SIMONA KOSSAK PATRONKA SZKOŁY PODSTAWOWEJ nr 43 w BIAŁYMSTOKU

KLASA 6 D Simona Gabriela Kossak – polska biolożka, profesorka nauk leśnych, popularyzatorka nauki. Znana przede wszystkim z aktywności na rzecz zachowania resztek naturalnych ekosystemów Polski. Pracując naukowo zajmowała się, między innymi, ekologią behawioralną ssaków. Sama siebie określała czasem mianem „zoopsychologa”. Życiorys Simona Gabriela Kossak urodziła się 30 maja 1943 r. w Krakowie, a zmarła 15 marca 2007 r. w Białymstoku. Od 1950 r. uczęszczała do Żeńskiej Szkoły Miejskiej przy ul. Bernardyńskiej 7, a w latach 1957 r.–1961 r. uczyła się w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Józefy Joteyko. Po ukończonej maturze zdawała na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, nie zdała jednak egzaminu praktycznego, więc wobec tego przystąpiła do egzaminów na Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie została tam przyjęta. W 1962 r. zdawała egzaminy na historię sztuki, ale ponownie nie została przyjęta. W 1963 r. zdawała bezskutecznie egzamin na biologię, a w 1964 r. zdała kolejny egzamin i zwolniwszy się z Instytutu Zootechniki, rozpoczęła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego Życie prywatne

Simona urodziła się jako druga córka Elżbiety i Jerzego Kossaka i zamiast stać się czwartym Kossakiem, który zgodnie z rodzinną tradycją kontynuować będzie dziedzictwo i malować konie, budziła tylko rozczarowanie. Była brzydkim kaczątkiem, nie odziedziczyła ani urody po matce, ani talentu malarskiego po przodkach. Gdy Jerzy Kossak tymczasem jej starsza siostra Gloria spełniała wszystkie te ojciec warunki, by zyskać sobie miłość i akceptację rodziców. Gloria Kossak Lech Wilczek -dziadek- -pradziadek- -siostra- -mąż-

Pradziadek, dziadek i wspomniany już ojciec Simony byli znanymi malarzami. Natomiast ciotki – Magdalena Samozwaniec, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska oraz stryjeczna babka Zofia Kossak- Szczucka zajmowały się literaturą, a Gloria, jej siostra, została malarką i poetką. Życie zawodowe

Po ukończeniu studiów podjęła 1 lutego 1971 roku pracę w Zakładzie Badania Ssaków PAN w Białowieży. Pracowała początkowo na stanowisku asystenta (1971–1974), a następnie starszego asystenta (1974). W 1975 roku przeszła do Zakładu Lasów Naturalnych (wówczas – Zakład Ochrony Przyrody) Instytutu Badawczego Leśnictwa w Białowieży, Stopień doktora nauk leśnych nadała jej w 1980 w którym pracowała na stanowisku roku Rada Naukowa Instytutu Badawczego Leśnictwa asystenta (1975–1980), adiunkta w Warszawie. Jedenaście lat później otrzymała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk (1980–1993), docenta (1993–1997) i od leśnych. Rok 2000 przyniósł jej tytuł profesora nauk 1997 roku – profesora. leśnych. Była członkiem American Society of Mammals, Polskiego Towarzystwa Ekologicznego oraz Rady Naukowej Instytutu Badawczego Leśnictwa (od 1991). W latach 1992–1995 samodzielnie prowadziła jednoosobowy sekretariat MaB programu UNESCO GEF, pracując na rzecz spopularyzowania potrzeb ochrony bioróżnorodności Puszczy Białowieskiej. W 1995 roku z funduszy MaB urządziła i udostępniła turystom WILK, TEN POSTRACH Z BAŚNI I szlak edukacyjny o nazwie "Miejsce LEGEND, JEST, JAK NA IRONIĘ, mocy" (w oddziale 495. Puszczy BLISKIM KREWNYM PSA- NASZEGO NAJWIERNIEJSZEGO PRZYJACIELA. Białowieskiej). ~~SIMONA KOSSAK~~ Twórczość Jej dorobek twórczy obejmuje ogółem ponad 140 oryginalnych opracowań naukowych, artykułów popularnonaukowych, niepublikowanych dokumentacji naukowych oraz 4 książki: „Opowiadania o ziołach i zwierzętach” (1995), „Wilk - zabójca zwierząt gospodarskich?” (1998), „Saga Puszczy Białowieskiej” (2001) , „Park Narodowy w Puszczy Białowieskiej” (2006). Od kwietnia 2001 r. na antenie Polskiego Radia Białystok ukazywały się jej gawędy pt. „Dlaczego w trawie piszczy” (wyemitowano ich 1816); były one emitowane także w innych regionalnych oddziałach Polskiego Radia. Realizowała również filmy przyrodnicze, prezentowane i często nagradzane na ogólnopolskich i międzynarodowych przeglądach filmowych (np. „Motyle”, „Opiekun”, „Życie żaby”). Od 2002 r. sprawowała Honorowy Patronat nad kolejnymi edycjami Festiwalu Przyrody "Żubrowisko" w Białowieży. Wymyśliła unikalne na skalę światową urządzenie ostrzegające dzikie zwierzęta przed przejazdem pociągów. Jej audycje ukazywały – zgodnie z przekazem rodzinnych genów – barwny świat roślin i zwierząt. Uczyły patrzeć, czuć i rozumieć przyrodę.utorka trafiała nimi do tysięcy ludzi.

Przykładowe tematy: "Jak oszukują ptaki", "Kombinacje ptaków", "Czy zwierzęta myślą?" (kto nazwał zwierzęta "maszyną białkową"?), "O umiejętności wyboru" (czy zwierzęta dokonują wyboru?), "Manipulacje w świecie przyrody", "Samopoznanie u zwierząt" Leśniczówka "Dziedzinka" Słynęła z bezkompromisowych Simona Kossak w leśniczówce poglądów, wrażliwości Położona w samym środku zamieszkała dopiero po studiach. na los zwierząt i działań Puszczy Białowieskiej, przy polnej Żyła tam bez prądu wody, ale za to na rzecz ochrony drodze, na prostokątnym, w środku lasu i ze zwierzętami. nieogrodzonym siedlisku, przyrody, zwłaszcza Potężnej losze o imieniu Żabka drewniana leśniczówka Puszczy Białowieskiej. potrafiła oddać swoje łóżko, a "Dziedzinka" została wybudowana sama spała na podłodze. Do stada w 1935 roku. Tuż obok na działce przyjęły ją sarny, a bliźnięta łosi, znajduje się wybudowana w tym które nazwała Cola i Pepsi, samym czasie zabytkowa stodoła pokochały ją jak matkę! Mówiło się ze spichlerzem. Obiekt zachował o niej, że pachnie lasem. Ale padały się do dzisiaj w niezmienionym również inne określenia na jej stanie. Oba budynki ujęte są w temat. Uznawano ją za hipiskę, wojewódzkiej ewidencji zabytków. buntowniczkę, czarownicę znającą mowę zwierząt. Simona od dziecka uwielbiała zwierzęta. Na "Dziedzince" było ich zawsze wiele – koty, psy, ptaki, na przykład uratowane kawki, ukochana wiewiórka Florek. To zwierzaki były niezawodnymi przyjaciółmi Simony, one nie przymierzały jej do rozbuchanych rodzinnych ambicji, były ucieczką od świata pełnego wymagań. Odznaczenia i nagrody 1997 rok Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej".

Odznakę honorową przyznaje się za wybitne osiągnięcia w wyniku prowadzenia działań wieloletnich lub jednorazowych w działalności na rzecz ochrony środowiska w skali ogólnopolskiej, międzynarodowej lub w skali regionalnej i lokalnej. 2000 rok Złoty Krzyż Zasługi Polskie cywilne odznaczenie państwowe, nadawane za zasługi dla Państwa lub obywateli. 2002 rok Medal im. Wiktora Godlewskiego

Nagroda przyznawana za zasługi dla ochrony przyrody oraz popularyzację wiedzy przyrodniczej.

Osobowość Radiowa Roku 2003

Radio Gdańsk za popularyzowanie wiedzy przyrodniczej na antenie radiowej przyznało jej tą nagrodę.