Postępy Astronomii Nr 4/2015

Total Page:16

File Type:pdf, Size:1020Kb

Postępy Astronomii Nr 4/2015 DODATEK DLA PRENUMERATORÓW: KOLOROWA BROSZURA ESO 4/2015 (778) lipiec–sierpień Tom LXXXVI ukazuje się od 1920 r. Cena 12,90 zł w tym 5% VAT www.urania.edu.pl Którędy do czarnej dziury? Tajemniczy świat Plutona ISSN 1689-6009 indeks 401323 Komu potrzebne 4/2015 ciemneUrania niebo? 1 URANIA – NASZA MUZA dla szkół, uczelni oraz miłośników astronomii i amatorów nocnego nieba (PL ISSN 1689-6009) Dwumiesięcznik poświęcony upowszech- oniec lata. Pracowitego lata. Do pocztu najpracowitszych kolegów na świecie, nianiu wiedzy astronomicznej. Czasopismo powstałe w roku 1998 z połączenia „Uranii” oprócz opisywanych niedawno twórców obserwatoriów w Truszczynach (ISSN 0042-0794) — dotychczasowego i Rzepienniku, muszę dołączyć Karola Wenerskiego, miłośnika astronomii miesięcznika Polskiego Towarzystwa Mi- z Bydgoszczy, twórcę i budowniczego, jeśli nie największego — lustro łośników Astronomii, ukazującego się od 1920 r. i „Postępów Astronomii” (ISSN Kszczecińskiej SOWY jest chyba identyczne, 63 cm — to na pewno najpiękniejszego, 0032-5414) — dotychczasowego kwartal- amatorskiego teleskopu w Polsce. Ktoś ze wspólnych przyjaciół z Pałucko-Pomorskiego nika Polskiego Towarzystwa Astronomicz- Stowarzyszenie Astronomiczno-Ekologicznego po minimalnej stawce policzył nego, wychodzącego od 1953 r. Zachowana zostaje dotychczasowa numeracja „Uranii”. roboczogodziny Karola spędzającego w Obserwatorium w Niedźwiadach weekend Pismo częściowo finansowane przez: w weekend od kilku lat i wyszedł koszt robocizny sto kilkadziesiąt tysięcy złotych! Na swoje plastyczne i techniczne talenty chyba Karol nie ma żadnych papierów, ale za sprawą jego dzieła nie zdziwiłbym się, gdyby nagle dostał propozycję pracy w NASA! A to jeszcze nic! Pamiętam Karola sprzed ponad już dwudziestu lat jako najbardziej nietuzinkowego Nakład: 3000 egz. wychowawcę młodzieży, jakiego poznałem. Zespół Redakcyjny: Miałem cudowną okazję gościć kilkukrotnie Krzysztof Czart (serwis www, redaktor) grupę jego podopiecznych z bydgoskiego Jan Desselberger (kalendarz astronomiczny) Jacek Drążkowski (red. techniczny, skład) Pałacu Młodzieży w Piwnicach, dwa albo i trzy Aleksandra Hamanowicz (redaktor) razy odwiedzałem jego astronomiczne obozy Maciej Mikołajewski (redaktor naczelny) w Borach Tucholskich i chyba w Kotlinie Marek Muciek (redaktor) Sebastian Soberski (sekretarz redakcji) Kłodzkiej. Metody pedagogiczne stosował Roman Schreiber (redaktor) dość nietypowe, szantaż, przemoc fizyczną Marek Substyk (z-ca red. naczelnego) i jak sam mawiał — zły przykład — swój Bożena Wyrzykowska (korekta językowa) Karolina Zawada (orion.pta.edu.pl) własny… nie do naśladowania. Poczucie humoru, Współpraca: astronomiczna pasja i wiedza, i przede wszystkim Marek Abramowicz, Tadeusz Figiel, prawdziwa przyjaźń, którą młodzież otaczał, Sylwester Kołomański, Michał Kusiak, Ro- przyniosła sukcesy nie mniejsze niż teleskop w Niedźwiadach. Wśród bert Szaj, Janusz Wiland, Łukasz Woźniak, Przemysław Żołądek wielu innych wspaniałych wychowanków Karola jest co najmniej Adres Redakcji: jedna znakomita astronomka z Zielonej Góry. Potem chyba też Urania, Centrum Astronomii UMK zabrakło papierów, bo zamiast zostać wojewódzkim pedagogiem, zakończył działalność ul. Gagarina 11, 87-100 TORUŃ w astronomicznym kółku w Pałacu. Na szczęście zaczęły się Niedźwiady i wspomniane tel. 509 44 17 17 fax. (56) 611 30 08 wyżej stowarzyszenie. Niech władza wreszcie zrozumie, ta czy nowa po wyborach, e-mail: [email protected] że właśnie poprzez tzw. NGO-sy, a nie kolejne wydziały, departamenty i referaty, Adres WWW: najwięcej i NAJTANIEJ można zrobić dla kraju, regionu czy gminy! W organizacjach http://www.urania.edu.pl pozarządowych nikt nie sprawdza papierów, tu się liczą umiejętności, pasja i takie Dystrybucja, marketing, sekretariat: Ernest Świerczyński, tel. 698 55 61 61 zapomniane wartości jak zaufanie i przyjaźń. Tu są ludzie, którzy kochają robić to, co robią! e-mail: [email protected] Minęły Perseidy, łzy św. Wawrzyńca... A ludzie mówią, i mówią uczenie, że to nie łzy są, Cena Uranii w prenumeracie 10 zł ale że kamienie, i że nikt na nie... nie czeka! Zadrżałem, gdy usłyszałem słowa Norwida w tym Prenumerata roczna 60 zł kontekście. Padły z ekranu podczas premiery filmu „Supernowa” w kinie uniwersyteckiego Bank Millennium S.A. o/Toruń klubu Od Nowa w Toruniu. Pokaz na UMK odbył się z tej okazji, że właśnie w naszym Nr 44 1160 2202 0000 0000 5530 5241 Centrum Astronomii kręcona była znaczna część tej etiudy. Pięknie zagrały radioteleskop Wydawcy: Polskie Towarzystwo i jego sterownia. Andrzej Cichocki, zdolny i już utytułowany reżyser filmu, w udzielanych Astronomiczne wywiadach powiedział coś pięknego i ważnego, że film krótkometrażowy jest… jak wiersz! ul. Bartycka 18, No tak, trzeba by serialu, żeby opowiedzieć, kim jest główny bohater. Najjaśniejsza 00-716 Warszawa tel. (0-22) 329 61 45 gwiazda, najwybitniejszy? Paczyński? Ale schował się gdzieś e-mail: [email protected] na wsi? Iluż to wybitnym emerytowanym kolegom- WWW: www.pta.edu.pl -profesorom posyłam „Uranię” gdzieś gdzie Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii diabeł mówi dobranoc… Któraż to gwiazda ul. Miodowa 13a m. 35, wybucha? No chyba nie Słońce? Musicie obejrzeć! 31-055 Kraków Choćby dlatego, że bodaj ostatni fabularny film tel. (0-12) 422 38 92 e-mail: [email protected] z astronomem w roli głównego bohatera to była WWW: www.ptma.pl „Iluminacja” Krzysztofa Zanussiego. A może uda * MATERIAŁÓW NIE ZAMÓWIONYCH REDAKCJA się obejrzeć obydwa filmy jako pokazy specjalne NIE ZWRACA * ZASTRZEGA SIĘ PRAWO DO REDA- na I Ogólnopolskim Festiwalu Amatorskich GOWANIA I SKRACANIA TEKSTÓW * PRZEDRUK MATERIAŁÓW TYLKO ZA ZGODĄ REDAKCJI * Filmów Astronomicznych w Niepołomicach? OPINIE I POGLĄDY FORMUŁOWANE PRZEZ To właśnie pomysłodawca Festiwalu, Prezes PTMA Janusz Jagła podsunął mi niedawno REDAKCJĘ I AUTORÓW NIE REPREZENTUJĄ pomysł „kącika poetyckiego” w „Uranii”. Coś w tym jest, bo prozą wciąż nie możemy OFICJALNEGO STANOWISKA WYDAWCÓW * dostatecznie godnie uhonorować niezwykłych działań i osiągnięć wielu naszych kolegów i przyjaciół. Na szczęście jest jeszcze Astronarium. Ruszamy z nowym sezonem. To właśnie „nasz” Tomek Stelmach kręci się koło teleskopu Karola z kamerą. Umarł Maciej Winiarski. Mój wychowawca z praktyk studenckich na Skale. Niestrudzony obserwator. Zmarł na służbie, w górach, w obserwatorium. Łza znad planety spada… i groby przecieka… 13 sierpnia Niedźwiady, 20 sierpnia Suhora Maciej Mikołajewski 4/2015 Urania 3 Dawno temu w… „Uranii” W AKTUALNYM NUMERZE Dawno temu w… „Uraniiˮ 4 Kronika kwiecień — maj 2015 6 8 Grzegorz Wiktorowicz Którędy do czarnej dziury? Od dość dawna wiadomo, że w wyniku wybuchu supernowych, kończących żywot masywnych gwiazd, powstają albo gwiazdy neutronowe, albo czarne dziury. Ale kiedy które? Astronomowie modelujący wybuchy supernowych zbliżają się do odpowiedzi na to pytanie. Pluton odkrywa i ujawnia swoje tajemnice 14 Rok 1929 i Ty możesz sfotografować Plutona! 16 — co w trawie piszczy… Ciekawe strony internetowe: Pluton (wreszcie) z bliska 17 Badania fotograficzne długookresowych gwiazd zmiennych. H. Shapley i W. F. H. Waterfield zwracają 18 Krzysztof Ziołkowski uwagę na wielkie bogactwo materjału obserwacyjnego, nagromadzonego w kliszach Droga do komety harvardzkich. Obserwatorium Harvardzkie Misja Rosetta do komety 67P/Churyumova-Gerasimenki jest ogromnym posiada obecnie około 200.000 klisz, na których mogą być badane gwiazdy międzynarodowym przedsięwzięciem, w którym uczestniczą też Polacy. Wy- zmienne długookresowe. Badania tych strzelona w marcu 2004 roku sonda odbyła skomplikowaną, trwającą ponad klisz obejmować będą: 1) odkrywanie 10 lat podróż, aby dotrzeć do celu. nieznanych zmiennych, 2) potwierdzanie odkryć, 3) badania zmienności okresu i 4) wyznaczanie krzywych. Systematyczne badania gwiazd zmiennych w Drodze Mlecznej, 23 Krystyna Skwarło-Sońta, Krystyna Zużewicz dokonywane w Obserwatorjum Harvardzkiem, doprowadzą zapewne do odkrycia kilkuset, Ciemne niebo a może tysiąca lub dwóch nowych gwiazd zmiennych długookresowych. Jak oceniają — podstawy fizjologii wyżej wspomniani autorowie, znamy obecnie Autorki pierwszej części tego dość trudnego dla zwykłego czytelnika tekstu sta- około połowy wszystkich gwiazd zmiennych jaśniejszych od 11m, których blask zmienia rają się objaśnić mechanizmy działające w organizmach zwierząt i człowieka, się więcej niż o 0m4. A więc na tem polu jest a które sprawiają, że ciemna noc to nie tylko coś potrzebnego astronomom. jeszcze wiele do zrobienia, odkrycia zaś gwiazd zmiennych posiadają doniosłe znaczenie ze względu na stosowanie okresów zmienności Juliusz Domański gwiazd do badań odległości kosmicznych. 28 Badania gwiazd zmiennych na zebranych przez Obserwatorium Harvadzkie kliszach wymagać Niezwykła lekcja będą wielu lat pracy licznych badaczy. (Według Popular Astronomy 1927, s. 505–510). (i w niezwykłym miejscu) E. R, Urania 2/1929 Ten tekst redakcja przetrzymała rok, do tego numeru, żeby trafić z nim na za- ćmienie Księżyca 28 września. Niestety, Autor nie dożył jego publikacji. Zmarł Zmienna prędkość obrotu Ziemi. 5 maja br. Astronom amerykański, B. Boss, znalazł we wznoszeniach prostych gwiazd w katalogach z lat 1815–1919, systematyczne Tadeusz Smela odchylenia, których nie można tłumaczyć 30 błędami obserwacji. Ponieważ analogiczne wahania wykryto również w ruchu Księżyca, Na krańcu świata więc przyczyn tych zmian należy szukać Tym razem członkowie Szczecińskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Miło- w zmienności ruchu obrotowego Ziemi. śników Astronomii zdają relację ze swej wyprawy
Recommended publications
  • Multiwavelength Observations of Accretion in Low-Mass X-Ray Binary Systems Robert I
    1 Multiwavelength Observations of Accretion in Low-Mass X-ray Binary Systems Robert I. Hynesa Abstract This work is intended to provide an introduction to multiwavelength observations of low-mass X-ray binaries and the techniques used to ana- lyze and interpret their data. The focus will primarily be on ultraviolet, optical, and infrared observations and their connections to other wave- lengths. The topics covered include: outbursts of soft X-ray transients, accretion disk spectral energy distributions, orbital lightcurves in lumi- nous and quiescent states, super-orbital and sub-orbital variability, line spectra, system parameter determinations, and echo-mapping and other rapid correlated variability. 1.1 Introduction The first X-ray binary to be observed and identified as such was Scorpius X-1 (Giacconi et al., 1962), although several other systems were known as optical stars or novae before this. Within a few years, optical and radio counterparts to Sco X-1 were discovered (Sandage et al., 1966; Andrew and Purton, 1968), and the topic has remained multiwavelength in nature since then. This work is intended to provide an introduction to some of the obser- vational characteristics of X-ray binaries suitable for a graduate student or an advanced undergraduate. My aim was to produce a primer for someone relatively new to the field rather than a comprehensive review. Where appropriate I will also discuss techniques for analysis and inter- a Louisiana State University, Department of Physics and Astronomy, 202 arXiv:1010.5770v1 [astro-ph.HE] 27 Oct 2010 Nicholson Hall, Tower Drive, Baton Rouge, LA 70803, USA 2 R.
    [Show full text]
  • Star Maps: Where Are the Black Holes?
    BLACK HOLE FAQ’s 1. What is a black hole? A black hole is a region of space that has so much mass concentrated in it that there is no way for a nearby object to escape its gravitational pull. There are three kinds of black hole that we have strong evidence for: a. Stellar-mass black holes are the remaining cores of massive stars after they die in a supernova explosion. b. Mid-mass black hole in the centers of dense star clusters Credit : ESA, NASA, and F. Mirabel c. Supermassive black hole are found in the centers of many (and maybe all) galaxies. 2. Can a black hole appear anywhere? No, you need an amount of matter more than 3 times the mass of the Sun before it can collapse to create a black hole. 3. If a star dies, does it always turn into a black hole? No, smaller stars like our Sun end their lives as dense hot stars called white dwarfs. Much more massive stars end their lives in a supernova explosion. The remaining cores of only the most massive stars will form black holes. 4. Will black holes suck up all the matter in the universe? No. A black hole has a very small region around it from which you can't escape, called the “event horizon”. If you (or other matter) cross the horizon, you will be pulled in. But as long as you stay outside of the horizon, you can avoid getting pulled in if you are orbiting fast enough. 5. What happens when a spaceship you are riding in falls into a black hole? Your spaceship, along with you, would be squeezed and stretched until it was torn completely apart as it approached the center of the black hole.
    [Show full text]
  • The Nova-Like Nebular Optical Spectrum of V404 Cygni at The
    MNRAS 000, i–xvi (2016) Preprint 4 October 2018 Compiled using MNRAS LATEX style file v3.0 The nova-like nebular optical spectrum of V404 Cygni at the beginning of the 2015 outburst decay Farid Rahoui1,2⋆, J. A. Tomsick3, P. Gandhi4, P. Casella5, F. Furst¨ 6, L. Natalucci7, A. Rossi8, A. W. Shaw4, V. Testa5, and D. J. Walton6 1European Southern Observatory, K. Schwarzschild-Str. 2, 85748 Garching bei Munchen,¨ Germany 2Department of Astronomy, Harvard University, 60 Garden street, Cambridge, MA 02138, USA 3Space Sciences Laboratory, 7 Gauss Way, University of California, Berkeley, CA 94720-7450, USA 4Department of Physics and Astronomy, University of Southampton, Highfield, Southampton SO17 1BJ, UK 5INAF-OA Roma, Via Frascati 33, I-00078 Monteporzio Catone, Italy 6California Institute of Technology, 1200 East California Boulevard, Pasadena, CA 91125, USA 7Istituto di Astrofisica e Planetologia Spaziali, INAF, Via Fosso del Cavaliere 100, I-00133 Roma, Italy 8INAF-IASF Bologna, Area della Ricerca CNR, via Gobetti 101, I–40129 Bologna, Italy Accepted XXX. Received YYY; in original form ZZZ ABSTRACT We report on FORS2 optical spectroscopy of the black hole X-ray binary V404 Cygni, performed at the very beginning of its 2015 outburst decay, complemented by quasi- simultaneous Swift X-ray and ultra-violet as well as REM near-infrared observations. Its peculiar spectrum is dominated by a wealth of emission signatures of H i, He i, and higher ionisation species, in particular Fe ii. The spectral features are divided between broad red-shifted and narrow stationary varieties, the latter being emitted in the outer regions.
    [Show full text]
  • Annual Report 2016–2017 AAVSO
    AAVSO The American Association of Variable Star Observers Annual Report 2016–2017 AAVSO Annual Report 2012 –2013 The American Association of Variable Star Observers AAVSO Annual Report 2016–2017 The American Association of Variable Star Observers 49 Bay State Road Cambridge, MA 02138-1203 USA Telephone: 617-354-0484 Fax: 617-354-0665 email: [email protected] website: https://www.aavso.org Annual Report Website: https://www.aavso.org/annual-report On the cover... At the 2017 AAVSO Annual Meeting.(clockwise from upper left) Knicole Colon, Koji Mukai, Dennis Conti, Kristine Larsen, Joey Rodriguez; Rachid El Hamri, Andy Block, Jane Glanzer, Erin Aadland, Jamin Welch, Stella Kafka; and (clockwise from upper left) Joey Rodriguez, Knicole Colon, Koji Mukai, Frans-Josef “Josch” Hambsch, Chandler Barnes. Picture credits In additon to images from the AAVSO and its archives, the editors gratefully acknowledge the following for their image contributions: Glenn Chaple, Shawn Dvorak, Mary Glennon, Bill Goff, Barbara Harris, Mario Motta, NASA, Gary Poyner, Msgr. Ronald Royer, the Mary Lea Shane Archives of the Lick Observatory, Chris Stephan, and Wheatley, et al. 2003, MNRAS, 345, 49. Table of Contents 1. About the AAVSO Vision and Mission Statement 1 About the AAVSO 1 What We Do 2 What Are Variable Stars? 3 Why Observe Variable Stars? 3 The AAVSO International Database 4 Observing Variable Stars 6 Services to Astronomy 7 Education and Outreach 9 2. The Year in Review Introduction 11 The 106th AAVSO Spring Membership Meeting, Ontario, California 11 The
    [Show full text]
  • Repetitive Patterns in Rapid Optical Variations in the Nearby Black-Hole Binary V404 Cygni
    Repetitive Patterns in Rapid Optical Variations in the Nearby Black-hole Binary V404 Cygni Mariko Kimura1, Keisuke Isogai1, Taichi Kato1, Yoshihiro Ueda1, Satoshi Nakahira2, Megumi Shidatsu3, Teruaki Enoto1,4, Takafumi Hori1, Daisaku Nogami1, Colin Littlefield5, Ryoko Ishioka6, Ying-Tung Chen6, Sun-Kun King6, Chih-Yi Wen6, Shiang-Yu Wang6, Matthew J. Lehner6,7,8, Megan E. Schwamb6, Jen-Hung Wang6, Zhi-Wei Zhang6, Charles Alcock8, Tim Axelrod9, Federica B. Bianco10, Yong-Ik Byun11, Wen-Ping Chen12, Kem H. Cook6, Dae-Won Kim13, Typhoon Lee6, Stuart L. Marshall14, Elena P. Pavlenko15, Oksana I. Antonyuk15, Kirill A. Antonyuk15, Nikolai V. Pit15, Aleksei A. Sosnovskij15, Julia V. Babina15, Aleksei V. Baklanov15, Alexei S. Pozanenko16,17, Elena D. Mazaeva16, Sergei E. Schmalz18, Inna V. Reva19, Sergei P. Belan15, Raguli Ya. Inasaridze20, Namkhai Tungalag21, Alina A. Volnova16, Igor E. Molotov22, Enrique de Miguel23,24, Kiyoshi Kasai25, William Stein26, Pavol A. Dubovsky27, Seiichiro Kiyota28, Ian Miller29, Michael Richmond30, William Goff31, Maksim V. Andreev32,33, Hiromitsu Takahashi34, Naoto Kojiguchi35, Yuki Sugiura35, Nao Takeda35, Eiji Yamada35, Katsura Matsumoto35, Nick James36, Roger D. Pickard37,38, Tamás Tordai39, Yutaka Maeda40, Javier Ruiz41,42,43, Atsushi Miyashita44, Lewis M. Cook45, Akira Imada46 & Makoto Uemura47 1Department of Astronomy, Graduate School of Science, Kyoto University, Oiwakecho, Kitashirakawa, Sakyo-ku, Kyoto 606-8502, Japan! 2JEM Mission Operations and Integration Center, Human Spaceflight Technology Directorate, Japan Aerospace Exploration Agency, 2-1-1 Sengen, Tsukuba, Ibaraki 305-8505, Japan 3MAXI team, RIKEN, 2-1 Hirosawa, Wako, Saitama 351-0198, Japan 4The Hakubi Center for Advanced Research, Kyoto University, Kyoto 606-8302, Japan 5Astronomy Department, Wesleyan University, Middletown, CT 06459 USA !6Institute of Astronomy and Astrophysics, Academia Sinica, 11F of Astronomy-Mathematics Building, AS/NTU.
    [Show full text]
  • To Read Notes on Black Holes
    Required reading Why are we so sure that black holes are real, and that we have found them? “Extraordinary claims require extraordinary evidence.” – Attributed to Carl Sagan (1) “We know that neutron stars exist, and black holes are pretty close!” This isn’t a strong argument. Just because it’s plausible doesn’t mean it must exist. Horses are almost unicorns, and we know that horses exist, but this doesn’t imply that unicorns must exist. (2) To hold up against collapse, a neutron star with a mass of greater than 3 Suns would have to be made of material that’s infinitely strong. Indeed, nuclear theory predicts how strong neutron star material should be: a realistic neutron star should collapse, if it had a mass greater than 2.7 + 0.3 Suns. Can we find a compact object with a mass we can prove is greater than 3 Suns? We measure mass of stars (and black holes) with Kepler’s Third Law, from the strength of gravity as they orbit each other. From Kepler’s third law, m = a3/P2 (m = mass in Suns; a = semi-major axis or orbital separation in AU; P = orbital period in years). This is done by getting spectra of the binary star system all around the orbit, and measuring how much the stars’ gravity pull each other around by measuring the Doppler shift. This is similar to how we detect planets around other stars, by measuring how their gravity pulls their parent stars around. The compact star in the binary star system Cygnus X-1 for many years (from 1971 to 1992) was hailed as the most likely black hole candidate, but the case wasn’t decisive.
    [Show full text]
  • New Type of Black Hole Detected in Massive Collision That Sent Gravitational Waves with a 'Bang'
    New type of black hole detected in massive collision that sent gravitational waves with a 'bang' By Ashley Strickland, CNN Updated 1200 GMT (2000 HKT) September 2, 2020 <img alt="Galaxy NGC 4485 collided with its larger galactic neighbor NGC 4490 millions of years ago, leading to the creation of new stars seen in the right side of the image." class="media__image" src="//cdn.cnn.com/cnnnext/dam/assets/190516104725-ngc-4485-nasa-super-169.jpg"> Photos: Wonders of the universe Galaxy NGC 4485 collided with its larger galactic neighbor NGC 4490 millions of years ago, leading to the creation of new stars seen in the right side of the image. Hide Caption 98 of 195 <img alt="Astronomers developed a mosaic of the distant universe, called the Hubble Legacy Field, that documents 16 years of observations from the Hubble Space Telescope. The image contains 200,000 galaxies that stretch back through 13.3 billion years of time to just 500 million years after the Big Bang. " class="media__image" src="//cdn.cnn.com/cnnnext/dam/assets/190502151952-0502-wonders-of-the-universe-super-169.jpg"> Photos: Wonders of the universe Astronomers developed a mosaic of the distant universe, called the Hubble Legacy Field, that documents 16 years of observations from the Hubble Space Telescope. The image contains 200,000 galaxies that stretch back through 13.3 billion years of time to just 500 million years after the Big Bang. Hide Caption 99 of 195 <img alt="A ground-based telescope's view of the Large Magellanic Cloud, a neighboring galaxy of our Milky Way.
    [Show full text]
  • Black Hole Math Is Designed to Be Used As a Supplement for Teaching Mathematical Topics
    National Aeronautics and Space Administration andSpace Aeronautics National ole M a th B lack H i This collection of activities, updated in February, 2019, is based on a weekly series of space science problems distributed to thousands of teachers during the 2004-2013 school years. They were intended as supplementary problems for students looking for additional challenges in the math and physical science curriculum in grades 10 through 12. The problems are designed to be ‘one-pagers’ consisting of a Student Page, and Teacher’s Answer Key. This compact form was deemed very popular by participating teachers. The topic for this collection is Black Holes, which is a very popular, and mysterious subject among students hearing about astronomy. Students have endless questions about these exciting and exotic objects as many of you may realize! Amazingly enough, many aspects of black holes can be understood by using simple algebra and pre-algebra mathematical skills. This booklet fills the gap by presenting black hole concepts in their simplest mathematical form. General Approach: The activities are organized according to progressive difficulty in mathematics. Students need to be familiar with scientific notation, and it is assumed that they can perform simple algebraic computations involving exponentiation, square-roots, and have some facility with calculators. The assumed level is that of Grade 10-12 Algebra II, although some problems can be worked by Algebra I students. Some of the issues of energy, force, space and time may be appropriate for students taking high school Physics. For more weekly classroom activities about astronomy and space visit the NASA website, http://spacemath.gsfc.nasa.gov Add your email address to our mailing list by contacting Dr.
    [Show full text]
  • Paving the Way to Simultaneous Multi-Wavelength Astronomy
    Paving the way to simultaneous multi-wavelength astronomy M. J. Middleton,∗ P. Casella, P. Gandhi, E. Bozzo, G. Anderson, N. Degenaar, I. Donnarumma, G. Israel, C. Knigge, A. Lohfink, S. Markoff, T. Marsh, N. Rea, S. Tingay, K. Wiersema, D. Altamirano, D. Bhattacharya, W. N. Brandt, S. Carey, P. Charles, M. Diaz Trigo, C. Done, M. Kotze, S. Eikenberry, R. Fender, P. Ferruit, F. Fuerst, J. Greiner, A. Ingram, L. Heil, P. Jonker, S. Komossa, B. Leibundgut, T. Maccarone, J. Malzac, V. McBride, J. Miller-Jones, M. Page, E. M. Rossi, D. M. Russell, T. Shahbaz, G. R. Sivakoff, M. Tanaka, D. J. Thompson, M. Uemura, P. Uttley, G. van Moorsel, M. Van Doesburgh, B. Warner, B. Wilkes, J. Wilms, P. Woudt 1 Introduction Whilst astronomy as a science is historically founded on observations at optical wavelengths, studying the Universe in other bands has yielded remarkable discoveries, from pulsars in the radio, signatures of the Big Bang at submm wavelengths, through to high energy emission from accreting, gravitationally-compact objects and the discovery of gamma-ray bursts. Unsurpris- ingly, the result of combining multiple wavebands leads to an enormous increase in diagnostic power, but powerful insights can be lost when the sources studied vary on timescales shorter than the temporal separation between observations in different bands. In July 2015, the work- shop “Paving the way to simultaneous multi-wavelength astronomy” was held as a concerted effort to address this at the Lorentz Center, Leiden. It was attended by 50 astronomers from diverse fields as well as the directors and staff of observatories and spaced-based missions.
    [Show full text]
  • Download PDF of Abstracts
    15th HEAD Naples, FL – April, 2016 Meeting Program Session Table of Contents 100 – AGN I Analysis Poster Session 206 – Early Results from the Astro-H 101 – Galaxy Clusters 116 – Missions & Instruments Poster Mission 102 – Dissertation Prize Talk: Accretion Session 207 – Stellar Compact II driven outflows across the black hole mass 117 – Solar and Stellar Poster Session 300 – The Physics of Accretion Disks – A scale, Ashley King (KIPAC/Stanford 118 – Supernovae and Supernova Joint HEAD/LAD Session University) Remnants Poster Session 301 – Gravitational Waves 103 – Time Domain Astronomy 119 – WDs & CVs Poster Session 302 – Missions & Instruments 104 – Feedback from Accreting Binaries in 120 – XRBs and Population Surveys Poster 303 – Mid-Career Prize Talk: In the Ring Cosmological Scales Session with Circinus X-1: A Three-Round Struggle 105 – Stellar Compact I 200 – Solar Wind Charge Exchange: to Reveal its Secrets, Sebastian Heinz 106 – AGNs Poster Session Measurements and Models (Univ. of Wisconsin) 107 – Astroparticles, Cosmic Rays, and 201 – TeraGauss, Gigatons, and 304 – Science of X-ray Polarimetry in the Neutrinos Poster Session MegaKelvin: Theory and Observations of 21st Century 108 – Cosmic Backgrounds and Deep Accretion Column Physics 305 – Making the Multimessenger – EM Surveys Poster Session 202 – The Structure of the Inner Accretion Connection 109 – Galactic Black Holes Poster Session Flow of Stellar-Mass and Supermassive 306 – SNR/GRB/Gravitational Waves 110 – Galaxies and ISM Poster Session Black Holes 400 – AGN II 111 – Galaxy
    [Show full text]
  • Black Holes by John Percy, University of Toronto
    www.astrosociety.org/uitc No. 24 - Summer 1993 © 1993, Astronomical Society of the Pacific, 390 Ashton Avenue, San Francisco, CA 94112. Black Holes by John Percy, University of Toronto Gravity is the midwife and the undertaker of the stars. It gathers clumps of gas and dust from the interstellar clouds, compresses them and, if they are sufficiently massive, ignites thermonuclear reactions in their cores. Then, for millions or billions of years, they produce energy, heat and pressure which can balance the inward pull of gravity. The star is stable, like the Sun. When the star's energy sources are finally exhausted, however, gravity shrinks the star unhindered. Stars like the Sun contract to become white dwarfs -- a million times denser than water, and supported by quantum forces between electrons. If the mass of the collapsing star is more than 1.44 solar masses, gravity overwhelms the quantum forces, and the star collapses further to become a neutron star, millions of times denser than a white dwarf, and supported by quantum forces between neutrons. The energy released in this collapse blows away the outer layers of the star, producing a supernova. If the mass of the collapsing star is more than three solar masses, however, no force can prevent it from collapsing completely to become a black hole. What is a black hole? Mini black holes How can you "see'' a Black Hole? Supermassive black holes Black holes and science fiction Activity #1: Shrinking Activity #2: A Scale Model of a Black Hole Black hole myths For Further Reading About Black Holes What is a black hole? A black hole is a region of space in which the pull of gravity is so strong that nothing can escape.
    [Show full text]
  • The Nova-Like Nebular Optical Spectrum of V404 Cygni at the Beginning of the 2015 Outburst Decay
    MNRAS 465, 4468–4481 (2017) doi:10.1093/mnras/stw2890 Advance Access publication 2016 November 10 The nova-like nebular optical spectrum of V404 Cygni at the beginning of the 2015 outburst decay Farid Rahoui,1,2‹ J. A. Tomsick,3 P. Gandhi,4 P. Casella,5 F. Furst,¨ 6 L. Natalucci,7 A. Rossi,8 A. W. Shaw,4 V. Testa5 and D. J. Walton6 1European Southern Observatory, K. Schwarzschild-Str 2, D-85748 Garching bei Munchen,¨ Germany 2Department of Astronomy, Harvard University, 60 Garden street, Cambridge, MA 02138, USA 3Space Sciences Laboratory, 7 Gauss Way, University of California, Berkeley, CA 94720-7450, USA 4Department of Physics and Astronomy, University of Southampton, Highfield, Southampton SO17 1BJ, UK 5INAF-OA Roma, Via Frascati 33, I-00078 Monteporzio Catone, Italy 6California Institute of Technology, 1200 East California Boulevard, Pasadena, CA 91125, USA 7Istituto di Astrofisica e Planetologia Spaziali, INAF, Via Fosso del Cavaliere 100, I-00133 Roma, Italy 8INAF-IASF Bologna, Area della Ricerca CNR, via Gobetti 101, I-40129 Bologna, Italy Accepted 2016 November 7. Received 2016 November 4; in original form 2016 June 17 ABSTRACT We report on FORS2 optical spectroscopy of the black hole X-ray binary V404 Cygni, per- formed at the very beginning of its 2015 outburst decay, complemented by quasi-simultaneous Swift X-ray and ultraviolet as well as Rapid Eye Mountain near-infrared observations. Its peculiar spectrum is dominated by a wealth of emission signatures of HI,HeI, and higher ion- ization species, in particular Fe II. The spectral features are divided between broad redshifted and narrow stationary varieties, the latter being emitted in the outer regions.
    [Show full text]