Met dank aan oma’s groentesoep Vier broers met Nederlandse grootouders maken naam in Noord-Amerikaanse ij s h o ck e y

Met twee broers in de Noord- Amerikaanse ijshockeycompetitie (NHL) en twee andere in aantocht is de Nederlands-Canadese immigrantenfamilie Staal hard op weg om een dynastie te worden in de sport.

Frank Kuin

n de derde speelperiode van de ijshoc- keywedstrijd tegen de Cana- I diens is het raak voor . De jonge sterspeler van de Carolina Hurrica- nes, de kampioen van de (NHL), de Noord-Amerikaanse ijs- hockeycompetitie, maakt zich meester van de puck en schuift hem van meters af- stand trefzeker het doel in. Het is de 25ste dit seizoen voor Staal, een lange, 22-jarige Canadees van Nederlandse achtergrond. Samen met twee voorzetten van Staal die eveneens doelpunten hebben opgeleverd, leidt het tot een zege van 5-3 voor de Hurricanes. Zo brengt Staal, in zijn derde jaar als pro- fessioneel ijshockeyer, zijn salaris van vier miljoen dollar op voor het team uit Raleigh, , waarmee hij vo- rig jaar de begeerde won. Wellicht bijna even belangrijk voor Staal is dat het doelpunt hem weer gelijk heeft gezet met zijn jongere broer Jordan (18). Deze Staal speelt als rookie (eerstejaars prof) bij de . Hij heeft iedereen verbluft met zijn prestaties. Bij een wedstrijd tegen zijn jongensidolen, de , scoorde hij deze maand drie doelpunten – de jongste spe- ler ooit in de NHL die dat is gelukt. Hij heeft inmiddels 25 doelpunten op zijn naam staan, evenveel als broer Eric. „Het verbaast me niet”, zegt Eric Staal na een training. „Hij is een geweldige spe- ler, en krijgt steeds meer minuten op het ijs. Zijn zelfvertrouwen groeit, dat zie je.” Gevraagd of hij zich onder druk gezet voelt door zijn broer, grinnikt Eric. „Niet echt. Ik ben trots op de manier waarop hij speelt. Ik wil succes voor hem en voor me- De gebroeders Staal op de boerderij van hun ouders in Thunder Bay, Ontario, ieder in het uniform van hun ijshockeyclub. Van links Marc (), Eric (Carolina zelf. Het zijn goede tijden voor ons.” Hurricanes), Jordan (Pittsburgh Penguins) en Jared (). (Foto KC Armstrong) Die vriendelijke maar gedreven compe- titie is kenmerkend voor huize Staal, een voorjaar tot herfst graslappen worden ver- Vader Henry, die in tegenstelling tot staat om in de NHL te spelen.” Jordan op het ijs te zien in NHL-uniform”, Canadese plattelandsfamilie van Neder- bouwd voor gazons en golfbanen. „In de zijn zoons nog een paar woorden Neder- Het succes van de gebroeders Staal is vertelt hij. „Hij heeft dezelfde league ge- landse afkomst die hard op weg is om een winter hebben we het minder druk, en dit lands spreekt, kreeg in de gaten dat zijn echter ook te danken aan hun uitzonder- haald als ik, en ik was trots op hem. Maar instituut te worden in het prof-ijshockey. gaf de jongens wat te doen”, vertelt Henry, zoons talent ontwikkelden bij junioren- lijke vaardigheden. „Eric is een van de we wilden allebei winnen.” Want behalve Eric en Jordan is ook de 20- die zelf opgroeide als een goede Canadees: teams. „Ze waren altijd bij de beste spe- meest getalenteerde spelers in de competi- Hoogtepunt voor de familie Staal was jarige verdediger Marc Staal al gecontrac- hij keek naar ijshockeywedstrijden op tv, l e r s. ” Hij bracht de jongens naar ijshoc- tie, buitengewoon waardevol voor de Hur- de winst van de Stanley Cup door Eric met teerd door een NHL-team, de New York en leerde de sport spelen met zijn broers. keytraining, maar trainde hen zelf niet. ricanes”, zegt DeCock. „Hij is een speler de Hurricanes, vorig jaar. Zoals gebruike- Rangers. Marc speelt dit jaar nog voor de Nu maken wel meer Canadezen ’s win- Zijn rol was die van aanmoediger, niet van die nauwelijks te stoppen is als hij de puck lijk mocht elke speler de beker mee naar Sudbury Wolves, een juniorenteam in het ters een ijsbaantje in de tuin, maar de baan harde leermeester die zijn kroost dwingt heeft, en kan uitstekend schieten.” Met huis nemen. Eric bracht de cup naar Canadese Ontario. Ook de jongste Staal, bij de familie Staal was mooier dan de tot prestaties. „Onze ouders steunden ons zijn 1 meter 95 en 93 kilo is Eric relatief Thunder Bay en gaf een feest op de boer- de 16-jarige Jared, is dit jaar bij die ploeg meeste. „Hij was 30 bij 18 meter groot, omdat we van ijshockey hielden”, zegt slank ten opzichte van de oudere, stoere derij. „Dat is iets waar ik van droomde, en begonnen aan een opmars. met afscheidingsplaten eromheen, en ech- Eric, die er vanaf zijn zevende van droom- spelers die op hem inbeuken; hij heeft het het is al gebeurd”, zegt hij. Vader Henry te doeltjes”, zegt Henry. „En met lichten, de in de NHL te spelen. Ook nu zijn zoons voorkomen van een Hollandse jongen. was trots: „Sinds mijn zesde kijk ik elk jaar e familie Staal is dan ook omschre- want het wordt ’s winters vroeg donker.” het ouderlijk huis verruilen voor professi- „Hij zal de komende jaren sterker worden, naar het heffen van die cup. Om hem thuis ven als een mogelijke „NHL dy- De ijsbaan was een attractie. „We waren er oneel ijshockey, is Henry Staal bescheiden. en nog beter”, voorspelt DeCock. te zien komen was heel bijzonder.” D nastie” door het gerenommeerde altijd op”, vertelt Eric. „Het hield ons uit „We hopen dat ze slagen in ijshockey – is met zijn 1 meter 95 en 98 Dat gold ook voor de grootouders van Amerikaanse tijdschrift Sports Illustrated. huis met vier jongens. Zodra we thuiskwa- maar ook dat ze er lol in hebben.” kilo al forser dan Eric was op zijn leeftijd. Eric, allemaal in de tachtig. Henry Staal: „Staal is een merknaam aan het worden in men van school gingen we het ijs op, tot- „Toen hij werd gecontracteerd stak hij fy- „Mijn vader en schoonvader houden al ij s h o ck e y ”, zegt Luke DeCock, die de sport dat onze moeder ons binnenriep om te at de gebroeders Staal thuis siek boven alle andere 18-jarigen uit”, heel lang van de sport, en kijken altijd verslaat voor The News and Observer in eten.” Moeder Linda Staal is een dochter vooral leerden, was hard wer- zegt Joe Sager, ijshockeyverslaggever in mee.” Beide oma’s koken al sinds de jon- Raleigh. „Ook Jared wordt straks aange- van immigranten uit Overijssel. W ken. ’s Zomers maakten ze lange dienst van de Pittsburgh Penguins. „Je gens klein waren Hollandse kost voor ze, trokken door een team, al is het maar om- Wedstrijden tussen de Staals gingen uren op de boerderij. „Eric begint vroeg en kon aan hem zien dat hij een krachtige zoals stamppot, vlees en aardappelen, en dat hij Staal heet.” meestal tussen Eric en Jared enerzijds en gaat lang door”, zegt journalist DeCock. speler zou worden. Jordan heeft al in zijn soep. „Elke zondag gingen ze naar oma De gebroeders Staal raakten bedreven Marc en Jordan anderzijds. „We wilden al- „Dat heeft hij van huis uit meegekregen.” eerste jaar alle verwachtingen overtroffen. voor groentesoep”, lacht Henry. „Dat in ijshockey tijdens de strenge winters in lemaal winnen”, zegt Eric. Toch lag de na- Eric noemt de immigrantenmentaliteit Hij is snel en heeft een intelligente visie op heeft de doorslag gegeven.” het afgelegen Thunder Bay, Ontario. Hun druk op plezier: „Er werd wel eens met van zijn grootouders uit Nederland als in- hoe het spel zich ontwikkelt; hij is op het Tegenwoordig zijn alle jongens ver van vader, Henry Staal, een zoon van immi- een hockeystick gesmeten, maar over het spiratie. „Zij hadden heel weinig en juiste moment op de juiste plaats.” huis. De ijsbaan in de tuin is er niet meer. granten uit Drenthe die begin jaren vijftig algemeen hadden we er altijd lol in. We moesten overal hard voor werken. Als kin- Vorig najaar kwamen Eric en Jordan Maar de droom van de familie Staal is naar Canada trokken, bouwde een ijsbaan hebben er veel van geleerd, en het heeft deren werd ons bijgebracht dat arbeid voor het eerst professioneel tegen elkaar springlevend, zegt Eric: „Hopelijk zien we op het land van zijn boerderij, waar van ons geholpen.” wordt beloond. Daarom zijn we nu in uit. Eric won. „Het was opwindend om de andere twee snel in de NHL.”