MOJE WINNIPEG (MY WINNIPEG) W KINACH OD 2 PA ŹDZIERNIKA 2009 DYSTRYBUCJA W POLSCE ul. Zamenhofa 1, 00-153 Warszawa tel.: (+4822) 536 92 00, fax: (+4822) 635 20 01 e-mail: [email protected] http://www.gutekfilm.com.pl MOJE WINNIPEG re żyseria Guy Maddin scenariusz Guy Maddin, George Toles zdj ęcia Jody Shapiro monta ż John Gurdebeke dźwi ęk David Rose, David McCallum, Martin Lee, Marvin Polanski kostiumy Meg Mcmillan scenografia Réjean Labie, Alexis Labra Katharina Stieffenhofer Bill McInnis, Chad Giesbrecht John Jennissen wyst ępuj ą Darcy Fehr jako Guy Maddin Ann Savage jako Matka Amy Stewart jako Janet Maddin Louis Negin jako Major Cornish Wesley Cade jako Ross Maddin Jennifer Palichuk jako Althea Cornish producent wykonawczy Michael Burns Producenci: Guy Maddin, Jody Shapiro, Phyllis Laing film wyprodukowany przez MAXIMUM FILMS The Documentary Channel koprodukcja The Canadian Television Fund Manitoba Film and Sound nagrody MFF Toronto 2007 – nagroda dla najlepszego filmu kanadyjskiego Kanada rok produkcji: 2007 czas trwania: 80 min. Jeden z najoryginalniejszych i najbardziej szalonych filmów ubiegłego roku. Pełna ekscentrycznego humoru podró ż do Winnipeg, rodzinnego miasta wielkiego kanadyjskiego re żysera. „Moje Winnipeg” to dokumentalna fantazja Guya Madina, kanadyjskiego twórcy znanego polskiej publiczno ści z festiwalu Era Nowe Horyzonty (w ramach tegorocznej, 9. edycji odbyła si ę retrospektywa jego twórczo ści a re żyser był go ściem festiwalu). Maddin w swoich obrazach zaciera granice między jaw ą a snem. Fascynuj ą go rodzinne miasto Winnipeg, nieme kino, kicz, surrealizm, gotyckie powie ści grozy, historie rodzinne i własne, pełne traum, dzieci ństwo. Ł ącz ąc wszystkie te elementy i dodaj ąc do nich wyj ątkowe poczucie humoru, stworzył niepowtarzalny styl. Zyskał on wielkie uznanie w śród miło śników kina niezale żnego i krytyków na całym świecie, którzy nazywaj ą go „jednym z nielicznych prawdziwie kultowych re żyserów”. Guy Maddin od świe ża j ęzyk kina, czerpi ąc z kina niemego, pierwszych filmów dźwi ękowych, malarstwa europejskiego, literatury XX-wieku (m.in.: Bruno Schulz, Robert Musil, Raymond Roussel) oraz własnej biografii. Filmy Maddina to rzadki przypadek - kino eksperymentalne i popularne w jednym, wymy ślne formalnie, a jednocze śnie bardzo przyst ępne, erudycyjne i osobiste zarazem. Maddin puszcza w ruch kinowe klisze, "wynajduje" na nowo zapoznane techniki, nakłada konwencje - jakby raz po raz wstrz ąsał kalejdoskopem, zderzaj ąc emocje, obrazy i w ątki. Moje Winnipeg – okrzykni ęty najlepszym filmem ubiegłorocznego Mi ędzynarodowego Festiwalu Filmowego w Toronto, uhonorowany Best Canadian Feature Award przyznan ą w tym roku po raz pierwszy przez Stowarzyszenie Krytyków Filmowych Toronto. Ogłaszaj ąc t ę nagrod ę Brian D.Johnson, prezes Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Toronto, mówił: „ Moje Winnipeg bardzo zr ęcznie zaciera granice mi ędzy fikcj ą, dokumentem i dramatem, mi ędzy jasnymi wspomnieniami i malign ą gor ączkowych snów”. STRESZCZENIE „Winnipeg le ży w sercu serca kontynentu, w widłach dwóch rzek, w widłach, w futrze, w łonie” – mówi narrator dokumentalnej fantazji Moje Winnipeg . Winnipeg stanowi tak że centrum świata głównego bohatera, alter ego re żysera Guy’a Maddina, który urodził si ę w tym mie ście i nigdy na dłu żej z niego nie wyjechał. M ęż czyzna chciałby uciec z miasta, zostawi ć je za sob ą, tak samo jak własn ą przeszło ść . Dlatego wsiada do poci ągu i… Tak zaczyna si ę szalony quasi-dokument, o którym re żyser mówi, że to „doku-fantazja”. Zamiast oddala ć si ę od rodzinnego miasta i przybli żać do upragnionego nowego pocz ątku, poci ąg zabiera bohatera w podró ż w przeszło ść . Przed naszymi oczami pojawiaj ą si ę autentyczne archiwalne zdj ęcia miasta, a na tle dokumentalnej lokalnej historii dowcipnie komentowanej i pokazanej, odtwarzana jest przeszło ść bohatera, jego osobista, intymna historia. Pojawia si ę jego rodzinny dom, zakład kosmetyczny prowadzony przez matk ę i ciotk ę, hala hokejowa i dru żyna podstarzałych hokeistów. Wspomnienia bohatera są niepokoj ące, duszne, przesycone erotyczn ą atmosfer ą i strachem, licznymi traumami. Sfilmowane w konwencji filmu niemego, stosuj ąc cały arsenał chwytów kina z pocz ątku XX wieku tworz ą niepowtarzalny klimat, którego nie da si ę porówna ć z niczym innym. To psychodeliczna podró ż. Ci ągle jeste śmy na granicy dwóch światów: rzeczywistego i wy śnionego, niejednokrotnie oba nachodz ą na siebie, tworz ąc fantasmagoryczne powidoki, wprowadzaj ąc widza w skomplikowany labirynt znaków. Jak je odczytywa ć? Na wielu poziomach, nie pomijaj ąc psychoanalitycznego. W filmie najwa żniejsze s ą: zmieniaj ące si ę miasto (i to rzeczywiste, i to po którym snuj ą si ę duchy) oraz despotyczna matka bohatera. Miasto i matka naznaczaj ą całe jego życie. Maddin słusznie cieszy si ę sław ą surrealistycznego bajarza, magika kina. Przekona si ę o tym ka żdy, kto zdecyduje si ę wzi ąć udział w tej dziwacznej, niebezpiecznej, fantasmagorycznej podró ży. GŁOSY PRASY Guy Maddin jest najlepszym kinowym na śladowc ą, a w tej "doku-fantazji" wida ć, że jest w świetnej formie - miesza fakty i fikcj ę w beztrosko radosny sposób, który podkre śla cudown ą rozrywkowo ść filmowych stylów z przeszło ści . Moje Winnipeg przechodz ąc od w ściekło ści do żalu i nostalgii jest jednocze śnie niezwykle dowcipne, jak i dosłownie ol śniewaj ące. Empire **** Hipnotyczny i bardzo śmieszny, doprawdy jedyny w swoim rodzaju. Total Film **** Niezwykle pomysłowy, dowcipny, subtelnie poruszaj ący. Time Out Filmy Maddina ogl ąda si ę z przyjemno ści ą, bo w jego dziełach wida ć pasj ę i sił ę, które musz ą bra ć si ę z miło ści artysty do jego miasta. Time Magazine Wielopoziomowa podró ż przez miasto widziane oczami Guya Maddina. Moje Winnipeg to energiczna mieszanka faktu i fikcji. Film stanowi prób ę odnalezienia korzeni artysty, niekoniecznie prawdziwie ale z pewno ści ą rozrywkowo, poprzez znane ju ż u Maddina poł ączenie technik stosowanych w filmie niemym i melodramacie. Variety Świetny film! Skandaliczny, prze śmieszny i fantazyjny. Krótko mówi ąc - Maddin w najlepszym wydaniu. Filmmaker Magazine Nieprzerwany, ogłuszaj ący śmiech wokoło utwierdził mnie w przekonaniu, że to co ś wi ęcej ni ż kultowa perełka. Cinematical W najnowszym filmie prowokuj ący re żyser Guy Maddin, wykorzystuje swój swobodny, ł ącz ący ró żne gatunki filmowe styl, który zapewnił mu pozycj ę jednego z najciekawszych, najbardziej intryguj ących i uznanych w świecie artystów z Kanady. Jednak nawet najwierniejsi fani talentu Maddina mogą by ć zaskoczeni charakterem tego dokumentu, okre ślanego przez re żysera „doku-fantazj ą”, o rodzinnym mie ście. Moje Winnipeg ma form ę po żegnalnego listu, pełen jest rozmy śla ń, osobistych historii, fragmentów z miejskich kronik, postfreudowskich fantazji, traum i l ęków dzieci ństwa. Re żyser w magiczny sposób scala wszystkie te fragmenty, tworz ąc cało ść tyle perwersyjn ą, co logiczn ą. Steve Gravestock, MFF Toronto Pracuj ąc nad t ą autobiografi ą, która przypomina kroniki wszystkich za śnie żonych miejsc kanadyjskiej prowincji Manitoba, Maddin raz jeszcze znalazł si ę we wn ętrzu własnego dzieci ństwa. Stefanie Schulte Strathaus, MFF Berlin Uwodzicielskie, prowokuj ące Moje Winnipeg jest prawdziwym odkryciem. Ta „doku- fantazja” to oniryczna podró ż w czasie. Czarno-biała niby-autobiografia, któr ą rz ądzi logika pami ęci i wyobra źni. Spełnione marzenie artysty, który mo że stworzy ć na ekranie własne Winnipeg (rodzinne strony Maddina), rozliczy ć si ę z przeszło ści ą symbolizowan ą m.in. przez okrutn ą matk ę, a jednocze śnie udowodni ć sobie: w kinie mog ę wszystko . Paweł Felis, „Gazeta Wyborcza” Moje Winnipeg to prawdopodobnie jedyny film na świecie, w którym udało si ę poł ączy ć Freuda, Prousta i miło ść do hokeja. To radosny, sowizdrzalski, odlotowy, wolny od wszelkich ogranicze ń popis wyobra źni. Nie mog ę si ę oprze ć wra żeniu, że Guy Maddin zrobił ten film tak że po to, by pokaza ć swoj ą dziwaczn ą, ale te ż mocno pogł ębion ą filmow ą drog ę, w której (i dzi ęki której) zatarte wspomnienia znów odzyskuj ą blask, a duchy s ą przywracane do życia. Moje Winnipeg za pomoc ą kilku najprostszych, ale i wymownych środków filmowych udowadnia, że, przynajmniej w filmie, powrót do domu i do przeszło ści jest mo żliwy. Jonathan Romney, „The Independent” Moje Winnipeg to gotowe arcydzieło Maddina. To jego Mulholland Drive. James Synder, „The New York Sun” Jak wszystkie filmy Guy’a Maddina, tak i Moje Winnipeg jest na kraw ędzi. Zawieszone mi ędzy snem a jaw ą, faktem a fikcj ą, kinem a psychoterapi ą. To barokowy podgl ąd własnego dzieci ństwa i dorastania. Czasu sp ędzanego głównie w salonie pi ękno ści matki, gdzie „pachniało kobiec ą pró żno ści ą i desperacj ą” (słowa narratora filmu). Moje Winnipeg jest tak że swoistego rodzaju pozaziemsk ą rozpraw ą bohatera z matk ą. Pi ętno, jakie na nim wypaliła, zderzenia, które ci ągle miały mi ędzy nimi miejsce s ą tu pokazane bardzo sugestywnie. W posta ć matki wcieliła si ę legendarna aktorka filmów noir, szalenie popularna w latach 40., Ann Savage. W jej świetnej kreacji matka bohatera to dyktatorka, apodyktyczna j ędza. (…) Zapytałem Maddina, czy był kiedykolwiek u psychoterapeuty. Powiedział: Nigdy. Zawsze przeczuwałem, że gdybym swoje dzieci ęce traumy zacz ął przepracowywa ć na kozetce u psychoanalityka, wszystko by run ęło. Troch ę takich niewygodnych rzeczy w człowieku jest potrzebnych. Ja robi ę z tego filmy i to jest moja psychoterapia . John Anderson, „The New York Times” Moje Winnipeg jest najlepszym filmem Guy’a Maddina. Zupełnie wyj ątkowym . J. Hoberman, „The Village Voice” KSI ĄŻ KA Kuba Mikurda, Michał Oleszczyk, Kino wykolejone. Rozmowy z Guyem Maddinem Korporacja Ha!art i Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, Kraków-Warszawa 2009, Linia Wizualna W lutym 2009 roku Kuba Mikurda i Michał Oleszczyk odwiedzili Maddina w „jego” Winnipeg, sk ąd przywie źli ponad 25 godzin rozmów.