DOCSLIB.ORG

Download PDF ( Final Version , 4Mb )

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
Download PDF ( Final Version , 4Mb ) Ammonieten uit het Midden-Jura Philip+J. Hoedemaeker Alle ammonieten die niet tot de collectie van Naturalis (code RGM) behoren, zijn gedetermineerd van foto's. De fossielen van Naturalis hebben code RGM, die van het Natuurmuseum Enschede code NME. Prohecticoceras retrocostatum (de Grossouvre, 1888) (plaat 19, fig. M) De primaire ribben van deze Prohecticoceras zijn sterk Lytoceratina Hyatt, 1889 prorsiradiaal en enigszins concaaf naar voren. 50% van de Lytoceratidae Neumayr, 1875 primaire ribben splitst in twee secundaire ribben die rursi- Lytoceratinae Neumayr, 1875 radiaal zijn en concaaf naar voren verlopen. Bij de splitsings- Lytoceras Neumayr, 1875 flank punten halverwege de maken de ribben een scherpe ribben knik met de punt naar voren. 50% van de primaire Lytoceras cf. eudesianum (d’Orbigny, 1845) splitst niet, maar maakt wel de knie naar voren. Alle ribben 20, fig. (plaat H) ventrolaterale te buigen op de zijde naar voren. Niet zien op het afgebeelde exemplaar is de platte ventrale zijde met de onaanzienlijke kiel. Laat-Bathonien. DIT sterk afgesleten exemplaar zijn op onregelmatige afstanden of drie radiale rib- BIJ groepenvan twee stevige Hecticoceratinae Spath, 1925 ben te zien, afgewisseld met ribloze intervallen, waarin zich soms nog en dun ribje bevindt. De bovenkant van het Hecticoceras sp. middenstuk is helemaal weggesleten. De windingsdoorsnede (plaat 19, fig. P) is rond en de dorsale indeuking van de vorige rib is zeer smal. Daar is te zien dat deribben van deze soort dun zijn, maar niet Kleine navel halve windingshoogte. Beribbing als in Prohec- allemaaleven dun; sommige zijn duidelijk iets dikker en hoger ticoceras retrocostatum maar dan veel grover (is niet Son- dan de anderen en dat de wisselende ribdikten onregelmatig ninia). Bathonien. zijn verdeeld in groepjes. Op een kwart winding bevinden zich drieoude mondrandenop regelmatige afstanden; dit betekent Hecticoceras ( Lunuloceras) Bonarelli, 1894 iets meer dan 12 mondrandenper winding. Hecticoceras ( Lunuloceras) fallax Zeiss, 1959 (plaat 20, fig. C-D) HammatoceratoideaBuckman, 1887 Dit gepyritiseerde dier heeft sikkelvormige ribben. De pri- de sikkels Oppeliidae Bonarelli, 1894 maire ribben die de stelen van vormen, zijn sterk Oppeliinae Bonarelli, 1894 prorsiradiaal. De secundaire ribben vormen de lemmeten Prohecticoceras de sikkels slechts zwak Spath, 1928 van en zijn gebogen en staan rursira- diaal. Halverwege de flank splitsen de meeste ribben zich in twee secundaire ribben en de splitsingspunten vormen sterk in adorale richting vooruitspringende knieën. De mondrand 90 Fossiele CephalopodenVan Nederland 20 vertoont een fraai bewaard oor ter hoogte van de knie. Dit is nl. per halve winding, terwijl mutabile er niet meer heeft dus een microconchc? (mannetje). Callovien. dan 17. Midden-Bajocien. Haploceratoidea von Zittel, 1884 Teloceras Mascke, 1907 Graphoceratidae Buckman, 1905 SonniniinaeBuckman, 1892 Teloceras parvum (Weisert, 1932) Sonninia Bayle, 1878 (plaat 19, fig. H-J) Deze Teloceras heeft een zeer sterk afgeplatte windings- Sonninia cf. propinquans (Bayle, 1878) doorsnede als een baret. De bredeventrale zijde is grofgeribd. (plaat 19, fig. A-B) De ribben beginnen in knobbels die de meest zijwaarts uit- Dit is de typesoort van het genus Sonninia. Het hier afgebeel- stekende rand van de windingsdoorsnede bezetten; drie per De de exemplaar lijkt nog het meest op propinquans. vage, knobbel. De knobbels staan aan de einden van dikke hoofd- tamelijk ver uit elkaar staande ribben van het jonge dier die ribben die de flanken bezetten. De flanken divergeren sterk op de navelrand splitsen en concaaf naar voren over de flank naar de geknobbelde rand. De navel is groot. De rand van verlopen; sommige splitsen niet. Op het laatste gedeelte de navel niet de navelsutuur. De flanken van alle windingen van de laatste winding splitsen ze onregelmatig of buigen samen vormen als het ware een diepe krater die niet met verschillende kanten de navel op en gaan slingeren. De vorkingen op (begrensd door de navelsutuur) moet worden ver- de navelrand zwakke knobbels te die ward. lijken van uit gaan op Midden-Bajocien. de binnenwindingen te zien blijven. De dikke, ver uit elkaar GarantianinaeWetzel, 1937 staande knobbels op de tekening van het holotype ontbre- ken echter, evenals de geknakte navelsutuur. Ook de kiel is Garantiana werd vroeger samen met het genus Parkinsonia op de afbeelding niet te zien. De rode kleur ontstaat door Bayle, 1878 tot de Parkinsoniidae gerekend, een familie binnen van de Dit is wat men in de diagenese aragonieten schelp. S6 de Perisphinctoidea, maar Donovan et al. voegen Garantiana siersmeedkunst "ammoliet" pleegt te noemen. Vroeg-Bajo- in de Stephanoceratidae en Parkinsonia in de Pensphmctidae. cien. Zij argumenteren dat Parkinsonia een lange woonkamer en altijd een evolute planulate vorm heeft (dit zijn perisphinc- Witchellia Buckman, 1889 toïde kenmerken), terwijl het seksueel dimorfe Witchellia laeviuscula ? (J. de C. Sowerby, 1824) genuspaar Garantiana/ Strenoceras meer lijkt het seksueel dimor- (plaat 19, fig. C-D) op fe paar Cadomites/Normannites. De garantiana's hebben, Dit is niet Gastrioceras zoals vermeld het evenals exemplaar een op de stephanoceraten, coronale beginwindingen en etiket. De ammoniet die het de is korte bovendien hebben de mondranden meest op afbeelding lijkt woonkamers; van Witchellia laeviuscula, maar de ammoniet is te beschadigd de volwassen schelpen een stephanoceratoïde karakter. De 56 om zeker te zijn van de determinatie. De schelp heeft een soorten binnen Garantiana worden door Donovan et al. duidelijke kiel en zwakke, enigszins S-vormige ribben. Er zijn gezien als de macroconchen van de soorten binnen Strenoc- hoofdribbenen tussenribben te onderscheiden; één tussen- eras (de microconchenc?) en de soorten binnen Cadomites rib per hoofdrib; mogelijk splitsen de tussenribben zich. De als de macroconchen? van de soorten binnen Normannites keer als de windingshoogte is twee zo hoog navelgrootte. (de microconchenc?). Parkinsonia heeft een heel andere Vroeg-Bajocien. seksuele dimorfie. Het probleem Stephanoceratidae / Peri- sphinctidae kan niet worden opgelost met behulp de onto- Stephanoceratoidea Neumayr, 1875 genetische ontwikkeling van de sutuurlijnen, wat meestal Stephanoceratidae Neumayr, 1875 doorslaggevend is. De stephanoceraten hebben een extra Stephanoceratinae Neumayr, 1875 lob de lob de umbilicale (Un) tussen interne en eerste lob, terwijl de perisphincten een dubbele eerste umbilicale lob Stephanoceras Waagen, 1869 (Ulv en Uld) hebben. Nu wil het geval dat de lobben bij de Parkinsoniidae voor tweeërlei uitleg vatbaar zijn, omdat in Stephanoceras mutabile dit geval de Un ook opgevat kan worden als een Uld. Schle- 252 51 (Quenstedt, 1886) gelmilch volgt de ideeën van Schindewolf en Kullmann & Wiedmann179 de Parkinsoniidaeonder in de (plaat 19, fig. N-O) en brengt Steph- anoceratoidea. Aangeziende sutuurlijnen geen uitkomst bie- Deze soort heeft een navel die kleiner is dan de windings- hier se den, volgen we Donovan et al. omdat hun argumenten hoogte. Het ribpatroon bestaat uit primaire ribben die zich tot nog toe de enige steekhoudende zijn. iets onder de helft van de flanken splitsen in twee secun- daire ribben waartussen zich tussenribben inschakelen en een enigszins concaaf verloop van de primaire ribben. Dit patroon komt overeen met dat van een jonge mutabile. Het aantal primaire ribben is echter iets groter dan bij mutabile, 91 Fossiele Cephalopodenvan Nederland Orthogarantiana Benz, 1928 Strenoceras Hyatt, 1900 Strenoceras verschilt van Garantiana in het geringe aantal Orthogarantiana crassa (Benz, 1924) vorkende ribben. De meeste ribben vorken niet. De soorten (plaat 20, fig. E-G) binnen het genus Strenoceras worden gezien als de micro- conchen (mannetjes (c?) met oren) van de soorten binnen is dik De windingsdoorsnede van deze Orthogarantiana het genusGarantiana (macroconchen ($) zonder oren). = dikker dan de (Latijn: crassus dik) hoog, terwijl meeste een smallere windingsbreedte hebben. Deze garantianen Strenoceras latidorsatumBentz, 1924 soort is grofgeribd en de primaire ribben splitsen halverwege (plaat 19, fig. E-G) de flank in twee secundaire ribben. Er staan acht prorsira- diale primaire ribben op een kwart winding. Het vorkpunt is De schelp van deze soort is versierd met hoge scherpe hoofd- voorzien van een kort stekeltje. De ribben overschrijden de ribben die alle tamelijk ver uit elkaar staan en halverwege ventrale zijde niet maar laten een midventrale gladde band de flank een puntige knobbel dragen. Ongeveer 50% van open. De ribeinden aan weerszijden van de gladde band staan de ribben vorkt bij de puntige knobbel in twee secundaire recht tegenover elkaar en dragen een klein knobbeltje. ribben die samen een wijde V vormen. Alle ribben dragen Midden-Bajocien. puntige ventrolateraleknobbeltjes. De ribben overschrijden de afgeplatte ventrale zijde niet, maar worden afgebroken schroederi Orthogarantiana (Bentz, 1924) De aan weerszijden van een smalle groeve. ribeinden aan (plaat 20, fig. I-J) elkaar. weerszijden van de groeve staan recht tegenover De windingen overlappen elkaar nauwelijks en de windings- Dit is de typesoort van Orthogarantiana. De radiale pri- doorsnede over de ribben is zeshoekig. Laat-Bajocien. maire ribben splitsen zich halverwege de flank in twee, soms drie, radiale secundaire ribben. Op een kwart winding staan Strenoceras bajocense (de Blainville, 1840) tien primaire ribben. De windingsdoorsnede is afgerond en (plaat 19, fig. K-L) breder dan hoog. De flank
Load more

Recommended publications
  • ABHANDLUNGEN DER GEOLOGISCHEN BUNDESANSTALT Abh
    ©Geol. Bundesanstalt, Wien; download unter www.geologie.ac.at ABHANDLUNGEN DER GEOLOGISCHEN BUNDESANSTALT Abh. Geol. B.-A. ISSN 0016–7800 ISBN 3-85316-14-X Band 57 S. 467–478 Wien, Februar 2002 Cephalopods – Present and Past Editors: H. Summesberger, K. Histon & A. Daurer Very Small Ammonites (Micromorphs) from Lower Oxfordian Marls (Mariae Zone) DIDIER MARCHAND, PHILIPPE COURVILLE, ALAIN BONNOT, JACQUES ROSSI & QUENTIN SCOUFFLAIRE 8 Text-Figures and 1 Plate France Oxfordian Ammonoidea Micromorphs Contents Zusammenfassung ...................................................................................................... 467 Abstract ................................................................................................................. 468 1. Introduction ............................................................................................................. 468 2. Methods................................................................................................................. 468 3. Micromorph Ammonites from the Pyritised Fossil Marls .................................................................... 469 3.1. Taramelliceratinae .................................................................................................. 469 3.2. Pachyceratinae ..................................................................................................... 472 3.3. Hecticoceratinae.................................................................................................... 473 4. Small Adult Ammonites (Microconchs)
    [Show full text]
  • First Three-Dimensionally Preserved in Situ Record of an Aptychophoran Ammonite Jaw Apparatus in the Jurassic and Discussion of the Function of Aptychi
    Berliner paläobiologische Abhandlungen 10 321-330 Berlin 2009-11-11 First three-dimensionally preserved in situ record of an aptychophoran ammonite jaw apparatus in the Jurassic and discussion of the function of aptychi Günter Schweigert Abstract: A unique specimen of the microconch ammonite Lingulaticeras planulatum Berckhemer in Ziegler, 1958 comes from a tempestite bed within the Upper Jurassic lithographic limestones of Scham- haupten in Franconia (Painten Formation, uppermost Kimmeridgian). The shell is unique because it retains the complete jaw apparatus in the body chamber. The articulation of the Lamellaptychus and the corresponding upper beak are well preserved. The function of the aptychus is discussed in general, and an operculum function is thought to be unlikely. The formation of strongly calcified aptychi in aspidoceratids and some oppeliid ammonoids is interpreted as an added ballast weight to stabilize the conch for swimming in the water column. Keywords: Ammonites, aptychus, preservation, functional morphology, Upper Jurassic, lithographic lime- stones, Franconia, Germany Zusammenfassung: Ein einzigartig erhaltenes Exemplar des mikroconchen Ammoniten Lingulaticeras planulatum Berckhemer in Ziegler, 1958 aus einer Tempestitlage des oberjurassischen Plattenkalks von Schamhaupten in Franken (Painten-Formation, oberstes Kimmeridgium) enthält noch den vollständigen Kieferapparat in seiner Wohnkammer.Es zeigt die perfekte Artikualation des Lamellaptychus mit dem dazu- gehörenden Oberkiefer. Die Funktion des Aptychus wird allgemein diskutiert und eine Deckelfunktion für unwahrscheinlich gehalten. Die Ausbildung stark verkalkter Aptychen wie in Aspidoceraten und manchen Oppeliiden wird als zusätzliches Tariergewicht gedeutet, um das Gehäuse in starker bewegtem Wasser zu stabilisieren. Schlüsselwörter: Ammoniten, Aptychus, Erhaltung, Plattenkalke, Funktionsmorphologie, Oberjura, Franken, Deutschland Address of the author: Dr. Günter Schweigert, Staatliches Museum für Naturkunde, Rosenstein 1, D-70191 Stuttgart.
    [Show full text]
  • New Document
    ANNUAL STATEMENT OF RESERVES 2016 AKER BP ASA Annual Statement of Reserves 2016 Annual Statement of Reserves 2016 Table of Contents 1 Classification of Reserves and Contingent Resources 1 2 Reserves, Developed and Non-Developed 2 3 Description of Reserves 5 3.1 Producing Assets 5 3.1.1 Alvheim and Viper/Kobra (PL036, Pl088BS, PL203) 5 3.1.2 Vilje (PL036D) 7 3.1.3 Volund (PL150) 8 3.1.4 Bøyla (PL340) 9 3.1.5 Atla (PL102C) 11 3.1.6 Jette (PL027D), PL169C, PL504) 11 3.1.7 Jotun (PL027B, PL203B) 12 3.1.8 Varg (PL038) 12 3.1.9 Ivar Aasen Unit and Hanz (Pl001B, PL028B, PL242, PL338BS, PL457) 13 3.1.10 Valhall (PL006B, PL033B) 15 3.1.11 Hod (PL033) 16 3.1.12 Ula (PL019) 17 3.1.13 Tambar (PL065) 19 3.1.14 Tambar East (PL065, PL300, PL019B) 20 3.1.15 Skarv/Snadd (PL262, PL159, PL212B, PL212) 21 3.2 Development Projects 22 3.2.1 Johan Sverdrup (PL265, PL501, PL502; Pl501B) 22 3.2.2 Gina Krog (PL029B) 25 3.2.3 Oda (PL405) 26 4 Contingent Resources 28 5 Management’s Discussion and Analysis 34 Annual Statement of Reserves 2016 List of Figures 1.1 SPE reserves and recourses classification systen .................................................................... 1 3.1 Alvheim and Viper/Kobra Location Map.................................................................................... 5 3.2 Vilje location map ...................................................................................................................... 7 3.3 Volund location map.................................................................................................................. 8 3.4 Bøyla location map.................................................................................................................. 10 3.5 Ivar Aasen Unit and Hanz location map.................................................................................. 13 3.6 Valhall and Hod location map.................................................................................................
    [Show full text]
  • Systematics of the Middle Jurassic Heteromorphic Ammonites
    UDC 564. 53 . 01 SYSTEMATICS OF THE MIDDLE JURASSIC HETEROMORPHIC AMMONITES N. V. Besnosov and V. V. Kutuzova All-Union Scientific Research Petroleum Geologic Exploration Institute (VSEGEI) ABSTRACT: The stratigraphic distribution, phylogenetic relationships, and systema­ tics of the Middle Jurassic heteromorphic ammonites and their relationship to the monomorphic ammonites are considered. Sulcohamitoides gen. nov. and Ga�antiana as­ a�jani sp. nov. are described. * * * The vast majority of Middle Jurassic heteromorphic ammonites are shells with a spiral developing early in one plane, all the way to the formation of a straight tube in the outer part of the phragmocone and in the living chamber. They are also characterized by reduction of the U and I lobes in ontogenesis, manifested to a greater or lesser degree, and by only slight dissection of their lobes and saddles. The following generic names of the Jurassic heteromorphs are given in the lite­ rature. A�cuce�as Potonie, 1929, for which the family Arcuceratidae Arkell, 1950 has been proposed. This genus is based on a single species, A. ma�thae Potonie, from the Pliensbachian of Germany, the only specimen of which has been lost. Repeated searches at the type locality have been unsuccessful. It has been suggested that the dating is erroneous, or that the species and genus are based not on a heteromor­ phic ammonite, but on acrinoid stem. Apso��oce�as Hyatt, 1900, occurs in the lower half of the subfu�catum zone of the Upper-Bajocian and has usually been combined with Spi�oce�as Quenstedt, 1858, from which it differs in its less reduced U and I lobes and its finer sculpture.
    [Show full text]
  • "Subfurcaten-Schichten" (Bajocium, Niortense-Zone) in Nordwestdeutschland
    Osnabrücker naturwiss. Mitt. 5Abb.,4Taf. Osnabrück, Dez. 1992 Die Faunenhorizonte der "Subfurcaten-Schichten" (Bajocium, Niortense-Zone) in Nordwestdeutschland mit5 Abbildungen und 4 Tafeln Matthias Metz' Kurzfassung: Aufgrund neuer Aufschlüsse der "Subfurcaten-Schichten" (Bajocium, Niortense- Zone) in Nordwestdeutschland ist es möglich, die Schichtenfolge in Ammonitenfaunen-Horizonte zu untergliedern. Eine paläontologische Revision der Ammonitengattung Strenoceras HYATTmit den Untergattungen Strenoceras HYATT(m) und Garantiana HYATT(M) wird durchgeführt. [The faunal horizons of the "Subfurcaten-Schichten" (Bajocian, Niortense-Zone) in Northwest Germany) Abstract: Because of new exposures in the "Subfurcaten-Schichten" (Bajocian, Niortense- Zone) in Northwest Germany it is possible to subdivide the sequence in ammonite faunal hori- zons. A palaeontological revision of the genus Strenoceras HYATTwith the subgenus Strenoceras HYATT(m) and Garantiana HYATT(M) is executed. 1 Einleitung und historischer Überblick U Die ersten Hinweise auf die .Bifurcaten-Schichten" (= "Subfurcaten-Schichten ) fin- den sich bereits in den Veröffentlichungen von TRENKNER(1872; 1877) und POELMANN (1912) über die Juravorkommen in Osnabrück-Hellern. Im Wiehengebirge konnten LOHMANN(1909) bei Bad Essen und v. SEE (1910) an der Porta Westfalica die Schich- ten ebenfalls nachweisen. Der Begriff "Schichten oder Zone der Parkinsonia subturcete" wurde erstmals von SCHROEDER(1905) verwendet, der zahlreiche Vorkommen in Nordwestdeutschland beschrieb. Die paläontologische Erforschung ihrer Ammonitenfauna wurde von MAscKE (1907) und BENTZ (1924) mit dem aus dem Brauneisenoolith-Bergbau von Lindenbruch und Harlingerode (Harz-Vorland) gewonnenen Ammonitenmaterial begonnen. Demgegenüber sind die "Subfurcaten-SchichtenU im Bereich des Teuto- burger Waldes in toniger Fazies ausgebildet. Die wichtigsten Aufschlüsse waren die Tongruben von Bielefeld-Bethel (heute verfüllt). ALTHoFF (1914; 1922; 1928; 1938) veröffentlichte zahlreiche Profilaufnahmen.
    [Show full text]
  • Abhandlungen Der Geologischen Bundesanstalt in Wien
    ZOBODAT - www.zobodat.at Zoologisch-Botanische Datenbank/Zoological-Botanical Database Digitale Literatur/Digital Literature Zeitschrift/Journal: Abhandlungen der Geologischen Bundesanstalt in Wien Jahr/Year: 2002 Band/Volume: 57 Autor(en)/Author(s): Sprey Anton Martin Artikel/Article: Early Ontogeny of three Callovian Ammonite Genera (Binatisphinctes, Kosmoceras (Spinikosmoceras) and Hecticoceras) from Ryazan (Russia) 225-255 ©Geol. Bundesanstalt, Wien; download unter www.geologie.ac.at ABHANDLUNGEN DER GEOLOGISCHEN BUNDESANSTALT Abh. Geol. B.-A. ISSN 0016–7800 ISBN 3-85316-14-X Band 57 S. 225–255 Wien, Februar 2002 Cephalopods – Present and Past Editors: H. Summesberger, K. Histon & A. Daurer Early Ontogeny of three Callovian Ammonite Genera (Binatisphinctes, Kosmoceras (Spinikosmoceras) and Hecticoceras) from Ryazan (Russia) ANTON MARTIN SPREY*) 15 Text-Figures, 3 Tables and 8 Plates Callovian Ammonoidea Shell Structure Early Ontogeny Micro-ornament Contents Zusammenfassung ...................................................................................................... 225 Abstract ................................................................................................................. 226 1. Introduction ............................................................................................................. 226 2. Material and Methods .................................................................................................... 226 2.1. Examined Taxa and Their Source ...................................................................................
    [Show full text]
  • Ammonites and Stratigraphy of the Upper Bajocian Garantiana Garantiana Zone in the Interfluve Between the Kuban and Urup Rivers (Northern Caucasus) V
    ISSN 0031-0301, Paleontological Journal, 2019, Vol. 53, No. 11, pp. 1188–1202. © Pleiades Publishing, Ltd., 2019. Ammonites and Stratigraphy of the Upper Bajocian Garantiana garantiana Zone in the Interfluve between the Kuban and Urup Rivers (Northern Caucasus) V. V. Mittaa, b, * aBorissiak Paleontological Institute, Russian Academy of Sciences, Moscow, 117647 Russia bCherepovets State University, Cherepovets, 162600 Russia *e-mail: [email protected] Received March 12, 2019; revised March 29, 2019; accepted April 1, 2019 Abstract—This paper presents the results of the study of the Upper Bajocian Garantiana garantiana Zone (Middle Jurassic) and characteristic ammonites in sections of the basin of the Kuban River (Karachay-Cher- kessia). The assemblage contains species of the genera Garantiana, Pseudogarantiana, Paragarantiana, Djanaliparkinsonia (all family Stephanoceratidae) and Vermisphinctes (family Perisphinctidae). A section of the Garantiana Zone on the Kyafar River contains (from bottom to top) Beds with Djanaliparkinsonia alanica (also recognized on the Kuban River), Beds with Garantiana subgaranti and Beds with Paragarantiana, approximately corresponding to the Dichotoma, Garantiana, and Tetragona subzones of the standard scale. Garantiana subgaranti Wetzel and Vermisphinctes martiusii (d’Orbigny) are described. Prorsisphinctes Buck- man, 1921 is proposed as a junior subjective synonym of Vermisphinctes Buckman, 1920. Keywords: Upper Bajocian, ammonites, Garantiana, Paragarantiana, Djanaliparkinsonia, Vermisphinctes, biostratigraphy, Northern Caucasus DOI: 10.1134/S0031030119110066 INTRODUCTION lished records of representatives of Garantianinae in the Garantiana Zone in the Northern Caucasus The Garantiana garantiana Zone is located (Ob”yasnitelnaya…, 1973; Yura…, 1992) are not sup- between the Upper Bajocian Strenoceras niortense and ported by figures or collections, and are mostly based Parkinsonia parkinsoni zones of the standard scale and on field identifications.
    [Show full text]
  • Revize Jurské Amonitové Fauny Z Moravského Krasu a Brna Rešerše K Diplomové Práci
    MASARYKOVA UNIVERZITA PŘÍRODOVĚDECKÁ FAKULTA Revize jurské amonitové fauny z Moravského krasu a Brna Rešerše k diplomové práci PETR HYKŠ Vedoucí práce: Tomáš Kumpan Ústav geologických věd Obsah Úvod 2 Anatomie amonitů 3 Vznik a vývoj amonoidů 6 Ekologie amonitů 11 Taxonomie amonitů 11 Provincialismus 15 Chronostratigrafie a biostratigrafie 19 Literatura 22 Úvod Cílem této rešeršní práce je shrnutí současného stavu poznání o anatomii, ekologii, taxonomii a biostratigrafickém využití amonitů, kteří budou předmětem dalšího bádání v navazující diplomové práci s názvem: Revize jurské amonitové fauny z Moravského krasu a Brna. 2 Anatomie amonitů Amoniti měli vnější, zpravidla spirálovitě vinutou, aragonitovou schránku. Ačkoliv je aragonit nestabilní minerál, mohou být aragonitové schránky amonoidů zachovány v téměř nezměněné podobě už u hornin karbonského stáří (Hallam & 0'Hara 1962). Častější jsou však v horninách mesozoických. Schránky amonitů jsou nejčastěji dochovány v již nahrazené (rekrystalizované) podobě a jsou často tvořeny několika vrstvičkami kalcitu. Vnitřní vrstvička schránky má schůdkovitou stavbu, díky které působí jako difrakční mřížka, a která se zachovává i po rekrystalizaci. Proto lze, v důsledku interference světla, na vnitřním povrchu schránek pozorovat charakteristickou perleť (Tan etal. 2004). Při diagenezi často dochází k rozpouštění schránek. Často jsou zachovány pouze vnitřní výlitky schránek (kamenná jádra). V takovém případě byla schránka ještě před rozpuštěním vyplněna sedimentem, který se jediný dochoval. Na svém vnějším povrchu nesou znaky vnitřního povrchu schránky, především sutury, žebrování a konstrikce (zaškrceniny, obr. 1). Setkat se lze také s vnějšími jádry, jež zachovávají obdobné znaky (kromě sutur) a se skulpturními jádry nesoucími znaky vnějšího povrchu schránky. šířka ústí konstrikce amomtovy sev A - schránka, B - vnitřní výlitek (jádro), C - vnitřní stavba Obr.
    [Show full text]
  • Download PDF ( Final Version , 5Mb )
    Nautiloïden en ammonieten uit Maas- en Rijngrind in Limburg en zuidelijk Gelderland Philip+J. Hoedemaeker John+W.M. Jagt in Algemeen zandgroeve Leccius de Ridderop de Grebbeberg (Rhenen, Gelderland), en heeft als grootste diameter74 mm; de navel de meet 23 mm en windingshoogte en -breedte zijn 32 en ca. in menige verzameling te vinden zijn nautili- 34 mm. Burger refereert ook aan eerdere gemelde vondsten HOEWELden en ammonieten van paleozoïsche en mesozoïsche van fossielen van Oxfordien-ouderdom in grindpakketten in (Jura-Krijt) ouderdom uit Maas- en Rijngrindpakketten Midden-Nederland, en gaatervan uit dat deze, net als de door in Limburg en Gelderlander altijd bekaaid van afgekomen. Uit- hem gemelde ammoniet, duidelijke Maascomponenten zijn. De soort C. zonderingen op die regel zijn Teloceras soorten, waaraan een lillooetenselijkt echter van Noord-Amerikaanse aantalartikelen tussen 1970en de dag van vandaag is gewijd, (Canadese) origine te zijn en is, voor zover wij hebben kunnen Goniatitida26. Keienboek290 en In Het wordt gewag gemaakt nagaan, nooit uit noordwest Europa gemeld. Een vergelijk 122,226,230 van het voorkomen in Maasgrind van Teloceras als ‘de meest met recente literaturuur doet vermoeden dat het verbreide ammoniet in het Nederlandse zwerfsteenmateriaal; exemplaar uit Rhenen toch nauwer aansluit bij C. cordatum Willems kon uit vele kenmerkend (1960, 1970) Zuid-Limburg 20 exemplaren op- (J. Sowerby, 1813) en zijn verwanten, voor het sommen, maar ook elders langs de Maas (Mill, Mook), zowel vroeg-Oxfordien. als in de Achterhoek zijn fragmenten en gave exemplaren van deze fraaie in Materiaal hier Dogger-ammoniet verkiezelde toestand aange- voorgesteld is in hoofdzaak afkomstig uit de troffen.’ Als herkomst werd collecties het Nederlands genoteerd, ‘bij Mezières aan de van Centrum voor Biodiversiteit in komen dezelfde het Maas Frankrijk precies verkiezelde ammo- (Naturalis, Leiden) en Natuurhistorisch Museum Het nieten nog in hetvaste gesteentevoor.’ Als laatste noemt Van Maastricht.
    [Show full text]
  • Revize Jurské Amonitové Fauny Z Moravského Krasu a Brna Diplomová Práce
    PŘÍRODOVĚDECKÁ FAKULTA Revize jurské amonitové fauny z Moravského krasu a Brna Diplomová práce Bc. Petr Hykš Vedoucí práce: Mgr. Tomáš Kumpan, Ph.D. Ústav geologických věd obor Geologie Brno 2020 Bibliografický záznam Autor: Bc. Petr Hykš Přírodovědecká fakulta Masarykova univerzita Ústav geologických věd Název práce: Revize jurské amonitové fauny z Moravského krasu a Brna Studijní program: PřF N-GE Geologie, magisterský studijní program Studijní obor: Geologie Vedoucí práce: Mgr. Tomáš Kumpan, Ph.D. Rok: 2020 Počet stran: 70+15 Klíčová slova: Český masiv, callov, oxford, amoniti, taxonomie, biostratigrafie, provincialismus, paleogeografie Bibliographic record Author: Bc. Petr Hykš Faculty of Science Masaryk University Department of Geological Sciences Title of Thesis: Revision of Jurassic ammonite fauna from the Moravian Karst and Brno Degree Programme: PřF N-GE Geology, Master's degree programme Field of Study: Geology Supervisor: Mgr. Tomáš Kumpan, Ph.D. Year: 2020 Number of Pages: 70+15 Keywords: Bohemian Massif, Callovian, Oxfordian, ammonites, taxonomy, biostratigraphy, provincialism, paleogeography Abstrakt Diplomová práce je zaměřena na taxonomickou revizi středně a pozdně jurských (callov-oxford) amonitů (Ammonitida), skupinu vymřelých hlavonožců z řad amonoidů (Ammonoidea). Studováni byli především amoniti z jurských vápenců na lokalitách Brno-Hády a Olomučany. Přesné stáří jurských vrstev na těchto lokalitách, především v měřítku amonitových zón a subzón, nebylo doposud jednoznačně určeno. Vzhledem k tomu, že amoniti z těchto lokalit byli zpracovávaní naposledy před mnoha dekádami a poznání jejich taxonomie a biostratigrafie vyznamně pokročilo, vyvstala potřeba provést revizi. Na předešlé výzkumy bylo navázáno moderním zpracováním amonitů zohledňujícím vnitrodruhovou variaci a sexuální dimorfismus. Soubor studovaných amonitů je tvořen z části historickými nálezy uloženými v univerzitních a muzejních sbírkách a z části soudobými nálezy autora, jeho kolegů a místních sběratelů.
    [Show full text]
  • Ammonites from Bathonian and Callovian (Middle Jurassic)
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Universität München: Elektronischen Publikationen 253 Zitteliana 89 Ammonites from Bathonian and Callovian (Middle Jurassic) North of Damghan, Paläontologie Bayerische EasternGeoBio- Alborz, North Iran & Geobiologie Staatssammlung Center LMU München LMU München für Paläontologie und Geologie Kazem Seyed-Emami1* & Ahmad Raoufian2 München, 01.07.2017 1School of Mining Engineering, University College of Engineering, University of Tehran, Manuscript received P.O. Box 11365-4563, Tehran, Iran 2 26.09.2016; revision Daneshvar Center, Farhangian University, Neyshapour, Iran accepted 30.10.2016 *Corresponding author; E-mail: [email protected] ISSN 0373-9627 ISBN 978-3-946705-00-0 Zitteliana 89, 253–270. Abstract The following Middle Jurassic ammonite families (subfamilies) are described from the Dalichai Formation north of Damghan (eastern Alborz), some of them for the first time: Phylloceratidae, Lytoceratidae, Oppeliidae (Hecticoceratinae), Stephanoceratidae (Cadomitinae), Tulitidae and Reineckeiidae. The fauna is typically Northwest-Tethyan and closely related to Central Europe (Subboreal – Submediterra- nean Provinces). Key words: Ammonites, Dalichai Formation, Middle Jurassic, Alborz, Iran Zusammenfassung Aus der Dalichai Formation nördlich von Damghan (Ostalborz) werden einige mitteljurassische Ammoniten, teils zum ersten Mal, beschrieben. Folgende Familien und Unterfamilien sind vertreten: Phylloceratidae, Lytoceratidae, Oppeliidae (Hecticoceratinae), Steph- anoceratidae (Cadomitinae), Tulitidae und Reineckeiidae. Die Fauna ist typisch für die Nordwest-Tethys und zeigt enge Beziehungen zu Zentraleuropa (Subboreale und Submediterrane Faunenprovinz). Schlüsselwörter: Ammoniten, Dalichai Formation, Mittlerer Jura, Alborz, Iran Introduction the frame of a MSc. thesis. For the present study, a new section nearby was chosen and collections The present study is a continuation of a larger re- were made by A.
    [Show full text]
  • Composition and Origin of Jurassic Ammonite Concretions at Gerzen, Germany
    JURASSIC AMMONITE CONCRETIONS COMPOSITION AND ORIGIN OF JURASSIC AMMONITE CONCRETIONS AT GERZEN, GERMANY. By MICHAEL DAVID GERAGHTY, B.Sc. A Thesis Submitted to the School of Graduate Studies in Partial Fulfilment of the Requirements for the Degree Master of Science McMaster University (c) Copyright by Michael David Geraghty, April 1990 MASTER OF SCIENCE (1990) McMaster University (Geology) Hamilton, Ontario TITLE: Composition and Origin of Jurassic Ammonite Concretions at Gerzen, Germany. AUTHOR: Michael David Geraghty, B. Sc. (University of Guelph) SUPERVISOR: Professor G.E.G. Westermann NUMBER OF PAGES: xiii, 154, 17 Figs., 10 Pls. ii ACKNOWLEDGEMENTS I would like to express my sincere gratitude to Dr. Gerd Westermann for allowing me the privilege of studying under his supervision on a most interesting research project. His advice, support and patience were greatly appreciated. I deeply indebted to Mr. Klaus Banike of Gottingen, F. R. Germany for opening his home and his collection of concretions to me and also for his help and friendship. To Erhardt Trute and Family of Gerzen, F.R. Germany, I owe many thanks for their warm hospitality and assistance with my field work. Also Dr. Hans Jahnke of Georg-August University, Gottingen deserves thanks for his assistance and guidance. Jack Whorwood's photographic expertise was invaluable and Len Zwicker did an excellent job of preparing my thin­ sections. Also, Kathie Wright did a great job helping me prepare my figures. Lastly, I would like to thank all those people, they know who they are, from whom I begged and borrowed time, equipment and advice. iii ABSTRACT Study of the ecology of concretion and host sediment fossils from a shell bed in middle Bajocian clays of northwestern Germany indicates a predominantly epifaunal suspension-feeding community living on a firm mud bottom.
    [Show full text]