Arkusz LIDZBARK WELSKI (287)
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
PAŃSTWOWY INSTYTUT GEOLOGICZNY PAŃSTWOWY INSTYTUT BADAWCZY OPRACOWANIE ZAMÓWIONE PRZEZ MINISTRA ŚRODOWISKA OBJAŚNIENIA DO MAPY GEOŚRODOWISKOWEJ POLSKI 1:50 000 Arkusz LIDZBARK WELSKI (287) Warszawa 2010 r. Autor: Elżbieta Gawlikowska*, Krzysztof Seifert*, Paweł Kwecko*, Izabela Bojakowska*, Hanna Tomassi-Morawiec*,Jerzy Król** Główny koordynator MGśP: Małgorzata Sikorska-Maykowska* Redaktor regionalny planszy A: Olimpia Kozłowska* Redaktor regionalny planszy A. Gabryś-Godlewska* Redaktor tekstu: Sylwia Tarwid-Maciejowska* * – Państwowy Instytut Geologiczny, ul. Rakowiecka 4, 00-975 Warszawa ** – Przedsiębiorstwo Geologiczne PROXIMA SA, ul. Wierzbowa 15, 50 056 Wrocław ISBN Copyright by PIG and MŚ, Warszawa 2010 r. Spis treści I. Wstęp – K. Seifert .................................................................................................................. 3 II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza – K. Seifert .................................................... 4 III. Budowa geologiczna – E. Gawlikowska, K. Seifert ............................................................ 7 IV. Złoża kopalin – E. Gawlikowska, K. Seifert ..................................................................... 10 1. Piaski kwarcowe .............................................................................................................. 10 2. Kruszywo naturalne piaszczysto-żwirowe ...................................................................... 11 V. Górnictwo i przetwórstwo kopalin – E. Gawlikowska, K. Seifert ...................................... 13 VI. Perspektywy i prognozy występowania kopalin – E. Gawlikowska, K. Seifert ................ 14 VII. Warunki wodne – E. Gawlikowska, K. Seifert ................................................................. 16 1. Wody powierzchniowe .................................................................................................... 16 2. Wody podziemne ............................................................................................................. 18 VIII. Geochemia środowiska .................................................................................................... 20 1. Gleby – P. Kwecko .......................................................................................................... 20 2. Osady – I. Bojakowska .................................................................................................... 22 3. Pierwiastki promieniotwórcze – H. Tomassi-Morawiec ................................................. 25 IX. Składowanie odpadów – J. Król ....................................................................................... 27 X. Warunki podłoża budowlanego – E. Gawlikowska ............................................................ 33 XI. Ochrona przyrody i krajobrazu – E. Gawlikowska ........................................................... 35 XII. Zabytki kultury – K. Seifert ............................................................................................. 45 XIII. Podsumowanie – E. Gawlikowska .................................................................................. 45 XIV. Literatura ........................................................................................................................ 47 I. Wstęp Arkusz Lidzbark Welski Mapy geośrodowiskowej Polski (MGśP) w skali 1:50 000 został wykonany w 2010 roku. Składa się z dwóch plansz: plansza A zawiera zaktualizowaną treść Mapy geologiczno-gospodarczej Polski, a plansza B zawiera warstwę informacyjną „Zagrożenia powierzchni ziemi”, opisującą tematykę geochemii środowiska i warunki do składowania odpadów. Plansza A została wykonana w Oddziale Dolnośląskim Państwowego Instytutu Geologicznego. Przy jej opracowywaniu wykorzystano informacje zamieszczone na arkuszu Lidzbark Welski Mapy geologiczno-gospodarczej Polski w skali 1:50 000, wykona- nego w 2004 r. w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie (Frankiewicz, 2004). Plansza B została wykonana w Przedsiębiorstwie Geologicznym we Wrocławiu PROXIMA SA (odpady) i w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie (geochemia środowiska). Niniejsze opracowanie powstało zgodnie z instrukcją opracowania MGśP (Instrukcja..., 2005). Plansza A zawiera dane zgrupowane w następujących warstwach informacyjnych: ko- paliny, górnictwo i przetwórstwo, wody powierzchniowe i podziemne, warunki podłoża bu- dowlanego oraz ochrona przyrody i zabytków kultury. Dane i oceny geośrodowiskowe zaprezentowane na planszy B zawierają elementy wiedzy o środowisku przyrodniczym, niezbędne przy optymalnym typowaniu funkcji terenów w planowaniu przestrzennym poszczególnych jednostek administracji państwowej. Wskazane na mapie naturalne warunki izolacyjności podłoża są wskazówką nie tylko dla bezpiecznego składowania odpadów, lecz także powinny być uwzględniane przy lokalizowaniu innych obiektów, zaliczanych do kategorii szczególnie uciążliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, lub mogących pogorszyć stan środowiska. Informacje dotyczące zanieczyszczenia gleb i osa- dów dennych wód powierzchniowych są użyteczne do wskazywania optymalnych kierunków zagospodarowania terenów zdegradowanych. Mapa adresowana jest przede wszystkim do instytucji, samorządów terytorialnych i administracji państwowej zajmujących się racjonalnym zarządzaniem zasobami środowiska przyrodniczego. Analiza jej treści stanowi pomoc w realizacji postanowień ustaw o zagospodarowaniu przestrzennym i prawa ochrony środowiska. Informacje zawarte w ma- pie mogą być wykorzystywane w pracach studialnych przy opracowywaniu strategii rozwoju województwa oraz projektów i planów zagospodarowania przestrzennego, a także w opraco- waniach ekofizjograficznych. Przedstawiane na mapie informacje środowiskowe stanowią 3 ogromną pomoc przy wykonywaniu wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska oraz planów gospodarki odpadami. Do opracowania treści mapy zbierano materiały w archiwach: Państwowego Instytutu Geolo- gicznego w Warszawie, Mazowieckiego Urzędu Marszałkowskiego w Warszawie, w Warmińsko- Mazurskim Urzędzie Marszałkowskim w Olsztynie. Wykorzystano również informacje uzyskane w Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie i Olsztynie, w urzędach miast, gmin i w starostwach powiatowych. Informacje zweryfikowano podczas zwiadu terenowego. Dane dotyczące poszczególnych złóż zestawiono w kartach informacyjnych do bazy danych Mapy geośrodowiskowej Polski w skali 1: 50 000. II. Charakterystyka geograficzna i gospodarcza Granice arkusza Lidzbark Welski wyznaczają współrzędne geograficzne: 1945’–2000’ długości geograficznej wschodniej oraz 5310’–5320’ szerokości geograficznej północnej. Pod względem administracyjnym obszar arkusza jest położony w większości w woje- wództwie warmińsko-mazurskim (w powiecie Nowe Miasto Lubawskie – gmina Grodziczno oraz w powiecie Działdowo – gmina Płośnica i Rybno, miasto i gmina Lidzbark), jego część południowa znajduje się w województwie mazowieckim (powiat Żuromin, gmina Lubowidz), a niewielki fragment przy południowo-zachodniej granicy znajduje się w województwie ku- jawsko-pomorskim (powiat Brodnica, gmina Górzno). Według podziału fizycznogeograficznego Polski (Kondracki, 2002) południowo- wschodnia część obszaru arkusza położona jest w mezoregionie Wzniesienia Mławskie nale- żącym do makroregioniu Nizina Północnomazowiecka, w podprowincji Niziny Środkowopol- skie. Pozostałą część terenu zajmują mezoregiony: Garb Lubawski i Równina Urszulewska, należące do makroregionu Pojezierze Chełmińsko-Dobrzyńskie, w podprowincji Pojezierza Południowobałtyckie (fig. 1). Wzniesienia Mławskie to obszar zdenudowanych równin morenowych oraz niewielkich równin sandrowych, wznoszących się do wysokości 155–180 m n.p.m, powstałych podczas zlo- dowacenia warty. Formami urozmaicającymi rzeźbę terenu są liczne suche doliny oraz dolinki i niecki denudacyjne, a także rozległe obniżenia bezodpływowe z równinami jeziornymi i torfowymi w okolicy Wylazłowa i Adamowa oraz kemy w okolicy Przełęku Dużego. Wysoczyznę rozcina pradolina Wkry o głębokości 10–15 m i szerokości 1–1,5 km. Dno pradoliny tworzy rozległa równina zastoiskowa, w której wycięta jest płytka i wąska dolina współczesnej Wkry. W jej obrębie występują dwa tarasy akumulacyjne (nadzalewowe) położone 3,0–5,0 m oraz 1,5–2,0 m n.p.rz. 4 Fig. 1. Położenie arkusza Lidzbark Welski na tle jednostek fizycznogeograficznych wg Kondrackiego (2002) 1 granice podprowincji, 2 – granice mezoregionów; 3 – większe jeziora Podprowincja: Pojezierza Południowobałtyckie Makroregion: Pojezierze Chełmińsko-Dobrzyńskie Mezoregion: 315.12 – Pojezierze Brodnickie, 315.13 – Dolina Drwęcy, 315.14 – Pojezierze Dobrzyńskie, 315.15 – Garb Lubawski, 315.16 Równina Urszulewska Podprowincja: Niziny Środkowopolskie Makroregion: Nizina Północnomazowiecka Mezoregion: 318.62 – Równina Raciąska, 318.63 – Wzniesienia Mławskie Pozostała część terenu, należąca w części północno-zachodniej do Garbu Lubawskiego, a w północno-wschodniej, centralnej i południowo-zachodniej do Równiny Urszulewskiej, charakteryzuje się bardziej urozmaiconą rzeźbą terenu, ukształtowaną w czasie zlodowacenia wisły. Najwyższym punktem jest wzgórze w okolicy Gralewa, o wysokości 177,4 m n.p.m., położone w północno-wschodniej części arkusza, a najniższy punkt znajduje się w dnie doliny rzeki Wel przy północnej granicy arkusza (112,3 m n.p.m). Przez środkową część obszaru przebiegała granica maksymalnego zasięgu lądolodu zlodowaceń północnopolskich, którego pozostałością są: wzgórza moren czołowych w okoli- 5 cy Słupa, Turzy Małej, Murawek