Ruth B. Safe Haven Dan Auerbach Waiting on a Song Natalia Moskal
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
Recenzje płyt pop/rock Ruth B. Dan Auerbach Natalia Moskal Safe Haven Waiting on a Song Songs of Myself Columbia Records 2017 Easy Eye Sound 2017 Fame Art 2017 Muzyka: ≤≤≤≥≥ Muzyka: ≤≤≤≤≤ Muzyka: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≤ Ruth B., 22-letnia Kanadyjka, skom- Dana Auerbacha melomani znają Pierwszy album wokalistki, autorki ponowała wszystkie utwory na tym al- głównie jako gitarzystę i wokalistę ame- tekstów i tłumaczki literatury Natalii bumie. Gra je sprawnie na fortepianie rykańskiej blues-rockowej formacji The Moskal wypełniają przebojowe utwory, i nieźle śpiewa. Do pomocy ma tylko Black Keys. W duecie z grającym na nasycone elektronicznymi brzmieniami producenta płyty, za to jakiego! Jest nim perkusji Patrickiem Carneyem Auer- z lat 80. i 90. Oprócz syntezatorów po- Joel Little – Nowozelandczyk, znany bach działa od 2002 roku. Ukazała się jawiają się instrumenty dęte, perkusja, ze współpracy z Samem Smithem, wówczas ich pierwsza płyta, zatytuło- gitara, bas oraz smyczki. Imagine Dragons czy Ellie Goulding. wana „The Big Come Up”. W 2009 roku Mimo że piosenki nie wybiegają poza On stawia kropkę nad i, grając na in- artysta debiutował solowym albumem konwencję nowoczesnego melodyjnego strumentach i obsługując elektronikę. „Keep It Hid”, który jednak cieszył się popu, odnajdziemy w nich uniwersalne Na szczęście, generowane przez nie- znacznie mniejszą popularnością niż treści. Nawiązanie do elektronicznej es- go dźwięki brzmią w miarę natural- dokonania The Black Keys. Przyczyną tetyki minionych dekad sprawia, że pły- nie, przypominając akompaniament mógł być fakt, że bez Carneya muzyk ty już dziś słucha się jako odpornej na akustyczny. Gdzieniegdzie, jak choćby zdecydował się na nieco spokojniejszy zmiany trendów. w melancholijnym utworze „If By Chan- repertuar. Przebojowe utwory, w rodzaju dy- ce”, pojawia się sekcja smyczkowa. Wy- Płyta „Waiting on a Song” również namicznego „Better Man”, sąsiadują daje się więc, że powinno być dobrze. okazuje się łagodniejsza niż utwory The z industrialnym „Michelle”, opartym Tymczasem… Black Keys. Piosenki to głównie autor- na niemal rockowym podkładzie „Lu- Głos wokalistki jest, owszem, przy- ski materiał. Auerbach rozstał się tutaj strem”, funkującym „Another Life” czy jemny, szkoda jednak, że ktoś nie po- z rockiem i wkroczył w obszary folko- ocierającym się o r’n’b „Be Free”. mógł jej przy kompozycjach. Tematyka we, a nawet bliskie country. Okazało W tekstach Natalia Moskal porusza tekstów – i nierzadko ich poetycka sty- się, że jest mu z nimi po drodze. Duża tematy kobiecych pragnień i marzeń, listyka – to poziom licealny (vide: „Lost w tym zasługa współpracujących in- ale też niezależności i wiary we własne Boy”). Daleko im do utworów z reper- strumentalistów (m.in. gitarzysta Russ możliwości. Dysponuje młodzieńczym, tuaru wcale nie starszych od Ruth B. Pahl i były współpracownik Gartha a jednocześnie silnym głosem, który wykonawców złotej ery rocka czy nawet Brooksa, Bobby Wood), którzy mogą idealnie koresponduje z elektronicznym niektórych obecnych gwiazd młodego się pochwalić sporym doświadczeniem instrumentarium. pokolenia. w brzmieniach z amerykańskiego Połu- Jeśli istnieje coś takiego jak ambitny W melodiach też próżno szukać sen- dnia. Zresztą, kandydatów do pomocy electro pop, to „Songs of Myself” z pew- sacji. Niemal wszystkie przejścia są ła- Auerbach miał pod dostatkiem, bo na nością na to miano zasługuje. Świetny twe do przewidzenia. główne miejsce sesji wybrał studio Easy debiut, doskonała realizacja i perfekcyj- Młodzi słuchacze pewnie przyjmą ten Eye Sound w Nashville. I jak tu nie grać na w swej kategorii produkcja. n repertuar z otwartymi ramionami, ale country? n doświadczeni odbiorcy po jednym prze- słuchaniu raczej poszukają czegoś inne- go. Może jedynie utwór „If This Is Love” pozostanie im w pamięci na dłużej. n Grzegorz Walenda Grzegorz Walenda Robert Ratajczak Hi•Fi i Muzyka 12/17 105 Recenzje płyt pop/rock He Is Legend Lorde Quiet Riot few Melodrama Road Rage Spinefarm 2017 Universal Music 2017 Frontiers 2017 Muzyka: ≤≤≤≤≤ Muzyka: ≤≤≤≤≥ Muzyka: ≤≤≥≥≥ Realizacja: ≤≤≤≤≤ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≥≥≥≥≥≥ Radiowy rock stracił obecnie pazur, Lorde to nowozelandzka piosenkar- Wiele starszych zespołów ma problem starając się trafić do jak najszersze- ka, która zadebiutowała w wieku zale- z odnalezieniem się na scenie, gdy minie go grona odbiorców. Klasycy gatunku dwie 16 lat albumem „Pure Heroine”. ich pięć minut. Przeważnie otrzymuje- odgrzewają stare kotlety, próbując zado- Naprawdę nazywa się Ella Marija Lani my przewidywalne albumy, które jednak wolić wiernych fanów. Wszyscy głodni Yelich-O’Connor. cieszą wiernych fanów zespołu. W tym ciekawego, współczesnego hard rocka Jej drugi krążek – „Melodrama” – to wypadku jest znacznie gorzej. „Road stają więc przed nie lada wyzwaniem, zbiór udanych piosenek, które potwier- Rage” to zwykła próba wyciągnięcia chcąc znaleźć coś dla siebie. Na szczę- dzają umiejętności artystki. Na program pieniędzy z kieszeni niezorientowanych ście, z pomocą przybywa im zespół albumu składają się jej oryginalne kom- słuchaczy. He Is Legend. pozycje, w większości napisane wspólnie W tym momencie Quiet Riot to tyl- Łączenie rocka z metalcorem nie jest z Jackiem Antonoffem. Pod względem ko naklejka na albumie. Z klasycznego niczym nowym, ale trudno znaleźć ko- stylistycznym przeważają modne obec- składu zespołu pozostał jedynie perku- goś, kto robi to umiejętniej niż ci mu- nie gatunki, takie jak hip-hop, drum sista Frankie Banali, którego gra nigdy zycy. Na „few” usłyszymy osobliwą mie- & bass i funk. nie była centralnym punktem kom- szankę wszystkiego, co najlepsze w obu Charakterystyczny głos Lorde przy- pozycji. Nie znajdziemy tu niczego, co gatunkach. Nisko strojone gitary do- pomina głośny szept. Potrafi też zasko- zagwarantowało sukces „Metal Health”. dają charakteru melodyjnym riffom, czyć oryginalną nutą, czego przykładem Brakuje gitarowych solówek, chwytli- a grupowe, na wpół wykrzyczane wokale piosenka „Writer in the Dark”. Poza tym wych wokali czy porywających kom- świetnie równoważą chwytliwe motywy na płycie znalazły się trzy singlowe hity. pozycji. Najbardziej zaś załamuje samo refrenów i wnoszą do całości fantastycz- Utwór „Green Light” w Nowej Zelandii wykonanie. ną energię. Kompozycje zaskakują zmia- dotarł na szczyt listy przebojów i był Nowemu wokaliście Seannowi Nicol- nami nastrojów. Muzyka często usypia w pierwszej dwudziestce amerykań- sowi nie wystarcza skali, a co gorsza – naszą czujność delikatnymi motywami, skiego zestawienia „Billboard Hot 100”. stara się nas przekonać, że wcale tak nie które niepostrzeżenie wciągają słucha- Sporym powodzeniem cieszyła się też jest, co skutkuje wieloma, bolesnymi dla cza prosto w wir akcji. kompozycja „Perfect Places”, a po wy- wszystkich, górami. Takie płyty nie zdarzają się często. Sły- stępie Lorde na gali rozdania nagród Realizacja również woła o pomstę do chać, że twórcy realizują tu swoją orygi- MTV, gdzie przeziębiona piosenkarka nieba. Całość brzmi płytko, a niskie re- nalną, dopracowaną w każdym szczegó- jedynie włączyła kasetę ze swoją pio- jestry zostały wyciągnięte, pomimo bra- le wizję. „few” ma niepowtarzalny, pełen senką „Homemade Dynamite” i do niej ku jakiejkolwiek ciekawej treści w par- kontrastów charakter, dzięki któremu na zatańczyła, również ten utwór podbił tiach gitary basowej. Brzmienie perkusji długo zapada w pamięć. n świat. n zaś przypomina tani automat. Mamy tu do czynienia ze średnim hard rockiem w okropnej oprawie, który próbuje zwabić słuchaczy nazwą zespo- łu. Omijajcie szerokim łukiem. n Karol Wunsch Grzegorz Walenda Karol Wunsch 106 Hi•Fi i Muzyka 12/17 Recenzje płyt pop/rock Mari Boine Black Country Communion Imagine Dragons See the Woman BCCIV Evolve Lean AS 2017 Mascot Records 2017 Kin in a Korner/Interscope Records 2017 Muzyka: ≤≤≤≥≥ Muzyka: ≤≤≤≤≥ Muzyka: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Realizacja: ≤≤≤≤≥ Mari Boine to 60-letnia piosenkarka Joe Bonamassa zmienia się niczym Po wydaniu albumu „Night Visions” z Norwegii. Debiutowała w 1985 roku kameleon i należy do najbardziej praco- (2013) z hitem „Radioactive”, Imagine płytą „After the Silence”. witych artystów. Rok temu mogliśmy po- Dragons zostali uznani przez meloma- Jej dorobek artystyczny najlepiej dziwiać, jak grał dynamicznego bluesa na nów i krytyków za jednych z najciekaw- znają sympatycy niekonwencjonal- dwunastej studyjnej płycie „Desperation szych rockowych debiutantów. „Evolve” nych brzmień. Mari pochodzi z ludu Blues”. Co rusz ukazują się jego koncer- to ich trzecia płyta studyjna, potwier- Saamów, zamieszkujących tereny bli- towe albumy, a niemal każdy – w innym dzająca mocną pozycję zespołu na ame- skie koła podbiegunowego i właśnie stylu. Ostatnio wystąpił z akustycznym rykańskiej scenie. Dominują utwory z tamtych stron i tamtej kultury czerpie akompaniamentem w Carnegie Hall. rockowe, choć ze sporą domieszką popu. twórcze natchnienie. Etniczne dźwię- Z formacją Black Country Communion W „I Don’t Know Why” syntezatory zaś ki umiejętnie łączy z muzyką świata Bonamassa nagrał wcześniej trzy krążki. grają podobnie jak w niektórych kom- i jazzem. Niedawno na rynku pojawił się czwarty – pozycjach The Who. Nowy album różni się od jej dotych- „BCCIV”, pierwszy po wznowieniu przez Na uwagę zasługuje zróżnicowany kli- czasowych dokonań. Jest to pierwsza zespół działalności w 2016 roku. mat nagrań. Obok rocka pojawiają się płyta z utworami niemal wyłącznie Muzyk jak zwykle gra tu w doborowym elementy hip-hopu i elektronicznej mu- (poza