolochus) nitens Horstmann, K.; Kolarov, J.A., 1988 Neue Tersilochinen-Arten aus Bulgarien (Hymenoptera, Ichneumonidae).Spixiana. 10(3):271-277. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 05.VII.2010, 1 ♀. Konakları: Bilinmiyor. Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Hatay, Habib-i Neccar (Gürbüz vd., 2008). Genel Dağılımı: Bulgaristan.

38

4.1.10. Cryptinae

4.1.10.1. Aritranis director (Thunberg, 1822) Ichneumon director Thunberg, C.P. 1822. Ichneumonidea, Insecta Hymenoptera illustrata. Memoires de l'Academie Imperiale des Sciences de Saint Petersbourg. 8:249-281. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m, 19.VI.2010, 1♂. Konakları: Lepidoptera; Lasiocampa quercus (Linnaeus, 1758); Leucoma salicis (Linnaeus, 1758); Phlyctaenia coronata (Hufnagel, 1767); Agrumenia carniolica (Scopoli, 1763); Zygaena trifolii (Esper, 1783) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar. Türkiye Dağılımı: Isparta, Eğirdir, Yalvaç, Burdur, Antalya (Gürbüz and Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi (Gürbüz et al., 2009). Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Nearktik, Batı Palearktik.

4.1.10.2. Aritranis longicauda (Kriechbaumer, 1873) Cryptus longicauda Kriechbaumer, J. 1873. Hymenopterologische Beitrage. III. Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien. 23:49-68. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 20.VI.2010, 1♀. Konakları: Bilinmiyor Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Isparta, Eğirdir, Uluborlu (Gürbüz and Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi (Gürbüz et al., 2009). Genel Dağılım: Avrupa, Batı Palearktik.

39

4.1.10.3. Blapsidotes vicinus (Gravenhorst, 1829) Hemiteles vicinus Gravenhorst, J.L.C. 1829. Ichneumonologia Europaea. Pars II. Vratislaviae. 989 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar(37o 43’K/29o 11’D) , 600m, 13.IV.2010, 1♂; 22.IV.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Aglais urticae (Linnaeus, 1758); Aporia crataegi (Linnaeus, 1758); Argynnis paphia (Linnaeus, 1758); hemerobiella (Scopoli, 1763); Coleophora valesianella (Zeller, 1849); dodecella (Linnaeus, 1758); Inachis io (Linnaeus ,1758); Issoria lathonia (Linnaeus, 1758); Polychrosis botrana (Denis and Schiffermüller,1775); Magdalis ruficornis (Linnaeus, 1758); Magdalis violacea (Linnaeus, 1758); Polygonia album (Linnaeus, 1758); triquetrella (Fischer von Röslerstamm); Vanessa atalanta (Linnaeus, 1758); Zygaena lonicerae (Scheven, 1777); Nymphalis antiopa (Linnaeus, 1758); Pieris brassicae (Linnaeus, 1758); Pieris napi (Linnaeus, 1758); Pieris rapae (Linnaeus, 1758); Hymenoptera; Microgaster subcompleta (Nees, 1834); Coleoptera; Pissodes notatus (Fabricius); Pogonocherus fasciculatus (DeGeer, 1775); Blastophagus piniperda (Linnaeus, 1758); Hylurgus ligniperda (Fabricius, 1787); Magdalis phlegmatica (Herbst, 1797); Saperda populnea (Linnaeus, 1758); Scolytus scotylus (Fabricius, 1775); (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Pieris brassicae (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Kastamonu-Ilgaz Dağı (Kolarov and Yurtcan, 2008). Genel Dağılım: Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.10.4. Cryptus spiralis (Geoffroy, 1785) Ichneumon spiralis Fourcroy, A.F. 1785. Entomologia Parisiensis, sive catalogus insectorum quae in agro Parisiensi reperiuntur. Paris. 544 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar(37o 43’K/29o 11’D) , 600m ,05.VII.2010, 1♀. Konakları: : Lepidoptera; Taleporia tubulosa (Retzius, 1783) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor.

40

Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Bayburt, Erzurum, Kars (Çoruh andÖzbek, 2005); Isparta, Eğirdir (Gürbüz and Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi (Gürbüz et al.,2009). Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.10.5. Dichrogaster schimitscheki (Fahringer, 1935) Phygadeuon schimitscheki Schimitschek, E. 1935. Forstschadlingsauftreten in Osterreich 1927 bis 1933. (Fortsetzung) Centralblatt fur das Gesamte Forstwesen. 61(7/8):165-177. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 05.VII.2010, 1 ♀. Konakları: Diptera; Exorista larvarum (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Isparta, Eğirdir (Gürbüz and Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi (Gürbüz et al., 2009). Genel Dağılım: Avrupa, Nearktik, Batı Palearktik.

4.1.10.6. Myrmeleonostenus italicus (Gravenhorst, 1829) Cryptus italicus Gravenhorst, J.L.C. 1829. Ichneumonologia Europaea. Pars II. Vratislaviae. 989 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 20.VI.2010, 1 ♀. Konakları: Neuroptera; Myrmeleon formicarius (Linnaeus) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar. Türkiye Dağılımı: Isparta, Eğirdir, Uluborlu, Keçiborlu, Antalya (Gürbüz and Kolarov, 2008); Kasnak Meşesi (Gürbüz et al., 2009). Genel Dağılım: Doğu Palearktik ,Avrupa, Batı Palearktik.

41

4.1.10.7. Buathra laborator (Thunberg, 1822) Ichneumon laborator Thunberg, C.P. 1822. Ichneumonidea, Insecta Hymenoptera illustrata. Memoires de l'Academie Imperiale des Sciences de Saint Petersbourg. 8:249-281. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 03.VIII.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Acronicta leporina (Linnaeus, 1758); Malacosoma disstria (Hübner, 1820); Malacosoma neustria (Linnaeus, 1758); Melanolophia imitata (Walker, 1860); Panolis flammea (Denis and Schiffermüller, 1775); Rhizedra lutosa (Hübner, 1803) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar. Türkiye Dağılımı: Türkiye (Broad et al., 2004); Isparta, Yılanlı (Gürbüz and Kolarov, 2008). Genel Dağılım: Doğu Palearktik ,Avrupa, Nearktik, Batı Palearktik.

4.1.10.8. Agrothereutes hospes (Tschek, 1871) Cryptus hospes Tschek 1871 C. 1871. Beitrage zur Kenntniss der osterreichischen Cryptoiden. Verhandlungen der Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien. 20(1870):109-156. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 18.X.2010, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Canephora hirsuta (Poda ,1761); ruficornis (Hufnagel, 1766); Eriogaster lanestris (Linnaeus ,1758); Lycaena dispar (Haworth, 1802); Lymantria dispar (Linnaeus, 1758); Saturnia spini (Denis and Schiffermüller, 1775); Sparganothis pilleriana (Denis and Schiffermüller, 1775); Zygaeninae; Zygaena sp. (Fabricius, 1775) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Van-Gürpınar-Köprülüler Köyü (Beyarslan and Kolarov, 1994); Isparta, Gölcük (Gürbüz and Kolarov, 2008). Genel Dağılım: Avrupa, Batı Palearktik.

42

4.1.10.9. Glyphicnemis vagabunda (Gravenhorst, 1829) Phygadeuon vagabundus Gravenhorst, J.L.C 1829 Ichneumonologia Europaea. Pars II. Vratislaviae. 989 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Gökpınar (37o 43’K/29o 11’D) , 600m ,23.IV.2010, 1♀; 24.IV.2010, 1♂. Konakları: Bilinmiyor Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar.

Türkiye Dağılımı: Adana-Balcali, Edirne-Lalapaşa (Beyarslan and Kolarov, 1994). Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.11. Metopiinae

4.1.11.1. Exochus castaniventris (Brauns, 1896) Exochus castaniventris Brauns, S. 1896. Descriptiones specierum novarum Ichneumonidarum e fauna Hungarica 2. Termeszetrajzi Fuzetek. 19:270-276. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 18.X.2010, 1♂. Konakları: Bilinmiyor Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Antalya, Adana, Isparta, Hatay,Kahramanmaraş (Kolarov et al., 2009); Kars: Sarıkamış, Karakurt (Çoruh and Özbek, 2011). Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.11.2. Exochus vafer (Holmgren 1873) Exochus vafer Holmgren 1873 A.E. 1873. Dispositio methodica Exochorum Sacndinaviae. Ofversigt af Kongliga Vetenskaps-Akademiens Forhandlingar. 30(4):55-78. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 11.VIII.2010, 1♂. Konakları: Bilinmiyor

43

Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Erzincan, Erzurum (Çoruh and Kolarov, 2012) Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.11.3. Exochus mitratus (Gravenhorst, 1829) Exochus mitratus Gravenhorst, J.L.C. 1829. Ichneumonologia Europaea. Pars II. Vratislaviae. 989 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m, 21.VI.2010, 1♂; Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 05.VII.2010, 1♀; Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D), 550m, 03.VIII.2010, 1♀. Konakları: Hymenoptera; Andricus lanificus; Lepidoptera; Autographa californica (Speyer, 1875); porphyrana (Hübner, 1799); Phycita roborella (Denis and Schiffermüller, 1775); Yponomeuta malinella (Zeller, 1838); Yponomeuta padella (Linnaeus, 1758) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Ericaceae Kalmia Linnaeus, 1753 (Townes and Townes, 1959). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Erzurum, Oltu ( Kolarov and Özbek, 1998) Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Nearktik, Batı Palearktik.

4.1.12. Campopleginae

4.1.12.1. *Diadegma insectator (Schrank, 1781) Ichneumon insectator Schrank, F. von Paula. 1781. Enumeratio insectorum austriae indigenorum. Augustae Vindelicorum. 548 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 19.VII.2010, 1♀. Diagnostik karekterler: Ön kanat 6.5 mm. Anten 32 segment. Baş siyah ve boy/genişlik 1/6, clypeus yok, mandibula 2 dişli. Ön kanatta areolet kapalı, discocubitus ve ikinci recurrent damarda bulla yok. siyah. Abdomen açık kahverengi, 7 segmentli ve 2. segmentten itibaren genişleme var, 1. segmentte

44 spiracle arkada ve glymma var. Ovipozitor 5.0 mm, yukarı doğru kavisli ve çentik ( nodus) bulunmaktadır. Ön ve orta bacaklarda tarsuslar krem rengi, femurlar kahverengi, arka bacaklarda tarsuslar beyaz bantlı, femurlar kahverengi. Tırnak taraklı. Konakları: Lepidoptera; Argyresthia mendica (Haworth) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Türkiye Faunası için yeni kayıt. Genel Dağılım: Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.12.2. *Diadegma aculeatum (Bridgman, 1889) Limneria aculeata Bridgman, J.B. 1889. Further additions to the Rev. T.A. Marshall's catalogue of British Ichneumonidae. Transactions of the Entomological Society of London. 1889:409-439. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 19.VII.2010, 1♂. Diagnostik karekterler: Ön kanat 4.5 mm. Anten, 30 segment. Baş siyah, 1/2 boy/genişlik, clypeus yok, yüz tüylü, mandibula 2 dişli. Ön kanatta areolat kapalı, discocubitus damarda bir bullalı. Thorax siyah. Abdomen siyah, 7 segmentli, 2. segmentten itibaren genişleme var, 1. segmentte spiracle ortada. Bacaklar coxa, trocanter siyah, femur, tibia, tarsus açık kahverengi, Tırnak taraksız. Konakları: Lepidoptera; Cupido minimus (Fuessly, 1775); Emmetia marginea (Haworth, 1828) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Rubus caesius (Linnaeus) (Yu and Horstmann, 1997). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Türkiye Faunası için yeni kayıt. Genel Dağılım: Doğu Palearktik, Avrupa, Batı Palearktik.

45

4.1.12.3. Diadegma claripenne (Thomson, 1887) Angitia claripennis XXXV. Försök till uppstallning och beskrifning af atema inom slagtet Campoplex ( Grav. ). Opuscula Entomologica. Lund. XI: 1043-1182 İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m, 23- 26.IV.2010, 3♀♀; 17-23.IV.2010, 1♀; Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 24.V.2010, 1♂, 1♀; 05.VII.2010, 2♀♀; 14.VII.2011, 1♀; 24.VII.2011, 1♂, 1♀; Honaz Dağı, Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m, 14.VII.2011, 1♀. Konakları: Lepidoptera; Aethes francillana (Fabricius, 1794); Anacampsis timidella (Wocke, 1887); Choreutis pariana (Clerck, 1759); posterana (Zeller, 1847) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, İran-Anadolu Türkiye Dağılımı: Ankara ( Özdemir ve Kılınçer, 1990 ). Genel Dağılım: Avrupa, Batı Palearktik.

4.1.12.4. *Venturia atricolor (Gyorfi, 1946) Idechthis atricolor Gyorfi, J. 1946. Idechthis atricolor spec. nov., eine neue Ichneumonide-Art aus Ungarn. Fragmenta Faunistica Hungarica. 9:10-11. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m, 21.VI.2010, 1♀. Diagnostik karekterler: Ön kanat 5.5 mm. Anten 26 segment. Baş siyah, boy/geişlik 1/7, clypeus yok, mandibula 2 dişli. Ön kanatta areolet kapalı, discocubitus ve ikinci recurrent damarda bulla var. Thorax siyah. Abdomen 7 segmentli, 1. segmentte spiracle arkada, ovipozitor yukarı kavisli ve çentik var. Bacaklar açık kahverengi, trocanterde sarı bant var, femur ve tibia siyah bantlı, coxa siyah, tırnak taraksız. Konakları: Bilinmiyor. Konak Besini: Bilinmiyor. Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası. Türkiye Dağılımı: Türkiye Faunası için yeni kayıt. Genel Dağılım: Fransa, Macaristan

46

4.1.12.5. Venturia canescens (Gravenhorst, 1829) Campoplex canescens Gravenhorst, J.L.C. 1829. Ichneumonologia Europaea. Pars III. Vratislaviae. 1097 pp. İncelenen Materyal: Honaz Dağı, Karaçay (37o 41’K/29o 24’D), 1100m, 11.VIII.2010, 1♂. Konakları: Lepidoptera; Apomyelois ceratoniae (Zeller, 1839); Cadra cautella (Walker, 1863); Cadra figulilella (Gregson, 1871); Catocala nymphaea (Esper, 1787); Catocala nymphagoga (Esper, 1787); Cydia funebrana (Treitschke, 1835); Ephestia elutella (Hübner, 1796); Ephestia kuehniella (Zeller, 1879); Galleria mellonella (Linnaeus, 1758); Phthorimaea operculella (Zeller, 1873); (Fabricius, 1775); Helicoverpa zea (Boddie, 1850); Homoeosoma (Homoeosoma) nebulella (Denis and Schiffermüller, 1775); Lobesia (Polychrosis) botrana (Denis and Schiffermüller, 1775); Hadeninae Mythimna Ochsenheimer, 1816; Nemapogon granella (Linnaeus, 1758); Ostrinia nubilalis (Hübner, 1796); Pammene fasciana (Linnaeus, 1761); Plodia interpunctella (Hübner, 1813); Prays citri (Milliere, 1873); Pyralis farinalis (Linnaeus, 1758); edmandsii (Packard, 1865) (Yu and Horstmann, 1997). Konak Besini: pumila Miller, 1768; Punica granatum Linnaeus, 1753; Triticum spelta Linnaeus; Vitis vinifera Linnaeus, 1753 (Yu and Horstmann, 1997). Uçuş Periyodu: IV-IX (Sedivy, 1995). Sıcak Noktalar: Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu. Türkiye Dağılımı: Adana (Doganlar, 1982); Erzurum (Özbek et al., 2000). Genel Dağılım: Kozmopolitan

47

4.2. İstatiksel Bulgular

Arazi çalışmaları kapsamında Honaz Dağı Milli Park’ından Ichneumonidae’ ye ait 16 altfamilyadan; Cryptinae’ den 157, Campopleginae’ den 155, Banchinae’ den 33, Ichneumoninae’ den 51, Ctenopelmatinae’ den 1, Tryphoninae’ den 11, Pimplinae’ den 13, Cremastinae’ den 3, Collyrinae’ den 6, Diplazontinae’ den 14, Metopiinae’ den 20, Ophoninae’ den 6, Anomaloninae’den 25, Mesochorinae’ den 17, Orthocentrinae’ den 2, Tersilochinae’ den 29 olmak üzere toplam 543 örnek elde edilmiştir. Teşhis edilen türler 12 Altfamilyaya ait 31 adet tür olup bu türlerden 3 tanesi Türkiye Ichneumonidae faunası için yeni kayıttır.

Honaz Dağı Milli Parkı’ nda Ichneumonidae faunasına ait 16 altfamilya elde edilmiştir ve en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırasıyla % 29 ile Campopleginae ve Cryptinae, % 9 ile Ichneumoninae, % 6 ile Banchinae, % 5 ile Tersilochinae ve Anomaloninae, % 4 ile Metopiinae, % 3 ile Mesochorinae ve Diplazontinae’ dir. En az bulunan altfamilyalar ise % 2 ile Pimplinae ve Tryphoninae, % 1 ile Cremastinae, Collyriinae, Ophioninae, Orthocentrinae ve Ctenopelmatinae’ dir (Şekil 4.2.1.).

Şekil 4.2.1. Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

48

Honaz Dağı Gökpınar çalışma alanında 9 altfamilya elde edilmiştir ve bu alanda en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırası ile Cryptinae % 42, Campopleginae % 22, Anomaloninae % 12, Ichneumonidae % 8, Tryphoninae % 6, Collyriinae % 4, Mesochorinae ve Banchinae % 3 oranında bulunmaktadır. Pimplinae % 1’ lik oranla en az oranda bulunmaktadır. Gökpınar’da bulunmayan altfamilyalar ise; Ctenopelmatinae, Cremastinae Ophioninae, Orthocentrinae, Tersilochinae, Metopiinae, Diplazontinae’ dir (Şekil 4.2.2.).

Şekil 4.2.2. Honaz Dağı, Gökpınar Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

49

Honaz Dağı Yassıhöyük çalışma alanında 14 altfamilya elde edilmiştir ve bu alanda en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırası ile Campopleginae % 36, Cryptinae % 22, Diplazontinae % 9, Ichneumoninae % 7, Tersilochinae % 6, Mesochorinae, Banchinae ve Pimplinae % 4 oranında bulunmaktadır. En az bulunan altfamilyalar ise % 2’ lik oranla Collyriinae ve Metopiinae, % 1’ lik oranla Orthocentrinae, Ophioninae, Anomaloninae, Cremastinae’ dir. Bu alanda bulunmayan altfamilyalar ise Tryphoninae ve Ctenopelmatinae’ dir (Şekil 4.2.3.).

Şekil 4.2.3. Honaz Dağı, Yassıhöyük Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

50

Honaz Dağı Cankurtaran çalışma alanında 11 altfamilya elde edilmiştir ve bu alanda en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırası ile Ichneumoninae % 25, Cryptinae % 21, Campopleginae % 18, Banchinae % 12, Tersilochinae % 11, Metopiinae, % 8 oranla bulunmaktadır. En az bulunan altfamilyalar ise % 2 ile Pimplinae, %1 oranla Mesochorinae, Ophioninae, Anomaloninae ve Tryphoninae’ dir. Bu alanda bulunmayan altfamilyalar ise; Ctenopelmatinae, Cremastinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae’dir (Şekil 4.2.4.).

Şekil 4.2.4. Honaz Dağı, Cankurtaran Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

51

Honaz Dağı Karaçay çalışma alanında 8 altfamilya elde edilmiştir ve bu alanda en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırası ile Campopleginae % 48, Cryptinae % 25, Tersilochinae % 8, Ichneumoninae % 5, Pimplinae % 4 oranında bulunmaktadır. En az ise % 2 ile Anomaloninae bulunmaktadır. Bu alanda bulunmayan altfamilyalar ise; Ctenopelmatinae, Tryphoninae, Cremastinae, Collyriinae, Ophioninae, Mesochorinae, Orthocentrinae, Diplazontinae’ dir (Şekil 4.2.5.).

Şekil 4.2.5. Honaz Dağı, Karaçay Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

52

Honaz Dağı Honaz İlçesi Milli Park Sınırı çalışma alanında 11 altfamilya elde edilmiştir ve bu alanda en fazla bulunan Ichneumonidae altfamilyaları sırası ile Cryptinae % 43, Campopleginae ve Anomaloninae % 13, Mesochorinae% 7, Banchinae % 6, Metopiinae ve Tryphoninae % 5, Ophioninae % 4 oranında bulunmaktadır. En az bulunan altfamilyalar ise % 2 ile Ichneumoninae, % 1 ile Ctenopelmatinae ve Tersilochinae’ dir. Bu çalışma alanında bulunmyan altfamilyalar ise; Pimplinae, Cremastinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae’ dir (Şekil 4.2.6.).

Şekil 4.2.6. Honaz Dağı, Honaz İlçesi Milli Park Sınırı Çalışma Alanındaki Ichneumonidae Faunasının Altfamilyalara Göre Dağılımı

Kefe Yaylasında ise Cremastinae, Campopleginae ve Cryptinae altfamilyaları teşhis edilmiştir.

53

Vermiş olduğumuz Ichneumonidae tür listesinde yalnızca Sedivy, 1995’ de yer alan türlerin uçuş periyodları verilmiştir. Çizelge 4.2.1.’ de ise Sedivy, 1995’ e göre ve Honaz Dağı’nda ki arazi çalışmalarında türün elde edildiği aylar eklenmiştir. Örneğin; Lamachus eques’in uçuş periyodu SEDIVY, 1995’ e göre VI-VIII aylar arasında verilmiştir, Lamachus eques arazi çalışmasında Honaz Dağı’nda V. ayda bulunmuştur. Çizelge 4.2.1.’ e göre en uzun uçuş periyodu Pimpla spuria’da (Sedivy, 1995’ e göre III-IX aylar arası, arazi çalışmalarında 866 m yükseklikte, 6. İstasyonda X. ayda bulunmuştur) görülmüştür.

54

Çizelge 4.2.1. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Uçuş Periyodları

Tür Adı Aylar I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII Aphanistes ruficornis

Erigorgus fibulator

Anomalon cruentatum

Diadromus collaris

Lamachus eques

Netelia fuscicornis

Pimpla spuria

Collyria coxator

Enicospilus ramidulus

Ophion pteridis

Diplazon laetatorius

Diaparsis nitida

Tersilochus jocator

Gonolochus nitens

Aritranis director

Aritranis longicauda

Blapsidotes vicinus

Cryptus spiralis

Dichrogaster schimitscheki

Myrmeleonostenus italicus

Buathra laborator

Agrothereutes hospes

Glyphicnemis vagabunda

Exochus castaniventris

Exochus vafer

Exochus mitratus

Diadegma insectator

Diadegma aculeatum

Diadegma claripenne

Venturia atricolor

Venturia canescens

Mavi: Arazi çalışmasında elde edilen uçuş periyotları Kırmızı: Sedivy 1995’ e göre uçuş periyotları Gri: Sedivy 1995’ e göre ve arazi çalışmasında elde edilen uçuş periyotları

55

Honaz Dağı Ichneumonidae faunasına ait türlerin bulunduğu sıcak noktalar Çizelge 4.2.2.’ de gösterilmiştir. Anomalon cruentatum, Diadromus collaris, Netelia fuscicornis, Pimpla spuria, Collyria coxator, Enicospilus ramidulus, Diplazon laetatorius, Cryptus spiralis, Exochus castaniventris, Exochus mitratus, Venturia canescens türleri Türkiye’ yi de içine alan Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu olmak üzere 3 sıcak noktada görülmektedir.

56

Çizelge 4.2.2. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Bulunduğu Sıcak Noktalar

TÜR Sıcak Noktalar Aphanistes ruficornis Akdeniz Havzası Erigorgus fibulator Akdeniz Havzası, Kafkaslar Anomalon cruentatum Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Diadromus collaris Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Lamachus eques Akdeniz Havzası Netelia fuscicornis Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Pimpla spuria Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Collyria coxator Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Enicospilus ramidulus Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Ophion pteridis Akdeniz Havzası, İran-Anadolu Diplazon laetatorius Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Diaparsis nitida Akdeniz Havzası Tersilochus jocator Akdeniz Havzası Gonolochus nitens Akdeniz Havzası Aritranis director Akdeniz Havzası, Kafkaslar Aritranis longicauda Akdeniz Havzası Blapsidotes vicinus Akdeniz Havzası Cryptus spiralis Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Dichrogaster schimitscheki Akdeniz Havzası Myrmeleonostenus italicus Akdeniz Havzası, Kafkaslar Buathra laborator Akdeniz Havzası, Kafkaslar Agrothereutes hospes Akdeniz Havzası, İran-Anadolu Glyphicnemis vagabunda Akdeniz Havzası, Kafkaslar Exochus castaniventris Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu Exochus vafer Akdeniz Havzası Exochus mitratus Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu *Diadegma insectator Akdeniz Havzası *Diadegma aculeatum Akdeniz Havzası Diadegma claripenne Akdeniz Havzası, İran-Anadolu *Venturia atricolor Akdeniz Havzası Venturia canescens Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu

57

Honaz Dağı Milli Parkı çalışma alanında Ichneumonidae türlerinin Bolluk Frekansları hesaplandığında Diadegma claripenne En Baskın tür, Collyria coxator ve Enicospilus ramidulus Az Baskın tür, Exochus mitratus, Glyphicnemis vagabunda, Netelia fuscicornis, Anomalon cruentatum, Erigorgus fibulator, Aphanistes ruficornis Nadir tür ve geri kalan türler ise En Nadir tür kategorisine girmektedir (Çizelge 4.2.3.).

Çizelge 4.2.3. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Bolluk Frekansları

TÜR Bolluk Frekansı % Kategori Aphanistes ruficornis 4,83 Nadir Erigorgus fibulator 4,83 Nadir Anomalon cruentatum 4,83 Nadir Diadromus collaris 8,06 Baskın Lamachus eques 1,61 En Nadir Netelia fuscicornis 3,22 Nadir Pimpla spuria 1,61 En Nadir Collyria coxator 6,45 Az Baskın Enicospilus ramidulus 6,45 Az Baskın Ophion pteridis 1,61 En Nadir Diplazon laetatorius 1,61 En Nadir Diaparsis nitida 1,61 En Nadir Tersilochus jocator 1,61 En Nadir Gonolochus nitens 1,61 En Nadir Aritranis director 1,61 En Nadir Aritranis longicauda 1,61 En Nadir Blapsidotes vicinus 1,61 En Nadir Cryptus spiralis 1,61 En Nadir Dichrogaster schimitscheki 1,61 En Nadir Myrmeleonostenus italicus 1,61 En Nadir Buathra laborator 1,61 En Nadir Agrothereutes hospes 1,61 En Nadir Glyphicnemis vagabunda 3,22 Nadir Exochus castaniventris 1,61 En Nadir Exochus vafer 1,61 En Nadir Exochus mitratus 4,83 Nadir *Diadegma insectator 1,61 En Nadir *Diadegma aculeatum 1,61 En Nadir Diadegma claripenne 19,35 En Baskın *Venturia atricolor 1,61 En Nadir Venturia canescens 1,61 En Nadir

58

Shannon Metodu ile altfamilyalara göre istasyonların çeşitliliği karşılaştırıldığında en yüksek Yassıhöyük (1,987), Cankurtaran (1,925), Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (1,863), Gökpınar (1,698), Karaçay (1,515) ve Kefe Yaylası (1,011) olarak hesaplanmıştır.

Shannon’un İndeksine göre, tür çeşitliliği sırasıyla en yüksek, Yassıhöyük (2,243), Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (2,187), Gökpınar (1,673), Karaçay (1,517), Cankurtaran (1,386) olarak hesaplanmıştır.

Jaccard Benzerlik İndeksine göre alanlar altfamilyalar açısından incelendiğinde Honaz İlçesi Milli Park Sınırı alanı ile Cankurtaran alanı çok benzer ( % 83,3 ), bu iki alana en yakın Karaçay’ dır. (Karaçay - Honaz İlçesi Milli Park Sınırı Jaccard Benzerlik Matriksi % 58,3 ; Karaçay- Cankurtaran Jaccard Benzerlik Matriksi % 72,7 ). Kefe Yaylası ise diğer alanlardan farklıdır (Çizelge 4.2.4. ve Şekil 4.2.7.)

Çizelge 4.2.4. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Altfamilyaların Jaccard Benzerlik Matriksi

Honaz M.P. Kefe Gökpınar Yassıhöyük Cankurtaran Karaçay Sınırı Yaylası Gökpınar 1 Yassıhöyük 0,533 1 Cankurtaran 0,667 0,667 1 Karaçay 0,545 0,571 0,727 1 Honaz M.P. Sınırı 0,538 0,563 0,833 0,583 1 Kefe Yaylası 0,2 0,214 0,167 0,222 0,167 1

59

Şekil 4.2.7. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Altfamilyaların Jaccard Benzerlik İndeksine Göre Kümeleme Analizi Sonuç Diyagramı

Honaz Dağı’nda belirlediğimiz çalışma alanlarının Ichneumonidae türleri bakımından benzerlikleri Jaccard Benzerlik Matriksi (Çizelge 4.2.5.) ve Jaccard Benzerlik İndeksine Göre Kümeleme Analizi Sonuç Diyagramı olarak (Şekil 4.2.8.) verilmiştir. Karaçay ile Cankurtaranın benzer olduğu ( 0,2 ) ve bu iki alana en yakın alanın Yassıhöyük ( Cankurtaran- Yassıhöyük 0,143; Karaçay- Yassıhöyük 0,059 ) olduğu bulunmuştur. Kefe Yaylası ise diğer alanlara tür açısından benzememektedir.

60

Çizelge 4.2.5. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Jaccard Benzerlik Matriksi

Honaz M.P. Kefe Gökpınar Yassıhöyük Cankurtaran Karaçay Sınırı Yaylası Gökpınar 1 Yassıhöyük 0,063 1 Cankurtaran 0 0,143 1 Karaçay 0 0,059 0,2 1 Honaz M.P. Sınırı 0,067 0,05 0,071 0,063 1 Kefe Yaylası 0 0 0 0 0 1

Şekil 4.2.8. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Jaccard Benzerlik İndeksine Göre Kümeleme Analizi Sonuç Diyagramı

61

Ana Bileşen Analizi ile Ichneumonidae türlerinin Honaz Dağı’nda seçilen istasyonlara bağlılığı Şekil 4.2.9.’ da gösterilmiştir. Okların uzunluğu etki dercesini göstermektedir. Türler ise oklar etrafında kümelenmiştir. Şekil 4.2.9. incelendiğinde istasyonlara göre türler 3 küme oluşturmuştur. 4.İstasyonda tür bulunmadığı için bu kümeleşmeye dahil olmadığı ve etki dercesinin olmadığı görülmektedir. Diadegma claripenne’ nin 2.İstasyon, 3.İstasyon ve 6.İstasyona bağlılığı en fazladır ve bu üç istasyonda yoğun olarak bulunmaktadır. Aphanistes ruficornis, Enicospilus ramidulus, Erigorgus fibulator ve Netelia fuscicornis türlerinin 1.İstasyona bağlılıkları fazladır ve yoğun olarak bulunmaktadırlar. Collyria coxator ise 5.İstasyonda yoğun olarak bulunmaktadır ve bu alana bağlılığı en fazla olan türdür.

62

Şekil 4.2.9. Honaz Dağı Ichneumonidae Faunasına Ait Türlerin Ana Bileşen Analizi (PCA) Grafiği (1. İstasyon: Honaz İlçesi Milli Park Sınırı (37o 45’K/29o 14’D); 550m - Kuzey, 2. İstasyon: Cankurtaran (37o 39’K/29o 14’D), 1200m Batı; 3. İstasyon: Karaçay (37o 41’K/29o 24’D),1100m - Doğu; 4. İstasyon: Kefe Yaylası (37o 37’K/29o 23’D), 1364m Güney; 5.İstasyon: Gökpınar (37o43’K/29o 11’D) , 600m -Batı; 6. İstasyon: Yassıhöyük (37o 30’K/29o 20’D), 866m-Güney)

63

5. TARTIŞMA VE SONUÇ

Honaz Dağı Milli Parkı Icneumonidae faunası için toplam 12 altfamilyaya ait toplam 31 tür belirlenmiştir. Bu türlerden Diadegma insectator, Diadegma aculeatum ve Venturia atricolor Türkiye Ichneumonidae faunası için yeni kayıttır. Araştırma sonucunda, Türkiye faunası için vermiş olduğumuz yeni kayıt türlerin ülkemiz sınırları dışında ve aynı zamanda ülkemiz sınırlarını da içine alan 3 farklı sıcak noktadan sadece Akdeniz Havzası sıcak noktasını tercih ettiği görülmüştür. Honaz Dağı Milli Parkı’ nın Akdeniz Havzası sıcak noktası sınrları içinde yer alması ve İran-Anadolu sıcak noktası ile Akdeniz Havzası sıcak noktası arasında geçiş bölgesi özelliğinin olması, her iki bölgeninde elemanlarını bulundurması bu alanının biyolojik çeşitlilik açısından önemini göstermektedir.

Ichneumonidae türlerinin başta Lepidoptera takımı olmak üzere Coleoptera, Diptera, Hymenoptera, Araneida ve az sayıda Neuroptera, Trichoptera, Hemiptera ve Arachnida takımlarına bağlı türlerde parazit olarak yaşadığı ve zarar yapan türlere karşı biyolojik mücadelede kullanıldığı bilinmektedir (Yu, 1998). Bir görüşe göre, zararlı bir böcek türüne karşı biyolojik mücadelenin uygulanabilmesi için, öncelikle o zararlıyı kontrol eden faydalı böcek türünün veya türlerinin, bilinmesini sağlayan arazi çalışmalarının yapılması gerekir (Greathead and Waage, 1983). Bu çalışmada Ctenopelmatinae yalnızca 550 m yükseklikte, Pinus nigra, Pinus brutia’ nın baskın olduğu Honaz Dağı’ nın kuzey kesiminde yer alan ve 1.İstasyon olarak seçilen Honaz İlçesi Milli Park Sınırında elde edilmiştir. Ctenopelmatinae’ ye ait tek tür olan Lamachus eques, Pinus nigra ve Pinus brutia’ nın iğne yapraklarını yiyerek zarar veren Neodiprion sertifer (Hymenoptera: Diprionidae)’in larva ve pupa parazitotidir. Neodiprion sertifer larvaları nisan ayının ilk günlerinde yumurtadan çıkar ve Pinus nigra ve Pinus brutia’ nın yapraklarını 6 hafta boyunca yer ve haziran ayının ilk yarısında toprakta pupa evresine geçer (Avcı, 2007). Ayrıca, Neodiprion sertifer Denizli’ de de yayılış göstermektedir (Anonim, 2011b). Sedivy, 1995’ e göre Lamachus eques’ in uçuş periyodu VI-VIII aylar arasındadır ve arazi çalışmalarında bu tür V. ayda görülmüştür (Çizelge 4.2.1.). Lamachus eques’ in uçuş periyodu ile Neodiprion sertifer’ in larva ve pupa evresi aynı süre içinde gerçekleşmektedir. Bu

64 iki böcek türü arasındaki parazitoid-konak ilişkisi ağaçların gelişimi açısından önemlidir. Sonuç olarak Lamachus eques orman ekosistemi sağlığının korunması için büyük önem arz etmektedir.

Yeryüzünde geçmişten bu yana meydana gelen iklim değişiklikleri organizmaların yayılışında ve dağılımında etkin rol oynamıştır. Gelecekte oluşacak iklim değişiklikleri bu dağılım ve yayılışı etkileyen en büyük faktör olacaktır. Peters ve Darling (1985)’ e göre meydana gelecek sıcaklık değişimi ile hayvan ve bitki topluluklarının yaşam ortamları hem yatay hem de dikey yönde değişecektir. Bu durum böcekler için de geçerli olacaktır.

Parazitoid (Ichneumonidae) - Konak (zararlı böcek) - Konak Besini (bitki) ilişkisi kapsamında meydana gelecek iklim değişikliğinde bitki ve zaralı böceğin yaşam ortamını ve üreme zamanını değiştirmesi, Ichneumonidae türlerinin yayılışını ve uçuş periyodunu etkileyecektir. Ichneumonidae türlerinin yayılışındaki ve uçuş periyodundaki değişim, konak ve konak besininin yayılış ve üreme zamanı değişikliğinden kaynaklanacağından dolayı Ichneumonidae türleri iklim indikatörü olarak değerlendirelebilir. Çizelge 4.2.1.’ de vermiş olduğumuz Honaz Dağı Milli Parkı Ichneumonidae faunasına ait uçuş periyotları bu açıdan önemlidir. Örneğin, Lamachus eques’in uçuş periyodu Sedivy, 1995’ e göre VI-VIII aylar arasında verilmiştir, bu tür yapmış olduğumuz çalışmada Honaz Dağı’nda V. ayda bulunmuştur. En uzun uçuş periyodu Pimpla spuria’da görülmüştür ve Sedivy, 1995’ e göre bu tür III-IX aylar arası, arazi çalışmamızda X. ayda bulunmuştur. Bu durum çalışma alanımız ve Sedivy’in çalışma alanı arasındaki iklim ve habitat farklılığından kaynaklanmaktadır. Sonuç olarak uçuş periyodları Ichneumonidae türleri için bundan sonraki çalışmalarda belirlenmeye devam edilirse, yükselti ve habitatlar göz önünde bulundurularak uçuş periyodlarında meydana gelecek değişiklikler iklim değişikliklerine işaret edecektir.

65

Honaz Dağı Milli Parkından elde edilen Anomalon cruentatum, Diadromus collaris, Netelia fuscicornis, Pimpla spuria, Collyria coxator, Enicospilus ramidulus, Diplazon laetatorius, Cryptus spiralis, Exochus castaniventris, Exochus mitratus, Venturia canescens türleri Türkiye’ yi de içine alan Akdeniz Havzası, Kafkaslar, İran-Anadolu olmak üzere üç sıcak noktada birden yayılış göstermektedir. Ayrıca Türkiye faunası için yeni kayıt olarak verilen Diadegma insectator, Diadegma aculeatum ve Venturia atricolor türlerinin bu üç sıcak noktadan Türkiye sınırları içinde Akdeniz Havzası sıcak noktasında yayılış gösterdiği ilk kez bu çalışmada verilmiştir (Çizelge 4.2.2.).

Shannon Metodu ile altfamilyalara ve türlere göre istasyonların çeşitliliği karşılaştırıldığında en yüksek çeşitlilik 6. İstasyon olan Yassıhöyük’ de belirlenmiştir. Bunun nedeni Yassıhöyük’ün Honaz Dağı ile Acıpayam Ovası arasında bulunması ve bu durum sonucunda oluşan kaynak çeşitliliğidir. Bu alanda Ichneumonidae türlerinin hem Honaz Dağı hem de Acıpayam Ovası’nda tarım alanlarından oluşan iki farklı habitatı kullanması ile oluşan kaynak zenginliği çeşitliliği artırmıştır. Diğer bir çalışma alanı 4. İstasyon Kefe Yaylası’ nda ise çeşitlilik en azdır. Bu durumun nedeni ise alanın insan baskısına maruz kalmasıdır. Bu bölgenin Orman Bakanlığı Kamp Alanı (çadır kampı), piknik yeri, festival alanı, hayvancılık için otlak alan olarak kullanılması kaynak çeşitliliğinin azalmasına ve bunun sonucunda tür çeşitliliğinin azalmasına neden olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışma sonucunda Jaccard Benzerlik İndeksine göre seçilen istasyonlardan 1. İstasyon olan Honaz İlçesi Milli Park Sınırı ile 2. İstasyon olarak seçilen Cankurtaran alanı altfamilyalar için biribirine en fazla benzerlik gösteren alanlar olarak belirlenmiştir. Her iki alan için Cryptinae, Banchinae, Ichneumoninae, Tryphoninae, Anomaloninae, Ophioninae Mesochorinae, Tersilochinae, Metopiinae ve Campopleginae ortak altfamilyalardır. Bunun nedeni her iki alanın vejetasyonunun diğer alanlara göre daha benzer olmasıdır. 4. İstasyon Kefe Yaylası ise altfamilyalar için diğer istasyonlardan farklıdır. İstasyonların türlere göre benzerlikleri incelendiğinde 3. İstasyon Karaçay ile 2. İstasyon Cankurtaran alanının birbirine çok benzediği görülmüştür. Her iki alana tür bakımından benzeyen alan ise 6. İstasyon

66 olan Yassıhöyük’ dür. Kefe Yaylası’ ının ise diğer bütün alanlardan farklı olduğu bulunmuştur.

Ana Bileşen Analizine göre istasyonların ve türlerin konumları arasındaki ilişki incelendiğinde türlerin farklı yüksekliklerde bulunan istasyonlara bağlılığı ve dağılımı açsından 3 farklı şekilde kümelendiği görülmüştür. Diadegma claripenne’ nin 2.İstasyon, 3.İstasyon ve 6.İstasyona bağlılığının en fazla olduğu ve bu üç istasyonda yoğun olarak bulunduğu, Aphanistes ruficornis, Enicospilus ramidulus, Erigorgus fibulator ve Netelia fuscicornis türlerinin 1.İstasyona bağlılıklarının fazla olduğu ve yoğun olarak bulunduğu, Collyria coxator türünün ise 5.İstasyonda yoğun olarak bulunduğu ve bu alana bağlılığı en fazla olan tür olduğu görülmüştür. Sonuç olarak yükselti ve vejetasyon gibi ekolojik faktörler ile Ichneumonidae türlerinin dağılımını arasında bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (Şekil 4.2.9.).

Bu çalışma sonucunda Honaz Dağı Milli Parkının Ichneumonidae türleri açısından önemli bir yaşam alanı olduğu ortaya konmuştur. Doğal ekosistemin devamlılığı, orman ekosisteminin sağlığı için Icneumonidae türleri önemlidir. Bu bölgede tür çeşitliğinin yüksek tutulması için insan tahribatının en aza indirgenmesi gerekmektedir. İklim değişimiyle ilgili erken uyarı veren çalışmalar önem arz etmektedir. Ichneumonidae türlerinin iklim indikatörü olarak değerlendirilmesi, şimdiki envanterlerin gelecek yıllarda oluşturulacak envanterlerle karşılaştırılması iklim değişimine erken uyarı verecektir. Bu nedenle iklim indikatörü türlerin faunistik çalışmaları gelecek çalışmalar için önem kazanmaktadır.

67

KAYNAKLAR

Akkaya, A., 2005. Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi’nde Anomaloninae, Banchinae, Collyriinae, Ophioninae ve Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Türlerinin Sistematik Yönden İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 98 s. Diyarbakır.

Aliyev, A. A. O.,1999. Fauna of the subfamily Ichneumoninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) of Azerbaijan with new records. Turkish Journal of Zoology, 23: 1-12.

Altınayar, G., 1981. Orta Anadolu Bölgesi’ndeki tahıl tarlalarındaki böcek faunasının saptanması üzerinde çalışmalar. Bitki Koruma Bülteni, Cilt: 21, No: 2, 53-80.

Ambroziak, A. K., 2007. Phytodietus alpinator (Aubert, 1969), (Hymenoptera, Ichneumonidae) a new species to the fauna of Poland Supplementation of the checklist of Polish Phytodietus Gravenhorst, 1829. Polish Journal of Entomology, 76: 115-118.

Ambroziak, A.K., Sawoniewicz, J., 2007. Phytodietus (Phytodietus) antennator Kasparyan, 1993 (Hymenoptera, Ichneumonidae) a new species to the European fauna. Polish Journal of Entomology, 76: 57-60.

Anonim, 2007. Ulusal Biyolojik Çeşitlilik Stratejisi ve Eylem Planı. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Doğa Koruma Dairesi Başkanlığı Biyolojik Çeşitlilik Sözleşmesi Ulusal Odak Noktası, 176 s. Ankara.

Anonymous, 2011. http://www.biodiversityhotspots.org/xp/Hotspots/hotspots _b region/ Pages/default.aspx. Erişim Tarihi: 22.07.2011.

Anonim, 2011a. http://www.honaz.gov.tr/millipark.asp. Erişim Tarihi:22.07.2011.

Anonim, 2011b. http://web.ogm.gov.tr/birimler/merkez/ormanzararlilari/Dkmanlar/F ms/Di pForm. px?ID=29. Erişim Tarihi: 22.07.2011.

Andow, D.A., Ragsdale, D.W. and Nyvall, R.F., 1997. Ecological interactions and biological control. Westview Press, pp. 1-28, Colorado.

Aubert, J.F., 1987 Mise au point pour nouvelle revision Ichneumonides Pimplinae, Tryphoninae, Xoridinae et Cryptinae Gelini (Hymenoptera). Nouvelle Revue d’Entomologie, 4(3): 283-293.

Aubert, J.F., 1989. Ichneumonides non petiolees inedites et quatrieme suppl. aux Scolobatinae (Ctenopelmatinae): less homaspis föerst. Bulletin de la Société Entomologique de Mulhouse, Janiver-Mars: 1-15.

68

Aubert, J.F., Halperin, J. and Gerling, D., 1984 Les Ichneumonides d’ Israel. Entomophaga, 29 (2): 211-235.

Aubert, J.F., 2000. [The West Palaearctic ichneumonids and their hosts. 3. Scolobatinae (=Ctenopelmatinae) and supplements to preceding volumes.] Les ichneumonides oeust-palearctiques et leurs hotes. 3. Scolobatinae (=Ctenopelmatinae) et suppl. Aux volumes precedents. Litterae Zoologicae, 5: 1-310.

Avcı, M., 2007. Çam Yaprak Arıları Diprion pini (L.) ve Neodiprion sertifer (Geoff.) (Hym.: Diprionidae)’in Göller Yöresi’ndeki Zararı, Biyolojisi ve Doğal Düşmanları. Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi, s 71, Isparta. Beyarslan, A., Kolarov, A., 1994 Investigations on Ichneumonidae (Hymenoptera) fauna of II. Cryptinae. Turkish Journal of Zoology, 18: 227-231,

Beyarslan, A., Yurtcan, M., Erdoğan, Ö. Ç., Aydoğdu, M., 2006. A Study on Braconidae and Ichneumonidae from Ganos Mountains (Thrace Region, Turkey) (Hymenoptera, Braconidae, Ichneumonidae). Linzer Biologische Beitrage, 38/1, 409-422.

Bin, F., Vinson, S.B., Strand, M.R., Colazza, S., Jones, W.A., 1993. Source of an egg kairomone for Trissolcus basalis, a parasitoid of Nezara viridula. Physiological Entomology, 18, 7-15.

Bohart, R., Menke, A., 1976. Sphecid of the World. A generic revision. University of California Press, Berkeley. Los Angeles. London: 1 color plate, I-IX: 1-695.

Broad, G. R., Laurenne, N. M., Quicke, D. L. J., 2004. The Nipponaetes (Hymenoptera: Ichneumonidae: Cryptinae) in Costa Rica, with a reassessment of the generic limits. Eur. J. Entomol, 101: 651–655.

Brower, J.H., Press, J.W., 1988. Interactions between the egg parasite Trichogramma pretiosum (Hymenoptera; Trichogrammatidae) and a predator, Xyloris flavipes (Hemiptera; Anthocoridae) of the Almond , Carda cautella (Lepidoptera; ). Journal of Entomological Science, 23(4), 342.

Brower, J.H., Press, J.W., 1990. Interaction of Bracon hebetor (Hymenoptera; Braconidae) and Trichogramma pretiosum (Hymenoptera; Trichogrammatidae) in supressing stored product moth populations in small inshell peanut storages. Journal of Economic Entomology, 83, 1096-1101.

Charlet, L.D., 2002. Parasitization of the sunflower seed weevil (Coleoptera: Curculionidae) by its larval parasitoid Triaspis aequoris (Hymenoptera: Braconidae) in cultivated sunflower. Environmental Entomologica, 31(5), 844-851.

69

Clausen, C.P., 1940. Entomophagous . Mc Graw-Hill Book Companies, New York, p. 688.

Conradt, L., Corbet, S.A., Roper, T.J., Bodsworth, E.J., 2002. by the mite Trombidium breei on four United Kingdom butterfly species. Ecological Entomology, 27, 651-659.

Çelik, A., Semiz, G., Çiçek, M., 2002. Honaz Dağı’nın Genel Vejetasyonu Türkiye Dağları 1. Ulusal Sempozyumu Bildirileri. S. 590-595, Kastamonu.

Çıplak, B., 2004. Biogeography of Anatolia: the marker group Orthoptera. Memorie della Società Entomologica Italian, 82: 357-372.

Çoruh, S., Kolarov, J., 2010a. A review of the Turkish Orthopelmatinae (Insecta: Hymenoptera: Ichneumonidae). Scientific Research and Essays, Vol. 5(22), pp. 3518-3521.

Çoruh, S., Kolarov, J., 2010b. Ichneumonidae (Hymenoptera) from Northeastern Turkey I. Bulletin of the Natural History Museum, 3: 177-186.

Çoruh, S., Kolarov, J., 2012. Ichneumonidae (Hymenoptera) from North-Eastern Turkey III. Munis Entomology and Zoology, 7:1:629-633.

Çoruh, S., Özbek, H., 2005. New records of Cryptinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Turkey with some hosts. Türkiye Entomoloji Dergisi, 29: 183-186.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2002. New and rare taxa of Ichneumonidae (Hymenoptera) from Turkey. Journal of the Entomological Research Society, 4 (1): 1 4.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2004. New and little known Anomaloninae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Linzer Biologische Beitrage, 36(2), 1199-1204.

Çoruh, S., Özbek, H., Kolarov, J., 2005. A Contribution to the knowledge of Ichneumonidae (Hymenoptera) from Turkey. Journal of the Entomological Research Society, 7 (3), 53-57.

Çoruh, S., Özbek, H., 2011. New and little known some Ichneumonidae (Hymenoptera) species from Turkey with some ecological notes. Türkiye Entomoloji Dergisi, 35 (1): 119-131.

Demirsoy, A., 2003. Yaşamın Temel Kuralları Omurgasızlar / Böcekler Cilt – II / Kısım – II. Ankara, 941 s.

70

Driesche, R.G., 1988. Field measurement of population recruitment of Apanteles glomeratus (L.) (Hymenoptera; Braconidae), a parasitoid of Pieris rapae (L.) (Hymenoptera; Braconidae), a parasitoid of Pieris rapae (L.) 109 (Lepidoptera; Pieridae) and factors influencing adult parasitoid foraging success in Kale. Bulletin of Entomological Research, 78, p. 199. Doğanlar, M., 1982. Hymenopterous parasites of some lepidoterous pests in eastern Anatolia. Türkiye Bitki Koruma Derg., 6:197-205. Doutt, R.L., 1959. The biology of parasitic Hymenoptera. Annual Review of Entomolog, 4, 161-182.

Edge, J.M., Benedict, J.H., Carrol, J.P. and Reading, H.K., 2001. Bollgard Cotton: An assesment of global economic, environmental and social benefits. The Journal of Cotton Science, 5, 121-136.

Ellers, J., Sevenster, J.G., Driessen, G., 2000. Egg load evolution in parasitoids, Americal Naturalist, 156 (6), 650-665.

Engelmann, H.D., 1978. Zur Dominanzklassifizierung von Bodenarthropoden. Pedobiologia, 18, 378-380.

Fitton, M. G., 1976. The Western Palaearctic Ichneumonidae (Hymenoptera) of British Authers. The British Museum Entomology, 32(8) 301-308.

Fitton, M.G., 1984. A review of the British Collyriinae, Eucerotinae, Stilbopinae and Neorhacodinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomologist’s Gazette, 35, 185-196.

Fitton, M.G., Shaw, M.R., Gauld, I.D., 1988. Pimplinae ichneumon-flies Hymenoptera Ichneumonidae (Pimplinae). Royal Entomological Society of London, 7(1), 109 p.

Gauld, I. D., 1976. The classification of the Anomaloninae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Bulletin of the British Museum (National History, Entomology), 33, 1-135.

Gauld, I. D., 1984. An Introduction to The Ichneumonidae of Australia. British Natural History Museum, 420 p, London.

Gauld, I. D. and Bolton, B., 1988. The Hymenoptera. Oxford University Press/British Museum (National History), p. 332.

Godfray, C., Shimada, M., 1999. Parasitoids: a model system to answer questions in behavioral, evolutionary and population ecology. Researches on Population Ecology, 41, 3-10.

Godfray, H.C.J., 1994. Parasitoids-Behavioral and Evolutionary Ecology. Princeton University Press, Princeton, NJ, 488 pp.

71

Greathead, D. J., Waage, J. K., 1983. Opportunities for biological control of agricultural pests in developing countries. World Bank Technical Paper, 11.

Gupta, V.K., 1990. The of The Kristotomus-Complex of genera and revision of Kristotomus (Hymenoptera: Ichneumonidae: Tryphoninae). Contrubutions of the American Entomological Institute, 25(6), 1-88.

Gupta, V., 1993. The Exenterinae Ichneumonids (Hymenoptera: Ichneumonidae) of China. Japanes Journal of Entomologica, 61 (3), 425-443.

Gülel, A., 1982. Studies on the biology of the Dibrachys boarmiae (Warker) (Hym.: Pteromalidae) Parasitic on Galleria mellonella (L.). Zeitschrift fur Angewandte Zoologie, 94,138-14.

Gürbüz, M.F., 2004. Isparta İli Ichneumonidae (Hymenoptera) Familyası Türleri Üzerine Faunistik ve Sistematik Araştırmalar, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (Doktora Tezi), 68s. Isparta.

Gürbüz, M.F., 2005. A survey of the Ichneumonidae (Hymenoptera) of Isparta in Turkey. Linzer Biologische Beitrage, 37: 2, 1809-1817.

Gürbüz, M. F., Aksoylar, Y., 2004. New records of Ichneumonidae (Hymenoptera) species from Turkey. Phytoparasitica, 32(2): 167-173.

Gürbüz, M. F., Kolarov, J., 2005. Parablastus anatolicus sp. n. (Hymenoptera, Ichneumonidae, Tryphoninae), a new ichneumon-fly species from Turkey. Biologia, Bratislava, 60/5: 495-497.

Gürbüz M.F., Kolarov, J., 2006a. A study of Turkish Ichneumonidae (Hymenooptera). II. Tryphoninae. The Gazi Entomological Research Society, 8(1): 21-25.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2006b. A review of the Collyriinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomologica Fennica, 17, 118–122.

Gürbüz, M.F., Kolarov J., 2006c. A study of the Turkish Ichneumonıdae (Hymenoptera) III. Anomaloninae, Banchinae, Ophioninae and Xoridinae. Acta Entomologica Serbica, 11 (1/2): 91-94.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., 2008. A study of the Ichneumonidae (Hymenoptera). IV. Cryptinae, Cryptini. Turkey Journal of Zoology, 32, 373-377.

Gürbüz, M.F., Ljubomirov,T., Kolarov, J., Yurtcan, M., Tabur, M.A., Çoruh, S., Buncukçu, A., 2008. Investigation of the Ichneumonidae, Ampulicidae, Crabronidae and Sphecidae (Hymenoptera, Insect) Fauna in Natural Protection Zones of East Mediteranean Region in Turkey. TBAGU/168(106T189). 30-60.

72

Gürbüz, M.F., Kırtay, H., Birol, O., 2009. A study of Ichneumonidae (Hymenoptera)of Kasnak Forest Nature Reserve in Turkey with new records. Linzer Biologische Beitrage, 41/2: 1985-2003.

Gürbüz, M.F., Kolarov, J., Özdan, A., Tabur, M.A., 2011. Ichneumonidae (Hymenoptera) fauna of natural protection areas in East Mediteranean region of Turkey, Part I. Journal of Entomological Research Society, 13(1): 23-39.

Györfi, J., 1943. Beiträge zur Kenntnis der Wirte von Schlupfwespen. Zeitschrift für Angewandte Entomologie, 30:79-103.

Hassell, M.P., Waage, J.K., 1984. Host-parasitoid population interactions. Annual Reviews of Entomology, 28, 89-114.

Hirashima, Y., Miura, K., Miura, T. and Matsuda, S., 1990. Studies on the biological control of the Diamondback Moth, Plutella xylostella (Linnaeus), functional responses of the egg-parasitoids Trichogramma ostriniae to host densities, Science Bulletin of the Faculty of Agriculture, Kyushu University, p 89.

Hause, H.L., 1972. Insect Nutrition. In biology of nutrition. International Encyclopedia of Food and Nutrition. Oxford. Pergamon, 18, 513-573.

Humala, A. E., 2004. Rewiew of the Palaearctic species of the genus Eusterinx Förster, 1868 (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society. St. Petersburg. 75 (1): 64-72.

Jarvis, P.J., 2000. Ecological Principles and Environmental Issues. Pearson Education Limited, England. 303 p.

Jonaitis, V., 2004. Mesoleptus tobiasi sp. n., a new species Lithuania (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society, St. Petersburg. 75 (1): 24-26.

Jussila, R., 1991. Ichneumonidae New to Finland (Hymenoptera). I. Entomologica Fennica, 2, 37-42.

Jussila, R., 1992. Ichneumonidae New to Finland (Hymenoptera). II. Entomologica Fennica, 2, 159-162.

Kasparyan, D.R., 1973. Fauna of U.S.S.R. Insecta Hymenoptera, Ichneumonidae Subfamily Tryphoninae: Tryphonini, Nauka Leningrad, 3 (1): 9-233.

Kasparyan, D.R., 1974. A review of Palaearctic species of The Tribe Pimplini (Hym., Ichneumonidae). The Genus Pimpla. Entomologicheskoe Obez. 53(2): 102 - 117.

Kasparyan, D.R., 1981. Opredelitel Nasekomich Europeiskoy Casti U.S.S.R. Prepontchatokrilie, 3:1-688.

73

Kasparyan, D.R., 1990. Fauna of USSR, Insecta Hymenoptera, Ichneumonidae Subfamily Tryphoninae: Tribe Exenterini, Subfamily Adelognathinae. Nauka Leningrad, 3(2), 11-136.

Kazmierczak, T., 2004. Checklist of Ichneumonidae (Hymenoptera) of Poland. Electronic Journal of Polish Agricultural Universities Forestry, 7-2.

Khalaim, A. I., 2002. A Review of the Species of the Genus Gelanes (Hymenoptera, Ichneumonidae, Tersilochinae) of the Palaearctic Region. Vestnik Zoologii, 36(6): 3-12.

Khalaim, A. I., 2004. A rewiew Palaearctic species of the genera Barycnemis Först., Epistathmus Först. and Spinolocus Horstm. (Hymenoptera: Ichneumonidae, Tersilochinae). Proceedings of the Russian Entomological Society, St. Petersburg. 75(1): 46-63.

Khalaim, A.I., 2006. New tersilochines from the collection of Natural History Museum, London (Hymenoptera: Ichneumonidae, Tersilochinae). Zoosystematica Rossica, 14(2), 2005: 269-273.

Khalaim, A.I., Yurtcan, M., 2011. A survey on Tersilochinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) species of Turkey, with a key to European genera. Turkish Journal of Zoology, 35(3): 381-394.

Kolarov, J., 1986. A new Exochus species from Turkey (Hymenoptera: Ichneumonidae: Metopiinae). Türkiye Bitki Koruma Dergisi, 10 (2), 69 92.

Kolarov, J., 1987. Ichneumonidae (Hymenoptera) from Balkan Peninsula and some adjacent regions. I. Pimplinae, Tryphoninae, Cryptinae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 11(1), 11-28.

Kolarov, J., 1989a. Ichenumonidae (Hym.) from Balkan peninsula and some adjacent regions. III. Ophioninae, Anamaloninae, Metopiinae, Mesochorinae, Acaenitinae, Oxytorinae, Orthopelmatinae, Collyriinae, Orthocentrinae, Diplazontinae and Ichneumoninae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 13(3), 131-140.

Kolarov, J., 1989b. Taxonomic and Faunistic study on Bulgarian Cremastinae (II). Faunistische Abhandlungen, 16(13) 149-154.

Kolarov, J., 1992. A cataloque of Ichneumonidae from Albany. Entomofauna, 16, 261- 268.

Kolarov, J., 1994. Nocturnal Ichneumonidae from Bulgaria and Turkey with description of a new species. Entomofauna, 15, 93-97.

Kolarov, J., 1995a. A cataloque of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). Entomofauna. Zeitschrift für Entomologie. 7, 137-188.

74

Kolarov, J., 1995b. Cremastinae (Hymenoptera: Ichenumonidae) from and some adjacent regions. Linzer Biologische Beitrage, 27 (2), 1104- 1114.

Kolarov, J., 1996. A study of the Spanish Cremastinae ( Hym: Ichneumonidae). Linzer Biologische Beitrage, 28(2), 821-827.

Kolarov, J., 1997a. Fauna Bulgarica 25 V. Hymenoptera, Ichneumonidae Part 1. Pimplinae, Xoridinae, Acaenitinae, Collyriinae. In Aedibus Academie Scientiarum Bulgaricae. Sofya, p. 320.

Kolarov, J., 1997b. A rewiew of Cremastinae of the Balkan Peninsula, Turkey and Cyprus with zoogoogrophical notes. Linzer Biologische Beitrage, 47(1), 169-199.

Kolarov, J., 1998. New and Rare Ichneumonidae (Hymenoptera) from Greece and Bulgaria. Acta Zoologica Bulgarica, 3-4: 10-12.

Kolarov, J., 2000. Fauna and Zoogeography of The Balkan Peninsula Pimplini (Hymenoptera, Ichneumonidae). II. Genus Itoplectis Föerster. Annual of Sofia University Faculty of Biology, Book 1- Zoology. 91. 25-37.

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1994a. Agrothereutes tiliodalis sp. Nov. und Stilpnus adanaensis sp. Nov. Zwei neue Ichneumonidaen-Arten aus der Türkei (Hymenoptera, Ichneumonidae, Cryptinae). Linzer Biologische Beitrage, 26(1), 179-185.

Kolarov, J., Beyarslan, A., 1994b. Investigations on the Ichneumonidae (Hym.) fauna of Turkey. 1. Pimplinae and Tryphoninae. Türkiye Entomoloji Dergisi, 18(3), 133- 140.

Kolarov, J.A., Beyarslan, A., 1994c. Beitrag zur Erkennung der Türkischen Ichneumonidae (Hymenoptera) III. Banchinae, Ctenopelmatinae und Tersilochinae. In: Anon. Türkiye 3. Biyolojik Mucadele Kongresi Bildirileri 25-28 Ocak 1994. Proceedings of the Third Turkish National Congress of Biological Control 25-28 January 1994. Ege Universitesi Ziraat Fakultesi Bitki Koruma Bolumu, Izmir. i-xii, 1-575, pp: 93-100.

Kolarov, J., Andoni, V., 1995. A study of Albonian Ichneumonidae (Hymenoptera) I. Pimplinae, Tryphoninae and Acaenitinae. Acta Entomologica, 28-31.

Kolarov, J., Özbek, H., 1998. New and little knoen Metopiinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Linzer biol. Beitr., 30/1: 127-130.

Kolarov, J., Gürbüz, M. F., 2004. A Study of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). Pimplinae. Linzer Biologische Beitrage, 36(2): 841-845.

75

Kolarov, J., Yurtcan, M., 2008. Istraživanja faune Ichneumonidae (Hymenoptera) severne Anadolije (Turska), I - Brachycyrtinae, Cryptinae, Xoridinae. Acta entomologica Serbica, vol. 13, br. 1-2, str. 89 -91. Kolarov, J., Yurtcan, M., 2009. A study of the Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) from Turkey. Turkish Journal of Zoology, 33: 371-374.

Kolarov, J., Yurtcan, M.; Beyarslan, A., 1997a. New and rare Ichneumonidae (Hymenoptera) from Turkey. I. Pimplinae, Tryphoninae, Phygadeuontinae, Banchinae and Ctenopelmatinae. Acta Entomologica Bulgarica, 3-4:10- 12.

Kolarov, J., Beyarslan, A., Yurtcan, M., 1997b. Ichneumonidae (Hymenoptera) from The Gökçeada and Bozcaada Islands-Turkey. Acta Entomologica Bulgarica, 3-4: 13-15.

Kolarov, J., Özbek, H., Yıldırım, E., 1999. New distributional data of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). I. Pimplinae and Tryponinae. Journal of the Entomological Research Society, 1(2), 9-15.

Kolarov, J., Pekel, S., Özbek, H., Yildirim, E., ve Çalmasur, Ö., 2000. New distributional data of the Turkish Ichneumonidae (Hymenoptera). III. The subfamily Ophioninae. Türkiye 4. Entomoloji Kongresi, pp: 349-356.

Kolarov, J., Özbek, H., Çoruh, S., 2002a. New and little known Acaenitinae (Hymenoptera, Ichneumonidae) from Turkey. Türkiye Entomoloji Dergisi, 26(4), 277,281.

Kolarov, J., Çoruh, S., Özbek, H., Yildirim, E., 2002b. A Contribution to Ichneumonidae (Hymenoptera) fauna of Turkey: the subfamily Cremastinae. Türkiye 5. Biyolojik Mücadele Kongresi 4-7-Eylül 2002 Erzurum, pp: 275-278.

Kolarov, J., Çoruh, S., Yurtcan, M., Gürbüz, M. F., 2009. A study of Metopiinae from Turkey with description of a new species (Hymenoptera: Ichneumonidae). Zoology in the Middle East, 46: 75–82.

Krebs, C. J., 1994. Ecology: The experimental analysis of distribution and abundance. Addison-Wesley Educational Publishers, UK. 801 p.

Lemos, W.P., Ramalho, F.S., Serrao, J.E., Zanuncio, J.C., 2003. Effects of diet on development of Podisus nigrispinus (Dallas) (Heteroptrera: Pentatomidae), a predator of the cotton leafworm. Journal of Applied Entomology, 127, 389 - 395.

Maczey, N., 2004. The Auchenorrhyncha Communities of Chalk Grassland in southern England. Naturwissenschaft Fachbereich 3: Mathematik

76

Naturwissenschaften Universität Koblenz, Grades eines Doktors, Landau, 230p.

Magurran, A.E., 1988. Ecological Diversity and Its Measurement. University Press, Cambridge. 179 p.

Magurran, A.E., 2004. Measuring Biological Diversity. Blackwell Publishing, UK, 256p.

Melton, C.W., Browning, H.W., 1986. Life History and Reproductive Biology of Allorhogas pyralophagus (Hym; Braconidae), a Paraside Imported for Release Against Eoreuma loftini (Lep; Pyralidae). Annals of the Entomological Society of America, 79 (3), 402- 406.

Myers, N., Mittermeier, R. A., Mittermeier, C. G., da Fonseca G. A. B., Kents, J., 2000. Biodiversity hotspots for conservation priorities. Nature, 403: 853 - 858.

Narolsky, N, B. A., 2004. A new species of the genus Temelucha Förster and taxonomical remarks on the two Palaearctic species from subfamily Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae). Proceedings of the Russian Entomological Society, St. Petersburg. 75 (1): 39-42.

Nealis, V., and Frankenhyyzen, K.V., 1990. Interactions between Bacillus thuringiensis Berliner and Apanteles fumiferanae Vier. (Hymenoptera; Braconidae), a parasitoid of the Spruce budworm, Choristoneura fumiferana (Clem.) (Lepidoptera; ). The Canadian Entomologist, 122 (7\8), 588.

Obrycki, J.J., Tauber, M.J. and Tauber, C.A., 1985. Perilitus coccinellae (Hymenoptera; Braconidae) parasitization and development in relation to host-stage attacked, Annals of the Entomological Society of America, 78 (6), 852.

Okyar, Z., Yurtcan, M., 2007. Phytophagous (Lepidoptera) of the Western Black Sea Region and their Ichneumonid parasitoids. Zeitschrift für Entomologie Entomofauna, 28: 377-388.

Öncüer, C., 1991. A catalogue of the parasites and predators of insect pests of Turkey. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No 505, 1-354.

Özbek, H., Pekel, S., Kolarov, J., 2000. New distrubitional data of the Turkish Ichneumonidae (Hymeoptera) II. Ctenopelmatinae and Campopleginae. Journal of the Entomological Research Society, 2(1):17-23.

Özbek, H., Çoruh, S., Kolarov, J., 2003. A Contribution to the Ichneumonidae fauna of Turkey. Subfamily Ichneumoninae (Hymenoptera). Entomofauna. Zeitschrift für Entomologie, 10, 157-164.

77

Özdemir, Y., 1996. Species of ichneumonid wasps of the subfamilies Banchinae and Ichneumoninae (Hym.: Ichneumonidae) from Central Anatolia. Bitki Koruma Bülteni, 36(3-4), Temmuz-Aralık 1996: 91-103.

Özdemir, Y., Kılınçer, N., 1990. İç Anadolu Bölge’sinde Saptanan Pimplinae ve Ophioninae (Hym: Ich) Türleri. Türkiye II. Biyolojik Mücadele Kongresi, 26-29 Eylül, pp:309-318.

Özdemir, Y., 2001. İç Anadolu Bölgesinde saptanan Diplazontinae ve Tryphoninae (Hymenoptera: Ichneumonidae) türleri. Türkiye Entomoloji Dergisi, 25(3), 183-191.

Pekel, S., 1988. Erzurum Merkez ve Diğer Bazı İlçelerde Cremastinae (Hym., Ichneumonidae) Türleri Üzerinde Faunistik ve Sistematik Bir Araştırma, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 44s.

Pekel, S., Özbek, H., 2000. Erzurum ili Cremastinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) altfamilyası üzerinde faunistik ve sistematik bir çalışma. Türkiye Entomoloji Dergisi, 24(3), 215-228.

Perkins, J. F., 1959. Hymenoptera: Ichneumonidae. Key to Subfamilies and Ichneumoninae-I. Handbooks for the Identification of British . 7(2):1-166.

Peters, R.L., Darling, J.D., 1985. The Greenhouse Effect and Nature Reserves. Bioscience. 35(11): 707.

Piekarska, H., 1992. Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) In the Colection of the Museum of the Environment In Poznan. Annals of the Upper Silesian Museum Entomology, 3, 71-79.

Piekarska, H., Sawoniewicz, J., 1994. Contribution to the Knowledge of Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) Occuring in the Biebrza. Walley Lowe Basin. Wiadomości Entomologiczne, 13, 41-53.

Poole, R.W., 1974. An Introduction to Quantitative Ecology. McGraw-Hill, Inc., USA, Pp:532.

Price, P.W., 1997. Insect Ecology. John Wiley and Sons, Inc., New York, Pp: 874.

Quicke, L.J.D., 1997. Parasitic Wasps. Great Britain Cambridge University Press. Riechert, S.E., Lockley, T., 1984. Spiders as biological control agents. Annual Review Entomology, 29, 299-320.

Rosen, D., 1985. Biological Control. In: Comprehensive insect physiology biochemistry and pharmacology, ed. Kerkut, G.A., Gilbert, L.I., 12, Pergamon Press, New York. Pp:413-464.

78

Sancho, E., Ferrando, M.D., Fernandez, C., Andreu, E., 1998. Liver energy metabolism of Anguilla anguilla after exposure to fenitrothion. Ecotoxicology and Environmental Safety, 41, 168-175.

Sawoniewicz, J., 1986. Revision of some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 2. Annales Zoologici, Warszawa, 40, 371-380.

Sawoniewicz, J., 1988. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 3. Annales Zoologici, Warszawa, 41, 379-487.

Sawoniewicz, J., 1989. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 4. Annales Zoologici, Warszawa, 42, 214-244.

Sawoniewicz, J., 1990. Revision of Some Type Specimens of European Ichneumonidae (Hymenoptera). 5. Annales Zoologici, Warszawa, 43, 293-299.

Sawoniewicz, J., 1996. Die Gattung Dusano Cameron 1900 In Polen (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomofauna, 23, 361-380.

Sawoniewicz, J., Wanat, M., 2003. Gravenhorst’s types of Cryptus subgenus Cryptus in the Museum of Natural History. Wroclaw University (Hymenoptera, Ichneumonidae) Genus, Wroclaw, 14 (4): 549-579.

Sedivy, J., 1959. Wissenschaftliche Ergebnisse der zoologischen Expedition des National Museums in Prag nach der Tuerkei. 26. Hymenoptera, Ichneumonidae. Acta Faunistica Entomologica Musei Nationalis, Pragae, 33:107-116.

Sedivy, J., 1995. Ichneumonidae 3. In: Rozkosny R. & Vanhara J. (eds): Terrestrial Invertebrates of the Plava Biosphere Reserve of UNESCO, II. Folia Fac. Sci. Nat. Uni. Masaryk. Brun., Biol., 93:261-269.

Shukla, Y., Yadav, A., Arora, A., 2002. Carcinogenic and cocarcinogenic potential of cypermethrin on mouse skin. Cancer Letters, 182, 33-41.

Smith, R.L., 1996. Ecology and Field Biology. Addison-Wesley Educational Publishers, USA, p: 740.

Smith, R. W., 1948. Collyria calcitrator Grav., an important parasite of Cephus pygmaeus L. In established in Ontaria. Annual Report of the Entomological Society of Ontario, 1947: 39-44.

79

Sternberg, S.S., 1979. The carcinogenesis, mutagenesis and teratogenesis of insecticides. Rewiew of studies in and man. Pharmacology Therapeutics, 6, 147-166.

Takada, Y., Kawamura, S. and Tanaka, T., 2001. Effects of various insecticides on the development of the egg parasitoid Trichogramma dendrolimi (Hymenoptera: Trichogrammatidae). Journal of Economic Entomology, 94 (6), 1340-1343.

Thirion, C., 2005. Liste provisoire des Ichneumonidae de Belgique et du Grand Duché de Luxembourg (Hymenoptera). Contribution no 1, Notes fauniques de Gembloux, 55, 11-42.

Thompson, C.G., 1873. Opuscula Entomologica. Lund., Pp: 455-530.

Tolkanitz, V.I., 1993. New Palaearctic species of the genus Exochus (Hymenoptera, Ichneumonidae, Metopiinae). Entomological Review, 72 (7), 106-120.

Tolkanitz, V. I., 2000. New species of the genus Exochus (Hymenoptera, Ichneumonidae, Metopinae) from Russia and Mongolia. Institute of Zoology, National Ukrainian Academy of Sciences, Kiev, Ukraine.

Tolkanitz, V. I., 2004. Two new species of the genus Trieces Townes (Hymenoptera: Ichneumonidae, Metopiinae) from the Russian Far East. Proceedings of the Russian Entomological Society, St. Petersburg. 75 (1): 43-45.

Townes, H., 1969. The Genera of Ichneumonidae Part. I. Memoirs of the American Entomological Institute, 11, Pp: 1-300.

Townes, H., 1971. The Genera of Ichneumonidae. Part I. IV. Memoirs of the American Entomological Institute, 2, Pp: 305.

Townes, H., Townes, M., 1959. Ichneumon-flies of America North of Mexico Pt. 1: Subfamily Metopiinae. Bulletin of the United States National Museum, (216): 1-318, 196.

Townes, M., Momoi, S., Townes, M., 1965. A Catalogue and Reclassification of the Eastern Palearctis Ichneumonidae. Memoirs of the American Entomological Institute, No:5, 660 p.

Tuatay, N., Kalkandelen, A., Çağatay, N., 1972. Nebat Koruma Müzesi Böcek Katoloğu. Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Yayınları Mesleki Kitapları Serisi, Pp: 119.

Van Alphen, J.J.M., Visser, M.E., 1990. Superparasitism as an adaptive stratergy for insect parasitoids, Annual Reviews of Entomology, 35: 59-79.

80

Vinson, S.B., 1976. Host selection by insect parasitoids. Annual Review Entomology, 21,109- 133.

Vinson, S.B., Iwansch G.F., 1980. Host suitability for insect parasitoids. Annual Reviews of Entomology, 25, 143-151.

Vinson, S.B., 1985. Comprehensive Insect Physiology, Biochemistry and Pharmacology, Ed. Vinson, S.B: 9, Pergamon Press, New York, Pp: 417.

Vural, N., 1984. Toksikoloji, Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları, No:56, p. 416.

Wahl, B.D., Michael, J.S., 1993. Family Ichneumonidae, P. 395-442. In Goulet, H. & Huber, J.T. (Eds.): Hymenoptera of the World: An Identification Guide to Families. Research Branch Agriculture Canada Publication, 1894/E, 668 p.

Waite, S., 2000. Statistical Ecology in Practice: A Guide to Analysing Environmental and Ecological Field Data. Pearson Education Limited, England, Pp: 414.

Wharton, R.A., 1993. Bionomics of the Braconidae. Annual Reviews of Entomology, 38: 121-143.

Wilson, E.O., 1999. Biological Diversity: The Oldest Human Heritage. Printed by The New York State Biodiversity Research Institute, USA, Pp: 72.

Xu, J., Shelton, A.M. and Cheng, X., 2001. Comparison of Diadegma insulare (Hymenoptera: Ichneumonidae) and Microplitis plutellae (Hymenoptera: Braconidae) as biological control agents of Plutella xylostella (Lepidoptera: Plutellidae): field parasitism, insecticide susceptibility and host-searching. Journal of Economic Entomology, 94 (1), 14-20.

Yu, D., 1998. Interactive Catalogue of World Ichneumonidae. www.taxapad.com/ich1998.html. Erişim Tarihi: 20.07.2011.

Yu, D., Horstmann, K., 1997. Catologue of World Ichneumonidae (Hymenoptera). The American Entomological Institute, Part 1,2: 1-1558.

Yurtcan, M., 2004. Trakya Bölgesi Pimplinae (Hymenoptera: Ichneumonidae) faunasının taksonomik ve faunistik yönden araştırılması, Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 110s. Edirne.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., 2006. Six new Ichneumonidae species from Turkey; with special reference to the rare species Zabrahypus tenuiabdominalis (Uchida, 1941) (Hymenoptera: Ichneumonidae). Entomological News, 117(5), 540-551.

81

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 1994. Yeni ve Az Bilinen Türkiye Anomaloninae Türleri (Hymenoptera, Ichneumonidae). Ulusal Biyoloji Kongresi, Edirne.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 1999. Investigations on the Ichneumonidae (Hymenoptera) fauna of Turkey V. Diplazontinae and Ichneumoninae. Acta Entomologica Bulgarica, 5(1): 34-36.

Yurtcan, M., Beyarslan, A., Kolarov, J., 2002. The Species of Tryphoninae (Hymenoptera: Ichneumonidae) in Turkish Thrace. Turkey Journal of Zoology, 26, 77- 95.

Yurtcan, M., Kolarov, J., Beyarslan, A., 2006.Tryphoninae Species from Turkish Aegean Region (Hymenoptera, Ichneumonidae). Linzer Biologische Beitrage, 38(1):985-990.

82

ÖZGEÇMİŞ

Adı Soyadı : Akın KIRAÇ

Medeni Hali : Bekar

Doğum Yeri ve Yılı: Denizli-1984

Yabancı Dili : İngilizce

Eğitim Durumu

Lise : Denizli Lisesi (1998-2002)

Lisans : Pamukkale Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü (2003- 2007)

Yüksek Lisans : Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı

Çalıştığı Kurum/Kurumlar ve Yıl:

Ekolojik Araştırmalar Derneği 2007 ANKARA

Başarıya Çağrı Dersaneleri 2008 DENİZLİ

83