Przewodnik Turystyczny
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich informator informator Gmina Gmina Miasto i Gmina Miasto i Gmina Czernichów Mogilany Skawina wi¹tniki Górne Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestuj¹ca w obszary wiejskie. Publikacja opracowana przez stowarzyszenie Lokalna Grupa Dzia³ania Blisko Krakowa. Publikacja wspó³finansowana ze rodków Unii Europejskiej w ramach Dzia³ania 431 Funkcjonowanie LGD, objêtego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 20072013. Instytucja Zarz¹dzaj¹ca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 20072013 Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Tekst: LGD Blisko Krakowa Projekt, sk³ad i druk: ignisstudio Dariusz Tylek Zdjêcia: LGD Blisko Krakowa UG Czernichów UG Mogilany UMiG Skawina UMiG wi¹tniki Górne Roman Tracz Joanna, Katarzyna, Krzysztof Byrscy Józef Niechaj Janusz Matoga Towarzystwo Przyjació³ Kamienia GOK Mogilany Stanis³aw M¹dry Towarzystwo Pamiêci Genera³a Józefa Hallera i Hallerczyków Szczegó³owy wykaz na stronie 46. Wydawca: Stowarzyszenie LGD Blisko Krakowa 32-050 Skawina, ul. ¯wirki i Wigury 23 tel./faks: 12 256 02 31, e-mail: [email protected] www.bliskokrakowa.pl www.skarby.bliskokrakowa.pl www.facebook.com/bliskokrakowa Skawina 2014 SPIS TRECI BLISKO KRAKOWA Gmina Czernichów 4 Gmina Mogilany 5 Miasto i Gmina Skawina 6 Miasto i Gmina wi¹tniki Górne 7 SKARBY HISTORII Prehistoryczna Osada 8-9 Muzeum lusarstwa 10-11 Muzeum Regionalne w Skawinie 12-13 Izba Pamiêci Rodu Hallerów i Hallerczyków 14 Izba Regionalna w Woli Radziszowskiej 15 Izba Regionalna w Kamieniu 16 Izba Regionalna w Krzêcinie 17 Na Szlaku Architektury Drewnianej 18-19 Skarby architektury sakralnej 20-21 W cieniu szlacheckich dworów 22-23 SKARBY NATURY Uroki Parku Miejskiego w Skawinie 24-25 Pozosta³oci karpackiej puszczy 26-27 Skalne uroki Kajasówki 28-29 cie¿ka Ornitologiczna £¹czany - Kamieñ 30-31 Pieszo, rowerem, konno, kajakiem... 32-35 SKARBY TRADYCJI wi¹tnickie k³ódki i wawelscy wi¹tnicy 36-37 Bagniêæ, czyli palma 38-39 Roztañczeni Mogilanie 40-41 Tradycja na talerzu 42-43 Mapa turystyczna 44-45 Warto zobaczyæ oraz wykaz zdjêæ 46 Niezbêdnik turysty 47-48 Gmina CZERNICHÓW www.gmina.czernichow.pl Le¿¹ca na zachód od Krakowa gmina Czernichów, usytuowana jest na lewym brzegu Wis³y. Odznacza siê niezwyk³ym bogactwem wiata przyrody. Cenne krajobrazowo obszary Wy¿yny Krakowsko- -Czêstochowskiej sprzyjaj¹ tu rozwojowi rekreacji i turystyki pieszej, rowerowej, a tak¿e konnej. Na terenie gminy znajduj¹ siê fragmenty dwóch parków krajobrazowych Rudniañskiego i Bielañsko- -Tynieckiego. Jedn¹ z najwiêkszych atrakcji turystycznych gminy jest Stefczyka Franciszka Popiersie Rezerwat Przyrody Nieo¿ywionej Kajasówka. W Czernichowie Warto wiedzieæ: funkcjonuje najstarsza w Polsce, W gminie Czernichów mieszkaj¹ za³o¿ona w 1860 r., szko³a rolnicza. potomkowie dawnych flisaków, Jednym z jej profesorów by³ sp³awiaj¹cych niegdy Wis³¹ rozmaite dr Franciszek Stefczyk, który w 1890 r. towary z po³udnia Polski niekiedy a¿ do za³o¿y³ pierwsz¹ w Galicji Spó³dzielcz¹ Gdañska. Kasê Oszczêdnoci i Po¿yczek. Ze wzglêdu na d³ug¹ tradycjê W ostatnich latach gminê rozs³awia wytwarzania wyrobów z wikliny, gmina oficjalnie zarejestrowany w UE produkt Czernichów zwana jest czasami regionalny kie³basa lisiecka. zag³êbiem wikliniarzy i wikliniarstwa. 4 Gmina MOGILANY www.mogilany.pl Gmina Mogilany usytuowana jest w po³udniowo-wschodniej czêci powiatu krakowskiego, na atrakcyjnym krajobrazowo obszarze Pogórza Wielickiego. Przebiega przez ni¹ s³ynna Zakopianka, zatem ka¿dy, kto pokonuje drogê z Krakowa do stolicy Tatr, przeje¿d¿a przez jej teren. Walory krajobrazowe gminy najpe³niej doceniæ mo¿na podzi- wiaj¹c wyj¹tkowo piêkne panoramy z mogilañskiego wzgórza. Zwracaj¹c siê w stronê po³udniow¹ obser- wowaæ mo¿na stamt¹d dziesi¹tki zachodz¹cych na siebie szczytów Cieszynianka wiosenna i okaza³ych pasm górskich Beskidów. Przy piêknej pogodzie dech w piersi Warto wiedzieæ: zapiera widok onie¿onych turni Tatr. Na pó³nocnym stoku mogilañskiego Z kolei od pó³nocy rozpociera siê wzgórza znajduje siê rezerwat piêkny widok na le¿¹cy w dole florystyczny Cieszynianka ostoja Kraków. Gmina coraz czêciej cieszynianki wiosennej. postrzegana jest jako ciekawe Miejscowoæ Gaj w gminie Mogilany miejsce rekreacji i wypoczynku szczyci siê faktem, i¿ szkolne lata (1801- zw³aszcza weekendowego. -1809) spêdzi³ tam wielki bohater Polski i Wêgier genera³ Józef Bem. 5 Miasto i Gmina SKAWINA www.gminaskawina.pl Miasto Skawina (po³o¿one 15 km na po³udniowy-zachód od Krakowa) nad rzek¹ Skawink¹, zosta³o za³o¿one w 1364 r. przez króla Kazimierza III Wielkiego. Obecnie zajmuje, wraz z 16 so³ectwami, obszar 100,2 km2 i liczy oko³o 42 tys. mieszkañców. Gmina le¿y na pograniczu Pogórza Wielickiego oraz Wy¿yny Krakowsko- -Czêstochowskiej, stanowi¹cych odpowiednio jej po³udniow¹ i pó³nocn¹ czêæ. Najwiêkszym kompleksem lenym na terenie Gminy Skawina jest Las Bronaczowa NMP w Skawinie Ofiarowania pw. Koció³ek w Radziszowie. Ma ponad 750 ha pow. i jest pozosta³oci¹ olbrzymiej Warto wiedzieæ: niegdy, pierwotnej puszczy W zbudowanym w II po³owie XVII w. karpackiej. W lesie Bronaczowa koció³ku pw. Ofiarowania NMP (na utworzony zosta³ rezerwat przy- zdjêciu) znajduje siê cenne malowid³o rody Kozie K¹ty. Na terenie gminy na desce z 1640 r. pt. Ukrzy¿owanie. znajduje siê prehistoryczna osada Ze Skawiny pochodzili m.in. trzej oraz wiele zabytkowych kocio³ów, rektorzy UJ Stanis³aw Skawinka, dworów i kapliczek. Wojciech £añcucki oraz Sebastian Jan Piskorski. 6 Miasto i Gmina WI¥TNIKI GÓRNE www.swiatniki-gorne.pl wi¹tniki Górne wraz z czterema miejscowociami wchodz¹cymi w sk³ad gminy le¿¹ na po³udnie od Krakowa. Usytuowane s¹ na urokliwym krajobrazowo obszarze Pogórza Wielickiego. Gminê przecina najwy¿sza w s¹siedztwie Krakowa czêæ Pogórza, nazywana P³askowy¿em wi¹tnickim, osi¹ga- j¹cym miejscami wysokoæ ponad 400 m n.p.m. Ze wi¹tnickiego wzgórza widaæ zarówno Kraków, jak i odleg³e góry z Tatrami w³¹cznie. wi¹tniki Górne to dawne centrum rzemiel- Ziemi w wi¹tnikach Górnych Tej Synom Pomnik nicze p³atnerzy i lusarzy. Warto wiedzieæ: Wielowiekow¹ tradycjê podtrzy- Ju¿ w redniowieczu wybrani mieszkañcy muj¹ nadal liczne warsztaty wi¹tnik Górnych mieli obowi¹zek s³u¿by rzemielnicze, zak³ady lusarskie w krakowskiej katedrze. Przez stulecia i hurtownie materia³ów metalo- pe³nili te¿ zaszczytn¹ funkcjê wawelskich wych. Dorobek wi¹tnickich dzwonników. rzemielników mo¿na obejrzeæ Centraln¹ postaci¹ pomnika Synom Tej w jedynym w Polsce Muzeum Ziemi jest w. Królowa Jadwiga, która lusarstwa. nada³a wi¹tniczanom powy¿sze przywileje. 7 SKARBY HISTORII Prehistoryczna Osada Do najciekawszych obiektów s³upow¹ z plecionkowym o charakterze muzealnym, wype³nieniem cian. Zwieñczaj¹ je znajduj¹cych siê na terenie LGD sochowo-lemieniowe dachy. Blisko Krakowa, zaliczyæ nale¿y Kszta³ty budynków s¹ Prehistoryczn¹ Osadê w Woli odzwierciedleniem wizji ich Radziszowskiej. Jest to rekon- m³odych twórców. strukcja osady z epoki br¹zu efekt kilkuletniej pracy z zakresu Prehistoryczna Osada w Woli archeologii dowiadczalnej. Próbê Radziszowskiej pe³ni funkcjê odtworzenia hipotetycznej wioski edukacyjno-kulturaln¹. Jest sprzed 3000 lat podjêli krakowscy miejscem do przeprowadzania studenci i licealici. ¿ywych lekcji historii, warsztatów ceramicznych. Od 2011 r. osada Osada powsta³a przy u¿yciu siekier podlega Orodkowi Historii i no¿y z br¹zu, krzemiennych Techniki z Muzeum Akademii sierpów oraz narzêdzi z koci, rogu Górniczo-Hutniczej w Krakowie. i drewna. Do budowy chat u¿yto Mo¿na j¹ zwiedzaæ przez ca³y rok. materia³ów w³aciwych dla epoki Wstêp jest bezp³atny. Bêd¹c w Woli br¹zu, czyli pni drzew, giêtkich Radziszowskiej nietrudno tam ga³êzi, ³yka, gliny, trzciny oraz darni. trafiæ, poniewa¿ trasa dojcia do Podczas zespalania elementów osady jest bardzo dobrze konstrukcji nie wykorzystano oznakowana. Zmotoryzowani ¿adnych wspó³czesnych materia³ów. powinni skorzystaæ z parkingu przy Budynki wzniesione w osadzie kociele parafialnym. maj¹ w wiêkszoci konstrukcjê 8 Godziny otwarcia: kwiecieñczerwiec: wtorek-pi¹tek, godz. 9.00-17.00 sobota-niedziela, godz. 10.00-18.00 lipiecsierpieñ: wtorek-pi¹tek, godz. 9.00-18.00 sobota-niedziela, godz. 9.00-19.00 wrzesieñ: wtorek-pi¹tek, godz. 9.00-17.00 sobota-niedziela, godz. 10.00-18.00 padziernik: wtorek-pi¹tek, godz. 9.00-16.00 sobota-niedziela, godz. 9.00-17.00 listopadmarzec: wtorek-niedziela, godz. 10.00-15.00 W poniedzia³ki Osada jest zamkniêta dla zwiedzaj¹cych. www.oht.agh.edu.pl/osada 9 SKARBY HISTORII Muzeum lusarstwa wi¹tniki Górne od stuleci s³yn¹ patronem jest zmar³y w 1989 r. z wytwarzania wyrobów Marcin Miku³a, staraniem którego metalowych. Od prze³omu XVI w 1970 r. w budynku spó³dzielni i XVII w. by³ to znany orodek Przysz³oæ powsta³a wi¹tnicka p³atnerski, a pod koniec XIX w., Izba Regionalna. Przez lata kiedy powsta³a tam s³ynna szko³a ¿mudnej pracy uda³o mu siê lusarska, s³awê wi¹tnikom w niej zgromadziæ kolekcjê zaczêli przynosiæ rzemielnicy przedmiotów zwi¹zanych wytwarzaj¹cy k³ódki. Do dnia z lokaln¹ histori¹ i kultur¹. dzisiejszego na terenie gminy W 2001 r. spó³dzielnia Przysz³oæ funkcjonuje kilkaset zak³adów przekaza³a eksponaty Urzêdowi rzemielniczych wytwarzaj¹cych Miasta w wi¹tnikach Górnych, tzw. galanteriê metalow¹. który podj¹³ decyzjê o utwo- Cesarsko Królewsk¹ Szko³ê rzeniu Muzeum na terenie lusarsk¹ w wi¹tnikach Górnych historycznego budynku Szko³y powo³ano do ¿ycia w 1888 r. Jej lusarskiej. pierwszy dyrektor Kazimierz Zbiory Muzeum obejmuj¹ dzia³ Bruchnalski stworzy³ kilka lat dokumentów, kolekcjê zabyt- póniej pierwsze na tym terenie kowych k³ódek, narzêdzi Muzeum Rzemios³a lusarskiego. lusarskich oraz przedmiotów Niestety w 1939 r. zosta³o ono zwi¹zanych z etnografi¹ tutej- zamkniête, a wiêkszoæ ekspona- szego terenu. Na szczególn¹ tów wywieziono w g³¹b Rzeszy uwagê zas³uguje jedyna w Polsce Niemieckiej. Kilka lat temu uda³o ekspozycja pami¹tek zwi¹zanych siê reaktywowaæ Muzeum. Jego z prac¹ wi¹tników wawelskich. 10 W muzeum mo¿na te¿ podziwiaæ odtworzone przez absolwentów tutejszej szko³y elementy uzbrojenia XVII-wiecznej husarii, która zaopatrywa³a siê u wi¹tnic- kich p³atnerzy.