WSZYSTKO ALBO NIC Pressbook
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
WSZYSTKO ALBO NIC All or Nothing RE ŻYSERIA MIKE LEIGH W KINACH OD 14 LUTEGO 2003 DYSTRYBUCJA W POLSCE ul. Zamenhofa 1, 00-153 Warszawa tel.: (+4822) 636 25 00, 636 25 02, fax: (+4822) 635 20 01 e-mail: [email protected] http://www.gutekfilm.com.p WSZYSTKO ALBO NIC scenariusz i re żyseria Mike Leigh zdj ęcia Dick Pope muzyka Andrew Dickson monta ż Lesley Walker dźwi ęk Malcolm Hirst scenografia Eve Stewart kostiumy Jacqueline Durran wyst ępuj ą Timothy Spall Phil Lesley Manville Penny Alison Garland Rachel James Corden Rory Ruth Sheen Maureen Marion Bailey Carol Paul Jesson Ron Sam Kelly Sid Kathryn Hunter Cécile Sally Hawkins Samantha Helen Coker Donna Daniel Mays Jason Ben Crompton Craig Timothy Bateson Harold Edna Doré Martha oraz Robert Wilfort, Gary McDonald, Diveen Henry, Georgia Fitch, Tracy O'Flaherty, Jean Ainslie, Badi Uzzaman, Parvez Qadir, Russell Mabey, Thomas Brown- Lowe, Oliver Golding, Henri McCarthy, Ben Wattley, Leo Bill, Michele Austin, Alex Kelly, Alan Williams, Peter Yardley, Dawn Davis, Joe Tucker, Di Botcher, Valerie Hunkins, Daniel Ryan producent Simon Channing-Williams szefowie produkcji Alain Sarde Pierre Edelman kierownik produkcji Georgina Lowe film wyprodukowany przez Cloud Nine Films Ltd. Thin Man Films Les Films Alain Sarde Studio Canal festiwale MFF Cannes 2002 (oficjalna selekcja) Wielka Brytania/Francja rok produkcji: 2002 czas trwania: 128 minut kolor – SRD – 1:1,85 Wszystko albo nic – jeden z faworytów festiwalu w Cannes 2002 – to najnowsze dzieło Mike’a Leigh, twórcy Nagich oraz Sekretów i kłamstw nagrodzonych Złot ą Palm ą w Cannes w 1996 roku . Film, b ędący dojrzał ą i szczer ą opowie ści ą o miło ści, mówi o potrzebie prawdziwego uczucia, porozumienia we współczesnym świecie po śpiechu i zgiełku. Leigh sugeruje, że warto zatrzyma ć si ę na chwil ę i zastanowi ć si ę, co jest naprawd ę dla ka żdego z nas najwa żniejsze. Wszystko albo nic to wzruszaj ący i przenikliwy portret współczesnej rodziny, której członkowie, dotkni ęci rutyn ą, zm ęczeniem i ustawicznym brakiem czasu, z czasem oddalili si ę od siebie. To film o pułapkach codziennego życia, t ęsknocie za spełnieniem, a zarazem o małych gestach i decyzjach, które nas przybli żaj ą lub oddalaj ą do tego, co w życiu najistotniejsze. Mike Leigh w mistrzowski sposób ukazuje, jak łatwo zagubi ć si ę w życiu, ale jednocze śnie tak że, że mo żna si ę w nim nawzajem odnale źć . Re żyser mówi o tym, jak cienka granica dzieli poczucie, że ma si ę wszystko... albo nic. GŁOSY PRASY W obserwacji codzienno ści najlepsi s ą dzisiaj Anglicy. Ich najnowsze filmy pokazano wła śnie w Cannes. Ken Loach, Mike Leigh potrafi ą przyjrze ć si ę ludziom zwyczajnym a ż do bólu. Ludziom, których dzieci nie maj ą zapewnionego miejsca w Oxfordzie, których życie sprowadza si ę do wielogodzinnego wybijania cen w sklepowej kasie, a rozrywk ą jest piwo wypite w pobliskim pubie. Ludziom bez marze ń i perspektyw. Tacy wła śnie s ą bohaterowie nowego filmu Mike'a Leigh Wszystko albo nic (…). Ale Leigh nie byłby sob ą, gdyby podobnie jak w Sekretach i kłamstwach nie szukał dla swoich bohaterów nadziei. Oczywi ście w nich samych – w ich solidarno ści w obliczu katastrofy, w potrzebie uczucia. Barbara Hollender, „Rzeczpospolita” 20.05.2002 Moim typem [na MFF w Cannes 2002] pozostaje Wszystko albo nic Mike’a Leigh. Ulegaj ąc sportowej atmosferze chciałoby si ę doda ć: film nieprze ścigniony. Tylko co znaczy w tym momencie wy ścig? Powinno si ę powiedzie ć: film najbardziej dotkliwy, najgł ębiej prze żyty, przyziemny i uniwersalny zarazem. Jak sztuka Czechowa – o niczym i o wszystkim. Tadeusz Sobolewski, „Gazeta Wyborcza” 20.05.2002 Po dramacie kostiumowym Topsy-Turvy z 1999 roku, Mike Leigh powraca w rejony, które zna najlepiej. We Wszystko albo nic ponownie ogl ądamy szare osiedla i sklepy południowego Londynu. Po pokazach filmu w Cannes krytycy uznali go za rodzaj duchowej kontynuacji Sekretów i kłamstw , które zdobyły Złot ą Palm ę w 1996 roku. Wszystko albo nic przypomina te ż du żo wcze śniejszy film Mike'a Leigh - Meantime z 1983 roku. Ogl ądaj ąc najnowsze dzieło re żysera trudno oprze ć si ę wra żeniu, że stanowi ono samo świadome potwierdzenie jego zainteresowa ń. Film jest pełen scen i dialogów, tak typowych dla idiomu Mike'a Leigh, i ż wydaj ą si ę one autoparodi ą (...). Postaci w filmie Leigh na pocz ątku przypominaj ą ledwo nakre ślone szkice. Z ka żdą minut ą jednak staj ą si ę coraz bogatsze, pełniejsze i ciekawsze. Wiele w tym zasługi doskonałych aktorów. Na szczególne brawa zasłu żyli Timothy Spall i Ruth Sheen. Bohaterowie Wszystko albo nic jedynie w sensie fizycznym pozostaj ą w tym samym miejscu. Pod wzgl ędem emocjonalnym wszyscy odbywaj ą dalek ą podró ż - na ko ńcu filmu znajduj ą si ę w całkiem innym punkcie ni ż na pocz ątku. Samantha prze żyje swoiste odkupienie. Rodzina Phila przejdzie powa żny kryzys i przetrwa, by ć mo że nie całkowicie ocalona, ale na pewno wzmocniona (...). Cho ć film przypomina wcze śniejsze dokonania re żysera, ma wci ąż wielk ą sił ę oddziaływania (...). Xan Brooks, „Sight and Sound” 11/2002 Bohaterowie filmu z trudem brn ą przez życie. S ą zm ęczeni, rozczarowani i nie maj ą wielkich oczekiwa ń (...). Członkowie rodziny, o której opowiada film - taksówkarz, kasjerka supermarketu i ich dwójka dorosłych dzieci - wszyscy oni s ą nieszcz ęś liwi, a czasem po prostu śmieszni. Pokazuj ąc ich jednak re żyser unika taniego sentymentalizmu czy kpiarskiego tonu (...). Phil (Timothy Spall) i Penny (Lesley Manville) s ą razem od bardzo dawna. Nie do ko ńca wiadomo czy s ą mał żeństwem. Co prawda Phil nazywa Penny swoj ą żon ą, ale ona wypomina mu, że nigdy si ę jej nie o świadczył i nie zaproponował ślubu. Wydaje si ę, że ich zwi ązek z upływem lat uległ rozkładowi. W ich domu panuje atmosfera ponurej rezygnacji, niezadowolenia i frustracji. Pomimo to, gdzie ś pomi ędzy nast ępuj ącymi po sobie kłótniami i okresami milczenia, mo żna dostrzec cie ń nadziei. „Kiedy ś potrafiłem ci ę roz śmiesza ć” - mówi Phil do Penny w najmroczniejszej chwili ich wspólnego życia. Krytykuj ąc Phila Penny pragn ęła mu pomóc. Niezgrabna uprzejmo ść , któr ą okazuj ą sobie w niektórych momentach to dalekie echo czuło ści, która kiedy ś była w ich zwi ązku. Ci ludzie kiedy ś si ę kochali i by ć mo że ci ągle darzyliby si ę uczuciem, gdyby ich życie uło żyło si ę inaczej. Równie nieszcz ęś liwi jak członkowie rodziny Phila s ą tak że ich s ąsiedzi i znajomi z pracy (...). Leigh uwa żnie przygl ąda si ę bohaterom, bezlito śnie obna ża ich najgorsze cechy, nie trac ąc przy tym nadziei, że zaskocz ą go swoj ą przyzwoito ści ą. I jak si ę okazuje w najbardziej krytycznych momentach, bohaterowie rzeczywi ście go nie zawodz ą. Metoda twórcza Mike’a Leigh, wypracowana podczas dziesi ęcioleci pracy w telewizji i filmie, polega na wł ączeniu wszystkich aktorów w długi proces pracy nad dziełem. W rezultacie ich kreacje nabieraj ą niezwykłej gł ębi (...). Kulminacyjna rozmowa Phila i Penny, w której na światło dzienne wychodz ą wszystkie wzajemne żale i długo tłumione oczekiwania, jest jedn ą z najbardziej poruszaj ących scen, jak ą widziałem w kinie w tym roku. A. O. Scott, „New York Times” 25.10.2002 Wszystko albo nic mówi o odrodzeniu prawdziwej wi ęzi mi ędzy lud źmi, którzy wydaj ą si ę pozbawieni woli, gł ębszych uczu ć i wiary w cokolwiek (…). Brzydcy, przegrani, wypaleni emocjonalnie ludzie odnajduj ą miejsce na miło ść , pi ękno, altruizm. Cho ć świat jest paskudny, Leigh pokazuje, jak pozosta ć dobrym, życzliwym i solidarnym w biedzie. Jak pokona ć oboj ętno ść . Janusz Wróblewski, „ Życie Warszawy” 21.05.2002 W nowym filmie Mike'a Leigh widzowie odnajd ą charakterystyczn ą dla tego re żysera wnikliwo ść obserwacji i du żo humoru (...). Leigh pokazuje wielu bohaterów, których losy si ę ze sob ą przeplataj ą. Z tego wynika mozaikowa struktura filmu (....). Wszystko albo nic jest kolejnym dowodem wielkiego talentu Mike'a Leigh. Potrafi on doskonale pokaza ć na ekranie bohaterów żyj ących na marginesie społecze ństwa. Ma rzadk ą umiej ętno ść opisywania nast ępuj ących po sobie wydarze ń ich codziennej egzystencji, z wielk ą wnikliwo ści ą przygl ąda si ę kruchej lodowej tafli oddzielaj ącej bohaterów od całkowitej katastrofy. Nie maj ą realnych szans na ucieczk ę przed miałko ści ą życia, które prowadz ą. Wi ększo ść starszych postaci w filmie poddaje si ę swemu losowi, topi ąc żale i rozczarowania w alkoholu. Młodsi, tak że zbyt słabi, by skonfrontowa ć si ę z rzeczywisto ści ą, swoje frustracje maskuj ą agresj ą (...). Timothy Spall, graj ący po raz pi ąty u Mike'a Leigh, stworzył bardzo subtelny obraz człowieka, z którego życie prawie całkiem wyssało energi ę i ducha walki. Po raz kolejny Leigh zrobił bardzo sprawny technicznie film, pełen poezji prawdziwego życia (...). Todd McCarthy, „Variety” 27.05.-2.06.2002 Nowy śmieszno-smutny film Mike'a Leigh jest powrotem do jego twórczych korzeni (…). Nowe dzieło Leigh to niezwykle pi ękny, prawdziwy i społecznie wra żliwy film. Widzowie na pewno dobrze zapami ętaj ą twarz Timothy Spalla, który gra Phila. Nieogolony, z wytrzeszczonymi oczami i nieumytymi włosami, siedzi za kierownic ą taksówki. Wydaje si ę jakby znajdował sie w stanie szoku, staraj ąc si ę odpowiedzie ć sobie na pytanie dlaczego życie mu si ę nie uło żyło (...). Rodzin ę Phila utrzymuje jego partnerka Penny, pracuj ąca jako kasjerka w supermarkecie (...). Phil to niezwykle melancholijna posta ć.