DOCSLIB.ORG

Tvg Nr 2-09.Indd

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Tvg Nr 2-09.Indd 194 Mark Leon de Vries Pompeï 1956. Een van de eerste gesprekken van Oltmans met Soekarno. V.l.n.r.: de I ndonesische minister van Buitenlandse Zaken Roeslan Abdoelgani, de Amerikaanse adviseur van Soekarno Joe Borkin, Soekarno en Oltmans. Bron: Koninklijke Bibliotheek, archief Willem Oltmans Guest (guest) IP: 170.106.203.74 On: Mon, 04 Oct 2021 01:46:19 195 Eenmansfractie Oltmans Op de barricaden voor de overdracht van Nieuw-Guinea Wouter Meijer De eigenzinnige journalist Willem Oltmans speelde een Toch is Oltmans’ rol in het conflict interes- sant. Hij was een van de weinigen in Nederland zeer opmerkelijke rol in de kwestie Nieuw-Guinea, die in de die zich openlijk verzetten tegen het gevoerde Nieuw-Guinea-beleid. Hij had lak aan de ge- literatuur te weinig aandacht heeft gekregen. Waarom en vestigde orde, hechtte niet aan partijgebonden- heid en legde overal contacten. Die eigenzinnig- op welke manier hield Oltmans zich met het conflict bezig? heid is hem nogal eens kwalijk genomen, maar maakte hem in de kwestie Nieuw-Guinea tot En waarom heeft hij niet meer invloed gehad? een belangwekkende, onberekenbare factor. Hij was voor een snelle overdracht van het eiland aan Indonesië, opereerde vaak tussen de linies en werd vanwege zijn controversiële mening in Inleiding Nederland als een buitenstaander beschouwd. ‘Ik trek me geen flikker aan van wat de Neder- Dit artikel is een impressie van Oltmans’ po- landse kranten schrijven, ik ga altijd zelf kijken’, ging de impasse, waarin de kwestie sinds 1956 zei Willem Oltmans tegen Theo van Gogh in verkeerde, te doorbreken en geeft inzicht in zijn een reeks interviews die Van Gogh in 1997 met beweegredenen en wijze van optreden. Ik maak Oltmans opnam.1 De opmerking is typerend daarvoor gebruik van de over dit onderwerp nog voor de controversiële journalist, die in 2004 niet eerder bestudeerde dagboeken en memoi- op 79-jarige leeftijd overleed. Oltmans was res van Oltmans zelf. Dit artikel is niet bedoeld bepaald geen onopvallende verschijning. De als een volledig verslag van Oltmans’ betrokken- meeste mensen die hem hebben ontmoet, ken- heid bij de kwestie; het is een beschrijving van nen wel een of andere gekke anekdote waarin zijn belangrijkste en meest concrete initiatie- hij een hoofdrol speelde. Minder bekend is dat ven. Daarbij zal vooral naar voren komen dat Oltmans zich in de periode 1956-1962 inten- Oltmans’ grillige persoonlijkheid ertoe leidde sief met de kwestie Nieuw-Guinea heeft bezig- dat hij in de kwestie minder bereikte dan wel- gehouden. Recent zijn over dit onderwerp enige licht mogelijk zou zijn geweest. studies verschenen. Jan Willem Brouwer onder- zocht het optreden van het kabinet-De Quay tijdens het conflict2, Hans van de Wal deed on- Oltmans’ entree derzoek naar de rol van de Nederlandse Her- De kwestie Nieuw-Guinea ontstond feitelijk vormde Kerk3, P.J. Drooglever publiceerde een doordat het eiland in 1949 buiten de officiële omvangrijk standaardwerk over het ontstaan, de ontwikkeling en de beëindiging van de kwes- 1 De interviews verschenen in 2004 op dvd onder de titel De éénmotorige 4 tie Nieuw-Guinea en Dirk Vlasblom schreef mug. een kloeke, verhalende studie over de geschie- 2 Jan Willem Brouwer, ‘De Nieuw-Guineakwestie’, in: Jan Willem Brouwer 5 en Jan Ramakers ed., Regeren zonder rood. Het kabinet-De Quay 1959-1963 denis van het eiland en haar inwoners . In deze (Amsterdam 2007) 149-245. studies wordt Oltmans weliswaar zo nu en dan 3 Hans van de Wal, Een aanvechtbare en onzekere situatie. De Nederlands genoemd, maar hij krijgt over het algemeen wei- Hervormde Kerk en Nieuw-Guinea 1949-1962 (Hilversum 2007). 6 4 P.J. Drooglever, Een daad van vrije keuze. De Papoea’s van westelijk Nieuw- nig aandacht. Begrijpelijk, want op het hoogste Guinea en de grenzen van het zelfbeschikkingsrecht (Amsterdam 2005). niveau van de politieke besluitvorming in Ne- 5 Dirk Vlasblom, Papoea. Een geschiedenis (Amsterdam 2004). 6 Alleen Drooglever besteedt meerdere pagina’s aan Oltmans. Van de derland en Indonesië heeft hij waarschijnlijk Wal en Brouwer noemen hem slechts één respectievelijk twee keer en geen directe invloed gehad. Vlasblom negeert Oltmans zelfs volledig. Guest (guest) Tijdschrift voor Geschiedenis - 122e jaargang, nummer 2, p.IP: 194-207 170.106.203.74 On: Mon, 04 Oct 2021 01:46:19 196 Wouter Meijer soevereiniteitsoverdracht van Nederlands-Indië vrienden van Nederland kon behoren’.8 Daarin aan Indonesië werd gehouden. Al vanaf het be- kwam begin 1956 verandering, tijdens zijn ver- gin was het onduidelijk waarom de Nederland- blijf in Italië als correspondent voor De Telegraaf. se regering koste wat kost aan Nieuw-Guinea In juni van dat jaar bracht Soekarno een staats- wilde vasthouden, terwijl het gebied nooit een bezoek aan dat land. Ondanks zijn twijfels over belangrijke positie binnen de Nederlandse ko- de Indonesische president vond Oltmans het lonie had ingenomen. Economische, strategi- als journalist zijn taak om verslag te doen van sche en morele argumenten werden door elkaar dit bezoek en zijn lezers over Soekarno te in- gebruikt. Ondertussen gingen de Indonesiërs formeren. Het bezoek was immers van belang ervan uit dat Irian-Barat (de Indonesische be- voor Nederland, met het oog op het geschil naming van Nieuw-Guinea) snel zou worden over Nieuw-Guinea. Tot Oltmans’ verbazing overgedragen, zoals in hun ogen was afgespro- echter bleek geen enkele andere Nederlandse ken ten tijde van de soevereiniteitsoverdracht. journalist geïnteresseerd in het staatsbezoek. De mogelijkheid tot het vinden van een snelle Een collega zei hem zelfs: ‘Er is immers geen oplossing van het conflict lijkt achteraf vooral in sprake van, dat wij een letter zullen schrijven de eerste jaren te hebben gelegen, want in de la- over dit bezoek en zeker zullen we alle officiële tere periode, na het mislukken van de Geneefse recepties van Sukarno boycotten.’9 Inderdaad Conferentie in februari 19567, liepen de bespre- deed geen enkele Nederlandse krant verslag van kingen steeds verder vast. De Indonesische pre- Soekarno’s bezoek aan Italië. Toen Oltmans’ sident Soekarno trok na de val van het kabinet- hoofdredacteur Stokvis liet weten dat hij een Burhanuddin Harahap, dat zich sterk maakte ontmoeting kon regelen met de Indonesische voor het bereiken van een overeenkomst met president, kreeg hij een telegram terug met Nederland, steeds meer macht naar zich toe en de heldere tekst: ‘DONT ASK SUKARNO kondigde anti-Nederlandse maatregelen aan. INTERVIEW FOR TELEGRAAF.’10 De Nederlandse regering ergerde zich aan deze O ltmans was met stomheid geslagen, maar trok ‘verharding’ aan Indonesische kant en voegde zich niets aan van het bericht. Hij had een ge- via een grondwetsherziening in 1956 Nieuw- sprek met Soekarno en probeerde zijn verslag Guinea weer toe aan het grondgebied van het daarvan in andere media te publiceren.11 Koninkrijk der Nederlanden. Na zijn ontmoeting met Soekarno in juni In deze periode raakte Oltmans betrokken 1956 veranderde Oltmans’ visie op de Indone- bij het conflict. Hij had van jongs af aan een sische president en de kwestie Nieuw-Guinea bijzondere belangstelling voor Indonesië. Een drastisch. Hij kwam tot de ontdekking dat de deel van zijn familie kwam er vandaan en on- Indonesische president een compleet ander fi- der aanmoediging van zijn ouders had zij zich guur was dan het beeld dat in de Nederlandse al vroeg verdiept in de Indische geschiedenis. pers van hem werd geschetst. Soekarno werd In de vroege jaren vijftig, toen Oltmans na niet vaak afgeschilderd als iemand die met de Jap- afgemaakte studies op Nijenrode en Yale werk panners had gecollaboreerd, die Nederlanders had gevonden als journalist, hield hij zich nog haatte en die alles wat slecht was aan Indonesië niet echt met de kwestie Nieuw-Guinea bezig. symboliseerde.12 Oltmans was dan ook ronduit Hij kon de kolonialistische houding van Ne- verbaasd dat Soekarno hem in het Nederlands derland niet waarderen, maar zette ook vraag- te woord stond en de wens uitsprak ooit nog tekens bij de situatie in Indonesië en de persoon eens een staatsbezoek aan de voormalige ko- van Soekarno. Oltmans dacht, beïnvloed door lonisator te willen brengen. Tijdens latere ge- zijn ouders, dat de president ‘niet bepaald tot de sprekken met Soekarno kwam Oltmans tot de conclusie dat de weigering van Nederland om Nieuw-Guinea af te staan het grootste strui- 7 Zie bijvoorbeeld: Drooglever, Een daad, 222-237. kelblok voor verbetering van betrekkingen was. 8 Willem Oltmans, Memoires 1953-1957 (Baarn 1986) 137. 9 A.H. Luijdjens in een gesprek met Oltmans, zie: ibidem. Voor de Indonesiërs was het niet de vraag of het 10 Koninklijke Bibliotheek (KB) Den Haag, dagboek Willem Oltmans [hierna gebied zou worden overgedragen, maar wan- W.O.], inv. nr. 1956 VII 7 juni. neer, aangezien het een onderdeel was geweest 11 Dat lukte via Agence France Presse. Oltmans zou na zijn eerste ontmoe- ting met Soekarno meereizen door Italië en Duitsland. Daarvan deed hij van Nederlands-Indië. Hoewel Nieuw-Guinea op de valreep alsnog in Nederland verslag, zie: Elseviers Weekblad, 23 en buiten de Ronde Tafel Conferentie van 1949 30 juni 1956. 12 Zie bijvoorbeeld: Arend Lijphart, The trauma of decolonization. The Dutch was gehouden, waren zij van mening dat Ne- and West New Guinea (New Haven 1966) 129-130. derland zich niet aan de gemaakte afspraken Guest (guest) IP: 170.106.203.74Tijdschrift voor Geschiedenis - 122e jaargang, nummer 2, p. 194-207 On: Mon, 04 Oct 2021 01:46:19 Eenmansfractie Oltmans 197 had gehouden. Soekarno benadrukte steeds dat geschrapt ‘omdat de tijd er nog niet rijp voor ‘als Irian is geregeld er geen problemen meer was’.14 Oltmans begreep daar niets van. Voor zijn’.13 Na de ontmoetingen met de Indonesi- hem was eerlijke berichtgeving belangrijker dan sche president zette Oltmans, die zelf nooit in eventuele gevoeligheid van het Nederlandse Nieuw-Guinea was geweest, zich actief in om lezerspubliek.
Load more

Recommended publications
  • Rudy Kousbroek in De Essayistisch-Humanistische Traditie Z1291-Revisie2 HE22 07-11-17 16:06 Pagina 2 Z1291-Revisie2 HE22 07-11-17 16:06 Pagina 3
    Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 1 Rudy Kousbroek in de essayistisch-humanistische traditie Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 2 Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 3 Rudy Schreijnders Rudy Kousbroek in de essayistisch-humanistische traditie Humanistisch Erfgoed 22 HUMANISTISCH HISTORISCH CENTRUM PAPIEREN TIJGER Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 4 Foto achterkant Op de achterflap van Terug naar Negri Pan Erkoms (Meulenhoff, 1995) staat een foto van Rudy Kousbroek, zwemmend in het Tobameer op Sumatra. Pauline Wesselink fotografeerde Rudy Schreijnders, bijna twintig jaar later, zwem- mend in hetzelfde meer. Vormgeving omslag: Marc Heijmans Boekverzorging: Zefier Tekstverwerking Drukwerk: Wöhrmann B.V. © Rudy Schreijnders © Stichting Uitgeverij Papieren Tijger ISBN 978 90 6728 334 2 NUR 715 Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in eni- ge vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopie of op andere manier; zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. www.uvh.nl/humanistisch-historisch-centrum www.papierentijger.org Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 5 Rudy Kousbroek in de essayistisch-humanistische traditie Rudy Kousbroek in the essayistic-humanist tradition (with a Summary in English) Proefschrift ter verkrijging van de graad van doctor aan de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht op gezag van de Rector Magnificus, prof. dr. Gerty Lensvelt-Mulders ingevolge het besluit van het College voor Promoties in het openbaar te verdedigen op 20 december 2017 om 10.30 uur door Rudy Schreijnders geboren op 13 april 1950, te Amsterdam Z1291-revisie2_HE22 07-11-17 16:06 Pagina 6 Promotor: prof.
    [Show full text]
  • THE TAKING of AMERICA, 1-2-3 by Richard E
    THE TAKING OF AMERICA, 1-2-3 by Richard E. Sprague Richard E. Sprague 1976 Limited First Edition 1976 Revised Second Edition 1979 Updated Third Edition 1985 About the Author 2 Publisher's Word 3 Introduction 4 1. The Overview and the 1976 Election 5 2. The Power Control Group 8 3. You Can Fool the People 10 4. How It All BeganÐThe U-2 and the Bay of Pigs 18 5. The Assassination of John Kennedy 22 6. The Assassinations of Robert Kennedy and Dr. Martin Luther King and Lyndon B. Johnson's Withdrawal in 1968 34 7. The Control of the KennedysÐThreats & Chappaquiddick 37 8. 1972ÐMuskie, Wallace and McGovern 41 9. Control of the MediaÐ1967 to 1976 44 10. Techniques and Weapons and 100 Dead Conspirators and Witnesses 72 11. The Pardon and the Tapes 77 12. The Second Line of Defense and Cover-Ups in 1975-1976 84 13. The 1976 Election and Conspiracy Fever 88 14. Congress and the People 90 15. The Select Committee on Assassinations, The Intelligence Community and The News Media 93 16. 1984 Here We ComeÐ 110 17. The Final Cover-Up: How The CIA Controlled The House Select Committee on Assassinations 122 Appendix 133 -2- About the Author Richard E. Sprague is a pioneer in the ®eld of electronic computers and a leading American authority on Electronic Funds Transfer Systems (EFTS). Receiving his BSEE degreee from Purdue University in 1942, his computing career began when he was employed as an engineer for the computer group at Northrup Aircraft. He co-founded the Computer Research Corporation of Hawthorne, California in 1950, and by 1953, serving as Vice President of Sales, the company had sold more computers than any competitor.
    [Show full text]
  • Tilburg University Political Discontent
    Tilburg University Political discontent in the Netherlands in the first decade of the 21th century Brons, C.R. Publication date: 2014 Document Version Publisher's PDF, also known as Version of record Link to publication in Tilburg University Research Portal Citation for published version (APA): Brons, C. R. (2014). Political discontent in the Netherlands in the first decade of the 21th century. [s.n.]. General rights Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain • You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal Take down policy If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim. Download date: 28. sep. 2021 Political discontent Political in the Netherlands first decade of 21th century Political discontent LL B M R in the Netherlands in the first decade of the 21th century G Political discontent in the Netherlands in the first decade of the 21th century This book introduces a refreshing perspective on the popular idea that citizens’ political discontent is on the rise. Citizens’ perspectives on politics are studied thoroughly through survey studies and in-depth interviews.
    [Show full text]
  • Kunst in Opdracht Zevende Expositie | Art Fund Nyenrode | Januari - Mei 2017 Een Unieke Selectie Uit De Kunstcollectie Van Postnl
    Kunst in Opdracht zevende expositie | Art Fund Nyenrode | januari - mei 2017 een unieke selectie uit de kunstcollectie van PostNL 1 Kunst en Nyenrode Het organiseren van kunstexposities op Nyenrode is onder de naam Art Fund Nyenrode begonnen als een klein initiatief van een bescheiden groep alumni, twee jaar geleden. Zij toonden zich enthousiaste kunstliefhebbers met veel ambitie en organiseerden destijds de eerste tentoonstelling met foto’s verzameld door een Nyenrode alumnus. Er had in de jaren daarvoor geen kunst gehangen aan de muren van het Albert Heijn gebouw, dus werden her en der aanpassingen gedaan Kunst in Opdracht om de ruimtes geschikt te maken voor exposities. Het bleek een dankbare investering want de Kunstzinnig verleden en heden ene tentoonstelling volgde de andere op. Museale stukken en soms zelfs kwetsbare kunstuitingen waren op onze gangen plotseling te bewonderen. Een aantal studenten ging zich verdiepen in de tentoongestelde kunst en ontpopten zich als gidsen We zijn zeer verheugd om met deze inmiddels zevende Art Fund Nyenrode tentoonstelling een voor de bezoekers. Dat was ook nieuw. Dit op zich was al een uitzonderlijke prestatie maar daar bedrijfskunstcollectie van een van Nyenrode’s Founding Father te kunnen tonen. Om juister te zijn bleef het niet bij. Het aanbod was zo interessant dat lezers van de Volkskrant zich in een oogwenk van een rechtsopvolger van de ‘Dienst der P.T.T.’, die in 1946 één van de 39 grondleggers was van wat inschreven voor exclusieve rondleidingen. Nyenrode werd een kleine galerie waarbij sommige kunst destijds het Nederlands Opleidings-Instituut voor het Buitenland heette. Nu inmiddels uitgegroeid tot ook te koop was – en ook gekocht werd.
    [Show full text]
  • Download PDF Van Tekst
    Ze zijn gék geworden in Den Haag. Willem Oltmans en de kwestie Nieuw-Guinea Wouter Meijer bron Wouter Meijer, Ze zijn gék geworden in Den Haag. Willem Oltmans en de kwestie Nieuw-Guinea. Elsevier, Amsterdam 2009 Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/meij111zezi01_01/colofon.php © 2015 dbnl / Wouter Meijer 7 Inleiding ‘Ik trek me geen flikker aan van wat de Nederlandse kranten schrijven, ik ga altijd zelf kijken,’ zegt Willem Leonard Oltmans in het vroege voorjaar van 1997 tegen Theo van Gogh in een reeks interviews die Van Gogh in dat jaar met Oltmans opnam. De opmerking is typerend voor de eigenzinnige journalist, die op 30 september 2004 op 79-jarige leeftijd zou overlijden. Oltmans' grote proces tegen de Nederlandse Staat - waardoor hij naar eigen zeggen al vanaf 1956 onophoudelijk werd tegengewerkt en getreiterd - was ten tijde van de serie vraaggesprekken met Van Gogh nog volop aan de gang. Oltmans woonde op dat moment in een eenkamerwoning in de Amsterdamse Jordaan en probeerde rond te komen van een minimumuitkering, omdat hij in Nederland niet meer aan het werk kon komen. In mei 2000 werd het slepende conflict beëindigd dankzij de uitspraak van een arbitragecommissie onder leiding van voorzitter Pierre Vinken. Een passage uit het vonnis van de commissie luidt: ‘Ten aanzien van de immateriële schade voegen arbiters daaraan toe dat een ruime vergoeding op zijn plaats is, nu de Staat de reputatie van Oltmans ten onrechte ernstig heeft beschadigd en vervolgens zijn rehabilitatie tientallen jaren is blijven tegenwerken.’1 Oltmans kreeg gelijk en ontving een schadevergoeding van ongeveer 7 miljoen gulden netto2 (3.176.461 euro) - een exorbitant hoog bedrag voor een Nederlandse rechtszaak.
    [Show full text]
  • 104-10102-10072.Pdf
    This document is made available through the declassification efforts and research of John Greenewald, Jr., creator of: The Black Vault The Black Vault is the largest online Freedom of Information Act (FOIA) document clearinghouse in the world. The research efforts here are responsible for the declassification of hundreds of thousands of pages released by the U.S. Government & Military. Discover the Truth at: http://www.theblackvault.com ... ... "' .·• ..... : ~ \ ,. : . ( ,- . 1/' ,{ .. " ·:.-. CHRONOLOGICAL SUMMARY According to his prepared statement, dated 30 November 1962, OLTMANS claimed he had been arrested at the age of 19 [1944] by the German S.S. to be liquidated. [Hearing before the Senate Subcommitee to Investigate the Adminis­ tration o~ the Internal Security Act and Other Internal Security L~ws of the Committee on the Judiciary, United States Senate. Eighty­ Seventh Congress, Second Session, 1963, p. 31.] 31 July 1945 - May 1946 ·.oLTMANS entered the Royal Dutch Marine Corps as a war volunteer on 3.1 ·July. 1945 and received an honorable discharge therefrom in May 1946. DBF 99933.] Octob er 1948 in Rotterdam, Holland. [FBI FR (New York), 29 June 1962- DBA 14523.] 1 November 1948 .. ~uO?·~ . OLTMANS enrolled at Yale University and was admitted to ~ \ '2--~~ ~the sophomore class. - He majored in international relationsJ. He became president of the International Relations Club at Yale, 1949- 1950 and was a student resident of the Pierson Colleg& dormitory. While at Yale he ~xhibited an interest in hockey, golf, skiing, sailing, and playing in the New Haven symphony orchestra. [FBI FR (New Haven), 15 January 1962- DBF 99933.] 1950 .L(p According to an OLTMANS studied ff-'"1~~ at Yale University but was expelled for "misbehavior" (not further explained).
    [Show full text]
  • Persona Non Grata
    Persona non grata Willem Oltmans bron Willem Oltmans, Persona non grata. Papieren Tijger, Breda 1996 (2de druk) Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/oltm003pers02_01/colofon.php © 2014 dbnl / Willem Oltmans Stichting 5 Revenge is a kind of wild justice, which the more man's nature runs to, the more ought law to weed it out. Francis Bacon Willem Oltmans, Persona non grata 7 Voorwoord In 1994 ben ik 41 jaar journalist. In dit boek is in een notedop beschreven hoe ik 38 jaar door de overheid en de inlichtingendiensten ben geterroriseerd in opdracht van Joseph Luns, nadat hij ongelijk kreeg in de kwestie Nieuw Guinea, precies zoals ik hem had voorspeld. Al in 1958 vluchtte ik naar de VS waar de achtervolging, zoals geheime documenten in 1991 zouden bewijzen, onverminderd werd voortgezet. Het uiteindelijke doel van mijn vijand was niet alleen om mijn werk als journalist onmogelijk te maken, maar om mij uiteindelijk tot de bedelstaf te brengen. Mijn ouders hadden me voldoende fondsen nagelaten, zodat ik deze ongelijke strijd tot 1990 heb kunnen volhouden. Toen vluchtte ik opnieuw, ditmaal naar Zuid-Afrika, maar ook daar werd de terreur voortgezet. In 1992 ging ik gedwongen naar Amsterdam terug en probeer me in een studio van zes bij zes in de Jordaan staande te houden van een minimumuitkering van 1.240 gulden per maand. Mijn vrienden hebben me sedert jaren geadviseerd me niet langer aan de regels te houden waar de overheid nooit anders heeft gedaan dan mijn rechten als burger en journalist met voeten te treden. Maar dan is er altijd weer de homunculus, het kleine mannetje in mijn brein, door Leibnitz eens omschreven als de demon of de kabouter, die me influistert ‘Doe anderen niet aan wat zij jou aandoen’.
    [Show full text]
  • Memoires Willem Oltmans 65 - Memoires 1997-A Gratis
    MEMOIRES WILLEM OLTMANS 65 - MEMOIRES 1997-A GRATIS Auteur: Willem Oltmans Aantal pagina's: 356 pagina's Verschijningsdatum: 2020-10-28 Uitgever: Uitgeverij Papieren Tijger EAN: 9789067283595 Taal: nl Link: Download hier In Breda is de literaire erfenis van journalist Willem Oltmans nog elke dag aanwezig Gerrit Krol e. Bezige Bij, Amsterdam; blz. ¿ 36, Krol, Klukhuhn, Achterhuis e. Marilyn Yalom: Geschiedenis van de borst. De Kern, Baarn; blz. ¿ 69, Geïllustreerde cultuurgeschiedenis van het lichaamsdeel van de helft van de mensheid. Ibn Battoeta: De reis. Richard van Leeuwen. Bulaaq, Amsterdam; geb. Reisnotities van 14e-eeuwse Arabier die in uit Marokko vertrok en pas in terugkeerde. Abram de Swaan: Blijven kijken. Meulenhoff, Amsterdam; blz. ¿ 34, Columns van socioloog uit NRC Handelsblad vol verrassende waarnemingen en ideeën. Willem Oltmans: Memoires Papieren Tijger, Breda; blz. ¿ Arnoud v. Berg e. Naslagwerk voor en beginnende en gevorderde vogelaars. Verloren, Hilversum; blz. Ton Anbeek, Hans Righart e. Bevat o. Amsterdam University Press; blz. Bezetting beschreven vanuit oogpunt van organisatiesociologie. Salomon Silber: Een joods gezin in onderduik. Kok, Kampen; blz. ¿ 27, Dagboek van orthodox-joodse onderduiker die 'de stille druk onderging van christelijke overtuiging in gastgezinnen'. Magda Denes: Brandende kastelen. Anthos, Amsterdam; blz. Herinneringen aan een bizar en verbijsterend Hongaars kinderleven in Tweede Wereldoorlog. Michiel van Nieuwstadt: De verschrikkingen van het denken. Historische Uitgeverij, Groningen; blz. Diepgravend proefschrift over werk van Menno ter Braak. Carl C. Tafels Ergonomie Woonaccessoires Zitkussens. Vandaag besteld, morgen in huis. Selecteer een subcategorie. Maatschappij Politiek Wereldgeschiedenis. Sorteren op Prijs Populair Verschenen ebooks boeken kantoor alles. Brongers 10 E.
    [Show full text]
  • Willem Oltmans
    Willem Oltmans Willem Leonard Oltmans (10 June 1925 – 30 Septem- Subsequently Joseph Luns, Minister of Foreign Affairs, ber 2004) was a Dutch investigative journalist and author covertly tried everything to sabotage Oltmans’ career, who did not hesitate to pro-actively intervene in interna- with considerable success: for a long time, Oltmans was tional politics. forced to live off welfare. Luns who now had become Oltmans’ nemesis called him a 'one engine mosquito'. In Due to the highly critical and opposite stance he of- ten took towards Dutch global politics, as of 1956 the 1995 Oltmans published his book 'My friend Sukarno'. Dutch government conspired to keep him out of work. A He fought a long lawsuit (1991–2000) against the Dutch lengthy lawsuit (1991–2000) involving the Royal family state, which he eventually won. In 2000 a commission led to the state having to pay him damages. An erudite awarded him eight million guilders (four million dollars) orator, the straightforward and uncompromising Oltmans in damages, after taxes. Having paid two million guilders was a striking character in Dutch society.[1] in lawyer’s fees, Oltmans bought a penthouse on a canal in Amsterdam and a Steinway piano. 1 Early life 3 Kennedy conspiracy Oltmans was born into a wealthy family with roots in the Dutch East Indies. During the Second World War he was Oltmans was based in the USA in the 1960s, where he a member of the Dutch Resistance. “We blew up a Ger- worked as a reporter for Dutch TV broadcaster NOS and man train,” Oltmans told the Dutch daily Reformatorisch established ties to President Kennedy's closest circle of Dagblad in 2003[2] “Hitler called me a terrorist, but I saw advisors.[1] After Kennedy was assassinated in Dallas in myself as a freedom fighter.” 1963, Oltmans interviewed the mother of accused as- He studied at the prestigious Nyenrode Business Univer- sassin Lee Harvey Oswald, Marguerite.
    [Show full text]
  • Biography Willem Oltmans on the Receipt of His Honorary Degree From
    Biography Willem Oltmans On the receipt of his honorary degree from Yale in 1962, President Kennedy quipped that now he had the best of both worlds --- "A Harvard education and a Yale degree." Willem Oltmans has added a new dimension to that quip with his Yale education (political science, 1950) and the degree of his worldwide experience. Willem Oltmans has been an investigative journalist for over twenty- five years. In that time, this well-known and respected author, re- porter, and television commentator has become a close contact from the fifth estate for such lobbyist organizations and world leaders as: "The Club of Rome," "The World Wildlife Fund," Mrs. Indira Gandhi, President Sukarno of Indonesia, Patrice Lumumba, and Nikita Khrushchev. He has also interviewed literally hundreds of international leaders, economists, environmentalists, population specialists, educators, sociologists, and statesmen, including: U Thant, Margaret Mead, Arnold J. Toynbee, B.F. Skinner, President Luis Echeverria Alvarez of Mexico, and Prime Minister Kakuei Tanaka of Japan, among others. Oltmans is the author of several books, including: On Growth I (G.P. Putnam's Sons, New York, 1974), which treats the crisis of exploding population and resource depletion in a unique series of seventy inter- views with renowned specialists. Oltmans' On Growth II (G.P. Putnam's Sons, New York, 1975) continues the discussion of accelerating popula- tion with a series of forty-nine probing interviews. Oltmans is also the author of USSR In 1990 (Bruna, Amsterdam, 1976) in which he presents an objective European's view of the first Marxist- Leninist social laboratory in the world.
    [Show full text]
  • Een Versplinterd Landschap Belicht Deze Historische Lijn Voor Alle Politieke NEDERLANDSE Partijen Die in 2017 in De Tweede Kamer Zijn Gekozen
    Markus Wilp (red.) Wilp Markus Wielenga, CarlaFriso vanBaalen, Friso Wielenga, Carla van Baalen, Markus Wilp (red.) Het Nederlandse politieke landschap werd van oudsher gedomineerd door drie stromingen: christendemocraten, liberalen en sociaaldemocraten. Lange tijd toonden verkiezingsuitslagen een hoge mate van continuïteit. Daar kwam aan het eind van de jaren zestig van de 20e eeuw verandering in. Vanaf 1994 zette deze ontwikkeling door en sindsdien laten verkiezingen EEN VERSPLINTERD steeds grote verschuivingen zien. Met de opkomst van populistische stromingen, vanaf 2002, is bovendien het politieke landschap ingrijpend veranderd. De snelle veranderingen in het partijenspectrum zorgen voor een over­ belichting van de verschillen tussen ‘toen’ en ‘nu’. Bij oppervlakkige beschouwing staat de instabiliteit van vandaag tegenover de gestolde LANDSCHAP onbeweeglijkheid van het verleden. Een dergelijk beeld is echter een ver simpeling, want ook in vroeger jaren konden de politieke spanningen BIJDRAGEN OVER GESCHIEDENIS hoog oplopen en kwamen kabinetten regelmatig voortijdig ten val. Er is EEN niet alleen sprake van discontinuïteit, maar ook wel degelijk van een doorgaande lijn. EN ACTUALITEIT VAN VERSPLINTERD VERSPLINTERD Een versplinterd landschap belicht deze historische lijn voor alle politieke NEDERLANDSE partijen die in 2017 in de Tweede Kamer zijn gekozen. De oudste daarvan bestaat al bijna honderd jaar (SGP), de jongste partijen (DENK en FvD) zijn POLITIEKE PARTIJEN nagelnieuw. Vrijwel alle bijdragen zijn geschreven door vertegenwoordigers van de wetenschappelijke bureaus van de partijen, waardoor een unieke invalshoek is ontstaan: wetenschappelijke distantie gecombineerd met een beschouwing van ‘binnenuit’. Prof. dr. Friso Wielenga is hoogleraar­directeur van het Zentrum für Niederlande­Studien aan de Westfälische Wilhelms Universität in Münster. LANDSCHAP Prof.
    [Show full text]
  • “The Loneliest Spot on Earth”: Harry Mulisch's Literary Experiment in Criminal Case 40/61
    “The loneliest spot on Earth”: Harry Mulisch’s Literary Experiment ... 33 “The loneliest spot on Earth”: Harry Mulisch’s Literary Experiment in Criminal Case 40/61 SANDER BAX Tilburg University Departement Cultuurwetenschappen Universiteit Tilburg Concordiastraat 52, 3551EN, Utrecht, Nederland [email protected] Abstract. Harry Mulisch’s Criminal Case 40/61 is often regarded as an early representative of the movement of New Journalism and as an example for what we nowadays call ‘literary non-fiction.’ In this essay, I will argue that this classification does not do justice to the complexity of the literary experiments that Mulisch is trying out in this text. In Criminal Case 40/61 Mulisch develops a highly personal and literary way to write about Adolf Eichmann. A problem as complex as the essence of evil, he claims, can not be comprehended with the methods of journalism and history only, the Eichmann enigma calls for a new language. I will outline a number of techniques Mulisch used to achieve this goal. In this text, Mulisch uses an autofictional construction as well as a metaphorical way of thinking and writing that transgresses the journalistic or historicist mimetic-referential and discursive ways of writing. Central to Mulisch’s literary method are two principles: that of the invention of language and images and that of radical identification. Keywords: literary non-fiction; New Journalism; fictionality; autofiction; Harry Mulisch; Adolf Eichmann 1. Introduction The works of the recently deceased Dutch writer Harry Mulisch are fascinating for several reasons. Time and again Mulisch leaves the literary domain to involve himself in public affairs.
    [Show full text]