Zile (Tokat) Batısında Uzunköy Çevresinin Stratigrafisi Stratigraphy of Uzunköy and Its Surroundings West of Zile (Tokat)

Home , Tokat, Zile

Türkiye Jeoloji Bülteni Cilt. 42, Sayı 1,69-83, Şubat 1999 Geological Bulletin of Turkey Vol. 42, Number 1, 69-83, February 1999

Zile (Tokat) batısında Uzunköy çevresinin stratigrafisi Stratigraphy of Uzunköy and its surroundings west of Zile (Tokat)

Ayhan Üstüntaş Cumhuriyet Üniversitesi, Divriği Meslek Yüksekokulu, Divriği/Sivas. Murat İnceöz Fırat Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 23119 Elazığ.

Öz Çalışma alanında yaşlıdan gence doğru Permo-Triyas yaşlı Tokat Masifi, Geç Jura-Erken Kretase yaşlı Amasya Grubu'na ait Ferhatkaya ve Carcurum formasyonları, Orta Eosen yaşlı Çekerek formasyonu ve Miyo-Pliyosen yaşlı Kemerkaş formasyonu yüzey lemektedir. Tokat Masifi, inceleme alanında fiil it, mermer, metavolkanitler, metatortullar ve mikaşistler ile temsil edilmektedir. Tokat Masifi üzerine uyumsuz olarak gelen Amasya Grubu, litolojik ve fasiyes özelliklerine göre Ferhatkaya ve Carcurum formasyonlarından oluşmaktadır. Ferhatkaya Formasyonu, metamorfik gereçlerden yapılı ince bir konglomera seviyesi ile başlar. Formasyon, taban kısmı dışında egemen olarak kireçtaşlarından yapılıdır. Yaygın oolitik ve psödooolitik doku ile yer yer breşik doku izlenmektedir. Carcurum Formasyonu ise, genel olarak, altta kiltaşı ve çamurtaşı düzeylerinden, üste doğru çört tabaka ve mercekleri içeren kireçtaşlarmdan oluşmaktadır. Çekerek Formasyonu, alttan üste doğru Kozluca üyesi, yaygın olarak çakıltaşı, kumtaşı, çamurtaşı, kiltaşı ve marn ardalanmasından oluşmaktadır. Kozluca üyesi üzerinde uyumlu olarak izlenen Kuzalan kireçtaşı üyesi, bazı seviyelerde bol Nummulites sp. fosilleri içeren kireçtaşı litolojisindedir. Göynücek aglomera üyesi ise, genel olarak volkanik gereçlerden oluşmuş bir matriks ve bu matriks içerisinde yer alan bazalt ve andezit çakıl ve bloklarından oluşmuş bir aglomera niteliğindedir. Birim içerisinde, siiisleşmiş ağaç fosilleri, metamorfik kayaç parçaları, rekristalize kireçtaşı ve kireçtaşı blokları, çamurtaşı ve kiltaşı topakçıkları ve kömür damarları da gözlenmektedir. Uyumsuz bir dokanakla Çekerek formasyonu üzerinde yer alan Kemerkaş Formasyonu, genel olarak konglomera, çakıltaşı, kaba kumtaşı ardalanması, çamurtaşı, jips ara tabakaları ve travertenlerden oluşmaktadır. Anahtar Sözcükler: Amasya Grubu, Çekerek fm., Kemerkaş fm., stratigrafi, Tokat Masifi, Zile.

Abstract The rock units, observed in the area from bottom to top, are the Permo-Triassic Tokat Massif, Late Jurassic-Early Cretaceous Ferhatkaya and Carcurum formations of Amasya Group, Middle Eocene Çekerek formation and Mio-Pliocene Kemerkaş formation. Tokat Massif is represented by phyllites, marble, metavolcanites, metasediments and mica schists. Amasya Group, which overlies Tokat Massif with an unconformity, is composed of Ferhatkaya and Carcurum formations on the basis of its lithologic and fades properties. Ferhatkaya formation starts with a thin layer of conglomerate derived from metamorphic materials. The formation is composed mainly of limestones except lower levels. In places brecciated fabric and often oolitic and pseuodooolitic fabrics are seen. Carcurum formation is, generally, composed ofclaystone and mudstone layers in lower levels, while limestones with chert layers and lenses occur in upper levels. Çekerek formation is divided into three members. These are, from bottom to top; Kozluca, Kuzualan limestone and Göynücek agglomerate members. Kozluca member generally consists of pebblestone, sandstone, mudstone, clay stone and marl alternation Kuzalan limestone member contains limestone lithology with high amount of Nummulites sp. fossils in some levels. Göynücek agglomerate member is composed of a matrix made of volcanic materials and basalt and andesite pebbles-blocks. In this unit, silicificated wood, metamorphic rock fragments, recrystalized limestone and limestone blocks, mudstone and clay stone lumps and coal seams are commonly observed. Kemerkaş formation overlying Çekerek formation with an angular unconformity, is composed mainly of alternating conglomerate and pebblestone-rough sandstone, mudstone, gypsum interlayers and travertines. Key words: Amasya Group, Çekerek fm. Kemerkaş fm., stratigraphy, Tokat Massif, Zile.

69 ÜSTÜNDAĞ-ÎNCEÖZ

GİRİŞ ve elde edilen bulguları değerlendirerek kayaçlann olu- Çalışma alanı Tokat iline bağlı Zile ilçesinin 6 km şum ve kökenlerini açıklayıcı yaklaşımlarda bulunmak- batısında yer almaktadır (Şekil 1). Yaklaşık 345 km2'lik tır. bir alanı kapsayan inceleme alanı ve yakın çevresinde, 1947 yılından bu yana değişik araştırmacılar farklı konu- STRATİGRAFİ larda çalışmışlardır. Bunlardan; Baykal (1947), Blu- Çalışma alanında yüzeyleyen en yaşlı birim Tokat menthal (1950), Okay (1955), Alp (1972), Seymen Masifi'dir. Temeli oluşturan bu kayaçlar üzerine uyum- (1975, 1993), Özcan ve diğ. (1980), Temiz ve diğ. suzlukla kireçtaşlarmdan oluşan Üst Jura-Alt Kretase (1993), Tüysüz (1993,1996) Yılmaz (1981) genel jeolo- yaşlı Amasya Grubu'na ait formasyonlar gelmektedir. jik amaçlı, Koçyiğit (1979) tektonik amaçlı Gökçe Amasya Grubu, birbirine yanal yönde geçişli Ferhatkaya (1983) ve Minaz (1984) maden jeolojisi amaçlı çalışma- ve Carcurum formasyonlarından oluşmaktadır. Tokat lar yapmışlardır. Çalışma alanı ve komşu bölgelerde ya- Masifi ve Amasya Grubu'na ait kayaçlar, çalışma ala- pılan bu konulara ilişkin özgün çalışmalar, geniş şekilde nında yer alan Orta Eosen yaşlı Çekerek formasyonu Üstüntaş (1997)'da değerlendirilmiştir. üzerine tektonik bir dokanakla gelmektedirler. Meta- Çalışma kapsamında, inceleme alanında görülen de- morfıtlerin alt dokanağı çalışma alanı içerisinde gözle- ğişik yaş ve litolojilerdeki birimlerin stratigrafik özellik- nememiştir. Ayrıca, Çekerek formasyonunun bu yaşlı lerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla, ça- birimler üzerinde yer aldığı kesimler de çalışma alanı sı- lışma alanında yüzeyleyen birimlerin 1/25.000 ölçekli nırları içerisinde gözlenememiştir. Çalışma alanı içeri- ayrıntılı harita düzeyinde birbirleriyle olan ilişkileri be- sinde gözlenememesine karşın, yakın çevrede Geç Jura- lirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca, bölgede yer alan kaya Erken Kretase yaşlı Amasya Grubu üzerine, Orta Eosen birimlerini jeolojik, mikroskopik ve kimyasal yaşlı Çekerek formasyonunun geldiği bilinmektedir. Çe- yöntemlerle incelemek, dağılımlarını, bağlı oldukları kerek formasyonu, en altta genel olarak kumtaşı-çamur- jeolojik özellikleri, yataklanma şekillerini, mineralojik taşı-marn ardalanmasmdan yapılı Kozluca üyesi, kireç- bileşimlerini, mikro yapı ve doku özelliklerini saptamak taşı litolojisinden oluşan Kuzualan kireçtaşı üyesi ve en üstte de aglomera ve tüflerden yapılı Göynücek aglomera üyesi olarak adlandırılmış olan volkano-tortullardan oluşmaktadır. Bütün bu birimleri de, Miyo-Pliyosen yaş- lı Kemerkaş formasyonu ve alüvyonlar uyumsuz olarak örtmektedir (Şekil 2 ve Şekil 3).

Tokat Masifi Tanım Çalışma alanında başlıca, fîllit, mermer, metavolkanitler, metatortullar ve mikaşistlerden oluşan birim, inceleme alanının en yaşlı kay açlarını oluşturur (Şekil 2). Bölgede yer alan bu metamorfitler, doğuda Erzincan ku- zeyine, batıda Amasya'ya kadar uzanan, geniş bir bölge- de yüzeyleyen Tokat Masifi kayaçlarmm batı kısmını oluşturmaktadır. Birim, değişik bölgelerde yapılan çalış- malarda farklı şekillerde adlandırılmıştır, çalışma ala- nında yüzeyleyen metamorfitler, Baykal (1947) tarafın- dan "Paleozoyik Yaşlı Metamorfitler", Blumenthal (1950) tarafından "Tokat Kristalin Masifi", Okay Çel (1955) tarafından "Paleozoyik Metamorfıtleri", Ketin (1962) tarafından "Tokat Masifi", Alp (1972) tarafından Şekil 1. Çalışma alanının yer buldum haritası. "Silüriyen öncesi temel kayaçlar", Seymen (1975) tara- fından "Tozanlı Grubu", Özcan ve diğ. (1980) tarafından Figure I. Location map of the studied area. "Turhal Grubu", Gökçe (1983) tarafından "Turhal Meta-

70 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

morfitf\, Temiz ve diğ. (1993) tarafından 'Tokat Komp- tedir. Fillitler içerisinde gözlenen, mineraller, genellikle leksi", Yılmaz ve diğ. (1995) tarafından. "Tokat Masifi" yan öz şekilli veya öz şekilsiz kristaller1 şeklindedir. Ge- olarak adlandırılan birimler ile yaş ve litolojik açıdan de- nellikle birbirini kesen,, çok deforme- olmuş, yer yer' ise neştirilebilir. düzgün, gelişmiş, şistozite düzlemleri içerirler. Yer yer de Bu çalışmada» bölgesel çalışmalarla bütünlük sağla- düzgün gelişmiş şistozite düzlemlerinde kıvrımlanmalar izlenmektedir., mak, amacıyla Tokat Masifi .adı kullanılmıştır,. Dağılımı ve Konumu Mermer: İnceleme, alanının kuzeydoğu kesimlerinde., Karakaya ve Çayır' Köyleri, arasındaki bölgede, sarımsı, İnceleme alanında,, Orta Eosen, yaşlı Çekerek formas- grimsi ve beyaz renkli, katmanlanmasız olarak, Tokat yonunun Göynücek aglomera üyesi, ve Miyo-Pliyosen Masifi içerisinde, bant ve bloklar1 şeklinde- yaygın olarak yaşlı Kemerkaş formasyonu. çöksllerinden sonra eo ge- izlenmektedirler.. Önceki çalışmalarda. (Yılmaz, 1981; liş yayılıma sahip olan Tokat Masifi,,, özellikle Kervan- Temiz ve diğ,., 1993), mermer bloklarından bazılarının saray» Çayır ve Kepez, köyleri çevresinde,,, Karakaya ve Permiyen'e ait mikcofauna içerdiği belirtilmiş ise de, sa- Sofular köylerinin, doğusunda geniş yayılımlar sunmak- ha gözlemleri, sırasında, ve- yapılan ince kesitlerde her- tadır (Şekil 3). Birim,, Yalnızköy'ün batısında,. Uzun- hangi bir fosile rastlanmamıştır, ince kesitlerde- yalnızca. köy'ün güneydoğusunda» Küçükbultu köyünün kuzey- kalsit içeren rekristalize kireçtaşı (mermer) özelliği, gös- batısında dar alanlarda, yüzeylemektedir. Ayrıca, Uğur- termektedir. İnceleme alanında, gözlenen bu bloklar,, bol luöree köyü güneyinde ve doğusunda Miyo-Pliyosen kırıklı ve çatlaklıdır;. yaşlı Kemerkaş formasyonu altından, deıe içlerinde mostra vermektedir. Alt dokanağı çalışma alanında izle- Metavolkanitler: Tokat Masifi'ni oluşturan kayaçların nemeyen birim, tektonik; bir hat boyunca yer- yer' Orta önemli, bir bölümü volkanik, kökenli metamorfitlerdir; Eosen yaşlı Çekerek formasyonunun Kozluca üyesi, üze- Yaygın köken kaya türü bazaltlardır. Bazaltların yanın- rine, yer yer de Göynücek aglomera. üyesi üzerine gel- da diyabaz,,, volkanik, breş, bazaltik. tiîf gibi köken kayaç mektedir (Şekil 3), Birimin üzerine» Geç: Jura-Erken türlerine de rastlanır,. Metabazaltlar; yeşilimsi» sarımsı Kıetase yaşlı Amasya Grubu *n.a ait formasyonlar,,, uyum- renkli,, bol kırıldı, gaz boşluklarına benzer yapılar- gös- suz bir dokanatda gelmektedirler. Bu uyumsuz dokana- termektedir; îoce kesitlerinde, aşırı derecede altere ol- ğın en. iyi gözlendiği, yerler Kervansaray ve Çayır köyle- dukları ve gaz boşluklarının kloritler tarafından doldu- ri. çevreleridir1 (Şekil 3). Çalışma alanında Tokat Masifi, ruldukları saptanmıştır.., Metadiyabazlar, kırmızımsı- yaklaşık 650 m'lik bir kalınlık sunmaktadır. kahve, sarımsı/renkli, ince yaprak.lanm.ali olup,, gevşek. dokulu olmaları nedeniyle dağıigan ve topografyada dü- şük kotlu alanları oluşturmaktadırlar1., Metatüf ve meta- Litoloji volkanikbreş niteliği taşıyan metamorfitler, metabazalt- Tokat Masifi'ni oluşturan kayaçların büyük bir bölü- lara yakın bölgelerde,, onlarla geçişli olarak yer alırlar1., münün İlksel tortul ve magmatik özellikleri kısmen ko- Bu kayatürlerinden bazılarının ilksel volkanik, dokuları runmuştur. Ancak, köken kayaçlannın taoınamadığı bö- çoğunlukla, tanınabilmektedir. lümler de gözlenmektedir. Çalışma alanında, Tokat Ma- Metatortullar: Torkul kökenli, metamorfitlerin saha in- sifi genel olarak, fillit, mermer; metavolkanitler, meta- celemelerinde çoğunlukla tortul yapı ve dokularının az tortullar ve mikaşistlerden oluşmaktadır. Birim içerisin- çok korunduğu gözlenmiştir. Özellikle tane boyu,, tane de gözlenen kayaç türlerinin saha, gözlemleri ve- labora- dizilimi, tabaka içi yapılar kısman, korunmuştur,. Bu ne- tuvar incelemeleri, sırasında saptanan özellikleri aşağıda denle köken kaya turu çoğunlukla tanınabilmektedir; açıklanmaya çalışılacaktır. Metatortullar içerisinde en yaygın kaya türü silt ve kum Flüt: Tokat Masifi'nin yaygın kayaç türüdür., Koyu. gri.» boyu malzemeden oluşan kayaçlar ile rekristalize kireç- yeşilimsi renkli, ince taneli, dağıigan, toprağımsı görü- taşlandır. Metaçamurtaşları, mor renkli.» ince taneli, ko- nümde, bol çatlaklı, çatlaklarda kalsit ve kuvars dolgula- laylıkla levhalara ayrılabilmektedir. Metakumtaşlan, ye- rı gözlenmektedir,. Fillitler, çok iyi gelişmiş ancak;, çok. şil renkli,,, bol kırıldı, düzgün, kenarlı, tane büyüklükleri, deforme olmuş şistozite düzlemleri göstermektedirler. gözle izlenebilmektedir. Levha şeklindeki el örnekleri.,, Şistozite düzlemlerinin, konumları sıklıkla, değişmekte- kırılma yüzeyleri, boyunca düzgün kenar' ve yüzeyler1 dir. Bu birimden alınan örneklerden, yapılan ince kesit- sunmakta, alt ve üst yüzeyleri, metamörfîzma etkisinden lerde, kuvars ve serizit en çok izlenen minerallerdir. Az dolayı parıldayan pukcuklar şeklindeki, minerallerle kap- oranda da klorit ve epidot .grubu mineralleri gözlenmek- lanmıştır:.. Rekristalize kireçtaşlan,,, grimsi ayrışma renk-

71 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖZ

Şekil 2. İnceleme alanının genelleştirilmiş tektono-stratigrafik dikme kesiti. Figure 2. Generalized tectono-stratigraphic columnar section of the studied area. li, beyazımsı-kirli beyazımsı, bazı yerlerde koyu gri taze rekristalize bölgeler beyaz renkli ve iri kristallidir. yüzey renkli, bol çatlaklı, çatlaklar kalsitle doldurulmuş- Mikaşistler: Genellikle koyu gri, siyahımsı renkte göz- tur. Rekristalizasyonun belirgin olarak izlenemediği lenen mikaşistlerde, şistozite iyi gelişmiştir. Yer yer in- grimsi-kahverenkli bölgeler içeren bu kireçtaşlannda, ce kuvarsit damarları ile ardalanmalı gözlenen mikaşist-

72 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

73 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖZ

lerin yaygın parajenezi, muskovit-biyotit-kuvars-plaji- zer fakat daha yüksek sıcaklıkta başkalaşım koşulların- yoklastır. Kuvars oranı çok değişik olup, bazen kuvarsit dan etkilenmiş bir metavolkanotortul istif (Özcan ve diğ niteliği taşırlar. Düşük dereceli metamorfizma ürünü 1980; Tekeli, 1981; Okay, 1983) olduğunu belirtmiştir olan bu kay açların mikroskopik incelemelerinde, lepi- Şengör ve diğ., (1985), Gölova (Agvanis) Metamorfitle dogranoblastik doku gözlenmekte, killeşme ve opaklaş- ri'ni başkalaşmış ofiyolit, bunlarla birlikte bulunan diğeı ma izlenmektedir. birimleri ise okyanusal ve kıtasal kayaç toplulukları ola rak yorumlamaktadırlar. Fosil Topluluğu ve Yaş Çalışma alanı ve yakın çevresinde görülen metamor fitler yitim zonunda, yüksek basınç-düşük sıcaklıkta me Birim içerisinde, gerek saha çalışmalarında ve gerek- tamorfizmaya uğramış (Tekeli, 1981; Gökçe, 1983) V€ se laboratuvar çalışmaları sırasında fosil bulunamamış- metavolkanotortul bir istiften oluşmuşlardır. tır. Ancak, çalışma alanı ve çevresinde çalışan Baykal (1947). Blumenthal (1950). Koçyiğit (1979) ve Yılmaz (1981), birim içerisinde yer alan mermer bloklarında Amasya Grubu Permiyen yaşını veren fosiller bulunduğunu belirtmekte- Amasya-Turhal arasında ve Amasya yöresinde yay dirler. Araştırmacılar, buldukları fosillere dayanarak bi- gın olarak gözlenen kireç taşları Özcan ve diğ. (1980) ta rimin yaşını Paleozoyık olarak kabul etmişlerdir. Ketin rafından Amasya Grubu adı altında toplanmıştır. Amas (1962), Paleozoyik yaşlı olarak düşündüğü Tokat Masi- ya Grubu'nu oluşturan kireçtaşları, litolojik ve fasiye: fi kay açları içerisinde, Mesozoyik yaşlı olabilecek ofiyo- özelliklerine göre, Özcan ve diğ.- (1980) tarafından Fer litlerin ve rekristalize kireçtaşlarımn bulunduğunu belir- hatkaya, Carcurum ve Helvacı formasyonlarına ayni terek, metamorfitlerin en azından bir kısmının Mesozo- mışlardır. Araştırıcılara göre, Amasya Grubu'nu oluştu yik yaşlı olabileceğini ileri sürmektedir. ran bu formasyonlar aynı havzanın farklı çökelme or Gökçe (1983), Permiyen yaşlı olduklarını düşündüğü tamlarında oluşmuş, farklı kireçtaşı kaya türlerini kap mermerlerin bloklar şeklinde görüldüğünü ve metamor- şarlar. Çalışma alanı içerisinde bu grubu ait yalnıza fitlerin üzerinde yer alan Geç Jura-Erken Kretase yaşlı Ferhatkaya ve Carcurum formasyonları yüzeylemektedi: Buzluk Kireçtaşları'nın metamorfizma geçirmemiş ol- (Şekil 3). duklarını saptamıştır. Araştırıcı bu verileri gözönüne ala- rak, metamorfitlerin üst kısımlarının Permiyen-Orta Jura yaşlı olabileceğini ve Geç Jura öncesinde metamorfizma Ferhatkaya Formasyonu geçirdiklerini belirtmektedir. Temiz ve diğ. (1993), bi- Tanım rim içerisinde bloklar şeklinde izlenen rekristalize kireç- Bu formasyonun ilk adlaması Alp (1972) tarafmdaı taşı bloklarında Üst Permiyen yaşını veren fosilleri sap- Amasya yöresinde yapılmıştır. Birim, Blumentha tayarak birime Permo-Triyas yaşını vermişlerdir. (1950) tarafından "Amasya Kireçtaşları", Baykal (1947 İnceleme alanında metamorfitlerin içinde gözlenen tarafından "Ayrılmamış Mesozoyik" ve Özcan ve diğ mermer bloklarının Permiyen yaşlı olması, metamorfit- (1980) tarafından "Amasya Grubu" içerisinde incelen leri uyumsuzlukla örten Amasya Grubu'na ait Ferhatka- mistir. Ferhatkaya formasyonu, Seymen (1975,1993) ta ya ve Carcurum formasyonlarının metamorfizma geçir- rafından adlandırılan "Hankırıtepesi formasyonu", Öz memiş olması, metamorfitlerin Permo-Triyas yaşlı ola- türk (1979) ve Temiz ve diğ. (1993) tarafından adlandı bileceği ve Üst Triyas-Liyas zaman aralığında metamor- rılan "Doğdu formasyonu" ve Gökçe (1983), tarafındaı fizma koşullarının geliştiği söylenebilir. adlandırılan "Buzluk Kireçtaşları" ile yaş ve litilojik açı dan deneştirilebilir. Bu çalışmada, stratigrafik açıdaı harhangi bir karışıklığa meydan vermemek amacıyla Ortamsal Yorum Alp (1972) ve Özcan ve diğ. (1980) tarafından kullanı Koçyiğit ve Tokay (1985), Tokat Masifi'nin iki alt lan "Ferhatkaya formasyonu" adı benimsenmiştir. tektonik birimle temsil edildiğini belirterek, melanj nite- liğindeki alt tektonik birimi yeşil-şist fasiyesi koşulların- da metamorfizmaya uğramış yitim kuşağı prizması, ikin- Dağılımı ve Konumu ci alt tektonik birimin ise, genel olarak ada yayı ortamın- İnceleme alanının Carcurum formasyonundan sonn da (yay önü havzası, yay arası ve yay gerisi) gelişmiş ben- en az yayılımı olan birimidir. Çalışma alanında, Kervan

74 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

saray köyünün kuzeybatısında ve Çayır köyü çevresinde Fosil Topluluğu ve Yaş Tokat Masifi'ne ait kay açlar üzerinde uyumsuz olarak Ferhatkaya formasyonundan derlenen örneklerde yer alır. Birim İğdir, İmirdolu ve Küçükbultu köylerinin Trocholina alpına Leupold, Trocholina palastiniensis kuzeyinde yaklaşık doğu-batı doğrultulu bir hat boyun- Herson, Trocholina elengata Leupoid, Trocholina sp., ca, Çekerek formasyonunun Göynücek aglomera üyesi Pseudotextulariella sp. ve Miliolidea fosillerinin varlığı üzerinde, tektonik bir dokanakla yer alırken; Büyükkoz- saptanmış ve önceki çalışmalar da gözönüne alınarak luca köyünün doğusunda, aynı birimin Kozluca üyesi (Alp, 1972; Özcan ve diğ. 1980), birime Geç Jura - Kre- üzerinde bir klip şeklinde yer almaktadır. Ferhatkaya tase yaşı verilmiştir. formasyonu çalışma alanının en genç birimi olan Ke- merkaş formasyonu tarafından açılı uyumsuz olarak ör- tülmektedir (Şekil 2 ve Şekil 3). Alp (1972) ve Özcan ve Ortamsal Yorum diğ. (1980), inceleme alanına yakın bölgelerde yaptıkla- Ferhatkaya formasyonu oolitik ve psödooolitik ki- rı çalışmalarda birimin, Çekerek formasyonunun Kozlu- reçtaşlarından oluşmaktadır. İçerisinde bol miktarda ca ve Göynücek aglomera üyeleri tarafından açılı uyum- Mercan, Alg, Lamellibranch, Gastropod, Bryozoa, Hid- suz olarak örtüldüğünü belirtmektedirler. Ancak, bu iliş- rozoa, Skinit ve Sünger gibi fauna bulunduran kireçtaş- ki çalışma alanında izlenememektedir. Birimin, Carcu- ları yer yer breşik (kırıntılı) niteliktedir. Gerek petrogra- rum formasyonu ile ilişkisi çalışma alanında gözleneme- fik özellikleri ve gerekse fosil içeriğinden dolayı birim mesine rağmen Özcan ve diğ. (1980)'ne göre yanal ge- yer yer durgun, yer yer de enerjili sığ su ortamında çö- çişlidir. Birimin ölçülebilen kalınlığı 130 m'dir. kelmiştir.

Litoloji Carcurum formasyonu Birim, egemen olarak kireçtaşlanndan yapılıdır. Ta- Tanım banda her yerde gözlenemeyen, malzemesini alttaki me- Formasyon, ilk olarak Alp (1972) tarafından Amasya tamorfitlerden almış, ince bir konglomera ve kumtaşı se- yöresinde tanımlanmıştır. Carcurum formasyonu, Sey- viyesiyle başlar. Formasyon, taban kısmı dışında tekdü- men (1975,1993), tarafından adlandırılan "Hankırıtepe- ze bir kireçtaşı kaya türünden oluşmuştur (Şekil 4). Ta- si formasyonu", Öztürk (1979) ve Temiz ve diğ. (1993) ze yüzeyi gri, açık gri, sanmsı-krem ve bazen de pem- tarafından adlandırılan "Doğdu formasyonu" ile yaş ve bemsi, ayrışma yüzeyi koyu gri, bej renklidir. Orta-kalın litolojik açıdan deneştirilebilir. tabakalı yer yer masif görünümlüdür. Bol çatlaklı, çat- lakların bir kısmı kalsit dolguludur. Oolitik, psödooolitik Dağılımı ve Konumu dokunun yaygın olarak izlendiği birim, yer yer breşik yapıdadır. Breşlerin boyutları 3-4 cm ve çok köşeli, kes- Çalışma alanında en az yay ılımı olan birim, Akgüller kin kenarlı, breş taneleri aralan karbonat çimento ile dol- ve Akdoğan köylerinin güneydoğusunda yüzeylenmek- durulmuş, tane değimlidir. Çalışma alanında gözleneme- tedir. Çalışma alanında birimin tabanı görülmemektedir. mesine rağmen, Özcan ve diğ. (1980) bölgede yaptıkları Tavanında ise Kemerkaş formasyonu tarafından açısal çalışmada, birim içerisinde ender olarak mikritik kireç- uyumsuzlukla örtülmektedir (Şekil 2 ve Şekil 3). Özcan taşı ara tabakalarının varlığından söz etmektedirler. Yal- ve diğ. (1980), çalışma alanına komşu arazilerde yaptık- nızköy'ün güneyinde Ferhatkaya formasyonunun taba- ları çalışmada formasyonun, metamorfikler üzerine açı- nında iyi yuvarlaklaşmış, küresel çakıl, derecelenmesi sal uyumsuzlukla geldiği ve Ferhatkaya formasyonu ile ve boylanması iyi, bol kuvars taneli çakıltaşı ile kaba ve de yanal yönde geçişli olduğunu belirtmektedirler. Biri- ince taneli kumtaşı seviyeleri görülür. Malzemesini me- min ölçülebilen kalınlığı 125 m'dir. tamorfîtlerden alan bu ince seviye her yerde gözlenme- mektedir. Özcan ve diğ. (1980), benzer seviyelerin Litoloji Amasya dolayında görüldüğünü belirtirler. Bunun dışın- Birim, genel olarak kireçtaşlanndan oluşmaktadır da kalan bölgelerde, kireçtaşlan trangresif olarak doğru- (Şekil 5). Kireçtaşlan; sert, dayanımlı, konkoidal kınlma dan metamorfıtler üzerinde yer alır. yüzeyli, ammonit izi kalıplı, ince-orta tabakalıdır. Taba- ka kalmlıklan yer yer 1-1.5 m'ye varmaktadır. Tabaka-

75 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖZ

Şekil 4. Akdoğan köyünün batısında ölçülmüş Ferhatkaya formasyonuna ait stratigrafik kesit. Figure 4. Measured stratigraphic section of the Ferhatkaya formation in the west of Akdoğan village. lar kıvrımlı, eğimleri yüksek tabakaların arasında çört, sp., Pseudocyclemina sp., Textularia sp., Calpionella sp. kiltaşı-çamurtaşı düzeyleri gözlenmektedir. Bunlardan ve Verneuilinidae fosilleri saptanmış ve birime Üst Jura- kiltaşı ve çamurtaşı düzeyleri dayanımsız ve 1 -3 cm ara- Alt Kretase yaşı verilmiştir. sında değişirken, girintileri oluşturmaktadır. Çört düzey- leri ise, yer yer kireçtaşlan kadar kalınlaşmakta ve daya- Ortamsal Yorum nımlı olduklarından çıkıntılar oluşturmaktadır. Kireçtaş- Carcurum formasyonunun bol çörtlü, mikritik kireç- lan; sanmsı-gri, krem, şarabi ve pembemsi renklerde taşı, killi ve çamurlu kireçtaşı litolojileri içermesi ve fa- gözlenmektedir. Çörtler morumsu, siyah renklidir. Ça- unasının da genellikle planktonik nitelikte olması nede- murtaşları mor-bordo renklidir. Formasyon, alt seviye- niyle derin deniz ortamında çökeldiği söylenebilir. lerde killi kireçtaşlan ve çamurlu seviyelerce zengindir. Üstlere doğru, çört aratabakalı kireçtaşlarına geçmekte- dir. Carcurum formasyonu kireçtaşlannın en göze çar- Çekerek Formasyonu pan özelliklerinden birisi nodul, merceksel ve levha bi- Tanım çimli çört oluşuklan içermeleridir. Bu oluşuklar genel- Çekerek formasyonu, inceleme alanında en geniş ya- likle tabakalanmaya paraleldir. Çörtler, ince katmanlar- yılımı olan birimdir. İlk kez Özcan ve diğ. (1980) tara- da uzun mercekler durumunda olmalarına karşın, masif fından adlandırılan formasyon, bu çalışmada alttan üste ve kalın kireçtaşı katmanlannda bir veya birden daha doğru; Kozluca, Kuzalan kireçtaşı ve Göynücek aglome- çok tabakalar durumundadırlar. Ender olarak kireçtaşı ra üyelerine ayrılarak incelenmiştir (Şekil 2). Çekerek çekirdekli çörtlere de rastlanabilmektedir. formasyonunun Kozluca ve Kuzalan kireçtaşı üyeleri, Gökçe (1983) tarafından adlandınlan "Akçatarla Çökel- Fosil Topluluğu ve Yaş leri" ile, Seymen (1993) tarafından adlandınlan birimler- Carcurum formasyonundan derlenen örneklerde Ne- den "Cevherli formasyonu" Kozluca üyesi ile, "Kara- otrocholina valdensis Reichel, Neotrocholina inftagra- cağcak bazalt üyesi" ise Göynücek aglomera üyesi ile nulate Noth, Trocholina alpına Leupold, Trocholina deneştirilebilir. Temiz ve diğ., (1993), tarafından adlan- dınlan birimlerden "Kabaklık formasyonu" Kozluca

76 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

Şekil 5. Kepez köyünün güneyinde ölçülmüş Carcurum formasyonuna ait stratigrafik kesit. Figure 5. Measured stratigraphic section of the Carcurum formation in the south of Kepez village.

üyesi ile, "Hasanşeyh formasyonu" ise Göynücek aglo- lı uyumsuz olarak örtülür (Şekil 3). Çalışma alanında bi- mera üyesi ile yaş ve litolojik açıdan deneştirilebilir. rimi oluşturan Kozluca üyesinin kalınlığı 450 m., Kuza- lan kireçtaşı üyesinin kalınlığı 160 m ve Göynücek aglomera üyesinin kalınlığı 800 m'dir (Şekil 8). Dağılımı ve Konumu Çalışma alanının çoğunlukla orta ve kuzey kesimlerinde yüzeyleme veren birimin tabanı inceleme alanında Kozluca üyesi gözlenememektedir. Formasyonu oluşturan üyeler, bir- Genel olarak çakıllı kumtaşı, kumtaşı, çamurtaşı, kil- birleri üzerinde uyumlu olarak yer almaktadır. Ancak, taşı, marn ve bunların ardalanması şeklinde gözlenen Kuzalan kireçtaşı üyesi ortamsal koşullardaki yersel de- üye, kahvemsi-kırmızımsı san ayrışma renkli, yeşilimsi- ğişimler nedeniyle her yerde bu istifte yer almamaktadır gri taze renkli, orta-ince tabakalı, yer yer laminalıdır (Şekil 6). İğdir İmirdolu ve Küçükbultu köylerinin kuze- (Şekil 8). Yer yer sert sağlam, yer yer gevşektir. İçerisin- yinde yaklaşık doğu-batı doğrultulu bir hat boyunca Fer- deki litolojilerde çoğunlukla küçük Nummulit'lere rast- hatkaya formasyonu, Sofular köyünün doğusunda ve lanmaktadır. Birim içerisinde ayrıca iri Nummulit ve Karakaya köyünün kuzeyinde Tokat Masifi, Çekerek Ostrea fosilleri de gözlenmektedir. Birim içerisindeki formasyonu üzerinde tektonik dokanakla yer almaktadır farklı litolojiler aşağıda ayrı ayrı açıklanmıştır. (Şekil 7). Büyükkozluca köyünün doğusunda Tokat Ma- Çakıllı Kumtaşı: Yeşil renkli, içerisinde değişik boyut- sifi ve Ferhatkaya formasyonu birim üzerinde klip şek- larda çakıl ve bloklar gözlenmektedir. Çakıl türleri ki- linde bulunurken, Kuzualan köyünün kuzeyinde birime reçtaşı, metamorfîk kay aç parçalan ve kuvarsitten oluş- ait üyeler arasında ekaylanmalar izlenir (Şekil 6). For- maktadır. masyon, tavanında Kemertaş formasyonu tarafından açı-

77 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖZ

Kuzalan kireçtaşı üyesi Tamamen kireçtaşı litolojisinden oluşan Kuzalan ki- reçtaşı üyesi, grimsi, beyaz renkli, bazı sevyelerde bol oranda Nummilites sp. fosilleri içermektedir. Üyeyi oluş- turan kireçtaşlan dayanımlı, masif dokulu, kalın tabaka- lı, tabakalanma belirgin ve bol çatlaklıdır (Şekil 8). Ku- zalan kireçtaşı üyesi, bazı seviyelerinde breşik doku gös- termektedir. Bu breşik doku içerisinde gözlenen çakıllar, çok köşeli ve killi-kireçli bir matriks içerisinde tane de- ğimli olarak izlenmektedirler.

Göynücek aglomera üyesi Şekil 6. Çekerek formasyonu üyelerinin stratigrafik iliş- kileri ve üyeler arasında gelişen ekaylanmalar. Birim, genel olarak volkanik gereçlerden oluşan bir Figure 6. Stratigraphic relationship at the Çekerek formation matriks içerisinde yer alan volkanik çakıl ve bloklardan members and its overthrust fault generations between mem- oluşmuş bir aglomera niteliğindedir. Aglomeraları oluş- bers. turan çakıl ve bloklar değişik boyutlarda, kırmızı, mor ve siyah renkli olup, bazalt ve andezit parçalarından Kumtaşı: Gri-kirli beyazımsı renkli, sarımsı-kahverengi oluşmaktadır. Bu litolojiye bazı bölgelerde seyrek olarak ayrışma renkli, tabakalanmaya dik yönde bol kıtıklıdır. metamorfık kay aç parçaları, rekristalize kireçtaşı ve ki- Altta orta tabakalı, üstte doğru ince tabakalı ve laminalı- reçtaşı blokları, kumtaşı düzeyleri, çamurtaşı ve kiltaşı dır. Yer yer ince kumtaşı aratabakalıdır. İnce taneli, alt- topacıkları ve kömür damarları eşlik etmektedir. Ayrıca, tan üste doğru tane boyunda incelme gözlenir. Yer yer birim içerisinde yer yer iyi korunmuş silisleşmiş ağaç fo- bol Gastropod, Lamellibranchiata, Brachiyopot ve bol silleri de gözlenmektedir. Birim, belirsiz ve çok kaim ta- Nummulites sp. fosilleri gözlenmektedir. Kumtaşı içeri- bakalıdır (Şekil 8). Ortalama 25-30 cm çaplı bazalt ve sinde 1-2 cm çapında piritli konkresyonlar izlenmekte- andezit blokları ve yer yer aşırı derecede ayrışmış, yu- dir. varlaklaşmış volkanik kay aç parçaları, daha küçük bo- Çamurtaşı: Yeşilimsi-gri renkli, sarımsı-kırmızımsı ay- yutlu malzeme ve tüflerden oluşmuş bir matriks içerisin- rışma renkli, bol küresel kırılma yüzeyli, yer yer çatlak- de yer almaktadılar. Matriksi oluşturan malzemenin oranı lar demiroksitle sıvanmış, dayanımsız, dağılgan, Gastro- yerel olarak azalmakta veya çoğalmakta, yer yer de sıkı pot parçalı ve az oranda bitki kmntılı ve Ostrea fosilleri veya gevşek dokulu olabilmektedir. Aglomeralann mat- içermektedir. Çamurtaşlannın aglomeralara yakın üst riksini oluşturan ve yer yer de ara katmanlı olarak izlenen seviyeleri içerisinde, yer yer 30-35 cm boyutlu metamor- tüfler, grimsi beyaz renkli, masif, kalın tabakalar şeklinde fik kay aç, rekristalize kireçtaşı ve mağmatik kay aç blo- izlenir. Aglomeralar içerisinde ender olarak, masif görü- kalrı gözlenmektedir. Yalnızköy'ün batısında kil ocağı nümlü bazaltlar da gözlenmektedir. Lav akıntısını andıran olarak kullanılan mostradaki çamurtaşları tabakasız, ma- bu bazaltların tabanlarında yer alan tüfler hafif kırmızım- sif ve Nummulites sp. fosilleri içermektedir. Bu yüzeyle- sı, çamurtaşları ise kiremit kırmızısı renktedir. medeki özellikleri nedeniyle, bunların olasılıkla düşük enerjili bataklık ortamı ürünü oldukları söylenebilir (Ke- rey, 1995; sözlü görüşme). Fosil Topluluğu ve Yaş Çekerek formasyonunu oluşturan, Kozluca ve Kuza- Kiltaşı: Açık san, yeşilimsi renkli, tane boyu ince ve lan kireçtaşı üyelerinden derlenen örneklerde, Nummuli- HC1 asitte köpüren kiltaşları, ince tabakalı ve laminalı- tes uroniensis Heim, Discocyslina sp., Nummulites sp., dır. Tabakalar arasında yer yer tabakalanmaya paralel Turritella sp., Rimella sp., Assüina sp., Ostrea sp. ve seviyelerde demiroksit sıvanmaları gözlenmektedir. Miliolidae fosil topluluğu saptanmış ve bu üyelere Orta Marn: Kirli beyaz-krem renkli, ince-orta tabakalı, yer Eosen yaşı verilmiştir. yer düzlemsel laminalı olan marnlar, çekiçle laminalan- maya paralel vurulduğunda levhalar şeklinde ayrılırlar. Küçük Gastropod fosilleri ve küresel silis dolguları içer- Ortamsa! Yorum mekte ve tüf gibi dili çekmektedirler. Çekerek formasyonunun oluşumu Orta Eosen'de sığ

78 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

Çalışma alanının güneyinde Kuvaterner yaşlı alüvyonlar Kemerkaş formasyonu üzerinde yer almaktadır (Şekil 2 ve Şekil 3). Formasyon yaklaşık 350 m'lik bir kalınlık sunar.

Litoloji Birim genel olarak konglomera, çakıltaşı-kaba kum- taşı ardalanması, çamurtaşı, jips aratabakaları ve travertenlerden oluşur (Şekil 9). Birimin bu litolojisi, daha çok üzerinde yer aldığı temel kayaçların litilojisi ile sıkı iliş- kilidir. Bu nedenle birim, çalışma alanının farklı kesimlerinde farklı litolojik özellikler sergilemektedir. Daya- nmışız, düşük rölyefli bir topografya sunan birim, yer Şekil 7. Çalışma alanında yer alan birimlerin stratigrafik ve yer ince örtüler şeklinde taşlık arazi görünümündedir. tektonik ilişkileri. Birim, yaygın olarak değişik boyutlarda çakıl, blok ve Figure 7. Stratigraphic and tectonic relationship of the units bunların etrafını saran matriksten oluşan bir konlomera observed in the study area. görünümündedir. Matriks genel olarak, metamorfik ve volkanik malzemeden oluşmaktadır. Matriks içerisinde denizel bir havzada Kozluca üyesine ait kırıntılıların çö- yer alan çakıllar, çoğunlukla köşeli ve örgütsüz bir iç ya- kelimiyle başlamıştır. Ortamın yersel olarak daha da sığ- pı gösterirken, yer yer tabakalanmaya benzer seviyeler laşan kesimlerinde ise, Kuzalan kireçtaşı üyesi çökel- sunarlar. Matriks, yer yer her yerde gözlenmeyen gevşek miştir. Orta Eosen'in sonlarına doğru volkanizmanın karbonat çimentoludur. Birim içerisinde en bol bulunan şiddetlenmesi ile bölge kara haline gelmiş ve bu süreçte, çakıl ve blok bileşenleri; kireçtaşı, metamorfik kayaçlar, Göynücek aglomera üyesinin oluşumu gerçekleşmiştir. ayrışmış magmatik kayaçlar, çörtler ve ender olarak da kumtaşlarma ait olanlardır. Farklı özelliklerde olan ki- Kemerkaş formasyonu reçtaşı bloklarının büyük bir kısmı, Amasya Grubu'na ait Ferhatkaya ve Carcurum formasyonlarından kaynak- Tanım lanmıştır. Yer yer iyi yuvarlaklaşmış ve küreselleşmiş Çalışma alanında, geniş yüzeylemeler sunan Kemer- olan bu çakıl ve bloklar diyajenetik olarak oluşan çörtler kaş formasyonu, ilk kez Özcan ve diğ. (1980) tarafından tarafından sıvanmış ve çatlakları doldurulmuştur. Kireç- bölgede tanımlanmış ve adlandırılmıştır. Birim, Alp taşı çakıl ve blokları yanında metamorfik kayaçlara ait (1972) tarafından Amasya yöresinde tanımlanan "Kara- çakıllar da gözlenmektedir. Metamorfik çakılların da yü- sal Neojen çökelleri", Öztürk (1979) tarafından Ladik- zeylerinde diyajenetik yollarla oluşmuş çört sıvamaları Destek yöresinde tanımlanmış olan "Çerkeş formasyo- gözlenmektedir. Bunların boyutları çoğunlukla küçük, nu", Koçyiğit (1979) tarafından tanımlanan "Boyunpı- bollukları kireçtaşlarına oranla azdır. Volkanik kayaçla- nar formasyonu", Yılmaz (1981) tarafından tanımlanan ra ait çakıl ve bloklar ise, çoğunlukla bazalt, andezit ve "Kargın formasyonu", Seymen (1975) tarafından tanım- diğer mafik kayaçlara aittir. Çeşitli renklerde gözlenen lanan "Gökköy formasyonu" ve Barka (1984) tarafından çörtler, diğer çakıl ve bloklara göre daha az oranda bu- tanımlanan "Alt Pontus formasyonu" ile deneştirilebilir. lunmaktadır. Bunlar çoğunlukla Carcurum formasyonu içerisinde yer alan çört damarlarından kaynaklanmıştır. Dağılımı ve Konumu Ayrıca, birimde yanal ve düşey yönde ortamsal koşulla- İnceleme alanında Çekerek formasyonundan sonra rın farklılaşmasından dolayı da farklı litolojiler gelişmiş- en geniş yayılımı olan birimdir. Çalışma alanında, batı- tir, örneğin; birim, İmidolu köyünün 1700 m güneyinde da İğdir ve doğuda Kepez köyleri arasındaki hattın gü- yeşil-boz renkli, paralel tabakalı, çakıllı kumtaşı seviye- neyinde kalan alanlarda, Yalnızköy çevresinde yaygın leri ile kahverengimsi-kırmızımsı renkli çamurtaşı sevi- olarak, Karakaya köyü çevresi ve kuzeyindeki alanlarda yelerinin ardalanmasından oluşmuştur. Bunlar geçici ise küçük örtüler şeklinde izlenir (Şekil 3). Birim, ken- mevsimlik nehirler (ephemeral stream)'e ait çökellerdir. dinden yaşlı tüm birimleri açılı uyumsuz olarak örter. Yine, birim, Yalnızköy'ün yaklaşık 1400 m kuzeybatı- sında orta-iyi yuvarlaklaşmış ve küreselleşmiş, polijenik

79 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖ2

Şekü 8. Kuzalan köyünün kuzeyinde ölçülmüş Çekerek formasyonuna ait stratigrafîk kesit.

Figureçakıltaş 8.ı Measuredve kaba kumtaş stratigraphicı ardalanmasında section of then Çekerekoluşmuştur formation. inço thek northsınırlı ofKuzalanalanlarda village.gözlenmekte ve Kemerkaş formas- Karasal (flüvyal), kanal dolgusu ve menderesli nehir çö- yonunun üst seviyelerini oluşturmaktadır. kelleri, ince taneli taşkın ovası çökelleri üzerinde yer al- maktadır. Dar bir alanda bu litolojide gözlenen birimi Fosil Topluluğu ve Yaş oluşturan çökeller, akarsu ortamına ait çökellerdir. Bü- tün bu litolojiler üzerine uyumlu olarak, ince-orta taba- Çalışma alanında, formasyona kesin yaş verebilecek kalarıma sunan travertenler gelmektedir. Travertenler, herhangi bir fosil bulunamamıştır. Bu nedenle, birime yaş verirken birimin sahadaki konumundan ve daha ön-

80 ULE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

;eki yıllarda yapılmış olan çalışmalardaki bulgulardan edilen (Tüysüz, 1993), Çekerek formasyonunun Göynü- /ararlamlmışür. cek aglomera üyesi üzerinde uyumsuz olarak yer almak- Özcan ve diğ. (1980), bölgede yaptıkları çalışmada, tadır. Dolayısıyla birimin yaşının, Oligosen'den genç ol- Dirimden alman örneklerin çoğunun fosilsiz çıktığını be- duğu sonucuna varılabilir. Gerek inceleme alanındaki lirtmişlerdir. Yalnızca iki örnekte saptanan Cloborotalia stratigrafik konumu ve gerekse önceki çalışmalarda elde ?/?., Ostracoda sp. ve Chara sp. mikrofosillerine ve der- edilen bulgular gözönüne alınarak, bu çalışmada Kemer- ledikleri diğer Campylaea cf. bolivari Gomez ve Cepa- kaş formasyonunun Miyo-Pliyosen yaşlı olabileceği be- ?a sp. makrofosillerine dayanarak birime Miyo-Pliyosen nimsenmiştir. /aşını vermişlerdir. İnceleme alanında Kemerkaş formasyonu daha yaşlı Ortamsal Yorum tüm birimleri uyumsuzlukla örtmektedir. Birim, çalışma Travertenlerin karbonat açısından zengin, sıcak ve alanının güneyinde İğdir ve Uğurluören köyleri arasın- soğuk sulardan tortullaştığı birçok araştırmacı tarafından daki bölgede, yaşının Oligosen'e kadar çıktığı tahmin kabul edilmektedir. Bunlar, akarsu ortamlarının yaygın çökelleri olup, kurak ve yarı kurak iklimleri karakterize ederler. Çalışma alanında jipsli aratabakalar içeren ve en üst seviyelerinde travertenler bulunduran Kemerkaş formasyonu, sergilediği tortul yapılara göre sıcak ve yarı kurak iklim koşullarında dağ eteği, alüvyal yelpaze, ge- çişli örgülü nehir ve taşkın ovası ortamlarında çökelmiş- tir. Birimi oluşturan konglomeraların zayıf çimentolu ol- ması, çakıl ve blokların gelişigüzel dağılmış ve boylan- masız olması, birimin hakim renginin sarımsı-kırmızım- sı oksidasyon renklerinde olması, yer yer iyi yuvarlak- laşmış çakıl ve blokların gözlenmesi, kanal dolgusu ve ince taneli taşkın ovası düzlüğü çökelleri içermesi, bun- ların karasal ve yer yer yüksek enerjili bir ortamda çö- keldiklerini gösterir. Ayrıca, birim içerisinde gözlenen geçici mevsimlik nehir çökelleri (ephemeral stream) or- tamın karasal olduğunu göstermektedir.

Alüvyonlar İnceleme alanının en genç çökellerini oluşturan alüv- yonlar, güneyde geniş alanlarda, Çayır köyü çevresinde, İkizyaka ve Karapınar köyleri arasında haritalanabilecek boyutlardadır (Şekil 3). Bunun yanısıra, sürekli akan de- re yataklarında da izlenebilmektedir. Alüvyonların malzemesini irili-ufaklı çakıllar, kum boyu malzeme ve şilt- ler oluşturmaktadır. Çalışma alanındaki yerli kayaçlar- dan beslenen bu malzemeler tamamen aynktır.

SONUÇLAR Zile ilçesinin batısında yer alan Uzunköy (Büyükbul- tu) çevresinin stratigrafik özelliklerini ortaya koyabilmek Şekil 9. Karasekibel tepeden ölçülmüş Kemerkaş formas- amacıyla gerçekleştirilen bu çalışmada, elde edilen belli yonuna ait stratigrafik kesit. başlı sonuçlar aşağıda maddeler halinde özetlenmiştir; Figure 9. Measured stratigraphic section of the Kemerkaş Permo-Triyas yaşlı Tokat Masifi inceleme alanının formation around Karasekibel hill. en yaşlı birimidir. Birim; fillit, mermer, metavolkanitler,

81 ÜSTÜNDAĞ-İNCEÖZ

metatortullar ve mikaşistlerden oluşmuştur. DEĞINILEN BELGELER Tokat Masifi üzerinde uyumsuz olarak yer alan Alp, D., 1972, Amasya yöresinin Jeolojisi: İstanbul Univ., Fe Amasya Grubu'na ait Ferhatkaya ve Carcurum formas- Fak. Monografileri, Doktora Tezi, 22,101 s. yonları, Geç Jura-Erken Kretase yaşlıdır. Allokton ko- Barka, A., 1984, Kuzey Anadolu fay zonundaki bazı Neojeı numlu olan bu formasyonlar, Tokat Masifi'nin oluşumu- Kuvaterner havzalarının jeolojisi ve tektonik evrim nu tamamlamasından sonra pasif kıta kenarına, platform Türkiye Jeoloji Kurumu, Ketin Sempozyumu, öz< tipi olarak çökelmişlerdir. Ferhatkaya formasyonu, ge- baskısı, Ankara, s. 209-227. nellikle oolitik ve psödooolitik kireçtaşlanndan, Carcu- Baykal, F., 1947, Zile-Tokat-Yıldızeli bölgesinin Jeolojisi: İı rum formasyonu ise, çörtlü kireçtaşlanndan oluşmuştur. tanbul Üniv. Fen Fak. Mecm., Seri B, Cilt 12, No : Ferhatkaya formasyonu sığ denizel ortamda, Carcurum 191-209. formasyonu ise, derin denizel ortamda çökelmiştir. Blumenthal, M. M., 1950, Beitraege zur Geologie des Lands< Çekerek formasyonu, bu çalışmada üç üyeye ayrıl- haften am Mittleren und unteren Yeşilırmak (Toka mıştır. Bunlar, alttan üste doğru çakıllı kumtaşı, kumtaşı, Amasya, Havza, Erbaa, Niksar) M.T.A. Yayınlan, Se çamurtaşı, kiltaşı ve marn ardalanmasından yapılı Koz- d, No 4,153 s. luca üyesi, yer yer fosilli kireçtaşlanndan yapılı Kuzalan Gökçe, A., 1983, Turhal antimon yataklanmn maden jeolojis kireçtaşı üyesi ve volkano-tortullardan oluşan Göynücek H.Ü. Müh. Fak., Jeoloji Müh. Böl.,.Doktora Tezi, 12 aglomera üyesidir. Çekerek formasyonuna ait üyelerin, s. sığ denizel bir ortamda başlayan çökelimiyle, önce Koz- Kerey, 1. E., 1995, Sözlü görüşme: İstanbul Univ., Müh. Fa] luca üyesine ait kırıntılılar, ortamın yersel olarak daha da Jeoloji Müh. Böl., Avcılar, 34850-İstanbul. sığlaşan kesimlerinde ise, Kuzalan kireçtaşı üyesi çökel- Ketin, İ., 1962,1/500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası izal miştir. Volkanizmanm şiddetlenmesiyle bölge kara namesi (Sinop): M.T.A. Ens. Yayını, Ankara, Ills. haline gelmiş ve bu süreçte, Göynücek aglomera Koçyiğit, A., 1979, Tekneli bölgesinin (Tokat güneyi) tektoni üyesinin oluşumu gerçekleşmiştir. özelliği: Tübitak Proje No TBAG-262,63 s. Karasal çökellerden oluşan Kemerkaş formasyonu, Koçyiğit, A ve Tokay, M., 1985, Çatalçam (Zevker)-Erzinc2 Miyosen'de beliren topografyaya bağlı olarak gelişmiş arasında Kuzey Anadolu fay kuşağının sismo-tektoni vadi dolguları ve yama şeklinde örtüler olarak izlenir. incelenmesi. Fay kuşağının stratigrafisi, sistematiği ^ Jipsli aratabakalar içeren ve en üst seviyelerinde traver- neotektonik özellikleri: Bayındırlık ve iskan Bakanlıg tenler bulunduran Kemerkaş formasyonu, sergilediği Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü, porje kc tortul yapılara göre, sıcak ve kurak iklim koşullarında, no. 82-04-08-00-02,101 s. dağ eteği, alüvyal yelpaze, geçişli örgülü nehir ve taşkın Minaz, M., 1984, Tokat-Züe-İ.T. 10564 ruhsat nolu lin\ ovası ortamlarında çökelmiştir. sahasına ait fizibilite raporu: M.T.A. Enst. Rapor n< 40200/1, 16 s., (Yayınlanmamış). KATKI BELİRLEME Okay, A. C, 1955, Sivas ile Tokat arasındaki bölgenin jeolo Yazarlar, saha çalışmalanna katkılanndan dolayı etüdü: î. Ü. Fen Fak. Mecm., Seri B, Cilt XX, Sayı : Prof. Dr. î. Erdal KEREY ve Jeoloji Mühendisi Zeki 2,95-108. Ünal YÜMÜN'e, çalışmalar srasında bannma olanağı Okay, A., 1983, Agvanis metamorfitleri ve çevre kayaçlarmı sağlayan Zile öğretmenevi müdürü Ahmet ÖZMEN, jeolojisi: M.T.A. Derg., 99/100,51-71. Zile öğrenci yurdu müdürü Ali ER, Kuzalan ve Kozluca Özcan, A., Erkan, A., Keskin, A., Keskin, E., Oral, A., Öze köylerinin muhtarları Ali DİNÇ ve Hasan YILDIZ'a, in- S., Sümengen, M. ve Tekeli, O., 1980, Kuzey Anado] celeme alanına ulaşım ve şantiyeden yararlanma olanağı Fayı-Kırşehir masifi arasının temel jeolojisi: M.TJ sağlayan Şantiye Şefi Maden Mühendisi Ömer OL- Derleme rapor no: 6722,136 s., (Yayınlanmamış). GUN'a ve şantiye personeline, ince kesitlerin yapımı ve Öztürk, A., 1979, Ladik-Destek yöresinin stratigrafisi: Türki) petrografik tanımlamalarda katkılanndan dolayı Doç. Jeol. Kur. Bült., 22,27-34. Dr. Hüseyin YALÇIN, Yrd. Doç. Dr. Sabah YILMAZ Seymen, t., 1975, Kelkit vadisi kesiminde Kuzey Anadolu iz ve Yrd. Doç. Dr. Mehmet ALTUNSOY'a, içtenlikle zonunun tektonik özelliği: Doktora Tezi, İ.T.Ü. Made teşekkür ederler. Fak. yayım, 192 s. Seymen, İ., 1993, Mecitözü dolayının stratigrafik gelişimi: I

82 ZİLE (TOKAT) BATISINDA UZUNKÖY ÇEVRESİNİN STRATİGRAFİSİ

Suat Erk Jeoloji sempozyumu bildirileri, A.Ü. Fen Bült.,C.5/l,s. 1-33. Fak., Jeoloji Müh. Böl., 129-141. Tüysüz, O., 1996, Amasya ve çevresinin jeolojisi: Türkiye 11. Şengör, A. M. C, Yılmaz, Y. ve Sungurlu, O., 1985, Tectonics Petrol Kongresi, Bildiriler, Jeoloji, Türkiye Petrol of the Mediterranean Cimmerides. Nature and Jeologları Derneği/TMMOB Petrol Mühendisleri evolution of the western termination of the Paleo- Odası/TMMOB Jeofizik Mühendisleri Odası, s. 32-48. Tethys: The Geological Evolution of the Eastern Üstüntaş, A., 1997, Zile (Tokat) Batısında Uzunköy Çev- Mediterranean, (Eds. Dixon, J. E., Robertson, A.H.F.), resinin Jeolojisi ve Tektonik Özellikleri: Doktora Tezi, Geol. Soc. Spec. PubL, 17, Blackwell Sci. Publ., 77-112. F.Ü. Fen Bilimleri Enst., 118 s. (Yayınlanmamış). Tekeli, O., 1981, Subduction complex of Pre-Jurassic age, Yılmaz, A., 1981, Tokat ile Sivas arasındaki bölgede ofiyolitli Northern Anatolia, Turkey: Geology, vol. 9,68-72. karmaşığın iç yapısı ve yerleşme yaşı: Türkiye Jeol. Temiz, EL, Tatar, O. ve Tutkun, Z., 1993, Niksar-Erbaa hav- Kur. Bült., 24, 31-36. zaları paleotektonık dönem kayalarının stratigrafisi: A. Yılmaz, Y., Yiğitbaş, E., Yıldırım, M., Genç, Ş. C, Elmas, A., Suat Erk Jeoloji Sempozyumu Bildirileri, A. Ü. Fen Gürer, Ö. F., Bozcu, M., Gürpınar, O. ve Serdar, H. S., Fak., Jeoloji Müh. Böl., 157-170. 1995, Geology and development of the Tokat Massif: Tüysüz, O., 1993, Karadeniz'den Orta Anadolu'ya bir Second International Turkish geology workshop, Abst- jeotravers: Kuzey Neo-tetisin tektonik evrimi: TPJD racts, Cumhuriyet Univ., Müh. Fak., Jeol. Müh. Böl., 117.

Makalenin geliş tarihi: 02.05.1998 Makalenin yayma kabul edildiği tarih: 16.10.1998

Received: May 02,1998 Accepted: October 16,1998