DOCSLIB.ORG

«Marianne and Leonard: Λογια Αγαπησ – Marianne and Leonard: Words of Love

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
«Marianne and Leonard: Λογια Αγαπησ – Marianne and Leonard: Words of Love «Marianne and Leonard: Λόγηα αγάπεο (2019) Δευτέρα 10/2/2020 «Marianne and Leonard: Λόγια αγάπης (2019) «MARIANNE AND LEONARD: ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ – MARIANNE AND LEONARD: WORDS OF LOVE Σκηνοθεσία-Σενάριο-Αφήγηση : Νίκ Μπρούμφιλντ μούσα του Λέοναρντ Κοέν. Η σχέση της με τον Εμφανίζονται: Μαριάν Ιλέν, Λέοναρντ Κοέν διάσημο τραγουδοποιό έχει γίνει πλέον θρυλική, Φωτογραφία: Μπάρνεϊ Μπρούμφιλντ όχι μόνο διότι γέννησε μερικά αριστουργηματικά Μοντάζ: Μαρκ Χέφερλιν τραγούδια αλλά και γιατί η σπίθα της έμεινε ζωντανή Μουσική: Νικ Λερντ-Κλόουζ μέσα στα χρόνια. Χώρα: Η.Π.Α.(Έγχρωμη) Διάρκεια: 102΄ Εξαιρετικό, αγαπησιάρικο, τρυφερό, αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ για τους έρωτες, τα όργια, τα αισθήματα και για την Υδρα του Λέοναρντ Κόεν—Dance me to Πρώτη προβολή: 6.00 μ.μ. the end of Love! (Δανίκας) Δεύτερη προβολή: 8.15 μ.μ. Τρίτη προβολή: 10.30 μ.μ. «Marianne & Leonard - Words of Love»: Η βαριά σκιά του Λέοναρντ Κοέν Η ερωτική ιστορία του τραγουδοποιού Λέοναρντ Κοέν και της Νορβηγίδας μούσας του Μάριαν Ιλέν, η Ο Μπρούμφιλντ διηγείται την ερωτική ιστορία τους μέσα από μαρτυρίες και αρχειακό υλικό, ξεκινώντας οποία ξεκίνησε στην Ύδρα της δεκαετίας του ’60. Η ερωτική ιστορία του τραγουδοποιού Λέοναρντ με μια αισιόδοξη νοσταλγία, που σταδιακά μετατρέ-13 Κοέν και της Νορβηγίδας μούσας του Μάριαν Ιλέν, πεται σε δραματικά ειλικρινή ματιά πάνω στο θλιμμένο ξετυλίγεται νοσταλγικά μέσα από μαρτυρίες και πορτρέτο ενός μοναχικού ανθρώπου. Πρόκειται για αρχειακό υλικό, παίρνοντας τη μορφή μιας πικρά έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, που κλήθηκε να πληρώσει συγκινητικής σινε-μπαλάντας. το τίμημα της έμπνευσής του, κομμάτι του οποίου ήταν και το σημάδι που του άφησε η περιπέτειά του με τη Μάριαν. Μπορεί το «Marianne & Leonard» να μην το Βρετανός ντοκιμαντερίστας βραβευμένος με BAFTA, αποκαλύπτει σε όλο του το βάθος, το χαϊδεύει όμως με ο Νικ Μπρούμφιλντ («Kurt & Courtney») γνώρισε συγκινητική τρυφερότητα. στην Ύδρα των ’60s τη Νορβηγίδα Μάριαν Ιλέν, ΧρΗστοσ ΜΗτσΗσ 11 Μέσα από το πορτρέτο ενός έρωτα, ο Νίκ Μπρούμφιλντ δεν ήταν καθόλου ελεύθερος - όπως κανένας έρωτας σκιαγραφεί κάτι πολύ μεγαλύτερο: την ωστική δύναμη, δεν μπορεί να είναι. Υπήρξε κόστος, τραύμα, απόρριψη, προδοσία. οι τυχεροί, αυτό το κάνουν τραγούδι. το εκτόπισμα και την καταστροφική σκιά ενός καλλιτέχνη. του Μπρούμφιλντ ο Λέοναρντ Κοέν εξημερώνει τον δικό μας πόνο με τα Η μεγάλη επιτυχία του ντοκιμαντέρ είναι ότι δεν παίρνει θέση, δεν κρίνει κανέναν - θα ήταν τραγούδια του γιατί τον έχει ζήσει, και τον έχει προκαλέσει, ανώφελο κάτι τέτοιο στις ηλεκτρισμένες εποχές των πρώτος αυτός. 60ς-70ς. Η Μαριάν δεν φωτογραφίζεται ως μίζερο θύμα, ο Λέοναρντ Κοέν γνώρισε τη Νορβηγίδα Μαριάν («Μα- αλλά ως ένα μαγικό πλάσμα με γοητεία, αξιοπρέπεια κι ριάνε», όπως επέμενε εκείνη) Ιλεν το 1960 στην Υδρα, ένα ολόδικό της φως. Απλά, επέλεξε να ζει στη σκιά. ο όταν το νησί ήταν καταφύγιο των μποέμ καλλιτεχνών Κοέν ξεκάθαρα την αγαπούσε (συνέχισε να της στέλνει από όλο τον κόσμο. Με ελάχιστα χρήματα, αλλά άπλετο χρήματα και να φροντίζει την ίδια και τον μικρό Αξελ και ήλιο, θάλασσα και LSD, συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι μετά το χωρισμό τους). Απλά αγαπούσε λίγο περισσότερο κατέφευγαν στο απάτητο από αυτοκίνητα και χυδαίο τον εαυτό του. «οσα αγαπάς νέος, τα αγαπάς για πάντα. πολιτισμό νησάκι για να ζήσουν τη sex, drugs & rock ‘n’ Κατοικούν στη ραχοκοκκαλιά σου και αναδύονται ως roll ενηλικίωσή τους. Ή, μάλλον, την πεισμωμένη άρνηση δάκρυα. Και στην Υδρα αγάπησα πολύ όσα έπρεπε να για το τελευταίο. Η Μαριάν ήταν παντρεμένη με έναν ποδοπατήσω για να ανακαλύψω ποιος είμαι...» ακούγεται ψυχρό, βίαιο σύζυγο και είχαν έναν γιο, τον μικρό Αξελ. η φωνή του σε μια σπάνια στιγμή παραδοχής. οταν γνώρισε τον Κοέν, ο σύζυγος επέστρεψε μόνος του Η ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία του Μπρούμφιλντ όμως στο οσλο κι εκείνη παρέμεινε με το γιο της στο πλευρό είναι ότι δεν αγιοποιεί, επίσης, κανέναν. Ως φαν, επιβεβαι- του Κοέν για 8 ολόκληρα χρόνια. τα πρώτα ήταν αυτά ώνεις όλα όσα ήξερες, νιώθεις στην καρδιά σου όλα όσα της απόλυτης ευτυχίας: ποίηση, βουτιές, ρετσίνα, αγάπη, υποπτευόσουν. ...Για να τραγουδήσει κανείς τον πόνο, αγάπη, αγάπη. δεν τον έχει απλά νιώσει, τον έχει προκαλέσει. There is a Παρόλο που ο μελαχρινός άντρας με τα μελαγχολικά crack in everything - that’s how the light gets in. θλιμμένα μάτια δεν ήταν ακόμα ο «Λέοναρντ Κοέν» είχε το Αν ο τίτλος του ντοκιμαντέρ είναι παραπλανητικός ή όχι χάρισμα, την ιδιοσυγκρασία και το δαιμονισμένο ταλέντο (τα τελευταία λόγια που έστειλε ο Κοέν στο νεκροκρέβατο ενός καλλιτέχνη: έπαιρνε σπιντάκια και καθόταν κάτω της Μαριάν ήταν «λόγια αγάπης» ή μίας συγκαταβατικής από τον καυτό ήλιο για να τελειώσει το (αποτυχημένο) συγγνώμης;) είναι στο βλέμμα, την ενσυναίσθηση και τις βιβλίο του «Υπέροχοι Απόκληροι». Η Μαριάν ήταν η «πιο προσωπικές αποσκευές κάθε θεατή. ο Μπρούμφιλντ με όμορφη γυναίκα που είχε δει στη ζωή του».Η μούσα του. μία φαινομενικά συμβατική κινηματογραφική φόρμα έχει Κι όπως όλες οι μούσες στις ιστορίες, την ξεχώριζε, την καταφέρει να υφάνει στο μοντάζ και στην αφήγησή του αγαπούσε, τη χρειαζόταν, τη φώναζε - όταν τη χρειαζόταν. μία δεύτερη επιδερμίδα ανάγνωσης. Ενα στοιχειωμένο Μετά, εκείνος εξαφανιζόταν - επέστρεφε για μήνες στον σκοτεινό φιλμ για την σκληρότητα ή και την αναγκαιότητα Καναδά, στην οικογένεια και στην κατάθλιψή του (γιατί των αποχαιρετισμών. Και ίσως αυτός θα ήταν πιο τίμιος «αυτό τον ενέπνεε»). Μέχρι που μια χρονιά, ο συγγρα- τίτλος. «Αντίο, Μαριάν». φέας-ποιητής ανέβηκε σε μία σκηνή και τραγούδισε το Πολυ ΛΥΚοΥρΓοΥ «Suzanne». Δεν ήξερε καν αν ήταν τραγούδι. Δεν είχε ξα- ναγράψει τραγούδι. το κοινό χειροκρότησε μαγεμένο. Κι ο NiCK BrooMFieLD μεγαλειώδης και τρομαχτικά ανασφαλής, σοφός και βαθιά Γεννήθηκε το 1948 στο Λονδίνο, Αγγλία. Είναι σκηνοθέτης ανώριμος, στοχαστικός και αστόχαστος Κοέν ξεκίνησε τη και παραγωγός. Για τις ταινίες του έχει κερδίσει 10 Βρα- διάσημη καριέρα του, βουτώντας με πληθωρικότητα στις βεία και 22 Υποψηφιότητες. Η φιλμογραφία του αφορά καταχρήσεις και τις εφήμερες σχέσεις με κάθε γυναίκα κυρίως ντοκιμαντέρ. που συναντούσε. Πίσω στο νησί, η Μαριάν περίμενε να Φιλμογραφία: My Father and Me (Doc.), 2019 Marianne την ξαναφωνάξει. Μέχρι που την αποχαιρέτησε με το «So & Leonard: Words of Love (Doc.), 2017 Whitney: Can I Long, Marianne»... Be Me (Doc.), 2016 Going Going Gone: Nick Broomfield’s ο σκηνοθέτης του «Marianne & Leonard: Words of Disappearing Britain (TV Series doc.), 2014 οι ιστορίες Love» Νικ Μπρούμφιλντ ήταν κι αυτός κομμάτι της μπόχο ενός κρυφού δολοφόνου (Doc.), 2013 Sex: My British κοινότητας της Υδρας. Είχε καταφτάσει μετά την αποχώ- Job (Doc.), 2011 Sarah Palin: You Betcha! (Doc.), 2010 ρηση του Κοέν για να βρει την Μαριάν σε γεωγραφικό National Geographic Explorer (TV Series doc.), 2009 A και συναισθηματικό λίμπο: μία ερωμένη χωρίς εραστή, Time Comes (Video doc.short), 2007 Battle for Haditha, μία μούσα χωρίς ποιητή, μία ξένη χωρίς πατρίδα που 2006 Ghosts, 2006 His Big White Self (TV Movie doc.), να θέλει να επιστρέψει. «Η μητέρα μου ήθελε πάντα 2003 Aileen: Life and Death of a Serial Killer (Doc.), 2002 να γυρίσω στο οσλο. Να ζήσω μια κανονική ζωή. σαν Biggie and Tupac (Doc.), 1998 Kurt & Courtney (Doc.), γραμματέας, κάπου...» ακούγεται η φωνή της να λέει. Κάτι 1996 Fetishes (Doc.), 1995 Heidi Fleiss: Hollywood που τελικά έκανε - μετά από χρόνια πισωγυρισμάτων Madam (TV Movie doc.), 1994 Tracking Down Maggie: σε κάθε κάλεσμα του Κοέν: κάθε φορά που τον έπιανε The Unofficial Biography of Margaret Thatcher (Doc.), ανασφάλεια, ή νοσταλγία. 1992 Aileen Wuornos: The Selling of a Serial Killer ο Μπρούμφιλντ έζησε την Μαριάν, αρχικά ως ο νεαρός (Doc.), 1992 Too White for Me (TV Movie doc.), 1992 εραστής στον οποίον εκείνη κατέφυγε και μετέπειτα ως Monster in a Box, 1991 The Leader, His Driver, and the συντροφικός της φίλος. Ετσι είχε στη διάθεσή του άφθονα Driver’s Wife (Doc.), 1990 Juvenile Liaison 2 (Doc.), 1989 μέτρα από Super 8 φιλμ που αποτυπώνουν σε λαμπερό, Diamond Skulls, 1988 Driving Me Crazy (Doc.), 1986 Lily καμμένο φιλμ το γοητευτικό «κάψιμο» της ζωής στην 60ς Tomlin (Doc.), 1983 America Undercover (TV Series doc., Υδρα, φωτογραφίες της προσωπικής ζωής του Κοέν στο episode “Aileen: Life and Death of a Serial Killer”, episode πατρικό του με την «ψυχικά διαταραγμένη» μητέρα, ακυ- “Fetishes”, 1996), 1983 Chicken Ranch (Doc.), 1981 Fort κλοφόρητο υλικό από παρασκήνια των πρώτων συναυλι- Augustus (Doc.), 1981 Soldier Girls (Doc.) (as Nicholas ών του, γράμματα, κάρτες ή και ακουστικά αποσπάσματα Broomfield), 1980 Whittingham (Doc.), 1979 Behind the από παραδοχές κι αφηγήσεις (τόσο του ίδιου, όσο και της Rent Strike (Doc.), 1979 Tattooed Tears (Doc.), 1976 Μαριάν), αλλά και on camera συνεντεύξεις με φίλους και συνεργάτες του ζευγαριού που μας δίνουν μία ξεκάθαρη Juvenile Liaison (Doc.), 1973 Proud to Be British (Short), εικόνα της εποχής του «ελεύθερου έρωτα» τους. ο οποίος 1971 Who Cares (Short) 12.
Load more

Recommended publications
  • Cine Documental 6. Nuevas Tendencias 1
    EL CINE DOCUMENTAL 6. Nuevas tendencias. FILMOGRAFÍA. HISTORIA CONTEMPORÁNEA Y CINE. La imagen fílmica como herramienta histórica y recurso didáctico. Juan José Díaz Aznarte Departamento de Historia Contemporánea. Facultad de Filosofía y Letras. Universidad de Granada. ÍNDICE 6. Nuevas tendencias. 6.1.- El documental (explícitamente) reflexivo. 6.1.1.- El cine-ensayo. 6.1.1.1.- Chris Marker. 6.1.1.2.- Jean-Luc Godard. 6.1.1.3.- Harun Farocki. 6.1.1.4- Marlon Riggs. 6.1.2.- El “dogumentary” (documental Dogma). 6.2.- La revisión del documental de montaje. 6.2.1.- La deconstrucción del “cine efímero” (desmontaje documental). 6.2.2.- El documental de "metraje encontrado" (found footage). 6.2.2.1.- Jay Rosemblatt. 6.2.2.2.- Péter Forgács. 6.2.2.3.- Yervant Gianikian y Angela Ricci Lucchi. 6.2.3. El cine de apropiación. 6.3.- ¿Quien mató a la mosca en la pared? 6.3.1.- La etnografía experimental. 6.3.1.1.- La revisión del discurso etnocentrista. 6.3.1.2.- Forzando la realidad: el “observador participante”. 6.3.2.- El documental en primera persona. 6.3.2.1.- El cine autobiográfico. 6.3.2.2.- El cineasta como recolector. 6.3.3.- Los “personality films”. 6.3.3.1.- El cineasta frente a sí mismo. 6.3.3.2.- El narrador-protagonista 6.4.- ¿Verdadero o Falso? La ruptura de las fronteras entre realidad y ficción. 6.4.1.- El documental reconstruido / dramatizado. 6.4.2.- El “mockumentary” (falso documental). 6.5.- El mestizaje (Fórmulas míxtas, inclasificables e imprescindibles). El cine documental 6.
    [Show full text]
  • Fiktion Med Virkeligheden Som Kulisse
    Marinekorporal Ramirez (Elliot Ruiz) i Battle for Haditha (2008, instr. Nick Broomfield). Fiktion med virkeligheden som kulisse Interview med Nick Broomfield om hans semi-dokumentariske spillefilm Ghosts (2006) og Battle for Haditha (2008) AfLars Movin I en af de mest bemærkelsesværdige sce­ til. Scenen er placeret hen imod slutnin­ ner i Nick Broomfields seneste film, Battie gen, efter at vi har fulgt Ramirez og hans for Haditha (2008), et action-drama base­ deling gennem et blodigt døgn, hvor de ret på en autentisk begivenhed under Irak- unge amerikanske marinesoldater som en krigen, bryder historiens amerikanske reaktion på, at de lige akkurat er sluppet hovedperson, marinekorporalen Ramirez, levende forbi en vejsidebombe, er gået sammen foran kameraet og skiftevis græ­ amok i en blodrus og har slagtet mere der og raser af indestængte frustrationer end tyve civile irakere, mænd, kvinder og over den situation, han er havnet i, og børn. Og selv om den marinesoldat fra 106 alt det forfærdelige, han har været vidne det virkelige liv, Elliot Ruiz, som spiller a f Lars Movin Ramirez, ved optagestart aldrig tidligere havde stået foran et kamera, i hvert fald ikke som medvirkende i en fiktionsfilm, leverer han en særdeles intens præstation med en overrumplende grad af autentici­ tet, en regulær følelsesstorm af den type, som andre instruktører normalt ville give nærmest hvad som helst for at trække ud af en professionel skuespiller. Forklaringen er, ifølge Nick Broomfield, den ganske enkle, at scenen er dokumen­ tarisk. Battle for Haditha (2008, instr. Nick Broomfield). “Filmen er optaget i Jordan,” fortæller han, “et land, der på mange måder minder om alle mulige andre steder i Mellem­ østen.
    [Show full text]
  • The Gulf War Aesthetic? Certain Tendencies in Image, Sound and the Construction of Space in Green Zone and the Hurt Locker
    The Gulf War Aesthetic? Certain Tendencies in Image, Sound and the Construction of Space in Green Zone and The Hurt Locker Kingsley Marshall Submitted to the University of East Anglia as a thesis for the degree of Doctor of Philosophy in Film. University of East Anglia School of Art, Media & American Studies January 2018 This copy of the thesis has been supplied on condition that anyone who consults it is understood to recognise that its copyright rests with the author and that use of any information derived there from must be in accordance with current UK Copyright Law. In addition, any quotation or extract must include full attribution. Word Count: 84983 Abstract This thesis argues that the perception of realism and ‘truth’ within narrative feature films set within the Gulf War (1990-1991) and Iraq War (2003-2011) is bound up in other transmedia representations of these conflicts. I identify and define what I describe as the Gulf War Aesthetic, and argue that an understanding of the ‘real life’ of the war film genre through its telling in news reportage, documentary and combatant-originated footage serves as a gateway through which the genre of fictional feature films representing the conflicts and their aftermath is constructed. I argue that the complexity of the Iraq War, coupled with technological shifts in the acquisition and distribution of video and audio through online video-sharing platforms including YouTube, further advanced the Gulf War Aesthetic. I identify The Hurt Locker (Bigelow, 2009) and Green Zone (Greengrass, 2010) as helpful case studies to evidence these changes, and subject both to detailed analysis.
    [Show full text]
  • FEATURE DOCUMENTARY Catalogue
    FEATURE DOCUMENTARY Catalogue ACTIVE MEASURES Active Measures chronicles the most successful espionage operation in Russian history, the American presidential election of 2016. Filmmaker Jack Bryan exposes a 30-year history of covert political warfare devised by Vladimir Putin to disrupt, and ultimately control world events. Running time: 1 x 109-minutes Produced by: Shooting Films Year of production: 2017 -2018 THE ALEXANDER COMPLEX (w/t) The words ‘tomb of Alexander’ draw one of the world’s foremost archaeologists and a team of experts, on 6 expeditions to uncover the truth. The stakes are high in this breathtaking game of strategy as they face fatwas, military interventions and the stoic bedrock of the ancient Middle-East. One man, code- named ‘The Inventor’ holds the exact coordinates of the tomb entrance – will he give up the secret? Running time: 1 x 90-minutes Produced by: Soilsiú Films & Fine Point Films production Year of production: 2019 ALIAS RUBY BLADE Kirsty Sword, a young Australian activist, aspired to be a documentary filmmaker in East Timor, but instead became an underground operative for the Timorese resistance against Indonesia in Jakarta. Her code name: Ruby Blade. Her task: to become a conduit for information and instruction between the resistance movement and its enigmatic leader, Kay Rala “Xanana” Gusmão, while he was serving a life sentence in prison for his revolutionary activities. Through correspondence, they fell in love. Alias Ruby Blade captures their incredible love story from its beginning to the ultimate triumph of freedom in East Timor, demonstrating the astonishing power of ordinary individuals to change the course of history.
    [Show full text]
  • Subterranean Film Lists
    THE SUBTERRANEAN BOOK OF FILM LISTS by DON ALEX http://letterboxd.com/donalex/lists/by/name/ https://mubi.com/users/223328/lists MY 50 FAVORITE FILMS OF ALL TIME A CLOCKWORK ORANGE (1971) Stanley Kubrick APOCALYPSE NOW (1979) Francis Coppola MULHOLLAND DRIVE (2001) David Lynch SCARFACE (1983) Brian DePalma BOOGIE NIGHTS (1997) Paul Thomas Anderson PULP FICTION (1994) Quentin Tarantino TAXI DRIVER (1976) Martin Scorsese 2001: A SPACE ODYSSEY (1968) Stanley Kubrick BLADE RUNNER (1982) Ridley Scott EL TOPO (1970) Alejandro Jodorowsky SORCERER (1977) William Friedkin TALK RADIO (1988) Oliver Stone THE SHINING (1980) Stanley Kubrick THERE WILL BE BLOOD (2006) Paul Thomas Anderson FULL METAL JACKET (1987) Stanley Kubrick THE GODFATHER (1971) Francis Coppola HEAT (1994) Michael Mann DAYS OF HEAVEN (1978) Terrence Malick EXCALIBUR (1981) John Boorman THE GRADUATE (1967) Mike Nichols ANNIE HALL (1977) Woody Allen GOODFELLAS (1990) Martin Scorsese THE BIRDS (1963) Alfred Hitchcock WHO'S AFRAID OF VIRGINIA WOOLF (1966) Mike Nichols NATIONAL LAMPOON'S ANIMAL HOUSE (1978) John Landis INVASION OF THE BODY SNATCHERS (1978) Philip Kaufman ROSEMARY'S BABY (1968) Roman Polanski MORE (1969) Barbet Schroeder THE WICKER MAN (1973) Robin Hardy THE BOUNTY (1984) Roger Donaldson HUSBANDS (1970) John Cassavetes ALTERED STATES (1980) Ken Russell CLOSE ENCOUNTERS OF THE THIRD KIND (1977) Steven Spielberg BEYOND THE VALLEY OF THE DOLLS (1970) Russ Meyer DELIVERANCE (1972) John Boorman BONNIE & CLYDE (1967) Arthur Penn BLUE VELVET (1986) David Lynch THE EXORCIST
    [Show full text]
  • HA1114 Realism and the Cinema | Readinglists@Leicester
    09/30/21 HA1114 Realism and the Cinema | readinglists@leicester HA1114 Realism and the Cinema View Online Aitken, Ian. (2006). Realist film theory and cinema: the nineteenth-century Lukácsian and intuitionist realist traditions. Manchester University Press. http://le.alma.exlibrisgroup.com/view/action/uresolver.do?operation=resolveService&pack age_service_id=5662274370002746&institutionId=2746&customerId=2745 Aldgate, Anthony. (1995). Censorship and the permissive society: British cinema and theatre, 1955-1965. Clarendon Press. Aldgate, Anthony, & Richards, Jeffrey. (2009). Best of British: cinema and society from 1930 to the present: Vol. Cinema and society series (New ed). I.B.Tauris. http://ezproxy.lib.le.ac.uk/login?url=http://site.ebrary.com/lib/leicester/Doc?id=10424556 Allen, M. (2003). Fixing it in Digital: Chapter. In Contemporary US cinema: Vol. Inside film (pp. 201–223). Longman. Altman, Rick. (1980). Cinema/sound: Vol. Yale french studies. Yale French Studies. Altman, Rick. (1992). Sound theory, sound practice: Vol. AFI film readers. Routledge. Anderson, Lindsay, Owen, Alun, & Ford Motor Company. (1957). Every day except Christmas: Vol. Look at Britain. Duke Video. Anderson, Lindsay, Storey, David, Harris, Richard, & Roberts, Rachel. (1963). This sporting life (Digitally restored). Network. Andrew, Dudley. (1976). The major film theories: an introduction: Vol. A Galaxy book. Oxford University Press. Andrew, Dudley. (1990). André Bazin. Columbia University Press. Andrew, Dudley. (2010). What cinema is!: Bazin’s quest and its charge: Vol. Blackwell manifestos. Wiley-Blackwell. Andrew, Dudley, & Joubert-Laurencin, Hervé. (2011). Opening Bazin: postwar film theory and its afterlife. Oxford University Press. Andrews, D. (2010). Pursuing Cinema in the Twenty-First Century: Chapter. In What cinema is!: Bazin’s quest and its charge: Vol.
    [Show full text]
  • FEATURE DOCUMENTARY Catalogue
    FEATURE DOCUMENTARY Catalogue ACTIVE MEASURES Active Measures chronicles the most successful espionage operation in Russian history, the American presidential election of 2016. Filmmaker Jack Bryan exposes a 30-year history of covert political warfare devised by Vladimir Putin to disrupt, and ultimately control world events. Running time: 1 x 109-minutes Produced by: Shooting Films Year of production: 2017 -2018 A DEAL WITH THE UNIVERSE Autobiographical and made entirely from personal archive and home video diaries, A Deal With The Universe follows filmmaker Jason Barker's incredible story of how he came to give birth to his child, charting over 15 years of his and his partner's life. This film is groundbreaking in terms of its intimate insights into gender identity and new parenthood. Running time: 1 x 90-minutes Produced by: A Delaval Film Production in association with Tigerlily Films Year of production: 2018 ALIAS RUBY BLADE Kirsty Sword, a young Australian activist, aspired to be a documentary filmmaker in East Timor, but instead became an underground operative for the Timorese resistance against Indonesia in Jakarta. Her code name: Ruby Blade. Her task: to become a conduit for information and instruction between the resistance movement and its enigmatic leader, Kay Rala “Xanana” Gusmão, while he was serving a life sentence in prison for his revolutionary activities. Through correspondence, they fell in love. Alias Ruby Blade captures their incredible love story from its beginning to the ultimate triumph of freedom in East Timor, demonstrating the astonishing power of ordinary individuals to change the course of history. Running time: 1 x one hour or 1 x 78-minutes Produced by: An Ager Meillier Film Year of production: 2012 www.kewmedia.com ALIENS ON THE MOON: THE TRUTH EXPOSED Aliens On The Moon goes beyond the “official” story to examine what really might have happened on the historic day that mankind first set foot on the Moon in 1969.
    [Show full text]
  • WHITNEY: CAN I BE ME Een Film Van Nick Broomfield En Rudi Dolezal
    WHITNEY: CAN I BE ME een film van Nick Broomfield en Rudi Dolezal VS, UK | 105 minuten | 2017 | Engels gesproken | Nederlandse ondertiteling | VANAF 18 MEI IN DE BIOSCOOP De film wordt uitgebracht door: PERISCOOP FILM Arie Biemondstraat 111 | 1054 PD AMSTERDAM | t: +31 (0) 20 820 49 40 | www.periscoopfilm.nl Publiciteit en boekingen: FULL COLOR ENTERTAINMENT Peggy Gemerts | e: [email protected] t: 06 48491219 Publiciteit (materiaal): Catmedia PR Cat van der Voort | e: [email protected] t: 06-20607289 SYNOPSIS Gerenommeerd regisseur Nick Broomfield regisseert de documentaire over één van de grootste zangeressen aller tijden. Whitney Houston was de meest bekroonde vrouwelijke artiest en daarmee het levende bewijs van een superster. Hoewel Whitney miljoenen dollars verdiende, meer opeenvolgende nummer één hits had dan The Beatles, en haar stem erkend werd als één van de beste aller tijden, was ze nooit vrij om zichzelf te zijn en stierf ze aan een overdosis. Ze was slechts 48 jaar oud. WHITNEY: CAN I BE ME is grotendeels gemaakt met nog nooit eerder vertoond materiaal en exclusieve opnames. De documentaire vertelt het ongelofelijke en aangrijpende levensverhaal van Whitney Houston, met inzichten van haar meest dierbaren. CREDITS A FILM BY NICK BROOMFIELD CINEMATOGRAPHY BY SAM MITCHELL EDITED BY MARC HOEFERLIN ORIGINAL SCORE BY NICK LAIRD-CLOWES EXECUTIVE PRODUCERS JOHN BATTSEK VINNIE MALHOTRA PATRICK HOLLAND KATE TOWNSEND CHARLES FINCH SHANI HINTON BEN SILVERMAN PRODUCED BY NICK BROOMFIELD MARC HOEFERLIN DIRECTED BY NICK BROOMFIELD RUDI DOLEZAL NICK BROOMFIELD Nick Broomfield studied Law at Cardiff, and Political Science at Essex University, he then went onto study film at the National Film School, under Professor Colin Young.
    [Show full text]
  • Sydney Film Festival Announces First Films for 2017 05/04/2017
    MEDIA RELEASE EMBARGOED UNTIL 00.01am WEDNESDAY 5 APRIL 2017 SYDNEY FILM FESTIVAL ANNOUNCES FIRST FILMS FOR 2017 The 64th Sydney Film Festival today announced 28 prominent new films to be featured in this year’s 7-18 June event, and the first of over 150 Festival guests: award-winning British filmmaker Nick Broomfield, director of the hotly anticipated Whitney Houston documentary Whitney ‘Can I Be Me’. Also revealed in advance of the full program launch of 200+ films on Wednesday 10 May is a new Festival location: Randwick’s iconic Ritz Cinema. “These films bring together thousands of talents and perspectives from across the globe, to create a lens - a way of looking at and experiencing aspects of the world and ourselves,” Sydney Film Festival Director Nashen Moodley said. “And it’s as entertaining as it is enlightening.” “From the view backstage with Whitney Houston to the view from the top in Mountain or An American Werewolf in London viewed through the windscreen of your car, the 2017 Festival is a collection of film from every angle, from everywhere, for every kind of film lover.” Leading the pack… Leading the titles announced today in the Festival’s sneak peek is high-profile documentary Whitney ‘Can I Be Me’, Nick Broomfield’s never-before-seen backstage look at the height of six-time Grammy winner Whitney Houston’s stardom. Also topping the list are non-traditional horror A Ghost Story, starring Oscar winner Casey Affleck (Manchester by the Sea) and Rooney Mara (Girl with the Dragon Tattoo), and Filipino independent filmmaker Lav Diaz’s haunting drama The Woman Who Left, winner of the Golden Lion at the Venice Film Festival.
    [Show full text]
  • Shades of Gray
    “The Observer”, 26. 12. 2004 Shades of Gray He was the greatest American storyteller of his generation, a performer who turned his life into a series of brilliantly insightful monologues. But was his drowning in the freezing waters of New York's East River the act of a seriously disturbed man - or the 'creative suicide' he'd often spoken of? On the first anniversary of Spalding Gray's disappearance, Gaby Wood tells his final story. On the night of 10 January 2004, Spalding Gray disappeared. Within days, the New York police had received hundreds of tips. He'd been seen shopping in Macy's that afternoon; he'd been haggling with a waitress in New Jersey; he had even been spotted in Los Angeles. It was a testament, perhaps, to his status as an American institution - or an 'Un-American original' as he himself had put it - that so many people thought they recognised him. But none of these sightings turned out to be real. In fact, it seemed, he had been on the Staten Island ferry. Four witnesses placed him there, and police traced the last call he made to the ferry terminal at 10.30pm. Gray often took the ferry, just to relax, but recently he'd spoken about jumping off it. Months before he vanished, he had left a message on his family's answering machine saying he was going to jump. That night, police called his wife to say they had found him wandering aimlessly around Staten Island. The day before he went missing, he had been seen by ferry staff putting his wallet on a bench and wandering over to the railing; he was escorted off the boat by two security guards.
    [Show full text]