Raport O Przyrodzie Nieożywionej Województwa Śląskiego
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
ISSN 1427-9142 RAPORTY OPINIE 6 Strategia ochrony przyrody województwa śląskiego Raporty Opinie to naukowe wydawnictwo seryjne, ukazujące się do roku 2030 od 1996 roku. Dotychczas w ramach serii opublikowano 5 tomów, Raport o stanie przyrody poświęconych w całości tematyce czerwonych list gatunków województwa śląskiego dla Górnego Śląska w granicach byłych województw: bielskiego, częstochowskiego, katowickiego i opolskiego. Zawartość tomów: t UPN oD[FSXPOFMJTUZSPǴMJOOBD[ZOJPXZDIJLSǗHPXDØX 1 t UPN oD[FSXPOFMJTUZXnjUSPCPXDØX NDIØXJ[CJPSPXJTL roślinnych, RAPORT t UPN oD[FSXPOFMJTUZDIS[njT[D[ZJNPUZMJE[JFOOZDI RAPORTY OPINIE t UPN oD[FSXPOFMJTUZHS[ZCØXXJFMLPPXPDOJLPXZDI O PRZYRODZIE i porostów, NIEOŻYWIONEJ t UPN oD[FSXPOFMJTUZQBKnjLØXJNJǗD[BLØX słodkowodnych Górnego Śląska. WOJEWÓDZTWA Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska zostało powołane ŚLĄSKIEGO przez Wojewodę Katowickiego, Wojciecha Czecha, Zarządzeniem Nr 204/92 z dnia 15 grudnia 1992 roku, które nadało również statut 6.1 Raport6.1 o przyrodzie nieożywionej województwa śląskiego tej jednostce. Dokumenty te zostały zmienione Zarządzeniem E Nr 154/94 Wojewody Katowickiego z dnia 22 listopada 1994 roku. PINI CENTRUM Zgodnie z zarządzeniami i statutem, Centrum było państwową DZIEDZICTWA TY O jednostką budżetową powołaną do badania, dokumentowania PRZYRODY POR i ochrony oraz prognozowania stanu przyrody Górnego Śląska. GÓRNEGO ŚLĄSKA RA W związku z reformą administracyjną kraju z dniem 1 stycznia 1999 roku Centrum zostało przekazane województwu śląskiemu Rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1998 roku. Uchwałą Nr I/51/5/2002 Sejmiku Województwa Śląskiego z dnia 17 czerwca 2002 roku został nadany statut wojewódzkiej O ŚLĄSKA G samorządowej jednostce organizacyjnej o nazwie Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska. Nadzór nad Centrum wykonuje Wydział Ochrony Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Y GÓRNE Województwa Śląskiego. D Celem Centrum jest działanie dla dobra przyrody nieożywionej i ożywionej Górnego Śląska poprzez gromadzenie o niej wiedzy oraz działalność naukową, ochronną i edukacyjną, aby TWA PRZYRO zachować tożsamość regionu oraz rolę i znaczenie jego wartości C ZI przyrodniczych (§ 6 Statutu Centrum). D www.cdpgs.katowice.pl CENTRUM DZIE CENTRUM DZIEDZICTWA PRZYRODY Urząd Marszałkowski GÓRNEGO ŚLĄSKA Województwa Śląskiego RAPORTY OPINIE 6 Strategia ochrony przyrody województwa śląskiego do roku 2030 Raport o stanie przyrody województwa śląskiego 1 Wydawca Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska Projekt graficzny okładki Anna Grycman Projekt układu typograficznego Joanna Chwoła ISSN 1427-9142 Skład i przygotowanie do druku Verso, Katowice Druk Pracownia Komputerowa Jacka Skalmierskiego, Gliwice 2012 Copyright © by Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska RAPORTY OPINIE 6 Strategia ochrony przyrody województwa śląskiego do roku 2030 Raport o stanie przyrody województwa śląskiego 1 RAPORT O PRZYRODZIE nieożywionej województwa śląskiego Redaktor tomu: Jerzy B. Parusel Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska Katowice 2012 REPORTS OPINIONS 6 Conservation strategy of nature of the silesian Voivodship by 2030 Report on the state of nature of the silesian Voivodship 1 THE REPORT ON THE INANIMATE NATURE of the silesian VoiVodship Editor: Jerzy B. Parusel Upper Silesian Nature Heritage Center Katowice 2012 RAPoRT o PRZyRoDZiE NiEożyWioNEJ WoJEWóDZTWA ŚląSKiEGo u THE REPoRT oN THE iNANimATE NATURE of THE SilESiAN VoiVoDSHiP Ryszard Chybiorz, Andrzej Tyc Uniwersytet Śląski Wydział Nauk o Ziemi Spis treści Wstęp .........................................................................................................7 Walory geologiczne .......................................................................................8 Walory geomorfologiczne ............................................................................20 Walory hydrologiczne .................................................................................23 Geostanowiska w bazach Europejskiej Sieci GEoSiTES oraz w Centralnym Rejestrze Geostanowisk Polski ................................35 Przyroda nieożywiona jako cel ochrony w aktach prawnych ustanawiających obszary lub obiekty chronione ......................................37 Podsumowanie ..........................................................................................39 Piśmiennictwo i źródła informacji ............................................................... 44 Summary .................................................................................................. 49 Raport o przyRodziE NiEożyWionej Województwa Śląskiego Wstęp ści przyrody nieożywionej zasługujące na ochronę oraz Województwo śląskie, w aktualnych granicach, charak- 2) nad zagadnieniem, przed czem je chronić należy…” teryzuje się wysokimi walorami przyrodniczymi – za- Z uwagi na cel raportu, jakim jest diagnoza stanu równo przyrody ożywionej, jak i nieożywionej. Jest to przyrody nieożywionej, a bardziej szczegółowo obiektów przede wszystkim efekt dużej georóżnorodności oraz, co tej przyrody dla potrzeb Strategii ochrony Przyrody może zaskakujące, wielowiekowego wykorzystywania tej Województwa Śląskiego do roku 2030, zrezygnowano tu różnorodności przez człowieka. Georóżnorodność należy z kla sycznego układu i zakresu treści, typowego dla opra- rozumieć jako naturalne zróżnicowanie powierzchni Zie- cowań fizjograficznych. Skupiono się więc na elementach mi, obejmujące budowę geologiczną, rzeźbę terenu, gleby abiotycznych środowiska, które są ważne dla zachowania oraz wody podziemne i powierzchniowe. Jest ona efektem dziedzictwa geologicznego, geomorfologicznego i hydrolo- działania naturalnych procesów endo- i egzogenicznych, gicznego regionu. Podstawowymi elementami raportu są modyfikowanych czasem przez działalność człowieka. więc zestawienia i mapy rozmieszczenia obiektów cen- Zewnętrznym przejawem tych procesów są obiekty ge- nych przyrodniczo w wymienionych trzech kategoriach. ologiczne, geomorfologiczne oraz hydrologiczne. Są one listy obiektów geologicznych (naturalnych i sztucznych określane mianem geostanowisk lub geotopów. Za geo- odsłonięć geologicznych), geomorfologicznych (m.in. ska- stanowiska możemy uznać obiekty przyrody nieożywio- łek, jaskiń, wodospadów) oraz hydrologicznych (źródeł, nej o walorach naukowych, poznawczych, edukacyjnych jezior) zostały porównane z krajowymi i europejskimi li- czy estetycznych, które są dostępne do obserwacji. stami geostanowisk, stanowiącymi często wskaźnik geo- Za geologiczne dziedzictwo przyrody uważa się rów- różnorodności regionu. Wykorzystano bazę polskich geo- nież pozostałości górnictwa, które mają znaczenie dla stanowisk wytypowanych do European Network GEoSi- udokumentowania budowy geologicznej i występowania TES, opracowaną przez instytut ochrony Przyrody PAN złóż, występowania skamieniałości, rzadkich minerałów w Kra kowie (http://www.iop.krakow.pl/geosites/) oraz fun- i skał. kcjonujący od 2010 roku Centralny Rejestr Geostanowisk Pomimo dużego bogactwa i zróżnicowania form, przy- Polski prowadzony przez Państwowy instytut Geologicz- roda nieożywiona województwa śląskiego nie docze- ny – Państwowy instytut Badawczy w Warszawie (http:// kała się dotychczas należytego opracowania i ochrony. geoportal.pgi.gov.pl/portal/page/portal/geostanowiska/). W świetle przeprowadzonej analizy na potrzeby niniej- Z uwagi na specyfikę województwa śląskiego zdecydo- szego raportu wydaje się nadal aktualne stwierdzenie wano się ponadto na przedstawienie w raporcie aktual- prekursora ochrony przyrody nieożywionej w Polsce, nego stanu rozpoznania i zagospodarowania złóż kopalin S. Kreutza (1929): oraz zasobów wód podziemnych. ich ochrona jest regulo- „Mówimy stosunkowo często o ochronie przyrody ży- wana przepisami prawnymi odrębnymi niż przewidzia- wej, zatem o ochronie szaty roślinnej lub też pewnych ga- nymi dla przyrody nieożywionej. Raport jest w zamyśle tunków zwierząt; ochrona przyrody nieożywionej zajmu- autorów pierwszym krokiem do waloryzacji obiektów je u nas w dyskusjach i konferencjach mało stosunkowo przyrody nieożywionej, która powinna być przeprowa- miejsca. Dzieje się to w znacznej części dlatego, iż według dzona obiektywnie i w oparciu o jasne kryteria. Efektem dość powszechnego mniemania ‘kamienie’ są trwałe, dotychczasowych prób takiej waloryzacji są listy geosta- i nie potrzebują ochrony, częściowo po prostu dlatego, nowisk instytutu ochrony Przyrody PAN w Krakowie że nieliczne jest dziś w Polsce grono osób, zajmujących i Państwowego instytutu Geologicznego-Państwowego się naukowo przyrodą nieożywioną. Może nie będzie za- instytutu Badawczego w Warszawie oraz listy i mapy tem od rzeczy zastanowić się nad tem czy 1) ‘martwa’ w opracowaniu ekofizjograficznym do Planu Zagospoda- przyroda wymaga ochrony i jakie są u nas osobliwo- rowania Przestrzennego Województwa Śląskiego (Paru- 7 Raport o przyRodziE NiEożyWionej Województwa Śląskiego sel 2003). Ważnym elementem takiej waloryzacji powin- bon). Utwory dewońskie i karbońskie zalegające na bloku na stać się czerwona lista przyrody nieożywionej woje- małopolskim wykazują duże podobieństwa w wykształce- wództwa śląskiego (Parusel 1999). niu litologicznym do równowiekowych skał rozpoznanych Autorzy opracowania wyrażają podziękowanie Jerze- w części wschodniej i południowej Brunovistulicum. mu B. Paruselowi i Zdzisławowi Wielandowi, pracowni- Blok górnośląski stanowi część większej jednostki kom Centrum Dziedzictwa Przyrodniczego Górnego Ślą- geologicznej określanej jako Brunovistulicum, którą two- ska w Katowicach, za wnikliwą