DOCSLIB.ORG

Anthropos?, Issue: 16-17 / 2011 — Dom- Na Szczytach Lokalności

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Anthropos?, Issue: 16-17 / 2011 — Dom- Na Szczytach Lokalności Dom­ na szczytach lokalności «Home­at the Heights of Locality» by Aleksandra Kunce Source: Anthropos? (Anthropos?), issue: 16­17 / 2011, pages: 45­58, on www.ceeol.com. The following ad supports maintaining our C.E.E.O.L. service Access via CEEOL NL Germany Aleksandra Kunce Dom - na szczytach lokalno ści [*] Przedmiotem moich rozwa Ŝań b ędzie lokalno ść , człowiek lokalny, Ŝycie lokalnie pojmowane. Chc ę jednak rozpatrywa ć to, co lokalne nie w nawi ązaniu do tego, co niskie, co podporz ądkowane czemu ś globalnemu, ale jako to, co zawsze istnieje na szczytach naszego do świadczania i rozumienia egzystencji. Kiedy Emil Cioran, w 1934 roku pisał, jeszcze po rumu ńsku, swój wa Ŝny tekst "Na szczytach rozpaczy" miał na my śli egzystencj ę, która jest niepohamowanym intensywnym wzrostem, "płodnym płomieniem", w którym nast ępuje skomplikowanie tre ści duchowych i w którym wszystko pulsuje z niesłychanym napi ęciem [1] . Bycie na szczytach rozpaczy jest egzystencj ą dramatyczn ą. Chc ę pojmowa ć lokalne bycie i lokalne uło Ŝenie człowieka jako bycie na szczytach do świadczenia . Ale tu napotykam pewne przeszkody. 1. Rozumienie lokalno ści mo Ŝe mie ć niebezpieczne i ciasne obszary. Wi ąŜą si ę one z etniczno ści ą. Podstawowa obawa jest taka: Czy do obja śnienia ludzkiego losu naprawd ę potrzeba reguły etnicznej? Ale i inna: Czy ogóle da si ę rozumie ć człowieka bez odwołania etnicznego? Grecki termin "ethnos" to z jednej strony pewna liczba osób, które Ŝyj ą razem, plemi ę; z drugiej strony to stada ptaków, zwierz ąt; po Homerze to równie Ŝ naród, lud; a jeszcze pó źniej obce, barbarzy ńskie ludy, czyli nie-Ate ńczycy, biblijna greka uczy, Ŝe to nie-śydzi, poganie, ale te Ŝ kasta, klasa ludzi, plemi ę[2] . Wspólnocie nie tak daleko do hordy. Co wa Ŝne, ró Ŝnie mo Ŝna waloryzowa ć etnos i wi ąza ć go z lokalno ści ą. Etnos mo Ŝe by ć niebezpieczny, bo pochłania człowieka. Wtedy nie koresponduje z pytaniami o kres istnienia, o granice ludzkiej wiedzy, o to, co jest, o prawd ę, o istot ę rzeczy, o lęki w obliczu nico ści czy o obecno ść Boga etc. Animozje plemienne s ą stadne. Nie s ą po stronie jednostki jako siły kreacyjnej, która ma wyobra źni ę, przekracza granice, wadzi si ę z Bogiem, wyzwala si ę z mechanicznego uczestnictwa w hordzie, narodzie, plemieniu, klanie, rodzinie, stanie, klasie etc. Etnos taki to zamkni ęta komunikacja: "oko za oko", "słowo za słowo", "system za system" etc. W Ŝera si ę w j ęzyk, zast ępuje to, co ludzkie, j ęzykiem etnocentrycznym. Ci ągle w szponach sił nacisku politycznego czy kulturowego. To zwyci ęstwo ideologa nad poet ą czy filozofem. Ale te Ŝ to, co etniczne nadaje wła ściwy rys człowiekowi. Tworzy nas, lokalizuje gdzie ś i wobec kogo ś, dzieli świat, który jest trudny do ogarni ęcia w nijakiej nieokre ślono ści. Przynosi zakorzenienie, upragnione przez człowieka poczucie namacalności bliskich rzeczy, krajobrazów, słów, osób. A zatem pomaga Ŝyć, a nie przeszkadza. Z tych dwóch przeciwstawnych wizji mo Ŝna wyci ągn ąć prosty wniosek. Etnos, aby był rozumnie podj ęty i odniesiony do lokalnej wizji Ŝycia, musi by ć zawsze w kr ęgu podejrzliwo ści. Lokalno ść wymaga, aby rozwa Ŝać człowieka, nie zapominaj ąc, Ŝe st ąpa po ziemi i swojej, i niczyjej jednocze śnie, Ŝe jest jako średniowieczny Ka Ŝdy, ale jest tak Ŝe specyficzny, odr ębny, zró Ŝnicowany. Etnos trzeba transformowa ć, ukierunkowywa ć w ogólnoludzk ą wypowied ź, ale i nieustannie do niego wraca ć. Dlatego jak przestroga brzmi ą słowa Salmana Rushdiego: Odbi ć si ę od własnej ziemi jak od darni boiska, odlecie ć nad rodzin ą i klanem, narodem i ras ą, frun ąć nietkni ętym nad polami minowymi przeró Ŝnych tabu, by w ko ńcu wyl ądowa ć na progu tych ostatnich wrót, zawsze najsurowiej zakazanych. Mo Ŝna słucha ć, jak krew śpiewa w uszach Nawet o tym nie my śl. Lecz człowiek wci ąŜ o tym my śli, Ŝe przekracza ostateczn ą granic ę i mo Ŝe, kto wie - jeszcze si ę przekonamy, jak to jest z magi ą opowie ści - zaj ść w ko ńcu za daleko i zosta ć unicestwionym [3] . Wyj ście antropologiczne, jako prawda terenu, byłoby nast ępuj ące - b ądź ostro Ŝny, uwa Ŝaj na ziemi ę pod stopami, swoj ą i niczyj ą, nie da si ę wszystkiego przerobi ć na piosenk ę, etnos to etnos, ale nie mo Ŝna nie próbowa ć patrze ć na niego z oddali. Spojrzenie z oddali na to, co etniczne, przywdziewaj ące maski obcego, jest zbawienne, bo wykorzenia, ale i ka Ŝe za chwil ę powróci ć, transformowa ć. Akt przekraczania jest wa Ŝny, to kondycja intelektualisty, ale i pokorna wiedza, Ŝe ziemia zawsze w nas wybrzmiewa . 2. Lokalno ść , która wiecznie przetwarza etnos, ze świadomo ści ą ziemi pod naszymi stopami, pozwala znów wróci ć do Ciorana. Bo lokalność nie tylko nie jest gładka, ale wr ęcz potrzebuje choroby. śyć na szczytach, jak pisał Cioran, to by ć chorym . W chorobie jest do świadczenie szczytów, jako gł ębi i otchłani. Lokalno ść jest polem sprzeczno ści, ale zawsze jest zst ępowaniem w gł ąb. Zalecenie, by Ŝyć na szczytach lokalno ści byłoby podj ęciem Ŝycia jako przepastnego, pełnego trudu, bez gładkiego powabu, ale jednocze śnie pełnego lekko ści, koniecznie umiejscowionej. To odrzucenie t ęsknot nie zakorzenionych, nie widzie ć za czym, to raczej zgoda na to, Ŝe nasze do świadczenie istnieje w tym, co konkretne i namacalne, w punkcie czasoprzestrzeni, i "gdzie ś" jest zawsze "tu" , i "tu" si ę kiedy ś zako ńczy. 3. Porzucam tradycyjne patrzenie na lokalno ść poprzez tworzenie opozycji lokalne - globalne. Nie zakładam, Ŝe lokalno ść jako poj ęcie daje si ę odnosi ć jedynie do tych, którzy s ą najsilniej zwi ązani z miejscem zamieszkania, nie w ędruj ą i Ŝyj ą w izolacji od zewn ętrznych wydarze ń - jak pisała Doreen Massey [4] . Zgadzam si ę z Arjunem Appaduraiem, Ŝe nie ma dzi ś całkowitej izolacji i Ŝe lokalno ść jest dynamiczn ą konstrukcj ą, bo nie jest pradawn ą, elementarn ą sił ą[5] . Jednak nie podzielam jego konkluzji o lokalno ściach jako produktach globalnych przemian powodowanych przez "kosmopolityczne scenariusze" Medialne i globalne do świadczenia wchodz ą w przestrzenie lokalno ści, jednak jej nie programuj ą, bo porz ądków kulturowych i wspólnot ducha nie da si ę łatwo obedrze ć z metafizyki i sprowadzi ć do praktyk społecznych nie do ść specyficznych wspólnot. Wi ęź społeczna to mało, gdy wybrzmiewa terytorium i wspólnoty losu . Konieczne jest tu wyzwolenie z obrazu świata jako wizji ścieraj ących si ę mechanizmów globalnego i lokalnego; kosmopolitycznego i narodowego. Podobnie konieczne jest umiejscowienie lokalno ści nie tylko w rozpoznanych społecznych praktykach i obecno ści mediów. Dyskurs socjologizuj ący współczesnych studiów kulturowych jest tu ograniczeniem, które chc ę świadomie przekroczy ć. Dlatego przyjmuj ę z ulg ą poznawcz ą wskazanie na domowo ść Davida Morleya, nawet je śli jest ona naznaczona komunikacj ą medialn ą. Dlatego te Ŝ rozumiem zwrócenie uwagi przez Jamesa Clifforda na wag ę tworzenia subtelnej i nieopozycyjnej narracji o tym, co domowe, osiadłe, stałe, lokalne, terytorialne, a tym, co nomadyczne, wykorzenione, podró Ŝnicze [6] . Sądz ę, Ŝe nasze myślenie winno pod ąŜ ać ście Ŝkami komparatystyki kulturowej i celowo wybiera ć marginalne routes/paths , ale w Ŝadnym razie nie znaczy to, Ŝe nie rezygnujemy z ogl ądu lokalnego na rzecz nielokalnego czy antylokalnego "znik ąd", "sk ądkolwiek" czy "zewsz ąd". Lokalno ść jest dzi ś wyzwaniem nie tylko w przestrzeni do świadcze ń, które j ą przekształcaj ą, ale równie Ŝ w sferze opisu, który mógłby j ą wydoby ć z rewirów stagnacji pierwotnego źródła czy szczelnie zamkni ętej twierdzy 4. Charles Taylor pojmował to Ŝsamo ść , odniesion ą do pochodzeniowych i terytorialnych wi ęzi, nazbyt prosto, pisz ąc, Ŝe jednoznacznie decyduje o tym, co wa Ŝne, godne podziwu, warto ściowe, a bez niej ludzie byliby "niejako na otwartym morzu" i "w odniesieniu do całego zespołu istotnych pyta ń nie potrafiliby ju Ŝ okre śli ć, co jest dla nich wa Ŝne" [7] . Tak wyło Ŝona to Ŝsamo ść w sposób zupełny kształtuje nasz światopogl ąd. Utrata takiej identyfikacji jest do świadczeniem bolesnym i przera Ŝaj ącym. Jest jak "otwarte morze" . Ale ja chc ę spojrze ć na lokalno ść jako nie na to, co zamyka nam lini ą horyzontu świat i uspokaja poprzez sko ńczone nazwanie wa Ŝnych rzeczy, ale jako wła śnie na "otwarte morze" Lokalno ść to prawdziwie Nietzschea ńskie morze. Bł ędem jest my ślenie, Ŝe człowiek staje si ę wówczas otwarty, gdy porzuca swojsko ść i rozpływa w tym, co ogólno światowe. Georg Wilhelm Friedrich Hegel w swej "Filozofii dziejów", która jest kopalni ą wiedzy antropologicznej, jak przystało na wielkiego my śliciela, pisał o morzu. Patrz ąc w morze człowiek konfrontuje si ę z nieokre ślonym, niesko ńczonym, bezgranicznym i zyskuje siły do walki z tym, co okre ślone, sko ńczone, ograniczone. Po to zdaniem Hegla sycimy si ę widokiem morza. Ale gdyby rzecz odwróci ć, mo Ŝna si ę syci ć widokiem lokalno ści. Po to uparcie patrzymy w to, co lokalne, okalaj ące, znajome, Ŝeby mie ć siły do konfrontacji z tym, co niesko ńczone i bezgraniczne. Dobrze poj ęta lokalno ść kieruje nas w stron ę nieokre ślonego, a w ko ńcu uzmysławia, Ŝe w tym, co lokalne objawia si ę to, co sko ńczone nie jest. Bez lokalnej przestrzeni nie mogliby śmy mierzy ć si ę z niewymiernym i niezrozumiałym. Ceni ę my śl Rainera Marii Rilkego, który tak pisze w wierszu "Ł ączymy si ę z tym...": Łączymy si ę z tym, co nie zna nas dot ąd, z drzewami, co nas przerastaj ą swym rozgał ęzieniem, z ka Ŝdą ustronno ści ą, z ka Ŝdym milczeniem; lecz przez to wła śnie zamykamy koło, które ponad wszystkim, co do nas nie nale Ŝy, ku nam z powrotem, Nietkni ętym wci ąŜ , płynie.
Load more

Recommended publications
  • Curriculum Vitae
    JOSEPH ACQUISTO Professor of French Chair, Department of Romance Languages and Linguistics University of Vermont 517 Waterman Building Burlington, VT 05405 [email protected] (802) 656-4845 EDUCATION Yale University Ph.D., Department of French (2003) M.Phil., French (2000) M.A., French (1998) University of Dayton B.A., summa cum laude, French (1997) B.Mus., summa cum laude, voice performance (1997) EMPLOYMENT HISTORY Chair, Department of Romance Languages and Linguistics, University of Vermont 2016-present Professor of French, University of Vermont 2014-present Associate Professor of French with tenure, University of Vermont 2009-2014 Assistant Professor of French, University of Vermont 2003-2009 BOOKS 7. Poetry’s Knowing Ignorance, under consideration 6. Proust, Music, and Meaning: Theories and Practices of Listening in the Recherche, New York: Palgrave Macmillan, 2017. 5. The Fall Out of Redemption: Writing and Thinking Beyond Salvation in Baudelaire, Cioran, Fondane, Agamben, and Nancy. New York: Bloomsbury, 2015. Paperback edition 2016. 4. Poets as Readers in Nineteenth-Century France: Critical Reflections, co-edited volume with Adrianna M. Paliyenko and Catherine Witt. London: Institute of Modern Languages Research, 2015. 3. Thinking Poetry: Philosophical Approaches to Nineteenth-Century French Poetry, edited volume. New York: Palgrave Macmillan, 2013. 1 2. Crusoes and Other Castaways in Modern French Literature: Solitary Adventures. Newark: University of Delaware Press, 2012. Paperback edition 2014. 1. French Symbolist Poetry and the Idea of Music. Aldershot: Ashgate, 2006. EDITED SPECIAL ISSUE The Cultural Currency of Nineteenth-Century French Poetry, a special double issue of Romance Studies (26:3-4, July/November 2008) co-edited and prefaced with Adrianna M.
    [Show full text]
  • A New Decade for Social Changes
    Vol. 21, 2021 A new decade for social changes ISSN 2668-7798 www.techniumscience.com 9 772668 779000 Technium Social Sciences Journal Vol. 21, 846-852, July, 2021 ISSN: 2668-7798 www.techniumscience.com The concept of transcendence in philosophy and theology Petrov George Daniel Theology Faculty, Ovidius University – Constanța, România [email protected] Abstract. The transcendence of God is the most sensitive and profound subject that could be addressed by the most enlightened minds of the world. In sketching this concept, the world of philosophy and that of theology are trying the impossible: to define the Absolute. Each approach is different, the first being subjected to reason, reaching specific conclusions, and the second, by understanding God's Personal character, appealing to the experience of living your life in God. The debate between the two worlds, that of philosophy and that of theology can only bring a plus to knowledge, while impressing any wisdom lover. Keywords. God, transcendence, immanence, Plato, Cioran, Heidegger, Hegel, Stăniloae I. Introduction The concept of transcendence expresses its importance through its ability to attract the intellect into deep research, out of a desire to express the inexpressible. The God of Theology was often named and defined by the world of philosophy in finite words, that could not encompass the greatness of the inexpressible. They could, however, rationally describe the Divinity, based on the similarities between the divine attributes and those of the world. Thus, in the world of great thinkers, God bears different names such as The Prime Engine, out of a desire to highlight the moment zero of time, Absolute Identity and even Substance, to express the immateriality of the Cause of all causes.
    [Show full text]
  • Emil Cioran – a Deconstructive Philosophy
    EMIL CIORAN – A DECONSTRUCTIVE PHILOSOPHY Angela Botez∗∗∗ [email protected] Abstract: For Cioran, expressing (something, someone) is the same with a postponed ripost or an aggression left for lateron and his writing is a solution, not to act, to avoid a crisis. His indignation is not as much a moral outset, as it is a literary one, the resort of inspiration, while wisdom wearies us of any momentum. The writer is a lunatic who uses in curative purposes these fictions we call words. For the Romanian philosopher the most uncomfortable relation is precisely with philosophy explaining that meeting the idea face to face incites us to talk nonsense, and clouds our judgement and produces the illusion of almightiness... All our deregulations and aberrations are triggered by the fight we lead with the irrealities, with the abstractions, with our will to conquer what does not exist, and from hereon also the impure, tiranical and delirious aspect of the philosophical works... Keywords: Emil Cioran, deconstructivism, antifoundationalism, philosophy of life, despair, and end of philosophy. Among the Romanian philosophers, the most explicit postmodern position of a deconstructive nihilistic type was Emil Cioran. In his work Exercises d’admiration: essais et portraits,1 published in the Romanian version by the Humanitas Publishing House in 1993, there is an article entitled Relecturing, resulted, according to the confession of the author, from the intention to present to the German readers his Précis de décomposition translated from French to German by Paul Celan, in 1953, and edited in 1978. The text gives a glimpse of the type of philosophy promoted by Emil Cioran, inscribed, obviously, among the postmodernist, antifoundationalist, nihilist, and deconstructivist tendencies.
    [Show full text]
  • The Benefits of Being a Suicidal Curmudgeon: Emil Cioran on Killing Yourself
    University of Louisville ThinkIR: The University of Louisville's Institutional Repository Faculty Scholarship 1-2021 The Benefits of Being a Suicidal Curmudgeon: Emil Cioran on Killing Yourself Glenn M. Trujillo Jr University of Louisville, [email protected] Follow this and additional works at: https://ir.library.louisville.edu/faculty Part of the Philosophy Commons Original Publication Information Trujillo, Jr., G.M. "The Benefits Of Being A Suicidal Curmudgeon: Emil Cioran On Killing Yourself." 2021. Southwest Philosophy Review 37(1): 219-228. ThinkIR Citation Trujillo, Glenn M. Jr, "The Benefits of Being a Suicidal Curmudgeon: Emil Cioran on Killing Yourself" (2021). Faculty Scholarship. 535. https://ir.library.louisville.edu/faculty/535 This Article is brought to you for free and open access by ThinkIR: The University of Louisville's Institutional Repository. It has been accepted for inclusion in Faculty Scholarship by an authorized administrator of ThinkIR: The University of Louisville's Institutional Repository. For more information, please contact [email protected]. The Benefi ts of Being a Suicidal Curmudgeon: Emil Cioran on Killing Yourself G. M. Trujillo, Jr. University of Louisville Abstract: Emil Cioran offers novel arguments against suicide. He assumes a meaningless world. But in such a world, he argues, suicide and death would be equally as meaningless as life or anything else. Suicide and death are as cumbersome and useless as meaning and life. Yet Cioran also argues that we should contemplate suicide to live better lives. By contemplating suicide, we confront the deep suffering inherent in existence. This humbles us enough to allow us to change even the deepest aspects of ourselves.
    [Show full text]
  • After Images of the Present. Utopian Imagination In
    Revista de Estudios Globales y Arte Contemporáneo | Vol. 4 | Núm. 1 | 2016 | 340-362 Nadja Gnamuš University of Primorska Koper, Slovenia AFTER IMAGES OF THE PRESENT. UTOPIAN IMAGINATION IN CONTEMPORARY ART PRACTICES Whatever we do, it could be different. The painting of a picture is never finished; the writing of a book is never completed. The conclusion of what we have just printed out could still be changed. And if it came to that, then the effort would start from the beginning.1 The introductory quote is taken from Ernst Bloch's short essay on the humanist and political writings of Berthold Brecht. "Brecht wants to change the audience itself through his products, so the changed audience […] also 1 Bloch, E. (1938). A Leninist of the Stage. Heritage of Our Times (1991). Cambridge: Polity Press, p. 229. Revista de Estudios Globales y Arte Contemporáneo ISSN: 2013-8652 online http://revistes.ub.edu/index.php/REGAC/index Schulz-Ohm, M. | Living a Utopia. The Artist’s House as a Total Work of Art has retroactive effect on the products".2 This would be the ideal effect of an artwork engaging in real social life and actively transforming it. The desire to change the world into a better, freer, and balanced place is not just the driving force of critical and socially engaged actions but also an immanent feature of utopian thought. However, this ideal and accomplished social whole (as imagined by the historical avant-gardes) is evasive and not yet to be attained. It is non-existent or ou-topic on the map of reality.
    [Show full text]
  • The Postmodern Self in Thomas Pynchon's the Crying of Lot 49
    AKADEMIN FÖR UTBILDNING OCH EKONOMI Avdelningen för humaniora The Postmodern self in Thomas Pynchon's the Crying of Lot 49 Dismantling the unified self by a combination of postmodern philosophy and close reading Andreas Signell 2015-16 Uppsats, Grundnivå (Studentarbete övrigt) 15 hp Engelska med ämnesdidaktisk inriktning (61-90) Ämneslärarprogrammet med inriktning mot arbete i gymnasieskolan 0030 Uppsats Handledare: Iulian Cananau, PhD Examinator: Marko Modiano, docent Abstract This essay is about identity and the self in Thomas Pynchon's critically acclaimed masterpiece The Crying of Lot 49. Through a combination of postmodern philosophy and close reading, it examines instances of postmodernist representations of identity in the novel. The essay argues that Pynchon is dismantling the idea of a unified self and instead argues for and presents a postmodern take on identity in its place. Questions asked by the essay are: in what ways does Pynchon criticize the idea of a unified self? What alternatives to this notion does Pynchon present? The essay is split into six chapters, an introductory section followed by a background on Thomas Pynchon and the novel. This is followed by an in-depth look into postmodernism, and Ludwig Wittgenstein's importance for it, as well as the basic concepts of his philosophy. This is followed by the main analysis in which a myriad of segments and quotations from the novel are looked at. Lastly, this is followed by a summarizing conclusion. The essay assumes a postmodernist approach of not being a definitive answer; rather it is one voice among many in the community of Pynchon interpreters.
    [Show full text]
  • The Troubles with Postmodernism
    THE TROUBLES WITH POSTMODERNISM As it nears the millennium European and American culture is dominated by that sense of something long dominant in the process of collapse which we call the condition of postmodernity. Stefan Morawski here attempts to unravel the complex strands which link our perception of postmodernism and postmodernity with aesthetic and human values whose roots lie deep in history. His discussion of modern art, film, literature and architecture ranges widely over the European tradition and offers an impassioned interrogation of the ways in which we understand, evaluate and use contemporary culture. Stefan Morawski is Professor Emeritus in the Institute of Art History and Theory, Polish Academy of Sciences and Letters, Warsaw and at the University of Warsaw Philosophical Faculty. He is the author of numerous books and articles on the philosophy of art and culture. THE TROUBLES WITH POSTMODERNISM Stefan Morawski With a foreword by Zygmunt Bauman London and New York First published 1996 by Routledge 11 New Fetter Lane, London EC4P 4EE This edition published in the Taylor & Francis e-Library, 2003. Simultaneously published in the USA and Canada by Routledge 29 West 35th Street, New York, NY 10001 © 1996 Stefan Morawski The Publishers gratefully acknowledge the financial assistance of the Central East European Publishing Project, without whose support this project would not have been possible. The Publishers also gratefully acknowledge the invaluable assistance of Professor Zygmunt Bauman and Dr Keith Tester. They are also grateful for the assistance in the early stages of Professor Chris Rojek. All rights reserved. No part of this book may be reprinted or reproduced or utilized in any form or by any electronic, mechanical, or other means, now known or hereafter invented, including photocopying and recording, or in any information storage or retrieval system, without permission in writing from the publishers.
    [Show full text]
  • A FEW REMARKS on SCHOPENHAUER's WILL Doru ENACHE Abstract Introductory Remarks
    94 A few remarks on Schopenhauer’s will A FEW REMARKS ON SCHOPENHAUER’S WILL Doru ENACHE Abstract This article focuses on Schopenhauer’s masterpiece – Viata, amorul, moartea – analysing the author’s view on some essential aspects of human existence. The center of his approach relies on the famous concept of “will”. The will to live appears as the only motivator of our existence, the only trigger of our actions. Also, while all things have their reasons, existence is the only one lacking motivation. Thus, the only way we can reach serenity is by accepting the absurd of our own life. Keywords: purpose of existence, absurd, pessimism, struggle, motivation Introductory remarks In his work Viaţa, amorul, moartea (1994), Arthur Schopenhauer presents his point of view on some issues he finds essential to the existence of a human being. “The purpose of philosophy is to know and explain the existence of the Universe. The expression of this existence is the Will to live. Aspiring to exist is manifest in the organization, life being one of the possible directions of development. In animals, the Will to live, a fundamental principle of being, is immutable and unique.” (Schopenhauer, 1994: 3) Therefore, an animal lives solely out of inertia, with a view to procreating, so that life should go on. The painful question arises: is man different from the animal? Is in man’s case the Will to live also the only trigger of our existence? Is man’s life so important as to be considered more than a simple trip between two equally meaningless points? Is it possible that we take each episode we go through too seriously? We blindly move forward, without having a clue as to what awaits us, we work our entire life to make a meaningless living, we suffer constantly to accomplish useless things, we lead a life whose only certainty is death.
    [Show full text]
  • {PDF} Tears and Saints Ebook, Epub
    TEARS AND SAINTS PDF, EPUB, EBOOK E.m. Cioran,Ilinca Zarifopol-Johnston | 154 pages | 09 Jul 1998 | The University of Chicago Press | 9780226106748 | English | Chicago, IL, United States Tears and Saints PDF Book Romanian philosopher and essayist. University of Chicago Press. Does anyone have a link to an electronic version of the book, pdf or mobi or anything else? For Catherine of Siena it was authority over men. Catherine Emmerich a raison de dire qu'elle voit par le coeur! Add to list. Apr 25, Aleksandar Todorovski rated it really liked it. It only sort of makes sense to me when I read it, but it made much more sense in my head as I wrote this. Redirected from Tears and Saints. However, Cioran's pessimism in fact, his skepticism , even nihilism remains both inexhaustible and, in its own particular manner, joyful; it is not the sort of pessimism which can be traced back to simple origins, single origins themselves being questionable. Feb 11, Nicolae rated it really liked it Shelves: romanian-authors. For life is nothing but another word for fear. Write a review See all reviews Write a review. And they kissed each other and wept together, but David wept the more. Like nausea welling up from the desert of the heart, acedia is religious spleen. The theme of human alienation, the most prominent existentialist theme, presented by Jean-Paul Sartre and Albert Camus , is thus formulated, in , by young Cioran: "Is it possible that existence is our exile and nothingness our home? Help Learn to edit Community portal Recent changes Upload file.
    [Show full text]
  • Cioran-Anathemas-Admiration.Pdf
    ANATHEMAS and ADMIRATIONS BY E. M. CIORAN Anathemas and Admirations Drawn and Quartered History and Utopia On the Heights of Despair A Short History of Decay Tears and Saints The Temptation to Exist The Trouble with Being Born ANATHEMAS and ADMIRATIONS * BY E. M. CIORAN Translated from the French by RICHARD HOWARD Foreword by EUGENE THACKER Copyright © 1986, 1987 by Editions Gallimard “Valéry face à ses idoles” copyright © 1970 by Editions de l’Herne “Essai sur la pensée réactionnaire” copyright © 1977 by Fata Morgana English-language translation copyright © 1991, 2012 by Arcade Publishing, Inc. Foreword copyright © 2012 by Skyhorse Publishing, Inc. All Rights Reserved. No part of this book may be reproduced in any manner without the express written consent of the publisher, except in the case of brief excerpts in critical reviews or articles. All inquiries should be addressed to Arcade Publishing, 307 West 36th Street, 11th Floor, New York, NY 10018. Arcade Publishing books may be purchased in bulk at special discounts for sales promotion, corporate gifts, fund-raising, or educational purposes. Special editions can also be created to specifications. For details, contact the Special Sales Department, Arcade Publishing, 307 West 36th Street, 11th Floor, New York, NY 10018 or [email protected] Arcade Publishing® is a registered trademark of Skyhorse Publishing, Inc.®, a Delaware corporation. Visit our website at www.arcadepub.com. 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Library of Congress Cataloging-in-Publication Data is available on file. ISBN: 978-1-61145-688-2 Printed in China Contents * Foreword 1 On the Verge of Existence 2 Joseph de Maistre 3 Fractures 4 Valéry Facing His Idols 5 The Lure of Disillusion 6 Beckett 7 Meeting the Moments 8 Saint-John Perse 9 Exasperations 10 Mircea Eliade 11 That Fatal Perspicacity 12 Caillois 13 Michaux 14 Benjamin Fondane 15 Borges 16 Maria Zambrano 17 Weininger 18 Fitzgerald 19 Guido Ceronetti 20 She Was Not of Their World 21 Foreshortened Confession 22 Rereading .
    [Show full text]
  • Pico Della Mirandola Descola Gardner Eco Vernant Vidal-Naquet Clément
    George Hermonymus Melchior Wolmar Janus Lascaris Guillaume Budé Peter Brook Jean Toomer Mullah Nassr Eddin Osho (Bhagwan Shree Rajneesh) Jerome of Prague John Wesley E. J. Gold Colin Wilson Henry Sinclair, 2nd Baron Pent... Olgivanna Lloyd Wright P. L. Travers Maurice Nicoll Katherine Mansfield Robert Fripp John G. Bennett James Moore Girolamo Savonarola Thomas de Hartmann Wolfgang Capito Alfred Richard Orage Damião de Góis Frank Lloyd Wright Oscar Ichazo Olga de Hartmann Alexander Hegius Keith Jarrett Jane Heap Galen mathematics Philip Melanchthon Protestant Scholasticism Jeanne de Salzmann Baptist Union in the Czech Rep... Jacob Milich Nicolaus Taurellus Babylonian astronomy Jan Standonck Philip Mairet Moravian Church Moshé Feldenkrais book Negative theologyChristian mysticism John Huss religion Basil of Caesarea Robert Grosseteste Richard Fitzralph Origen Nick Bostrom Tomáš Štítný ze Štítného Scholastics Thomas Bradwardine Thomas More Unity of the Brethren William Tyndale Moses Booker T. Washington Prakash Ambedkar P. D. Ouspensky Tukaram Niebuhr John Colet Abū Rayhān al-Bīrūnī Panjabrao Deshmukh Proclian Jan Hus George Gurdjieff Social Reform Movement in Maha... Gilpin Constitution of the United Sta... Klein Keohane Berengar of Tours Liber de causis Gregory of Nyssa Benfield Nye A H Salunkhe Peter Damian Sleigh Chiranjeevi Al-Farabi Origen of Alexandria Hildegard of Bingen Sir Thomas More Zimmerman Kabir Hesychasm Lehrer Robert G. Ingersoll Mearsheimer Ram Mohan Roy Bringsjord Jervis Maharaja Sayajirao Gaekwad III Alain de Lille Pierre Victurnien Vergniaud Honorius of Autun Fränkel Synesius of Cyrene Symonds Theon of Alexandria Religious Society of Friends Boyle Walt Maximus the Confessor Ducasse Rāja yoga Amaury of Bene Syrianus Mahatma Phule Chhatrapati Shivaji Maharaj Qur'an Cappadocian Fathers Feldman Moncure D.
    [Show full text]
  • CLOWNS of POTENTIALITY REPETITION and RESOLUTION In
    Cercles 14 (2005) CLOWNS OF POTENTIALITY REPETITION AND RESOLUTION in Gertrude Stein and Emil Cioran CAMELIA ELIAS Aalborg University A writer must always try to have a philosophy and he should also have a psychology and a philology and many other things. Without a philosophy and a psychology and all these various other things he is not really worthy of being called a writer. I agree with Kant and Schopenhauer and Plato and Spinoza and that is quite enough to be called a philosophy. But then of course a philosophy is not the same thing as a style. Gertrude STEIN The construction of the modernist fragment follows two directions. There are writers who emphasize totality in their juxtapositions of pieces of texts, and others who break that totality by juxtaposing fragments that are incompatible. In the first case the fragment which may yet be complete in its elaboration closes itself around a certain meaning that the fragment as such proposes. In the second case, incompatibility elicits an openness which grounds meaning, not in the text, but in the wide space where the search itself for meaning becomes meaningful. Put more clearly, these two approaches to the fragment answer two different questions: whereas in the first case the question is “what is the meaning of the fragment?,” the second case deals with “what is the meaning of having the fragment mean anything?”. Ultimately this is what distinguishes between writing a fragment and writing fragmentarily. Among the modernists who theorize the difference between writing a fragment and fragmented writing is the novelist Alain Robbe-Grillet.
    [Show full text]