DOCSLIB.ORG

Kinderen Die De Wereld Hebben Veranderd

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Kinderen Die De Wereld Hebben Veranderd KINDEREN DIE DE WERELD HEBBEN VERANDERD KIM PHUC SPECIALE UITGAVE Kinderen kunnen de wereld veranderen Beste leerling, Je leest een van de verhalen uit het boek Kinderen die de wereld hebben veranderd, een boek over kinderen die zijn opgestaan tegen onrecht of die symbool zijn geworden van onrecht dat hun is aangedaan. In dit boek staan de verhalen van Malala, Anne Frank, Christiane F. , Kim Phúc, Iqbal Masih, Wilma Westenberg en zestien andere kinderen die allen een stempel op de geschiedenis hebben gedrukt. Zie de inhoudsopgave achterin deze uitgave. Twaalf van deze verhalen worden gebruikt in het voortgezet onderwijs. Ze maken deel uit van de Stercollecties, lesmateriaal voor vakken als geschiedenis, aardrijkskunde, maatschappijleer en biologie, voor verschillende leerjaren en verschillende stromingen. Dit lesmateriaal van VO-content vind je op www.vo-content.nl/stercollecties De twaalf verhalen worden gratis verspreid: los als pdf, maar ook samen in de vorm van een gratis app voor Apple en Android (die heet Dapper light) en als ebook, dat je kunt downloaden met de code BO 6252790 op www.ebooq.nl. De makers van het boek, van de lespakketten en het College voor de Rechten van de Mens hopen dat je veel inspiratie opdoet uit deze verhalen. VIETNAM Kim Phuc Het meisje van de foto Frank Kuin Met een vriendelijke lach vraagt Kim Phuc (1963) of de afspraak kan worden verzet naar later op de dag. Ze heeft vanochtend pijn en voelt zich ziek, zegt ze. Daar heeft ze regelmatig last van, vooral als het weer verandert - als het regent, donker wordt en er veranderingen zijn in de luchtdruk. Dan doen de littekens van de brandwonden op haar lichaam het meeste pijn, vooral op haar rug, waar haar huid en weefsel diep zijn verbrand. „Als het weer stabiel is, ben ik ook stabiel,” zegt ze zacht. „Maar de laatste drie dagen doet mijn rug erg zeer.” Met medicijnen tegen de pijn is de 51-jarige Kim al meer dan tien jaar geleden gestopt, zegt ze. Wel maakt ze gebruik van massage om de pijn van de littekens op een derde van haar lichaam te verzachten. Ook kan ze zelf druk uitoefenen op de pijnlijke littekens door haar lichaam tegen een handdoekenrek aan te duwen. Zo kan ze zichzelf thuis behandelen in haar woonplaats, het Canadese Ajax, een voorstad van Toronto. Dat doet ze regelmatig, voor dertig tot veertig minuten per keer. „Ik leun met mijn rug tegen een punt aan en zet druk,” zegt ze. „Dat helpt.” Haar belangrijkste strategie tegen de pijn van de zware brandwonden die ze sinds haar negende met zich meedraagt is echter om te proberen er niet aan te denken, vertelt ze. Door te praten met anderen, naar buiten te gaan. Door te genieten van haar vreedzame immigrantenleven in Canada met haar man, Buy Hui Toan, en twee zoons, Thomas (20) en Stephen (17), die beiden in Canada zijn geboren en naar school gaan. Het gezin is actief in de plaatselijke kerkgemeenschap. En Kim zorgt voor haar bejaarde ouders, die op haar initiatief ook zijn overgekomen naar Canada vanuit hun land van oorsprong, Vietnam. Onschuldig slachtoffer Het is echter duidelijk dat er geen dag voorbij gaat dat Kim Phuc niet wordt geconfronteerd met de traumatische gebeurtenissen van meer dan veertig jaar geleden in haar geboortestreek in zuidelijk Vietnam - gebeurtenissen die haar tekenden voor het leven, zowel lichamelijk als geestelijk. Het noodlot veranderde haar in 1972 op slag van een anoniem Vietnamees kind in een onschuldig slachtoffer van de oorlog in Vietnam met wereldwijde bekendheid. Kim Phuc, een jaar na het bombardement. Foto Perry Kretz. 7 In de jaren die volgden werd ze een symbool van de wrede gevolgen van oorlog voor kinderen - een rol die ze tot op de dag van vandaag vervult, onder meer als goodwill ambassador van Unesco, de organisatie van de Verenigde Naties voor onderwijs, wetenschap en cultuur, en via haar eigen liefdadigheidsorganisatie, de Kim Foundation. Want Phan Thi Kim Phuc, zoals Kim volledig heet, staat ook wel bekend als ‘het meisje van de foto’ - het negenjarige kind op de historische nieuwsfoto uit 1972 dat naakt en overstuur wegrent van een bombardement op het dorp waarin ze woonde. Haar armen, nek en rug waren getroffen door brandend napalm, en ze huilde van onverdraaglijke pijn. „Te heet, te heet,” krijste ze uit terwijl ze de vuurzee en rookwolken ontvluchtte die het huis van haar familie verwoestten, en de plaatselijke tempel waar leden van het gezin hun toevlucht hadden gezocht voor vuurgevechten tussen Zuid-Vietnamese troepen en strijders van de communistische Vietcong. De foto van het napalmbombardement op 8 juni 1972 die Kim Phuc op slag wereldberoemd maakte en die de wereld de verschrikkingen van de Vietnamoorlog onder de neus wreef. Foto Nick Ut / AP. 8 VIETNAM Het dorp, Trang Bang, in de Zuid-Vietnamese hooglanden niet ver van de grens met Cambodja, was op bevel van een Amerikaanse officier gebombardeerd door een Zuid-Vietnamese bommenwerper. Het toestel, een Skyraider, vloog over, maakte een duik en strooide een lading bussen uit met napalm - een explosieve stof die bestaat uit benzine en een klef verdikkingsmiddel, zodat het blijft kleven als het ergens tegenaan vliegt. Napalm, ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd veelvuldig gebruikt door de Verenigde Staten tijdens de langdurige oorlog in Vietnam. Het is berucht om de ernstige brand- wonden die het veroorzaakt bij mensen die ermee in aanraking komen. Kim kan zich de dag van het bombardement, 8 juni 1972, nog herinneren, vertelt ze. „Ik weet niet hoe ik het heb overleefd, want het was zo afschuwelijk. Ik weet nog dat het vuur mijn lichaam verbrandde. Gelukkig raakten mijn voeten niet verbrand, zodat ik in staat was om uit het vuur te rennen. Ik hield op met denken, ik was doodsbang. Ik kon mijn rug niet zien, maar wel mijn linkerarm en die was hetzelfde: ook ernstig verbrand. Ik zag het vuur op mijn arm, en gebruikte mijn rechterhand om te proberen om het weg te vegen, te doven. Maar daar werd het alleen maar erger van: mijn rechterhand raakte ook verbrand. Mijn kleren verbrandden door het vuur, ik heb ze niet uitgedaan.” Verbrande huid Kim rende zonder kleren de hoofdweg bij Trang Bang op, Route 1, een verkeers- ader tussen Saigon en de Cambodjaanse grens. Ook familieleden ontvluchtten de plotselinge hel, onder wie haar drie jaar oudere broertje Tam en neefjes en nichtjes. Haar oma Tao droeg met een gepijnigde blik in haar ogen haar stervende kleinkind Danh, een neefje van Kim van drie jaar oud, in haar armen, gehuld in flarden verbrande huid. Danh en zijn broertje Cuong van negen maanden kwamen om als gevolg van het bombardement. Achter de huilende Kim is alleen de donkere rook te zien die opstijgt van de ruïnes van haar geboortedorp, en een groepje Amerikanen. Het dramatische moment werd vastgelegd door Huynh Cong ‘Nick’ Ut, een jonge fotograaf van het Amerikaanse persbureau Associated Press (AP). De 21-jarige Ut had zijn oudere broer verloren toen die als persfotograaf omkwam in het deltagebied van de Mekong, en wilde in zijn voetsporen treden. Evenals een aantal andere journalisten was hij die dag op de gevechten bij Trang Bang afgekomen. Hij had het bombardement van relatief dichtbij vastgelegd. De aanwezige cameralieden hadden andere slachtoffers gefotografeerd en gefilmd die de vuurzee ontvluchtten, onder wie grootmoeder Tao met de kleine Danh. 9 Toen een van de collega’s van Ut zijn rolletje terugspoelde, verschenen Kim en de andere kinderen uit de rook. „In de hoek van de viewfinder zag ik een rennend meisje met haar armen ge- spreid naar beide kanten”, zei Ut in interviews ter gelegenheid van de veertig- ste verjaardag van het wereldberoemde moment. „Ik dacht bij mezelf: ‘O mijn God’ en rende op haar af en maakte al mijn foto’s.” De kinderen stopten met rennen, en Ut en de andere aanwezigen ontfermden zich over hen. Een van hen gaf Kim water te drinken en probeerde haar te helpen door water over haar rug te gieten. Het goedbedoelde gebaar had een averechts effect: het water stroomde gloeiend heet langs haar lichaam. „Op dat moment viel ik flauw,” vertelt Kim. „Verder herinner ik mij niets van wat er die dag gebeurde.” Kim en lotgenootjes op de cover van het Britse tijdschrift The Sun, juni 1972. ‘Maak een einde aan deze hel’, luidt de kop. Vluchtende kinderen Voor Nick Ut was de actie echter nog maar net begonnen. Hij moest terug naar Saigon, toen nog onder Amerikaanse invloed, om zijn foto’s te laten ontwikkelen op de vestiging van AP. Later op de dag leverde hij een selectie, waaronder de foto van de vluchtende kinderen, aan Horst Faas, een ervaren fotojournalist in Zuid-Vietnam. Beiden kenden een van de basisregels binnen het fotobeleid van AP: geen naakt, zeker niet frontaal. Faas besefte echter dat die regel met de foto van Kim gebroken kon en moest worden. Hij stuurde de foto naar het hoofdkantoor in New York. Dat zond het beeld de wereld in. De volgende dag haalde Kim, zonder dat ze dat zelf wist, wereldwijd de voor- pagina’s van kranten. Het beeld van de getroffen kinderen maakte internationaal grote indruk, met name in de Verenigde Staten. Lezers werden op een keiharde manier geconfronteerd met de wreedheden van het slepende militaire conflict in Vietnam - wellicht op een hardere manier dan ooit. De foto droeg bij aan het groeiende, felle verzet tegen de oorlog, dat uitmondde in een Amerikaanse terugtrekking in 1973 en een Noord-Vietnamese overwinning in 1975. 10 VIETNAM Want de foto van Kim toont als weinige andere foto’s de nutteloosheid van oorlogsgeweld, en de wrede gevolgen van oorlog op onschuldige slachtoffers.
Load more

Recommended publications
  • Napalm: Burning People Alive Apalm Was Invented at Harvard University in 1942
    (5) Napalm: Burning People Alive apalm was invented at Harvard University in 1942. Kim Phuc said if she ever met the pilot who bombed her: N I would tell him we cannot change history, but we should try to do It is a jellied gas named after the naphthenic and palmitic acids good things for the present and for the future to promote peace. originally used in its manufacture. The mixture of gasoline, benzene and aluminum or polystyrene are housed in an aluminum casing. They use a trinitrotoluene (TNT) explosion to ig- nite white phosphorus which burns at high enough temperature to ignite the napalm. During the Vietnam war, na- palm B was developed. Polystyrene and benzene replaced the naphthenate and palmitate, while white phospho- rus was replaced by thermite. Napalm burns at more than 5,000 F°. It is used in firebombs and land mines dropped from planes or in Photo by Nick Ut Source: <www.mindfully.org/Plastic/Napalm-Recycled.htm> hand-held flamethrowers. Napalm has been used to burn down forests, vil- The Vietnam War: lages, cities and, of course, their in- erhaps more than any other napalm. Phan Thi Kim Phuc now lives habitants. It sticks to the skin and can P weapon used by the US in Viet- in Toronto. keep burning to the bone. Napalm fires nam, napalm came to publicly repre- Among the warplanes that are so intense they can asphyxiate peo- sent the horror, inhumanity and dropped napalm on Southeast Asians ple nearby by sucking the oxygen out criminality of that war.
    [Show full text]
  • Forty-Two Years and the Frequent Wind: Vietnamese Refugees in America
    FORTY-TWO YEARS AND THE FREQUENT WIND: VIETNAMESE REFUGEES IN AMERICA Photography by Nick Ut Exhibition Curator: Randy Miller Irene Carlson Gallery of Photography August 28 through October 13, 2017 A reception for Mr. Ut will take place in the Irene Carlson Gallery of Photography, 5:00 – 6:00 p.m. Thursday, September 21, 2017 Nick Ut Irene Carlson Gallery of Photography FORTY-TWO YEARS AND THE FREQUENT WIND: August 28 – October 13, 2017 VIETNAMESE REFUGEES IN AMERICA About Nick Ut… The second youngest of 11 siblings, Huỳnh Công (Nick) Út, was born March 29, 1951, in the village of Long An in Vietnam’s Mekong Delta. He admired his older brother, Huynh Thanh My, who was a photographer for Associated Press, and who was reportedly obsessed with taking a picture that would stop the war. Huynh was hired by the AP and was on assignment in 1965 when he and a group of soldiers he was with were overrun by Viet Cong rebels who killed everyone. Three months after his brother’s funeral, Ut asked his brother’s editor, Horst Faas, for a job. Faas was reluctant to hire the 15-year-old, suggesting he go to school, go home. “AP is my home now,” Ut replied. Faas ultimately relented, hiring him to process film, make prints, and keep the facility clean. But Ut wanted to do more, and soon began photographing around the streets of Saigon. "Then, all of a sudden, in 1968, [the Tet Offensive] breaks out," recalls Hal Buell, former AP photography director. "Nick had a scooter by then.
    [Show full text]
  • Kim Phuc in Winnipeg for Peace Days
    http://www.cbc.ca/news/canada/manitoba/girl-in-the-picture-brings-peace-message-to-winnipeg-1.1862521 'Girl in the picture' brings peace message to Winnipeg South Vietnamese forces follow terrified children, including 9-year-old Phan Thi Kim Phuc, center, as they run down Route 1 near Trang Bang, Vietnam, after an aerial napalm attack on suspected North Vietnamese troop positions on June 8, 1972. A Vietnamese Airforce bomber accidentally dropped its flaming napalm on South Vietnamese troops and civilians. (Associated Press/Nick Ut) Kim Phuc recalls her 14 month recovery in a Vietnamese hospital. (Teghan Beaudette/CBC) You may not know her name, or even anything about her, but chances are you’ve seen a photo of her in her most vulnerable moment. Kim Phuc is known worldwide as “the girl in the picture” after being photographed as a child running naked in a small Vietnamese village after a napalm strike burned the clothes off of her body. The photo, taken by Nick Ut, is considered one of the most recognizable photos in the world. Phuc’s desperate face and burnt skin became the image of war, and years later, a catalyst for peace. Now, Phuc is an advocate for child victims of war and a symbol for peace. On Thursday, she stopped in Winnipeg to speak as part of the city’s Peace Days. The moments before the photo was taken Phuc was nine years old when the iconic photo was taken in 1972, in the midst of the Vietnam War. Days before, her family relocated from their home to a temple, believing it would be safer there, but, Phuc said, “in war time, nowhere is safe.” 'I wished the photo wasn’t taken the moment I saw it'- Kim Phuc, the 'girl in the picture' On the third day in the temple, south Vietnamese soldiers arrived to tell her family they needed to run.
    [Show full text]
  • War, Women, Vietnam: the Mobilization of Female Images, 1954-1978
    War, Women, Vietnam: The Mobilization of Female Images, 1954-1978 Julie Annette Riggs Osborn A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy University of Washington 2013 Reading Committee: William J. Rorabaugh, Chair Susan Glenn Christoph Giebel Program Authorized to Offer Degree: History ©Copyright 2013 Julie Annette Riggs Osborn University of Washington Abstract War, Women, Vietnam: The Mobilization of Female Images, 1954-1978 Julie Annette Riggs Osborn Chair of the Supervisory Committee: William J. Rorabaugh, History This dissertation proceeds with two profoundly interwoven goals in mind: mapping the experience of women in the Vietnam War and evaluating the ways that ideas about women and gender influenced the course of American involvement in Vietnam. I argue that between 1954 and 1978, ideas about women and femininity did crucial work in impelling, sustaining, and later restraining the American mission in Vietnam. This project evaluates literal images such as photographs, film and television footage as well as images evoked by texts in the form of news reports, magazine articles, and fiction, focusing specifically on images that reveal deeply gendered ways of seeing and representing the conflict for Americans. Some of the images I consider include a French nurse known as the Angel of Dien Bien Phu, refugees fleeing for southern Vietnam in 1954, the first lady of the Republic of Vietnam Madame Nhu, and female members of the National Liberation Front. Juxtaposing images of American women, I also focus on the figure of the housewife protesting American atrocities in Vietnam and the use of napalm, and images wrought by American women intellectuals that shifted focus away from the military and toward the larger social and psychological impact of the war.
    [Show full text]
  • Ideological, Dystopic, and Antimythopoeic Formations of Masculinity in the Vietnam War Film Elliott Stegall
    Florida State University Libraries Electronic Theses, Treatises and Dissertations The Graduate School 2014 Ideological, Dystopic, and Antimythopoeic Formations of Masculinity in the Vietnam War Film Elliott Stegall Follow this and additional works at the FSU Digital Library. For more information, please contact [email protected] FLORIDA STATE UNIVERSITY COLLEGE OF ARTS AND SCIENCES IDEOLOGICAL, DYSTOPIC, AND ANTIMYTHOPOEIC FORMATIONS OF MASCULINITY IN THE VIETNAM WAR FILM By ELLIOTT STEGALL A Dissertation submitted to the Program in Interdisciplinary Humanities in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy Degree Awarded: Fall Semester, 2014 Elliott Stegall defended this dissertation on October 21, 2014. The members of the supervisory committee were: John Kelsay Professor Directing Dissertation Karen Bearor University Representative Kathleen Erndl Committee Member Leigh Edwards Committee Member The Graduate School has verified and approved the above-named committee members, and certifies that the dissertation has been approved in accordance with university requirements. ii ACKNOWLEDGEMENTS I am most grateful for my wife, Amanda, whose love and support has made all of this possible; for my mother, a teacher, who has always been there for me and who appreciates a good conversation; to my late father, a professor of humanities and religion who allowed me full access to his library and record collection; and, of course, to the professors who have given me their insight and time. iii TABLE OF CONTENTS List of Figures................................................................................................................................. v Abstract………………………………………………………………………………………...... vi 1. VIETNAM MOVIES, A NEW MYTHOS OF THE MASCULINE......................................... 1 2. DISPELLING FILMIC MYTHS OF THE VIETNAM WAR……………………………... 24 3. IN DEFENSE OF THE GREEN BERETS ……………………………………………….....
    [Show full text]
  • Yê´N Lê Espiritu Lan Duong Feminist Refugee Epistemology: Reading Displacement in Vietnamese and Syrian Refugee Art the Sever
    Yê´ n Lê Espiritu Lan Duong Feminist Refugee Epistemology: Reading Displacement in Vietnamese and Syrian Refugee Art he severely burned Phan Thị Kim Phúc, screaming, arms flailing, run- T ning naked down a Vietnamese road after a napalm attack in 1972. The lifeless body of drowned toddler Alan Kurdi, lying facedown on a Turkish beach in 2015. These powerful iconic images, focusing relentlessly on the trauma and spectacle of war atrocities, freeze-frame the “victims” in time and space, prolonging their pain and agony in perpetuity. Intended to shock, visual images of “third-world” suffering in Western media—of the dead, wounded, starving—constitute generic decontextualized horrors that elicit pity and sympathy, not discernment and assessment. As Rey Chow (2006) has argued, Americans have increasingly come to know the world as a target: when wars break out, foreign areas and peoples briefly enter American mainstream public discourses, often via deeply disturbing images of suffering, as embodiments of (naturalized) violence, crisis, and disasters (Fernandes 2013, 193). The hyperfocus on suffering, and the outpouring of outrage and concern over dead and injured refugees, has become a sub- stitute for serious analysis of the geopolitical conditions that produced their displacement in the first instance. Constructed for Western consumption, these spectacular(ized) images render invisible and inaudible displaced peo- ple’s everyday and out-of-sight struggles as well as their triumphs as they manage war’s impact on their lives (Lubkemann 2008, 36; Hyndman 2010). In public representations, the contemporary figure of the displaced war victim is highly gendered: “the image is of helpless and superfluous women and children, dislocated and destitute; uprooted and unwanted” (Manchanda 2004, 4179).
    [Show full text]
  • Vietnam War, January 2018
    #25 January 2018 Cameraderie The Vietnam/American War I have covered only a little news photography so far in this series (Sam Nzima, #8, Summer. 2013). And no war photography at all. Painful as the images are, war photography is an important record of history, and sometimes a mover of history. Many of you have probably recently watched Ken Burns’ and Lynn Novick’s “The Vietnam War” series on public television. Here are some of the iconic images of the Vietnam/American war. The Tet Offensive Execution You can read the full story of this Pulitzer Prize-winning image of an execution in the field, taken in Saigon by Associated Press photographer Eddie Adams on Feb. 1, 1968, here: http://100photos.time.com/photos/eddie-adams-saigon-execution The shooter, Brigadier General Nguyen Ngoc Loan, died a natural death here in the United States. The New York Times obituary (http://www.nytimes.com/1998/07/16/world/nguyen- ngoc-loan-67-dies-executed-viet-cong-prisoner.html) had this to say, in part: Nguyen Ngoc Loan, the quick-tempered South Vietnamese national police commander whose impromptu execution of a Viet Cong prisoner on a Saigon street in the Tet offensive of 1968 helped galvanize American public opinion against the war, died on Tuesday at his home in Burke, Va. He was 67 and had operated a pizza parlor in nearby Dale City. I can recall reading in the Washington Post about him being “exposed” as leading a quite life in the suburbs of Washington, years after the end of the Vietnam/American war.
    [Show full text]
  • Forgiveness: the Most Powerful Word Hebrews 8:12 Easter Services – 2020 Forgiveness Is the Most Powerful Word… Some Picture
    Forgiveness: The Most Powerful Word Hebrews 8:12 Easter Services – 2020 Forgiveness is the most powerful word… Some pictures will probably be indelibly printed on the walls of our minds until we take our last breath. I’ll always remember my feelings of horror as I watched the jets striking the Twin Towers. Young people today will long remember masks and gloves, and no school from the spring of 2020. Though I was just a young man when the picture was taken, I’ll always remember the photo of a nine-year-old South Vietnamese girl running naked down the road, jellied napalm searing her skin after a bomb attack of her village in 1972. Her little arms are stretched out in desperation, her young face contorted in a scream of pain and terror. That image earned the photographer a Pulitzer Prize and helped turn America against the war. That little girl’s name was Phan Thi Kim Phuc. She was rushed a hospital by the photographer, where she was treated for 3rd-degree burns. Her wounds were so severe that every time they were cleaned and dressed, the pain caused her to lose consciousness. After the fall of Saigon, the Communist government of Vietnam discovered that she was the “girl in the picture” and paraded her endlessly in anti-American propaganda. She was forced to pull up her sleeves and exhibit the deeply ridged scarred skin to visitors from around the globe. But then, as an adult, her life changed dramatically. A group of believers introduced her to the joy of new life in Christ.
    [Show full text]
  • Chapter Eight War Dialling
    CHAPTER EIGHT WAR DIALLING: IMAGE TRANSMISSIONS FROM SAIGON SUSAN SCHUPPLI Fig. 8-1: Secretary of State Henry A. Kissinger using the telephone in Deputy National Security Advisor Brent Scowcroft’s office to get the latest information on the situation in South Vietnam, 29 April 1975. (Photo courtesy Gerald R. Ford Presidential Library) On 8 June 1972, the mechanical drum of a Muirhead K220 Picture Transmitter slowly rotated, scouring the surface of a 5 x 7-inch black-and- white photograph that had just been placed onto its scanning drum. The machine’s photoelectric cell was charged with the task of converting War Dialling: Image Transmissions from Saigon 145 variations in the amount of light reflected by the print into a series of electronic pulses that could be transmitted, line by line, over a standard telephone relay system. As the photograph revolved around the drum of the machine, the trace of another incandescent emerged: the residual glow of a napalm fireball that had just scorched the South Vietnamese village of Trang Bang, 30 miles north-west of Saigon. An air strike by two South Vietnamese Skyraiders from the South Vietnamese Army 25th Division had erroneously levelled the village in an attempt to dislodge a recent North Vietnamese roadblock on Route 1 near Trang Bang. The anguish of Phan Thi Kim Phuc as she runs naked towards the camera of press corps photographer Nick Ut (Huynh Cong Ut), along with other members of her family and villagers, has been permanently seared into our collective cultural memory. The girl was running, with her arms out.
    [Show full text]
  • Wallace House Journal
    WALLACE HOUSE JOURNAL Fall 2018 Volume 29 | No. 1 The world’s gone mad! At least there’s Wallace House... and a royal baby! BY CATHERINE MACKIE ‘19 are still demanding a second referendum, while the Twitteratti, from both sides of the argument are still shouting a lot and putting eghan Markle is due to give birth in the Spring of 2019. their thoughts in capital letters to show HOW RIGHT THEY ARE. MHallelujah! I’m guessing I’m not alone in hoping the And if you don’t agree with me, THEN YOU’RE AN IDIOT. Queen’s eighth great-grandchild arrives in the world on March 29th. Ideally at around 11pm (GMT) because that’s the time the Which brings me to Donald Trump. No, stop it! I’m not calling the UK is scheduled to leave the European Union. If there’s one thing U.S. president an idiot. You’re taking me out of context! that’s guaranteed to give a brief respite to hours and hours of All I’m saying is that in coming to the U.S. for a year, I’ve moved hand-wringing, tediously repetitive arguments and media naval from a Brexit-obsessed media to a Trump-obsessed gazing, it’s a royal baby. media. I’m not arguing that what happens with Brexit I had hoped that coming to Ann Arbor would free me and Trump aren’t vitally important. Brexit is a key from the daily reports of EU “crisis talks” post-Brexit, moment in British modern political history.
    [Show full text]
  • The Pennsylvania State University Schreyer Honors College
    THE PENNSYLVANIA STATE UNIVERSITY SCHREYER HONORS COLLEGE DEPARTMENT OF JOURNALISM PHOTOGRAPHING A NEW YORK CITY SUBWAY DEATH: EXAMINING THE ETHICAL RESPONSIBILITIES OF THE PHOTOGRAPHER AND THE NEW YORK POST SARA MATULONIS SPRING 2013 A thesis submitted in partial fulfillment of the requirements for a baccalaureate degree in Journalism with honors in Journalism Reviewed and approved* by the following: Steve Manuel Senior Lecturer Thesis Supervisor & Honors Advisor John Beale Senior Lecturer Faculty Reader * Signatures are on file in the Schreyer Honors College. i ABSTRACT On Dec. 3, 2012, Ki Suck Han was pushed onto the tracks of an oncoming subway train in New York City. Photographer R. Umar Abbasi, in an attempt to use his camera’s flash to warn the subway driver of Han’s presence, captured a series of images of the victim in the final seconds of his life. The following day on Dec. 4, 2012, the New York Post ran one of Abbasi’s photographs on its front page, along with headline “DOOMED.” The purpose of this thesis is to examine issues of photojournalism ethics as they relate to Abbasi’s decision to photograph Han and the New York Post’s decision to publish Abbasi’s photograph on the front page. Research includes case studies of past photojournalism ethics issues, as well as an analysis of how images portraying death fit into the ever-changing world of photojournalism. ii TABLE OF CONTENTS LIST OF FIGURES ..................................................................................................... iii ACKNOWLEDGEMENTS ......................................................................................... iv PART 1 Background ................................................................................................... 1 The Death of Ki Suck Han .................................................................................... 1 Introduction to Photojournalism Ethics ................................................................ 4 PART 2 Ethics of Photographing ..............................................................................
    [Show full text]
  • 15Th Annual EARCOS Teachers' Conference 2017
    Red-whiskered bulbul The red-whiskered bulbul (Pycnonotus jocosus) is a passerine bird found in Asia. It is a member of the bulbul family. 15th Annual EARCOS Teachers’ Conference 2017 “Connecting Global Minds” March 30 - April 1, 2017 Kota Kinabalu, Sabah, Malaysia EARCOS Trustees & Staff About EARCOS The East Asia Regional Council of Schools is an organization of 156 member schools in East Asia. These schools have a total of more than 120,000 preK to 12th grade students. EARCOS also has 179 associate members—textbook and software publishers and distributors, universities, financial planners, architectural firms, insurance companies, youth organizations, etc.—and 36 individual members. Membership in EARCOS is open to elementary and secondary schools in East Asia which offer an educational program using English as the primary lan- guage of instruction, and to other organizations, institutions, and individuals interested in the objectives and purposes of the Council. General Information EARCOS holds one leadership conference every November and one teachers’ conference every March. In addition, EARCOS funds several weekend institutes hosted by member schools throughout East Asia. EARCOS also organizes a meeting for EARCOS heads of schools every April. EARCOS publishes its newsletter, the ET Journal, which is distributed to its members three times a year, and a directory of all of its members. EARCOS sponsors a community on Google+ and Tumblr blog called E-Connect at http://earcos-connect.tumblr.com/ Objectives and Purposes To promote intercultural understanding and international friendship through the activities of member schools. To broaden the dimensions of education of all schools involved in the Council in the interest of a total program of education.
    [Show full text]