'Verborgen' Dieren. Hoe Kan Iemand Zich Bezig Houden Met Verborgen Dieren? Wel, Dat Kan
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
I INLEIDING Cryptozoölogie is een afsplitsing van de Zoölogie: de wetenschap van 'verborgen' dieren. Hoe kan iemand zich bezig houden met verborgen dieren? Wel, dat kan. Want verborgen dieren komen nog al eens in de open lucht als ze eerst vermoed - en daarna ontdekt worden. Of zich heel toevallig laten vangen of fotograferen. Of ontdekt worden nadat iedereen dacht dat ze al miljoenen jaren waren uitgestorven. Over Cryptozoölogie zijn kasten vol boeken geschreven. Maar in deze verzameling gaat het ook over wat genoemd wordt 'Fortean Cryptozoölogy' : onbestaanbare dieren. Of liever - dieren die lijken te bestaan omdat ze gezien worden, soms zelfs vaak gezien, maar die niet door de zeef van de normale biologie komen. Dieren met andere dan dierlijke eigenschappen, die doen vermoeden dat er iets meer paranormaals aan de hand is. En soms is de grens tussen die twee soorten Crypto's wat vaag, en zijn er meer vragen dan antwoorden.... Naast bovenstaande dieren zijn in deze verzameling van 50 verhalen ook dieren opgenomen die alleen een cultureel of mythologisch bestaan leiden en over wier on-bestaan geen verschil van mening is. Zij allen leiden een fabelachtig leven. II INHOUD 1. Onbekenden 2. Draken op de vlucht 3. Nessie, het ongrijpbare monster 4. Zeemonsters 5. De rods van Escamilla 6. De meermin van Edam 7. Reuzen 8. Toch niet uitgestorven 9. Sasquatch 10. IJsland en de Elfen 11. De Blemmyae 12. De dode Dodo 13. Squonk 14. Black Shuck 15. Gargoyles & Grotesken 16. Fabeldieren 17. Leviathan en zijn confraters 18. Dieren in de dampkring 19. Wolf 20. De grote grijze van Ben MacDhui 21. Andrew Crosse en de Acari 22. Bestaat de gorilla? 23. Gevleugelde katten 24. Roerichs waarneming 25. De plagen van Egypte 26. Ze zagen ze vliegen 27. Verzonnen 28. Nessie en Omand 29. MISSING - Een akelig raadsel 30. De Shamir 31. Meerminnen in Japan 32. Wonder 33. Globsters 34. Thunderbird 35. Shapeshifters 36. Satori 37. De Piasa 38. Chinese draken 39. Kontomblé 40. Nessie aan land...en verder 41. Pugwudgies 42. Bigfoot - een vreemd verhaal 43. Hydra 44. Kwispelen 45. Critters - MINDBLOWING !!!! 46. De scalp van de Yeti 47. Salamanders 48. Mensen met Dino's? 49. De Icastenen van Peru 50. Antonius en de Centaur III 1. ONBEKENDEN De eeuwen van de grote ontdekkingen, die van Columbus, Magelhaen, Walter Scott en Livingstone, om er een paar te noemen, liggen ver achter ons. We zijn geneigd te denken dat de aarde intussen wel zo uitgeplozen is door de groeiende bevolking, de verdwijning van oerwouden en de komst van satellieten en Google Earth dat we geen verrassingen meer zullen tegenkomen in het dieren en plantenrijk. FOUT. Er gaat bijna geen jaar voorbij of er zijn weer nieuwe diersoorten ontdekt, een buitengewone boom of insecten waarvan men het bestaan niet kende. Veel van die dieren duiken op uit de diepzee, een gebied waar waarschijnlijk nog veel meer onbekende soorten leven die wij met onze menselijke techniek niet kunnen bereiken. Nog niet. Soms gaat het bij zoölogische ontdekkingen om dieren die werden verondersteld uitgestorven te zijn. Zo werd in de 30er jaren de Coelacanth ontdekt, een vis die al miljoenen jaren uitgestorven was, dacht men. Nee dus. Japanse vissers kenden hem allang, maar er was een alerte Westerse vissenkenner voor nodig om die ongelofelijke en onooglijke vis te zien voor wat hij was, en daarmee werd een bommetje gelegd onder piscale zekerheden. Hier ◄ zien we de vis samen met een aantal gelukkige biologen die hem hebben aangeschaft voor een natuurmuseum in Alabama. In de 70er jaren werden de ecosystemen van de 'thermal vent' ontdekt: vulkanische activiteit in de diepzee - geen zuurstof - alleen zwavel en andere gassen die gedacht werden voor leven zoals wij dat kennen absoluut dodelijk te zijn. Maar het bleek dat er in deze hete wateren ongelofelijke dieren gedijden; een heel ecosysteem van dieren die geen licht en geen zuurstof nodig hebben om zich te kunnen voeden en voortplanten. Intussen zijn er veel meer van zulke plekken ontdekt, op plaatsen waar de tektonische platen van de werelddelen voor vulkanische activiteit zorgen. Vanwege de diepte (meer dan 2 km) kan er alleen met heel speciale onderzeeërs onderzoek naar worden gedaan. De eerste thermal vent in de oceaan werd ontdekt en geëxploreerd door 'Alvin', een diepzee capsule die ook het wrak van de Titanic heeft onderzocht. Hier ► de z.g. 'tube worms' - kokerwormen, de grootste organismen van dit ecosysteem, soms meer dan 2 m lang. Dit zijn maar enkele bekende voorbeelden van ontdekkingen, om aan te geven dat we nog lang niet alles in kaart gebracht hebben. Behalve in zee zijn er ook op het land uitgestrekte gebieden die zo dun bevolkt zijn en zo onbegaanbaar, dat de kans dat zich er onbekende dier - en plantensoorten ophouden meer dan waarschijnlijk is. Er is een wetenschap die zich bezighoudt met het speculeren en onderzoeken van alles wat we op het gebied van de levende natuur nog niet ontdekt hebben. Die wetenschap heet 'cryptozoölogie' - verborgen dierkunde. Cryptozoölogen maken gebruik van getuigenissen van de inheemse bevolking van onherbergzame gebieden, want mensen die leven met de natuur zijn meestal stukken beter op de hoogte van wat ze zien en horen dan een incidentele onderzoeker. Het is dus belangrijk dat verhalen over onbekende dieren serieus worden genomen en onbevooroordeeld worden onderzocht. Dieren waar we allemaal wel van gehoord hebben zijn de 'Yeti' uit de Himalaya, en 'Bigfoot' in Amerika, ook wel 'Sasquatch' genoemd. Zulke dieren, die het midden houden tussen mensapen en mens maar veel groter zijn dan beiden, worden eigenlijk over de hele wereld gezien. In Australië heten ze 'Yowi' en in China 'Yeren' . En zoals dat eigenlijk altijd het geval is, moeten we ons niet blind staren op een enkel geval, maar op zoek gaan naar een patroon. Want als er in zoveel verschillende culturen vergelijkbare dieren opduiken, dan zou je zeggen dat dat niet allemaal op verkeerde waarneming of een sprookje kan berusten. Het is de taak van cryptozoölogen om zulke getuigenverklaringen te onderzoeken en zelf onderzoek te doen in het betreffende gebied. Bekende cryptozoölogen waren Bernard Heuvelmans en Ivan Sanderson (foto) die heel veel veldonderzoek deden en daar fascinerende boeken over hebben geschreven. IV Tegenwoordig is het in Amerika o.a. Loren Coleman en Richard Freeman en in Engeland Karl Shuker en Jonathan Downes, de oprichter en directeur van de CFZ - de Centre for Fortean Zoölogy die de wereld afreizen om de waarheid achter legenden en getuigenverklaringen te achterhalen. Op die organisatie komen we nog terug.. Iedereen die zich een beetje verdiept in het onderwerp zal getroffen worden door de vele verklaringen van betrouwbare getuigen, terwijl er toch zo weinig concreet 'bewijs' is van het werkelijk bestaan van de dieren waar onderzoek naar wordt gedaan. Met andere woorden: er is een groot verschil tussen cultureel bewijs en fysiek bewijs. Dat argument wordt dan ook meestal gebruikt door mensen die het allemaal maar onzin vinden. Zij zeggen: Waar zijn de botten? Waar zijn de betrouwbare foto's? De films? Waarom is er geen concreet bewijsmateriaal zoals we dat van de olifant of de tijger hebben? In zekere zin hebben die mensen gelijk; er is heel weinig concreets dat onderzocht kan worden. Dat heeft verschillende oorzaken. Ten eerste: wanneer vinden we bijvoorbeeld een dode egel die niet door een auto is platgereden? Of een ree die niet door een jager is geschoten maar een natuurlijke dood is gestorven? Zelden. Dat komt doordat de natuur dood materiaal snel opruimt. Van de miljoenen dieren die sterven in de natuur vinden we maar heel weinig terug. Hetzelfde geldt voor dieren die sowieso al heel weinig voorkomen. De kans dat we die terugvinden is wel heel klein. We zullen ze dus zelf moeten doden. En dat is ook, vanwege de zeldzaamheid, het onherbergzame terrein en de schuwheid van het dier een moeilijke (en onwenselijke) opgave. Een andere oorzaak is dat de meeste biologen niet op zoek gaan naar dieren waarvan het bestaan niet is bewezen. Het is dus maar een kleine groep mensen die daar het geld en de moeite voor over heeft. Een derde punt is dat er waarschijnlijk best concreet bewijs in de kelders van musea ligt, maar met een verkeerd kaartje erbij. In het verleden werden veel vondsten aangezien voor iets anders, vooral botten, of uitwerpselen. Toen men de eerste botten van dino's opgroef, dacht men dat ze van reuzen waren zoals de bijbel die beschrijft. Pas later begreep men dat het hier om uitgestorven reusachtige dieren ging. Ook is het al heel vaak voorgekomen dat archeologische of biologische vondsten die veelbelovend waren, 'verdwenen', omdat de wetenschappers die ze moesten onderzoeken er geen raad mee wisten. Zulke vondsten werden weggegooid of weggeborgen in lades waar ze nooit meer uit kwamen. Tot zover de moeilijkheden waar cryptozoölogen mee te maken hebben. Maar er is ook nog een andere moeilijkheid: veel waarnemingen van onbekende en raadselachtige dieren schijnen een paranormale component te hebben. Neem nou bijvoorbeeld Nessie, ofwel het 'Monster van Loch Ness' . Dat is een van die voorbeelden van een beest dat door heel veel mensen is waargenomen, zelfs gefotografeerd, maar toch zijn er bij uitvoerig onderzoek van het Loch, met sonar en onderwatervaartuigen nooit onweerlegbare bewijzen gevonden van zijn bestaan. Wat zien mensen dan? Is het allemaal (gezichts)bedrog? Of gaat het hier om een wezen dat zowel wèl als niet bestaat? Zoiets als een geest: hij is er, maar je kunt hem niet grijpen? En Loch Ness is wel het bekendste maar zeker niet het enige waar monsters worden gezien. V Zo heeft Lake Champlain op de grens van Quebec en Vermont bijvoorbeeld zijn 'Champie' en Oganagan Lake in British Columbia zijn Ogopogo.