De Marquesas Gratis Epub, Ebook
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
DE MARQUESAS GRATIS Auteur: Ruud Offermans Aantal pagina's: 70 pagina's Verschijningsdatum: 2014-09-02 Uitgever: Limburger.Nl/Mijnboek EAN: 9789462548268 Taal: nl Link: Download hier Marquesas archipel Hoewel de eilanden in de tropen liggen, vormen ze de eerste grote onderbreking in de heersende oostenwind die voortkomt uit de buitengewoon droge vanuit een atmosferisch perspectief Humboldt-stroom. Dit heeft geleid tot historische schommelingen in de watervoorziening, die een cruciale rol hebben gespeeld in de duurzaamheid van de menselijke bevolking in bepaalde delen van de verschillende eilanden in de archipel. De Marquesas-eilanden worden verondersteld te zijn gevormd door een centrum van opwekkend magma dat de Marquesas-hotspot wordt genoemd. Er zijn ook een aantal zeebergen of scholen, voornamelijk gelegen in het gebied van de noordelijke Marquesas. Onder deze zijn:. Het grootste deel van de Marquesas-eilanden is van vulkanische oorsprong, gecreëerd door de Marquesas-hotspot die ten grondslag ligt aan de Pacifische plaat. De Marquesas-eilanden liggen boven een onderzees vulkanisch plateau met dezelfde naam. Het plateau, net als de eilanden, wordt algemeen aangenomen minder dan 5 miljoen jaar oud te zijn, hoewel men hypothese heeft het plateau niet de eilanden als beduidend ouder en met een spiegelbeeld, de Inca Plateau , 'zinkende' onder het noorden van Peru. Behalve Motu One zijn alle Marquesas hoge eilanden. Motu Een daarvan is een laag eiland , bestaande uit twee kleine zandbanken overspoeld op een koraal rif. In tegenstelling tot de meeste Frans-Polynesische eilanden, zijn de Marquesas niet omgeven door beschermende randriffen. Behalve Motu One, en in baaien en andere beschermde gebieden, wordt het enige andere koraal in de Marquesas gevonden op een nogal vreemde plek: op de top van het eiland Fatu Huku. De zuidelijke equatoriale stroom slaat meedogenloos over de eilanden, wat heeft geleid tot zeegrotten aan de kust van de eilanden. Behalve waar de valleien uitmonden in de kleine baaien, zijn de eilanden opmerkelijk vanwege hun bergruggen, die abrupt eindigen als kliffen waar ze de zee ontmoeten. De leeftijd van de eilanden varieert van de jongste, Fatu Hiva 1,3 miljoen jaar tot de oudste, Eiao 6 miljoen jaar. De temperaturen in de Marquesas zijn het hele jaar door stabiel, maar de neerslag is zeer variabel. De neerslag is veel groter in de noordelijke en oostelijke loef delen van de eilanden dan in de westelijke lijwaartse delen. De gemiddelde jaarlijkse neerslag kan variëren van meer dan inch mm op loefkusten en bergen tot een dieptepunt van 20 inch mm in de "woestijn" regio van Nuku Hiva. Droogtes, die soms meerdere jaren duren, komen vaak voor en lijken verband te houden met het El Niño- fenomeen. De statistieken van het weerstation van Atuona op Hiva'a zijn representatief voor het gemiddelde klimaat op zeeniveau van de Marquesas. Om de variabiliteit van de neerslag te illustreren, is de hoogste jaarlijkse regenval die in Atuona is opgetekend ,2 inch mm ; de laagste is 22 inch mm. De eerste geregistreerde kolonisten van de Marquesas waren Polynesiërs die uit West-Polynesië kwamen. Aanvankelijk suggereerde het bewijs van koolstofdatering hun aankomst vóór na Christus, maar de datum van de eerste kolonisatie is sindsdien in veel onafhankelijke dateringsstudies naar voren gebracht. Aangenomen wordt dat deze snelle kolonisatie de "opmerkelijke uniformiteit van de cultuur, biologie en taal van Oost- Polynesië" verklaart. In werd de datum van de eerste nederzetting voor de Marquesas iets verschoven tot ongeveer — n. In de rijke omgeving van de eilanden leefde een grote bevolking die leefde van vissen, schaaldieren verzamelen, vogels jagen en tuinieren. Ze leunden zwaar op broodvrucht, maar kweekten minstens 32 andere geïntroduceerde gewassen. Harde bewijzen van aanzienlijke pre-Europese interarchipel-handel zijn gevonden in basalt van het Marquesan-steengroeve-eiland Eiao waarvan bekend is dat het is verspreid aan boord van zeilkano's over immense afstanden van wel km en meer om adzehoofden op Mo'orea Society-eilanden , Mangareva Gambier-eilanden , Tubuai Austral-eilanden , Rarotonga Cookeilanden en Tabuaeran Northern Line-eilanden. De eerste Europeanen die de Marquesas bereikten, waren mogelijk de bemanning van San Lesmes , een Spaans schip dat in juni in een storm verdween; het maakte deel uit van een expeditie onder leiding van García Jofre de Loaísa. De Spaanse ontdekkingsreiziger Álvaro de Mendaña bereikte hen bijna zeventig jaar later, op 21 juli Hij noemde ze naar zijn beschermheer, García Hurtado de Mendoza , 5e markies van Cañete Spaans : Marqués de Cañete , die van tot onderkoning van Peru was. Mendaña bezocht eerst Fatu Hiva en vervolgens Tahuata alvorens verder te reizen naar de Salomonseilanden. Aan het einde van de 16e eeuw schatten Europese ontdekkingsreizigers de bevolking op meer dan Europeanen en Amerikanen waren onder de indruk van hoe gemakkelijk het leven leek te zijn op de eilanden, die een rijke habitat en omgeving hadden. In bezocht de Amerikaanse maritieme pelshandelaar Joseph Ingraham voor het eerst de noordelijke Marquesas terwijl hij het bevel voerde over de brik Hope. Hij noemde ze de Washington-eilanden. De eilanden waren een populaire aanloophaven voor het bezoeken van walvisschepen in het zeiltijdperk. De eerste die werd geregistreerd, was de Hope in april De laatst bekende dergelijke bezoeker was de Amerikaanse walvisvaarder Alaska in februari In voerde Frankrijk een succesvolle militaire operatie uit namens de inheemse leider Iotete , die beweerde dat hij koning was van het hele eiland Tahuata. De Marquesas. We gingen de Hakaui vallei in met de gids met de exotische naam Tahuata, naar het gelijknamige eiland bij Hiva Oa. De vallei was diep ingesleten in de vulkanische rotsmassa waaruit Nuku Hiva was opgebouwd. We volgden de oude Koninklijke weg die niet veel hindernissen gaf met naast ons de klaterende beek. We passeerden de beroemde lachende tiki. Verder was er weinig vegetatie. We kwamen verder nog tegen de me ae traditionele heilige plaatsen en natuurlijke de vele tiki s. Tiki een van de doordringendste Marquesia beelden zijn de raadselachtige tiki s gesneden als menselijke standbeelden. Ze variëren in lengte met als grootste de 3 meter hoge tiki s. Er wordt gezegd dat een tiki een religieuze en symbolische functie heeft, mogelijk verwijzend naar voorouderverering. Ze markeerden ook de grenzen van de plaatsen die tapu verboden waren. Auteur Ruud Offermans. Meer informatie. ISBN Verschijningsdatum 6 sep. Beoordeel het product en help anderen. Beoordeling Rating 1 star 2 stars 3 stars 4 stars 5 stars. Wat vind je van het artikel? De eilanden hebben samen inwoners. Johan Verminnen , een groot bewonderaar van Brel, zingt in zijn lied Ik wil ik wil ik dat hij naar Brels Îles Marquises wil gaan. Ook de Franse schilder Paul Gauguin spendeerde zijn laatste jaren op de Marquesaseilanden en ligt samen met Brel begraven op de Calvary begraafplaats op het eiland Hiva Oa. Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie. Marquesaseilanden Eilandengroep van Frans-Polynesië. Marquesaseilanden Net als Ua Huka wordt het af en toe bezocht door toeristen. Er leven ongeveer mensen op het eiland. Het hoofdplaatsje is Hakahau, waar u kunt verblijven in een eenvoudig guesthouse. Tahuata Tahuata is het kleinste bewoonde eiland van de Marquesas eilanden. Het ligt 4 kilometer ten zuiden van het eiland Hiva Oa, in de zuidelijke eilandengroep van de Marquesas. Het eiland heeft een oppervlakte van 61 km², het hoogste punt op het eiland is Mount Amatea die meter hoog is. Er wonen bijna mensen op het eiland, waarvan de meeste in het hoofdplaatsje Vaitahu. Tahuata werd in ontdekt door de Spaanse ontdekkingsreiziger Álvaro de Mendaña de Neira. James Cook bezocht het eiland in Het dichtstbijzijnde eiland is Motu Nao. Het eiland heeft een oppervlakte van 84m² en het hoogste punt op het eiland is Mont Touaouoho, die meter hoog is. Er wonen een kleine mensen op het eiland, waarvan de meeste in en om het hoofdplaatsje Omoa. De Noors antropoloog Thor Heyerdahl woonde een jaar op dit eiland, samen met zijn vrouw Liv. Eiao Eiao is een eiland dat deel uitmaakt van de Noordelijke Marquesas eilanden. Het ligt 3 kilometer van het onbewoonde eiland Hatutu en kilometer ten zuidoosten van Nuku Hiva, het grootste eiland van de Marquesas eilanden. Het eiland heeft een oppervlakte van Het eiland is onbewoond. Eiao werd in ontdekt door de Amerikaan Joseph Ingraham. Eind 19e eeuw werd het eiland voor korte tijd gebruikt als leprakolonie. In de jaren '70 vonden hier verschillende kernproeven plaats, uitgevoerd door het Franse leger. Fatu Huku Fatu Huku is een klein onbewoond eiland, dat deeluitmaakt van de Zuidelijke Marquesas eilanden. Het ligt ongeveer 30 kilometer ten noorden van Hiva Oa. Het eiland heeft een oppervlakte van 1. Het eiland werd in ontdekt door de Britse zeevaarder James Cook. Hatutu Hatutu is een onbewoond eiland, dat deel uitmaakt van de Noordelijke Marquesas eilanden. Het ligt 3 kilometer ten oosten van Eiao. Het eiland heeft een oppervlakte van 6. Het eiland is een belangrijk broedgebied voor de blauwvoetgent. Hatutu werd in ontdekt door de Amerikaan Joseph Ingraham, die het eiland Hancock Island noemde, naar de toenmalige gouverneur van Massachusetts, John Hancock. Voordat het eiland zijn huidige naam kreeg, heette het eerst nog Langdon en daarna Nexon. Moho Tani Moho Tani ook wel Molopu genoemd is een klein, onbewoond eiland, dat deel uitmaakt van de Zuidelijke Marquesas eilanden. Het ligt 17 kilometer ten zuidoosten van Hiva Oa en 21 kilometer oostelijk van Tahuata. Het eiland heeft een oppervlakte van 15 km² en hethoogste punt van het eiland is meter. Sinds is het eiland een natuurreservaat. Motu Iti Motu Iti is een klein onbewoond eiland, dat deel uitmaakt van de Noordelijke Marquesas eilanden. Het ligt ongeveer 50 kilometer ten noordwesten van Nuku Hiva. Het eiland heeft een oppervlakte van 0. Het eiland werd in ontdekt door de Amerikaan Joseph Ingraham, maar hij zette geen voet aan land. Motu Nao Motu Nao ook wel Rocher Thomasset genoemd is een klein onbewoond eiland, dat deel uitmaakt van de Zuidelijke Marquesas eilanden.