Historie HPSV Voor Website
Total Page：16
File Type：pdf, Size：1020Kb
DE HISTORIE VAN HPSV VOETBAL Reeds in 1912 waren er mensen in het Haagse politiekorps die aandacht vroegen voor de lichamelijke ontwikkeling van politiemannen. Van enige medewerking was echter geen sprake. Wat had een agent nu met sport te maken? Als die nu maar netjes zijn ronde reed en zorgde dat de openbare veiligheid niet werd verstoord dan was dat meer dan genoeg. Het was moeilijk vechten tegen verouderde opvattingen, maar de gangmakers lieten het er niet bij zitten. Onder leiding van de heren Reinvis en De Willigen werden op bescheiden schaal sportoefeningen gehouden. Na een vijftal jaren zo zonder clubverband sport te hebben beoefend, ontstond in 1917 de behoefte om een sportvereniging op te richten met als doel de kracht en de algemene lichaamsverbetering van politiemannen te bevorderen. De oprichting van een sportvereniging kwam niet van de grond, maar de heren namen wel het initiatief om voetbalwedstrijden te organiseren. Toen de kapitein van de Genie, P.W. Scharroo, voorzitter van de Nederlandse Atletiek Unie, in 1919 toevallig met de Burgemeester van Den Haag J.A.N. Patijn sprak over het Haagse politievoetbalelftal, vond de Burgemeester dit een goed initiatief en gaf toestemming tot het oprichten van een sportvereniging voor politiemannen. De vermoedelijk eerste elftalfoto van HPSV uit 1920 Voetballers van het eerste uur waren W. de Heus, C. Schuttenhelm, C. Roza, P. Hanff, M. van Galen, C. Jansen, H.J. Melse, N.G. van der Meij (latere hoofdcommissaris), P. Keur, J.A. Becker en W. Beghtel. De Haagsche Politie Sport Vereniging beoefende in het begin niet alleen voetbal maar vooral ook atletiek, zwemmen en schermen. Al snel werd dit uitgebreid met wandelen, schieten, wielrijden en paardensport. HPSV had nog geen eigen speelveld, zodat er gebruik werd gemaakt van de accommodaties van andere verenigingen. Getraind werd er op het veld aan de Stokroosstraat of in de zaal aan de Hondiusstraat. Als clubtenue werd gekozen voor een wit shirt, zwarte broek en zwarte kousen met witte ringen. In de beginjaren speelde HPSV vooral tegen andere politie sportverenigingen en seriewedstrijden tegen veteranenteams van Haagse verenigingen zoals ADO, BMT, DVV, VIOS, Scheveningen en De Jagers. HPSV trad na haar oprichting direct toe tot de Kantoren en Veteranen Elftallen Afdeling (KEVEA). De KEVEA was vooral bedoeld voor recreatief voetbal. Zij verschafte elk jaar een paar honderd veteranen wekelijks een genoeglijke zondagochtend, waarbij het niet ging om de punten, competitiestand e.d. Die werd dan ook niet bijgehouden. De wedstrijden stonden vooral in het teken van vriendschap, gezelligheid en sportiviteit. Slechts in de wedstrijden om de KEVEA-beker ging het er wat meer serieus aan toe, zonder de echte KEVEA-gedachte te vergeten. In 1923 wist HPSV beslag te leggen op de KEVEA beker, een prestatie die tussen 1934 en 1938 nog eens vier maal werd herhaald. In 1926 trad HPSV toe tot de Westelijke Politie Sport Bond (WPSB) de voorloper van de Nederlandse Politie Sport Bond (NPSB). HPSV had toen twee elftallen. Het eerste speelde in de NPSB competitie, het tweede in de KEVEA. In 1930 en 1931 werd HPSV kampioen van de afdeling zuid van de NPSB. De titelstrijd om het algehele kampioenschap werd twee maal verloren van APGS uit Amsterdam. Tussen 1934 en 1936 wist HPSV wel drie maal het kampioenschap van de NPSB te behalen. Op de buitengewone algemene ledenvergadering van 17 oktober 1928 werd een nieuw clubschild gekozen omdat het oude met de ooievaar een beetje antiek was. Er werd gekozen voor een zwarte achtergrond, met daarop in geel en groen de gestileerde letters H en V en in het wit de letters P en S. Het was verplicht het clubschild op de wedstrijdkleding te dragen en kon voor 50 cent worden aangeschaft bij de penningmeester. Op 20 juli 1929 kreeg HPSV voor het eerst de beschikking over een eigen terrein in het Zuiderpark. Het terrein was echter allesbehalve gereed voor gebruik. Zo moest er een clubgebouw komen en ook het voetbalveld moest bespeelbaar worden gemaakt. Dit alles moest gebeuren met behulp van vrijwilligers. In 1936 kwam het Zuiderpark gereed en werd het officieel geopend. Omdat het speelveld van HPSV bij de minste of geringste regenbui onbespeelbaar was, verhuisde HPSV daarbij naar een andere (huidige) locatie in het Zuiderpark, waar zij de beschikking kreeg over een beter gedraineerd terrein. In de loop der jaren werd er, zowel aan het veld als aan het clubgebouw heel wat gesleuteld. Vele vrije uren van voetbalenthousiasten werden daarin gestoken. Zo kwamen in 1963 in samenwerking met de sportinstructeurs en de brandweer de warmwaterinstallatie en de verlichting tot stand. Het bleef echter “werken in de marge” zoals dat tegenwoordig heet. Toch lukte het in de loop der jaren op eigen kracht een nieuwe kleedtent te bouwen, die in mei 1967 werd geopend. Ideaal was het echter allemaal nog niet. Op woensdag 4 oktober 1972 kreeg HPSV voor het eerst elektrische verlichting in het clubgebouw en rond het speelveld, waardoor de mogelijkheid ontstond om bij kunstlicht te trainen. In mei 1975 werd eindelijk gestart met de bouw van een prachtig nieuw clubgebouw dat in 1976 gereed kwam. Dienstsport en HPSV maakten in harmonie gebruik van de nieuwe accommodatie. Door de toenmalige hoofdcommissaris Peijster werd vastgelegd dat het terrein aan HPSV “om niet” ter beschikking werd gesteld. Voorzitter Hans Meppelink voor de nieuwbouw in het Zuiderpark. Omdat het regelmatig voorkwam dat de kantine te klein bleek, werd in 1985 beloten de accommodatie aan het Zuiderpark te vergroten. De kantine werd uitgebreid en er kwam een gesloten verbinding tussen de kantine en de kleedruimtes. In 1987 werd er door het bestuur een nieuwe lichtinstallatie aangeschaft. In 2016 werd er (nieuwe) drainage aangelegd en in 2019 werd de oude veldverlichting vervangen door moderne LED verlichting. Pas in 1940 trad HPSV toe tot de afdeling ’s-Gravenhage van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond (KNVB). De afdeling Den Haag kende vier klasses op zondag en HPSV schreef twee teams in voor deze competitie. In die tijd waren er in de “afdeling” nog geen reserve klasses zoals nu, zodat lagere elftallen en standaard elftallen door elkaar in een klasse speelden. Omdat men er van uitging dat HPSV te sterk zou zijn voor de teams in de 4e klasse, werd HPSV direct ingedeeld in de zondag 2e klasse A. De eerste wedstrijd in afdelingsverband speelde HPSV op zondag 20 oktober 1940 tegen Quick 6. De uitslag was 16-0 in het voordeel van HPSV. Al snel bleek dat zowel HPSV 1 als HPSV 2 veel te sterk waren voor de tegenstanders in hun klasse. Het kon dan niet uitblijven of HPSV werd direct kampioen en promoveerde naar de 1e klasse A. Alle 14 geseelde wedstrijden werden gewonnen, met de uiteindelijke doelcijfers 124 voor en 11 tegen. In het seizoen 1941-1942 werd HPSV wederom met duidelijke cijfers kampioen. Van de twaalf gespeelde wedstrijden, won HPSV er elf en speelde slechts één maal gelijk. Door dit kampioenschap mocht HPSV wedstrijden spelen om het algeheel kampioenschap van Den Haag. HPSV eindigde op de eerste plaats en promoveerde daardoor naar de 4e klasse van de KNVB. Hiermee werd een droom werkelijkheid en was het uiteindelijke doel, spelen in de KNVB-competitie, bereikt. HPSV 1 kampioen 1e klasse HVB 1941-1942 Staand vlnr: onbekende scheidsrechter, C. Roza, B. Alst, J. Stal, J.J.A. Termaaten, H. Lit, H. v.d. Burg, A. Pronk, G. Bolink, J.C. v.d. Burg; Knielend vlnr: H. ter Hoeve, H.Brilman, P. Hollenberg, H. Wielenga, H. Kooiman, J. v.d. Wal en W. Boone. In het seizoen 1942-1943 werden er 3 teams ingeschreven voor de kompetitie. HPSV 1 werd ingedeeld in de 4e klasse F van District II van de KNVB. Lange tijd ging de strijd tussen HPSV, Saturnus en Transvalia. Uiteindelijk trok HPSV aan het langste einde. De beslissing viel in de laatste wedstrijd waarbij HPSV thuis met 3-1 won van Saturnus. Omdat er was bepaald dat er dit seizoen geen clubs konden promoveren of degraderen speelde alle teams ook het daaropvolgende seizoen in dezelfde klasse. Daarbij werd medebepaald dat de kampioenen van het seizoen 1942-1943 en de kampioen van 1943-1944 in een onderlinge wedstrijd zouden uitmaken wie er uiteindelijk in aanmerking zou komen voor promotie naar de 3e klasse. In het seizoen 1943-1944 speelde HPSV dus in dezelfde klasse, met dezelfde tegenstanders als het voorafgaande seizoen. HPSV en Saturnus eindigden ieder met 29 punten uit 16 wedstrijden bovenaan de ranglijst. De beslissingswedstrijd om het kampioenschap werd met 6-1 van Saturnus gewonnen, zodat HPSV nacompetitie mocht spelen om promotie naar de 3e klasse tegen Slikkerveer en Moordrecht. Slikkerveer en HPSV wonnen ieder twee wedstrijden en speelden er één gelijk. Omdat het doelverschil van Slikkerveer net één doelpunt beter was, liep HPSV dit seizoen de felbegeerde promotie mis. In het seizoen 1944-1945 zijn er vooral wegens terreingebrek, geen reguliere competities gespeeld. Na de tweede wereldoorlog ging men verder met de reguliere competities. In het seizoen 1945-1946 kwam HPSV uit in de 4e klasse C. HPSV en Celeritas eindigden ieder met 34 punten uit 20 wedstrijden op de eerste plaats. De beslissingswedstrijd om het kampioenschap die op het veld van ADO werd gespeeld werd bijgewoond door maar liefst 7.000 toeschouwers. Zij zagen Celeritas met 1-0 winnen. Keeper Harm Meijer tijdens de beslissingswedstrijd HPSV - Celeritas In het seizoen 1946-1947 werd HPSV ingedeeld in de 4e klasse C. HPSV eindigde wederom op de eerste plaats met 27 punten uit 18 wedstrijden. Echter ook dit seizoen was er weer een beslissingswedstrijd voor het kampioenschap nodig omdat SMV met eenzelfde aantal punten gelijk met HPSV eindigde. De beslissingswedstrijd werd door HPSV met 4-2 gewonnen.