Article-1027-355878.Pdf
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
ﻓﻨﻮن ادﺑﻲ (ﻋﻠﻤﻲ- ﭘﮋوﻫﺸﻲ) ﻣﺠﻠﻪ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﺩﺑﻲ، ﺑﺮﺍﺳﺎﺱ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۵۶۲/۱۱/۳ ﻣﻮﺭﺥ ۲۵/۳/۱۳۸۸ ﻛﻤﻴﺴﻴﻮﻥ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﺸﻮﺭ، ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻋﻠﻤﻲ ‐ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﺍﺳﺖ. ﺳﺎل ﺷﺸﻢ - ﺷﻤﺎرة دوم- (ﭘﻴﺎﭘﻲ11)- ﭘﺎﻳﻴﺰ و زﻣﺴﺘﺎن1393 ﻓﻨﻮن ادﺑﻲ (دو ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﺔ ﻋﻠﻤﻲ - ﭘﮋوﻫﺸﻲ) ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯ: ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﻱ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ، ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎﺭﻱ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﺮﻭﻳﺞ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺍﺩﺏ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﺮﺩﺑﻴﺮ: ﺩﻛﺘﺮ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﻃﻐﻴﺎﻧﻲ (ﺍﺳﺘﺎﺩ) ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ: ﺩﻛﺘﺮ ﺗﻘﻲ ﻭﺣﻴﺪﻳﺎﻥ ﻛﺎﻣﻴﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻓﺮﺩﻭﺳﻲ ﻣﺸﻬﺪ ﺩﻛﺘﺮ ﺗﻘﻲ ﭘﻮﺭﻧﺎﻣﺪﺍﺭﻳﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺎﻩ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺩﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻓﺸﺎﺭﻛﻲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﻣﻬﺪﻱ ﻧﻮﺭﻳﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮﻋﺒﺎﺱ ﻣﺎﻫﻴﺎﺭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﺩﻛﺘﺮ ﺍﺣﻤﺪ ﺍﻣﻴﺮﻱ ﺧﺮﺍﺳﺎﻧﻲ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﻛﺮﻣﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﻳﺤﻴﻲ ﻃﺎﻟﺒﻴﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﻛﺮﻣﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﺍﺻﻐﺮ ﻣﻴﺮﺑﺎﻗﺮﻱ ﻓﺮﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻣﻈﺎﻫﺮﻱ ﺍﺳﺘﺎﺩﻳﺎﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺑﺮﺍﺗﻲ ﺩﺍﻧﺸﻴﺎﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭﻳﺮﺍﺳﺘﺎﺭ ﻋﻠﻤﻲ (ﺍﺩﺑﻲ): ﺳﻴﺪﻩ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﻬﺮﻭﺯ ﻭﻳﺮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻲ: ﺳﻴﺪﻩ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﻬﺮﻭﺯ ﻣﺪﻳﺮ ﺍﺟﺮﺍﻳﻲ: ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻬﺸﺘﻲ ﻧﮋﺍﺩ ﺻﻔﺤﻪ ﺁﺭﺍﻳﻲ: ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻴﺎﺳﻲ ﻧﺎﺷﺮ: ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭼﺎﭖ ﻭ ﺻﺤﺎﻓﻲ: ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ اﻳﻦ ﻣﺠﻠﻪ در ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ زﻳﺮ ﻧﻤﺎﻳﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد: ﭘﺎﻳﮕﺎه اﺳﺘﻨﺎدي ﻋﻠﻮم ﺟﻬﺎن اﺳﻼم www.isc.gov.ir ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﻲ ﺟﻬﺎد داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ www.sid.ir ﺑﺎﻧﻚ اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺸﺮﻳﺎت ﻛﺸﻮر www.magiran.com ﺳﺎﻳﺖ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺠﻠﻪ www.uijs.ui.ac.ir/liar دوآج: ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﺠﻼت ﭘﮋوﻫﺸﻲ www.doaj.org اوﻟﺮﻳﺦ: راﻫﻨﻤﺎي ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ﻧﺸﺮﻳﺎت ادواري ulrichweb.serialssolutions.com ﭘﮋوﻫﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﻲ و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ www.ensani.ir اﻳﻨﺪﻛﺲ ﻛﻮﭘﺮﻧﻴﻜﻮس (ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﺠﻼت ﺑﺮﺗﺮ) http://journals.indexcopernicus.com اﺑﺴﻜﻮ: ﻣﻴﺰﺑﺎن ﭘﺎﻳﮕﺎﻫﻬﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ www.ebscohost.com ﭘﺎﻳﮕﺎه ﻣﺠﻼت داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ http: journaldatabase.org ﻧﺸﺎﻧﻲ: ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ‐ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺮﻳﺐ‐ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ‐ ﺣﻮﺯﻩ ﻣﻌﺎﻭﻧﺖ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﻱ‐ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﺩﺑﻲ‐ﻛﺪﭘﺴﺘﻲ۷۳۴۴۱‐ ۸۱۷۴۶ ﺗﻠﻔﻦ: ۳۷۹۳۲۱۷۵ ﺩﻭﺭﻧﮕﺎﺭ: ۳۷۹۳۲۱۷۷ ﭘﺴﺖ ﺍﻟﻜﺘﺮﻭﻧﻴﻜﻲ: [email protected] [email protected] ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻱ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺁﻥ ﻣﺠﻠﻪ ﻋﻠﻤﻲ‐ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﺩﺑﻲ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﻭ ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﺔ ﻋﻠﻤﻲ ﭘﮋﻭﻫﺸﻲ ﻓﻨﻮﻥ ﺍﺩﺑﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺭﺷﺪ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺍﺩﺏ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻧﻲ‐ ﺍﺳـﻼﻣﻲ، ﺗـﺎﺯﻩ ﻫـﺎﻱ ﭘﮋﻭﻫﺸـﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺍﺭﺳﺎﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻟﻒ‐ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻋﻠﻤﻲ ۱‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳـﺪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺍﺻـﺎﻟﺖ ﻭ ﻧـﻮﺁﻭﺭﻱ (Original Research) ﺗﺤﻠﻴﻠـﻲ ﻭ ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻛـﺎﻭﺵ ﻫـﺎﻱ ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪﻩ ﻳـﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ. ۲‐ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺵ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻋﻠﻤﻲ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭ ﺍﺻﻴﻞ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮔﺮﺩﺩ. ﺗﻮﺿﻴﺢ: ﻣﻘﺎﻟﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ، ﻧﺨﺴﺖ ﺩﺭ ﻫﻴﺄﺕ ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻭ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺍﺷـﺘﻦ ﺷـ ﺮﺍﻳﻂ ﻻﺯﻡ، ﺑﺮﺍﻱ ﺩﺍﻭﺭﺍﻥ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﻲ ﮔﺮﺩﺩ. ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺻﻮﻝ ﺩﻳﺪﮔﺎﻫﻬﺎﻱ ﺩﺍﻭﺭﺍﻥ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻭ ﺍﻣﺘﻴـﺎﺯﺍﺕ ﻛﺴـﺐ ﺷـﺪﻩ ﺩﺭ ﻫﻴـ ﺄﺕ ﺗﺤﺮﻳﺮﻳﻪ ﻣﻄﺮﺡ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻛﺴﺐ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﻛﺎﻓﻲ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺎﭖ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﮔﻴﺮﺩ. ﺏ‐ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻧﮕﺎﺭﺵ ۱‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﻧﮕﺎﺭﺵ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻱ ﻣﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻭ ﺑﻼﻏﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮﺩ. ۲‐ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻭ ﮔﻮﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ۳‐ ﻧﺎﻡ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﻳﺎ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺩﺭﺟﻪ ﻋﻠﻤﻲ، ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻣﺤـﻞ ﻛـﺎﺭ ﻭ ﻧﺸـﺎﻧﻲ (Email) ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﻮﺩ (ﺫﻛـﺮ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﺴﺆﻭﻝ ﻣﻜﺎﺗﺒﺎﺕ ﺩﺭ ﺑﺮﮒ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ). ۴‐ ﭼﻜﻴﺪﻩ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺣﺪ ﺍﻛﺜﺮ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﻄﺮ (۱۵۰ ﺗﺎ ۲۰۰ ﻛﻠﻤﻪ) ﺑﺎﺷﺪ. ۵‐ ﻛﻠﻴﺪ ﻭﺍﮊﻩ ﻓﺎﺭﺳﻲ ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ﺷﺶ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ۶‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻣﻘﺪﻣﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺩﻗﻴﻖ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻣﺒﺤﺚ ﺍﺻﻠﻲ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﺎﺯﺩ. ۷‐ ﺑﻴﺎﻥ ﭘﻴﺸﻴﻨﺔ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺍﺳﺖ. ۸‐ ﺩﺭ ﻣﺘﻦ ﺍﺻﻠﻲ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻮﺩ. ۹‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮﻱ ﺩﻗﻴﻖ ﺑﺎﺷﺪ. ۱۰‐ ﭼﻜﻴﺪﺓ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﻄﺮ (۱۵۰ ﺗﺎ ۲۰۰ﻛﻠﻤﻪ) ﺑﺎﺷﺪ. ۱۱‐ ﻛﻠﻴﺪ ﻭﺍﮊﺓ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ﺷﺶ ﻛﻠﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ۱۲‐ ﻧﺎﻡ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ، ﺩﺭﺟﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﻭ ﻣﺤﻞ ﻛﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻲ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ۱۳‐ ﺍﺭﺟﺎﻋﺎﺕ ﻣﺘﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﺧﻞ ﭘﺮﺍﻧﺘـﺰ ﺑـﻪ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻧـﺎﻡ ﻧﻮﻳﺴـﻨﺪﻩ، ﺳـﺎﻝ ﻭ ﺻـﻔﺤﻪ ﻧﻮﺷـﺘﻪ ﺷـﻮﺩ ؛ ﻣﺜـﺎﻝ : (ﺯﺭﻳـﻦ ﻛﻮﺏ،۲۵۴:۱۳۷۲). ۱۴‐ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﻣﺂﺧﺬ ﭘﺎﻳﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ: ﺍﻟﻒ: ﻛﺘﺎﺏ ﻧﺎﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ (ﺷﻬﺮﺕ)، ﻧﺎﻡ، ﺳﺎﻝ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ (ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺮﺍﻧﺘﺰ)، ﻧﺎﻡ ﻛﺘﺎﺏ، ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺎﭖ، ﻧﺎﻡ ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻳﺎ ﻣﺼﺤﺢ، ﻣﺤﻞ ﻧﺸـﺮ، ﻧﺎﻡ ﻧﺎﺷﺮ. ﺏ: ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻧﺎﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ (ﺷﻬﺮﺕ)، ﻧﺎﻡ، ﺳﺎﻝ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ (ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺮﺍﻧﺘﺰ) ، ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻘﺎﻟﻪ (ﺩﺭﻭﻥ ﮔﻴﻮﻣـﻪ ) ﻧـﺎﻡ ﻧﺸـﺮﻳﻪ، ﺷـﻤﺎﺭﺓ ﺩﻭﺭﻩ، ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻣﻘﺎﻟﻪ (ﺍﺯ ﺹ ﺗﺎ ﺹ). ﺝ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻧﺎﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻲ، ﻧﺎﻡ، (ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺗﺎﺭﻳﺦ)، ﻋﻨﻮﺍﻥ، ﻧﺎﻡ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻘﺎﻻﺕ، ﻣﺤﻞ ﻧﺸﺮ، ﻧﺎﻡ ﻧﺎﺷﺮ. ۱۵‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪﺍﻛﺜﺮ ۲۰ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺻﻔﺤﻪ ﺩﺭ ۲۳ ﺳﻄﺮ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﺷﻮﺩ. ۱۶‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ word xp ﺑﺎ ﻗﻠﻢ Lotus ﻓﻮﻧﺖ ۱۳ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺛﺒﺖ ﻧـﺎﻡ ﺩﺭ ﺳـﺎﻣﺎﻧﻪ ﻧﺸـﺮﻳﺎﺕ ﺩﺍﻧﺸـﮕﺎﻩ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ، ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺠﻠﻪ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﻮﺩ. ۱۷‐ ﺍﺳﺎﻣﻲ ﺧﺎﺹ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﻻﺗﻴﻦ ﻭ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﺧﺎﺭﺟﻲ، ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺎﺭﺳـﻲ ﺁﻥ، ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺮﺍﻧﺘـﺰ، ﺩﺭ ﻣـﺘﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ. ۱۸‐ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﻣﺴﺘﺨﺮﺝ ﺍﺯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ۱۹‐ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﻣﺠﻠﻪ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻳﺸﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﻜﺎران ﻋﻠﻤﻲ اﻳﻦ ﺷﻤﺎره دﻛﺘﺮ ﺣﺴﻴﻦ آﻗﺎﺣﺴﻴﻨﻲ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ اﺑﻦ اﻟﺮﺳﻮل اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪﺻﺎدق ﺑﺼﻴﺮي داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﻛﺮﻣﺎن دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ ﭘﻬﻠﻮان ﻧﮋاد اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﻲ ﻣﺸﻬﺪ دﻛﺘﺮ ﻣﻬﺪي ﺗﺪﻳﻦ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺴﻦ ﭘﻮر آﻻﺷﺘﻲ داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﻣﺎزﻧﺪران دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ راﺳﺘﮕﻮﻓﺮ داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﻛﺎﺷﺎن دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪه ﻣﺮﻳﻢ روﺿﺎﺗﻴﺎن اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﻧﺼﺮاﷲ ﺷﺎﻣﻠﻲ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﺷﻌﺒﺎﻧﺰاده اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺳﻴﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن دﻛﺘﺮ اﻛﺒﺮ ﺻﻴﺎدﻛﻮه داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻴﺮاز دﻛﺘﺮ اﺳﺤﺎق ﻃﻐﻴﺎﻧﻲ اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن دﻛﺘﺮ ﻓﺮﻳﺪون ﻃﻬﻤﺎﺳﺒﻲ اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه آزاد ﺷﻮﺷﺘﺮ دﻛﺘﺮ ﻣﺠﺎﻫﺪ ﻏﻼﻣﻲ اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﻛﺮﻣﺎن دﻛﺘﺮ ﺳﻴﺪ اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺑﺎﺷﻲ اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ اﻣﺎم ﺧﻤﻴﻨﻲ دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪي آﺳﻴﺎﺑﺎدي داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﺮﻛﺮد دﻛﺘﺮ ﻣﺮﻳﻢ ﻣﺤﻤﻮدي اﺳﺘﺎدﻳﺎر داﻧﺸﮕﺎه آزاد دﻫﺎﻗﺎن دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﻮد ﻣﺪﺑﺮي داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺷﻬﻴﺪ ﺑﺎﻫﻨﺮ ﻛﺮﻣﺎن دﻛﺘﺮﻣﺤﻤﻮد ﻣﻬﺮآوران داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﻗﻢ دﻛﺘﺮ ﻋﺒﺪاﷲ واﺛﻖ ﻋﺒﺎﺳﻲ داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه ﺳﻴﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن دﻛﺘﺮ اﺣﻤﺪرﺿﺎ ﻳﻠﻤﻪ ﻫﺎ داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﮕﺎه آزاد دﻫﺎﻗﺎن فهرست مطالب جایگاه »ندا و منادا« در دستور زبان فارسی و علم معانی..............................................................................1-14 حسين آقاحسيني- محبوبه همتيان - زهره مشاوري مقایسه غزل »تقویمها«ی امين پور با غزل »قسمت« قزوه براساس سبك شناسی ساختاری........................15-23 احمد رضایي- سميه خورشيدي گفتار بیصدا تأملی بر زبان بدن در غزليات شمس......................................................................................22-44 مينا بهنام- ابوالقاسم قوام- محمّد تقوي- محمّدرضا هاشمي انواع »ی« در زبان فارسی امروز...................................................................................................................44-54 سيدمحمدرضا ابنالرسول- محمد رحيمي خویگاني بررسی درنگ شعری در وزن شعر فارسی....................................................................................................54-84 عباس جاهد جاه گونهای كنایه آميغی در غزل صائب..............................................................................................................84-44 سياوش حق جو- مصطفي ميردار رضایي گذری دیگرگون بر تذكره های ادبی.............................................................................................................45-104 سعيد شفيعيون معرفی نسخۀ خطی خﻻصۀالمقامات و ویژگیهای سبکی و زبانی آن..........................................................105-130 زهره نيك سير- سيدعباس محمدزاده رضایي تشبيه برجستهترین ویژگی سبکی كليله و دمنه..........................................................................................131-123 مریم محمودي نقش تمثيل در داستان های مثنوی معنوی.................................................................................................122-148 ماه نظري ﻓﻨﻮن ادﺑﻲ (ﻋﻠﻤﻲ- ﭘﮋوﻫﺸﻲ) داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره2، (ﭘﻴﺎﭘﻲ11) ﭘﺎﻳﻴﺰ و زﻣﺴﺘﺎن1393، ص1-14 ﺟﺎﻳﮕﺎه «ﻧﺪا و ﻣﻨﺎدا» در دﺳﺘﻮر زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ و ﻋﻠﻢ ﻣﻌﺎﻧﻲ ∗∗∗ ∗∗ ∗ ﺣﺴﻴﻦ آﻗﺎﺣﺴﻴﻨﻲ ، ﻣﺤﺒﻮﺑﻪ ﻫﻤﺘﻴﺎن و زﻫﺮه ﻣﺸﺎوري ﭼﻜﻴﺪه در ﻫﻤﻪ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎي ﺑﻼﻏﻲ ﻋﺮﺑﻲ و ﻓﺎرﺳﻲ «ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﻧﺪا» از ﻧﻮع اﻧﺸﺎء ﻃﻠﺒﻲ ﺷﻤﺮده ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺻﺮف ذﻛﺮ ﺣﺮف «ﻧـﺪا » ﻳـﺎ ﺣﺮف «ﻧﺪا و ﻣﻨﺎدا» و ﻳﺎ وﺟﻮد آﻫﻨﮓ و ﻟﺤﻦ «ﻧﺪاﻳﻲ» در ﻳﻚ ﺟﻤﻠﻪ، آن را اﻧﺸﺎء ﻃﻠﺒﻲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر آورده و داراي ﻣﻌﺎﻧﻲ و ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺛﺎﻧﻮي داﻧﺴﺘﻪاﻧﺪ. ﻣﺒﺤﺚ ﻧﺪا در زﺑﺎن، ﻣﻮﺿﻮﻋﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣﻞ اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﺷـﻮد، ﻧـﺪا اﻗﺴـﺎﻣﻲ دارد ﻛـﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﺮاي ﻫﻤﺔ آﻧﻬﺎ ﺣﻜﻢ واﺣﺪي ﺻﺎدر ﻛﺮد؛ زﻳﺮا ﻫﺮ ﻛﺪام وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﺧﺎﺻﻲ دارد ﻛﻪ ﻫﻢ از ﺟﻬﺖ ﻗﻮاﻋﺪ دﺳﺘﻮر زﺑـﺎن ﻓﺎرﺳﻲ و ﻫﻢ از ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺛﺎﻧﻮي ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺄﻣﻞ و ﺑﺮرﺳﻲ اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎر اﺑﺘﺪا اﻗﺴﺎم ﻧﺪا ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ دﺳﺘﻮر زﺑﺎن ﻓﺎرﺳـﻲ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪي ﻣﻲﺷﻮد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎي ﻫﺮ ﻳﻚ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدﻫﺎﻳﻲ در اﻳﻦ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﻣﻄﺮح ﻣﻲﮔﺮدد؛ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑـﻪ ﺑـﺎ ر ﻣﻌﻨﺎﻳﻲ ﻫﺮ ﻳﻚ درﺑﺎرة ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺛﺎﻧﻮي آن ﻧﻴﺰ ﻣﻄﺎﻟﺒﻲ اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮد. در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﺷﺪه اﺳـﺖ ﺑـﻪ ﭘﺮﺳﺸـﻬﺎي زﻳـﺮ ﭘﺎﺳـﺦ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ داده ﺷﻮد. 1- آﻳﺎ ﺣﺮوﻓﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ «اي»، «ﻳﺎ» و «ا» ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﺪا ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲرود ﻫﻤﻮاره ﺣﺮف ﻧﺪا ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲآﻳﺪ؟ 2- آﻳﺎ در زﺑﺎن ﻓﺎرﺳﻲ اﻗﺴﺎم ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑﺮاي ﻣﻨﺎدا وﺟﻮد دارد؟ 3- آﻳﺎ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﺪا در ﻛﺘﺐ ﺑﻼﻏﻲ، ﻫﻤﻮاره ﻟﻔﻆ «ﻧﺪا» و «ﻣﻨﺎدا» داراي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺛﺎﻧﻮي اﺳﺖ ﻳـﺎ اﻳـﻦ ﻣﻘﺎﺻـﺪ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﺟﻤﻼت ﭘﺲ از ﻧﺪا ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲﺷﻮد؟ ﻛﻠﻴﺪ واژهﻫﺎ: ﺑﻼﻏﺖ، ﻣﻌﺎﻧﻲ، اﻧﺸﺎء ﻃﻠﺒﻲ، ﺟﻤﻠﺔ ﻧﺪاﻳﻲ، ﺳﺎﺧﺘﺎر دﺳﺘﻮري، ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺛﺎﻧﻮي ﻣﻘﺪﻣﻪ در ﺑﺴﻴﺎري از ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﺑﻼﻏﻲ، ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﻧﺪاﻳﻲ ﺑﺮاي ﻃﻠﺐ اﻗﺒﺎل و ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه و ﻣﺜﺎلﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻧﺪا ﺑﺎ ﺣﺮوف ﻣﺨﺘﻠﻒ آﻣﺪه اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻛﺘﺎبﻫﺎ ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﺎﻫﻲ ﻧﺪا در ﻏﻴﺮ ﻧﺪا اﺳﺘﻌﻤﺎل ﻣﻲﺷﻮد و ﮔﺎه ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺑﻼﻏﻲ و اﻏﺮاض ﺧﺎﺻﻲ دارد ﻛـﻪ در ﻛﺘﺎبﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن اﻟﺘﻠﺨﻴﺺ، ﻣﻄﻮل، ﻣﺨﺘﺼﺮ، ﻫﻨﺠﺎر ﮔﻔﺘﺎر، ﻣﻌﺎﻟﻢاﻟﺒﻼﻏﻪ، و درراﻻدب از اﻳﻦ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺛﺎﻧﻮي ﺑﺎ ﺗﻌﺒﻴﺮﻫﺎي «ﺗﺴﺘﻌﻤﻞ ﺻﻴﻐﻪ ﻓﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﻌﻨﺎه» (ﻗﺰوﻳﻨﻲ، 1350 :172) ﻳﺎ «اﺳﺘﻌﻤﺎل ﻧﺪا در ﻏﻴﺮ ﻧﺪا» (ﺗﻘﻮي، 1363: 112) ﻳﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪﺗﺮ ﭼـﻮن ﻃـﺮاز ﺳﺨﻦ، ﻣﻌﺎﻧﻲ و ﺑﻴﺎن ﻋﻠﻮي ﻣﻘﺪم و اﺷﺮف زاده، ﻣﻌﺎﻧﻲ و ﺑﻴﺎن ﺟﻠﻴﻞ ﺗﺠﻠﻴﻞ و اﻣﺜﺎل آن، اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ: «در ﻧﺪا ﮔﺎه ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺑﻼﻏـﻲ و اﻏﺮاض ﺧﺎﺻﻲ دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد» (ﺻﺎدﻗﻴﺎن، 1382: 114) و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ اﻗﺴﺎم ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮاي آن ﻣﻌـﺎﻧﻲ ﻣﺠـﺎزي، ﻣﻘﺎﺻـﺪ ﺑﻼﻏـﻲ ﻳـﺎ اﻏـﺮاض ∗ اﺳﺘﺎد ﮔﺮوه زﺑﺎن و ادﺑﻴﺎت ﻓﺎرﺳﻲ داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن [email protected] ∗∗ داﻧﺸﺠﻮي دﻛﺘﺮي زﺑﺎن و ادﺑﻴﺎت ﻓﺎرﺳﻲ داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن [email protected] ∗∗∗ داﻧﺸﺠﻮي دﻛﺘﺮي زﺑﺎن و ادﺑﻴﺎت ﻓﺎرﺳﻲ داﻧﺸﮕﺎه اﺻﻔﻬﺎن [email protected] ﺗﺎرﻳﺦ وﺻﻮل: 30/4/91 ﺗﺎرﻳﺦ ﭘﺬﻳﺮش:92/5/13 2 / ﻓﻨﻮن ادﺑﻲ، ﺳﺎل ﺷﺸﻢ، ﺷﻤﺎره1، (ﭘﻴﺎﭘﻲ 10) ﺑﻬﺎر و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن 1393 ﺧﺎﺻﻲ ذﻛﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﻣﺜﻞ ﺑﻴﺎن ﺗﺤﺴﺮ و اﻧﺪوه، ﺑﻴﺎن ﺗﻌﺠﺐ، ﻣﻼﻣﺖ و ... ﻛﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﺑﻪﺗﻔﺼﻴﻞ در ﻛﺘﺎبﻫﺎي ﻣﻌﺎﻧﻲ آﻣﺪه - اﺳﺖ. در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن، ﺗﻨﻬﺎ در ﻛﺘﺎب ﻣﻌﺎﻧﻲ ﺷﻤﻴﺴﺎ در ذﻳﻞ ﺑﺤﺚ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي اﻧﺸﺎﻳﻲ اﻳﻦﮔﻮﻧﻪ آﻣﺪه اﺳﺖ: «ﺑﺎ ﺣﺮف ﻧﺪا، ﻃﻠﺐ ﺗﻮﺟـﻪ ﻣﺨﺎﻃـﺐ را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و ﻧﺪا در ﻫﻤﺔ ﺟﻤﻼت دﻳﺪه ﻣﻲﺷﻮد ...، اﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻧﺪا در ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﭘﺮﺳﺸـﻲ و اﻣـﺮي اﺳـﺖ » (ﺷﻤﻴﺴـﺎ، 1379: 136).