De Getty's – De Verleiders Van Hedendaagse Aanbiddingsmuziek
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
De Getty’s – de Verleiders van Hedendaagse Aanbiddingsmuziek Bron : https://www.wayoflife.org/reports/the_gettys_pied_pipers.html, 2012; uitbreid. 10-10-2019 Alle Schriftaanhalingen komen uit de Statenvertaling (HSV) Vertaling, plaatje en voetnoten door M.V. Het volgende komt uit de nieuwste editie van de Directory of Contemporary Worship Musicians1, die beschikbaar is in print of als gratis e-Book van Way of Life Literature. De muziek van de Getty’s is enorm populair. Zie bv. het aanbod op bol.com: https://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/Ntt/Keith%2BKristyn%2BGetty/N/0/Nty/1/s earch/true/searchType/qck/defaultSearchContext/media_all/sc/media_all/index.html Keith en Kristyn Getty’s “contemporaine hymnes” worden veel gebruikt in “traditionele, niet-heden- daagse” kerken, omdat ze als relatief veilig worden beschouwd. Keith en Kristyn Getty werken samen met Stuart Townend om Getty-Townend Music (GTM) te vor- men. “Jaarlijks zingen tot 100 miljoen mensen wereldwijd de liederen van Keith Getty in kerkdiensten” (“Hit- ting the right notes”, Belfast Telegraph, 11 augustus 2018). De Getty-Townend-hymne (Townend schreef de teksten en Getty, de muziek) “In Christ Alone” is een van de beroemdste hymnes ooit geschreven, met naar schatting 40 tot 50 miljoen mensen die het elk jaar in kerkdiensten zingen. Ten minste acht nummers van de Getty’s zijn opgenomen in Rejoice Hymns van Majesty Music. Negenentwintig van hun songs zijn gepubliceerd in Hymns Modern and Ancient, uitgegeven door Heart Publications, een bediening van Steve Pettit Evangelistic Association en samengesteld door Fred Coleman, hoofd van de afdeling Kerkmuziek van Bob Jones University. Zowel Crown Baptist College als West Coast Baptist College, de twee grootste onafhankelijke bap- tisten-bijbelcolleges, hebben Getty-Townend-materiaal in hun diensten uitgevoerd. De populaire nummers van de Getty’s zijn onder meer “Don’t Let Me Lose My Wonder”, “In Christ Alone”, “Speak, Oh Lord” en “The Power of the Cross”. Typisch zijn de teksten Schriftuurlijk en de melodieën geen onstuimige rock & roll (hoewel de Get- ty’s wel rocken in hun concerten). Wat kan hier mis mee zijn? Onder alle hedendaagse aanbiddingsmusici beschouw ik de Getty’s misschien wel de meest gevaar- lijke, omdat wat ze aanbieden is verpakt in een pakket dat aantrekkelijk is voor “fundamentalisten” -- hun Ierse brogue en hun fysieke aantrekkelijkheid, hun vrij conservatieve uiterlijk en bruisende opgewektheid, hun foot-tapping, Emerald Isle-getinte muziek, en de spirituele diepte van hun tek- sten. Ze schrijven niet de typische CCM 7-11-muziek (7 woorden 11 keer gezongen). 1 https://www.wayoflife.org/free_ebooks/directory-of-contemporary-worship.php 1 Maar hoe sympathiek de Getty’s ook zijn, die aantrekkelijke, “conservatief ogende” verpakking is een brug naar groot geestelijk gevaar. Het doel van de Getty’s is om “iedereen muzikaal samen te brengen” (www.keithgetty.com ). Ze willen “de kloof overbruggen tussen het traditionele en het hedendaagse” (http://www.gettymusic.com/about.aspx )). De Getty’s hebben geen grenzen. Ze geloven niet in afscheiding. Ze zijn alleen-positief, niet- veroordelend. Ze zijn representatief voor het hedendaagse evangelicalisme, met als kern “een af- stand doen van het separatisme”, zoals Harold Ockenga het in de jaren veertig zei. De Getty’s zijn mensen die zeggen dat ze van een gezonde leer houden, maar ze staan niet apart van de ketterij. Ze zeggen dat ze van gerechtigheid houden, maar ze haten geen wereldlijkheid. Tenminste, ze spreken zich er niet over uit, en dat zouden ze wel moeten doen! “Daarom heb ik al Uw bevelen in alles voor recht gehouden, maar elk leugenpad heb ik gehaat” (Psalm 119:128). Ze trekken geen duidelijke lijnen zoals de Bijbel vereist. Ze spreken zich niet uit tegen fouten en geven geen waarschuwingen zoals de Bijbel eist. “En neem niet deel aan de onvruchtbare werken van de duisternis, maar ontmasker ze veeleer” (Efeziërs 5:11). “En ik roep u ertoe op, broeders, hen in het oog te houden die onenigheden teweegbrengen en struikelblokken opwerpen tegen het onderricht dat u hebt ontvangen, en keer u van hen af” (Romeinen 16:17). Ze prediken geen berouw, hoewel dat een belangrijke en essentiële boodschap van de Bijbel is. Ze houden alles op een positieve noot. Toen hun lied “In Christ Alone” werd gekozen om te worden uitgevoerd voor de troonopvolging van de Engelse aartsbisschop van Canterbury in 2013, zei Keith Getty: “We zijn zo vereerd dat een van onze hymnes zal worden gebruikt voor zo’n historische aangelegenheid in het Britse leven” (“In Christ Alone Featured”, 22 maart 2013, NeuFutur.com). Hij had eerder moeten zeggen dat hij zich schaamde om geassocieerd te worden met de vreselijke afvalligheid van de aartsbisschoppen van Canterbury, en hij had hun goddeloosheid kunnen beris- pen. 1953, William Temple, aartsbisschop van Canterbury - “... er bestaat niet zoiets als geopenbaar- de waarheid” (Natuur en God). 1961, Michael Ramsey, aartsbisschop van Canterbury - “Ik verwacht veel atheïsten in de hemel te zien” (London Daily Mail, 2 oktober). 1982, Robert Runcie, aartsbisschop van Canterbury - “Met betrekking tot waarom Jezus aan het kruis leed, ben ik een agnosticus” (Sunday Times, 11 april). 2008 - De Kerk van Engeland verontschuldigde zich officieel jegens Charles Darwin voor het verwerpen van zijn evolutieleer. 2013 - De Kerk van Engeland heeft het verbod op homoseksuele clerus afgeschaft. Vanwege het gebrek aan grenzen vormen de Getty’s een brug naar de buitengewoon gevaarlijke wereld van de ‘bredere kerk’ met alle zonden en ketterijen, even zeker als Hillsong of een van de andere contemporaine (hedendaagse) aanbiddingsgroepen. We leven in een tijdperk van eindtijdse technologie, wat betekent dat je niet langer liedjes en hym- nes kunt gebruiken zonder dat de luisteraars met veel gemak in contact kunnen komen met de au- teurs. Terwijl het zelfs 30 jaar geleden moeilijk was om contact te maken met en beïnvloed te wor- den door auteurs van christelijke muziek, is dat dramatisch veranderd met het internet. Als mensen in een bijbelgelovige kerk tegenwoordig liedjes van MercyMe of Stuart Townend of Hillsong horen, liedjes in “aangepaste vorm” gehoord in veel bijbelgelovige kerken, kunnen ze ge- makkelijk die groep of persoon op internet opzoeken en in intiem contact komen met hen - niet al- leen in contact met hun muziek (meestal gespeeld in “echte” rock & roll-stijl in tegenstelling tot de 2 afgezwakte soft-rock balladeversies die worden uitgevoerd in kerken die beginnen te knoeien met hedendaagse lofmuziek), maar ook in contact met hun oecumenische / charismatische / anti- separatisme / één-wereldkerkfilosofie. Laten we zeggen dat iemand het koor “In Christ Alone” of “The Power of the Cross” van Getty- Townend aanhoort. Hij houdt van de muziek en besluit ze op het internet te bekijken. Hij stuit op de Getty’s die rocken tijdens hun concerten en begint de stelling van zijn kerk tegen rockmuziek in twijfel te trekken. Hij ziet de Getty’s zich associëren met iedereen en begint bijbelse afscheiding in twijfel te trekken. “De Getty’s lijken zo oprecht en christelijk liefhebbend; misschien ben ik te moeilijk in mijn christen-zijn geweest; misschien is de separatistische houding helemaal verkeerd; misschien moet ik minder strak zijn. “Hij komt het interview tegen van Keith Getty in juli 2013 met Assist Ministries en besluit te luisteren naar wat de man te zeggen heeft. Hij hoort Getty met hoge dunk over Bono en C.S. Lewis spreken, dus besluit hij naar deze mensen te kijken, en daarmee be- gint hij fundamentele bijbelse doctrines in twijfel te trekken. Na verloop van tijd, door de invloed van de Getty’s, bevindt hij zich op de weg van de emerging church, en waar zullen zijn kinderen eindigen? Hetzelfde kan gezegd worden over de invloed van MercyMe of Hillsong of honderden andere pro- minente contemporaine aanbiddingsmusici, omdat ze dezelfde filosofie hebben en dezelfde brug naar geestelijk gevaar vertegenwoordigen. Mannen die het gebruik van contemporaine lofmuziek verdedigen, zullen zich tegenover God moe- ten verantwoorden voor de zielen die de bruggen oversteken die zij bouwen naar de gevaarlijke we- reld die wordt vertegenwoordigd door deze muziek. De Getty’s vormen een brug naar het Nieuw Gereformeerd Calvinisme De Getty’s zijn Nieuw Gereformeerd Calvinisten. Keith leidt aanbidding in Parkside Church, Cle- veland, Ohio, met pastor Alistair Begg. Dit is de wereld van John Piper, David Platt, R.C. Sproul, Al Mohler, Jr., John MacArthur. Gereformeerd calvinisme is niet bijbels gezond. Het is een pad naar de wereld van Augustinus, de kerkvaders, Johannes Calvijn, het protestantisme, de puriteinen, de kinderdoop. Het is een pad naar de vervangingstheologie (de kerk is Israël). Het is een weg naar het amillennialisme en de afwijzing van de op handen zijnde wederkomst van Christus en het verlies van alle geestelijke voordelen van deze belangrijke leer. Nieuw gereformeerd calvinisme is, anders dan het oude gereformeerde calvinisme, oecumenisch. Er zijn geen strikte grenzen. De Getty’s associëren zich in de bediening met bijna iedereen: pinksters, charismaten, rooms-katholieken, ontkenners van de bloedverzoening (C.S. Lewis), theïstische evo- lutionisten (John Lennox). Keith Getty citeert gunstig alle soorten ondeugdelijke mannen. Bijvoor- beeld in zijn boek Sing! citeert hij de rooms-katholieke mysticus J.R.R. Tolkien, Augustinus, C.S. Lewis en Sting. Nieuw gereformeerd calvinisme staat sympathiek tegenover Rome. De oude gereformeerde mannen geloofden dat Rome de grote hoer van Openbaring 17 is, dronken van het bloed van de martelaren. Maar de nieuwe gereformeerden hebben oecumenische relaties met Rome. Overweeg The Gospel Coalition. De pastor van Getty, Alistair Beggs, is het hoofd. De website bevordert oecumenische eenheid. Eén rapport had als titel “De urgentie van evangelische oecumene”. Het rapport “Moeten christenen oecumenisch zijn?” zei: “Kunnen evangelicalen en katholieken echt samen zijn?... Jezus’ gebed voor eenheid in het lichaam verplicht me om de oecumenische taak als belangrijk voor het Christendom te zien”.