ZMIANY W STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY
UCHWAŁA NR VI/35/15
Rady Gminy Kiwity
z dnia 28 sierpnia 2015 r.
UCHWAŁA NR VI/35/15 Rady Gminy Kiwity z dnia 28 sierpnia 2015 r.
w sprawie zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity; Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, poz.1318 oraz z 2014 r. poz. 379 i poz. 1072) oraz art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 i poz. 443) Rada Gminy Kiwity uchwala, co następuje:
§1. Uchwala się zmiany w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, zwane dalej „zmianami w studium.” §2. 1. Zmiany w studium obejmują część obszaru gminy Kiwity i dotyczą terenów działek o następujących numerach ewidencyjnych: 1) 98/3 o powierzchni 1,01 ha w obrębie geodezyjnym Kobiela; 2) 345 i 346 o łącznej powierzchni 1,9 ha w obrębie geodezyjnym Kierwiny; 3) 14/2 o powierzchni 4,5937 ha w obrębie geodezyjnym Konity. 2. Tereny działek nr: 345 i 346 w obrębie Kierwiny oraz teren działki nr 14/2 w obrębie Konity przeznacza się pod kopalnię kruszywa naturalnego. 3. Teren działki nr 98/3 przeznacza się pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą. §3. Na podstawie intencyjnej Uchwały Nr XXXV/217/14 Rady Gminy Kiwity z dnia 30 kwietnia 2014 r. w sprawie sporządzenia zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w Uchwale Nr VII/47/11 Rady Gminy Kiwity z dnia 13 maja 2011 r. w sprawie zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, która stanowi zmianę: Uchwały Nr VII/30/2003 Rady Gminy Kiwity z dnia 7 lipca 2003 r. w sprawie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity oraz Uchwały Nr XII/52/07 Rady Gminy Kiwity z dnia 29 listopada 2007 r. w sprawie uchwalenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w obrębie Kobiela oraz Uchwały Nr XXXII/152/09 Rady Gminy Kiwity z dnia 29 października 2009 r. w sprawie uchwalenia zmiany w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity wprowadza się następujące zmiany: 1.W CZĘŚCI II tekstu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, stanowiącej Załącznik Nr 1 do niniejszej uchwały tj. w KIERUNKACH ZAGOSPOPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO, POLITYCE PRZESTRZENNEJ: 1) w rozdziale „III. 2.2. Wytyczne konserwatorskie” na stronie 13 wprowadza się następujący tekst: „Wytyczne konserwatorskie dotyczące stanowisk typu B i C: Na stanowiskach ujętych w ewidencji zabytków przed wykonaniem inwestycji należy przeprowadzić badania archeologiczne, których rodzaj i zakres określa Wojewódzki Konserwator Zabytków w drodze decyzji; a w przypadku inwestycji liniowych prace ziemne należy prowadzić pod stałym nadzorem archeologicznym. Na ww. badania należy uzyskać pozwolenie WKZ.”; 2) w rozdziale „Jednostka strukturalna RP” na stronie nr 25 studium wprowadza się następujący tekst: „oraz teren działki nr 14/2 o powierzchni 4,5937 ha położony w obrębie geodezyjnym Konity (tereny górnicze o nazwach: „KONITY” i „KONITY 1”) oraz teren działek nr: 345 i 346 o łącznej powierzchni 1,9 ha położonych w obrębie geodezyjnym Kierwiny” oraz „Na obszarze jednostki RP w obrębie geodezyjnym Kobiela, teren działki nr 98/3 o powierzchni 1,01 ha przeznacza się pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojącą.”; 3) w rozdziale „KIERUNKI ROZWOJU UKŁADU KOMUNIKACYJNEGO, Funkcjonalny układ drogowy w gminie” na stronie 28 studium: a) w zdaniu: „Ponadto w układzie nadrzędnym znajduje się droga wojewódzka: nr 513 Pasłęk – Orneta - Lidzbark Warmiński – Wozławki" dodaje się następujący tekst: „dla której zakłada się klasę Z (droga zbiorcza)”; b) w zdaniu: „Droga nr 513 przewidziana jest do przebudowy do parametrów klasy G – główna”, wykreśla się tekst: „klasy G – główna” i dodaje się tekst: „klasy Z”; c) w zdaniu: „Drogę tą należy projektować w klasie – główna G”, wykreśla się tekst: „główna G” i dodaje się tekst: „zbiorczej Z” oraz wykreśla się tekst: „25 m” i dodaje się tekst: „20 m”; 4) w rozdziale „KIERUNKI ROZWOJU UKŁADU KOMUNIKACYJNEGO, Funkcjonalny układ drogowy w gminie” na stronie 29 studium dodaje się następujący tekst: „Przebudowę dróg publicznych oraz nowe zagospodarowanie i użytkowanie terenów należy projektować uwzględniając warunki określone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430 z późn. zm.) oraz uwzględniając przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460 z późn. zm.) .”; 5) Na stronie 30 studium w rozdziale „KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ, Gospodarka gazowa” dodaje się tekst: „Zaopatrzenie w ciepło w oparciu o niskoemisyjne systemy ogrzewania.” 2. w załączniku graficznym stanowiącym Załącznik Nr 2 do niniejszej uchwały, wprowadza się następujące zmiany: 1) tereny działek nr: 345 i 346 o łącznej powierzchni 1,9 ha w obrębie geodezyjnym Kierwiny oraz teren działki nr 14/2 o powierzchni 4,5937 ha w obrębie geodezyjnym Konity włącza się do obszarów opisanych jako „teren złoża kruszyw naturalnych” i wprowadza się na tym terenie odpowiednią grafikę, zgodnie z oznaczeniami na rysunku zmian w studium. 2) teren działki nr 98/3 o powierzchni 1,01 ha w obrębie geodezyjnym Kobiela, włącza się do obszarów MN – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca w ramach „MUW” terenu zabudowy mieszkalno – usługowej i wielofunkcyjnej, zlokalizowanych w jednostce strukturalnej „RP” i wprowadza się odpowiednią grafikę, zgodnie z oznaczeniami na rysunku zmian w studium. §4. Pozostałe ustalenia studium pozostają bez zmian. Niniejsze zmiany w studium nie dotyczą CZĘŚCI I STUDIUM, DIAGNOZY UWARUNKOWAŃ ROZWOJU. §5. Ujednolicona forma zmian w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, składa się z Załącznika Nr 1 (tekstu ustaleń) oraz Załącznika Nr 2 (rysunku zmian w studium) do niniejszej uchwały. §6. Rozstrzygnięcia dotyczące sposobu rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, stanowią załącznik nr 3 do niniejszej uchwały. §7. Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Kiwity. §8. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady Gminy Cezary Alchimowicz Załącznik Nr 3 do Uchwały Nr VI/35/15 Rady Gminy Kiwity z dnia 28 sierpnia 2015 r.
Na podstawie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 z późn. zm.) Rada Gminy Kiwity podejmuje następujące rozstrzygnięcia: w sprawie sposobu rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity rozstrzyga się, że do projektu zmian w studium wyłożonego do publicznego wglądu w ustawowym terminie nie wpłynęły żadne uwagi.
STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY
CZĘŚĆ II
KIERUNKI ZAGOSPOPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO POLITYKA PRZESTRZENNA
T e k s t jednolity ze zmianami
JEDNOLITY TEKST STANOWI ZAŁĄCZNIK NR 1 DO UCHWAŁY RADY GMINY KIWITY NR ………………………… Z DNIA ………………………………. ROKU
2 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
ZESPÓŁ PROJEKTOWY: - mgr inż. Teresa Szymankiewicz – Szarejko – Główny Projektant ( uprawnienia urbanistyczne nr 1576, Północna Okręgowa Izba Urbanistów Nr G-090/2002) - mgr inż. Mariola Sarna - komunikacja, (Północna Okręgowa Izba Urbanistów Nr G-206/2006) - dr Marta Gwiaździńska – Goraj – zagadnienia społeczne i demografia (Północna Okręgowa Izba Urbanistów Nr G-208/2006) - mgr Jacek Wysocki – ochrona zabytków i opieka nad zabytkami - inż. arch. krajobr. Dariusz Niedziela- ochrona środowiska - mgr Piotr Jędrasik – opracowanie komputerowe
Opracowano na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity opracowanego w Warmińsko – Mazurskim Biurze Planowania Przestrzennego W Olsztynie przez następujący zespół projektowy:
GŁÓWNY PROJEKTANT: mgr inż. Teresa Szymankiewicz - Szarejko Uprawnienia urbanistyczne nr 1576 UWARUNKOWANIA SPOŁECZNE I DEMOGRAFIA: dr Marta Gwiaździńska UWARUNKOWANIA PRZYRODNICZE: mgr Katarzyna Krzymowska FUNKCJE GOSPODARCZE mgr inż. Mariola Szczęsna OCHRONA DOROBKU KULTUROWEGO mgr inż. Monika Wróblewska KOMUNIKACJA: inż. Hanna Jędrasik INFRASTRUKTURA TECHNICZNA: mgr inż.Hanna Kurowska ELEKTROENERGRTYKA: inż. Karol Więckowski OPRACOWANIE KOMPUTEROWE inż. Małgorzata Jeremicz mgr inż. Piotr Schilling
OPRACOWANIE ZMIAN W STUDIUM mgr inż. arch. Katarzyna Wyrzykowska wpis na listę POIU Nr G-257/2009
3 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
SPIS TREŚCI STRONA Zespół projektowy 2 I. Wstęp 4 II. Cele rozwoju 7 III. Kierunki zagospodarowania przestrzennego z określeniem zasad 8 polityki przestrzennej III. 1. Obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasobów, w tym ochrony przyrody 8 III.1.1.Tereny i obiekty prawnie chronione 8 III. 1.2. Postulowane kierunki polityki przestrzennej dotyczącej obszarów chronionych 9 III. 1.3. Zagrożenia i ochrona środowiska przyrodniczego 9 III. 1.4. Zalesienia 10 III. 1.5. Odnawialne źródła energii 10 III. 2. Obszary oraz zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków ora dóbr kultury 11 współczesnej III. 2.1. Kierunki ochrony środowiska kulturowego 11 III. 2.2. Wytyczne konserwatorskie 12 III. 2.3. Wykaz obiektów zabytkowych podlegających ochronie 13 III. 3. Kierunki rozwoju funkcji gospodarczych 19 III. 3.1. Rolnictwo 19 III. 3.2. Turystyka 19 III. 3.3. Przemysł i rzemiosło produkcyjno – usługowe 20 III. 4. Kierunki rozwoju sieci osadniczej oraz obsługi ludności 20 III. 5. Kierunki przekształceń struktury funkcjonalno przestrzennej gminy 23 III. 6. Kierunki rozwoju układu komunikacyjnego 27 III. 6.1. Funkcjonalny układ drogowy 27 III. 6.2.Ścieżki rowerowe 29 III. 6.3. Polityka przestrzenna gminy w zakresie komunikacji 29 III. 7. Kierunki rozwoju infrastruktury technicznej 30 III. 8. Podstawowe elementy polityki przestrzennej 31 III. 8.1. Lista ważniejszych zadań dla realizacji celów publicznych 31 III. 8.2. Polityka w zakresie sporządzania planów miejscowych 31 III. 8.3. Polityka gospodarki nieruchomościami gminnymi 31 III. 8.4. Polityka przestrzenna związana z obronnością i bezpieczeństwem państwa 32 IV. Interpretacja niektórych pojęć przyjętych w studium gminy 32
4 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
I. WSTĘP Obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity, dla którego opracowana jest niniejsza zmiana zostało opracowane zgodnie z Ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku., oraz na podstawie Uchwały Nr V/23/2003 Rady Gminy w Kiwitach z dnia 7 marca 2003 roku, Wójt Gminy Kiwity przystąpił do opracowania Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
Elaborat studium: Elaborat „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity” składa się z dwóch części. - Pierwszą część opracowania uzasadniającą przyjęte rozwiązania w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy” stanowi „Diagnoza uwarunkowań rozwoju”, składająca się z tekstu oraz map w skali 1:25 000 Drugą część opracowania uchwalaną przez Radę Gminy Kiwity stanowi tekst zatytułowany „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity. Kierunki zagospodarowania przestrzennego. Polityka przestrzenna” z dokumentacją formalno – prawną studium oraz rysunek studium gminy w skali 1 : 25 000 Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity. Kierunki zagospodarowania przestrzennego. Polityka przestrzenna STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY ZOSTAŁO UCHWALONE PRZEZ RADĘ GMINY KIWITY UCHWAŁĄ NR VII / 30 /2003 Z DNIA 7 LIPCA 2003 ROKU. Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w obrębie Kobiela została opracowana zgodnie z Ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku rozdział 2, Art. 9, oraz na podstawie Uchwały Rady Gminy Kiwity Nr VI/24/07 z dnia 30 marca 2007r. Wójt Gminy Kiwity przystąpił do opracowania zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w obrębie Kobiela. Głównym celem studium jest ustalenie kierunków rozwoju oraz zasad polityki przestrzennej gminy na podstawie rozpoznanych uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych. Podstawowe zadania studium, to: koordynacja przestrzenna podejmowanych przez samorząd decyzji w sprawie sporządzania planów miejscowych, płaszczyzna wprowadzania zadań rządowych i samorządowych służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych, zawartych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa i ustaleń programów o których mowa w art. 48 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; koordynacja czasowa i przestrzenna podejmowania przez samorząd przedsięwzięć komunalnych, prowadzenie długofalowych działań w gospodarce nieruchomościami komunalnymi, programowanie w gminach przedsięwzięć publicznych, stanowienie bazy informacyjnej przy wydawaniu decyzji przestrzennych, wspomaganie działań podmiotów gospodarczych i promocji gminy. Elaborat zmiany studium: Elaborat opracowania „Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity” składa się z dwóch części. I część opracowania, która zawiera uzasadnienie przyjętych w studium rozwiązań, została przyjęta z pierwszej edycji opracowania „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity”. Jest to „Diagnoza uwarunkowań rozwoju” , składająca się z tekstu oraz map, II część opracowania uchwalaną przez Radę Gminy Kiwity stanowi tekst zatytułowany „Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity. Kierunki zagospodarowania przestrzennego. Polityka przestrzenna. Jednolity tekst” z dokumentacją formalno – prawną studium oraz rysunkiem w skali 1 : 25 000, o tym samym tytule.
ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY ZOSTAŁA UCHWALONA PRZEZ RADĘ GMINY KIWITY UCHWAŁĄ NR XII/52/07 Z DNIA 29 LISTOPADA 2007 ROKU
Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w obrębie Stoczek została opracowana zgodnie z Ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 roku rozdział 2, Art. 9, oraz na podstawie Uchwały Rady Gminy Kiwity Nr XIX/89/08 z dnia 29 sierpnia 2008 roku Wójt Gminy Kiwity przystąpił do opracowania zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity w obrębie Stoczek. Elaborat opracowania „Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity” składa się z dwóch części.
5 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
I część opracowania, która zawiera uzasadnienie przyjętych w studium rozwiązań, została przyjęta z pierwszej edycji opracowania „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity”. Jest to „Diagnoza uwarunkowań rozwoju” , składająca się z tekstu oraz map, II część opracowania uchwalaną przez Radę Gminy Kiwity stanowi tekst zatytułowany „Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity. Kierunki zagospodarowania przestrzennego. Polityka przestrzenna. Jednolity tekst” z dokumentacją formalno – prawną studium oraz rysunkiem w skali 1 : 25 000, o tym samym tytule. W okresie od uchwalenia pierwszego studium gminy zaszło szereg zmian w przepisach prawa związanego z planowaniem przestrzennym. Niniejsza zmiana studium obejmuje zmiany wynikające z ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o ochronie przyrody, ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami ustawy o drogach publicznych. W elaboracie studium zostały wprowadzone następujące zmiany: - zaktualizowano część społeczną; - zaktualizowano część obejmującą ochronę środowiska, w tym ochronę przyrody; - zaktualizowano część dotyczącą ochrony dóbr kultury; - zaktualizowano część dotyczącą układu komunikacyjnego w gminie; - Wprowadzone do jednolitego tekstu zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity zostały zapisane w Rozdziale II. w punkcie 3. Kierunki rozwoju funkcji gospodarczych, podrozdział 3.3. Przemysł i rzemiosło produkcyjno – usługowe, oraz w rozdziale 5. Kierunki przekształceń struktury funkcjonalno – przestrzennej gminy. Jednostka „RP i w Rozdziale 6. Kierunki rozwoju układu komunikacyjnego
ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY ZOSTAŁA UCHWALONA PRZEZ RADĘ GMINY KIWITY UCHWAŁĄ NR XXXII/152/09 Z DNIA 29 PAŹDZIERNIKA 2009 ROKU
ZMIANY W STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY ZOSTAŁY UCHWALONE PRZEZ RADĘ GMINY KIWITY UCHWAŁĄ NR VII/47/11 Z DNIA 13 MAJA 2011 ROKU
Zmiany w studium zostały sporządzone na podstawie Uchwały Intencyjnej Nr XXXVI/179/10 z dnia 30 marca 2010 r. Rady Gminy Kiwity o przystąpieniu do sporządzenia zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity oraz zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 z późn. zm.) oraz w oparciu o pozostałe odpowiednie przepisy i normy. STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY składa się z: 1. I CZĘŚCI: DIAGNOZA UWARUNKOWAŃ ROZWOJU; 2.II CZĘŚCI: KIERUNKI ZAGOSPOPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO, POLITYKA PRZESTRZENNA Zmiany w studium dotyczą i obejmują swoim zakresem CZĘŚCI II STUDIUM. Zmiany w studium obejmują część obszaru gminy Kiwity, stanowiącą teren działek ewidencyjnych o numerach: 40/8 i 39/5 w obrębie Kobiela, gmina Kiwity, przeznaczonych pod kopalnię kruszywa naturalnego. W tekście „studium”, ze względu na zmiany w przepisach prawnych, wprowadzono również nieznaczne korekty dotyczące zagadnień planowania przestrzennego.
Zmiany w studium zostały wprowadzone czcionką Times New Roman o wysokości tekstu 12.
6 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
ZMIANY W STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY ZOSTAŁY UCHWALONE PRZEZ RADĘ GMINY KIWITY UCHWAŁĄ NR …………………… Z DNIA …………………………………… ROKU
Zmiany w studium zostały sporządzone na podstawie Uchwały Nr XXXV/217/14 Rady Gminy Kiwity z dnia 30 kwietnia 2014 r. o przystąpieniu do sporządzenia zmian w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Kiwity oraz zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.) oraz w oparciu o przepisy odrębne i normy. Tekst STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY składa się z: 1. I CZĘŚCI: DIAGNOZA UWARUNKOWAŃ ROZWOJU; 2. II CZĘŚCI: KIERUNKI ZAGOSPOPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO, POLITYKA PRZESTRZENNA;
Zmiany w studium obejmują swoim zakresem CZĘŚCI II STUDIUM i dotyczą części obszaru gminy Kiwity: 1. w obrębie Kobiela, działka o numerze ewidencyjnym 98/3, którą przeznacza się pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną; 2. w obrębie Kierwiny, działki o numerach ewidencyjnych: 345 i 346, które przeznacza się pod kopalnię kruszywa naturalnego; 3. w obrębie Konity, działka o numerze ewidencyjnym 14/2,którą przeznacza się pod kopalnię kruszywa naturalnego.
Zmiany w studium zostały wprowadzone czcionką Times New Roman kursywa o wysokości tekstu 12.
7 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
I I .CELE ROZWOJU MISJA ROZWOJU: MISJĄ SAMORZĄDU LOKALNEGO JEST TAKIE ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE GMINY, KTÓRE WYKREUJE JĄ JAKO ATRAKCYJNE, PRZYJAZNE MIEJSCE ZAMIESZKANIA, PRACY, WYPOCZYNKU. CEL STRATEGICZNY Poprawa poziomu życia mieszkańców gminy przez pełniejsze wykorzystanie potencjałów do rozwoju funkcji gospodarczych (rolnictwa, turystyki, przemysłu, drobnej wytwórczości itp,) mając na względzie utrzymanie w równowadze przyrodniczej środowiska naturalnego. Nadrzędną zasadą, którą należy się kierować przy realizacji celów, jest: maksymalne wykorzystanie, przy racjonalnej gospodarce, bogactwa zawartego w walorach przyrodniczo- krajobrazowych obszaru gminy.
CELE GENERALNE (grupy celów):
Cele ekologiczne i kulturowe Ochrona walorów i warunków funkcjonowania oraz ciągłości przestrzennej systemów ekologicznych w celu zwiększenia atrakcyjności obszaru gminy do życia mieszkańcom oraz do rozwoju funkcji turystycznej; Ochrona jakości i zasobów wód powierzchniowych i podziemnych dla celów rozwoju społeczno - gospodarczego oraz zabezpieczenia zasobów wód w dobrym stanie dla przyszłych pokoleń; Likwidowanie kolizji między funkcjonowaniem ekosystemów, a działalnością człowieka (konflikty i zagrożenia środowiska); Powiększanie świadomości ekologicznej społeczeństwa; Ochrona i utrzymanie obiektów zabytkowych oraz przystosowanie ich do nowych potrzeb w celu wzbogacenia oferty turystycznej obszaru gminy; Zachowanie ładu przestrzennego w jednostkach osadniczych Cele społeczno – gospodarcze Wielofunkcyjny rozwój gospodarczy gminy w oparciu o rozwój funkcji turystycznej, rolnictwa, przedsiębiorczości i leśnictwa; Kreowanie rozwoju gospodarczego gminy z uwzględnieniem procesów dostosowawczych do norm europejskich; Rozbudowa infrastruktury usługowej związanej z turystyką; Restrukturyzacja obszarów wiejskich w kierunku zmniejszenia zatrudnienia w rolnictwie, a zwiększenia w usługach i przedsiębiorczości; Rozwój przetwórstwa rolno – spożywczego na bazie produktów wytworzonych na obszarze gminy i terenów sąsiednich; Poprawa warunków życia mieszkańców poprzez zwiększenie dostępności do usług, podniesienie standardu urządzeń infrastruktury społecznej oraz poprawę warunków mieszkaniowych. Cele rozwoju infrastruktury technicznej i transportowej z uwzględnieniem bezpieczeństwa państwa Zaspokojenie potrzeb ludności poprzez uzbrojenie gminy w odpowiedniej ilości i jakości infrastrukturę techniczną; Poprawa warunków technicznych systemów komunikacyjnych zewnętrznych i wewnętrznych w celu zwiększenia atrakcyjności obszaru gminy dla inwestorów oraz polepszenia dostępności do usług mieszkańcom gminy; Zachowanie w zagospodarowaniu przestrzennym warunków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania systemu obronnego państwa.
8 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
III. KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO Z OKREŚLENIEM ZASAD POLITYKI PRZESTRZENNEJ III.1. OBSZARY ORAZ ZASADY OCHRONY ŚRODOWISKA I JEGO ZASOBÓW, W TYM OCHRONY PRZYRODY
III.1.1 Tereny i obiekty prawnie chronione . Na terenie gminy znajdują się obszary i obiekty objęte ochroną prawną na podstawie ustaw o ochronie przyrody, o lasach i o ochronie gruntów. Zagospodarowanie przestrzeni na tych obszarach powinno być zgodne z postanowieniami zawartymi w odpowiednich przepisach prawa ogólnego lub lokalnego. Rezerwat przyrody Rezerwat ornitologiczny Mokradła Żegockie – utworzony został na podstawie Zarządzenia Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 9 października 1991 r. (MP nr 38, poz. 273), w celu ochrony i zachowania lęgowisk i żerowisk licznych gatunków ptaków wodno-błotnych. Za rezerwat uznano obszar zabagnionych łąk i nieużytków o łącznej powierzchni 33,63 ha. Obszar rezerwatu to obniżenie terenowe, stanowiące położoną wśród pól nieckę o gruszkowatym kształcie. Węższym końcem przylega od strony zachodniej do wsi Żegoty, rozszerzając się w swej północno-wschodniej części. Utworzyło się tu płytkie rozlewisko porośnięte turzycami i trzcinami. Jest to jedna z niewielu enklaw, gdzie tak duża ilość i różnorodność ptaków wodno – błotnych znajduje dogodne warunki lęgowe i żerowiskowe (wiosną przebywa tutaj około 2000 ptaków). Na terenie rezerwatu istnieje między innymi zakaz: wypasu zwierząt gospodarskich, niszczenia gleby, pozyskiwania kopalin i torfu, wznoszenia budowli oraz zakładania i budowy urządzeń komunikacyjnych. Użytki ekologiczne Na obszarze gminy występują dwa obszary uznane za użytki ekologiczne. Użytek ekologiczny „Rosiczka” położony w kompleksie leśnym na północny – wschód od Napart (Nadleśnictwo Bartoszyce obr. Bartniki, Leśnictwo Rogóż oddz. 16 m), utworzony na podstawie rozporządzenia nr 18 Wojewody Olsztyńskiego z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. Urz. Woj. nr 7/94, poz.73). Ochronie podlegają torfowiska ze stanowiskami rzadkiej roślinności torfowiskowej. Całkowita powierzchnia użytku wynosi 4,63 ha, w tym w gminie Kiwity – 1,98 ha. Ochrona użytku polega na wprowadzeniu między innymi następujących zakazów: pozyskiwania torfu, odwadniania terenu, niszczenia i uszkadzania drzew i roślin Użytek ekologiczny „Bartniki” położony około 2 km na południe od Kiwit, utworzony na podstawie rozporządzenia nr 17 Wojewody Olsztyńskiego z dnia 13 stycznia 1993 r. (Dz. Urz. Woj. nr 2/93, poz.26). Ochronie podlega naturalne rozlewisko wodne o powierzchni 91,80 ha. Ochrona użytku polega na wprowadzeniu między innymi następujących zakazów: polowania, wędkowania i zabijania zwierząt dziko żyjących z wyjątkiem członków Polskiego Związku Wędkarskiego, wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości, używania pontonów, łodzi, pływania, żeglowania oraz uprawiania sportów wodnych, zakłócania ciszy oraz palenia ognisk. Obszar chronionego krajobrazu To forma prawnej ochrony przyrody wprowadzana na terenach wyróżniających się krajobrazowo, o zróżnicowanych ekosystemach; z uwagi na istniejące lub odtwarzane korytarze ekologiczne, a także ze względu na możliwości rozwijania masowej turystyki i wypoczynku. Na terenie gminy znajdują się części następujących obszarów chronionego krajobrazu: „Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Łyny” („OChK Doliny Dolnej Łyny”), o powierzchni 16.429,9 ha, położony na terenie gmin Lidzbark Warmiński, miasto Lidzbark Warmiński, Dobre Miasto, Bartoszyce, miasto Bartoszyce, Kiwity, Jeziorany, Sępopol i miasto Sępopol. Zasady gospodarki przestrzennej na tym obszarze ustalone zostały na podstawie rozporządzenia Nr 162 Wojewody Warmińsko – Mazurskiego z dnia 19 grudnia 2008 roku (Dz. Urz. nr 201 z 2008r. poz. 3154). W gminie Kiwity są to obszary w jej północno – zachodniej części. „Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny” („OchK Doliny Symsarny”) – o powierzchni 19.329,8 ha, położony na terenie gmin Lidzbark Warmiński, Kiwity, Kolno, Jeziorany, miasto Jeziorany i Biskupiec. Zasady gospodarki przestrzennej na tym obszarze ustalone zostały na podstawie rozporządzenia Nr 161 Wojewody Warmińsko – Mazurskiego z dnia 19 grudnia 2008 roku (Dz. Urz. nr 201 z 2008r. poz. 3153). W gminie Kiwity są to obszary położone w jej południowo - zachodniej części.
Na obszarach chronionego krajobrazu wprowadzone zostały między innymi następujące zakazy: - zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką - realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm. 1); - likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych;
9 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
- wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu; - wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciw osuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych; - dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka; - likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych; - lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej.
Lasy ochronne Zgodnie z obowiązującym w Nadleśnictwie Bartoszyce Planem urządzenia gospodarstwa leśnego na okres od 1.01.2000 r. do 1.01.2010 r., niektóre kompleksy leśne rosnące wzdłuż cieków lub na obszarach podmokłych zostały uznane jako lasy wodochronne. W gminie Kiwity są to m.in. lasy rosnące wzdłuż Łyny, wzdłuż brzegów jeziora Blanki, lasy w kompleksie na północ od Napart. Gleby chronione Obszarami podlegającymi prawnej ochronie z mocy ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych są gleby II i III klasy bonitacyjnej. Na terenie gminy Kiwity zajmują one prawie połowę powierzchni wśród gruntów ornych (głównie III klasa bonitacyjna) i ponad 60% trwałych użytków zielonych. Zmiana ich użytkowania w areale powyżej 0,5 ha wymaga zgody Ministra. Chronione są też grunty rolne klasy IV, których zmiana użytkowania w areale powyżej 1 ha wymaga zgody Wojewody. Na obszarze gminy stanowią one 42% powierzchni gruntów ornych i 32% powierzchni trwałych użytków zielonych. Z mocy tej ustawy ochronie podlegają również gleby pochodzenia organicznego, mające dość znaczący udział wśród trwałych użytków zielonych. Zmiana ich użytkowania wymaga zgody Wojewody. Zlewnie chronione Ustawa prawo wodne z 18 lipca 2001 r., która weszła w życie 1 stycznia 2002 r. ustanowiła zakaz wprowadzenia ścieków do jezior oraz ich dopływów, jeżeli czas dopływu ścieków do jeziora byłby krótszy niż jedna doba. Zakaz ten dotyczy obiektów nowych, wybudowanych po dniu wejścia w życie ustawy. Na obszarze gminy przepis ten dotyczy obszarów w południowej jej części. Ponadto środkowo – wschodnia część gminy, łacznie z miejscowością Kiwity, znajduje się w zlewni jeziora Kinkajmskiego, zasilanego przez wody Pisy Północnej. Prawdopodobnie okres przepływu cieków z tego obszaru (a przynajmniej z jego części północnej jest krótszy niż jedna doba. Dodatkowo na terenach zlewni całkowitych jezior stopień oczyszczania ścieków powinien być większy. Dotyczy to głównie substancji biogennych, szczególnie fosforu. II. 1.2. Postulowane kierunki polityki przestrzennej dotyczące obszarów chronionych Rezerwat „Mokradła Żegockie” stanowi jedną z niewielu enklaw stwarzających dogodne warunki lęgowe i żerowiskowe dla dużej ilości ptaków wodno-błotnych. Obecnie trwa powolny proces wypłycania się zbiornika wodnego oraz jego zarastanie. Zagrożenie ze strony ludzi jest niewielkie, jednak wysychanie tego obszaru może spowodować, że straci on obecne znaczenie. Postuluje się wstrzymanie procesu odwadniania terenu i odbudowę warunków wodnych w rezerwacie. Ponadto planuje się opracowanie planu ochrony przyrody dla tego rezerwatu. Na obszarze użytku ekologicznego „Bartniki”, w celu poprawy warunków bytowania występujących tu ptaków, zrealizowano projekt podniesienia poziomu wody. Ponadto wyremontowano drogę dojazdową, wieżę widokową i pomost dla wędkarzy. Postuluje się, by stworzyć możliwość wykorzystania użytku ekologicznego dla celów dydaktycznych, naukowych i krajoznawczych, poprzez wyznaczenie odpowiednich szlaków, po których poruszałyby się z instruktorem grupy turystyczne. Planuje się wdrażanie zasad systemu międzynarodowej ochrony przyrody Natura 2000 w tym Specjalne Obszary Ochrony (zgodnie z Dyrektywą Siedliskową) oraz Obszary Specjalnej Ochrony (zgodnie z Dyrektywą Ptasią). Możliwe jest także tworzenie korytarzy ekologicznych łączących duże kompleksy leśne, przybrzeżne strefy wód stojących i płynących. Kierunki rozwoju obszarów chronionych winny być zgodne z zasadami wyznaczonymi dla tych obszarów. Na terenach o wysokich walorach przyrodniczych i krajobrazowych (głównie obszar chronionego krajobrazu „Doliny Symsarny”) proponuje się utworzenie bazy turystycznej z pełnym wyposażeniem (turystyka pobytowa, zielone szkoły). III. 1.3 Zagrożenia i ochrona środowiska przyrodniczego Wody powierzchniowe Podstawowym problemem jest stan wód powierzchniowych i zagrożenie ich zanieczyszczenia. Ogólny stan wód na terenie gminy jest zły. Dla jego poprawy powinno dążyć się do oczyszczania ścieków w oczyszczalniach
10 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
ścieków oraz minimalizować dopływy substancji biogennych z pól, głównie poprzez tworzenie wzdłuż brzegów wód stref ochronnych z trwałej zieleni. Szczególna wrażliwość dotyczy terenu gminy położonego w zlewni pojeziernej. Ścieki z tego terenu wymagają bardzo wysokiego stopnia oczyszczenia. Zasadą powinno być odprowadzanie ich z tego obszaru kolektorem do oczyszczalni w ramach gminnego systemu. Wody podziemne Zagrożenie zanieczyszczeniem wód podziemnych użytkowego poziomu wodonośnego jest nieduże, są to obszary na ogół o pełnej izolacji od powierzchni terenu. Zagrożenie wód podziemnych obecnie istnieje na obszarze składowiska osadów z oczyszczalni ścieków w Lidzbarku Warmińskim na działce nr 190/20 położonej w obrębie Kobiela w gminie Kiwity, pozostałe miejsca, które zagrażały wodom podziemnym tj mogilnik środków ochrony roślin został zlikwidowany przez Urząd Marszałkowski, a odpady ze studzienek wywiezione, natomiast wysypisko odpadów w Kierwinach ma decyzję o zamknięciu oraz likwidacji i rekultywacji. Rekultywacja wysypiska odpadów ma być przeprowadzona w ramach wojewódzkiego projektu gospodarki odpadami. Na obszarze wyznaczonego wysypiska osadów z oczyszczalni na działce nr 190/20 położonej w obrębie Kobiela w gminie Kiwity w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji ustanowiono następujące warunki zabezpieczające czystość wód podziemnych. Osady będą magazynowane na płycie szczelnej o powierzchni ok. 0,0856 ha, która zgodnie z Dyrektywą Azotanową musi zachować wymogi Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać programy działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych (Dz. U. z 2003 r. Nr 4, poz. 44). Płyta do gromadzenia odpadów musi być wykonana na zasadzie płyty obornikowej oraz posiadać zbiorniki szczelne, w których po opadach będzie magazynowany odciek złożony z rozpuszczonych osadów z oczyszczalni, który po oczyszczeniu może być wywożony jako nawóz na pola właściciela obiektu. Należy wykonać badania fizyczne gleby na zawartość części ilastych, aby stwierdzić czy możliwe będzie zagospodarowanie na nich płynnego nawozu. Fundamenty budowli i urządzeń budowlanych z nimi związanych powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami umożliwiającymi przeniknięcie do gruntu szkodliwych substancji znajdujących się w budowli. Niezależnie od spełnienia powyższych warunków na całym terenie łącznie z nawożonymi polami powinno się prowadzić monitoring wód podziemnych. Inne zagrożenia Na terenach o skonfigurowanej rzeźbie gleby narażone są na erozję. Dla przeciwdziałania procesom erozyjnym wskazane jest zalesianie terenów (szczególnie tych o spadkach powyżej 18-20%). Osłabia te procesy również stosowanie użytków zielonych i upraw wieloletnich. Powinny być one preferowane (obok zalesiania) na terenach o spadkach 10-18%. Na terenie gminy Kiwity są to obszary w strefie rzek Łyny i Symsarny oraz obszary w strefie moren czołowych, głównie w rejonie Klutajn, Tolnik Wielkich, Bartnik oraz między Krekolami a Połapinem. Zagrożeniem dla krajobrazu jest mało estetyczna i chaotyczna zabudowa szczególnie na obszarach wyróżniających się pod względem geomorfologiczno-krajobrazowym. Powinno dbać się o odpowiedni wygląd architektoniczny wznoszonych budowli. Szczególnym nadzorem powinno się otaczać obiekty uciążliwe za swej natury takie jak wysypisko, szamba, czy oczyszczalnie ścieków. III. 1.4. Z a l e s i e n i a Ze względów przyrodniczych do zalesienia powinny być przeznaczone w pierwszej kolejności grunty rolne o małej przydatności rolniczej (oprócz nieużytków bagiennych i użytków łąkarskich), oraz położone na terenach silnie skonfigurowanych, o znacznych spadkach. Dopuszcza się także zalesianie gruntów rolnych innych niż wymienione, jeżeli zostanie zaniechane ich użytkowanie rolne. III. 1.5. Odnawialne źródła energii Na terenie gminy ustala się możliwość wykorzystania odnawialnych źródeł energii (wiatrowa, geotermalna). Ustala się możliwość realizacji elektrowni wiatrowych na terenie gminy. Ustala się konieczność opracowania planu miejscowego przy lokalizacji farmy wiatrowej na obszarze gminy. Za farmę wiatrową należy natomiast rozumieć, za rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jednostkę wytwórczą lub zespół tych jednostek wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, przyłączonych do sieci w jednym miejscu przyłączenia. W prognozie oddziaływania na środowisko planów miejscowych należy wykorzystać opracowane wcześniej: - rozmieszczenie lokalnych elementów cennych ekologicznie; - występowanie i liczebność awifauny lęgowej, przelotnej, wędrownej oraz zimującej; - określić jaka jest możliwość potencjalnego oddziaływania na awifaunę oraz określić jakie działania należy podjąć, aby zminimalizować efekt oddziaływania elektrowni wiatrowej na ptaki.
11 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
III. 2. OBSZARY I ZASADY OCHRONY DZIEDZICTWA KULTUROWEGO I ZABYTKÓW ORAZ DÓBR KULTURY WSPÓŁCZESNEJ III. 2.1. Kierunki ochrony środowiska kulturowego Gmina Kiwity położona jest na terenie obszaru kulturowego – Warmii, w jej części północnej zwanej niemiecka. Występuje tutaj znaczna ilość obiektów zabytkowych położonych w miejscowościach, zabytkowe układy ruralistyczne, oraz inne cenne świadectwa dawnych kultur. Wszystkie obiekty zabytkowe powinny być zachowane i przystosowane do nowych czasów. Kierunkiem wszelkich działań w zakresie obiektów zabytkowych na terenie gminy Kiwity powinna być ich ochrona. Działania realizujące ochronę to: zamieszczanie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz decyzjach o warunkach zabudowy odpowiednich zaleceń dotyczących zasad ochrony zabytków, niezbędna ścisła współpraca władz, właścicieli oraz użytkowników obiektów zabytkowych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, zahamowanie oraz niedopuszczenie do procesów zniszczeń obiektów zabytkowych polegających na rozbiórce budynków, robotach ziemnych, wysypywaniu śmieci i tworzeniu składowisk na zabytkowych terenach zielonych, wycince starodrzewu, popularyzacja rodzimych tradycji, zabytków i kultury, adaptacja obiektów zabytkowych z zachowaniem walorów i wartości historycznych z równoczesnym realizowaniem celów edukacyjnych, poznawczych, turystycznych i naukowych, korzystanie z funduszy i programów unijnych. W procesie kreowania nowych wartości kulturowych, koniecznym działaniem jest stworzenie obrazu współczesnej wsi na Warmii i Mazurach. Postuluje się nawiązywanie do tradycji w nowej architekturze budynków, to jest: wysokość budynków do 2 kondygnacji, z drugą kondygnacją ukrytą w dachu w poddaszu użytkowym, dachy dwuspadowe, o nachyleniu połaci 35-450, pokryte dachówką ceramiczną lub materiałem dachówkopodobnym w odcieniu czerwieni, tradycyjne ozdoby budynków, podcienia, narożne, wypustowe, zdobienie okien drzwi, okiennic oraz ganki, kalenice budynków mieszkalnych równoległe do ulic, należy zachować zabytkowe układy ruralistyczne nowa zabudowa powinna nawiązywać do historycznych układów nie niszcząc zabytkowych założeń wiejskich, Gmina Kiwity nie posiada „Studium historyczno – konserwatorskiego” sporządzonego jako dodatkowy dokument dla potrzeb studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Stąd wynika potrzeba wykonania studium dla obszaru Gminy Kiwity, którego ustalenia należałoby stosować sporządzając plany miejscowe oraz decyzje o warunkach zabudowy na terenie gminy. W ww. studium powinny być wyznaczone strefy ochrony konserwatorskiej „B” oraz strefy ochrony ekspozycji „E” dla wsi, których historyczne układy ruralistyczne zostały wskazanych do zachowania i ochrony. Do cennych obiektów zabytkowych należy Sanktuarium Maryjne w Stoczku Klasztornym - zbudowane w XVII wieku. Początkowo w Stoczku Klasztornym była leśna kapliczka Matki Boskiej postawiona w 1622 r. W latach 1639-41 z fundacji biskupa warmińskiego zbudowano kościół. W 1645 r. w Sanktuarium osiedlili się bernardyni, w 1666 r. od biskupa Jana Stefana Wydżgi otrzymali klasztor, który w latach 1716-17 rozbudowano, zaś świątynię w latach 1708-11 otoczono krużgankami z czterema późnobarokowymi kaplicami. Z tego okresu pochodzi prezbiterium i wieża. Od 1957 r. opiekunami Sanktuarium są Księża Marianie. W latach 1953-54 było to miejsce odosobnienia Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego. Warto wiedzieć, że kościół wraz z klasztorem był pierwszą na Warmii barokową Świątynią zbudowaną w kształcie rotundy. Ołtarz główny pochodzi z 1713 r., a znajdujący się w nim wspomniany obraz stanowi kopię obrazu z kościoła Santa Maria Maggiore w Rzymie, sprowadzoną przed 1643 r. Na uwagę zasługują także dwa boczne ołtarze barokowe z 1677 i 1678 r., wspaniała ambona kuta z żelaza z 1738 r., chór muzyczny z 1730 r. i organy ufundowane w 1695 r., a w 1745 r. przerobione. W klasztorze znajduje się izba muzealna, poświęcona prymasowi Stefanowi Wyszyńskiemu. Na uwagę zasługuje także figurka Najświętszej Marii Panny Niepokalanie Poczętej oraz Św. Józefa stojące na dziedzińcu kościelnym. Ponadto godny uwagi jest ogród kościelny, mur otaczający podwórze, barokowe drewniane stacje różańcowe ufundowane przez biskupa Grabowskiego w połowie XVIII w. oraz kilka kapliczek przydrożnych. Obecnie Sanktuarium jest projektowanego objęcia ochroną jako Pomnik Historii
12 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
III. 2.2. Wytyczne konserwatorskie Wytyczne konserwatorskie dla wsi postulowanych do objęcia ochroną historycznego układu wsi Należy zachować historyczne układy ruralistyczne we wsiach: Czarny Kierz, Kierwiny, Kiwity, Klutajny, Krekole, Samolubie, Stoczek Klasztorny, Żegoty ze względu na znaczną liczbę cennych obiektów budownictwa wiejskiego wpisanych do ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Olsztynie, zabytkowych układów zabudowy wsi oraz charakterystycznego otoczenia krajobrazowego. We wskazanych wsiach należy wyznaczyć strefy ochrony historycznego układu wsi w obrębie, których powinien obowiązywać priorytet wymagań konserwatorskich nad prowadzoną działalnością inwestycyjną. Strefa ta obejmuje obszar podlegający rygorom w zakresie utrzymania zasadniczych elementów rozplanowania istniejącej substancji o wartościach kulturowych oraz charakteru i skali nowej zabudowy. Wymóg uzgodnień wszelkich projektów realizacyjnych z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Olsztynie. Na terenie objętym strefą obowiązują następujące zasady zagospodarowania: - Ochrona historycznej kompozycji wsi. - Ochrona historycznego układu ulic/traktów i placów - Ochrona historycznych podziałów parcelacyjnych. - Zachowanie osi kompozycyjnych i powiązań widokowych. - Ochrona zabytkowych cmentarzy. - Ochrona historycznej skali oraz sposobu zabudowy działek. - Wszelkie inwestycje budowlane oraz działania mogące wpłynąć na wygląd zespołu zabudowy miejscowości, wygląd obiektów historycznych, mogące naruszyć ich ekspozycje (w tym montaż wszelkiego rodzaju urządzeń technicznych, tablic, reklam) wymagają uzyskania pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. - Dostosowanie współczesnych funkcji do wartości zabytkowych zespołów i obiektów oraz eliminacja funkcji uciążliwych. - Nawiązanie w nowej zabudowie do zasad historycznej kompozycji, zastosowanie tradycyjnych materiałów. Obowiązuje również zasada ochrony ekspozycji historycznej zabudowy i poszczególnych budynków historycznych. Formy współczesne powinny harmonizować z istniejącym układem przestrzennym i nawiązywać do lokalnej tradycji architektonicznej w zakresie: gabarytów (do 2 kondygnacji z drugą ukrytą w dachu), bryły, skali, użytych materiałów, podziałów architektonicznych elewacji, kształtu dachu (dwuspadowe o spadkach od 35 do 45 stopni, kryte dachówką ceramiczną lub materiałem dachówkopodobnym w odcieniu czerwieni). Projektowaną zabudowę uzupełniającą należy lokalizować na terenie dawnych siedlisk. Wytyczne konserwatorskie dla indywidualnych budynków objętych ochroną konserwatorską - Zachowanie istniejącego detalu architektonicznego. - Utrzymanie kolorystyki elewacji typowej dla regionu. - Zachowanie tradycyjnych materiałów. - Zachowanie formy, kształtu, kąta nachylenia oraz pokrycia połaci dachów. - Zachowanie pierwotnej ilości i kształtu ościeży otworów drzwiowych zewnętrznych i otworów okiennych. - Zachowanie pierwotnej stolarki okiennej i drzwiowej lub jej odtworzenie. - Zakazuje się wyburzania, nadbudowy, przebudowy, rozbudowy obiektów historycznych (zmian formy dachów i rodzaju pokrycia dachowego, zmian w obrębie elewacji nie wynikających z ustaleń zdobytych na podstawie odrębnych wytycznych konserwatorskich. - W odniesieniu do obiektów wpisanych do rejestru zabytków oraz ich otoczenia (np. w postaci zieleni) mają zastosowanie przepisy ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Wszelkie inwestycje budowlane oraz działania mogące wpłynąć na ich wygląd (w tym montaż wszelkich urządzeń technicznych, tablic i reklam) wymagają uzyskania pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Wytyczne konserwatorskie ochrony archeologicznej Stanowiska typu „A” - Strefa bezwzględnej ochrony reliktów archeologicznych obejmuje obszary, na których występują stanowiska archeologiczne wpisane do Rejestru zabytków archeologicznych Obowiązuje tu całkowity zakaz jakiejkolwiek ingerencji w strukturę ich nawarstwień zaś opieka powinna sprowadzać się do prac pielęgnacyjnych po uzyskaniu pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Także stanowiska o własnej formie krajobrazowej (np. grodziska, kurhany, wały, groble) widoczne w terenie wymagają bezwzględnego zachowania. Stanowiska typu „B” - Stanowiska, których zainwestowanie wymaga prowadzenia ratowniczych badań archeologicznych poprzedzających inwestycję są to obiekty płaskie duże (osady, cmentarzyska, obozowiska) zewidencjonowane na obszarach AZP.
13 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Stanowiska typu „C” - Stanowiska, których zainwestowanie wymaga realizacji inwestycji pod nadzorem archeologicznym to obiekty płaskie małe tzw. ślady osadnictwa, zewidencjonowane na obszarach AZP. - W bezpośrednim sąsiedztwie stanowisk archeologicznych w przypadku inwestowania należy prowadzić obserwację archeologiczną. - Na wszelkiego rodzaju badania archeologiczne należy uzyskać pozwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Wytyczne konserwatorskie dotyczące stanowisk typu B i C: Na stanowiskach ujętych w ewidencji zabytków przed wykonaniem inwestycji należy przeprowadzić badania archeologiczne, których rodzaj i zakres określa Wojewódzki Konserwator Zabytków w drodze decyzji; a w przypadku inwestycji liniowych prace ziemne należy prowadzić pod stałym nadzorem archeologicznym. Na ww. badania należy uzyskać pozwolenie WKZ.
Wytyczne konserwatorskie ochrony terenów zieleni oraz krajobrazu kulturowego - Obowiązuje pełna ochrona zabytkowej zieleni w postaci alei przydrożnych zieleni zorganizowanej na cmentarzach i terenach przykościelnych. - Zakazuje się wycinki drzew alei przydrożnych zieleni zorganizowanej na cmentarzach i terenach przykościelnych bez uzgodnienia z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków w Olsztynie. - Zakazuje się realizacji inwestycji budowlanych i działań mogących wpłynąć na zmianę wyglądu zastanego krajobrazu kulturowego. - Wszelkie zmiany powinny uwzględniać analizę skutków dla krajobrazu i panoramy miejscowości.
Wytyczne konserwatorskie ochrony Sanktuarium i kapliczek zabytkowych. -W opracowywanym obecnie miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obejmującym strefę ochrony Sanktuarium Maryjnego w Stoczku Klasztornym należy wykonać analizę dróg pielgrzymkowych i wskazać tereny związane z pielgrzymkami do objęcia ochrona konserwatorską w zakresie ekspozycji oraz zachowania krajobrazu kulturowego. -Do bezwzględnego zachowania ustala się istniejące kapliczki zabytkowe z ich bezpośrednim otoczeniem -Wszystkie inwestycje związane z realizacja dróg, infrastruktury czy innych przedsięwzięć winny zabezpieczyć ochronę obiektów zabytkowych zarówno wpisanych do Rejestru Zabytków jak i znajdujących się w ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. W rejonie ww. obiektów zabytkowych inwestycje mogą być realizowane w uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. - W rejonie projektowanej kopalni odkrywkowej kruszywa naturalnego przy drodze powiatowej i gminnej na rozdrożu zlokalizowany jest krzyż metalowy. Niezbędne jest zabezpieczenie warunków jego ochrony przed zniszczeniem oraz warunków zachowania ekspozycji. Krzyż zlokalizowany jest na rozdrożu i znajduje się między dwoma starymi drzewami. Znajduje się na teranie filarów ochronnych związanych z drogą i infrastrukturą techniczną, są to tereny wyłączone z terenów eksploatacji kruszywa. Lokalizacja między dwoma starymi lipami zabezpiecza krzyż przed zniszczeniem tak jak i posadowienie na terenie wyłączonym z eksploatacji. II. 2.3. Wykaz obiektów zabytkowych podlegających ochronie Zabytki nieruchome wpisane Rejestru zabytków nieruchomych L.p. Miejscowość Obiekt Nr wpisu Data wpisu 1. Czarny Kierz (1) Kaplica filialna p.w. Św. Jakuba A-4280/O 30 grudnia 2003 2. Gościechowo Park A-3545/O 25 marca 1983 (1) 3. Kiwity Plebania A-826/O 1 września 1968 (2) 4. Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła wraz z cmentarzem A-1144/O 1 wrześni1 1968 przykościelnym 5. Krekole Kościół p.w. Św. Krzyża i Wawrzyńca wraz z cmentarzem A-831/O 1 września 1968 (1) przykościelnym 6. Napraty Kaplica filialna p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej A-4276/O 30 grudnia 2003 (2) Maryi Panny 7. Wiadukt w ciągu drogi powiatowej 23346 A-4262/O 3 listopada 2003 8. Rokitnik Dom (dworek) A-846/O 23 sierpnia 1968 (1) 9. Samolubie Kościół filialny p.w. Św. Wojciecha A-4278 30 grudnia 2003 (1)
14 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
10. Stoczek Kompleks zabudowań barokowych (kościół, klasztor i in.), A-580/O 20 marca 1963 Klasztorny Krużganki, kaplice (1) 11. Żegoty Kościół parafialny p.w. Św. Jana Ewangelisty A-4281 31 grudnia 2003 (1) Stanowiska archeologiczne wpisane do Rejestru zabytków archeologicznych L. p. Miejscowość Obiekt Nr Rejestru Data wpisu 1 Kiwity Gródek stożkowaty C-064 12 czerwca 1969 Obiekty nieruchome znajdujące się w ewidencji zabytków postulowane do objęcia ochroną L.p. Miejscowość Numer Obiekt Czas powstania (l. obiektów) 1 Czarny Kierz Kapiczka przy szosie do Lidzbarka 4 ćw. XIX w. 2 (5) 13 kapliczka przydrożna 4 ćw. XIX w. 3 17 szkoła Pocz. XX w. 4 17 Budynek gospodarczy przy szkole Pocz. XX w. 5 16 dom Pocz. XX w. 6. Kiersnowo 1 dom Pocz. XX w. 7. (2) kapliczka 4 Cw. XIX w. 8 Kierwiny kapliczka k. XIX w. 9 (20) 10 kapliczka pocz. XX w. 10 24 szkoła Pocz. XX w. 11 budynek gospodarczy przy szkole k. XIX w. 12 2 dom 1910 r. 13 3 Dom pocz. XX w. 14 4 Dom pocz. XX w. 15 5 Dom pocz. XX w. 16 8 dom Lata 20-te XX w. 17 9 dom pocz. XX w. 18 10 budynek gospodarczy 1902 r. 19 10 dom Lata 30-te XX w. 20 13 dom k. XIX w. 21 14 Dom 1902 r. 22 15 dom k. XIX w. 23 16 dom 1895 24 17 dom Lata 20-te XX w. 25 18 dom Pocz. XX w. 26 19 dom k. XIX w. 27 22 dom Pocz. XX w. 28 Kiwity (43) plebania XIX w. 29 Ogrodzenie kościoła k. XIX w. 30 kostnica k. XIXw. 31 Kapliczka przy murze cmentarza K. XIX . 32 Kapliczka przy bramie cmentarza 3 ćw. XIX w. 33 30 Kapliczka 4 ćw. XIX w. 34 Brama cmentarna 3 ćw. XIX w. 35 40 szkoła 2 ćw. XX w. 36 63 szkoła Pocz. XX w. 37 Remiza strażacka Pocz. XX w. 38 Rozlewnia oleju Pocz. XX w. 39 Magazyn drewniany Pocz. XX w. 40 Magazyn murowany Pocz. XX w. 41 Młyn (stolarnia) k. XIX w. 42 1 Dom k. XIX w. 43 1 Budynek gospodarczy k. XIX w. 44 4 Dom Pocz. XX w. 45 5 Dom Pocz. XX w. 46 6 Dom Pocz. XX w. 47 7 Dom Pocz. XX w. 48 11 Dom Pocz. XX w. 49 11 Budynek gospodarczy Pocz. XX w. 50 11 stodoła Pocz. XX w. 51 14 Dom Pocz. XX w. 52 15 dom Pocz. XX w. 53 16 dom Pocz. XX w. 54 18 dom Pocz. XX w. 55 19 dom Pocz. XX w. 56 20 dom Pocz. XX w. 57 21 dom Pocz. XX w.
15 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
58 23 dom k. XIX w. 59 24 dom 4 ćw. XIX w. 60 25 dom 4 ćw. XIX w. 61 27 dom 2 św. XX w. 62 29 dom Pocz. XX w. 63 31 dom Pocz. XX w. 64 33 dom Pocz. XX w. 65 34 dom k. XIX w. 66 35 dom k. XIX w. 67 36 dom k. XIX w. 68 37 dom Pocz. XX w. 69 39 dom Pocz. XX w. 70 41 dom 2 Ćw. XX w. 71 Klejdyty Dwór Pocz. XX w. 72 (2) dwór k. XIX w. 73 Kobiela (11) 5 szkoła Pocz. XX w. 74 1 Dom 2 ćw. XX w. 75 2 Dom k. XIX w. 76 3 Dom Pocz. XX w. 77 4 Dom Pocz. XX w. 78 5 Dom Pocz. XX w. 79 6 Dom k. XIX w. 80 7 Dom 2 ćw. XX w. 81 8 Dom k. XIX w. 82 13 Budynek gospodarczy Pocz. XX w. 83 13 Dom Pocz. XX w. 84 Konity (2) Kapliczka za wsią przy szosie k. XIX w. 85 Krzyż drewniany Pocz. XX w. 86 Krekole (10) 2 Dom k. XIX w. 87 3 Dom k. XIX w. 88 4 Dom k. XIX w. 89 5 Dom Pocz. XX w. 90 6 Dom Pocz. XX w. 91 6 Budynek gospodarczy Pocz. XX w. 92 10 Dom Pocz. XX w. 93 12 Dom 2 ćw. XX w. 94 14 Dom 2 ćw. XX w. 95 16 Dom k. XIX w. 96 Maków (2) Magazyn zbożowy 2 ćw. XXw. 97 Stodoła Pocz. XX w. 98 Napraty (1) 15 Dom k. XIX w. 99 Samolubie (26) 8 Kapliczka Pocz. XX w. 100 Kapliczka na rozdrożu we wsi k. XIX w. 101 17 krzyż Pocz. XX w. 102 szkoła Pocz. XX w. 103 Budynek gospodarczy przy szkole Pocz. XX w. 104 29 Dom (dawna karczma) Pocz. XX w. 105 8 Dom Pocz. XX w. 106 8 Budynek gospodarczy Pocz. XX w. 107 9 Dom k. XIX w. 108 11 Dom k. XIX w. 109 14 Dom Pocz. XX w. 110 16 Dom Pocz. XX w. 111 17 Dom k. XIX w. 112 17 Budynek gospodarczy k. XIX w. 113 18 Dom 2 ćw. XXw. 114 19 Dom 2 ćw. XXw. 115 21 Dom 2 ćw. XXw. 116 22 Dom 2 ćw. XXw. 117 24 Dom 2 ćw. XXw. 118 28 Dom 2 ćw. XXw. 119 30 Dom Pocz. XX w. 120 30 Budynek gospodarczy Pocz. XX w. 121 30 kuźnia Pocz. XX w. 122 31 Dom Pocz. XX w. 123 32 Dom Pocz. XX w. 124 33 Dom Pocz. XX w. 125 Stoczek Klasztorny Szkoła Pocz. XX w. 126 (24) Budynek gospodarczy przy szkole Pocz. XX w. 127 Kapliczka przy kladsztorze Poł. XIX w.
16 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
128 Kapliczka przy szosie na Napraty Pocz. XX w. 129 Kapliczka na skraju wsi k. XIX w. 130 Kapliczka we wsi przy szosie na Napraty k. XIX w. 131 Kapliczka przy szosie na Napraty Pocz. XX w. 132 38 kapliczka Pocz. XX w. 133 40 kapliczka k. XIX w. 134 Zespół dworca kolejowego bud gosp. Pocz. XX w. 135 45 Dawny dworzec Pocz. XX w. 136 46 Dom w zespole dworca Pocz. XX w. 137 31 zajazd 4 ćw. XIX w 138 31a Wozownia przy zajeździe 4 ćw. XIX w. 139 32 dom Pocz. XX w. 140 33 dom k. XIX w. 141 34 dom 4 ćw. XIX w. 142 35 dom Lata 20-te XX w. 143 36 dom Pocz. XX w. 144 37 dom Pocz. XX w. 145 38 dom 2 ćw. XX w. 146 41 dom 4 ćw. XIX w. 147 42 dom k. XIX w. 148 47 dom Pocz. XX w. 149 Tolniki Wielkie Dworzec kolejowy Pocz. XX w. 150 (10) Budynek gospodarczy w zesp. dworca Pocz. XX w. 151 11 Kapliczka Pocz. XX w. 152 19 szkoła Pocz. XX w. 153 11 Dom k. XIX w. 154 11 Budynek gospodarczy k. XIX w. 155 14 dom Pocz. XX w. 156 14 Kuźnia k. XIX w. 157 17 Dom 2 ćw. XX w. 158 20 dom 2 ćw. XX w. 159 Żegoty (54) Kapliczka przydrożna Pocz. XIX w. 160 6 Kapliczka XIX/XIX w. 161 21 kapliczka XIX/XX w. 162 35 kapliczka Pocz. XX w. 163 48 Kapliczka przydrożna 1 połowa XIX w. 164 57 krzyż k. XIX w. 165 57 Kapliczka przydrożna murowana Pocz. XX w. 166 szkoła Pocz. XX w. 167 3 dom XIX/XX w. 168 szkoła Lata 30-te XX w. 169 4 dom k. XIX w. 170 5 dom pocz XX w. 171 6 dom k. XIX w. 172 7 dom Pocz. XX w. 173 8 Dom Lata 20-te XX w. 174 10 Dom Lata 20-te XX w. 175 11 Dom Lata 20-te XX w. 176 12 dom k. XIX w. 177 13 dom 4 ćw. XIX w. 178 15 dom 4 ćw. XIX w. 179 18 dom Lata 20-te XX w. 180 19 Dom Pocz. XX w. 181 20 Dom Lata 20-te XX w. 182 21 Dom Pocz. XX w. 183 22 Dom k. XIX w. 184 Kapliczka w ogrodzeniu kościoła k. XIX w. 185 Ogrodzenie kościoła XIX/XX w. 186 Plebania k. XIX w. 187 37 Dom k. XIX w. 188 38 Dom organistówka 4 ćw. XIX w. 189 24 dom Lata 20-te XX w. 190 26 dom 4 ćw. XIX w. 191 27 dom Lata 20-te XX w. 192 29 Dom Pocz. XX w. 193 30 dom Pocz. XX w. 194 31 dom Pocz. XX w. 195 32 Dom 4 ćw. XIX w. 196 33 dom Pocz. XX w. 197 34 Dom k. XIX w.
17 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
198 35 Dom k. XIX w. 199 37 Dom 4 ćw. XIX w. 200 41 Dom 4 ćw. XIX w. 201 44 Dom 4 ćw. XIX w. 202 45 Dom k. XIX w. 203 47 Dom Pocz. XX w. 204 48 Dom k. XIX w. 205 49 Dom Pocz. XX w. 206 51 Dom Pocz. XX w. 207 52 Dom Pocz. XX w. 208 53 Dom k. XIX w. 209 54 Dom Pocz. XX w. 210 55 Dom 2 ćw. XX w. 211 57 Dom 2 ćw. XX w. 212 58 Dom Pocz. XX w. 213 59 Dom Pocz. XX w. Wykaz stanowisk archeologicznych Numer Nr na Miejscowość Nr w Lp. Typ obiektu Chronologia AZP Obsz. miejsc. 1 15-63 22 Samolubie 1 C Późne średniowiecze/nowożytność 2 23 Samolubie 2 C Późne średniowiecze/nowożytność 3 24 Samolubie 3 C Późne średniowiecze/nowożytność 4 25 Samolubie 4 C nowożytność 5 26 Samolubie 5 C nowożytność 6 27 Samolubie 6 C nowożytność 7 28 Samolubie 7 C Późne średniowiecze/nowożytność 8 30 Samolubie 8 C nowożytność 9 31 Samolubie 9 C nowożytność 10 32 Samolubie 10 C nowożytność 11 33 Samolubie 11 C nowożytność 12 34 Krekole 1 C Późne średniowiecze/nowożytność 13 35 Krekole 2 C nowożytność 14 36 Krekole 3 C nowożytność 15 37 Samolubie 12 C nowożytność 16 38 Samolubie 13 C Późne średniowiecze/nowożytność 15-64 12 Krekole 17 4 C Późne średniowiecze/nowożytność 18 16-63 1 Napraty 1 B Epoka kamienia 19 3 Napraty 2 C nowożytność 9 Napraty 20 3 B Starożytność/nowożytność 10 Klejdyty 21 1 B Wczesna epoka żelaza/ późne średniowiecze 22 16-64 6 Połapin 1 C nowożytność
23 26 Połapin 2 C nowożytność 24 27 Połapin 3 C Późne średniowiecze 25 28 Połapin 4 C Późne średniowiecze/nowożytność 29 Stoczek 26 1 C nowożytność 30 Połapin 27 5 C Późne średniowiecze/nowożytność 28 31 Połapin 6 C Późne średniowiecze/nowożytność 29 32 Krekole 1 C Późne średniowiecze/nowożytność 30 33 Krekole 2 C Późne średniowiecze/nowożytność 31 34 Krekole 3 C Późne średniowiecze 32 35 Krekole 4 C okres nowożytny 33 36 Krekole 5 C Późne średniowiecze/nowożytność 34 37 Krekole 6 C Późne średniowiecze/nowożytność 35 17-64 1 Kiwity 1 A późne średniowiecze 2 Kiwity 36 2 Wczesna epoka żelaza 4 Bartniki 37 1 Wczesna epoka żelaza 38 10 Kiwity 3 C Wczesna epoka żelaza / nowożytność 39 11 Kiwity 4 C Nowożytność 40 12 Kiwity 5 B epoka kamienia / nowożytność 41 13 Kiwity 6 B późne średniowiecze/ nowożytność 42 14 Kiwity 7 B nowożytność
18 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
43 15 Kiwity 8 B nowożytność 44 16 Bartniki 2 C Neolit/ późne średniowiecze 45 17 Bartniki 3 B Wczesna epoka żelaza / średniowiecze 46 18 Bartniki 4 C późne średniowiecze / nowożytność 19 Bartniki Wczesna epoka żelaza / późne średniowiecze 47 5 B / nowożytność 48 20 Bartniki 6 C nowożytność 49 21 Bartniki 7 C późne średniowiecze / nowożytność 50 22 Bartniki 8 B wczesna epoka żelaza / nowożytność 51 23 Bartniki 9 B późne średniowiecze / nowożytność 52 24 Rokitnik 1 C późne średniowiecze / nowożytność 53 25 Rokitnik 2 C nowożytność 54 26 Rokitnik 3 B nowożytność 55 27 Rokitnik 4 C nowożytność 56 28 Rokitnik 5 C nowożytność 57 29 Rokitnik 6 C nowożytność 58 1 Kierwiny 1 59 2 Kierwiny 2 60 3 Kobiela 1 Okres wpływów rzymskich 61 6 Konity 1 C nowożytność 62 7 Stoczek Klasztorny 1 C nowożytność 63 14 Kierwiny 3 B Wczesna epoka żelaza / wczesne Sredn. 64 15 Kierwiny 4 C nowożytność 65 16 Kierwiny 5 B Wczesna epoka żelaza 66 17 Kierwiny 6 B Wczesne średniowiecze 67 18 Kierwiny 7 C Wczesne średniowiecze 68 19 Kierwiny 8 C Wczesne średniowiecze 69 20 Stoczek Klasztorny 2 B nowożytność 70 21 Kierwiny 9 C starożytność 71 22 Kierwiny 10 C Wczesna epoka żelaza 72 23 Konity 2 C Wczesna epoka żelaza 73 24 Kobiela 2 B Wczesne średniowiecze 74 25 Kobiela 3 C starożytność 75 26 Kobiela 4 C nowożytność 76 27 Kobiela 5 C starożytność 77 28 Kobiela 6 B Wczesne średniowiecze 78 29 Kobiela 7 C Starożytność 79 30 Kierwiny 11 B Wczesna epoka żelaza 80 31 Kierwiny 12 B Wczesna epoka żelaza 81 32 Kierwiny 13 B Starożytność 82 33 Kierwiny 14 C nowożytność 83 34 Kierwiny 15 B Wczesne średniowiecze 84 17-63 35 Kierwiny 16 B Wczesne średniowiecze 85 38 Czarny Kierz 1 C Starożytność 86 39 Czarny Kierz 2 B Wczesne średniowiecze 87 40 Czarny Kierz 3 B Starożytność 88 41 Czarny Kierz 4 C starożytność 89 42 Czarny Kierz 5 B Wczesna epoka żelaza 90 43 Czarny Kierz 6 B Wczesna epoka żelaza 91 18-63 1 Klutajny 1 Wczesna epoka żelaza 92 2 Gościechowo 1 Wczesna epoka żelaza 93 3 Maków 1 C Starożytność / nowożytność 94 4 Maków 2 C Starożytność / nowożytność 95 5 Maków 3 B Starożytność / nowożytność 96 6 Klutajny 2 C Starożytność 97 7 Klutajny 3 C Starożytność / nowożytność 98 8 Czarny Kierz 7 A Starożytność 99 9 Czarny Kierz 8 B Starożytność 100 10 Klutajny 4 B Starożytność / nowożytność 101 11 Czarny Kierz 9 C Wczesna epoka żelaza 102 12 Czarny Kierz 10 C Starożytność 103 13 Klutajny 5 C nowożytność 104 14 Tolniki Wielkie 1 B Późne średniowiecze 105 15 Tolniki Wielkie 2 B Późne średniowiecze 106 16 Tolniki Wielkie 3 C nowożytność 107 17 Tolniki Wielkie 4 B Późne średniowiecze 108 18 Tolniki Wielkie 5 C nowożytność 109 19 Żegoty 1 C nowożytność 110 20 Żegoty 2 C nowożytność 111 21 Żegoty 3 B Późne średniowiecze 112 22 Żegoty 4 C nowożytność
19 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
113 23 Żegoty 5 C nowożytność 114 24 Żegoty 6 C neolit 115 26 Żegoty 7 C nowożytność 116 27 Tolniki Wielkie 6 C Starożytność
Wykaz zabytkowych cmentarzy:
Kiwity - cmentarz Rzymsko katolicki, parafialny, czynny Krekole – cmentarz rzymsko-katolicki, parafialny, czynny Stoczek Klasztorny – cmentarz rzymsko-katolicki, parafialny, czynny Żegoty – cmentarz rzymsko-katolicki, parafialny, czynny Żaden z cmentarzy nie jest wpisany do rejestru zabytków. W rejestrze znajdują się tylko cmentarze przykościelne, nieczynne. Wykaz zabytkowych parków: Gościechowo Klejdyty Klutajny Maków Park w Gościechowie jest wpisany do rejestru zabytków, pozostałe nie wpisane do rejestru, zachowane w formie szczątkowej. III.3. KIERUNKI ROZWOJU FUNKCJI GOSPODARCZYCH III.3.1. R o l n i c t w o Gmina charakteryzuje się bardzo korzystnymi warunkami przyrodniczo – rolniczymi. O kierunku rozwoju rolnictwa w gospodarce rynkowej przesądzają warunki przyrodniczo rolnicze i ekonomiczne, które mają bezpośredni wpływ na opłacalność produkcji. Należy zadbać o tworzenie warunków do powstawania gospodarstw farmerskich, rodzinnych, dużych (około 100 ha i więcej) oraz grup producenckich z gospodarstw na mniejszych areałach. Ważnym czynnikiem stymulującym rozwój gospodarczy jest stwarzanie przez samorząd warunków sprzyjających nowym inwestycjom związanym z przetwórstwem rolno – spożywczym (przestrzenne przygotowanie terenów, uzbrojenie w infrastrukturę techniczną itp.). Dobre gleby (dominujący kompleks pszenny dobry oraz żytni dobry z bardzo szerokim wachlarzem doboru roślin uprawnych, mniejsza niż na pozostałym obszarze gminy wrażliwość terenu na antropopresję, korzystne przemiany w strukturze gospodarstw rolnych oraz aktywność społeczna, to zespół cech, który stanowi potencjał do rozwoju rolnictwa. Dodatkowy potencjał do rozwoju gospodarczego stanowi powiązanie komunikacyjne gminy: - przez drogę krajową 51- z krajowym systemem dróg szybkiego ruchu oraz z przejściem granicznym. Korzystne warunki do rozwoju gospodarczego występują także w w południowej i północnej części gminy. Ograniczenia na tym obszarze stanowią tereny objęte ochroną, na których gospodarstwa rolne będą uzupełnieniem funkcji turystycznej lub odwrotnie w zależności od lokalnych warunków. Postuluje się na obszarach wrażliwych na antropopresję wprowadzanie rolnictwa opartego o ekologiczne zasady gospodarowania (zintegrowanego), które na obszarze tej gminy ma wyjątkowo sprzyjające warunki rozwoju przez brak zanieczyszczeń środowiska przyrodniczego. Produkty rolne wytwarzane w takich gospodarstwach są poszukiwane na rynkach krajowych i za granicą. W ramach prac przygotowujących sektor rolny do integracji z Unią Europejską postuluje się przyjąć następującą politykę przestrzenną w dziedzinie rolnictwa: wykorzystanie w maksymalnym stopniu programów pomocowych UE do tworzenia prawidłowej struktury gospodarstw rolnych, poprawy warunków życia ludności wiejskiej i likwidacji bezrobocia na wsi; tworzenie dużych (ok. 100 ha i więcej) gospodarstw rolnych głównie nastawionych na produkcję roślinną oraz chów bydła; tworzenie gospodarstw specjalistycznych na mniejszym areale; organizacja skupu, przetwórstwa i sprzedaży artykułów rolniczych ; zrównoważone respektowanie wymogów środowiska w rolnictwie; poprawa warunków życia ludności na wsi poprzez rozbudowę systemów infrastruktury technicznej oraz społecznej; rozwój produkcji alternatywnej na terenach wiejskich w sąsiedztwie lasów jak: uprawa i zbieranie ziół, zbiory runa leśnego oraz rozwój pszczelarstwa; rozwój przetwórstwa rolno - spożywczego w oparciu o lokalne produkty. III.3.2. Turystyka Niewielki rozwój funkcji turystycznej w dotychczasowym rozwoju gminy wynikał głównie z niewielkiej oferty terenów atrakcyjnych do lokalizacji bazy turystycznej. Najkorzystniejsze tereny pod rozwój turystyki skoncentrowane są w południowej części gminy.
20 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Jako podstawową zasadę przy rozwoju funkcji turystycznej w gminie postuluje się rozwijanie różnorodnych form turystyki. Do rozwoju turystyki krajoznawczej o zasięgu ponadlokalnym postuluje się wykorzystanie wyjątkowego miejsca na terenie gminy jakim jest Stoczek Klasztorny znany jako miejsce kultu Matki Bożej sięgającego czasów średniowiecznych. W Stoczku, oprócz sanktuarium z cudownym obrazem Matki Bożej, klasztorem z „izbą pamięci” poświęconą Prymasowi Wyszyńskiemu, znajduje się także piękny ogród klasztorny. Od 1957r. obiektem opiekuje się zgromadzenie księży Marianów. Konieczne jest wzbogacenie obiektu w urządzenia turystyczne, z obiektami hotelowymi, usługami, parkingami, miejscami postojowymi z małą architekturą. W południowej części gminy ze względu na wrażliwość terenu na antropopresję (zwłaszcza obszaru nad jeziorami), wskazane jest rozwijanie funkcji rekreacyjnej w oparciu o istniejące jednostki osadnicze, w których funkcja turystyczna byłaby stymulatorem do ich rozwoju. Postuluje się na tym obszarze w pierwszej kolejności rozwiązanie problemu neutralizacji ścieków. Postuluje się przyjęcie następujących standardów do dalszego rozwoju budownictwa letniskowego na obszarze gminy.
Budownictwo letniskowe rekreacji indywidualnej, na działkach nie mniejszych niż 1500 800 m2, powinno rozwijać się we wsiach, na zasadzie uzupełnień zabudowy lub rozwoju przestrzennego poszczególnych wsi. Na nowych terenach zespoły zabudowy nie powinny przekraczać 30 działek. Nowe zainwestowanie turystyczne może być realizowane pod warunkiem spełnienia przez inwestorów warunków dotyczących uzbrojenia terenu w pełną infrastrukturę techniczną. Architektura obiektów winna skalą i stylem nawiązywać do cech budownictwa regionalnego tzn. dachy o nachyleniu 0 około 30- 500 35-45 , pokryte dachówką lub materiałem dachówkopodobnym w odcieniu czerwieni.
W ciągu drogi krajowej nr 51 w północnej części gminy postuluje się lokalizację urządzeń turystycznych związanych z obsługą podróżnych. Korzystną lokalizacją jest rejon miejscowości Samolubie. Miejscowości i obszary szczególnie preferowane do rozwoju turystyki na terenie gminy: Klutajny, Żegoty, Maków, Stoczek Klasztorny, Samolubie. Wymogi architektoniczne dla nowej zabudowy turystycznej takie jak dla obszaru całej gminy t.j. wysokość budynku do 2 kondygnacji z użytkowym poddaszem, dachy dwu lub wielospadowe kryte dachówką lub materiałem dachówko podobnym.
III. 3.3. Przemysł i rzemiosło produkcyjno – u s ł u g o w e Produkcja przemysłowa na terenie gminy winna się rozwijać, głównie w oparciu o zakłady nastawione na przetwórstwo surowców lokalnych takich jak: produkty rolne, drewno, itp. oraz inne nie związane z bazą surowcową. Nowe zakłady produkcyjne powinny być lokalizowane głównie w miejscowościach, które obecnie są ośrodkami koncentracji przedsiębiorczości, tj.: Samolubie, Stoczek, Żegoty, Kobiela, Klejdyty, Krekole i Kiersnowo. W miejscowości Kiwity w pierwszej kolejności należy wykorzystać tereny po byłych zakładach produkcyjnych i bazach obsługi rolnictwa oraz tereny we wschodniej części gminy przeznaczone na zakłady rzemieślnicze. W pozostałych miejscowościach mogą być realizowane niewielkie zakłady związane z produkcją rolną lub uszlachetnianiem i przetwarzaniem lokalnych surowców i płodów rolnych. Ważnym elementem generującym rozwój społeczno – gospodarczy gminy jest prognozowane tworzenie się obszarów aktywizacji społeczno - gospodarczej w rejonie miejscowości położonych w ciągu drogi krajowej nr 51 oraz w rejonie miejscowości Samolubie. Przewiduje się tworzenie się pasm aktywizacji gospodarczej w ciągach dróg wojewódzkiej i powiatowych powiązanych dobrze z układem nadrzędnym. W tym wypadku lokalizacje i wjazdy musza być uzgodnione z Zarządcą drogi.
III. 4. KIERUNKI ROZWOJU SIECI OSADNICZEJ ORAZ OBSŁUGI LUDNOŚCI Gmina Kiwity położona jest w środkowej części województwa warmińsko-mazurskiego. W 2007 r. gminę zamieszkiwało 3422 osób. Pomiędzy 2001 r. a 2007 r. liczba ludności w gminie zmniejszyła się o ok. 4 %. Na spadek zaludnienia wsi wpłynęły przede wszystkim dwa czynniki: malejący przyrost naturalny i migracje. Rozkład liczby ludności w gminie jest dość równomierny. Do największych miejscowości pod względem zaludnienia należą: Żegoty i Kiwity a do najmniejszych Napratki, Konity i Połapin. Na terenie gminy przeważają miejscowości o liczbie mieszkańców od 50 do 200. Gęstość zaludnienia w gminie Kiwity wynosi około 24 os./km2 podobnie jak średnio na obszarach wiejskich województwa warmińsko- mazurskiego. Na liczbę mieszkańców gminy wpływa przede wszystkim przyrost naturalny. W województwie warmińsko- mazurskim na obszarach wiejskich przyrost naturalny na 1000 mieszkańców w 2007 r. wyniósł 3,0 %o a w gminie tylko 0,9 %o ale w dalszym ciągu jest dodatni, co trzeba uznać za sytuację korzystną.
21 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Bardzo duże znaczenie na kształtowanie się rozwoju demograficznego mają również migracje. W gminie Kiwity saldo migracji na 1000 mieszkańców w 2007 r. było ujemne i wynosiło – 1,8. Oznaczało to, iż odpływ ludności z gminy był większy niż napływ. Zmiany w zaludnieniu obszarów wiejskich, wywołane nadmiernym odpływem ludności i zmniejszaniem się przyrostu naturalnego przyczyniają się do negatywnych przemian struktury wieku i płci mieszkańców. Niekorzystne zmiany w strukturze wieku wyrażają się „starzeniem się” ludności wiejskiej. Tabela Struktura wieku ludności w latach 2001 i 2007
Lata Struktura wieku wiek przedprodukcyjny wiek produkcyjny wiek poprodukcyjny w procentach Obszary wiejskie województwa warmińsko-mazurskiego 2001 29,3 57,9 12,8
2007 24,2 62,5 13,2 Gmina Kiwity 2001 28,2 58,4 13,4
2007 22,4 62,8 14,8 Źródło: WWW.stat.gov.pl
O starzeniu się ludności świadczy wzrost liczby mieszkańców w wieku poprodukcyjnym w stosunku do ogółu ludności. Pomiędzy 2001 rokiem, a 2007 r. w gminie Kiwity podobnie jak na obszarach wiejskich województwa warmińsko-mazurskiego nastąpiły zmiany w proporcjach pomiędzy trzema grupami ekonomicznymi ludności. Widoczny jest tu spadek ludności w wieku przedprodukcyjnym spowodowany spadkiem urodzeń na korzyść dwóch pozostałych grup t.j. wieku produkcyjnego i poprodukcyjnego. Za niepokojące zjawisko należy uznać wzrost udziału ludności w wieku poprodukcyjnym do ogółu ludności. W gminie Kiwity wartość ta wzrosła do 14,8 % w stosunku do ogólnej liczby ludności, co wskazuje na postępujący proces demograficznego starzenia się społeczeństwa. Ważnym zagadnieniem demograficznym przy analizie ludności jest struktura ludności według płci. Do której badania najczęściej stosowany jest współczynnik feminizacji określający liczbę kobiet przypadającą na 100 mężczyzn. Tabela Współczynnik feminizacji w latach 2001 i 2007
Rok Współczynnik feminizacji Obszary wiejskie województwa warmińsko-mazurskiego 2001 97,8 2007 98,0 Gmina Kiwity 2001 90,9 2007 91,0 Źródło: WWW.stat.gov.pl W gminie Kiwity wskaźnik ten utrzymuje się na poziomie ok. 91 kobiet na 100 mężczyzn. Zjawisko to jest charakterystyczne dla obszarów wiejskich, spowodowane przede wszystkim większą migracją kobiet do miast. Ocena sytuacji demograficznej: Gminę Kiwity charakteryzuje spadek liczby zaludnienia spowodowany niskim przyrostem naturalnym (na 1000 mieszkańców 0,9 %0). Jednak korzystnie jest, iż gmina nie osiągnęła ujemnego przyrostu naturalnego; Proces ten znajduje odzwierciedlenie w niskiej gęstości zaludnienia; Saldo migracji na 1000 mieszkańców wynosi -1,8; Niekorzystne zmiany nastąpiły w strukturze wieku ludności gminy. Ludność w wieku poprodukcyjnym stanowiła w ogólnej liczbie ludności 14,8 %. Uzyskana wartość świadczy o postępujących w gminie procesie starzenia się społeczeństwa.
Rynek pracy i bezrobocie W województwie warmińsko-mazurskim w 2007 r. pracujący w głównym miejscu pracy stanowili 50 279 osób a na terenie gminy 115.
Tabela Pracujący w głównym miejscu pracy na terenie gminy Kiwity
22 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Lata Ogółe Udział % kobiet m 2001 178 55,6 2002 110 72,7 2003 133 67,7 2004 107 72,0 2005 106 67,9 2006 103 71,8 2007 115 69,6 Źródło: WWW.stat.gov.pl
Na terenie gminy w 2001r. zlokalizowane były 104 podmioty gospodarki narodowej a w 2007 r. 124, z czego 94 % stanowiły jednostki sektora prywatnego. O aktywności ekonomicznej ludności świadczy wskaźnik liczby podmiotów na 1000 mieszkańców w wieku produkcyjnym. W gminie Kiwity wyniósł on 58 a na obszarach wiejskich województwa jego wartość wynosi 79. Bezrobocie jest jednym z ważniejszych problemów gminy Kiwity podobnie jak województwa warmińsko-mazurskiego. W 2007 r. liczba bezrobotnych w gminie Kiwity wynosiła 413. Wielkość bezrobocia od 2003 r. do 2007 była zróżnicowana jednak z tendencją do zmniejszenia liczby zarejestrowanych bezrobotnych podobnie jak w województwie. Tabela Liczba bezrobotnych
Rok Liczba bezrobotnych zarejestrowanych Gmina Kiwity Województwo Warmińsko-Mazurskie 2003 515 170 430 2004 535 162 361 2005 566 150 910 2006 531 127 574 2007 413 98 995 Źródło: WWW.stat.gov.pl
Jednak bezrobocie faktyczne jest większe od zarejestrowanego. Wynika to z faktu, iż część bezrobotnych została ukryta w rentach inwalidzkich, wcześniejszych emeryturach, świadczeniach przedemerytalnych. Ponadto statystyka bezrobocia nie obejmuje rozmiarów bezrobocia w indywidualnym rolnictwie. Jest to tzw. bezrobocie utajone, które wynika z utrzymania nie w pełni wykorzystanych członków najbliższej rodziny i domowników.
Warunki życia ludności Obsługa ludności Usługi na rzecz ludności świadczone są przez placówki usługowe o znaczeniu lokalnym: samorządowe: ● 3 szkoły podstawowe, ● 1 gimnazjum, ● 1 klub, ● biblioteka gminna i punkt biblioteczny, ● 12 świetlic wiejskich, ● 3 boiska szkolne, 2 wiejskie ● 2 strażnice OSP.
w gestii innych placówek: ● 1 placówka pocztowa, ● 1 centrala telefoniczna, ● 4 kościoły, ● 1 placówka ochrony zdrowia, ● 4 cmentarze komunalne. komercyjne: ● 11 sklepów, ● 2 placówki gastronomiczne, ● 36 zakładów usługowych. Głównym ośrodkiem koncentracji urządzeń obsługi ludności są: Kiwity, które wyposażone są w urządzenia usługowe o zasięgu gminnym; Żegoty, Samolubie i Krekole wyposażone są w usługi, które swoim zasięgiem obejmują pewien obszar i stanowią ośrodki równoważenia rozwoju. Pojedyncze urządzenia usługowe tzw. usługi elementarne (sklep, świetlice wiejskie) znajdują się w pozostałych większych miejscowościach. Warunki mieszkaniowe
23 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Na terenie gminy Kiwity w 2006 r. znajdowało się 971 mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 79743 m2. Sytuacja pod względem zasobów mieszkaniowych w gminie Kiwity jest porównywalna do średniej sytuacji na obszarach wiejskich województwa warmińsko-mazurskiego.
Tabela Zasoby mieszkaniowe w 2006 r.
Wyszczególnienie Gmina Kiwity Obszary wiejskie województwo warmińsko-mazurskie Liczba osób na 1 mieszkanie 3,5 3,5 Powierzchnia użytkowa na 1 osobę w m2 23,4 21,4 Liczba mieszkań na 1000 mieszkańców 284,7 287,0 Powierzchnia użytkowa na 1 mieszkanie w m2 82,1 74,5 Źródło: WWW.stat.gov.pl
Tabela Zasoby mieszkaniowe w gminie Kiwity
Liczba mieszkań Liczba osób na Powierzchnia użytkowa Powierzchnia użytkowa na 1 Rok 2 2 1 mieszkanie mieszkań w m mieszkanie w m 2001 927 3,8 73 964 79,8 2002 921 3,8 75 794 82,3 2003 967 3,6 79 222 81,9 2004 969 3,6 79 424 82,0 2005 970 3,6 79 628 82,1 2006 971 3,5 79 743 82,1 Źródło: WWW.stat.gov.pl
W gminie Kiwity pomiędzy 2001 a 2006 r. liczba mieszkań zwiększyła się o 5% a liczba osób na 1 mieszkanie spadła z 3,8 na 3,5 co świadczy o prawie stałej sytuacji mieszkaniowej w gminie. Jednoczenie wzrosła powierzchnia użytkowa do 82,1 w m2. Na terenie gminy dominuje zabudowa jednorodzinna i zagrodowa. Ocena sytuacji na rynku pracy, bezrobocia i warunków życia ludności
Głównym ośrodkiem koncentracji urządzeń obsługi ludności jest miejscowość Kiwity wyposażona w urządzenia usługowe o zasięgu gminnym; Funkcję ośrodków pomocniczych pełnią miejscowości Żegoty, Krekole, które wyposażone są w urządzenia usługowe i stanowią ośrodki równoważenia rozwoju gminy; Mieszkańcy mają zapewniony dobry dostęp do usług; Sytuacją w zakresie poszczególnych rodzajów usług w 2007 r. przedstawia poniższa tabela:
Gmina Kiwity Obszary wiejskie województwa Wybrane rodzaje usług – dane za 2007 r. warmińsko-mazurskiego Oświata Liczba uczniów na jedna szkołę podstawową1 82 98 Liczba uczniów na jedno gimnazjum1 157 156 Ochrona zdrowia Liczba ludności na 1 zakład opieki zdrowotnej 3422 6209
Kultura Liczba ludności na placówkę biblioteczna 1711 1 730 Liczba księgozbiorów w bibliotekach na 1000 3959 3 853 mieszkańców 1 bez szkół specjalnych Źródło: WWW.stat.gov.pl Sytuacja mieszkaniowa w gminie jest porównywalna do średniej sytuacji na obszarach wiejskich województwa; Po roku 2001 wyrosła liczba oddawanych mieszkań do użytku jak i powierzchnia użytkowa przypadająca na jedno mieszkanie; Pomiędzy 2003 a 2007 rokiem nastąpił spadek bezrobocia; Aktywności ekonomiczna ludności w gminie wynosiła 58. III. 5. KIERUNKI PRZEKSZTAŁCEŃ STRUKTURY FUNKCJONALNO – PRZESTRZENNEJ GMINY Diagnoza uwarunkowań rozwoju gminy pozwoliła na wyodrębnienie na jej obszarze dwóch podstawowych jednostek strukturalnych „RP”- jednostka wielofunkcyjna z główną funkcją gospodarczą – rolnictwem i przemysłem oraz jednostka „MRT”- o funkcji rolnej, turystycznej i przedsiębiorczości z pewnymi ograniczeniami do rozwoju wynikającymi z funkcji ochronnych terenu. Różnią się one głównie uwarunkowaniami przyrodniczymi, predyspozycjami obszaru do rozwoju funkcji gospodarczych oraz kierunkami polityki przestrzennej.
24 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Zastosowane na rysunku studium gminy symbole literowe oznaczają następujące przeznaczenia podstawowe wyodrębnionych terenów, na których przyjmuje się istniejące użytkowanie terenu oraz projektuje się możliwość zmiany przeznaczenia terenów rolnych na użytkowanie nierolnicze i nieleśne. „W” – zabudowa wielofunkcyjna, obejmuje istniejącą zabudowę i kierunki rozwoju miejscowości Kiwity – głównego ośrodka obsługi gminy. Na terenie miejscowości dopuszcza się realizacje po opracowaniu planów miejscowych na nowych terenach, zabudowy mieszkalnej, usługowej związaną z obsługą ludności, produkcyjnej, rzemieślniczej oraz urządzeń związanych z rozwojem turystyki, „MU” - zabudowa mieszkalno - usługowa – na terenach oznaczonych tym symbolem przyjmuje się istniejącą zabudowę i dopuszcza się realizacje po opracowaniu planów miejscowych na nowych terenach, zabudowy mieszkalnej, usługowej związaną z obsługą ludności, pensjonatów, moteli, zajazdów, przy drogach publicznych oraz nieuciążliwych zakładów rzemieślniczych (uciążliwość obiektów nie wykracza poza teren działki). Na terenach tych wszystkie funkcje musza być podporządkowane nadrzędnej, którą jest zabudowa mieszkalna. „MUW”- zabudowa wielofunkcyjna – tereny oznaczone tym symbolem odnoszą się głównie do ośrodków pomocniczych obsługi gminy tj. miejscowości Samolubie, Krekole i Żegoty (obejmują w nich istniejącą zabudowę oraz kierunki rozwoju przestrzennego). Na terenach tych funkcje: mieszkalna, usługowa i związana z produkcją i przedsiębiorczością są równorzędne. Wskazują na konieczność rozwoju miejsc pracy przy rozwoju mieszkalnictwa. Przyjmuje się istniejącą zabudowę na tych terenach i dopuszcza się realizacje po opracowaniu planów miejscowych na nowych terenach zabudowy wielofunkcyjnej tj. mieszkalnej, usługowej, oraz produkcyjnej. „R”- tereny usług turystycznych i rekreacji w nawiązaniu do zabudowy mieszkalnej - dotyczy głównie terenów wsi położonych na terenach o walorach przyrodniczo – krajobrazowych predestynowanych do rozwoju turystyki. Na nowych terenach oznaczonym tym symbolem przewiduje się po opracowaniu planów miejscowych zabudowę usług turystycznych i rekreacji oraz dopuszcza się możliwość realizacji zabudowy mieszkalnej. „PE”- tereny złóż kruszywa naturalnego. Obejmuje złoża kruszywa udokumentowane i spodziewane występowanie tego surowca. Eksploatacja odkrywkowa złóż kruszywa powinna się odbywać zgodnie z przepisami prawa geologicznego. Poza terenami wyznaczonymi w studium dopuszcza się możliwość eksploatacji złóż kruszywa po ich udokumentowaniu i opracowaniu planu miejscowego.
Jednostka strukturalna „RP” Jest to jednostka obejmująca środkową część gminy. W dotychczasowym rozwoju podstawową funkcją gospodarczą na obszarze jednostki było rolnictwo. Na obszarze jednostki występuje zróżnicowana wrażliwość obszaru na antropopresję. Dominuje jednak stosunkowo duża odporność na działalność człowieka. Na tym terenie postuluje się lokalizowanie urządzeń związanych z obsługą rolnictwa, przetwórstwa produktów rolnych, produkcji zwierzęcej w gospodarstwach farmerskich oraz grup producenckich związanych z produkcją zwierzęcą i inną produkcją stwarzająca pewną uciążliwość dla środowiska. Pewne ograniczenia w gospodarowaniu głównie w zakresie użytkowania terenu występują w rejonie użytku ekologicznego „Bartniki”. Na terenie jednostki znajduje się ośrodek obsługi gminy: Kiwity w urządzenia usługowe II poziomu do obsługi całej gminy oraz urzadzenia usługowe do obsługi przyległego mikrorejonu. Ośrodek obsługi gminy powiązany jest z miejscowościami w gminie nadrzędnym i podstawowym układem dróg: wojewódzką, powiatowymi i gminnymi. Jest to jednostka wielofunkcyjna, co oznacza, że funkcje gospodarcze takie jak rolnictwo, przemysł, przedsiębiorczość mają równorzędne uwarunkowania rozwoju. Jest to obszar o niewielkich walorach przyrodniczo – krajobrazowych do rozwoju funkcji turystycznej. Posiada jednak potencjał do rozwoju funkcji turystycznej krajoznawczej. Na terenie tym znajduje się obiekt o randze ponadregionalnej. Jest to Stoczek Klasztorny miejsce kultu Matki Bożej sięgającego czasów średniowiecznych, oprócz tego jest to miejsce, w którym przebywał Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński aresztowany w 1953r. i wywieziony z Warszawy przez władze komunistyczne (osadzony kolejno w Rywałdzie, Stoczku, Prudniku i Komańczy) i uwolniony w 1956r. Konieczne jest wzbogacenie obiektu i zlokalizowanie we wsi Stoczek, urządzeń turystycznych z obiektem hotelowym, usługami, parkingiem, miejscami postojowymi z małą architekturą. Na obszarze jednostki przyjęto następujące kierunki rozwoju funkcji gospodarczych: w zakresie rolnictwa rozwój wielokierunkowy, duże gospodarstwa farmerskie oraz mniejsze tworzące grupy producenckie, a na terenach wrażliwych na antropopresję na obszarze chronionego krajobrazu oraz zlewni jezior gospodarstwa zintegrowane i agroturystyka; w turystyce także rozwój wielokierunkowy od obiektów turystycznych całorocznych, po zabudowę letniskową i pensjonatową w ramach uzupełnień istniejącej zabudowy wsi oraz agroturystykę; przemysł i przedsiębiorczość, w których dominująca rolę powinno odgrywać przetwórstwo rolno – spożywcze oraz przemysł o swobodnej lokalizacji. W miejscowości Kobiela i Stoczek (dwa złoża) występują złoża kruszywa na potrzeby lokalne. Eksploatacja odkrywkowa złóż kruszywa powinna się odbywać zgodnie z przepisami prawa geologicznego i górniczego oraz na podstawie
25 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
pozostałych odpowiednich przepisów. W obrębie Stoczek występują dwa złoża kruszywa, z czego jedno jest aktualnie eksploatowane, a drugie projektowane do eksploatacji. Projektowane złoże przylega do siedliska rolniczego oraz do drogi powiatowej. Zabezpieczenie warunków ochrony zabudowy mieszkalnej realizowane jest przez zaprojektowanie filarów ochronnych z zielenią izolacyjną, wyłączonych z eksploatacji. Z uwagi na lokalizację przy drodze powiatowej kapliczek zabytkowych, niezbędne jest zabezpieczenie warunków ich ochrony przed zniszczeniem oraz warunków zachowania ekspozycji. Ochrona przed zniszczeniem zabezpieczona będzie przez ustanowienie filara ochronnego, natomiast ekspozycja przez gromadzenie nadkładu i humusu na zapleczu kapliczki stwarzając wał ochronny porośnięty roślinnością niską. Nowe złoże kruszywa, które jest przedmiotem niniejszej zmiany studium, obejmuje teren działek nr: 39/5 i 40/8 o powierzchni 5 ha położony w obrębie geodezyjnym Kobiela oraz teren działki nr 14/2 o powierzchni 4,5937 ha położony w obrębie geodezyjnym Konity (tereny górnicze o nazwach: „KONITY” i „KONITY 1”) oraz teren działek nr: 345 i 346 o łącznej powierzchni 1,9 ha położonych w obrębie geodezyjnym Kierwiny, gmina Kiwity. Niniejsze zmiany w studium są podstawą do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Na etapie sporządzania projektu zagospodarowania złoża, zgodnie z odpowiednimi przepisami, w celu ochrony obszarów przyległych do terenu objętego planowaną eksploatacją kruszywa, należy wyznaczyć odpowiednie filary ochronne. Zasady, formę i sposób użytkowania i zagospodarowania terenu złoża oraz jego eksploatację, a także rekultywację terenu poeksploatacyjnego zostaną określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z odpowiednimi przepisami, w tym m.in.: przepisami prawa geologicznego i górniczego oraz na podstawie Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać projekty zagospodarowania złóż oraz zgodnie z Polską Normą PN- G-02100.
na terenie jednostki dopuszcza się w miejscach do tego przydatnych lokalizację elektrowni wiatrowych po przeprowadzeniu badań niezbędnych do określenia wpływu ww. inwestycji na poszczególne komponenty środowiska przyrodniczego oraz istniejące formy ochrony przyrody. Na obszarze jednostki RP w obrębie geodezyjnym Kobiela, teren działki nr 98/3 o powierzchni 1,01 ha przeznacza się pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wolnostojacą. Architektura nowej zabudowy winna nawiązywać do cech regionalnych wysokość do 2 kondygnacji w tym użytkowe poddasze, dachy dwuspadowe, o nachyleniu połaci około 30 - 450, kryte dachówką ceramiczną w odcieniu czerwieni. Rozwiązania gospodarki wodno - ściekowej Obszar obejmuje następujące miejscowości: Kiwity, Rokitnik, Bartniki, Kobiela, Konity, Kierwiny, Klejdyty, Stoczek Klasztorny, Kiersnowo, Połapin, Napraty, Napratki. Do większych miejscowości należą jedynie: Kiwity, Rokitnik, Bartniki, Kierwiny, Klejdyty, Stoczek Klasztorny, Krekole. .Pozostałe są niewielkimi osadami bądź są w zabudowie rozproszonej. Z uwagi na specyfikację terenu konieczne są następujące działania: - adaptuje się istniejącą oczyszczalnię ścieków w Kiwitach oraz projektowaną (w czerwcu 2003r. – rozpoczęcie realizacji) kanalizację sanitarną w miejscowości Kiwity. W miarę rozwoju miejscowości powinna następować rozbudowa sieci kanalizacyjnej. - docelowo ścieki z Rokitnika, Bartnik, Kierwin, Klejdyt, Stoczka Klasztornego będą przetłaczane do Kiwit i utylizowane w istniejącej, mechaniczno – biologiczno - chemicznej oczyszczalni ścieków. - z miejscowości Krekole odprowadzenie ścieków do Samolubia i dalej do Rogóża w gminie Lidzbark Warmiński lub do wariantowo projektowanej oczyszczali w Samolubiu, lub do istniejącej oczyszczali w Kiwitach - W małych miejscowościach jak Kobiela, Konity, Kiersnowo, Połapin, Napraty, Napratki, dopuszcza się rozwiązania gospodarki ściekowej w oparciu o indywidualne systemy utylizacji ścieków z odprowadzeniem ścieków w grunt. Dopuszcza się realizację zbiorników bezodpływowych. Ścieki ze zbiorników bezodpływowych powinny być wywożone na punkt zlewny najbliższej oczyszczalni.
26 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Wybór rozwiązań gospodarki ściekowej na terenie gminy należy poprzedzić wykonaniem analizy techniczno - ekonomicznej. Jednostka strukturalna „MRT” Jest to jednostka wielofunkcyjna, na obszarach której występują ograniczenia związane z położeniem na: - obszarze zlewni pojeziernej i Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny jest to obszar położony w południowej części gminy; - Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Łyny w północnej części gminy; Obszar położony w południowej części gminy W dotychczasowym rozwoju podstawową funkcją gospodarczą na obszarze jednostki było rolnictwo. Występują tu w rejonie Makowa najlepsze w gminie kompleksy gleb zarówno na gruntach ornych jak i na użytkach zielonych. Miejscowość Maków położona jest na terenach o wysokich walorach krajobrazowych, które można wykorzystać do rozwoju agroturystyki. W nawiązaniu do istniejących jednostek osadniczych oraz na terenach położonych w obszarze nad jeziorami Symsar i Blanki dopuszcza się możliwość lokalizacji różnych form rekreacji. Ze względu na położenie na obszarach chronionego krajobrazu („Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny”) zasady gospodarki przestrzennej ustalone zostały na podstawie rozporządzenia Nr 161 Wojewody Warmińsko – Mazurskiego z dnia 19 grudnia 2008 roku (Dz. Urz. nr 201 z 2008r. poz. 3153). Na obszarach chronionego krajobrazu wprowadzone zostały między innymi następujące zakazy: - zabijania dziko występujących zwierząt, niszczenia ich nor, legowisk, innych schronień i miejsc rozrodu oraz tarlisk, złożonej ikry, z wyjątkiem amatorskiego połowu ryb oraz wykonywania czynności związanych z racjonalną gospodarką rolną, leśną, rybacką i łowiecką - realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm. 1); - likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych; - wydobywania do celów gospodarczych skał, w tym torfu, oraz skamieniałości, w tym kopalnych szczątków roślin i zwierząt, a także minerałów i bursztynu; - wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciw osuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych; - dokonywania zmian stosunków wodnych, jeżeli służą innym celom niż ochrona przyrody lub zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz racjonalna gospodarka wodna lub rybacka; - likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych; - lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem urządzeń wodnych oraz obiektów służących prowadzeniu racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej. Głównym ośrodkiem obsługi ludności na terenie jednostki jest miejscowość Żegoty wyposażona w urządzenia usługowe poziomu I. Powiązana jest z ośrodkiem obsługi gminy i pozostałymi jednostkami osadniczymi w jednostce układem dróg powiatowych i gminnych. Przez teren jednostki przebiega linia kolejowa relacji Sągnity – Lidzbark Warmiński – Jeziorany, na której obecnie zawieszone są przewozy osobowe i towarowe. Na terenie jednostki przyjęto następujące kierunki rozwoju funkcji gospodarczych: - rozwój rolnictwa zintegrowanego oraz gospodarstw farmerskich na terenach we wschodniej części jednostki; - w turystyce rozwój wielokierunkowy w oparciu o nowe zainwestowanie, od obiektów całorocznych po zabudowę letniskową i pensjonatową w ramach uzupełnień istniejącej zabudowy wsi oraz agroturystykę; leśnictwo w oparciu o zasady utrzymania i głównie powiększania zasobów i upraw leśnych Obszar położony w północnej części gminy Obejmuje teren obrębu Samolubie z miejscowością Samolubie. Teren tej części jednostki strukturalnej objęty jest ochroną krajobrazową „Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Łyny”. Zasady gospodarki przestrzennej na tym obszarze ustalone zostały na podstawie rozporządzenia Nr 162 Wojewody Warmińsko – Mazurskiego z dnia 19 grudnia 2008 roku (Dz. Urz. nr 201 z 2008r. poz. 3154). Obejmują one zakazy przedstawione w części południowej OCHK Doliny Symsarny. Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 51. W miejscowości Samolubie projektuje się węzeł dwupoziomowy na drodze krajowej nr 51. Główną funkcją na obszarze jednostki jest rolnictwo. Obsługa ludności realizowana jest poza jednostką w ośrodku obsługi I poziomu miejscowości Krekole. Po zrealizowaniu węzła zakłada się w miejscowości rozwój wielofunkcyjny. Proponuje się lokalizację usług, hurtowni lub wytwórni związanych z koniecznością szybkiego dostępu do głównego układu komunikacyjnego i do przejścia granicznego w Bezledach. W rejonie miejscowości przewiduje się możliwość lokalizacji miejsca obsługi podróżnych. W nawiązaniu do terenów przy Łynie dopuszcza się możliwość lokalizacji różnych form rekreacji.
27 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Rozwiązania gospodarko wodno – ściekowej a) obszar położony w części południowej Obszar obejmuje miejscowości: Żegoty, Tolniki Wlk., Klutajny, Maków, Czarny Kierz. Wszystkie te tereny są zwodociągowane. Docelowo przewiduje sie zaopatrzenie w wode Klutajn i terenów projektowanych nad jeziorem jako rekreacyjne z ujęcia wody w Makowie. Z uwagi na specyfikę położenia terenu konieczne są następujące działania w zakresie gospodarki ściekowej: - docelowo konieczna jest budowa kanalizacji sanitarnej z odprowadzeniem ścieków do projektowanej oczyszczalni ścieków przy Klutajnach. Przewiduje się skanalizowanie w tym rejonie następujących miejscowości: Żegoty, Tolniki Wlk., Klutajny, Maków ewentualnie Czarny Kierz. Z uwagi na położenie na obszarze zlewni pojeziernej nie przewiduje się rozwiązań oczyszczalni indywidualnych z odprowadzeniem ścieków w grunt. - nowopowstające obiekty powinny być uzbrojone w (woda, kanalizacja) stąd w miarę rozbudowy miejscowości powinien następować rozwój infrastruktury wiejskiej. b) obszar położony w części północnej Obszar obejmuje miejscowość: Samolubie. Tereny są zwodociągowane. Z uwagi na specyfikę położenia terenu konieczne są następujące działania w zakresie gospodarki ściekowej: - docelowo konieczna jest budowa kanalizacji sanitarnej z odprowadzeniem ścieków do istniejącej w Rogóżu mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków lub wariantowo oczyszczalni dla obu miejscowości zlokalizowanej przy Samolubiu z odprowadzeniem ścieków do cieku przepływającego obok Samolubia kierującego swe wody do rzeki Łyny. - nowopowstające obiekty powinny być uzbrojone (woda, kanalizacja) stąd w miarę rozbudowy miejscowości powinien następować rozwój infrastruktury wiejskiej. III. 6. KIERUNKI ROZWOJU UKŁADU KOMUNIKACYJNEGO III. 6.1. Funkcjonalny układ drogowy w gminie Na podstawie uwarunkowań rozwoju gminy Kiwity założono podział funkcjonalny dróg na układ: - nadrzędny - podstawowy - uzupełniający W układzie nadrzędnym pozostaje droga krajowa: nr 51 Bezledy – Olsztyn - Olsztynek Droga krajowa nr 51 według planów Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad przewidziana jest do przebudowy do klasy GP – główna ruchu przyspieszonego na odcinku Bezledy- Olsztyn, w Strategii Rozwoju Województwa oraz w Planie Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Warmińsko – Mazurskiego docelowa klasa tej drogi została również określona jako klasa GP. Zaleca się rezerwę terenu szerokości 80,0m w liniach rozgraniczających z koniecznością zwiększenia rezerwy terenu pod skrzyżowania. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. nr 43 z 1999r. poz. 430) minimalna szerokość w liniach rozgraniczających dla tej klasy drogi wynosi 30,0m. Na odcinku przebiegającym przez teren gminy prace przewidziane do wykonania na drodze przedstawiają się następująco: obejście obwodnica wsi Samolubie po stronie południowej. Studium proponuje rozważenie możliwości podłączenia wsi poprzez jeden węzeł zlokalizowany na początku obejścia obwodnicy od strony Bartoszyc, oraz możliwość wyjazdu na drogę klasy GP w stronę Lidzbarka Warmińskiego poprzez pas włączenia. budowę wiaduktu nad drogą powiatową nr 1549N Samolubie - Kierwiny W miejscowości Samolubie, podłączonej do drogi nr 51 poprzez węzeł dwupoziomowy, proponuje się lokalizację usług, hurtowni lub wytwórni związanych z koniecznością szybkiego dostępu do głównego układu komunikacyjnego i do przejścia granicznego w Bezledach. Skomunikowanie planowanych obiektów, związanych z obsługą ruchu drogowego koło miejscowości Samolubie z istniejącą droga krajową nr 51, możliwe wyłącznie po spełnieniu wymaganych warunków technicznych Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie, uzgodnione z zarządcą drogi na etapie projektu planu zagospodarowania przestrzennego. W przypadku sytuowania zabudowy mieszkaniowej w pobliżu pasa drogowego drogi krajowej nr 51, ze względu na ochronę przed hałasem i drganiami, zaleca się sytuować w/w zabudowę w odległości min. 150 m od linii rozgraniczającej drogę krajową.
28 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Planowana przebudowa drogi nr 51 powinna być wykonana tak, aby mogły być zachowane powiązania ekologiczne. Studium zakłada potrzebę wykonania technicznych urządzeń w postaci przepustów, przejść rowerowo-pieszych oraz przejazdów pod lub nad drogą nr 51. Ponadto w układzie nadrzędnym znajduje się droga wojewódzka: nr 513 Pasłęk – Orneta - Lidzbark Warmiński – Wozławki, dla której zakłada się klasę Z (droga zbiorcza). Droga nr 513 przewidziana jest do przebudowy do parametrów klasy G – główna klasy Z. Po analizach i konsultacji z Zarządcą drogi zrezygnowano z dalszego utrzymywania rezerwy terenu pod obejście obwodnicę wsi Kiwity. Drogę tą należy projektować w klasie – główna G zbiorczej Z, dla której należy zabezpieczyć linie rozgraniczające szerokości min 25 m 20 m. Szerokość tych linii może ulec zmianie w wyniku rozpoznania w koncepcji programowo - przestrzennej na etapie przygotowań do kompleksowej modernizacji w/w dróg do parametrów odpowiedniej klasy. W układzie podstawowym obsługującym większe jednostki osadnicze oraz wydzielone jednostki funkcjonalne znajdują się następujące drogi : Droga nr 1549N Samolubie - Kierwiny Droga nr 1547N Rogóż – Kiwity Droga nr 1551N na odcinku Kiwity – Połapin Droga nr 1551N na odcinku Kiwity – Bartniki Droga nr 1946N Kobiela – Blanki Droga nr 1535N Lidzbark Warmiński – Jeziorany Droga nr 1408N Kiersnowo – Trutnowo Drogi te należy projektować w klasie Z (zbiorcza), dla których należy zabezpieczyć linie rozgraniczające szerokości 20 m.. Pozostałe drogi powiatowe i gminne tworzą w gminie układ uzupełniający. Należą do nich : Drogi powiatowe: -Droga nr 1551N –na odcinku Bartniki - Polkajmy -Droga nr 1406N – Lidzbark Warmiński - Klejdyty -Droga nr 1410N – Tolniki Wielkie – Księżno – Troszkowo - Unikowo -Droga nr 1400N – Krekole – Galiny - Maszewy -Droga nr 1481N – Żegoty - Frankowo Drogi gminne: - Droga nr 118001 N - dr. pow. nr. 1549 N (Samolubie ) – gr. gm. (Krawczyki) - Droga nr 118002 N - Napraty – Krekole – gr. gm. (Krawczyki) - Droga nr 118003 N - Krekole – (Połapin) - Droga nr 118004 N - Połapin – Połapin kol. - Droga nr 118005 N - Połapin – gr. gm. (Galiny) - Droga nr 118006 N - dr. pow. nr. 1549 N – Rejsy – Kiersnowo – dr. pow. nr. 1549 N - Droga nr 118007 N - dr. pow. nr. 1547 N - Kiersnowo - Droga nr 118008 N - Klejdyty - Kierwiny - Droga nr 118009 N - Kiersnowo - Stoczek - Droga nr 118010 N - Czarny Kierz – Kierwiny – Stoczek - Droga nr 118011 N - Kierwiny – dr. pow. nr. 1418 N ( Kobiela ) - Droga nr 118012 N - Czarny Kierz – dr. gm. nr. 118011 N - Droga nr 118013 N - dr. pow. nr. 1535 N – Czarny Kierz - Droga nr 118014 N - Czarny Kierz – dr. pow. nr. 1535 N - Droga nr 118015 N -Czarny Kierz – Tolniki Wielkie - Droga nr 118016 N -Tolniki Wielkie – dr. pow. nr. 1535 N ( Żegoty) - Droga nr 118017 N -Żegoty ( wieś ) - Droga nr 118018 N - dr. pow. nr. 1481 N – Żegoty kol. – gr. gm. (Franknowo) - Droga nr 118019 N - dr. pow. nr. 1418 N – Kobiela kol. – dr. pow. nr. 1420 N - Droga nr 118020 N - Bartniki kol. – gr. gm - Droga nr 118021 N - Kobiela – Bartniki - Droga nr 118022 N - Stoczek – dr. wojew. nr. 513
29 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
- Droga nr 118023 N - gr. gm. ( Trutnowo ) - Kiwity - Droga nr 118024 N - dr. gm. nr. 118023 N – Rokitnik - Droga nr 118025 N - Kiwity – Rokitnik kol. - Rokitnik - Droga nr 118026 N - Rokitnik – Bartniki kol. – gr. gm - Droga nr 118027 N - gr. gm. ( Kotowo ) - Samolubie - Droga nr 118028 N - gr. gm. ( Rogóż ) - Napraty Wszystkie drogi tworzące w gminie układ uzupełniający wymagają poprawienia stanu technicznego dla prawidłowego funkcjonowania gminy i prawidłowej obsługi mieszkańców. Drogi powiatowe należy projektować w klasie L (lokalna) i zabezpieczyć pas drogowy szerokości min. 15 m. Drogi gminne należy projektować w klasie L (lokalna) lub D (dojazdowa) i zabezpieczyć dla nich pas drogowy szerokości min. 15 m. Zlokalizowane na terenie gminy złoża surowców mineralnych, w przypadku przystąpienia do ich eksploatacji, komunikacyjnie będą obsługiwane przez drogi publiczne gminne, powiatowe i wojewódzkie. W związku z tym, że transport związany z eksploatacją surowców mineralnych ma negatywne oddziaływanie na wszystkie kategorie dróg, dopuszczalne naciski pojedynczej osi pojazdu na nawierzchnię jezdni nie mogą przekroczyć faktycznej nośności tych dróg. Przebudowę dróg publicznych oraz nowe zagospodarowanie i użytkowanie terenów należy projektować uwzględniając warunki określone w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430) oraz uwzględniając przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.) .
III. 6.2. Ścieżki rowerowe Przez gminę Kiwity przebiega korytarz projektowanej międzynarodowej trasy rowerowej „Trasa Tysiąca Jezior” tj. na terenie województwa począwszy od Iławy poprzez Olsztyn, Lidzbark Warm., Kiwity Bisztynek, Kętrzyn , Gołdap w kierunku Litwy i Białorusi. Na terenie gminy powinny być realizowane ścieżki rowerowe służące dwu różnym rodzajom ruchu: dla ruchu lokalnego oraz rowerowe trasy turystyczne wzdłuż mało uczęszczanych dróg lokalnych, przebiegające w pobliżu interesujących zabytków kultury i obiektów przyrodniczych. Przy projektowaniu ścieżek pieszo-rowerowych oraz szlaków rowerowych należy zadbać o ich połączenia. W ramach przedsiębiorczości własnej mieszkańców gminy szlaki rowerowe powinny być uzupełnione urządzeniami typu: miejsca widokowe, miejsca biwakowe, mała gastronomia, itp. III. 6.3. Polityka przestrzenna gminy w zakresie komunikacji Polityka przestrzenna gminy w zakresie komunikacji przedstawia się następująco: stymulowanie rozwoju przestrzennego gminy, poprzez: - zapewnienie powiązań z krajowym systemem transportowym, i poprzez to zwiększenie atrakcyjności obszarów wiejskich dla inwestorów lokalnych i zewnętrznych, - zapewnienie dostępności celów podróży, umożliwiające mieszkańcom gminy udział w różnych formach aktywności społeczno – gospodarczej, - zapewnienie wymaganego standardu podróży ( czasu i warunków jazdy), stworzenie odpowiednich warunków dowozu i wywozu surowców i produktów łagodzenie uciążliwości funkcjonowania transportu. Jako główne zasady przyjęto, iż obsługa zainwestowanych terenów oraz nowych przedsięwzięć budowlanych pod względem obsługi komunikacyjnej powinna następować wyprzedzająco lub co najwyżej równolegle z inwestowaniem. Istniejący obecnie układ dróg na terenie gminy Kiwity jest zadawalający, w związku z czym poprawa układu komunikacyjnego powinna następować poprzez ciągłą modernizację istniejących dróg . Podstawowe zagadnienia polityki komunikacyjnej na szczeblu lokalnym ( gminnym ) wymagają określenia; - organizacji parkingów w miejscach atrakcyjnych turystycznie we współpracy z zarządcami dróg, - stosunku do prowadzenia ruchu rowerowego we współpracy jw., - sposobu prowadzenia ruchu tranzytowego i docelowego – we współpracy z samorządem województwa oraz zarządcami dróg, - kolejności wykonania modernizacji dróg gminnych. - przeglądu dróg gminnych pod kątem funkcjonalności. III.7. KIERUNKI ROZWOJU INFRASTRUKTURY TECHNICZNEJ
30 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Gospodarka wodna Dobre warunki hydrogeologiczne i dobra jakość wód wgłębnych dają podstawy do programowania zbiorowego zaopatrzenia w wodę wszystkich jednostek osadniczych i kompleksów turystycznych z wodociągów lokalnych wiejskich bądź zbiorowych grupowych. W celu ochrony środowiska jak również podniesienia standardu życia ludności zamieszkałej oraz istniejącej i projektowanej bazy turystycznej, należy dążyć do objęcia całej ludności gminy siecią wodociągową zbiorczą; Zaopatrzenie w wodę miejscowości nie posiadających wodociągu powinno odbywać się systemowo z ujęć wód podziemnych istniejących, których wydajność zabezpieczy potrzeby danych miejscowości i skupisk ludności; Gospodarka ściekowa Budowa geologiczna, rodzaj zagospodarowania przestrzennego oraz dosyć wysokie wymogi w zakresie ochrony środowiska wymagają uwzględnienia w gospodarce ściekowej poniższych zasad: 1. Wskazane jest w pierwszym etapie rozwiązanie systemowe gospodarki ściekowej w miejscowościach położonych na terenie zlewni pojeziernej w miejscowościach pozbawionych infrastruktury technicznej Zaleca się realizację zbiorowej kanalizacji sanitarnej. 2. Przyjmuje się zasadę skanalizowania docelowo wszystkich większych miejscowości gminy oraz realizację wysokosprawnych oczyszczalni ścieków bądź realizację systemów przesyłowych zbiorczych z przesyłem do istniejącej mechaniczno-biologiczno-chemicznej oczyszczalni w Kiwitach. 3. Wszystkie nowopowstające obiekty utylizacji ścieków powinny mieć punkt zlewny dla ścieków dowożonych z miejscowości mniejszych. 4. Na terenach odpornych na antropopresję dopuszcza się stosowanie systemów utylizacji indywidualnej po uprzednich szczegółowych badaniach hydrogeologicznych wskazujących możliwości odprowadzenia ścieków oczyszczonych w grunt. Dopuszcza się odprowadzenie ścieków do szczelnych zbiorników bezodpływowych na powyższych terenach.
Gospodarka gazowa Na terenie gminy brak jest gazu średniego ciśnienia i stacji redukcyjno-pomiarowej Io. Brak opracowanej Koncepcji Programowej Gazyfikacji gminy Kiwity. Z uwagi na brak stacji redukcyjno-pomiarowej Io przy istniejącym gazociągu wysokiego ciśnienia dopuszcza się możliwość zrealizowania zaopatrzenia w gaz z innych kierunków, które zostaną ujęte w Koncepcji Programowej gminy. Należy dążyć do zrealizowania powyższej koncepcji docelowo dla podniesienie poziomu życia ludności, jak również eliminację istniejących wyeksploatowanych źródeł ciepła. Zaopatrzenie w ciepło w oparciu o niskoemisyjne systemy ogrzewania. Gospodarka cieplna Gospodarka cieplna na terenie gminy oparta jest przeważnie o kotłownie lokalne i paleniska indywidualne opalane paliwem stałym. Są to obiekty w przeważającej części wyeksploatowane i stanowią stałe źródło zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego. Należy dążyć do sukcesywnej ich eliminacji lub modernizacji z przechodzeniem na paliwa ekologiczne. Elektroenergetyka Obszar Gminy Kiwity usytuowany jest na terenie działania Energa Operator S.A. Oddział w Olsztynie, Rejon Dystrybucji Lidzbark Warmiński Zakładu Energetycznego S.A. w Olsztynie w Rejonie Energetycznym Lidzbark Warmiński. Energia elektryczna do odbiorców doprowadzana jest , w większości poprzez stacje transformatorowe 15/0,4 kV promieniowo podłączone do sieci rozdzielczej 15 kV. Przez teren Gminy przebiega linia napowietrzna wysokiego napięcia 110 kV stanowiąca ważny element Sieci Rozdzielczej 110 kV, relacji LidzbarkWarmiński – Bartoszyce. W związku z rozwojem odnawialnych źródeł energii, niezbędna jest w perspektywie najbliższych lat, przebudowa w/w linii z pozostawieniem istniejącej trasy. Wymianie będą podlegały przewody wraz z elementami ich zawieszenia. Dopuszczalna jest również ingerencja w stanowiska słupów i konstrukcji wsporczych linii 110 kV. Linie elektroenergetyczne 110kV wymagają strefy wolnej od zabudowy kubaturowej w odległości ok. 15m od skrajnego przewodu linii. Dla linii 15 kV wynosi ok.5m. Zarówno konfiguracja sieci elektroenergetycznej jak i stan urządzeń zasilających zapewnia wystarczającą dyspozycyjność i duże możliwości przesyłowe gwarantujące właściwe zabezpieczenie potrzeb elektroenergetycznych gminy. Z uwagi na konieczność zapewnienia dostaw energii elektrycznej na użytek przyłączenia nowych odbiorców niezbędne będzie wybudowanie na terenie Gminy nowej stacji elektroenergetycznej 15/04 kV wraz z wykonaniem powiązań funkcjonalnych z istniejącymi i projektowanymi liniami 15kV. Szczegółowa lokalizacja stacji elektroenergetycznych i linii
31 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST elektroenergetycznych 15 i 0,4 kV zostanie ustalona na etapie opracowania wymaganej dokumentacji technicznej. Projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należy uzgadniać z Energa – Operator S.A Oddział w Olsztynie. Przyłączanie odbiorców do sieci elektroenergetycznej będzie następowało na ogólnych zasadach przyłączania odbiorców w Energa – Operator S.A. Oddział w Olsztynie.
III. 8. PODSTAWOWE ELEMENTY POLITYKI PRZESTRZENNEJ III. 8.1. Lista ważniejszych zadań dla realizacji celów publicznych W zakresie obsługi ludności: - Utworzenie domu opieki w gminie; - Utworzenie dziennego domu pomocy społecznej. - Budowa boiska wiejskiego dla młodzieży w Kwitach (w trakcie realizacji); - budowa boiska przy szkole i gimnazjum w Kiwitach w ramach programu Orlik, - budowa boisk w poszczególnych miejscowościach, - remont sali gimnastycznej w Kiwitach, - modernizacja przebudowa ośrodka zdrowia w Kiwitach, - bieżąca modernizacja przebudowa świetlic wiejskich, - zagospodarowanie centrów poszczególnych wsi na potrzeby społeczne ich mieszkańców. W zakresie komunikacji: Do zadań wykonywanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad należą: - modernizacja przebudowa drogi krajowej nr 51 do klasy GP, Do zadań wykonywanych przez samorząd wojewódzki należą: - modernizacja przebudowa i utrzymanie dróg wojewódzkich, - budowa parkingów przy tych drogach, - budowa chodników w miejscowościach leżących przy drodze wojewódzkiej, - poprawa bezpieczeństwa ruchu we wsiach przez które przebiega droga nr 513, Do zadań wykonywanych przez samorząd powiatowy należy: - modernizacja przebudowa i utrzymanie dróg powiatowych, - budowa nowych nawierzchni na drogach szczególnie ważnych dla prawidłowego funkcjonowania gminy - budowa parkingów przy drogach powiatowych, - modernizacja przebudowa nienormatywnych obiektów inżynierskich. - przeglądu dróg powiatowych pod kątem funkcjonalności. Do zadań wykonywanych przez samorząd gminny należy: prowadzenia ruchu rowerowego – trasy lokalne nad brzegami jezior i w miejscach atrakcyjnych turystycznie, lokalizacja parkingów w miejscach atrakcyjnych dla turystów – współpraca z samorządami wojewódzkim i powiatowym, modernizacja przebudowa odcinków dróg gminnych i powiatowych ( samorząd powiatowy) w celu usprawnienia funkcjonowania układu komunikacyjnego gminy. W zakresie infrastruktury technicznej: - skanalizowanie wsi Kiwity III. 8.2. Polityka w zakresie sporządzania planów miejs c o w y c h Na terenie gminy Kiwity obowiązek sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu przebiegu drogi krajowej nr 51. W pierwszej kolejności Samorząd zamierza opracować miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach o spodziewanym dużym ruchu budowlanym należą do nich miejscowości Kiwity, Samolubie, Żegoty, Stoczek Klasztorny, Krekole. Poza wymienionymi miejscowościami Rada Gminy może podjąć uchwałę na opracowanie planów miejscowych na innym obszarze jeżeli będzie to wynikało z interesów gminy. III. 8.3. Polityka gospodarki nieruchomościami gminnymi Prowadzenie prawidłowej gospodarki nieruchomościami jest możliwe, gdy Gmina posiada odpowiednie zasoby gruntów na obszarach o wzmożonym ruchu inwestycyjnym. Są one także niezbędne dla realizacji celów publicznych. W związku z powyższym Samorząd Gminy celem powiększenia zasobów gruntów komunalnych powinien koncentrować się na: - o sporządzaniu planów miejscowych, - nabywanie nieruchomości po korzystnych cenach z wolnego rynku, - korzystanie z prawa pierwokupu, na terenach objętych działaniami w strategii rozwoju gminy. III. 8.4. Polityka przestrzenna związana z obronnością i bezpieczeństwem państwa
32 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 7 maja 2004 r. w sprawie sposobu uwzględniania w zagospodarowaniu przestrzennym potrzeb obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z dnia 2 czerwca 2004 r.) i na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 27marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717z późniejszymi zmianami) przyjmuje się następujące kierunki polityki przestrzennej w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa na obszarze gminy Górowo Iławeckie Kiwity: W związku z tym, że od właściwych organów wojskowych, ochrony granic i bezpieczeństwa państwa nie wpłynęły wnioski i nie zgłoszono potrzeb w ww. zakresie, przyjmuje się kierunki polityki przestrzennej określone w ww. Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa uwzględnione są w następujących zagadnieniach, które obejmuje studium gminy: 1) kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów; 2) kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów, w tym terenów wyłączonych spod zabudowy; 3) kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej; 4) obszary, na których będą rozmieszczone inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym; 5) obszary, na których będą rozmieszczone inwestycje celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego województwa; 6) inne obszary problemowe, w zależności od uwarunkowań i potrzeb zagospodarowania, występujące w gminie.
IV. INTERPRETACJA NIEKTÓRYCH POJĘĆ PRZYJĘTYCH W STUDIUM GMINY Agroturystyka Dodatkowa działalność gospodarcza w dziedzinie turystyki w oparciu o gospodarstwo rolne, zabezpieczająca miejsca noclegowe i wyżywienie. Antropopresja Działalność człowieka powodująca zmiany w środowisku przyrodniczym. Antropopresja ma na ogół skutki negatywne np. zanieczyszczenie wód, powietrza, hałas, wyrąb lasów itp. Farma wiatrowa należy natomiast rozumieć, za rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, jednostkę wytwórczą lub zespół tych jednostek wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, przyłączonych do sieci w jednym miejscu przyłączenia. Interesie publicznym - należy przez to rozumieć uogólniony cel dążeń działań, uwzględniających zobiektywizowane potrzeby ogółu społeczeństwa lub lokalnych społeczności, związanych z zagospodarowaniem przestrzennym; Inwestycji celu publicznego - należy przez to rozumieć działania o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami Infrastruktura techniczna – Należy przez to rozumieć obiekty i urządzenia techniczne służące zaspokajaniu potrzeb bytowych i gospodarczych w danym układzie osadniczym, na które składają się : system komunikacji i transportu ( drogi, ulice, itp. ) oraz uzbrojenia ( wodociągi i kanalizacja, sieci energetyczne i telekomunikacyjne, itp.), jednostka osadnicza oznacza skupisko istniejącej zabudowy posiadające funkcje mieszkania, pracy i wypoczynku, której przypisana jest określona nazwa. nowa zabudowa może być realizowana w nawiązaniu do istniejących jednostek osadniczych oznacza, że nowa zabudowa powiązana jest z istniejącą jednostką osadniczą wspólnym systemem uzbrojenia w infrastrukturę techniczną jak zaopatrzenie w wodę, kanalizację sanitarną, energię elektryczną i system komunikacyjny i oddalona od niej na mniej niż 250,00 m. parametrach i wskaźnikach urbanistycznych - należy przez to rozumieć parametry i wskaźniki ustanawiane w dokumentach planistycznych, zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 10 ust. 4, art. 16 ust. 2 i art. 40; standardach - należy przez to rozumieć zbiory i zakresy wymagań dotyczących opracowań i dokumentów planistycznych oraz zasady stosowania w nich kategorii i parametrów dotyczących zagospodarowania przestrzennego; Struktura przestrzenna zabudowy wsi, którą stanowi: - zabudowa skupiona charakteryzująca się znacznym stopniem skupienia zabudowy i wyraźnym kształtem obrysu zewnętrznego. Z reguły stanowią ją jednostki osadnicze z ciągłą, zwartą zabudową w większości ukształtowane historycznie na zabytkowym układzie drogowym z częścią usługową, produkcyjną i mieszkalną; - zabudowa rozproszona charakteryzująca się małym stopniem skupienia bez wyraźnego obrysu zewnętrznego. Jest to z reguły zabudowa mieszkalno – produkcyjna powiązana bezpośrednio z miejscem pracy tj. rolna, rybacka lub leśna. rolnictwo ekologiczne (zintegrowane) Rolnictwo ekologiczne polega na wykorzystaniu zasad funkcjonowania agrosystemów i krajobrazu rolniczego. Rolnictwo to dopuszcza stosowanie środków chemicznych, ale po uprzednim rozpoznaniu niezbędnych potrzeb i właściwych proporcji.
33 ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAN I KIERUNKÓW ZAGOSPOD AROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY KIWITY JEDNOLITY TEKST
Najważniejszymi cechami rolnictwa ekologicznego są : kompleksowy sposób traktowania procesów przyrodniczych, z którymi wiąże się produkcja rolna, zamknięty obieg substancji w obrębie gospodarstwa ze zróżnicowaną strukturą produkcyjną duża dbałość o glebę i dobre odżywienie organizmów ją zamieszkujących W rolnictwie ekologicznym podstawową zasadą jest prowadzenie racjonalnej gospodarki rolnej, a nie zakaz intensywnej produkcji. Usługi komercyjne - należy przez to rozumieć usługi o charakterze rynkowym, nastawione na osiągnięcie zysku; Usługi nieuciążliwe - należy przez to rozumieć usługi związane z obiektami nie zaliczanymi do szczególnie pogarszających stan środowiska i zdrowia ludzi lub mogących pogorszyć stan środowiska, nie emitujące nieprzyjemnych zapachów, widocznych dymów i oparów, nie wymagające składowania odpadów na otwartej przestrzeni, a także nie generujące hałasu o dużym natężeniu w porze nocnej (np. lokale gastronomiczne z działalnością nocną) oraz nie powodujące innych uciążliwości poza granicami nieruchomości; usługi oświaty - należy przez to rozumieć w szczególności przedszkole, szkołę podstawową, gimnazjum; usługi publiczne - należy przez to rozumieć usługi mające na celu realizację celów publicznych,