Voor de superaanbieding van dit kwartaal is het lot gevallen op De Herentalse Wandelclub. Deze club organiseert op zondag 23 oktober 2016 de 28e Kastelentocht – Winterwandeling regio Antwerpen. Vertrekken kan hier tussen 08u00 en 15u00 vanuit het Parochiecentrum gelegen aan de Boerenkrijglaan te Westerlo. Zij laten de wandelaars de keuze tussen een afstand van 4, 7, 10, 15, 20, 25 en/of 30km.

Westerlo of formeel Westerlo-Centrum is een van de zeven dorpskernen van de gemeente Westerlo. Het dorp grenst aan de oever van de Grote – een zijrivier van de Nete. De huidige gemeente is ontstaan na fusies in 1971 en 1977. Tot 1970 bestond de gemeente Westerlo uit Heultje, Voortkapel en Westerlo. In 1971 fusioneerde Westerlo met de gemeente Tongerlo (Tongerlo en Oosterwijk) en met de gemeente Zoerle-Parwijs. In 1977 volgde de fusie met Oevel. Het deel van Oevel over het Albertkanaal behoort sindsdien bij .

In Westerlo is een deelvestiging van de Stedelijke Academie voor Woord, Muziek en Dans van Geel. De ring is een onderdeel van de as -Aarschot/Leuven en dan ook druk bereden. Ook het gemeentehuis van de gemeente Westerlo bevindt zich daar, (Kasteel Jeanne De Merode) en de gemeentelijke bibliotheek, sporthal De Beeltjens (genoemd naar het bos De Beeltjens) en het Kuipke, het stadion van de eersteklasservoetbalploeg van Westerlo.

Het kasteel van Westerlo, ook wel "kasteel De Merode" genoemd dateert oorspronkelijk uit de middeleeuwen. In 1484 kwam het kasteel in het bezit van de familie de Merode, die het nog steeds bewoont. De donjon (een middeleeuwse verdedigbare woontoren) van het kasteel werd door de heren van Wezemaal gebouwd. De juiste bouwdatum is onbekend, maar waarschijnlijk vond de bouw tijdens de tweede helft van de veertiende eeuw plaats. De massieve muren van de donjon hebben een dikte van 2,75 m. Vermeldenswaardig is het 18de-eeuwse goudleder dat de salons siert. De ridderzaal en de huiskapel werden in de 19de eeuw aangekleed in neogotische stijl. Het "Nieuw Kasteel" of “Kasteel van Jeanne De Merode” werd in 1973 ingericht als gemeentehuis. Het is een neogotisch kasteel naar het ontwerp van Pierre Langerock. Het bouwjaar is 1909-1911. Het kasteel is samen met het omliggende park als monument en dorpsgezicht beschermd. Het was de woonplaats van één persoon: gravin Jeanne de Merode, die in Parijs geboren werd in 1853 als dochter van Charles-Antoine Ghislain de Merode-Westerlo, markies van Westerlo, en prinses Marie-Nicolette d’ Arenberg. Ze bleef ongehuwd en wijdde haar leven aan religie en charitatieve werken. Om werk te bieden aan de bevolking van Westerlo (vooral voor jonge meisjes en vrouwen), richtte ze er een tapijtfabriek op. Ze financierde ook in het dorp Heultje een kerk, een school en een klooster en in Westerlo een bejaardentehuis. Ze woonde met haar ouders, broers en zussen in het 'oude kasteel', het kasteel van Westerlo, tot de dood van haar broer, graaf Henri de Merode, in 1908. Op dat moment besloot ze om te verhuizen. Ze was van plan in het Kasteel van Grimbergen te verblijven, dat ze van haar vader had geërfd. Erg populair bij de lokale bevolking, smeekten de mensen haar om in de regio te blijven. Vanaf 1909 werd een groot kasteel gebouwd op nauwelijks een kilometer afstand van haar ouderlijke woning. De architectuur van de gevel is geïnspireerd op de vroeg-16de-eeuwse laatgotische vleugel van de nabijgelegen abdij van Tongerlo. Een meer aristocratische stijl werd bereikt door toevoeging van vier kleine en één grote toren, en een klokkentoren in de vorm van een kroon. Hoewel zowel interieur als exterieur werden uitgevoerd in een historische stijl, bevatte het gebouw veel 'moderne' functies die zeer zeldzaam waren op het platteland aan het begin van de 20ste eeuw. De dwarsbalken die het dak dragen zijn van staal. Verder had het kasteel elektrische verlichting, een lift, centrale verwarming, stromend water, wc's en badkamers. Jeanne de Merode was zeer vroom en dus had het kasteel ook een eigen kapel. Bij het altaar hing haar belangrijkste schat, de beroemde Mérode Triptiek van de 15de eeuwse schilder Robert Campin. Na haar dood werd het gekocht van haar erfgenamen door het Metropolitan Museum in New York voor the Cloisters collectie. In 1940, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het kasteel in beslag genomen en gebruikt als een lokaal hoofdkwartier van de nazi's. Gravin Jeanne verhuisde terug naar het 'oude kasteel' van Westerlo, waar ze op 1 juli 1944 overleed, enkele maanden voor de bevrijding van België. Ze liet het kasteel na aan een kloosterorde van zusters. Het gebouw werd gebruikt door de kerk als een tehuis voor gepensioneerde priesters totdat het werd verkocht aan de gemeente Westerlo in de jaren 70. Sindsdien dient het kasteel als het gemeentehuis van Westerlo.

Verdere bezienswaardigheden in Westerlo zijn:  Een driehoekig dorpsplein. Er rond staan verscheidene beschermde Herenhuizen. Op het plein staat een lindeboom, die in 1630 werd geplant. Naast de lindeboom heeft van de vijftiende tot in de zeventiende eeuw een halle gestaan.  De dekenale Sint-Lambertuskerk heeft een lange bouwgeschiedenis. Het koor en transept gaan reeds terug tot 1416. Het schip dateert uit de zestiende eeuw en de toren werd heropgebouwd in 1760.  De dekenij dateert uit 1618. In 1984 werden het vredegerecht en de politierechtbank hier ondergebracht.  Jaarlijks organiseert Die Spelewei vzw het Internationaal Folklorefestival op het voorplein van het gemeentehuis. Dit is een jaarlijks festival dat in het teken staat van volksdans en volksmuziek. Volkskunstgroep Die Spelewei vzw, die zelf Vlaamse volksdans brengt nodigt jaarlijks een aantal buitenlandse folkloregroepen uit. Het vindt plaats in augustus op het voorplein van het gemeentehuis van Westerlo, het voormalige kasteel van Jeanne de Merode.

Heultje heeft anno 2013 4390 inwoners. Het is daarmee het grootste dorp van de deelgemeente Westerlo. De familie De Merode bepaalde voor het grootste deel het huidige uitzicht van de dorpskern van Heultje, voornamelijk Gravin Jeanne de Merode was actief als stichter van het huidige centrum. Vooreerst waren de turfstekers werkloos geworden door uitputting van het veen en moest men geleidelijk aan overschakelen naar landbouw op de uitgeputte gebieden. De vruchtbare gebieden lagen in de vallei van Nete en Wimp en deze waren reeds lang in teelt gebracht. De uitgeputte gebieden moesten eerst ontwatert worden en daartoe werd de Goorloop gegraven. Er was indertijd een waterschap dat instond voor het reinigen van deze loop. Alle aangrenzende eigenaars moesten bijdragen in de kosten. De uitgeputte en ontwaterde gronden konden voor een schappelijke prijs verworven en in teelt gebracht worden. Onder impuls en met de financiële bijdrage van gravin Jeanne de Merode werd een parochie met de Sint-Carolus Borromeuskerk (1896) en de pastorie (1896) opgericht. Verder werd er een klooster (1914-1922) annex meisjesschool opgericht. Als erkentelijkheid werd de naam van de straat naar haar genoemd: Gravin De Merodestraat.

In Heultje vind je de volgende bezienswaardigheden terug:

 De neogotische Sint-Carolus-Borromeuskerk uit 1897.  De boerderij Balebossen die sinds 1983 beschermd is.  De Sint-Dimphnakapel in de Molenstraat, uit 1896.  De pastorie uit 1898.  Voormalig jachtpaviljoen, ook wel "Het spookkasteeltje"  Spookboerderij "De Hand"  De oevers van de Wimp

Voortkapel kende 2706 inwoners in 2011. Het is daarmee het kleinste dorp van de deelgemeente Westerlo. Hier vind je:  De Onze-Lieve-Vrouw ten Hemel Opgenomenkerk op het Kapelplein  Het orgelmuseum in de Kloosterstraat.

In Oevel vind je:  De Sint-Michielskerk uit 1870 met een uit de 15e eeuw daterende toren  Het Raadhuis van1768, nu het Heemmuseum genoemd.

Tongerlo is met de deelgemeente Westerlo de grootste deelgemeente van Westerlo. Tot de deelgemeente behoort ook het dorp Oosterwijk. Tongerlo is voornamelijk bekend vanwege de Abdij van Tongerlo. Deze Norbertijnenabdij bevat onder andere een tiendschuur met een permanente tentoonstelling over de abdij en het monastieke leven, een neogotische kerk, gebouwd naar plannen van P.P. Stoop, het Da Vinci-museum, met een belangrijke kopie van het bekende schilderij van Leonardo da Vinci, het Laatste Avondmaal en een boekenwinkel. De abdij is ook bekend om haar abdijbier dat er gebrouwen werd. De brouwerij is recentelijk verplaatst naar brouwerij Haacht. De abdij werd gesticht rond 1130, toen een aantal norbertijnen van de Sint-Michielsabdij te Antwerpen zich vestigden op het landgoed van heer Giselbert van Castelré. De abdij is tot in de 13e eeuw enige tijd een dubbelklooster of dubbelabdij (een klooster of abdij waarin twee gemeenschappen woonden: één voor mannelijke religieuzen en één voor vrouwelijke religieuzen) geweest.

Tot ver in de 16e eeuw had de abdij van Tongerlo uitgebreide bezittingen in het hertogdom Brabant. Van 1559 tot 1590 viel zij onder he bisdom ‘s Hertogenbosch. In 1590 wist zij dit bestuur af te kopen door de meeste bezittingen in het huidige Noord-Brabant af te staan. De abdij speelde in 1789-1790 een belangrijke rol in de Brabantse Omwenteling tegen het Oostenrijkse bewind door het ronselen en bewapenen van troepen. Na het neerslaan van de opstand werden de bezittingen van de abdij in beslag genomen. In diezelfde periode bood de abdij tijdelijk onderdak aan het bronnenmateriaal van de bollandisten (een instituut opgericht door de jezuïeten dat zich bezighoudt met angiologie, het beschrijven en de teksteditie van de heiligenlevens - de naam verwijst naar de jezuïet Jean Bolland (1596-1665) die de basis legde). In 1796 kwam aan de abdij een voorlopig einde, toen Fransen tijdens de revolutie de norbertijnen uit het complex verdreven. Hierna werd de abdij verkocht en werd een deel van de gebouwen gesloopt, waaronder ook de kerk. Bij deze revolutie ging tevens de beiaard in de abdijtoren van ten onder. Pas in 1838 werd de orde heropgericht, om twee jaar later terug te keren naar Tongerlo. De abdij trekt het hele jaar door veel gelovigen en toeristen. Inkomsten worden gehaald uit onder andere een boekhandel, een bakkerij en het Tongerlo abdijbier dat voor de abdij gebrouwen wordt door brouwerij Haacht. Ook is er entree op de bezichtiging van een getrouwe kopie van Het Laatste Avondmaal van Da Vinci, die onder toezicht van da Vinci door zijn leerlingen zou zijn gemaakt. De hoofden van Jezus en van Johannes zouden door Da Vinci zelf geschilderd zijn. Op 23 december 2009 werd bekend dat de Vlaamse minister van Onroerend Erfgoed een premie van 723.042 euro zou toekennen voor de restauratie van de Norbertijnenabdij in Tongerlo. Deze premie zou aangewend worden voor de restauratie van de omwalling, die te kampen had met funderings- en stabiliteitsproblemen.

Oosterwijk is een gehucht van Tongerlo. Oosterwijk ligt even ten zuiden van Olen-Centrum. Aan bezienswaardigheden vind je hier:  De Onze-Lieve-Vrouw Bezoekingskerk  Kamp C, het provinciaal Centrum Duurzaam Bouwen en Wonen op een domein van 10 ha

En uiteindelijk is er nog Zoerle-Parwijs, oorspronkelijk een zelfstandige gemeente tot einde 1970. Op dat ogenblik telde ze 1532 inwoners. Reeds op de "Tiendkaart van " (daterend van 1638) wordt Zoerle-Parwijs als "Soerle" vermeld. De toevoeging Parwijs refereert aan de heer van Parwijs. Men denke hierbij aan Perwez een gemeente in Waals Brabant, vlakbij Jodoigne of Geldenaken. Vermoedelijk kwam Soerle, door belening, onder het gezag van de heer van Perwez en vandaar de toevoeging Perwez of Parwijs achter de naam Soerle. Op de Ferrariskaart (uiterst gedetailleerde topografische kaart) uit de jaren 1770 is de plaats weergegeven als het dorp Soerleperwys.

Over de wandeling zelf vond de redactie alleen wat vermeld staat in de Walking in : “Een mooie wandeling door de bossen en langs de kastelen van de Prinsen de Merode, langs de Grote Nete en door de bossen van Averbode en Tongerlo via de abdij van Tongerlo. Volledige boswandeling.” Maar vergeet niet, beste Ranstuilen, dat deze tocht je op het einde van het jaar, per ingeschreven Ranstuilenlid dat ook zijn superaanbiedingenkaart laat afstempelen, 2 euro opbrengt. En zeg nu zelf, gezellig wandelen en ook nog eens centjes terugverdienen, dat klinkt toch aanlokkelijk!