Aktywność Polskich Posłów Do Parlamentu Europejskiego Kadencji 2009-2014
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Aktywność polskich posłów do Parlamentu Europejskiego kadencji 2009-2014 Raport pod redakcją Agaty Olszaneckiej i Macieja Marmoli Katowice 2014 Recenzent: dr Agnieszka Turska-Kawa Skład i korekta: Maciej Marmola Projekt okładki: Maciej Marmola Copyright © 2014 by Towarzystwo Inicjatyw Naukowych ISBN: 978-83-61975-77-9 Wydawca: Towarzystwo Inicjatyw Naukowych w Katowicach ul. Bankowa 11 40-007 Katowice www.tin.us.edu.pl SPIS TREŚCI Wprowadzenie ..........................................................................................................................................4 Część I: Aktywność eurodeputowanych na forum Parlamentu Europejskiego ........................................6 Maciej Marmola Aktywność plenarna a reelekcja polskich posłów do Parlamentu Europejskiego ....................................7 Karolina Cięszczyk Aktywność polskich eurodeputowanych kadencji 2009-2014 w trakcie posiedzeń plenarnych ............21 Rafał Mrowiec Aktywność polskich eurodeputowanych w pracach komisji parlamentarnych ......................................44 Część II: Aktywność posłów do Parlamentu Europejskiego w Internecie .............................................57 Agata Olszanecka Analiza stron internetowych polskich eurodeputowanych kadencji 2009-2014 ....................................58 Paulina Kubczak Aktywność polskich eurodeputowanych w Internecie ..........................................................................79 Część III: Działalność polskich eurodeputowanych w kontekście przynależności do grupy politycznej w PE .....................................................................................................................................................100 Marek Czaja Analiza działalności polskich eurodeputowanych z frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR) .........................................................................................................................101 Damian Orłowicz Lojalność polskich posłów do Parlamentu Europejskiego wobec frakcji i partii .................................118 Zakończenie..........................................................................................................................................135 Aneks ....................................................................................................................................................137 3 Wprowadzenie W maju 2014 roku obchodzić będziemy 10. rocznicę wstąpienia Polski do Unii Europejskiej. Okres ten niewątpliwie wpłynął na umocnienie pozycji naszego kraju zarówno w polityce europejskiej, jak i na arenie międzynarodowej. Było to możliwe m. in. dzięki inicjatywom członków polskiej delegacji zasiadających w Parlamencie Europejskim. Kończąca się kadencja oraz zbliżające się wybory do Parlamentu Europejskiego skłaniają do refleksji nad działalnością naszych przedstawicieli na forum UE. Oddajemy do rąk Czytelnika publikację, która stanowi próbę szerokiego spojrzenia na kwestię aktywności polskich eurodeputowanych. Jest ona efektem współpracy studentów i doktorantów z zakresu nauk o polityce na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Badania działalności posłów do Parlamentu Europejskiego obejmują okres od czerwca 2009 roku do lutego 2014 roku. Publikacja została podzielona na trzy części, obejmujące: działalność na forum Parlamentu Europejskiego, aktywność polskich eurodeputowanych w sieci oraz działalność polskich partii i deputowanych w kontekście ich przynależności do grup parlamentarnych zasiadających w PE. Ze względu na specyfikę podejmowanych kwestii analiza ma charakter ilościowo-jakościowy. Rozważania rozpoczyna tekst Macieja Marmoli, w którym porównana zostaje działalność parlamentarna polskich eurodeputowanych, którzy dostąpili reelekcji w wyborach z 2009 roku. Autor próbuje znaleźć odpowiedź na pytanie, czy doświadczenia tej grupy nabyte w trakcie wcześniejszych kadencji wpływają na wzrost aktywności i profesjonalizację działalności na forum Parlamentu Europejskiego. Karolina Cięszczyk przedstawia natomiast całościowe ujęcie aktywności polskich eurodeputowanych kadencji 2009-2014 podczas posiedzeń plenarnych Parlamentu Europejskiego. Autorka porównuje efekty działalności naszych przedstawicieli zasiadających w ławach PE, formułując ranking najbardziej aktywnych posłów i ugrupowań. Tekst Rafała Mrowca dotyczy działalności polskich eurodeputowanych w komisjach parlamentarnych PE. Stanowi on zarówno analizę stanowisk piastowanych w ramach tychże komisji, jak i realnej aktywności naszych przedstawicieli w pracach komisji, której miernikami są, według Autora, sprawozdania i opinie wygłoszone podczas posiedzeń plenarnych. 4 Drugą część raportu rozpoczyna artykuł Agaty Olszaneckiej, która analizuje funkcjonalność stron internetowych polskich posłów do PE oraz sposób wykorzystania tego narzędzia komunikacji w procesie angażowania i mobilizowania elektoratu. Autorka bada witryny eurodeputowanych pod kątem czterech kategorii: funkcjonalności, hipertekstowości, odnośników do mediów społecznościowych oraz możliwości kontaktu. Paulina Kubczak podejmuje refleksję związaną z aktywnością posłów do PE w Internecie. Autorka skupia się przede wszystkim na wykorzystaniu przez nich mediów społecznościowych, badając zarówno ich zawartość, jak i odbiór społeczny. W drugiej części analizy przeprowadzone zostaje również badanie „tajemniczego wyborcy”, które ma na celu sprawdzenie jakości i możliwości komunikacji elektoratu z politykiem. Trzecią część raportu rozpoczyna Marek Czaja, który gruntownie analizuje działalność polskich eurodeputowanych z frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów. Autor podejmuje refleksję zarówno nad specyfiką tej grupy politycznej, jak i lojalnością oraz aktywnością polskich przedstawicieli względem reszty członków ECR oraz polskich delegacji w pozostałych grupach politycznych. Raport kończą rozważania Damiana Orłowicza, który podejmuje kwestię lojalności polskich eurodeputowanych w trakcie głosowań względem swoich partii i frakcji w Parlamencie Europejskim. Oczywiście z racji na wielość kategorii składających się na działalność parlamentarną publikacja nie aspiruje do tego, by traktować ją jako ujęcie całościowe. Raport ten może być jednak przyczynkiem do dyskusji związanej z efektywnością działań polskich europarlamentarzystów oraz możliwością wpływu na ich poczynania ze strony elektoratu. Maciej Marmola Agata Olszanecka 5 AKTYWNOŚĆ EURODEPUTOWANYCH NA FORUM PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO DOI: 10.6084/m9.figshare.988251 Maciej Marmola Aktywność plenarna a reelekcja polskich posłów do Parlamentu Europejskiego Wprowadzenie W maju 2014 roku nastąpią dwa ważne wydarzenia w historii integracji Polski ze strukturami europejskimi: jubileusz dziesięciolecia akcesji do UE oraz kolejne wybory do Parlamentu Europejskiego. Doświadczenia związane z przynależnością naszego kraju do UE oraz dwa cykle wyborcze do PE niewątpliwie wpłynęły na większe rozeznanie w tematyce europejskiej wszystkich podmiotów polityki, zarówno partii politycznych, kandydatów, jak i samego elektoratu. Jak wskazują badania, w obliczu kryzysu w strefie euro nastąpiło pogorszenie opinii Polaków o działaniu głównych instytucji unijnych, w tym Parlamentu Europejskiego1. Na negatywną recepcję działalności tej instytucji może mieć również wpływ niezadowolenie elektoratu ze sposobu pełnienia mandatu eurodeputowanego przez polskich przedstawicieli2. Przedmiotem niniejszego artykułu jest porównanie aktywności polskich posłów do PE sprawujących swój mandat zarówno w parlamencie VI, jak i VII kadencji. Punkt wyjścia badań zawartych w artykule stanowi hipoteza głosząca, że w ostatnich pięciu latach nastąpił wzrost poziomu aktywności polskich eurodeputowanych w stosunku do kadencji 2004-2009. Na oczekiwany wynik powinny wpłynąć trzy czynniki. Po pierwsze, wynika to ze specyfiki ścieżki kariery wybranej przez analizowaną grupę eurodeputowanych. Aktorzy polityczni wiążący swoją przyszłą działalność ze strukturami europejskimi wykazują bowiem większą aktywność (zarówno na poziomie komisji, jak i podczas posiedzeń plenarnych) niż osoby traktujące działalność w PE jako swoistą trampolinę zwiększającą ich rozpoznawalność, a tym samym umożliwiającą im zaistnienie na arenie krajowej polityki [Meserve, Pemstien, 1 W początkowej fazie kryzysu i bezpośrednio przed wyborami do PE w 2009 r. 63% Polaków pozytywnie oceniało działalność Parlamentu Europejskiego. W ostatnich badaniach opinii przeprowadzonych przez CBOS odsetek ten wynosił już jedynie 48% [BS/56/2013]. 2 Jak podkreślają badacze, część polskich eurodeputowanych zbyt dużą wagę przywiązuje polityce krajowej, zaniedbując tym samym swoje rzeczywiste pole działania w PE [Łada, Szczepanik 2013], a większość ich sukcesów przypada na kwestie, w których PE nie ma bezpośredniego wpływu decyzyjnego oraz sprawy niebędące uznawane za priorytet polskiej delegacji [Szczepanik, Kaca, Łada 2009: 68-69]. 7 Aktywność polskich posłów do Parlamentu Europejskiego kadencji 2009-2014 Berhard 2009]3. Należy więc przypuszczać, że eurodeputowani zabiegający o reelekcję będą charakteryzowali się także coraz większą aktywnością w strukturach europejskich w trakcie kolejnych sprawowanych kadencji [Wojtasik 2013: 30-31]. Po drugie, doświadczenia wynikające ze sprawowania urzędu w przeszłości powinny skutkować profesjonalizacją działań, a co z tym związane wyższym poziomem aktywności. Po trzecie, na większą aktywność wszystkich polskich posłów do PE powinno wpłynąć sprawowanie przewodnictwa w Radzie UE w drugiej połowie 2011 roku. Metodologia W pierwszej części