muziek

Camerata Bern olv. Antje Weithaas viool

vr 1 mrt 2019 / Grote podia / Blauwe zaal 20 uur / pauze ± 20.40 uur / einde ± 21.40 uur inleiding Rudy Tambuyser / 19.15 uur/ Blauwe foyer 2018-2019 ken uw klassiekers

Freiburger Barockorchester olv. Pablo Heras-Casado Isabelle Faust viool za 22 sep 2018 Le Concert Olympique olv. Jan Caeyers Alexander Melnikov piano vr 15 feb 2019

Camerata Bern olv. Antje Weithaas viool vr 1 mrt 2019 Camerata Salzburg Alexander Lonquich piano do 9 mei 2019 Anima Eterna olv. Jos van Immerseel Jane Gower fagot za 25 mei 2019 teksten programmaboekje Rudy Tambuyser, coördinatie programmaboekje deSingel Camerata Bern Antje Weithaas D/2019/5.497/031 Antje Weithaas muzikale leiding & viool Sehnsucht

Maurice Ravel (1875-1937) Le tombeau de Couperin 23’ Prelude. Vif Forlane. Allegretto Menuet. Allegro moderato Rigaudon. Assez vif

Sergej Prokofjev (1891-1953) Symfonie nr 1 in D, opus 25 ‘Klassieke’ 15’ Allegro Larghetto Gavotta: Non troppo allegro Finale: Molto vivace

pauze

Pjotr Tsjajkovski (1840-1893) Concerto voor viool en orkest in D, opus 35 37’ Allegro moderato Canzonetta: Andante Finale: Allegro vivacissimo

Gelieve uw GSM uit te schakelen Concertvleugels Met bijzondere dank aan Ortwin Moreau voor het stemmen en het onderhoud van de De inleidingen kan u achteraf beluisteren via concertvleugels van deSingel www.desingel.be Moreau Pianoservice / Kapucinessenstraat 32 / 2000 Selecteer hiervoor voorstelling / concert / Antwerpen / +32 (0)486 83 63 98 tentoonstelling van uw keuze. www.moreau-pianoservice.be ‘Tombeau de Couperin’ van Ravel is essentieel Frans, “Mensen die met natte ogen, smaakvol en nobel. De Klassieke van Prokofjev heeft dan lichtjes gegeneerd de zaal weer een gelijkaardige lichtheid. De hartstocht moeten we hier vooral bij Tsjajkovski zoeken… verlaten - dat is het mooiste.” Hoewel, Ravel en Prokofjev, wie zal het zeggen? (hilariteit) Rudy Tambuyser in gesprek met Antje Weet u, de simpele waarheid is dat in Bern alles altijd een Weithaas titel moet hebben.

Ook een jaarlijks uitverkocht festival kan een min of meer De vorige keer dat ik u in deSingel hoorde, speelde u het goed bewaard geheim zijn. Het kamermuziekfestival Concerto van Brahms zonder dirigent, in een verbijste- Spannungen - een mooie naam, niet in de laatste plaats rend goede samenwerking met ook toen Camerata Bern. omdat de concerten plaatsvinden in de prachtige, jugend- Het is duidelijk dat u met deze groep een buitengewone stil machinezaal van een elektrische waterkrachtcentrale verstandhouding heeft. - is er zo een. Het vindt elk jaar omstreeks eind mei, begin Absoluut. Ze zijn het ook gewend zonder dirigent te spelen. juni plaats in Heimbach in de Eifel. Wie er eenmaal ge- Alleen in hedendaagse muziek engageren ze er soms een. weest is, kan er niet meer wegblijven. Nergens wordt beter, Dat bepaalt en verandert sterk hun benadering van een met meer ernst of met meer humor gespeeld. Pianist Lars stuk. Het is met Tsjajkovski’s Concerto eigenlijk een beetje Vogt is er de artistiek directeur, en zijn beste muzikale zoals met dat van Brahms: het is, zo voel ik het toch aan, vrienden zijn er elke keer bij. Onder hen violiste Antje geen virtuoos concerto in de strikte zin van het woord. Weithaas, regelmatig te gast in deSingel en hier enkele seizoenen geleden zelfs in residentie. Het moet fijn zijn, dat zonder aanstellerij te kunnen zeggen. Tijdens de jongste editie van Spannungen zagen we de Hij gebruikt natuurlijk de mogelijkheden van het instru- kans haar te strikken voor een gesprek over het program- ment, maar in zekere zin is het net zoals bij Brahms een ma dat ze vanavond brengt: Tsjajkovski’s Vioolconcerto, symfonie: vaak zit het thema bij het orkest, terwijl de viool voorzien van goed gezelschap: Ravels ‘Tombeau de er omheen speelt, becommentarieert, hier en daar wat Couperin’ en Prokofjevs Klassieke Symfonie. verdiept…

Mevrouw Weithaas, het programma dat u bij ons brengt Ik zou denken dat je precies daarom een dirigent nodig heet ‘Sehnsucht’. Dat begrijp ik niet helemaal. hebt. Prokofjevs Eerste Symfonie wordt de Klassieke ge- Het tegendeel is waar. Het is precies door die kwaliteit noemd, allicht niet omdat ze eerst en vooral hartstochte- dat het zonder kan. Ik moét sowieso luisteren, in dit lijk is, en ‘Tombeau de Couperin’ is opgedragen aan soort groot uitgevallen kamermuziek. Ik heb Tsjajkovski’s gevallen kameraden in de Grote Oorlog. Vioolconcerto uiteraard ook mét dirigent gespeeld; als je Die titel was niet mijn idee! (lacht luid). Waarschijnlijk slaat geluk hebt en je vindt een chef met dezelfde intenties hij vooral op het Concerto van Tsjajkovski. We hebben als jezelf, kan dat uitstekend werken. Maar een andere geprobeerd muziek erbij te vinden die enerzijds past, maar keer tref je iemand met een volstrekt andere mening er toch niet al te dicht bij aansluit. over het stuk. Tsjajkovski is zonder twijfel een heel diepe componist. Anderzijds kunnen zijn smaak en stijl niet los worden En die staat dan in de weg. gezien van de affiniteit die destijds de Russische aristocra- Ik zou eerder zeggen: dan vinden we elkaar niet. Camerata tie met Frankrijk had. Dat wil zeggen: er is een soort Bern is een klein orkest, waardoor we volop voor transpa- lichtheid en elegantie - niet in de expressie, maar in de rantie gaan. Het gaat ons om helderheid. En om de zeker- schrijfwijze - waarvan ik denk dat je haar expliciet moet heid dat we allemaal hetzelfde willen vertellen. meenemen in de manier waarop je hem probeert te spelen.

6 7 De muziek moet zelf heel sterk zijn, om haar met zo Dat lijkt me belangrijk. weinig mensen te kunnen spelen. Dat is het ook. Want als je begint te… (lange stilte) Kijk, ik Absoluut. Daardoor speelt iedereen in de groep voor 120 heb altijd mezelf in vraag gesteld, op zich is dat goed. Maar procent. Dat is een fantastisch gevoel. Het is natuurlijk als je begint te twijfelen aan je talent en aan je aspiraties, altijd een avontuur. Heel belangrijk is een goede klank op dan wordt het gevaarlijk. Ik heb vrede met mijn situatie. het podium: iedereen moet elkaar goed kunnen horen. Dat Een van de redenen is waarschijnlijk dat ik pas laat cd-op- is in deSingel zeker het geval. namen ben beginnen maken. Dat was destijds een bewus- te beslissing. Ik vond mezelf nooit helemaal klaar om die Wat ik u al lang wil vragen: hoe komt het toch dat uw stukken aan de eeuwigheid toe te vertrouwen. Inmiddels carrière zo laat de wending kreeg die u verdient? Los heb ik, zeker de laatste jaren, veel ervaring opgedaan. Nu van smaak (en dan nog): ik ken geen beter vioolspel pas meen ik te kunnen zeggen dat ik wéét wat ik wil onder de levenden dan het uwe. Het typische pad is: vertellen met een opname. Een grote ster zal ik nooit zijn; ik carrière maken als solovirtuoos, en na het verwerven ben daar de mens niet voor. van de heldenstatus zich desgevallend kunnen permit- teren om in de latere dagen van de loopbaan kamermu- Een grote muzikante - uit de Sovjettijd, dus een zekere ziek te kunnen spelen. U doet het omgekeerde. artistieke zwaarte is haar niet vreemd, maar toch - zei Kijk, niemand begrijpt de muziekmarkt. U wel? (lacht) me ooit: “Als ik speel voor zeshonderd mensen, en er zijn er twee die werkelijk hebben begrepen wat ik Nee, maar ze interesseert me ook geen lor. Misschien eigenlijk probeerde te doen of te zeggen, dan is het een daarom dat het kostuum ‘muziekjournalist’ me nooit goede avond geweest.” Herkent u dat? echt lekker heeft gezeten. Dat is inderdaad waar. (stilte) Ik heb dat ook. Anderzijds: voor mij voelt hoe het loopt juist aan. Ik heb in mijn leven verschillende crisissen moeten Je zou dat realistisch of pessimistisch kunnen noemen. overwinnen, artistiek zowel als mentaal. Ik heb het gevoel Of is het eigen aan de complexiteit van musiceren op altijd strijd te hebben geleverd met mezelf. Dat is ook het hoogste niveau? Iets dat niet betreurd moet worden, normaal voor een muzikant, denk ik. Jarenlang lag ik maar eenvoudigweg een soort natuurlijke tragiek in zich blijkbaar in de ‘kamermuzieklade’. Ik kan niet zeggen dat draagt? het mijn keuze was, al heb ik er ook niet onder geleden. De Dat voor jezelf als muzikant toe te geven en te beseffen, ‘markt’ besliste dat gewoon zo. En blijkbaar vindt ze dat, als vind ik van een grote eerlijkheid getuigen. Eerder dan van iemand kamermuziek speelt, hij of zij geen solist is. een pathetisch “niemand begrijpt mij!”. Uiteraard kan een deel van het publiek niet begrijpen wat we proberen uit te Vreemd, want aan beroemde solisten wordt met het drukken en te géven. Maar als er een paar zijn met tranen grootste gemak gevraagd of ze op festival X of voor in hun ogen, of die anderszins een speciale emotionele ambitieuze release Y niet eventjes een sonate of strijk- ervaring hebben gehad, dan was het een heel goed kwartet komen meespelen, desnoods met mensen die concert. ze niet kennen, maar ook beroemd zijn. Los daarvan: je kan nooit verwachten dat iedereen zich Ja, maar dat gaat over namen die verkopen. hetzelfde voelt. Bij wat dan ook. Een concert ontsnapt daar niet aan. Het gaat ook vaak over… slechte opnamen. Men zoekt nu eenmaal vaak in de eerste plaats namen die Vanzelfsprekend zijn er veel parallelsystemen om een publiek trekken - centen, dan pas kwaliteit. Maar goed, ik gegeven gebeurtenis te appreciëren, emotioneel of niet. ben blij dat het stilaan keert. Het is goed zoals het gegaan Omgekeerd: het heeft iets irrelevants om naar Chopin te is. En wie weet, misschien had ik al die tijd ook wel nodig gaan luisteren, alléén om op virtuoos ‘jeu perlé’ te om te ontwikkelen. Ik heb nooit moeite gehad met de kicken. Maar dan nog is het iemands goed recht om dat manier waarop mijn leven als muzikant zich ontwikkelde. toch te doen.

8 9 Natuurlijk! Maar zo is het toch altijd geweest! Ik zou het waarschijnlijk zo niet mogen zeggen, maar mensen komen ook naar muziek luisteren om hun lagere instincten te bevredigen (lacht). Men kickt op snelheid, dat wil zeggen: op sport. Dat gaat om fascinatie. Men komt soms ook voor volume, het letterlijke buikgevoel. Nu, dat kan techno je ook verschaffen, om een goedkope vergelijking te gebruiken. Dat aspect, dat altijd heeft bestaan, moet je als musicus accepteren. Niettemin: de momenten waarop mensen gegrepen worden, terwijl er bijna niks lijkt te gebeuren, die vooral doen ertoe. Momenten van absolute concentratie, waarop je het hele publiek méé hebt, ook al weten de meesten niet precies waarom, maar dat geeft niet. Dat er überhaupt iets bijzonders ontstaat, begrijpt wel degelijk iedereen - zij het ieder op zijn manier. Zoiets lukt je helaas niet elke avond. Maar het zijn wel de momenten waarvoor je muziek maakt. Mensen die met natte ogen, lichtjes gegeneerd, naar buiten komen. Dat is het mooiste compliment dat een publiek een muzikant kan geven.

Wat me in dat verband optimistisch stemt: ik heb weliswaar staande ovaties meegemaakt voor concerten die alleen maar uit ijdelheid waren opgetrokken, maar nimmer heb ik een goed concert zonder dolenthousiast publiek gezien. Dat is geruststellend. Het toont ook waarom concerten zelfs in deze digitale tijden zo belangrijk blijven. Het contact tussen mensen, op dat moment op die plaats zijn, dat is zo bepalend voor wat er in je omgaat, als speler én als luisteraar. Dat krijg je nooit op cd. Ik heb meegemaakt dat ik zelf amper nog kon ademen. Zoiets kan je niet oefenen of herhalen. Het is een Antje Weithaas © Giorgia Bertazzi soort magie, er is geen ander woord voor.

Kiest u soms repertoire in functie van de mogelijkheid tot zulke ervaringen? Ja. Ik heb complexiteit nodig. Ik heb afgrondelijkheid en extremen nodig in muziek. In dat licht zoek ik mijn repertoi- re. Dus, om eerlijk te zijn: de Klassieke Symfonie van Prokofjev is in die zin een vreemde eend in de bijt.

Gebruiksmuziek, in de goede zin van het woord. Precies: fantastisch gecomponeerd, met doeltreffende effecten, maar niet mijn favoriete muziek. Ze werkt wel

11 uitstekend in dit programma, als contrast en als keerzijde, aanstekelijk plezier in te scheppen. Vandaar dat het ook in maar de muziek die me echt aan het hart gaat, heeft een zo’n salonmuziek van het grootste belang is om op een grotere emotionele waaier. authentieke manier haar diepten op te zoeken. Laten we eerlijk zijn: de grootste muziek is uit ellendige of toch eenzame situaties voortgekomen. Over Tsjajkovski… Ik ben nooit een grote fan van hem geweest, maar heb wel gemerkt dat grote Tsjajkovski- Dat moeten we misschien toch even voorleggen aan fans vaak Russen, strijkers of pianisten zijn. Meteen een iemand die geen al te hoge pet op heeft van de 19de substantieel deel van het mensdom, realiseer ik me nu, eeuw… maar goed: waarom houdt u zo van hem? Echt waar! Grote muziek ontstaat toch wanneer iemand Ik vind hem in de eerste plaats authentiek. Ik hou van zijn een grote drang voelt, mee te delen wat er in hem of haar typische mix van noblesse en originele, diepe emotionali- omgaat? Ik weet niet hoe het bij u zit, maar bij mij is dat teit. Weet u wat het is? Je moet bij hem elke zucht ernstig niet wanneer ik honderd procent gelukkig ben. Het gaat nemen. Ook als hij voor de tweehonderdste keer (zingt) om de randen van emotionele toestanden, de randen van ‘tiéé-jam’ doet, is het uit de grond van zijn hart. het leven. Om de grote kwesties: tussen hemel en aarde, Wat ik jammer vind, is dat men hem zo vaak ‘fors’ speelt. tussen leven en dood… Innerlijke conflicten die je als mens Daar heeft zijn muziek decennialang onder geleden, niet met je meedraagt, en waaraan grote artiesten uitdrukking alleen zijn Vioolconcerto, ook zijn Eerste Pianoconcerto of kunnen geven. Een Schubert, of Schumann… die gaan symfonieën. Met ‘Kraftmeierei’ maak je hem volgens mij recht naar het hart. Dat heb je alleen met iets dat er uit kapot. Hij is op z’n echtst wanneer je zijn gevoeligheid en moést. Misschien hebben die genieën zelf niet noodzake- breekbaarheid naar waarde schat. Hij had een hartstochte- lijk alles precies zo sterk beleefd als het bij ons binnenkomt, lijke, extreem fijngevoelige, ongelukkige, hoogontwikkelde, maar hun emotionele bandbreedte was er wel. Sie war maar ook vrije natuur. Als je dat beseft wanneer je zijn einfach da! muziek speelt, krijgt ze iets oneindigs. Je komt dan zo dicht Ik speel bijvoorbeeld geen Paganini, hoewel ik er moet van bij zijn hart als je mogelijkerwijs bij iemands hart kan uitgaan dat ook Paganini emoties had. (lacht) geraken. De moeilijkheid bij Tsjajkovski is zijn elegantie: die mag Schumann was een grote fan… nooit oppervlakkig worden. Mocht iedereen elke verzuch- Hij had inderdaad iets demonisch, en ook daar kan je ting van hem ter harte nemen, dan zou men pas echt zien muziek van maken. Maar het is niet dat wat me in muziek in hoe groots deze muziek is. de eerste plaats interesseert.

U speelde gisteravond - en een paar jaar geleden in deSingel ook - samen met een viool- duo van Charles de Bériot: pure salonmuziek, met een emotionele horizon waarop men zou kunnen neerkijken. Toch was het een van de langste kippenvelmomenten van mijn leven, misschien omdat de manier waarop jullie elkaar probeerden te vinden zo breekbaar en empathisch was. Ja, het is een salonstuk, maar zo goed gemaakt! Met Saint-Saëns kan je dat ook hebben: pure salonmuziek, maar zo fijn. Daar komt natuurlijk de erotische kant van het vioolspelen aan bod. Het gaat ook over het spelen zélf, de klank die men kan produceren. Als iemand zo goed voor het instrument schrijft, is het niet zo moeilijk om er een

12 13 Het Vioolconcerto van Tsjajkovski zonder dirigent: een uitdaging Antje Weithaas over haar uitvoering met Camerata Bern

Ik moet bekennen dat ik aanvankelijk enige bedenkingen had om Tsjajkovski’s Vioolconcerto met de Camerata Bern zonder dirigent uit te voeren. Ik voelde enige buikkrampen zoals ik voordien bij Brahms ook had gehad. [Weithaas voerde in 2015 het Vioolconcerto van Brahms uit met Camerata Bern zonder dirigent, nvdr.] Nu, nadat we de opname gemaakt hebben, moet ik toegeven dat mijn bedenkingen nogal overdreven waren. In elk geval kan men dit project de facto enkel en alleen met dit ensemble realiseren, we kennen elkaar al lang en goed. Belangrijke vragen blijven altijd: hoe werkt het geheel? Lukt het samenspel goed zodat het levendig en flexibel is, hoort men elkaar goed zodat men op elkaar kan reageren? Zodat men er iets bij wint en niet alleen tot compromissen komt omdat men het werk zonder dirigent wil spelen. Daarbij speelt natuurlijk ook het kamermuzikale aspect een grote rol, waardoor het werk aan vrijheid wint, want anders is er geen rechtvaardiging voor deze uitvoe- ring. Ik heb het gevoel dat het ons zeer goed is gelukt. Onder meer omdat we fantastische blazers hebben met ‘olifantenoren’, die uiterst alert en flexibel reageren. Daaruit ontwikkelt zich een unieke energie die het geheel stabiliseert. Mijn motivatie om na onze Beethoven- en Brahmsprojecten het Vioolconcerto van Tsjajkovski te kiezen, was meervou- dig. Ten eerste wou ik het concerto uit de virtuoze traditie - of eerder: uit de traditie - halen. Er bestaat de laatste decennia een gevestigde, traditionele manier om het werk uit te voeren. Ten tweede vind ik dat - wanneer men de partituur in detail bekijkt en zich in de persoon en compo- nist Tsjajkovski verdiept - veel zaken anders zijn dan

Pjotr Tsjajkovski traditioneel wordt aangenomen. Om mijn inzichten dan met zo’n ensemble om te zetten, onze lange muzikale relatie en een zeer grote openheid daarbij in de schaal te werpen, maakt het voor mij zeer boeiend. Als studente heb ik Tsjajkovski veel gespeeld, maar de laatste tien jaar niet meer. Ik heb het werk van nul opnieuw ingestudeerd, met

15 een nieuwe partituur: de recente Henle-Urtext uitgave, die die ook met vertwijfeling gepaard gaat. Voor mij is het het manuscript van Tsjajkovkski opnieuw grondig heeft derde deel veel meer obsessief dan dansant. Zeker en vast geanalyseerd. Tsjajkovski is voor mij een aristocratische staat dit deel bol van Russische motieven uit de volksmu- Rus. Hij was hecht verbonden met de Russische aristocra- ziek, maar deze worden omgebogen naar een dwingend tie in Frankrijk. Dat hoor ik in dit werk zeer duidelijk. gevoel van bevrijding. Tsjajkovski is nooit een krachtpatser geweest, nooit! Het is voor mij zeer belangrijk de diepe emotionaliteit, de melan- © 2017 Antje Weithaas cholie, ‘Sehnsucht’ en droefenis naar boven te halen... dat (vertaling Chloë Herteleer) alles is zeer Russisch, maar op een aristocratische manier. Ik ben zeker niet de eerste die - zoals in de partituur staat - de sordine in het tweede deel gebruikt. Het is door Tsjajkovski echt zo gewild. Het geeft natuurlijk een totaal andere dimensie om het volledige tweede deel met sordine te spelen, omdat dan deze ‘droom’ - eigenlijk is niets reëel in het tweede deel - en deze diepe emoties die recht naar het hart gaan, tot uitdrukking komen, echter binnen een beperkt kader. Daarvoor heb je de sordine nodig en het orkest moet er zich aan aanpassen. Ook de blazers moeten uiterst zacht spelen. Niets mag naar buiten gekeerd worden, alles speelt zich in het diepste innerlijke af. Dit alles volgt alleen al uit het gebruik van de sordine. Ook veel zaken in het eerste deel waren aan een nieuwe lezing toe. Hoe Tsjajkovski het orkest tegenover de solopar- tij behandelt bijvoorbeeld. De viool heeft veel omspelingen die niet virtuoos zijn maar eerder het karakter onderstre- pen. Bijvoorbeeld in het uitgerekte tweede thema wanneer de vele omspelingen in de viool komen, ligt de aandacht eigenlijk bij het orkest. Daardoor krijgt het diepte en emotionaliteit, veel meer dan holle virtuositeit. Dat is voor mij doorslaggevend. Of nemen we de temporelatie: in het begin schrijft Tsjajkovski ‘Allegro moderato’, vervolgens komt het ‘Moderato assai’ wanneer voor het eerst het thema klinkt. De viool speelt de eerste cadens en neemt het zuchtmotief uit het orkest over en moet dat volgens mij in hetzelfde tempo doen en niet driemaal zo snel zoals traditioneel wordt gedaan. Daarmee wordt een overgang en een zoeken naar het thema geschetst, tot het dan ook volledig opnieuw weerklinkt en in ‘Moderato assai’ blijft. Het oorspronkelijke ‘Allegro’ keert pas in de coda terug, in het ‘Allegro giusto’. Dat was zeer belangrijk voor mij, dat het gaat om twee totaal verschillende karakters. Tenslotte nog iets over het derde deel. Het motief dat al in het tweede deel werd voorbereid, is een Russische dans, maar dat is voor mij minder van belang. Het gaat in eerste instantie om een uitbarsting uit de treurnis, een bevrijding,

16 17 Camerata Bern Camerata Bern verschillende internationale prijzen, Het ensemble Camerata Bern, opge- zoals de Preis der Deutschen muzikale leiding & viool richt in 1962, ontstond vanuit de idee Schallplattenkritik, de Grand Prix du Antje Weithaas om concerten te geven met een kleine Disque, Record Critics Award, de flexibele formatie zonder dirigent, en Echo Klassik`97 van de Duitse Phono- 1ste viool fluit ontwikkelde zich al snel tot een Akademie. Op het label CAvi Music Claudia Ajmone-Marsan Kornelia Brandkamp internationaal vermaard kamerorkest. verscheen in 2012 een cd met werken Hyunjong Reents-Kang Leonid Grudin De ensembleleden zijn allemaal van Beethoven olv. Antje Weithaas. Sonja Starke getrainde solisten. Hun muzikale spel Verder werd er een opname uitge- Daniel Meller hobo onder de artistieke leiding van Antje bracht van Brahms’ Vioolconcerto en Cordelia Hagmann Olivier Stankiewiz Weithaas, evenals verschillende de bewerking voor kamerorkest van Mirjam Hüttner gasten als Erich Höbarth, Patricia het Strijkkwintet opus 111, eveneens 2de viool Kopatsjinskaja, Enrico Onofri en olv. Antje Weithaas. Camerata Bern Meesun Hong Coleman klarinet Amandine Beyer, wordt gekenmerkt gaf recent concerten in Palacio de Sibylla Leuenberger Markus Krusche door een subtiele en zeer homogene Bellas Artes in Mexico, op het Morelia Michael Bollin Maximilian Krome klank, frisheid en een uitzonderlijke Festival in Mexico, in het Teatro Christina Merblum stilistische zelfzekerheid in alle Nacional in San José/Costa Rica, Simone Roggen fagot repertoires, van barok tot hedendaags. Teatro Nacional in Panama, Teatro Fany Maselli De Camerata Bern werkte samen met Colón in Buenos Aires, Sala Sao Paulo, altviool Pol Centelles vele internationaal bekende artiesten Teatro Solis in Montevideo, in Victoria Tomoko Akasaka zoals Heinz Holliger, Christian Tetzlaff, Hall in Genève, in de Alte Oper Alejandro Mettler hoorn Giuliano Carmignola, András Schiff, Frankfurt, Teatro Carlo Felice in Friedemann Jähnig Jan Harshagen Vadim Repin, Alexander Lonquich, Genua, op het Festival Cervantino in Christa Jardine Edward Peeters Amandine Beyer, Jörg Widmann, Mexico en op de Wartburg in Gabriele Falcioni Sabine Meyer, , Eisenach. Camerata Bern wil ook een cello Felix Peijnenborgh Tine Thing Helseth, Bernd Glemser, bijdrage leveren aan de opleiding en Thomas Kaufmann Benjamin Schmid, Xavier De Maistre, de bevordering van jong muzikaal Domitille Jordan trompet Christian Gerhaher, Andrej talent. Sinds 2010 gaf Camerata Bern Beatriz Blanco Fruzsina Hara Korobeinikov, Paul Meyer, Marie Luise meer dan 100 concerten in scholen in Antonio Faillaci Neunecker, Vesselina Kasarova, het kanton. Met het project contrabas Aurèle Nicolet, Jean-Pierre Rampal, ‘KONZERTiert euch, Kinder’ werden al Käthi Steuri harp Maurice André, Bruno Canino, Radu 8000 kinderen bereikt. Met het Ivan Nestic Nathalie Chatelain Lupu, Peter Serkin, Gidon Kremer, balletgezelschap van het Stadttheater Nathan Milstein, Boris Bern creëerde de Camerata in het pauken Pergamenshikov, Narciso Yepes, Pepe voorjaar van 2013 het programma Alexander Schröder Romero, Peter Schreier, Jan Vogler, ‘Hexenhatz’ met Italiaanse en Duitse Reinhold Friedrich, Leonidas Kavakos, barokmuziek op historische instru- Angelika Kirchschlager ea. Talrijke menten. In het voorjaar van 2015 tournees brachten de Camerata Bern coproduceerde Camerata Bern hier al naar Europa, Noord- en Zuid- tevens Monteverdi’s ‘Orfeo’. In Bern Amerika, Zuid-Azië, het Verre Oosten, organiseert de Camerata eigen Australië en Japan. Voor hun opnamen concertreeksen in het Zentrum Paul bij DG / Archiv, Decca, Denon, Erato, Klee, in het Konservatorium en in het Berlin Classics, Novalis, ECM en Kulturcasino. Philips won het kamerensemble www.cameratabern.ch

18 19 Antje Weithaas internationale kamerorkesten te leiden. het Kreisler Concours in Graz in 1987 Violiste Antje Weithaas is een van de Ze was tien jaar artistiek leider van de en het Bach Concours in Leipzig in meest gevraagde solisten en cham- Camerata Bern en leidde hier als 1988, evenals de Internationaler bristen van haar generatie. Haar concertmeester ook grootschalige Joseph-Joachim-Violin-Wettbewerb in omvangrijke repertoire bevat de grote werken als symfonieën van Beethoven, 1991. Na onderwezen te hebben aan klassiekers van Mozart, Beethoven en Tsjajkovski, Brahms en Mendelssohn, de Universität der Künste Berlin, werd Schumann, evenals 20ste-eeuwse die ze ook op cd zetten. Ook dit Antje Weithaas in 2004 professor viool concerti van Sjostakovitsj, Prokofjev, seizoen zet ze haar nauwe samenwer- aan de Hochschule für Musik ‘Hanns Ligeti of Goebajdoelina en nieuwe king met Camerata Bern verder en Eisler’ in 2004. muziek zoals het Vioolconcerto van werkt tevens met het Swedish Antje Weithaas bespeelt een viool van Jörg Widmann of weinig uitgevoerde Chamber Orchestre, Norwegian de bouwer Peter Greiner uit 2001. werken van Korngold, Hartmann en Chamber Orchestra, Academy of www.antje-weithaas.de Schoeck. Antje Weithaas werd reeds Taiwan Strings, Orquesta Da Camera uitgenodigd om op te treden met de Barcelona en Kammerakademie grootste toonaangevende Duitse Potsdam. Naast haar samenwerking orkesten zoals het Deutsches met toporkesten is Antje Weithaas Symphonie-Orchester Berlin, de zeer actief op het gebied van kamer- Bamberger Symphoniker alsook de muziek. Met bevriende musici zoals grote Duitse radio-orkesten en Christian en , Clemens internationale orkesten zoals de Los Hagen, Silke Avenhaus, , Angeles Philharmonic, de San en Tabea Zimmermann Francisco Symphony, het speelt Antje Weithaas in wisselende , de BBC kamermuziekformaties. Met het Symphony, en andere vooraanstaande Arcanto Quartett bracht ze op het orkesten in Nederland, Scandinavië label Harmonia Mundi cd’s uit met en Azië. Ze werkte samen met dirigen- werken van Bartók, Brahms, Ravel, ten zoals , Sir Dutilleux, Debussy en Schubert. Op , , Yakov het CAvi-label maakte ze een referen- Kreizberg, en Carlos tie-opname van de concerti van Berg Kalmar. Hoogtepunten van het en Beethoven met de Stavanger seizoen 2018/19 zijn concerten met Symphony olv. Steven Sloane. Ook Het Residentie Orkest olv. Otto Tausk haar integrale opnamen van de (‘Offertorium’ van Goebajdoelina), Het solosonates en -partita’s van Bach en Gelders Orkest olv. Antonello de solosonates van Ysaÿe werd lovend Manacorda (Bruch 1), MDR onthaald door de internationale Symphonieorchester met Klaus muziekpers. Met NDR Mäkela in Leipzig en Ludwigsburg Radiophilharmonie nam Weithaas het (Beethoven), Estonian National Vioolconcerto van Schumann op en Symphony Orchestra olv. Olari Elts het Dubbelconcerto van Brahms met (Brahms), Poznan Philharmonic Maximilian Hornung, beide olv. Orchestra olv. Eivind Gulberg-Jensen Andrew Manze. Antje Weithaas begon (Beethoven), en NDR viool te spelen toen ze amper 4 jaar Radiophilharmonie olv. Andrew oud was. Later studeerde ze aan Manze (Bruch 1). Antje Weithaas Hochschule für Musik ‘Hanns Eisler’ wordt tevens veel gevraagd om in Berlijn bij Werner Scholz. Ze won

20 21 Binnenkort in deSingel Taurus Quartet Wietse Beels, Naaman Sluchin viool Vincent Hepp altviool Martijn Vink cello

Ludwig van Beethoven Strijkkwartet nr 13 in Bes, opus 130 (1825-26) Große Fuge in Bes, opus 133 (1825-26) Helmut Lachenmann Gran Torso (1972)

lecture door Taurus Quartet ‘De Lachenmann in Beethoven’ 18 uur / Blauwe zaal / spreektaal Nederlands / inclusief concertticket

concert 20 uur / Blauwe zaal

za 2 mrt 2019 € 20 (basis) / € 15 (-25/65+) / € 8 (-19 jaar) www.desingel.be T +32 (0)3 248 28 28 Desguinlei 25 B-2018 Antwerpen

deSingel is een kunstinstelling van de Vlaamse Overheid mediasponsors