Size | Kick-Off | Events Art | Camera | B-Sides | Τεύχος.04 | Ιούλιος-Αύγουστος.05 Διανέμεται Δωρεάν 1,2,3, Go!./01
Total Page:16
File Type:pdf, Size:1020Kb
velvet art | camera | b-sides | size | kick-off | events τεύχος.04 | ιούλιος-αύγουστος.05 | Διανέμεται δωρεάν 1,2,3, Go!./01 4 faces./0 camera./06 Vigo 157 λεπτά | films there: Μίκαελ Χάνεκε | ...films here | New Stars | porn! porn! porn! velvet τεύχος.04/ιούλιος - αύγουστος 05 μηνιαία δωρεάν έκδοση Διεύθυνση / Επιμέλεια: Λάκης & Άρης Ιωνάς Σχεδιασμός: Άντα Θεοδωρακάκη art Ειρήνη Ζωγράφου Τα μαλακά και τα. /σκληρά12 εικαστικά: Οργάνωση / Προβολή: Athens story | 51th Venice Biennale Δάφνη Δραγώνα 2005 | Lucky 13 Questionnaire Υπεύθυνη Διαφήμισης: Χριστίνα Ροδοπούλου Συντάκτες (velvet mornings) b Λάκης & Άρης Ιωνάς -side s./22 (art) Ξένια Καλπακτσόγλου Serge Gainsbourg | G-Stone | What would Χριστόφορος Μαρίνος have happened if… | D.I.Y. scene 77-82 | (camera) Pick-up Νατάσα Γιανναράκη Αντρέας Κίκηρας (b-sides) Δημήτρης Βόγλης Οδυσσέας Νικητιανός (size) Asako Masunouchi (kick-off) kick-off./27 Αντρέας Κίκηρας Kick it Everywhere! Επίσης έγραψαν: Dr. Faux Ηλίας Παπαζαχαρίας Νίκος Λιάσκας Δάφνη Δραγώνα Γιάγκος Κολιοπάνος Μαριλένα Σαλαμάνου Χριστίνα Ροδοπούλου Έκδοση: size./28 The Studio (art projects) Μιλτιάδου 17, 4ος όροφος, 105 60 Αθήνα Τ / F: 210 33 14 923 E: [email protected] rri./30 pot pou Παραγωγή: D. Hockney’s swimming pool Multimedia A.E. velvet mornings./02 faces./04 david hockney Κάθε μήνα oι συνεργάτες του VELVET σχολιάζουν... Λάκης Ιωνάς: Pop Like That! faces./05 Νατάσα Γιανναράκη: Splash! Little Stanley sleeping, 1987 Asako Masunouchi: David Hockney and Peter Blake, unexpectedly both are alive. Άρης Ιωνάς: Όμορφος κόσμος του για να ζεις. Δημήτρης Βόγλης: Pop goes art. Χριστόφορος Μαρίνος: Μωρέ καλός ήτανε, αλλά προτιμούσα τον Peter Blake! Ηλίας Παπαζαχαρίας: Le plongeur (paper pool 18), 1978 Η μόνη σχέση που έχω με την Pop Art είναι οι West Coast Pop Art Experimental Band! Οδυσσέας Νικητιανός: The Greatest Living Painter, Painted in a Painted Corner. Φωτογραφίες: D. Hockney «that's the way I see it» Thames & Hudson Άντα Θεοδωρακάκη: Μost of all I want to be in David Hockney's diaries... Ξένια Καλπακτσόγλου: Kαλοκ αιρινό Για ποιο από Kταο υπαρακάτωίζ περιοδικά σχεδίαζε το εξώφυλλο ο David Hockney μεταξύ 1984 και 1985; α. Time β (απαντήστε. Nationalσωστά βάσει Geographic του τι διαβάζετε καλύτερα δίπλα σε πισίνα) γ. Vogue δ Δάφνη Δραγώνα: He made a «splash» in pop art!. Τhe New Yorker Νίκος Λιάσκας: O μεγαλύτερος ίσως βρετανός καλλιτέχνης του 20ου αιώνα... να δούμε πότε θα γίνει κάποια έκθεση και στην Ελλάδα... χα! Mulholland Drive: The Road to the Studio, 1980 Αντρέας Κίκηρας: Too pop for art, too art for pop (Great anyway!) Dav id Hockney Words & Pictures Μουσείο Μπενάκη Ειρήνη Ζωγράφου: (Κουμπάρη 1, Αθήνα) Θα φέρω τις νερομπογιές, θα βάλεις τις «εικόνες»; έως 15 Σεπτεμβρίου ...το μαγιό σου μην ξεχάσεις! ...τι ωραία που είναι εδώ, στην εξοχή! vigo 157 λεπτά camera./06 του Αντρέα Κίκηρα Στις ταινίες του Βιγκό υπάρχει ένας σχεδόν τέλειος ρυθμός και είναι τους εν όψει της χρονιάς. Η συνέχεια εικόνων (μέσα στο ταξικό κοντράστ φοβερό το πόσο αβίαστα η μια εικόνα της ταινίας είναι μια γλυκιά συνέχεια το ζευγάρι. Είναι αυτός ξαφνικά παρεμβαίνουν και ακολουθεί την άλλη δίνοντας ισοπέδωση. Στη μουντή, μίζερη που θα πάει στο Παρίσι για να φέρει κροκόδειλοι!), «μαγικά» τρικ (μια ονειρικές διαστάσεις στο ρεαλιστικό Δυόμισι ώρες δηλαδή, θα τάξη του οικοτροφείου, ο μοναδικός τη Ζιλιέτ κυριολεκτικά σηκωτή - «what would have happened if…». κυρία της promenade κάθεται στη κλίμα και το αντίστροφο. Νομίζεις μπορούσαν να είναι μία και μόνη καθηγητής που είναι φίλος των αλλά και τρελά χαρούμενη - πίσω Τα 157 λεπτά του - γεμάτου Κατά ένα περίεργο τρόπο, ο Βιγκό σεζ-λονγκ της στην ίδια κομψή στάση πως αντί να σε βάζει απέναντι και να (μεγάλη) ταινία. Κι όμως, στην παιδιών διακόπτει το μάθημα για να στη μαούνα, τη στιγμή που ο Ζαν ταλαιπωρίες και εκ των υστέρων φαινόταν να γνωρίζει άριστα και το αλλάζοντας ρούχα με διαδοχικά cuts σου πετάει εικόνες σε καλεί μαζί του περίπτωση του Ζαν Βιγκό τόσα δείξει πώς κάνουν σωστά είναι ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε κόψε-ράψε στο μοντάζ - μοναδικά σινεμά και την εποχή του ήδη από μέχρι που μένει ολόγυμνη!), να «δεις» τον κόσμο, που και ο ίδιος λεπτά κινηματογραφικής παραγωγής, κατακόρυφο, γνωρίζοντας την μετά την ξαφνική φυγή της. Η σκηνή ανεξάρτητου έργου του συνοψίστηκαν τα 25 του χρόνια, όταν και γύρισε εκπληκτική (παρόλο που εκ των δεν ξέρει, ή κάνει πως δεν ξέρει. Τα μοιρασμένα σε 4 ταινίες, αποτελούν αποθέωση από τα παιδιά και τα όπου Ζαν και Ζιλιέτ ονειρεύονται ο στον όρο «ποιητικός ρεαλισμός», μια το πρώτο του φιλμ, το υστέρων) μουσική υπόκρουση ενός αντιθετικά ζεύγη σκιαγραφούνται με το σύνολο του έργου του. Μάλιστα έκπληκτα βλέμματα των «ρουφ» ένας τον άλλο σε διαφορετικά τάση να παρουσιαστούν ακόμα και οι ντοκομαντερίστικο «A Propos de ακορντεόν με σκοπούς του Μορίς ειλικρίνεια, φαντασία, χιούμορ, αποδείχτηκαν αρκετά για να του εποπτών. Το σύνθημα σταδιακά κρεβάτια είναι από τις πιο βαθιά πιο εξοργιστικά δυσάρεστες Nice» (ελλ. τίτλος «Σχετικά με τη Ζομπέρ, μόνιμου συνεργάτη του αποστασιοποίηση, ερωτισμό, πάθος, (1959), ταινία-ορόσημο της νουβέλ- δώσουν μια ξεχωριστή θέση στην γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο: ερωτικές ever, η μουσική του Ζομπέρ καταστάσεις μέσ' από μια αφελή, Νίκαια») (1930). Από τα πρώτα Βιγκό, όλα χορεύουν στο ρυθμό της συγκρούσεις και βία με το «βαμβάκι». βαγκ είναι ουσιαστικά ένας φόρος ιστορία του σινεμά και να αποτελούν πειθαρχία μηδέν μπροστά στη «δένει» με την εικόνα φτιάχνοντας σχεδόν ρομαντική, αισιοδοξία. Οι πλάνα της εκρηκτικής τότε Ριβιέρας, πόλης, με την κοινωνική διαμαρτυρία Από τον κανόνα της τιμής στο Βιγκό, με σκηνές που σημείο αναφοράς για γενιές γελοιότητα του αυταρχισμού (ο ένα από τα καλύτερα σάουντρακ ever φυσικοί χώροι, το παίξιμο των μέχρι το αγκάλιασμα του Ζαν (Ζαν να περιγράφεται με τέλεια αποστασιοποίησης και του παραπέμπουν φανερά στο «Zero…»` κινηματογραφιστών μέχρι και φοβερός και τρομερός «Κύριος και η «Αταλάντη» - ταινία φτιαγμένη ηθοποιών και το καυστικό, Νταστέ) και της Ζιλιέτ (Ντίτα Πάρλο) συγκρατημένη οργή. «βαμβακιού» κάπως ξεφεύγει το και πιο διακριτικά στην «Αταλάντη», σήμερα. Διευθυντής» είναι ένας νάνος με με υλικά φαινομενικά 0 (ΜΗΔΕΝ!) - σουρεαλιστικό μα και διακριτικό στην «Atalante» (ε.τ. «Αταλάντη») Οι απανωτές εκπλήξεις προκύπτουν «Zero` de Conduite» (ε.τ. «Διαγωγή ειδικά με το τελικό τρέξιμο του Όταν ξεκίνησε να κάνει ταινίες στα μακρύ μούσι), και η επανάσταση είναι ένα από τα πιο επιδραστικά χιούμορ, συνδυάζονται και δίνουν (1934), στην τελευταία σκηνή που με απίθανη φυσικότητα, σ' ένα Μηδέν») (1933). Γιος του γνωστού Αντουάν (Ζαν Πιερ Λεό) στην τέλη της δεκαετίας του 20, είχε κορυφώνεται με ένα φιλμ, επίσης ever! Μπροστά στη μαγικές εικόνες ξεχωριστής δύναμης. μας άφησε ο Βιγκό, νιώθεις ότι περιβάλλον τόσο ρευστό όσο και η αναρχικού Μιγκέλ Αλμερέιδα που παραλία, σχεδόν όπως του Ζαν, τη προηγηθεί ένας δημιουργικός μαξιλαροπόλεμο-χορογραφία. Στη σχέση Ζαν-Ζιλιέτ φαίνεται 100 χρόνια μετά τη γέννηση του βρίσκεσαι σε έναν κόσμο που πισίνα στην οποία κολυμπάει και πέθανε φυλακισμένος κάτω από στιγμή που απεγνωσμένα αναζητά πανικός. Εποχή καταιγιστική από συνέχεια ανεβασμένα πάνω στη πραγματικά αστείο που το Χόλιγουντ Βιγκό και 70+ μετά τις ταινίες του, υπάρχει στ' αλήθεια, αλλά μετά περπατάει στο νερό της ο περίεργες συνθήκες το 1917 (ο τη Ζιλιέτ. όλες τις απόψεις, τότε που σινεμά στέγη, τα 12χρονα «τσογλάνια» καμαρώνει για την «πρωτοποριακή μπορεί να φαίνεται περίεργο, όμως εκτυλίσσεται στα όνειρα. πρωταθλητής Ζαν Ταρίς του μικρός Ζαν ήταν 12 ετών) και Ο Βιγκό είχε ενθουσιαστεί από τον και τέχνη αγκαλιάστηκαν όσο ποτέ εκσφενδονίζουν προς τους ελευθεριότητα» του ζευγαριού είναι δύσκολο να βρει κανένας ένα Το «Σχετικά με τη Νίκαια» θυμίζει ομώνυμου δεκάλεπτου φιλμ (1931). ζώντας κάτω από ζόρικες συνθήκες τρόπο που ο Φρίντριχ Μουρνάου με άλλοτε, με πρωτοπορίες κυρίως σε καθηγητές και τους καλεσμένους Κλερκ Γκέιμπλ-Κλοντέτ Κολμπέρ στο τόσο «γεμάτο» (και γαμάτο!) dvd, έντονα τον «Άνθρωπο με την Ακόμα και σ' αυτή την «κρατική- (αναμορφωτήρια, πόλεμοι, μόνιμη την «Αυγή» (1927) μετέτρεψε ένα Σοβιετική Ένωση (Αϊζενστάιν, τους ό,τι έχουν διαθέσιμο τη μέρα «It Happened One Night» (ε.τ. όσο αυτό που κυκλοφόρησε η Κινηματογραφική Μηχανή» (1929) εκπαιδευτική» ταινία μικρού μήκους ευπάθεια), ο Βιγκό κατέθεσε συμβατικό μελόδραμα σε κόλαση Πουντόβκιν, Βερτόφ), Γερμανία της γιορτής (τεράστια η ομοιότητα «Συνέβη μια Νύχτα») του Φρανκ βρετανική εταιρία διανομής Artificial του Τζίγκα Βερτόφ (μάλιστα ο (του ανατέθηκε από τη Γαλλική περισσότερα προσωπικά βιώματα σ' λανσάροντας το - τόσο κλασικό (Μουρνάου, Λανγκ, Φον Στροχάιμ, με τους Γάλλους που πετάνε κότες, Κάπρα, γυρισμένο επίσης το 1934. Eye (The Complete Jean Vigo, κινηματογραφιστής του Βιγκό, Μπόρις Υπηρεσία Αθλητισμού), με ένα αυτή τη μεσαίου μήκους ταινία αργότερα - μοτίβο του «ατυχήματος» Παμπστ) και Γαλλία (Ντισάν, Λεζέ, πάπιες και μια αγελάδα στους Εκείνη τη χρονιά, ο Βιγκό άφησε www.artificial-eye.com), με όλες τις Κάουφμαν, ήταν ετεροθαλής αδελφός ψιλοαδιάφορο γι' αυτόν θέμα, Στην αρχική σκηνή της οι «μικροί που θα έβγαζε από τη μέση τη Γκανζ, Κλερ), ενώ τα πρώτα δείγματα «Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης» αυτό τον κόσμο χτυπημένος από ταινίες του, μαζί και το bonus disc 2 του Βερτόφ). Βέβαια ο Βερτόφ κάνει γενναιόδωρα ο Βιγκό μετατρέπει το σατανάδες» που είναι στο τρένο για σύζυγο για χάρη της ερωμένης. Στην κινηματογραφικής «γλώσσας» είχαν των Μόντι Πάιθονς). Η δύναμη της την (τόσο συνυφασμένη με τα 30s!) που περιέχει ένα διαφωτιστικό ένα ντου στη φρενίτιδα που επικρατεί «μάθημα κολύμβησης» σε ένα το σχολείο-«μαντρί» κάνουν συνέχεια «Atalante» (ε.τ. «Αταλάντη»), δεν ήδη γραφτεί στις