Of Denys Arcand. on the Occasion of the Semicentenary of the European and American Cultural Revolution
BEM 2/2017 Kultura, język a media Sacrum i antysacrum w Inwazji barbarzyńców (2003) Denysa Arcanda. W 50 ‑lecie europejskiej i amerykańskiej rewolucji kulturalnej Sacrum and anti‑sacrum in The Barbarian Invasions (2003) of Denys Arcand. On the occasion of the semicentenary of the European and American cultural revolution Dorota Kulczycka Jak mówił autor dzieła Dawny ustrój i rewolucja Alexis de Tocqueville1, żadna rewolucja, wbrew swej nazwie, nie wybucha nagle, lecz przygotowywana przez długie nieraz lata „czeka” na odpowiedni moment historyczny. Żadna też nie mija bez echa, lecz spustoszenie, jakie niesie, trwa potem bardzo długo. Każda bowiem rewolucja (pomijając metaforyczne znaczenia pojęcia, np. w odniesieniu do nie- których „przewrotów kopernikańskich” w nauce) nie jest moralnie zła. Jest złem jawiącym się jako dobro i jako wołanie o dobro, o lepszy świat. W ten sposób objawia się jej najbardziej paradoksalna, faustowska natura. W 2018 roku mija pół wieku od wydarzeń, które na różnych kontynentach, zwłaszcza w Europie i w Ameryce Północnej, miały przynieść początek zmian w dziedzinie mentalno- ści, światopoglądu, nauki, obyczaju (szczególnie w dziedzinie ludzkiej płciowo- ści), tradycji rodzinnych i polityki. Najczęściej stosuje się wobec nich nazwę „re- wolucja kulturalna”, często też „Nowa Fala”. W każdym kraju, czy to we Francji, Włoszech, USA, Polsce, Czechosłowacji miała inny charakter, ale pewne aspek- ty były jej wspólne: zauroczenie prądami lewicowymi, bezmyślne hołdowanie ideom komunistycznym (leninizm, marksizm, trockizm, maoizm itd.), burzenie wszelkich autorytetów (poststrukturalistyczne i postmodernistyczne uderzenie w logocentryzm), programowy ateizm, wyzwolenie seksualne, antykapitalizm i antyimperializm (głośne były zwłaszcza protesty przeciw wojnie w Wietnamie), awersja wobec „burżuazji” z jej modą, troską o stabilizację materialną (dzieci‑ ‑kwiaty dawały się o nią nie zabiegać), kultem pracy i sumienności2.
[Show full text]