sign in sign up
<<
Home , Alex Machacek, Anekdoten, Barry Sparks, Consign to Oblivion, Crafty Hands, Damian Wilson

tijdschrift over progressieve rockmuziek

verschijnt 7 keer per jaar, 12e jaargang december 2007, losse exemplaren  5 io pa g e s 7 7

ritual en patrik lundström zingt robby valentine topper tobt epica gothic met goddelijke tik

‘REMslaap’ ontwaakt riverside verder: , isopoda, kramer, rush 'in concert' colofon 3

uitgever Stichting iO Postbus 67 Paradoxale slaap 2678 ZH De Lier (tevens adres abonnementen administratie) fax: 0174-511213 e-mail: [email protected] website: www.iopages.nl

abonnementen Iedereen kent tijdens de slaap Lundström tot het schrijven van Een jaarabonnement kost per nacht gemiddeld vier of het prachtige nieuwe The  31,00 binnen Nederland, resp.  39,00 voor de rest van Europa en vijf zogenoemde ‘remperiodes’. Die Hemulic Voluntary Band. De Zweed  49,50 buiten Europa. duren ongeveer twintig minuten per keer is zowel in de formatie Ritual als Kaipa het Nieuwe abonnees ontvangen de en het zijn de tijden dat je meestal behoor- gezicht van de band. Sprookjesachtige prog- uitgave van de maand volgend lijk droomt. ‘Rem’ staat voor Rapid Eye gy folkrock zoals we dat graag horen. Deze op de maand van aanmelding. Movement (snelle oogbeweging) en wordt klanken stimuleren tot wegdromen, even Adreswijzigingen dienen 4 weken ook wel paradoxale slaap genoemd. Die uit de heksenketel van het dagelijkse leven. tevoren te worden doorgegeven. (naar bovenstaand adres van uit- schijnbare tegenstelling heeft te maken met Tegelijkertijd zijn er diepere boodschappen gever of via e-mail). Vermeld altijd een grote hersenactiviteit en een maximale verborgen. Doet het toch weer een beroep je volledige naam en adres. ontspanning van de spieren. Ja, je maakt op je hersenpan. Het lijkt je remslaap wel. wat mee als je ligt te zagen! Het fascineerde Ontspan en wees alert. Laat je weer verras- advertenties de Polen van Riverside en daarom kozen ze sen met deze nieuwe iO Pages. Advertentietarieven op aanvraag. De kosten voor een lezersadvertentie die CD-titel voor het slot van hun drieluik. in de rubriek ‘Attentio’ bedragen De schemertoestand van slaap tot bijna Tekst: Freek Wolff  2,50. wakker zijn. Niets is wat het lijkt te zijn. Illustraties: Moomin-figuurtjes van Dr. Jekyll kan zo maar Mr. Hyde worden. De Tove Jansson. bankrelatie Nederland vaak bizarre droombeelden die in een ver- ABN/AMRO Den Haag 41 10 12 509 haal zijn ingebed, zijn mogelijk een gevolg P.S. Vanwege stijgingen van de kosten bankrelatie België van het feit dat ons brein probeert in de van papier, opmaak en verzending zijn wij KBC Bank Kessel 733006806295 chaotische beeldenstroom enige samenhang genoodzaakt de abonnementsprijzen met te brengen. € 1,50 te verhogen vanaf iO Pages nr. 78. De Redactie: Wie weet ontsproten ook de fantasierijke nieuwe prijzen staan vermeld in de colofon Freek Wolff (hoofdredacteur) Moominverhalen van de Finse schrijfster hiernaast. Als gedeeltelijke tegemoetkoming Rob Hanemaayer Progpostadres: iO Pages, Tove Marika Jansson uit haar droomwe- zal het aantal pagina's definitief toenemen Langenhorst 1321, reld. Die inspireerden in elk geval Patrik tot 60 in totaal. 6714 LR Ede (geen abonnementenadministratie)

Vaste medewerkers: John Bollenberg Menno von Brucken Fock Antonie Deelen - Jurriaan Hage Leo Hoekstra - Roberto Lambooy Collin Leyenaar - Monica Meijer Martinka van Noorloos Paul Rijkens - Robbert Schuller Alice Switser - Frank Switser Bert Treep i n h o u d André de Waal - René Yedema NEWSpages 4 horen, zien & kopen 40 bogaert / mindgames /

vormgeving & druk epica 6 ritual & kaipa 42 rush / nemesea / dream Lines communicatie & design b.v. Gorinchem no notes no number 9 kramer 46 theater / /

verzending isopoda 10 concertagenda 48 / Nic Oud Direct Mail B.V. novembre 12 live 48/53 / Heerhugowaard riverside 14 / e-live / sion / ISSN: 1385-3589 oordeel 18 the musical box / The progpower / saga Cover /Riverside robby valentine 38 watch / frank van (foto: Bert Treep)

4 met dank aan DPRP NEWSPAGES

Het Loreley festival van 2008 heeft haar Brian Doerner Op 12 April 2008 zal eerste namen bekend gemaakt: Tangerine (foto: Bert Treep) (Survivor) op het podium staan van Ahoy Dream, Klaus Schulze, en Fish. tijdens Classics in Rock. Samen met zijn vocale vrienden , Fish, De radio-uitzending van de Arrow Top , Chris Thompson en Doogie 500 is alweer achter de rug. Comfortably White. Numb was met de derde plaats de hoog- ste notering van . Genesis De proggers van Magic Pie uit Noorwegen kwamen we voor het eerst tegen op zijn op zoek naar een vervanger van hun plaats 28 met Firth Of Fifth. Op nummer zanger Allan Olsen. 121 komt pas de derde symfo-dino: Yes Saga’s drummer Brian Doerner was niet met . Van de nieuwe aanwezig tijdens de afscheidstournee De Britse Pink Floyd cover band Off The generatie zien we alleen van de band afgelopen maand vanwege Wall (The Spirit Of Pink Floyd) komt in in de lijst op 51 staan, redelijk verrassend een hartaanval. januari naar Nederland voor twee con- met het nummer Arriving Somewhere certen. Op 26 januari treedt de band But Not Here. Als je dit nummer gelezen hebt kun je op in het muziekcentrum De Schaaf altijd nog naar een video-interview van in Leeuwarden. Een dag later kan men gaat voor de financiering van bijvoorbeeld James LaBrie, opgenomen de band aanschouwen in Go Planet in haar vijftiende album weer de hulp van vlak voor hun show in Ahoy, of Fish op Enschede. haar fans inroepen. Met allerlei te winnen www.toazted.nl. prijzen wordt het prijskaartje van bijna Het Consortium Project van Ian Parry vijftig euro voor de Deluxe Campaign 2- In april en mei zal onder heeft haar bezetting bekend gemaakt CD Edition aantrekkelijk gemaakt. de naam Progressive Nation door Noord- voor de Europese en Braziliaanse tour Info: www.marillion.com/preorder. Amerika gaan toeren met de volgen- van 2008: Dirk Bruinenberg en Kristoffer de bands: , 3 en Between The Gildenlöw van Dial, Joshua Dutrieux Mark Kelly (foto: Bert Treep) Buried And Me. (Elegy) en Niels Vejlyt op gitaar.

Het nieuwe album van Mike Oldfield Na 27 jaar afwezigheid is heet Music Of The Spheres en zal later terug aan het front. De voormalige UK- uitkomen dan gepland. De nieuwe toetsenman/violist is nu met een project datum is: januari 2008. Dit album is begonnen met de naam UKZ. Juist, hij speciaal geschreven voor een symfo- was zo slim om de eerste twee letters nisch concert. te laten herinneren aan de legendari- sche formatie waar hij ooit deel van uit Dial heeft een videoclip gemaakt van maakte. De band bestaat verder uit de Beautiful. Deze is te zien op www. Belg Aaron Lippert (toetsen/gitaar), de youtube.com/thebanddial. Oostenrijker Alex Machachek (gitaar), de Duitser Marco Minneman (drums) en Het was lang stil rond de Nederlandse Jump heeft een akoestisch album op sta- touch-gitarist/bassist Trey progband Timelock, maar de band is nog pel staan. Vanaf januari gaan de heren de Gunn. Gezien hun grote staat van dienst steeds springlevend. Met een nieuwe studio weer in voor een regulier album. is de prog weer een ‘superband’ rijker. De drummer en een nieuwe gitarist is de band Hun twaalfde alweer. CD wordt in februari verwacht. begonnen met het schrijven. De opvolger van het album Circle Of Deception heeft UKZ als werktitel ‘Buildings’ mee gekregen. Het nieuwe album gaat naar verwachting zo'n vijftig minuten muziek bevatten, verdeeld over acht nummers. Het is de bedoeling dat de CD in het voorjaar van 2008 gaat uitkomen.

Het duurt nog even, maar de beste Genesis-tributeband uit Canada The Musical Box heeft aangekondigd dat ze A Trick Of The Tail gaat uitvoeren in 2008. Op 10 oktober om precies te zijn in De Vereeniging te Nijmegen.

NEWSPAGES Samenstelling: Bert Treep 5

Spock’s Beard (foto Bert Treep) met twee ander Finse metalmaten het album Nothern Kings uitgebracht. Het is een album vol covers in een jasje, zoals Fallen On Hard Times (Jethro Tull), Don’t Stop Believin’(Journey), Broken Wings (Mr.Mister).

Martin Orford (ex-IQ) schrijft druk aan zijn eigen album The Old Road. Muzikanten die in elk geval meedoen zijn: Nick D’Virgilio en Andy Edwards op drums, Dave Meros (Spock’s Beard) en op bas. Gitaar en zang moet nog worden gerealiseerd, maar medio 2008 zou de CD af moeten zijn.

Porcupine Tree drummer gaat volgend jaar meespelen in King Crimson. Samen met vormt hij dan een drumduo. Bij de jaarlijkse uitreiking van de heeft zijn eigen naam voor dit festival Amerikaanse Grammy Awards zou je bekend gemaakt op zijn website. De In maart 2008 zal het nieuwe The niet direct aan progressieve rock denken. volledige programmering wordt bekend Tangent album uitkomen. Het wordt Maar niets is minder waar. Het nummer gemaakt op 12 februari tijdens de een dubbelaar getiteld Not As Good As Skeletons At The Feast van het laatste Pinkpop persconferentie, waar ook alle The Book. De luxe editie hiervan bevat album van Spock’s Beard, is opgenomen namen van de reguliere Pinkpopeditie tevens een honderd pagina's tellend in de nominatielijst voor de categorie zullen worden genoemd. Pinkpop Classic boek geschreven door bandleider Andy ‘best rock instrumental’. Uiteindelijk zul- vindt plaats op Pinkstermaandag 12 mei Tillison. len er vijf nummers in deze categorie op Megaland Landgraaf. overblijven om daadwerkelijk genomi- Het eenmalige reünie concert van Led neerd te worden. Veel artiesten zouden het een eer vin- Zeppelin op 26 november in Londen is den om te mogen samenwerken met verschoven naar 10 december. De reden Op 28 januari volgend jaar komen The de legendarische Paul McCartney. van dit uitstel is dat gitarist Mars Volta met hun nieuwe plaat -zanger heeft in zijn vinger heeft gebroken, waardoor hij The Bedlam In Goliath, opvolger van het verleden echter een samenwerking drie weken geen gitaar mag spelen en Amputecture. Het album werd geïn- met de ex-Beatle geweigerd. “Ik kwam zich dus ook niet kan voorbereiden. spireerd door een behekst ouija-bord, ooit via mijn dochter met Thom in con- een instrument dat Rodriguez meebracht tact,” vertelt McCartney. “Ik vroeg of hij io pages top 10 van een trip naar Jeruzalem. Omdat een duet met me wilde zingen, maar hij het ongeluk bracht, begroef de band vertelde me dat hij alleen maar in zijn nummer 1 het instrument. Via het bord kwam het eigen band wilde spelen.” In Rainbows, porcupine tree duo in contact met allerlei geesten. De de nieuwste CD van Radiohead komt Fear Of A Blank Planet verhalen die ze hen vertelden, vormen 31 december uit op CD en vinyl. Het de basis van het nieuwe album. Volgens album was al vanaf 10 oktober voor een eigen zeggen zal het album radiovrien- willekeurige prijs te downloaden via de 2. riverside - Rapid Eye Movement delijker klinken. website van de band. 3. flower kings - The Sum Of No Evil 4. rush - Snakes And Arrows Op het nieuwe album van Mindkey zal De Nederlandse groep Cloudmachine kan 5. - Systematic Chaos ook Evergrey zanger Tom S. Englund zijn haar geluk niet op. Op het solodebuut dream theater bijdrage leveren. van zangeres Tarja Turunen, de Finse 6. phideaux - Doomsday Afternoon sopraan die met gothic-act 7. blackfield - Blackfield II Ex-A Perfect Circle gitarist Billy Howerdel wereldwijd succes oogstte, is een num- 8. gazpacho - Night is met een nieuw project begonnen: mer te horen dat door hen geschreven is: Ashes Divide. My Little Phoenix. 9. oceansize - Frames 10. - Culture Of Ascent De eerste bevestiging van de tweede Marco Hietala (Nightwish) en Tony Meestemmen? www.progwereld.org editie van Pinkpop Classic is binnen. Fish Kakko (Sonata Artica) hebben samen 6 Interview

Epica heeft alles mee: een prima platencontract, een permanente plaats aan de top van de vaderlandse gothic, internationale bekendheid en een derde studioalbum dat opnieuw alle records lijkt te gaan breken. Maar 2006 was Epica een tropenjaar. De band raakte niet alleen hun contract bij Transmission, maar ook hun drummer Jeroen Simons kwijt. Inmiddels is Epica terug. Goddelijke Met klinken zij geïnspireerder dan ooit. inspiratie

“Achteruit trappen is wel het laatste wat lopen. Voor ons tweede album hebben wij Discografie we willen,” zegt gitarist Ad Sluijter. “We nooit geld gekregen en bovendien waren ...... 2003 realiseren ons terdege hoeveel wij aan we met het faillissement de rechten van We Will Take You With Us (DVD) . . . . 2004 ...... 2005 Transmission te danken hebben. Juist ons debuut kwijt. Die hadden we aan het The Score ...... 2005 dáárom is het zo jammer dat ons contact label verkocht, om een platencontract te The Divine Conspiracy ...... 2007 op zo’n vervelende manier is verbroken. bemachtigen. Stom natuurlijk, maar als Het begon er mee dat onze studioperiode beginnende band wil je ver gaan om iets voor The Divine Conspiracy zonder overleg te bereiken. Tot op de dag van vandaag is eigen zak bekostigd. Pas toen het album werd verplaatst. Dat was één ergernis dat geschil niet opgelost. Maar ik denk dat af was, hebben wij een aantal labels teveel. Zo zat het ons al langere tijd niet we beter energie kunnen steken in onze benaderd. Nuclear Blast reageerde aan- lekker dat Transmission de opnames voor toekomst dan dat we verbitterd terugkij- vankelijk met een zeer matig bod. Ook onze live DVD op de plank liet liggen. Om ken op het verleden.” hun tweede aanbod was niet naar onze het label aan z’n contractuele verplichtin- zin. Ondertussen waren wij al ver gevor- gen te herinneren, stelden wij via een jurist ROER derd in de onderhandelingen met Century een brief op. Die viel niet in goede aarde. Epica tekende vorig jaar een contract Media. Wij waren Nuclear Blast al haast De relatie is sindsdien snel verslechterd. bij Nuclear Blast. Geen stap die in de vergeten toen zij eindelijk eens besloten Kort daarna ging Transmission failliet. lijn der verwachting lag. “We hebben de om onze CD in hun speler te stoppen. Daarmee was het voor ons nog niet afge- opnames van The Divine Conspiracy uit Maar toen ging het roer ook zo drastisch Interview Tekst: Martinka van Noorloos 7

om, dat zij ons een aanbod deden waar zou sluiten, dan weet ik zeker dat zijn het afraffelen van een goed album. Op wij nauwelijks over na hoefden te denken. muzikale inbreng heel groot zou worden.” onze tweede CD kijk ik om die reden met Het contract was binnen een week gete- Epica kan tevens rekenen op de assis- gemengde gevoelens terug. Qua muzikale kend. Ik ben heel benieuwd wat het label tentie van Koen Herfst (Bagga Bownz). richting is het niet wat ik in gedachten in de komende maanden voor ons gaat “Zowel Koen als Arien treden regelmatig had en bovendien kan ik horen dat het te betekenen. In het verleden strandden we op met hun eigen band, dus het is een snel is afgerond. Bij The Divine Conspiracy in het buitenland nogal eens op de moei- kwestie van passen en meten,” aldus Ad. ligt dat anders. Er is geen aspect waar ik lijke verkrijgbaarheid van onze . “Arien had de gelegenheid om bij onze niet tevreden over ben. En ik ben dan ook Daardoor bleef onze bekendheid beperkt Amerikaanse tour aanwezig te zijn. Met nog eens een enorme perfectionist! Ik ben en hadden wij weinig mogelijkheden om Koen staan we bij het Europese gedeelte er zeker van dat dit ons beste album tot op te treden. Met een betere verspreiding van de tour op de planken.” Veel haast om nu toe is, misschien zelfs wel ons beste van ons werk zal daar ongetwijfeld wat een nieuw bandlid te vinden, heeft Epica album ooit.” aan veranderen.” niet. Ad: “Op korte termijn houden we een The Divine Conspiracy is het eerste con- paar audities, maar het zou me verbazen ceptalbum van de band. “In zekere zin METAL als daaruit een serieuze kandidaat naar kun je het zo noemen. De teksten en de Op dit moment heeft Epica geen vaste voren kwam. Op dit moment is er geen muziek zijn apart van elkaar geschreven drummer. Jeroen Simons besloot de band nood aan de man en we willen natuur- en later samengevoegd. Daardoor is het in de zomer van 2006 te verlaten. “Eigenlijk lijk geen stap terug doen. Het heeft ons album dan wel tekstueel een concept, zat hij in Epica totaal niet op zijn plek,” heel wat improvisatievermogen gekost maar in muzikaal opzicht niet. Zo hoor vertelt Ad. “Hij is een studiomuzikant. om ons repertoire met twee drummers je geen terugkerende muzikale thema’s Touren en optreden vindt hij in feite niet in te studeren, maar het was een prima die het album met elkaar verbinden. Aan leuk en dat leidde tot persoonlijke frus- investering. Tot februari zijn we verzekerd de andere kant komt een episch nummer tratie. Dat had z’n weerslag op de sfeer van de assistentie van twee van de beste als The Embrace That Smothers terug. binnen de band. Toen bleek dat Jeroen als drummers van Nederland. Wat wil je als The Divine Conspiracy wijkt wat af van enige bandlid het liefst de meer commer- band nog meer?” onze voorgaande twee studio-albums. ciële pop- en rockkant op wilde, leek het Op deze CD komt onze voorliefde voor hem beter om de knoop door te hakken. filmmuziek en orkestrale arrangementen Na onze terugkeer kreeg zijn vertrek ook misschien een stuk minder naar voren, nog eens een vervelend staartje, want er dan je van ons gewend bent. Maar dat zat een stuk financiële afwikkeling bij. We is slechts schijn. De liefde zit er nog zijn blij dat die tijd achter de rug is.” steeds!” The Divine Conspiracy werd opgenomen Epica met Arien van Weesenbeek achter het HOOG NIVEAU drumstel. Geen toevallige keuze. Ad: Epica heeft in Nederland heel wat Goddelijke “Vanaf het prille begin van Epica voelen bereikt. Ad: “Ja, al moet je het alle- wij ons het lekkerst in de wat stevigere maal wel in perspectief blijven zien. De inspiratie nummers. We wilden dat aspect in ons Nederlandse gothicscene kent maar een tweede album al wat meer uitdiepen, handvol bands. Er blijft nog genoeg te maar gek genoeg kwam dat niet uit de wensen over: een tour met een koor verf. Sterker nog, dat album werd rustiger GEEN CONCEPT en een orkest, bijvoorbeeld. Daarnaast dan onze eerste. Dat was natuurlijk niet Als het aan Ad's voorgevoel ligt, zou The willen we graag de vuurwerkshow uit- de bedoeling. Toen Jeroen vertrok, beslo- Divine Conspiracy wel eens het beste breiden, de lichtshow, het decor. Het is ten we daarom een drummer te zoeken Epica-album tot nu toe kunnen zijn. “Al zaak om Epica naar een zo hoog moge- met ervaring in het metalgenre. Arien vanaf het begin van de opnames had- lijk niveau te tillen. Eigenlijk zijn we al () voldeed volledig aan dat den we het gevoel, dat we met een heel ontzettend tevreden met wat we hebben plaatje. Toen hij in beeld kwam, waren al bijzonder album bezig waren,” vertelt de bereikt. Vorig jaar dachten we een drum- onze nummers af, maar toch heeft hij een gitarist. “Om die reden wilden we niets mer en een platendeal kwijt te raken. flink stempel op het album gedrukt. De overhaasten. Doordat het voltooien van Maar we hebben er een beter platen- opnames verliepen ontzettend plezierig. de arrangementen wat meer tijd kostte contract, een geweldig nieuw album en We zijn meer dan eens verrast door zijn dan we hadden verwacht, liep het uit- een prima onderlinge sfeer voor terug- spontane inbreng. Vaak hoefde hij een brengen van het album wat vertraging op. gekregen. Met The Divine Conspiracy nummer maar twee keer te horen om het Omdat de tour al gepland stond, viel de valt alles op zijn plaats. Het leuke is probleemloos mee te spelen. Daardoor release wat vreemd midden tussen onze ook dat het plezier terug is. Nu we alle klinkt het album veel levendiger dan z’n optredens in en waren we genoodzaakt narigheid achter de rug hebben en trots voorgangers. Ik wil natuurlijk niet op om het album in Amerika wat eerder uit ons album kunnen presenteren, is het zaken vooruit lopen, maar stél dat Arien te brengen dan in Europa. Een beetje weer ontzettend leuk om samen op het zich ooit als vaste drummer bij ons aan rommelig allemaal, maar alles is beter dan podium te staan.” rubriek Tekst: Peter Swart 9

Prog…voor thuis tussen de schuifdeuren. Deel 2 van een serie over (hoofd)thema’s van grote, klassieke composities uit de symfonische rock No Notes, No Number

VOLUME TWO: Camel - The Snow Goose (1975)

Toen ik in de late jaren zeventig kennis maakte Moet te doen zijn voor de serieuze amateur. met The Lord Of The Rings van Tolkien, lag The Daar kun je mooie sier mee maken in de Snow Goose op de draaitafel aardig grijs te muziekzaak als je een instrument of verster- worden. Op de één of andere manier paste de ker test. muziek voor mij wonderwel bij de magie van de verhalen. Het is dan ook een uitzonderlijk Camel heeft The Snow Goose in oktober 1975 beeldend werk, dit derde album van Camel. (kun je nagaan hoe snel het album zijn weg Niet gebaseerd op Tolkien (daarvan waren vond) in The Royal Albert Hall in Londen uit- eerder op Mirage sporen te vinden), maar geïn- gevoerd met The Symphony Orchestra. spireerd door de gelijknamige roman van Paul Wat zal Friendship er prachtig geklonken heb- Gallico. Menig scholier uit die tijd had het op ben: een in triolen spelende fagot, die eerst de de boekenlijst Engels staan (het was immers hobo begeleidt en vervolgens de klarinet. Hun een lekker dun boekje). Gallico daarentegen melodie is de volgende (1 kwartnoot = 92): was helemaal niet zo gelukkig met de aandacht van Camel voor zijn verhaal. Als anti-roker wilde hij aanvankelijk niets met de band te maken hebben.

The Snow Goose is een bron van heerlijke thema’s en melodieën, uitgevoerd door gitaar, toetsen- en blaasinstrumenten. Al snel klinkt In de volgende minuut wordt het thema van Rhayader, vertolkt door dwarsfluit, begeleid alle kanten door de blazers omspeeld. En dat door . Na een aarzelend begin wordt het Camel in 1975 op een popalbum. tempo opgevoerd (tot 1 kwartnoot = 132): Ach, er staat nog zoveel meer moois op The Snow Goose. Heerlijke symfonische rock, die ook bij liefhebbers van klassieke muziek in de smaak zal vallen.

(Dit artikel verscheen reeds op ProgLog AFTERglow: www.progopinion.blogspot.com).

De ritmesectie voegt zich bij de twee akoestische instrumenten, waardoor een vlot bandnummer ontstaat, dat Camel meestal Andy Latimer (foto: Martijn Kuipers) opnam in de live-setlist. Stevig toetsen- en gitaarwerk leiden de luisteraar naar een prach- tig rustpunt: Sanctuary. Een heldere elektrische gitaar boven een getokkelde klassieke (1 kwartnoot = 88): 10 Interview

Discografie

Acrostichon ...... 1979 Isopoda Taking Root ...... 1982 Halverwege de jaren zeventig hadden onze zuider- buren Isopoda, een band die sterke muzikale verwant- schap vertoonde met het Genesis van dat moment. Er werden twee LP’s opgenomen, waar het helaas bij bleef. Jarenlang werd er niets vernomen van Isopoda, totdat het eerste Symforce-festival hen in september 2007 een plek op het podium aanbood. Oprichter Arnold de Schepper greep die kans met beide handen aan. Toen de stofwolken weer waren opgetrokken, werd hem gevraagd hoe hij hier op terugkijkt.

Een Vlaamse reus die niet wilde groeien

“Met een goed gevoel, ondanks dat ons optreden met enkele geschreven. Ik hoefde dus eigenlijk aan niemand rekenschap af te hindernissen begon. Er was te weinig tijd voor een fatsoen- leggen. Ik wilde echter vermijden dat er familiaire problemen zou- lijke soundcheck, zodat we begonnen met een totaal verkeerde den ontstaan vanwege enkele banale muzikale meningsverschillen podiumklank. Dan was er ook nog een (loos) brandalarm tijdens tussen twee broers. Een andere factor was dat er op het moment ons eerste nummer, waardoor de zaal volledig ontruimd moest van de breuk nog een onafbetaalde banklening liep. Wegens de worden. Gelukkig had het publiek hier begrip voor en hebben split waren de inkomsten van het tweede album niet volgens de we toch nog een knap concert kunnen neerzetten. Het was voor verwachtingen en moest er op een andere manier geld binnenko- Isopoda het allereerste concert buiten België ooit, voor ons dus men. Luc en ik hebben toen besloten om tijdelijk een coverband te een gebeurtenis om nooit te vergeten.” beginnen. Hiermee konden we de nodige centen verdienen om deze Wat was de reden om Isopoda nieuw leven in te blazen? lening af te betalen. Deze coverband liep op den duur zo goed dat “Ik speelde al lang met de gedachte om die muziek nog eens ik daar nog enkele jaren vanwege de aantrekkelijke inkomsten mee onder het stof vandaan te halen. Ik heb in 2001 met deze band heb voortgedaan. Dat was achteraf bekeken een zeer spijtige beslis- een solo-CD opgenomen. Het klikte vanaf het begin met die jon- sing, want Isopoda was toen wel definitief dood en begraven.” gens en we zijn sindsdien samen blijven repeteren. Af en toe werd er tijdens zo'n repetitie een oud Isopoda-nummer opgediept. Met SOLINA die nieuwe drummer en gitarist klonk het allemaal zo fris, volgens Hoe stond het destijds met de publieke belangstelling voor de mij zelfs beter dan ooit. Je moet weten dat Isopoda in de oude band? bezetting niet echt overliep van het technische talent. Dit is geen “Isopoda is in 1982 gesplitst, op een voor de band ongekend verwijt, enkel een vaststelling. Gelukkig hoef je geen virtuoos te hoogtepunt. Acrostichon was een succes geweest en we hadden zijn om mooie dingen te kunnen maken, maar nu we die zelfde juist ons tweede, even veelbelovende album uitgebracht. In onze muziek spelen met het hogere niveau van de huidige band, klinkt thuishaven Aalst (Oost-Vlaanderen), hadden we ter promotie van het zoals het vroeger eigenlijk had moeten klinken.” het nieuwe album een succesvol concert gegeven met een sym- Waarom heeft het zo lang geduurd voordat er weer iets gebeurde fonisch orkest, een bigband en een mannenkoor. Maar binnen de rond Isopoda? band was het allemaal geen rozengeur en maneschijn. We hebben “Eigenlijk heb ik hier veel te lang mee gewacht. Na de split is er uit kort na dat bewuste concert enkele keren stevig vergaderd om respect voor de andere bandleden, in het bijzonder voor mijn broer te beslissen welke muzikale richting we zouden inslaan. Enkele Dirk, beloofd om nooit onder de naam Isopoda op te treden. De bandleden waren er van overtuigd dat we commerciëlere num- breuk dateert van 25 jaar geleden. Ik vind dus dat ik mijn belofte mers moesten gaan maken. Zij vonden namelijk dat we in die ben nagekomen. Ik begrijp nog altijd niet hoe ik zo'n belofte heb periode, met de hete adem van de new-wave in onze nek, deze kunnen doen, want 90% van de muziek en de teksten had ik zelf ‘oubollige’ symfonische rock niet meer konden spelen. Ze vonden Interview Tekst: Antonie Deelen / Fotografie: Bert Treep 11 dat we maar eens moesten vernieuwen, zoals Genesis dat toen de sound-editing moeten verrichten met de LP als basisproduct. ook volop deed. Ikzelf wilde daar niets van weten. Spijtig dat het Zeker Acrostichon was al geen pareltje op het gebied van geluids- 25 jaar heeft moeten duren voordat de Isopoda-muziek nog eens kwaliteit, dus het resultaat is niet echt verbijsterend. Toch is er live zou worden uitgevoerd.” een groot aantal van verkocht.”

Foto: Freek Wolff

Er had dus meer in Isopoda gezeten? Ben je al die jaren wel muziek blijven maken? “Er zat zeker meer in. Isopoda is voor mij een boek dat nooit af “Jazeker. Rond het tijdstip van de breuk ben ik mij ook voor is geraakt, een onvoltooid hoofdstuk uit mijn muzikale leven. De gaan interesseren, waarna ik bassist ben geweest bij ver- band is plots met ruzie uit elkaar gegaan op een ogenblik dat er scheidene jazzensembles. In het rockgenre heb ik dus enkele nog veel te gebeuren stond. Het ego van sommige bandleden jaren een coverband gehad, met af en toe enkele symfonische stond een verdere samenwerking in de weg. Als ik nu bekijk op avonturen. Zo heb ik in 1988 een volledig nieuw repertoire van welke manier wij momenteel met de hele band samenwerken tij- eigen nummers samengesteld onder de naam Another Project. dens repetities en welk oprecht onderling respect wij voor elkaar Daarmee hebben we een paar keer lokaal opgetreden en dat tonen, dan moet ik vaststellen dat dit vroeger bij Isopoda nooit was het. Ik heb toen al die nummers uit frustratie in de prul- het geval was.” lenmand gegooid en er verder niks meer mee gedaan. Misschien Isopoda werd destijds het Belgische Genesis genoemd. Waarom doe ik dat ooit nog wel eens. In 1992 heb ik een mini-CD ontbrak de dan in jullie groepsgeluid? uitgebracht onder de naam Easy Heart en in 2001 de solo-CD “Een terechte vraag. Een echte Mellotron had het geheel nog veel Topical Matters Blues. Die laatste was samen met de jongens symfonischer gemaakt. Wij hadden er geen, wellicht uit financiële die nu Isopoda vormen. Door de jaren heen heb ik ook wat pech overwegingen, want goedkoop was het apparaat bepaald niet. te verwerken gehad. Pianist Johan De Neef, die in de jaren ‘90 Bovendien wisten wij dat een Mellotron een zeer wispelturig met Luc Vanhove de keyboardsectie vormde bij Easy Heart en instrument was, de goede werking hing eigenlijk af van een ook eerder in mijn coverband en bij Another Project gespeeld portie geluk. Het enige keyboard waar wij een string-sectie mee had, kreeg in 1997 een hersenbloeding en is sindsdien bijna konden nabootsen was het Solina String-ensemble, niet echt een geheel verlamd. Dan was er nog gitarist Raf Gees, een dorps- topinstrument en zeer beperkt en onnatuurlijk qua klank. Dit is op genoot en talentrijk muzikant, die ik nog ken uit de tijd vóór Acrostichon hoorbaar.” Isopoda en die na de breuk in 1982 mijn vaste gitarist werd. In 2003 liet hij het leven bij een motorongeval. Dit waren enkele HEMEL EN AARDE tegenslagen die mijn motivatie om verder te gaan geruime tijd Heeft de heruitgave op het Musea-label de belangstelling destijds hebben belemmerd.” weer aangewakkerd? Was de reünie tijdens Symforce eenmalig, of was de belangstelling “Dat is zeker. Je staat versteld als je ziet in welke landen er bepalend voor een eventueel vervolg? recensies over Isopoda zijn gepubliceerd. Musea heeft met de “Dit is zeker niet eenmalig. Er ligt nog oud, onuitgebracht heruitgave van onze albums twee zeer verzorgde producten materiaal en er zijn ook nieuwe dingen. We gaan ook wat meer afgeleverd. Helaas is de kwaliteit van de opnames niet zo best. jammen tijdens repetities. Als het van mij afhangt gaan we Het was aanvankelijk de bedoeling om een remix van de originele zeker nog de studio in. Aangezien de originele Isopoda-albums tapes te maken, maar de studio waar we hadden opgenomen niet van de beste geluidskwaliteit zijn, droom ik van nieuwe bestond al lang niet meer. Ik heb toen hemel en aarde verzet om opnames met de huidige band. We hebben de smaak weer te mensen te vinden die mij konden vertellen waar de tapes verzeild pakken en gaan hier zeker mee verder. Het is té plezant om het waren geraakt, maar het heeft niet mogen baten. Musea heeft zomaar op te doeken.” 12 Interview

NWovembreeg met het gif

Meegevoerd door de eerste The Blue klinkt toch behoorlijk harder dan en wel bij Peaceville zitten, stroomt de Materia, er zijn meer grunts. Dat maakt muziek als het ware uit ons…” echte herfststorm plofte het het voor mij moeilijker om dit meester- Over water gesproken: wat hebben jul- nieuwe album van het Italiaanse werk aan mijn lezers te verkopen hoor… lie eigenlijk met de zee? Je teksten gaan (lacht) “Oh, dat zou heel goed kunnen, regelmatig over zwemmen, schepen, oce- Novembre op de mat. Met haar maar dan leg je de nadruk toch op de anen en de vele schakeringen blauw. onstuimige maar melancholieke technische kant van de nummers en de Is het een plek om je geest schoon te melodieën?!” maken, waar je je prettig voelt? karakter past The Blue perfect Uiteraard, maar Materia maakte, juíst “Vreemd genoeg komt het onderwerp op in een jaargetijde waarin de door de toegankelijkheid, veel mensen The Blue juist minder aan bod! Uiteraard nieuwsgierig. Hadden jullie dit keer de is de zee voor ons een zeer belangrijke natuur de mens even aan zijn lot behoefte aan een meer metal-gerichte plek, we zijn erbij opgegroeid. Maar het overlaat en we pas op de plaats aanpak of plan je zoiets niet van tevo- is eerder een metafoor. Het psychologi- ren? sche aspect is zoveel groter en moeilijker maken. We hadden tussen het “Nee, het is een volkomen natuurlijk pro- te doorgronden, ik denk hierbij ook aan vallen van de bladeren door een ces. De twee eerste albums verschillen de baarmoeder waaruit we allemaal ook veel van elkaar. Er zijn dingen die je zijn voortgekomen. Toch is er nu geen prettig onderhoud met Carmelo niet onder controle hebt en spontaniteit speciaal thema, ik heb álle teksten in de is juist één van Novembre’s sterkste pun- laatste week geschreven toen de muziek Orlando en leerden dat respect ten! In het begin waren er mensen die al klaar was. Dat geeft je denk ik wel voor tradities en het verleden kritiek hadden op Materia, juist vanwege een idee hoe dat gaat. Ik zonder me af, die toegankelijkheid.” het is bijna alsof ik verkeer en een stevige voorliefde voor de Er zit slechts een jaar tussen Materia vervang de fonetische ‘eighties’ helemaal niet in de en The Blue, ging het dit keer allemaal geluiden die ik er gemakkelijker? tijdens de repe- weg hoeft te staan. “Dat kun je wel zeggen. We hadden tities uitgooi Howard Jones we salute you! er wel twintig nummers op kunnen door woor- zetten, maar dat past niet. Meer den die dan een uur muziek, we konden niet ophouden! Gebrek aan inspiratie is ook niet het probleem, het waren eerder problemen van buitenaf. Nu we veilig Interview Tekst: Alice Switser 13 geboren worden terwijl ik luister. Het “Dat komt omdat we als soort nog te den jullie veel respect voor het verleden, werkt perfect, ik krijg altijd op papier wat jong zijn, er lopen nogal wat mensen niet alleen muzikaal maar ook waar het ik te melden heb.” rond die volwassen moeten worden, jullie afkomst betreft. maar voordat we zover zijn…” “Voor mij is traditie één van de belang- MOEDERTAAL Ik stel deze vraag ook omdat nogal wat rijkste dingen, het is een goede manier Hoe kwam je erop om naast Engels ook metalheads bloedserieus schrijven over om consequent te blijven in het leven. je moedertaal te gebruiken? Da’s een de duivel als je beste vriend, zwarte Luisteren naar traditionele muziek houdt gouden combi: snoeiharde metal en die magie en dat soort onzin. Dat komt in je verbonden met de aarde, het is van poëtisch klinkende zinnen. Vind je het jouw teksten niet voor. belang om trouw te blijven aan wat je makkelijker je te uiten in je eigen taal? “Omdat het negatieve gevoelens zijn, je voorouders deden, of speelden in dit “Een Italiaanse journalist vroeg me waar- doet er een ander kwaad mee en daar geval. Als Sicilianen is ons respect voor om ik in het Engels zong en ik antwoordde hou ik niet van. Als je iemand pijn doet, het verleden en onze voorouders bijge- dat iedereen ons dan kan verstaan. Maar schaad je ook jezelf en ben je de eer- bracht. Nu moet je niet meteen denken eerlijk gezegd is het meer iets waar ik me ste die ervoor moet boeten. Bovendien: aan The Godfather hoor, maar dit zit in achter kan verschuilen. Ik vind het mak- als je in de veertig bent en nog steeds de cultuur. Alhoewel men in Rome, waar kelijker diepere gevoelens te uiten in een dat soort teksten gebruikt, ben je de ik woon, nergens anders om schijnt te taal die niet de mijne is. Als ik ‘I love you’ weg vermoedelijk een beetje kwijt in je geven dan het voetbalteam.” zeg, voel ik daar niet zo veel bij, maar als bovenkamer... (lacht).” Word je gelukkig van muziek maken of ik ‘ti amo’ zeg dan betekent het opeens voel je je er ook wel eens ongelukkig de hele wereld! Dus ik speel emotioneel ‘EIGHTIES’ door? een beetje verstoppertje, terwijl ik toch Even iets anders: je voorkeur voor ‘eighties “Ik ben gelukkig als ik me op de goede kan zeggen wat ik wil zonder me ervoor acts’ als Aha, Duran Duran en Howard kant ervan kan concentreren. Veel muzi- te generen. Op Materia gebruikten we Jones is heel verfrissend binnen de kanten wentelen zich in ellende. Ik wil nogal wat Italiaans, omdat ik me toen vrij metalscene. Heeft dat te maken met je dat niet, altijd pijn voelen of drugs prettig voelde en het me kon veroorloven kindertijd en wat is er zo speciaal aan, ze gebruiken, meegaan in zo’n neerwaartse om iets in mijn eigen taal te zeggen. De hebben een behoorlijk bubblegum-imago! spiraal. Het ultieme geheim is geluk- belangrijkste emotie op The Blue is echter “Ik ben ermee opgegroeid. Toen ik tien kig zijn en toch goede, betekenisvolle woede, die moesten we uitdrijven…” werd, liet ik cartoons en tv robots achter muziek schrijven.” Waarom was je zo kwaad? me en ontdekte ik muziek, geen metal Laten we eindigen met een nummer van “Ach, dat is altijd zo persoonlijk, je maar popmuziek en die was in die tijd Duran Duran: Ordinary World. Jij mag hier gaat soms door moeilijke tijden. Voor verdomde goed!!! The Sex Pistols hebben nu je eigen Extraordinary World creëren, mij is muziek een soort vuilnisbak: ik de huidige muziek het meest beïnvloed, álles is mogelijk, waag eens een poging! gooi er alles wat me dwars zit in en daarna kwam . De wil om te “...Oef….(diepe zucht)…dat is een behoor- verlos mezelf van het gif dat ik met me veranderen was enorm, het ging niet lijk moeilijke vraag…” meedraag. Ik voel me daarna een stuk uitsluitend om geld.” Je weet: de laatste is altijd de lastigste! Ik lichter. Het is als de levenscyclus: bomen Maar Sex Pistols of Duran Duran dat is heb naar de zin des levens ontdoen zich van gif waar wij weer van een ander verhaal. Bij de laatste ging het gevraagd dus je komt er nog makkelijk leven. Ik schrijf alles van me af, waarna wel degelijk om geld! vanaf! (hilariteit) jij als luisteraar er weer iets mee kan en “Oké, ze waren niet perfect, maar hun “Oké dan: in de perfecte wereld zorgt je er wellicht beter door voelt. Zo helpen muziek is fantastisch, puur de compo- iedereen voor zijn naaste. En dan niet we elkaar.” sities, die opbouw, dat vind je nu niet alleen de gewone man, maar ook de Ben je eigenlijk een religieus persoon? meer in de hitlijsten. Voor een muzikant regering, de internationale banken. De “Niet meer. Ik ben uiteraard katholiek is een besef van harmonieën belangrijk, mensen met de échte macht die voor opgevoed zoals zo’n beetje iedereen hier, mensen die nummers kunnen schrijven wezenlijke veranderingen kunnen zor- maar ik heb er wel mijn eigen ideeën over. die blijven hangen. De eighties waren gen. Hebzucht en jaloezie zijn de vloek De bijbel zit vol overlevingslessen voor de ge-wel-dig!” van alle tijden. We vergeten maar al te mens. Als er staat dat je iets níet moet Je hebt al die bands nooit live gezien, vaak hoe goed of we het hebben, jij in doen dan gaat het er niet zozeer om dat want je was nog een kind. Ik heb destijds Holland en ik in Italië…” het zóndig is, maar dient het vooral om aardig wat optredens bijgewoond, ook niet uit te sterven. ‘Gij zult een ander niet Howard Jones… doden’. Waarom eigenlijk niet? Omdat het “De gróte Howard Jones…wanneer? Was Discografie uiteindelijk leidt tot een nucleaire oorlog! ie al succesvol?” Wish I Could Dream It Again ...... 1994 Dus het is de primitieve vorm van inter- …Tears For Fears, OMD, Simple Minds, Echo Arte Novecento ...... 1997 Classica ...... 1999 nationale wetgeving, de basis.” & The Bunnymen, Comsat Angels….. Novembrine Waltz ...... 2001 Maar zoals altijd maakt de mensheid “Wanneer was dat dan? Begin jaren Dreams d'Azur ...... 2002 Materia ...... 2006 toch weer haar eigen wetten, verdraait tachtig?…..Shit zeg!!! (gelach alom) The Blue ...... 2007 wat er staat… Jullie zijn vrij jong, maar als band verra- 14 Interview Riverside

Schreeuw, fluister, verdriet en plezier Voor Mariusz Duda, de sympathieke zanger en bassist van de Poolse progrevelatie Riverside, staat zijn band voor een diep gevoel van een specifieke manier van leven, voelen en handelen. Bovendien staat de muziek voor een nieuwe gene- ratie van progressieve muziek. En dat komt tot uiting op het derde album Rapid Eye Movement. Aanleiding om met hem en de vervaarlijk uitziende, maar even aardige gitarist Piotr Grudzinski van gedachten te wisselen. We grepen beide mannen na het concert tijdens Symforce in de kladden. Hoe vonden ze zelf dat het concert verliep? Interview Tekst: André de Waal / Live-fotografie: Bert Treep 15

Mariusz: “Ik vond het vandaag goed, erg Het eerste deel is Fearless, het is in het met heel wat mensen gesproken die alle- goed zelfs. Dat komt omdat we inmiddels straatje van met maal zeiden dat de volksaard inderdaad gewend zijn aan het Nederlandse publiek. heavy gitaren en agressie. Het tweede nogal melancholiek is, vanwege de heftige Ik bedoel, toen we met Dream Theater op gedeelte is Fearland, met meer akoestisch geschiedenis van het land. Is dat de bron tournee waren, kwamen we in landen als ‘mellow’ werk.” voor jullie teksten, of komt jullie somber- Spanje en Turkije waar het publiek altijd heid ergens anders vandaan? dolenthousiast is. Je hoeft je maar even zo VOLKSAARD Piotr: “Hmmm, dat is een moeilijke vraag. te bewegen en ze gaan helemaal uit hun Rapid Eye Movement is het derde en dus Wij willen graag bij Europa horen, maar bol. Dat is prettig voor muzikanten, omdat laatste deel van de trilogie. Kunnen jullie we leven nu eenmaal met de geschiede- je direct respons krijgt. In Nederland is me iets meer vertellen over het verhaal op nis van ons volk. Dat merk je vooral bij de men ook enthousiast, maar luistert het deze CD? ouderen die hun verhalen vertellen aan de publiek veel aandachtiger naar de muziek. Mariusz: “De hoofdpersoon kijkt terug jongeren waardoor onze tradities en ook Dat is ook wel fijn, omdat ze wellicht beter op zijn leven, naar het begin zoals dat onze volksaard voortleven. Maar het is wel begrijpen waar onze muziek om draait.” begon op . Daarbij komt aan het veranderen, vooral bij de jongere Ik had het gevoel dat jullie even tijd nodig op iedere track duidelijk de dualiteit van generatie die in de grote steden woont.” hadden om op te warmen en dat de band het individu naar voren. Iedereen heeft Mariusz: “Het klopt dat we veel geschie- halverwege het concert echt op stoom wel iets van een dr. Jekyll en mr. Hyde in denis hebben waarin nare dingen gebeur- kwam. Je zag het publiek toen ook beter zich en ook heeft iedereen wel eens het den en dat verklaart grotendeels waarom reageren. Daarbij vond ik jullie podium- verlangen weer te zijn zoals hij vroeger onze ouderen zich gedragen zoals ze doen. presentatie een stuk zelfverzekerder dan was. Uiteraard komen Riverside’s thema’s Maar tegelijkertijd klagen Poolse mensen twee jaar geleden toen ik Riverside in De van eenzaamheid en het zoeken naar heel veel, niets is goed, ze hebben altijd Boerderij zag… jezelf ook weer naar voren, maar het gaat te weinig geld en ze zijn ook altijd ziek. Mariusz: “Dat kan wel kloppen. We heb- toch vooral om de droomwereld waarin We zijn zo gewend dat ons iets slechts ben natuurlijk heel veel gespeeld deze de hoofdpersoon zich bevindt. Hij weet overkomt dat we niet beter meer weten. afgelopen jaren. Het langzaam op gang nooit wat nu werkelijkheid is en wat niet. Ik heb er iets over geschreven in het num- komen heeft te maken met een festival. Zo is in het eerste deel Fearless niemand mer Schizophrenic Prayer: We collect our Het is immers niet onze eigen show. We wat hij lijkt te zijn, terwijl in het tweede phobias, our sicknesses, feels so good only hebben maar een soundcheck van dertig deel Fearland niets is wat het lijkt te zijn. when we can complain.” minuten en daarom ben je nerveus. Hoe Dus je weet nooit wat echt is en wat een Piotr: “Maar we leven graag met het ver- doen bijvoorbeeld de monitoren het? Het droom, zoals tijdens het rapid eye move- leden. Wanneer we een nationale feestdag kost dan meestal twee tot drie nummers ment deel van je slaap.” hebben in Polen draait die altijd om iets om een goede balans te vinden.” Als je de teksten van Riverside hoort, valt kerkelijks of heeft het met de geschiedenis Ik vind het gitaargeluid live een stuk scher- het op dat deze nogal somber zijn. Nu te maken, meestal met een oorlog.” per en bijtender dan op de plaat. Is dat per was ik eerder dit jaar in Polen en heb daar Mariusz: “En die feesten zijn nooit echt ongeluk of vooropgezet? Piotr: “We proberen live inderdaad een Discografie Piotr Grudzinski iets andere sound te creëren. Daarbij komt Out Of Myself ...... 2003 dat ik voor het opnemen vaak andere Second Life Syndrome ...... 2005 Voices In My Head (EP) ...... 2006 instrumenten en apparatuur gebruik dan Rapid Eye Movement ...... 2007 op de bühne. Maar we streven ernaar live sowieso heavier te spelen, met meer posi- tieve agressie.” Hoeveel nieuwe nummers hebben jullie gespeeld? Mariusz: “Twee, we begonnen met Beyond The Eyelids, wat ook de eerste tracks van REM is, en Ultimate Trip, de lange .” Als ik naar het nieuwe album luister, hoor ik een duidelijk verschil tussen het eerste deel van de plaat en het tweede deel. Mariusz: “We speelden vandaag ook een track van ons tweede album Second Life Syndrome, getiteld Volte Face. Daarin komen twee strofes in voor: inside - fear- land en outside - fearless. Ik heb dat als uitgangspunt genomen voor het nieuwe album dat ik in twee delen wilde splitsen.

Interview 17 vrolijk, altijd een beetje triest. Eigenlijk stapje vooruit. De promotie en verkopen Mariusz: “Juist, het magische getal 3. vind ik dat ook wel fijn, triest zijn, want gaan steeds beter, maar we zijn niet echt Denk daar maar eens aan: drie albums dan heb ik tenminste iets om over te een ‘overnight succes’.” met allemaal drie woorden in de titel en schrijven. Dus wellicht heeft het Pool-zijn Mariusz: “Het gaat ons erom dat we kun- elk album heeft negen tracks, 3 x 3. Daar inderdaad iets te maken met de aard van nen doen wat we willen doen en dat we is over nagedacht. We wisten al van te onze muziek.” daar steeds iets verder in gaan en steeds voren dat er geen deel vier zou komen. iets groter worden. We willen albums Dus het volgende album kunnen we een STAPJE opnemen waarbij we onszelf niet herha- titel van één woord geven of er maar twee Riverside’s muziekstijl wordt vaak ver- len, want dat is het begin van het einde, tracks op zetten, dat is de vrijheid die we geleken met Opeth en Porcupine Tree. We moeten blijven experimenteren en ik nu hebben.” Wanneer je luistert naar de openingstracks denk dat onze fans dat waarderen.” Veel progbands spelen zo nu en dan covers, van REM begrijp ik de vergelijking met dat doen jullie helemaal niet? Opeth wel, vooral door Mariusz’ grunt, MAGISCH GETAL Piotr: “Een paar jaar geleden speelden we maar voor de rest vind ik dat jullie een Maar tegelijkertijd, als je kijkt naar jul- Radioactive Toy van Porcupine Tree.” unieke stijl hebben. Waar halen jullie je lie eerste twee albums die zeer succesvol Mariusz: “En in het nummer Back To The inspiratie vandaan, van andere bands of waren, kun je stellen dat de verwachtingen River, wat op onze single en op de tweede komt het van binnenuit? rond REM, dat twee jaar heeft gekost om te disk van de special edition staat, hoor Mariusz: “Pardon, ik heb geen echte maken, hooggespannen waren? je een klein stukje Shine On You Crazy grunt, meer een zware schreeuw.” Mariusz: “Er is altijd druk. We voelden veel Diamond!” Piotr: “Onze inspiratie komt van het druk rond Second Life Syndrome, want leven zelf. Wij zijn allemaal rond de toen moesten we bewijzen dat Out Of DVD veertig jaar oud, dus hebben al aardig Myself geen toevalstreffer was. Voor REM Piotr: “Het spelen van covers heeft twee wat levenservaring. Bovendien luisteren hadden we minder spanning, omdat we gezichten. Enerzijds spelen jonge bands ze we naar allerlei soorten muziek waarvan tegen elkaar zeiden dat we gingen doen vaak, omdat het helpt om enige bekend- altijd wel iets doorsijpelt in onze muziek. wat wij leuk vonden, omdat we toch nooit heid te krijgen. Anderzijds, wanneer je Het zijn dus niet specifieke bands als iedereen tevreden konden stellen. Dan heel groot bent geworden, speel je covers Pink Floyd of Porcupine Tree die ons zegt er weer iemand ‘oh, spelen ze dat vaak als een geintje. Riverside zit nu op inspireren.” alweer’, terwijl iemand anders uitroept ‘dit het niveau daartussen…” Mariusz: “Wij willen ons uitdrukken. Wij is helemaal wat anders, waar is de gitaar, Komt er nog een DVD van Riverside uit? zijn normale mensen die soms opge- waar is de zang?’ Dat houdt nooit op.” Mariusz: “We zitten er wel aan te denken, wekt zijn en dan weer down. We willen Betekent dit dat jullie al denken aan het om volgend jaar misschien de gehele tri- beide emoties combineren in onze , vierde album, aan een verandering in stijl? logie op te nemen. Maar we moeten eerst we willen graag contrasten creëren. Piotr: “Over een half jaar, wanneer ieder- voelen dat we daar klaar voor zijn. Jij zei Riverside’s muziek is daardoor te ken- een het nieuwe album kent, peilen we zelf dat we nu een stuk beter zijn dan schetsen met vier woorden: schreeuw, de reacties en dan zien we wel verder. twee jaar geleden. Misschien kunnen we fluistering, verdriet en plezier.” Voorlopig zijn we heel blij dat we de tri- beter nog twee jaar wachten voor we een Riverside is heel snel heel populair gewor- logie af hebben gemaakt. Dit is het einde, DVD uitbrengen.” den, hoe gaan jullie om met dat succes? maar tegelijkertijd een nieuw begin. We Wat zijn jullie doelen met Riverside? Piotr: “Nou, zo snel is dat succes nou zijn nu namelijk vrij om met ideeën aan de Mariusz: “Voorlopig blijven we onze ook weer niet gekomen. We zijn begon- gang te gaan, we hoeven geen rekening te eigen koers varen, ons positief ontwik- nen in 2001 en sindsdien is onze carrière houden met een lopend concept. We kun- kelen. Daarbij moeten we onszelf blij- natuurlijk verlopen. We gaan stapje voor nen het magische getal veranderen…” ven verrassen en albums maken waar we zonder schaamte naar kunnen Bassist Mariusz Duda luisteren en waar we van kunnen genieten. Eerlijke muziek maken wat mensen ook als zodanig her- kennen.” Piotr: “Daarbij zijn wij profes- sionele muzikanten die moeten leven van de muziek. We wil- len niet perse sterren worden (Mariusz: “Ik wel!”), zolang onze muziek maar steeds beter wordt en daarmee beter betaald wordt. Oké, we willen niet beroemd wor- den na onze dood, maar de kunst blijft altijd het belangrijkst!” 18 DVd recensies

Can You Get?) . Het verhaal achter de kende initiatieven waarvan er hopelijk concerten wordt door Moraz uitgelegd nog vele zullen volgen . vette krent in een meer dan 40 minuten durend Info: www .progresiste .com . interview met Jon Kirkman . Voor mij Paul Rijkens FANGER & SCHÖNWÄLDER als keyboardliefhebber is deze DVD, Analog Overdose 4 (DVD+CD) ondanks de wat mindere beelden in YUVAL RON AND het tweede deel, een walhalla . (MANIKIN RECORDS MRCD 7082) RESIDENTS OF THE FUTURE Analog Overdose 4+ (CD) Paul Rijkens Live At Klaipeda International Jazz Festival 2006 (MANIKIN RECORDS MRCD 7083) Alles waar Mario Schönwälder bij is VARIOUS ARTISTS (EIGEN BEHEER) betrokken, is van de grootste kwaliteit . Convention Prog-Résiste 2006 Dit geldt zowel voor de muziek die de (YAKOUTAKÉ) Duitser maakt (meestal in samenwer- king met anderen zoals in dit geval met zijn landgenoot Thomas Fanger), als voor de apparatuur die zijn bedrijf Manikin ontwikkelt . Ook de eerste DVD die van zijn hand verschijnt, is een fraaie . Deze DVD, het eerste schijfje van het setje Analog Overdose 4, is opgenomen in 2006 tijdens het Hampshire Jam festival in Engeland, vergelijkbaar met E-Live of E-Day in Nederland . Hoewel bij elektronische muziek natuurlijk aan show meestal weinig te beleven valt, zijn dit heldere en goed gefilmde beelden van twee uitstekend musicerende heren . Eén blik op Futuristic Worlds Under Fanger is een groot talent, getuige ook zijn schitterende solo-CD Parlez-Vous Construction onthult door wie Électronique? (iO 63) . Alle nummers die ze spelen, hebben met maaltijden te Yuval Ron en zijn band Residents maken, zoals Liphook Breakfast (Liphook is de plek waar het festival plaats- Of The Future deels beïnvloed is . De vond) . Beiden spelen ze op een Memotron, een uitvinding van Schönwälder’s debuut-EP van dit Israëlische vier- bedrijf Manikin . Dit is een digitale Mellotron zonder kast . Tussen de concertop- tal bevat namelijk, naast vier eigen namen door zien we beelden van de heren op reis . De muziek die ze gedurende composities, een cover van Allan de 75 minuten spelen, is typische Berliner Schule-electronica met werkelijk The Spirit Of 66 in Verviers is de Holdsworth’s Looking Glass . Op Live uitmuntende sequencerloopjes uit de “Schrittmacher”-sequencer van Manikin, Belgische progtempel, vergelijkbaar At Klaipeda International Jazz Festival sterk solowerk en gave Mellotronsounds . De CD bevat studio-opnamen . Het met ónze Boerderij . Jaarlijks wordt 2006 komt die invloed met name zijn andere nummers dan op de DVD maar qua sequences en sfeer is - begrij- hier ook het festival van onze Waalse in Ron’s gitaarspel tot uiting door pelijk - wel sprake van enige gelijkenis . Ook hier horen we diverse fantasti- collega’s van Prog-Résiste gehouden . ongewone melodielijnen, stemmige, sche sequences, soloklanken en innovatieve effecten . Vooral het tweede stuk Al vanaf de eerste editie brengt men vaak aanzwellende (gitaarsynthesizer) Frankfurt Lunch kent alle elementen van top-Berliner Schule . Tangerine Dream een DVD uit met hoogtepunten van akkoorden en razendsnelle (deels door had het niet beter kunnen doen in hun beste tijd . Berlin Dessert kent ook weer het festival . De uitvoering hiervan tapping voortgebrachte) solo’s, waar- een heerlijk stuwende sequence en kalme pianobijdragen . Meesterlijk . Analog en de filmbeelden worden per jaar van het ingetogen Solo enkele Overdose 4+ is een soort van bonus-CD, verpakt in een klein filmblikje . Het professioneler . De 2006-DVD bevat aspecten toont . In de overige stukken eerste nummer vind ik het beste stuk dat ik tot op heden heb gehoord in de nummers van een zevental bands, integreert hij dit echter in een dyna- Analog Overdose-serie . Ik doe mijn ogen dicht en bevind mij in een kathedraal aangevuld met interviews met bezoe- misch groepsgeluid, met een solide in 1975 waar Tangerine Dream de beelden omver blies met hun basgeluiden . kers . De “pauzemuziek” komt van de CD jazzrockende ritmesectie . Hierin zijn Het tweede stuk is iets rustiger maar opnieuw van enorme klasse . Samsara van de Bretonse band Seven ook symfonische elementen verwerkt, Website: www .manikin .de . Reizh . Quantum Fantay kende ik nog zoals in opener Greetings, Earthling, Paul Rijkens niet maar gelet op hetgeen ze laten dat eenzelfde dreigende toetsenpre- zien en horen in Wais Dame Dilamp lude kent als UK’s Alaska . Toetsenman II, zijn in hetzelfde nummer bespro- moet ik me toch eens in de muziek Ofir Shwartz bespeelt overigens niet Future Memories, Live On TV ken . Persoonlijk vind ik de eerste de van deze Vlamingen gaan verdiepen . alleen moderne , in de (VOICEPRINT VPDVD38) beste . Hij begint met de lange piano- Hun Ozric-Tentacles-achtige space- sfeervolle ballade Long Distance Call solo Black Silk . Andere stukken zijn rock (met wél hoorbare fluit!) is name- hanteert hij ook gevoelig een vleu- o .a . Eastern Sundays (een Oosters lijk zeer de moeite waard . Solstice Coil gel . Het complexe doch toeganke- aandoende compositie voor piano en uit Israël brengt met Deep Child een lijk overkomende werk overheerst synthesizers) en het uit drie delen aardig nummer ten gehore maar het evenwel, waarbij uiteraard ook solo- bestaande Metamorphoses (een feest springt er niet echt uit . Dat geldt ook spots zijn ingeruimd voor de drum- voor toetsenfreaks) . Hier bespeelt hij voor met Time Can Stay, de bijdrage mer en bassist en er af en toe een ongeveer twintig keyboards, waar- van het Finse Overhead . Dit wordt heavy gitaaruitbarsting weerklinkt . onder twee (waarvan één echter ruimschoots goedgemaakt door Het optreden werd gefilmd tijdens gevuld is met de van hem bekende Mangala Vallis met hun charismati- een openluchtconcert in Litouwen . stemsamples) en de vermaarde sche zanger Bernardo Lanzetti in The Hoewel de beelden suggereren dat Yamaha CS80 die hij aan het einde als Boy That Howls At The Moon . Mooi veel bezoekers vooral van de gezellig- een ware bijna weet te zijn die dubbele gitaarsolo’s . Foggy heid genoten, zijn de reacties steeds verkrachten . In het derde deel laat hij Stuff (België) weet mij te verrassen enthousiast en is het beeld van het een vette solo horen op de Clavitar, met hun licht folky muziek, compleet kleine jochie dat de gitarist imiteert een draagbare synth . Future Memories met viool en lekker slepend gitaar- ontroerend . Het stereogeluid is goed, II, gespeeld in 1982 en uitgekomen in werk . Solstice komt hier om de hoek waarbij het voor een buitenluchtop- 1984, laat een wat modernere Moraz kijken . Ik ken de recente muziek van treden typerende echo-effect van de zien en horen die onder meer speelt het Italiaanse Finisterre niet en miste drums eigenlijk mooi bij de ambiance op een Roland Jupiter 8 en de Yamaha de fluit uit het verleden een beetje . past, in tegenstelling tot de rond- Naar deze DVD heb ik lang uitgeke- GS1 synth, de voorloper van de DX- Maar er zit bijzonder veel potentie in zwevende zwarte ballon met doods- ken . Er zijn mij namelijk maar weinig serie . Ook maakt hij veel gebruik van hun best ingewikkelde muziek en ook kopafbeelding . De bedoeling van deze beelden bekend van Patrick Moraz . Ik een drumcomputer die het geheel het gitaarwerk is prima . Tevens is er met meerdere camera’s en veel close- kom niet verder dan de alleen in Japan een jaren 80-sfeerje geeft . Het bluesy een Doors-achtig orgeltje te horen . ups gefilmde zogenaamde FreeVD is uitgebrachte dubbel-DVD Live 1975 At Flippers heeft wel iets van Emerson, Het beste wordt tot het einde bewaard dat geïnteresseerden de film gratis QPR van Yes en wat stukjes met Chris Satellite doet science fiction-achtig in de vorm van het RPWL nummer downloaden van onderstaand adres, Squire en de Moody Blues . In 1979 en aan, terwijl andere nummers, zoals Roses . Dit is een klein goedmakertje enigszins vergelijkbaar met de nieuwe 1982 gaf hij een tweetal concerten Chess, klassieker klinken . Regelmatig voor hun nog niet verschenen dvd . Radiohead-cd . Of dit soort distribu- gevuld met “instant compositions” . kleedt Moraz zich hier om . Bovendien Als bonus zijn er “thuisopnamen te tie van muziek de toekomst zal zijn, De gedachte hierachter legt hij uit wordt het optreden vergezeld van zien” waarin wordt gejamd . Gaaf is het is moeilijk te voorspellen, feit is wel in het interview in iO 72 . De concer- futuristische beelden en acteurs in om Lanzetti Dancing In The Moonlit dat de moderne progressieve jazzrock ten zijn in Zwitserland op TV uitge- de studio (wat die doen, is mij overi- Night te horen zingen (waarbij hij op van dit gezelschap genoeg potentieel zonden, geregisseerd door François gens niet geheel duidelijk) . De enige een gegeven moment de tekst vergeet, heeft voor de komende tijden . Jaquenod . De CD’s die hiervan zijn niet instant composition is het vocale maar dat is hem vergeven) . Dit festival Info: www .rotf .us/music . uitgekomen, Future Memories I en en poppy Video-Games (How Basic en de bijbehorende DVD’s zijn uitste- René Yedema cd recensies 19

ABIGAILS ghost hoogstaande technische kwaliteit en Scarecrow bevat elf tracks, samen goed eerste Baron-nummer, Pandora, heeft Selling Insincerity lijkt als twee druppels water op de voor meer dan een uur muziek . Tobias ook wel iets weg van Branca’s werk . (AESPERUS MUSIC AMCDAG03) stijl van de Amerikaanse keizer van de Sammet heeft, evenals bij de vorige Het beklemmende La Musique Des progmetal . Animations neigt wel iets albums, diverse gastvocalisten en muzi- Sphères (van Top) klinkt nogal mini- meer naar het toegankelijke . Daar ligt kanten ingehuurd . Namen als Amanda maal en ondanks de bezetting erg meteen ook de kritische noot, want het Somerville (Aina), , Jorn electronisch . De percussie is zwaar, de lijkt er eigenlijk om de haverklap op dat Lande, (in de track The Toy stijl dark ambient, en vooralsnog is er je een riffje, een loopje, een solo of een Master), Roy Khan van in het weinig melodie te bekennen . De Futura insteekje al eens gehoord hebt . Het is openingsnummer (Twisted Mind), Bob #1 heeft ijzersterke melodieen en zo eigenlijk allemaal al eens gedaan, hoe Catley (Magnum), en blijkt dat Faith No More's Woodpeckers knap ook . Doordat het instrumentale (Scorpions) maken dit From Mars in de jaren 70 al een wat muziek is, is de vergelijking met Liquid album natuurlijk bovengemiddeld inte- complexer broertje had . Deze track Tension Experiment eigenlijk beter op ressant . De mensen die de instrumen- heeft een hoofdrol voor de gitaristen . zijn plaats, maar ook hier schuwen de tale basis hebben neergezet zijn Eric Het volgende Baron-nummer zorgt Polen meer het experiment . Vreemd Singer (Kiss) op drums, Sammet zelf voor enige rust en verstilling, waarna genoeg lijken deze wizards tijdens op bas en (ex-Heaven’s het lange De Futura #2 er weer flink Schaamteloos! Mijn eerste reactie bij Oranges ineens moeite met een hechte Gate) op gitaar . Muzikaal gezien draagt in hakt . Neem Vangelis' Blade Runner het beluisteren van Selling Insincerity timing te hebben . Verder rocken de het album heel nadrukkelijk een in het kwadraat, veel tempowisse- liegt er niet om ook al klinkt er nog heren wel dat het een lieve lust is, onder signatuur, want vele melodietjes en lingen (hoewel het af en toe ook erg zo’n schattig orgeltje om de luisteraar meer in twee lange stukken die in drie refreinen doen denken aan reeds rechttoe rechtaan is), bij tijd en wijle in te pakken (Mazurka) Want. de pittige en vier delen zijn verdeeld . Pawel Larysz bestaande nummers van deze band . De zwaar gitaarwerk, een zekere mate van Abigail is niet alleen zo brutaal om heeft, net als zijn grote voorbeeld Mike ondersteunende orkestraties, de toet- paniek en een geweldige "drive" en je zich aan Porcupine Tree te spiegelen, Portnoy vaak doet, de snaretom strak / sen en de mooie symfonische intro’s zit in de buurt . In de eerste 3 minuten nee ze lijkt het te willen ZIJN! En daar hooggestemd afgesteld . En ook met de zijn echter veel talrijker aanwezig . Ook hebben de bassisten een keer vrij spel . is het resultaat dan ook naar . Ik snap dubbele basdrums weet hij goed raad . zijn er diverse rustpunten, zoals de Als poging om de muziek van Top voor eerlijk gezegd geen hout van dat soort De stijl is nagenoeg identiek . Ook de prachtige ballad Cry Just A Little met een moderner voetlicht te halen, slaagt ambities (al doet het stel zelf of hun sound en de razende gitaarloopjes à . Technisch, qua productie en De Futura wonderwel . De muziek klinkt neus bloedt), zeker als de voorbeeld- la John Petrucci ontbreken niet . Soms arrangementen zit deze plaat voortref- zowel nietsontziend als pakkend, vooral band in kwestie zelf nog springlevend sijpelen wat flardjes oude Marillion-stijl felijk in elkaar . Hoogtepunt is de ruim de twee lange De Futura tracks . en actief is . Maar allemachtig… je blijft door . De 18 minuten van de titeltrack 11 minuten durende titeltrack met een Jurriaan Hage deze draaien Want. laten we wel wezen: werden bewaard tot het slot, waar alles hoofdrol voor sterzanger Jorn Lande dit is een fantastisch debuut, zeker nog eens uit de kast wordt gehaald en en een zeer prettig symfonisch inter- BEARDFISH als je bedenkt dat het ding in slechts na een fraaie aanloop de notenpoeperij mezzo . Samples zijn te beluisteren via Från En Plats Du Ej Kan Se één week (!) is opgenomen . De vier tot grote hoogte stijgt . Dus: kan het je de websites van het label (www nucle. - (PROGRESS RECORDS PRCD 027) jonkies uit New Orleans zijn met groot geen bal schelen dat het niet bijster arblast de). en die van Tobi’s site: www . The Sane Day enthousiasme aan de slag gegaan en origineel is en ben je allang blij met tobiassammet com. . Naast de reguliere (PROGRESS RECORDS PRCD 028) pakken de zaken groots aan . De eigen een DT-kloon, dan koop je met deze 70 CD is er ook een gelimiteerde oplage Een raar visje, dat Beardfish . Hij zou productie maakt abslouut indruk en minuten echt geen kat in de zak . van een CD met DVD en voordat het enkel voorkomen in de diepere wateren de CD is in een schitterend digipack Freek Wolff album uitgebracht wordt, zijn er al rond Australië, maar volgens progres- gestoken . Als leitmotif is hoofdzakelijk twee EP’s verkrijgbaar met materiaal sieve bronnen zou de familie Poliximia voor In Absentia gekozen . Maar waar ARC dat niet op het album terug te vinden sinds 2001 ook in Zweden opduiken . PT het tegenwoordig over een stevigere Fracture is, aangevuld met clips, een wallpaper En hoe! De geschubde diepgraver laat boeg gooit, is er hier nog steeds ruimte (DIN28) en een fotogalerij (Lost In Space, Parts Zappa ontmoeten, mengt voor de dromerige kant van het grote ARC is eigenlijk het moeilijker broer- 1 en 2) . Op Part 1 worden de hitsingle Yes en Genesis moeiteloos met de Beach voorbeeld, zoals destijds op Signify . Dat tje van Redshift . Beide bands hebben Lost In Space en Another Angel Down Boys, en zet iedereen met een flinke levert heerlijke atmosferische nummers Mark Shreeve in hun gelederen die in aangevuld met de Abba (!) cover Lay portie humor op het verkeerde been . als Monochrome en het aanstekelijke, ARC samenwerkt met All Your Love Down in een heel aardig Beardfish is opgebouwd rond gitarist akoestische Windows op . Spil Joshua pionier Ian Boddy . Waar Redshift arrangement . Dan volgt een heerlijk David Zackrisson en toetsenman Rikard Theriot is een begaafd gitarist en vooral gaat om de snelle en zeer zware AOR nummer dat uitstekend toege- Sjöblom . Dat deze Zweedse artrockers tevens een overtuigende leadzanger . sequencers die up-tempo net zolang sneden is op de stem van Bob Catley . net als hun eindeloze reeks muzikale De vocalen zijn opgenomen in de stijl tekeergaan totdat al je meubilair een De laatste track is Rainbow-achtig met landgenoten een schat aan talent met van Wilson, soms dus vervormd, zodat andere plek heeft gekregen, daar gaat een deel van de zang verzorgd door zich mee zouden brengen, was met Theriot live wellicht een stuk authen- ARC voor iets meer mid-tempo melodi- en een goede bijdrage van Från En Plats… meteen al duidelijk . Tot tieker zou kunnen klinken . Ook tekende euze synthesizerklanken die je rustig(er) Miro Rodenberg op het orgel . Part II nu toe ging dit album aan de oren van hij, samen met partner in crime/bassist laten genieten . Dat levert veel fraais op bevat dezelfde single, aangevuld met iO voorbij . Geremasterd en al krijgt het Kenneth Wilson (what’s in a name!) getuige Fracture dat geluidstechnisch o a. . een live uitvoering in de studio, een een nieuwe kans . Misschien ligt het aan voor alle composities en daar zit geen bijzonder fijn klinkt en geen moment studioreport en nog vier non-album de volstrekt onverstaanbare Zweedse zwakke broeder tussen . Sommigen, verveelt . Je kunt best stellen dat waar tracks met vocale bijdragen van Lande teksten, maar deze plaat klinkt een stuk zoals Sellout en Mother May I vallen Shreeve achter de knoppen opduikt er en Kiske . Promised Land en Scary Eyes minder salonfähig dan z’n opvolger The hoogstens nog wat extra op door het altijd sprake is van top-EM, en dat is nu zijn up tempo Edguy-achtige nummers, Sane Day . Toch is de boodschap helder: stoere karakter en de hoge meezing- wederom het geval . Genieten! verder een cover van Dancing With de band neemt je mee op een rondje baarheid van de eerste . Toch zit een André de Waal Tears In My Eyes van Ultravox en Artrock en halverwege komt Kaipa Krent er wat mij betreft voor deze plaat een pakkende ballad: In My Defence . je tegemoet . Genialiteit, plezier in de nog niet in, simpelweg vanwege het feit Behalve door Sascha Paeth worden de muziek en een stel goede muzikanten dat AG teveel op Meester Wilson leunt . The Scarecrow gitaarpartijen gespeeld door Gamma maken deze band onweerstaanbaar . Op Dat “probleem” kan met de opvolger Lost In Space Parts 1 & 2 Ray’s Henjo Richter . The Sane Day komt Beardfish de luis- zomaar voorbij zijn en dan neemt de (NUCLEAR BLAST) Menno von Brucken Fock teraar met het Engels wat meer tege- carrière van deze Southern Boys pas moet . De concept-achtige dubbelaar écht grote vlucht . Ondertussen komen ERIK BARON / D-ZAKORD weet te boeien tot het einde van schijf de rotzakjes met deze CD hartstikke De Futura (Hiroshima) één, maar lijdt daarna enigszins aan mooi weg, en da’s een hele prestatie! (MUSEA FGBG 4711.AR) het Flower Kings-syndroom . De heren Info:www abigailsghost. com. . Ondanks drie eigen nummers van hadden er beter aan gedaan om van Alice Switser Erik Baron is De Futura eigenlijk een het tweetal één sterk album te distil- coverplaat . De drie overige composi- leren, want met twee schijven raken we ANIMATIONS ties, de kortste langer dan de drie van overvoerd met rare loopjes en ingewik- Animations Baron samen, zijn van de hand van kelde wendingen . Jammer genoeg komt (EIGEN BEHEER / JUST FOR KICKS) baslegende Jannik Top, oorspronke- de warme sound en de energie van dit Stel, je zegt tegen de grootste Dream lijk terug te vinden op Magma’s Üdü gezelschap op geen van de CD's volle- Theater-fan dat zijn band als verrassing Wüdü . De nummers van Baron zijn dig tot z'n recht . Daarvoor moet je ze in een instrumentale CD gemaakt heeft echter wel belangrijk als rustpunten . vlees en bloed zien . Heb je die kans, laat en je laat hem Animations horen, dan Na een stilte van 5 jaar is de frontman De instrumentatie is apart: een drum- 'm dan niet schieten en trek gemakke- denk ik dat hij hier meteen intrapt . Wat van de Duitse metalformatie Edguy mer, zes gitaristen en zes bassisten, lijk zittende kleding aan . Het bebaarde vier Poolse muzikanten hier gepres- terug met een vervolg op zijn in 2001 vergelijkbaar met de avant-garde kwartet heeft namelijk een prima live- teerd hebben is van (bijna) de zelfde en 2002 uitgebrachte metalopera’s . The gitaarorkesten van Glenn Branca . Het reputatie en weet je binnen de kortste 20 cd recensies

keren in beweging te krijgen . zong, gitarist Mark Rowen, bassist Paul Glass Stories van Cathedral werd hoogtijdagen van de prog uitstraalt, Martinka van Noorloos Teasdale, toetsenman Ben Jennings en uitgebracht . In 1991 werd de CD versie terwijl ook de saxofoon in het geheel drummer Barry Cassells . In één van aangekondigd als één van de allerbesteboe een k rol krijgt toebedeeld . The Bridge BIG SLEEP de nummers, Don’t Turn A Blind Eye, Bluebell Wood is ook een ander voormalig MA-lid te DAVE THOMPSON (ESOTERIC ECLEC2008) horen, Liam Davison op slide guitar . Turn It On Again, , Luisteraars van Breathing Space (de & Genesis band) moeten niet verwachten dat (ISBN 9780879308100) dit een tweede MA is . De muziek op Het jaar 2007 is het Genesis jaar . Naast Coming Up For Air is meer straight het optreden van de band zelf in de forward en rockgericht, maar wel mooi Arena, trad The Musical Box op in gedaan . Sparnenn heeft een prachtige Amsterdam en Brussel . En dan de talloze stem die ik vergelijkbaar vind met die Genesis boeken . In de vorige iO pages van Joanne Hogg van Iona . In de eerste stond al een recensie van Chapter And track, het titelstuk, wordt dat reeds Verse . Via internet kwam ik ook achter duidelijk . Het gitaarspel staat voorop, het interessante boek Turn It On Again de toetsen zijn wat minder nadruk- (2005) van de Amerikaanse journalist kelijk aanwezig hoewel er wel sterke Thompson (verhalen van hem zijn o a. . (Mellotron)koren worden gebruikt . verschenen in de muziektijdschriften Q Esoteric Recordings probeert belang- Rock en ballad-achtig werk wisselen en Melody Maker) . Hij brengt in dit 328 rijke historische progreleases weer elkaar af . On The Blue Horizon (met pagina’s tellende werk een pakkend verhaal van Genesis . Het bevat vermakelijke boven water te krijgen en geremasterd een slepende solo van Rowen) en Rain anekdotes, zoals bijvoorbeeld uit de begintijd toen Genesis naar King Crimson luis- op CD uit te geven . Ook bij Big Sleep Song zijn bijvoorbeeld mooie rustieke terde . Ook de nauwe relatie tussen Peter Gabriel en Peter Hammill komt in het is dat gelukt . Deze band uit Wales ballads . Soms maakt men gebruik van boek terug . Daarnaast heeft Thompson uitgebreid met gesproken . bracht in 1971 haar enige album uit op een pompende ritmiek, zoals in Time Dit levert wat nieuwe weetjes op . Zo is het indrukwekkende solonummer Shadow het Pegasus label, maar ten tijde van Tells All The Unknown, terwijl Head Of The Hierophant al geschreven in de tijd van Foxtrot, maar werd het pas op de release was Big Sleep al ter ziele . Above The Water een licht moderne zijn eerste solo LP Voyage Of The Acolyte geplaatst . Ter opvulling van het gat Enkele leden zien we later terug in inslag kent door het ritme . Soms wordt tussen en Steve Hackett heeft Mick Barnard een blauwe maandag gerenommeerde formaties als Gentle de sfeer enigszins Amerikaans, en meen in Genesis gespeeld . Barnard heeft muzikaal wel de basis gelegd voor de closing Giant (drummer John Weathers), Man ik zelfs lichte invloeden van een band section van The Musical Box en Twilight Alehouse, aldus Thompson . Hackett (toetsenist Phil Ryan), Wild Turkey en als Heart te horen . Dit is het geval in geeft verder aan dat Supper’s Ready al de kwaliteiten van Genesis weergeeft . In daarna ’s band (zanger Don’t Turn A Blind Eye . De (opnieuw 1972 waren er ook andere bands die lange nummers schreven zoals Pink Floyd, / gitarist Gary Pickford-Hopkins) . Al bij slepende) elektrische gitaarsolo is wel , Yes en Emerson, Lake And Palmer . Genesis sprak af dat de eerste tonen zijn de kenmerken te typisch symfonisch . Het mooiste stuk alleen geïmproviseerd zou worden in een nummer als dat noodzakelijk zou zijn . horen van een vroege Britse progrock- vind ik het melancholisch aandoende Zo werkte Genesis eerst aan een nummer dat 30 minuten lang was . Ook is Tony band . In Saint & Sceptic en Death Of Searching For My Shadow . Dit is een Banks, de leider op de achtergrond van Genesis, aan het woord . Volgens Banks A is een orkest gebruikt waarbij fraaie plaat geworden die door het stammen de nummers Entangled en Ripples al uit de tijd van Trespass . Ze zijn de cello’s en violen duidelijk zijn te popgehalte misschien niet iedereen inderdaad erg gebaseerd op akoestische gitaren, maar in de Arena werd Ripples op onderscheiden . Dat luistert een stuk aan zal weten te spreken maar die wel een elektrische gitaar gespeeld . ‘’Ze vragen me maar als zanger van Genesis’’, aldus plezieriger dan naar de elektronische een frisse wind laat waaien . Collins in de periode waarin zang-audities gehouden werden om een goede opvol- orkestraties die tegenwoordig gebruikt Info: www breathingspaceband. info. . ger voor Gabriel te vinden . Dave Thompson staat stil bij de goede relatie tussen worden . Ook orgel en piano zijn veel- Paul Rijkens Gabriel en Collins . Zo heeft Peter Gabriel al in 1978 een gastoptreden bij Genesis vuldig te horen op Bluebell Wood in Madison Square Garden gedaan . Tijdens het laatste nummer I Know What I zoals in het / Deep CARAVAN Like heeft Gabriel de vocalen overgenomen . Het boek bevat tevens een uitgebreide Purple achtige titelnummer van 11 1/2 , Live At discografie . Een minpunt is het geringe aantal foto’s, maar een pluspunt is de lees- minuut . In Free Life wordt de luisteraar The BBC 1968 - 1975 baarheid . Voor veel foto’s kun je terecht bij het boek van Armando Gallo: I Know getrakteerd op een Hammond solo (DERAM 5301443) What I Like of het al eerder genoemde Chapter And Verse . Turn It On Again leest als van Ryan . Eigenlijk is Bluebell Wood Wanneer jij een Caravan verzamelaar een roman en is te koop bij de betere boekhandel, of via Bol com. (internet) . Het is een aaneenschakeling van nostalgi- bent en de albums Songs For Oblivion met name geschikt voor de doorgewinterde Genesis fan van zowel het Gabriel- als sche momenten, die typerend zijn voor Fishermen, en Green Bottles het Collins-tijdperk, maar ook voor degenen die geïnteresseerd zijn in de wereld het eind van de jaren 60 / begin jaren For Marjorie in je uitgebreide verzame- achter Genesis . Het boek bevat vooral verhalen van en over mensen die van hun 70 . Als je graag luistert naar Beggars ling hebt, kun je nu gerust doorbladeren . hobby - muziek maken - hun werk hebben gemaakt . Veel leesplezier! Opera, Cressida en Gracious, dan kan Ben je een ietwat gevorderde Caravan Timon van Zessen ik je Big Sleep aanbevelen, mede ook liefhebber maar heb je nog niet genoeg omdat de geluidskwaliteit prima is . van deze band of ben je een completist, Info: www esotericrecordings. com. . lees dan verder . The Show Of Our Lives, Leo Hoekstra Live At The BBC 1968 - 1975 bevat een albums afkomstig van een Amerikaanse neemt de ziel van de jaren 70 en pakt grote selectie van de opnamen die de progressief combo . Groot is onze verba- ze op een moderne manier in . Het BREATHING SPACE toen nog jonge Scene band zing wanneer we bijna 30 jaar later van eindresultaat is meer dan geslaagd Coming Up For Air Caravan maakte voor Auntie Beeb . De quasi dezelfde bezetting een compleet doch vereist wel meerdere beluisterin- (BREATHING SPACE BS0701CD) meeste van deze opnamen zijn eerder nieuw album ontvangen . Nog steeds gen alvorens je een definitief oordeel uitgebracht maar dan verspreid over leveren ze een geluid af dat geperst zit over dit kleinood kunt vellen . Let op! de voornoemde CD’s . Op The Show Of tussen Gentle Giant en King Crimson Deze Cathedral is NIET de Cathedral die Our Lives worden ze op één dubbelaar in, afgeboord met vleugjes Yes en in beginjaren 90 op het Kinesis label de verzameld . Alle hoogtepunten staan er Genesis . Heel wat Mellotron wordt de albums Kingdom Of Ends en There In op, van Place Of My Own uit 1968 tot rijke arrangementen ingestuurd doch The Shadows uitbracht! The Show Of Our Lives uit 1975, met de beslissing van drummer Mercury John Bollenberg daartussen de lange toetsengedre- Caronia IV om elektronische drums in ven epics als Nine Feet Underground te spelen i p. v. . akoestische blijkt wel CETI (14:31 min ),. A Hunting We Shall Go een serieus verkeerde keuze . Diepere Perfecto Mundo (9:01), The Love In Your Eye (13:52), akoestische klanken hadden de muziek (OSKAR 1030CD) The Dabsong Conshirtoe (15:50) en veel beter kunnen dienen . Nieuwe Dit Poolse gezelschap, dat muziek uiteraard For Richard (15:05) . Het gitarist David Doig krijgt de kans om maakt in het melodieuze hardrock blijft heerlijke, vrolijke, Engelse symfo zijn kunnen te etaleren in het prachtig genre, soms iets tegen gothic metal Breathing Space was de solo-CD van wat de kernband van Pye Hastings instrumentale Kithara Interludium dat aanhangend, is niet onbekend in iO ex--toetsenist Iain (gitaar, zang), (keys), wel wat wegheeft van Jan Akkerman’s Pages . Deze studio-CD is het zesde Jennings (iO 63) . Dat vond ik een (zang, bas) en Richard Tabernakel . Met Angular World komen album in de geschiedenis van de wisselvallige plaat die slechts bij vlagen Coughlan (drums) produceerden . atonale klanken bovendrijven, terwijl de band die al in 1989 werd opgericht . liet horen wat Jennings in zijn mars André de Waal stem aan een jonge Peter Hammill doet De uitgave is keurig verzorgd en bevat heeft . Het aparte is, dat Coming Up denken en de muziek opnieuw de stal naast een ruim uur muziek ook nog For Air onder de bandnaam Breathing CATHEDRAL van Gentle Giant ruikt . Het sluitstuk een fotogalerij en studio-opnames . Space is uitgebracht . Naast Jennings The Bridge van deze toch wel memorabele uitgave Ondanks de diverse wisselingen in de bestaat de groep uit zangeres Olivia (EIGEN BEHEER) komt op rekening van The Secret waar bezetting doen de vier mannen en één Sparnenn die ook op Breathing Space Het was 1978 toen het album Stained de complexe structuur regelrecht de vrouw hun best om met Engelstalige cd recensies 21

Dat Scandinaviërs behoorlijk kunnen hebben ze Taylor Hawkins van de Foo innemen, is een publiek geheim . Naast Fighters opgetrommeld . Er zijn geen vette krent deze ‘alcoholics’ is er gelukkig ook een teksten afgedrukt in het CD-boekje, klein groepje ‘workaholics’ in het hoge dus over de inhoudelijke kant van de CODA noorden te herkennen . Drie Zweedse strip valt niets te melden . De CD heeft Sounds Of Passion: The Album muzikanten mag je namelijk best wel eigenlijk twee hoofdstukken, maar de -The Demos (21st Anniversary zo noemen, want de laatste jaren kom eerste acht nummers staan zo te zien Edition) je gitarist Tommy Denander, drummer los van elkaar . Hieronder bevindt zich Daniel Flores en multitalent Magnus ook het aanstekelijk, radiovriendelijke (PSEUDONYM CDP-1086 / ROUGH Karlsson op menige release in de The Running Free . Toetsen staan niet TRADE) progressieve hardrock / metal sector zo op de voorgrond in Coheed’s muziek De LP Sounds Of Passion stamt oorspron- tegen . De twee laatstgenoemde schit- maar zijn wel aanwezig . Het meest kelijk uit 1986, terwijl het album in 1991 teren ook weer op deze projectplaat . interessante voor de progliefhebber op CD verscheen . Jarenlang was deze Flores heeft met z’n eigen band Mind’s zit ‘m in deel twee: The End Complete . echter niet meer leverbaar . En als je dan Eye zojuist een geweldige CD (zie iO 76) Beginnend met een intro bestaand uit toch een heruitgave overweegt, waarom afgeleverd en Karlsson is de grote man akoestische gitaar en een koortje gaan dan niet in geremasterde vorm en voor- achter projecten als Starbreaker en de we snel naar het eerste echte nummer zien van bonustracks? Dat zal ongetwij- ‘zanggevechten’ tussen van dit deel: Radio Bye Bye . Een retro- feld de gedachte zijn geweest achter deze release . Terecht lijkt mij, want Sounds en Jorn Lande . Op The Codex klinkt sound zoals hierboven beschreven Of Passion behoort tot de klassiekers van de Nederlandse proggeschiedenis, zoals zeer stevige melodieuze metal; gevat maar zeer aanstekelijk en afwisselend . ook al bleek in iO Pages nr . 62 . Sounds of Passion was van een schoonheid zoals in twaalf keurige composities van ruim Ook de powerballad The Road And The we die halverwege de jaren 80 al een tijd niet meer gehoord hadden . Voor dit soort 5 minuten lengte per stuk . De gede- Damned ademt die nostalgische gevoe- muziek was ooit de term ‘Symfonische Rock’ bedacht . Geen gemakkelijk te volgen gen muziek plaveit de weg voor een lens . Vernuftig en compact maar nooit ritmes of voorspelbare wendingen die binnen een bepaalde tijdslimiet voltrokken sterk optreden van zanger , klef, net als afsluiter On The Brink, het moesten worden . Het titelnummer duurde maar liefst 30 minuten en kwam over eerder actief als vocalist in de band meest proggy nummer . Mark Knopfler als een constante stroom aan verrassende muzikale ideeën . Daarin speelden de van , en tegen- opent het bal, violen en cello komen toetsen van componist Erik de Vroomen natuurlijk een grote rol . Veel synthesizers, woordig aan de weg timmerend met de om de hoek kijken . Ja, inderdaad een maar ook Hammondorgel en Mellotron trokken aan het luisterend oor voorbij . powerprog-act Ring Of Fire . The Codex rustig begin totdat Pink Floyd het over- Daarbij waren de contrasten soms wel erg groot: een loodzwaar kerkorgel versus ligt in het verlengde daarvan, met net neemt . Hoogtepunt van een bijzondere een lichtgewicht piccolo, als kat en hond die samen in één mand liggen . Het kon iets meer nadruk op de puntige en en uitstekende cd . Luister ook eens op allemaal tijdens dit meesterwerk . Maar vergis je ook niet in het gitaarwerk van somstijds catchy songschrijfstijl van myspace com/coheedandcambria. of op Jack Witjes, dat dezelfde creatieve gedachte uitdroeg als het toetsenspel . Geen Karlsson . Goede voorbeelden daarvan 21 januari 2008 in Tivoli, Utrecht . raggende mannen hier, maar verfijnde specialisten . Het album bevatte verder nog zijn Bring Down The Moon en Dream Defended en Crazy Fool And Dreamer, twee kortere songs met een iets songmati- Bert Treep Makers, die sterke herinneringen aan de gere inslag, maar die nog steeds de klasse van Coda uitstraalden . Vooral de zang samenwerking Allen-Lande oproepen . van Witjes was hierin ontzettend sterk . Dat alles vinden we uiteraard terug op COSMOSQUAD Over de hele linie scoort de schijf een deze re-release . Bovendien zijn deze twee songs nog in singleversies toegevoegd, Acid Test vette voldoende . De enige kanttekening (MARMADUKE RECORDS) evenals een bassolo van Jacky van Tongeren en een demoversie van de proloog . die je zou kunnen maken is dat hij met Daarnaast is nog een tweede schijf toegevoegd, met daarop de allereerste demo- een tijdsduur van bijna 70 minuten wat versie van Sounds Of Passion . Je hoort de contouren duidelijk staan, maar dus aan de lange kant is . Bij dit soort veel- ook dat er wel enig verschil is met het uiteindelijke stuk . Zo staan er nog meer eisende muziek ligt vermoeid afhaken demoversies van Coda-nummers op deze schijf, waarvan er later enkele op What dan altijd op de loer . A Symphony terecht kwamen . Doodzonde dat het hier bij bleef en dat Coda geen langer bestaan gegund was . Info www centertainment. nl. . Robbert Schuller Antonie Deelen COHEED AND CAMBRIA No World For Tomorrow zang ook buiten eigen land meer CLEPSYDRA (COLUMBIA / SONY / BMG) bekendheid te krijgen . Die dame Second Era Of Stonehenge heeft de bijnaam “Marihuana” en is (MUSICHE PARTICOLARI MPRCD050) verantwoordelijk voor de progres- Ja hoor, de jaarlijkse test van de iO sieve inslag . Verder speelt zij fluit en Pages recensenten is weer aangebroken ‘Vibe and mood’, daar draait het om verzorgt achtervocalen en koortjes . De en bij de selectie ben ik blijkbaar uitge- volgens de Amerikaan Jeff Kollman . constante factor in de band is zanger kozen om door de hoofdredacteuren te Vanaf 1997 maakte deze gitarist met Grzegorz Kupczyk die met zijn karak- worden getest op mijn muziekkennis . de Canadese drummer teristieke, ietwat hese stemgeluid en En zo heb ik Second Era Of Stonehenge en bassist instrumentale langzame vibratie zeer herkenbaar is . van Clepsydra in mijn handen, de lang progmetal, overgoten met groovy jazz- Doordat zijn stem bovendien geen verwachte opvolger van uitstekende rock . Twee bejubelde studio-albums en groot bereik heeft (hij heeft al moeite progalbums Hologram, More Grains Of een live-CD waren het resultaat . Nu is genoeg met middelhoog), zijn veel Sand, Fears en Alone . Goh, de band is het trio uitgedund tot een duo, met nummers in dezelfde toonsoort en wel helemaal vernieuwd, het zijn nog drie uitstekende gastmuzikanten op de dat geeft het geheel soms een wat steeds hoofdzakelijk Italiaanse namen De New Yorkse progressieve rockband basgitaar . Dit zijn geen kleine jongens, monotoon karakter . Het orkestrale, maar geen enkele is hetzelfde . En de Coheed and Cambria vertelt middels want Kollman en Gaalaas verdienden bijna Gregoriaanse begin lijkt wat op muziek, die is toch beduidend minder conceptalbums het verhaal van The hun sporen bij artiesten als Glenn Epica, dan verandert de stijl enigs- symfonisch, eigenlijk helemaal niet, Armory Wars, een stripboek getekend Hughes, UFO, Yngwie Malmsteen en zins en doen de zware gitaarriffs hun meer psychedelisch bluesy . Krijg nou door zanger Claudio Sanchez . Coheed het Japanse B’z . Je hoort dat er aan intrede terwijl het eerste stukje nog wat, die viezeriken op de redactie, Kilgannon en zijn vrouw Cambria zijn af, want de heren schudden complexe gedomineerd wordt door de piano willen ze mij soms wegwerken? Dit zijn daarin de hoofdfiguren . Ondertussen partijen schijnbaar gemakkelijk uit hun en er een bijna op Marillion gelijkend twee totaal verschillende bands met heeft de band al drie hoofdstukken mouw . Het doet daarom denken aan instrumentaal tussenstuk te horen is . dezelfde naam, alleen komt de band in de vorm van net zoveel albums Planet X, maar bevat iets meer gevoel, Daarna wat steviger werk maar wel die wij goed kennen uit Zwitserland en uitgebracht en is het nu tijd voor het zodat je zeker in prachtnummers als steeds ondersteund door nadrukkelijk dit nieuwe trio uit Italië . En bovendien tweede deel van het hoofdstuk “Good Numena ook de sfeer van King’s X aanwezige toetsen . De langzamere krijgen we nu in plaats van topprog Apollo, I’m Burning Star IV, Volume hoort, mede door de zware, rocky nummers, als For Those Who Aren’t nogal middelmatige muziek voorge- Two: No World For Tomorrow” . De stijl gitaarsound . Soms mag de bluesy funk There en het mierzoete Gardens schoteld . Nou heren hoofdmannen, van de band is een mengeling van Led ineens regeren, zoals in Swink, waarmee Of Life 2 zijn weliswaar regelmatig daar trapt deze arme recensent niet in . Zeppelin met Rush en jaren 80 melo- een associatie met Hendrix en Vaughan ‘lijkend op’ maar klinken op zich zeer Bukken maar, hier komt de frisbee van dic rock . Gezien het concept en muziek onvermijdelijk is . Met de toegankelijke degelijk en liggen goed in het gehoor . de slechte Clepsydra aan! denk ik ook aan Devin Townshend ’s ballad The Long Walk Goodbye nemen Conclusie is dat CETI een uitstekende André de Waal project Ziltoid The Omniscient . De stem ze even gas terug, maar meestal vertegenwoordiger is van de Poolse van Sanchez gaat richting bruist Cosmosquad van de energie . symfonisch getinte metal maar daarbij THE CODEX (FEATURING en Sting . Als drummer heeft de band Wat kunnen deze mannen spelen zeg . wel tegen geduchte concurrentie uit MARK BOALS) Chris Pennie van The Dillinger Espace Toevoeging van wat toetsenwerk mag de diverse omliggende landen moet The Codex Plan in de gelederen, die vanwege geen naam hebben . Meestal is het rock opboksen . contractuele verplichtingen echter niet en funk dat de klok slaat, maar soms (FRONTIERS FR CD 353 / ROUGH op deze plaat meedoet . Ter vervanging steken jazzy accoorden stevig de kop Menno von Brucken Fock TRADE) 22 cd recensies

op, zoals in Bedbucket en Goathead . zang vooral ter ondersteuning van de groove en de hoeveelheid melodie doet McCabe oudgediende Ken Senior weer Dan dreigt het minder toegankelijk te instrumentale stukken dient . De voca- uiteindelijk toch anders concluderen . opgetrommeld . Vooral Lost Summer is worden en ietwat chaotisch . Op profes- len zijn erg mooi, met het diepe stem- Spannend is het ook door het veelal een mooi, gevoelig nummer met een sioneel niveau weet Cosmosquad de geluid van Ken Campbell gecombineerd scherpe gitaarwerk . Stilistisch scha- beetje dromerige zang . Hierin zit dus kritische Acid Test (= vuurproef) echter met de hogere stemmen van Lynne kelt de band moeiteloos heen en weer wél een duidelijke melodielijn, zodat je ruimschoots te doorstaan . Het boeit Campbell en Eilidh McLean . Tracks acht tussen surf (Arabia), Arabische invloe- deze track er gemakkelijk uitpikt . Maar absoluut, maar mede door het ontbre- en negen, Idiotsublime en Ether Street, den (eveneens Arabia), latin (Latino), ik kan me ook voorstellen dat je niet ken van zang, blijft het raken van het vallen in positieve zin op en steken met filmuziek (Chinagroove #17), (ethno) echt op dit soort voorspelbare songs hart een lastig karwei voor zo’n klas- kop en schouders boven de rest uit . De jazz (Jewboilove) met elementen van de zit te wachten . Dan nog heb je aan Too bakbende als deze . toevoegingen van mooie tempowisse- Ozrics en Alamaailman Vasarat, terwijl Many Goodbyes een prima plaatje . Er Freek Wolff lingen en een steviger geluid dragen ik in Chinagroove #17 ook nog het zijn ruim voldoende stukken waarin de hieraan bij . Daarentegen stellen de typische geluid van de instrumentale symfo je van alle kanten om de oren CREATE laatste twee nummers van het album Twelfth Night terug hoor . Vooral als vliegt . De muziek van Elegant Simplicity Space Time Continuum teleur . Het niveau van de rest wordt de spanning erin komt, is het genieten, staat altijd bol van de (gesampelde) (GROOVE UNLIMITED GR-145) bij lange na niet gehaald . Of Crooked en dat is op dit debuut gelukkig vaak orgel- en Mellotronpartijen, vlotte De vorige CD van de Engelse elektro- Mouth een zonnige toekomst tege- het geval . Voor de volledigheid: deze synthesizerriedels en gitaarsolo’s . nisch musicus Stephen Humphries, moet kan zien, valt nog te betwijfelen . uitgave bevat ook nog drie live bonus- Hoewel deze laatste over het alge- Biospherical Imagery (iO 68), viel me Waarschijnlijk zal de band hetzelfde lot tracks, waaronder het zigeunerach- meen relatief rustig van aard zijn, dien een beetje tegen . Opvolger Space zijn toebedeeld als vele andere talent- tige, melodieuze The Theme . Opvolger je ook rekening te houden met enkele Time Continuum is gelukkig wat volle muzikanten en slechts een select Libertage uit 2006 bevat minder, maar freakmomenten . Verder biedt Too beter, hoewel zijn muziek nog steeds groepje muziekliefhebbers bereiken . Dit langere nummers, die verder weinig Many Goodbyes totaal niets nieuws niet behoort tot de top in het genre album verdient het in ieder geval wel verschil laten zien met debuut: wat onder zon . Zolang deze echter zo blijft (Berlijnse School / retro) . Vooral op om meerdere draaibeurten te krijgen . Frippiaanse soundscapes, mooie melo- schijnen, is er geen vuiltje aan de lucht . ritmisch gebied zijn er nog enkele Monica Meijer dieën, bij tijd en wijle de nodige span- Info: www elegantsimplicity. com. . leermomenten, maar de vijf nieuwe ning, en vooral schatplichtig aan King Antonie Deelen stukken klinken spannender dan zijn DEVIL’S SLINGSHOT Crimson en daardoor tevens vergelijk- oudere werk . Hij gebruikt nu louter Clinophobia baar met Djam Karet . Opener Entree ELFFERICH FOUR “echte” synthesizers in plaats van (MASCOT RECORDS) is een mooi stukje werk, lekker treu- Eccentricity software . Bovendien heeft Humphries , Tony MacAlpine en Billy rig, terwijl men in The Crash een stuk (GREAT WINDS GW 3116.AR / MUSEA) ervoor gekozen om de lengte van de Sheehan vormen Devil’s Slingshot . steviger uit de hoek komt . Attaque Een goede drumsolo kan een compleet nummers iets naar beneden te halen: Ontstaan vanuit een aantal succesvolle De Blindes is dan weer vrij saai, iets verhaal vertellen . Dat je daarvoor die variëren nu tussen 7:32 en 15:45 tours zonder echte bandnaam, is daar waar Bene Immobile Di Tutti I Sicilia in echter niet persé ’s kit minuten . Het titelstuk opent de CD nu het debuut op cd . Muzikaal gaat mindere mate last van heeft . Met Der met tientallen in toonhoogte verschil- dreigend waarna gave sequences Clinophobia door op het gebaande pad Roboter Werters Dauern Minuten komt lende tomtoms nodig hebt, bewijst dienst gaan doen . Mellotronklanken van Planet X . Alleen klinkt het een stuk de spanning er weer goed in, maar echt Jeff Hamilton op zijn kleine jazz- en vette solo’s completeren het opener, omdat het hier gaat om een veel variatie is hier niet te bekennen . setje . Maar ook Jeroen Elfferich heeft geheel . De sequences in Cryogenics en trio . De CD bevat negen stukken en H5N1 klokt op bijna een kwartier . De genoeg aan een functionele, relatief Footprints in The Sand zijn fraai, terwijl opent met het stuk Nederland . Waar ik opening is een beetje in de stijl van de “gewone” opstelling om zijn vertelsels het laatstgenoemde nummer ook nog meteen niet omheen kan is de geluids- impressionistische kant van het ECM in muziek om te zetten . Eccentricity, de eens uitstekend is opgebouwd . Dit is kwaliteit . Deze laat absoluut te wensen label . De hektiek / paniek die spreekt vierde CD van zijn band Elfferich Four, overduidelijk de beste CD van Create over . Veel te strak afgestelde compres- uit het gitaarwerk doet echter sterk staat overigens niet bol van drumso- tot op heden . Soms moet Humphries sie in de mastering zorgt voor zuigende denken aan de late King Crimson, en lo’s . Eigenlijk bevatten alleen het door nog een beetje uitkijken niet teveel cymbals, en een vervelend en vertekend vanwege het wat chaotischer karakter, psychedelische sounds omgeven Small op zeker te gaan spelen (sequence laagbeeld; en verkeerd afgestelde gates met name de ProjeKCts . Afsluiter Sortie Winter en het deels ingetogen en van hier, Mellotronfluit daar, enz .) . Als hij op de snaredrum zorgen voor hinderlijke brengt opener Entree in herinnering en een statig marsthema voorziene Force dat weet te doseren, verwacht ik nog hihat-’bleeds’ . Voor de geluidsleek, wat daarmee is de cirkel rond . Het enige solospots . Met het vertrek van saxofo- meer mooie dingen van hem . betekent dat? Dat o a. . de ene frequen- label dat Disen Gage in voldoende mate nist Eloy Wigman heeft de drummer, Info: www .create-em co. .uk . tie de andere wegdrukt: het laag drukt dekt, is instrumentale avant-prog . Ligt die zijn onverwachte ritmische impul- Paul Rijkens het hoog weg en andersom . Dit zorgt dat je, dan zou ik zeggen: zeker eens sen met gemeen heeft, voor een vermoeiend geluidsbeeld . De gaan luisteren . Beide platen hebben op solistisch gebied alleen gitarist Rik CROOKED MOUTH rust ontbreekt . En dat is jammer, want hun sterke en zwakke momenten, Fennis als tegenspeler . Door de steeds Hold In The Sun wat er muzikaal gebeurt, is echt gewel- hoewel het debuut me door de kortere wisselende invalshoeken, ontlokt (MOON BROTHERS MUSIC dig . Grootmeesters dat zijn het . Ik heb nummers en variatie meer bevalt . laatstgenoemde effectief allerlei genres MBMCDA0207) ze live mogen aanschouwen en dat Jurriaan Hage uit zijn snaren, variërend van kale rock was werkelijk een genot! Maar de CD in Shower (met een Doors-achtige lick) mag er ook wezen! Stevige riffs, maar ELEGANT SIMPLICITY en rock & roll, excentrieke jazzrock en vooral onnavolgbaar drumwerk van Too Many Goodbyes met veel echo doorspekte psychedelica Donati, luister daarvoor naar bijvoor- (PROXIMITY ESCD19) in het titelnummer tot sluimerende beeld Flamed of de opening van Def En al weer heeft Steven McCabe een jazz in Wintersleep . Carabas bevat Bitch Blues . MacAlpine imponeert keer album uit de mouw geschud . Soms lijkt verder een folky patroon, vergelijk- op keer met een lekkere sound, en o het daar zelfs letterlijk op . Een aantal baar met Gentle Giant’s springerig- zo lekker gitaarspel . Die soli zijn om te songs mist namelijk duidelijk een kop heid, terwijl Lucky als een opgewekte smullen . En het baswerk van Sheehan of een staart, alsof die er af gevallen Vini Reilly (Durutti Column) klinkt . De is magistraal . Van dienend spelen tot zijn . Het openingsnummer Mood # 10 vaak tegendraadse, Television-achtige vlammend soleren . Het zit er allemaal dendert bijvoorbeeld plompverloren basmotieven van Bert Van Der Mullen in . De wat mindere geluidskwaliteit je huiskamer binnen . Het zijn details, en een plotseling opduikende, rauwe blijft erg, erg jammer . Maar kun je daar maar toch . Muzikaal gezien sluit dit New Wave-energie kunnen een track Na het gelijknamige debuutalbum van doorheen luisteren, heb je echt een album natuurlijk naadloos aan bij de als Nun Is Now echter ook doen Crooked Mouth uit 2003 ziet anno geweldige CD in handen . rest; voor radicale koerswijzigingen omslaan in de donkere teneur van een 2007 het tweede album Hold In The Collin Leijenaar moet je nou eenmaal niet bij Elegant voormalige jazzrockband als Comsat Sun het daglicht . De in Edinburgh Simplicity zijn . Opnieuw is de muziek Angels . Nightwalk Nine tenslotte woonachtige gitarist / Ken DISEN GAGE weer een verzameling van supersym- combineert een Riders On The Storm- Campbell heeft samen met een aantal The Screw-Loose Entertainment fonische gitaar- en toetsenpartijen, basthema (inclusief windgeluiden) met getalenteerde muzikanten een album Libertage vakkundig door McCabe aaneenge- volle, bijna symfonisch aanzwellende gemaakt waarvan de muziekstijl moei- (R.A.I.G. R004 / R017) smeed of gestapeld . Het enige dat je akkoorden en melodieën . Mede lijk is te omschrijven . De band wil zich Disen Gage heeft tot nog toe twee CD’s hem voor de voeten kunt werpen, is door deze diversheid in stijlen en de duidelijk niet in een hokje laten druk- uit . Op The Screw-Loose Entertainment dat hij tamelijk platte songstructuren haast minimalistische arrangementen, ken . De luisteraar wordt geconfron- uit 2004 klinkt de band als de Russische hanteert . Anders gezegd: je herkent waaraan alleen wat gitaareffecten zijn teerd met uiteenlopende stijlen, die Djam Karet . Zo opent het met Solaris zijn muziek vrij gemakkelijk, maar het toegevoegd, vertoont Eccentricity over- worden aangevuld met aparte geluids- in dark ambient sferen, waarbij is bijna ondoenlijk te bepalen van welk eenkomsten met de vrije geluiden van effecten . Zo zijn de eerste zeven tracks, Frippiaanse soundscapes de toon zetten album een stuk komt . Dat geldt dan Forever Einstein, een formatie die het voornamelijk afwisselende melodieuze en de sterke ritmesectie het voortouw weer in iets mindere mate voor de verhalen vertellen ook prima verstond . composities, van een gelijkwaardig neemt . Het lijkt misschien allemaal wat vocale tracks, waarvan er hier verschil- Info: www myspace. com/elfferichfour. . kwalitatief niveau . Hierbij valt op dat de geïmproviseerd, maar de kracht van de lende aanwezig zijn . Daarvoor heeft René Yedema cd recensies 23

FISH of koren . De tien songs steken goed in ren werden opgestart, met dit achtste Belangrijkste componist Jeff Sherman Communion elkaar, maar de paden van dit type studioalbum als resultaat . Ze lopen hanteert, naast het bespelen van de (CHOCOLATE FROG CF040807 / muziek zijn natuurlijk al vele malen lekker gesmeerd, maar er klinkt wel een Fender Rhodes (zoals in het introverte BERTUS) bewandeld, dus schokkende nieuwig- licht metaalachtig geluid dat we niet duet Miles, Monk, Elton and Mom), heden hoef je niet te verwachten . Een eerder hoorden . Het wordt veroorzaakt vooral bas en baspedalen, daarbij ook eerlijke plaat van een band met midden door de gitaar van Sven Larsson, waar- af en toe dat elastiekgeluid fabricerend, twintigers die mogelijk nog een goede door dit album net wat steviger is dan vergelijkbaar met Keith Emerson’s oude toekomst tegemoet kan zien . we van Galleon gewend zijn . Daardoor Moog . Broer Greg imiteert nogal slor- Website: www forselenaandsin. net. . heeft de smeerolie van toetsenist Ulf dige pianogeluiden, maar maakt indruk Menno von Brucken Fock Pettersson duidelijk meer moeite om met aan Rocket Scientists’ Mariner het zaakje op gang te houden . Gelukkig herinnerende Mellotronbombast, FRIPP & ENO druipt zijn toetsenspel nog steeds als ondermeer in het slot van de tweede Beyond Even (1992-2006) een vettige substantie door de compo- medley, The Catch . Big Sur 9-14-2000 (DGM 0702) sities heen, maar de viscositeit is zoda- tenslotte is een sferisch werkstuk, Fripp & Eno maakten halverwege nig hoog dat het wat moeizamer tot in waarin Sinclair excelleert met effecten de jaren 70 al twee albums samen, de fijnste poriën doordringt . Toch zijn en typische stemcapriolen en Hopper Evening Star en No Pussyfooting, er nog wel van die heerlijke momentjes zijn specialiteit op fuzzy bas etaleert . Na bijna anderhalf jaar over de hele gevolgd door nieuw werk een paar jaar waarop Pettersson laat horen waarom De geluidskwaliteit is goed, met uitzon- wereld gereisd te hebben voor zijn geleden . Getuige dit album is er echter hij tot de kapiteins van de progres- dering van de wat vlakkere sound Return To Childhood tour, besloot daarnaast ook nog wel wat gebeurd sieve zeeën gerekend mag worden . van de bonustrack . Ondanks diverse Fish zijn laatste Engelse concert in tussen de heren . Deze dubbelaar verza- Hij omzeilt de zandBank(s)en die de indrukwekkende momenten, missen Haddington te spelen . Fans werden daar melt de resultaten van hun extra-curri- naam ‘Tony’ dragen ruimer dan op de composities echter bepaalde span- getrakteerd op een driedaagse conven- culaire activiteiten van de afgelopen bijvoorbeeld King Of Aragon . De meeste ningselementen die de muziek werkelijk tie . Het dubbelalbum Communion is pakweg 15 jaar . Ruim de helft van het aandacht gaat echter weer naar Eerste memorabel maken . Info: de laatste avond opgenomen, toen de werk heeft een organische drum 'n' Bassist Göran Fors, een zeeman van www rpursuit. com/. GlassBros/Index asp. . Schot en zijn kompanen een memo- bass uitstraling, wat vooral veroorzaakt een heel ander kaliber . Als een praat- René Yedema rabele akoestische set speelden . Dit wordt door de groove-y bas en het zieke Blauwbaard laat hij duidelijk van concert vond plaats in de bijzondere ondergeplakte ritme (mmm, misschien zich horen . Dat gebeurt op een toon GLASS HAMMER St . Mary’s Church, voor Fish een plek is drum 'n' bass nog niet zo'n slechte die niet iedereen zal bevallen . Toch Culture Of Ascent met veel herinneringen en helaas niet naam voor de stroming) . Hoewel is het allemaal niet kwaad bedoeld, (SOUND RECOURCES SR1825) alleen goede . Kwade geesten bleken deze benadering in de jaren 90 enige maar je moet er even aan wennen . echter niet te huizen in de heilige navolging kreeg, is de sound intussen Onder zijn bekwame leiding wordt weer ontmoetingsplaats, want voor slechts dusdanig gedateerd dat je je af kunt koers gezet naar fraaie plaatsen in het vierhonderd gelukkigen speelde Fish vragen of het toegevoegde waarde progressieve wereldje . Fog City is zo’n en zijn band het dak van de kerk . Een heeft dit soort werk nu uit te brengen . plekje . Het schip houdt even halt om bijzondere set, met veel hoogtepunten . Ook het ruizige Jan Hammer-synthge- te genieten van een lekkere gitaarriff Zo kun je op Communion het eerste luid weet niet bepaald een brug naar en speelse synthesizergolven . We horen duet horen dat Fish met ex-verloofde het heden te leggen . Hoewel dit het de powerdiesels zacht brommen als een Heather Findlay deed (Just Good geheel wel iets meer binnen progres- oceaanstomer met een snelheid van Friends), gevolgd door Incomplete . Tara, sief zichtveld brengt, lijkt het materiaal slechts enkele knopen The Cinnamon Fish’s dochter, zingt - eveneens voor met regelmaat meer op Autechre dan Hideaway passeert, om vervolgens weer het eerst - mee op dit nummer dat een op Fripp . Gelukkig houdt de ritmepoli- volledig op stoom te komen in Men And klein decennium eerder door haar vader tie zich in de tweede helft wat rustiger Monsters . De cruise wordt in stijl beslo- voor haar geschreven werd, een emoti- en komen we op de verwachte esoterie . ten met een fantastisch Lightworks . Als Glass Hammer is de laatste jaren uitge- oneel moment voor beiden . Naast Tara Wat dit aangaat weinig nieuws onder de lichten zijn gedoofd, kijken we terug groeid tot misschien wel de belangrijkste staan er op de CD nog drie nummers de zon, maar een hele verademing op een lekker symfonisch avontuur . Dat traditionele progressieve rockband uit die niet eerder live ten gehore gebracht na de eerste helft . Tuurlijk, af en toe moeten we zeker nog eens overdoen . de Verenigde Staten . Hun albums zijn - werden (Field, Favourite Stranger en komt er een leuk stukkie frippertro- Info: www galleon. se. . zowel compositorisch als speltechnisch Shot The Craw) . Er is veel aandacht nics voorbij, soms zelfs een geheel Antonie Deelen - van een hoog niveau . Niet voor niets besteed aan de produktie en mix van nummer dat de moeite waard is . Zo wordt de groep met enige regelmaat de plaat en dat is de kwaliteit dan ook blijkt het laatste stuk ons de verrassing GLASS vergeleken met Yes . Een laat men nu op ten goede gekomen . Communion is van Einstuerzende Neubauten-achtig Live At Progman Cometh Culture Of Ascent openen met een cover een absolute aanrader . drumwerk te bieden . Leuke afwisse- (MUSEA FGBG 4736.AR) van deze band: South Side Of The Sky, Monica Meijer ling, en voor het eerst reden om over- De leden van Glass wanen zich al een nummer dat Yes zelf ook speelde eind te gaan zitten . Alleen een beetje jaren in de symfonische hemel . Eerst tijdens hun laatste twee tournees . Hun FOR SELENA AND SIN laat en het kan niet voorkomen dat kunnen ze eindelijk hun muziek uit de uitvoering is prima met bijdragen van Overdosed On You deze release alleen interessant is voor jaren 70 uitbrengen (iO38 en 47) en The Adonia String Trio en niemand (MASCOT M 7233 2) completisten . Dat wordt eigenlijk ook zelfs een nieuwe CD produceren (iO minder dan zélf . Hij zingt Dit jonge Finse gezelschap is opgericht onderstreept door het verschil tussen 62), vervolgens staan ze met enkele niet solo - dat doet Susie Bogdanowicz door gitarist Pasi en bassist Teemu, en de twee schijven: de ene bevat een van hun helden op het podium . Tijdens - maar verzorgt “vocalizations”, iets wordt aangevuld door zangeres Annika doorlopende mix van de stukken, de Progman Cometh 2002 speelden Elton dat hij ook doet in het nummer Life By (o a. . Alanis Morrissette als voorbeeld), andere bevat ze als losse tracks . Dean en de gebroeders Kopecky met Light . Het tweede stuk Sun Song opent toetsenist Teme, gitarist Mika en Kuha Roberto Lambooy hun respectievelijke bands Soft Ware / voor hun doen verrassend met moderne op drums . De bedoeling was om songs Softworks en Kopecky, maar vergezel- ritmes . Dat doet ze vaker op deze plaat . te schijven en te spelen in een genre galleon den ook het Amerikaanse trio, terwijl Let wel: als toevoeging, niet in de plaats dat weliswaar gestoeld is op de meer Engines Of Creation gedurende editie 2003 van het drumwerk van de (fantastische) krachtige en donkere metal waarmee (PROGRESS RECORDS PRCD 29) en Richard Sinclair hun eigen optre- drummer Matt Mendians . Salem Hill beide heren bekend zijn, maar dan dens afwisselden met gastoptredens bij frontman Carl Groves lijkt vaste zanger kalmer, met meer emotie en pop / rock Glass . Een selectie van deze concerten geworden te zijn en verder maakt invloeden . Dat is ze bijzonder aardig is op Live At Progman Cometh verza- gitarist David Wallimann weer deel uit gelukt . De melodieuze rock muziek is meld, aangevuld met het titelnummer van de band . Hij laat enkele geweldige song georiënteerd, goed gespeeld, en van No Stranger To The Skies, zoals metal-achtige uitspattingen horen . de nadruk ligt op de melodieën en zang, dat werd opgevoerd tijdens BajaProg Beide laatstgenoemden waren reeds van maar zonder allerlei vernuftige effecten, 2002 . De composities leunen zwaar op de partij op de DVD Live In Belmont . Wat solo’s of orkestraties en wordt gedragen lange akkoordenreeksen en uitgespon- verder opvalt, is het feit dat de toetsen door de prettige zangstem van Annika . nen thema’s en minder op pakkende van Fred Schendel - afgezien van een Resultaat is een prima debuut met melodieën en spannende solo’s . In enkele solo op synth of orgel - meer in 3 kwartier muziek die af en toe doet Dedicated To Mike (But We Can’t Find dienst staan van de muziek . Er staat een denken aan Within Temptation, maar Him), één van de twee ruim 20 minuten aantal schitterende tracks op Culture veel meer nog aan Sengir en soms aan lange, jamachtige medleys, is wat dat Of Ascent, met o a. . gitaarpartijen die Landmarq (met Tracy uiteraard) . Geen Nadat het Zweedse galjoen jarenlang laatste betreft alleen Dean actief met op die van lijken, kerkorgel, oorverdovende dubbele basdrums, door de wind werd voortbewogen, lyrisch en naar freejazz neigend saxo- Mellotron en het string trio . Ik kreeg snoeiharde riffs of bombastische orkes- werd het nu tijd voor een wat meer foonspel, terwijl de gastgitarist opvalt soms het gevoel me midden in Going trale geluiden en ook geen sopraanstem hedendaagse energiebron . De moto- met aardige Gilmoureske slidepartijen . For The One te bevinden . Het regelmatig 24 cd recensies

inzetten van viool, bijvoorbeeld in Ember proggroep Grobschnitt al enige jaren Ten . Guillermont heeft nog drie CD’s HATFIELD’S END Without Name (met 16:33 minuten een bezig met het uitbrengen van remaste- gemaakt, waaronder Zappastrophe Concierto De Stonehenge van de twee epics), levert een Kansas- red archiefmateriaal van zijn beroemde met muziek die met Zappa in gedach- (HI-FINE 2007-001 / ROUGH TRADE) sfeertje op . Verder komt zelfs Dream band . Deze serie onder de naam ten vervaardigd is . Momenteel werk Het derde album dat Paul Hattink Theater in dit stuk om de hoek kijken . ‘Grobschnitt Story’ begint langzamer- hij aan een nieuw album met enkele onder de naam Hatfield’s End Het kerkorgel keert terug in Into Thin hand naar z’n endje te lopen . Er worden groten uit de jazzrockwereld . Een uitbrengt, vertelt het verhaal van Air, de tweede epic (19:14 minuten) die nog enkele delen verwacht, daarna is ’t uitdaging die, gezien de besproken Engelse monniken die per boot naar lekker is opgebouwd met piano-inter- echt afgelopen . Maar de rechtgeaarde items en het feit dat hij al eens het Spanje vertrokken om daar een mezzo’s en prima zang van Groves . Toch Grobschnitt-fan hoeft niet te treuren podium deelde met John McLaughlin, soort pelgrimstocht naar Santiago moest ik dit nummer wel een aantal want Eroc is een nieuwe, uitgebreide ongetwijfeld een overweldigend resul- De Compostella te ondernemen . keren draaien om er een goed beeld van serie begonnen: integrale live-opnames taat zal opleveren . Info:www myspace. . Afgaande op de muziek kan dat nooit te kunnen krijgen . Hoogtepunt van de uit het rijke verleden van de groep die com/marcguillermont . een vervelende reis zijn geweest . Het CD vind ik slottrack Rest dat sfeervol allemaal puik zijn opgepoetst door de René Yedema volledig instrumentale Concierto begint en verder een prachtige ballad man zelf . Twee keer per jaar worden is één lang stuk van een kleine 50 is met van die typische euforische GH- er voor een zacht prijsje drie schijven GAVIN HARRISON & 05RIC minuten, dat onderverdeeld wordt in melodieën . En hoor die Mellotronkoren op ons losgelaten die een beeld geven Drop achttien korte tracks . Het is opgehan- eens aan het einde . Culture Of Ascent is hoe het er toentertijd toeging tijdens (SQUATTER MADRAS SQMD02 / gen aan de akoestische gitaar, die in weer een memorabele plaat geworden, de concerten van Grobschnitt in de BERTUS) vrijwel ieder stuk de boventoon voert . hoewel ik het persoonlijk niet de beste periode 1971 - 1981: theatrale waanzin Dat gebeurt op een bijzondere leven- Glass Hammer CD vind . Maar wel een afgewisseld met heerlijke symfo . Omdat dige manier . We treffen hier dan ook die met iedere luisterbeurt groeit . En dat de meeste optredens nogal lang waren, geen geneuzel aan, zodat je niet hoeft is knap . Info: www glasshammer. com. . moet je meerdere schijven verzamelen te vrezen voor een slaapverwekkend Paul Rijkens om dat volledige beeld te krijgen maar geheel . Nee, hier gebeurt werkelijk van dat is voorwaar geen straf . De eerste alles . Zo trekt er bijvoorbeeld een wals GRAVEYARD worp van drie is gelijk een schot in de in volle glorie voorbij . Maar er komen Graveyard roos, want het is volop genieten van meerdere stijlen aan bod, zoals flar- (TRANSUBSTANS TRANS028 / CLEAR klassieke tracks met Duitse meligheid den Spaans temperament, levendige SPOT) daartussen . Vooral Donaueschingen zigeunermuziek en lichte jazz . Omdat 1981 kan mijn goedkeuring wegdragen er geen rekening gehouden hoefde te met de Solar Music Powerplay, wat blijft worden met een mogelijke live-uitvoe- dat toch een mooi stuk . Ik lig alweer bij ring, zijn er meerdere gitaarpartijen in mijn brievenbus voor de volgende worp . Wie Gavin Harrison alleen nog maar de mix opgenomen, wat een vollere Info: www eroc. de. . kende van zijn werk voor Porcupine sound tot gevolg heeft . Daarnaast André de Waal Tree zal verrast zijn geweest bij het wordt er regelmatig voor een verras- horen van zijn pas in iO 58 bespro- sende wending gezorgd . Hier komen MARC GUILLERMONT ken debuut Sanity & Gravity uit 1997 . dan meestal de keyboards om de hoek O World Het mede door Mick Karn’s glijdende kijken, die heus niet werkeloos in de MARC GUILLERMONT TRIO baswerk als een soort jazzrockend oefenruimte zijn achtergebleven . Zij The Space Animals Japan te omschrijven geluid is deels verschaffen de muziek niet alleen een (EIGEN BEHEER Y.MG.2 / TSA 05) ook terug te horen op zijn nieuw- licht proggy tintje, maar leggen ook Wie denkt dat jazzrock gevoelloze ste werkstuk Drop dat hij samen met de link naar de eerdere albums van Het Zweedse Graveyard opereert in muziek is, moet eens in contact komen de mysterieuze multi-instrumenta- Hatfield’s End . Maar echt een stevig hetzelfde straatje als hun labelma- met Marc Guillermont . In alles wat hij list / zanger 05Ric (Osric?) maakte . stempel drukken doen de toetsen dus ten en eerder gerecenseerde Burning doet, ligt de emotie er dik bovenop . De fretloze basgeluiden worden hier niet . Wel zorgen een strakke beat, de Saviour dus met een sterke nadruk op Van het schrijven van een persoonlijke geproduceerd door een zogenaamde drumcomputer en rake klappen op de de jaren 70 hardrock . Waar de bran- opdracht bij het signeren tot het live “Extended Range Bass”, waarop verder pauken nog voor wat extra variatie . dende redders echter vooral de blije spelen voor een publiek van tien fans . sounds ontlokt worden die in de Het spreekt voor zich dat de geluids- kant van die rock benadrukken, zit Bij dat laatste uit hij zich voornamelijk lagere regionen aan ’s Warr kwaliteit weer bovenmodaal is . Het Graveyard - de naam zegt het al - in in losjes op vaststaande thema’s geba- doen denken en tijdens solo’s resultaat van al deze creativiteit is de meer sombere en smerige hoek seerde improvisaties, terwijl hij zich en getokkelde akkoorden juist meer een heerlijk album dat geen moment dus met nadruk op en op zijn CD’s meer uitleeft in knappe het holle, virtuoze werk van Allan verveelt en dat zelfs gemakkelijk bij aanverwante bands uit die tijd . Een composities . The Space Animals (2006), Holdsworth benaderen . Voeg daarbij non-proggers in de smaak kan vallen . beetje rommelig en ietwat dof geluid gemaakt met het Marc Guillermont Harrisons “tapped guitar”-patronen Denk ik weer terug aan die monniken, versterkt het gevoel dat de donkere Trio, ligt wat dat betreft in dezelfde en er ontstaan veelvuldig open, King dan zie ik speelse golven en fluweel- hoeken van de psychedelische hard- lijn als de laatste twee studioalbums Crimson-achtige ritmes . De bijzonder zachte glooiingen . Zo te reizen is geen rock worden verkend . Daarmee hoort van Tribal Tech: superstrak samen- melodisch bespeelde drumkit zit in straf, laat dat einddoel nog maar even Graveyard in het rijtje van bands die spel, pakkende thema’s en virtuoze, hetzelfde straatje als de “talking drums” uitblijven . Info: www .paulhattink .com . hun inspiratie uit de oude tijden haalt vrije solo’s . Zijn gitaarsound zit ook van Jerry Marotta bij Peter Gabriel, Antonie Deelen zoals Wolfmother en The Answer, ben in Scott Henderson’s buurt, hoewel hoewel het intro van het met Robert je fan van die band dan is een bezoekje hij tevens gelijksoortige vervormin- Fripp’s soundscapes opgesierde Where HATTLER aan de begraaf op z’n plaats . Enjoy! gen als fabriceert en net Are You Going? ook op Gone To Earth Live Cuts André de Waal als vloeiende lijnen van David Sylvian had kunnen staan . (SCHOOTS RECORDS SR78017 / produceert . Met laatstgenoemde heeft Die track is overigens qua stijl een BERTUS) GROBSCHNITT hij, naast het Jimmy Johnson-achtige buitenbeentje door de jazzy pianosolo Met de heruitgaven uit 2005 van Plochingen 1976 - 1 basspel van Andres Landon, tevens van Gary Sanctuary . 05Ric’s ongewone was de geschiedenis van haar Bielefeld 1977 - 1 het gebruik van symfonische sounds zangmelodieën, bijzondere achter- muzikanten verre van voltooid . Vooral Donaueschingen 1981 - 2 gemeen, waarbij hij de aan Sand refe- grondvocalen en filosofische teksten bandleider bleef actief (WOLKENREISE PRODUCTIONS SMR001 rerende SynthAxe-sferen bewerkstel- vertonen daarbij overeenkomsten met optredens met jazzrockgroot- / 002 / 003) ligt door gitaarsynthesizers . Uit die met die van bijvoorbeeld Robby Aceto heden, het in de jaren 90 opgerichte instrumenten tovert hij ook de melo- en Andy Rinehart, hoewel de fraaie trendy Tab Two en het produceren van dieuze, harmonica-achtige klanken die ballade Sometime ook iets weg heeft ondermeer muziek van . zowel aan Vangelis als van Nik Kershaw . Er is nog een korte Het nieuwe millennium staat in het doen denken . Laatstgenoemde is gastrol weggelegd voor Canterbury- teken van de formatie Hattler, waar- qua invloed nog sterker aanwezig gigant Dave Stewart, die op de intense van de bezetting nogal eens wisselt . op O World (2000), waarop hij alle afsluiter Centered voor onheilspellende CD2 van Live Cuts bevat materiaal instrumenten (gitaren, bas, saxofoon keyboardbijdragen zorgt . Degenen die dat tussen 2000 en 2006 is opgeno- en keyboardprogrammering) zelf overigens het gerucht hebben gehoord men met twee zangeressen, drummer bespeelt . Hoewel hier eveneens vaak dat Harrison in 2008 bij King Crimson Oli Rubow, trompettist / toetsenman duizelingwekkende passages langs- gaat spelen, moeten vooral openings- Sebastian Studnitzky en natuurlijk komen, is de algemene teneur bedui- nummer Unsettled ondergaan . Het is Hattler zelf op bas . De band speelt dend introverter . Er staan zelfs enkele de perfecte opmaat voor een kwalita- een soort progressieve dance, waarin lange werkstukken op die verwant- tief hoogstaande songcyclus . de moddervette basgeluiden voor Zoals bekend is meesterdrummer / schap vertonen met de minisymfo- Info: www drumset. demon. co. uk. . funky accenten zorgen . Vergelijkingen producer Eroc van de Duitse theater- nieën van ’s Powers Of René Yedema met bijvoorbeeld Portishead, Dido, cd recensies 25

Massive Attack en Archive ten tijde HOBSON’S choice componist . Hoggwash is het resul- Hij ligt zo voor de hand, maar vooruit, van Turn My Head zijn relevant, omdat New Horizons taat van hun inspanningen . De CD is als recensent van dienst zullen we ‘m er constant een broeierige onderlaag (AUDIOPHILE RECORDING STUDIOS volledig ingespeeld door muzikanten toch maar maken . Deze soloschijf van aanwezig is van elektrische piano, ARS1001) uit de Oekraïne . Mackie, die gelet op Ten-zanger lijkt definitief sfeervolle synthesizers en allerhande de hoesfoto ook toetsen kan spelen, het album van de waarheid voor de samples, terwijl de melodieuze, Miles is alleen als zanger te horen . Het is man . Immers, met de melodieuze rock- Davis-achtige gedempte trompet- een CD geworden met sterke progrock band Ten wil het niet zo meer vlotten, solo’s atmosferische, jazzy accenten waarin Kalugin met enige regelmaat z’n laatste echte solowerk is al bijna toevoegen . Soms schakelt men een zijn kwaliteiten als toetsenist kan laten 10 jaar oud, en de dubbele rockopera tandje terug en doet de zang wat horen . Als (lead) zanger heb ik hem uit 2003 werd toch wat overklast door aan Sade denken . Het blijft overi- iets minder hoog zitten maar ook dit producties van en Avantasia in gens dansmuziek, zoals de beukende doet hij alleszins redelijk . Bovendien dezelfde periode . Ik vrees dat Hughes discobeat in het met Indiase sferen maakt de muziek een hoop goed . met Veritas niet bij de ‘grote meneren’ omgeven, instrumentale Delhi News Neem de eerste track, het epische Out in rockzang-land komt c q. . blijft . Dat onderstreept . Op CD1 is de huidige Of The Darkness . Dit is een heerlijk ligt op de eerste plaats aan de doffe line-up te bewonderen, waarin Hattler slepende symfonische compositie met en rommelige eigen productie van zijn samenwerking met jazzrockgi- veel afwisseling, een prachtig rustig dit album, die veel van de luisterpret tarist Torsten de Winkel hernieuwd De hernieuwde belangstelling voor de middenstuk met akoestische gitaar en opsnoept . Bovendien is Gary’s stem heeft en zangeres Fola Dada alles- prog (mede onder invloed van inter- sterke solo’s van Kalugin op wat aan de dunne, temerige kant . behalve gladde R&B aanhangt . De net) heeft ervoor gezorgd dat het al in en Roman Philonenko op elektrische Daarnaast zijn de synthipop experi- Winkel gooit er lekkere solo’s en 1996 opgenomen album New Horizons gitaar . Op sommige momenten duikt menten à la OMD, zoals in I Pray For fusiongetinte licks tegenaan, waarbij van de Amerikaanse formatie Hobson’s er een stukje onvervalste neoprog op You en Strange niet echt de tracks hij naast virtuoos spel ook gevoelige Choice dan eindelijk haar weg naar een (Under A Rainbow Sky) die de tijden waar je deze plaat voor zou kopen . melodieën creëert . De toegankelijke groter publiek heeft weten te vinden . En van het SI-label doet herleven . Road Of Hughes is beter op dreef in de meer songs worden kort onderbroken door terecht, want hoewel het niet de meest Many Challenges opent jazzy met een epische nummers als Wide Awake In instrumentaal werk, dat richting een schokkende progrelease aller tijden is, elektrische piano maar is verder typisch Dreamland, The Everlasting Light en akoestische Al Di Meola gaat, maar klinkt deze CD toch wel heel erg pret- prog met orgel, veel sfeer en een gave Synchronicity (8 minuten) . Het kinder- het zal duidelijk zijn dat Live Cuts (dat tig in de oren . De muziek heeft regel- basismelodie . Over melodieën gespro- stemmetje in laatstgenoemd stuk is zó voorafgegaan werd door het studioal- matig iets weg van een mengeling van ken: Another Friday Night kent een irritant dat het nummer wel direct blijft bum The Big Flow) vooral een bewijs het vroege Camel, Pink Floyd en Focus . geweldig zangpatroon dat constant bij hangen . En dat is al iets, want per saldo is voor Hattlers hippe, doch creatieve Soms een beetje voortkabbelend met me blijft hangen . De instrumentalisten, staat er na vijf keer draaien toch maar nieuwe stap in zijn geschiedenis . zo’n lekker loom Hammond orgeltje en Kalugin voorop, verstaan duidelijk hun bar weinig memorabel werk op deze Info: www .hellmut-hattler .com . af en toe een solootje op piano, synthe- vak . Hoewel het geen meesterwerk plaat . Een hard oordeel, maar het is René Yedema sizer of gitaar er tussen door, dan weer mag worden genoemd, is The Last mijn waarheid . een kleine tempoversnelling waarin het Horizon wel een uitstekende progplaat . Robbert Schuller HIDRIA SPACEFOLK gitaarwerk een tikje ruiger uit de spea- Info: www caerllysimusic. co. uk. . Live At Heart kers komt en de ritmesectie wat meer Paul Rijkens hypnosphere (Herzberg Verlags v-hb-009) ruimte tot frivoliteiten krijgt . Hobson’s Magnetism Symetria Choice houdt het echter altijd aange- HOUSE OF SHAKIRA (SPHERIC MUSIC SMCD-4004) (nEXT bIG tHING next005cd) naam melodieus in de zeven composi- Retoxed De laatste jaren komen uit het hoge ties die deze plaat telt (tijdsduur 51:09 (LION MUSIC LMC216 / BERTUS) noorden regelmatig nieuwe space- minuten) . Zelf noemt men ook nog ELP, Hoewel het promosheet rept van “een rockgroepen overwaaien die hun PFM, Yes, Genesis en Gentle Giant als nieuwe manier van werken, hervonden inspiratie nu eens niet voornamelijk invloeden, maar daarvan hoor je slechts frisheid en een verdere stap voorwaarts” uit de jaren 70 halen maar sporadisch iets terug . En hoewel er af en is Retoxed van de Zweedse melodieuze meer uit de jaren 80 elektronica en de toe wordt gezongen (door toetsenman rockers toch vooral een teruggrijpen jaren 90 Ozric Tentacles en allerhande David Stocker en gitarist Richard Bird, naar hun debuut Lint (iO 60) . Is dat erg? jambands . Naast Øresund Space die over een niet onprettig stemgeluid Nee, geenszins . Dat was namelijk een Collective is Hidria Spacefolk een beschikken) ligt de nadruk op New prima schijf, door de band gezamenlijk belangrijke vertegenwoordiger van Horizons toch op het instrumentale in de studio bij elkaar geschreven en deze stroming en de Finnen komen nu gedeelte . Inmiddels zijn Stocker, Bird en zag oorspronkelijk in 1997 al het licht . met maar liefst twee nieuwe releases bassist Joel Webb weer bij elkaar geko- Dat proces is voor de elf nieuwe liedjes tegelijk op de markt . Live At Heart is men om samen met vers bandlid drum- weer eens van stal gehaald . Het moet Hypnosphere is een duo bestaande een opname gemaakt tijdens het Burg mer Doug Walsh een nieuwe CD op te worden gezegd dat die positieve flow uit twee ervaren Duitse elektroni- Herzberg Festival in Duitsland in de nemen . Over de vorderingen kun je terug is te horen in het materiaal . HoS sche musici, Lambert Ringlage (beter zomer van 2006 . Hierop is goed te lezen op www hobsonschoiceband. com. . speelt pure power poprock / AOR met bekend onder zijn voornaam) en horen dat de Hidrianen hun spacecake Rob Hanemaayer nadruk op gepolijste zangmelodieën . Wolfgang Barkowski die als artiesten- vooral bij de Ozrics vandaan halen: Deze vijfde plaat van de groep schiet naam Alien Nature heeft . Hun eerste lange door gitaren en synths aange- hoggwash langzaam in gang met het korte titel- CD Within The Whirl uit 2003 (iO 44) dreven, voortdenderende energieke The Last Horizon nummer: een pianoballad . Abrupt gaat liet een knappe mix horen van door jams die lekker duren en bij de luis- (CAERLLYSI MUSIC CM07001) het gas erop in Small Town . De rest sequencers gedomineerde elektroni- teraar automatisch de hypnosestand van de CD blijft het allemaal behoor- sche muziek (Lambert) en klanktapijten aanzetten . Heb je de vorige releases lijk uptempo . Het ene moment snerpen (Alien Nature) . Op Magnetism is dat van dit spacevolkje reeds in je bezit, de gitaren wat ruiger en hipper (No niet anders, maar ligt de nadruk nog dan zal je geen slechte trip hebben Faith, Gabon Viper), kort daarop hoor wat meer op de Berlijnse School . In met Live At Heart . Op de nieuwe je weer typische, in een jaren 80 saus acht delen, variërend in tijd van 2:03 studioplaat Symetria wordt het roer gedrenkte poprock (Crazy But No Fool, tot 22:31 minuten, is prachtige sfeer- van het spaceschip ietwat bijgesteld . Red Alert) . Het geluid dat House Of volle elektronische muziek te horen van Verwacht geen spectaculaire veran- Shakira neerzet lijkt een beetje op het een hoog niveau . Part 1 kent bijvoor- deringen maar er zijn hier en daar meer straightforward werk van Styx en beeld sequences die steeds voller en kleine aanpassingen te beluisteren, Survivor: veel zangpartijen en de gita- voller worden, alsmede lekker veel zoals gastblazers (trompet en trom- ren tamelijk stevig in de mix . Muzikaal Mellotronkoren en een hoop zweverige bone), een cello en zelfs een harmo- gezien lijken er niet al te veel ‘moeilijke’ sounds . Klaus Schulze had dit in zijn nica die de muziek een iets andere stukjes te zijn, al zweeft over de lange beste jaren niet beter kunnen doen . inkleuring geven en daardoor de zaak Heeft u ook zo van die dromen? Wel, afsluiter Turkish Nights (7 minuten) wel Soms, zoals in Part 3 en Part 8 het fris houden . Ook wordt er wat meer de Engelsman Will Mackie (baas van een progressief sfeertje . Samenvattend: geval is, worden voorzichtige ritmes lang doorgejamd (of doorgedramd, ’t het label Caerllysi Music) had er een een goedgemaakte CD, maar verre van ingezet . Niet alle muziek wordt bepaald is maar hoe je het beluistert) doordat en dat was het opnemen van een plaat wereldschokkend . door sequences: zo is Part 5 een gave er meer breaks in de nog steeds lange met progressieve rock . Via het inter- Robbert Schuller sfeertekening, onder meer met de tracks te horen zijn . Met Symetria net leerde hij de Oekraïense musicus bekende koren uit de beroemde witte kunnen deze spacevrienden voorlopig Antony Kalugin kennen en er ontstond GARY HUGHES kast, terwijl Part 7 zelfs licht industrieel weer vooruit . een samenwerking . Kalugin is bekend Veritas klinkt . Maar het sequencerwerk heeft Info: www .hidriaspacefolk st. . van de band Karfagen en geldt als (FRONTIERS FR CD 354 / ROUGH toch wel de overhand op deze fraaie André de Waal een bijzonder talentvolle toetsenist en TRADE) cd . Zo grijpen Part 6 en Part 8 (met 26 cd recensies

“rollende” sequences die we kennen ren . Ondersteund door het productie- Jebo is daarom echt zo’n band die een van Tangerine Dream) terug naar vroe- team van Voices Of Rock is er weer een mensenmassa, bijvoorbeeld die van ger werk van Lambert . Een van de beste gedegen product afgeleverd . Je krijgt Pinkpop, in extase zou kunnen krijgen . albums op dit gebied van 2007 . het idee dat Fahlberg meer een eenheid Wat meer bekendheid is het enige wat Info: www sphericmusic. de. . is geworden met de band, misschien daarvoor nog nodig is . Daarna zou het Paul Rijkens doordat er beter op zijn stemmoge- weleens snel kunnen gaan met Jebo . lijkheden is geschreven . Ik zou daarom Info: www jebomusic. co. uk. . IBIO ook Sinister Mind een plusje willen Antonie Deelen El Regreso geven ten opzichte van Helluva Time . (ARTIMAÑA RECORDS AR0030) Er zijn geen schokkende veranderin- JONESY gen in de muziek op te merken en te Masquerade - The Dawn Years verwachten . Alleen de gebruikelijke Anthology ballad ontbreekt dit keer, maar verder is (ESOTERIC ECLEC2009 / BERTUS) Indigo Dying is een nieuw project rond het nog steeds heavy melodieuze rock Masquerade - The Dawn Years de Chileense zangeres Gisa Vatcky . Ze met ondersteunende toetsen en mooie Anthology bevat het belangrijkste werk schijnt gewerkt te hebben met groot- gitaarriffs her en der . De nummers zijn dat de progressieve rockband Jonesy heden als Andrea Bocelli, Enrique echter wel enigszins uitwisselbaar met aan het vinyl toevertrouwde . Deze Iglesias, Placido Domingo, Melissa elkaar, een euvel dat in dit genre vaker compilatie is een must voor liefhebbers Etheridge en om er enkele de kop opsteekt (teveel in hetzelfde van de majestueuze Mellotron-sound te noemen . Indigo Dying is haar debuut tempo) . In Heavenly Devotion is nog van bijvoorbeeld King Crimson’s Epitaph als lead vocalist . Frontiers zag er wel even een experimentje met de voca- of de ballades van The Moody Blues . Zij brood in om haar te koppelen aan een len te horen, maar het refrein is weer komen namelijk volop aan hun trekken aantal heren uit de melodische rock bekende kost . Mijn favoriet van dit in tracks als Heaven en Pollution van het In 1978 werd het debuutalbum, Cuevas hoek . Die heren zijn gitarist Mordechai album is Hero omdat deze track het debuut No Alternative (1972) en Sunset De Altamira, van deze Spaanse forma- Hauser, Fabrizio Grossi (bas, orchestra- best blijft hangen . Een stuwend intro And Evening Star, Song en Children tie enthousiast ontvangen . Hun symfo- tions, programming en producer van (later terugkerend in de tussenstukken), van Keeping Up (1973) . Op Growing nische rock bevatte ook elementen van dit project), drummer een rustiger couplet, het meest aanste- (eveneens 1973) werd het instrument Spaanse volksmuziek en uit die mix (ex TNT, Malmsteen en Riot) en Jamie kende refrein van alle liedjes en een nog wel ingezet, maar creëerden de ontstond het aantrekkelijke geluid van Teramo op keyboards . Als gasten doen aardige gitaarsolo . Je kunt dit nummer strijkarrangementen van wijlen Simon Ibio . Daarna werd niets meer vernomen verder mee, de in L A. . onvermijde- beluisteren op de my space site van Jeffes (Penguin Café Orchestra) in van de Spanjaarden tot in 2006 plotse- lijke te missen sessie-gitarist Tommy Peter Ostros: http://www myspace. . ondermeer Waltz For Yesterday of het ling een nieuw album werd gepresen- Denander en de zangers Michael Kiske com/80282969 . Voor andere nummers psychedelische Josesy eenzelfde effect . teerd met de titel El Regreso . De release (voorheen ) en Mark Boals kun je terecht op thebandjadedheart Ondanks deze rode draad, verschilden bestaat uit twee CD’s . Op beide staan (voorheen Malmsteen) . Het album (eveneens my space) . de platen toch wezenlijk van elkaar . De dezelfde nummers, maar CD1 is geschikt opent met het gothic rock-achtige All I Bert Treep eerste LP klonk nog behoorlijk rauw om op DTS surround 5 1. af te spelen Never Wanted . Lisa’s stem doet me wel en ongecompliceerd en kende naast en CD2 is gewoon stereo . De bezet- wat denken aan Alanis Morissette . Hear JEBO genoemde symfonische parels ook ting is op één muzikant na dezelfde Me is een zogenaamd catchy nummer, Sinking Without You sterk rockgeoriënteerde songs als het als in 1978, Mario Gómez Calderón waarin ze lekker zuiver uithaalt en een (JEBOMUSIC / JEBOCDOO2) grimmige, ietwat Uriah Heep-achtige (toetsen), Lili Alegría (bas en zang), Ito heavy gitaar groove haar begeleidt . Voor degenen die dit jaar het Lorely- titelnummer en het traag stompende Luna (drums) en Adolfo Díaz Caldéron Breathe In Water is het duet met Kiske . festival in Duitsland bezochten, zal Mind Of The Century . De Mellotron (gitaren en siter) . De laatste vervangt Het zou niet misstaan in de hitlijsten het Britse Jebo geen onbekende band werd vaak gebruikt als orgel, door er gitarist Dioni Sobrado . De band heeft vanwege”het blijven hangen” effect . meer zijn . Het is alleen de vraag of snel opvolgende noten en katach- beslist niet aan kwaliteit ingeboet, Daarna gaan bij mij de composities de groep daar indruk heeft gemaakt, tige akkoorden op te spelen . Verder want El Regreso is een prachtplaat toch iets minder boeien . Gelukkig aangezien haar muziek voor symfo- onderscheidde bandleider / gitarist geworden vol melodieuze kunststukjes . komt er nog een prettige afwisseling puristen waarschijnlijk niet erg interes- -Jones zich door zijn VCS3- Heel fraai gitaarspel met uitstekende voorbij met Superman waaraan Boals sant zal zijn geweest . Bestrijk je echter effecten . Voor Keeping Up had men toetsenpartijen, verrijkt door bijdragen meewerkt en ook de sitar te horen is . Er als muziekliefhebber een iets breder meer studiotijd, wat resulteerde in een op rabel (een middeleeuwse voorloper wordt op de hele CD geweldig gemusi- gebied, dan kan Jebo zo maar voor betere, meer gedetailleerde productie, van de viool) in Los Ventolines, violon- ceerd, Lisa zingt sterk maar het kabbelt een aangename verrassing zorgen . De waarin door de toevoeging van elek- cello (soort cello) in Mar Cantábrico, soms net iets te makkelijk voorbij . En stijl op dit debuutalbum laat zich het trische blazers het groepsgeluid verrijkt klarinet in Romería en doedelzak in En daar bedoel ik niet het tempo mee, best omschrijven als ‘up-tempo pop/ was . Zo werd het Alquin-achtige El Monte . Dit alles draagt bij tot bijna daar zit het meestal wel goed mee . rocksongs’ . Qua lengte moet je reke- Masquerade gevormd door een veel- een uur gevarieerde en sprankelende Bert Treep nen op ongeveer 4 à 5 minuten per heid aan diverse instrumenten . Toch muziek verdeeld over elf sterke tracks song, waarvan er elf worden geboden . werd er ook meer geëxperimenteerd, met zowel klassieke als folkloristische JADED HEART Daarin domineert duidelijk het gitaar- vooral in het lange Critique (With invloeden . Een sterk voorbeeld van Sinister Mind werk, dat best druk en pittig kan zijn . Exceptions), vol psychedelische zang, laatstgenoemde is het fraaie Romería (FRONTIERS FR CD 348 / ROUGH Het toetsenspel zit een beetje verstopt een Beatles-quote, vervormde trompet met een heel mooie combinatie van TRADE) en komt slechts mondjesmaat aan de en een freaky climax . In wezen was dit klarinet, toetsen en elektrische gitaar . oppervlakte . De muziek is wat minder een voorloper van het reeds genoemde Heel bijzonder en pakkend is ook het fors, dynamisch en progressief dan het Jonesy van het laatste album, een met doedelzak versierde En El Monte . Zweedse A .c ,.t maar bevindt zich wel vroege productie van en, De Altamira A Puente Viesgo klinkt een beetje in dezelfde hoek . Aan ener- afgezien van dit laatste nummer en daarentegen behoorlijk klassiek, vooral gie is dus geen gebrek . Omdat Jebo de incidentele jazzy blazersbijdragen, door het fantastische toetsenspel van zichzelf soms voorbij dreigt te hollen, Jonesy’s meest toegankelijke werkstuk . Mario Caldéron en de Mike Oldfield- zorgen de ballads voor een kortston- Waltz For Yesterday is bijvoorbeeld achtige gitaar van Adolfo Caldéron . Het dige en bepaald niet ongewenste pas een statige, soms klassiek getinte album is overwegend instrumentaal, op de plaats . Hierin komen de toetsen symfonische rocksong met een mooie maar in zes nummers levert Alegría natuurlijk wel wat duidelijker naar bluesy gitaarsolo als slot en het titel- een, meestal korte, vocale bijdrage . Zijn voren, vooral de piano . Always You is nummer doet mede door de massieve mooie Spaanstalige zang klinkt enigs- wel erg rustig, met alleen de akoesti- bas en het opgetogen thema aan Yes zins melancholiek, maar past goed in sche gitaar en melancholieke zang . In denken . Masquerade toont aan dat dit het geheel . El Regreso is een verras- De Duitse melodieuze hardrockers het tussengebied treffen we bijvoor- Britse gezelschap een zeer eigenzinnige send goede CD en zal zeker de liefheb- Jaded Heart zijn alweer toe aan hun beeld The 7th Day aan, dat mede sound ontwikkelde met elementen die bers van de betere Zuid Amerikaanse achtste album (Sinister Mind) . Met dankzij de fraaie trompetten direct een je jaren later pas in andere muziek symfo aanspreken . De oudjes doen het hun vorige CD Helluva Time maakte stukje progressiever wordt . Het meest terughoorde . nog uitstekend . Info: www artimanare. - de band een nieuwe start, vanwege in het oog springend is echter zanger Info: www esotericrecordings. com. . cords com. of www grupoibio. com. . het vervangen van oprichter, zanger / gitarist Rob Allen, die ook verant- René Yedema Leo Hoekstra en componist Michael Bormann door woordelijk is voor alle composities . de Zweed Johan Fahlberg . Ook nu is er Zijn stem is niet onaardig, op sommige KORPIKLAANI INDIGO DYING weer een verandering in de bezetting . momenten wat Peter Gabriel-achtig . Tervaskanto Indigo Dying Gitarist Barish Kepic is er niet meer Zijn zangmelodieën zijn aanstekelijk, ( NPR 212) (FRONTIERS FR CD 356 / ROUGH bij, en nu mag Peter Ostros (van het het titelnummer bijvoorbeeld kan zelfs De Engelse vertaling van de bandnaam TRADE) Stockholmse Insania) de snaren beroe- dagen door je hoofd blijven spoken . luidt Forest Clan . De inspiratie voor cd recensies 27 de Finse Humppa wordt LANA lane de beste compositie, de ballad Remind ze niet altijd in staat blijken de span- gehaald uit de bosrijke omgeving waar Red Planet Boulevard You, verzorgt hij op aangename wijze ningsboog goed gespannen te houden de band vertoeft . De metal is gemixt (FRONTIERS FR PR CD 355 / ROUGH het pianospel . Ook hier speelt Douw (zoals echte jambands dat wel heel met traditionele Finse volksmuziek . TRADE) een hoofdrol . Dit nummer ontbeert het goed kunnen) . En dat betekent dat het Men maakt gebruik van traditionele gitaargeluid en daarmee komen we bij TRIO een CD heeft uitgebracht voor de instrumenten als viool, jouhilkko, flui- het minpunt van dit album . Dit instru- affidiado’s die inderdaad elke Portnoy- ten en accordeon naast gitaar, bas en ment is te nadrukkelijk aanwezig, want scheet willen ruiken . Dat dat maar eens drums . Het resultaat is een menge- gitarist Saz Kondic maakt veelvuldig gezegd is, ja! ling van dansbare feest-, meezing- en gebruik van riffs, die daardoor een André de Waal drinkliederen, verdeeld over elf songs overheersend karakter krijgen . Vooral (ruim 42 minuten) die in een behoor- voor een publiek dat de progressieve LITTLE ATLAS lijk tempo worden gespeeld . De ruige rock aanhangt, zal dat storend zijn . Hollow stem van Jonne Järvelä, die afwisselend Het hanteren van een melodieuzere (10T RECORDS / JUST FOR KICKS) in het Fins en het Engels zingt (alleen gitaarsound kan de muziek voor meer “My mental cancer spreads like fire… I Running With The Wolves en afsluiter mensen toegankelijk maken . Dat neemt am hollow ”. Nou, vrolijke jongens, dit Nordic Feast zijn instrumentaal), past niet weg dat de Zeeuwen met hun kwartet uit . Leider / tekstschrij- hier uitstekend bij . Het is moeilijk om debuutschijf (ruim 37 minuten) een ver Steve Katsikas windt er als zanger stil te blijven zitten bij deze aanste- Het vorige album van Lana Lane, Lady goede indruk maken . dus geen doekjes om, terwijl hij ook de kelijke muziek . Leuk is het, dat bij Macbeth (Vette Krent in iO 59), was voor Info: www la-ventura. com. . toetsen bespeelt en zo nu en dan de Korpiklaani de accordeon overwegend haar doen een redelijk rustige plaat . Op Leo Hoekstra saxofoon ter hand neemt . En tòch: “I als leadinstrument wordt gebruikt . Dat Red Planet Boulevard kiezen zij en haar don’t want to live my life in silence,” bevordert het dansbare karakter van de wederhelft (toetsenist, tegenwoordig SEREE LEE vervolgt hij . Het is allemaal behoor- songs . Dit is een leuke variant op de ook bassist, componist en producer Variation-A lijk toegankelijke prog wat Little Atlas vele soorten metal die de laatste tijd de Erik Norlander) opnieuw voor een wat (LION MUSIC 8856091005156 / laat horen . Dus laat je door die eerste markt overspoelen . Mocht je in een dip steviger aanpak, hoewel van hardrock BERTUS) zwartgallige tekst niet op het verkeerde zitten, leg dan Tervaskanto (vertaald: niet echt sprake is . Wel wordt het Je hoeft tegenwoordig niet meer een ‘doomy’ been zetten . Het klinkt weinig oude man) in de speler en je gaat tweetal bijgestaan door twee specia- verre vlucht te ondernemen om de vernieuwend, maar wel zeer aange- beslist de wereld van de zonnige kant listen op dat gebied, de Nederlanders geneugten van het exotische Thailand naam . Dynamiek met alles erop en bekijken . Info: www korpiklaani. com. . Peer Verschuren (gitaren) en Ernst te kunnen ervaren, die komen nu naar eraan in de aloude symfonische rock- Leo Hoekstra van Ee (drums) . Wat me in vergelij- je toe! En wel op CD in de vorm van traditie als je luistert naar Paranoiac, king met eerdere platen opvalt aan dit de Thaise meestershredder Seree Lee . met Yes- en Marillon-kenmerken . Ze DAISUKE KUNITA album, is dat het een vrij songerichte Let wel, dit is geen slap bakkie bocht doen dit heel behoorlijk, neergezet in Fuzzy Logic CD is . Verschuren speelt een behoorlijk maar een riffmaster in de traditie van een prima transparante mix en produc- (GREAT WINDS GW 3115.AR / grote rol met zijn scherpe, snerpende en met - uiter- tie, doordat de ‘finishing touch’ gedaan INTERMUSIC IM-011 / MUSEA) solo’s . Norlander beperkt zich, afgezien aard - een toefje Ygnwie Malmsteen . werd door Grammy Award-winnaar Pas op 17 jarige leeftijd verruilde wat orgelsolo’s, meer tot de begelei- Op elf tracks laat master Lee horen dat Joe Palmaccio (ELP, Jeff Buckley) . Daisuke Kunita (1980) zijn piano voor ding . Dat Lana zingen kan, wisten we het hem niet alleen om de shredsnel- Halverwege neigt de band meer een gitaar om twee jaar later al naar de natuurlijk al en dat bewijst ze direct heid gaat, maar juist ook om de riffs . naar poprock-achtige insteekjes, al Verenigde Staten te vertrekken om aan in het openingsnummer Into The Fire, Die zitten in een melodieus jasje en ik verdwijnt de prog natuurlijk niet hele- het beroemde dat lekker rockt . Het hoogtepunt van moet zeggen dat hem dat goed afgaat . maal . Hierdoor ligt de vergelijking met in Boston te gaan studeren . Zijn lera- de plaat komt al snel in de vorm van Lion Music heeft hier een mooie additie het huidige Spock’s Beard (SB) soms ren waren ondermeer David Fiuczynski het tweede stuk: The Frozen Sea . Het in haar stal der meestergitaristen . voor de hand, al ligt het niveau ietsje en Wayne Krantz en afgaande op het kent een fantastische basismelodie . André de Waal lager . Zeker in de balladige songs ligt debuut Fuzzy Logic hebben ze hem Opnieuw horen we hier de niet geringe het accent op de zang, die helaas niet uitstekend gitaar leren spelen en tevens kwaliteiten van Verschuren . Ook is LIQUID TRIO EXPERIMENT super is . Eénstemmig komt Steve goed onderwezen in de geschiedenis van ruimte ingebouwd voor wat meer Spontaneous Combustion uit de verf, maar meerstemmig had dit de moderne jazzgitaar . De contrasten ballad-achtig materiaal als Jessica, The (MAGNA CARTA MA-9060-2) vetter aangezet kunnen worden . Soms van het korte Intro en het daaropvol- Sheltering Sorrow en Lazy Summer Ja hallo! Wel effe goed lezen, ja! Er klinkt het allemaal ietsje te sober . Dan gende Fragments zijn wat dat betref Day, dat mijns inziens inderdaad goed staat Liquid TRIO Experiment, niet springt een drukker nummer als Stage illustratief: sferisch aanzwellende dienst zou kunnen doen op een zoda- Liquid TENSION Experiment, ja! En dat er toch weer uit, lekker riffend in (weer) Holdsworthiaanse akkoorden worden nige dag . Het doet mij, terwijl ik deze maakt wel effe een verschil uit, ja! Dat de SB-stijl . Een tikje Beardfish ook . Met gevolgd door heavy riffs in de beste Jimi CD luister (dat is op een druilerige verschil is dat het trio uit drie mensen een Mexicaanse akoestische slaggitaar Hendrix-traditie en virtuoze en gevoe- winterdag), in ieder geval goed . Het bestaat, had je niet gedacht hè: bassist in Special sluit Little Atlas mooi af . lige solo’s, waarin echo’s van ondermeer bekende stuwende werk ontbreekt ook , drummer en Deze formatie is met de derde CD op Eric Johnson, Mike Stern en Fiuczynski niet . Dat horen we bijvoorbeeld in Save toetsenist Jordan Rudess, zeg maar de kaart gezet . ‘Little’ is te beschei- weerklinken . Andere tracks duiken in The World . Hier is goed te merken dat gewoon de hele band Dream Theater den, want deze Atlas ziet er echt niet de akoestische jazz (Tonal Gravity, met Norlander zijn werk als bassist prima zonder zanger James LaBrie en… gita- verkeerd uit . ingetogen pianospel), de funky jaren verstaat . De instrumentale titeltrack rist John Petrucci . Men begon in 1998, Freek Wolff 70 jazzrock (Sharp, inclusief een type- sluit de CD af met een herhaling van de oorspronkelijk met John, aan de tweede rende elektrische piano) en de fusie van melodie van The Frozen Sea en verder CD van het Tension kwartet te werken, LITTLE BRIAN jazzrock en moderne beats (22 On 22, allerlei verwijzingen naar symfo en maar tijdens de opnames besloot John’s Thrash Funk waarin groovy licks en fraaie strings de jaren 70-rock . De strijkersarrangemen- vrouw een nieuwe telg op de wereld te (EIGEN BEHEER) sterke solospot van de jonge Japanner ten zijn ook fraai te noemen . Misschien zetten . Hierdoor verdween Petrucci de Gebaseerd op het boek Little Brian van ondersteunen) . Flat Line is vervolgens is Red Planet Boulevard niet de beste facto uit de studio om daar een hele Tarah Damask, schreef bassist Sam Kunita’s visie op i .o ,.u inclusief getok- CD die de Progprinces ooit heeft tijd niet in terug te keren . En omdat de Damask de muziek voor Thrash Funk kelde akkoorden en baswerk in de stijl gemaakt, maar het heeft wel weer een mannen op de centen letten die toch al van de band Little Brian . Verwacht van Jimmy Johnson . Dat Fuzzy Logic ruim uur spannende, stevige progrock waren uitgegeven aan de studio, beslo- echter niet dat er een verhaal wordt toch uniform klinkt en zelfs de lyrische opgeleverd . ten ze om door te blijven jammen . Een verteld, want Thrash Funk is helemaal saxofoonbijdragen in afsluiter Acid Paul Rijkens aantal van deze jams zijn uiteindelijk instrumentaal . Wat we te horen krijgen Approach (dat eindigt met een herha- alsnog op de tweede release van LTE is best apart . Zo staat de band met één ling van de rustieke klanken uit Intro) LA-VENTURA gekomen (Tension, niet Trio, wel blijven voet stevig in de jaren 70, evenwel niet geen stijlbreuk veroorzaken, komt door A New Beginning opletten, ja!) terwijl de rest op de plank bij de symfo uit die tijd, maar in de funk de eigen stijl die de gitarist etaleert . Zijn (EIGEN BEHEER LV001001) dan wel in de computer bleven zitten . en de disco . Dit uit zich onder andere aanslag veroorzaakt vaak een met een Begin 2006 wordt de melodieuze metal Maar omdat Portnoy van mening is dat in een sterke groove en een Tower- banjo vergelijkbare resonantie, waar- formatie La-Ventura opgericht door ex- elke scheet die hij laat of had willen Of-Power-blazerssectie . Het betekent door zijn kort na elkaar gespeelde noten Orphanage drummer Erwin Polderman laten het levenslicht moet zien, komen echter niet dat de muziek commercieel goed tot uiting komen . Essentieel voor en zangeres Carla Douw . De band komt de jams bijna 10 jaar na dato alsnog op of simpel is . De meeste nummers staan het groepsgeluid is tevens de moderne uit het land van Bløf en zet Zeeland CD uit . Dat betekent bijna 80 minuten bol van de tempowisselingen en af en benadering van drummer Eiji Tanaka, daarmee op de metalkaart . De melodi- over het algemeen up-tempo zware te toe gaat de beuk er goed in . Daar die op zijn kleine jazzkit een lekkere euze composities van het kwintet zijn jams die helemaal niet slecht zijn maar komt bij dat we hier met een excellente swing neerzet . Een talent om in de beslist niet slecht en de melancholieke wel ietwat vermoeiend . En hoe goed ritmesectie te maken hebben, en dat de gaten te houden . stem van Douw klinkt zeer zuiver en deze muzikanten ook zijn, het zijn geen bas van de bandleider het voornaam- Info: www myspace. com/daisukeguitar. . vol passie . De toetsen van Marco van echte jammers (behalve wellicht Levin ste instrument is . En luister je naar een René Yedema Boven zijn smaakvol en bescheiden . Op in zijn King Crimson dagen) waardoor nummer als Car Chase of T-1000, dan 28 cd recensies

blijkt dat binnen men binnen deze stijl het geheel strak en funky in de hand ties pakken echter toch wat minder . De instrumentatie heel goed in staat is om spanning in houdt . En nu maar afwachten wat dan op sommige van Manning’s vorige bevat veel toetsenwerk van allerhande de muziek te stoppen, en daadwerkelijk voor moois de combinatie Machacek / albums . Net als het spannend symfo- makelij en een wat beperkte rol voor een verhaal te vertellen . Met een beetje Jobson / Gunn / Minnemann / Lippert nisch begint te worden, zijn er vaak de gitaar . Er is behoorlijk wat fluitwerk goede wil zou je Little Brian kunnen oftewel UKZ gaat opleveren . wendingen richting pop of folk en zonder dat het daardoor op Tull gaat zien als de combinatie van een Tone Info: www alexmachacek. com. . horen we vooral de singer-songwriter lijken . De zang klinkt bij tijd en wijle Center band (jazzrock) en de progmetal René Yedema . Zo heeft Pillars Of Salt nogal theatraal en operesk, maar dat / progrock die we normaliter op Magna een behoorlijke Beatles invloed maar past goed bij het kunstzinnige karakter . Carta vinden; zoiets als Attention MAN daarnaast ook een door toetsen (orgel) Belangrijker is dat de melodieën over Deficit of Bozzio Levin Stevens die Man overheerst instrumentaal gedeelte de hele linie sterk zijn, en er voor de opeens op de funktoer gaan . En de Do You Like It Here Now, Are dat wat oubollig aan doet . Ook Inner variatie uitstapjes richting de jazz en toevoeging van de blazerssectie maakt You Settling In? Moment is zo’n nummer dat in het jamrock (Time Shadows) en psyche het alleen maar aparter . Af en toe Live At The Padget Rooms begin eerder aan Peter doet rock (begin van Spring) zijn gepland . verrast de band, bijvoorbeeld met de Penarth denken dan aan een progressief werkje . Kreeg ik vroeger bij de naam van dit gevoelige piano in Symptom (dat naar (ESOTERIC ECLEC 2012, 2013 & 2014) Naar mijn beleving geen vlees en geen beestje uit de strip van Robbedoes en het einde toe met dubbele basdrums Ik snap wel waarom de redactie mij vis, maar daarmee is niet gezegd dat Kwabbernoot visioenen van Dennie behoorlijk vlamt) en Slaughtered Seals . deze re-releases ter review heeft doen het album kwalitatief geen ruime Christian (Wij zijn twee vrienden, jij en Hoewel de meeste composities kort toekomen want de uit Wales afkomstige voldoende scoort, want dat is namelijk ik, twee dikke vrienden, jij en ik . .), . na zijn, lijkt Party een nummer van ruim band Man was immers in haar hoog- wel het geval . deze gewaardeerde heruitgave is de 27 minuten . De laatste 21 minuten zijn tijdagen begin jaren 70 een jamband Website: www guymanning. com. . balans in mijn leven enigszins hersteld . echter gevuld met chaotische feedback . avant la lettre, voordat het fenomeen Menno von Brucken Fock Jurriaan Hage Een kleine smet op het blazoen . jambands überhaupt was uitgevon- Websites: www littlebrian. com. en den (okay, behalve The Grateful Dead MARBLE SHEEP GUIDO MEYER www myspace. com/thrashfunk. . dan, maar die wilde luisteraars alleen Message From Oarfish Connected To The Death Jurriaan Hage maar in slaap sussen) . Dat komt heel (FÜNFUNDVIERZIG 162) (EIGEN BEHEER) goed tot uiting op Live At The Padget Ik zou wel eens dat apenexperiment De Zwitser Guido Meyer verklankt op - Rooms Penarth, een oorspronkelijk als willen doen, maar dan in de muziek . U zijn nieuwste CD-R een seance met JEFF SIPE - MATTHEW enkele elpee in een gelimiteerde oplage weet wel, die test waarvan ze zeggen occulte sferen . En het moet gezegd: de GARRISON van 8000 stuks uitgebracht concert uit dat als je maar genoeg apen genoeg multi-instrumentalist slaagt daar met Improvision 1972 (aardig detail: de elpee was in één tijd achter genoeg typemachines zet, ze al zijn keyboards, drummachines en ( ABLX 007) week uitverkocht wat ervoor zorgde dat er uiteindelijk in zullen slagen de bijbel gitaren bijzonder aardig in . We horen deze op 1 binnenkwam in de elpee top te produceren . Ik zou dan aan al mijn dus vaak ijle ‘glasachtige’ geluiden, 10 en de volgende week daar alweer jonge nichtjes en neefjes een muziek- kamerbrede strings, enge stemmetjes uit verdwenen was!) . De re-release instrument geven, ze in een (geluids- op de achtergrond, gothische effecten bestaat uit twee schijven maar nog dichte) kamer zetten en ze net zo lang en vooral heel veel sfeertapijtjes, die steeds staan er maar drie nummers herrie laten maken totdat ze de CD glad in elkaar overlopen . Muziek die op elke disk, het kenmerk van de ware Message From Oarfish produceren . Dat zeker filmische kwaliteit heeft, en het jamband! Lange, heel lange uitgespon- moet kunnen maar ik heb het gevoel thema van het album prima weergeeft . nen songs waarin de twee gitaristen dat als u dat wilt meemaken, u een Het titelnummer is in mijn ogen het regelmatig loos gaan op een stuwend langjarig abonnement moet nemen op beste stuk vanwege de spanningsop- ritme van bas en drums . Laat ik het zo iO Pages . Mijn point is, deze veertiende bouw, melodie- en klankgebruik en de zeggen, als je niet van geïmproviseerde (!) CD van het Japanse Marble Sheep symfonische zeggingskracht . Een track muziek houdt, dan is deze rerelease klinkt alsof er een boel mensen vastge- verder gaat het echter ietwat mis . Hier een verschrikking voor je . Een jamband bonden op stoelen bij elkaar gezet zijn is het net die enkele maal dat Guido Alex Machacek blijft de liefhebbers is natuurlijk een live band bij uitstek in een kamer, waarna ze gedwongen de elektrische gitaar op de metal-stand verwennen . Na uitstekende produc- wat als nadeel heeft dat de studioal- moesten luisteren naar de jamsessies zet en veel te harde riffs produceert . ties van OUTTrio (met Terry Bozzio), bums vaak nogal tam uitvallen . Man is van Acid Mothers Temple, Hawkwind, Niet passend, en de overall sfeer van zijn vrouw Sumitra en hemzelf ([sic]) daarop helaas geen uitzondering . De Amon Düül en het eerste album van het album behoorlijk doorkruisend . verscheen het trioalbum Improvision op zich prima songs missen namelijk . Daarna kregen ze de Gelukkig keert daarna de balans weer en bereikte ons het nieuws dat hij de vaak toch die live vibe . Desalniettemin opdracht ook iets dergelijks te compo- terug en is het meer meditatief uitbol- gitarist is geworden in UKZ, de nieuwe zijn de twee studio re-releases prima neren alsof hun leven ervan afhing . En len geblazen naar het statige nummer band rondom Eddie Jobson . Maar terug verzorgd (met live bonustracks), dus net als met die apen, er is zelfs een Will We Meet Again? Hoogtepunt twee naar Improvision, dat tot stand kwam nog steeds de moeite waard . fatsoenlijk product uitgekomen! Niet van de plaat, overigens . Buiten enkele doordat labelbaas Souvik Dutta de André de Waal voor tere zieltjes, dat zal nu wel duide- stemklanken als effect (in het prettig Oostenrijker samenbracht met drum- lijk zijn . En je moet ook geen haast klinkende Meeting Amely) is de CD van mer Jeff Sipe (Shawn Lane, Project Z) MANNING hebben wanneer je deze CD opzet, 56 minuten volledig instrumentaal . en bassist Matthew Garrison (John Songs From The Bilston House maar in al z’n lelijkheid klinkt Message Met beslist genoeg kwaliteit om dit via McLaughlin, ) . De titel (FESTIVAL MUSIC 200710 / BERTUS) From Oarfish (zou dat een Japanse een reguliere platenmaatschappij uit te is veelzeggend: “visie op improviseren” . Middels het tiende album in 8 jaar tijd stoneraap zijn of zo) toch opperbest . brengen . Vooralsnog moet je te biecht Net als Scott Henderson’s Tribal Tech op laat deze Britse multi-instrumentalist André de Waal op www guidomeyer. com. . Rocket Science en Thick wordt vanuit zien dat hij heel productief is geweest, Robbert Schuller thema’s vrij geïmproviseerd of wordt zeker als je bedenkt dat Guy ook nog MARSUPILAMI vanuit impressionistische improvisa- achtenswaardig lid is van . Arena MILO’S CRAVING ties toegewerkt naar een hecht thema . Songs From The Bilston House biedt (ESOTERIC ECLEC2007) The More You Know Toch is er nergens sprake van oeverloos ruim 67 minuten muziek in het klassieke Oorspronkelijk uit 1971 en gepro- (EIGEN BEHEER KE001TMYK) gefreak, mede doordat Machacek na de symfo genre . Maar in tegenstelling tot duceerd door Pete Bardens (u weet opnamesessies in de studio allerlei loops de beginjaren 70 horen we hier meer wel, van Camel), is Marsupilami een en effecten toevoegde en veel van zijn invloeden van (soft)jazz en folk, o a. . raar beestje . Maar wel eentje van zijn gitaarpartijen dubbelde met de gitaar- tot uiting komend door het meespelen tijd . Vooral de theatrale zang is erg synthesizer, wat een lekker broeierige van “fiddler” Ian Fairbairn . Een ander seventies en ook het wat rommelige en volle productie tot resultaat had . verschil is dat de doorgaans slepende geluidsbeeld hoort hier bij . De band En hoewel er bij tijd en wijle behoorlijk gitaarsoli nagenoeg ontbreken op dit verdient echter wel een plaatsje op een heavy gemusiceerd wordt, is er opval- album . De sax van Laura Fowles en label met de naam Esoteric, want de lend veel ruimte voor ingetogen passa- de fluit van Steve Dundon komen als band gaat behoorlijk creatief en apart ges . To Whom It May Concern is met solo-instrumenten nadrukkelijker naar te werk, zonder dat vervreemding rustig getokkel zelfs intiem te noemen voren . Als medeproducer en gasttoet- optreedt . Marsupilami werd vroeger en het ruim 8 minuten durende, senist komen we tegen, vergeleken met andere folkrocksym- wonderschone en inderdaad droevig die op vele eerdere albums eveneens fobands als Gryphon (maar wat ik gestemde Very Sad raakt regelmatig de zijn medewerking verleende . De nasale, hier hoor gaat toch wel wat stapjes Het Duitse Milo’s Craving bestaat uit gevoelige snaar . Garrison voegt hierbij enigszins -achtige zang verder), Renaissance (van het prachtige het duo Kathrin Elfman (zang en toet- met zijn knorrende, Jeff Berlin-achtige van Manning moet je aanspreken, maar debuut, dus zonder Haslam nog) en de sen) en Klaus p . Rausch (piano, orgel spel constant melodische en ritmische er zijn daarnaast voldoende prachtige chaos van VDGG, met tussendoor een en synthesizer) aangevuld door een elementen en solo’s toe, terwijl het instrumentale stukjes te vinden, zoals knikje in de richting van, het op dat aantal gastmuzikanten . Elfman is een puntige, veelzijdige drumwerk van Sipe bijvoorbeeld in Antares . De composi- moment nog op te nemen, Camel's duizendpoot, die al in verschillende cd recensies 29 muziekgenres heeft meegedraaid en Grötesk heeft al met al de schijn tegen, daarnaast ook boeken schrijft . Zij is ook maar blijkt uiteindelijk toch een sterk verantwoordelijk voor de teksten en de staaltje virtuoze jazzrock te bevatten . vette krent meeste composities op het conceptal- Info: www myspace. com/morglbl. . bum The More You Know (acht compo- René Yedema NOVEMBRE sities, tijdsduur circa 61 minuten) . De The Blue opener Prince Of Darkness klokt ruim NEMESEA (PEACEVILLE CDVILEF177) 18 minuten en bestaat uit drie delen . In Control Op de valreep van het jaar komt het Hierin wordt duidelijk dat Elfman een (SELLABAND YATRC 001-2) Italiaanse Novembre met de opvolger mooie krachtige stem heeft die zowel De van oorsprong female fronted van Materia, hun verrassende succes- het hoog als het laag goed aan kan . Ze gothicrockband Nemesea werd in plaat van 2006 . En wat heeft dit kwartet is te omschrijven als een mix van een 2002 opgericht door zangeres Manda doom-metalheads onder leiding van de gepolijste Janis Joplin en een Kate Bush Ophuis en gitarist HJ tijdens hun studie broers Orlando met nummer zeven weer met een lager bereik . Mooi zijn ook de aan het conservatorium in Groningen . een schoonheid gemaakt . Wel blijkt ze gitaarbijdragen van gastspeler Thorsten In 2004 werd het debuut Mana uitge- iets lastiger te doorgronden dan dat Kern en het piano- en orgelspel van bracht . De groep werd een “vast” opvallend toegankelijke zusje want The Rausch . Hoewel hij zich danig weert voorprogramma van genregenoot Blue geeft haar geheimen niet meteen met zijn synthesizer orkestraties, zou . Nemesea haalde vooral prijs (de gevorderde luisteraar weet dat dit dikwijls de interessantste platen een uitvoering met orkest dit epos nog de publiciteit door als eerste band bij zijn die uitgroeien tot absolute favorieten)! Men koos voor een wat heftigere, imposanter maken . De enige instru- het Sell a Band concept de grens van vooral qua zang meer metal gerichte aanpak; iets vaker “grunten” dus . Als je mentale compositie (geschreven door $ 50 000. te halen en mocht de studio nu visioenen krijgt van schuurpapier per strekkende meter en hondsdol gebeuk: Rausch) is het mooie Time Machine, in om voor dat geld een CD op te don’t panic! Novembre koestert haar donkere, romantische geluid en is constant dat natuurlijk bol staat van de toetsen, nemen . Waarschijnlijk was het budget in ontwikkeling . Wie hen nog Opeth-copycats durft te noemen, verdient een inclusief een heerlijke Hammond solo . niet toereikend want In Control klokt schop onder zijn hol omdat de eigen koers al lang geleden is ingezet . Neem het Ook in Pictures And Voices laat hij zich slechts 34 minuten . De verkoopprijs werkelijk sublíeme Colbalt Of March dat hartverscheurend opent en er daarna nog eens gaan achter dit instrument . is daar gelukkig wel op aangepast, de alle pijn en woede uitgooit in een vloedgolf veroorzakende finale . Dit moet toch De muziek op The More You Know is CD kost $ 10 en dat is met de huidige de meest emotioneel geconstipeerde mannetjesputter tot tranen roeren! Hier de ene keer krachtig met een scheu- koers slechts € 6,74 . Van de vijf band- hoor je de absolute “meesters in melancholie” aan het werk, waarbij Carmelo’s rende gitaar zoals in Haunted House, leden die de CD hebben ingespeeld, is cleane vocalen zeker van invloed zijn . Hij beheerst die kunst steeds beter, dus maar de andere keer zeer breekbaar (tweede) gitarist Martijn Pronk inmid- volgt met Nascense nog zo’n juweel waarin hij volop de ruimte krijgt . Alleen met fraai pianospel zoals het intro van dels vertrokken . Opmerkelijk is wel dat al het begin neemt de adem weg . In de rol van gitarist dubbelt hij verrukke- Draw The Line en de rustige afsluiter Nemesea na het vertrek, in een eerder lijk met Massimiliano Pagliuso, de partijen klinken inventief en overweldigend . Will You? . Een toegankelijk album dat stadium, van toetsenist Barto geen Net als je denkt dat je niet hoger kan zweven, brengt men je akoestisch terug het verdient het om door een breed opvolger heeft gezocht c q. . gevonden . naar de aarde… om vervolgens opnieuw op te stijgen! Cantus Christi / Zenith publiek beluisterd te worden . Voor een aantal nummers is daar- is hierdoor een indrukwekkend monument . En misschien is de kunst om een Info: http://myspace com/miloscraving. . voor de hulp ingeroepen van buiten- luchtiger poppy aanpak te infiltreren wel het meest unieke gevoel op The Blue! Leo Hoekstra staanders . Tevens is er “additional Novembre is er niet alleen in geslaagd om opnieuw een gelaagd album af te sound design”, zoals het hoesje zegt, leveren waarbij afwisseling en verrassing een pact hebben gesloten, maar is ook MÖRGLBL ingehuurd in de persoon van Ronald als eenheid hechter dan ooit tevoren . De enorme toewijding is voelbaar . Voeg Grötesk Molendijk . Dit is gelijk een opmerke- daarbij die ongrijpbare aantrekkingskracht en je hebt een band die nu eindelijk (FREE ELECTRIC SOUND / LASER’S lijk verschil met het debuut Mana . De eens de erkenning moet krijgen die hen zo toekomt . Prachtplaten als deze vragen EDGE FES4006 / BERTUS) band heeft een ware koerswijziging immers om onvoorwaardelijke overgave!!! Info: www novembre. co. uk. . Veel gekker moet het niet worden . ondergaan . Gothic is afgedaan, slechts Alice Switser Alleen die onmogelijke groepsnaam in opener No More zijn de roots nog Mörglbl al en dan die vreselijke knip- te horen . Daarna krijgen we een menu en-plak hoes van Theo & Thea’s drie van moderne rock voorgeschoteld vol Nico Di Palo (zang, drums) maakten van Di Palo en De Scalzi zijn in het ooms (tantes?) . Maar wat wil je met met elektronica . Sellaband collega lang geleden deel uit van de in de Engels opgenomen en klinken welis- een ontwerpbureau met de naam Puke? Jacob Kongaika van Cubworld verzorgt beginjaren 70 zeker in eigen land (Italië) waar ouder maar nog heel prettig . De En wat dacht je van de tracks Tapas een duet in het rustmoment van het zeer bekende band New Trolls . Na de huidige bezetting van de Trolls wordt Nocturne, Février Afghan en Studio album, The Way I Feel . Soms neigt het split halverwege de jaren 70 zijn er nog gecompleteerd met twee gitaristen, een Délirium (één van de bonustracks), nieuwe geluid naar wat poppy werk, wel enkele wapenfeiten geweest, maar bassist en een drummer, die ook allen waarin respectievelijk caramba-kreten, zoals in Believe . De trancesound die meestal bleef het stil . De twee kemp- background vocals verzorgen . In the melige la-la-la melodieën en studioge- Nemesea in haar muziek heeft weten hanen van weleer zijn echter ouder en Season Of Hope speelt de vleugel (bijna bral voor wel erg flauwe ingrediënten te integreren, is een onderscheidende . wijzer geworden en hebben de handen solo) een hoofdrol en vinden we zelfs zorgen . Gelukkig herkennen Christophe Het heeft echter nog niet geleid tot ineengeslagen en de band nieuw leven wat jazz invloeden . De enorme variatie Godin, Ivan Rougny en Jean Pierre nummers die er echt boven uit sprin- ingeblazen en hoe! Een prachtige in dit uur muziek (verdeeld over vijftien Frelezeau de zelfspot op hun derde gen . Of de fans van het eerste uur (lees: nieuwe CD en een live uitvoering van tracks) en het vakmanschap van deze CD, vandaar de titel Grötesk . Je moet de gothic liefhebbers) kunnen meegaan alle drie de delen van hun Concerto heren spreken mij heel erg aan . In die dit trio dan ook wel degelijk serieus met de nieuwe Nemesea is nog ondui- Grosso (waarvan dit dus het derde deel roemruchte jaren 70 is dit gezelschap nemen, aangezien ze avontuurlijke delijk . Daar staat tegenover dat er een is) is nog op komst . Elementen van aan mijn aandacht ontsnapt maar die jazzrock fabriceert die klinkt als een geheel nieuwe en grotere doelgroep licht klassieke muziek, musical, rock en situatie zal niet lang blijven voortbe- soort mengeling van Steve Vai (shred- aangeboord kan worden mits men zich pop ontmoeten elkander op progres- staan! Wie goed is in Italiaans, mag gerelateerde partijen en Zappaeske daarop richt . sieve wijze waarbij als referenties zeker een kijkje nemen op hun website: muzikale gekte) en Allan Holdsworth Bert Treep Rondo Veneziano en Barrock zouden www newtrolls. it. . (verbuigen van tonen, aanzwellende kunnen dienen, terwijl tevens invloe- Menno von Brucken Fock akkoorden en subtiel getokkel) . De NEW trolls den van Jethro Tull en Queen herken- ritmebasis is daarbij uitermate funky, Concerto Grosso: The Seven baar zijn . De vraag is natuurlijk wie OBLIVION sun met hamerende baspatronen en los Seasons nu eigenlijk wie beïnvloed heeft! Het Oblivion Sun drumwerk . Dit wordt afgewisseld met (AEREOSTELLA 0182912AER) gebruik van een kamerorkest waarin (PROPHASE MUSIC MVDA4648 / toegankelijke fusionrock, ingetogen o a. . violen, cello en hobo (The White BERTUS) ballades en talloze ritmische vonds- Light Orchestra) en de regelmatig ten . Zo wordt in The Toy Maker (met opduikende akoestische gitaar van o a. . -achtige gitaarriffs) bijna De Scalzi benadrukken de vele zwaar moeiteloos reggae, wals en hoempa- op klassieke muziek leunende passa- pamuziek ingevoegd en bevat Totale ges . Deze worden afgewisseld met wat Bricole heerlijk tegendraadse ritmes . Il steviger stukjes waarin de genoemde Bello Di Note, de andere bonustrack, elementen van Queen, zeker ook qua is een herbewerking van een nummer close harmony zang, en de diverse van de eerste CD Ze Mörglbl Trio!! rock-musicals te herkennen zijn . Soms (1997), en hierin knallen de bassnaren doet het ook denken aan ons eigen dit keer in een Spaans, deels akoes- Kayak, maar dan vooral de laatste twee tisch, Al DiMeola-getint werkje . Voor de albums . De arrangementen zijn smaak- visuele bevrediging is er tenslotte een De heren Vittorio De Scalzi (zang, vleu- vol en de composities liggen uitermate video van Tapas Nocturne toegevoegd . gel, klassieke gitaar en dwarsfluit) en lekker in het gehoor . De zangstemmen Liefhebbers van bele- 30 cd recensies

ven mooie tijden . Weliswaar ligt het dit optreden uit 2006, vastgelegd in het moederschip wegens logistieke proble- Londense Camden Rondhouse, zelf al men voorlopig stil, Frank Wyatt en Stan boekdelen .voor deze dubbelaar werkte vette krent Whitaker lijken herboren te zijn . In iO Opeth weer eens samen met voorma- 71 bespraken we nog hun Pedal Giant lig bondgenoot Peaceville, en laten ze PAGAN’S MIND Animals, terwijl Whitaker onlangs met 90 minuten lang de tenen krullen van God’s Equation zijn vrouw LeeAnne de live opgenomen iedere “Thinking Man’s Metal-fan”! (LIMB MUSIC SPV 79662 CD / BERTUS) cover-CD Under The Covers uitbracht . Wat een happening moet dit geweest Onlangs deed de Engelse weerkundige Bovedien zijn ze bezig met de release zijn zeg . Wie ooit zelf een concert Piers Corbyn de voorspelling dat er een van een duoplaat met oorspronke- van hen heeft bezocht, weet dat de superstorm op komst zou zijn . Meneer lijk materiaal . En voorts is er dan het Zweden garant staan voor een memo- Corbyn, ik ben reeds omver geblazen, debuut van hun nieuwe band Oblivion rabele avond die meer energie opwekt echter door een Noorse storm . Niet op Sun, die verder bestaat uit Bill Plummer dan een compleet windmolenpark in basis van de decibellen maar vanwege (geluidsman HTM), Dave DeMarco en een jaar tijd . Speltechnisch is de band de onverwachte klasse van dit vierde Chris Mack (Ilùvatar, Puppet Show) . Het absoluut superieur en daarnaast blijkt studioalbum van de progmetalband album bevat een mooie cadans, mede het ook nog eens een sympathiek zooi- Pagan’s Mind . Voor de zekerheid nog door de gelijkmatige verdeling van tje, met zanger/gitarist Mikael Äkerfeldt maar even het vorige album Enigmatic: de composities van Wyatt, Whitaker als stralend middelpunt . Superrelaxed Calling beluisterd om vast te stellen of het echt waar is dat er zo’n progressie is en Plummer . Saxofonist / toetsenist en met zijn typerende droge humor geboekt . En het is waar! Dit album knalt, bruist en swingt . Er is hulp ingeroepen Wyatt blijft in Fanfare en Golden voorziet hij diverse nummers van bij Stefan Glaumann die de albums van Rammstein heeft geproduceerd en dat Feast wellicht nog het dichtst bij het commentaar waarbij een smakelijke is te horen: een kraakheldere en eerlijk harde productie . Een andere en belangrij- oorspronkelijke HTM-geluid, hoewel dosis zelfspot niet wordt geschuwd . En kere factor is het betere materiaal dat ons voorgeschoteld wordt . Afwisseling en aan de springerige en zwierige stijl als hij zijn toch al sonore spreekstem avontuur ten top . Muziek met een hart en ziel en vooral melodie . De band heeft die vergelijkbaar is met respectievelijk in “standje extra laag” zet, bezorgt als boegbeeld zanger Nils k .rue, die dit keer nog meer op orkaankracht zingt . Crafty Hands en het titelloze debuut dit zelfs ondergetekende middelbare Gitarist Jorn Viggo Lofstad, die ook actief is bij Jorn (Lande) en Beautiful Sin en andere elementen zijn toegevoegd, chick weke knieën! In tegenstelling tot tevens als executive producer te boek staat, drukt toch wel het grootste stempel zoals ruige gitaren en DeMarco’s solis- Lamentations (2004) ligt de nadruk op God’s Equation . Luister maar eens naar Painted Skies waar je de mooiste tische baspartijen . Catwalk is echter hier op het stevigere materiaal uit het erupties van hem te horen krijgt . Natuurlijk zijn ook de bassist, toetsenist en een parabelachtige song vergelijkbaar rijke verleden zoals Under The Weeping drummer zeer nadrukkelijk aanwezig . Dan de individuele nummers, want er zit met het titelnummer van Pedal Giant Moon en Demon Of The Fall . Daarnaast wel wat onderscheid tussen de één en de ander . Twee kleine intro’s voor de (nu Animals . Whitaker’s The Ride en No koos men uit recentere krakers Ghost al klassieke?) epics God’s Equation en Osiris’ Triumphant Return laat ik maar even Surprises hebben ook de typische HTM- Of Perdition, Bleak en het sublieme buiten beschouwing . Hallo Spaceboy is een cover van het Bowie nummer dat hij kenmerken, maar zijn meer gebaseerd om het adrenaline- samen met de Pet Shop Boys heeft uitgebracht . Heren Bowie en Pet Shop, zo op bluesrockende en zelfs Crimsoneske peil op niveau te houden . Ademhalen had het gemoeten! Atomic Firelight en Alien Kamikaze zijn op een wat hardere gitaarriffs tegen een jazzrockachter- mag weer bij favorieten Face Of leest geschoeid . Eén van de prijsnummers (Atomic Firelight) staat op de my space grond, waarbij in eerstgenoemde track Melinda en Windowpane, waarin de site van de band . Geen progmetal liefhebber kan vanaf nu nog om Pagan’s Mind een vroeg jaren 70-stemming ontstaat grote aanwinst toetsenist heen . Laat deze frisse wind maar flink blazen door de fields of rock . door het David Jackson-getinte saxo- meer op de voorgrond kan treden . Bert Treep foonspel en de orgelerupties . Zijn mooi The Roundhouse Tapes is een mooi als nummer 7 gepositioneerde Chapter uitgebalanceerd overzicht geworden 7 1. is een bewerking van Chapter Seven en tevens de laatste kans om gitarist drie songs verpakt, uiteraard de volle techniek ten koste van de emotionele van PGA; deze versie is echter een stuk Peter Lindgren te horen vlammen . Hij speeltijd van 72 minuten, tjokvol met lading in de muziek en de mogelijk- dynamischer en de nadruk is verlegd stapte, tot verdriet van velen, dit jaar geïmproviseerde spacerockjams, flui- heid van de luisteraar om in vervoering van de gitaarakkoorden naar Plummer’s op . Begin 2008 verschijnt de DVD tende synthesizers, gierende gitaren, geraakt weg te dromen, zoals dat wel toetsen . De composities van laatstge- versie en die moet je zeker bekijken . drammende bassen, stuwende drums, kan in het rustiger getinte Who Am noemde zijn het beste te omschrijven Want het gemak waarmee Äkerfeldt breakje hier breakje daar, geen zang i . Het mag duidelijk zijn dat dit geen als jazzrockvarianten op htm . Net zijn vulkanische grunts inwisselt voor te horen, hypnotische grooves, André meezing album is, maar ook dat hier als in nagenoeg alle andere stukken de lokroep van een nachtegaal met is absoluut weer in spacerockheaven! uitzonderlijk goede muzikanten aan produceert hij fantastische Moogsolo’s, conservatoriumopleiding is een mira- Downloads op: het werk zijn . Voor liefhebbers van die naast ook Jan Hammer kel waar zelfs de Paus niet van terug www .oresundspacecollective .com . “neoclassical progmetal” zal deze schijf en Manfred Mann in herinnering bren- heeft!!! Info: www opeth. com. . André de Waal zeer in de smaak vallen . gen . Re:Bootsy (voorheen ondermeer Alice Switser Website: www palaceterrace. com. . getiteld Mr . Biff) heeft daarnaast nog PALACE TERRACE Menno von Brucken Fock een lekker funky klinkende clavinet, ØRESUND SPACE Flying Through Infinity terwijl hoogtepunt Tales Of Young COLLECTIVE (LION MUSIC LMC219 / BERTUS) PATHOSRAY Whales dezelfde symfonische gran- The Black Tomato De in de UK geboren alleskunner Pathosray deur kent als Crafty Hands’ Morning (TRANSUBSTANS 032 / CLEAR SPOT) George Bellas is vooral bekend als (SENSORY SR3039 / BERTUS) Sun . Oblivion Sun is inmiddels aan de (ex)gitarist bij Ring Of Fire, maar Twee demo’s hadden de Italiaanse opvolger begonnen en er is zelfs sprake speelde o a. . bij . Behalve de heren van Pathosray tot nu toe uitge- van een mogelijke korte Europese tour . composities verzorgde hij ook de orkes- bracht : Strange Kind Of Energies Dit maakt de mens nog steeds gelukkig . traties, de productie en het artwork . De (2001) en Deathless Crescendo (2006) . Info: www oblivionsun. com. stijl is zoals te verwachten neoklas- Het self-titled debuut is onderhanden René Yedema sieke progressieve rock . Zijn muziek genomen door de bekende producer wordt vertolkt door hem zelf (gitaar, Tommy Hansen . De voorkeuren van opeth bas, toetsen), Sasha Horn op drums de heren zijn : Dream Theater, Angra, The Roundhouse Tapes en percussie en Jonathan R Marshall Symphony X, Evergrey, en (PEACEVILLE CDVILEF209XP) als begenadigd zanger en tekstschrij- p .f .m . De stijl wordt door hen zelf geaf- ver . Zijn geschoolde tenorstem doet ficheerd als symfonische progressieve denken aan iemand als Mark Boals, al rock op heavy metal leest geschoeid . is Jonathan’s stem iets minder schel . Progressieve metal dus . En dat is ook Iedere rechtgeaarde muziekliefhebber De klassieke invloeden druipen af van precies wat je voorgeschoteld krijgt . zou het Øresund Space Collective in de zowel muziek als de complexe vocale Pathosray heeft met Marco Sandron armen moeten sluiten . Ik bedoel maar, arrangementen maar Bellas heeft er een fantastische zanger in huis, wat hij waar Radiohead maar één lullig nieuw daarnaast nadrukkelijk naar gestreefd vooral laat horen in In Salicis Umbra, de albumpje gratis op het internet zet om om iets speciaals te maken . De inge- pianoballad . De andere acht nummers te downloaden, daar maakt het space- wikkelde instrumentatie en vooral de hebben natuurlijk een hardere basis . collectief maar liefst meer dan 35 uur extreem lastige maatsoorten maken Faded Crystals is gewoon keihard maar aan spacejams beschikbaar voor gratis het album namelijk van virtuoze klasse . Sorrow Never Dies met een zeer aanste- gebruik . Ik herhaal: 35 uur . Man, man, Daarentegen betekent imposant, een kelijk refrein is een aangename power- man, ik ben al twee dagen bezig om hoge moeilijkheidsgraad en de diverse ballad . Lines To Follow is eveneens hard, Welke superlatieven moeten er nu alles op m’n PC te zetten . Heerlijk . onnavolgbaar snelle duels tussen Scent Of Snow geeft dan weer tegen- weer uit de kast worden getrokken om Vooral omdat ik dat doe onder het vooral toetsen en gitaar niet per gewicht daaraan . Dat is wat je van deze de onbetwiste kampioenen in zwaar genot van OSC’s nieuweling, The Black definitie dat het ook mooi moet zijn . goede debuutplaat kunt zeggen: hij is metaal te beschrijven? Gelukkig spreekt Tomato, een schijf met negen tracks in Vaak gaat het magistrale vertoon van in balans . Soms stoppen ze die even- cd recensies 31

PLACKBAND len, dat moet als positief punt worden PBII gezegd . Hier en daar klinken elementen vette krent (EIGEN BEHEER) van Yes door (Voyage Of The Dragonfly), soms ook van Dream Theater en aanverwanten . Talent zat, zeker als What We Have Sown gitarist, maar een goede coaching is wel essentieel tenzij Flores mikt op een (CYCLOPS CYCL164 / BERTUS) kleiner publiek van mensen die zoeken Toen Monty Python hun allerlaatste naar die uitersten in de prog-wereld . album voor Charisma moest afleveren, Het artwork van Maria Guillaumet mag gaven ze hem de titel The Contractual er zijn . Website: www sonicpulsar. com. . Obligation Album mee . Ze wilden veel liever de platenfirma de rug toekeren en Menno von Brucken Fock ergens anders aan de slag gaan, doch volgens het contract dat ze hadden PROTOS ondertekend, moesten ze nog één album The Noble Pauper’s Grave afleveren . Het werd dan ook een bont (NHM006) allegaartje van minderwaardige songs De tot vier man gereduceerde Plackband In iO 76 was ik enthousiast over de en halve demo’s waarvoor duidelijk niet de minste moeite was gedaan . Ook voor heeft een CD-R met drie demo-songs heruitgaven van de Engelse groep The Pineapple Thief is de tijd aangebroken dat ze voor het Cyclops label hun van circa 9 minuten per stuk uitgebracht Protos, One Day A New Horizon uit allerlaatste CD hebben uitgebracht . Uit respect voor labelbaas Malcolm Parker om het publiek alvast kennis te laten 1982 en de live-CD Into The Mouth leveren onze vrienden echter wel veruit het allerbeste album af dat ze tot op maken met de “vernieuwde” sound . Er is Of The Tiger uit 1984 . Deze platen heden hebben opgenomen . De kracht van de Mellotron en het puike adrenaline- echter, net als in hun oudere werk, nog bevatten gave instrumentale symfo rijke ritme zorgen meteen voor een beresterk intro onder de naam All You Need altijd een stevige portie Genesis-invloed die te vergelijken valt met Camel, The To Know . Een heuse viool komt het aan Radiohead schatplichtige Well, I Think waarneembaar . Wel klinkt het hier en Lens c q. . het vroege IQ, Autumn, Craft That’s What You Said? versterken, waardoor we opnieuw een ander facet van daar wat pittiger en puntiger, maar het is en het album Live At The Target van deze fel onderschatte groep leren kennen . De donkere sfeer die zo overheersend en blijft pure symfo . Openingstrack You Twelfth Night . De hernieuwde interesse was op het vorige album Little Man, heeft plaats gemaakt voor onversneden rock Know is een lekker gevarieerd nummer in de band inspireerde de oerleden waarin synths de evenknie van de gitaar zijn . De breekbare stem van Bruce Soord met diverse breaks, tempowisselingen, Rory Ridley-Duff (toetsen) en Steve is één van de originele kenmerken van deze Britse band, terwijl licht psychede- en enkele sterke gitaarsoli van Ronald Anscombe (gitaren) tot het maken van lische zijsprongen het geheel alternatief inkleuren . Zo is West Winds een expe- Brautigam . Het daaropvolgende Oceans een geheel nieuwe plaat, de concept- riment dat evengoed door Ozric Tentacles afgeleverd had kunnen worden . Het klinkt tamelijk vet door de bombastische CD The Noble Pauper’s Grave (inclusief daaropvolgende akoestische Deep Blue World is dan weer het tegenovergestelde toetsensound . De zang van toetsenman verteller) . Het goede nieuws is dat deze qua sfeer . Deze intimiteit wordt mooi omkaderd door lekkere violen en meer- Michel van Wassem lijkt soms licht CD opnieuw heel aardige muziek bevat stemmigheid, waardoor de muziek als het ware in een cocon gevangen komt te vervormd, maar dat past wel bij de sfeer in de richting van hun vroege werk . zitten . Het hoogtepunt vormt echter het ruim 27 minuten lange titelnummer . die enigszins donker is . In vergelijking Wat me echter een beetje tegenvalt, is Hier laat de groep zich van haar meest talentrijke kant zien . Atmosferische klan- daarmee komt afsluiter Loneliness wat het feit dat Ridley-Duff tegenwoordig ken leiden naar een stevige beat die zich wentelt in een donsdeken van Mellotron luchtiger over, zeker het balladachtige louter gebruik maakt van een modern en zo resulteert in een chaotische sfeer . De rust keert echter vroeg genoeg terug middenstuk . Begin en einde zijn echter keyboard . Het ding produceert redelijke om nieuwe muzikale wegen in te slaan teneinde het geheel boeiend te houden . zeer symfonisch met heerlijk toetsenspel string- en pianosounds, maar het orgel Dat Thom Yorke deze jongens eens onder z’n vleugels neemt want de erkenning en fraai gitaarwerk . Hoewel het hier nog en de synthesizersolo’s vind ik nogal hebben ze ondertussen meer dan verdiend! Ook mag met PT eens niet om de definitieve opnamen gaat, is digitaal klinken . Dat is direct te horen in de studio induiken teneinde de tweede fase in hun carrière met een knal in te de geluidskwaliteit zeer goed . Aan de het eerste nummer Born A Bit Blue, wat zetten . 5,00 euro die dit schijfje kost (zie www . op zich een redelijk nummer is . Fraai is John Bollenberg plackband com). kun je je dan ook geen Pause For Thought waarin orkestrale buil vallen . klanken en het typische symfogeluid Rob Hanemaayer van Anscombe op de elektrische gitaar wichtigheid ook heel duidelijk in één of dit ethisch kon of niet, is tekenend elkaar sterk weten af te wisselen . Hier nummer . Zoals in Emerald City, waar er voor de maatschappelijk geëngageerde PROJECT CREATION is de link naar Camel duidelijk aanwe- eerst (gelukkig maar even) geschreeuwd teksten die The Phase schrijft, zij het Dawn On Pyther zig . Dat is ook het geval in Last Report . wordt en je het nummer al in de harde op een wat simplistische manier: “We (PROGROCK RECORDS PRR321 / De CD kent in The Rally en Outery twee hoek hebt gezet, totdat er een prach- live in a failed world, with maniacs and BERTUS) stukken van boven de 10 minuten die tige melodieuze toetsensolo langs komt monsters . We’re trying to get along in Dik 75 minuten ‘bezige’ progressieve ook een prima mix laten horen tussen die het weer helemaal goed maakt en this cruel, cruel world ”. En de muziek? muziek van de hand van de Portugese symfonische rock en licht klassiek . De als klap op de vuurpijl ook nog een Die is best goed . Variërend tussen de multi-instrumentalist Hugo Flores solo’s van Ridley-Duff zijn overigens mooie gitaarsolo die het nummer dan 4 à 6 minuten lengte, zitten er zeker (Sonic Pulsar), de opvolger van het in goed gespeeld . Maar het is jammer van helemaal boven de rest uittilt . De lief- sterke nummers tussen, met overdui- 2005 verschenen Floating World (iO die toetsengeluiden, zoals de digitale hebbers van bovengenoemde bands delijke progkenmerken, zoals bij On 65) . Ook nu zijn er weer raakvlakken saxofoon in The Final Dawn . De muziek kunnen op www myspace. com/pathos. - The Sea en Science . In die laatste komt met het werk van Ayreon en Henning van Protos, die in al die jaren niet ray Scent Of Snow beluisteren . En dat The Phase eigenlijk verrassend goed Pauly . De tien tracks herbergen een noemenswaardig is veranderd, is echter zal ze zeker bevallen . uit de hoek en het is jammer dat die keur van stijlen als metal, symfo, licht ook anno 2007 niet te versmaden . En Bert Treep kwaliteit niet in alle nummers domi- ambient en rock, maar het grootste dat is maar goed ook . neert . De matige zang speelt daarbij probleem, althans in mijn beleving, ligt Info: www newhorizonsmusic. co. uk/. THE PHASE een belangrijke rol . Het is geen bagger in de diversiteit . Binnen één track horen www protosmusic. net. . Reviews op dat vlak, maar Riku Pasanen is geen we bijna rapachtige muziek, stevige Paul Rijkens (EIGEN BEHEER) zanglijster . De melodieën zijn ook niets rock, een eenzame gitaar en dan zijn er steeds even sterk . Wel knap is dat niet op het album ook nog vier zangstem- PSICODREAMICS opvalt dat The Phase een trio is, waar men . Naast die van Flores zelf, zingen The Garden de toetsen volledig zouden ontbreken Linx, Alda Reis en Zara Quiroga mee . (PRIVATE RELEASE CD-R) (credits hoesje) . Toch lijken hier en daar De dames zingen best aardig maar de echt keyboards op te duiken, zoals in manlijke zang is soms wel wat schreeu- de aardige pianoballad This Life Is True . werig . Drummer Davis Raborn lijkt op Drummer Mikko Kaakkuriniemi (weer de eerste nummers de pannenset van eens wat anders dan ‘Jansen’) draagt grootmoeder te bespelen en eigenlijk prettig bij aan de charme van deze zijn voor mij alleen de paar relaxte, Finse Fase, met een paar tegendraadse haast meditatieve stukjes de moeite ritmes . Echt een pré! Bassist Johan waard . De overige nummers zijn te Fallenius doet zijn ding en Pasanen onrustig met constante wisselingen in speelt heel aardig gitaar, bijvoorbeeld in stijl en tempo, terwijl geen thema echt ‘Knut’ staat pontificaal op het hoesje het lekkere Your World en Synchronize . blijft hangen . Ook productietechnisch van de Finse formatie The Phase . De ‘Niet gek’ allemaal . Hopelijk kan Knut klinkt het album onrustig, waarbij de ijsbeer werd dit jaar wereldberoemd, zich vinden in deze ‘review’ . Het leven balans tussen de diverse instrumenten doordat hij het overleefde in een is toch al niet zo eenvoudig voor zo’n en zangstemmen niet steeds even voor De hier besproken geremasterde heruit- Berlijnse dierentuin, nadat zijn moeder verstoten beertje . de hand liggend is . Flores durft echter gave van de Spaanse EM-beoefenaar hem negeerde . De ophef over dit dier, Freek Wolff wel buiten de geijkte paden te wande- Salva Moreno heeft ten opzichte van 32 cd recensies

de oorspronkelijk in 2000 uitgebrachte talloze percussie-effecten . Hierdoor versie extra MP3’s om de muziek ook zijn de doorgaans ongecompliceerde gemakkelijk op een i-pod te kunnen vette krent jazzrocktracks vergelijkbaar met de no- zetten . De geluidskwaliteit is mooi en nonsense attitude van andere drieman- sprankelend en de dertien tracks zijn QUIDAM schappen zoals het oude i .o .u, . de jaren goed voor ruim een uur muziek met Alone Together 80-band rondom Bill Connors en het referenties aan vooral JM Jarre, zoals in meer recente Ecstacy In Numbers . De (ROCK SERWIS) Transylvanic en Lycanthrope 2000 . Een Eerlijk gezegd gaf ik niet zo veel meer lekker rockende gitaarakkoorden van andere referenties is Yanni (Witches on voor Quidam, toen deze Poolse band Bob Bailey en Alan Vassberg’s robuuste The Radiowaves), terwijl sommige stuk- het heerschap Bartek Kossowicz naar basspel vormen de melodische elemen- jes ook te vergelijken zijn met ons eigen voren schoof om het boegbeeld Emila ten van tracks als Bob Drives A Nova, Future World Orchestra . De lachjes, Derkowska te vervangen . Het vorige Agent Carl Santa (dat zeker niet als gesproken teksten en achtergrond ah’s album SurREvival met hem was name- Santana klinkt!), het als een Soma- en mm’s passen wel aardig in het geheel lijk van wisselende kwaliteit . Met alleen lick klinkende Traug D’Or en Nuvu maar de gewijde kerkelijke (koor)zang steviger uitpakken, red je het niet . Tune met zijn Paranoid-achtige riffs . had van mij achterwege kunnen blijven . Bovendien is Bartek’s stem niet continu Daarnaast bevatten Ode To Stokes en Tracks als Christmas Suite en Sacrifice solide . Maar… hoe anders kan het lopen! Nine Ten snelle, aan herin- doen hierdoor wat aan een rustige Alone Together is vermoedelijk het allerbeste album van Quidam tot nu toe . De nerende patronen . In de wat subtielere vorm van Era denken . De muziek is exclusieve strijkinstrumenten van weleer zijn niet terug, maar de dwarsfluit geeft songs neigt het drietal meer naar Eric geïnspireerd op de Bijbelse tuin waarin nog steeds prachtig jeu aan deze authentieke symfonische rock . De melodieën Johnson, wat mede door de geraf- goed en kwaad en de daarbij beho- zijn behoorlijk goed, er wordt met passie gespeeld, de sound is meer dan oké… fineerde gitaareffecten en gevoelige rende emoties worden vertaald naar èn… Maciek Meller speelt de sterren van de hemel op zijn gitaar . Uitstekend solo’s ballades oplevert als Pretty One, muziek . Lichtvoetige en wat donker- gedoseerd komt hij om de haverklap met solo’s die je aangenaam bij de strot Cloud en Pretty Too . Dorris ziet dit puur der melancholieke stukken wisselen grijpen! In uitstekende nummers als Depicting Colours Of Emotions (langste als een hobbyproject, vandaar dat je de elkaar af waarbij Legend Of True een met 10 minuten) en het swingende They Are To Remind Us hoor je daar enkele CD niet snel in een winkel of inter- hoogtepunt is . Klavecimbelklanken, prachtvoorbeelden van . Het bijzondere is dat je alle songtitels achter elkaar door netshop zult tegenkomen . Door echter elektrische piano en een mooie orkes- kunt lezen, waarmee je een goed lopende zin krijgt over het thema eenzaamheid een mailtje naar eric@altitudedigital . trale achtergrond met hier en daar op en vervreemding in relaties . Quidam laat het je proeven . De band speelt hechter com te sturen, kun je ongetwijfeld in de voorgrond een ijle synth voorzien en met meer glans dan ooit . Bijzonder is dat Zbyszek Florek zich als toetsen- het bezit van dit sympathieke schijfje van een orgel / fluit geluid . De aan het man en leider behoorlijk in dienst van de rest opstelt . De uitstekende bas- en komen . Info: www altitudedigital. com. . begin van een grijnslacherig stemme- drumpartijen vallen eigenlijk nog meer op . En wat te denken van We Lost, een René Yedema tje voorziene track Limbo had ook op groovy track die zeer doet denken aan Camel, vanwege de luchtige fluitpartij het recent uitgebrachte Theatre Des die Jacek Zasada blaast . Later doet hij dit met de gitarist tweestemmig . Kinds Of THE REBEL WHEEL Vampires kunnen staan . Een gevarieerd Solitude At Night bevat waarschijnlijk de mooiste melodie; de meerstemmigheid Diagramma sprankelend album dus dat ondanks de in het refrein met Emila Nazaruk als gast is in elk geval om op te vreten . Op de (10T RECORDS) enkele kritische kanttekening een zeer valreep hoor je Kossowicz in de ballad We Are Alone Together een van zijn beste Afwisselend: check . Niet-standaard ruime voldoende scoort . partijen zingen, ondanks het accent . Vrolijk en uptempo poetst Quidam (‘Iemand’) maatvormen: check . Rockpatronen: Website: www psicodreamics. com. . in het ps-nummer But Strong Together alle zwartgalligheid van tafel, met een check . Lange instrumentale passages: Menno von Brucken Fock Marillionesque intro en slot . Op dit album is de smaak van eenzaamheid bijna check . Toetsen: check . Diagnose: prog- fijn . Zullen we samen luisteren? rock . . of toch postrock? De opener PYRAMID PEAK Freek Wolff doet vooral aan het eerste denken . De Evolution fluisterende en intieme zang herin- (PYRAMID PEAK PP1017) nert aan Fruitcake, we vinden hier Het Duitse driemanschap Uwe Denzer, International staat bekend om haar rockband . Met die groep Mellotron en orgel en het loopt alle- Axel Stupplich en Andreas Morsch prima sequencer-gedreven elektro- heeft hij sinds 1994 zeven albums maal lekker . Na een wat saai midden- staat altijd garant voor een verzorgd nische muziek . Mijn verwachtingen ingeblikt . En dan gaat het knellen en is deel zwengelt de muziek weer aan . Het potje geluidstechnisch prima klinkende waren dan ook niet al te hoog gespan- het tijd voor een onvermijdelijke solo- korte Three Valley Gap is best charmant elektronische muziek die er bij mij in nen toen ik hoorde dat de mannen cd . Die telt twaalf tracks die eigenlijk met dromerige Mellotron en akoesti- gaat als God’s woord in mijn naam- bezig waren - met gebruikmaking van niet echt substantieel afwijken van sche gitaar . De titeltrack klokt boven genoot . Op hun nieuwe Evolution is traditionele instrumenten - aan een het PC69-werk . Op de gastenlijst tref- de 20 minuten, maar helaas bevat het dat niet anders . Vijf lange tracks die tribute voor de crazy diamond van fen we een enkele bekende naam aan: slechts ideeën voor een minuut of 7 . in ruim 70 minuten de gehele evolutie Pink Floyd, de onlangs overleden Syd toetsenist Günter Werno (Vanden Plas), Het nummer schiet vooral tekort in behandelen en dat nagenoeg helemaal Barrett . En het moet gezegd worden, gitarist Tommy Denander en drummer melodie, want de zang is grotendeels instrumentaal, het is een hele prestatie . als je die typische RMI muziek had Dirk Bruinenberg (Elegy) bijvoorbeeld . nogal vlak en er zit teveel herhaling in, De muziek ligt dichter bij Jean-Michel verwacht, kom je inderdaad bedrogen Voor de productie waren de vaardige gebaseerd op niet al te bijster interes- Jarre dan de Berliner Schulle van een uit . Maar als je de spacerockkant van handen en oren van sante thema's . Saaiheid ook troef in de Klaus Schulze of Tangerine Dream . de band waardeert, zou je best wel ’ns beschikbaar . Het levert een keurige en meanderende lijnen van Tempra, maar Dat wil zeggen dat deze makkelijk in uit je bol kunnen gaan met deze cd . degelijke melodieuze hardrockschijf met Hiding In Waiting is het een stuk het gehoor ligt en vooral om vloei- Opener en titelnummer Rain Falls In op waar voor liefhebbers weinig op beter gesteld . Vloeiende zang, veel toet- ende melodieën draait en soms zelfs Grey zou zomaar afkomstig kunnen af valt te dingen . Readman is gewoon sen, lekker stuiterende bas en net als een beetje populair is . Maar dat zal zijn van PF’s debuut Piper At The een goede zanger . Overigens zingt hij bij het openingsstuk een sterke mate de liefhebber niet kunnen schelen, die Gates Of Dawn, want deze klinkt als niet alleen, maar speelt hij ook nog van mysterie . Variatie genoeg met wat zal zich prima vermaken met Pyramid het maffe broertje van Pow R Toc h . gitaar en wat toetsen . Als bonus is de Spaanse gitaar en ijle dameszang . Met Peak . Info: www pyramid-peak. de. . Ik neem verder m’n toupetje af voor CD voorzien van de videoclip van het Arachnophobia kabbelt het allemaal André de Waal tracks als Bettr’r Day-s, Syd (ik zweer nummer Don’t Let It Slip Away . Geheel weer, ondanks een enigszins spannende het je, zijn geest waart hier rond) en stijlverantwoord zijn wapperende opleving . De toetsen zijn puur symfo (à RADIO MASSACRE Emissary die klinken alsof RMI nog haren en lekkere chicks hier natuurlijk la Genesis), maar het blijft allemaal INTERNATIONAL voor Pink Floyd geboren is . Als we dan bij inbegrepen . nogal statisch . Afsluiter Awakened is Rain Falls In Grey de geluidscollages en soundscapes in Robbert Schuller wel weer sterk . Het begin klinkt als (CUNEIFORM RUNE 256) Shut Up en Far Away even overslaan Ayreon's Dream Sequencer, en in het (daar is de programmeerknop immers REALITY BROKERS vervolg horen we ook de nodige Floyd voor) dan hebben we een verrassende Reality Brokers en The Tangent elementen langskomen . en in een prachtige hoes - getekend (EIGEN BEHEER) Dit laatste heeft ook iets te maken met door Gong’s opperhippie Daevid Allen Eric Dorris bevindt zich met zijn in de zang die niet puur symfo is, maar - gestoken CD voor onze Pink Floyd, drumproducties en aanverwanten vaker aan een willekeurige postrock / pardon, RMI collectie . gespecialiseerde label Altitude Digital alt-band doet denken . Het tussendeel André de Waal meestal achter de coulissen, maar is lekker stevig, maar het einde van het met zijn trio Reality Brokers waagt hij nummer is me net iets te kleverig . Over zich ook in de spotlights . Het zal je het geheel genomen past The Rebel David Readman niet verbazen dat Dorris de slagwer- Wheel goed in het straatje van Pure (FRONTIERS FR CD 343 / ROUGH ker van het gezelschap is en gezegd Reason Revolution, maar dan zonder TRADE) moet worden dat zijn spel op het de pakkende zanglijnen en composi- Meneer Readman is de frontman van titelloze debuut lekker in het gehoor ties . Het Engelse trio Radio Massacre Engelse origine in de Duitse power- ligt, mede door de open productie en Jurriaan Hage cd recensies 33

RESONAXIS Ring is met fluit en Renaissance luit . zanglijnen, de vocalist die vroeger met horen op de MiniMoog maar ook op Videntes Stellam Magi Je moet beslist van folk en klassieke zijn enorme bos haar het gezicht van het orgel . In de opening van in Heaven (ZENITH WA ZWR003) muziek houden om Ancient Stone uit de fameuze band Collage was . De And Hell mengt hij de Moog met een In het begeleidende schrijven wordt te zitten . De uitvoering is echter zoals stijl van Satellite is niet wezenlijk veel mondharmonica . Het wat melancholiek deze muziek “The chillout music they we van de Japanners gewend zijn: anders en is nog steeds gestoeld op aandoende Sunny Day vind ik het beste listen to in heaven” genoemd . Dat vlekkeloos . de oorspronkelijke symfonische rock . stuk van de cd . Dit kent een heerlijke wist mijn aandacht wel te trekken . De Leo Hoekstra En dat kunnen deze Polen uitstekend, basismelodie en prima gitaarspel . De muziek van deze Australische band meteen weer kraakhelder met de titel- beste Moogsolo’s staan op My Paradise is een mix tussen Renaissance en CARL ROA track als schitterende opening, waar en Pielgrzym . Skrzek is hier toch wel Barokmuziek, prog, pop, jazz en dance . Eternity Amirian “The same old lie” zijn hart een meester in . In afsluiter Zug A Deze CD-single bevat een bewerkte (MEREMEDIA MUSIC CR-001) uit zingt, waarna daar een subliem Zene Mindenhol wisselt hij orgelwerk compositie van de Vlaamse zestiende riffje overheen rolt . De speurtocht naar af met bluesy spel van Anthimós en eeuwse componist Orlandus Lassus en de ideale droom werd vastgelegd in het veelzijdige drumwerk van Nemeth . betekent ongeveer “Toen de Magi de het driedelige Dreams van bijna een Naar mijn mening is dit de beste en ster zag” . Het bijzondere aan Resonaxis kwartier muziek . Nog meer percus- meest consistente studioplaat van SBB is de aanwezigheid van een kerkorgel sieklanken hoor je terug in Downtown geworden sinds de jaren 70 . in de muziek . Het wordt bespeeld Skyline, terwijl het korte Lights een Paul Rijkens door David Drury, een van de meest bijna ambient-karakter heeft . Don’t vooraanstaande kerkorganisten van Walk In Silence breekt de zaak weer SECRET OYSTER Australië en iemand die regelmatig open, een hoogtepunt van de CD met Secret Oyster met de Sydney Symphony speelt . De een simpele maar zeer doeltreffende Straight To The Krankenhaus compositie staat in drie versies op de melodie . Bovendien is gitarist Sarhan (THE LASER’S EDGE LE1050 + LE1049 single . De Extended Version kent een Kubeisi hier wel erg goed op dreef, / BERTUS) fantastische basismelodie, gespeeld solerend en riffend op bakken met Toonden Sea Son (1974; Tip iO 66) door zangeres Brooke Shelley op piano Eternity is een instrumentale rock CD keyboards van Krzysiek Palczewski en en Vidunderlige Kaelling (1975; iO 62) en door Drury . Haar stem is hoog en maar niet, let wel, niet van een door- voortrollende drums . Een fraai nummer de progressie van de Deense progres- prachtig, precies passend bij dit soort snee shredder . Wat Carl Roa zo inte- met veel dynamiek ook, dat qua stijl sieve jazzrockband Secret Oyster, het muziek . Halverwege horen we Steve ressant maakt, is dat hij zich heeft niet had misstaan op een oude jaren titelloze debuut en Straight To The Elphick op akoestische bas en een gespecialiseerd in het heavier maken 80 Marillion-plaat . Het lange Heaven Krankenhaus, die onlangs heruitge- schitterende elektrische gitaarsolo van de instrumentale stukken van Can Wait herinnert aan de goede bracht werden, markeren haar opkomst van Michael Sheridan . Meesterlijk! King Crimson Mark II en iii . Dat wil Collage-tijd en weer treft de band doel . en ondergang . Het ook als Furtive Pearl Deze muziek heeft wel iets weg van zeggen, vriend Roa schrijft zijn eigen Met een soort ‘cooling down’ wordt de bekendstaande debuut uit 1973 bevat de Duitse bands Faun en QNTAL . De songs die duidelijk geënt zijn op voor- nacht optimistisch afgesloten, gegoten een rauw soort jazzrock, waarin band- single bevat verder een Radio Edit en noemde band . Daarna gooit hij ze door in een luchtig swingend (bijna disco) leider Karsten Vogel niet alleen heftig een remix van drummer Matt Roberts, de shredderbetonmolen met toevoe- jasje, los van het intermezzo . Oké, de soleert op diverse saxofoons, maar met de “Bside’s Holy Noise Dub Mix” . Dat ging van een scheut Satriani en John 24 uur met Satellite zit er nu echt hele- The Doors en oude Pink Floyd verwante laatste is niet slecht gedaan, maar ik McLaughlin . Natuurlijk komen er ook maal op . Nòg zo’n hele dag is niet echt orgelklanken ook een sterk psychede- ben niet zo kapot van moderne ritmes . snelle toonladders voorbij, maar altijd een straf . Integendeel . lisch accent toevoegt . De plaat werd Gelet op de genoemde aparte mix smaakvol verweven in de nummers, die Freek Wolff in drie dagen opgenomen, wat het alsmede de kwaliteit van de compo- over het algemeen mid-tempo zijn . Wij deels jamachtige karakter verklaart sitie, ben ik erg benieuwd naar een moeten vriend Carl goed in de gaten SBB van ondermeer het ruim 10 minuten volledige cd . Info: www .resonaxis .com houden want als hij meer van dit soort The Rock durende Public Oyster . Hierin toont of www .myspace com/resonaxis. . albums blijft produceren, kan hij een (METAL MIND PRODUCTIONS MMP de band, die vooral vergeleken werd Paul Rijkens vooraanstaande positie in gitaarhel- CD 0557) met Weather Report en Mahavishnu denland gaan innemen . Orchestra, door de combinatie van RINGING RING André de Waal Kénneth Knudsens elektrische piano en Ancient Stone Vogels sopraansax ook een duidelijke (INTERMUSIC IM-010 / MUSEA satellite overeenkomst met . Toch PARALLELE MP 3066.AR) Into The Night weerklinken ook regelmatig melodi- De vijf muzikanten die deel uitma- (METAL MIND PRODUCTIONS) euze passages, die verklaarden waarom ken van de formatie met de klin- CBS zo’n belangstelling voor dit gezel- kende naam Ringing Ring bespelen schap had . Op het in hectische tijden in verschillende Renaissance-, Barok- en New York opgenomen Straight To The folkinstrumenten . De enige zonder Krankenhaus uit 1976 was men compo- instrument is Nozomi Yamamoto want sitorisch volledig volgroeid . Knudsen zij zorgt voor de vocale bijdragen . had daarnaast zijn instrumentarium Ancient Stone is een toepasselijke titel sterk uitgebreid, wat bijvoorbeeld in voor dit album, omdat het repertoire De vorige studioplaat van het Poolse het subtiele, van een Albioni-achtige bestaat uit traditionals en composities SBB, New Century (iO 62), betekende basso continuo voorziene Delveaux van componisten uit de Renaissance feitelijk hun comeback . Dit vond ik een leidt tot heerlijke Moog-escapades in en Barokperiode . De volgende instru- best sterke, maar wat wisselvallige cd . de Brand X-stijl, en tijdens de elegante menten zijn te horen: Renaissance- en Wat dat betreft is The Rock weer een Elka-Strings-thema’s in ondermeer Barokluit, theorbe en vihuela (beide flinke stap in de goede richting . En High Luminant Silver Patters een met een soort luit), akoestische gitaar, Het slot van een drieluik, dat is deze cd . bovendien een goed gevonden titel Solution overeenkomend soort toegan- percussie, fluit, kromhoorn (soort Want motor / leider Wojtek Szadkowski want op dit album wordt gerockt als in kelijke jazzfusion tot gevolg heeft . hobo), viola da gamba, tin whistle, realiseerde met zijn Poolse band hun beste jaren . Dit doen ze op de voor Vogel concentreert zich nu exclusief Irish , Irish harp en bodhran . De Satellite reeds de prachtige albums A hen zo specifieke manier door symfo, op zijn saxen en naast melancholieke laatste vier folkinstrumenten worden Street Between Sunrise And Sunset rock, jazz en blues met elkaar te mixen . sferen en funky, door clavinet onder- bespeeld door gastmuzikanten van de (de dag) en daarna Evening Games (de De band, nu bestaande uit oudgedien- steunde passages, klinkt hij vooral Irish Maries, zo genoemd omdat ze avond) . Nú zijn we dus gearriveerd bij den Józef Skrzek (toetsen, bas en zang) in Traffic & Elephants (waarschijnlijk Ierse folkinstrumenten gebruiken en Into The Night (de nacht) . En wederom en Apostilis Anthimós (gitaren) en slaand op het moordende tourschema ze allebei Mari heten (Mari Yasui en slaagde de drummer, componist en nieuwkomer Gabor Nemeth (drums), en de olifanten uit het oorspronkelijke Mari Tanaka) . Zij zijn te horen in drie schrijver Szadkowski erin om een kwali- opent lekker stevig in Skala met logo) als een wanhopig muzikant, die vlotte folksongs . Nozomi Yamamoto teitsproduct op tafel te leggen, zonder o a. . Hammond en vervormde gitaar . al aanvoelt wat er vervolgens met de heeft een zeer zuivere, klassiek verrassend af te wijken van de stijl die Skrzek’s zang bevalt beter dan op band gaat gebeuren . CBS vond Secret geschoolde stem en een accentloze hij eerder hanteerde . De enige wijzi- eerdere albums, maar het Pools moet Oyster namelijk teveel op labelgenoot Engelse uitspraak . Ook zij is te horen ging die hij toepaste, was door bassist je wel liggen . Hij zingt ook een aantal Weather Report lijken, waardoor een in vier composities, waaronder What Przemek Zawadzki in te wisselen voor stukken in het Engels maar persoonlijk doorbraak in de VS onmogelijk werd . Child Is This? dat wij beter kennen Jarek Michalski, maar die doet ook hoor ik hem toch liever in z’n moers- Gedesillusioneerd trokken gitarist Claus als Greensleeves . Heel bijzonder is gewoon zijn werk . Blijkbaar worden die taal zingen . De genoemde potpourri Bøhling en Vogel de stekker eruit, om de track Delitae Musicae van onze studiopartijen niet toevertrouwd aan van stijlen levert een spannende plaat 30 jaar later als herboren op NEARfest eigen gitaarvirtuoos Jan Akkerman Robert Amirian, die dat tijdens live- op . Ptonace Mysli, Silence en Akri zijn 2007 te concerteren . (van het album Hamburger Concerto concerten wel doet . Primair staat deze bijvoorbeeld gave symfosongs . Hierin Info: www lasercd. com. . van Focus) . De bewerking van Ringing man natuurlijk voor de gepassioneerde laat Skrzek onder meer zijn kwaliteiten René Yedema 34 cd recensies

Info: www pastelnet. or. jp/users/hiro/. gebleven . Wel, die bestaat helaas niet sidesteps . meer (hun laatste album Nostradamus: klassieker René Yedema The Book Of Prophecies uit 1992 was hun laatste wapenfeit), maar is opge- SINGULARITY gaan in een nieuwe groep: Solaris Fish Out Of Water, Deluxe Of All The Mysteries Fusion . Van de oude bandleden zijn Expanded Edition (EIGEN BEHEER) László Gömör op drums en Tamás Pócs op bas over . Hun nieuwe collega’s zijn (CASTLE 02182-36292-2) Vali Barcsik van de formatie Twin Peaks In 1975 verscheen er van alle Yes- op toetsen (hij is tevens componist), bandleden een soloplaat . De beste heb András Káptalan uit Prognózis op gitaar ik altijd Fish Out Of Water van Chris en György Bartha uit de Jethro Tull Squire gevonden . Van alle vijf albums Tribute Band op fluit . Deze CD-single klonk deze nog het meest als Yes en kent twee nieuwe nummers, Mystica wel in hun beste doen . Het is een en Secret Of Mahagma . Eigenlijk gaat nogal orkestrale plaat waarbij de van Solaris Fusion verder waar Solaris Yes zo bekende toetsenarrangementen was gebleven . Dat wil zeggen: lekkere door klassieke instrumenten worden instrumentale symfonische rock met gespeeld . Naast Squire (basgitaren, gitaar en zang) is zijn oude Yes-ritmemaatje een belangrijke rol voor de fluit . Het Bill Bruford van de partij, evenals Patrick Moraz (orgel en MiniMoog), Barry titelstuk klinkt vrij stevig en Secret Of Rose (kerkorgel), Andrew Pryce Jackman (akoestische en elektrische piano’s), Mel De donkere dagen van december stem- Mahagma is nogal gedragen met fraai Collins (saxofoons) en Jimmy Hasting op fluit . De CD opent in Hold Out Your men vaak een beetje triest en vragen modern toetsenwerk en gaaf gitaar- Hand met stuwend bas- en drumwerk en het kerkorgel van Rose . Squire zingt op om overpeinzing . En wat brengt de spel . Helaas ontbreekt de voor Solaris aangename wijze (licht hoog in de richting van Jon Anderson) . Dit nummer loopt gedachtenstroom beter op gang dan zo karakteristieke MiniMoog maar dat over in het ietwat poppy You By My Side . Deze twee stukken speelde Squire ook een passend stuk muziek? Dit is alweer mag de pret niet drukken . Ze zijn terug live met de band Conspiracy . Silently Falling is een schitterende symfotrack met het derde album van de proggers uit en het is te hopen dat er snel een volle- uitmuntende orkestbijdragen en een briljante opbouw . Dit valt toe te schrijven het verre Colorado waarmee ze een dige CD komt . aan de arrangementen van Pryce Jackman, een jeugdvriend van Squire . Moraz fijngevoelige soundtrack leveren voor Info: www .perifericRecords .com . speelt een sterke orgelsolo en synthbas op de MiniMoog, in die tijd iets revolu- een klein uurtje hersenspinselen . tionairs . Een iets vreemde eend in de bijt is Lucky Seven . Deze compositie, met Paul Rijkens Daarna kun je er hopelijk weer even Jackman op elektrische piano en een belangrijke rol voor Collins, is nogal jazzy tegenaan . In tegenstelling tot veel (en in “7”, vandaar de titel) . Dan volgt met Safe een werkelijk fantastische epic HANS SPITZEN landgenoten zoekt men het niet in van meer dan een kwartier . Hier horen we Squire’s mogelijkheden als “leadbas- The Time Of My Life pompeuze uitsloverij, hier overheersen (EIGEN BEHEER CD-R) sist” nog het beste in een aantal weergaloze solo’s . Ook is de interactie tussen warmte en regelmaat . Saai? Welnee! Steenwijker Hans Spitzen loopt al een hem en het orkest klasse . De opbouw van het nummer is zo typisch Yes dat het De zes prachtig op elkaar aansluitende tijdje te zoeken naar muzikanten met naar mijn mening best op Going For The One gebruikt had kunnen worden . Dat stukken tonen klasse en vakmanschap wie hij een band kan vormen . Dat wil was overigens wel het geval met Parallels dat hij oorspronkelijk voor Fish Out Of waardoor Singularity wel degelijk weet niet erg vlotten, zodat hij dit plaatje Water had geschreven . Deze goed opgepoetste remaster kent nog een US single te stralen . Dat komt het meest tot helemaal in zijn eentje heeft inge- edit van Lucky Seven . De DVD bevat de - vrij donkere - video’s van Hold Out uiting in de vele keyboardpartijen (o a. speeld en opgenomen . Het is duidelijk Your Hand en You By My Side die we reeds kenden van de Yesyears-DVD, een Moog, grand piano & Hammondorgel) niet bedoeld voor de verkoop, want interview waarbij Squire meldt met een nieuwe soloplaat bezig te zijn en geeft hij van John Green, die uitermate sfeer- voor één song van 12 minuten trekt commentaar per nummer (vergelijkbaar met wat regisseurs doen bij films) . Een verhogend werken . De imposante keys niemand de knip . En toch is de muziek meesterwerk dat Yes zelf bijna niet beter had kunnen doen . in XOT, één van de pittigere tracks, klin- zelf dat zeker waard . Spitzen laat Paul Rijkens ken bijzonder slagvaardig! Voor mij is horen met zowel de keyboards als de dit de eerste kennismaking met dit stel gitaar overweg te kunnen en boven- Tijdens drie gelegenheden in 2006 en en van de Rush-invloeden die hen in dien ook een song te kunnen schrijven . Prime Cuts 2007 zijn zeven oude nummers en het verleden achtervolgden is hier niet Binnen de compositie is ruimte voor (MAGNA CARTA) vermoedelijk één nieuwe track (Moon zo gek veel te merken . Al doen nieuw- pianowerk, synthesizers en stuwend Scorcerer was de naam in de jaren 80, Over The Road) opgenomen voor een, komers bassist Jonathan Patch en gita- gitaarwerk . De stijl ligt enigszins tegen voordat deze Amerikanen het in 1991 afgaand op de zachte respons, zeer rist Scott Cleland er in bovengenoemd neo-prog aan . Vindt hij geen zanger, veranderden naar Shadow Gallery . Met select publiek . Voordeel hiervan is dat nummer zeker een gooi naar . Ook de dan zou Hans dat gedeelte eventu- die naam werd hun progmetal een het geluid perfect is, nadeel is dat er Timothy Pure elementen zijn minder eel ook voor eigen rekening kunnen redelijk succes, met fans over de hele alleen tijdens afsluiter Blowout een nadrukkelijk aanwezig . De rest ademt nemen, want zijn vocale kwaliteiten wereld . Carl Cadden-James, Brendt dampende concertsfeer aanwezig is . eerder early seventies Britprog plus een zijn niet super, maar alleszins accep- Allman, Chris Ingles, Gary Wehrkamp, De al sinds 1990 in dezelfde bezetting beetje minus de nervositeit . tabel . Zijn er dus progmuzikanten Kevin Soffera en Ben Timely zijn zeer bestaande Japanse band, die qua stijl Daarnaast heeft deze band de mazzel met open plekken in de agenda, meld goede musici, terwijl Mike Baker ergens tussen Casiopea (funky jazzrock) dat alle vier de leden zingen waardoor je dan bij hans spitzen@gmail. .com . over een heldere, geschoolde stem en Kenso (progressieve impulsen) te meerstemmige zangpartijen à la Gentle Hopelijk mogen wij binnenkort een beschikt . De mannen geven blijk van plaatsen is, speelt opvallend veel werk Giant (in Smile) zomaar tot de moge- volledig album van deze nieuwbakken hun hoogstaande technische kwalitei- uit haar beginperiode . Dit toont aan lijkheden behoren . Ook bouwt men formatie bespreken . ten, maar plaatsen dit altijd in dienst dat men in de loop der jaren behoor- een gelijksoortig instrumentaal weef- Antonie Deelen van de melodie en composities . Dit lijk trouw is gebleven aan composities werk op . De koortjes komen nog een neemt niet weg dat er dikwijls Dream die gekenmerkt worden door bijzonder keer terug in de laatste, langste track SPLINTER Theater-achtige hoogstandjes te bele- lange solo’s en compacte thema’s . Met Islands . Na een statig begin bloeit het Dreamers ven zijn . Soms verliezen de heren zich name gitarist Tamura, bassist Iwai en nummer op door euforisch gitaarwerk (EIGEN BEHEER) echter in teveel vertoon van spierbal- drummer Fukawa zijn de virtuozen, die en uiteraard volgen de toetsen onmid- len en pathetiek . De professionaliteit de niet al te complexe stukken span- dellijk . Zelfs de dwarsfluit laat zich niet daarentegen is onmiskenbaar . Deze nend houden, waarbij Tamura, zoals in onbetuigd . Wat mij het meest bevalt, compilatie bevat een selectie van de Yellow Moon en Blowout, regelmatig is dat men de nobele kunst van het albums Shadow Gallery, Carved In heftig duels aangaat met toetsenist weglaten verstaat . Dus geen teksten Stone, Tyranny en Legacy met twaalf Itoh . Laatstgenoemde creëert veelal met de lengte van de volledige Dode forse tracks . Het slotstuk Rule The blikkerige, snerpende jaren 80 synthe- Zeerollen of 20% extra noten omdat World is een unreleased demo, terwijl sizergeluiden, waarbij af en toe wat de zak leeg moest, alles is volledig het nummer The Crusher een edit is . symfonische strings opduiken . Hij blijkt in balans . Geef je brein daarom eens Freek Wolff echter niet zo foutloos te zijn als z’n een welverdiende opfrisser met deze collega’s, iets dat vooral bij de schijn- bijzonder aangename plaat! SIDE STEPS baar eindeloze solo’s en begeleidende Info: www sumblimity. com. . Alive II partijen op een neppiano aan het licht Alice Switser (POSEIDON PRF-044 / MUSEA FGBG komt . Een mooie ballade als The End ‘Grootste progtalent van Nederland’ . Zo 4723.AR) Of Tears (een zeldzaam rustpunt) mist SOLARIS FUSION werd de jonge formatie door veel lief- Hoewel opgenomen in de beroemde daardoor de spirit van de studioversie Mystica hebbers bestempeld, toen Splinter de Silver Elephant in Tokyo, is Alive II van op Out-And-Out . Al met al een nostal- (PERIFERIC BGCD183) onofficiële CD The Devil’s Jigsaw met Side Steps - anders dan de titel doet gisch tussendoortje, dat de kwaliteiten Onlangs vroeg ik mij af waar de demo’s presenteerde . Ook live maakte vermoeden - geen standaard live-album . ontbeert van Side Steps’ overige werk . vermaarde Hongaarse band Solaris is de band veel indruk vanwege het cd recensies 35 grote technische talent en de vernuf- hetzelfde basisidee langskomt, verpakt van Magenta, aangevuld met Ryan tige, lange progcomposities . Het vijftal in twaalf andere jasjes en met licht Aston (drums) en Rhiannon Stundon reisde nota bene af naar de Zweedse gewijzigde soloklanken . Hoewel voor- (achtergrondzang) . Sorry is een plaat studio van , sterbassist beeldig geproduceerd, blijft het gevoel met zeventien moderne popliedjes . van de formatie The Flower Kings, om hangen dat Van Osenbruggen wel erg Dit soort muziek maakten ze voordat het eerste èchte album op te nemen . rigide vastzit aan de clicktrack van z’n ze als Magenta samen gingen werken . Tijdens dat proces bleken de muzikanten computerprogramma . Het tempo van Het bewijst des te meer de veelzijdig- niet tevreden met hun zanger en werd de meeste tracks is namelijk eender, heid van Reed als componist . De CD de afronding van de CD in de koelkast en dat doet de muziek vooralsnog niet begint erg fraai met Where Are You, gezet . Het duurde erg lang voordat een ‘ademen’ . AeroDynamics is gewoon een een gedragen nummer met gave geschikte vervanger werd gevonden ideale soundtrack voor een spannende zang van Christina . Op Alone weten in Ewout Ongering . Nu ligt het resul- racegame op je Playstation . Meer info ze dit nogmaals te herhalen . Falling taat Dreamers eindelijk op tafel en het via het webadres van de artiest; hele- is ook sterk . Hier volgt men een mag er zijn! De productie is door een maal bovenaan dit stukje . z’n naam zag ik voor het beetje de weg die Porcupine Tree de ringetje te halen . Duidelijk is ook weer Robbert Schuller eerst bij Clive Nolan’s Shadowland in laatste jaren in is geslagen . Een track dat deze jongens uitstekend geschoold 1992 . Op de CD hoesfoto draagt hij als Sunshine is wat jazzy van toon zijn . De prog is nog volop aanwezig, TAYLOR'S UNIVERSE al een T-shirt met Thresholdprint . Een met goede achtergrondzang van waarbij dikwijls moderne Spock’s Beard Terra Nova jaar later verschijnt als Stundon, terwijl Never Gonna Be The invloeden om de hoek kijken, inclusief (MALS 219 / MUSEA) debuut . De dan van Landmarq bekende Same vrij rockerig is . Dat geldt ook korte akoestische gitaarsoli . Didier Robin Taylor blijft met grote regelmaat zanger is ook van de voor Speechless, dat we al kennen Kerckhoff is dan ook een formidabele platen uitbrengen, dit keer weer als partij . Maar niet erg lang, ene Glynn van Magenta . Ik moet eerlijk zeggen gitarist die breed onderlegd is, net als onderdeel van Taylor's Universe, met Morgan doet de vocalen op opvolger dat niet alle tracks me aanspreken . toetsenman Menno Broer van Dijk, die saxofonist Karsten Vogel die in de jaren Psychedelicatessen, waarna Damian Zo heeft Crash iets weg van een soms als een razende het toetsenbord 70 deel uitmaakte van het excellente weer op de derde te horen is . Voor song van The Prodigy, compleet met bewerkt . Meestal kiest hij echter voor Secret Oyster . Taylor's Universe dient het vierde album stapt Threshold over van die trendy aanzwellende ritmes melodieuze functionaliteit . De compo- niet verward te worden met het broe- naar Inside Out en komt Andrew “Mac” en Save Me With Your Love lijkt sities zitten uitstekend in elkaar . Waar dergenootschap Taylor's FREE Universe, McDermott de band versterken . Dit jaar een poging om hitparademuziek te Splinter eerder binnen één track bijna want de vrije improvisaties van de kwam het achtste studioalbum Dead maken . De tweede helft van de CD niet van ophouden wist, maakt de band laatste hebben maar weinig van doen Reckoning op Nuclear Blast uit met is daardoor wat minder, hoewel het nu nummers van 2 tot 6 minuten, al met de toegankelijke vorm van prog- voor het laatst Mac als zanger . Naast nummer Dreamtide nog wel een zijn ze bij twee epics opgesplitst in rock en jazzrock welke we vinden op gitarist Groom is alleen toetsenist aardige partij strijkers bevat . Sorry drie en vier stukken . Ongering is geen Terra Nova . Het begint al gelijk goed Richard West er vanaf het begin bij . laat vooral de klasse van Christina als slechte zanger, zeker niet in een fraaie met het titelnummer, gebaseerd op een Deze compilatie bestaat uit twee CD’s: zangeres horen, maar het is verder ballad als Bioengine en de dramatische simpel maar doeltreffend en pakkend The Latter Years en The Former Years . niets meer of minder dan een leuke momenten van Anthony Song . Tijdens thema op piano . En blijft het hier bij? De scheidslijn tussen deze twee schij- popplaat . de jazzy stukjes van Dreamworld / The Nee, Taylor strooit met memorabele ven ligt bij de millenniumovergang . The Info: www .trippa-web .com . Saint, waar hij “tired and uninspired” melodieën op deze plaat, soms zelfs Best Of, met een waar hoeskunstwerk Paul Rijkens is, overtuigt hij minder . Het irriteert enkele in hetzelfde nummer . Qua stijl van Thomas Ewerhard, is uitgebracht eerder . Er is veel te beleven op deze zitten we nu het meest in de buurt bij Threshold’s oude platenlabel en ULVER CD, zelfs met vlotte poprocksongs als van de Canterbury, zeg Camel . Aan bevat twee radio edits van het nieuwe Shadows Of The Sun Goodbye (sterk slot), al moet Splinter het einde wordt de boel nog even flink platenlabel ( met grunts (JESTER TRICK 041CD / BERTUS) hier uitkijken niet in de voetsporen van opgezweept; dat ontbrak er nog aan . van Dan Swanö en Pilot In The Sky Of een band als Di-Rect te stappen . Beter Ondanks zo'n enkele uitschieter is het Dreams) . Het enige “nieuwe” materiaal zetten ze nòg meer in op een pracht- merendeel van Terra Nova laid-back en is het nummer Pressure uit 2004 . De track als Distinctness, met een Roine dat terwijl de combinatie sax en toetsen echte Threshold fan heeft die echter Stolt-achtige gitaarsolo in de staart . regelmatig aan Van Der Graaf Generator al in zijn bezit middels het live album Dreamers is een uitstekende CD, maar doet denken, maar dan zonder de stem . Surface To Stage . Natuurlijk staan misschien waren de verwachtingen Er worden wel iets van vocalen toege- ook alle (epic) classics erop: The Art wel iets te hoog gespannen . Overigens voegd, namelijk woordloze zang in de Of Reason, Sanity’s End en uiteraard zal er ook een bonus DVD bij worden stijl van Karda Estra . Meest opvallend is The Ravages Of Time zelf om er maar gevoegd met live-opnamen, onuitge- dat een van de zingende dames volgens een paar te noemen . Light And Space, brachte tracks, foto-galerij, etc . het boekje ook Engineer And Technical bekend van de sampler ter ere van de ste Freek Wolff Wizzard is . Dat verwacht je dan weer 50 iO Pages uitgave is eveneens van niet . Hoewel de meeste nummers zich de partij . Toen de eerste drie albums SYNTH.NL in het straatje van de openingstrack opnieuw werden uitgebracht bevat- Ik kan me niet goed herinneren hoe AeroDynamics bevinden, zijn er nog wel de nodige ten ze elk bonusmateriaal . Daarvan ik voor het eerst met Ulver in aanra- (GROOVE UNLIMITED GR-146) uitzonderingen en variaties . Zo is They heeft alleen Exposed het gered tot king kwam . Waarschijnlijk heb ik een Achter de ietwat fantasieloze artiesten- Usually Come Out At Night een soort deze verzamelaar . The Ravages Of Time keer een schijf voor weinig gekocht naam Synth nl. schuilt onze 38-jarige treurmars waar de toetsen langzaam (mooie toepasselijke titel) is dus eigen- omdat het artwork er interessant uit landgenoot Michel van Osenbruggen . doorheen sijpelen . Het tweede deel is lijk meer een album voor de liefhebber zag . Ulver is geen opvallende band . Een echte man - en nu neem ik de boze dan weer luid met drums en ook wat van de meer toegankelijke progressieve De hoezen zijn rustig, sferisch, soms blikken van de vrouwelijke collega- gitaar . Metropolorization begint met een metal die nog niet echt bekend is met zelfs saai of kaal . Misschien is dat wel schrijvers voor lief - want computers, sterk piano thema, maar daarna gaat deze Britse band of niet de gehele omdat het gezelschap uit Noorwegen straaljagers en Formule 1 races zijn z’n het al snel de avant kant op met freaky discografie in huis heeft . Maar ’t is wel komt, wat in ieder geval de verstilde grootste hobby’s . Sedert enkele jaren toetsenwerk . En zo hopt de band van de een mooi document . en dreigende sfeer van de muziek horen daar geavanceerde synthesizers fusion naar de electronica, terug naar Bert Treep verklaart . De muziek heeft echter te en samplers bij . Van Osenbruggen geeft de symfo en via de avant-garde naar veel structuur om ambient genoemd aan gefascineerd te zijn door snelheid de neo-klassieke muziek . Desondanks is TRIPPA te worden en bevat te veel vocalen en aerodynamica en had dus al snel Terra Nova een heel consistent album Sorry om lekker binnen het ECM-aanbod te een kapstok voor dit debuutalbum . De geworden, vooral door de overeen- (TIGER MOTH CDTMR5) passen, maar we komen in de rich- muziek van synth nl. is zonder uitzon- komsten tussen de sterke melodieën ting . De stukken zijn niet echt lang, dering uptemo en bijzonder vlot . Nog die een rode draad vormen . Is er nog zeg maar een minuutje of vijf, maar wel een stukje verwijderd van echte wat aan te merken? Toch wel . Men zou alle sterk sferisch van aard . Er wordt dance, maar toch behoorlijk melodieus wat vaker moeten vlammen zoals in het veel gebruik gemaakt van piano en ritmisch met een commercieel tintje . openingsnummer . Samen met de hoge viool om een donkere sfeer neer te De link met de Ferrari racewagens is er mate van herhaling waarop de compo- zetten . Desondanks is Ulver geen niet alleen in titels (Maranello (=beste sities zijn gebouwd, doet dit de muziek typisch Scandinavische band, want nummer), Scuderia, DownForce, nogal eens statisch overkomen . de sfeer gaat noch in de richting van AirFlow), maar ook horen we de boli- Jurriaan Hage , Änglagård of Landberk, des gieren op de achtergrond in deze noch in de richting van Gazpacho of tracks . Halverwege de plaat raak je THRESHOLD Carptree . Sommige van de nummers als luisteraar toch wat vermoeid van The Ravages Of Time - The blijven in een sfeer, andere doen al die snelheid en opgejaagde melo- Best Of aan opbouw of hebben een scherp dieën . Ook krijg je het idee dat steeds (INSIDE OUT SPV 79652 DCD / CNR) Trippa is Rob Reed en Christina Booth randje, zonder daarbij echter ver van 36 cd recensies

het uitgangspunt te komen . Hierdoor Mario Schönwälder, Stephen Parsick, dan zonder de ijle, klassiek geori- Imaginative kabbelt voort, en voegt is sprake van een zeer consistente, Terje Winther en Create . De CD bevat ënteerde vrouwenstemmen . De CD daarmee erg weinig aan mr . V's enigszins filmische plaat die niet zeventien stukken met verschillende bevat elf tracks die een beetje het oeuvre toe . voor iedereen geschikt, maar abso- aanpak . Vintage Contemporaries ‘zoveel-in-een-dozijn-gevoel’ geven . Martinka van Noorloos luut de moeite waard is . van Emmens & James Clent laten Bandjes als Voyager zijn er namelijk Roberto Lambooy bekende paden horen met sequences in overvloed . Is het daarom slecht? WINGER en Mellotrongeluiden . De sequen- Nee, dat zeker niet . Er wordt strak Live VANISHING POINT ces in Gert Blokzijl’s Monopology, gemusiceerd met compacte songs (FRONTIERS FR CD 352 / ROUGH The Fourth Season gespeeld op louter de Korg Mono Poly en de plaat is redelijk goed gemixt . TRADE) (DOCKYARD 1 DY100382) synthesizer, zijn geweldig . Één synth Maar juist vanwege de verzadiging in Een reünie die recentelijk minder wordt ook gebruikt in Probe One van dit genre blijft Univers steken in de bombarie dan Genesis, The Police of Studio35D (= René Splinter) en wel menigte . Bij vlagen zitten er mooie The Eagles opriep is die van Winger . een SCI Pro One . De stijl hier is meer stukken tussen (zoals Sober), maar de Begin jaren 90 werd de stekker uit jaren 80 . Erwin Hofstede speelt een eenheidsworst regeert . Gelukkig zijn de groep rond zanger / bassist Kip heel stuk, het warme Solina, op alleen er velen te vinden die deze band een Winger getrokken . Toen had men drie een Solina string ensemble . Anderen warm hart toe dragen, gezien ook de platen vol sterke melodieuze rock creëren ambiances (Parsick, Russell positieve reacties tijdens hun optre- uitgebracht die in de VS behoorlijk Storey) . Analogum is een excellent den op ProgPower in Baarlo, maar wat succes opleverden . In 2006 werd stuk van Schönwälder’s Filterkaffee, mij kan de CD niet zo bekoren . met IV een herstart gemaakt met een nieuw project van Mario, terwijl Collin Leijenaar originele leden (gitarist bij Ron Boots inde vorm van Analowho o .a . en ) plus Rod een herkenbare compositie speelt . WATERCLIME Morgenstein (Dixie Dregs) aan boord . Deze derde editie vind ik de beste uit Imaginative Gitarist John Roth is er sindsdien als Opnieuw een release van Vanishing de serie . Hopelijk houdt het de EM- (LION MUSIC / BERTUS) vierde bandlid bij . IV liet moderne en Point, de vierde inmiddels . De Aussies geest levend . Info: www .groove .nl . frisse progressieve hardrock horen blijven de metal wereld aangenaam Paul Rijkens met volop ruimte voor instrumentaal verrassen met hun bijdragen . De vertoon in de composities . De beste stijl op The Fourth Season is verge- VARIOUS ARTISTS nummers daarvan en de grootste hits lijkbaar met de vorige albums en er Trip In Time Vol. 2 van ver daarvoor zijn terug te vinden is ook geen reden tot veranderen . (WORLD IN SOUND WIS-T2502) op deze live-dubbelaar . De show van De muziek is goed uitgebalanceerd Kijk, dit is nou een verzamelaar waar zo’n anderhalf uur is ook op DVD met een stevige metalbasis . De beide ik van hou: een dubbelaar met nog (Frontiers FR DVD 016) verkrijgbaar . gitaristen, Tommy Vucur en Chris niet eerder uitgebrachte tracks die Een puur rockconcert dat met 10 Porcianko, gebruiken hun instru- een goed beeld geven van wat het camera’s werd gefilmd . Verwacht ment op een melodieuze wijze . De label, in dit geval World In Sound, te geen extreem visueel aantrekkelijke toetsenist (staat niet vermeld op de bieden heeft . Twee schijven propvol show, maar een gedreven band met site bij de bandleden en bij de promo met psychedelische muziek, space- klasse-muzikanten die lekker staat was geheel geen info gevoegd) rock, bluesy hardrock en nog wat Het begon in het verre Noorden . Daar te spelen . En jawel, een gitaar- en bespeelt op zeer smaakvolle wijze ander loslopend goed, excellent! is Andreas Hedlund, alias Mister V, drumsolo zijn ook van de partij op zijn keyboards . Vaak orkestraal, zoals Zoals gebruikelijk geef ik de hoogte- beslist geen onbekende . Met zijn band de setlist . De saaie soundcheck en in het korte instrumentale Gaia (met punten . Op disk 1 opent Obskuria met heeft hij menige ijsschots een fotogalerij zijn overbodige DVD- subtiele pianoklanken) en One Foot In een instrumentale spacejam, Les Trees weten te ontdooien . De band maakte extra’s . Wel krijg je met Hungry een Both Worlds . De muziek heeft dikwijls heeft bloemen in ’t haar met een blij furore in de zware metalen, maar zo bonusnummer ten opzichte van de een bombastische lading, maar het orgelnummertje, In The Company Of nu en dan heeft Hedlund behoefte dubbel-cd . Die sluit dan wel weer af gaat te ver om Vanishing Point het Wolves lijkt te behoren tot de nieuwe om een ander ei te leggen . Met zijn met een akoestische studiotrack waar predikaat symfonische metal op te lichting Manchester-sound bands project Waterclime heeft hij daarvoor je als kijker naast grijpt . drukken . Daarvoor overheerst de rock (Interpol, Editors), The Magnificent alle gelegenheid . Vorig jaar verraste Robbert Schuller / metal inbreng teveel . Het neemt Brotherhood klinkt als een Britse hij de progwereld met the Astral niet weg dat de songs lekker in het Gruppo Sportivo, Jayahdeva zet een Factor . Progrock, maar dan wel bezien YOCHK'O SEFFER gehoor liggen en eigenlijk altijd lekker lange treurige jam in, Treacle door de Noordelijke bril . Muziek met My Old Roots melodieus klinken, ondanks het soms People komt met de van hen bekende een virtuoze, jazzy sfeer en doorspekt (MUSEA FGBG 4725) heftige karakter . Met een zanger als lyrische gitaarprog op de proppen, en met Scandinavische folk invloeden . Toet! Hoewel, als Yochk'o de sax ter Silvio Massaro zijn de vocalen prima mijn favoriete Peruaanse spaceband Door de nadruk te leggen op de toet- hand neemt is het allicht meer 'piep' verzorgd . Is het toeval dat de man La Ira De Dios sluit live de eerste CD sen en de cleane, meerstemmige zang, of 'knerp' . Vreemd genoeg is dit album een Italiaanse naam heeft? In Hope beukend af . Disk 2 is de schijf die sloot Waterclime aan bij een band als met oud wortelwerk van heer Seffer Among The Heartless zingt hij name- vol staat met extended jams, waar- Glass Hammer . Nu is daar opvolger uitgebracht bij Musea, en niet op lijk een gedeelte in het Italiaans en bij de combinatie van (oudgediende) Imaginative: een album dat muzikaal het ontoegankelijke-muziek-sublabel tevens is in die track te horen waar- Embryo Meets (nieuwgediende) misschien nog wel hoger mikt dan Gazul . De - vaak experimentele - jazz toe zijn stem in staat is . The Fourth Karmic Society met een 25 minuten The Astral Factor . Meer toetsen, meer op deze schijf stamt uit de tweede Season is een album dat de fans durende livesessie (waarin Captain ingewikkelde soli, langere nummers . helft van de jaren 70, en zo te horen van Stratovarius, Sonata Arctica en Beefheart zo te horen een gastop- Toch is het de vraag of ook deze CD zijn de opnames ook uit die tijd . Niet orkestrale power metal zeker kunnen treden heeft) en Drahk Von Trip (een zo positief ontvangen zal worden . dat het nou direct als de binnenkant proberen . naam om jaloers op te zijn) met een Imaginative is namelijk een plaat van een plastic zak klinkt, maar spran- Info: www .vanishingpoint .com .au . liveopname van 21 minuten de kroon zonder noemenswaardige kop of kelend is anders . Ondanks dat het Leo Hoekstra spannen . Maar ook Oozing Goo weet staart . Het begint (n)ergens en gaat geluid van de sax wat scherp is, en een lekker schuimbad te creëren, ook (n)ergens naartoe . Daar tussenin nog wel eens dwalend in niemands- VARIOUS ARTISTS zodat deze dubbelaar zeker in de wordt heel wat gespeeld, gezongen land terecht komt, laat dit bijelkaar- Analogy, Volume 3 smaak zal vallen bij de hogere sferen en gefreakt . De invloeden van Rush raapsel horen dat Seffer in zijn vroege (GROOVE UNLIMITED GR-142) luisteraar . zijn duidelijk hoorbaar, maar waar die solojaren (of in ieder geval zijn niet- In 2005 en 2006 kwamen onder de André de Waal band schitterde, vervalt Waterclime in langer-Magma-jaren) niet alleen kon titel Analogy, Volume 1 en Volume 2 structuurloze epistels . Knap bedacht toeteren, maar het ook in zich had twee compilatie-CD’s uit met onuit- VOYAGER misschien, maar had niemand die om fraaie aangrijpende melodieën gebracht materiaal van een diversi- Univers eigenwijze Noorderling kunnen neer te zetten . Een aantal daarvan teit aan interessante elektronische (DOCKYARD1 DY100572) afremmen in zijn poging zichzelf is geschoeid op Amerikaanse leest, muziekartiesten . Hun opdracht was Het Australische Voyager brengt te overtreffen? Had niemand hem waarbij John Coltrane als referentie om een stuk muziek te maken met met Univers hun tweede album kunnen vertellen dat het wel stoer is genoemd wordt . We horen echter alleen analoge apparatuur, oud of uit . Voyager mag dan uit Australië om helemaal in je eentje een album ook stukken in Hongaarse sfeer . nieuw . Het was een initiatief van het komen, de bandleden komen uit aller- te bedenken, maar dat het vaak veel Toegegeven, tegen het einde komt “EMforum”, een internetdiscussie- lei landen, waaronder zelfs ons eigen leuker en boeiender is om als band Yochk'o's toeterige instelling als ware groep over elektronische muziek . Het Nederland: drummer Mark Boeijen . de te werken? En ik weet heus wel dat het een zure oprisping nog wel even forum bestaat niet meer maar de geest band bestaat uit drie heren en twee er in het Noorden weinig specerijen naar boven . Over het geheel gespro- is er nog wel en daarom is er nu een dames en maakt metal met een lichte groeien, maar had niemand hem een ken slaagt hij er op dit album in een Volume 3 . Meewerkende artiesten zijn prog invloed . Mijns inziens neigt het paar Spaanse pepers kunnen aanrei- goede balans te vinden tussen experi- onder meer Ron Boots, Gert Emmens, zelfs eerder richting de gothic, maar ken om de boel wat op te peppen? ment en melodie . Alle wortelflauwheid cd recensies 37 ten spijt was het een goed idee om delen, techno welhaast, een snurkend dit oude materiaal uit te brengen . Er persoon met trompet op de achter- is genoeg fraais voor de liefhebber grond; we krijgen het allemaal voor van niet traditionele jazz . de kiezen . Dan is de dark ambient Roberto Lambooy van Coppercity 1 een stuk stijlvaster en alleen daardoor al te prefereren . YOKE SHIRE Melodie vind je hier echter maar The Witching Hour weinig . Beter wordt het in het zesde (Zygo Records 30005-2) nummer, Luvos Vol . 2 Epilogue waarin iets van de broodheer van Zaboitzeff doorschijnt, alsmede van die andere Belgische combo's Univers Zero en Present . De piano is eng, het thema goed, en het bevat ook nog eens viool en zwaar baswerk . Promenons Nous bestaat vooral uit de combi- natie van lage Franstalige en hogere Arabische zang, en doet nogal aan Magma denken . Tussendoor luistert de muziek toch lekker weg . Met Gertrude geraken we weer in typisch Art Zoyd territorium: beetje disso- Toen het album Masque Of Shadows nant, beetje fragmentarisch, maar verscheen in 1999, wist Yoke Shire wel met een aardig sfeertje, dat zich meteen aan de kop van het Chinees is deze keer . Het titelstuk is peloton te voegen wat beteft audio vooral merkwaardig te noemen door kwaliteit . Voorzien van het logo de rauwe bluesstem, gecombineerd Intense Headphone Experience met romantische maar vervreem- bestaat Yoke Shire vandaag enkel dende zang (zoals Mike Patton op nog uit de broers Craig en Brian zijn plaat met Kaada) . oXalis 1 is een Herlihy . Vooral Craig is alomtegen- ritmisch stukje werk, vooral bestaand woordig op duizend en één instru- uit effecten, terwijl men in afsluiter menten terwijl hij ook de producer Crash het jammerhout op een span- van deze dubbelaar is . Dit keer stort nende manier benadert . Zo had ik er hij zich vaak op de saxofoon wat wel meer willen horen . Mochten Art toch weer een andere wending aan Zoyd of Univers Zero je al liggen dan het geheel geeft . Typisch Jethro Tull is Iva Lirma iets dat je wel eens zou is een nummer als Shiver dat een willen luisteren . Het niveau van deze bluesy ondertoon heeft, gekenmerkt bands wordt niet gehaald - daarvoor door authentiek fluitspel . Naast is het allemaal te onsamenhangend - volwaardige composities is ook maar Crash en Luvos Vol . 2 Epilogue een dromerig intermezzo gekropen zijn goede stukken . Ook liefhebbers (Widow’s Walk) dat een aangenaam van dark ambient zouden eens een geluid laat horen . In de titeltrack zit kans kunnen wagen . zelfs wat reggae verscholen hetgeen Jurriaan Hage de speelsheid en de bekwaamheid van de broers Herlihy illustreert . THEODORE ZIRAS De tweede CD opent met het ruim HyperpyrexiA 16 minuten lange epos Dream Tea (SLEASZY RIDER RECORDS SR-0068) dat enkele Allman Brothers en Pink Nee hè, weer een shredderplaat Floyd elementen omarmt, terwijl het van een would-be gitaarheld, why gebruik van glockenspiel het speelse, should I care? Nou manneke, niet te frivole benadrukt . Constant valt het snel oordelen . Inderdaad heb je nooit vakmanschap op dat samen met de gehoord van de Griek Theodore Ziras vlekkeloze meerstemmigheid tot de omdat je nu eenmaal niet houdt absolute hoogtepunten behoort . Met van die gilfantasiemetalbands en meer dan 100 concerten per jaar is de goede man heeft meer dan 10 de band dan ook een zéér geoliede jaar geleden in zulke bands als Ice machine . Yoke Shire kunnen we Divine en Guardian Angel gezeten gerust het predikaat van (leuk detail, daarna is hij pas formeel de progsien opkleven . Enig minpunt gitaar gaan studeren aan het Guitar is het feit dat beide schijfjes een Institute of London) . Nu is hij op de korte speelduur hebben en met een solotoer gegaan en heeft hij niemand kleine ingreep alles op één CD had minder dan (Dream kunnen staan . Theater, Planet X, solo) gestrikt om John Bollenberg op maar liefst alle tien de nummers van HyperpyrexiA te spelen, en da’s THIERRY ZABOITZEFF dus different cook . Tel daarbij dat Iva Lirma Archives 02-07 ook vermaard hardrocksessiedrum- (MARGEN RECORDS 0607/2) mer meedoet en dan heb Zaboitzeff is vooral ``bekend'' als je dus gewoon een Planet X plaat in basgitarist bij het Belgische Art Zoyd, handen met een iets mindere gita- dat opereert in het straatje van bands rist . Vriend Ziras doet weliswaar als Univers Zero, maar dan met een zijn uiterste best maar hij is nog minder ritmische en daardoor wat niet zo goed als Tony MacAlpine, of meer neo-klassieke inslag . Deze stuk- zo subtiel als zijn grote voorbeeld ken zijn geschreven ter begeleiding Joe Satriani . Niettegenstaand die van de balletvoorstellingen van ene constatering staan er echt wel een Editta Braun . Het zal wel zo bedoeld paar juweeltjes voor de scheurfa- zijn, maar opener Matches Of Time naat op deze cd . Dus vanaf nu eis ik is een fragmentarisch stukje werk dat Theodore Ziras in mijn favoriete waarin totaal verschillende stukken Griekse restaurant wordt gedraaid, kop aan staart zijn geplaatst: piano en snel een beetje! in Satie stijl, harde, zware ritmische André de Waal 38 Het muzikale wonderkind met het excentrieke uiterlijk. Leverancier van bombastische melodieuze hardrocksongs waarin Queen nooit ver weg is. Van dit ietwat schuchtere talent hebben we lang niets gehoord. Een artiest die met de ballad Over And Over Again gelijk bij het debuut een grote hit scoorde. Dat was zo’n vijftien jaar geleden. Daarna had Valentine nog succes in Japan, maar hoorden we in ons kikkerlandje eigenlijk weinig meer van hem. De platen verschenen vooral in het land van de rijzende zon. Totdat The Most Beautiful Pain begin 2006 wel een Europese release kreeg. De titel van die plaat geeft goed het karakter van de maker aan: soms wat zwaar qua inborst, maar immer in staat tot Robby het maken van de prachtigste dingen.

VTobberigealentine topper Discografie

Robby Valentine ...... 1992 The Magic Infinity ...... 1993 Live And Demos (EP) ...... 1994 Hand In Hand (EP) ...... 1995 Valentine ...... 1995 Valentine 4 United ...... 1997 * Christmas In Heaven (EP) ...... 1997 * No Sugar Added ...... 1998 * Believing Is Seeing ...... 2000 The Most Beautiful Pain ...... 2006 Falling Down In Misanthropolis . . . . 2007 *

Projecten Zinatra - The Great Escape ...... 1990 We spreken Robert Kempe, zoals de artiest in het dagelijks leven tof vind, maar opne- V - Valensia / Valentine ...... 1999 * heet, in zijn Leusdense drive-in woning. De benedenverdieping men eigenlijk haat. Te V - Valentine vs Valensia ...... 2002 * Delectrified - Marlies ...... 2007 is ingericht als studio waarin het muzikale wonderkind (geboren intensief, ik word daar V - Nymphopsychoschizophonic . . . . ? 1968) vast de nodige uurtjes doorbrengt? depressief van. Ik hou * = alleen in Japan verschenen “Dat valt eigenlijk wel mee. Ik ben niet iemand die hele dagen ook niet van uitgaan zit te zoeken naar geluiden of mooie stukjes. Soms doe ik ofzo. Ben vaak bin- maanden lang helemaal niks.” Daar houdt dan ook de vergelij- nen, dus het woord kluizenaar is wel op z’n plaats.” Robert laat king op met dat andere multitalent, Arjen Lucassen. Kempe: “Op het wat schuchter uit de mond rollen. Hij zit tevens wat onze- twee Ayreon-platen heb ik wat gastpartijen gespeeld. In som- ker heen en weer te draaien op de stoel, maar is tegelijkertijd mige dingen lijken we best op elkaar, maar de manier van com- enorm openhartig en eerlijk. poneren is toch anders. Ik weet dat Arjen inspiratie krijgt als hij gaat hardlopen. Dat doet hij dan ook veel. Ik ben niet zo actief VALENSIA en sportief. Ben eigenlijk best wel lui. Meestal bedenk ik een Bijvoorbeeld over de periode dat hij in Japan woonde. Daar nummer helemaal in m’n hoofd. Als het dan staat, ga ik het pas was hij naartoe gegaan vanwege de liefde. Enige tijd was hij opnemen in de studio. En dan kan ik ook achter elkaar door- daar gelukkig met een meisje, maar uiteindelijk liep de relatie gaan. Maar ik zal je vertellen dat ik spelen en optreden helemaal toch spaak. Daarna volgde een periode waarin hij samenleefde Interview Tekst: Robbert Schuller / Fotografie: Marc van Peski 39 met een Spaans meisje. Helaas liep dat ook minder goed af. Het vreet aan me dat ik nu platen maak, maar eigenlijk niet kan Veel gevoelens hierover zijn terug te vinden in de tracks op spelen ter ondersteuning daarvan. Dus liever weer een hit waar The Most Beautiful Pain die in het voorjaar van 2006 door het ik mee kan spelen, dan een succesvol album.” Nooit overwogen Italiaanse label Frontiers op de Europese markt werd gebracht. om in plaats van een solocarrière lid van een band te worden? “Als ik me slecht voel dan krijg ik gek genoeg wel altijd “Dat heb ik geprobeerd een paar jaren geleden. Heel klein met inspiratie. Zo is dat bij dat album ook gelopen. Die plaat lag een zangeres. Dan was ik bassist. Maar uiteindelijk leidde dat eigenlijk al dik twee jaar op de plank, maar mijn toenmalige ook tot niets. Dus ik bewaar m’n energie nu maar voor de eigen Japanse label wilde hem niet uitbrengen, want ik was geen muziek.” Overigens werkt Kempe sinds kort wel samen met een grote act meer bij die stal. Via via kwam ik met Frontiers in zangeres, namelijk Marlies die vierde werd in de Idols tv-reeks contact en die hadden direct interesse. Nu zie je dat Japan van 2004. Er is een EP gemaakt en een album in voorbereiding. aansluitend het album toch nog uitbrengt. Jammer dat het zo Samen doen ze optredens die in 2008 moeten uitmonden in een lang heeft geduurd hier in de eigen omgeving. Het voelt alsof heuse theatertour. Dan is het meer dan een decennium geleden ik in die tien jaar relatieve afwezigheid wat heb verknald. dat de artiest voor het laatst op de planken stond. Daar komt nog bij dat de hele muziekscene de voorbije jaren behoorlijk veranderd is.” Want hoewel Robby in Nederland NAGELLAK sinds medio de jaren negentig wat uit beeld is, bracht hij Het imago speelt Valentine soms behoorlijk parten. “Kijk, het in Japan albums uit. De bombastische melodieuze hardrock Nederlandse publiek houdt van ‘ideale schoonzonen’. Dat ben ik van de man met de herkenbare Queen-referenties kon daar natuurlijk niet. Zie er soms extravagant en weird uit. Nagellak op aardig wat bijval rekenen. Van het eerste album gingen en oogschaduw is dan duidelijk al te veel voor de mensen. Door nog 100.000 stuks over de toonbank in het Verre Oosten. Er druk van de platenmaatschappij kwam ook mijn artiestennaam is zelfs enige tijd een samenwerking geweest met zo’n ander Robby Valentine er. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik me hele- Nederlands wonderkind: Valensia. De naam van dat project maal geen Robby voel. Ik vond de naam Valentine los altijd veel was ‘V’. In totaal zijn er twee albums uitgerold, alleen voor de beter. Eén woord, net als Prince of Madonna ofzo,” sombert hij Japanse markt. Een derde is af en ligt gereed voor release. een beetje. Piano en gitaar zijn de favoriete instrumenten. Dat terwijl de synthesizers en keyboards in rekken staan opgesteld QUEEN in de studio. “Ik raak minder gesteld op toetsen. Het is toch Hoe verliep die samenwerking eigenlijk? vaak voor het opvullen van tekortkomingen. Ik heb gemerkt dat “In het begin best goed, maar naarmate het vorderde, werd dat niet altijd hoeft.” Is een plaat eenmaal klaar dan valt er een het steeds lastiger. We hebben allebei een andere manier van dosis spanning van de muzikant af. “Ik herken dat wel van Arjen schrijven. Als Valensia en ik dus samen in een ruimte aan Lucassen, die het ook altijd over een ‘zwart gat’ heeft na afron- het werk gingen, botste dat soms behoorlijk. Voor de meest ding. Ik kan dan maanden niks doen. En dan komen er recensies. recente platen hebben we onafhankelijk van elkaar materiaal Ik lees ze wel. Negatieve doen altijd pijn. Met de positieve ben aangeleverd. We zien elkaar niet zo veel meer nu. Hij woont je het altijd helemaal eens. Iets minder wat ik me herinner was in Spanje, maar bellen doen we wel geregeld.” Queen is voor een optreden in ’94 op een festival met allerlei heavy bands. beide artiesten een grote inspiratiebron. Robert Kempe draait Op zich lekker gespeeld, maar wat etterbakken gooiden drinken de stoel naar het mengpaneel en laat een spetterende cover- en graspollen. Dan hoor je ’s avonds op de radio een reactie als versie van Queen’s Flick Of The Wrist horen die hij pas heeft 'Geweldig festival met allemaal toffe bands. Alleen die Robby opgenomen. “Dat is m’n eerste cover van Queen ooit. Een Valentine was een rotte appel, dat sloeg nergens op.' Dan heb favoriete track van hun doorbraakalbum Sheer Heart Attack ik wel de neiging om naar de studio te rijden.” en die komt op de CD Falling Down In Misanthropolis. Die wordt donkerder en steviger, met meer gitaren enzo. Maar VALENTIJNSDAG uiteraard wel melodieus. De titel is een mix van de woorden Naast het werk met Idols-zangeres Marlies heeft Robert ook nog misanthroop en Metropolis, de stad van Superman. Dingen songs opgenomen met een persoonlijke vriend: Peter Strykes. Ze die ik bij mij vind passen.” De grote inspiratiebronnen uit de kennen elkaar uit de tijd dat ze speelden in de AOR-band 1st jeugdjaren zijn Queen, ELO en The Babys met klassezanger Avenue. Voor hun debuut-CD uit 1992 pende Kempe namelijk John Waite. “Recent heb ik ook een nummer van Abba opge- nagenoeg al de songs en speelde hij de keyboards in. Strykes nomen. Toentertijd kon dat natuurlijk niet. Daar was je op zingt nu materiaal van Robby Valentine. Wellicht een goede school tegen, maar eigenlijk zat het zo goed in elkaar. Heel zet, omdat in recensies een enkele keer werd geklaagd over de knap.” 'dunne' zang van Valentine zelf. Overigens verschenen de eerste platen onder de naam Robby Valentine later als Valentine. “Zo MARLIES wilde ik het eigenlijk ook. Toen ik het bedacht, eind jaren tach- Live optreden is al weer meer dan tien jaar geleden. “Iets wat ik tig, was Valentijnsdag en dat soort onzin nog helemaal niet in. wel heel leuk vind om te doen. Ik hoop ooit toch weer met een De platenmaatschappij wachtte ook met het uitbrengen van het band de bühne op te gaan. Ik voel me ook meer in het algemeen debuut tot het 14 februari was. Ook al zo'n ellende. Toen was een artiest dan iemand die toevallig muziek maakt. Dus niet er alleen al een Amerikaanse rockband die Valentine heette en puur muzikant of keyboardspeler. Nee, ik wil performen. Mijn moest het net iets anders worden.” Een beetje knorrig vervolgt frustratie is dat ik niet zo populair ben en daardoor niet optreed. hij z'n relaas over podiumkleding. “Het moet tegenwoordig 40 Interview

allemaal lelijk en sleazy zijn. Net of je als artiest naar de bouw moet. Lezen, horen, kopen Doe eens wat moeite, het mag best show zijn. Marilyn Manson doet dat bijvoor- Voor een recensent is het makkelijk om de bespreking te eindigen beeld wel, al gaat met “mag in geen enkele verzameling ontbreken”. Immers, over het die weer ‘over the Lalgemeenezen, krijgt de recensent een promo-exemplaarhoren, in de bus, wat kopen top’. Nee, ik hou meteen ook de enige vorm van ‘bezoldiging’ is voor het vaak lange, van mooie aan- nachtelijke werk. Niettemin betreft het een voorsprong op de door- kleding. Je hoeft snee muziekliefhebber die vaak diep in de buidel moet tasten en niet op het podium te staan in een outfit waarin het zijn aankopen omwille van de gezinsvrede moet beperken. Telkens lijkt of je net je bed uitkomt…haha.” als een nieuwe iO in de bus valt, worden meer dan 120 albums besproken. Zelfs wanneer je je als lezer enkel beperkt tot de ‘vette JAPAN krenten’ ben je een serieuze hap uit je budget kwijt. En dan hebben Terugkijkend heeft het imago mogelijkerwijs een door- we het nog niet eens over het enorme aanbod aan concerten. Ook braak in de USA in de weg gestaan. “De platenmaat- al proberen bepaalde mailorders (Beyond Rock, Progwalhalla, …) schappij had best geld uitgegeven voor een studio de prijs van een CD democratisch te houden (bij het Franse Shop en producer, maar een bons vond mijn uiterlijk toch 33,00 kost een enkele CD vaak 21,00 euro!) toch is de aanschaf van niet echt tof. Ze zochten meer een ballad-jongen als een progrelease vaak een dure gok. Er bestaat echter een aantal Richard Marx of Bryan Adams. Zou ik in een spijker- mogelijkheden om goed voorbereid tot aankoop over te gaan. broek, wit shirtje en leren jack op moeten treden. Nou niet dus, zo wilde ik het niet. Aan de andere kant heeft Het zou oneerlijk zijn te beweren dat elke bespreking in iO Pages het extravagante wellicht voor Japan wel geholpen, een waterdicht eindresultaat geeft. Elke recensie is trouwens de want daar accepteerden ze het en vonden ze het hip.” objectieve momentopname van één medewerker en kan door een En hoe zit het dan met die rol als frontman? “Vroeger derde totaal anders geïnterpreteerd worden. Ook naarmate de tijd wilde ik altijd zanger en pianist worden. Bleek dat ik vordert en het aantal beluisteringen toeneemt, kan de mening van astmatisch was en vaak verkouden, dus echt goed werd de recensent wijzigen. Eerlijk is eerlijk. Het blad dient dan ook als dat zingen niet. Zodoende schoof ik meer door naar de leidraad en niet als bijbel! Het is de bedoeling dat je via iO tot een toetsen. Maar eigenlijk vind ik in de schijnwerper staan eerste selectie overgaat,L die titelsezen, duidt waarvan je iets méér wilt horen, kopen dus leuker dan weggedoken achter de synthesizers.” We weten en nog het liefst méér wilt horen! mijmeren verder over de grote inspiratiebron Queen. “Toen ik negen was gingen we voor het eerst naar een MYSPACE concert. Met het hele gezin. En het jaar daarop weer. Een eerste aanrader is het gigantische aanbod op MySpace waar Het voorprogramma zijn van Brian May jaren later was ondertussen maar liefst, hou je vast, 206 miljoen unieke sites zijn natuurlijk fantastisch. Heel lang heb ik contact met aangemaakt. Onder hen heel wat pagina’s over muziekgroepen en hem gehouden, alleen de laatste jaren niet meer. Wat warempel ook een indrukwekkend aantal progartiesten met zowel ze nu doen met op zang vind ik ook niet gevestigde namen als aanstormend talent. Het feit dat MySpace echt meer mijn ding.” volledig gratis is, trekt natuurlijk beginnende, jonge artiesten als een magneet aan. Per ‘account’ kunnen vier volledige songs ter SOMS ZWAAR beschikking worden gesteld. Als er bijgevolg een nieuwe CD uit Muziek maken voor anderen is dat dan niks? “Eigenlijk is waarvan je een bespreking leest in iO, is de kans groot dat er wil ik zelf een catalogus opbouwen met eigen werk. nummers van te vinden zijn op MySpace. Enkel de naam van de Als het voor anderen is dan zie ik het toch meer als artiest in de zoekmodule inbrengen en MySpace loodst je auto- een straf. Echt commercieel bezig zijn met muziek ben matisch naar de bewuste pagina. Vervolgens klikken op één van ik zo weer zat. Het is soms zwaar. Het heeft heel lang de titels van de nummers bovenaan het scherm, achterover leunen geduurd voordat The Most Beautiful Pain verscheen. en genieten van de muziek. Op die manier leer je héél wat nieuwe Die lag al jaren klaar en er gebeurde maar niks. Dat symfo kennen. Tip: surf naar www.myspace.com/symforce waar is dan heel frusterend.” Gelukkig is er door de recente onder ‘friends’ reeds 1200 artiesten te vinden zijn in het proggenre. samenwerking met zangeres Marlies en een aantal Eén klik op hun foto brengt je direct naar hun pagina waar hun concerten in het vooruitzicht weer een zonnetje aan de muziek op je wacht. horizon voor het tikje tobberige talent uit Nederland. Website: www.robbyvalentine.com L e z e n , horen, artikel 41

Lezen, horen, kopen

DOWNLOADS CD-SAMPLERS Een tweede alternatief is Mindawn. Opgericht door Progrock Een voor Nederlandstalige lezers misschien niet voor de hand Lezen, horen, kopenRecords baas Shawn Gordon is Mindawn te vergelijken met liggende tip komt er in de vorm van een abonnement op het iTunes, namelijk een platform waarop muziek wordt aange- Franstalige kwartaal progzine Progrésiste. Dit als A5 verzorgd boden die je kunt downloaden. Groot verschil met iTunes is boekwerkje komt sinds enkele edities telkens met een speciaal echter dat je de nummers integraal kunt beluisteren in plaats voor het blad samengestelde CD-sampler. Een jaarabonne- van alleen fragmenten voordat je tot aankoop overgaat. Je ment dat recht heeft op vier magazines en dus ook vier speci- kunt elk nummer trouwens gratis driemaal volledig beluiste- ale CD-samplers kost slechts 25 euro. Dus ook al is je kennis ren. Daarna kost een CD je tussen de 6,99 en 8,99 dollar. Door van de Franse taal ronduit onbestaand, toch is een bedrag van de belachelijk lage koers van de dollar komt een download van 25 euro (ook te betalen via PayPal) best betaalbaar (= 6 euro een recent album momenteel neer op een prijs tussen de 5,00 per sampler met meer dan 70 minuten muziek geplukt uit de en 6,50 euro. Bovendien komen er geen extra verzendkosten meest recente prog-CD’s). Meer info op www.progresiste.com. bij, heb je het album in uitmuntende kwaliteit in een mum van Eveneens interessant én met telkens een gratis CD-sampler tijd op je harde schijf én krijgt de artiest meteen de royalties zijn het Duitse Eclipsed (www.eclipsed.de jaarbonnement = 10 overgemaakt. Je kunt ook nummers afzonderlijk downloaden nummers = 49,50 euro) en het Argentijns/Spaanse Mellotron om zo eigen verzamelaars aan te maken. Individuele down- (www.mellotronweb.com.ar elke editie = 10 dollar + 10 dollar loads kosten gemiddeld slechts 1,24 dollar (= 88 eurocent) verzendkosten). of het dubbele wanneer het om een ultralang nummer gaat. Tenslotte zijn er nog de gespecialiseerde progradioprogram- Full CD’s zijn in principe goedkoper. Betalen kan via PayPal of ma’s. Vanzelfsprekend is dat op zondag van 20 tot 23 uur creditcard. De toekomst? Surf naar www.mindawn.com waar On The Rocks op de internetradio Laser te bereiken op www. je eerst moet inloggen (gratis). Er wordt slechts een handvol laserradio.nl. Een oude bekende is Radio Xymphonia dat elke vragen gesteld waarna je meteen aan de slag kunt. Onnodig zondag uitzendt via Omroep Almelo tussen 20 en 22 uur. om bijkomstige software te installeren. Momenteel krijg je Meer info via www.members.home.nl/xymphonia die sinds maar liefst een aanbod van 40.000 songs waaronder heel wat kort ook een livestream aanbiedt. Ook nog in Nederland is Lezen, horen,materiaal dat ondertussen niet langer op CD verkrijgbaarkopen is, er het programma Symfo City elke maandag tussen 21 en 23 muziek van kleinere labels, pakweg alles van Progrock Records uur op Radio Apeldoorn (kabel 93,1 MHz antenne 107,1 MHz en een gretige greep uit de Musea catalogus. Je bezit dan wel - info via http://welcome.to/symfocity). Eveneens interessant de muziek, maar niet het booklet noch inlay. zijn www.progrock- Toch zeker eens proberen want voor je het weet radio.com en www. wordt dit één van je meest bezochte sites. progradio.net. Het spreekt voor zich dat de sites van de arties- ten zélf vaak ook muziekfragmenten bevatten. Vanaf heden vormt Jammer genoeg duren die vaak niet langer dan iO Pages samen met één minuut, waarbij de vraag rijst welke minuut bovenstaande sug- nu relevant kan zijn ? gesties één geheel om het hedendaagse prog-aanbod tenvol- le te beleven. Véél lees- én luisterge- not! L e z e n , horen, 42 Interview Patrik Lundström Viking in Ritual en Kaipa

Zet hem een helm op met twee van die enorme hoorns en je hebt het prototype Viking uit stoere jongensboeken of fantasy-films met een historische tik. Patrik Lundström (37) is met zijn lange blonde haar een imposante verschijning en heeft daarom al een streepje voor als frontman van een band. De Zweed speelt gitaar, maar is vooral bekend om zijn vocale kwa- liteiten. Dit jaar zong hij de partijen in van twee nieuwe albums: die van zijn eigen band Ritual en van de formatie Kaipa. Dubbel aanleiding dus voor een telefonische conversatie over twee CD’s die allebei een schitterende mengeling vormen van rock, pop, prog en folk. Discografie

Ritual Ritual ...... 1995 Superb Birth ...... 1999 Think Like A Mountain ...... 2003 Live (2-CD) ...... 2006 The Hemulic Voluntary Band ...... 2007 Ritual Kaipa Notes From The Past ...... 2002 Keyholder ...... 2003 Mindrevolutions ...... 2005 Angling Feelings ...... 2007 Interview Tekst : Freek Wolff 43

“Eigenlijk ben ik gewoon een fulltime muzikant van beroep,” KAT steekt hij van wal. “Ik werk als freelancer in studio’s, ook De nieuwe CD lijkt een soort sprookjestik te hebben, hoe zit als producer en ga op tournee met artiesten. Ik kan niet dat? meer tellen hoeveel dat er nu in totaal zijn, maar het waren “De plaat staat vol met sprookjesfiguren, geïnspireerd op het hele verschillende dingen. Nu ben ik bijvoorbeeld op tour- boek van de Finse schrijfster Tove Jansson. In alle nummers nee voor een speciale ‘ladies night’. Nee, dan moet je niet staat de wereld van de Moomins centraal, behalve bij In The aan Chippendales denken (lacht), maar het is wel helemaal Wild. Op deze manier zit je dicht bij een concept-album. Het gericht op vrouwen. We beleven daar veel plezier aan. Het krijgt een epische sfeer en gevoel. In het boek is Susanna de is een soort muziekfeest met allerlei stijlen en het is ‘groot’ hoofdfiguur en ook een kat speelt een belangrijke rol. Susanna in Zweden. Het is poprock, kun je zeggen, met de muzikant is moe en oud, maar dan wordt haar wereld betoverd. Alles Martin Stenmark.” verandert en haar kat wordt een monster. Het krijgt een Hoe is het allemaal met Ritual begonnen? surrealistisch tintje. Ik heb het begin geschreven, waarna ik “Daar ligt mijn creatieve thuis en mijn hart. In 1988 staken verder ging met Johan. Het album kent volgens mij magische Johan Nordgren (drummer), Fredrik Lundqvist (bas, mando- momenten. Dat overkomt je niet zo vaak, maar nu hebben we line) en ik de koppen bij elkaar. We kenden elkaar van de dat ervaren.” muziekklas in Stockholm. We schreven muziek en ik speelde Zeker tijdens het langste nummer tot slot, A Dangerous gitaar. Ik zong nog niet. De eerste band van ons heette Bröd Journey, herken ik die momenten. Dat heeft echt zo’n roman- (Brood) en het was een mix van prog, poprock en fusion. We tische sprookjessfeer, iets wat je bijvoorbeeld ook proeft in waren erg beïnvloed door de band It Bites, maar ook natuur- een nummer als All In A Mouse’s Night van Genesis. Misschien lijk door Yes en Genesis. Dat deden we tot 1992. Daarna omdat er in Ritual’s epic een kat voorkomt? kwam Jon Gamble (toetsen) erbij en werd Ritual geboren. We “We volgen daar precies het verhaal van het boek. Je kunt vonden meer en meer inspiratie in de folkmuziek. Dit kwam het meelezen in het booklet. Het is de kunst om in zo’n lang ook doordat Fredrik een studie over etnische muziek volgde. stuk een natuurlijke samenhang te creëren. We wilden het Hij kocht Ierse fluiten, bouzouki’s en is erg getalenteerd. Zelf niet maken puur met de lengte als doel op zich. Het bevat hield ik altijd al van folk. Bij Jethro Tull zie je ook die mix met eigenlijk kleine songs achter elkaar. Er zit veel drama in. Ja, folk, van die originaliteit houd ik wel. Nu gebruiken we meer de koorpartijen zijn sterk. Ik houd van die vocale harmonieën, de zogenoemde nyckelharpa, een soort viool met toetsen.” die heb ik op mijn pc gearrangeerd. Ik ben een grote fan van Queen in de jaren zeventig.” DEBUUT A Dangerous Journey heb ik gewaagd het Stairway To Heaven Hoe kwam het dat jullie debuut zo sterk was? van de prog te noemen… “We waren natuurlijk al heel wat jaren samen en dan verzamel “Nou, dat is teveel eer, maar ik herken absoluut wat je daar- je het beste van die afgelopen tijd. Dat is een voordeel, want mee bedoelt. De akoestische stukken sluiten hierbij aan. Delen je hebt al heel wat op de plank liggen. Voor ons waren dat van de stem van Robert Plant bezit ik ook, maar hij is iets allang klassiekers, zoals Seasong For The Moominpappa.” meer bluesrock georiënteerd.” Maar hoe ga je dan verder? Waar komt de titel van de CD vandaan? “Met het tweede album Superb Birth zochten we een “The Hemulic Voluntary Brass Band komt in een paar verhalen ‘straightforward’ en donkere sound. We brachten er meer van het boek voor. Hemulents zijn wezens die in de Moomin- hardrock in, en die insteek hebben we nooit helemaal losge- wereld leven. Die brassband speelt tijdens feesten. Jansson laten. Met het derde album Think Like A Mountain gingen we schrijft verder niet veel over deze fictieve band, maar we terug naar onze roots, maar op een eclectische, dynamische vonden de naam leuk en konden ons daar mee identificeren. en gevarieerde manier. Het was minder hard en meer song- Ja, het is net zoiets als het alter-ego van met hun georiënteerd.” Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band.” En dan nu het nieuwe album…een kraker als je het mij vraagt. FOLKLORE “Op de vierde CD The Hemulic Voluntary Band gebruiken we De ballad Late In November mag er zijn qua melodie… onze roots volop. Het was een kans om het perspectief in “Dat heb ik geschreven en het ontwikkelde zich aan de hand onszelf te vinden. Bovendien werden de oude albums gere- van de Snufking Moomin, een figuur die ’s winters slaapt en masterd en brachten we de live-CD uit. Voor het maken van in de zomer op avontuur gaat. Het heeft een relatie met de het nieuwe album vroegen we ons af van welke nummers filosofie van een Boedhistische monnik, een vrij man die er we nu het meest houden. Toen kwamen we overeen dat we met slechts een tent op uit trekt.” de muziek van het debuut-album wilden uitdiepen. Alles viel Scandinavië kent nogal veel sprookjesachtige, mythische ver- op zijn plek. We gingen niet voor een gelikte studioproductie halen… met veel verschillende klanken, maar juist voor de eenvoud “Onze klassieke saga’s hebben een speciale toon. Het zit vol van een clavinet, een grand piano en een trapharmonium. met folk en sprookjesachtige figuren. De verhalen kennen Die wordt door lucht aangedreven. Verder hoor je iets van de meerdere inhoudelijke lagen. De wezens lijken niet op men- Fender Rhodes, maar geen synthesizers, alleen een stukje in sen, maar gedragen zich wel zo. Ze zijn vreemd, maar ze leven Breathing.” normaal en vragen zich hetzelfde af als wij. De Fin Jansson

Interview 45

Wat vind je de beste typering voor Rituals muziek? “Daar kleeft altijd een risico aan, maar ik denk dat prog waarschijnlijk wel de lading dekt. Dat staat voor muziek waarbij de composities meer doorwrocht in elkaar steken dan bij standaard rock. En het gaat om structuren en arran- gementen die invloeden mee- pakken uit andere stijlen. Die dingen zijn toepasselijk voor het nieuwe album. Ik vind dit ons meest progressieve album tot nu toe. Dat zit hem in de lange epic (26 minuten), de verschillende stemmingen en ongebruikelijke instrumenten.” Je bent vooral geïnspireerd door Engelse rockmuziek? “Freddie Mercury vind ik echt geweldig. Hij hield zich niet in en zong expressief. Hij luis- terde veel naar The Beatles. Daarnaast bezit Peter Gabriel die intense dramatiek en is Jon Anderson de ‘Mickey Mouse’

Kaipa van de prog, prachtig.” “Freddie Mercury vind ik echt geweldig” HANS LUNDIN schreef prachtig en heeft een grote fascinatie voor de wilde Wat is precies jouw plek en aandeel in Kaipa? natuur. De wezens representeren de kanten van de menselijke “Bij Kaipa ben ik gewoon sessiezanger. Ik zing, breng wel natuur. Dit zie je in de dialogen, de humor, de folklore, de ideeën en arrangementen in, maar ben verder niet betrok- prachtige taal en de melancholie.” ken bij de exacte invulling. Het is de band van Hans Lundin In nummers als The Groke en de titeltrack hoor ik duidelijk de (toetsenman). Voor mij is het gewoon een hele leuke klus om invloed van de band Gentle Giant… te doen. Ik geniet enorm van Kaipa.” “Ja, dat klopt. We zagen dat bewust als een ‘viering van Hoe zou je de twee drummers van Ritual en Kaipa vergelijken? Gentle Giant’. We hebben dat pad volledig bewandeld. Ik “Nou, Morgan Ågren van Kaipa is extreem technisch. Hij heb altijd al een zwak gehad voor die groep. We wilden die behoort tot de top in de hele wereld. Johan is een zeer melo- traditie een beetje voort laten leven. Het zijn van die poly- disch gedreven muzikant, net als Phil Collins. Hij heeft ‘hele ritmische patronen waar je door de structuur toch samen grote oren’. Hij bespeelt ook meer instrumenten en compo- één bed schept. Dat is een beetje lastig om te spelen, maar neert. Hij past niet zoveel trucjes toe en speelt heel groovy. de moeite waard om te proberen. Als je dat accuraat doet, Ja, hij zit graag op een lage kruk.” kan het nog swingen ook. Dat is natuurlijk veel leuker dan de Nu heeft Kaipa een andere gitarist in . Was het accoorden vol spelen.” geen optie dat jij de gitaar ter hand zou nemen? “Jawel. Hans heeft me gevraagd dat te doen, maar ik heb nee JETHRO TULL gezegd. Ik had daar geen tijd voor. Bovendien kon ik zo meer Is de rock net zo belangrijk voor jullie als de folk? tijd en energie steken in de zang. Ik heb ook Aleena geholpen “In Ritual is het een soort ‘mid-evil’ smaak van die twee. Daar als een soort coach bij haar zangpartijen. Dat ging heel goed. heb ik geen excuus voor. Jethro Tull heeft ook die kleur van Zij is trouwens als solo-zangeres heel populair, zeer getalen- klassieke hardrock en Brits Keltische folkrock. Mannen met teerd en een succesvol songwriter in de hele popwereld. Zij baarden…haha. Wij gebruiken bijvoorbeeld ook een traditi- concentreert zich nu op intieme songs, bijna in de stijl van oneel instrument uit de Zweedse bossen, de näverlur. Dat is Simon and Garfunkel of Joni Mitchell.” heel moeilijk te bespelen en geeft slechts één toon (langwer- Jij hebt zelf geen zin in een solo-carrière? pig blaasinstrument). Ik gebruik het vooral als een gimmick “Neuh. Met Ritual doe ik precies wat ik wil. Daar steek ik alle op het podium. Het ziet er wel cool uit (lacht).” energie in. We hebben veel lol samen.” 46

Besselink: “De muziek voor Life Cycle is door mij gecomponeerd. Het zat al een aantal jaren in mijn hoofd. Nadat ik er zes num- mers voor geschreven had, kwam ik een beetje ‘vast te zitten’. Ik Kramer ging op zoek naar muzikanten om de muziek uit te voeren en Concept in café zo ontstond het idee van een band. Dat werd Lorian. Jeroen zat daar ook in.” Progressieve rock en conceptalbums. Ze lijken Vriend: “Marc en ik waren hier erg serieus mee bezig. Het werd ook steeds drukker. Dat leverde wat praktische problemen op. bijna met elkaar getrouwd te zijn. Het is altijd We zijn toen in goed overleg tot de beslissing gekomen dat wij extra interessant als een Nederlandse band zich onder een nieuwe naam verder zouden gaan met het project Life Cycle. Dat is immers de muziek van Marc. En dat de overige hieraan waagt. De vanuit Amsterdam opererende drie jongens Lorian gingen voortzetten. Met Rob en Harald heb- ‘post-symfonische’ groep Kramer voert reeds ben wij de mogelijkheid om dynamiekverschillen in de muziek aan te brengen. De rustige stukken klinken rustiger en de hef- een aantal jaren het concept Life Cycle uit, een tige stukken heftiger. Zo is Rob iemand die heel subtiel maar indrukwekkend verhaal en muziekstuk. Door veel ook stevig kan spelen. Er is meer sfeer ontstaan.” De Jong: “We bewegen ons in diverse richtingen. We hebben op te treden, speelde de band zich uitstekend in wel het stempel symfo, maar zelf noemen we het wel eens ‘post-symfonisch’.” de kijker. En nu is de CD van Life Cycle uit. Marc Waar liggen jullie roots? Besselink (zang, toetsen), Jeroen Vriend (bas), Besselink: “Dat zijn de bekende symfobands als IQ, Camel en Marillion. Vooral een album als Brave van Marillion spreekt bij Rob de Jong (gitaren) en Harald Veenker (drums) mij sterk tot de verbeelding. Dat is, net als Life Cycle, een con- Discografie leggen uit hoe deze tot ceptverhaal. In de muziek staat, net als bij Marillion, de melodie Lorian voorop. Je hoort dat goed in het gitaarwerk van . Life Cycle, Live opnamen uit de Rode Hoed ...... 2003 stand is gekomen en wat Hij speelt niet alle gaatjes dicht. Tegenwoordig luister ik veel naar Porcupine Tree.” Kramer er allemaal te gebeuren Kramer (CDR, 3 tracks) . . . . . 2006 Veenker: “Bij mij is het ook begonnen met de grote namen als Life Cycle ...... 2007 staat. Genesis, Rush, UK en Marillion. Later ben ik gaan luisteren naar het steviger werk van en Sjako. Peter Gabriel heb ik Interview Tekst: Paul Rijkens / Fotografie: Bert Treep 47 herontdekt en momenteel luister ik ook naar moderne bands als Is het niet moeilijk om als jonge band het verhaal van iemand Radiohead en Snow Patrol. Naast drums speel ik piano.” anders te spelen? Vriend: “Mijn grote held is Fish, naast een aantal bassisten. In Besselink: “Best wel, maar je moet weten dat het schrijven het verleden heb ik werkelijk van alles gespeeld: van pop via van teksten vrij lastig is. Een volgend project waaraan ik werk, soul naar bigbandmuziek.” schrijf ik ook samen met een tekstschrijver, maar er komen wel De Jong: “Punk. Ik was vanaf 1974 gitarist in een aantal punk- dingen van mezelf in terug. De muziek komt meestal van mijn bandjes. De bekendste was The Duds. Daarna ben ik me meer hand, maar de andere bandleden voegen erg veel toe. Voor het bezig gaan houden met metal, maar de muziek van Genesis, ELP volgende project zijn vier nummers gereed, die samen ongeveer en ook Bach heeft me altijd aangesproken. De melodie moet de een half uur duren. Man In The Park Part II kennen jullie al van basis zijn.” onze mini-CD.”

KRASSEN IN MUUR DE RODE HOED Wat betekent de naam van de band eigenlijk? Life Cycle is ook in het Amsterdamse theater de Rode Hoed uit- Besselink: “Niets. We moesten een naam hebben omdat we gevoerd. Houden jullie van het theatrale aspect? enkele radio-optredens hadden staan. Rob kwam met een aan- Besselink: “Dat was nog met Lorian. Er zat niet in mijn achter- tal mogelijke namen voor de dag en deze leek ons wel wat, ook hoofd dat het een theaterstuk zou worden. Het was in eerste visueel gezien.” instantie het idee om Life Cycle met een klassiek ensemble uit Waar gaat Life Cycle over? te voeren. Het optreden in de Rode Hoed kwam tot stand van- Besselink: “Het verhaal is niet door mij geschreven maar door wege het feit dat ik daar werk. Het was een prima ervaring. We Emiel Borkus. Het bestond al ruim voordat de band is begon- hebben al eens met strijkers gespeeld. Kippenvel! Het optreden nen. Het verhaal gaat over een broer en zus die op zoek zijn werd ondersteund met projecties en een operazangeres. Delen naar hun verdwenen vader. Hun zoektocht leidt naar hun van het concert zijn op de CDR Life Cycle Live terecht gekomen. ouderlijk huis, waar ze een verhaal vinden dat in de muur is Het is bekend dat symfobands lastig optredens krijgen. Gelukkig gekrast. Dit verhaal blijkt het dagboek van hun vader te zijn. hebben Lorian en Kramer een aantal keren in voorprogram- Daarin kijkt hij terug op zijn kinderjaren en op zijn ontwik- ma’s mogen staan van bands als Manfred Mann’s Earth Band, Galahad en It Bites. Wij treden echt overal op. Ik probeer van alles te regelen. Zo treden we misschien wel twintig tot dertig keer per jaar op. Het bijzondere is dat het in cafés soms muisstil is als we er spelen. Rob en ik hebben zelfs een akoestische tour door Engeland gedaan. Deze zomer hebben we nog in Engeland het voorprogramma verzorgt van Pallas en Blind Ego. In april 2008 spelen we wederom in Engeland samen met Focus. Mijn droom is om een keer in Japan te spelen.” De Jong: “Laatst stonden we op een “podium” dat zo klein was dat de mensen tussen ons door moesten lopen om naar het toilet te gaan, ha ha.” Besselink: “In 2006 hebben we een nieuwe demo opgenomen. Zelfs vanuit Rusland en Mexico is belangstelling getoond.” Jullie hebben plannen om Life Cycle weer live uit te voeren? Besselink: “Er staat een en ander gepland. Zo hebben we onze CD-presentatie op 15 december in Paradiso. Daar zullen we een keling tot volwassene en uiteindelijk tot oude man. Als kind verkorte versie spelen, zonder toeters en bellen. Het echte werk besefte hij nog niet dat de vele dromen die hij had soms doen we volgend jaar. We willen Life Cycle een aantal keren moeilijk te verwezenlijken zouden zijn. Het volwassen worden uitvoeren op een speciale manier.” bracht veel pijn en teleurstellingen met zich mee. Hij vergat De Jong: “We geven op 27 februari 2008 een concert in theater zijn dromen en werd opgeslokt in de maatschappij. Zijn eigen Regentes in Den Haag. Dat wordt heel bijzonder. Het optreden idealen maakten plaats voor de idealen van anderen. Hierdoor wordt ondersteund door projectie van beelden, gemaakt door was hij geen individu meer, maar slechts onderdeel van een Hans Kok. Hij is ontzettend creatief en werkt onder andere goed geoliede maar identiteitsverslindende machine. Alleen samen met Spinvis.” in zijn dromen was er nog ruimte voor de man die hij wer- Marc, jij speelt toetsen en zingt. Dat beperkt je bewegingsvrijheid. kelijk was. Pas toen hij oud was, realiseerde hij zich wat hij Hebben jullie geen plannen om een keyboardspeler toe te voegen? had opgegeven en kreeg hij spijt van de keuzes die hij had Besselink: “Daar hebben we over nagedacht. We vormen met gemaakt. De dingen die hij echt wilde, had hij altijd uitgesteld, z’n vieren echter een goed team. Een nieuw bandlid zal een maar toen hij dit besefte was het al te laat. Om te voorkomen nieuwe mening opleveren, weer een vriendin of vrouw. Het gaat dat zijn kinderen de zelfde fout zouden maken, kraste hij zijn goed zo en we laten het hier voorlopig bij. Het huis Life Cycle is levensverhaal in de muur. Kortom, durf te dromen en geef je af. Nu kunnen we er in gaan wonen.” idealen nooit op! Je leeft maar één keer!” Website: www.kramer-music.nl 48 Concertagenda live in concert

After Forever Mostly Autumn e-live 14/12 Amstelveen, P60 15/12 Sittard, 14/12 verviers (B), Spirit Of 66 schouwburg 15/12 zoetermeer, De Boerderij 13 oktober 2006, TU, Eindhoven 21/12 rotterdam, Waterfront De E-Live en E-Day festivals zijn en blijven unieke gebeurtenissen. Ondanks de 23/12 tilburg, 013 Nightwish 26/12 hardenberg, Podium 21/03 Amsterdam, Heineken Music Hall opkomst van het internet en de mogelijkheid om mensen in cyberspace te ont- (& Autumn & Epica) moeten, blijft de behoefte aan persoonlijk contact tussen musici en fans gelukkig 28/12 purmerend, P3 Picture of the Moon aanwezig. De festivals bieden deze mogelijkheid. E-Live (voorheen KLEMdag) wordt 15/12 Barneveld, Stedsj (metalfestival) Android Soul & Gandillion 29/12 Nijmegen, rockcafé Backstage al bijna 20 jaar gehouden. Er zijn maar weinig kansen om elektronische muziek live 29/12 reeuwijk, Plug Unit te zien, daarom dienen E-Live en E-Day gekoesterd te worden. De editie van 2007 Plackband Arena & Plackband 12/01 zoetermeer, De Boerderij (& Kayak) kende een drietal concerten in de grote zaal en een aantal optredens ‘boven’, van 04/04 ittervoort, CC De Mortel 30/01 den Haag, De Paap Suryia uit Duitsland (Jürgen Bruhn en Björn Vogelsang). In de grote zaal opende Maxxess (de Duitser Max Schiefele). Max is een van de meest Autumn Queensrÿche 15/12 veenendaal, Escape 14/12 rijssen, Lucky & Co controversiële musici onder elektronische muziekfans. Dat komt omdat hij elektro- 26/12 hardenberg, Podium nica mengt met stevig gitaarwerk en vrij heftige ritmes (gelukkig geen dance). Zijn & After Forever & Epica) Riverside 19/01 veghel, Monsters of Mariaheide 13/12 zoetermeer, De Boerderij (& Dial) muziek heeft kenmerken van progrock en metal. David Gilmour en Saga behoren dan (festival) 14/12 helmond, Plato (& Dial) ook tot zijn favorieten. Soms leek zijn muziek op een samenwerkingsverband tussen 15/12 hellendoorn, Lantaarn (& Dial) Gilmour en Tangerine Dream, soms lagen de ritmes iets teveel boven op de muziek, Casual Silence & Astral Travellers 16/12 Verviers (B), Spirit Of 66 14/12 eindhoven, The Rambler wat het vrij druk maakte. Maar zijn sequences, geluiden en gitaarsolo’s waren erg Uriah Heep sterk. Helaas had hij in het begin wat problemen met de techniek. Dead Soul Tribe 18/01 hellendoorn, Lantaarn 08/12 Weert, De Bosuil 19/01 helmond, Plato De Noor Erik Wøllo gebruikt ook gitaar maar doet dat op een geheel andere manier 20/01 zoetermeer, De Boerderij dan Maxxess. Wøllo creëert sferen die als ambient beschouwd worden, maar die Dial & Riverside 13/12 zoetermeer, De Boerderij Within Temptation & Metropole mijns inziens hiervoor veel te melodieus klinken. Op diverse momenten klonk het 14/12 helmond, Plato Orchestra alsof hij de ijzige omgeving van Noorwegen in muziek uitbeeldde, maar zijn klan- 15/12 hellendoorn, Lantaarn 07/02 rotterdam, 'Ahoy ken doen het ook prima als filmmuziek. Patrick O’Hearn laat zich duidelijk groeten ENorm Wishbone Ash in Wøllo’s muziek. Zijn CD’s behoren al jaren tot de absolute top in het genre. Ze 15/12 Breezand, Zaal Bloemenlust 08/02 zaandam, De Kade klinken bijzonder professioneel en dat was zijn optreden ook. Als toegift speelde hij 20/12 enschede, MC Enschede 09/02 helmond, Plato 21/12 middenmeer, De Oude Beurs 10/02 hengelo, Metropool verrassend een cover van Kraftwerk’s The Model. Uiteraard op zijn eigen wijze. 22/12 goor, Theater de Reggehof 24/02 verviers (B), Spirit Of 66 Als we het over professioneel hebben, dan geldt dat ook voor de hoofdact ARC. Deze twee heren, Ian Boddy en Mark Shreeve (ook bekend van Redshift), zitten al Epica 26/12 hardenberg, Podium TRIBUTE BANDS ongeveer 25 jaar in het vak en dat is te horen. Prima op elkaar ingespeeld lieten ze (& After Forever & Autumn) hun nieuwe album Fracture in z’n geheel horen. Dat betekende een uitstekende mix 04/01 , Hedon Astral Travellers (tribute to Yes) 05/01 Nijmegen, Doornroosje 14/12 eindhoven, The Rambler tussen Berlijnse School-sequences, vette solo’s, Mellotronsamples en wat moder- 11/01 haarlem, Patronaat (& Casual Silence) nere, industriële klanken (dit in vergelijking met Redshift). Dit alles werd gegoten 17/01 zaandam, De Kade in een melodieus jasje. Helaas - voor de puristen - had Shreeve zijn modulaire 18/01 dordrecht, Bibelot Cannon Ball (tribute to Supertramp) 19/01 Leiden, LVC 28/12 verviers (B), Spirit Of 66 Moogsynthesizer niet bij zich omdat deze momenteel uit elkaar ligt en met zijn 20/01 venlo, Perron 55 24/01 Leeuwarden, Romein Knight of the Progs MiniMoog had hij ook al problemen. Het exemplaar van Boddy werkte wel goed. 25/01 deventer, Burgerweeshuis 15/12 Noordwijkerhout, De Schelft Zo dient retro-elektronische muziek te klinken. Als toegift greep men terug naar 26/01 oss, De Groene Engel (festival) 06/01 verviers (B), Spirit Of 66 het oudere, melodieuzere werk van Shreeve. E-Live 2007 was een geslaagd, relaxt Fish Off The Wall (tribute to Pink Floyd) festival op een van de laatste mooie dagen van het jaar. 10/12 zoetermeer, De Boerderij 26/01 Leeuwarden, MC Schaaf 27/01 enschede, Go Planet Tekst: Paul Rijkens Kamelot 06/04 Amsterdam, Paradiso FESTIVALS Kayak 04/01 harderwijk, Cultureel Centrum Guitar Heaven I Paul carrack 05/01 dordrecht, Schouwburg Kunstmin 09/12 zoetermeer, De Boerderij 11/01 tilburg, Concertzaal Tilburg (16:00 uur) met: Jan Akkerman, 20 oktober 2007, De Lantaarn, Hellendoorn 12/01 zoetermeer, De Boerderij danny Lademacher (Brood), Bernie In een uitverkochte Lantaarn stond een levende jukebox op het podium. De Brit Paul (& Plackband) marsden (Whitesnake), Marcel 19/01 krimpen a/d IJssel, De Tuyter singor, Tonny Spinner (Toto) Carrack had de achtergrondzangeres en trompettist thuis gelaten, dit in tegenstelling 25/01 capelle a/d IJssel, Isala Theater tot de UK-tour. De wel aanwezige saxofonist en tweede toetsenist zorgden ervoor dat 26/01 eefde, Het Hart Eefde zij niet echt gemist werden. Carrack gaf een mooi kijkje in de popgeschiedenis: van 01/02 Almelo, Theaterhotel Almelo 02/02 Barendrecht, Theater Het Kruispunt Ace (How Long) via Squeeze (Tempted) naar Mike & the Mechanics (Silent Running, 07/02 hoogeveen, Theater De Tamboer Living Years, Another Cup Of Coffee en Over My Shoulder). Ook zijn solowerk is nooit 09/02 purmerend, Theater De Purmaryn 15/02 drunen, De Voorste Venne in de anonimiteit blijven steken, o.a. Don’t Shed A Tear en When You Walk In The 20/02 roosendaal, Schouwburg De Kring Room kwamen langs. Ongetwijfeld een feit waar 21/02 Naaldwijk, Westlandtheater hij het meest trots op zal zijn, is het door The de Naald 01/03 Nieuwegein, De Kom Eagles vastgelegde Love Will Keep Us Alive. Dat 07/03 spijkenisse, Theater De Stoep nummer heeft ook een plekje gevonden op Paul’s Kramer nieuwe album, net als Don’t Dream It’s Over van 15/12 Amsterdam, Paradiso Crowded House en Raining, Raining van Nick Lowe. In de live-uitvoeringen van deze avond Marillion 09/12 rijssen, Lucky & Co hadden dit typisch Carrack-nummers hadden 11/12 Amsterdam, Paradiso kunnen zijn: soms wat bluesy, dan weer jazzy, 12/12 Amsterdam, Paradiso maar altijd topkwaliteit popsongs. Tekst en foto: Bert Treep live in concert 49

geniáál, zo worden ze niet meer gemaakt hoor, alle ‘Peter Gabriel’. The Musical Box hedendaagse na-apers ten spijt. Opener Watcher 20 oktober 2007, Rai, Amsterdam Of The Skies is met zijn kippenvel-intro alleen al De Plackband had de mazzel een kek setje te mogen je ticket waard en er volgde nog zoveel moois: The verzorgen in de Amsterdamse Rai. Er viel ook iets Musical Box (zonder old man mask), Hogweed, het te vieren, want de band bestaat namelijk dertig overrompelende Fountain Of Salmacis. De energie jaar en dat is een prestatie in barre tijden voor de spatte er na 35 jaar onverminderd vanaf en Denis bizz. Hun opgewekte symfo gaf gitarist Ronald Gagné, technisch genomen een betere zanger dan Brautigam de ruimte om lekker te soleren en men Gabriel, haalde iedere noot. Wie bij de opkomst van had er plezier in. Maar mannen: wees lief en breng Magog (Suppers Ready mét vuurbommen) niet uit die leren broeken als de donder naar Het Leger Des zijn stoel wilde springen om met geheven armen Heils, alleen Jim Morrison kwam ooit weg met zo’n de rest mee te brullen zat stevig aan de valium! kreng! Na de pauze begon het ‘na-programma’ dat Tijdens Get Them Out By Friday werd de zaal door de Haagsuh jubilarissen hadden meegenomen, de de meegebrachte glitterbol opeens veranderd in een beste Genesis tribute band ooit: The Musical Box! met sterren bezaaid universum. “Invest in the church De eerste kennismaking dateert alweer van 2004 in for your heaven”. Zien is geloven! Bassist Sébastien de Pepsi Stage, een onvergetelijke avond met volle Lamothe bleek eens temeer het kloppende hart en zakdoeken en totale euforie! Diverse shows later zette als de grote vriendelijke reus zijn briljante valt zo’n fameuze ‘eerste keer’ emotioneel nooit te partijen neer. Lichte tegenvaller was dat drummer And The Coastliners. Als het niet op de setlist had evenaren, maar de Canadezen blijven imponeren Martin Levac, de perfecte Collins look- & sound a- gestaan, hadden we het desnoods zelf uitgevoerd! en ontroeren. Dus ook met deze Foxtrot Tour uit like, vertrokken is. Zijn plek werd ingenomen door Gelukkig voor alle aanwezigen hoefden we niet tot de tijd waarin Genesis al profiteerde van Gabriels Gregg Bendian (Mahavishnu Project). Weliswaar zulke draconische maatregelen over te gaan en werd verkleedpartijen en verhalende intro’s, maar nog niet twee maten ruimer dan zijn voorganger bleek hij deze klassieker het perfecte einde van een superieur was uitgegroeid tot het totaal-theater dat Selling en naarmate het optreden vorderde zeker in staat de avondje tijdreizen. Alleen al voor die mogelijkheid The Lamb brachten. Met slechts witte doeken op de illusie in stand te houden. In de toegiften uiteraard verdient TMB onze eeuwige dank! achtergrond en een basic lichtshow kwam de magie The Knife en als allerlaatste het nummer waar ons Tekst: Alice Switser grotendeels vanuit de muziek. Die is niet minder dan ploegje zo naar uitkeek: het onvolprezen Can Utility Fotografie: Menno von Brucken Fock

Frank van Bogaert & Mindgames The Musical Box & the watch

10 november 2007, Cultureel Centrum Merksem Antwerpen 3 november 2007, Koninklijk Circus, Brussel Dit dubbelconcert werd aangekondigd onder de noemer ‘Electronic music and The Watch speelde werkelijk vol vuur in een alweer gewijzigde bezetting. join forces!’ Wel, als fan van beide stijlen moet ik daar natuurlijk Alleen zanger Simone Rossetti en de toetsenman zijn overgebleven van het wel bij aanwezig zijn. Frank van Bogaert is een gerespecteerd persoon in de vierde studio-album Primitive van dit jaar! Ze speelden vijf nummers, onder wereld van de elektronische muziek. Zijn platen hebben een hoge kwaliteit op andere The Fisherman, DNAlien en Berlin, 1936. Voor alle nummers geldt dat ze compositorisch, speltechnisch en productioneel niveau. Professioneel ten top. Dat melodieus en krachtig zijn. The Watch is duidelijk beïnvloed door het Genesis was ook zicht- en hoorbaar bij zijn optreden. Hij speelde een mix van vrijwel al met Gabriel. De toetsenman speelde alles van bladmuziek en daar zaten heel zijn platen met de nadruk op het laatste album, het indrukwekkende Nomads. De wat string-Mellotron-tapijten tussen. De gitarist liet ons de ene na de andere muziek heeft trekjes van die van Vangelis en dat was ook te zien op het podium, wereldsolo horen, terwijl de bassist goed had gekeken naar Trey Gunn van King want daar wist hij zich - gelijk aan de grootmeester - omringd door een batterij Crimson. Concluderend behoort The Watch tot de belangrijkste bands van de aan keyboards, waaronder een MiniMoog Voyager en een Prophet 5. Daarbij huidige symfoscene. was goed te zien wat hij deed, omdat hij gefilmd werd (te zien op een scherm). Na jaren wachten was er dan eindelijk The Black Show van het Genesis album Gelukkig bestaan niet alle elektronische muzieksets alleen maar uit laptops. Frank Selling By The Pound, uitgevoerd door de legendarische band The speelde een energieke set waarin zowel filmmuziekachtige dingen, etnische klan- Musical Box. Ik behandel in deze recensie alleen de verschillen met The White ken, klassiek, pop en symfo een plaats kregen. Klasse. Niet alleen op het podium Show, die al eerder gerecenseerd is in november 2003. ontmoetten elektronische muziek en prog elkaar, ook in de studio is dat het Uiteraard is het volledige podium zwart in plaats van wit. Achter het podium geval, want Frank is de producer van het tweede album van Mindgames, Actors is een zwart gordijn met twee ronde diaschermen. De zandlopers hebben ze In A Play. Dit vind ik een indrukwekkende plaat van een van de beste progbands achtergelaten in Canada. De setlist en bijna alle dia’s zijn hetzelfde. Wel is er van het moment. Hun muziek is pure symfo en heeft regelmatig trekjes van het een muzikale uitbouw aan het eind van The Cinema Show. Ook speelt Gabriel vroege Genesis en het vroege Marillion. Bovendien heeft men met Bart Schram dwarsfluit tijdens het instrumentale eindstuk van Dancing With The Moonlit een zanger in huis die niet alleen een uitstekende stem heeft maar ook iemand is Knight links achterin op het podium. Net als in The Lamb neemt Gabriel ver- die zijn weg weet te vinden op het podium als performer en frontman. Dat komt schillende podiumposities in. Muzikaal staat het weer als een huis, zoals wij vooral naar voren in het prachtige epische nummer Royalty In Jeopardy waarin gewend zijn. De Genesis 1974 beleving is totaal. Wat een weergaloze kopie van hij een koning speelt. Het gehele album werd gespeeld. Ook bij Mindgames was het oude Genesis is dit toch. Tijdens het magnum opus Supper’s Ready knallen het geluid erg goed. Ik hoorde de toetsen zelfs. Dat is bij sommige progconcerten de eindstukken 666 en New Jerusalem eruit. Daarvoor in het middenstuk het helaas wel eens anders. De zaal, een fraai theater, was daar ook mede debet aan. Farao masker dat niet in de White Show zit. Gabriel draagt tijdens het laatste Instrumentaal is het dik in orde bij Mindgames met de scherpe gitaarsolo’s van stuk een open glitter kostuum. Voor de dames genieten natuurlijk! Dan The Rudy Vander Veken en de smaakvolle toetsen van Tom Truyers. Gedragen, licht Knife waar het enthousiaste publiek al om riep, waarin Gabriel in plaats van slepende symfonummers zijn de specialiteit van Mindgames met als hoogte- de microfoonstandaard de tl-buis uit het eind van Supper’s Ready gebruikt om punt de epic Both Sides Of The Show. Tijdens dit driedelige nummer kwam Van schietende bewegingen naar het publiek te maken. Bogaert het podium op voor een solo op de MiniMoog. Het was genieten van Volgend jaar herfst de A Trick Of The Tail 1976 tour met onder andere White deze Belgische toppers. Mountain. Het Genesis verhaal gaat door. Tekst: Paul Rijkens Tekst: Harold van Zessen

50 live in concert

Nemesea “Monumentaal paleis” 26 oktober 2007, Forteiland Pampus

Vanaf januari gaat de NCRV een tv-pro- gramma uitzenden waarin zeven stellen sol- liciteren naar de functie van fortwachter op het eiland Pampus. Eén van die stellen kreeg de opdracht een feestje met een rockband te organiseren, et voilà, Nemesea werd gevon- den. Zo’n buitenkansje laat je natuurlijk niet aan je voorbij gaan, zeker niet als dat precies de dag is waarop je nieuwe album in de winkels arriveert. Helaas geen schilderach- tige plaatjes van het fort als decor. Eigenlijk is dat ook behoorlijk van toepassing op de band zelf. Geen frontvrouw in balletjurk en geen toetsenist; geen enkele opsmuk zowel in presentatie als in sound. Sterker nog, de muziek van Nemesea blijkt helemaal geen gothicrock/metal, zoals te verwachten was na het debuutalbum Mana. Het vertrek van tweede gitarist Martijn wordt opgevangen door HJ himself. Afgezien van The Way I Feel werd In Control volledig gespeeld, aangevuld met het nieuwe nummer Power. Nemesea Rush wil zich duidelijk losmaken van het verleden, 16 en 17 oktober 2007, Ahoy, Rotterdam beelden uit het verleden (al gebruikt bij vroegere maar voor de gemiddelde female-fronted- tours) en speciaal voor deze tour gemaakte video- gothicrock liefhebber is het de vraag of deze Het was al weer een aantal jaren geleden dat de beelden waarin de leden amper herkenbaar een weg zal beklijven. De jonge, aan het con- heren Geddy Lee (bas, pedalen, toetsen en zang), boodschap voor het publiek brachten. De muziek servatorium afgestudeerde muzikanten uit Alex Lifeson (gitaar, backgroundvocals, pedalen) klonk nagenoeg identiek als wat de Canadezen Groningen hebben misschien wel een goed en in Nederland op het podium stonden. vele jaren geleden op de LP hebben gezet. Ook de besluit genomen door een groter publiek aan In verband met DVD-opnames was de eerste dag tweede helft mocht er zijn, waarin veel aandacht te willen spreken dan alleen de gothic scene. bewust niet uitverkocht ten behoeve van een opti- werd besteed aan het prima laatste album Snakes & Hun korte nummers lenen zich goed voor de male akoestiek. Arrows, waarnaar deze tour is vernoemd. Songs die radio, dus wie weet. De grootvaders van de progressieve hardrock bleken klonken waren: Far Cry, Workin' Them Angels, Armor uitstekend in vorm. De eerste dag speelde het trio And Sword, Spindrift, The Way The Wind Blows, Tekst & foto: Bert Treep zeer geconcentreerd, op de tweede wat frivoler, Subdivisions, Natural Science, Witch Hunt, MalNar, maar steeds met een imposante setlist. Voor de Drum Solo Neil Peart, Resist, Distant Early Warning, “Meer dan gothic” pauze kwamen Limelight, Digital Man, Entre Nous, , Tom Sawyer, One Little Victory Mission, Freewill, The Main Monkey Business, The en als toegiften A Passage To Bangkok en het heer- Larger Bowl, , Circumstances, Between lijke YYZ. De fenomenale drumsolo van Peart met Manda Ophuis The Wheels en voorbij. Hier en daar werd daarin een overgang naar het mee drummen met de muziek ondersteund door de moderne techniek een jazzjam getuigde van grote klasse. Hopelijk is (background vocals en soms een tweede gitaar), de volgende CD van het zelfde kaliber en zullen ze zodat het concert stond als een huis…nee, eerder Nederland nog eens aandoen, want dit waren twee als een monumentaal paleis. Rush bood een voor- hele beste ‘Rush Hours’! treffelijke lichtshow en grote schermen met daarop Tekst & fotografie: Menno von Brucken Fock deels de mannen in het groot, deels achtergrond

Geddy Lee Neil Peart live in concert 5551

Dream Theater met Symphony X 9 Oktober 2007, Ahoy, Rotterdam “Veel spierballen, Als special guest mocht Symphony X aftrappen. weinig vleees” Ze deden dit in de lijn van hun laatste album Paradise Lost, dat een stuk steviger is dan haar voorgangers. Russell Allen blijft een geweldige zanger, met een voor progmetal ongebruikelijke hoeveelheid soul in zijn stem, maar muzikaal gezien konden en consorten weinig boeien. In de nieuwe nummers stond de stofzuiger meestal aan, was het drumwerk recht-toe-recht-aan en was er weinig plaats voor toetsen. Ik hoor liever de studioversies. Als er al een melodieuze gitaarsolo langskwam, dan was die telkens schatplichtig aan ene Malmsteen. En, zoals ik in de metro een bezoe- ker hoorde zeggen: eigenlijk heeft die Romeo helemaal geen mooi geluid. Overigens speelde Symphony X voor ‘de fans’ ook het lange Odyssey van de voorgaande studioplaat, dat een veel epischer geluid liet horen. Maar ook dit nummer was maar deels geslaagd. Jong en oud (ik stond naast een jongen van Alex Lifeson veertien met zijn vader en zag genoeg mensen Mike Portnoy die de pensioengerechtigde leeftijd al waren niet erg van gediend was. Tot en met Rudess' dan op de plaat en de begeleidende beelden gepasseerd) kwamen naar Ahoy voor DT en dat solospot, deed DT me erg weinig: veel spierbal- deden ook een duit in het zakje. Ik kon nog net was goed te merken. Verrassend genoeg ging len, weinig vlees. Leuk was wel dat de band een stukje meepakken van de eerste toegift. ook DT hard van start met bijvoorbeeld Constant Sugar Mice en Floyd's The Wall op kunstige Klonk nogal saai, maar het eventuele vervolg Motion van hun laatste plaat. La Brie speelde manier in hun muziek had verwerkt. De vonk moest ik missen door de beperkingen die het een grote rol met zijn wat bijtend klinkende sloeg pas over met de laatste twee (overigens OV me had opgelegd. Dat vooral de nummers zang. Zoals iedereen onderhand zal weten, laat erg lange) nummers van de nieuwste CD: van de laatste plaat me bevielen geeft wel hoop elke muzikant zich gelden. Opvallend genoeg hoogtepunt Ministry Of Lost Souls en het, nu voor de toekomst. kreeg Rudess heel veel ruimte om te soleren en aan elkaar gespeelde, Systematic Chaos. Vooral ik kan me voorstellen dat het publiek daar nu Ministry kwam nog een stuk beter uit de verf Tekst: Jurriaan Hage / Foto: Bert Treep

Ed Ozric Tentacles 3 november 2007, Willemeen, Arnhem Voor, tijdens en na een optreden van Ozric Tentacles gaat de sigaret van hand tot hand. In Arnhem trad deze groep voor ongeveer 250 toehoorders op in een jonge- rencentrum. De band bestond uit Ed Wynne (gitaar, synthesizer), Brandi (synthesi- zer), Merv Pepler (drums) en Forrest (bas). Twee jaar geleden zag ik een wat tegen- vallende Ozric Tentacles voor het laatst. Maar zelfs dan krijg je nog altijd een weird, freaky en spaced-out concert. In Arnhem begon het optreden zoals gewoonlijk rustig, met zweverige geluiden die de zaal insijpelen. Alsof men de concertganger voorzichtig in een vreemde wereld wilde leiden. Als je voor het eerst bij een concert van Ozric Tentacles bent, denk je misschien: “wat gebeurt híer?” De muziek is dan ook moeilijk te omschrijven of te vergelijken. Een nummer wordt gestart, om na enige tijd over te gaan in het zogenaamde jammen. Hierbij toveren Ed en Brandi het “Spaced-out” ene spacy geluid na het andere uit de keyboards. Het heftig rockende White Rhino Tea werd gevolgd door iets dat The Throbbe heet. Het was een logge, zware beat, waarbij Ed gitaarlicks afwisselde met synth-soundscapes. Zelfs een vleugje reggae ontbrak niet. Dertien nummers werden gespeeld, als ik de setlist moest geloven. Die bleef echter in nevelen gehuld, zoals de hele avond. Een beschilderde speaker in regenboogkleuren, psychedelische projecties op een scherm, hypnotiserende space- rock en een publiek dat deels in hogere sferen verkeerde. Na een korte pauze werd de toegift benut om Kick Muck door de speakers te laten denderen. Alles werd uit de kast getrokken, alsof men de wietdampen de zaal uit wilde spelen. Tekst: Roeland ten Broeke / Foto: Bert Treep 52 live in concert

Pat Mastelotto

The Flower Kings en Jonas Reingold 15 november 2007, De Boerderij, Zoetermeer ontbreken. En dat is voor de bloemenkonin- het fraaie One More Time buiten schot bleef. Na drie minuten muziek keek ik mijn buurvrouw gen toch een grote aderlating. Ook de andere Maar natuurlijk waren de expressieve gitaarso- vertwijfeld aan: is dit Pat Mastelotto, de nieuwe voorgangers Jamie Salazar en Marcus Liliequist lo’s op veel plekken niet van de lucht en daar- drummer van naam en faam?! Hij was nota waren beter op dit terrein. Oké, genoeg afge- mee heeft deze topper een hele grote troef in bene geposteerd op de linkerhoek van het podi- zeken. Bovendien scheen het publiek (matige handen. Zo kan het gebeuren dat je toch enorm um, waarschijnlijk om de muzikant van King opkomst) zich hier totaal niet aan te storen. De geniet en een ‘rottige’ drummer bijna vergeet. Crimson goed in (DVD-)beeld te brengen. Maar man in kwestie leek er zelf ook lol in te hebben. Na de pauze leek Mastelotto sowieso iets beter jongens, wat is die Mastelotto een ‘houthakker’! Het blijft natuurlijk geweldig om met nummers op dreef. Ach, laten we zeggen dat hij er ‘een Een contrast met de swingende partijen van als There Is More To This World van het album andere stijl’ op nahoudt, waarbij de percussieve Zoltan Csörsz! Zeker tijdens de jazzrock-getinte mee te spelen. De Kings hadden de trucs me zelfs konden boeien. Maar het zou mij uptempo stukken viel de nieuwkomer volledig setlist wat aangepast na het succesvolle optre- niet verbazen als TFK’s hem binnen de kortste door de mand…hij heeft totaal geen ‘groove’ den tijdens het Symforce-festival in september. keren weer bedanken voor de ‘bewezen dien- in de vingers! Met een paar harde klappen op Het prachtige Life In Motion van de nieuwste sten’. Lekker warme bontmuts trouwens van je toms (die ook nog eens dof klonken) kom je CD The Sum Of No Evil was natuurlijk blijven Jonas Reingold en een trendy spijkerbroek aan er niet. Wel kan hij uit de voeten met rechttoe staan. De mega-epic Love Is The Only Answer, de kont van Roine Stolt. Het zijn de details. Je rechtaan rock, dan slaat meneer Pat het ritme Flight 999 Brimstone Air en The Sum Of No moet er oog voor hebben. strak. Maar helaas, het gevoel en de subtiliteit Reason waren toegevoegd. Jammer dat juist Tekst: Freek Wolff / Fotografie: Bert Treep

Mike Vennart Oceansize & Sion 10 november 2007, Ekko, Utrecht en power met alternatieve partijen, zoals in Commemorative, het fraaie Gaan met die banaan. Zo dacht openingsnummer van de laatste CD Frames. Nieuwkomer Steven Hudson de Britse band Sion erover, omdat liet zijn bas zoemen, dwars door het gitaargeweld heen. Een enkele keer in slechts een klein half uur het nam gitarist Gambler plaats achter een toetsenbord, terwijl Steve Durose zelfportret ‘geschetst’ moest wor- en Vennart zich volledig wierpen op zes snaren en twee mega-bakken met den. This Is Your Selfportrait is effecten. Ze konden er blindelings mee overweg. Zo borduurde Oceansize immers de titel van de eerste EP prachtsongs als Only Twin en Trail Of Fire in elkaar, dikwijls met ritmisch met vijf songs. Het jonge bandje lastige gitaarsteekjes, soms herinnerend aan klassieke minimalistische maakte forse indruk, omdat de stijlvormen à la Steve Reich of de latere King Crimson. Bovendien heeft muziek alle kanten op vliegt, met de band veel op met de bombast van bands als Mogwai, Tool en Amplifier. als basis een uiterst rocky groove, Overweldigend, maar gelukkig negen van de tien keer zeer melodieus. natuurlijk aangedreven door de Misschien dat Oceansize nog meer aan kracht zou winnen als de muzi- bassist en drummer. Verrassingen, kanten juist soms gas terug zouden nemen om ook breekbare, ‘kleine’ scherpe hooks, hechtheid, pit… passages in te lassen. Zeker dan zou de zang beter uit de verf komen, want deze jongens komen er wel. Een heerlijke opwarmer voor de hoofdmaal- nu hing die er soms een beetje bij. Op de valreep sloeg de formatie me tijd: Oceansize. Duidelijk is wie daar aan het roer staat, want zanger/gita- juist op dat vlak met een hoogstandje om de oren; Ornament / The Last rist Mike Vennart bleek uiterst kritisch richting de knoppenman. Een tikje Wrongs werd prachtig meerstemmig en pompeus Ekko in geblazen. Het overdreven, want zelfs met het gebrul van drie gitaren bleef het geluid prachtnummer The Frame bleef helaas achterwege. De trommelvliezen behoorlijk transparant. Op deze ‘wall of sound’ is weinig aan te merken. ‘voelen’ de volgende dag nog wat dof, maar dat is nu eenmaal inherent Geweldig hoe de band uit Manchester speelt met dynamiek, werkend naar aan een avondje hamer, stijgbeugel en slakkenhuis spoelen met Oceansize. climaxen met behulp van repeterende loopjes. Live blijkt dat de rol van Wat een formaat. Mike Heron niet onderschat moet worden; de drummer combineert passie Tekst: Freek Wolff / Foto: Bert Treep live in concert 53

ProgPower Festival wel. Switchend tussen power en progmetal zoals in boeiende stijlmix. Mended Doll en Sleep. Goede opwarmer. Meyvn uit Austin/ heeft in Richard Clarks Oceans Of Sadness dan, leverde meteen een festi- een klaaglijke zanger, waar je eerst wat aan moet valhoogtepunt op. Wat een weirde mix van thrash, wennen. Naarmate de tijd vorderde, overtuigde hij prog, melodeath, gothic en technometal! Maar meer. vooral: wat een uitstraling van zanger Tys Vanneste, Hierna had het Noorse Circus Maximus het niet echt een bühnedier! Hij heeft een enorm zangbe- makkelijk. De muziek komt in de buurt van een reik. Bovendien dolt hij als een uitgebroken dier pomprock versie van Kamelot. Het nieuwe album over het podium, maar houdt tegelijk alles onder Isolate kwam niet bij iedereen goed over. Technisch controle. De band speelt ondertussen monsterlijke vernuft bleek niet voldoende om te overtuigen. grooves, virtuoze solo’s en heeft gevoel voor drama- Tijd voor Dreamscape uit München. Met de muziek tiek. Indrukwekkend. van het album Fifth Season als visitekaartje maakte Het ging verder met DGM, Italianen die gescheiden de band een goede start. De communicatie onder- waren van hun zanger Titta Tani. Ondanks de goede ling laat echter nog te wensen over. De gitarist Tys Vanneste/Oceans Of Sadness wil, was de goede poging in de voetsporen van imponeerde daarentegen enorm. Symphony X te wandelen niet zo’n succes. Gemengde meningen waren er na het concert over 5-7 oktober 2007, Sjiwa, Baarlo Nahemah is een Spaanse groep die in Pablo Egido de formatie Sieges Even. Het Duitse prog-instituut De pré-party van dit gerenommeerde progfestival, een charismatische zanger heeft. De band beweegt heeft in Arno Menses een nieuwe zanger, met wie opende met Picture Of The Moon, de lokale mata- zich tussen de stijl van Opeth, Dark Tranquillity en zowaar AOR-muziek te horen is, terwijl ook de dor, maar kampte helaas met geluidsproblemen. Mogwai. Dit bereikte het publiek wel. progpower toegankelijk blijft. Soms zelfs neigend Desondanks klaarden ze het karwei goed. Orphaned Land had zijn dag niet zo. We hebben ze tot zoet. Deels kwam dit goed aan bij het publiek. Progmetal-hoogtepunt bleek het Braziliaanse in betere vorm zien spelen. Wel was het gastoptre- En dan ’s Pain tot slot. De man herinnert Thessera, gelijk erin hakkend met hun overture. den van Paul Bayens (Thanatos en Asphyx) in het met zijn figuur aan de Star Wars figuur Jabba The Onmiskenbaar was de klasse van zanger Marcelo duet niet te versmaden. Hut en creëerde vooral vuurwerk toen hij putte uit Quina, met zijn emotionele voordracht, herinnerend Headliner deze dag, het Australische Alchemist, bleek het werk van de band , met nummers als aan Daniël Gildenlöw of Vanden Plas. Opvallend haar progthrash te hebben verfijnd. Indrukwekkend Warriors en 24 Hours. Oliva overtuigde volkomen, was het synchrone high-speed samenspel van de is hier de zanger/gitarist en gelegenheidstoetsen- zich Jägermeister serverend latend. twee gitaristen. man Adram Agius. Een waardige afsluiter. Het was de uitstekende finale van ProgPower, een Op zaterdag scheen niet alleen de zon in kasteel Day Six opende de set furieus en veelzeggend met progfestival voor de liefhebbers met eelt op de De Berckt, toen Non-Divine haar ‘blonde’ show een mix van Rush-geënte progrock met jazz-ele- trommelvliezen. gaf. Het kwartet verscheen in patiëntenkleding, menten. De zanger omschreef iemand als ‘Bryan Tekst: Klaus Reckert / Foto: Stephan Kunze passend bij het album Asylum 45, fris geföhnd en Adams scary younger brother’. De band bood een

Saga

2 november 2007, De Boerderij, Zoetermeer Over Matter, The Security Of Illusion (Gilmour eeuwig zonde dat aan al het goede een einde Na het aanstekelijke opwarmertje door de vier- & Sadler), Time’s Up (akoestisch door Sadler, komt. Saga, ooit in Nederland debuterend als mansrockformatie The Urge, onder aanvoering Gilmour en I. Crichton), Scratching The Surface voorprogramma van Styx en wat mij betreft van John Miles ‘Music Was My First Love’ Jr., (Gilmour solo), We’ve Been Here Before, On The nu toegetreden tot de categorie legendarische was het zover. Nog slechts driemaal speelde Air, On The Loose, Careful, 10.000 Days, Wind bands! Saga in Nederland met zanger Michael Sadler Him Up en als toegiften Humble Stance en Don’t Tekst & foto: Menno von Brucken Fock als frontman. Deze muzikant gaf met zijn spe- Be Late. Saillant detail cifieke stemgeluid en zijn compositorische bij- is dat het nummer waar dragen de Canadese symfonische rock gestalte mijn ega en ik Saga mee en bracht de band internationale faam en een in onze harten sloten ook reputatie. Een volle bak in Zoetermeer voor het (en wel op mijn verjaar- “Categorie tweede van deze drie concerten, een uitstekend dag) het laatste nummer legendarisch” geluid en een band die heerlijk op dreef was. zal zijn dat ik live heb Met invaller drummer Chris Sutherland in de mogen aanschouwen. Zij gelederen, afkomstig uit de in eigen land zeer die dit concert moesten populaire Kim Mitchell Band, zong Sadler exact missen kunnen opgelucht hetzelfde en dus net zo goed als dertig jaar adem halen: het zal op geleden, hetgeen een wonder mag heten: er zijn DVD worden uitgebracht! niet veel zangers die na dertig jaar live optreden Michael Sadler zwaait af dit presteren! De aansprekende setlist zag er als na deze tour en of we volgt uit: Always There, The Interview, As Far As Saga ooit terug zullen Michael Sadler. I’ll Go, You’re Not Alone, What ‘s It Gonna Be?, zien is dus onzeker. Een I’m Ok, Can’t You See Me Know, Book Of Lies, bijzondere band, een oer- Perfectionist, (Drum Solo), Flyer, Entracte/Mind degelijk concert en toch Er wordt naar een nieuwe datum gezocht. Kaarten blijvengeldigvoordenieuwedatum. Kaarten Er wordtnaareennieuwedatumgezocht.

Boerderij ct.p.m.), (99 0900-300.1250 GWK’s, en VVV’s postkantoren, grotere de via Service Ticket door Kaartverkoop Dinsdag 1april2008 N.B. Jan Akkerman,TonySpinner, BernieMarsden&MarcelSignor Het optredenvan Zaterdag 15december2007 Cultuurpodium Boerderij, Amerikaweg 145, Zoetermeer,145, 079-3211012 Amerikaweg tel. Boerderij, Cultuurpodium Donderdag 13december2007 www.ticketservice.n Zaterdag 12januari2008 Donderdag 20december2007 Vrijdag 21maart 2008 Vrijdag 21maart Zondag 9december2007 Zaterdag 16februari2008 Zondag 20januari2008 - Michael Landau Group feat. Jimmy Johson & Gary Novak JimmyJohson&Gary -MichaelLandauGroupfeat. Vrijdag 15februari2008 NEO Voor meer info: www.boerderij.org info: meer Voor Zondag 11mei2008 l , de bekende voorverkoopadressen en kassa zaal. kassa en voorverkoopadressen bekende de , op zaterdag 22december - Martin Turner’sWishboneAsh - Martin - Kayak + support Plackband -Kayak+support -MostlyAutumnX-MassShow -GuitarHeavenImeto.a. - Riverside + support Dial - Riverside+support -Vengeance+Roadkill -UriahHeep - SymphonyX -Y&T -Gotthard wordtuitgesteld.

. Boerderij gespecialiseerd in symfonische en progressieve rock muziek

Recent binnengekomen titels:

Abigail’s Ghost-Selling Insincerity e 16,00 Metaphor-The sparrow 16,00 Agua De Annique-Air 16,00 New Trolls-Concert Grosso: The Seven Seasons 19,00 Ange-Souffleurs De Vers 16,00 Novembre-The Blue 17,00 Animations-Animations 16,00 Oblivion Sun-Oblivion Sun 16,00 Beardfish-Från En Plats Du Ej Kan Se (re-issue) 16,00 Oceansize-Frames 17,00 Beardfish-The Sane Day (2-CD, re-issue) 20,00 Peter Pan-Days 16,00 Big Big Train-The Difference Machine 16,00 The Phase-Reviews 16,00 Blackmore’s Night- Noon (DVD+CD) 23,00 Phideaux-Doomsday Afternoon 16,00 Breathing Space-Coming Up For Air 16,00 Pineapple Thief-What We Have Sown 16,00 Camel-Moondances (DVD) 23,00 Pulsar-Memory Ashes 18,00 Rich Casey-House Of Cards 16,00 Quidam-Alone Together 16,00 Cathedral-The Bridge 16,00 Radio Massacre International-Rain Falls In Grey 15,00 A Chinese Firedrill-Circles 16,00 The Rebel Wheel-Diagramma 16,00 Coda-Sounds Of Passion (2-CD) 17,00 Ritual-The Hemulic Voluntary Band 16,00 Elegant Simplicity-Too Many Goodbyes 16,00 Riverside-Rapid Eye Movement (Ltd.Ed. 2-CD) 20,00 Fish-Communion (Live 2-CD) 20,00 Saga-10.000 Days 16,00 Flamborough Head-Live In Budapest 16,00 Satellite-Into The Night 15,00 Flower Kings-The Sum Of No Evil (Ltd.Ed. 2-CD) 20,00 SBB-The Rock 15,00 Galleon-Engines Of Creation 16,00 Sieges Even-Paramount 16,00 Genesis-Live Over Europe (2-CD) 19,00 Singularity-Of All The Mysteries 16,00 Glass Hammer-Culture Of Ascent 15,00 Solution-Live: Glass Hammer-The Compilation 11,00 Reünieconcert In Club Panama (DVD) 22,00 Hoggwash-The Last Horizon 16,00 Soniq Circus-Soniq Circus 15,00 Holding Pattern-Breaking The Silence 15,00 Splinter-Dreamers (CD+DVD) 20,00 KBB-Proof Of Concept 16,00 The Smell Of Incense-Of Ullages and Dottles 16,00 Kingfisher Sky-Hallway Of Dreams 16,00 Trion-Pilgrim 16,00 Lana Lane-Red Planet Boulevard 16,00 (prijswijzigingen voorbehouden. prijzen zijn exclusief bijdrage verzendkosten.) Liquid Trio Experiment-Spontaneous Combustion 16,00 Little Atlas-Hollow 16,00 ATTENTIE: Bezoek ook onze verkoopstand op de volgende Magrathea-Legends 16,00 data (wijzigingen voorbehhouden):

Wil je een overzicht van ons Donderdag 13 december 2007, concert Riverside, Boerderij, Zoetermeer totale aanbod, kijk dan op: Zaterdag 15 december 2007, concert Mostly Autumn (X-mass Show), Boerderij, Zoetermeer www.beyondrock.nl of stuur een Zaterdag 12 januari 2008, concert Kayak + Plackband, Boerderij, Zoetermeer email naar: [email protected]. Zaterdag 26 januari 2008, Platen- en CD-Beurs, RAI (Europa Foyer), Amsterdam Wij mailen je dan de meest recente Zaterdag 1 & Zondag 2 maart, Platen- en CD-Beurs, Evenementenhal, Rijswijk (ZH) verkooplijst door (met minimaal Zaterdag 5 & Zondag 6 april 2008, Mega Platen- en CD-Beurs, Jaarbeurs, Utrecht circa 1000 titels in het proggenre).