Nr. 325 14 Oktober 2019
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
1 17de JAARGANG, NR. 325 14 OKTOBER 2019 IN DIT NUMMER: 1 NIEUWS 2 JAZZ OP DE PLAAT Bite the Gnatze, Peter Brötzmann, Gabbro, Van Gelder x Baas, Esbjörn Svensson Trio e.a. 7 JAZZ OP DE PLANKEN Noah Preminger Quartet, Ivan Paduart, Omer Klein . EN VERDER O.A: 10 Discografische notities: L’art du trio 12 Overzicht festivals november 14 Europe Jazz Media Chart 16 JAAR JAZZFLITS 01 09 2003 - 01 09 2019 NR. 326 KOMT 4 NOVEMBER UIT ONAFHANKELIJK JAZZPERIODIEK SINDS 2003 NIEUWS Albums Émile Parisien en Marilyn Mazur in Duitsland bekroond In de categorie jazz is de Jahrespreis der deutschen Schallplattenkritik 2019 toe- gekend aan de albums ‘Double Screening’ van het Emile Parisien Quar- tet en ‘Shamania’, dat de Deense drum- mer-vocaliste Marilyn Mazur met tien Scandinavische vrouwen maakte. …vervolg op pag. 11 Heeft u jazznieuws? Stuur het ons: [email protected] . …vervolg C. Buddingh rechterkolom Een heruitgave met als extra een essay van Volkskrant-journalist en dichter John Schoorl. Hij bezocht de huidige West Coast-scene in L.A., waar hij onder an- deren pianist Eric Reed, drummer Kevin van den Elzen en saxofonist Ben Wendel ontmoette. Eva Roefs maakte foto’s bij die ontmoetingen, waarop de musici Buddinghs bundel ‘West Coast’ in han- den hebben. Ook die zijn in de heruitga- ve te vinden, evenals een essay van Saxofonist Ben Wendel op de omslag van ‘West Coast Revisited’. Buddingh’-biograaf Wim Huijser. Van de (Foto: Eva Roefs) heruitgave verschijnt ook een luxe editie SPECIALE HERUITGAVE BUNDEL in hardcover met stofomslag en een cd. ‘WEST COAST’ VAN C. BUDDINGH Daarop staat muziek van bassist Jasper Somsen en saxofonist Bob Sheppard. Bij uitgeverij Azul Press in Maastricht is de bundel ‘West Ook leest C. Buddingh op de cd enkele Coast Revisited - C. Buddingh’ - jazz en poëzie 1959/ 2019’ van Wim Huijser en John Schoorl verschenen. Het gedichten voor. Die opname verscheen is een speciale heruitgave van de serie jazzgedichten die eerder in 1961 in de reeks ‘Stemmen C. Buddingh, geïnspireerd door de West Coast-jazz, eind van schrijvers’, uitgegeven door het jaren vijftig schreef en publiceerde in tijdschriften en Nederlands Letterkundig Museum en uiteindelijk de bundel ‘West Coast’ (1959). Uitgeverij Querido. …vervolg in de kolom hiernaast Jazz flits nummer 325 14 oktober 2019 2 Bent u op zoek naar de recensie van een be- JAZZ OP DE PLAAT paalde cd? Klik hier: http://bit.ly/2eGAA92 BITE THE GNATZE BRÖTZMANN/VON SCHLIPPENBACH/BENNINK Good Bike Fair Wheel Fifty Years After TryTone Trost Records Bezetting: Bezetting: Joost Buis (trombone, lapsteel guitar), Michel Duijves Peter Brötzmann (tenorsax, klarinet, tarogato), (klarinet, basklarinet), Steven Kamperman (altklarinet, Alexander von Schlippenbach (piano), sopraansax), Frank van Bommel (piano, celesta, Han Bennink (drums). harmonium), Paul Pallesen (gitaar, banjo), Meinrad Kneer (bas), Alan Purves (drums, percussie). Op 26 mei 1968 nam saxofonist Peter Brötzmann De feniks is weer eens uit zijn as herrezen. Het het album ‘Machine Gun’ op. Het werd een van de septet Bite the Gnatze van gitarist Paul Pallesen mijlpalen in de Europese improvisatiemuziek. Vijftig leidt geen bestaan in de schijnwerpers, maar be- jaar na dato geldt het nog steeds als een van de staat toch al ruim twintig jaar. En nu is er na ruim meest compromisloze platen uit de jazzgeschiede- zeven jaar weer een nieuwe plaat, ‘Good Bike Fair nis. De Duitse improvisator is niet iemand om Wheel’, en dat is een heuglijk feit. Want de groep nostalgie te bedrijven, dus besloot hij om ter ere zorgt wel degelijk voor een volstrekt eigen geluid in van de vijftigste verjaardag van het album nieuwe het landschap van de Nederlandse jazz en geïmpro- muziek op te nemen met twee oude getrouwen, viseerde muziek. In zijn composities verwerkt van wie er slechts één (Han Bennink) destijds deel Pallesen elementen uit allerlei volksmuziek (zowel uitmaakte van het ensemble. De locatie (de Lila Keltisch als Balkan), maar op een zo subtiele ma- Eule in Bremen) is wél weer dezelfde als vijftig jaar nier dat nooit helemaal duidelijk is waar de ingre- geleden. Wat ook niet is veranderd, is de energie diënten vandaan komen. Bovendien buit de band- waarmee Brötzmann (ten tijde van de opname 77) leider de aparte klankkleuren van de twee klarinet- nog steeds muziek maakt. Toch zitten er ook grote ten, en instrumenten als lapsteel guitar, banjo, verschillen tussen ‘Machine Gun’ en dit nieuwe ‘Fifty harmonium en celesta uitstekend uit. Dit toetsin- Years After’. Er zijn momenten van rust, het swingt strument met metalen staafjes verleent in ‘Zonne- af en toe onbedaarlijk (bijvoorbeeld op de momen- tje, watertje, windje’ een toverachtige toevoeging ten waar Von Schlippenbach zijn bewondering voor aan een heupwiegend melodietje met trekken van Monk laat horen en Bennink meteen toehapt) en er Herbie Nichols. Pallesen heeft verder een voorkeur is een gevoel voor de (Amerikaanse) jazztraditie. voor een vriendelijke, licht melancholieke sfeer met Zo horen we in ‘Frictional sounds’ Brötzmann op tegelijk een zachte glimlach. Stukken als ‘Good tarogato (een soort houten sopraansax uit Honga- bike’ en ‘From D tot G to A to D’ varen er wel bij. rije) een melodielijn inzetten die veel weg heeft van Toch kan Bite the Gnatze ook uitpakken, zoals de ‘Petite fleur’ van Sidney Bechet. En dan valt ook op aanstekelijke rockgroove van ‘Sjans!’ laat horen. hoezeer zijn kamerbrede vibrato doet denken aan De hele cd lang zet het collectief zich in om het dat van de oude sopraansaxmaestro. En helemaal materiaal optimaal te laten klinken, want de zeven aan het eind van de cd (in ‘Short dog of sweet Lu- muzikanten hebben een bewonderenswaardig ge- cy’) klinkt Brötzmann zelfs even als Ben Webster. brek aan ego, waardoor het ensemble veel meer is Maar in het grootste deel van het album wordt dan de som der delen. maar weer eens duidelijk waarom hele generaties Herman te Loo blazers de Duitser als held op het schild hebben getild, van Mats Gustafsson en Ken Vandermark tot John Dikeman. Het enthousiasme over de muziek van dit trio is de opname al vooruitgesneld, want in Londen stonden ze dik in de rij om het trio in Café Op de site van de groep zijn een paar tracks OTO te horen spelen. te horen: https://bitethegnatze.nl/index.html Herman te Loo Jazz flits nummer 325 14 oktober 2019 3 GABBRO BEN VAN GELDER X REINIER BAAS Granular Mokum In Hi-Fi Dropa Disc Doyoumind Records Bezetting: Bezetting: Hanne De Backer (baritonsax, basklarinet), Ben van Gelder (altsax), Marc de Maeseneer (baritonsax), Reinier Baas (gitaar). Agnes Hvizdalek (stem), Raphael Malfliet (basgitaar). Twee jaar geleden debuteerde het Belgische duo Een altsaxofoon en een gitaar. Minimalistischer kan Gabbro, bestaande uit baritonsaxofonisten Hanne het haast niet. Wie zich afvraag hoe je hiermee een De Backer en Marc de Maeseneer, met een opmer- cd kunt vol spelen zal bij het beluisteren van verba- kelijke, titelloze cd. ‘Granular’ is een duidelijke stap zing van zijn stoel vallen, want wat Reinier Baas verder in hun ontwikkeling, waartoe het tweetal met enkele aan elektronica gekoppelde pedalen uit zich van de diensten van de Oostenrijkse vocaliste zijn gitaar haalt is bijna oneindig. Een drummer, Agnes Hvizdalek en basgitarist Raphael Malfliet bassist en als het nodig is een heel orkest. Baas heeft verzekerd. De plaat, die alleen op vinyl uit- doet dit op twee nummers, maar bij de rest draait komt, benadrukt de abstracte kant van Gabbro die hij zijn hand er niet voor om, om met even groot ook wel te horen was op het debuutalbum, maar gemak zonder hulp van elektronica een stukje tra- daar niet de overhand had. De zeven tracks, ge- ditionele ballad, Mississippi blues, flamenco of rock noemd naar de dagen van de week, zijn het best te te spelen, of samen met Van Gelder heel intiem de omschrijven als soundscapes. Er wordt gebruikge- schoonheid van de klank te bezingen. ‘Mokum In maakt van de donkere sonoriteiten van de lage Hifi’ is hun eerste duo-cd, opgedragen aan Amster- saxen (en soms basklarinet), de (veelal gestreken) dam met zijn grachten en woonboten, maar Van basgitaar en de ingetogen stemklanken. De opener, Gelder en Baas spelen al bijna tien jaar samen en ‘Monday’, biedt duistere beelden, maar bij ‘Tues- dat is te horen. Zoals deze twee hun muziek met day’ komt er al wat licht in, met vogelachtige gelui- elkaar vervlechten, aanvullen en elkaar uitdagen den. Met de gestreken basgitaar, de ‘extended blijft van begin tot einde verrassend, spannend en techniques’ van de blazers en de onwaarschijnlijke vooral erg mooi. Van Gelder lijkt de meest traditio- stemklanken ontstaat er in ‘Wednesday’ een volle- nele van de twee maar dat is schijn. Zijn toon is dige elektronisch klankbeeld. Zo gaat de rest van glashelder, doet soms denken aan die van Lee de fascinerende ‘week’ verder. Het maakt van Konitz, maar zijn grillige improvisaties zijn als een ‘Granular’ een statement van eigenzinnigheid en stabiele kapstok waaraan Baas zijn improvisaties op uniciteit. de meest onverwachte manieren kan ophangen. Herman te Loo Mokum is daarmee een volwassen en rijpe cd om van te genieten. Tom Beetz Hier is een trailer van het album: Beluister het nummer ‘Charles’: https://youtu.be/VOd5_6YRz3I https://www.youtube.com/watch?v=QzNx94uLOnU Jazz flits nummer 325 14 oktober 2019 4 LANDGREN-WOLLNY-DANIELSSON-HAFFNER THE NUH[U]SSEL ORCHESTRA 4 Wheel Drive Live The Forest ACT Music unitrecords.com (www.nuhussel.com ) Bezetting: Bezetting: Nils Landgren (trombone, zang) Wanda Hasselman (drums), Michael Wollny (piano), e.a. Lars Danielsson (bas, cello), Wolfgang Haffner (drums). Prettig samenspelen, zonder veel gedonderjaag. Slagwerker Wanda Hasselman is de drijvende Geen concurrentiestrijd, maar elkaar wel geregeld kracht achter dit megaproject uit Hamburg. Het een poepie laten ruiken. Heel erg swingen en de NUH[U]SSEL Orchestra bestaat al een flink aantal tent compleet inpakken.