Urania Nr 6/2018

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Urania Nr 6/2018 Z TYM NUMEREM KALENDARZ ASTRONOMICZNY 2019 W PREZENCIE DWUMIESIĘCZNIK 6/2018 (798) Tom LXXXIX Cena 14,90 zł w tym 5% VAT WWW.URANIA.EDU.PL Tańczące galaktyki Jasna kometa na niebie! Czy jest możliwe ISSN 1689-6009 indeks 401323 polskie SpaceX? 6/2018 Urania 1 Czapka z daszkiem, Kto zaś białe światło pstryka Niech ja skonam Poznasz w nim teoretyka Dla każdego astronoma A do tego całkiem darmo W daszku lampkom błysnąc' pora Znany napis Czerwień dla obserwatora ASTRONARIUM 39,00 29,90 https://sklep.pta.edu.pl Polski program o tajemnicach Wszechświata Czapeczki ASTRONARIUM aSTRONaRIuM specjalna promocja 29,90 dla astronomów-obserwatorów: Aktualne godziny emisji w TVP3: lampki czerwone — nie psują akomodacji premiery (co 2 tygodnie): wzroku do ciemności czwartek godz. 17.00 i 20.30 powtórki: dla pozostałych fanów programu: sobota godz. 7.05, 23.45 lampki białe — idealne na biwak, pieszą oraz niedziela godz. 5.35 wycieczkę, dla wodniaków i wędkarzy Wszystkie odcinki na: komplet 2 dwóch czapek z różnymi www.youtube.com/astronariumPL lampkami tylko 54,90 zł w tym odcinki premierowe NIE BĘDZIESZ SIĘ Z NIĄ ROZSTAWAŁ, krótko po emisji w telewizji TAK CZĘSTO SIĘ PRZYDAJE URANIA – NASZA MUZA dla szkół, uczelni oraz miłośników astronomii i amatorów nocnego nieba opularyzowanie astronomii sprawia ogromną radość i satysfakcję, wiąże się jednak z równie wielką, a może nawet większą, odpowiedzialnością za publikowane treści. Niedopuszczalne jest nadużywanie pracy innych autorów (plagiaty), a tworzenie scenariusza wystąpienia czy tekstu popularnonaukowego musi być poprzedzone gruntowną analizą źródeł. PTo właśnie popularyzator ma obowiązek utwierdzić słuchacza w przekonaniu, że prezentowana przez niego wiedza jest wiarygodna. Nieodpowiedzialna próba popularyzacji może niekiedy wyrządzić podobnie wielkie szkody jak propagowanie pseudonauki. Przekazywanie informacji w sposób przystępny i ciekawy dla odbiorców jest szalenie ważne, nie można jednak doprowadzać do znacznego upraszczania omawianych zagadnień i ich trywializacji. To również osobiste spotkania z ludźmi, pokazy, występy w telewizji, radiu, wywiady w prasie. Nie chodzi jednak o to, by rola popularyzatora zrobiła z nas celebrytów. Nie, ponieważ najważniejszym celem jest sprzedawanie pod strzechy naszej żywej pasji, razem z wiążącymi się z nią emocjami. To właśnie te emocje są absolutną kwintesencją misji popularyzatora. I co najważniejsze: są zaraźliwe! Dlatego miłośnicy odgrywają szczególnie ważną rolę w popularyzowaniu astronomii, szczepiąc innych swoją pasją. Ich rola jest tym większa, że z oczywistych względów liczba popularyzatorów-naukowców jest ograniczona. Działając w swoich małych społecznościach, możemy dotrzeć do ludzi, którzy w innych okolicznościach z rzetelnymi informacjami o kosmosie pewnie nie mieliby kontaktu. Popularyzatorem może zostać praktycznie każdy – bez Należy zadać sobie względu na wiek. Swoje pierwsze kroki w wykonywaniu tej misji stawiałem jeszcze jako gimnazjalista, prezentując pytanie: co właściwie różne aspekty miłośniczej astronomii ówczesnym… licealistom. Jak pokazuje ten przykład, tak naprawdę popularyzujemy? do rozpoczęcia działalności wystarczą chęci i odrobina zmysłu organizacyjnego. Tak duża łatwość w zostaniu Nie możemy przecież popularyzatorem stwarza jednak pewne zagrożenie, że pomimo szczytnych chęci podejmowane wysiłki popularyzować niewiedzy. zrodzą skutki odwrotne od zamierzonych. Popularyzator powinien być pasjonatem i w pewnym stopniu również specjalistą w swojej dziedzinie. Wydaje się jednak, że pomimo podejmowania wielu nowych inicjatyw, popularyzacja astronomii przeżywa obecnie mały kryzys. W dobie internetu, odbiorcy cierpią na nadmiar informacji, a w ich weryfikacji zdani są sami na siebie. Brakuje rzetelnych źródeł informacji. W gazetach codziennych brak redakcji naukowych, stąd co jakiś czas (szczególnie w internecie) narażeni jesteśmy na fake newsy, cyrkulujące nawet na stronach dużych tytułów prasowych. Istnieją również sytuacje, kiedy autorzy umyślnie podpierają własne tezy szczątkowo wybranymi argumentami naukowców. Tutaj doskonale pasuje dowcip o pijaku, który w latarni nie szuka światła, tylko podparcia. Propagatorom modnych ostatnio w internecie (bo kontrowersyjnych) myśli pseudonaukowych prace naukowców służą jedynie podpieraniu z góry założonych tez. Do podobnych rezultatów doprowadzić może nieodpowiednia popularyzacja. Najlepsze intencje zapaleńców nie pomogą w promowaniu astronomii, jeśli nad treścią ich przesłania nie będzie sprawować pieczy rzetelna korekta. Należy zadać sobie pytanie: co właściwie popularyzujemy? Nie możemy przecież Fot. Grzegorz zieliński popularyzować niewiedzy. Z drugiej strony, z całej Polski płynie wiele pokrzepiających przykładów inicjatyw podejmowanych oddolnie i zupełnie bezinteresownie przez miłośników i tworzone przez nich organizacje. Tysiące osób uczestniczyło w tegorocznym World Space Week we Wrocławiu czy w cieszącym się coraz większym uznaniem konkursie łazików marsjańskich ERC w Starachowicach. A przecież wydarzeń na znacznie mniejszą skalę odbywają się setki w ciągu roku. Nad wieloma z nich od stu lat trzyma straż Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii, świętujące w nadchodzącym roku swój wielki jubileusz. Od znacznie krótszego czasu mamy także Astronarium, docierające do coraz większej rzeszy widzów nie tylko na antenach telewizji i w internecie, ale również w czasie pokazów popularnonaukowych. Z pewnością nie będę odosobniony w stwierdzeniu, że swój niemały wkład w popularyzację astronomii na przestrzeni całego wieku ma sama Urania, tworząca wysiłkami redakcji i autorów rzetelne źródło informacji dla każdego zainteresowanego zgłębianiem zagadek Wszechświata. Kielce, 9 grudnia 2018 r. Mikołaj Sabat 6/2018 Urania 3 Dawno temu w… „Uranii” (PL ISSN 1689-6009) listopad–grudzień 2018 Dwumiesięcznik poświęcony upowszechnianiu wiedzy astronomicznej. Czasopismo powstałe w roku 1998 z połączenia „Uranii” (ISSN 0042-0794) — dotychczasowego miesięcznika Polskie- go Towarzystwa Miłośników Astronomii, istniejącego się od 1919 r. i „Postępów Astronomii” (ISSN 0032-5414) — dotychczasowego kwartalnika Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, wychodzącego od 1953 r. Zachowana zostaje dotychczasowa numeracja „Uranii”. Nakład: 3400 egz. Zespół Redakcyjny: Wieńczysław Bykowski, Krzysztof Czart (zastępca red. naczelnego), Jacek Drążkowski (grafika, skład), Agnieszka Górska-Pukownik (sekretariat), Sylwester Kołomański, Mateusz Krakowczyk, Maciej Mikołajewski (red. naczelny), Marek Muciek, Roman Schreiber, Marek Substyk (zastępca red. naczelnego) Współpraca: Jan Desselberger, Tadeusz Figiel, Rafał Grabiański, Paweł Z. Grochowalski, Elżbieta Kuli- gowska, Jerzy Kuczyński, Agnieszka Nowak, Piotr Potępa, Przemysław Rudź, Mikołaj Sabat, 33 Robert Szaj, Janusz Wiland, Łukasz Woźniak, Przemysław Żołądek Korekta językowa: Bożena Wyrzykowska Adres Redakcji: Urania, Centrum Astronomii UMK, ul. Gagarina 11, 87-100 Toruń tel. 600 663 640 Sekretariat, tel. 509 44 17 17 Redaktor Naczelny e-mail: [email protected] Adres WWW: Przeniesienie obserwatorium. http://www.urania.edu.pl Znane angielskie obserwatorium astronomiczne Dystrybucja: Joanna i Ernest Świerczyńscy, tel. 698 55 61 61 z Oxfordu (Radcliffe Observatory) zostało e-mail: [email protected] przeniesione do Pretorii w Południowej Afryce, gdzie w pięknym klimacie południowo- Cena Uranii w prenumeracie 12 zł Prenumerata roczna 72 zł afrykańskim będzie mogło rozwinąć Bank Millennium S.A. o/Toruń Nr 85 1160 2202 0000 0003 3341 8732 żywszą działalność, niż w mglistej Anglii. Szczegóły dotyczące prenumeraty i promocje wewnątrz numeru (s. 76) i na stronie Obserwatorium wybudowano na wzgórzu, http://www.urania.edu.pl/prenumerata wzniesionym około 200 m nad miastem na wysokości 1500 m nad poziomem morza. Wydawcy: Polskie Towarzystwo Astronomiczne Obecnie dla tego obserwatorium budowany www.pta.edu.pl jest wielki teleskop zwierciadlany o średnicy ul. Bartycka 18, 00-716 Warszawa zwierciadła 190 cm. tel. (0-22) 329 61 45 e-mail: [email protected] E. R. Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii www.ptma.pl ul. Miodowa 13a m. 35, 31-055 Kraków tel. (0-12) 422 38 92 Gromady mgławic. e-mail: [email protected] * ARTYKUŁY I MATERIAŁY OKAZJONALNE TRAKTOWANE SĄ JAKO WOLONTARIAT AUTORÓW NA RZECZ Astronom amerykański, F. Zwicky, zajął WŁASNEGO ŚRODOWISKA ASTRONOMÓW, MIŁOŚNIKÓW ASTRONOMII I CAŁEGO SPOŁECZEŃSTWA * się zagadnieniem rozkładu mgławic MATERIAŁÓW NIE ZAMÓWIONYCH REDAKCJA NIE ZWRACA * ZASTRZEGA SIĘ PRAWO DO REDAGOWANIA w poszczególnych gromadach. Najpierw I SKRACANIA TEKSTÓW * PRZEDRUK MATERIAŁÓW TYLKO ZA ZGODĄ REDAKCJI * OPINIE I POGLĄDY FORMUŁOWANE PRZEZ REDAKCJĘ I AUTORÓW NIE REPREZENTUJĄ OFICJALNEGO STANOWISKA w Obserwatorium na Mount Palomar, gdzie WYDAWCÓW * REDAKCJA NIE ODPOWIADA ZA TREŚCI I WIZERUNKI REKLAM * ma być w najbliższych latach ustawiony olbrzymi 5-metrowy teleskop zwierciadlany, została sfotografowana gromada mgławic pozagalaktycznych w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki (Coma), odległa o 45 milionów lat światła i licząca (według Hubble’a i Humasona) około 800 mgławic, rozsianych na obszarze nieba o średnicy 1º.7. Fotograficzne wielkości mgławic wahają się w granicach od l4m.l do 19m.5, przy tym maksimum częstości NA OKŁADCE m przypada około 17 . Każda z tych mgławic jest Oddziałujące galaktyki zwane Arp 273 w obiektywie Teleskopu zbiorowiskiem gwiazd, podobnym do układu Hubble'a. Większa z galaktyk spiralnych, znana jako UGC 1810, Drogi Mlecznej. Przeciętna masa mgławicy ma dysk, który jest zniekształcony przez siły pływowe pływowej w gromadzie
Recommended publications
  • Homogeneous Spectroscopic Parameters for Bright Planet Host Stars from the Northern Hemisphere the Impact on Stellar and Planetary Mass (Research Note)
    A&A 576, A94 (2015) Astronomy DOI: 10.1051/0004-6361/201425227 & c ESO 2015 Astrophysics Homogeneous spectroscopic parameters for bright planet host stars from the northern hemisphere The impact on stellar and planetary mass (Research Note) S. G. Sousa1,2,N.C.Santos1,2, A. Mortier1,3,M.Tsantaki1,2, V. Adibekyan1, E. Delgado Mena1,G.Israelian4,5, B. Rojas-Ayala1,andV.Neves6 1 Instituto de Astrofísica e Ciências do Espaço, Universidade do Porto, CAUP, Rua das Estrelas, 4150-762 Porto, Portugal e-mail: [email protected] 2 Departamento de Física e Astronomia, Faculdade de Ciências, Universidade do Porto, Rua do Campo Alegre, 4169-007 Porto, Portugal 3 SUPA, School of Physics and Astronomy, University of St Andrews, St Andrews KY16 9SS, UK 4 Instituto de Astrofísica de Canarias, 38200 La Laguna, Tenerife, Spain 5 Departamento de Astrofísica, Universidade de La Laguna, 38205 La Laguna, Tenerife, Spain 6 Departamento de Física, Universidade Federal do Rio Grande do Norte, Brazil Received 27 October 2014 / Accepted 19 February 2015 ABSTRACT Aims. In this work we derive new precise and homogeneous parameters for 37 stars with planets. For this purpose, we analyze high resolution spectra obtained by the NARVAL spectrograph for a sample composed of bright planet host stars in the northern hemisphere. The new parameters are included in the SWEET-Cat online catalogue. Methods. To ensure that the catalogue is homogeneous, we use our standard spectroscopic analysis procedure, ARES+MOOG, to derive effective temperatures, surface gravities, and metallicities. These spectroscopic stellar parameters are then used as input to compute the stellar mass and radius, which are fundamental for the derivation of the planetary mass and radius.
    [Show full text]
  • Science in the Urantia Papers
    Science ¾ Scientific Validation of the UB z By Denver Pearson z By Phil Calabrese ¾ Seraphic Velocities ¾ Astronomy The Scientific Integrity of the Urantia Book by Denver Pearson As scientifically minded readers first peruse the Urantia Book, it soon occurs to them that many of its statements on the natural sciences conflict with currently held data and theories. In the minds of many this gives rise to doubts about the truthfulness of those statements. Wisdom would lead us to realize that nothing short of perfection is perfect, and anything touched by human hands has fingerprints. This should be our guiding thoughts as we contemplate the accuracy of the scientific content of the Urantia Papers. Several years ago, at the first scientific symposium, it was implied by one of the speakers that the revelation contains errors. This implication is alarming. More recently, at the second symposium held in Oklahoma, an interesting publication named "The Science Content of The Urantia Book" was made available (this document is obtainable from the Brotherhood of Man Library). In this publication is an article entitled "Time Bombs" in which the author suggests that the revelators planted certain inaccurate scientific statements in the book in order to prevent it from becoming a fetish. He states "...the revelators incorporated safeguards in the papers that would form The Urantia Book to diminish the tendency to regard it as an object of worship. What safeguards did they use? Suppose they decided to make sure that mortals reading it understood that some cosmological statements in the book would be found to be inaccurate".
    [Show full text]
  • The Feeble Giant. Discovery of a Large and Diffuse Milky Way Dwarf Galaxy in the Constellation of Crater
    View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk brought to you by CORE provided by Apollo MNRAS 459, 2370–2378 (2016) doi:10.1093/mnras/stw733 Advance Access publication 2016 April 13 The feeble giant. Discovery of a large and diffuse Milky Way dwarf galaxy in the constellation of Crater G. Torrealba,‹ S. E. Koposov, V. Belokurov and M. Irwin Institute of Astronomy, Madingley Rd, Cambridge CB3 0HA, UK Downloaded from https://academic.oup.com/mnras/article-abstract/459/3/2370/2595158 by University of Cambridge user on 24 July 2019 Accepted 2016 March 24. Received 2016 March 24; in original form 2016 January 26 ABSTRACT We announce the discovery of the Crater 2 dwarf galaxy, identified in imaging data of the VLT Survey Telescope ATLAS survey. Given its half-light radius of ∼1100 pc, Crater 2 is the fourth largest satellite of the Milky Way, surpassed only by the Large Magellanic Cloud, Small Magellanic Cloud and the Sgr dwarf. With a total luminosity of MV ≈−8, this galaxy is also one of the lowest surface brightness dwarfs. Falling under the nominal detection boundary of 30 mag arcsec−2, it compares in nebulosity to the recently discovered Tuc 2 and Tuc IV and UMa II. Crater 2 is located ∼120 kpc from the Sun and appears to be aligned in 3D with the enigmatic globular cluster Crater, the pair of ultrafaint dwarfs Leo IV and Leo V and the classical dwarf Leo II. We argue that such arrangement is probably not accidental and, in fact, can be viewed as the evidence for the accretion of the Crater-Leo group.
    [Show full text]
  • The Search for Exomoons and the Characterization of Exoplanet Atmospheres
    Corso di Laurea Specialistica in Astronomia e Astrofisica The search for exomoons and the characterization of exoplanet atmospheres Relatore interno : dott. Alessandro Melchiorri Relatore esterno : dott.ssa Giovanna Tinetti Candidato: Giammarco Campanella Anno Accademico 2008/2009 The search for exomoons and the characterization of exoplanet atmospheres Giammarco Campanella Dipartimento di Fisica Università degli studi di Roma “La Sapienza” Associate at Department of Physics & Astronomy University College London A thesis submitted for the MSc Degree in Astronomy and Astrophysics September 4th, 2009 Università degli Studi di Roma ―La Sapienza‖ Abstract THE SEARCH FOR EXOMOONS AND THE CHARACTERIZATION OF EXOPLANET ATMOSPHERES by Giammarco Campanella Since planets were first discovered outside our own Solar System in 1992 (around a pulsar) and in 1995 (around a main sequence star), extrasolar planet studies have become one of the most dynamic research fields in astronomy. Our knowledge of extrasolar planets has grown exponentially, from our understanding of their formation and evolution to the development of different methods to detect them. Now that more than 370 exoplanets have been discovered, focus has moved from finding planets to characterise these alien worlds. As well as detecting the atmospheres of these exoplanets, part of the characterisation process undoubtedly involves the search for extrasolar moons. The structure of the thesis is as follows. In Chapter 1 an historical background is provided and some general aspects about ongoing situation in the research field of extrasolar planets are shown. In Chapter 2, various detection techniques such as radial velocity, microlensing, astrometry, circumstellar disks, pulsar timing and magnetospheric emission are described. A special emphasis is given to the transit photometry technique and to the two already operational transit space missions, CoRoT and Kepler.
    [Show full text]
  • The Andromeda Galaxy's Most Important Merger
    The Andromeda Galaxy’s most important merger ~ 2 Gyrs ago as M32’s likely progenitor Richard D’Souza* & Eric F. Bell Although the Andromeda Galaxy’s (M31) proximity offers a singular opportunity to understand how mergers affect galaxies1, uncertainty remains about M31’s most important mergers. Previous studies focused individually on the giant stellar stream2 or the impact of M32 on M31’s disk3,4, thereby suggesting many significant satellite interactions5. Yet, models of M31’s disk heating6 and the similarity between the stellar populations of different tidal substructures in M31’s outskirts7 both suggested a single large merger. M31’s outer low- surface brightness regions (its stellar halo) is built up from the tidal debris of satellites5 and provides decisive guidance about its important mergers8. Here we use cosmological models of galaxy formation9,10 to show that M31’s massive11 and metal-rich12 stellar halo, containing intermediate-age stars7, dramatically narrows the range of allowed interactions, requiring a 10 single dominant merger with a large galaxy (M*~2.5x10 M¤, the third largest member of the Local Group) ~2 Gyr ago. This single event explains many observations that were previously considered separately: its compact and metal-rich satellite M3213 is likely to be the stripped core of the disrupted galaxy, M31’s rotating inner stellar halo14 contains most of the merger debris, and the giant stellar stream15 is likely to have been thrown out during the merger. This interaction may explain M31’s global burst of star formation ~2 Gyr ago16 in which ~1/5 of its stars were formed.
    [Show full text]
  • The Feeble Giant. Discovery of a Large and Diffuse Milky Way Dwarf Galaxy in the Constellation of Crater
    Edinburgh Research Explorer The feeble giant. Discovery of a large and diffuse Milky Way dwarf galaxy in the constellation of Crater Citation for published version: Torrealba, G, Koposov, SE, Belokurov, V & Irwin, M 2016, 'The feeble giant. Discovery of a large and diffuse Milky Way dwarf galaxy in the constellation of Crater', Monthly Notices of the Royal Astronomical Society . https://doi.org/10.1093/mnras/stw733 Digital Object Identifier (DOI): 10.1093/mnras/stw733 Link: Link to publication record in Edinburgh Research Explorer Document Version: Peer reviewed version Published In: Monthly Notices of the Royal Astronomical Society General rights Copyright for the publications made accessible via the Edinburgh Research Explorer is retained by the author(s) and / or other copyright owners and it is a condition of accessing these publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. Take down policy The University of Edinburgh has made every reasonable effort to ensure that Edinburgh Research Explorer content complies with UK legislation. If you believe that the public display of this file breaches copyright please contact [email protected] providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim. Download date: 02. Oct. 2021 Mon. Not. R. Astron. Soc. 000, 1–10 (2015) Printed 2 August 2016 (MN LATEX style file v2.2) The feeble giant. Discovery of a large and diffuse Milky Way dwarf galaxy in the constellation of Crater⋆ G. Torrealba1, S.E. Koposov1, V. Belokurov1 & M. Irwin1 1Institute of Astronomy, Madingley Rd, Cambridge, CB3 0HA 2 August 2016 ABSTRACT We announce the discovery of the Crater 2 dwarf galaxy, identified in imaging data of the VST ATLAS survey.
    [Show full text]
  • Isolated Dwarf Galaxies As Probes of Dark Matter
    Isolated dwarf galaxies as probes of dark matter Michelle Collins University of Surrey Isolated dwarf galaxies as probes of dark matter Michelle Collins University of Surrey Low density dark matter halos 4 M. Boylan-Kolchin, J. S. Bullock and M. Kaplinghat ‘Too big to fail’ ‘Cusp-Core’ spherical Jeans equation, Thomas et al. (2011)haveshown that this mass estimator accurately reflects the mass as de- rived from axisymmetric orbit superposition models as well. This result suggests that Eqns. (1)and(2) are also applica- ble in the absence of spherical symmetry, a conclusion that is also supported by an analysis of Via Lactea II subhalos (Rashkov et al. 2012). We focus on the bright MW dSphs – those with LV > 105 L – for several reasons. Primary among them is that these systems have the highest quality kinematic data and the largest samples of spectroscopically confirmed member stars to resolve the dynamics at r1/2.Thecensusofthese bright dwarfs is also likely complete to the virial radius of the Milky Way ( 300 kpc), with the possible exception of ⇠ yet-undiscovered systems in the plane of the Galactic disk; the same can not be said for fainter systems (Koposov et al. 2008; Tollerud et al. 2008). Finally, these systems all have half-light radii that can be accurately resolved with the high- est resolution N-body simulations presently available. The Milky Way contains 10 known dwarf spheroidals 5 satisfying our luminosity cut of LV > 10 L :the9clas- sical (pre-SDSS) dSphs plus Canes Venatici I, which has a V -band luminosity comparable to Draco (though it is sig- Figure 1.
    [Show full text]
  • September 2005
    Amateur astronomers get better looking... Pay club dues at the General Meeting, or by mail. $30 individual, $40 family Volume 25 Number 9 nightwatch September 2005 President’s Address August General Meeting Summer is nearly over; autumn is almost here. Two visitors joined our meeting, Chris Peterson and In the upcoming months we have planned a public star James, along with a long time member who doesn’t get party at Barnes & Noble Booksellers in Rancho a chance to come to our meetings very often, William Cucamonga. We have had several events in Fritz. We look forward to seeing them all again soon. conjunction with Barnes & Noble and they have all Lee Collins’ What’s Up for the month discussed the been fun. The next one will be on the evening of Summer Triangle and the many nebulae to be seen in Thursday, October 13th. th this area which also contains views of our own Milky On October 29 we will have a joint star party Way when the sky is dark enough. While two of the with the Riverside Astronomical Society at their site near Landers. It will be interesting to see the many Star Party Sites improvements, which have been made to site since the (MBC) Mecca Beach Campground last time we were there. The Riverside group is a great (CS) Cottonwood Springs campground, Joshua Tree Natl. Pk bunch and this will be a lot of fun. (CC) Cow Canyon Saddle, near Mount Baldy Village We will have our Mars observing session with (MS) Mesquite Springs campground, Death Valley National Pk the 60-inch telescope on Mount Wilson Friday, (CWP) Claremont Wilderness Park parking lot November 11th.
    [Show full text]
  • FY13 High-Level Deliverables
    National Optical Astronomy Observatory Fiscal Year Annual Report for FY 2013 (1 October 2012 – 30 September 2013) Submitted to the National Science Foundation Pursuant to Cooperative Support Agreement No. AST-0950945 13 December 2013 Revised 18 September 2014 Contents NOAO MISSION PROFILE .................................................................................................... 1 1 EXECUTIVE SUMMARY ................................................................................................ 2 2 NOAO ACCOMPLISHMENTS ....................................................................................... 4 2.1 Achievements ..................................................................................................... 4 2.2 Status of Vision and Goals ................................................................................. 5 2.2.1 Status of FY13 High-Level Deliverables ............................................ 5 2.2.2 FY13 Planned vs. Actual Spending and Revenues .............................. 8 2.3 Challenges and Their Impacts ............................................................................ 9 3 SCIENTIFIC ACTIVITIES AND FINDINGS .............................................................. 11 3.1 Cerro Tololo Inter-American Observatory ....................................................... 11 3.2 Kitt Peak National Observatory ....................................................................... 14 3.3 Gemini Observatory ........................................................................................
    [Show full text]
  • PDF Presentatie Van Frank
    13” Frank Hol / Skyheerlen Elfje en Vixen R150S Newton in de jaren ’80 en begin ’90 vooral zon, maan, planeten en Messiers. H.T.S. – vriendin – baan – huis kopen & verbouwen trouwen – kinderen waarneemstop. Vanaf 2006 weer actief waarnemen. Focus op objecten uit de Local Group of Galaxies • 2008: Celestron C14. • 2015: 13” aluminium reisdobson. • 2017-2018-2019: 13” aluminium bino-dobson. Rocherath – SQM 21.2-21.7 13” M31 NGC206 Globulars Stofbanden Stervormings- gebieden … 13” M31 M32 NGC206 Globulars Stofbanden Stervormings- gebieden … NGC206 13” NGC205 M32 M32 is de kern van een NGC 221 galaxy die grotendeels Andromeda opgelokt is door M31. M32 is dan ook net zo X helder als de kern van M31 (met 100 miljoen sterren). Telescoop: ≈ 5.0° x 4.0° verrekijker Locatie: (bijna) overal. De helderste dwerg (vanuit onze breedte) aan de hemel: magnitude 8.1. M110 “Een elliptisch stelsel is NGC 205 dood-saai.” Andromeda Neen, kijk eens hoe mooi het stelsel aan de rand in de X donkere achtergrond verdwijnt. Een watje in de lucht! Telescoop: ≈ 5.0° x 4.0° verrekijker Locatie: (bijna) overal. Een grotere telescoop laat de randen mooi verdwijnen in de omgeving. 30’ x 25’ Burnham’s NGC185 and NGC147 “These two miniature elliptical galaxies appear to be distant Celestial companians of the Great Andromeda Galaxy M31. They are Handbook some 7 degrees north of it in the sky, and are approximately the same distance from us, about 2.2 milion light years.” Start van een lange zoektocht (die nog niet voorbij is). 13” NGC147 Twee elliptische stelsels. & NGC147 is een stuk moeilijker dan NGC185.
    [Show full text]
  • December 2019 BRAS Newsletter
    A Monthly Meeting December 11th at 7PM at HRPO (Monthly meetings are on 2nd Mondays, Highland Road Park Observatory). Annual Christmas Potluck, and election of officers. What's In This Issue? President’s Message Secretary's Summary Outreach Report Asteroid and Comet News Light Pollution Committee Report Globe at Night Member’s Corner – The Green Odyssey Messages from the HRPO Friday Night Lecture Series Science Academy Solar Viewing Stem Expansion Transit of Murcury Edge of Night Natural Sky Conference Observing Notes: Perseus – Rescuer Of Andromeda, or the Hero & Mythology Like this newsletter? See PAST ISSUES online back to 2009 Visit us on Facebook – Baton Rouge Astronomical Society Baton Rouge Astronomical Society Newsletter, Night Visions Page 2 of 25 December 2019 President’s Message I would like to thank everyone for having me as your president for the last two years . I hope you have enjoyed the past two year as much as I did. We had our first Members Only Observing Night (MOON) at HRPO on Sunday, 29 November,. New officers nominated for next year: Scott Cadwallader for President, Coy Wagoner for Vice- President, Thomas Halligan for Secretary, and Trey Anding for Treasurer. Of course, the nominations are still open. If you wish to be an officer or know of a fellow member who would make a good officer contact John Nagle, Merrill Hess, or Craig Brenden. We will hold our annual Baton Rouge “Gastronomical” Society Christmas holiday feast potluck and officer elections on Monday, December 9th at 7PM at HRPO. I look forward to seeing you all there. ALCon 2022 Bid Preparation and Planning Committee: We’ll meet again on December 14 at 3:00.pm at Coffee Call, 3132 College Dr F, Baton Rouge, LA 70808, UPCOMING BRAS MEETINGS: Light Pollution Committee - HRPO, Wednesday December 4th, 6:15 P.M.
    [Show full text]
  • Density Estimation for Projected Exoplanet Quantities
    Density Estimation for Projected Exoplanet Quantities Robert A. Brown Space Telescope Science Institute, 3700 San Martin Drive, Baltimore, MD 21218 [email protected] ABSTRACT Exoplanet searches using radial velocity (RV) and microlensing (ML) produce samples of “projected” mass and orbital radius, respectively. We present a new method for estimating the probability density distribution (density) of the un- projected quantity from such samples. For a sample of n data values, the method involves solving n simultaneous linear equations to determine the weights of delta functions for the raw, unsmoothed density of the unprojected quantity that cause the associated cumulative distribution function (CDF) of the projected quantity to exactly reproduce the empirical CDF of the sample at the locations of the n data values. We smooth the raw density using nonparametric kernel density estimation with a normal kernel of bandwidth σ. We calibrate the dependence of σ on n by Monte Carlo experiments performed on samples drawn from a the- oretical density, in which the integrated square error is minimized. We scale this calibration to the ranges of real RV samples using the Normal Reference Rule. The resolution and amplitude accuracy of the estimated density improve with n. For typical RV and ML samples, we expect the fractional noise at the PDF peak to be approximately 80 n− log 2. For illustrations, we apply the new method to 67 RV values given a similar treatment by Jorissen et al. in 2001, and to the 308 RV values listed at exoplanets.org on 20 October 2010. In addition to an- alyzing observational results, our methods can be used to develop measurement arXiv:1011.3991v3 [astro-ph.IM] 21 Mar 2011 requirements—particularly on the minimum sample size n—for future programs, such as the microlensing survey of Earth-like exoplanets recommended by the Astro 2010 committee.
    [Show full text]