DOCSLIB.ORG

Sertavul Geçidi Ve Mut (Mersin) Çevresinde Yayılı Gösteren Bazı Euphorbia L

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Sertavul Geçidi Ve Mut (Mersin) Çevresinde Yayılı � Gösteren Bazı Euphorbia L MAKÜ FEBED ISSN Online: 1309-2243 http://febed.mehmetakif.edu.tr Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3 (1): 22-31 (2012) Ara ştırma Makalesi / Research Paper Sertavul Geçidi ve Mut (Mersin) Çevresinde Yayılı ş Gösteren Bazı Euphorbia L. Taksonlarının Anatomik Yönden İncelenmesi* Neslihan Erdo ğan 1, H. Nurhan Büyükkartal 2, Asuman Karadeniz 1, Hatice Çölgeçen 3 1Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Burdur 2Ankara Üniversitesi, Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Ankara 3Karaelmas Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Zonguldak Geli ş Tarihi (Received): 15.07.2011, Kabul Tarihi (Accepted): 06.03.2012 Yazı şmalardan Sorumlu Yazar (Corresponding author): [email protected] (N. Erdo ğan) 0 248 213 30 26 0 248 213 30 99 *Bu çalı şma Batı Akdeniz Do ğa Bilimleri Sempozyumu’nda (4-6 Kasım 2010, Burdur) poster bildiri olarak sunulmu ş ve özeti bildiri özet kitabında yayınlanmı ştır. ÖZET Bu çalı şma ile Sertavul Geçidi ve Mut civarında yayılı ş gösteren Ephorbia L. türleri gövde ve yaprak anatomisi açısından incelenerek morfolojik ve anatomik farklılıklar ortaya çıkartılmaya çalı şılmı ştır. Euphorbia kotschyana Fenzl. Pug. ve Euphorbia rigida Bieb. türlerinde di ğerlerinden daha yo ğun ve net olarak gözlemlenen salgı kanalları dikkat çekmiştir. Yaprak alt yüzeyindeki stoma sayısının Euphorbia altissima Boiss. var. altissima türünde yüksek (289,3±0,6), Euphorbia rigida Bieb. türünde ise dü şük (1,6±0,2) oldu ğu tespit edilmi ştir. Euphorbia macrostegia Boiss. (450,9±2,0 ; 392,4±2,8) ve Euphorbia helioscopia L. (716,9±4,0 ; 634,6±3,7) türleri için elde edilen epidermis sayım sonuçlarının di ğer türlere oranla dü şük oldu ğu gözlemlenmi ştir. Anahtar Kelimeler: Anatomi, Flora, Sertavul yaylası, Göksu vadisi, Mut The Anatomical Investigation of Some Euphorbia L. Taxa Distributing around Sertavul Pass and Mut (Mersin, Turkey) ABSTRACT In this study, leaf and stem anatomy of some Euphorbia L. species distributed in the region were studied to determine morphological and anatomical differences. The occurrence of wider secretory canals in the species Euphorbia kotschyana Fenzl. Pug. and Euphorbia rigida Bieb. was observed. Stoma density on abaxial leaf surface is significantly high in Euphorbia altissima Boiss. var. altissima (289,3±0,6), and significantly low in Euphorbia rigida Bieb. (1,6±0,2). Density of epidermis cells was determined lower than other species in Euphorbia macrostegia Boiss. (450,9±2,0 ; 392,4±2,8) and Euphorbia helioscopia L. (716,9±4,0 ; 634,6±3,7). Key Words: Anatomy, Flora, Sertavul plateau, Göksu valley, Mut province (Mersin, Turkey) 22 N. Erdo ğan, H.N. Büyükkartal, A. Karadeniz, H. Çölgeçen MAKÜ FEBED 3(1): 22-31 (2012) 1. GİRİŞ Euphorbiaceae familyasının alt familyası olan Oldfieldioideae ’nin sistematik anatomik incelemesini Euphorbia L. cinsi Euphorbiaceae familyasına ait tek, iki gerçekle ştirmi ştir. Türlerin yaprak ve gövde anatomileri veya çok yıllık, otsu veya yarıçalımsı bitki türlerini ortaya konarak türler arası yakınlık ve farklılıklar içermektedir. Cins Türkiye Florası’nda 120 takson ile vurgulanmı ştır. Webster (1994) Euphorbiaceae ’nin temsil edilmekte olup 18’i Türkiye için endemiktir. Tahri ş sınıflandırılması konusunda bir çalı şma gerçekle ştirmi ştir. edici özelli ği bulunan ve kuvvetli müshil etkiye sahip olan Sınıflandırmada gövde, yaprak anatomisi, stoma lateksinde resin, kauçuk, ni şasta, siyanit ve enzimler farklılıkları ve trikomlardan yararlanılmı ştır. Co ğrafi da ğılım bulunmaktadır. Sütü haricen si ğillere kar şı ve romatizma ve anatomik özellikler dikkate alınarak alt familyalar ağrılarında a ğrı dindirici olarak kullanılmaktadır. Lukovi ć belirginle ştirilmi ştir. Açıklanamayan farklılıklar (2009) pek çok Euphorbia türünün Türk kültüründe vurgulanarak benzer çalı şmaların sürdürülmesine ihtiyaç eskiden beri müshil olarak, ancak tahri ş edici ve duyuldu ğu belirtilmi ştir. ka şındırıcı özelli ğinden dolayı son yıllarda sadece si ğil tedavisinde kullanıldı ğına de ğinmi ştir. Ülkemizde bitki Bu çalı şma ile Euphorbia cinsi türlerinde gövde ve yaprak toplama amacıyla yapılan ara ştırma gezileri sonucunda anatomisi ı şık mikroskobu (Algan 1981) ile incelenmi ş toplanan materyaller E. Boissier (1867) tarafından “Flora olup morfolojik ve histolojik farklılıklar ortaya çıkartılarak Orientalis” adlı eserin yazılmasında kullanılmı ştır. Çe şitli cinsin taksonomik açıdan de ğerlendirilmesine katkıda dönemlerde toplanan bitki örneklerinden olu şan bulunulmu ştur. koleksiyonlar uzun bir zaman dilimi içinde daha da zenginle şmi ş ve P.H. Davis (1965-1985) tarafından “Flora 2. MATERYAL ve YÖNTEM of Turkey and The East Aegean Islands” adıyla yayınlanmı ştır. Bu çalı şmada Orta Toroslar’da yer alan Sertavul Yaylası ve Mut bölgesi bazı Euphorbia türlerinin anatomik olarak Euphorbia esula L. türünde Myers et al. (1964) tarafından incelenmi ştir. Ara ştırma alanı P.H. Davis’in Grid sistemine gerçekle ştirilen çalı şmada türün toprak altı yapıları ve bu göre C4 karesine dahildir. Mart, Nisan ve Mayıs aylarında yapıların dokusal incelemesi yapılmı ştır. Günümüzde periyodik olarak gerçekle ştirilen arazi çalı şmaları sonucu, gövde ve yaprak anatomisi sistematik ili şkileri farklı habitat ve yüksekliklerde Euphorbia cinsine ait bitki tanımlamada büyük bir de ğere sahiptir. Çe şitli bitkilerde örnekleri toplanmı ştır. Bitki örnekleri kök, yaprak, çiçek ve gövde ve yaprak anatomisi ile ilgili birçok çalı şma yapılmı ş meyve gibi organları ile birlikte toplanmı ştır. Örneklerin olup ara ştırıcılar belirleyici özellikler kullanarak türler toplandı ğı istasyonlar numaralandırılarak arazi ile ilgili arasındaki farkları bildirmi şlerdir. Rosowski (1968) yükseklik, habitat, tarih gibi bilgiler ile enlem-boylam Euphorbia supina türünün olgun yaprakları ve gövdesinde koordinatları (GPS) belirlenmi ştir. Anatomik inceleme için bulunan salgı borularının morfolojik incelemesini toplanan bitki örnekleri kök, gövde ve yaprakları ile birlikte, gerçekle ştirmi ştir. Bulgular kanallarda görülen etiketlenmi ş kavanozlar içinde % 70’lik alkole alınmı ştır. de ğişmelerin familya içinde ve dı şında farklılıklar gösterdi ğini ve sistematikte kullanılabilece ğini ortaya Yüzeysel kesitlerde yapılan incelemelerde her taksondan koymu ştur. Webster et al. (1972) Euphorbiaceae tesadüfi olarak alınan 5’er adet yaprak örne ğinin alt ve üst familyasının oldukça farklı özellikleri ile dikkat çeken yüzeylerinden ayrı ayrı olmak üzere 20’ şer adet yüzeysel Dalechampia cinsine odaklanmı ş ve Dalechampia kesitler alınmı ş ve bu kesitlerde mm 2’ deki epiderma ve scandens türünün yaprak, gövde ve çiçe ğinin morfolojik stoma sayıları belirlenmi ştir. Yaprak enine kesitleri için ise, özelliklerini ortaya koymu ştur. her taksondan ve her yaprak örne ğinden enine kesitler alınarak, bu kesitlerde yaprak ayasında yaprak kalınlı ğı Kakkar et al. (1974) ise 150 Euphorbia türünün yaprak (µm) belirlenmi ştir. anatomisini incelemi ş, özellikle epidermis ve stoma sıklık ve yapı farklılıklarının sistematikte kullanılabilece ği ortaya Anatomik çalı şmalar için; her taksona ait yaprakların alt, konulmu ştur. Thurston (1976) Euphorbiaceae orta ve üst bölgeleri ile gövdelerinden alınan küçük familyasından Tragia ramosa ve Tragia saxicola türlerinde parçaların parafin yöntemine göre blokları hazırlanmıştır batıcı emergenslerin morfolojisi, ince yapısı ve ontogenisi (Algan 1981). Kesitler Leica SM2000R mikrotom ile 12 - üzerine bir ara ştırma gerçekle ştirmi ştir. Elmore vd. (1983) 14 µm kalınlı ğında alınmı ş ve safranin-fastgreen ile Euphorbia maculata ve Euphorbia supina türlerinde fenol boyanmı ştır (Algan 1981). Kesitler ı şık mikroskobunda depo bile şiklerinin incelemesini gerçekle ştirmi ştir. incelenerek gerekli de ğerlendirmeler yapılmı ştır. Allelopatik etkiye sahip olan bu maddelerin hücre içinde ve Foto ğrafların çekimi Leica IM 50 Measurement Module hücreler arasında birikimi noktasındaki farklılıklar ortaya marka mikrofotografi cihazı ile gerçekle ştirilmi ştir. Yaprak konulmu ştur. Jordan vd. (1985) Euphorbia supina türünde ile gövde yüzeysel ve enine kesitlerinin foto ğraflarının tohum kabu ğunun kuru ve ıslakken gösterdi ği de ğişimleri çekimi mikrometrik oküler yardımıyla 10’luk, 40’lık ve ara ştırmı ştır. Raju (1985) yılında yapraksı sütle ğenler 100’lük objektifte yapılmı ştır. Ölçümlerin hesaplanması üzerinde genel bir morfolojik ve anatomik inceleme SPSS 12.0 for Windows programından yararlanılmı ştır. gerçekle ştirmi ştir. Geli şim, tohum ve çiçek mekanizmaları kar şılaştırmalı olarak ortaya konmu ştur. Hayden (1994) 23 N. Erdo ğan, H.N. Büyükkartal, A. Karadeniz, H. Çölgeçen MAKÜ FEBED 3(1): 22-31 (2012) 3. BULGULAR Yaprak alt yüzeysel kesitte dalgalı çeperli epidermis hücreleri arasında amaryllis tipi stomalar gözlenmi ştir Ara ştırma alanı P.H. Davis’in Grid sistemine göre C4 (Şekil 2A). Sünger parankimasını olu şturan hücreler, geni ş karesi içerisinde bulunmakta olup 300 ilâ 1462 metreler hücre arası bo şluklara sahiptir ve kloroplast miktarı arasında de ğişen farklı yükseklik ve habitatlara sahiptir. palizata göre daha azdır ( Şekil 2B). Yaprak üst ve alt 2008 yılında, vejetasyonun geli şimi ile birlikte yüzeyinde stoma bulundu ğundan “amfistomatik gerçekle ştirilen arazi çalı şmaları sonucunda toplanan bitki yapraklar”dır. Çok hücreli örtü tüyleri alt yüzeyde de yo ğun örnekleri Davis (1965-1985)’in “Flora of Turkey and East ve oldukça uzundur ( Şekil 2C). Yaprak üst yüzeyinde Aegean Islands” adlı eserinden yararlanılarak A.Ü. Fen epidermis hücre
Load more

Recommended publications
  • Art-Sanat, 13(2020): 361–385
    Art-Sanat, 13(2020): 361–385 DOI: 10.26650/artsanat.2020.13.0015 http://dergipark.gov.tr/iuarts Başvuru: 20.05.2019 Revizyon talebi: 09.12.2019 Art-Sanat Son revizyon teslimi: 27.12.2019 Kabul: 21.01.2020 ARAŞTIRMA MAKALESI / RESEARCH ARTICLE Mersin Toroslar’da Çandır Kalesi Çandir Castle at the Taurus Mountains of Mersin Halil Sözlü* , Lale Yılmaz** Öz Mersin ili, tarih boyunca bölgenin savunma ve egemenliğinde önem taşıyan yapılar olarak tanımlanabilecek çok sayıda kale yapısının inşa edildiği bir bölgede yer almaktadır. Özellikle Ortaçağ döneminde etkin olarak yerleşme ve savunma bakımından kullanılan kale yapıları, kuzeyden güneye limanlara ulaşan ticaret yollarının güvenliğini sağlamaktaydı. Makalede coğrafi konumu ve yapısal özellikleri bakımından özgün bir nitelik taşıyan Çandır Kalesi ele alınmıştır. Kalenin yalnızca bir savunma yapısı olarak değil, geniş bir alanı kaplayan yapılardan oluşan küçük bir yerleşim birimi olarak kurulduğu anlaşılmaktadır. Çalışmada Kilikya Bölgesi’nde Ortaçağ’da Bizans döneminde Ermeni baronluğuna ait olarak tanımlanan Çandır Kalesi üzerine yapılmış tarihsel çalışmalar incelenmiş, kale alanında günümüze ulaşan yapı kalıntıları belirlenmiştir. Günümüzde Çandır Kalesi’nde görülebilen doğal ve insan eliyle gerçekleşen yıkım, kale kompleksinin yapısal özelliklerinin yeniden tanımlanmasını gerekli kılmıştır. Anahtar Kelimeler Mersin, Ortaçağ, Bizans, Paperon, Kale Abstract Mersin is located in a region where many fortress structures have been built, which can be defined as structures that are important in the defense and sovereignty of the region throughout history. Especially in the Middle Ages, the castle structures, which were used effectively in terms of settlement and defense, ensured the security of the trade routes reaching the ports from north to south. It is understood that the fortress structures were established at strategic points on the main transportation and trade routes.
    [Show full text]
  • On the Turkish Species of Sunius CURTIS 1829 (Coleoptera: Staphylinidae, Paederinae) 195-210 © Biologiezentrum Linz/Austria; Download Unter
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Linzer biologische Beiträge Jahr/Year: 2001 Band/Volume: 0033_1 Autor(en)/Author(s): Assing Volker Artikel/Article: On the Turkish species of Sunius CURTIS 1829 (Coleoptera: Staphylinidae, Paederinae) 195-210 © Biologiezentrum Linz/Austria; download unter www.biologiezentrum.at Linzer biol. Beitr. 33/1 195-210 29.6.2001 On the Turkish species of Sunius CURTIS 1829 (Coleoptera: Staphylinidae, Paederinae) V. ASSING Abstract: Based on an examination of the available types and additional material, ten Sunius species are recorded from Turkey and attributed to three species groups. Six species are described, figured, and distinguished from similar congeners: S. dolabrifer sp. n., S. nurdaghensis sp. n., S. rastrifer sp. n., S. wunderlei sp. n., 5. tuberiventris sp. n., and 5. balkarensis sp. n. The identity of S. adanensis (LOKAY) remains doubtful. The distributions of all the species, except S. adanensis, are mapped. At least three of the species are wing-dimorphic. A diagnostic key to the Turkish representatives of Sunius is presented. Key words: Coleoptera, Staphylinidae, Paederinae, Sunius, Palaearctic region, Turkey, taxonomy, revision, new species, distribution, wing dimorphism, key to species. 1. Introduction In the Western Palaearctic region, the genus Sunius CURTIS is represented by approxi- mately 50 species, only four of which have been reported from Turkey (ASSING 1994, COIFFAIT 1984): S. adanensis (LOKAY), S. melanocephalus (FABRICIUS), S. phasianus (BORDONl), and S. anatolicus ASSING. Recent revisions of the Turkish representatives of other genera (e. g. ASSING 2001, in press) have shown that the staphylinid fauna of Turkey is poorly known.
    [Show full text]
  • Coleoptera, Elateridae, Cardiophorinae) Fauna of Turkey
    ©Biologiezentrum Linz, Austria; download unter www.biologiezentrum.at Linzer biol. Beitr. 44/1 449-464 31.7.2012 Contribution to the knowledge of the Cardiophorus ESCHSCHOLTZ 1829 (Coleoptera, Elateridae, Cardiophorinae) fauna of Turkey N. GULPERCIN & S. TEZCAN A b s t r a c t : This paper provides new faunistic data about 15 species of Cardiophorus ESCHSCHOLTZ 1829 (Coleoptera, Elateridae, Cardiophorinae) from Turkey collected different localities between 1962 and 2005. The material is presented together with collecting dates and locality data. For each species new distributional localities were also reported and given with attached maps. K e y w o r d s : Coleoptera, Elateridae, Cardiophorinae, Cardiophorus, Fauna, Turkey. Introduction The Elateridae is a widespread and rather large family of Coleoptera, with more than 10000 described species approximately 750 genera worldwide. There are some descrip- tions and faunistical records on Turkish elaterids in the entomological literature. In this family, Cardiophorus is quite rich genus and the studies of SAHLBERG 1912-1913, GUGLIELMI & PLATIA 1985, LODOS 1998, GULPERCIN & TEZCAN 2006, 2009, KESDEK et al. 2006, LÖBL & SMETANA 2007, MERTLIK & PLATIA 2008 and GULPERCIN & TEZCAN 2011 have great importance. Recently, the distributional catalogue of Turkish Elateridae (Coleoptera) fauna has been published (GULPERCIN & TEZCAN 2010). In this publication, a total of 66 species be- longing to Cardiophorus have been listed with their distributional data. The material of Cardiophorus was collected from different localities of Turkey in 1962- 2005. The material is deposited in the Lodos Entomological Museum (LEMT) of Department of Plant Protection, Faculty of Agriculture, University of Ege, Izmir, Turkey. The aim of the present study is to contribute to the knowledge of the Cardiophorus fauna of the Turkey by evaluating the material deposited in this museum.
    [Show full text]
  • Orthoptera: Tettigoniidae: Phaneropterinae): a Species Complex Occurring in Anatolia and Cyprus
    Eur. J. Entomol. 103: 657–671, 2006 ISSN 1210-5759 Morphology, bioacoustics and phylogeography of the Isophya major group (Orthoptera: Tettigoniidae: Phaneropterinae): A species complex occurring in Anatolia and Cyprus HASAN SEVGøLø1, BATTAL ÇIPLAK2*, KLAUS GERHARD HELLER3 and ALI DEMøRSOY4 1Department of Biology, Faculty of Art & Science, Harran University ùanlıurfa, Turkey 2Department of Biology, Faculty of Art & Science, Akdeniz University 07058 Antalya, Turkey 3Grillenstieg 18, 39120 Magdeburg, Germany 4Department of Biology, Faculty of Science, Hacettepe University Ankara, Turkey Key words. Orthoptera, Phaneropterinae, Isophya, I. major, I. mavromoustakisi, I. mersinensis sp. n., I. salmani sp. n., biogeography, Anatolia, Cyprus, Turkey, Eastern Mediterranean Abstract. The species of the Isophya major-group (Orthoptera: Tettigoniidae: Phaneropterinae), are reviewed. I. major Brunner von Wattenwyl and I. mavromoustakisi Uvarov are redescribed. Two new species are described; Isophya mersinensis Sevgili & Çıplak sp. n. and Isophya salmani Sevgili & Heller sp. n. from south Anatolia. Illustrations of morphology and male calling song are pro- vided and a detailed comparison of the four species in the group is presented. We conclude that these four species constitute a natural group in sharing male cerci with two or more denticles not ordered in a line, a character unique to this species group within the genus. From an evaluation of their morphology and song characteristics, relationships among the species in the group are I. major + (I. mersinensis sp. n. + (I. salmani + I. mavromoustakisi). Based on the the distribution pattern and habitat preference, we concluded that the division of I. salmani and I. mavromoustakisi was a vicariant event resulting from the separation of Cyprus and Anatolia due to reflooding of the Mediterranean after the Messinian salinity crisis at the beginning of the Pliocene, around 5 My ago.
    [Show full text]
  • Том 13. Вып. 1 Vol. 13. No. 1
    РОССИЙСКАЯ АКАДЕМИЯ НАУК Институт аридных зон ЮНЦ RUSSIAN ACADEMY OF SCIENCES Institute of Arid Zones SSC ISSN 1814−3326 CAUCASIAN ENTOMOLOGICAL BULLETIN Том 13. Вып. 1 Vol. 13. No. 1 Ростов-на-Дону Rostov-on-Don 2017 Кавказский энтомол. бюллетень 13(1): 41–49 © CAUCASIAN ENTOMOLOGICAL BULL. 2017 Taxonomic review of the genus Helops Fabricius, 1775 (Coleoptera: Tenebrionidae) of Turkey Таксономический обзор рода Helops Fabricius, 1775 (Coleoptera: Tenebrionidae) Турции M.V. Nabozhenko1, 2, B. Keskin3 М.В. Набоженко1, 2, Б. Кескин3 1Caspian Institute of Biological Resources of Dagestan Scientific Centre of the Russian Academy of Sciences, M. Gadzhiev str., 45, Makhachkala, Republic of Dagestan 367000 Russia. E-mail: [email protected] 2Dagestan State University, M. Gadzhiev str., 43a, Makhachkala, Republic of Dagestan 367000 Russia 3Ege University, Bornova-Izmir 35100 Turkey. E-mail: [email protected] 1Прикаспийский институт биологических ресурсов ДНЦ РАН, ул. М. Гаджиева, 45, Махачкала, Республика Дагестан 367000 Россия 2Дагестанский государственный университет, ул. М. Гаджиева, 43а, Махачкала, Республика Дагестан 367000 Россия 3Эгейский университет, Борнова – Измир 35100 Турция Key words: Coleoptera, Tenebrionidae, Helops, Turkey, taxonomy, distribution, new species. Ключевые слова: Coleoptera, Tenebrionidae, Helops, Турция, таксономия, распространение, новый вид. Abstract. Five species of the genus Helops s. str. Anatolia (4 species). Two subspecies of Helops caeruleus are Fabricius, 1775 are known from Turkey: Helops caeruleus
    [Show full text]
  • On the Identity of Chalcionellus Orcinus and Chalcionellus Libanicola (Coleoptera: Histeridae)
    ACTA ENTOMOLOGICA MUSEI NATIONALIS PRAGAE Published 9.xii.2011 Volume 51(2), pp. 505–515 ISSN 0374-1036 On the identity of Chalcionellus orcinus and Chalcionellus libanicola (Coleoptera: Histeridae) Tomáš LACKNER The Hokkaido University Museum, N10 W8 Sapporo, 060-0810 Japan; email: [email protected] Abstract. The synonymy of Chalcionellus libanicola (Marseul, 1870) and Chal- cionellus orcinus Reichardt, 1932 is rejected based on the examination of the type specimens of both species and Chalcionellus orcinus stat. restit. is reinstated as a valid species. The two species differ mainly in the structure of frontal disc, length of elytral striation, shape and punctuation of pronotum, absence/presence of slight metallic luster on the elytra and male genitalia. The lectotype of Chalcionellus libanicola is designated. Key words. Chalcionellus libanicola, Chalcionellus orcinus, taxonomy, Saprini- nae, Histeridae, Coleoptera, Palearctic region. Introduction The extremely rare species Chalcionellus libanicola was described from ‘Mt. Liban’, Lebanon by MARSEUL (1870) under the name Saprinus libanicola. This description was based on very incomplete specimens. Presently, only one of these specimens remains in the collection of MNHN, its sex cannot be recognized (genitalia lost) and it is generally in very poor condition. Without examining the type specimens, REICHARDT (1932) placed this species correctly into the genus Chalcionellus and in the same paper he described another species Chalcionellus orcinus from Kyrgyzstan; the species was later reported also from Uzbekistan and Turkey (KRYZHANOVSKIJ & REICHARDT 1976, MAZUR 1997b). MAZUR (1997a,b) synonymized Ch. orcinus with Ch. libanicola without examining the type specimen of Ch. orcinus (Mazur, pers. comm.), and examined an additional specimen belonging to Ch.
    [Show full text]
  • Araneae: Cybaeidae)
    Journal of Applied Biological Sciences 7 (2): 71-77, 2013 ISSN: 1307-1130, E-ISSN: 2146-0108, www.nobel.gen.tr Faunistic notes on the cybaeid spiders of Turkey (Araneae: Cybaeidae) Recep Sulhi ÖZKÜTÜK1* Mert ELVERİCİ2 Kadir Boğaç KUNT3 Ersen Aydın YAĞMUR4 1 Department of Biology, Faculty of Science, Anadolu University, TR- 26470 Eskişehir, Turkey 2 Department of Biology, Faculty of Science and Arts, University of Erzincan, TR-24100, Erzincan, Turkey. & Department of Biological Sciences, Faculty of Arts and Sciences, Middle East Technical University, TR-06531 Ankara, Turkey 3 Poligon Sitesi 27/B TR-06810 Dodurga, Çayyolu, Ankara, Turkey 4 Alaşehir Vocational School, Celal Bayar University, TR-45600, Alaşehir, Manisa, Turkey *Corresponding author: Received: 24 January 2013 E-mail: [email protected] Accepted: 01 March 2013 Abstract Some recent inferences on cybaeid spiders of Turkey are presented, including new and interesting locality records for Argyroneta aquatica (Clerck, 1757) and the first record of Cedicus israeliensis Levy, 1996 from Turkey. Genitalia photographs are provided for both species together with comments on their habitats and distributions. Some taxonomic notes are also included for C. israeliensis. In addition, presence of C. flavipes Simon, 1875 in Cyprus Island is confirmed and genitalia photographs are presented for comparison.. Keywords: Anatolia, Argyroneta aquatica, Cedicus, Mediterranean, new record, water spider INTRODUCTION MATERIALS AND METHODS Presently regarded as a senior synonym of Argyronetidae Specimens examined were collected from the Aegean, Thorell, 1870, members of Cybaeidae Banks, 1892 are small Central Anatolian and Mediterranean (Southern Anatolia) to large-sized entelegyne, ecribellate araneomorph spiders, regions of Turkey using hand aspirators or by means of pitfall represented by 10 genera and 117 species worldwide [1-2].
    [Show full text]
  • On the Genus Sunius Stephens, 1829 of Turkey Vii. Two New Micropterous Species from Southern Anatolia (Coleoptera: Staphylinidae, Paederinae)
    Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae 65(3), pp. 235–242, 2019 DOI: 10.17109/AZH.65.3.235.2019 ON THE GENUS SUNIUS STEPHENS, 1829 OF TURKEY VII. TWO NEW MICROPTEROUS SPECIES FROM SOUTHERN ANATOLIA (COLEOPTERA: STAPHYLINIDAE, PAEDERINAE) Sinan AnlaŞ Manisa Celal Bayar University, Alaşehir Vocational School, TR-45600, Alaşehir, Manisa, Turkey E-mail: [email protected]; https://orcid.org/0000-0001-7059-5677 Two new species of Sunius Stephens (Coleoptera: Staphylinidae, Paederinae) from south- ern Anatolia are described, illustrated and distinguished from related congeners: Sunius orgeli sp. n. (Niğde) and Sunius cercii sp. n. (Konya and Karaman). Some specimens of the new species were collected with subterranean pitfall traps in the mesovoid shallow sub- stratum. Additional records of three species of Sunius from Turkey are reported. The genus is now represented in Turkey by 41 species, 37 of them are endemic. Keywords: Coleoptera, Staphylinidae, Paederinae, Sunius, Turkey, new species. INTRODUCTION The genus Sunius contains 140 species in the Palaearctic region, and 127 of these are known from the Western Palaearctic region and Middle Asia (Ass- ing 2008, 2017, SchÜlke & Smetana 2015). Up to the present, 39 species of the genus Sunius have been recorded from Turkey (AnlaŞ 2018b), representing approximately 1/3 of the Palaearctic Sunius fauna. Nevertheless, it is still an underestimate of the Sunius diversity of the country. Among Turkish Sunius there are 35 montane endemics restricted in their distribution to particular mountain ranges, like the Taurus and mountains of western Anatolia. Two undescribed species apparently representing local montane en- demics of this genus, were recently collected in the Taurus mountain range in southern Anatolia.
    [Show full text]
  • Scope: Munis Entomology & Zoology Publishes a Wide Variety of Papers
    _____________Mun. Ent. Zool. Vol. 8, No. 2, June 2013__________ 883 CONTRIBUTIONS OF THE LONGHORNED BEETLES KNOWLEDGE OF TURKEY BY THE SUBFAMILIES PRIONINAE, LEPTURINAE AND LAMIINAE (COLEOPTERA: CERAMBYCIDAE) Naciye Cihan*, Hüseyin Özdikmen* and Fatih Aytar** * Gazi Universitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, 06500 Ankara, TÜRKİYE. E- mails: [email protected]; [email protected] ** Eastern Mediterranean Forestry Research Institute, Dept. of Entomology, Tarsus-Mersin, TURKEY. E-mail: [email protected] [Cihan, N., Özdikmen, H. & Aytar, F. 2013. Contributions of the longhorned beetles knowledge of Turkey by the subfamilies Prioninae, Lepturinae, Dorcadioninae and Lamiinae (Coleoptera: Cerambycidae). Munis Entomology & Zoology, 8 (2): 883-894] ABSTRACT: The present work presents new contributions to the knowledge of the subfamilies Prioninae, Lepturinae, Dorcadioninae and Lamiinae that are 4 of 5 richest subfamilies in terms of diversity among cerambycids, of Turkey. The specimens for this study were collected over various years (2001-2012) from different localities in Adana, Balıkesir, Bolu, Düzce, İçel, Kahramanmaraş, Karaman, Muğla, Niğde and Osmaniye provinces in Turkey. As a result of the work, a total of 58 species (25 of them into subspecies level) belonging to 37 genera of 20 tribes of 4 subfamilies were determined from Turkey. One species of them is recorded from Turkey for the second time. Two species of them are the first record for Southern Turkey. Also, four species for Central Anatolian Region, six species for Mediterranean Region and three species for Eastern Mediterranean Region are recorded for the first time. Moreover, a total of fourty-five species are the first record for various provinces (8 for Adana, 4 for Balıkesir, 14 for İçel, 3 for Kahramanmaraş, 10 for Niğde, 6 for Osmaniye) in Turkey.
    [Show full text]
  • 2. Uluslararası Akdeniz Sempozyumu 2. International Mediterranean Symposium
    2. Uluslararası Akdeniz Sempozyumu 2. International Mediterranean Symposium BİLDİRİ ÖZETLERİ KİTABI THE BOOK OF ABSTRACTS EDİTÖR Prof. Dr. Durmuş Ali ARSLAN Editör Yardımcıları Gülten ARSLAN Halil ÇAKIR MERSİN 2. ULUSLARARASI AKDENİZ SEMPOZYUMU- 2. International Mediterranean Symposium, 23-25 Mayıs 2019, Mersin 2. Uluslararası Akdeniz Sempozyumu 2. International Mediterranean Symposium BİLDİRİ ÖZETLERİ KİTABI THE BOOK OF ABSTRACTS Editör: Prof. Dr. D. Ali ARSLAN Editör Yardımcısı: Gülten ARSLAN Halil ÇAKIR Kapak Tasarımı: Prof. Dr. D. Ali ARSLAN Mizanpaj-Ofset Hazırlık: Prof. Dr. D. Ali ARSLAN © D. Ali ARSLAN - Mer Ak Yayınları 2019 – Mersin ISBN: 978-605-81003-8-1 D. Ali ARSLAN Mer-Ak Mersin Akademi Yayınları Adres: Çiftlikköy Mahallesi, 34. Cadde, Nisa 1 Evleri, No: 35, 6/12, Yenişehir/MERSİN Tel: 0532 270 81 45 / 0553 666 06 06 Not: Bölümlerin her türlü idari, akademik ve hukuki sorumluluğu yazarlarına aittir. 1 2. ULUSLARARASI AKDENİZ SEMPOZYUMU- 2. International Mediterranean Symposium, 23-25 Mayıs 2019, Mersin Önsöz Çok Değerli Bilim İnsanları, Kıymetli Araştırmacılar ve Değerli Dostlarımız, Her yıl periyodik olarak düzenlenmesi planlanan Uluslararası Mersin Sempozyumu’nun ilki, 1- 3 Kasım 2018 tarihleri arasında Mersin’de, Mersin Üniversitesi ve Mer-Ak Mersin Akademi Danışmanlık iş birliğinde, çok geniş bir akademisyen grubunun katkı ve katılımları ile gerçekleştirilmişti. Gerçek anlamda uluslararası sempozyum ikliminde gerçekleştirilen iki sempozyumumuzdan toplam 14. Ciltlik devasa bir külliyat ortaya çıktı. Kitaplarımız sempozyum web sayfalarımızda, ilgilenen herkesin istifadesine sunuldu. Bildiri ve katılımları ile sempozyumlarımıza katkı veren herkese gönülden teşekkür ederiz. Sempozyumumuzun ikincisini (2. Uluslararası Mersin Sempozyumu-2. International Mersin Symposium) de, yine sizlerin etkin katkı ve katılımlarıyla, 23-25 Mayıs 2019, Mersin’de akademik bir şölen havasında gerçekleştirmeyi planlıyoruz.
    [Show full text]
  • A New Species of Tiger Beetle of the Cicindela Campestris Group from Southern Turkey, with Remarks on the Identity of C
    ©Zoologische Staatssammlung München/Verlag Friedrich Pfeil; download www.pfeil-verlag.de SPIXIANA 30 1 13–24 München, 1. Mai 2007 ISSN 0341–8391 A new species of tiger beetle of the Cicindela campestris group from southern Turkey, with remarks on the identity of C. herbacea Klug, 1832 and other taxa related to C. desertorum Dejean, 1825 (Insecta, Coleoptera, Cicindelidae) Michael Franzen Franzen, M. (2007): A new species of tiger beetle of the Cicindela campestris group from southern Turkey, with remarks on the identity of C. herbacea Klug, 1832 and other taxa related to C. desertorum Dejean, 1825. – Spixiana 30/1: 13-24 Several populations of tiger beetles of the Cicindela campestris group from south- ern Turkey and Lebanon were investigated with respect to morphometric ratios, male genitalia, and color patterns. As a result, Cicindela herbacea from Lebanon ap- pears to be most closely related to C. turkestanicoides and C. desertorum from eastern Turkey. The full species status of these taxa is provisionally kept but future research is needed to clear their relations. Populations of a taxon from southern Turkey previously referred to C. herbacea represent a new species, which is described as Cicindela thughurica, spec. nov. The new species appears to be more closely related to C. campestris, but differs from the latter by smaller relative aedeagus length, the presence of complete middle bands, and a brownish-green dorsal coloration in most specimens. Syntopic occurrence of C. herbacea and C. thughurica, spec. nov. is shown to occur in the northern Amanus Mountains, Turkey. Parapatric occurrence of the new species and C.
    [Show full text]
  • The Making of Hittite Imperial Landscapes: Territoriality and Balance of Power in South-Central Anatolia During the Late Bronze
    Journal of Ancient Near Eastern History 2016; 3(2): 117–162 Alvise Matessi* The Making of Hittite Imperial Landscapes: Territoriality and Balance of Power in South-Central Anatolia during the Late Bronze Age https://doi.org/10.1515/janeh-2017-0004 Abstract: Aim of the present work is to offer an understanding of the mechanisms informing the making and reproduction of the Hittite Empire (17th-13th BCE) in its diachronic evolution. The analysis focuses on South-Central Anatolia, an area of intense core-periphery interactions within the scope of the Hittite domain and, therefore, of great informative potential about the manifold trajectories of imperial action. Through the combinatory investigation of archaeological and textual data able to account for long- to short-term variables of social change, I will show that South-Central Anatolia evolved from being a loose agglomerate of city-hinterland nuclei into a provincial system. The region thus acquired a pivotal role in the balance of power thanks to its centrality in the communication network, and it became the stage for eventful political revolutions, as well as a new core for Hittite political dynamics. The picture of Hittite imperialism emerging, thus, is that of a set of multi-causal and multi-directional processes, not predicated on the sole centri- fugal hegemonic expansion of the empire. Keywords: imperialism, political landscapes, territoriality, mobility, Hittite history and archaeology 1 Political geographies of the Hittite Empire Hittite history spans the entire Late Bronze Age in Anatolia, covering approxi- mately four and a half centuries (ca. 1650–1200 BCE). At the beginning of this period, the Hittite state emerged in North-Central Anatolia, in the bend of the Kızıl Irmak, from a mosaic of canton polities occupying the area during the Middle Bronze Age.
    [Show full text]