Ewolucja Błazna
Historia Ewolucja błazna Marillion – studyjne albumy ery Fisha (1983-1987) Druga fala, w kontekście trendów wszelakich (może poza drugą falą feminizmu oraz drugą falą ezoteryki), nigdy nie będzie tą pierwszą, więc konserwatyści zawsze ją zdeprecjonują. Marillion – prekursor powrotu rocka progresywnego w latach 80. XX wieku – nie był i nie będzie postrzegany jako jedna z najważniejszych grup tego gatunku. Pod względem popularności nie może się równać z „wielką szóstką” z poprzedzającej dekady – zespołami Pink Floyd, King Crimson, Genesis, Yes, ELP i Jethro Tull. Mimo to warto się pochylić nad twórczością tej szczególnej grupy. Michał Dziadosz 90 Hi•Fi i Muzyka 7-8/16 Historia fanów prozy J.R.R. Od fonograficznych początków do dziś Fish, jako główna postać, góruje nad resztą Tolkiena nazwa na gitarze gra Steve Rothery, na basie – Pete nie tylko wzrostem, ale także poetycką indy- brzmi dziwnie zna- Trewavas, a na instrumentach klawiszowych widualnością. Koledzy z zespołu dotrzymują jomo – Marillion to niemal „Silmarillion”. – Mark Kelly. Od 1984 roku za perkusją za- mu jednak kroku, stwarzając dookoła jego Panowie już we wczesnym etapie działalno- siada Ian Mosley. W 1988 etat wokalisty ob- opowieści niezwykły klimat. Od początku ści zrezygnowali jednak z przedrostka „sil”, jął utalentowany Steve Hogarth. Zmiana na każdy z nich trzyma poziom, może poza gdyż niedaleko od niego do „silly”, a przecież tym stanowisku wciąż budzi kontrowersje grającym na perkusji Mickiem Pointerem. nikt nie chce być postrzegany jako głuptas. i dzieli fanów na zwolenników starego i no- Przez jego problemy z punktualnością sekcja Wczesny etap trwał wystarczająco długo, wego Marillion. rytmiczna nieco pływa, ale w ogólnym roz- by grupa zdążyła się ukształtować i przygo- Dziś jednak nie o konfliktach i sporach, rachunku – nie jest źle.
[Show full text]