Themalijst Overleden in 2015
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Themalijst Overleden in 2015 Omgekomen bij de aanslag op het hoofdkantoor van het satirische Franse tijdschrift Charlie Hebdo : o Cabu (76), Frans striptekenaar en cartoonist o Charb (47), Frans journalist en cartoonist o Philippe Honoré (73), Frans cartoonist o Bernard Maris (68), Frans econoom, schrijver en journalist o Tignous (57), Frans cartoonist Literatuur Vlaanderen Jos Vandeloo Jos Vandeloo groeide op in een mijnwerkersgezin. Na de oorlog werkte hij tot 1953 als steenkoolspecialist in de mijnen en reisde hiervoor door Europa. Ondertussen studeerde hij Nederlandse en Franse Letteren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Hierna werd Vandeloo adjunct-directeur en later directeur bij uitgeverij Manteau. In de jaren 1960 is hij enige tijd sportcommentator geweest voor de BRT. Sinds 1963 woonde Vandeloo in Mortsel, waar hij ereburger was. Hij debuteerde in 1955 met de dichtbundel Speelse parade , maar werd vooral bekend met De muur en Het gevaar . In 1982 werd hij voltijds schrijver. Vandeloo beschreef in zijn werken meestal de funeste gevolgen van de moderne maatschappij, zoals eenzaamheid en vervreemding. Hij probeerde te streven naar een idealistische, paradijselijke leefwereld. Hij schreef niet alleen romans, verhalen en dichtbundels, maar ook tv-scenario's en toneelstukken. Zijn werken werden vertaald in meerdere Europese talen (waaronder het Russisch) en hij heeft verscheidene literaire prijzen gewonnen. We hebben meer dan 40 fictiewerken werken van Jos Vandeloo in onze collectie: de meeste zijn romans maar ook enkele theaterteksten en dichtbundels Zijn belangrijkste boeken zijn: Het gevaar (oorspronkelijke uitgave 1960) Drie jonge mannen, werkzaam in een studiecentrum voor kernsplitsing, worden radioactief besmet. Daardoor zijn zij gedoemd binnen een week te sterven. Na het overlijden van één van de drie ontvluchten de anderen het ziekenhuis waarin zij opgenomen zijn, in een laatste wanhopige poging om aan de dood te ontkomen. Hun vlucht is echter tevergeefs. Op beklemmende en menselijke wijze worden de reacties van de hoofdpersonen op hun komende dood en hun pogingen om die te ontvluchten beschreven. De actualiteit van het gegeven is onverminderd, zeker sinds Harrisburg en Tsjernobyl. In Memoriam 2015 Openbare bibliotheek Kortrijk januari 2016 p.2 De muur (oorspronkelijke uitgave 1958) Omdat de jonge bediende Riemans niet als zijn voorganger de stenen van een blinde muur wil tellen, verhuist hij zijn bureau naar een ander raam. Daar ziet hij een meisje waarop hij stilaan verliefd raakt, tot hij op een dag ontdekt dat zij kreupel is en maar terug aan het eerste raam gaat zitten, en ook stenen begint te tellen. De editie uit 1958 was geïllustreerd met abstracte foto’s van Filip Tas en bevatte nog een tweede novelle: 'De tocht', die nog compacter en sterker is omdat ze enkel gaat over de angst van een individu overgeleverd aan de dreigende, onbekende wereld waardoorheen hij zich een weg baant, op zoek naar een dorp dat niet meer lijkt te bestaan. Jef Geeraerts (Jozef Adriaan Anna (Jef) Geeraerts (Antwerpen, 23 februari 1930 – Gent, 11 mei 2015 Tijdens zijn vier jaar aan de universiteit verliet Geeraerts in 1963 zijn echtgenote en zijn drie kinderen. Hij schreef Schroot, Zonder Clan, Het verhaal van Matsombo, De troglodieten en De zeven doeken der schepping. Zijn diploma had hij inmiddels op zak, maar veel zou hij er niet mee doen. Na enkele dagen lesgeven vluchtte hij weg uit het onderwijs. Hij werd tijdelijk redacteur van Elseviers Weekblad en vertaalde werken uit het Engels en het Frans. Ondertussen bleef hij ook zelf schrijven en zo verscheen in 1968 Black Venus, het eerste boek uit de vierdelige "Gangreen"-cyclus waarmee Geeraerts grote bekendheid zou verwerven. Het boek deed in Vlaanderen heel wat stof opwaaien omwille van de al dan niet vermeende racistische en pornografische inslag. Ook Gangreen 2: De goede moordenaar (1972) veroorzaakte heibel. Met de publicatie in de pers van de verschillende geschokte reacties, kreeg Geeraerts nogmaals de beste en goedkoopste publiciteit. Gangreen serie Jef Geeraerts zet met Gangreen 4 zijn introspektietocht verder: na zijn Kongo-ervaringen (Gangreen 1 en 2), zijn jeugd (Gangreen 3), analyseert hij in Gangreen 4 zijn eerste huwelijk Deze vier romans staan bij GEER maar zitten ook in het magazijn. Black venus (1969) / De goede moordenaar(1972) / Het teken van de hond (1975) / Het zevende zegel (1977) 1969 - Driejaarlijkse Staatsprijs voor verhalend Proza voor Black Venus In Memoriam 2015 Openbare bibliotheek Kortrijk januari 2016 p.3 Misdaadromans Later schreef hij nog talrijke romans, waarvan de misdaadromans met in de hoofdrollen het politieduo Vincke en Verstuyft, zeer bekend zijn. Waar hij in zijn Congo-boeken een razendsnelle schrijfstijl hanteert, zonder punten en komma's, gaat hij in zijn misdaadromans juist heel secuur en gedetailleerd te werk. De zaak Alzheimer (1985) Wanneer in Antwerpen de directeur van een bouwonderneming wordt doodgeschoten, worden commissaris Vincke en inspecteur Verstuyft belast met de zaak, die vertakkingen blijkt te hebben tot in de top van de Belgische politiek en magistratuur. De zaak Alzheimer dateert inmiddels van 1985, werd menig keer heruitgegeven, deze keer naar aanleiding van een succesvolle verfilming. Jan Decleir als Amerikaanse huurmoordenaar, Koen de Bouw en Werner de Smedt in de respectievelijke rollen van commissaris Vincke en inspecteur Verstuyft, sieren nu de voorplat. Eriek Verpale (werkelijke naam Eric Verpaele) (Zelzate, 2 februari 1952 – Ertvelde, 10 augustus 2015) Verpale was oorspronkelijk een neoromantische dichter die schreef in de trant van Luuk Gruwez, met wie hij bevriend was geworden tijdens zijn studies aan de UGent. Maar in tegenstelling tot Gruwez zou Verpale slechts korte tijd tot de mainstream van de Vlaamse literatuur behoren. Hij dankt zijn kortstondige literaire faam aan het instant succes van zijn brievenroman-verhalenbundel 'Alles in het klein' waarmee hij in 1992 de toen belangrijkste Vlaamse commerciële literatuurprijs - de NCR-prijs - won. De jury was vooral gecharmeerd door de lichtvoetige maar tegelijk diepzinnige toon waarmee Verpale over de liefde - vooral voor jonge meisjes -, de dood en de eenzaamheid wist te vertellen. Voordien was Verpale al een Geheimtip in het wereldje die geprezen werd voor zijn gedichten. Vanaf 'Alles in het klein' bleek hij dus ook een begenadigd brief- en prozaschrijver te zijn. Nog nagenietend van zijn plotse bekendheid schreef Verpale 'Olivetti 82' (1993) dat ook als toneelversie - met Bob De Moor in de hoofdrol - en als film de aandacht trok. Maar daarna werd het akelig stil rond Verpale die weliswaar koketteerde met zijn bohémienleven maar ondertussen na twee stukgelopen huwelijken en talloze baantjes meer en meer aan de zelfkant van de maatschappij belandde. • Een meisje uit Odessa (1979) MA 10516 • Op de trappen van Algiers (1980) M 44465 • Alles in het klein (1990) MA 4578 • Olivetti 82 (1993) MA 8651 verfilmd DVD Vlaamse film OLIV • Nachten van Beirut (gedichten) (1994) M 44354 • Grasland (1996) MA 5227 • Gitta (1997) RM 39663 • De patatten zijn geschild (1998) MA 9706 • Katse nachten (2000) romans VERP In Memoriam 2015 Openbare bibliotheek Kortrijk januari 2016 p.4 Gust van Brussel (Antwerpen, 12 september 1924 - 20 mei 2015) Van Brussel volgde Grieks-Latijnse humaniora, maar moest vanwege de Tweede Wereldoorlog zijn studie stopzetten. Hij werd bediende en klom op tot hoofd van de Public Relations van een bekende bank in Antwerpen. Hij organiseerde talloze belangrijke evenementen, tentoonstellingen, concerten en prijskampen en realiseerde de uitgave van verschillende unieke boeken. Na een ziekte die hem sinds maart in bed hield, overleed Van Brussel op 20 mei 2015. In 1957 debuteerde hij met zes dichtbundels tegelijk. Sindsdien publiceerde hij talrijke andere boeken waaronder een tiental romans en drie sciencefictionboeken • De visioenen van Jacques Weiniger, roman (1960) MA 5939 • Het labyrinth, roman (1966) MA 6543 • Cassandra en de kalebas, roman (1967) MA 7372 • De ring, roman (1969) MA 9558 • Een nacht met Aphrodite (1979) MA 8072 • Vader van huwbare dochters, anekdotes (1982) RM 32103 • De waanzinnige stad, roman (1984) RM 43092 • De abortus, roman (1985) RM 45832 • Anton, mijn Anton jij was onsterfelijk, novelle (1986) MA 8053 • Het terras, roman (1987) RM 41616 • De salamandereters, roman (1988) MA 5217 • De Atlantica-ktoniek (2003) MA 7650 • Chris Yperman (Antwerpen - Merksem, 11 augustus 1935 - Gent - Zwijnaarde, 7 oktober 2015) Sinds haar man-beeldhouwer Roel D'Haese was overleden, werd het stil rond Chris Yperman . Nochtans was het ooit anders toen ze als jonge hemelbestormster onder impuls van de bekende literatuurcriticus Jan Walravens in 1959 debuteerde met de roman 'Een heel klein scheepje' die haar de reputatie van Vlaamse Françoise Sagan bezorgde. Yperman werd opgepikt met haar gedichten door het tijdschrift 'Meridiaan' medio jaren 1950 door Clara en Gentil Haesaert . Via bemiddeling van Jan Walravens kwam ze dan bij Manteau terecht met 'Een heel klein scheepje', haar grootste succes dat zes drukken beleefde én een plaatsje bij de 37 klassieke delen van de Vlaamse Bibliotheek die Hugo Bousset een tiental jaar geleden voor uitgeverij Houtekiet samenstelde. • Een heel klein scheepje (1959) MA 6111 • Zon op de weg (1961; in 1968 herdrukt onder de titel Muziekje) MA 7904 • Pour Delphine (1970) MA 7392 • Jolie Madame (1987) MA 5251 In Memoriam 2015 Openbare bibliotheek