vaders & zonen henny vrienten -114- -115- door jeroen siebelink fotografie jesaja hizkia

‘Laat me nog wat dromen, even in de waan / Straks komt het moment dat je plotseling ziet, /

Die ouwe van jou is zo bijzonder niet’ Henny Vrienten was al 35 toen hij voor de eerste keer vader werd en 54 toen hij het voor de vierde keer werd, maar beide keren vatte hij het vaderschap niet licht op, toch, Xander?

ESQUIRE.nl januari / februari 2016 januari / februari 2016 ESQUIRE.nl vaders & zonen henny vrienten -116- -117-

wat jij wou / maar pappa luister nou / ik doe de dingen die ik doe / met mijn ogen dicht.’ In het nummer Pa, een Alarm- schijf van in de Sin- gle Top 100 van het jaar 1983, dat vervolgens twee weken op één stond, rekent Henny af met zijn e vraag of Henny Vrien- nieuwe soloalbum Alles is Anders, vader. Zij het, in zijn woorden ten (67) in zijn vaderschap een album waarop Xander, een 32 jaar na dato, op ‘milde’ wijze. weleens iets heeft gehad veelgevraagd bassist en tevens de Vader Vrienten werd geboren aan een les van zijn eigen vaste bassist van rocksensatie Jett in 1903, was meer een negen- Doe Maar, met Jan Pijnenburg, Henny vader is nog niet gesteld, Rebel, alle baspartijen verzorgt en tiende- dan een twintigste-eeu- Vrienten, Jan Hen- of hij begint hevig te knik- waarop ook gastbijdragen van zoon wer, een boerenzoon die niet had driks en Ernst Jansz. ken. ‘Xander en ik had- Polle en dochter Meke te horen zijn doorgestudeerd voor het vader- den van de week een ste- – had Henny aan Xander al een jaar schap. Hij sprak niet met Henny, vig issue. Het deed me geleden gevraagd of hij ook tijdens die maar toen hij oud werd en in zijn gelukkiger maken met de belofte dat hij over tien Henny Vrienten denken aan een confron- tour de baspartijen wilde doen. Tuur- stoel bij het raam zat, kwam er als jonge, begin- jaar met zijn familie op de planken zou staan. tatie met mijn eigen pa.’ lijk, had Xander gezegd. iets zachts over hem. nende muzikant. ‘Ik kan ze nog jaren uitwonen…’ Een vragende blik nog, hij ‘Maar luister, Xander. Áls je meedoet, Ook Xander, geboren lang Xander, valt hem bij in enthousiasme: ‘Als ik zit al op het puntje van zijn doe je álle zestien optredens mee. Kun je dat nadat Doe Maar werd opgehe- Melle een nieuw baslijntje leer, zit ik soms met kruk. ‘Zal ik het vertellen, niet, ook goed, maar dan nemen we nu afscheid, ven, herinnert zich nog leven- een inventarisatie van zijn leven, de Groot. En voor zijn eigen werk gaat hij wilde open mond te kijken hoe snel zijn brein de link legt Xander?’ want ik wil niet op het podium staan met een ver- dig het moment dat hij het num- zodat een autobiografie niet dwarsverbanden aan met nieuwe muziekgene- met zijn handen. Hij ziet de tonen echt als waar- ‘Vertel het maar.’ vanger achter me die daar voor het eerst staat.’ mer voor het eerst hoorde, en dat meer nodig zou zijn. Hij was van raties. Hij voelt zich vrijer dan ooit; eigenlijk mag heid en legt ze gewoon neer. Ik geef les op het con- Henny heeft zijn zoon en de ‘Ja, nee, afgesproken.’ het hem aansprak. Nu hij 28 is, plan er een waarachtige plaat iedereen nu alles van hem weten, ook zijn kinde- servatorium en ik denk dat hij aardig mee zou verslaggever een zitplek aan- In de maanden erna zag Xander steeds meer heeft het ongemak om nee tegen van te maken; de muzikanten in ren, en daarom is hij blij dat Xander positief rea- komen daar.’ geboden in de achterkamer van andere gigs voorbijkomen, waaronder optredens zijn vader te zeggen een jaar lang zijn studio speelden alles in een geerde op zijn vraag of hij mee wilde doen aan dit Henny: ‘Ik ben bang dat ik de veroorzaker ben een sfeervolle muziekstudio met Jelte (Jett Rebel) die hij liever niet wilde laten in hem gesluimerd, maar één keer in. En omdat hij nu eenmaal vader-zooninterview. Polle (30) zou dit dus nooit van dat gen. Ik zit de godganse dag in deze studio, onder zijn Amsterdamse grach- lopen. ding wist hij zeker toen hij hem niet een bas en een gitaar tege- doen. Bij die constatering wijst Henny achter ze kunnen er niet aan ontsnappen – al push ik ze tenwoning. Aan de wand hangt ‘Oké’, zei Henny, ‘als het dan maar bij die drie belde met de teleurstellende lijk kan vasthouden, en hij de bas zich, op een indringend, bijna tragisch zwart-wit- niet. Het enige wat ik doe is jullie topinstrumenten zijn indrukwekkende verzame- blijft. Zorg jij voor een vervanger? Wees er in elk boodschap. ‘Wat je ook zou zeg- exclusief een ‘Doe Maar-ding’ groepsportret van de bekende Vlaamse fotograaf in handen geven. Toch? Geen Höfner of Egmond ling basgitaren en gitaren. Xan- geval tijdens de twee optredens in bij, gen, pap, ik zou hoe dan ook naar vindt, vroeg hij Xander. Stephan Vanfleteren dat boven de vleugel hangt, waarop je je vingers breekt; daar kreeg ik vroe- der (28) zit laag en ontspan- die zijn in de Kleine Komedie en dan moet jij er New York gaan. Ook omdat jij ‘Ik heb naar de beste bassist een cadeautje van zijn tweede vrouw. Op de foto ger wondjes van tot aan het eerste kootje van mijn nen op een pianokruk, Henny gewoon staan. Anders onterf ik je.’ en ik in een vak zitten waarin van Nederland gezocht en dat staan zijn vijf kinderen innig ineen verstrengeld, vinger. Jullie krijgen een mooie piano van mij, een zit ongemakkelijk maar uit vrije Van de week belde Xander hem schoorvoetend­ bekendheid een grote rol speelt. ben jij in mijn ogen. Dit mag ik met Polle en Xander die de armen om hen heen mooie bas, een goede versterker. Jij speelt op mijn wil op een hoge houten kruk, op. ‘Pa, eh, ik heb al vijf nachten niet geslapen. Ik Het is belangrijk als bassist niet van je zeggen, dat weet ik. hebben geslagen. versterker trouwens.’ om zo zijn rugspieren en bek- heb denk ik een enorm probleem. Ik kan tien gigs mezelf te zijn, en niet de zoon Maar jij bent je eigen man, je ‘Polle is de meest integere man die ik ooit heb ‘Bij de eerste bandjes waarin ik speelde, stonden ken alvast wat te trainen, want doen met Jelte. In tien tenten in New York.’ van mijn vader.’ bent niet meer van mij. En dus ontmoet. Hij is zuiver.’ vaak boze ouders langs de lijn omdat hun kind te er komt een intensieve theater- ‘Wanneer?’ ‘Mee eens.’ zeg ik het toch. Jij bent de beste.’ Xander: ‘Tot vermoeiens toe…’ weinig solo’s kreeg. Ik was blij dat jij cool bleef.’ tour aan. In het licht van die tour ‘Eh… als jij in de Kleine Komedie staat.’ ‘In het begin van mijn loop- Bij gebrek aan vaders zijn Nog eens kijkt Henny verliefd op naar zijn nage- – waarop hij onder meer liedjes Henny dacht: shit. Maar hij hoorde zichzelf zeg- baan voelde ik die band met jou er nog altijd zonen waartegen slacht. Teun (13) en Melle (8), de twee jongste jon- an muziek viel niet te ontkomen in huis. ten gehore zal brengen van zijn gen: ‘Go for it.’ Want in een flits herinnerde hij zich nog minder.’ je kunt rebelleren, weer even gens, voortgekomen uit zijn tweede huwelijk, Het lag nu eenmaal in de lijn der ver- zelf ook zoiets te hebben meegemaakt met zijn ‘Als ze je vroegen voor een dwars kunt zijn. Maar Henny zijn stapelgek op zijn eerste drie kinderen, en ook A wachting dat zijn kinderen er vroeg of laat eigen vader. Hij was zeventien, stond vlak voor Doe Maar Tribute of zo…’ wil loslaten wie hij was. Vooral met de wonderbaarlijke muzikale genen van alle aan gingen geloven. Zo stond in Henny’s vakan- zijn eindexamen en kon met zijn eerste bandje een Xanders ogen draaien van ont- in de muziek. Bij het schrij- vijf is hij gezegend. Polle is een heel goede zan- tiehuisje in de duinen van Egmond aan Zee geen Het eerste optreden van maand lang optreden op de Reeperbahn in Ham- zetting omhoog. ‘No fucking way. ven van liedjes voor het drieluik ger en maakt voor een klein publiek theater, doch- vaatwasser, en om na het eten de afwas met zijn Doe Maar op Pinkpop, 1982. burg, de plek waar ooit The Beatles zijn doorge- Daar moest ik dus helemaal niets heeft hij zich voorgenomen het ter Meke (25) is misschien wel de muzikaalste van allen toch goed door te komen werd er uitgebreid broken. De trip stelde uiteindelijk niet veel voor, van hebben. Als ik kennismaakte besmuikte toontje van zijn lied- allemaal, maar wil niet op een podium staan. En gezongen. Vierstemmig, het huisje vulde zich met de Reeperbahn bleek een hoerenbuurt met ordi- met iemand in de muziekwereld, jes voor Doe Maar, waarbij het er wat Teun en Melle nu al laten horen op piano en zang en dat fijne gevoel is, ondanks het uiteenval- naire dancings, maar het was zíjn grote droom. ‘Je zei ik mooi mijn achternaam er boven alles om ging dat hij cool basgitaar, daar wordt Henny bijna bescheiden van. len van de harmonie toen hij scheidde van de moe- goat noar boove’, sprak zijn vader in zijn beste Til- niet bij.’ was en hij zichzelf niet bloot- Vraag hem ze alle vijf kort te kenschetsen, dan doet der van zijn eerste drie kinderen, nu weer hele- burgs, en je denkt drie uur na over wat je weggooit. gaf, te laten varen. Hij is ten- hij dat uit angst een van hen tekort te doen graag in maal terug – dankzij de achtergrondzang van Polle, Na drie uur kwam Henny beneden en zei: ‘Ik ga.’ aar ja, op een dag had slotte de 65 gepasseerd, de leef- termen van hun muzikaliteit. Xander en Meke op een aantal nummers op Alles is ‘Goed’, zei pa. Hij dook achter een krant en heeft er Henny een bassist tijd waarop zijn vader achter Jacques Senf, de Nederlandse godfather als het Anders, al willen Polle en Meke liever niet live met nooit meer iets over gezegd. M nodig. Het was 2014 en de geraniums zat en niets meer gaat om het vol krijgen van theaterzalen, plakte hun vader optreden. hij werkte aan de soloplaat En deed, waarna zijn zoon hem snel voordat hij laatst met pensioen ging een briefje De laatste keer dat ze met zijn allen voor publiek ‘Zoals je daar nu zit / je haren bijna wit / de rimpels toch…, het eerste album in een zag wegsukkelen. En dus gaat op de computer van alle medewerkers van zijn zongen en musiceerden, ook met Teun en Melle op je handen / zo vriendelijk en zacht / wie had dat drieluik waarin hij meer over Henny volgend jaar touren met boekingsburo. De Vrienten Family: houd ze in de erbij, was twee jaar geleden, aan zijn moeders kist. ooit gedacht / je bent zoveel veranderd / ik werd niet zichzelf wilde gaan vertellen, en Boudewijn gaten. De nieuwe Von Trapps! Henny kon hem niet Henny’s moeder is 93 geworden. Van haar kreeg

ESQUIRE.nl januari / februari 2016 januari / februari 2016 ESQUIRE.nl vaders & zonen -118-

Bij de uitreiking in 2007 van de Ere Rembrandt Award.

Maar tijdens het spelen ziet hij door zijn oogharen de man die Xander geworden is, hoe hij in zichzelf gekeerd zijn instru- ment staat te bespelen, het liefst met zijn kont tegen de versterker aan om de geluidsdruk te voelen. Bassisten als Paul McCartney, Sting en Henny in zijn jonge jaren stonden vooraan op het podium, maar de meeste bas- sisten doen dat niet. Ook Xan- der is liever de ruggengraat, met hij ooit zijn eerste gitaar, al heeft ze zich bij dat de drummer houdt hij de boel Met zijn vrouw gepiel en geëxperimenteer van hem lang afge- op de rode loper overeind, hij mag geen terts mis- vraagd wanneer hij nou eens een echt liedje ging in 2002. sen, terwijl de gitarist drie tonen spelen, een liedje dat zij kende. De laatste twintig mag missen zonder dat iemand jaar van haar leven belde hij haar elke dag na het het hoort. Onder dit soort obser- eten, terwijl zij nog steeds vraagtekens had bij wat vaties zit, en dat kan hij hier wel hij die dag had uitgevroten. En dan, o, wonder vermelden, een gevoel van god- Na haar dood schreef hij het liedje Lieske. blijk je toch drie zéér sie! – ik sta hier mooi met hém op ‘O ja’, zo herinnert Xander zich de begrafenis het podium. van oma weer. ‘Ik pakte een terts verkeerd.’ beschaafde mensen te Henny: ‘Dan sta je schuin ach- Henny: ‘Oma hoorde dat niet meer, hoor.’ hebben grootgebracht. ter me te bassen tot de sterren Zijn kinderen, en eigenlijk alle vertegenwoor- van de hemel vallen en sijpelt digers van jongere generaties die hij om zich heen Het heeft dus het tot me door: wat bijzonder verzamelt, maken dat hij niet al te veel meer terug- allemaal zin gehad! eigenlijk. Zou een loodgieter dat kijkt op zijn ouders en naar vroeger, al wordt die nou ook hebben, als hij zijn zoon neiging in hem sterker naarmate hij ook ouder in het bedrijf heeft en zij teza- wordt en bepaalde compartimenten in zijn her- eventuele kleinkinderen. Zijn generatie heeft het men een pijp aan het fitten zijn? senen open lijken te gaan. De jongeren om hem verkloot ja, zij hebben de zakken gevuld door de Wat is díe goed aan het lassen.’ heen maken dat hij vooral vooruitkijkt. Toen hij wereld lelijker te maken. Maar de jonge, slimme, ‘Dat denk ik wel, ja.’ zelf jong was, wilde hij protestzanger zijn. Hij had sociale mensen die hij nu om zich heen ziet, gaan ‘Zo bezien, zit je bij je vader in met liedjes ouderwets ten strijde willen trekken, dat anders doen. ‘Zij gaan de aarde redden.’ Al is de zaak. Maar je gaat me over- met zuivere motieven, zoals Polle. Maar ja, toen dat geen thema meer voor hem, niet als protest- vleugelen, en zo hoort het. Al kwam ‘dat andere bandje’ ertussen. Hij zat net bij zanger. Zijn haren zijn nog lang niet wit, maar kla- toen ik jou en Jelte tien jaar gele- Doe Maar, die al een plaat hadden gemaakt, en om gen is niet wat hij wil doen. Dat is óók een vorm den zag samenspelen in een zich te bewijzen schreef hij voor bandleider Ernst van stilzitten. Dan schrijft hij liever een mooi liedje coverbandje, zei ik tegen je: blijf Jansz in één middag drie nummers: Smoorverliefd, voor Meke. Zo was het zo is het is voor haar, een bij die Jelte in de buurt. Die jon- Sinds 1 dag of 2 (32 Jaar) en De Laatste X. Alle drie liedje van een bezorgde vader, over een dochtertje gen heeft het. Jullie worden gro- krakers van nummers, die niets wezenlijks over dat eerst nog vrolijk rondhuppelt en dan langzaam ter dan Nederland.’ Henny Vrienten hemzelf zeiden. En nu wil hij iets gaan zéggen met opgroeit en ineens de straat oversteekt, terwijl hij (Hilvarenbeek, 1948) is compo- een liedje. toekijkt hoe ze verliefd wordt – en onvermijdelijk p het podium, een beetje nist, bassist en zanger. Hij begon Xander: ‘Ik vind het stoer dat je nu kwetsbaar pijn lijdt als de liefde er weer mee ophoudt. schuin achter zijn vader, zijn carrière in de band van Bou- durft te zijn. Zo’n liedje als Lieske voor oma, dat O kijkt op zijn beurt Xan- dewijn de Groot en werd bekend had je vroeger nooit gedaan.’ aderschap; als hij met Xander op het der naar Henny, en wat er met als bassist en zanger van Doe Henny: ‘Ik dacht: daar heeft niemand wat mee podium staat, heeft hij daar soms even hem deze jaren gebeurt. Bij Doe Maar, waarschijnlijk de succesvol- te maken. Maar nu ik bij het ouder worden als van- V geen last meer van. Dan zijn ze gewoon Maar was Henny nog een mees- ste band in de geschiedenis van zelf meer contact krijg met het verleden, denk ik: twee jongetjes die samenspelen, twee gelijkwaar- ter in het maskeren van zijn de Nederlandse popmuziek. Na ik heb hier een schat aan gevoelens. Daar moet ik dige leden van een bandje, die soms vier uur in gevoelens, het was bravoure en Doe Maar maakte hij muziek voor toch mijn voordeel mee doen. Inhoudelijk dan, de kleedkamer moeten wachten tot ze eindelijk bluf wat hij neerlegde met zijn films en musicals, en kindermuziek want financieel zijn deze albums niet interessant.’ op mogen en tot die tijd hangen in bankstellen en directe teksten, terwijl bij elke voor Sesamstraat en Het Klokhuis. In Hier is het goed, de eerste single van het dezelfde flauwe muzikantengrapjes maken als de nieuwe hit tot zijn schrik het Onder eigen naam bracht hij nieuwe album, reikt hij de hand naar ontheem- andere bandleden, al mag Henny even later bij het gillende publiek vol bakvisjes- diverse solo-albums uit, waar- den die een beter leven zoeken. We moeten niet voorstellen van zijn band aan het publiek graag een wéér vijf jaar jonger leek te zijn onder het onlangs verschenen zo bang zijn voor wat op ons afkomt, híj is dat niet grapje maken als hij vertelt dat hij vanavond zijn geworden en meisjes van zes En toch… en Alles is anders, de in elk geval. Ook niet voor de opwarming van de zoon heeft meegenomen. Je loopt je lul achterna meezon- eerste twee van een drieluik, met aarde, voor voortdurende overstromingen, hit- ‘Dan is hij tenminste even van de straat.’ gen – en de band er uiteinde- bijdragen van zijn zoons Polle en tegolven uit de hel en andere gevolgen voor zijn Xander: ‘Of: “Ik kon geen oppas vinden.”’ lijk gefrustreerd mee ophield. Xander en zijn dochter Meke.

ESQUIRE.nl januari / februari 2016 januari / februari 2016 ESQUIRE.nl vaders & zonen henny vrienten -120- -121-

‘Als ik een tatoeage

wil laten zetten, opgroeit, de coole scene waar hun ogen. Toch schreef hij toen licht ik je in.’‘Ja.’ iedereen bezig is met kunst, al al, met vooruitziende blik, voor die mooie tentjes waar hij kan hen het liedje Vaders zijn verra- spelen, hij kan als hij wil non- ders, over het naderende einde Xander ziet bij Jett Rebel van dichtbij wat gekte stop muziek maken en verdient van zijn onaantastbaarheid. met een frontman kan doen, al die meisjes die om er al tien jaar een goede boter- Na het laatste Laat me nog wat dromen, even Achter de schermen bij Doe van de zestien je huilen. Maar die nuchterheid waarmee zijn Maar, met René van Collem ham mee ook. Of neem Teun en concerten in in de waan / Straks komt het (rechts) als drummer. vader altijd praat over die tijd, dat het allemaal erg Melle, die tikken op YouTube Ahoy, in 2000. moment dat je plotseling ziet / Duet met Herman meeviel met groupies, dat wil er bij hem niet in. ‘Paul McCartney’ in en Paul zet Brood bij Count- Die ouwe van jou is zo bijzonder­ Xander: ‘Met Doe Maar heb je toch ook plezier Henny was meteen gerustgesteld. Zorgen blijf bij wijze van spreken persoonlijk down, 1984. mij op, ze wilden geschreven worden, maar brach- niet. gemaakt? Toen ik in Indonesië zat met een bandje je je als vader toch wel maken, ook als ze al dertig hun vingers op de snaren. Voorts ten me in een innerlijk conflict, want ik heb ook nu Hij kon ze nog een paar jaar dat daar heel groot is en waar ook weer die gekte zijn. Vader zijn is in zijn ogen een ‘fulltime altruïs­ arrangeren ze zelf liedjes op weer een zoon van dertien op het gymnasium en blijven verbazen met trucjes heerst, vroeg ik je hoe jij daar nou mee omging.’ tische baan’. Hij doet zijn best, en hij maakt ook Garage Band – het staat allemaal ander was nog maar dertien, toen de dag daar wordt veel geblowd en ik wil niet dat hij dat en met losse handen fietsen, Henny, glimlachend: ‘Als je het niet in dit stuk heus fouten, maar om onzeker te zijn over zijn in schril contrast met de gitaar kwam die Henny al had gevreesd. Het ook gaat doen. Maar ja, het liedje is de baas…’ ze dachten dat hij alles wist en wilt hebben moet je het zeggen, maar weet je nog vaderschap? Kijk, een goede vader is een politie- die hij in zijn jeugd bestelde bij X kantelmoment waarop je in een klap Xander: ‘Pap, denk je nou echt… op mijn der- toveren kon en nooit bang was in dat je me een berichtje stuurde vanaf het dak van agent. Tien jaar lang zeg je vijf keer per dag knoop Wehkamp, ronduit de slechtste geen held meer bent in de ogen van je zoon, maar tiende begreep ik inmiddels dat je in een band had het donker, totdat ze negen zou- een hotel: “Pap, ik zit in een jacuzzi. Met vijf mooie je jas dicht, doe een das om, was eerst je handen, gitaar die er was. een sukkel die aan elkaar hangt van imperfec- gezeten, en ik had ook heus wel door dat je dat den zijn. Dan zouden de schellen bruine meisjes. Jaloers?”’ kam je haren, recht je schouders, blijf niet hangen, Xander, laconiek: ‘Op mijn ties. Het gebeurde in 2000, het jaar waarin Doe soort dingen had gedaan. En ik denk dat Teun dat hun van de ogen vallen: wat kan Xander, blozend: ‘Het ging iets anders, maar het recht naar huis toe, spreek met twee woorden, stel zeventiende speelde ik al in Maar een glorieuze reünie beleefde met zeven- ook wel doorheeft.’ die ouwe nou? Zo bijzonder is hij klopt wel ongeveer. Ik vind het fijn dat ik je vragen je netjes voor, eet zoals het hoort en zeg u – en af en zoveel verschillende bandjes tien uitverkochte concerten in Ahoy, maar ook Henny, weifelend nu: ‘Je wilt open zijn, maar niet. Vervolgens worden ze nog kan stellen over rottige dingen. Wat doe je als een toe word je helemaal gék van jezelf, maar het móet, dat ik dacht: dit ga ik niet mijn het jaar waarin Henny en Xanders moeder uit je wilt ook dat je kinderen vlekkeloos opgroeien, groter, koppen groter dan hij, en vriend in je crew zijn werk niet goed doet? Wat als want er zijn nu eenmaal sociale conventies in deze hele leven doen, dit is keihard elkaar gingen. Iets wat Xander niet had zien aan- het pad volgen waarvan jij hoopt dat… en dat pad is hij ook fysiek geen partij meer ik geen manager wil, maar het moeilijk vind om te wereld en je wilt dat ze daar hun weg in gaan vin- werken.’ komen; hij schrok zich te pletter. En nu ga ik pre- mogen ze natuurlijk zelf kiezen, welke richting voor ze en is er niks meer over zeggen hoeveel ik moet verdienen? De randzaken. den. Op een gegeven moment besluiten ze zelf dat Henny: ‘Hard werken, cies doen waar ik zin in heb, besloot hij. Hij ging ook op. Behalve natuurlijk als het écht de ver- van zijn allesomvattendheid. Hij En ja hoe ga je ermee om als er de hele tijd vrou- ze af zijn en moet je ze laten gaan in het Sodom en muziek, hè, ha ha ha!’ jointjes roken, te veel alcohol drinken en onttrok keerde kant op gaat, al ga ik daar niet meer over. maakte het vier keer mee. wen voor je staan – wat dóe je daarmee?’ Gomorra van Amsterdam – en dan, o, wonder blijk Xander: ‘Ik heb niet jouw zich aan het ouderlijk gezag. Hij zette zich af tegen Maar bepaalde dingen houd je voor je. Ik moet een Xander: ‘Jij kon alles. Maar je ‘Mijn motto is: kijk eroverheen en concentreer je je toch drie zéér beschaafde mensen te hebben motieven om muziek te maken, zijn vader, al deed hij dat niet heel duidelijk. Hij voorbeeld zijn, voor zolang als het mag duren.’ fuckte ons ook hard. Een keer op je werk. Ga je staan kijken wat er allemaal staat, grootgebracht. Het heeft dus allemaal zin gehad! maar ik geloof niet dat ik die vertelde hem en zijn moeder gewoon niets meer, Xander: ‘Ik blowde wel.’ deed je een shawl om en ging je dan ben je de Sjaak. Ik keek er altijd overheen.’ Niet dat hij met de jaren relaxter is geworden, ook mis. Welke motieven mij dan deed prikkelbaar als ze hem iets vroegen. Intus- ‘Henny: ‘Dat weet ik.’ verkleed als een bandiet. Joh, ‘Ik kijk naar mijn bas. Maar jij moest zingen.’ niet met zijn twee jongsten. Toen Polle voor het wel drijven, dat weet ik niet. Ik sen drong door het succes van de reünie van Doe Xander: ‘Op mijn zestiende ben ik al gestopt, ik het is papa maar, zei Polle, maar ‘Fijn dat ze er waren, anders stond ik daar alleen eerst naar het Vossius Gymnasium in Amsterdam- ben geobsedeerd door muziek, Maar tot hem door hoe beroemd zijn vader was vond het verschrikkelijk.’ ik kon niet geloven dat jij het en dat zou helemaal pathetisch zijn geweest. Ze Zuid ging, wat een eind fietsen was, heeft Henny als kind al, meer weet ik niet. Ik geweest. Nog niet zolang daarvoor, hij was een jaar Henny: ‘Maar je móest het onderzoeken. Nou ja, was. Ik moest heel hard huilen.’ schreeuwden om aandacht, maar die kon ik ze twee weken niet geslapen. Omdat hij niet wilde dat weet wel dat jij er een tijdje tus- of elf, had een vriendje gezegd: ‘Je vader staat in de liefst niet, zeg ik met het oog op de volgende gene- Henny: ‘O, o, dacht ik, even onmogelijk geven. Wel kon ik ze voor mijn karre- Polle zich zou schamen voor zijn vriendjes en hij sen zat. Ik was zestien en wilde Top Tien.’ Xander, die tot die tijd naar Bach luis- ratie. Kijk, ik maak me zorgen, dat blowen van mij terugschakelen. Dat was in de tje spannen. De 21 meisjesnamen in het overigens hem het vertrouwen wilde geven dat hij het zelf per se geen basgitaar leren spe- terde – hij was een vreemd kind, zegt hij zelf – wist in de jaren zestig en zeventig heeft niets te maken duinen bij Bergen, in afgegraven gechargeerde liedje Eén nacht alleen, zo van dames kon, fietste hij een week lang driehonderd meter len, want dat deed jij al. Ik niet eens wat de Top Tien was. Maar nu draaide hij met wat kinderen nu staan te paffen. Als ik heel zandheuvels. Jullie hadden een laat me nou eindelijk eens pitten en hou de gordij- achter hem. Neemt-ie de weg die we afgesproken speelde slagitaar en zong een ineens een plaat van Doe Maar. Van de weerom- veel wiet of kif uit Marokko rookte, dacht ik dat ik kasteel bovenop en ik was de rid- nen dicht, heb ik nooit van buiten geleerd. Ik zong hebben? Stopt-ie voor het rode licht? Met Teun, beetje, totdat mijn beste vriend stuit dacht hij: dat wil ik ook. Hij pakte een gitaar begreep wat stoned zijn was, maar dat sterke spul der die aanviel. Ik had me iets te de eerste naam en zij zongen foutloos de rest.’ die in het tweede van het Barlaeus Gymnasium zit, me aansprak. Hij had een nieuw van Henny’s wand en droomde ervan een beetje van nu is levensgevaarlijk voor mensen met aan- veel vastgebeten in mijn rol.’ is het nu niet anders. Nee, wat dat betreft heeft hij bandje voor me. Jij altijd met je cool te staan doen op een podium, en veel meis- leg voor psychische problemen. Al zit dat niet in Xander: ‘Henny, je kwam als ylvia Jeanette Nathalie en Fiene / Elsje niets geleerd van de eerste leg. Al die idioten in het fucking daddy issues, zei hij, in dit jes te hebben. Ook luisterde hij die dagen naar het mijn genen.’ een gek met een knots uit het bos Treesje Truus Babette Bettie en Sabine/ verkeer die alleen maar met zichzelf bezig zijn – bandje ga jij bassen. Ik zei nog liedje Pa. Xander: ‘Maar in mijn tak weer wel.’ gerend, recht op ons af. En weet S Greet Margreet Marie Marie en Angeline daar ligt hij nog altijd uren wakker van. nee, maar ik deed het en ik bleek ‘Ik dacht: vuile klootzak. Je vader snapte jou Henny: ‘Hier thuis informeren we Teun over de je nog op de camping in Frank- / Wies Marjan Marjo Marleen en kleine Tine.’ Nu Ze zeggen dat vaders meer tijd besteden aan hun veel beter te bassen dan gitaar te niet, maar jij mij ook niet!’ gevaren, we spreken er stevig over. Maar niet met rijk? Het werd al donker en we hij zo eerlijk is over toen, kan hij ook eerlijk zijn tweede leg, maar voor hem gaat dat niet op. Hij was spelen.’ Henny: ‘Dat is de rol van een vader. Op een jou meer dus. Hoe oud ben je nu? 25?’ gingen nog even met jou zwem- over het vaderschap. Maar als je hem vraagt naar al 35 toen hij voor de eerste keer vader werd en 54 ‘Maar de bas heeft nooit tus- belangrijk moment in jouw opgroeien ben ik er Xander: ‘28.’ men. Het was een heel groot de momenten waarop hij denkt als vader ern- toen hij het voor de vierde keer werd, maar beide sen ons in gestaan, toch?’ niet voor jou geweest. Maar ik denk niet dat jij mij Henny: ‘Ik weet dat, ik weet dat. Maar ik ga niet zwembad, Polle kon al zwem- stig tekort te zijn geschoten, zou hij niet weten keren vatte hij het vaderschap niet licht op, hoe ‘Eerst wel. Het afzetten nu een vraag zou kunnen stellen waar ik geen ant- meer over jou.’ men en zwom rondjes om ons welke. Oké, één keer is hij tegen Xander uit zijn slof hard hij daarnaast ook werkte. duurde nog even voort, totdat ik woord op zou kunnen geven. Nou ja, misschien Xander: ‘Ik zie jou niet meer als autoriteit, maar heen. Ik hing aan je lijf en…’ geschoten. Dat was toen Xander hem meedeelde Met een blik op Xander: ‘Je mag het ontkennen.’ je niet meer alleen als een vader één of twee, maar ík kon mijn vader echt geen- als vriend en als vader. Dus als ik een tatoeage wil Henny: ‘Ik liep met je naar het dat hij stopte met het conservatorium. Het conser- Maar een volwassen zoon, die hier elke dag kan zag en jou begon te zien als wie een vraag stellen.’ En na een kort nadenken: ‘Het laten zetten, licht ik je in.’ midden van het zwembad. Het vatorium! Dat gooi je niet zomaar weg. Henny had binnenlopen en een instrument van de muur kan je nog meer bent.’ is moeilijk om in alle finesses over alle schaamte- Henny: ‘Ja.’ was pikkedonker en toen fluis- zelf zo’n kans wel willen krijgen toen hij twintig trekken en die ongelukkig blijkt te zijn op het con- volle momenten uit mijn leven te vertellen, want ik Xander: ‘Maar ik vraag je niet wat je ervan vindt.’ terde ik in je oor: op dit moment was; hij heeft zichzelf foutief leren bassen. Goede servatorium, dát is van een andere orde. Voor ben aan het opvoeden. Neem het autobiografische Henny: ‘Nee. Je weet wat ik ervan vind.’ gaan er aan twee kanten grote gitaren, goede gitaarmethodes, goede gitaarlera- Henny was de gitaar een instrument om zich op liedje Spelen­ met vuur, over onder meer drugsge- luiken open en komen de haaien ren: dat zat er allemaal niet in voor hem. In paniek te werken uit een arbeidersgezin. En hij wil niet ‘Maar ik vraag je niet bruik in mijn jeugd. Ik kom uit het zuiden waar God ander was nog maar vier, en Polle was pas het zwembad in…’ wat je ervan vindt.’ belde hij een leraar van Xander op. ‘Ach, dat heeft jaloers zijn op Xander, maar kan het niet laten ver- ‘Nee. Je weet wat ik heeft gewoond / Maar dat kon ik niet geloven want zes, en Henny hoefde voorlopig niet te vre- Xander: ‘Pap, ik was zó bang die jongen niet nodig, hij komt er zo ook wel.’ lekkerd te kijken naar de wereld waarin zijn zoon ervan vind’ ik was veel te stoned. Die regels drongen zich aan X zen voor het einde van zijn heldendom in toen.’

ESQUIRE.nl januari / februari 2016 januari / februari 2016 ESQUIRE.nl