STUDIUM UWARUNKOWA Ń I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO MIASTA BARTOSZYCE

O L S Z T Y N - B A R T O S Z Y C E 1 9 9 9 rok

Z E S P Ó Ł A U T O R S K I:

Bo Ŝena Antonowicz - komunikacja drogowa i kolejowa

Bo Ŝena Kowalczyk - sfera społeczna, gospodarcza

Hanna Kurowska - infrastruktura techniczna

Teresa Träger - zagadnienia własno ściowe

Ewa Piekarska - zagospodarowanie przestrzenne

Zbigniew Zaprzelski - fizjografia

Agnieszka Mrozek - architektura krajobrazu i walory kulturowe

Współpraca:

Karol Wi ęckowski

Kazimierz Grz ądka

Opracowanie graficzne:

Iwona Bohdziewicz El Ŝbieta Gajcy Czesława Pawlikowska El Ŝbieta Markowska

Projektant prowadz ący: mgr in Ŝ. arch. Ewa Piekarska numer uprawnie ń urbanistycznych 409/88 z dnia 11.03.1988 rok.

W opracowaniu uczestniczyli przedstawiciele miasta Bartoszyce w zespołach współpracuj ących równocze śnie przy budowie Strategii rozwoju miasta

S P I S T R E Ś C I:

1. Synteza uwarunkowa ń rozwoju miasta.

1.1. Uwarunkowania zewn ętrzne

1.2. Uwarunkowania przyrodnicze

1.3. Uwarunkowania wynikaj ące ze stanu środowiska kulturowego.

1.4. Uwarunkowania społeczne

1.5. Uwarunkowania gospodarcze.

1.6. Komunikacja

1.7. Infrastruktura techniczna 1.7.1. Gospodarka wodna. 1.7.2. Gospodarka ściekowa. 1.7.3. Zaopatrzenie w gaz.

1.8. Zagadnienia wła śno ściowe.

2. Kierunki zagospodarowania przestrzennego i zasady polityki przestrzennej.

2.1. Środowisko naturalne - zasady ochrony i polityki przestrzennej.

2.2. Środowisko kulturowe - zasady ochrony i polityka przestrzenna.

2.3. Prognozy i kierunki rozwoju w sferze społecznej.

2.4. Kierunki rozwoju sfery gospodarczej.

2.5. Kierunki zagospodarowania przestrzennego i zasady polityki przestrzennej- - komunikacja.

2.6. Kierunki rozwoju infrastruktury technicznej.

2.7. Zasady gospodarki gruntami.

3. Cele rozwoju okre ślone w strategii i polityka przestrzenna ich realizacji.

4. Polityka w zakresie opracowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

5. Zadania ponadlokalne i lokalne. Wst ęp

Podstaw ą opracowania jest Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym z 07.07.1994r. oraz Uchwała Rady Miasta nr 19/394/98 z dnia 2.07.1998r. o podj ęciu prac nad okre śleniem kierunków polityki przestrzennej miasta Bartoszyce.

Głównym celem studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego (zwanym dalej studium) jest ustalenie kierunków rozwoju miasta oraz polityki przestrzennej okre ślaj ącej zasady ich realizacji a wynikaj ącej z rozpoznanych uwarunkowa ń zewn ętrznych i wewn ętrznych oraz wcze śniej okre ślonej strategii rozwoju miasta.

Metoda opracowania zakładała synergi ę działa ń przy opracowywaniu studium oraz strategii rozwoju miasta. Przyj ęta i realizowana kolejno ść działa ń pozwoliła na wzajemne uzupełnienie si ę opracowa ń oraz zachowanie bardzo rozbudowanego systemu konsultacji społecznych, który obejmował: − ankietyzacj ę społeczno ści lokalnej − systematyczn ą prac ę w zespołach problemowych z udziałem mieszka ńców − konsultacje z Zarz ądem Miasta − wł ączenie lokalnych mediów: radia, prasy, telewizji w popularyzacj ę oraz proces konsultacji społecznej.

W ramach prac nad studium przyj ęto nast ępuj ącą kolejno ść wykonania prac: 1) rozpoznanie stanu istniej ącego miasta i procesów zachodz ących w jego zagospodarowaniu, 2) analiza uwarunkowa ń zewn ętrznych i wewn ętrznych, 3) diagnoza stanu zagospodarowania, 4) w oparciu o strategi ę rozwoju zdefiniowanie celów wymagaj ących działa ń i miejsca w przestrzeni, 5) okre ślenie kierunków rozwoju przestrzennego miasta, 6) okre ślenie polityki przestrzennej, 7) czynno ści formalno-prawne okre ślone ustaw ą o zagospodarowaniu przestrzennym.

Zakres

Studium jest aktem kierownictwa wewn ętrznego. W studium okre śla si ę w szczególno ści:

• obszary obj ęte i do obj ęcia ochron ą środowiska kulturowego i przyrodniczego, • lokalne warto ści zasobów środowiska, przyrodniczego, • zagro Ŝenia środowiskowe, • obszary rolniczej przestrzeni produkcyjnej, • obszary zabudowane i przeznaczone pod zabudow ę (w tym mieszkaniow ą zaspokajaj ącą potrzeby wspólnoty samorz ądowej), • kierunki rozwoju komunikacji i infrastruktury technicznej, • obszary, dla których sporz ądzenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego jest obowi ązkowe, • obszary przewidziane do realizacji ponadlokalnych celów publicznych.

Studium nie stanowi podstawy prawnej do wydawania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 1. Synteza uwarunkowa ń rozwoju miasta. 1.1. Uwarunkowania zewn ętrzne.

Miasto Bartoszyce - o środek administracyjny i gospodarczy gminy i powiatu bartoszyckiego poło Ŝone jest na północy województwa warmi ńsko-mazurskiego w s ąsiedztwie granicy Polski z Obwodem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej, kilka kilometrów od mi ędzynarodowego przej ścia granicznego w Bezledach (drogowe) i Głomnie (kolejowe). Do przej ścia granicznego prowadzi droga krajowa nr 51 relacji: od drogi ekspresowej nr 7 - Olsztynek - Olsztyn - Bartoszyce - Bezledy. Powi ązanie transgraniczne stanowi te Ŝ najwi ększa rzeka województwa warmi ńsko-mazurskiego, uchodz ąca do Pregoły, a z ni ą do Zalewu Wi ślanego - rzeka Łyna . Bartoszyce licz ące 27.000 mieszka ńców nale Ŝą do miast średniej wielko ści natomiast pełni ą znacz ącą rol ę „bramy do Kaliningradu”. W powi ązaniach zewn ętrznych istotna jest przynale Ŝno ść do Stowarzyszenia Gmin RP Euroregionu Bałtyk oraz współpraca z miastami bli źniaczymi i zaprzyja źnionymi. Powy Ŝsze uwarunkowania antycypuj ą uwarunkowania i kierunki rozwoju okre ślone przez Zarz ąd Województwa Warmi ńsko-Mazurskiego.

1.2. Uwarunkowania przyrodnicze - synteza Bartoszyce znajduj ą si ę w obr ębie mezoregionu fizycznogeograficznego zwanego Równin ą S ępopolsk ą. Miasto poło Ŝone jest w rozległym obni Ŝeniu wysoczyzny morenowej płaskiej, któr ą przecina dolina rzeki Łyny. W otoczeniu miasta, a tak Ŝe cz ęś ciowo w jego obr ębie, znajdują si ę tereny wysoczyzny morenowej, płaskiej i lokalnie falistej. W kierunku na południowy – zachód od miasta - w rejonie Poł ęcza, dominuj ą w krajobrazie pagórki czołowo – morenowe. Dolina rzeki Łyny jest najwi ększ ą wkl ęsł ą form ą urozmaicaj ącą krajobraz Równiny S ępopolskiej. Rzeka na terenie miasta ma na ogół charakter erozyjny, tworz ąc do ść w ąsk ą dolin ę, która do ść gł ęboko wcina si ę w teren - eroduj ąc brzegi. Ponadto urozmaicenie w krajobrazie wprowadzaj ą tak Ŝe doliny dopływów Łyny, Suszycy i innych strumieni. Zbocza dolin rzek cz ęsto maj ą charakter urwiskowy. Od powierzchni terenu zalegaj ą osady czwartorz ędowe, utworzone głównie w epoce lodowcowej. Buduj ą je przewa Ŝnie lodowcowe gliny zwałowe, a tak Ŝe lokalnie wodnolodowcowe osady piaszczysto - Ŝwirowe oraz zastoiskowe mułki i iły. Poziomy erozyjno-akumulacyjne wzdłu Ŝ Łyny wypełniaj ą piaski o zró Ŝnicowanych frakcjach, z udziałem Ŝwirów. Najmłodsze osady - holoce ńskie - wyst ępuj ące w dolinach rzek i obni Ŝeniach terenu, reprezentowane s ą przez deluwia piaszczysto – gliniaste i osady rzeczne, rzeczno - bagienne i bagienne. Grubo ść skał osadowych utworzonych w trzech ostatnich erach geologicznych wynosi około 2,0 – 2,2 km. Gł ębiej wyst ępuje prekambryjski kraton, zbudowany ze skał krystalicznych rozwini ętych w serii granitoidów. Na obrze Ŝach zainwestowania miejskiego Bartoszyc dominuj ą gleby urodzajne , kompleksu pszennego dobrego. S ą to gleby III i IV klasy bonitacyjnej. W nieci ągłym pasie wzdłu Ŝ doliny Łyny wyst ępuj ą wi ększe powierzchnie gleb mniej urodzajnych. Trwałe u Ŝytki zielone zajmuj ą stosunkowo niezbyt du Ŝy procent powierzchni gruntów rolnych. Wi ększe ich kompleks wyst ępuj ą na północ od miasta – w kierunku D ąbrowy i na południe – w dolinie Suszycy. Lasy zajmuj ą stosunkowo mały procent powierzchni opracowania. Skupiaj ą si ę głównie wzdłu Ŝ doliny Łyny. Najwi ększym jest kompleks lasu miejskiego, poło Ŝony we wschodniej cz ęś ci miasta, a zalegaj ący na poziomach wodnolodowcowych towarzysz ących dolinie Łyny. W drzewostanach przewa Ŝa sosna, aczkolwiek lokalnie do ść du Ŝy jest udział gatunków li ściastych. Teren miasta i okolic le Ŝy w zlewisku Łyny i jej dopływów . Łyna jest głównym elementem sieci hydrograficznej miasta i okolic. Jej przepływ średni wynosi 21,5 m 3/sek, a przepływ średni niski (SNQ) – 7,5 m 3/sek. Roczna suma odpływu dyspozycyjnego wynosi około 440 - 490 w mln m 3 . W trakcie wezbra ń Łyna okresowo wylewa i zalewa tereny tarasu zalewowego do wysoko ści około 40 m npm. Na terenie Bartoszyc do Łyny dopływaj ą do ść liczne strumienie. Najwi ększym z nich jest rzeka Suszyca . Łyna prowadzi wody pozaklasowe - zarówno powy Ŝej, jak i poni Ŝej miasta. Zaznacza si ę mimo tego ró Ŝnica w jako ści na poszczególnych odcinkach. Gorsza jako ść rzeki poni Ŝej miasta jest spowodowana dopływem ścieków z terenu miasta, nie ze wszystkich osiedli jeszcze oczyszczanych. Poło Ŝony przy ul. K ętrzy ńskiej zalew charakteryzuje si ę wodami o warunkowej przydatno ści do k ąpieli. Jako ść jego wód w du Ŝym stopniu uzale Ŝniona jest od jako ści wód Suszycy i sposobu u Ŝytkowania zalewu. Warunki zaopatrzenia w wod ę pitn ą s ą korzystne . Uj ęcia korzystaj ą z wydajnych poziomów wodono śnych zalegaj ących na gł ęboko ściach rz ędu 60 – 120 m, które w sposób naturalny izolowane s ą od powierzchni terenu seri ą osadów o słabej przepuszczalno ści. Ujmowane wody podziemne s ą średniej jako ści. Wymagaj ą one nieskomplikowanego uzdatnienia, polegaj ącego głównie na usuni ęciu nadmiaru Ŝelaza. Na gł ęboko ściach 0,7 – 1,3 km spodziewa ć si ę mo Ŝna wyst ępowania solanek o znaczeniu leczniczym, a na gł ęboko ściach rz ędu 2,0 – 2,2 km – wód geotermalnych o temperaturze około 32 0C. Dzielnica klimatyczna, w której le Ŝą Bartoszyce jest chłodniejsza od s ąsiaduj ącej od zachodu dzielnicy gda ńskiej, lecz cieplejsza ni Ŝ przyległa od południa dzielnica mazurska – najzimniejsza cz ęść ni Ŝu polskiego. Charakteryzuje si ę ona nast ępuj ącymi warto ściami elementów i zjawisk atmosferycznych. Liczba dni mro źnych wynosi 38-43, z przymrozkami 110-125, liczba dni z pokryw ą śnie Ŝną 60 – 65 dni. Opad atmosferyczny wynosi średnio około 600 mm w roku. Okres wegetacyjny trwa około 200 dni. W rejonie miasta przewa Ŝaj ą wiatry z kierunku południowo – zachodniego (18,9% udziału w ci ągu roku) i wiatry zachodnie (15,2 %). Udział wiatrów południowo – zachodnich jest szczególnie wysoki jesieni ą i zim ą. W mie ście ochron ą obj ęte s ą dwa pomniki przyrody (drzewa) oraz dolina rzeki Łyny jako obszar krajobrazu chronionego . W rejonie zainwestowania miejskiego i w jego okolicy przestrzennie dominuj ą jednostki geomorfologiczne, które stwarzaj ą korzystne warunki dla rozwoju zainwestowania miejskiego: wysoczyzna morenowa i terasy zandrowe. Dla rozwoju miasta zdecydowanie nieodpowiednie s ą doliny rzeczne, a szczególnie najwi ększa z nich – dolina Łyny. Głównym ograniczeniem na wysoczy źnie morenowej jest wysoka warto ść rolnicza gleb.

1.3. Uwarunkowania wynikaj ące ze stanu środowiska kulturowego.

W mie ście obj ęte ochron ą konserwatorsk ą s ą obiekty architektury, cmentarze, układ urbanistyczny starego miasta oraz stanowiska archeologiczne, w sumie około sto obiektów w roku 1993 - obecnie liczba ich spadła do 83.

Charakterystyczna dla miasta zabudowa z pocz ątków i I poł. XX wieku, niejednokrotnie o ciekawej architekturze powinna zosta ć obj ęta ochron ą i zrewaloryzowana, co zwi ększyłoby atrakcyjno ść miasta. Wyci ąg z Rejestru Zabytków stanowi zał ącznik do niniejszego opracowania.Przestrzenn ą interpretacj ę uwarunkowa ń ochrony środowiska kulturowego zawiera plansza „Sfera kulturowa”.

1.4. Uwarunkowania społeczne.

Miasto liczy obecnie około 27,0 tys. mieszka ńców. Struktura wieku jest korzystniejsza ni Ŝ przeci ętnie w miastach województwa mimo stwierdzonej tendencji „starzenia si ę społecze ństwa”. Najwi ększym problemem jest wysokie bezrobocie i wysoki poziom zubo Ŝenia ludno ści. Warunki Ŝycia w aspekcie dost ępno ści do usług nie odbiegaj ą od sytuacji w innych miastach województwa. Warunki mieszkaniowe s ą nieco gorsze ni Ŝ średnio w miastach województwa np. liczba mieszka ń na 1000 mieszka ńców wynosi 287, średnio w miastach 300.

1.5. Uwarunkowania gospodarcze.

W ostatnich latach utrzymuje si ę recesja gospodarcza zapocz ątkowana w 1989 roku. Głównym problemem jest brak zainteresowania znacz ących inwestorów. Nie poprawiła sytuacji powołana w roku 1997 Specjalna Strefa Ekonomiczna ani blisko ść granicy z Obwodem Kaliningradzkim mimo, Ŝe miasto wykazuje du Ŝą aktywno ść w tym kierunku.

1.6. Komunikacja.

Bartoszyce poło Ŝone s ą w strefie przygranicznej z Obwodem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej. Od mi ędzynarodowego przej ścia granicznego w Bezledach oddalone s ą o10 km .Miasto jest w ęzłem komunikacyjnym, w którym przecinaj ą si ę drogi publiczne krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne Najwa Ŝniejsz ą drog ą maj ącą najwi ększy wpływ na warunki Ŝycia w mie ście jest droga krajowa nr 51 (granica pa ństwa – Bartoszyce – Olsztyn) . Droga ta przebiega przez środek terenów zainwestowanych przejmuj ąc ruch z województwa i kraju w kierunku mi ędzynarodowego przej ścia granicznego.Istotnym ci ągiem drogowym przebiegaj ącym przez miasto jest ci ąg dróg wojewódzkich: nr 512 Pieni ęŜ no –Bartoszyce i nr 592 Bartoszyce – Gi Ŝycko. Ci ąg ten stanowi wa Ŝne wojewódzkie powi ązanie na kierunku wschód –zachód. W stanie istniej ącym przebiega on ulicami miejskimi. Istniej ący układ komunikacyjny miasta przejmuje ruch zewn ętrzny i wewn ętrzny, miasto nie posiada wydzielonych obwodnic do przeprowadzenia ruchu zewn ętrznego. Podstawowy układ komunikacyjny Bartoszyc tworz ą ulice, które przejmuj ą ruch z dróg krajowych i wojewódzkich, s ą to nast ępuj ące ulice: Warszawska, Bohaterów Warszawy, Bema, K ętrzy ńska, Gda ńska, Nowowiejskiego oraz ulice prowadz ące ruch miejski 11 – go Listopada, Poniatowskiego, Paderewskiego, Marksa. W/w ulice, aby mogły przenie ść ruch zewn ętrzny i miejski wymagaj ą modernizacji. Miasto obsługiwane jest przez lini ę kolejow ą kategorii drugorz ędnej Białystok - - Głomno Do Bartoszyc doprowadzony jest tor szeroki od strony przej ścia granicznego kolejowego Głomno. Tor normalny jak i szeroki posiadaj ą bocznice kolejowe, które nie są w pełni wykorzystane.

Układ przestrzenny miasta podzielonego rzek ą Łyn ą i torami kolejowymi na dwie cz ęś ci stwarza du Ŝe utrudnienia w obsłudze komunikacyjnej miasta. Jeden most drogowy przy przekraczaniu rzeki stanowi olbrzymi problem na dzie ń dzisiejszy .Innym wa Ŝnym utrudnieniem komunikacyjnym przy obsłudze dzielnicy Zatorze s ą dwa nienormatywne wiadukty, uniemo Ŝliwiaj ące obsług ę zakładów przemysłowych przez samochody wysokotona Ŝowe

Miasto posiada komunikacj ę zbiorow ą ,która zapewnia obsług ę pasa Ŝersk ą w obr ębie miasta poprzez Zakład Komunikacji Miejskiej. W Bartoszycach zlokalizowany jest dworzec autobusowy , który świadczy usługi przewozowe na terenie gminy, powiatu, oraz przewozy mi ędzynarodowe na wschód i zachód Europy. Dworzec działa w bardzo trudnych warunkach.

1.7. Infrastruktura techniczna.

1.7.1. Gospodarka wodna

Miasto zaopatrywane jest w wod ę z komunalnego uj ęcia wody o du Ŝej wydajno ści, które zaspokaja zapotrzebowanie miasta oraz pobliskich miejscowo ści gminnych. Uj ęcie wody posiada znaczne rezerwy wydajno ści. Miasto obj ęte jest w pełni sieci ą wodoci ągow ą magistraln ą i rozdzielcz ą funkcjonuj ącą prawidłowo. Generalnie gospodarka wodna nie stanowi bariery rozwojowej miasta.

1.7.2. Gospodarka ściekowa.

Utylizacja ścieków z miasta odbywa si ę w wysokosprawnej mechaniczno- biologiczno - chemicznej oczyszczalni ścieków. Miasto obj ęte jest w ca 80 % sieci ą kanalizacji sanitarnej. Sie ć kanalizacji sanitarnej wymaga modernizacji i rozbudowy w szczególno ści na terenach zainwestowanych (os. przy ul. Nowowiejskiego). W pierwszym etapie wymaga przebudowy kolektor „A” w celu doprowadzenia do zgodno ści średnic i wyeliminowania przelewów awaryjnych.

1.7.3. Zaopatrzenie w gaz.

Miasto zaopatrywane jest w gaz przewodowy z gazociągu wysokiego ci śnienia Pło ńsk - Ciechanów - Olsztyn - Bartoszyce. Miasto obj ęte jest sieci ą gazow ą niskiego ci śnienia w ca 70 %. Mo Ŝliwo ść dostarczenia gazu do miasta s ą bardzo du Ŝe, natomiast problemem jest rozbudowa sieci gazowej niskiego ci śnienia. Warunkiem rozbudowy powy Ŝszej sieci gazowej na obszarach miasta nie zgazyfikowanych jest realizacja 2-ch nowych stacji redukcyjnych II o. 1.8. Zagadnienia własno ściowe

Miasto Bartoszyce jest wła ścicielem 436 ha gruntów, co stanowi około 40 % całej powierzchni miasta obejmuj ącej obszar 1099,44 ha.. S ą to grunty komunalne przekazane w zarz ąd lub u Ŝytkowanie (29 ha), grunty komunalne przekazane w wieczyste uŜytkowanie (122 ha), grunty komunalne pod zabudow ę (285 ha). Znaczny odsetek gruntów komunalnych tworz ących zasób gruntów komunalnych stwarza miastu szans ę prowadzenia wła ściwej polityki przestrzennej i wpływania poprzez odpowiednie gospodarowanie tymi gruntami na rozwój miasta, ale z drugiej strony świadczy równie Ŝ o pewnej stagnacji i braku inwestycji budowlanych. Niekorzystnym zjawiskiem jest wysoki procent gruntów komunalnych w wieczystym uŜytkowaniu osób fizycznych i prawnych. U Ŝytkownik wieczysty jest posiadaczem zale Ŝnym i tylko w tym charakterze mo Ŝe korzysta ć z nieruchomo ści z wył ączeniem innych osób, a co za tym idzie uprawniony jest jedynie do takiego korzystania z nieruchomo ści, który nie narusza uprawnie ń wła ściciela. Negatywnym zjawiskiem jest równie Ŝ znaczny obszar miasta, zaj ęty pod poligon wojskowy, którego wła ścicielem jest Skarb Pa ństwa, a władaj ącym Ministerstwo Obrony Narodowej - Rejonowy Zarząd Kwaterunkowo - Budowlany. Agencja Własno ści Rolnej Skarbu Pa ństwa dysponuje niewielkim odsetkiem gruntów miasta, ale s ą to grunty strategiczne je Ŝeli chodzi o mo Ŝliwo ść rozwoju budownictwa mieszkaniowego w Bartoszycach. Obrót nieruchomo ści w Bartoszycach to przede wszystkim sprzeda Ŝ lokali mieszkalnych. Obserwacja rynku nieruchomo ści wskazuje na wysoki popyt na działki przeznaczone pod budownictwo jednorodzinne, które osi ągaj ą bardzo wysokie ceny. Miastu brakuje terenów przeznaczonych pod budownictwo jednorodzinne. Utrzymuje si ę równie Ŝ popyt na lokale u Ŝytkowe. S ą one sprzedawane przewa Ŝnie w I przetargu za ceny du Ŝo wy Ŝsze od cen wskazanych przez rzeczoznawców maj ątkowych. Ceny nieruchomo ści w Bartoszycach s ą wysokie w porównaniu z innymi miastami województwa. Jest to do ść dziwne zjawisko dla miasta, które charakteryzuje si ę wysokim bezrobociem, recesj ą gospodarcz ą i du Ŝym obszarem biedy.

2. Kierunki zagospodarowania przestrzennego i zasady polityki przestrzennej.

2.1. Środowisko naturalne – zasady ochrony i polityki przestrzennej.

W rejonie zainwestowania miejskiego i w jego okolicy przestrzennie dominuj ą jednostki geomorfologiczne, które stwarzaj ą korzystne warunki dla rozwoju zainwestowania miejskiego. S ą to wysoczyzna morenowa i terasy zandrowe. W ich obr ębie rozwój miasta mo Ŝe si ę odbywa ć w sposób do ść swobodny, bez wi ększych naturalnych ogranicze ń. Głównym ograniczeniem na wysoczy źnie morenowej jest wysoka warto ść rolnicza gleb. W okolicy miasta wyst ępuj ą na znacznych powierzchniach gleby klasy III. Obowi ązuj ące prawo (ustawa o ochronie gruntów rolnych i le śnych) ogranicza ich przeznaczenie na cele nierolnicze. Wśród jednostek geomorfologicznych wyst ępuj ących w rejonie miasta i okolic sw ą odr ębno ści ą wyró Ŝnia si ę dolina Łyny. W jej obr ębie zachodz ą współczesne procesy zmiany rze źby terenu o znacznej dynamice, spowodowane erozyjno – akumulacyjn ą działalno ści ą rzeki. W trakcie wezbra ń Łyna okresowo wylewa z koryta i zalewa tereny tarasu zalewowego do wysoko ści około 40 m npm. Budowa zapór wodnych zmieni re Ŝim hydrologiczny rzeki, przy czym lokalnie - poni Ŝej zapór - mo Ŝe nieco wzmóc jej procesy erozyjne. Dolina Łyny, spełnia funkcj ę korytarza ekologicznego. Według koncepcji ECONET-POLSKA, jest ona korytarzem o znaczeniu krajowym. Potencjalnymi korytarzami o znaczeniu lokalnym s ą doliny dopływów Łyny. Tereny doliny Łyny i - w mniejszym stopniu - dolin jej dopływów spełniaj ą te Ŝ funkcj ę układów wentylacyjnych i retencji wód gruntowych. Teren zwi ązany z dolin ą Łyny został uznany za obszar chronionego krajobrazu ochrony wzmo Ŝonej. W jego obr ębie obowi ązuj ą postanowienia rozporz ądzenia nr 53/98 Wojewody Olszty ńskiego z 16.06.1998r. Dotycz ą one mi ędzy innymi; zachowania dbało ści o równowag ę w środowisku przyrodniczym i estetyk ę krajobrazu. W działalno ści gospodarczej nie powinno si ę rozwija ć form uci ąŜ liwych dla środowiska. Wymienione wy Ŝej rozliczne uwarunkowania środowiska naturalnego zwi ązane z dolinami rzek, a głównie z dolin ą rzeki Łyny s ą przyczyn ą konieczno ści specjalnego ich potraktowania w zagospodarowaniu przestrzennym miasta. Zasad ą powinno by ć pozostawianie ich jako terenów otwartych. W dolinach i na ich zboczach nale Ŝy ogranicza ć do minimum lokalizacj ę obiektów kubaturowych i ich przegradzanie, a konieczne przegrody powinny mie ć konstrukcj ę a Ŝurow ą. Doliny predestynowane s ą do zagospodarowania zieleni ą nisk ą lub a Ŝurow ą, a na stromych zboczach – zieleni ą wysok ą przeciwdziałaj ącą ich erozji. Lasy poło Ŝone na stromych zboczach, głównie dolin: Łyny i Suszycy, spełniaj ą wa Ŝną funkcj ę ochrony gleb przed erozj ą. W ich obr ębie powinna by ć prowadzona specjalna gospodarka. Lasy te powinno si ę podda ć pod ochron ę, jako lasy glebochronne. Ruch turystyczny na ich terenie powinien by ć kanalizowany. W celu poprawy czysto ści wód powierzchniowych, głównie Łyny, doskonalenia wymaga gospodarka wodno-ściekowa miasta. Dla poprawy jako ści wód w zalewie przy ul. K ętrzy ńskiej powinno si ę wykona ć program jego ochrony, w którym ocenione zostan ą główne przyczyny obni Ŝania jako ści jego wód i wynikaj ące z tego zasady u Ŝytkowania zalewu i jego zlewni. Zagro Ŝenie dla czysto ści powietrza atmosferycznego istnieje w zasadzie tylko w sezonie grzewczym. W stosowanych lokalnych systemach grzewczych zaleca si ę unika ć paliwa zanieczyszczonego, w tym głównie paliwa w ęglowego. Ochronie prawnej podlegaj ą dwa pomniki przyrody, poło Ŝone w rejonie ulic Kętrzy ńskiej i Bohaterów Warszawy. Jeden z nich to d ąb o obwodzie obecnie 440 cm i wysoko ści 28 m, wpisany do rejestru pomników pod nr 182. Drugim jest jesion, o obwodzie 355 cm i wysoko ści 30 m, wpisany do rejestru pomników pod nr 183. W rejonie ul. K ętrzy ńskiej, w pobli Ŝu jesionu uznanego pomnikiem przyrody, znajduje si ę jeszcze jeden do ść okazały jesion o obwodzie 250 cm. Sugerowane jest uznanie i tego drzewa pomnikiem przyrody.

2.2. Środowisko kulturowe. Obecnie obj ęte ochron ą konserwatorsk ą jest stare miasto i „wzgórze zamkowe” jako strefa ochrony archeologicznej, a na starym mie ście dodatkowo układ urbanistyczny. Bogata historia miasta dokumentowana jest zabytkami z ró Ŝnych epok, pocz ąwszy od średniowiecza. Wiele jest obiektów, głównie budynków mieszkalnych z pocz ątku wieku, które powinny by ć obj ęte ochron ą i poddane rewaloryzacji. Strefa ochrony ekspozycji wokół Starego Miasta wymaga zachowania surowego re Ŝimu w celu zachowania sylwety. Polityka przestrzenna w odniesieniu do warto ści kulturowych ukierunkowana jest na zachowanie warto ściowych zasobów dziedzictwa kulturowego oraz kształtowanie atrakcyjnego wizerunku miasta, a tak Ŝe zwi ększenie atrakcyjno ści miasta dla turystyki. Kierunki te obejmuj ą: • zachowanie to Ŝsamo ści kulturowej obszaru przez utrzymanie warto ściowych zasobów oraz krajobrazu kulturowego, • zachowanie krajobrazu otwartego o wybitnych walorach przyrodniczych i kulturowych (korytarz Łyny, system zieleni, sylweta Starego Miasta), • rozszerzenie prawnej ochrony obiektów, zespołów zabudowy, zieleni oraz stanowisk archeologicznych.

Kierunki te b ędą realizowane przez nast ępuj ące zasady działania: a) ochron ę oraz popraw ę stanu i standardu funkcjonalnego i technicznego istniej ących obiektów i zasobów zabytkowych prawnie chronionych i postulowanych do obj ęcia ochron ą prawn ą; b) wła ściw ą ich ekspozycj ę i odpowiednie zagospodarowanie terenów otaczaj ących szczególnie Starego Miasta oraz Wzgórza Zamkowego, c) stwarzanie zach ęt dla inwestorów zainteresowanych zagospodarowaniem i odbudow ą obiektów zabytkowych oraz obiektów stanowi ących o klimacie architektonicznym miasta, a zawieraj ących walory zabytkowe lub historyczne (park i zabudowa dworsko- G-folwarczna w Jarkowie, dawny szpital przy ul. Witosa), d) kontynuowanie wpisów do rejestru zabytków obiektów o walorach zabytkowych, e) kontynuowanie rozpoznania archeologicznego, f) obj ęcie ochron ą i wła ściwe wykorzystanie zabytkowych zespołów zieleni, g) wła ściwe zagospodarowanie i ochrona zabytkowych cmentarzy, h) obiekty wymienione w spisie podlegaj ą ochronie konserwatorskiej. Prace budowlane wymagaj ą zgody Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Prace w obr ębie stanowisk archelogicznych nale Ŝy prowadzi ć pod nadzorem konserwatorskim.

2.3. Prognozy i kierunki rozwoju w sferze społecznej. 2.3.1. Przemiany demograficzne. Przyrost liczby mieszka ńców miasta w okresie perspektywicznym zale Ŝeć b ędzie przede wszystkim od tempa rozwoju gospodarczego i społecznego. Powstawanie nowych miejsc pracy, poprawa warunków Ŝycia (warunków mieszkaniowych, dost ępno ści do usług, uatrakcyjnianie miasta) wpłyn ą na wielko ść ruchów migracyjnych tj. napływu do miasta ludno ści z okolicznych obszarów wiejskich oraz odpływu z miasta głównie ludno ści młodej, które to w sposób zasadniczy wpłyn ą na zaludnienie miasta w perspektywie. W najbli Ŝszym okresie prawdopodobnie utrzymywa ć si ę b ędzie stagnacja ruchów migracyjnych, zwłaszcza napływu do miasta, któr ą obserwuje si ę od pocz ątku lat 90-tych. O Ŝywienia migracji, w tym głównie napływu, nale Ŝy si ę spodziewa ć w dalszym okresie. Przy czym wielko ść migracji nie b ędzie tak du Ŝa jak w latach ubiegłych (przed 1990r.). Przyrost naturalny nie b ędzie tak wa Ŝnym czynnikiem rozwoju demograficznego jakim był w latach 70-tych i 80-tych. Spodziewanemu wzrostowi liczby urodze ń w okresie 2000-2010 b ędzie towarzyszył systematyczny wzrost liczby zgonów (efekt starzenia si ę społecze ństwa). Liczba mieszka ńców miasta w okresie perspektywicznym (ok. 15 - 20 lat) nie przekroczy 32.000. Średniorocznie w ci ągu całego prognozowanego okresu liczba ludno ści przyrastałoby o ok. 260 osób (w latach 1980-1997 - 340). Zmiany w przebiegu procesów demograficznych wpłyn ą na kształtowanie si ę struktury wieku mieszka ńców miasta. Prognozowan ą struktur ę wieku ludno ści zawiera poni Ŝsze zestawienie.

Grupy wieku 1998 2005 2010 2015 1998 2005 2010 2015 w liczbach w procentach 0 - 2 756 970 1.140 1.080 2,8 3,4 3,8 3,4 3 - 6 1.253 1.195 1.500 1.530 4,7 4,2 5,0 4,8 7 - 12 2.513 1.756 1.880 2.400 9,4 6,2 5,9 7,5 13 - 15 1.591 1.085 890 1.000 5,9 3,8 2,8 3,1 16 - 18 1.526 1.360 1.040 880 5,7 4,8 3,5 2,8 przedprodukcyjny 0 - 17 7.121 6.120 6.100 6.500 26,6 21,6 20,4 20,3 produkcyjny 16.759 18.870 20.030 20.700 62,5 66,7 67,0 64,7 mobilny 18 - 44 11.686 12.330 12.990 13.900 43,6 43,6 43,4 43,4 niemobilny 45-59 K, 64 M 5.073 6.540 7.040 6.800 18,9 23,1 23,5 21,3 poprodukcyjny pow. 60 K, 65 M. 2.920 3.310 3.770 4.800 10,9 11,7 12,6 15,0 Ogółem 26.800 28.300 29.900 32.000 100,0 100,0 100,0 100,0

Zmiany w strukturze wieku ludno ści polega ć b ędą na:

A/ Zmniejszeniu si ę liczebno ści dzieci i młodzie Ŝy w wieku 0-17 lat, udział tych roczników w ogólnej liczbie ludno ści zmniejszy si ę z 26,6 % do ok. 20 %. W okresie 2000 - 2010 nast ąpi znaczny spadek liczby dzieci i młodzie Ŝy w wieku 7 - 12 lat (roczniki obj ęte nauczaniem w szkole podstawowej) i 13 - 15 lat (roczniki obj ęte nauczaniem w gimnazjum). Po roku 2010 zacznie si ę zmniejsza ć liczba młodzie Ŝy w wieku 16 - 18 lat ( roczniki obj ęte nauczaniem w szkołach ponadgimnazjalnych). Przewidywany wzrost liczby urodze ń (po roku 2000) wpłynie na wzrost liczebno ści roczników przedprodukcyjnych w dalszym okresie.

B/ W całym okresie perspektywicznym przyrasta ć b ędzie liczba ludno ści w wieku produkcyjnym, a jej udział w ogólnej liczbie ludno ści wzro śnie z ok. 62 % do ok. 65 %. Najwi ększa dynamika przyrostu w tej grupie wyst ąpi w okresie 2000-2010. W dalszym okresie tempo przyrostu wyra źnie si ę zmniejszy. Istotnym zjawiskiem, które nast ąpi w okresie do roku 2005 b ędzie wzrost liczebno ści najmłodszych roczników wieku produkcyjnego 19-24 lata ( z ok. 2800 do ok. 3.300). W dalszym okresie przyrosty w tej grupie b ędą znacznie mniejsze.

C/ W ci ągu całego okresu perspektywicznego b ędzie wzrastała liczba ludno ści w wieku poprodukcyjnym, jej udział w ogólnej liczbie mieszka ńców wzro śnie z ok. 11 % do ok. 15 %. Liczba ludzi starych z wi ększ ą dynamik ą zacznie przyrasta ć po roku 2010. Konsekwencje prognozowanych zmian w strukturze wieku mieszka ńców miasta to: • zmiany w liczebno ści roczników o światowych spowoduj ą konieczno ść racjonalizacji sieci i bazy placówek szkolno-wychowawczych; • przyrost ludno ści w wieku produkcyjnym wpłynie na wzrost zapotrzebowania na miejsca pracy; • przyrost ludno ści w wieku 19-24 lat oprócz wzrostu zapotrzebowania na prac ę, spowoduje wzrost zapotrzebowania na mieszkania; • wzrost liczby ludzi starych wymaga ć b ędzie rozwoju ró Ŝnych form opieki.

2.3.2. Prognozowane zmiany w zatrudnieniu.

Przewidywany w prognozie demograficznej wzrost liczby ludno ści w wieku produkcyjnym spowoduje wzrost liczby czynnych zawodowo do około 13,3 tys. w 2005 r., 14,2 tys. w 2010 r. i 14,7 tys. w 2015 r. (wobec około 11,6 tys. w 1997r.) Wska źnik aktywno ści zawodowej ludno ści w wieku 15 lat i wi ęcej b ędzie kształtował si ę na poziomie około 57 %. Przyrost liczby czynnych zawodowo oznacza wzrost zapotrzebowania na nowe miejsca pracy. Przy prognozowanej wielko ści miasta i liczbie czynnych zawodowo, konieczny przyrost nowych miejsc pracy w perspektywie ok. 20 lat szacuje si ę na około 4000 - 5000 (wariant minimum). Zapotrzebowanie na nowe miejsca pracy b ędzie wi ększe, poniewa Ŝ tradycyjnie do Bartoszyc doje ŜdŜaj ą mieszka ńcy z okolicznych miast i gmin (w 1988r. doje ŜdŜało do pracy 1600 osób). Przyrost nowych miejsc pracy w ilo ści ok. 3000 powinien nast ąpi ć w sferze szeroko rozumianych usług (stan w 1997r. - ok. 6800) w tym nastawionych na obsług ę rolniczego zaplecza, obsług ę ruchu przygranicznego i turystycznego. Prognozowany przyrost w ilo ści ok. 2000 nowych miejsc w działalno ści produkcyjnej (stan w 1997 r. - ok. 2000) mo Ŝliwy b ędzie poprzez tworzenie miejsc pracy w nowych zakładach, rozwoju zakładów istniej ących oraz drobnych zakładów produkcyjno-usługowych. Prognozowane zmiany w zatrudnieniu pozwoliłyby na osi ągni ęcie wska źnika zatrudnienia na poziomie ok. 65 % (ok. 43 % w 1997r.). Przewiduje si ę, Ŝe w okresie perspektywy ok. 20 lat nie zostanie rozwi ązany problem bezrobocia. Będzie ono zjawskiem obiektywnym i nieuniknionym. Przy zało Ŝeniu, Ŝe zostanie ono zredukowane o ok. 50 % (2640 na 31.12.1998r.), stopa bezrobocia kształtowałaby si ę na poziomie około 8 % (ok. 25 % w 1998r.).

2.3.3. Poprawa warunków Ŝycia ludno ści.

2.3.3.1. Mieszkalnictwo. Polepszenie warunków mieszkaniowych w okresie perspektywicznym uwarunkowane b ędzie zwi ększeniem dost ępno ści mieszka ń dla wszystkich grup ludno ści oraz popraw ą warunków mieszkaniowych w istniej ących zasobach. Rozmiary popytu mieszkaniowego w przyszło ści zale Ŝeć b ędą od polityki mieszkaniowej, w tym kredytowej pa ństwa, wzrostu zamo Ŝno ści społecze ństwa i dynamiki rozwoju miasta. Potrzeby mieszkaniowe szacuje si ę na ok. 2900-3200 mieszka ń dla około 8000 - 9000 mieszka ńców. Prognozowany, po Ŝą dany przyrost liczby mieszka ń wynika z przyrostu ludno ści, w konsekwencji wzrostu liczby gospodarstw domowych do ok. 12.900 - 13.100 oraz z konieczno ści poprawy warunków zamieszkiwania w istniej ących zasobach. Po Ŝą danym wska źnikiem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych b ędzie osi ągni ęcie ok. 350 mieszka ń na 1000 mieszka ńców wobec ok. 300 obecnie. Osi ągni ęcie takiego poziomu wymagałoby realizacji budownictwa mieszkaniowego na poziomie notowanym w latach 1979-1988 tj. około 200 średniorocznie. Dla projektowanej zabudowy przyjmuje si ę struktur ę 70 % - 75 % mieszka ń w zabudowie wielorodzinnej i 30 % - 25 % w zabudowie jednorodzinnej. W zabudowie wielorodzinnej b ędzie realizowane budownictwo spółdzielcze, zakładowe, czynszowe a tak Ŝe komunalne i ewentualnie przez Towarzystwo Budownictwo Społecznego. Rozmiary budownictwa mieszkaniowego komunalnego szacuje si ę na ok. 260 mieszka ń dla ok. 900 osób ( poziom budownictwa komunalnego notowany w latach 1971 - 1988). Pod realizacj ę budownictwa mieszkaniowego wyznaczono w studium tereny o powierzchni ca 100,0 ha, w tym dla zaspokojenia potrzeb komunalnych ca 10,0 ha. Obok realizacji budownictwa mieszkaniowego na nowych terenach, polityka przestrzenna uwzgl ędni ć powinna mo Ŝliwo ści budowy nowych mieszka ń na obszarach zainwestowanych poprzez rozbudowy, nadbudowy, nowe budynki ( plomby architektoniczne) lub grupy budynków. Działalno ść taka przyniesie korzy ści nie tylko w zakresie przyrostu zasobów mieszkaniowych ale poprawy urz ądzenia terenów uzbrojonych a tak Ŝe poprawy estetyki miasta zwłaszcza śródmie ścia w tym zespołu staromiejskiego. Mo Ŝliwo ści intensyfikacji zabudowy istniej ą przy ulicach Struga, Mickiewicza. Działania na terenach osiedli zabudowy blokowej zmierza ć powinny do ich „humanizacji” poprzez tworzenie warunków do rekreacji, uzupełniania programu usługowego i usprawniania komunikacji wewn ątrz osiedli. Spo śród osiedli istniej ących problem ten dotyczy w szczególno ści osiedla poło Ŝonego w północnej cz ęś ci miasta - rejon ulicy Bema. Zasady tworzenia odpowiednich warunków Ŝycia: rekreacja - usługi podstawowe- - sprawna komunikacja wewn ętrzna - powinny by ć uwzgl ędnione w realizowanych w przyszło ści nowych zespołach mieszkaniowych. Obok realizacji nowego budownictwa wa Ŝnym zadaniem b ędzie poprawa stanu technicznego i podniesienie standardu do poziomu odpowiadaj ącego współczesnym wymaganiom istniej ących zasobów mieszkaniowych pochodz ących sprzed 1944r.

2.3.3.2. Obsługa ludno ści. Poprawa obsługi ludno ści miasta a tak Ŝe i powiatu wi ąza ć si ę b ędzie ze zwi ększeniem dost ępno ści do urz ądze ń usługowych, popraw ą ich standardu oraz podniesieniem jako ści świadczonych przez nie usług. Dla potrzeb okresu perspektywicznego powinny by ć zaadaptowane istniej ące w mie ście urz ądzenia usługowe ponadlokalne (powiatowe) i miejskie. Wi ększo ść z nich (jak wykazano w cz ęś ci opracowania Stan istniej ący i diagnoza) wymaga remontów, modernizacji ewentualnie rozbudowy w celu poszerzenia programu uŜytkowego. Polityka przestrzenna w zakresie lokalizacji nowych urz ądze ń zmierza ć powinna do nasycenia urz ądzeniami usługowymi centrum miasta. W ramach istniej ącego zainwestowania jako plomby architektoniczne mogłyby by ć realizowane jednostki obsługi ludno ści, w tym administracyjne i finansowe, nie wymagaj ące du Ŝych powierzchni zabudowy. Urz ądzenia mniejszej skali lokalizowa ć nale Ŝy w parterach budynków mieszkalnych istniej ących i noworealizowanych. Na terenach istniej ących osiedli mieszkaniowych, zwłaszcza w osiedlu w rejonie ulicy Bema nale Ŝy wzbogaca ć ofert ę usługow ą poprzez lokalizowanie podstawowych urz ądze ń usługowych (handlowych, gastronomicznych, nieuci ąŜ liwych zakładów usługowych) stosownie do potrzeb ich mieszka ńców. W osiedlach noworealizowanych program obsługi ludno ści uwzgl ędnia ć powinien standardy resortowe oraz potrzeby lokalne. Dla zaspokojenia potrzeb społecznych w zakresie najwa Ŝniejszych samorz ądowych usług publicznych prognozowane standardy i zamierzenia okre śla si ę nast ępuj ąco:

A/ Utrzymanie wska źnika wychowania przedszkolnego dzieci w wieku 3-6 lat na poziomie co najmniej obecnym - 57 % w tym 100 % dzieci w wieku lat 6. Wymaga ć to b ędzie przy prognozowanej liczbie dzieci w wieku przedszkolnym i utrzymaniu placówek istniej ących - przyrostu ponad 200 miejsc tj. budowy dwóch obiektów.

B/ Zapewnienie odpowiednich warunków funkcjonowania szkołom podstawowym w nowym ustroju szkolnym oznacza przyj ęcie standardu 26 uczniów na oddział i wska źnika zmianowo ści 1.0. oraz zapewnienie odpowiedniego programu uŜytkowego w tym urz ądze ń sportowo-rekreacyjnych (sala gimnastyczna, zespół boisk). Realizacja takiego zamierzenia wymaga ć b ędzie likwidacji szkół niefunkcjonalnych, bez zaplecza, wadliwie zlokalizowanych w stosunku do obwodów szkolnych, które obsługuj ą. W zwi ązku z tym za zasadne uznaje si ę budow ę szkoły podstawowej z odpowiednim programem u Ŝytkowym przy ul. Słowackiego. W dalszym okresie perspektywicznym mo Ŝe zaistnie ć potrzeba budowy szkoły podstawowej w noworealizowanym osiedlu mieszkaniowym w północnej cz ęś ci miasta.

C/ Realizacja obowi ązku szkolnego w gimnazjach wi ąza ć si ę b ędzie z zapewnieniem odpowiednich warunków kształcenia w tych placówkach przy zachowaniu wska źników 26 uczniów w oddziale i po Ŝą danej zmianowo ści 1.0. Osi ągni ęcie takich zamierze ń b ędzie mo Ŝliwe w oparciu o istniej ące obiekty - Gimnazjum Nr 1 (w budynku SP Nr 1) i Zespołu Szkół Budowlanych (jako Gimnazjum Nr 2).

D/ W kształtowaniu sieci bibliotek nale Ŝy wzi ąźć pod uwag ę standard co najmniej obecny - ok. 7000 mieszka ńców na 1 placówk ę. Przy prognozowanej liczbie mieszka ńców oznacza to utworzenie dwóch placówek na terenie głównie nowych osiedli mieszkaniowych. Drobne urz ądzenia kultury (biblioteki, świetlice, kluby) z zasady powinny by ć lokalizowane jako obiekty wbudowane w budynkach o innym przeznaczeniu.

E/ W zakresie urz ądze ń sportowo-rekreacyjnych nale Ŝy d ąŜ yć do wyposa Ŝenia zespołów mieszkaniowych w urz ądzenia sportowo-rekreacyjne (małe boiska, place zabaw). Dla wzbogacenia oferty urz ądze ń sportowych w mie ście przewiduje si ę budow ę zespołu sportowego: basenu z sal ą sportow ą oraz urz ądzenie terenów dla rekreacji przywodnej nad zalewem powstałym w wyniku spi ętrzenia rzeki Łyny.

F/ Na terenie gminy Bartoszyce przewiduje si ę realizacj ę n/wymienionych urz ądze ń dla potrzeb mieszka ńców miasta: − urz ądzenie nowego cmentarza komunalnego, potrzebny teren szacuje si ę na ok. 10 ha. − urz ądzenie terenów dla rekreacji przywodnej nad jez. Kinkajmskim. Istniej ące w mie ście najwa Ŝniejsze urz ądzenia obsługi ludno ści o znaczeniu ponadlokalnym - powiatowym - zaspokoj ą potrzeby powiatu w okresie perspektywicznym.

Najwa Ŝniejsze zadania w zakresie obsługi ludno ści:

1) budowa szkoły podstawowej przy ul. Słowackiego i ewentualnie szkoły w noworealizowanym osiedlu w północnej cz ęś ci miasta; 2) budowa dwóch przedszkoli; 3) budowa zespołu sportowego (basen, sala sportowa); 4) urz ądzenie terenów rekreacyjnych nad zalewem powstałym w wyniku spi ętrzenia rzeki Łyny; 5) urz ądzenie nowego cmentarza (na terenie gminy) 6) urz ądzenie nowego targowiska.

2.4. Kierunki rozwoju sfery gospodarczej

2.4.1. Działalno ść produkcyjna i inna gospodarcza

Rozwój tej sfery Ŝycia miasta uzale Ŝniony jest od sytuacji i zało Ŝeń polityki gospodarczej kraju, województwa a przede wszystkim od aktywno ści lokalnej w przełamywaniu recesji. Głównymi czynnikami dynamizuj ącymi rozwój miasta powinien by ć przemysł oraz działalno ść nastawiona na obsług ę rolniczego zaplecza. Mniejsze znaczenie b ędzie miała turystyka aczkolwiek i ona powinna si ę rozwija ć wykorzystuj ąc przygraniczne poło Ŝenie miasta oraz istniej ące walory. Przyjmuj ąc zasad ę rozwoju zrównowa Ŝonego zwi ększanie aktywno ści gospodarczej uwzgl ędniać powinno istniej ące uwarunkowania przyrodnicze, kulturowe i społeczne. Na terenie miasta powinny by ć lokalizowane zakłady produkcyjne średniej wielko ści oraz rozwijane małe zakłady wytwórcze nieuci ąŜ liwe lub o niewielkiej uci ąŜ liwo ści dla środowiska, a tak Ŝe wykorzystuj ące lokalne tradycje - budownictwo i przemysł odzie Ŝowy. Rozwija ć nale Ŝy rodzaje produkcji bazuj ące na surowcach lokalnych (przetwórstwo płodów rolnych) szczególnie preferowa ć nale Ŝy działalno ść produkcyjn ą o „czystych” technologiach. Z uwagi na poło Ŝenie nad rzek ą Łyn ą, Bartoszyce nale Ŝą do nielicznych miast w województwie posiadaj ących mo Ŝliwo ści lokalizacji przemysłu wodochłonnego (o du Ŝym zapotrzebowaniu wody o jako ści wód pitnych w procesie technologicznym oraz du Ŝym zrzucie ścieków technologicznych). Rozwój tego przemysłu jest uwarunkowany oczyszczeniem ścieków w stopniu co najmniej wymaganym przepisami. Pod rozwój działalno ści produkcyjnej oraz baz i innych jednostek gospodarczych wyznacza si ę tereny poło Ŝone w południowo-wschodniej cz ęś ci miasta w powi ązaniu z terenami gminy Bartoszyce w kierunku miejscowo ści S ędławki oraz tereny poło Ŝone w cz ęś ci północnej pomi ędzy torem kolejowym a drog ą Nr 51 w kierunku Bezled. Lokalizacja niewielkich zakładów mo Ŝliwa jest równie Ŝ na obszarach istniej ącego zainwestowania gospodarczego. Popiera ć nale Ŝy działania zmierzaj ące do efektywniejszego wykorzystania istniej ącej bazy produkcyjnej i terenów przemysłowo- składowych. Drobne zakłady produkcyjno-usługowe lokalizowane w śród zabudowy mieszkalno- usługowej powinny by ć nieuci ąŜ liwe.

2.4.2. Turystyka

Rozwój turystyki w przyszło ści powinien bazowa ć na wykorzystaniu istniej ących walorów: poło Ŝenia przygranicznego (bliskie s ąsiedztwo przej ścia granicznego z Obwodem Kaliningradzkim w Bezledach), kulturowych oraz rzeki Łyny. Działania w tym zakresie zmierza ć powinny do rozbudowy bazy turystycznej (hotele, motele, pensjonaty) o odpowiednim standardzie wraz z infrastruktur ą towarzysz ącą ( gastronomia, urz ądzenia rekreacyjne, parkingi) oraz adaptacji i modernizacji istniej ących obiektów w celu podniesienia ich standardu. Dla uatrakcyjnienia miasta dla turystów oraz dla mieszka ńców stałych przewiduje si ę rozwój nowych form zagospodarowania rekreacyjnego: − wykorzystanie rzeki Łyny dla potrzeb turystyki kwalifikowanej - kajakowej - wi ąza ć si ę z tym b ędzie lokalizacja stanicy wodnej nad rz. Łyn ą; − zagospodarowanie dla potrzeb rekreacji przywodnej terenów nad zbiornikiem powstałym w wyniku spi ętrzenia rzeki Łyny we wschodniej cz ęś ci miasta; − urz ądzanie ci ągów spacerowych wzdłu Ŝ dost ępnych brzegów rzeki Łyny; − wytyczenie i urz ądzenie ście Ŝek rowerowych w mie ście, w powi ązaniu ze ście Ŝkami na terenie gminy.

Polityka w zakresie podnoszenia atrakcyjno ści miasta dotyczy ć powinna równie Ŝ istniej ących terenów rekreacyjnych poprzez ich porz ądkowanie, poszerzanie programu u Ŝytkowego, podnoszenie estetyki. Działania te dotyczy ć powinny głównie: lasu komunalnego, jeziorka przy ul. K ętrzy ńskiej, placu Bohaterów Westerplatte.

2.5. Kierunki zagospodarowania przestrzennego i zasady polityki przestrzennej - -komunikacja

2.5.1. Drogi i ulice

System komunikacyjny powinien zapewni ć sprawne, bezpieczne, nieuci ąŜ liwe dla środowiska powi ązania komunikacyjne ,które umo Ŝliwi ą rozwój przestrzenny miasta w po Ŝą danych kierunkach.

Bartoszyce to w ęzeł komunikacji dróg publicznych - krajowych - wojewódzkich - pozostałych / powiatowych i gminnych /

A/ Układ nadrz ędny Najwi ększym utrudnieniem układu komunikacyjnego miasta jest ruch tranzytowy przenoszony przez drog ę krajow ą mi ędzyregionaln ą nr 51 granica pa ństwa – Olsztynek. Jest to ruch z mi ędzynarodowego przej ścia granicznego w Bezledach prowadzony w kierunku południowym województwa i kraju, który w mie ście przebiega ulicami miejskimi tj. ul.Bema, ul. Bohaterów Warszawy i ul.Warszawsk ą. W celu wyeliminowania uci ąŜ liwego przejazdu przez miasto nale Ŝy zarezerwowa ć na okres kierunkowy teren pod obej ście po zachodniej stronie miasta. Teren rezerwowany jest na obszarze gminy Do czasu wybudowania obej ścia droga mi ędzyregionalna przebiega ć b ędzie przez miasto ,przenosz ąc ruch tranzytowy i miejski. Ci ąg ten winien przyj ąć parametry ulicy klasy „GP” (ulica główna ruchu przy śpieszonego), dla którego nale Ŝy zabezpieczy ć przestrze ń 35 m w liniach rozgraniczaj ących. Aby zniwelowa ć wpływ ruchu tranzytowego na funkcjonowanie i rozwój miasta do czasu wybudowania obej ścia nale Ŝy : • zmodernizowa ć ulic ę Warszawsk ą do parametrów ulicy klasy”GP”(poszerzy ć jezdni ę) • wprowadzi ć sygnalizacj ę świetln ą na skrzy Ŝowaniu ulic: Bohaterów Warszawy, Warszawskiej i Poniatowskiego • zmodernizowa ć ulic ę Bema na odcinku od ulicy Paderewskiego do ulicy Gda ńskiej (dobudowa ć drug ą jezdni ę wraz z drugim mostem na rzece Łynie ) • przebudowa ć skrzy Ŝowanie ulic: Bema i Nowowiejskiego

B/ Układ podstawowy Dla zapewnienia sprawnej, bezpiecznej i szybkiej obsługi komunikacyjnej miasta nale Ŝy stworzy ć czytelny podstawowy układ komunikacyjny. Główny szkielet układu komunikacyjnego tworzy ć b ędą ulice ,które zapewni ą poł ączenia pomi ędzy miejscami generowania i odbioru ruchu tj: pomiędzy miejscami zamieszkania, a miejscami pracy oraz centrum usługowym. Tak postawione zadanie spełni ą ulice istniej ące, które przewidywane s ą do modernizacji oraz budowa nowoprojektowanych ci ągów. Do podstawowego układu komunikacyjnego nale Ŝą ulice klasy „G” /ulica główna / i „Z” / ulica zbiorcza /. Przez miasto przebiegaj ą drogi wojewódzkie: -nr 512 Pieni ęŜ no – Bartoszyce -nr 592 Bartoszyce – Gi Ŝycko -nr 588 Szczurkowo –Bartoszyce W układzie komunikacyjnym regionu drogi wojewódzkie nr 512 i 592 przebiegaj ące przez miasto nale Ŝą do wa Ŝnego ci ągu komunikacyjnego w powi ązaniach wschód – zachód. W mie ście Bartoszyce. w/w ci ąg nie wymaga rezerwy terenu pod obej ście / w planie zagospodarowania przestrzennego przewidziana była taka rezerwa/ z uwagi na zbyt małe obci ąŜ enie jakie przenosi. W stanie istniej ącym przebiega on ulicami miejskimi: Gda ńsk ą, Bohaterów Warszawy i K ętrzy ńsk ą. W perspektywie ruch zewn ętrzny z dróg wojewódzkich i ruch miejski przebiega ć b ędą tymi samymi ulicami. W układzie komunikacyjnym miasta ci ąg ten pełni ć b ędzie funkcj ę ulic układu podstawowego, nale Ŝy nada ć mu klas ę „G” tj. stworzy ć mo Ŝliwo ść wpisania wymaganych parametrów dla tej klasy , zmodernizować go. W ąskie gardło ( zaw ęŜ enie przekroju poprzecznego ulicy ) wyst ępuje na ulicy Bohaterów Warszawy, aby pokona ć je nale Ŝy zabezpieczy ć teren pod budow ę nowoprojektowanego odcinka ulicy od ul.Bohaterow Warszawy do ul. K ętrzy ńskiej. Dla w/w ci ągu nale Ŝy zarezerwowa ć linie rozgraniczaj ące szeroko ści 30 m. Do układu podstawowego nale Ŝy wł ączy ć ulic ę Nowowiejskiego , która przenosi ruch z drogi wojewódzkiej i ruch miejski .Ulicy tej nale Ŝy nada ć parametry klasy „G” rezerwuj ąc pas 25m w liniach rozgraniczaj ących. Ulice klasy „Z” zaliczone do układu podstawowego to: • ul. Poniatowskiego ul. Nowoprojektowana I-ulica ł ącz ąca ul. Poniatowskiego z ul. Gda ńsk ą – przewidziana do obsługi terenów projektowanej zabudowy mieszkaniowej. Ulica ta wymaga budowy mostu na rzece Łynie. Wybudowanie mostu stworzy dla miasta zabezpieczenie na wypadek nieprzewidzianych awarii w układzie komunikacyjnym, zapewni sprawniejsze powi ązania w relacjach miejsce zamieszkania - miejsce pracy, centrum .. W stosunku do planu zagospodarowania przestrzennego projektowana ulica została przesuni ęta, takie usytuowanie jej umo Ŝliwi realizacj ę zabudowy mieszkaniowej w pierwszym etapie jej realizacji • ul. Nowoprojektowana II- ulica ł ącz ąca ul. Gda ńsk ą z ul Bema projektowana dla obsługi zespołu mieszkaniowego „Za szpitalem”. • ulica składaj ąca si ę z nowoprojektowanego odcinka przy cmentarzu /ul. Kętrzy ńska/, z ulicy Kolejowej, ul. Kajki i ulicy Drzewnej. Ciąg tych ulic niezb ędny jest do obsługi dzielnicy Zatorze. Wymaga on budowy nowego odcinka ulicy: od ul.K ętrzy ńskiej do wiaduktu kolejowego w ul. Konopnickiej oraz przebudowy istniej ącego nienormatywnego wiaduktu kolejowego. W planie zagospodarowania przestrzennego proponowano do obsługi Zatorza wybudowa ć now ą ulic ę i wiadukt. W „Studium.....”proponuje si ę przebudow ę wiaduktu poprzez pogł ębienie go oraz budow ę nowego przyczółka co pozwoli na uzyskanie normatywnej skrajni pionowej i poziomej oraz wykorzystanie istniej ących ulic Kolejowej, Kajki i Drzewnej, które nale Ŝy zmodernizowa ć. • ul. 11-Listopada niezb ędna do obsługi dworca PKS i PKP • ul. Bohaterów Warszawy (odcinek od ul. Curie Skłodowskiej do 11 Listopada) • ul. śeromskiego - ulica le Ŝą ca w ci ągu drogi powiatowej 26 322 Dla ulic klasy „Z” nale Ŝy zarezerwowa ć linie rozgraniczaj ące szeroko ści 25 –20 m Pozostałe ulice nie wymienione w układzie nadrz ędnym i podstawowym tworzy ć będą układ pomocniczy. B ędą to ulice klasy lokalnej „L” ´i dojazdowej „D”, których zadanie to bezpo średnia obsługa przyległego terenu oraz obsługa obiektów. W układzie tym nale Ŝy wymieni ć nast ępuj ące ulice: • nowy odcinek ulicy ł ącz ący ul. Przemysłow ą z ul. Le śną. Nowoprojektowana ulica, która w jednym poziomie przekroczy lini ę kolejow ą. W okresie przebudowy nienormatywnego wiaduktu w ul. Curie Skłodowskiej w/w ulica b ędzie jedynym miejscem umo Ŝliwiaj ącym przejazd samochodów wysokotona Ŝowych w poziomie torów kolejowych, ułatwi równie Ŝ obsług ę dzielnicy Zatorze oraz zapewni dogodny dojazd do cmentarza. • ci ąg ulic Drzewnej, Orzeszkowej i Hubalczyków - to ulice zapewniaj ące dojazd do dzielnicy Zatorze dla samochodów osobowych i dostawczych, które nie wymagaj ą skrajni pionowej powy Ŝej 3,7 m Dla w/w ulic klasy „L” nale Ŝy zarezerwowa ć linie rozgraniczaj ące szeroko ści 15 m.

C/ Urz ądzenia obsługi komunikacji Jednym z wa Ŝniejszych problemów dotycz ących Starego Miasta jest problem parkowania samochodów osobowych. Na obszarze Starego Miasta nale Ŝy ograniczy ć ruch samochodów na rzecz komunikacji rowerowej . Studium adaptuje wszystkie istniej ące parkingi, oraz zakłada, Ŝe ka Ŝda nowoprojektowana usługa winna mie ć w obr ębie swojej działki parking lub stanowiska postojowe. Zakłada si ę parkowanie tam gdzie jest ono dozwolone z punktu widzenia bezpiecze ństwa.tzn. parkowanie na chodnikach. Dla autokarów adaptuje si ę istniej ący parking przy ul. Bohaterów Warszawy. Na terenie pod parking /wyznaczonym w planie zagospodarowania przestrzennego miasta przy ul. Bohaterów Warszawy / od strony Starego Miasta / nale Ŝy w projekcie parkingu uwzgl ędni ć odpowiedni ą ilo ść stanowisk dla autobusów. Problemem, który nale Ŝy rozwi ąza ć jest wyznaczenie miejsca do parkowania dla samochodów ci ęŜ arowych zwi ązanych z ruchem tranzytowym . W studium proponuje si ę rozwi ąza ć ten problem poprzez zlokalizowanie w/w parkingów na trasach wlotowych do miasta: • przy ul. Bema na wyje ździe z Bartoszyc w kierunku Bezled na terenach przewidzianych pod usługi, przemysł i składy. • obok istniej ącej stacji paliw na wje ździe do miasta z kierunku Olsztyna nale Ŝałoby zaproponowa ć rozbudow ę istniej ącego przy tej stacji parkingu • przy ul.K ętrzy ńskiej na wje ździe do miasta z K ętrzyna w pobli Ŝu terenu Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Dla obsługi miasta ilo ść istniej ących stacji paliw jest wystarczaj ąca.

W mie ście istnieje komunikacja miejska ,która prowadzona jest przez Zakład Gospodarki Komunalnej oraz mi ędzymiastowa obsługiwana przez kilku niezale Ŝnych przewo źników. W celu uporz ądkowania problemu odpraw podró Ŝnych nale Ŝy wybudowa ć jeden wspólny dworzec który zapewni koordynacj ę wszystkich przewo źników w obsłudze przewozów . Zabezpieczony został teren na południe od obecnego dworca kolejowego.

2.5.2. Kolej

Miasto skomunikowane jest lini ą kolejow ą relacji Korsze – Głomno, jest to linia znaczenia pa ństwowego, linia drugorz ędna. Do miasta doprowadzona jest linia kolejowa o torze szerokim, umo Ŝliwia to bezpo średnio na bocznicy kolejowej na terenie PZZ przeładunek towarów na tor normalny. Na terenie stacji Bartoszyce znajduje si ę bocznica kolejowa. Tor szlakowy z uwagi na stan techniczny wymaga modernizacji / ograniczenia pr ędko ści z uwagi na stan techniczny nawierzchni /.

2.5.3. Ście Ŝki rowerowe

Biuro Planowania Przestrzennego w Olsztynie w 1997 r. Opracowało”Studium tras rowerowych województwa olszty ńskiego”. Z opracowania wynika, Ŝe przez Bartoszyce projektuje si ę mi ędzynarodow ą tras ę rowerow ą. Trasa mi ędzynarodowa prowadzi z Berlina przez Czaplinek, Grudzi ądz, Ostród ę, Olsztyn, Lidzbark Warm., Gi Ŝycko w kierunku Litwy z odgał ęzieniem z Lidzbarka Warm. przez Bartoszyce do Kaliningradu. Do miasta Bartoszyce trasa mi ędzynarodowa wprowadzona jest z kierunku: Lidzbarka Warm nieczynnym torem kolejki, ulic ą K ętrzy ńsk ą w obszar Starego Miasta, w dalszym przebiegu ulic ą Bema w rejon wzgórza zamkowego, a w kierunku przejścia granicznego w Bezledach ulic ą Wiejsk ą Trasy rowerowe lokalne pozwalaj ące pozna ć powiat bartoszycki to trasy prowadz ące w kierunku miejscowo ści Szczurkowo, Liski, K ętrzyn, Galiny. Trasy pozwalaj ące pozna ć najbli Ŝsze okolice miasta Bartoszyce to trasy w kierunku miejscowo ści Spytajny, Tolko, Poł ęcze, Galiny, Głomno. Na terenie miasta proponowane trasy rowerowe powinny posłu Ŝyć do przeprowadzenia przelotowej i lokalnej turystyki rowerowej oraz powinny umo Ŝliwi ć dojazdy do pracy .Proponuje si ę poprowadzi ć je nast ępuj ącymi ulicami : − Kętrzy ńsk ą, Bema, Placem Konstytucji 3-go Maja, Zamkow ą, Wiejsk ą, Nowowiejskiego − Gen. Sikorskiego, Chilmanowicza, Wyszy ńskiego, Nad Łyn ą, Paderewskiego, Bohaterów Warszawy przez park miejski (przy ul. Boh. Warszawy), do ulicy Kętrzy ńskiej − Paderewskiego, Słowackiego, Mickiewicza, Wojska Polskiego − Kętrzy ńsk ą, Konopnickiej, Le śną do cmentarza. Dodatkowo .na terenie miasta proponowana jest trasa tzw. rekreacyjna, któr ą z osiedla „Nad Łyn ą” mo Ŝna b ędzie dosta ć si ę do parku miejskiego.Trasa proponowana jest ulicami: Chilmanowicza, Wyszy ńskiego, dalej wdłu Ŝ rzeki Łyny do ul. Prusa, ulic ą Prusa na wzgórze zamkowe by przekroczy ć wiadukt kolejowy nad rzek ą. W dalszym przebiegu zostanie skierowana na most w ul. Drzewnej, ul. Kajki, ul. Kolejow ą i Le śną doprowadzona zostanie do wyznaczonego miejsca .

2.6. Kierunki rozwoju infrastruktury technicznej.

Gospodarka wodna Wydajne uj ęcie wody w pełni zaspokaja potrzeby odbiorców. Z uwagi na brak mo Ŝliwo ści terenowych rozbudowy powy Ŝszego uj ęcia w perspektywie, po wyczerpaniu rezerw istniej ącego ujęcia, przewiduje si ę budow ę nowego uj ęcia wody „Zachód”, którego lokalizacj ę rezerwuje si ę zgodnie z aktualnie obowi ązuj ącym planem zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce w s ąsiedztwie nowego mostu przez Łyn ę. Aktualnie z uwagi na konieczność podniesienia ci śnienia wody w sieci i zapewnienie ci ągło ści dostaw wody nale Ŝy d ąŜ yć do realizacji nast ępuj ących działa ń: − wykonanie zbiornika wie Ŝowego wyrównawczego − budowa nowej magistrali wodoci ągowej w ul. Nad Łyn ą o średnicy min. ∅ 250 mm. − w rejonie projektowanego osiedla 650-lecia budowa magistrali wodoci ągowej min. ∅ 200 mm ł ącz ącej sie ć ∅ 100 mm w ul. Gda ńskiej z sieci ą ∅ 150 mm w ul. Słowackiego, − budowa wzdłu Ŝ ul. Bema sieci wodoci ągowej ∅ 200 mm i spier ścieniowania jej z sieci ą wodoci ągow ą wsi D ąbrowa, − wykonanie podziemnego zbiornika zapasu wody pitnej w rejonie ul. Limanowskiego, − sukcesywna wymiana istniej ącej sieci rozdzielczej wyeksploatowanej i jej rozbudowa na terenach projektowanych do zainwestowania. Ponadto w perspektywie nale Ŝy liczy ć si ę z konieczno ści ą modernizacji istniej ącej SUW w celu dostosowania parametrów wody pitnej do norm Unii Europejskiej.

Gospodarka ściekowa Miasto posiada rozbudowan ą sie ć kanalizacji sanitarnej o ró Ŝnej przepustowo ści obejmuj ącej ca 80 % odbiorców. Osiedla Le śne, Działki i Słoneczne nie s ą skanalizowane. Istniej ąca, wysokosprawna oczyszczalnia ścieków oczyszcza ścieki dopływaj ące z całego miasta osi ągaj ąc redukcj ę zanieczyszcze ń ca 96 %. W celu usprawnienia funkcjonowania istniej ącej sieci kanalizacji sanitarnej nale Ŝy d ąŜ yć do realizacji nast ępuj ących zada ń: − jako działanie priorytetowe nale Ŝy uzna ć przebudow ę kolektora „A” na odcinku pomi ędzy ul. Jagiello ńczyka, a wł ączeniem kolektora „B” do kolektora „A” - ul. Młynarska (dł. ca 700 m). Konieczna jest zmiana średnicy kolektora na min. ∅ 800 mm. − konieczna jest budowa sieci kanalizacyjnej dla osiedli: Le śne, działki, Słoneczne z jednoczesn ą likwidacj ą szamb. Jednocze śnie nale Ŝy wyeliminowa ć niezewidencjonowane dopływy ścieków sanitarnych do kanalizacji deszczowej na tych osiedlach.

W miar ę rozbudowy miasta nale Ŝy rozbudowywa ć system kanalizacji sanitarnej na osiedlach: 650-lecia, Mi ędzytorze oraz dzielnicy przemysłowo-składowej w rejonie ul. Bema i ul. K ętrzy ńskiej. System powy Ŝszy powinien by ć spójny z istniej ącym uzbrojeniem. Z uwagi na rezerw ę przepustowo ści oczyszczalni ścieków oraz mo Ŝliwo ść jej rozbudowy istnieje mo Ŝliwo ść przyj ęcia ścieków z rejonu wsi Galiny i Osieka (zlewnia rzeki Pisy) oraz terenów zabudowy związanej z obsług ą drogi nr 51 z odprowadzeniem ścieków do sieci miejskiej. Docelowo, po rozbudowie osiedla 650-lecia, ścieki ze wsi Spytajny b ędą mogły by ć oczyszczane w miejskiej oczyszczalni.

Kanalizacja deszczowa Miasto posiada rozbudowany system kolektorów deszczowych odwadniaj ących teren całego miasta. Sie ć kanalizacji deszczowej w istniej ącym zainwestowaniu jest wystarczaj ąca. Sie ć nie jest wyposa Ŝona w separatory. W celu poprawy stanu systemów odwadniaj ących nale Ŝy d ąŜ yć do realizacji nast ępuj ących zada ń: − Wykonanie separatorów zanieczyszcze ń stałych ( organicznych, mineralnych i ropo- pochodnych) na wylotach kolektorów do rzeki. − Sukcesywna eliminacja dopływów niezewidencjonowanych ścieków sanitarnych do kanalizacji deszczowej na o ś. Le śne, Działki, Słoneczne. − Sukcesywna eliminacja punktowych dopływów wód deszczowych do systemów kanalizacji sanitarnej. − Likwidacja zastoisk wód opadowych (głównie pod wiaduktem na ul. Konopnickiej) poprzez zwi ększenie przepustowo ści sieci. − Sukcesywna wymiana odcinków starej wyeksploatowanej sieci deszczowej. Ponadto tereny przeznaczone do zainwestowania powinny by ć sukcesywnie uzbrajane w sie ć kanalizacji deszczowej. Dotyczy to projektowanych osiedli mieszkaniowych: „Mi ędzytorze” i 650 - lecia oraz terenów zabudowy przemysłowo-składowej przy ul. Bema i K ętrzy ńskiej.

Gospodarka gazowa. Miasto zaopatrywane jest w gaz przewodowy z gazoci ągu wysokiego ci śnienia ∅ 100 mm relacji Pło ńsk - Olsztyn - Bartoszyce poprzez 2 stacje redukcyjne I o i 2 stacje redukcyjne II o sieci ą gazow ą niskiego ci śnienia. Ca 70 % miasta obj ęte jest sieci ą gazow ą niskiego ci śnienia. W celu obj ęcia sieci ą gazow ą całego zainwestowania miasta nale Ŝy d ąŜ yć do zrealizowania poni Ŝszych zada ń: − budowa 2-ch stacji redukcyjnych II o: przy ul. Konopnickiej oraz w rejonie ul. Bema lub przy wsi Wiatrak. − spier ścieniowanie sieci gazowej średniego ci śnienia pomi ędzy: istniej ącą stacj ą redukcyjn ą I o przy ul. Warszawskiej - projektowan ą stacj ą redukcyjn ą II o, przy ul. Konopnickiej - istniejącą stacj ą redukcyjn ą I o Wiatrak, − realizacja sieci gazowej niskiego ci śnienia na nowych terenach przeznaczonych pod zainwestowanie.

Gospodarka cieplna Miasto zaopatrywane jest w ciepło głównie z rejonowej ciepłowni zlokalizowanej przy ul. Bema 36 głównie sieci ą ciepln ą kanałow ą. Ponadto na terenie miasta znajduje si ę szereg kotłowni pracuj ących na potrzeby lokalne lub punktowe. W perspektywie adaptuje si ę zaopatrzenie w ciepło z ciepłowni przy ul. Bema po jej modernizacji oraz z kotłowni lokalnych opalanych gazem.

− W celu wyeliminowania strat ciepła istniej ąca sie ć ciepłownicza kanałowa powinna by ć w perspektywie sukcesywnie wymieniona na sie ć preizolowan ą. Ewentualnie jej rozbudowa powinna odbywa ć si ę w oparciu o opracowany program uciepłownienia miasta, − W miar ę mo Ŝliwo ści nale Ŝy d ąŜ yć do wyeliminowania małych wyeksploatowanych kotłowni na paliwo stałe ze wskazaniem na kotłownie gazowe b ądź je śli to jest mo Ŝliwe podł ączenie tych obiektów do istniej ącej sieci ciepłowniczej miejskiej. − W miar ę realizacji osiedla mieszkaniowego 650-lecia wskazane byłoby obj ęcie sieci ą ciepłownicz ą preizolowan ą całego terenu zainwestowania b ądź alterantywnie przewidzie ć ogrzewanie z kotłowni gazowych dla poszczególnych budynków.

Eneregia elektryczna. Miasto zaopatrywane jest w energi ę elektryczn ą lini ą 110 kV Lidzbark - Bartoszyce - - Korsze, poprzez stacj ę transformatorow ą GPZ Bartoszyce 110/15/15 kV. Konfiguracja sieci elektroenergetycznej oraz stan urz ądze ń zapewniaj ą, dyspozycyjno ść i rezerw ę (ok. 40 %) mocy zaopatrzenia. Zamierzenia rozwojowe winny by ć poprzedzone miejscowymi planami zagsopodarowania przestrzennego, które powinny by ć uwzgl ędnione w Programie Rozwoju Energetyki w Zakładzie Energetyki S.A. w Olsztynie. Jednocze śnie zgodnie z sugesti ą Zakładu Energetycznego rezerwuje si ę teren pod nowy GPZ

2.7. Zasady gospodarki gruntami

Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania miasta mo Ŝe by ć instrumentem do prowadzenia aktywnej gospodarki nieruchomo ściami. Poprzez udział w obrocie nieruchomo ściami (poda Ŝ oraz nabywanie), a jednocze śnie stał ą obserwacj ę zachowa ń na tym rynku, miasto mo Ŝe uzyska ć wpływ na kształtowanie cen w obrocie nieruchomo ściami. Wykorzystuj ąc informacje zawarte w studium miasto ma mo Ŝliwo ść : − nabywania nieruchomo ści po okazyjnych cenach, z wolnego rynku stosownie do potrzeb;

− nabywania gruntów strategicznych z punktu widzenia rozwoju miasta, przed wprowadzeniem informacji o zamierzeniach planistycznych;

− korzystania z prawa pierwokupu w odniesieniu do nieruchomo ści poło Ŝonych na terenach rozwojowych, b ądź atrakcyjnych finansowo;

− wprowadzenia nieruchomo ści do obrotu celem obni Ŝenia cen;

− powi ększania zasobu nieruchomo ści bez nakładów finansowych, drog ą ci ągłej komunalizacji.

Miasto powinno tworzy ć zasób gruntów na realizacj ę celów rozwojowych i zorganizowanej działalno ści inwestycyjnej, a w szczególno ści na realizacj ę budownictwa mieszkaniowego oraz zwi ązanych z tym budownictwem urz ądze ń infrastruktury technicznej, a tak Ŝe na realizacj ę innych celów publicznych. Podstaw ą tworzenia zasobu nieruchomo ści jest wła śnie studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt. 1-9 ustawy o gospodarce nieruchomo ściami miasto mo Ŝe nabywa ć grunty w drodze umowy na własno ść lub u Ŝytkowanie wieczyste gminy, w drodze wywłaszczenia, w drodze zamiany lub darowizny, w drodze przej ęcia gruntów, którym wygasło prawo u Ŝytkowania wieczystego, w drodze przej ęcia gruntów po zlikwidowanych lub sprywatyzowanych komunalnych osobach prawnych oraz po zlikwidowanych komunalnych jednostkach organizacyjnych, na skutek zrzeczenia si ę, w drodze pierwokupu, podziałów oraz scale ń i podziałów, a tak Ŝe na podstawie innych tytułów prawnych. Pomimo tego, Ŝe Miasto Bartoszyce jest znacz ącym wła ścicielem nieruchomo ści, jednak s ą to grunty które w du Ŝej cz ęś ci nie nadaj ą si ę pod zainwestowanie i dlatego przeznaczone s ą pod ziele ń parkow ą i lasy. Pod zabudow ę przemysłow ą, bazy i składy przeznaczono działki miejskie na południowym wschodzie w obr ębie nr 8 (Specjalna Strefa Ekonomiczna) i działk ę nr 59 w obr ębie nr 1. Pod budownictwo mieszkaniowe z towarzysz ącymi usługami wyznaczono m.in. nast ępuj ące nieruchomo ści miejskie: obr ęb 8: działka nr 93 obr ęb 7: działka nr 197 i 26/9 obr ęb 1: cz ęś ci działek 254, 255, 256, 257,267, 259, 260, 261, 262, 267, 263, 5/1, 5/2, 5/3, 8, 9, 12, 13/2, 14/1, 14/2 Na tereny rekreacyjno-sportowe przeznaczono: działki nr 71/3, 71/2 w obr ębie nr 4 i działki nr 104/6 i 101 w obr ębie nr 6. Na rozwój kierunkowy pod budownictwo mieszkaniowe z usługami wskazano tereny, których wła ścicielami s ą osoby fizyczne. Są to działki nr 243, 244, 245, 246, 248, 249, 250, 251, 252 w obr ębie nr 1, a tak Ŝe działki 194/3, 194/4, 194/2, 195 i 196 w obr ębie nr 7. Du Ŝe obszary w obr ębie nr 1 w okolicach szpitala przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe wraz z usługami znajduj ą si ę we władaniu Agencji Własno ści Rolnej Skarbu Pa ństwa. Około 10 ha przeznacza si ę z działki nr 236/3 pod zabudow ę mieszkaniow ą wynikaj ącą z potrzeby zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorz ądowej, a tak Ŝe pod budow ę szkoły i przedszkola. Komunalne budownictwo mieszkaniowe nale Ŝy do zada ń własnych gminy, a wi ęc t ą cz ęść nieruchomo ści wchodz ącą w skład Zasobu, Agencja mo Ŝe w drodze umowy nieodpłatnie przekaza ć na własno ść miastu Bartoszyce na realizacj ę tego celu. Pozostały teren znajduj ący si ę we władaniu AWRSP przeznaczony pod zabudow ę mieszkaniowo-usługow ą miasto mo Ŝe uzyska ć w drodze kupna w trybie przetargowym. Studium ustala obszary wymagaj ące opracowania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. W zwi ązku z tym wszelkie normy i wytyczne wynikaj ące ze studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego wywołuj ą skutki prawne dopiero po uchwaleniu tych planów. Skutki prawne uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynikaj ą z art. 36 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym i s ą to: − odszkodowanie za poniesion ą rzeczywist ą szkod ę, wykupienie b ądź zamiana nieruchomo ści na inn ą;

− odszkodowanie równe obni Ŝeniu warto ści nieruchomo ści w zwi ązku z uchwaleniem lub zmian ą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;

− naliczenie przez gmin ę jednorazowej opłaty zwi ązanej ze wzrostem warto ści nieruchomo ści na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - dotyczy to głównie gruntów przeznaczonych pod funkcje zwi ązane z przemysłem, rzemiosłem, usługami i mieszkalnictwem. W ustawie o gospodarce nieruchomo ściami okre ślone zostały w art. 6 pkt. 1-10 cele publiczne i tylko w takich przypadkach okre ślonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasto mo Ŝe dokona ć wywłaszczenia je Ŝeli cele publiczne nie mog ą by ć zrealizowane w inny sposób ni Ŝ przez pozbawienie albo ograniczenie praw do nieruchomo ści, a prawa te nie mog ą by ć nabyte w drodze umów cywilno-prawnych. Wywłaszczenie jest wyj ątkow ą form ą nabycia nieruchomo ści przez miasto i słu Ŝyć mo Ŝe w zasadzie jedynie celom o charakterze u Ŝyteczno ści publicznej. W Ŝadnym wypadku nie mo Ŝna si ę nim posłu Ŝyć w celu tworzenia zasobów gruntów pod przyszłe inwestycje. Celem publicznym jest np. projektowany na obszarze około 1 ha w obr ębie nr 2 GPZ oraz budowa odcinka ulicy G w obr ębie nr 4. Miasto Bartoszyce dusi si ę w swoich granicach i brakuje mu terenów, które mo Ŝna by przeznaczy ć pod inwestycje. Dlatego w studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce proponuje si ę poszerzenie granic miasta: dla terenów przeznaczonych pod przemysł na północy, na płd.-wsch. w kierunku wsi S ędławki i na południu w kierunku wsi Poł ęcze, pod budownictwo mieszkaniowe na południu w kierunku wsi Poł ęcze. Na podstawie art. 4 a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorz ądzie terytorialnym zmiana granic miasta nast ępuje w drodze rozporz ądzenia Rady Ministrów po przeprowadzeniu konsultacji z mieszka ńcami. Na terenie miasta Bartoszyce w u Ŝytkowaniu wieczystym znajduje si ę znaczny odsetek gruntów. U Ŝytkowanie wieczyste jest prawem na rzeczy cudzej. Wchodz ąc do Unii Europejskiej Polacy powinni by ć pewni swych praw i prawami tymi rozporz ądza ć, dlatego te Ŝ miasto powinno ogranicza ć oddawanie nieruchomo ści w uŜytkowanie wieczyste na korzy ść sprzeda Ŝy na własno ść . Analizuj ąc transakcje sprzeda Ŝy szczególnie z 1998 roku mo Ŝna zaobserwowa ć, Ŝe proces ten si ę ju Ŝ rozpocz ął i Ŝe Zarz ąd Miasta Bartoszyce równie Ŝ zauwa Ŝył ten problem. Ustawa z dnia 4 wrze śnia 1997r. o przekształceniu prawa u Ŝytkowania wieczystego przysługuj ącego osobom fizycznym w prawo własno ści stwarza mo Ŝliwo ść zmniejszenia powierzchni gruntów b ędących w wieczystym u Ŝytkowaniu.

2. Cele rozwoju okre ślone w strategii i polityka przestrzenna ich realizacji.

Przyj ęta przez Rad ę Miasta Uchwał ą Nr 74/XII/99 z dnia 29 wrze śnia 1999 r. Strategia rozwoju miasta Bartoszyce na lata 2000 - 2015 okre śliła misj ę i cele strategiczne rozwoju.

Misja

Poprawa warunków Ŝycia i kondycji ekonomicznej mieszka ńców poprzez rozwój działalno ści gospodarczej zwi ązanej z wykorzystaniem rolniczego zaplecza miasta, poło Ŝenia przygranicznego, potencjału turystycznego z zachowaniem zasad rozwoju trwałego i zrównowa Ŝonego ekologicznie oraz zasad rozwoju „zdrowego miasta” wg WHO ( Światowej Organizacji Zdrowia)

Zdrowe miasto (w/g WHO)

1. Czyste i bezpieczne środowisko naturalne.

2. Miasto zaspokaja podstawowe potrzeby wszystkich swoich mieszka ńców.

3. Miasto ma siln ą, zintegrowan ą i wzajemnie wspomagaj ącą si ę społeczno ść .

4. Społeczno ść miasta wł ącza si ę do rz ądzenia.

5. Miasto oferuje swoim mieszka ńcom dost ęp do szerokiej gamy do świadcze ń.

6. Miasto promuje i celebruje swój dorobek kulturowy i historyczny.

7. Zapewnione s ą łatwodost ępne usługi w zakresie zdrowia.

8. Miasto prowadzi rozmaite formy działalno ści gospodarczej w szerokim zakresie.

9. Zapewnione s ą zdrowe warunki do wypoczynku.

Cele Strategiczne

1. Rozwój gospodarczy poprzez efektywn ą polityk ę gospodarcz ą miasta i regionu

2. Zdynamizowanie rozwoju gospodarczego w celu zwi ększenia zamo Ŝno ści społecze ństwa i efektywnego zwalczania bezrobocia. Okre ślone nast ępnie cele generalne i podstawowe zawieraj ą szereg zada ń wymagaj ących realizacji w przestrzeni i przyj ęcia zasad polityki przestrzennej. Cel 1. Rozwój gospodarczy a) Wykorzystanie potencjału wynikaj ącego z poło Ŝenia wymaga m.in. „utworzenia rynku hurtowego lub giełdy towarowej”

„ organizacji targów mi ędzynarodowych”

„ organizacji centrum handlowo-wystawienniczego

„organizacji inkubatora przedsi ębiorczo ści”.

Zakłada si ę realizacj ę przedsi ęwzi ęć w północnej cz ęś ci miasta mi ędzy ulic ą Bema a torami kolejowymi. Wymagane zachowanie du Ŝej dyscypliny w zagospodarowaniu przestrzennym, wkomponowanie przedsi ęwzi ęć w istniej ące zagospodarowanie, wykorzystanie terenu przy ul. Bema pełni ącej do czasu realizacji obej ścia rol ę drogi tranzytowej (nr 51) na parkingi i obiekty wymagaj ące b. dobrego skomunikowania. Teren jest przewidziany równie Ŝ pod realizacj ę obiektów handlowych, produkcyjnych i magazynowych, stanowi dla tych funkcji główny kierunek rozwojowy − wskazane byłoby wł ączenie w granice administracyjne miasta obszaru ograniczonego ul. Bema - drog ą 51, drog ą do wsi D ąbrowa oraz torami kolejowymi. Zakłada si ę pełne uzbrojenie poprzez wł ączenie w systemy miejskie: wodoci ąg, kanalizacj ę sanitarn ą, energi ę elektryczn ą i td.

W najbli Ŝszym s ąsiedztwie istniej ącego zainwestowania miejskiego, w południowej cz ęś ci nale Ŝałoby lokalizowa ć obiekty takie jak: − inkubator przedsi ębiorczo ści (o ile nie uda si ę zaadaptowa ć istniej ących, niewykorzystanych obiektów) − targowisko miejskie (przeniesienie lokalizacji z centrum miasta)

Przy drodze 51, w północnej cz ęś ci obszaru nale Ŝy przewidzie ć realizacj ę parkingu dla du Ŝych samochodów ci ęŜ arowych.

Cel 1 b) Zwi ększenie zainteresowania inwestorów w celu ści ągni ęcia kapitału i zwi ększenia miejsc pracy wymaga m.in. „ przygotowania terenów pod inwestycje (uzbrojone, uregulowanie stanu władania)” „ przygotowanie ofert lokalizacyjnych”

Poza wymienionym wy Ŝej terenem okre śla si ę równie Ŝ drugi kierunek rozwojowy funkcji przemysłowo-składowo-produkcyjnej. W oparciu o zarysowuj ącą si ę obecnie dzielnic ę przemysłow ą w południowo wschodniej cz ęś ci miasta w s ąsiedztwie ulicy K ętrzy ńskiej i wylotu drogi krajowej na K ętrzyn, w powi ązaniu z zainwestowaniem przemysłowym wsi S ędławki. Znajduj ące si ę w tym rejonie tereny Specjalnej Strefy Ekonomicznej wymagaj ą pełnego uzbrojenia pozwalaj ącego na szybkie efekty lokalizacji przedsi ębiorstw generuj ących miejsca pracy. Równie Ŝ w tym rejonie rezerwy przestrzenne terenu w granicach miasta s ą na wyczerpaniu i wskazane byłoby poszerzenie granic administracyjnych miasta w sposób obejmuj ący przyszłe zainwestowanie, tym bardziej, Ŝe uzbrojenie terenu zwi ąŜ e go poprzez systemy miejskiej infrastruktury z miastem. Na wylocie w kierunku K ętrzyna zakłada si ę realizacj ę parkingu dla samochodów ci ęŜ arowych. Wnioskowany w trakcie opracowania trzeci parking dla samochodów ci ęŜ arowych proponuje si ę w rejonie istniej ącej stacji benzynowej przy wje ździe drog ą nr 51 z kierunku Olsztyna.

Cel 1 c) Uatrakcyjnienie miasta dla rozwoju turystyki. wymaga m.in. „ wykorzystanie rz. Łyny dla turystyki kwalifikowanej kajakowej”

„opracowanie planu zagospodarowania i urz ądzenia pla Ŝy nad jez. Kinkajmskim” (obszar gminy)

„ urz ądzenie terenów rekreacyjnych nad zalewem rz. Łyny powstałym w wyniku spi ętrzenia rzeki przy elektrowni wodnej”

„zagospodarowanie dla celów rekreacji brzegów rz. Łyny (ci ąg spacerowy, obiekty kultury, sportu i wypoczynku)”

„ wytyczenie ście Ŝek rowerowych w mie ście i okolicach”

„zagospodarowanie lasu komunalnego z uwzgl ędnieniem urz ądze ń rekreacyjnych”

„zagospodarowanie terenów wokół jeziorek przy ul. Kętrzy ńskiego i Warszawskiej”

„opracowanie planu zagospodarowania terenów przy drodze nr 51 dla potrzeb ruchu tranzytowego"

„ poprawa bazy hotelowej”

„modernizacja basenu przy ul. Limanowskiego”

„budowa kompleksu sportowo-rekreacyjnego” (basen, hala sportowa)

Dla realizacji powy Ŝszych celów i zada ń nale Ŝy przyj ąć nast ępuj ące zasady: − tereny w obr ębie doliny Łyny oraz dolin jej dopływów winny by ć sukcesywnie wł ączone w aktywn ą osnow ę ekologiczn ą miasta oraz w sposób zorganizowany wykorzystywane do realizacji urz ądze ń rekreacyjnych. Nale Ŝy konsekwentnie doprowadzi ć do reaktywowania przedwojennych parków w zakolu Łyny, na jej północnym brzegu od torów kolejowych do obecnego stadionu i projektowanego zalewu oraz na brzegu południowym od rzeki Surzycy do cmentarza.

Wytworzony w zakolu Łyny, po jej spi ętrzeniu zalew poni Ŝej stadionu uzasadnia lokalizacj ę mi ędzy stadionem a rzek ą o środka sportów wodnych, który wraz ze stadionem, zalewem, parkami nad Łyn ą stworzy ć mo Ŝe atrakcyjny kompleks rekreacyjny. Mógłby on zosta ć zlokalizowany na terenach b ędących we władaniu miasta. Poło Ŝenie poni Ŝej oczyszczalni ścieków i zrzutu w odległo ści ∼ 1,5 km ścieków oczyszczonych stanowi ć mo Ŝe ograniczenie wykorzystania tego terenu równie Ŝ na kąpielisko, ale wymusi jednocze śnie wysoki stopie ń neutralizacji ścieków. Sie ć projektowanych ście Ŝek rowerowych pokazana na planszy kierunków rozwoju obejmuje równie Ŝ ci ąg rekreacyjny nad Łyn ą. Podj ęta przez Rad ę Miasta uchwała Nr 31/VI/99 z dnia 24 lutego 1999 r. o opracowaniu miejscowego planu zagospodarowania parku na północnym brzegu Łyny zobowi ązuje Zarz ąd Miasta do uwzgl ędnienia zalece ń dla reaktywowania parku ale tylko w jego zachodniej cz ęś ci, wskazane byłoby opracowanie koncepcji zagospodarowania całego kompleksu z wykorzystaniem przekazów historycznych o organizacji przestrzennej parków i z uporz ądkowaniem zieleni. − teren jeziorka - zalewu przy ul. K ętrzy ńskiej wymaga zagospodarowania zarówno kubaturowego obiektami słu Ŝą cymi korzystaj ącym z k ąpieliska (wc, szatnie, wypo Ŝyczalnia sprz ętu, kawiarenka) jak i zagospodarowanie zieleni ą terenów otaczaj ących. Obecne zagospodarowanie w sposób zasadniczy obni Ŝa atrakcyjno ść tego miejsca.

Skomplikowane warunki wodne wymagaj ą stałego monitorowania czysto ści wody. − Baza recepcyjna. Dokonana zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta daje mo Ŝliwo ść realizacji obiektu turystycznego, a wi ęc z miejscami noclegowymi w s ąsiedztwie k ąpieliska przy ul. K ętrzy ńskiej. Przekształcenia istniej ącej bazy recepcyjnej dotyczy ć powinny zarówno warto ści ilo ściowej jak i jako ściowej.

Okre ślone w niniejszym studium-kierunki rozwoju nie wykluczaj ą realizacji innych obiektów z miejscami noclegowymi. Po Ŝą dane byłoby lokalizowanie ich w powi ązaniu z ekologiczn ą osnow ą miasta, głównie korytarzem rzeki Łyny, s ąsiedztwem Starego Miasta, a tak Ŝe drogi nr 51. Sugeruje si ę wykorzystanie terenu obecnego targowiska przy ul. Prusa w zakolu Łyny na obiekt zwi ązany z kajakarstwem i z ewentualn ą lokalizacj ą w tym rejonie miejsc noclegowych. − Kompleks sportowo-rekreacyjny. Proponowana zgodnie z uchwał ą nr 30/VI/99 z dnia 24 lutego 1999 r. lokalizacja krytej pływalni, sali sportowo-widokowiskowej, hotelu w obr ębie parku przy ul. Bohaterów Warszawy okre ślona jest warunkowo. Akceptuj ąc powy Ŝsz ą lokalizacj ę i zakres programowy, jako alternatyw ę dopuszcza si ę lokalizacj ę obiektów w powi ązaniu z parkiem nad Łyn ą u zbiegu ulic Zamkowej i Nowowiejskiego lub bezpo średnio nad Łyn ą przy ul. Gda ńskiej w s ąsiedztwie szkoły.

Cel 3. Poprawa warunków Ŝycia.

3 a) Poprawa warunków mieszkaniowych wymaga m.in. „przygotowanie terenów pod budownictwo mieszkaniowe”

„budowa mieszka ń socjalnych” czyli realizacja bud. mieszkaniowego dla zaspokojenia potrzeb wspólnoty lokalnej

„ opracowanie programu rewaloryzacji starej zabudowy”.

Kierunki rozwoju budownictwa mieszkalno-usługowego s ą kontynuacj ą kierunku okre ślonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uchwalonym przez Rad ę Miasta uchwał ę Nr 72/XVIII/91 z dnia 13 grudnia 1991r. oraz uchwał ę Rady Gminy Nr XIV/73/92 z dnia 28 stycznia 1992r. Poza wykorzystaniem uzupełnie ń istniej ącej zabudowy w tym „mi ędzytorza” główne kierunki dla zabudowy mieszkaniowej to kierunek północno-zachodni, przy ul. Gda ńskiej oraz w mniejszym stopniu kierunek południowy - do wsi Poł ęcze. Tereny przyszłej zabudowy b ędą wł ączone w system infrastruktury technicznej miasta (woda, kanalizacja). Tereny dla zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych „wspólnoty lokalnej” przewidziane s ą w wielko ści ca 9-10 ha na północ od ul. Gda ńskiej. Ogółem zapotrzebowanie na nowe tereny mieszkalno-usługowe w wielko ści ca 100,00 ha mo Ŝe zosta ć zaspokojone w obr ębie granic miasta poza niewielkim terenem wi ąŜą cym miasto z osiedlem Poł ęcze.

Rewaloryzacja. Wskazane do rewaloryzacji s ą:

− obszar Starego Miasta wraz z bezpo średnim s ąsiedztwem, − tereny zabudowy mieszkalno-usługowej z du Ŝym stopniem koncentracji zabudowy posiadaj ącej walory zabytkowe ale nie wpisanej do Rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. S ą to: zespoły zabudowy przy ul. ul. Paderwskiego, Dąbrowskiego, Mierosławskiego, Słowackiego, Struga, Wyspia ńskiego, Mickiewicza, Marksa, Pieni ęŜ nego, osiedle zabudowy jednorodzinnej sprzed 1945 r. przy ul. śeromskiego, − rewaloryzacji wymagaj ą teŜ obiekty u Ŝyteczno ści publicznej, a przede wszystkim szkoła budowlana i podstawowa Nr 7 przy ul. Bema oraz zespół szkół przy ul. Limanowskiego.

Cel 3 b) Zwi ększenie dost ępno ści do usług i podniesienie standardu obiektów usługowych wymaga m.in. „ remontu budynku przychodni lekarskiej”

„ urz ądzenia o środka dla osób uzale Ŝnionych”

Remont okre śla adaptacj ę przychodni. Ośrodek dla osób uzale Ŝnionych mógłby zosta ć urz ądzony przy zało Ŝeniu wykorzystania istniej ących obiektów.

Cel 3 c) Podniesienie poziomu kształcenia ludno ści. wymaga m.in. „utworzenia centrum kształcenia zawodowego”. Ju Ŝ na etapie strategii okre ślono lokalizacj ę tego projektu w oparciu o budynki szkolne przy ul. Limanowskiego.

„ utworzenia filii szkoły wy Ŝszej” W pierwszym etapie działania szkoła tak Ŝe powinna wykorzysta ć istniej ące obiekty. Wskazane byłoby utworzenie całego kompleksu o światowego w oparciu o szkoły przy Limanowskiego oraz szkoł ę przy ul. Le śnej.

„ opracowanie programu poprawy funkcjonowania szkół podstawowych poprzez m.in. racjonalizacj ę szkół i budow ę nowych”

Nie jest wskazana adaptacja szkoły nr 2 s ąsiaduj ącej z aresztem i nie posiadaj ącej elementarnego wyposa Ŝenia.

Prognoza demograficzna wskazuje na ewentualn ą potrzeb ę budowy szkoły podstawowej zwi ązanej z zaludnieniem si ę obszarów przewidzianych pod rozwój mieszkalnictwa czyli w okolicy ul. Gda ńskiej, tam te Ŝ nale Ŝy liczy ć si ę z potrzeb ą realizacji dwóch przedszkoli . Ich wielko ść b ędzie zale Ŝała nie tylko od prognozy demograficznej ale i polityki pa ństwa.

Cel 4. Usprawnienie komunikacji drogowej i kolejowej oraz infrastruktury technicznej.

4 a) Poprawa układu komunikacyjnego miasta. 4 b) Usprawnienie komunikacji autobusowej. Zasady poprawy układu komunikacyjnego zostały dokładnie opisane w rozdziale 2.5. 4 c) Zwodoci ągowanie całego miasta to: „ budowa nowej magistrali wodoci ągowej w ul. Nad Łyn ą”

„ w rejonie osiedla 650-lecia budowa magistrali”

„ budowa nowego uj ęcia „Zachód” Teren uj ęcia (rejon) został pokazany na planszy podstawowej w rejonie mi ędzy rz. Łyn ą a ul. Gda ńsk ą.

„ wykonanie zbiornika wie Ŝowego” oraz „podziemnego zbiornika zapasu wody” Zasady zostały okre ślone w rozdziale 2.6.

4 d) Obj ęcie sieci ą gazow ą niskiego ci śnienia całego miasta.

to m.in. „budowa 2 stacji redukcyjnych II o przy ul. Konopnickiej oraz przy ul. Bema.

4. Polityka w zakresie opracowywania miejscowych palnów zagospodarowania przestrzennego.

Miasto prowadzi aktywn ą polityk ę w zakresie wprowadzania zmian do planu oraz wdro Ŝenia opracowa ń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Poza opracowaniami rozpocz ętymi uchwał ą z 1999 r. wykazanymi na planszy nale Ŝy mie ć na wzgl ędzie wymóg opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenów realizacji celów publicznych (okre ślone na planszy) oraz dla terenów projektowanej zabudowy mieszkaniowej dla zaspokojenia potrzeb wspólnoty samorz ądowej.

5. Zadania ponadlokalne i lokalne .

− ponadlokalne

• budowa obwodnicy w ci ągu drogi krajowej nr 51 granica pa ństwa – Bartoszyce – Olsztynek- zadanie rz ądowe • budowa drugiej jezdni ul. Bema na odcinku od ul. Paderewskiego do ul. Gda ńskiej wraz z budow ą mostu – zadanie rz ądowe • poprawa stanu technicznego toru szlakowego –zadanie rz ądowe • modernizacja ulicy Warszawskiej – zadanie rz ądowe przy współudziale samorz ądu lokalnego / miasta / • wykonanie sygnalizacji świetlnej na skrzy Ŝowaniu ulic: Bohaterów Warszawy, Warszawskiej i Poniatowskiego –zadanie rz ądowe przy współudziale samorz ądu lokalnego / miasta / • przebudowa skrzy Ŝowania ul.Bema z ul. Nowowiejskiego – zadanie rz ądowe i samorz ądu wojewodztwa • budowa nowego odcinka ulicy od ul. Bohaterów Warszawy i Skłodowskiej do ul. K ętrzy ńskiej – zadanie samorz ądu wojewodztwa przy wspóludziale samorz ądu lokalnego /miasta / • modernizacja ulic miejskich, które s ą w ci ągach dróg wojewódzkich – zadanie samorz ądu wojewódzkiego i współudział miasta • budowa GPZ - zadanie Zakładu Energetycznego • budowa stacji redukcyjnej gazu - zadanie Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa SA w Warszawie - Oddział Zakład Gazowniczy w Olsztynie

− lokalne

• budowa mostu na rzece Łynie na przedłu Ŝeniu ul.Poniatowskiego –zadanie samorz ądu miejskiego • modernizacja wiaduktu w ci ągu ul. Curie Skłodowskiej –zadanie wspólne samorz ądów: starostwa i miasta • budowa nowoprojektowanych i modernizacja istniej ących ulic i chodników miejskich – zadanie samorz ądu miejskiego • budowa dworca autobusowego – wspólne przedsi ęwzi ęcie samorz ądów; starostwa i miasta , oraz prywatnych przewo źników • budowa parkingów dla samochodów osobowych i autokarów–zadanie samorz ądu miejskiego • budowa parkingów dla samochodów ci ęŜ arowych – zadanie samorz ądu miejskiego i prywatnych inwestorów • budowa ście Ŝek rowerowych –zadanie samorz ądu miasta • budowa szkół podstawowych i przedszkoli • urz ądzenie i powi ększenie cmentarza - zadanie miasta i gminy • realizacja targowiska miejskiego • realizacja uj ęcia wody „Zachód” - zadanie miasta • rozbudowa systemu zaopatrzenia w wod ę (sieci i zbiorniki).

Obiekty zabytkowe wg Rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków

NUMER W REJESTRZE / ULICA,NUMER OBIEKT DATA WPISANIA Skrzy Ŝowanie ulic Boh. Warszawy i Baba kamienna 8 / 25.11.1948 A M. Skłodowskiej - Curii Grodzisko 143 / 11.09.1995 A Miasto 134 / 5.11.1992 A Układ urbanistyczny 5.02.1954 11 –go Listopada 4 Dom 1501 / 23.02.1987 11 –go Listopada 5 Dom 1502 / 1.12.1986 11 –go Listopada 8 Dom 1466 / 1.12.1986 Bema 7 Dom 1466 / 1.12.1986 Bema 9 Brama 1465 / 1.12.1986 Bema 9 Dom 1464 / 1.12.1986 Bema 11 Spichlerz 3021 / 20.01.1987 Bema 13 Dom 1463 / 30.12.1986 Bema 15 Dom 1462 / 30.12.1986 Bema 19 Dom 1461 / 30.12.1986 Bema – Nowowiejskiego Cmentarz wojenny 3666 / 10.03.1986 Bohaterów Nonte Casino 2 Dom 1471 / 30.12.1986 Bohaterów Warszawy 2 Dom 1467 / 30.12.1986 Bohaterów Warszawy 21 Dom 1470 / 19.01.1987 Bohaterów Warszawy 29 Dom 1469 / 19.01.1987 Hubalczyków 3 Dom 1506 / 11.04.1985 Kętrzy ńska 1 Dom 1481 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 2 Dom 1472 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 3 Dom 1480 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 4 Dom 1474 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 7 Dom 1478 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 8 Dom 1476 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 11 Dom 3473 / 19.01.1987 Kętrzy ńska 14 Dom 1533 / 23.01.1987 Kętrzy ńska 39 Cmentarz ewangelicki 3671 / 10.03.1986 Kętrzy ńska 39 Kaplica cmentarna 3019 / 30.12.1986 Kętrzy ńska 58 Dom 3473 / 19.01.1987 Kopernika 1 Dom 1482 / 30.12.1986 Kopernika 2 Dom 1483 / 30.12.1986 Kopernika 3 Dom 1484 / 30.12.1986 Kopernika 6 Dom 1475 / 19.01.1987 Kopernika 8 Dom 1486 / 30.12.1986 Kopernika 9 Dom 1485 / 30.12.1986 Limanowskiego 1 Wie Ŝa ci śnie ń 1460 / 21.03.1991 Lipowa 1 Szkoła 4323 / 25.07.1994 Mazurska 2 Dom 768 / 6.12.1967 Mazurska 4 Dom 1500 / 19.01.1987 Nowowiejskiego 4 Ko ściół św. Jana 248 . 12.03.1957 Chrzciciela

Plac Konstytucji 3-go Maja 3 Dom 1509 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 4 Dom 1510 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 5 Dom 1511 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 6 Dom 1512 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 7 Dom 1513 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 8 Dom 1514 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 9 Dom 1515 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 11 Dom 1517 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 14 Dom 1519 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 15 Dom 1520 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 16 Dom 1521 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 17 Dom 1522 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 18 Dom 1523 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 19 Dom 1524 / 20.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 22 Brama Lidzbarska 753 / 28.11.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 25 Dom 1525 / 1.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 26 Dom 1526 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 27 Dom 1527 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 28 Dom 1528 / 30.12.1986 Plac Konstytucji 3-go Maja 30 Dom 1530 / 19.01.1987 Plac Konstytucji 3-go Maja 32 Dom 1531 / 1.12.1986 Plac Wolno ści 1 Ko ściół św. Jana 249 / 12.03.1957 Ewangelisty Plac Wolno ści 2 Plebania 3018 / 19.01.1987 Plac Zwyci ęstwa 1 Dom 1532 / 23.02.1987 Plac Zwyci ęstwa 3 Dom 767 / 6.12.1957 Plac Zwyci ęstwa 4 Dom 3 / 28.09.1953 Poniatowskiego 4 Dawna remiza stra Ŝacka 1492 / 22.07.1996 Robotnicza 1 Dom 765 / 29.11.1967 Rze źników 3 Dom 1473 / 1473 / 19.01.1987 Starzy ńskiego 4 Dom 1503 / 1.12.1986 Starzy ńskiego 5 Dom 1504 / 1.12.1986 Starzy ńskiego 6 Dom 1505 / 1.12.1986 Strzeleckiego 2 Dom 766 / 29.11.1967 Szewców 1 Dom 1493 / 23.02.1987 Szewców 4 Dom 1496 / 23.02.1987 Warszawska 13 Dom 1498 / 1.12.1986 Witosa 1 Zespół szpitalny 4325 / 8.07.1994 Stan: 1997 rok UCHWAŁA NR 153/XXI/2000 Rady Miejskiej w Bartoszycach Z dnia 28 czerwca 2000 r

W sprawie uchwalenia Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyc.

Na podstawie art. 18 ust.2 pkt. 15 Ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorz ądzie gminnym (tekst jednolity Dz.U. nr 13 z 1996 r. poz 74 z pó źniejszymi zmianami) Rada Miejska w Bartoszycach uchwala co nast ępuje:

§ 1

Uchwala si ę Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce zwane dalej Studium § 2

Studium składa si ę z nast ępuj ących elementów: 1. Tekstu oznaczonego tytułem: Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce Oraz tomu oznaczonego tytułem Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce Cz ęść I Stan istniej ący, Cz ęść II Diagnoza stanu zagospodarowania. 2. Rysunków w skali 1 : 50000 oznaczonych tytułami: Miasto Bartoszyce Studium uwarunkowa ń i kierunków zagospodarowania przestrzennego 2.1. Uwarunkowania rozwoju 2.2. Kierunki polityki przestrzennej

Powy Ŝsze elementy stanowi ą nie publikowane zał ączniki do uchwały.

§ 3

Z dniem wej ścia w Ŝycie Studium, kierunki i zasady prowadzonej polityki przestrzennej na obszarze miasta powinny by ć zgodne z okre ślonymi w Studium. Ustalenia obowi ązuj ącego miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta Bartoszyce zatwierdzonego Uchwał ą Rady Miasta Nr 72/XVIII/91 z dnia 13.12.1991r z miejscowego planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego Śródmie ścia Bartoszyc zatwierdzonego Uchwał ą Rady Miasta Nr &3/XVIII/91 z dnia 13.12.1991r z pó źniejszymi zmianami, które s ą sprzeczne ze Studium będą wymagały zmiany w trybie obowi ązuj ących przepisów.

§ 4

Wykonanie uchwały powierza si ę Zarz ądowi Miasta. § 5

Uchwała wchodzi w Ŝycie z dniem podj ęcia.