DOCSLIB.ORG

PM 7-19 (1) Helicoverpa Armigera

Total Page：16

File Type：pdf, Size：1020Kb

Download full-text PDF Read full-text
PM 7-19 (1) Helicoverpa Armigera 2003 OEPP/EPPO, Bulletin OEPP/EPPO Bulletin 33 , 245–247 Organisation Européenne et Méditerranéenne pour la Protection des Plantes Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Ro ślin Normes OEPP Standardy EPPO Protokoły diagnostyczne dla agrofagów podlegaj ących przepisom Protocoles de diagnostic pour les organismes réglementés PM 7/19 Organisation Européenne et Méditerranéenne pour la Protection des Plantes 1, rue Le Nôtre, 75016 Paris, France Zatwierdzanie Standardy EPPO s ą zatwierdzane przez Rad ę EPPO. Na ka żdym ze standardów umieszczona jest data zatwierdzenia. W rozumieniu Artykułu II Mi ędzynarodowej Konwencji Ochrony Ro ślin (IPPC), Standardy EPPO stanowi ą Regionalne Standardy dla członków EPPO. Przegl ąd Standardy EPPO podlegaj ą okresowemu przegl ądowi i nowelizacji. Data kolejnego przegl ądu niniejszego Standardu jest ustalana przez Grup ę Robocz ą EPPO ds. Przepisów Fitosanitarnych. Nowelizacja Je śli zaistnieje taka konieczno ść zostan ą wydane, opatrzone kolejnym numerem i datowane, nowelizacje standardu. Na ka żdym ze standardów, o ile ma to zastosowanie, umieszczone s ą daty nowelizacji. Dystrybucja Standardy EPPO s ą dystrybuowane przez Sekretariat EPPO do władz wszystkich pa ństw członkowskich EPPO. Egzemplarze standardów dost ępne s ą dla wszystkich zainteresowanych wg szczegółowych zasad na indywidualn ą pro śbę skierowan ą do Sekretariatu EPPO. Zakres Protokoły diagnostyczne EPPO dotycz ące agrofagów podlegaj ących przepisom s ą przeznaczone do stosowania przez Krajowe Organizacje Ochrony Ro ślin (NPPO), jako ciała odpowiedzialne za stosowanie środków fitosanitarnych, w celu wykrycia i identyfikacji agrofagów podlegaj ących przepisom w EPPO i/lub Unii Europejskiej. W roku 1998 EPPO rozpocz ęła nowy program przygotowywania protokołów diagnostycznych dla agrofagów podlegaj ących przepisom w regionie EPPO (wł ączaj ąc Uni ę Europejsk ą). Prace s ą prowadzone przez Panel Diagnostyczny EPPO oraz inne panele specjalistyczne. Celem programu jest utworzenie dla ka żdego agrofaga podlegaj ącego przepisom zatwierdzonego mi ędzynarodowego protokołu diagnostycznego. Protokoły bazuj ą na wieloletnich do świadczeniach ekspertów EPPO. Pierwsze projekty s ą przygotowywane przez wyznaczonego eksperta – autora(ów). S ą one pisane zgodnie z „ogólnym formatem i zawarto ści ą protokołu diagnostycznego”, przyj ętymi przez Panel Diagnostyczny i dostosowanymi, o ile to konieczne, do poszczególnych agrofagów. Z reguły, protokół zaleca szczegółowy sposób wykrywania lub identyfikacji, który został uznany za lepszy (niezawodno ść , łatwo ść w u życiu itd.) od innych metod. Inne metody mog ą by ć równie ż wymienione ze wskazaniem ich wad i zalet. Je śli jest stosowana metoda niewymieniona w protokole, nale ży to uzasadni ć. Wiele protokołów obejmuje badania laboratoryjne wymagaj ące zastosowania odczynników chemicznych lub aparatury, które mog ą stanowi ć okre ślone zagro żenie. We wszystkich przypadkach nale ży ści śle stosowa ć lokalne procedury dotycz ące bezpiecze ństwa. Użycie w Standardach EPPO nazw odczynników lub wyposażenia nie oznaczaj ą wykluczenia innych odczynników czy wyposa żenia, które równie ż mog ą by ć przydatne. 2 ∗ Materiały źródłowe ∗∗ EPPO/CABI (1996) Agrofagi kwarantannowe Europy, Wydanie II. CAB International, Wallingford (Wielka Brytania). [EPPO/CABI (1996) Quarantine Pests for Europe, 2nd end. CAB International,Wallingford (GB).] EU (2000) Dyrektywa Rady 2000/29/EC z 8 Maja 2000 r. dotycz ąca środków zapobiegaj ących wprowadzeniu na teren Wspólnoty organizmów szkodliwych dla ro ślin lub produktów ro ślinnych i ich rozprzestrzenieniu w obr ębie Wspólnoty, Official Journal of the European Communities L169, 1 –112. [EU (2000) Council Directive 2000/29/EC of 8 May 2000 on protective measures against the introduction into the Community of organisms harmful to plants or plant products and against their spread within the Community. Official Journal of the European Communities L169, 1–112.] FAO (1997) Mi ędzynarodowa Konwencja Ochrony Ro ślin (tekst nowy, poprawiony). FAO, Rzym (Włochy). FAO (1997) [International Plant Protection Convention (new revised text). FAO, Rome (IT).] IPPC (1993) Zasady kwarantanny ro ślin w odniesieniu do handlu mi ędzynarodowego ISPM nr 1. Sekretariat IPPC, FAO, Rzym (Włochy). [IPPC (1993) Principles of plant quarantine as related to international trade ISPM no. 1. IPPC Secretariat, FAO, Rome (IT).] IPPC (1999) Słownik terminów fitosanitarnych ISPM nr 5. Sekretariat IPPC, FAO, Rzym (Włochy). [IPPC (1999) Glossary of phytosanitary terms . ISPM no. 5. IPPC Secretariat, FAO, Rome (IT).] OEPP/ EPPO (1999) Standardy EPPO PM 1/2(8): EPPO Lista A1 i A2 agrofagów podlegaj ących obowi ązkowi zwalczania. Standardy EPPO PM1 Ogólne środki fitosanitarne, 5 –17. OEPP/ EPPO, Pary ż. [OEPP/EPPO (1999) EPPO Standards PM 1/2 (8): EPPO A1 and A2 lists of quarantine pests. EPPO Standards PM1 General phytosanitary measures, 5–17. OEPP/EPPO, Paris.] Definicje Agrofag podlegaj ący przepisom: agrofag kwarantannowy lub agrofag niekwarantannowy podlegaj ący przepisom. Agrofag kwarantannowy: agrofag o potencjalnym znaczeniu ekonomicznym dla zagro żonego obszaru, ale jeszcze nie wyst ępuj ący na tym obszarze lub obecny, ale nie rozprzestrzeniony szeroko i podlegaj ący urz ędowemu zwalczaniu. Zarys wymaga ń Protokoły diagnostyczne EPPO dotycz ące agrofagów podlegaj ących przepisom dostarczają wszystkich niezb ędnych informacji dotycz ących okre ślonego agrofaga w celu jego wykrycia i prawidłowej identyfikacji dokonanej przez eksperta (np. specjalisty w dziedzinie entomologii, mikologii, wirusologii, bakteriologii itp.). Ka żdy protokół rozpoczyna si ę krótk ą ogóln ą informacj ą dotycz ącą agrofaga (jego wyst ępowania, stosunku do innych organizmów, zakresu żywicieli, uszkodze ń powodowanych na żywicielach, rozmieszczenia geograficznego oraz jego to żsamo ści), a nast ępnie opisuje szczegóły dotycz ące wykrywania, identyfikacji, porównania z podobnymi gatunkami, wymagane w celu przeprowadzenia prawidłowej diagnozy, zawiera wykaz instytucji lub osób gdzie mo żna uzyska ć wi ęcej informacji i opinii na temat okre ślonego organizmu (na temat diagnozy, metody wykrywania lub ekstrakcji, metod badawczych). ∗ W nawiasach kwadratowych podana oryginalna pisownia. (przyp. tłum.) 3 Standardy EPPO z tej serii Do tej pory zostało zatwierdzonych i opublikowanych trzyna ście standardów i protokołów diagnostycznych EPPO. Ka żdy ze standardów jest ponumerowany w sposób PM 7/4 (1), co oznacza, że jest to standard EPPO dotycz ący środków fitosanitarnych (PM), numer serii 7 (Protokoły Diagnostyczne), w tym przypadku – standard numer 4, wersja pierwsza. Istniej ą nast ępuj ące standardy: PM 7/1(1) Ceratocystis fagacearum . Biuletyn OEPP/ EPPO Biuletyn 31 , 41–44 PM 7/2(1) Tobacco ringspot nepovirus . Biuletyn OEPP/ EPPO Biuletyn 31, 45–51 PM 7/3(1) Thrips palmi . Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 31 , 53–60 PM 7/4(1) Bursaphelenchus xylophilus. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 31 , 61–69 PM 7/5(1) Nacobbus aberrans. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 31 , 71–77 PM 7/6(1) Chrysanthemum stunt pospiviroid. Biuletyn OEPP/ EPPO Biuletyn 32 , 245–253 PM 7/7(1) Aleurocanthus spiniferus. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 32 , 255–259 PM 7 /8(1) Aleurocanthus woglumi. Biuletyn OEPP/ EPPO Biuletyn 32 , 261–265 PM 7/9(1) Cacoecimorpha pronubana. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 32 , 267–275 PM 7/10(1) Cacyreus marshalli. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 32 , 277–279 PM 7/11(1) Frankliniella occidentalis. Biuletyn OEPP/ EPPO Biuletyn 32 , 281–292 PM 7/12(1) Parasaissetia nigra. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 32 , 293–298 PM 7/13(1) Trogoderma granarium. Biuletyn OEPP/EPPO Biuletyn 32 , 299–310 4 Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Ro ślin PM 7/19(1) Organisation Européenne et Méditerranéenne pour la Protection des Plantes Protokoły diagnostyczne dotycz ące agrofagów podlegaj ących przepisom Protocoles de diagnostic pour les organismes réglementés Helicoverpa armigera Zakres Niniejszy standard opisuje protokół diagnostyczny dotycz ący Helicoverpa armigera . Zatwierdzenie i nowelizacja Zatwierdzony po raz pierwszy we wrze śniu 2002 r. Wprowadzenie Gąsienice Helicoverpa armigera są polifagami. Żeruj ą w głównej mierze na ro ślinach ozdobnych i kwiatach oraz na kilkunastu wa żnych gospodarczo gatunkach ro ślin uprawnych, wł ączaj ąc: bawełn ę, len, kukurydz ę, ziemniaka, sorgo, pomidora oraz Phaseolus spp. G ąsienice H. armigera mog ą od żywia ć si ę owocami, li ść mi, p ędami oraz p ąkami kwiatowymi. H. armigera jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym w Starym Świecie, na obszarach tropikalnych i subtropikalnych, w Afryce, Azji, Australii, na wyspach Pacyfiku oraz na Nowej Zelandii, jak równie ż na obszarze basenu Morza Śródziemnego oraz na Bliskim Wschodzie (EPPO/CABI, 1997). To żsamo ść Nazwa: Helicoverpa armigera (Hübner) Synonimy: Heliothis armigera Hübner, Heliothis fusca Cockerell, Chloridea armigera Hübner, Noctua armigera Hübner. Stanowisko taksonomiczne: Insecta: Lepidoptera: Noctuidae: Heliothinae Komputerowy kod Bayera: HELIAR Kategoria fitosanitarna: lista A2 EPPO: nr 110, zał ączniki do Dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla ro ślin lub produktów ro ślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem si ę we Wspólnocie: I/A2. Wykrywanie Dobr ą drog ą rozprzestrzeniania si ę szkodnika jest handel ro ślinami ozdobnymi oraz kwiatami ci ętymi. G ąsienice mog ą żerowa ć wewn ątrz owoców i warzyw, co utrudnia ich wykrywanie. Mog ą wyst ępowa ć równie ż w pobli żu
Load more

Recommended publications
  • A New Helicoverpa Armigera Nucleopolyhedrovirus Isolate from Heliothis Peltigera (Denis & Schiffermuller) (Lepidoptera: Noctuidae) in Turkey
    Turkish Journal of Biology Turk J Biol (2019) 43: 340-348 http://journals.tubitak.gov.tr/biology/ © TÜBİTAK Research Article doi:10.3906/biy-1902-64 A new Helicoverpa armigera Nucleopolyhedrovirus isolate from Heliothis peltigera (Denis & Schiffermuller) (Lepidoptera: Noctuidae) in Turkey Gözde Büşra EROĞLU, Remziye NALÇACIOĞLU, Zihni DEMİRBAĞ* Department of Biology, Faculty of Science, Karadeniz Technical University, Trabzon, Turkey Received: 20.02.2019 Accepted/Published Online: 17.09.2019 Final Version: 14.10.2019 Abstract: This study reports a new Helicoverpa armigera nucleopolyhedrovirus (NPV) isolated from Heliothis peltigera (Denis & Schiffermuller), collected in the vicinity of Adana, Turkey. Infection was confirmed by tissue polymerase chain reaction and sequence analysis. Results showed that dead H. peltigera larvae contain Helicoverpa armigera nucleopolyhedrovirus. Thus, the isolate was named as HearNPV-TR. Microscopy studies indicated that occlusion bodies were 0.73 to 1.66 μm in diameter. The nucleocapsids are approximately 184 × 41 nm in size. The genome of HearNPV-TR was digested with KpnI and XhoI enzymes and calculated as 130.5 kb. Phylogenetic analysis showed that HearNPV-TR has close relation with the H. armigera SNPV-1073 China isolate. The Kimura analysis confirmed that the isolate is a variant of H. armigera NPV. Bioassays were performed using six different concentrations (1 × 310 to 1 × 8 10 occlusion bodies (OBs)/mL)on 2nd instar larvae of H. peltigera, H. armigera, Heliothis viriplaca, Heliothis nubigera. LC50 values were calculated to be 9.5 × 103, 1.9 × 104, 8.6 × 104 and 9.2 × 104 OBs/mL within 14 days, respectively. Results showed that it is a promising biocontrol agent against Heliothinae species.
    [Show full text]
  • Zoogeography of the Holarctic Species of the Noctuidae (Lepidoptera): Importance of the Bering Ian Refuge
    © Entomologica Fennica. 8.XI.l991 Zoogeography of the Holarctic species of the Noctuidae (Lepidoptera): importance of the Bering ian refuge Kauri Mikkola, J, D. Lafontaine & V. S. Kononenko Mikkola, K., Lafontaine, J.D. & Kononenko, V. S. 1991 : Zoogeography of the Holarctic species of the Noctuidae (Lepidoptera): importance of the Beringian refuge. - En to mol. Fennica 2: 157- 173. As a result of published and unpublished revisionary work, literature compi­ lation and expeditions to the Beringian area, 98 species of the Noctuidae are listed as Holarctic and grouped according to their taxonomic and distributional history. Of the 44 species considered to be "naturall y" Holarctic before this study, 27 (61 %) are confirmed as Holarctic; 16 species are added on account of range extensions and 29 because of changes in their taxonomic status; 17 taxa are deleted from the Holarctic list. This brings the total of the group to 72 species. Thirteen species are considered to be introduced by man from Europe, a further eight to have been transported by man in the subtropical areas, and five migrant species, three of them of Neotropical origin, may have been assisted by man. The m~jority of the "naturally" Holarctic species are associated with tundra habitats. The species of dry tundra are frequently endemic to Beringia. In the taiga zone, most Holarctic connections consist of Palaearctic/ Nearctic species pairs. The proportion ofHolarctic species decreases from 100 % in the High Arctic to between 40 and 75 % in Beringia and the northern taiga zone, and from between 10 and 20 % in Newfoundland and Finland to between 2 and 4 % in southern Ontario, Central Europe, Spain and Primorye.
    [Show full text]
  • Contribution to the Knowledge of the Fauna of Bombyces, Sphinges And
    driemaandelijks tijdschrift van de VLAAMSE VERENIGING VOOR ENTOMOLOGIE Afgiftekantoor 2170 Merksem 1 ISSN 0771-5277 Periode: oktober – november – december 2002 Erkenningsnr. P209674 Redactie: Dr. J–P. Borie (Compiègne, France), Dr. L. De Bruyn (Antwerpen), T. C. Garrevoet (Antwerpen), B. Goater (Chandlers Ford, England), Dr. K. Maes (Gent), Dr. K. Martens (Brussel), H. van Oorschot (Amsterdam), D. van der Poorten (Antwerpen), W. O. De Prins (Antwerpen). Redactie-adres: W. O. De Prins, Nieuwe Donk 50, B-2100 Antwerpen (Belgium). e-mail: [email protected]. Jaargang 30, nummer 4 1 december 2002 Contribution to the knowledge of the fauna of Bombyces, Sphinges and Noctuidae of the Southern Ural Mountains, with description of a new Dichagyris (Lepidoptera: Lasiocampidae, Endromidae, Saturniidae, Sphingidae, Notodontidae, Noctuidae, Pantheidae, Lymantriidae, Nolidae, Arctiidae) Kari Nupponen & Michael Fibiger [In co-operation with Vladimir Olschwang, Timo Nupponen, Jari Junnilainen, Matti Ahola and Jari- Pekka Kaitila] Abstract. The list, comprising 624 species in the families Lasiocampidae, Endromidae, Saturniidae, Sphingidae, Notodontidae, Noctuidae, Pantheidae, Lymantriidae, Nolidae and Arctiidae from the Southern Ural Mountains is presented. The material was collected during 1996–2001 in 10 different expeditions. Dichagyris lux Fibiger & K. Nupponen sp. n. is described. 17 species are reported for the first time from Europe: Clostera albosigma (Fitch, 1855), Xylomoia retinax Mikkola, 1998, Ecbolemia misella (Püngeler, 1907), Pseudohadena stenoptera Boursin, 1970, Hadula nupponenorum Hacker & Fibiger, 2002, Saragossa uralica Hacker & Fibiger, 2002, Conisania arida (Lederer, 1855), Polia malchani (Draudt, 1934), Polia vespertilio (Draudt, 1934), Polia altaica (Lederer, 1853), Mythimna opaca (Staudinger, 1899), Chersotis stridula (Hampson, 1903), Xestia wockei (Möschler, 1862), Euxoa dsheiron Brandt, 1938, Agrotis murinoides Poole, 1989, Agrotis sp.
    [Show full text]
  • Cataleg Biodiversitat Albufera Mallorca 1998
    Edita: Conselleria de Medi Ambient Direcció General de Biodiversitat Dibuix de la coberta: Joan Miquel Bennàssar Impressió: Gràfiques Son Espanyolet Diposit Legal: PM 1992-2002 Pròleg Aquesta obra que teniu a les mans és el producte d’un llarg procés de recerca i d’investiga- ció. És el resultat de més de 12 anys de treballs que han duit a terme els científics del grup s‘Albufera-IBG i molts d‘altres experts i aficionats que han aportat l’esforç i els coneixe- ments per completar aquesta visió global de la biodiversitat de s‘Albufera de Mallorca. Un cos de coneixements que s’ha anat formant pas a pas, com és característic de tot procés cien- tífic. La Conselleria de Medi Ambient és ben conscient que la conservació del patrimoni natural no es pot fer sense els estudis que ens han de permetre conèixer quins són els recursos sota la nostra responsabilitat i quin valor tenen. De cada vegada el gran públic coneix més quines són les espècies amenaçades i les accions per conservar-les troben ressò en els mitjans de comunicació i en la sensibilitat de la socie- tat en general. Però cal demanar-se: estam fent tot allò que és necessari per garantir la con- servació del patrimoni natural per a les generacions pròximes? Són suficients els coneixe- ments actuals d’aquest patrimoni? Quines espècies o quines poblacions són les més valuo- ses? Aquest llibre ajudarà a respondre algunes d‘aquestes preguntes. És un compromís entre la visió del científic, que sempre desitja aprofundir en l’estudi, i els gestors, que demanen amb urgència unes eines adequades per planificar les accions de conservació i avaluar-les.
    [Show full text]
  • Check List of Noctuid Moths (Lepidoptera: Noctuidae And
    Бiологiчний вiсник МДПУ імені Богдана Хмельницького 6 (2), стор. 87–97, 2016 Biological Bulletin of Bogdan Chmelnitskiy Melitopol State Pedagogical University, 6 (2), pp. 87–97, 2016 ARTICLE UDC 595.786 CHECK LIST OF NOCTUID MOTHS (LEPIDOPTERA: NOCTUIDAE AND EREBIDAE EXCLUDING LYMANTRIINAE AND ARCTIINAE) FROM THE SAUR MOUNTAINS (EAST KAZAKHSTAN AND NORTH-EAST CHINA) A.V. Volynkin1, 2, S.V. Titov3, M. Černila4 1 Altai State University, South Siberian Botanical Garden, Lenina pr. 61, Barnaul, 656049, Russia. E-mail: [email protected] 2 Tomsk State University, Laboratory of Biodiversity and Ecology, Lenina pr. 36, 634050, Tomsk, Russia 3 The Research Centre for Environmental ‘Monitoring’, S. Toraighyrov Pavlodar State University, Lomova str. 64, KZ-140008, Pavlodar, Kazakhstan. E-mail: [email protected] 4 The Slovenian Museum of Natural History, Prešernova 20, SI-1001, Ljubljana, Slovenia. E-mail: [email protected] The paper contains data on the fauna of the Lepidoptera families Erebidae (excluding subfamilies Lymantriinae and Arctiinae) and Noctuidae of the Saur Mountains (East Kazakhstan). The check list includes 216 species. The map of collecting localities is presented. Key words: Lepidoptera, Noctuidae, Erebidae, Asia, Kazakhstan, Saur, fauna. INTRODUCTION The fauna of noctuoid moths (the families Erebidae and Noctuidae) of Kazakhstan is still poorly studied. Only the fauna of West Kazakhstan has been studied satisfactorily (Gorbunov 2011). On the faunas of other parts of the country, only fragmentary data are published (Lederer, 1853; 1855; Aibasov & Zhdanko 1982; Hacker & Peks 1990; Lehmann et al. 1998; Benedek & Bálint 2009; 2013; Korb 2013). In contrast to the West Kazakhstan, the fauna of noctuid moths of East Kazakhstan was studied inadequately.
    [Show full text]
  • SPG2: Biodiversity Conservation (July 2006) 1 1.0 an OVERVIEW
    Kent and Medway Structure Plan 2006 mapping out the future Supplementary Planning Guidance SPG2 Biodiversity Conservation July 2006 Strategy and Planning Division/ Environment and Waste Division Environment and Regeneration Directorate Kent County Council Tel: 01622 221609 Email: [email protected] Kent and Medway Structure Plan 2006 Supplementary Planning Guidance (SPG2): Biodiversity Conservation Preface i. The purpose of Supplementary Planning Guidance (SPG) is to supplement the policies and proposals of development plans. It elaborates policies so that they can be better understood and effectively applied. SPG should be clearly cross-referenced to the relevant plan policy or policies which it supplements and should be the subject of consultation during its preparation. In these circumstances SPG may be taken into account as a material consideration in planning decisions. ii. A number of elements of SPG have been produced to supplement certain policies in the Kent and Medway Structure Plan. This SPG supplements the following policies: • Policy EN6: International and National Wildlife Designations • Policy EN7: County and Local Wildlife Designations • Policy EN8: Protecting, Conserving and Enhancing Biodiversity • Policy EN9: Trees, Woodland and Hedgerows iii. This SPG has been prepared by Kent County Council working in partnership with a range of stakeholders drawn from Kent local authorities and other relevant agencies. iv. A draft of this SPG was subject to public consultation alongside public consultation on the deposit draft of the Kent and Medway Structure Plan in late 2003. It has been subsequently revised and updated prior to its adoption. A separate report provides a statement of the consultation undertaken, the representations received and the response to these representations.
    [Show full text]
  • MOTHS and BUTTERFLIES LEPIDOPTERA DISTRIBUTION DATA SOURCES (LEPIDOPTERA) * Detailed Distributional Information Has Been J.D
    MOTHS AND BUTTERFLIES LEPIDOPTERA DISTRIBUTION DATA SOURCES (LEPIDOPTERA) * Detailed distributional information has been J.D. Lafontaine published for only a few groups of Lepidoptera in western Biological Resources Program, Agriculture and Agri-food Canada. Scott (1986) gives good distribution maps for Canada butterflies in North America but these are generalized shade Central Experimental Farm Ottawa, Ontario K1A 0C6 maps that give no detail within the Montane Cordillera Ecozone. A series of memoirs on the Inchworms (family and Geometridae) of Canada by McGuffin (1967, 1972, 1977, 1981, 1987) and Bolte (1990) cover about 3/4 of the Canadian J.T. Troubridge fauna and include dot maps for most species. A long term project on the “Forest Lepidoptera of Canada” resulted in a Pacific Agri-Food Research Centre (Agassiz) four volume series on Lepidoptera that feed on trees in Agriculture and Agri-Food Canada Canada and these also give dot maps for most species Box 1000, Agassiz, B.C. V0M 1A0 (McGugan, 1958; Prentice, 1962, 1963, 1965). Dot maps for three groups of Cutworm Moths (Family Noctuidae): the subfamily Plusiinae (Lafontaine and Poole, 1991), the subfamilies Cuculliinae and Psaphidinae (Poole, 1995), and ABSTRACT the tribe Noctuini (subfamily Noctuinae) (Lafontaine, 1998) have also been published. Most fascicles in The Moths of The Montane Cordillera Ecozone of British Columbia America North of Mexico series (e.g. Ferguson, 1971-72, and southwestern Alberta supports a diverse fauna with over 1978; Franclemont, 1973; Hodges, 1971, 1986; Lafontaine, 2,000 species of butterflies and moths (Order Lepidoptera) 1987; Munroe, 1972-74, 1976; Neunzig, 1986, 1990, 1997) recorded to date.
    [Show full text]
  • On the Winter and Spring Aspect of the Macrolepidoptera Fauna of Jordan with Remarks on the Biology of Some Species
    © Münchner Ent. Ges., download www.biologiezentrum.at Mitt. Münch. Ent. Ges. 102 65-93 München, 15.10.2012 ISSN 0340-4943 On the winter and spring aspect of the Macrolepidoptera fauna of Jordan with remarks on the biology of some species (Lepidoptera: Tineoidea, Cossoidea, Bombycoidea, Papilionoidea, Geometroidea, Noctuoidea) Dirk STADIE and Lutz LEHMANN († 1) Abstract The results of two lepidopterological expeditions to Jordan from December 20 to December 30, 2008 (provinces of Irbid, Karak, Tafila und Ma’an) and March 19 to March 25, 2009 (provinces: Zarqa, Tafila, Irbid and Balqa) are presented. A total of 166 species of Macrolepidoptera could be recorded, among them 21 species new for Jordan. Desertobia heloxylonia lawrencei subsp. n. is described. The female genitalia of Odontopera jordanaria (STAUDINGER, 1898) comb. n., are figured for the first time. The larvae of Odontopera jordanaria STAUDINGER, 1898, Minucia wiskotti (PÜNGELER, 1902), Allophyes benedictina (STAUDINGER, 1892), Agrochola pauli (STAUDINGER, 1892), Agrochola scabra (STAUDINGER, 1892), Agrochola staudingeri RONKAY, 1984, Conistra acutula (STAUDINGER, 1892), Polymixis apora (STAUDINGER, 1898) and Polymixis juditha (STAUDINGER, 1898) are described and figured. Introduction Our knowledge of the winter aspect of the macrolepidoptera fauna of the southwestern Palaearctic region is still lower compared to other seasons. It has been shown during expeditions that in countries with subtropical- mediterranean climate an interesting macrolepidoptera fauna with numerous poorly known or even new species could be ascertained, in the eremic as well as in the steppe and mediterranean zone. The focus of this communication is on the Noctuidae family, because Noctuid species dominate the species composition in winter (e.g.
    [Show full text]
  • Analysis of Chemosensory Genes in Full and Hungry Adults of Arma Chinensis (Pentatomidae) Through Antennal Transcriptome
    fphys-11-588291 November 2, 2020 Time: 17:32 # 1 ORIGINAL RESEARCH published: 06 November 2020 doi: 10.3389/fphys.2020.588291 Analysis of Chemosensory Genes in Full and Hungry Adults of Arma chinensis (Pentatomidae) Through Antennal Transcriptome Shaolong Wu1,2†, Wan Deng3†, Mi Li3, Yansong Xiao2, Jiaying Li2, Kai Teng2, Zhipeng Xiao2, Xiaohong Li4, Zhicheng Zhou2* and Youzhi Li1* 1 College of Plant Protection, Hunan Agricultural University, Changsha, China, 2 Hunan Province Tobacco Company, Changsha, China, 3 Hunan Academy of Forestry, Changsha, China, 4 College of Urban and Rural Construction, Shaoyang University, Shaoyang, China Edited by: Fernando Ariel Genta, Oswaldo Cruz Foundation (Fiocruz), The predatory insect Arma chinensis (Hemiptera: Pentatomidae) is widely distributed Brazil in China, where it is also used to control many agricultural and forest pests. The Reviewed by: Ana Mutis, chemosensory genes expressed in its antennae play crucial roles in food-seeking and University of La Frontera, Chile mating behaviors. To better understand the olfaction of A. chinensis antennae, we Herbert Venthur, identified the genes related to food-seeking and mating. Sequencing of the antennal University of La Frontera, Chile transcriptomes of full and hungry male and female A. chinensis revealed 38 odorant- *Correspondence: Youzhi Li binding proteins (OBPs), 1 chemosensory protein (CSP), 1 Niemann–Pick C2 protein [email protected] (NPC2), 3 odorant receptors (ORs), 12 ionotropic receptors (IRs), 2 gustatory receptors Zhicheng Zhou [email protected] (GRs), and 3 sensory neuron membrane proteins (SNMPs). These results were used to †These authors have contributed construct phylogenetic trees. A quantitative real-time PCR (qRT-PCR) analysis showed equally to this work that the relative transcript levels of AchiGR1, AchiGR2, and AchiOBP28 were higher in female than in male antennae in both full and hungry insects, but that the expression of Specialty section: This article was submitted to AchiOBP13 and AchiOBP16 was higher only in full A.
    [Show full text]
  • Biodiversity Response to Land Use Change Across Scales
    Biodiversity response to land use change across scales Dissertation zur Erlangung des Doktorgrades der Naturwissenschaften (Dr. rer. nat.) der Naturwissenschaftlichen Fakultät I - Biowissenschaften - der Martin-Luther-Universität Halle Wittenberg, vorgelegt von Herr Murilo Dantas de Miranda, M.Sc. geboren am 16.05.1986 in Ribeira do Pombal, Brasilien Namen der Gutacher: (1) Prof. Dr. Henrique Pereira - Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg, Deutschland (2) Prof. Dr. Ulrich Brose - Friedrich Schiller Universität Jena, Deutschland (3) Prof. Dr. Paulo Borges - Universidade dos Açores, Portugal Datum der Verteidigung: 04 Juli 2017 Dedico as minhas mainhas e a meu painho Contents List of Tables 5 List of Figures 7 Summary 9 Chapter 1: Introduction 11 Land use change and biodiversity . 11 Diversity components: alpha, beta and gamma diversity . 12 Species abundance distribution . 14 Chapter overview . 16 Chapter 2: Testing the habitat amount hypothesis 23 Chapter 3: Moth diversity patterns under farmland abandonment 60 Chapter 4: Species traits shape the relationship between local and regional SADs 84 Chapter 5: Synthesis 112 Habitat amount, not patch size and isolation . 112 Moth diversity patterns under farmland abandonment . 114 Species traits shape the relationship between local and regional SADs 115 Appendix 121 Curriculum Vitae . 121 List of publications and conference participations . 123 Authors’ contributions . 125 Eigenständigkeitserklärung . 126 List of Tables 1 Fit output of both classic and countryside species-area relationship (SAR) models. 32 2 Ranking and autocovariate model output following the Information-Theoretic approach of five statistical models explaining species richness for forest (A) and meadow (B) species as a function of forest habitat amount (Hab) at the 160 and 320 m radius scale, respectevily, patch size (Size), distance to nearest patch (Dist), and their interactions with habitat amount (Hab:Size and Hab:Dist), both with (A/B1) and without (A/B2) spatial autocorrelation (AS) .
    [Show full text]
  • Bulletin of Moscow Society of Naturalists
    ÁÞËËÅÒÅÍÜ ÌÎÑÊÎÂÑÊÎÃÎ ÎÁÙÅÑÒÂÀ ÈÑÏÛÒÀÒÅËÅÉ ÏÐÈÐÎÄÛ Îñíîâàí â 1829 ãîäó ÎÒÄÅË ÁÈÎËÎÃÈ×ÅÑÊÈÉ Òîì 118, âûï. 2 2013 Ìàðò – Àïðåëü Âûõîäèò 6 ðàç â ãîä BULLETIN OF MOSCOW SOCIETY OF NATURALISTS Published since 1829 BIOLOGICAL SERIES Volume 118, part 2 2013 March – April There are six issues a year ÈÇÄÀÒÅËÜÑÒÂÎ ÌÎÑÊÎÂÑÊÎÃÎ ÓÍÈÂÅÐÑÈÒÅÒÀ БЮЛ. МОСК. О-ВА ИСПЫТАТЕЛЕЙ ПРИРОДЫ. ОТД. БИОЛ. 2013. Т. 118. ВЫП. 2 С О Д Е Р Ж А Н И Е Катаев Г.Д. Ондатра – Ondatra zibethica (L., 1766) как интродуцент Кольского Заполярья . 3 Гармаш Т.П. Орнитологические описания и исследования фауны Полтавщины в ХVI первой трети ХХ столетия . 12 Коваленко Я.Н., Никитский Н.Б. Интересные и новые для фауны России находки ксилофильных жесткокрылых (Сoleoptera) в Среднерусской лесостепи . 20 Свиридов А.В., Сусарев С.В. Совки (Lepidoptera: Noctuidae) Республики Мордовия . 27 Алексеев Ю.Е., Дзама Е.Д., Ершова Е.Г., Жмылев П.Ю., Карпухина Е.А., Теребова А.С. Вязовники и ильмовники Европейской равнины: проблемы настоящего и прошлого . 36 Шишконакова Е.А., Абрамова Л.И., Аветов Н.А.,Толпышева Т.Ю., Шведчикова Н.К. Болота котловины хасырея Ай-Надымтыйлор (природный парк «Нумто», Ханты- Мансийский автономный округ – Югра) . 48 Платонова А.Г., Филин В.Р. Морфология зеленых листьев брахибластов сосны Кремпфа – Pinus krempfi i Lecomte (Pinaceae) . 57 Научные сообщения Тоскина И.Н. Заметки о видах рода Pseudoptilinus Leiler, 1969 (Coleoptera: Ptinidae: Xyletininae) . 66 Колегова Е.Б., Черёмушкина В.А. Онтоморфогенез вегетативно подвижных кустарничков из рода Thymus L. (Lamiaceae) в Хакасии . 70 Каменева Л.А. Репродуктивный потенциал представителей рода Magnolia L. в условиях культуры на юге Приморского края .
    [Show full text]
  • ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ Papatya
    ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Papatya DEMİREZER BALCALI (ADANA)’DA FARKLI HABİTATLARDAKİ GECE AKTİF LEPİDOPTERA TÜRLERİ VE BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR BİTKİ KORUMA ANABİLİM DALI ADANA, 2006 ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BALCALI (ADANA)’DA FARKLI HABİTATLARDAKİ GECE AKTİF LEPİDOPTERA TÜRLERİ VE BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR Papatya DEMİREZER YÜKSEK LİSANS TEZİ BİTKİ KORUMA ANABİLİM DALI Bu Tez 24/11/2006 Tarihinde Aşağıdaki Jüri Üyeleri Tarafından Oybirliği İle Kabul Edilmiştir. İmza:................................ İmza:.............................. İmza:................................... Prof.Dr. Serpil KORNOŞOR Prof.Dr. M. Rifat ULUSOY Yard.Doç.Dr. Erdal SERTKAYA DANIŞMAN ÜYE ÜYE Bu Tez Enstitümüz Bitki Koruma Anabilim Dalında Hazırlanmıştır. Kod No: Prof. Dr. Aziz ERTUNÇ Enstitü Müdürü Bu Çalışma Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No: ZF2004YL74 Not: Bu tezde kulanılan özgün ve başka kaynaktan yapılan bildirişlerin, çizelge, şekil ve fotoğrafların kaynak gösterilmeden kullanımı, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki hükümlere tabidir. ÖZ YÜKSEK LİSANS TEZİ BALCALI (ADANA)’DA FARKLI HABİTATLARDAKİ GECE AKTİF LEPİDOPTERA TÜRLERİ VE BİYOLOJİK ÇEŞİTLİLİĞİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR Papatya DEMİREZER ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİTKİ KORUMA ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Serpil KORNOŞOR Yıl: 2006, Sayfa:70 Jüri: Prof. Dr. Serpil KORNOŞOR : Prof. Dr. M. Rifat ULUSOY : Yard.
    [Show full text]