The Indian Queen 20.00 Concertzaal 19.15 Inleiding Door Piet Jan Decorte & B’Rock De Volder ‘De Inspiratie Komt Als Het Nodig Is’ Uitvoerders En Programma

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

The Indian Queen 20.00 Concertzaal 19.15 Inleiding Door Piet Jan Decorte & B’Rock De Volder ‘De Inspiratie Komt Als Het Nodig Is’ Uitvoerders En Programma donderdag 26.01.2012 The Indian Queen 20.00 concertzaal 19.15 Inleiding door Piet Jan Decorte & B’Rock De Volder ‘De inspiratie komt als het nodig is’ Uitvoerders en programma Voor The Indian Queen kiest Jan Decorte tussen theater en opera, de tekst van Sir Frank Agsteribbe: dirigent opnieuw voor muziek van de barokcomponist Robert Howard heeft voor mij geen belang. De Jan Decorte: enscenering Henry Purcell. Dat doet hij samen met muziek moet gevoeld worden. Boventitels in de Hanna Bayodi: sopraan het ensemble B’Rock, vier zangers en zijn voorstelling heb ik geweigerd. Wie kan lezen Risto Joost: contratenor levensgezel en actrice Sigrid Vinks. ‘De wat de spelers zingen en zeggen, verstaat nog Reinoud van Mechelen: tenor voorstelling moet vooral gevoeld worden.’ minder van wat er eigenlijk gebeurt. Het enige Håvard Stensvold: bariton dat je daartegenover kunt plaatsen, is een Sigrid Vinks: spel en dans Het theater van Jan Decorte zoekt steeds sterke beeldregie. de eenvoud op. In zijn carrière als acteur Jan Decorte, Sigrid Vinks, Sofie D’Hoore: en regisseur, die teruggaat tot de vroege Hoe komt u tot sterke beelden? kostuums jaren 1970, nam de schrijver, scenograaf en Ik zou het uit de grond van mijn hart niet Jan Decorte, Johan Daenen: decor theatermaker al meermaals Shakespeare, weten. De inspiratie komt als het nodig is. Jan Decorte, Luc Schaltin: lichtontwerp Goethe, Tsjechov, Büchner of Müller voor With a little help from my friends raak ik ook zijn rekening. Dé constante in die veelheid veel verder. Johan Daenen creëert het decor, coproductie: Concertgebouw Brugge, deSingel van werken is puurheid, ingetogenheid. Een een heel ‘schone’ gouden ruimte, en het licht (Antwerpen), Kaaitheater (Brussel) & Kunsten- naaktheid die niet zelden ontroert. Decorte, van Luc Schaltin is sober en uitgekiend. De festivaldesarts (Brussel) vaak bijgestaan door zijn lief, de actrice Sigrid kostuums van Sofie D’Hoore zijn ook geslaagd. in opdracht van Kunstenfestivaldesarts & Vinks, ensceneerde in 2006 voor het eerst Sigrid is bijvoorbeeld erg blij met haar ‘rokske’. Kaaitheater een opera, Dido & Aeneas. Ook zijn nieuwe productie: B’Rock & Bloet vzw creatie, The Indian Queen, is van de hand van U werkte nauw samen met B’Rock, het de Engelse barokcomponist Henry Purcell. Belgian Baroque Orchestra Ghent. Eerder B’Rock: Gebaseerd op het toneelstuk van Sir Robert ging u met hen in zee voor Dido & Aeneas. Katelijne Lanneau, Dimos de Beun: Howard, werd het in 1695 opgevoerd als een Het Festival van Vlaanderen en het Kaaitheater blokfluit ‘semi-opera’: een werkstuk waarin tussen de wisten dat ik graag eens een opera zou maken Jean-François Madeuf: trompet gezongen stukken ook nog tekst en dans en stelden me indertijd voor aan B’Rock. Het Meret Lüthi (concertmeester), Sara worden opgevoerd. Grofweg vertelt The resultaat mocht er wezen en was voor herhaling DeCorso, Varoujan Doneyan, Jivka Indian Queen het verhaal van een heerseres in vatbaar. We hadden dit keer graag een koor Kaltcheva, Liesbeth Nijs, Dirk Vandaele: Peru en Mexico, vlak voor de Spaanse invasie. gehad, maar daar was spijtig genoeg geen geld viool meer voor. Daarom gaan de zangers (sopraan Luc Gysbregts, Manuela Bucher: altviool Het is de tweede keer dat u voor Purcell Hanna Bayodi, contratenor Risto Joost, tenor Rebecca Rosen: cello kiest. Waarom spreekt zijn werk u aan? Fredrik Akselberg en bariton Håvard Stensvold, Tom Devaere: violone Jan Decorte: Omwille van de muziek natuurlijk, red.) op het podium een dialoog aan met Sigrid Wim Maeseele: luit die is prachtig. Mijn lievelingsinstrument is het Vinks die speelt en danst. Frank Agsteribbe: klavecimbel klavecimbel en in barokmuziek kun je daarmee niet verkeerd zitten. Het werk van Purcell, een Ive Stevenheydens Henry Purcell (1659-1695) van de typische componisten uit die tijd, vind uit de brochure van Kunstenfestivaldesarts The Indian Queen, Z630 (1695) ik briljant. Zo eenvoudig is het. 2011, met dank aan Marianne Van Kerckhoven & Diederik Verstraete De plot van The Indian Queen is naar verluidt moeilijk te volgen. De voorstelling wordt vaak afgedaan als abstract. MUZIEK Van het verhaal versta ik persoonlijk THEATER gewoonweg niets. Het werk van Purcell ligt Uw applaus krijgt kleur dankzij de bloemen van Bloemblad. Nieuw leven voor The Indian queen Henry Purcell op accordeons; Glucks Alceste The Indian Queen, het laatste theaterwerk Het loskoppelen van dramatische tekst en Montezuma blijft gevoelens koesteren voor als rode draad in een dansvoorstelling van van Henry Purcell, afgewerkt in zijn sterfjaar muziek binnen de semi-opera alsook de Orazia terwijl Zempoalla, die vader en dochter Pina Bausch … De oude meesters gedijen 1695, maakte ook haar opwachting in de traditie om ze een tweede leven te geven ter dood wil veroordelen, haar zinnen heeft al ruime tijd in dans- en muziektheater. eerder genoemde Ayres for the Theatre. Met buiten het theater, rechtvaardigen het losse gezet op de jonge generaal. Er ontstaat een Los van de dramatische context van het aan haar zijde suites uit drie andere semi- en vrije gebruik van muziek eruit. Semi- kluwen van machtspelletjes en alles verterende originele werk, maar als muziekdramatische opera’s die de Engelse componist afleverde: opera’s waren een dure aangelegenheid, passie waarbij ook Zempoalla’s eigen generaal krachtcentrale van een nieuwe voorstelling. Dioclesian, King Arthur en The Fairy Queen. want behalve muzikaal entertainment en Traxalla betrokken is. Met de hulp van Traxalla Schoolvoorbeelden hiervan zijn La Tristeza pakkende songs veronderstelde het genre had Zempoalla eertijds de wettige koning Complice (Alain Platel & les ballets C de la B) Preluding (inleiden), interluding (overbruggen) spectaculaire scenische effecten met letterlijk opzij gezet. Geleidelijk wordt duidelijk dat de waarvoor Dick Van der Harst de bezwerend en framing (omkaderen) waren de functies kunst- en vliegwerk. Het geheel van acteurs én jonge generaal Montezuma de rechtmatige mooie tunes van Purcell met de genereuze van muziek in het Engelse theater uit de zangers, orkest, visueel verbluffende sets en troonopvolger van het Mexicaanse rijk is. sound van tien accordeons drapeerde én restauratie (periode rond 1660-ca.1700 waarin machinerieën moest de toeschouwer van zijn Zempoalla, die duistere voortekenen ontving het indringende Das Stück mit dem Schiff, het koningschap van de Stuarts werd hersteld, sokken blazen. Semi-opera’s werden daarom die het einde van haar rijk voorspellen, pleegt een voorstelling van de betreurde Pina uit red.). De Engelsen hadden het aanvankelijk niet niet om de haverklap gecreëerd, meestal zelfmoord. Montezuma bestijgt de troon en 1993. Twee iconische (en intussen historische) begrepen op opera, het doorlopend gezongen ging het om één nieuw werk per seizoen. verwerft dan toch de hand van de Peruviaanse voorstellingen, spontaan gegrepen uit een drama dat in Italië en Frankrijk in zwang was. Vanaf de jaren 1705-06 moest het genre het prinses Orazia. rijke muziektheatrale oogst. Het Engelse theater was erg geworteld in het onderspit delven voor de Italiaanse opera die gesproken drama. De Italiaanse ariacultuur was sterzangers naar Londen haalde en financieel Wie in Purcells onvoltooide partituur het Dat Purcells songs and ayres autonoom lange tijd te pathetisch en te excessief voor de geen ruimte meer liet voor het eigen Engelse verloop van de handeling terug wil vinden, floreren bleek ook in het verre verleden Engelse smaak. muziektheater. komt bedrogen uit. De eigenlijke, hierboven al. In de jaren 1680-90 vonden Engelse geschetste intrige ontspint zich niet in de muziekuitgevers in songbooks het Wat we vandaag als semi-opera omschrijven Henry Purcells The Indian Queen is gebaseerd betoverende muziek die Purcells weduwe spreekwoordelijke gat in de markt. Meer – het genre waartoe The Indian Queen op de gelijknamige tragedie van John Dryden Frances omschreef als ‘his last and best en meer was er vraag naar muziek voor behoort – is een muzikaal ‘aangedikte’ versie en Sir Robert Howard uit 1664, een toneelstuk performance in Musick’. De songs en duetten privégebruik; naar collecties songs uit diverse van de al behoorlijk met muziek gelardeerde dat een kortstondige mode van geaffecteerde, die tussen de gesproken dialogen worden theaterstukken waarmee men de huiselijke theaterproducties van Shakespeare en anderen heroïsche stukken op rijm inluidde. Bijna geschoven, leveren puntige commentaren op kring kon verrassen en ontroeren. Purcell uit de restauratieperiode. Semi-opera hanteert dertig jaar na de laatste opvoering ervan het verhaal (zoals de woordenstrijd tussen de pikte graag een graantje mee. Meer nog, het principe van het gesproken drama, maar (1668) besloot men de tragedie opnieuw te allegorische personages van Faam en Jaloezie) zijn theatermuziek verwierf een onsterfelijke bouwt een viertal gescheiden episodes of lanceren met muziek van Purcell en met allerlei of weven er sierlijke guirlandes rond. status via de postuum verschenen anthologie ‘masques’ in met zang, dans en instrumentale scenische effecten en dans. Orpheus Brittanicus (1698 en 1706). De titel muziek. Kenmerkend is dat zang en dans Wie smelt niet bij het ontwapenende ‘They is tekenend voor het grote aanzien van de alleen het domein zijn van kleinere rollen; De ingewikkelde plot van The Indian Queen tell us your mighty powers above’? Een lied componist – en de verzameling Ayres for the van geesten, herders, elfen maar ook van neemt het niet te nauw met geografie en over de zoete pijn van de liefde, te groot Theatre (1697). goden. De tragische en menselijke hoofdrollen geschiedenis. Centraal staat de Mexicaanse voor één lichaam. Bevrijd uit de retorische en declameren alleen. Toegepast op The Indian koningin Zempoalla in haar strijd tegen het in visuele bravoure van het Engelse baroktheater Laatstgenoemde bundel was de eerste Queen: de tragische koningin Zempoalla, Peru gevestigde hof van koning Ynca. Bij de klinken Purcells songs en instrumentale tunes publicatie die geheel gewijd was aan een waarnaar de titel van Purcells semi-opera bezetting van Peru door Mexico loopt Ynca’s verrassend raak en eigentijds. Het is de zegen repertoire dat tot dusver enkel te horen was verwijst, is slechts omringd door muziek.
Recommended publications
  • Music for a While’ (For Component 3: Appraising)
    H Purcell: ‘Music for a While’ (For component 3: Appraising) Background information and performance circumstances Henry Purcell (1659–95) was an English Baroque composer and is widely regarded as being one of the most influential English composers throughout the history of music. A pupil of John Blow, Purcell succeeded his teacher as organist at Westminster Abbey from 1679, becoming organist at the Chapel Royal in 1682 and holding both posts simultaneously. He started composing at a young age and in his short life, dying at the early age of 36, he wrote a vast amount of music both sacred and secular. His compositional output includes anthems, hymns, services, incidental music, operas and instrumental music such as trio sonatas. He is probably best known for writing the opera Dido and Aeneas (1689). Other well-known compositions include the semi-operas King Arthur (1691), The Fairy Queen (1692) (an adaptation of Shakespeare’s A Midsummer Night’s Dream) and The Tempest (1695). ‘Music for a While’ is the second of four movements written as incidental music for John Dryden’s play based on the story of Sophocles’ Oedipus. Dryden was also the author of the libretto for King Arthur and The Indian Queen and he and Purcell made a strong musical/dramatic pairing. In 1692 Purcell set parts of this play to music and ‘Music for a While’ is one of his most renowned pieces. The Oedipus legend comes from Greek mythology and is a tragic story about the title character killing his father to marry his mother before committing suicide in a gruesome manner.
    [Show full text]
  • PROGRAM NOTES Henry Purcell
    PROGRAM NOTES by Phillip Huscher Henry Purcell - Suite from King Arthur Born sometime in 1659, place unknown. Died November 21, 1695, London, England. Suite from King Arthur Purcell composed his semi-opera King Arthur, with texts by John Dryden, in 1691. The first performance was given at the Dorset Garden Theatre in London in May of that year. The orchestra for this suite of instrumental excerpts consists of two oboes and english horn, two trumpets, timpani, and strings, with continuo provided by bassoon and harpsichord. Performance time is approximately twenty minutes. The Chicago Symphony Orchestra has performed music from Purcell's King Arthur (Trumpet Tune, "Ye blust'ring brethren of the skies," with Charles W. Clark as soloist, and Grand Dance: Chaconne) only once previously, on subscription concerts at the Auditorium Theatre on December 13 and 14, 1901, with Theodore Thomas conducting. Henry Purcell is the one composer who lived and worked before J. S. Bach who has found a place in the symphonic repertory. The Chicago Symphony played Purcell's music as early as 1901, when it programmed three selections from King Arthur on the first of its new "historical" programs designed to "illustrate the development of the orchestra and its literature, from the earliest times down to the present day." Purcell still stands at the very beginning of the modern orchestra's repertory, although he is best known to today's audiences for the cameo appearance his music makes in Benjamin Britten's twentieth- century classic, the Young Person's Guide to the Orchestra. Purcell is regularly described as the finest English composer before Edward Elgar, if not as the greatest English composer of all.
    [Show full text]
  • PURCELL: Ode for St Cecilia 1692 – BMC 40
    PURCELL: Ode for St Cecilia 1692 – BMC 40 In 1683 a group of gentlemen amateurs and professional musicians started a "Musical Society" in London to celebrate the "Festival of St. Cecilia, a great Patroness of Music" on November 22nd. They asked Henry Purcell, then only 24, to be the first to write an Ode for their festivals; this Ode, Welcome to All the Pleasures, can be heard on our previous disc, BMC 39. Contrast this with the present Ode for St Cecilia , composed in 1692. Here we have a Purcell greatly matured and confident, already foreshadowing Handel. TRACK 1 Thou didst the scattered atoms bind Symphony (Overture) Which by the laws of true proportion joined, This splendid five-section Symphony opens with strings Made up of various parts, one perfect harmony. and trumpets answering each other. The second part is a Fugue on two subjects, followed by an Adagio in which TRACK 3 the oboes echo the violins. A brilliant Allegro for the Soprano & Chorus :Thou Tun'st This World trumpets follows, and after a harmonic Adagio, the Thou tun'st this world below, the spheres above, / Allegro is reprised. Who in the heavenly round to their own music move. TRACK 2 Trio: With That Sublime Celestial Lay Soli and Chorus: "Hail! Bright Cecilia" With that sublime celestial lay can any earthly sounds compare? Hail! bright Cecilia, fill ev'ry heart If any earthly music dare, the noble organ may. With love of thee and thy celestial art, From heav'n its wondrous notes were giv'n, That thine, and Music's sacred love Cecilia oft conversed with heav'n.
    [Show full text]
  • EJV Holland Purcell and the Seventeenth-Century Voice, An
    The University of Sheffield E. J. V. Holland Purcell and the Seventeenth-Century Voice, An Investigation of Singers and Voice Types in Henry Purcell's Vocal Music PhD (Performance Studies) 2002 Purcell and the Seventeenth-Century Voice,0 An Investigation of Singers and Voice Types in Henry Purcell's Vocal Music Elizabeth Jane Violet Holland PhD (Performance Studies) Department of Music University of Sheffield June 2002 Acknowledgments I wish to express my gratitude to the following individuals for their help and advice during the researching and writing of this thesis. Firstly, my thanks to my academic supervisor, Mr. Tony Bennett (University of Sheffield) for his support and advice. I would also like to thank Professor Eric Clarke (University of Sheffield) for suggestingstandard deviation as the most suitable method for the statistical calculation of tessitura, and Dr. John Powell (University of Nottingham) and Mr. Luke Jobling BSc for confirming the scientific validity of the final statistical formula. i Elizabeth J. V. Holland Purcell and the Srventeen th-Century Voic c An Inv estigation of Singers and Voice Ty pes in H!cnry Purc ell's Voca l Music0 Abstract This thesis uses the study of Henry Purcell"s vocal music to establish the vocal characteristics of the singers and voice types for whom the composer wrote in London in the seventeenthcentury. This process is begun in the first chapter by discussing 'The Counter-Tenor Debate' in order to establish the method(s) of vocal production used by Purcell's counter-tenors. This in turn addressesthe issue of whether the counter-tenor was a completely different voice type from the tenor, or if they were simply high and low subdivisions of the same voice type.
    [Show full text]
  • PURCELL COLLECTION Opera, Albion and Albanius, Which Was Set to Music EXTENSIVE LINER NOTES by the Spanish Composer Luis Grabu and Performed in 1685
    PURCELL COLLECTION opera, Albion and Albanius, which was set to music EXTENSIVE LINER NOTES by the Spanish composer Luis Grabu and performed in 1685. Six years later, after the Glorious Revolution had stripped Dryden of the CD1+2 Laureateship, and poverty had forced him once ‘King Arthur’: Purcell’s Music and Dryden’s Play again to write for the public stage, he dusted off John Dryden called King Arthur ‘A dramatick the old play, altered its original political message, opera’, a proud and idiosyncratic subtitle which and sent it to Purcell, whose music he had come to has caused much confusion. It has been said admire, especially the brilliantly successful semi‐ unfairly that this work is neither dramatic nor an opera Dioclesian (1690). opera. To be sure it is not like a real opera, nor could it be easily turned into one. King Arthur is How much revision the play required is unknown, very much a play, a tragi‐comedy which happens to since the original version does not survive, but include some exceptionally fine music. During the Dryden implies major surgery: ‘… not to offend the Restoration, the term ‘opera’ was used to describe present Times, nor a Government which has any stage work with elaborate scenic effects, and hitherto protected me, I have been oblig’d…to did not necessarily mean an all‐sung music drama. alter the first Design, and take away so many The original 1691 production of King Arthur, Beauties from the Writing’. Besides trimming for though it included flying chariots and trap‐door political reasons, he also had to satisfy his new effects, was modest compared to other similar collaborator: ‘the Numbers of Poetry and Vocal works.
    [Show full text]
  • Henry Purcell's
    Henry Purcell’s Dido and Aeneas VANCOUVER EARLY MUSIC FESTIVAL 2015 the ensemble programme notes | purcell's "dido and aeneas" Alexander Weimann The God-like Man, music director & harpsichord Alas, too soon retir’d, Monica Whicher As He too late began. soprano We beg not Hell, our Orpheus to restore, Pascale Beaudin Had He been there, soprano Their Sovereign’s fear Jacqueline Woodley Had sent Him back before. soprano The pow’r of Harmony too well they know, Catherine Webster He long e’er this had Tun’d their jarring Spheres, soprano And left no Hell below. Danielle Reuter-Harrah From the “Ode on the Death of Henry Purcell" mezzo-soprano – John Dryden” Josée Lalonde alto Henry Purcell, the “English Orpheus”, was born in London in 1659 into a family of musicians. Reginald L. Mobley Both his father and uncle were members of the Chapel Royal and sang for the coronation alto ceremonies of Charles II. Precocious young Henry, too, sang in the choir until his voice broke, at Charles Daniels which point he was appointed assistant keeper of the King’s keyboards and wind instruments. tenor Over a very short time, his superior abilities as an organist, violinist and composer earned Bernard Cayouette tenor him the profound respect of peers and teachers alike. This led him to secure one of the most illustrious musical posts in England – organist of Westminster Abbey. Purcell’s teacher, Dr. Jean-Sébastien Allaire tenor John Blow went so far as to give up this position, when it became clear that the student had Sumner Thompson surpassed his master.
    [Show full text]
  • Mardi 29 Mars Henry Purcell | the Indian Queen H Enry P Urcell
    Roch-Olivier Maistre, Président du Conseil d’administration Laurent Bayle, Directeur général Mardi 29 mars Henry Purcell | The Indian Queen Dans le cadre du cycle Les Indes baroques Mardi mars 29 Vendredi 25 et mardi 29 mars | The Indian Queen Vous avez la possibilité de consulter les notes de programme en ligne, 2 jours avant chaque concert, à l’adresse suivante : www.citedelamusique.fr Henry Purcell | Henry Purcell Cycle Les Indes baroques Depuis la confusion fameuse de Christophe Colomb, convaincu de la circularité de la terre et croyant avoir découvert une nouvelle voie maritime vers l’Orient en partant plein ouest, les Européens ont communément appelé « Indes » les terres lointaines, tant occidentales qu’orientales. Dès leurs découvertes, ils ont éprouvé une véritable fascination pour leurs peuplades aux mœurs, aux vêtements et aux rites étranges, jusqu’à développer une mode dont l’engouement ne s’est pas tari jusqu’à nos jours. Ainsi, de nouveaux produits exotiques ont envahi les marchés entre la Renaissance et le XVIIIe siècle : des tissus imprimés aux motifs inédits furent dénommés « indiennes » (même le Bourgeois Gentilhomme s’en revêt), le chocolat, le café, les épices, des légumes et des fruits jusqu’alors inconnus irent leur apparition sur les tables des gourmets fortunés. De même, d’innombrables littérateurs, à la suite de Montesquieu, Voltaire ou Rousseau, trouvèrent parmi les « Indiens » de nouveaux archétypes de personnages, allant de l’innocent sauvage au monstre sanguinaire, ordonnateur des pires supplices et adepte des turpitudes les plus suaves. Les musiciens ont très vite suivi leurs pas. Des titres exotiques, délicieusement évocateurs, leurissent dès le XVIIe siècle parmi les compositions les plus diverses, de la sonate en quatuor La Sultane de François Couperin, à la spirituelle Gazzetta turco-musicale de Daniel Georg Speer, sans oublier les fameux Sauvages pour clavecin de Rameau.
    [Show full text]
  • The Indian Queen
    The Indian Queen Opéra de Henry Purcell 5-12 octobre 2019 Direction musicale Emmanuelle Haïm Mise en scène Guy Cassiers Le Concert d’Astrée Sa 5 octobre à 18h Ma 8 octobre à 19h30 Me 9 octobre à 19h30 Ve 11 octobre à 19h30 Sa 12 octobre à 18h Contact p. 3 Préparer votre venue Service des relations avec les publics p. 4 Claire Cantuel / Marion Dugon Résumé Léa Siebenbour 03 62 72 19 13 p. 5 [email protected] Qui est qui ? Schéma des personnages p. 6 OPÉRA DE LILLE Les personnages 2, rue des Bons-Enfants BP 133 p. 8 59001 Lille cedex Le plan du semi-opera Dossier réalisé avec la collaboration p. 11 Henry Purcell d’Emmanuelle Lempereur, enseignante missionnée à l’Opéra de Lille. p.12 Juillet 2019. La musique baroque Merci à Nicolas Flodrops, responsable de la p. 13 bibliothèque et des études musicales du Le semi-opéra, genre et contexte de création Concert d’Astrée. p. 14 Le guide d’écoute p. 24 The Indian Queen à l’Opéra de Lille p. 25 Note d’intention p. 26 Les décors p.27 Les costumes p. 29 Repères biographiques : chef d’orchestre et metteur en scène p. 30 En classe : autour de The Indian Queen p. 31 La voix à l’opéra p. 32 L’Opéra de Lille p. 35 L’Opéra : un lieu, un bâtiment et un vocabulaire 2 • • • Préparer votre venue Ce dossier vous aidera à préparer votre venue avec les élèves. L’équipe de l’Opéra de Lille est à votre disposition pour toute information complémentaire et pour vous aider dans votre approche pédagogique.
    [Show full text]
  • Sandra Tuppen Purcell in the Eighteenth Century: Music for The
    Sandra Tuppen Purcell in the eighteenth century: music for the ‘Quality, Gentry, and others’ This is a pre-copyedited, author-produced version of an article accepted for publication in Early Music following peer review. The version of record, Sandra Tuppen; Purcell in the 18th century: music for the ‘Quality, Gentry, and others’, Early Music, Volume 43, Issue 2, 1 May 2015, Pages 233–245, is available online at https://academic.oup.com/em/article/43/2/233/398873. DOI: https://doi.org/10.1093/em/cav012. Abstract Henry Purcell was the only composer of his generation to be honoured with performances of his music at both the Academy of Ancient Music and Concerts of Ancient Music in the 18th century. Both organisations also programmed 18th-century music for The Tempest believing it to be by Purcell. Excerpts from Purcell’s theatre works were performed at the Noblemen and Gentlemen’s Catch Club too, where the Earl of Sandwich and Sir Watkin Williams Wynn introduced much of the Purcell repertoire; Sandwich was also a key figure in the promotion of Purcell’s music at the Concerts of Ancient Music. Although the Academy of Ancient Music’s instrumental parts for King Arthur do not exhibit as many signs of modernisation as do their manuscripts of Dido and Aeneas, some amendments to the musical text are found there, as well as in the Catch Club’s manuscripts of Purcell’s music. Purcell’s works were generally well received by the press, and newspaper reviews provide evidence of concerts of his music taking inspiration – and sometimes performers – from the Concerts of Ancient Music.
    [Show full text]
  • Henry Purcell
    Composers Name ......................................... Bach - Handel - Purcell Sheet 7 Henry Purcell - 1659 - 1695 his early years When Henry Purcell was a little boy, he would have played in the cobble-stone lanes around his home in London with his little brother, Daniel, who was only one year younger than Henry. He grew up to be a composer as well. Some sad things happened during their childhood years. Henry was only about six years old when the Great Plague spread to London. This was a terrible disease that killed about a hundred thousand people in only one year. When Henry was seven years old he lived through the great fire of London as well. It lasted for five days and destroyed most of the city because most of the buildings were made of wood. After that, Henry saw the city being rebuilt, but this time the buildings were made out of brick and stone so they were much safer and better looking. Henry had a fine singing voice. This was not surprising because both his father and uncle Thomas were musicians and Gentlemen of the Royal Chapel, where musicians who played for the king were trained. When he was about nine years old, Henry became one of the Children in the Chapel Royal and was taught to sing properly by a man named Henry Cooke. Mr Cooke used to be a captain in the army and he disciplined the boys in his care and made sure that they practiced as much as they needed to and studied all the subjects that they had to learn.
    [Show full text]
  • THE INDIAN QUEEN Sonntag, 11.09.2016 · 18.00 Uhr
    THE INDIAN QUEEN Sonntag, 11.09.2016 · 18.00 Uhr KONZERTHAUS DORTMUND RAY CHENEZ HUNAHPÚ JOHANNA WINKEL TECULIHUATZIN THOMAS COOLEY DON PEDRARIAS DÁVILA NADEZHDA PAVLOVA DOÑA ISABEL JARRETT OTT DON PEDRO DE ALVARADO CHRISTOPHE DUMAUX IXBALANQUÉ WILLARD WHITE SACERDOTE MAYA MARITXELL CARRERO LEONOR MUSICAETERNA CHOR UND ORCHESTER TEODOR CURRENTZIS DIRIGENT SETH REISER LICHTDESIGN ROBERT CASTRO SZENISCHE EINRICHTUNG Abos: Porträt Teodor Currentzis, Konzertante Oper In unserem Haus hören Sie auf allen Plätzen gleich gut – leider auch Husten, Niesen und Handy- klingeln. Ebenfalls aus Rücksicht auf die Künstler bitten wir Sie, von Bild- und Tonaufnahmen während der Vorstellung abzusehen. Wir danken für Ihr Verständnis! 2,50 E 4I5 HENRY PURCELL (1659 – 1695) »The Indian Queen« Semi-Opera in fünf Akten (1695) Neufassung von Peter Sellars (2013) (halbszenische Aufführung in englischer Sprache mit deutschen Übertiteln) – Dauer ca. 3 Stunden 45 Minuten inkl. Pause – Einführung mit Prof. Dr. Michael Stegemann um 17.15 Uhr im Komponistenfoyer 6I7 PROGRAMM 8I9 EINE OPER NEU ERZÄHLT geht deren Pläne, die Eroberer zu vernichten. Mehr und mehr fühlt sie sich als Gefangene Don HENRY PURCELL »THE INDIAN QUEEN« Alvarados, als sie bemerkt, dass sie schwanger ist. Doch es ist zu spät für eine Wendung zum Guten: In einem grausamen Gemetzel töten die Spanier 10.000 Indios, die der Maya-Herrscher Während Purcells unvollendete und mit Allegorien angereicherte »Indian Queen« in der Zeit vor Tecum in die Schlacht geführt hat. der spanischen Eroberung spielt und die Geschichte von der Auseinandersetzung der Azteken mit den Inka erzählt, wagt Peter Sellars mit seiner Version eine radikale Neudeutung und verlegt 3. Akt: Wir schreiben das Jahr 1521, die Welt der Maya liegt in Schutt und Asche.
    [Show full text]
  • Symphony No.2 and the Text Setting of Henry Purcell's Dido and Aeneas
    Louisiana State University LSU Digital Commons LSU Doctoral Dissertations Graduate School March 2020 Symphony No.2 and the Text Setting of Henry Purcell's Dido and Aeneas Sungho Kim Louisiana State University and Agricultural and Mechanical College Follow this and additional works at: https://digitalcommons.lsu.edu/gradschool_dissertations Part of the Composition Commons Recommended Citation Kim, Sungho, "Symphony No.2 and the Text Setting of Henry Purcell's Dido and Aeneas" (2020). LSU Doctoral Dissertations. 5175. https://digitalcommons.lsu.edu/gradschool_dissertations/5175 This Dissertation is brought to you for free and open access by the Graduate School at LSU Digital Commons. It has been accepted for inclusion in LSU Doctoral Dissertations by an authorized graduate school editor of LSU Digital Commons. For more information, please [email protected]. SYMPHONY NO.2 AND THE TEXT SETTING OF HENRY PURCELL’S DIDO AND AENEAS A Dissertation Submitted to the Graduate Faculty of the Louisiana State University and Agricultural and Mechanical College in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in The School of Music by Sungho Kim B.M., Berklee College of Music, 2008 M.M., Louisiana State University, 2013 May 2020 PREFACE Before studying composition at Louisiana State University under the guidance of Dr. Dinos Constantinides, Boyd Professor of Composition, I mainly wrote tonal pieces. I clearly remember his first lesson, when he introduced me to atonal music. It was like a new language for me, which was quite amazing and fascinating. Since then, one of my primary concerns has been mixing tonal and atonal music in one piece, and Symphony No.
    [Show full text]