DOCSLIB.ORG

„Ewolucja Bocianów”

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
„Ewolucja Bocianów” Nr 6 2014 ISSN 1689-8540 Warszawa 2014 Od redaktora Niniejszym przedstawiam szóste wydanie zapoczątkowanej w 2009 roku serii wydawniczej Muzeum Ewolucji. Zawiera ono pięć arty- kułów o tematyce paleobiologicznej. Zgodnie z duchem czasu, niniejsze wydanie Rocznika dostępne jest tylko w wersji online. Pierwszy tekst opisuje – w entuzjastyczny sposób – ewolucję bocianów. Drugi przedstawia najstarsze skamieniałości zwierząt z terenu Polski. Trzeci opowiada o bezłodyżkowych liliowcach, które żyły w tropikalnym morzu pokrywającym w jurze teren obecnych Gór Świętokrzyskich. Z czwartego tekstu możemy się dowiedzieć, jak rzeczywiście wyglądał „strasznoręki” dinozaur, którego niekompletne szczątki znaleziono przed laty na pustyni Gobi. To nasz, instytutowy akcent – zmontowane koń- czyny przednie bohatera tej powieści stanowią jeden z najbardziej frapujących eksponatów w Muzeum Ewolucji. Wreszcie piąty tekst opowiada o „nie całkiem umarłym” jurajskim liliowcu w kontekście badań nad zjawiskiem regeneracji szkieletu szkarłupni. Zapraszam do lektury oraz do zwiedzania Muzeum Ewolucji! Marcin Machalski redaktor Rocznika Instytut Paleobiologii PAN ul. Twarda 51/55 00-818 Warszawa [email protected] 1 Ewolucja bocianów Piotr GRYZ Bociany to grupa ptaków obejmująca obecnie 19 gatunków, które zamieszkują wszystkie kontynenty prócz Antarktydy. Są to ptaki średnich lub dużych rozmia- rów, o długich szyjach, nogach i dziobach. Ze względu na kształt dzioba rodzinę bocianowatych dzieli się tradycyjnie na trzy szczepy: dławigady, bociany wła- ściwe i marabuty. Choć wszystkie te ptaki tworzą dość jednolitą grupę, ich wza- jemne pokrewieństwo oraz powiązania z innymi ptakami są wciąż przedmiotem dyskusji. Równie niejasna jest wczesna ewolucja bocianów, o której przebiegu świadczą nieliczne, mocno fragmentaryczne i zagadkowe skamieniałości. W ostatnich latach modnym tematem są ko- piorhynchus dietrichi. Pośród szczątków tego palne ptaki z czasów dinozaurów. Kolejne od- ptaka zachował się prawie kompletny dziób, krycia sprawiają, że coraz lepiej poznajemy który przypomina kształtem dziób jednego ze ich ewolucję (np. Godefroit i in. 2013). Nie- współczesnych bocianów – żabiru, od których stety, z dzisiejszymi gatunkami jest pod tym jednak egipski „prabocian” różnił się krótszy- względem znacznie gorzej. Jeśli wybierzemy mi kończynami tylnymi. Podobnie jak żabiru, jakiś współczesny gatunek i zapytamy o jego P. dietrichi był gatunkiem silnie związanym ze pochodzenie, to zwykle nie otrzymamy jedno- środowiskiem wodnym i osiągającym podobne znacznej odpowiedzi, a jedynie ogólne hipo- rozmiary. Potwierdziły to nieco młodsze szcząt- tezy dotyczące ewolucji całej grupy, do której ki kolejnego przedstawiciela rodzaju – Palaeo- należy. Dobrym przykładem są przedstawicie- ephippiorhynchus edwardsi, pochodzące z mio- le rodziny bocianowatych (Ciconidae). cenu Francji i Libii. Początki i wczesna ewolucja bocianów są owia ne mrokiem tajemnicy. Paleontolodzy szacują (głównie na podstawie badań mole- W poszukiwaniu krewniaków kularnych), że bociany pojawiły się na Ziemi w eocenie (ok. 50‒40 mln lat temu), a nieco Opisane wyżej skamieniałości są jedynymi później, bo w oligocenie, miała miejsce radia- dokumentami wczesnej ewolucji bocianów. cja współcześnie żyjących rodzajów tych pta- Pewną dodatkową wskazówką co do jej prze- ków. Niestety skamieniałości z obu tych epok biegu może być szczątkowa błona pławna, któ- są bardzo nieliczne. Najstarsze pochodzą ze rą mają dzisiejsze bociany. Jej obecność suge- środkowego eocenu, z terenu Chin. Są to frag- ruje, że przodkami bocianów były ptaki pływa- menty kończyn tylnych przypisane do dwóch jące, które posiadały w pełni rozwiniętą błonę. form: Eociconia sangequanensis i Sanshuiornis Pogląd ten znalazł również odzwierciedlenie zhangi. Niekompletność tych szczątków spra- we współczesnej systematyce tej grupy, która wia jednak, że nie ma pewności co do tego, czy wciąż jest zmorą taksonomów. Na podstawie były to rzeczywiście bociany. Taką pewność anatomii początkowo uważano, że bocianom mamy już w przypadku egipskich skamienia- najbliżej do podobnych warug, trzewikodzio- łości z oligocenu, należących do Palaeoephip- bów, ibisowatych, czaplowatych i flamingów 2 Ewolucja bocianów Dławigad afrykański (Mycteria ibis) (fot. P. Gryz). (a więc długonogich ptaków brodzących). Ba- pozostałe gatunki, zgrupowane w dziewięciu dania pokrewieństwa molekularnego wykaza- rodzinach. Same bociany, głównie ze względu ły jednak bliższe związki tych rodzin z pelika- na budowę dzioba, podzielono na trzy szczepy: nami, a flamingów z perkozami. Wysuniętej dławigady (Mycterini), bociany właściwe (Ci- na podstawie porównań osteologicznych (czyli coniini) i marabuty (Leptoptilini). porównań szkieletu) hipotezy, według której kondory (Cathartidae) są grupą siostrzaną bo- Dławigady i kleszczaki cianów, nie potwierdziły późniejsze badania. Ze względu na problemy w klasyfikacji bocia- Dławigady (Mycteria) i kleszczaki (Anosto- nowatych ptaki te zgrupowano w odrębny rząd mus) to dwa rodzaje tworzące szczep dławiga- Ciconiiformes, lecz ta klasyfikacja nie utrzy- dów (Mycterini), który obejmuje dzisiaj sześć mała się długo. Najnowsze badania (Dickinson i Ramsen 2013) potwierdziły pokrewieństwo gatunków zamieszkujących tropiki Starego bocianów, warug, czapli, głuptaków, pelika- Świata (wyjątkiem jest dławigad amerykański nów i kormoranów, dlatego włączono wszyst- M. americana). Oba rodzaje charakteryzują kie te grupy do wielkiego rzędu pelikanowych się silną specjalizacją pokarmową, wyrażoną (Pelecaniformes). Aby jednak zaznaczyć od- przez kształt dzioba, który u dławigadów jest mienność bocianów, pelikanowe podzielono nieco wykrzywiony, a u kleszczaków przyjął na dwa podrzędy: bocianowce (Ciconii), z jed- unikalny kształt, będący źródłem nazwy pta- ną rodziną bocianowatch (Ciconiidae) oraz pe- ków. Jest on bocznie spłaszczony, a obie po- likanowce (Pelecani), zawierający wszystkie łówki (fragment górnej jest karbowany) sty- 3 Piotr Gryz kają się ze sobą jedynie u nasady i na samym siedlisk, polowań oraz umyślnego niepokoje- końcu, tworząc pośrodku szeroką owalną szpa- nia w koloniach lęgowych. rę, Tak zbudowany dziób przypomina do złu- Zdecydowanie lepiej ma się inny współ- dzenia dziadka do orzechów i na dodatek pełni cześnie żyjący gatunek – dławigad amerykań- podobną funkcję – ułatwia ptakowi kruszenie ski (M. americana) znany dzisiaj z Ameryki skorup małżów i ślimaków, którymi się żywi. Północnej. Znalezione w Brazylii skamienia- Zapis kopalny linii ewolucyjnej dławiga- łości tego ptaka sugerują jednak, że pochodzi dów obejmuje jedynie przedstawicieli rodzaju on z Ameryki Południowej, skąd w plejstoce- Mycteria, których najstarsze skamieniałości nie rozpoczął kolonizację Ameryki Środkowej pochodzą z wczesnego miocenu Arabii Sau- i Północnej. Według hipotezy Storrsa Lovejoya dyjskiej. Są one tak łudząco podobne do ana- Olsona, emerytowanego kustosza Smithsonian logicznych fragmentów u dzisiejszego dławi- Institution oraz słynnego badacza kopalnych gada malajskiego (M. cinerea), że brakowało ptaków, dławigad amerykański konkurując podstaw, by opisać na ich podstawie nowy o po karm przyczynił się do wyginięcia większe- gatunek. Jeśli arabskie szczątki reprezentują go kuzyna (M. wetmorei) żyjącego w plejstoce- rzeczywiście dławigada malajskiego, to gatu- nie na obszarze Kalifornii, Florydy oraz Kuby. nek ten ma za sobą co najmniej 16 milionów Z późnego miocenu pochodzi materiał kopalny lat istnienia. Niestety, może on zniknąć z Ziemi zbliżonego wielkością gatunku M. milleri. Oba na naszych oczach. Jego populacja liczy nie osiągały prawdopodobnie do 116 cm długości więcej niż 5,5 tys. osobników i zmniejsza się ciała, czyli więcej niż największy z dzisiejszych w zastraszającym tempie za sprawą niszczenia przedstawicieli rodzaju, dławigad indyjski M. leucocephala. Poza dławigadami, obie Ameryki zamieszkiwały też inne bociany. Prawdziwe „boćki” Do szczepu bocianów właściwych (Cico- niini) należy wszystkich siedem dzisiejszych gatunków rodzaju Ciconia, w tym doskonale znany bocian biały (C. ciconia). Mniejsze roz- miary oraz brak „udziwnień” w budowie dzioba wskazują na to, że mamy do czynienia z pta- kami wszechstronnymi, o niezbyt wygórowa- nych preferencjach pokarmowych (del Hoyo i in. 1992). Na podstawie różnic w wielkości i morfologii, paleontolodzy wydzielili dwie nieformalne grupy w obrębie bocianów właści- wych. Pierwsza to tzw. „grupa bociana białe- go” (tzw. Ciconia alba group), druga to „małe bociany” (ang. small storks). Do każdej z tych grup zaliczono są po trzy dzisiejsze gatunki. Problematycznym taksonem jest tutaj nasz bo- cian czarny (Ciconia nigra). Zdania co do jego Kleszczak afrykański (Anastomus lamelligerus) (fot. P. pokrewieństwa z innymi grupami są bowiem Gryz). podzielone. „Małe bociany”, jak wskazuje na- 4 Ewolucja bocianów Porównanie wielkości kopalnych przedstawicieli rodzaju Ciconia z bocianem białym, od lewej: Ciconia minor, C. ciconia (bocian biały), C. maltha, C. gaudryi (rys. P. Gryz). zwa, są mniejsze i zamieszkują obecnie tropiki bocianem, prawie o połowę mniejszym od bo- Starego Świata. Co ciekawe, w ich upierzeniu ciana białego. Jego skamieniałości są nieco star- dominuje barwa czarna, w przeciwieństwie sze i pochodzą sprzed 18 mln lat. do bieli u przedstawicieli drugiej grupy. Nale- Za najstarsze szczątki rodzaju Ciconia uwa- ży do nich między innymi najmniejszy z dziś ża się skamieniałości przypisane do australij- żyjących bocianów – bocian białobrzuchy (C. skiego C. louisebolesae (Boles 2005). Pocho- abdimii). Obie wymienione
Load more

Recommended publications
  • Endangered Species (Protection, Conser Va Tion and Regulation of Trade)
    ENDANGERED SPECIES (PROTECTION, CONSER VA TION AND REGULATION OF TRADE) THE ENDANGERED SPECIES (PROTECTION, CONSERVATION AND REGULATION OF TRADE) ACT ARRANGEMENT OF SECTIONS Preliminary Short title. Interpretation. Objects of Act. Saving of other laws. Exemptions, etc., relating to trade. Amendment of Schedules. Approved management programmes. Approval of scientific institution. Inter-scientific institution transfer. Breeding in captivity. Artificial propagation. Export of personal or household effects. PART I. Administration Designahem of Mana~mentand establishment of Scientific Authority. Policy directions. Functions of Management Authority. Functions of Scientific Authority. Scientific reports. PART II. Restriction on wade in endangered species 18. Restriction on trade in endangered species. 2 ENDANGERED SPECIES (PROTECTION, CONSERVATION AND REGULA TION OF TRADE) Regulation of trade in species spec fled in the First, Second, Third and Fourth Schedules Application to trade in endangered specimen of species specified in First, Second, Third and Fourth Schedule. Export of specimens of species specified in First Schedule. Importation of specimens of species specified in First Schedule. Re-export of specimens of species specified in First Schedule. Introduction from the sea certificate for specimens of species specified in First Schedule. Export of specimens of species specified in Second Schedule. Import of specimens of species specified in Second Schedule. Re-export of specimens of species specified in Second Schedule. Introduction from the sea of specimens of species specified in Second Schedule. Export of specimens of species specified in Third Schedule. Import of specimens of species specified in Third Schedule. Re-export of specimens of species specified in Third Schedule. Export of specimens specified in Fourth Schedule. PART 111.
    [Show full text]
  • First Record of an Extinct Marabou Stork in the Neogene of South America
    First record of an extinct marabou stork in the Neogene of South America JORGE IGNACIO NORIEGA and GERARDO CLADERA Noriega, J.I. and Cladera, G. 2008. First record of an extinct marabou stork in the Neogene of South America. Acta Palaeontologica Polonica 53 (4): 593–600. We describe a new large species of marabou stork, Leptoptilus patagonicus (Ciconiiformes, Ciconiidae, Leptoptilini), from the late Miocene Puerto Madryn Formation, Chubut Province, Argentina. The specimen consists mainly of wing and leg bones, pelvis, sternum, cervical vertebrae, and a few fragments of the skull. We provisionally adopt the traditional system− atic scheme of ciconiid tribes. The specimen is referred to the Leptoptilini on the basis of similarities in morphology and intramembral proportions with the extant genera Ephippiorhynchus, Jabiru,andLeptoptilos. The fossil specimen resembles in overall morphology and size the species of Leptoptilos, but also exhibits several exclusive characters of the sternum, hu− merus, carpometacarpus, tibiotarsus, and pelvis. Additionally, its wing proportions differ from those of any living taxon, providing support to erect a new species. This is the first record of the tribe Leptoptilini in the Tertiary of South America. Key words: Ciconiidae, Leptoptilos, Miocene, Argentina, South America. Jorge I. Noriega [[email protected]], Laboratorio de Paleontología de Vertebrados, CICYTTP−CONICET, Matteri y España, 3105 Diamante, Argentina; Gerardo Cladera [[email protected]], Museo Paleontológico Egidio Feruglio, Avenida Fontana 140, 9100 Trelew, Argentina. Introduction Institutional abbreviations.—BMNH, Natural History Mu− seum, London, UK; CICYTTP, Centro de Investigaciones The stork family (Ciconiidae) is a well−defined group of Científicas y Transferencia de Tecnología a la Producción, waterbirds, traditionally divided into three tribes: the Myc− Diamante, Argentina; CNAR−KB3, collections of locality 3 of teriini, the Ciconiini, and the Leptoptilini (Kahl 1971, 1972, the Kossom Bougoudi area, Centre National d’Appui à la 1979).
    [Show full text]
  • "Official Gazette of RM", No. 28/04 and 37/07), the Government of the Republic of Montenegro, at Its Meeting Held on ______2007, Enacted This
    In accordance with Article 6 paragraph 3 of the FT Law ("Official Gazette of RM", No. 28/04 and 37/07), the Government of the Republic of Montenegro, at its meeting held on ____________ 2007, enacted this DECISION ON CONTROL LIST FOR EXPORT, IMPORT AND TRANSIT OF GOODS Article 1 The goods that are being exported, imported and goods in transit procedure, shall be classified into the forms of export, import and transit, specifically: free export, import and transit and export, import and transit based on a license. The goods referred to in paragraph 1 of this Article were identified in the Control List for Export, Import and Transit of Goods that has been printed together with this Decision and constitutes an integral part hereof (Exhibit 1). Article 2 In the Control List, the goods for which export, import and transit is based on a license, were designated by the abbreviation: “D”, and automatic license were designated by abbreviation “AD”. The goods for which export, import and transit is based on a license designated by the abbreviation “D” and specific number, license is issued by following state authorities: - D1: the goods for which export, import and transit is based on a license issued by the state authority competent for protection of human health - D2: the goods for which export, import and transit is based on a license issued by the state authority competent for animal and plant health protection, if goods are imported, exported or in transit for veterinary or phyto-sanitary purposes - D3: the goods for which export, import and transit is based on a license issued by the state authority competent for environment protection - D4: the goods for which export, import and transit is based on a license issued by the state authority competent for culture.
    [Show full text]
  • The Pliocene Demise of the Giant Volant Birds
    Preprints (www.preprints.org) | NOT PEER-REVIEWED | Posted: 4 March 2021 doi:10.20944/preprints202103.0164.v1 Article Into Thinner Air: The Pliocene Demise of the Giant Volant Birds Alan Cannell 1 1 Istituto Italiano Di Paleontologia Umana; [email protected] Simple Summary: All very large flying birds with a mass greater than 20 kg became extinct about 3 million years ago. One possible reason for this is bio-mechanical stress during takeoff in less dense air. This possibility is examined using a bird flight simulation model and a paleo-air density value derived from two different proxies. Takeoff airspeed and power requirements for the three known species at this value are found to be similar to those of large extant birds, but at present air density, takeoff speed is significantly higher. The escape of lighter isotopes of nitrogen during long periods of weak geomagnetic fields could be a possible explanation for this loss in atmospheric mass and how this would appear in the geological record and how it would affect the climate in terms of cooling is discussed. Abstract: Three genera of very large volant birds existed for most of the Pliocene: the Pelagornithi- dae seabirds; the large North American Teratornithidae and the stork Leptoptilos falconeri in Africa and Asia. All became extinct around 3 Ma. The reasons for their demise are puzzling, as the Pela- gornithidae had a world-wide evolutionary history of more than 50 Ma, smaller teratorns were still extant in the Holocene and smaller stork species are still globally extant. Extant large birds have a common critical takeoff airspeed suggesting a biomechanical limit in terms of power, risk and launch speed, and simulations of the flight of these extinct species suggest that at 1 bar they would have exceeded this value.
    [Show full text]
  • Endangered Species (Import and Export) Act (Chapter 92A)
    1 S 23/2005 First published in the Government Gazette, Electronic Edition, on 11th January 2005 at 5:00 pm. NO.S 23 ENDANGERED SPECIES (IMPORT AND EXPORT) ACT (CHAPTER 92A) ENDANGERED SPECIES (IMPORT AND EXPORT) ACT (AMENDMENT OF FIRST, SECOND AND THIRD SCHEDULES) NOTIFICATION 2005 In exercise of the powers conferred by section 23 of the Endangered Species (Import and Export) Act, the Minister for National Development hereby makes the following Notification: Citation and commencement 1. This Notification may be cited as the Endangered Species (Import and Export) Act (Amendment of First, Second and Third Schedules) Notification 2005 and shall come into operation on 12th January 2005. Deletion and substitution of First, Second and Third Schedules 2. The First, Second and Third Schedules to the Endangered Species (Import and Export) Act are deleted and the following Schedules substituted therefor: ‘‘FIRST SCHEDULE S 23/2005 Section 2 (1) SCHEDULED ANIMALS PART I SPECIES LISTED IN APPENDIX I AND II OF CITES In this Schedule, species of an order, family, sub-family or genus means all the species of that order, family, sub-family or genus. First column Second column Third column Common name for information only CHORDATA MAMMALIA MONOTREMATA 2 Tachyglossidae Zaglossus spp. New Guinea Long-nosed Spiny Anteaters DASYUROMORPHIA Dasyuridae Sminthopsis longicaudata Long-tailed Dunnart or Long-tailed Sminthopsis Sminthopsis psammophila Sandhill Dunnart or Sandhill Sminthopsis Thylacinidae Thylacinus cynocephalus Thylacine or Tasmanian Wolf PERAMELEMORPHIA
    [Show full text]
  • Rules Amending Title 4
    Rules Amending Title 4 Hawaii Administrative Rules September 26, 2017 1. Chapter 71 of Title 4, Hawaii Administrative Rules, entitled “Plant and Non-Domestic Animal Quarantine Non-Domestic Animal Import Rules” is amended and compiled to read as follows: “HAWAII ADMINISTRATIVE RULES” TITLE 4 DEPARTMENT OF AGRICULTURE SUBTITLE 6 DIVISION OF PLANT INDUSTRY CHAPTER 71 PLANT AND NON-DOMESTIC ANIMAL QUARANTINE NON-DOMESTIC ANIMAL IMPORT RULES Subchapter 1 General Provisions §4-71-1 Objective §4-71-2 Definitions §4-71-3 Permits §4-71-3.1 User permit fees 71-1 §4-71-4 Submission of permit application to the board §4-71-4.1 Maximum time period for permit approvals, disapprovals, extensions, or automatic approvals §4-71-4.2 Public input and notification for listing §4-71-4.3 Violations Subchapter 2 Non-Domestic Animal Introductions §4-71-5 Notice of quarantine §4-71-6 Prohibited introductions §4-71-6.1 Ad hoc panel for identification of prohibited hybrid animal §4-71-6.5 Permitted introductions §4-71-7 Bond for certain animals §4-71-8 Bonding procedure §4-71-9 Conditions for bonding §4-71-10 Failure to comply with bond conditions Historical note: Chapter 71 is based substantially upon Regulation 2 entitled "Concerning the Introduction of Feral and Other Non-Domestic Animals into Hawaii," of the Division of Entomology and Marketing, Department of Agriculture and Conservation [Eff. 12/12/41; am and ren. Regulation 2 8/30/47; am 9/16/60; R 7/13/81]; and Regulation 3 entitled "Concerning the Introduction of Bacteria, Fungi and Viruses into Hawaii," of the Division of Entomology, Board of Commissioners of Agriculture and Forestry [Eff.
    [Show full text]
  • Ciconiiformes, Ardeidae) and a Stork (Ciconiidae) from the Pliocene of Myanmar (Burma
    Palaeontologia Electronica palaeo-electronica.org A night heron (Ciconiiformes, Ardeidae) and a stork (Ciconiidae) from the Pliocene of Myanmar (Burma) Thomas A. Stidham, Takehisa Tsubamoto, Zin-Maung-Maung-Thein, Thaung-Htike, Naoko Egi, Yuichiro Nishioka, Maung-Maung, and Masanaru Takai ABSTRACT Two new avian specimens from the Pliocene part of the Irrawaddy sediments of central Myanmar represent the youngest known fossil records of birds from Myanmar (Burma) that previously was restricted to one specimen of an ibis from the middle Eocene. The age of the Sulegon-1 fossil locality is likely from the later part of the Plio- cene based on the presence of the suid Sivachoerus prior, the anthracotheriid Meryco- potamus dissimilis, and the Sumatran rhinoceros Dicerorhinus sp. cf. D. sumatrensis. The distal tarsometatarsus is from a night heron (Ardeidae: Nycticoracini) and exhibits derived (and primitive) features consistent with night herons, but not other groups of ardeids, including the absence of a lateral deflection of trochlea III and a trochlear fur- row extending to the proximal plantar end of trochlea III. The night heron fossil is not distinguishable from some species of Gorsachius and Nycticorax and may derive from one of the extant species in Southeast Asia. The other specimen (a distal tibiotarsus) represents a taxon of stork (Ciconiidae: cf. Leptoptilini) and displays many characters associated with that group (incuding a large centrally positioned intercondylar tubercle, a rounded intercondylar fossa, and distally notched trochlear rims). This stork is smaller than the ‘giant’ storks known from the Plio-Pleistocene of Asia and Africa, and may represent a relative of one of the large extant Asian storks.
    [Show full text]
  • 1997R0338 — En — 20.05.2004 — 010.001 — 1
    1997R0338 — EN — 20.05.2004 — 010.001 — 1 This document is meant purely as a documentation tool and the institutions do not assume any liability for its contents ►B COUNCIL REGULATION (EC) No 338/97 of 9 December 1996 on the protection of species of wild fauna and flora by regulating trade therein (OJ L 61, 3.3.1997, p. 1) Amended by: Official Journal No page date ►M1 Commission Regulation (EC) No 938/97 of 26 May 1997 L 140 1 30.5.1997 ►M2 Commission Regulation (EC) No 2307/97 of 18 November 1997 L 325 1 27.11.1997 ►M3 Commission Regulation (EC) No 2214/98 of 15 October 1998 L 279 3 16.10.1998 ►M4 Commission Regulation (EC) No 1476/1999 of 6 July 1999 L 171 5 7.7.1999 ►M5 Commission Regulation (EC) No 2724/2000 of 30 November 2000 L 320 1 18.12.2000 ►M6 Commission Regulation (EC) No 1579/2001 of 1 August 2001 L 209 14 2.8.2001 ►M7 Commission Regulation (EC) No 2476/2001 of 17 December 2001 L 334 3 18.12.2001 ►M8 Commission Regulation (EC) No 1497/2003 of 18 August 2003 L 215 3 27.8.2003 ►M9 Regulation (EC) No 1882/2003 of the European Parliament and of the L 284 1 31.10.2003 Council of 29 September 2003 ►M10 Commission Regulation (EC) No 834/2004 of 28 April 2004 L 127 40 29.4.2004 Corrected by: ►C1 Corrigendum, OJ L 298, 1.11.1997, p. 70 (338/97) 1997R0338 — EN — 20.05.2004 — 010.001 — 2 ▼B COUNCIL REGULATION (EC) No 338/97 of 9 December 1996 on the protection of species of wild fauna and flora by regulating trade therein THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular
    [Show full text]
  • Evoluţia Avifaunei Pe Teritoriul Romaniei (Iii)
    EVOLUŢIA AVIFAUNEI PE TERITORIUL ROMANIEI (III) Filogenie şi sistematică de TIBERIU JURCSAK, EUGEN KESSLER în cadrul cercetărilor paleornitologice noile descoperiri din ultimii ani ne-au îndemnat la elaborarea unei lucrări cu caracter monografic, menite să dea o privire de ansamblu asupra dezvoltării ornitofaunei din ţara noastră. în prima parte am prezentat alături de istoricul cercetărilor, evoluţia păs.::irilor în decursul erelor geologice, din mezozoic pînă în holocen (T. J u r c s a k & E. K e s s 1 e r, 1986). Partea a doua a lucrării se referă la morfologia speciilor fosile, re­ prezentate prin 24 de specii, 4 subspecii, precum şi 7 taxoni, determinaţi pînă la gen. (T. J urc sa k & E. K e s s 1 e r, 1987). În această parte a monografiei tratăm problemele filogenetice şi sis­ tematice ale păsărilor descoperite în România. Pînă în prezent au fost identificate 195 de specii (174+21 determinate pînă la gen) şi 3 subspecii fosile, în total 194 taxoni, aparţinînd la 20 ordine, 47 familii şi 113 genuri. Paleospeciile (reprezentate numai prin forme fosile) au fost tratate în partea a II-a a lucrătii şi nu vom mai reveni la ele, dE>cît în măsura în care sînt în context cu tematica prezentei lucrări. Pentru caracterizarea fiecărui ordin, familie, gen şi specie menţio­ năm şi legăturile filogenetice cunoscute în raport cu apariţia lor, confir­ mată prin resturi fosile; răspîndirea grupului pe continente cu privire specială asupra Europei, pe teritoriul Bazinului Carpatic, respectiv spa­ ţiul Danubian-Pontic pînă în actual. În prezentarea sistematică şi· în ex­ plicaţiile filogenetice ne-am bazat pe catalogul păsărilor fosile de pe glob, elaborat de P.
    [Show full text]
  • Animals and Plants (Protection of Endangered
    Annex C Chapter: 187 Title: ANIMALS AND Gazette L.N. 299 of PLANTS Number: 2001 (PROTECTION OF ENDANGERED SPECIES) ORDINANCE Schedule: 1 Heading: SCHEDULED Version Date: 18/02/2002 ANIMALS [sections 2 & 19 & Schedule 2] PART 1 Column 1 Column 2 Column 3 ORDER/Family Scientific Name Common Name (for information only) CHORDATA Mammalia (Mammals) MONOTREMATA Tachyglossidae Zaglossus species Long-nosed Spiny Anteaters DASYUROMORPHIA Dasyuridae Sminthopsis longicaudata Long-tailed Sminthopsis Sminthopsis psammophila Narrow-footed Sminthopsis Thylacinidae Thylacinus cynocephalus Thylacine PERAMELEMORPHIA Peramelidae Chaeropus ecaudatus Pig-footed Bandicoot Macrotis lagotis Rabbit Bandicoot Macrotis leucura Dwarf Bandicoot Perameles bougainville Western Barred-bandicoot DIPROTODONTIA Phalangeridae Phalanger orientalis Grey Cuscus Spilocuscus (=Phalanger) Spotted Cuscus maculatus 1 Vombatidae Lasiorhinus krefftii Wombat Macropodidae Dendrolagus inustus Dendrolagus ursinus Tree Kangaroo Lagorchestes hirsutus Western Hare-wallaby Lagostrophus fasciatus Banded Hare-wallaby Onychogalea fraenata Bridled Nail-tail Wallaby Onychogalea lunata Crescent Nail-tail Wallaby Potoroidae Bettongia species Rat-kangaroos Caloprymnus campestris Desert Rat-kangaroo CHIROPTERA Pteropodidae Acerodon species Flying-foxes Pteropus species Flying-foxes PRIMATES PRIMATES species Primates except (excluding the species Humans Homo sapiens (man)) (e.g. Monkeys, Apes, Lemurs, Loris, Marmosets, Tamarins) XENARTHRA Myrmecophagidae Myrmecophaga tridactyla Giant Anteater Bradypodidae
    [Show full text]
  • CITES Appendices I, II and III Valid from 14.02.2021
    CONVENTION ON INTERNATIONAL TRADE IN ENDANGERED SPECIES OF WILD FAUNA AND FLORA Appendices I, II and III valid from 14 February 2021 Interpretation 1. Species included in these Appendices are referred to: a) by the name of the species; or b) as being all of the species included in a higher taxon or designated part thereof. 2. The abbreviation “spp.” is used to denote all species of a higher taxon. 3. Other references to taxa higher than species are for the purposes of information or classification only. The common names included after the scientific names of families are for reference only. They are intended to indicate the species within the family concerned that are included in the Appendices. In most cases this is not all of the species within the family. 4. The following abbreviations are used for plant taxa below the level of species: a) “ssp.” is used to denote subspecies; and b) “var(s).” is used to denote variety (varieties). 5. As none of the species or higher taxa of FLORA included in Appendix I is annotated to the effect that its hybrids shall be treated in accordance with the provisions of Article III of the Convention, this means that artificially propagated hybrids produced from one or more of these species or taxa may be traded with a certificate of artificial propagation, and that seeds and pollen (including pollinia), cut flowers, seedling or tissue cultures obtained in vitro, in solid or liquid media, transported in sterile containers of these hybrids are not subject to the provisions of the Convention.
    [Show full text]
  • Fossil Birds from the Late Miocene of Chad and Ethiopia and Zooge
    Fossil birds from the Late Miocene of Chad and Ethiopia and zooge- ographical implications Antoine Louchart1, Yohannes Haile-Selassie2, Patrick Vignaud3, Andossa Likius4 and Michel Brunet3 1La Font Mignot, 42410 Chuyer, France, E-mail: [email protected]; 2Cleveland Museum of Natural History, 1 Wade Oval Drive, Cleveland, OH 44106, Ohio, USA; 3Université de Poitiers, Faculté des Sciences, Laboratoire de Géobiologie, Biochronologie et Paléontologie Humaine, UMR/CNRS 6046, 40 avenue du Recteur Pineau, 86022 Poitiers cedex, France; 4Université de N’Djaména, Département de Paléontologie, BP 1117, N’Djaména, Chad. ABSTRACT - Since a review of the Tertiary birds of Africa 30 years ago by Rich (1974), a great wealth of new data and new interpretations have augmented this fossil record, hitherto still relatively poor when compared with that of northern continents. A growing amount of new fossils is coming from hominid localities, now extending as early as the Late Miocene. Recently found bird fossils from the Late Miocene of Chad and Ethiopia are described here. They come respectively from several lo- calities of Toros Menalla (Djurab Desert, Chad), dated ca 7 Ma, several localities of the Western Margin of the Middle Awash (Afar rift, Ethiopia), dated 5.6-5.8 Ma, and a locality of the Central Awash Complex of the Middle Awash, dated ca 5.2 Ma. 19 different taxa in 11 families are identified, essentially aquatic birds except for part of the fossils from one Ethiopian locality, ALA-VP-2. The bird assemblages from the three groups of localities by age and location provide some paleoenvironmental indications. Several taxa are new, or are new to Africa, and several are the earliest fossil records of a modern genus or lineage.
    [Show full text]