Urania Nr 5/2001

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Urania Nr 5/2001 Eta Carinae To zdjęcie mgławicy otaczającej gwiazdę // Carinae uzyskano za po­ mocą telskopu kosmicznego Hubble a (K. Davidson i J. Mors). Porównując je z innymi zdjęciami, a w szczególności z obrazem wyko­ nanym 17 miesięcy wcześniej, Auto­ rzy stwierdzili rozprężanie się mgła­ wicy z szybkością ok. 2,5 min km/h, co prowadzi do wniosku, że rozpo­ częła ona swe istnienie około 150 lat temu. To bardzo ciekawy i intrygujący wynik. Otóż największy znany roz­ błysk )j Carinae miał miejsce w roku 1840. Wtedy gwiazda ta stała się naj­ jaśniejszą gwiazdą południowego nie­ ba i jasność jej przez krótki czas znacznie przewyższała blask gwiaz­ dy Canopus. Jednak pyłowy dysk ob­ serwowany wokół)/ Carinae wydaje się być znacznie młodszy - jego wiek (ekspansji) jest oceniany na 100 lat, co może znaczyć, że powstał w cza­ sie innego, mniejszego wybuchu ob­ serwowanego w roku 1890. Więcej na temat tego intrygują­ cego obiektu przeczytać można we­ wnątrz numeru, w artykule poświę­ conym tej gwieździe. NGC 6537 Obserwacje przeprowadzone teleskopem Hubble’a pokazały istnienie wielkich falowych struktur w mgławicy Czerwonego Pająka (NGC 6537) w gwiazdozbiorze Strzelca.Ta gorąca i „wietrzna” mgławica powstała wokół jednej z najgorętszych gwiazd Wszech­ świata, której wiatr gwiazdowy wiejący z prędkością 2000-4500 kilometrów na sekundę wytwarza fale o wysokości 100 miliardów kilometrów. Sama mgławica rozszerza się z szybkością 300 km/s. Jest też ona wyjątkowo gorąca — ok. 10000 K. Sama gwiazda, która utworzyła mgławicę, jest obecnie białym karłem i musi mieć temperaturę nie niższą niż pół miliona stopni — jest tak gorąca, że nie widać jej w obszarach uzyskanych teleskopem Hubble’a, a świeci głównie w promieniowaniu X. Czerwony Pająk jest odległy od nas ok. 3000 lat światła. Obrazy zostały uzyskane przez HST w pięciu barwach, w których uwidoczniły się emisje jonów siarki, azotu, wodoru, tlenu oraz emisje atomowego tlenu. ESA/NASA i G. Mellema (Leiden) 0.11 U R A N IA - PosTtPY A s t r o n o m ii 5 Szanowni i Drodzy Czytelnicy, Dwa wydarzenia astronomiczne miały miejsce w czasie, jaki minął od naszego ostatniego spotkania z numerem 4 „ Uranii-Postępów Astronomii całkowite zaćmienie Słońca 21 czerwca br. i wielka opozycja Marsa też przypadająca w tym dniu. Pierwsze w tym millennium zaćmienie było widoczne z ziem południowo-centralnej Afryki i zostało wykorzystane do wielkich akcji edukacyjnych przez państwa, przez które przebiegał cień Księżyca. W tym numerze przedstawiamy fotografie i relację naocznych świadków tego zjawiska, uzyskane w Angoli, ale mamy nadzieję, że napłyną dalsze informacje z innych krajów, w szczególności z Zambii, skąd dostaliśmy piękne wyrazy pamięci obserwatorów zaćmienia o naszej Redakcji. Mars jest ciągle obiektem niesłabnącego zainteresowania. Przybliżamy go naszym P. T. Czytelnikom w kilku kolejnych obrazach jego powierzchni, uzyskanych ostatnio przez stacje kosmiczne. Z innych publikowanych tu materiałów chciałbym zwrócić Państwa uwagę na artykuł profesora Klima Czuriumowa, kierownika Katedry Astronomii Uniwersytetu w Kijowie na Ukrainie, który przedstawia ciekawą historię rozpadu komety C/1999 S4 (Linear) oraz na artykuł Weroniki Sarwy, studentki astronomii z Torunia, o ciekawej gwieździe Eta Carinae i je j mgławicy. Profesor Tadeusz Dworak z Krakowa w swej pracy zawodowej wykorzystuje zdjęcia satelitarne Ziemi do badań w dziedzinie ochrony i monitoringu środowiska geograficzno-przyrodniczego. W krótkim artykule odsłania nam garść tajników tego rodzaju badań i pokazuje, jak wyglądają okolice Krakowa i jak dymy z Kombinatu w Nowej Hucie rozprzestrzeniają się nad krakowską starówką. Organizatorzy Olimpiady Astronomicznej w Chorzowie, Henryk Chrupała i Jerzy Kuczyński, w oparciu o wieloletnie doświadczenia radzą, jak należy sporządzać na piśmie opracowania i prace przeznaczone na konkursy astronomiczne. Myślę, że rady te powinni sobie wziąć do serca zarówno aktywni miłośnicy astronomii, opracowując swoje obserwacje, jak i studenci zarówno fizyki, jak i astronomii, przygotowując swoje prace seminaryjne i dyplomowe. Dla ambitnych nauczycieli i uczniów zapewne okaże się interesująca metoda wykazania zgodności praw Keplera z prawem powszechnej grawitacji, przedstawiona przez dra Piotra Gronkowskiego z WSP w Rzeszowie. Krzysztof Rochowicz kontynuuje przegląd obiektów mgławicowych Katalogu Messiera. Jesteśmy już wśród obiektów noszących numery 92 do 99. A Tomasz Sciężor dostarcza nowych dowodów niezwykłej aktywności Sekcji Obserwacji Komet w PTMA i przygotował kalendarzyk astronomiczny już na listopad i grudzień tego roku. W kolejnych latach przypadnie nam świętować kilka astronomicznych jubileuszy. Już w lutym 2002 roku przypada 80 rocznica pojawienia się pierwszego zeszytu URANII, a następnie przypadną jubileusze osiemdziesięciolecia powstania Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii i Polskiego Towarzystwa Astronomicznego. Najbliższą rocznicę „ Uranii” chciałbym uczcić zjazdem byłych redaktorów, sesją naukową na temat współczesnych problemów popularyzacji nauki i ciekawym, publicznym wykładem w Centrum Astronomicznym w Warszawie. A może nasi Czytelnicy mają jakieś inne pomysły? Bardzo proszę o sugestie. Myślę, że w Polsce niewiele jest czasopism popularno-naukowych, które mogą się poszczycić tak długą historią. I chyba powinniśmy to wykorzystać do popularyzacji i naszego pisma, i Nauki, której służymy! Życzę Państwu pożytecznej i przyjemnej lektury ( ( . > Andrzej Woszczyk Toruń, w sierpniu 2001 r. s *-« ..- ■ r 5/2001 U R A N IA - Po s t ę p y A s t r o n o m ii 193 czytelnicy piszą... 001(33 Szanowny Panie Profesorze, swoich wyników z wynikami in­ W nawiązaniu do artykułu nych obserwatorów...” Tu może być reklama Twojej Firmy! Piotra Urbańskiego „50 lat ama­ Te karcące słowa prof. Mer­ torskich obserwacji Słońca w gentalera nas bardzo zdziwiły. Nasz cennik jest następujący: Polsce” w numerze 3/01 „Ura­ W odpowiedzi (B. Szczepkow­ cała strona kolorowa: 1000.00 zl nii” chciałbym podać parę szcze­ ski i A. Wróblewski — „Jeszcze cała strona czarno-biała: 400.00 zl gółów z własnych wspomnień. o obserwacjach Słońca”, „Ura­ Przy mniejszych formatach dla stron czarno-białych: Astronomią zainteresowa­ nia” XXIV (1953), s. 241) napi­ 1/2 str.: 300.00 zł łem się będąc jeszcze uczniem saliśmy więc, że według naszej w gimnazjum. Od 1 stycznia najlepszej wiedzy, zaczerpnię­ 1/4 str.: 200.00 zł 1949 r. zacząłem systematycz­ tej z licznych źródeł, nasza me­ 1/8 str.: 100.00 zł — ten rozmiar traktujemy jako ne obserwacje plam słonecz­ toda obliczania liczb Wolfa jest najmniejszy „moduł”. Podobnie jest ze stroną kolo­ nych za pomocą niewielkiej lu­ poprawna. Zacytowaliśmy od­ rową. nety morskiej. Zachęciłem też powiedni wyjątek z książki Istnieje możliwość negocjowania warunków. potem do obserwacji mojego „Sołnce i jewo nabliudenie” W. szkolnego kolegę Bohdana Szaronowa: „Za piamę należy Zapraszamy na nasze lamy! Szczepkowskiego. Opracowa­ uważać: a) każde oddzielne ją­ nie obserwacji z pierwszych 17 dro lub część jądra, oddzieloną miesięcy, do maja 1950 r. opu­ jasnąmateriąlub półcieniem, b) blikowałem w „Uranii” (rocznik każdy odosobniony skrawek Kupię paralaktyczny, stan bardzo XXII, (1951) s. 162. półcienia nie zawierający jąder, Sprzedam... dobry. Tel. (033)8534918 Posiadamy folię Fuji (w arku­ Tak się złożyło, że w tym sa­ c) każdą „porę” (tzn. jądro bez Sprzedam teleskop firmy szach 50x38 cm) doskonale mym numerze „Uranii” ukazał półcienia)”. Podaliśmy też parę „Uniwersał” model nr 5 (New­ nadającą się na filtry i okulary się apel prof. Mergentalera o innych tytułów, w których była ton 90/900), montaż paralak- słoneczne. Cena jednego ar­ nadsyłanie obserwacji Słońca tak właśnie zdefiniowana meto­ tyczny (jeszcze 4 lata gwa­ kusza 10,50 zł (z VAT’em). Za­ do Wrocławia do wspólnego da obliczania liczb Wolfa. rancji); cena 1000 zł. opracowania. Odpowiedź prof. Mergenta­ mówienia przez Internet: sum- Tel. (063)2753618 [email protected] lub na ad­ Późniejsze wydarzenia do lera ukazała się w tym samym Sprzedam teleskop systemu res Redakcji „Uranii-PA”. dziś stanowią dla mnie do dziś numerze „Uranii” (s. 243): „W Newtona firmy „Uniwersał", zagadkę. W „Uranii” XXIV parę dni po tym, jak został wy­ W tej rubryce zamieszczamy bez­ średnica zwierciadła 150 mm, (1953) na s. 147 ukazał się ar­ drukowany mój apel o obserwo­ płatnie ogłoszenia naszych Czy­ ogniskowa 900 mm, statyw telników (do 250 znaków). tykuł prof. Mergentalera, w któ­ wanie Słońca tak, by liczyć jako rym napisał m.in.: pojedynczą plamę, to wszystko, „Przy opracowaniu obserwa­ co jest zawarte w jednym pół­ jeszcze przez kilka lat, ale stop­ Myślę, że tego krótkiego cji różnych autorów, którzy przy­ cieniu, otrzymałem szereg li­ niowo coraz więcej uwagi po­ tekstu nie muszę tłumaczyć na słali mi swoje materiały, miałem stów, a ostatnio ob. ob. B. święcaliśmy gwiazdom zmien­ polski. mianowicie pewne kłopoty z ob­ Szczepkowski i A. Wróblewski nym. Andrzej Kajetan serwacjami warszawskimi ob. nadesłali do „Uranii” swoje uwa­ I jeszcze uwaga na zakoń­ Wróblewski Szczepkowskiego i Wróblew­ gi na ten temat, z którymi dzięki czenie. W 1963 r. ukazał się Warszawa skiego. Kłopot polegał na tym, uprzejmości Redaktora mogłem w Warszawie nr 4. redagowa­ Szanowny Panie Profesorze, że trudno było dla ich serii wyli­ zapoznać się przed ich wydru­ nego przez dr Jana Gadom­ Numer 3 (693) pisma reda­ czyć średni współczynnik redu­ kowaniem. Okazało się, że skiego „Dodatku Naukowego gowanego przez Pana jest na kujący ich obserwacje na sys­ wszyscy miłośnicy obserwują do Uranii". W tym wydawanym
Recommended publications
  • Where Are the Distant Worlds? Star Maps
    W here Are the Distant Worlds? Star Maps Abo ut the Activity Whe re are the distant worlds in the night sky? Use a star map to find constellations and to identify stars with extrasolar planets. (Northern Hemisphere only, naked eye) Topics Covered • How to find Constellations • Where we have found planets around other stars Participants Adults, teens, families with children 8 years and up If a school/youth group, 10 years and older 1 to 4 participants per map Materials Needed Location and Timing • Current month's Star Map for the Use this activity at a star party on a public (included) dark, clear night. Timing depends only • At least one set Planetary on how long you want to observe. Postcards with Key (included) • A small (red) flashlight • (Optional) Print list of Visible Stars with Planets (included) Included in This Packet Page Detailed Activity Description 2 Helpful Hints 4 Background Information 5 Planetary Postcards 7 Key Planetary Postcards 9 Star Maps 20 Visible Stars With Planets 33 © 2008 Astronomical Society of the Pacific www.astrosociety.org Copies for educational purposes are permitted. Additional astronomy activities can be found here: http://nightsky.jpl.nasa.gov Detailed Activity Description Leader’s Role Participants’ Roles (Anticipated) Introduction: To Ask: Who has heard that scientists have found planets around stars other than our own Sun? How many of these stars might you think have been found? Anyone ever see a star that has planets around it? (our own Sun, some may know of other stars) We can’t see the planets around other stars, but we can see the star.
    [Show full text]
  • Nitrogen Abundances in Planet-Harbouring Stars
    A&A 418, 703–715 (2004) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361:20035717 & c ESO 2004 Astrophysics Nitrogen abundances in planet-harbouring stars A. Ecuvillon1, G. Israelian1,N.C.Santos2,3, M. Mayor3,R.J.Garc´ıa L´opez1,4, and S. Randich5 1 Instituto de Astrof´ısica de Canarias, 38200 La Laguna, Tenerife, Spain 2 Centro de Astronomia e Astrofisica de Universidade de Lisboa, Observatorio Astronomico de Lisboa, Tapada de Ajuda, 1349-018 Lisboa, Portugal 3 Observatoire de Gen`eve, 51 ch. des Maillettes, 1290 Sauverny, Switzerland 4 Departamento de Astrof´ısica, Universidad de La Laguna, Av. Astrof´ısico Francisco S´anchez s/n, 38206 La Laguna, Tenerife, Spain 5 INAF/Osservatorio Astrofisico di Arcetri, Largo Fermi 5, 50125 Firenze, Italy Received 20 November 2003 / Accepted 4 February 2004 Abstract. We present a detailed spectroscopic analysis of nitrogen abundances in 91 solar-type stars, 66 with and 25 without known planetary mass companions. All comparison sample stars and 28 planet hosts were analysed by spectral synthesis of the near-UV NH band at 3360 Å observed at high resolution with the VLT/UVES, while the near-IR N 7468 Å was measured in 31 objects. These two abundance indicators are in good agreement. We found that nitrogen abundance scales with that of iron in the metallicity range −0.6 < [Fe/H] < +0.4 with the slope 1.08 ± 0.05. Our results show that the bulk of nitrogen production at high metallicities was coupled with iron. We found that the nitrogen abundance distribution in stars with exoplanets is the high [Fe/H] extension of the curve traced by the comparison sample of stars with no known planets.
    [Show full text]
  • Luminous Blue Variables
    Review Luminous Blue Variables Kerstin Weis 1* and Dominik J. Bomans 1,2,3 1 Astronomical Institute, Faculty for Physics and Astronomy, Ruhr University Bochum, 44801 Bochum, Germany 2 Department Plasmas with Complex Interactions, Ruhr University Bochum, 44801 Bochum, Germany 3 Ruhr Astroparticle and Plasma Physics (RAPP) Center, 44801 Bochum, Germany Received: 29 October 2019; Accepted: 18 February 2020; Published: 29 February 2020 Abstract: Luminous Blue Variables are massive evolved stars, here we introduce this outstanding class of objects. Described are the specific characteristics, the evolutionary state and what they are connected to other phases and types of massive stars. Our current knowledge of LBVs is limited by the fact that in comparison to other stellar classes and phases only a few “true” LBVs are known. This results from the lack of a unique, fast and always reliable identification scheme for LBVs. It literally takes time to get a true classification of a LBV. In addition the short duration of the LBV phase makes it even harder to catch and identify a star as LBV. We summarize here what is known so far, give an overview of the LBV population and the list of LBV host galaxies. LBV are clearly an important and still not fully understood phase in the live of (very) massive stars, especially due to the large and time variable mass loss during the LBV phase. We like to emphasize again the problem how to clearly identify LBV and that there are more than just one type of LBVs: The giant eruption LBVs or h Car analogs and the S Dor cycle LBVs.
    [Show full text]
  • Naming the Extrasolar Planets
    Naming the extrasolar planets W. Lyra Max Planck Institute for Astronomy, K¨onigstuhl 17, 69177, Heidelberg, Germany [email protected] Abstract and OGLE-TR-182 b, which does not help educators convey the message that these planets are quite similar to Jupiter. Extrasolar planets are not named and are referred to only In stark contrast, the sentence“planet Apollo is a gas giant by their assigned scientific designation. The reason given like Jupiter” is heavily - yet invisibly - coated with Coper- by the IAU to not name the planets is that it is consid- nicanism. ered impractical as planets are expected to be common. I One reason given by the IAU for not considering naming advance some reasons as to why this logic is flawed, and sug- the extrasolar planets is that it is a task deemed impractical. gest names for the 403 extrasolar planet candidates known One source is quoted as having said “if planets are found to as of Oct 2009. The names follow a scheme of association occur very frequently in the Universe, a system of individual with the constellation that the host star pertains to, and names for planets might well rapidly be found equally im- therefore are mostly drawn from Roman-Greek mythology. practicable as it is for stars, as planet discoveries progress.” Other mythologies may also be used given that a suitable 1. This leads to a second argument. It is indeed impractical association is established. to name all stars. But some stars are named nonetheless. In fact, all other classes of astronomical bodies are named.
    [Show full text]
  • Arxiv:0809.1275V2
    How eccentric orbital solutions can hide planetary systems in 2:1 resonant orbits Guillem Anglada-Escud´e1, Mercedes L´opez-Morales1,2, John E. Chambers1 [email protected], [email protected], [email protected] ABSTRACT The Doppler technique measures the reflex radial motion of a star induced by the presence of companions and is the most successful method to detect ex- oplanets. If several planets are present, their signals will appear combined in the radial motion of the star, leading to potential misinterpretations of the data. Specifically, two planets in 2:1 resonant orbits can mimic the signal of a sin- gle planet in an eccentric orbit. We quantify the implications of this statistical degeneracy for a representative sample of the reported single exoplanets with available datasets, finding that 1) around 35% percent of the published eccentric one-planet solutions are statistically indistinguishible from planetary systems in 2:1 orbital resonance, 2) another 40% cannot be statistically distinguished from a circular orbital solution and 3) planets with masses comparable to Earth could be hidden in known orbital solutions of eccentric super-Earths and Neptune mass planets. Subject headings: Exoplanets – Orbital dynamics – Planet detection – Doppler method arXiv:0809.1275v2 [astro-ph] 25 Nov 2009 Introduction Most of the +300 exoplanets found to date have been discovered using the Doppler tech- nique, which measures the reflex motion of the host star induced by the planets (Mayor & Queloz 1995; Marcy & Butler 1996). The diverse characteristics of these exoplanets are somewhat surprising. Many of them are similar in mass to Jupiter, but orbit much closer to their 1Carnegie Institution of Washington, Department of Terrestrial Magnetism, 5241 Broad Branch Rd.
    [Show full text]
  • The ELODIE Survey for Northern Extra-Solar Planets?,??,???
    A&A 410, 1039–1049 (2003) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361:20031340 & c ESO 2003 Astrophysics The ELODIE survey for northern extra-solar planets?;??;??? I. Six new extra-solar planet candidates C. Perrier1,J.-P.Sivan2,D.Naef3,J.L.Beuzit1, M. Mayor3,D.Queloz3,andS.Udry3 1 Laboratoire d’Astrophysique de Grenoble, Universit´e J. Fourier, BP 53, 38041 Grenoble, France 2 Observatoire de Haute-Provence, 04870 St-Michel L’Observatoire, France 3 Observatoire de Gen`eve, 51 Ch. des Maillettes, 1290 Sauverny, Switzerland Received 17 July 2002 / Accepted 1 August 2003 Abstract. Precise radial-velocity observations at Haute-Provence Observatory (OHP, France) with the ELODIE echelle spec- trograph have been undertaken since 1994. In addition to several discoveries described elsewhere, including and following that of 51 Peg b, they reveal new sub-stellar companions with essentially moderate to long periods. We report here about such companions orbiting five solar-type stars (HD 8574, HD 23596, HD 33636, HD 50554, HD 106252) and one sub-giant star (HD 190228). The companion of HD 8574 has an intermediate period of 227.55 days and a semi-major axis of 0.77 AU. All other companions have long periods, exceeding 3 years, and consequently their semi-major axes are around or above 2 AU. The detected companions have minimum masses m2 sin i ranging from slightly more than 2 MJup to 10.6 MJup. These additional objects reinforce the conclusion that most planetary companions have masses lower than 5 MJup but with a tail of the mass dis- tribution going up above 15 MJup.
    [Show full text]
  • Information Bulletin on Variable Stars
    COMMISSIONS AND OF THE I A U INFORMATION BULLETIN ON VARIABLE STARS Nos November July EDITORS L SZABADOS K OLAH TECHNICAL EDITOR A HOLL TYPESETTING K ORI ADMINISTRATION Zs KOVARI EDITORIAL BOARD L A BALONA M BREGER E BUDDING M deGROOT E GUINAN D S HALL P HARMANEC M JERZYKIEWICZ K C LEUNG M RODONO N N SAMUS J SMAK C STERKEN Chair H BUDAPEST XI I Box HUNGARY URL httpwwwkonkolyhuIBVSIBVShtml HU ISSN COPYRIGHT NOTICE IBVS is published on b ehalf of the th and nd Commissions of the IAU by the Konkoly Observatory Budap est Hungary Individual issues could b e downloaded for scientic and educational purp oses free of charge Bibliographic information of the recent issues could b e entered to indexing sys tems No IBVS issues may b e stored in a public retrieval system in any form or by any means electronic or otherwise without the prior written p ermission of the publishers Prior written p ermission of the publishers is required for entering IBVS issues to an electronic indexing or bibliographic system to o CONTENTS C STERKEN A JONES B VOS I ZEGELAAR AM van GENDEREN M de GROOT On the Cyclicity of the S Dor Phases in AG Carinae ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: : J BOROVICKA L SAROUNOVA The Period and Lightcurve of NSV ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: :::::::::::::: W LILLER AF JONES A New Very Long Period Variable Star in Norma ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: :::::::::::::::: EA KARITSKAYA VP GORANSKIJ Unusual Fading of V Cygni Cyg X in Early November :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
    [Show full text]
  • Pos(ICRC2019)832 † ∗ [email protected] Speaker
    Probing Particle Diffusion around Two Nearby Pulsars with TeV Gamma-Ray Observations from HAWC PoS(ICRC2019)832 Hao Zhou∗ Los Alamos National Laboratory E-mail: [email protected] for the HAWC Collaborationy Nearby cosmic-ray accelerators, especially pulsar wind nebulae, are possible origins of the local multi-GeV positron excess. Pulsar Geminga and B0656+14, less than 300 pc from the Earth, have been postulated as the main sources of the positron excess. With one and half years of data, the HAWC gamma-ray observatory discovered very extended TeV gamma-ray structures produced from high-energy electrons and positrons around these two nearby middle-aged pulsars. Morphology studies suggest that the diffusion in the vicinity of these two pulsars is 100 times slower than the average in our Galaxy. This result provides important constraints on the origin of positron excess, but raises questions like why diffusion is so slow at high energies near these pulsars. With more than twice of data from the previous results, we now explore the possibility of energy-dependent diffusion at these sources. 36th International Cosmic Ray Conference -ICRC2019- July 24th - August 1st, 2019 Madison, WI, U.S.A. ∗Speaker. yFor a complete author list and acknowledgemets, see PoS(ICRC2019)1177 and http://www.hawc- observatory.org/collaboration/icrc2019.php c Copyright owned by the author(s) under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0). http://pos.sissa.it/ Probing Particle Diffusion with HAWC Hao Zhou 1. Introduction Pulsar wind nebulae are known as efficient particle accelerators of electrons and positrons.
    [Show full text]
  • AMD-Stability and the Classification of Planetary Systems
    A&A 605, A72 (2017) DOI: 10.1051/0004-6361/201630022 Astronomy c ESO 2017 Astrophysics& AMD-stability and the classification of planetary systems? J. Laskar and A. C. Petit ASD/IMCCE, CNRS-UMR 8028, Observatoire de Paris, PSL, UPMC, 77 Avenue Denfert-Rochereau, 75014 Paris, France e-mail: [email protected] Received 7 November 2016 / Accepted 23 January 2017 ABSTRACT We present here in full detail the evolution of the angular momentum deficit (AMD) during collisions as it was described in Laskar (2000, Phys. Rev. Lett., 84, 3240). Since then, the AMD has been revealed to be a key parameter for the understanding of the outcome of planetary formation models. We define here the AMD-stability criterion that can be easily verified on a newly discovered planetary system. We show how AMD-stability can be used to establish a classification of the multiplanet systems in order to exhibit the planetary systems that are long-term stable because they are AMD-stable, and those that are AMD-unstable which then require some additional dynamical studies to conclude on their stability. The AMD-stability classification is applied to the 131 multiplanet systems from The Extrasolar Planet Encyclopaedia database for which the orbital elements are sufficiently well known. Key words. chaos – celestial mechanics – planets and satellites: dynamical evolution and stability – planets and satellites: formation – planets and satellites: general 1. Introduction motion resonances (MMR, Wisdom 1980; Deck et al. 2013; Ramos et al. 2015) could justify the Hill-type criteria, but the The increasing number of planetary systems has made it nec- results on the overlap of the MMR island are valid only for close essary to search for a possible classification of these planetary orbits and for short-term stability.
    [Show full text]
  • Astro-Ph/0611658V3 26 Nov 2006 Ahntn C20015-1305 DC Washington, Ytegnru Nnilspoto H .M Ekfoundation
    Four New Exoplanets, and Hints of Additional Substellar Companions to Exoplanet Host Stars1 J. T. Wright2, G. W. Marcy2, D. A Fischer3, R. P. Butler4, S. S. Vogt5, C. G. Tinney6, H. R. A. Jones7, B. D. Carter8, J. A. Johnson2, C. McCarthy3, K. Apps9 ABSTRACT We present four new exoplanets: HIP 14810 b & c, HD 154345 b, and HD 187123 c. The two planets orbiting HIP 14810, from the N2K project, have masses of 3.9 and 0.76 MJup. We have searched the radial velocity time series of 90 known exoplanet systems and found new residual trends due to additional, long period companions. Two stars known to host one exoplanet have sufficient curvature in the residuals to a one planet fit to constrain the minimum mass of the outer companion to be substellar: HD 68988 c with 8 MJup < m sin i< 20 MJup and HD 187123 c with 3MJup < m sin i< 7 MJup, both with P > 8 y. We have also searched the velocity residuals of known exoplanet systems for prospective low-amplitude exoplanets and present some candidates. We discuss techniques for constraining the mass and period of exoplanets in such cases, and for quantifying the significance of weak RV signals. We also present two substellar companions with incomplete orbits and periods longer than 8 y: HD 24040 b and HD 154345 b with m sin i< 20MJup and m sin i< 10 MJup, respectively. Subject headings: planetary systems — techniques: radial velocities 1Based on observations obtained at the W. M. Keck Observatory, which is operated jointly by the Uni- arXiv:astro-ph/0611658v3 26 Nov 2006 versity of California and the California Institute of Technology.
    [Show full text]
  • Superflares and Giant Planets
    Superflares and Giant Planets From time to time, a few sunlike stars produce gargantuan outbursts. Large planets in tight orbits might account for these eruptions Eric P. Rubenstein nvision a pale blue planet, not un- bushes to burst into flames. Nor will the lar flares, which typically last a fraction Elike the Earth, orbiting a yellow star surface of the planet feel the blast of ul- of an hour and release their energy in a in some distant corner of the Galaxy. traviolet light and x rays, which will be combination of charged particles, ul- This exercise need not challenge the absorbed high in the atmosphere. But traviolet light and x rays. Thankfully, imagination. After all, astronomers the more energetic component of these this radiation does not reach danger- have now uncovered some 50 “extra- x rays and the charged particles that fol- ous levels at the surface of the Earth: solar” planets (albeit giant ones). Now low them are going to create havoc The terrestrial magnetic field easily de- suppose for a moment something less when they strike air molecules and trig- flects the charged particles, the upper likely: that this planet teems with life ger the production of nitrogen oxides, atmosphere screens out the x rays, and and is, perhaps, populated by intelli- which rapidly destroy ozone. the stratospheric ozone layer absorbs gent beings, ones who enjoy looking So in the space of a few days the pro- most of the ultraviolet light. So solar up at the sky from time to time. tective blanket of ozone around this flares, even the largest ones, normally During the day, these creatures planet will largely disintegrate, allow- pass uneventfully.
    [Show full text]
  • Ejections De Mati`Ere Par Les Astres : Des Étoiles Massives Aux Quasars
    Universite´ de Liege` Faculte´ des Sciences Ejections de matiere` par les astres : des etoiles´ massives aux quasars par Damien HUTSEMEKERS Docteur en Sciences Chercheur Qualifie´ du FNRS Dissertation present´ ee´ en vue de l’obtention du grade d’Agreg´ e´ de l’Enseignement Superieur´ 2003 Illustration de couverture : la n´ebuleuse du Crabe, constitu´ee de gaz ´eject´e`agrande vitesse par l’explosion d’une ´etoile en supernova. Clich´eobtenu avec le VLT et FORS2, ESO, 1999. Table des matieres` Preface´ et remerciements 5 Introduction 7 Articles 21 I Les nebuleuses´ eject´ ees´ par les etoiles´ massives 23 1 HR Carinae : a Luminous Blue Variable surrounded by an arc-shaped nebula 25 2 The nature of the nebula associated with the Luminous Blue Variable star WRA751 37 3 A dusty nebula around the Luminous Blue Variable candidate HD168625 45 4 Evidence for violent ejection of nebulae from massive stars 57 5 Dust in LBV-type nebulae 63 II Quasars de type BAL et microlentilles gravitationnelles 73 6 The use of gravitational microlensing to scan the structureofBALQSOs 75 7 ESO & NOT photometric monitoring of the Cloverleaf quasar 89 8 Selective gravitational microlensing and line profile variations in the BAL quasar H1413+117 99 9 An optical time-delay for the lensed BAL quasar HE2149-2745 113 3 III Quasars de type BAL : polarisation 127 10 A procedure for deriving accurate linear polarimetric measurements 129 11 Optical polarization of 47 quasi-stellar objects : the data 137 12 Polarization properties of a sample of Broad Absorption Line and gravitatio-
    [Show full text]